မြတ္စလင္ဂုဏ္ေဆာင္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္ ဂုဏ္ျပဳပြဲမွသည္

မတ္ ၁၄ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
K- (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္) ေရးသည္။

ျမန္မာမြတ္စလင္ သမိုင္းမွတ္တိုင္တြင္က်န္ရစ္မည့္ တိုင္းရင္းမြတ္စလင္စာျပဳစာဆို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား စာအုပ္ကို ေရးသားျပဳစုသူ စာေရးဆရာ သုေတသနပညာ႐ွင္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္ (ကိုေဇာ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္) အားဂုဏ္ျပဳပြဲ အခမ္းအနားကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ မတ္လ (၄) ရက္ေန႔တြင္ နယူးဧရာဟိုတယ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ့သည္။

ျမန္မာစာေပသမိုင္း မွတ္တိုင္တြင္ က်န္ရစ္မည့္ စာေပလက္ရာဟုဆိုရပါမည္။ ဤစာအုပ္မွာ အမ်ိဳးသာစာေပဆု ေ႐ြးခ်ယ္ရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ္လည္း စာဆိုမွာ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ထင္ေပၚေပျငားလည္း ေ႐ြးခ်ယ္မခံခဲ့ရေပ။

ဤစာျပဳစာဆိုပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား စာအုပ္သည္ သကၠရာဇ္ (၁၇၄၃ ) ခု ေသြးေသာက္ႀကီး ေဇယ်ရန္ကင္းဦးတံုးျဖဴမွသည္ ခရစ္သကၠရာဇ္ (၁၉၄၈) ခု သတင္းေထာက္ေသာင္းညႊန္႔ အထိ စာျပဳစာဆိုပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ (၁၂၂) ဦး၏သမိုင္းကုိ ဖတ္ရသည္။

ဤဂုဏ္ျပဳပြဲကိုစီစဥ္သူ ျမန္မာစာဌာန ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အေနာက္ပုိင္းတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡ ဌာနမွဴး ေဒါက္တာစိုးႏိုင္က “ဆရာ၏စာအုပ္တြင္ အခ်က္အလက္စံု၊ အေၾကာင္းအရာစံုကို အစံုအလင္ဖတ္ရေသာအခါ ေရာင္စံုပန္းစၾကာၤ မွန္ေျပာင္းကိုၾကည့္ရသကဲ့သို႔ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္မိပါသည္” ဟု ဥဒါန္းခ်ီးက်ဴးထားသည့္ စကားကားအမွန္ပင္။

အစၥလာမ္သာသနာဝင္တို႔၏ အိမ္တိုင္းတြင္႐ွိထားသင့္သည့္ စာအုပ္ပင္။ ျပည္ေထာင္စုဖြား တိုင္းရင္းသားမ်ားအားလံုး လက္ဆင့္ကမ္းျဖန္႔ေဝဖတ္႐ႈရမည့္ စာအုပ္ျဖစ္ေပသည္။

ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ) ကလည္း သုေတသနရလာဒ္ေကာင္းတစ္ခုဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ စာဆိုေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္အား ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳစကား ျမြတ္ၾကားခဲ့ရာတြင္  “ပါေမာကၡေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္ ေရးသားျပဳစုေသာ တိုင္းရင္း မြတ္စလင္မ္ စာျပဳစာဆို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ားက်မ္းကို ဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ ခံစားခ်က္ႏွစ္မ်ိဳး ေပၚေပါက္လာသည္။ ခိုင္ခိုင္မာမာ အကိုးအေထာက္ျပဳရမည့္ စာေပအတၱိဳပၸတၱိက်မ္းေကာင္းတစ္က်မ္း ေပၚေပါက္လာသည့္အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး အံ့ၾသျခင္းမွာ ျပဳစုသူ၏ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ အတိုင္းအဆကို ထင္းခနဲျမင္ေတြ႔လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္”ဟု ဆုိသည္။

မအူပင္တကၠသိုလ္ ျမန္မာစာပါေမာကၡ ဌာနမွဴးအျဖစ္မွ သူ႔အနားယူၿပီးေနာက္ မွတ္မွတ္ရရ၊ လံုးလံုးခဲခဲ အေကာင္အထည္ေပၚလာေသာ အားထုတ္မႈမွာ “တိုင္းရင္းမြတ္စလင္မ္ စာျပဳစာဆို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား” ဟူေသာ ဤက်မ္းႀကီးပင္ျဖစ္ပါသည္။

