ေအာက္တိုဘာ ၁၃၊ ၂၀၁၄
M-Media
မိုက္ခရိုစကုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းပါေစ ၀.၂ မိုက္ခရိုမီတာထက္ေသးငယ္တဲ့ အရြယ္အစားကို သာမန္အလင္းက မျဖတ္သန္းနိုင္တာေၾကာင့္ အဲ့ဒီထက္ေသးငယ္တဲ့ အရြယ္အစားကို ပုံေဖၚလို႔ မရခဲ့ပါဘူး။
ဒါကို 1873 က Ernst Abbe ကတြက္ထုပ္ခဲ့လို႔ Abbe’s limit လို႔ ေခၚပါတယ္။
Max Planck Instituteက Stefan Hell နဲ႔ Howard Hughes Medical Institute က Eric Betzig နဲ႔ Stanfordက William E. Moerner တို႔ရဲ့ သီးျခားစီ တီထြင္မႈ ႏွစ္မ်ိဳးကေတာ့ ဒီအခက္အခဲကို ေက်ာ္လႊားနိုင္ဖို႔ အတြက္ ၾကည့္ရႈလိုတဲ့ ဆဲလ္နမူနာ ကိုယ္တိုင္က အေရာင္လင္းလက္ ေတာက္ပလာေအာင္ ျပဳလုပ္တဲ့နည္းကို တီထြင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ၂၀၁၄ ဓါတုေဗဒ နိုဘယ္လ္ဆု ရရွိခဲ့ၾကပါတယ္။
နည္းပညာသစ္ေၾကာင့္ သက္ရွိဆဲလ္ေတြကို နာနိုအရြယ္ (၁/၁,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀မီတာ) ထိ ၾကည့္ရွုနိုင္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
တင္ဆက္သူ- daythanix
Comments