ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ မေျဖရွင္းႏုိင္ေသးေသာ ပုစၦာ (သုိ႔) တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္မ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး

ႏိုဝင္ဘာ ၁၃ ၊ ၂၀၁၄
M-Media

– လြန္ခဲ့သည္ ၂ ႏွစ္ အုိဘားမား ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ပထမအႀကိမ္ လာေရာက္ခဲ့စဥ္က ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အပစ္ရပ္ေရး သေဘာတူညီခ်က္အတြက္ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ ကာလျဖစ္၏။ ထုိအခ်ိန္မွာ စစ္မွန္ေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျဖစ္လာမည္လား ဟူ၍ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ျဖစ္ေနေသာအခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။

ယခုတစ္ပတ္အတြင္း ျပဳလုပ္မည့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေဒသတြင္း ထိပ္သီးေဆြးေႏြးပြဲအတြက္ အုိဘားမား ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လည္ လာေရာက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္ တြင္လည္း ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရန္အတြက္ ႀကိဳးစားေနဆဲပင္။သုိ႔ေသာ္လည္း တုိင္းျပည္အတြင္း ရာစုႏွစ္၀က္ၾကာေအာင္ ရွိလာခဲ့ေသာ လက္နက္ကုိင္ ပဋိပကၡမ်ား အဆံုးသတ္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွာေတာ့ ေမွးမွိန္လ်က္ ရွိေန၏။ တုိက္ပြဲငယ္မ်ားမွာ ေဒသအသစ္မ်ားတြင္ ထပ္မံျဖစ္ပြားေနၿပီး ႏုိင္ငံေျမာက္ပုိင္းရွိ ေဒသခံျပည္သူ ၁၂၀၀၀၀ ေက်ာ္မွာ တုိက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ အုိးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးခဲ့ရသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဒုကၡသည္ရာေပါင္း မ်ားစြာမွာလည္း အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံ မ်ားတြင္ ခုိလံႈေနရၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လာရန္ အလြန္အမင္း ေၾကာက္ရြံ႕ေနေလ၏။

ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ အုိဘားမား ပထမဆံုး လာေရာက္လည္ပတ္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္ေတာ့ ထူးျခားမႈမ်ား ျဖစ္လာသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ အရပ္သားအစုိးရမွာ ကမၻာႀကီးက အံ့ၾသသြားရေလာက္ပင္ ႏုိင္ငံအားဖြင့္ေပးခဲ့ၿပီး ဒီမုိကေရစီသုိ႔ ေျပာင္းလဲမည္ဆုိသည့္ ၎တုိ႔၏ ကတိက၀တ္ကုိ ဦးေဆာင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့ၾကသည္။ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားက ထုိေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကုိ ၾသဘာေပးခဲ့ၾကၿပီး စီးပြားေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားကုိ ေျဖေလ်ာ့ေပး ခဲ့ၾကေလသည္။

“၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထားရွိခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အေကာင္းျမင္မႈေတြ အားလံုး ေပ်ာက္ဆံုးသြားၿပီး၊ အခ်ည္းအႏွီးျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္” ဟု ဧရာ၀တီဂ်ာနယ္ကုိ တည္ေထာင္ခဲ့သူ ႏွင့္ အယ္ဒီတာခ်ဴပ္ျဖစ္သူ ကိုေအာင္ေဇာ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ျမန္မာအစုိးရအေနျဖင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ပုိမိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္အတြက္ ႏုိင္ငံေရးပုိင္းတြင္ ဆႏၵနည္းပါသည္ဟု သူကဆုိသည္။

“သူတုိ႔ကုိ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြက ဖိအားေတြနဲ႔ ပိတ္ဆုိ႔မႈေတြေလ်ာ့ခ်ေပးလုိက္တယ္။ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ၀င္လာတာကုိ သူတုိ႔ရလုိက္တယ္။ သူတုိ႔လုပ္လုိက္တာ လံုေလာက္သြားၿပီလုိ႔ သူတုိ႔ ထင္ေနပါတယ္” ဟု ၎က ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက ၎တုိ႔၏ ရန္သူေဟာင္းမ်ားကုိ ပညာျပႏုိင္ခဲ့သည္ဟု ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူမ်ားက ဆုိသည္။ အထူးသျဖင့္ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ျဖစ္ၿပီး အာဏာ သိပ္မရွိသည့္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေနရာ ယူႏုိင္ရန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စစ္အာဏာရွင္ေခတ္က ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ သူမ သမၼတျဖစ္ခြင့္ကုိ ပိတ္ပင္ထားေသာ စာပုိဒ္တစ္ခု ပါေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ လာမည့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ အဟန္႔အထားျဖစ္ေနေလ၏။