ထိုသို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ဤမွ်အေရအတြက္႐ွိေၾကာင္း ဤက်မ္းကို ဖတ္ရမွသိခြင့္ရၿပီး အံ့ၾသရသည္။ အေရအတြက္မွာ ၁၂၂-ဦးအထိ ႐ွိသည့္အတြက္ အံ့ၾသရျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ ကဗ်ာစာဆိုမ်ား၊ ဝတၱဳစာဆိုမ်ား၊ အထၱဳပၸတၱိစာဆိုမ်ား၊ က်မ္းျပဳပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ သုေတသီမ်ား၊ ဂီတစာဆိုမ်ား၊ ပန္းခ်ီကာတြန္းဆရာမ်ား၊ ႐ုပ္႐ွင္ပညာသည္မ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးေခါင္ေဆာင္မ်ား၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ပညာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား စသည္ျဖင့္ နယ္ပယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္သည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္အားလံုး တူညီေသာ အခ်က္မွာ ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာ တူညီျခင္းႏွင့္ စာေပမ်ား ေရးသားျပဳစုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဤက်မ္းတြင္ “တုိင္းရင္းမြတ္စလင္မ္ စာျပဳစာဆို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား” အျဖစ္ စုစည္းမိျခင္းျဖစ္သည္။

ဤက်မ္းကိုဖတ္ရေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ယခင္က လံုးဝမသိေသာ စာျပဳစာဆိုမ်ား၏ အေၾကာင္းႏွင့္ အတန္အသင့္သာသိေသာ စာျပဳစာဆိုမ်ား၏အေၾကာင္းကို ထိုစာဆိုမ်ား၏ လက္ရာမ်ားႏွင့္တကြ အက်ယ္တဝင့္သိခြင့္ရသည့္အတြက္ အသိအျမင္တိုးပြားရပါသည္။ သာဓကအားျဖင့္ ဘဂၤလာသြားမွတ္တမ္းလကာၤကို ေရးသူဟုေသာ ဦးႏုမွာ ဘိုးေတာ္ဘုရား လက္ထက္တြင္ မဇၥ်ိမေဒသို႕သြား၍ က်မ္းဂန္စာေပမ်ားကို ႐ွာေဖြစုေဆာင္းခဲ့ေသာ ေ႐ႊေတာင္သာဂသူဘြဲ႔ရ စာဆိုေတာ္ႀကီးပင္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည့္အတြက္ စာေပကြင္းဆက္ ထင္႐ွားလာရပါသည္။ ယခင္ကမသိေသာ စာဆိုေတာ္ဦးေ႐ႊေတာင္အေၾကာင္းလည္း လက္ရာမ်ားႏွင့္တကြ သိလာရပါသည္။ ပိ်ု႕က႑တြင္ “ေမ့အ္ရာဂ်္ ခန္းပ်ိဳ႕” “ယူစြတ္ကစြာပ်ိဳ႕” စေသာပ်ိဳ႕မ်ား အေၾကာင္းသိရသည္မွာလည္း စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းပါသည္။ ဝတၱဳက႑တြင္ ေမာင္မင္းေက်ာ္ဝတၱဳ၊ ယာတင္တာယီဝတၱဳေတာ္ႀကီး၊ ယူစြတ္နဗီသခင္ကစ္ဆြာ ဝတၱဳေတာ္ႀကီး၊ ပသီပံုျပင္ဝတၱဳ၊ ယူဆြတ္ဇိုလိုင္ခါ မင္းသား မင္းသမီးဇာတ္နိပါတ္ ဝတၱဳေတာ္ႀကီး၊ မိုဟမၼကိအလိုင္ဟစၥလာမ္ ဝတၱဳေတာ္ႀကီး စသည့္ဝတၱဳမ်ားအေၾကာင္း သိရျခင္းမွာ ျမန္မာသမိုင္းအတြက္ တန္ဖိုးႀကီးမားပါသည္။ ပသီပံုျပင္ဝတၱဳႏွင့္ ဟာတင္တာယီ ဝတၱဳတို႔မွလြဲ၍ က်န္ဝတၱဳအမည္မ်ားကို ဤက်မ္းကိုဖတ္ရမွ သိရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သာဓကအခ်ိဳ႕ကုိ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယခင္သိၿပီးသား စာဆိုမ်ားႏွင့္ စာအုပ္အေၾကာင္းကိုလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သိခြင့္ရသည့္အတြက္ အက်ိဳး႐ွိခဲ့ပါသည္။

က်မ္းျပဳသူသည္ စာျပဳစာဆိုပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား၏ စာဆိုမ်ားကုိ အက်ယ္တဝင့္ သံုးသပ္ျပျခင္းမ်ိဳးမွသည္ တို႔ကာထိကာ မိတ္ဆက္ေပးျခင္းမ်ိဳးအထိ ရ႐ွိသည့္ သုေတသနအေထာက္အထားအရ ပမာဏအရ ေရးသားျပဳစုထားေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ပညာ႐ွင္အစဥ္အဆက္ေရးသားျပဳစုခဲ့ၾကေသာ ျမန္မာစာေပသမိုင္းမ်ား၊ စာဆိုေတာ္ အတၳိဳပတၱိမ်ားတြင္ မပါဝင္ေသးသည့္ ဤက်မ္းတြင္ တစ္စုတစ္စည္းတည္း ေရးသားထားျခင္းမွာ က်မ္းျပဳသူ၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈကို သက္ေသျပဳရာေရာက္သကဲ့သုိ႔ စာေပအတၳိဳပတၱိက်မ္းတစ္က်မ္းအျဖစ္ ျမန္မာစာေပေလာကကို အင္အားေကာင္းစြာ အားျဖည့္ေပးရာလည္ူ ေရာက္ပါသည္။

ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္၏ “တိုင္းရင္းမြတ္စလင္မ္ စာျပဳစာဆိုပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား” က်မ္းသည္ ယခင္က မေဖာ္ထုတ္ရေသးေသာ အသစ္ေတြ႔႐ွိခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ယခင္က ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ေသာအခ်က္မ်ားကို ျဖည့္စြက္ေပးျခင္းဟူေသာ ဂုဏ္ရည္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ သုေတသနေကာင္းရလဒ္တစ္ခုျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါရေစ ဟု ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ) ကဆိုထားသည္။

ပါေမာကၡေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္ ကိုေဇာ္ (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္) ကို ၁၉၄၄ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္တိုင္း ကြမ္းျခံကုန္းၿမိဳ႕၌ သမာဓိၿမိဳ႕ဝန္ ဦးသိန္းထြန္း၊ အမိေဒၚသိန္း႐ွင္တို႔မွ ဖြားျမင္သည္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ (၁၃) ဦး႐ွိသည္။

ဘာသာတရားႏွင့္စာေပ ႏွစ္ပါးလံုးသည္ ယဥ္ေက်းမႈ၏သေကၤတမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဆရာသည္ မိမိယံုၾကည္ကိုးကြယ္ရာ အစၥလာမ္ဘာသာတရား၏ အသိအလိမၼာ စကားတို႔ကို ကူညီမွ်ေဝရင္း စာေပတန္ဖိုးကိုပါ ထိန္းသိမ္းျမွင့္တင္ေပးသူပင္။ အမွန္ပင္ ဂုဏ္ျပဳထိုက္သည္သား။

“ပညာ႐ွိမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳေပးျခင္းသည္ ငါတမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ (ဆြ) အားဂုဏ္ျပဳျခင္းမည္၏” ဟူေသာ ဟဒီးဆ္ေတာ္ကို ဤဂုဏ္ျပဳပြဲမွ အမွန္တကယ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္လိုက္ျခင္းပင္။

အမိေျမႏွင့္ ေဝးရာအရပ္တြင္ ေရာက္ေနၾကေသာ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႔မွာလည္း ဤတာဝန္ႀကီး႐ွိသည္ကိုေတာ့ မေမ့ေစခ်င္ပါ။

အေမ့ခံစာဆိုမ်ား၏ ဂုဏ္ျပဳပြဲမ်ားကို ဆက္တိုက္ျခိမ့္ျခိမ့္သဲက်င္းပေပးသြားမွသာလွ်င္ မိမိတို႔၏ ဇာတိပုညဥာဏ္မာန (Identity) ကို ပိုမိုထြန္းေတာက္လာေပမည္။

K (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)