ႏုိင္ငံ၏ အလံုးစံုေသာ အာဏာက စစ္တပ္လက္ထဲမွာပင္ ရွိေနသည္။ စီပြားေရးကေတာ့ လက္ရွိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဆဲ စစ္အရာရွိမ်ား သုိ႔မဟုတ္ အနားယူသြားေသာ အရာရွိေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ၎တုိ႔အား ပံ့ပုိးကူညီေနသည့္ ခ႐ိုနီမ်ား၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာင္တြင္ ရွိေန၏။

ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ကုိ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတာင္းလာသည့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ စစ္တပ္ငယ္မ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအရ ခုိင္မာေသာ သေဘာတူညီခ်က္ ရရွိေအာင္ အစုိးရက ယခုအခ်ိန္အထိ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေသး။ ထုိသေဘာတူညီခ်က္ ရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္မွာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အုိဘားမားလာေရာက္စဥ္က သမၼဦးသိန္းစိန္ေပးခဲ့ေသာ အဓိက ကတိက၀တ္ ၁၁ ခ်က္မွ တစ္ခ်က္ျဖစ္ၿပီး တုိင္းျပည္အတြင္း အေရးပါေသာ ကိစၥရပ္လည္းျဖစ္ေလသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ လူဦးေရ၏ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ တုိင္းရင္းသား လူနည္းစုမ်ားျဖစ္သည္။ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္မ်ားမွာ ေက်ာက္သံပတၱျမား၊ ေရႊ၊ သစ္ေတာႏွင့္ ဘိန္းစုိက္ခင္းမ်ား ေပါမ်ားသည့္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံတုိ႔ႏွင့္ ထိေနေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံအေရွ႕ပုိင္း နယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္  ေနရာမ်ားကုိ ကြက္ၾကားကြက္ၾကား ထိန္းခ်ဳပ္ထား၏။

ဦးသိန္းစိန္အစုိးရမွာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားအတြင္း ရွိခဲ့သည့္ အစုိးရမ်ားထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ အားစုိက္လုပ္ေဆာင္ေနေသာ အစုိးရျဖစ္သည္။ အတုိက္အခံမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ထပ္တလဲလဲျပဳလုပ္သည္။ ကမၻာ့ အရွည္ၾကာဆံုး လက္နက္ကုိင္ သူပုန္အဖြဲ႕ KNU အပါအ၀င္ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ ၁၄ ဖြဲ႕ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာတူညီခ်က္ကုိ လက္မွတ္ေရးထုိးသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္အတြက္ ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္း ဆက္ဆံေရး႐ံုးမ်ားကုိလည္း ဖြင့္လွစ္သည္။ သူပုန္႐ံုးခန္းမ်ားကုိ ဖြင့္ခြင့္ေပးကာ အရပ္သားမ်ားအား ယခင္ႏွစ္မ်ားထက္ပုိ၍ လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

သုိ႔ရာတြင္ ဖက္ဒရယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္၌ တုိင္းရင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ မည္သည့္အတုိင္းအတာအထိ ရရွိမည္၊ ျပည္ေထာင္စုစစ္တပ္ မည္ကဲ့သုိ႔ဖြဲ႕စည္းမည္၊ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ မည္သည့္အေျခအေနမ်ိဳးျဖင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္မ်ားက လက္နက္ခ်ရမည္ စသည့္အခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ နက္႐ႈိင္းသည့္ သေဘာထားကြဲလြဲမႈကေတာ့ ရွိေနေလ၏။

တုိက္ခုိက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားမွာ တုိင္းျပည္အား စြန္႔ခြာထြက္ေျပးခဲ့ရၿပီး ယေန႔အခ်ိန္အထိ ျပန္မလာႏုိင္ေသး။ အနည္းဆံုး ၁၄၀၀၀၀ ခန္႔မွာ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားရွိ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ ေနထုိင္ေနရသည္။

“ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေပမယ့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကေတာ့ ဘာမွ မေျပာင္းလဲပါဘူး” ဟု ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္က AP သတင္းဌာနသုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ႏွစ္ဖက္စလံုးက ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးမႈ ရွိေနေသာ္လည္း တုိက္ခုိက္မႈမ်ားမွာ ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနၿပီး ထုိအခ်င္းအရာက တစ္ဦးကုိတစ္ဦး ယံုၾကည္ရန္ ခက္ခဲေစသည္ဟု ၎က ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။

စက္တင္ဘာလတြင္ ကရင္ျပည္နယ္၌ DKBA ႏွင့္ အစုိးရစစ္တပ္တုိ႔အၾကား တုိက္ပြဲငယ္မ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ထုိတုိက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ေဒသခံျပည္သူ ၂၀၀၀ မွာ ၎တုိ႔၏ ေနအိမ္မ်ားအား စြန္႔ခြာထြက္ေျပးခဲ့ရသည္ဟု ေဒသတြင္း အသိပညာေပးေရးအဖြဲ႕ Karen Rivers Watch ကဆုိသည္။ ထုိ႔ျပင္ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္လည္း တအုိင္းလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ႏွင့္ အစုိးရတပ္မ်ားအၾကား တုိက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားသည္ဟု တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားက သတင္းေပးပုိ႔ၾကသည္။ ထုိတုိက္ပြဲမ်ားတြင္ သူပုန္ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ျဖစ္သည့္ ရွမ္းတပ္ဖြဲ႕မ်ားလည္း ပါ၀င္ေလသည္။

ႏုိင္ငံေျမာက္ပုိင္း ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္လည္း ျပင္းထန္ေသာ တုိက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးတုိင္းရင္းသားျပည္သူ ၁၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ အုိးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးခဲ့ရသည္။ လူ႕အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္အဖြဲ႕ Human Right Watch ကမူ ထုိသုိ႔ ထြက္ေျပးရသူအမ်ားစုမွာ ေနရပ္သုိ႔ ျပန္မလာႏုိင္ေသးဘဲ ၎တုိ႔ စြန္႔ခြာခဲ့သည့္ ရြာမ်ားတြင္ ေျမျမႇဳပ္မုိင္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္ကလည္း အသိပညာေပးေရးအဖြဲ႕ Fortify Rights က အစုိးရစစ္တပ္မွာ လူေနအိမ္မ်ားအား ဗံုးႀကဲမႈမ်ား၊ မီး႐ႈိ႕မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု သတင္းေပးပုိ႔ခဲ့သည္။ ထိုမွ်မက ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားကုိလည္း တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။ လက္နက္မဲ့ ရြာသားမ်ားကုိလည္း ပစ္သတ္ခဲ့ၿပီး ဥပေဒပ သတ္ျဖတ္မႈမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟူ၏။

တုိက္ခုိက္မႈမ်ား စတင္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစုိးရစစ္တပ္ႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္မ်ားအၾကား အျပန္အလွန္စြပ္စြဲမႈမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း Fortify Rights မွ ဒါ႐ုိက္တာျဖစ္သူ မက္သယူးစမစ္ကမူ ေစာ္ကားမႈမ်ားကုိ အစုိးရစစ္တပ္ကပင္ အေျမာက္အမ်ားက်ဴးလြန္သည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ထုိ႔ျပင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အတြက္ ေလခ်ိဳေသြးမႈမွာ စစ္ရာဇ၀တ္မႈမ်ားကုိ ဆက္လက္က်ဴးလြန္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ား လြတ္ေျမာက္ေနျခင္းႏွင့္ မေလ်ာ္ကန္ဟုလည္း ေ၀ဖန္ခဲ့သည္။

ဦးသိန္းစိန္အစုိးရ၏ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ဦးရဲထြဋ္က ထုိကိစၥအတြက္ မွတ္ခ်က္ေပးရန္ AP မွ ေပးပုိ႔ေသာ အီေမးလ္ကုိ ျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္းမရွိခဲ့။

ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ လြန္ခဲ့သည့္ ၁၇ ႏွစ္က ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္မွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဦးသိန္းစိန္ သမၼတရာထူးယူၿပီး လအနည္းငယ္အၾကာတြင္ ပ်က္ျပယ္သြားခဲ့၏။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အုိဘားမားလာေရာက္လည္ပတ္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္ ထုိေဒသ၌ တုိက္ခုိက္မႈမ်ား အရွိန္ျမင့္လာၿပီး တ႐ုတ္နယ္စပ္ လိုင္ဇာရွိ ကခ်င္လက္နက္ကုိင္တပ္ဌာနခ်ဳပ္အား အစုိးရတပ္မ်ားက ထုိးစစ္ဆင္ခဲ့သည္။

တုိက္ပြဲငယ္မ်ားမွာလည္း မၾကာခဏ ဆက္လက္ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္လတြင္ အစုိးရက ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ ေက်ာက္စိမ္းထြက္ရာ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ နယ္နမိတ္မွ အေနာက္သုိ႔ မုိင္ ၂၀ ဆုတ္ခြာေပးရမည္ဟု အစုိးရဘက္က ရာဇသံေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ တင္းမွာမႈမ်ားက ျမင့္တက္လာေလသည္။

Human Rights Watch မွ အႀကီးတန္း သုေတသီ ေဒးဗစ္မက္သီဆန္မွာ ေအာက္တုိဘာလက ကခ်င္ျပည္နယ္သုိ႔ သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ၿပီး အေျခအေနမွာ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္ေနသည္ဟု ဆုိေလသည္။

ႏုိင္ငံတကာအကူအညီမ်ားမွာလည္း တစ္ျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့ပါးလာၿပီး ႏုိင္ငံအေနာက္ပုိင္း ရခုိင္ျပည္နယ္ရွိ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ား၏ ဆုိးရြားေသာအေျခအေနကလည္း လႊမ္းမုိးေနသည္။ ႐ုိဟင္ဂ်ာ ၁၄၀၀၀၀ ေက်ာ္မွာ စခန္းမ်ားအတြင္း ေနထုိင္ေနရၿပီး အျပင္ထြက္၍မရ။ တစ္သိန္း ေက်ာ္ကေတာ့ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈမ်ား၊ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ေနရေသာေၾကာင့္ ေလွမ်ားျဖင့္ အျခားႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ ထြက္ေျပးေနရသည္။

၎တုိ႔တြင္ လက္နက္ကုိင္တပ္ႏွင့္ လက္နက္ရစရာ လမ္းေၾကာင္းမ်ား မရွိေသာေၾကာင့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ အစုိးရအတြက္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ မရွိသေလာက္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ျပင္ ၎တုိ႔အား ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးအျဖစ္ အစုိးရက တရား၀င္မသတ္မွတ္ထား။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံမွ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာၾကသူမ်ားအျဖစ္သာ သတ္မွတ္ထားသည္။

ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္မ်ားက လက္နက္မ်ား တပ္ဆင္ေနၿပီး ျမန္မာစစ္တပ္ (အစုိးရစစ္တပ္)မွာလည္း ဆက္လက္ တုိက္ခုိက္သြားမည့္ ပံုရွိေနကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အတြက္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရမႈမွာ သုညသာ ရွိေတာ့သည္ဟု မက္သီဆန္က ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။

“တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ ရည္မွန္းခ်က္ ဆႏၵေတြကုိ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ လစ္လ်ဴ႐ႈခဲ့တဲ့ အစုိးရဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ (ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖုိ႔) ပုိၿပီး ခက္ခဲလာေတာ့မယ္ဆုိတာ သိလာေနပါၿပီ။ လက္ေတြ႕အေျခအေနမွာ တင္းမာမႈေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္”

XXXXXXXXXXXXXXXX
AP သတင္းဌာနတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္  “Ethnic Rebel Armies an Unsolved Myanmar Puzzle” ေဆာင္းပါးကို ေလးေမာင္ (M-Media) မွာ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆိုသည္။