ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီမ်ား အမုန္းတရား မီးထုိးေပးေန

မတ္လ ၂၁ ၊ ၂၀၁၅
M-Meida

၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာ ၁၅ရက္ေန႔ တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ OIC ဆႏၵျပပြဲတြင္ အစၥလာမ္ဘာသာကို ေစာ္ကားသည့္ အသံုးအႏႈန္းမ်ား အသံုးျပဳခဲ့ပံု

– စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး အဓိက အတုိက္အခံပါတီျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ျပန္ၾကားေရး တာ၀န္ရွိသူ ဦးထင္လင္းဦးမွာ  ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလက ႏုိင္ငံအတြင္း ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မႈကုိ ႐ႈတ္ေသာ ေဟာေျပာမႈတစ္ခု ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ လူေပါင္း ၅၀၀ ၀န္းက်င္ခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည့္ ထုိေဟာေျပာပြဲတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္မ်ားက သေဘာ႐ုိးျဖင့္ၿပီး အခ်ိဳ႕ေသာအုပ္စုမ်ားက လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈအား မီးထုိးေပးရန္ ဘာသာတရားကုိ မည္သုိ႔အသံုးခ်ေနသည္ကုိလည္း ဦးထင္လင္းဦးက ေ၀ဖန္ခဲ့သည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဦးထင္လင္ဦး ေျပာၾကားခဲ့မႈမ်ားမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္အတုိတစ္ခုမွာ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသားေရးအဖြဲ႕မ်ား ထုႏွင့္ထည္ႏွင့္ ရွိေနသည့္ ဆုိရွယ္မီဒီယာမ်ားတြင္ ျပန္႔ႏွံ႔သြားေလသည္။ ထုိေျပာၾကားမႈမ်ားက ေဒါသူပုန္ထေစ ခဲ့ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ ဦးထင္လင္ဦးအား ဖမ္းဆီးမႈဆီသုိ႔ ဦးတည္ခဲ့ေလေတာ့သည္။ ယေန႔တြင္ေတာ့ ၎မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံအလယ္ပုိင္း စစ္ကုိင္းၿမိဳ႕ရွိ အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ ဆင္းရဲဒုကၡ ခံေနရၿပီး ဘာသာေရးခံစားခ်က္မ်ားကုိ ထိခုိက္နစ္နာေစမႈျဖင့္ တရားရင္ဆုိင္ေန ရေလသည္။

ဦးထင္လင္းဦး၏ မွတ္ခ်က္မ်ားအတြက္ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္ျခင္းမွာ အံ့အားသင့္စရာမဟုတ္။ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြင္း ဘာသာေရးသည္းမခံႏုိင္မႈမ်ား စိုးရိမ္ဖြယ္ရာ ျမင့္တက္လာမႈကုိ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ၾကရသည္။ အဆုိပါ သည္းမခံႏုိင္မႈမ်ားကုိ သေဘာထားတင္းမာသည့္ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသားေရးအဖြဲ႕မ်ားက မၾကာခဏ မီးထုိးေပးၿပီး အထူးသျဖင့္ မြတ္စလင္မ်ားသုိ႔ တုိက္႐ုိက္ရည္ညႊန္းၾကေလသည္။

မီးေလာင္ရာေလပင့္
———————–
ထုိျပႆနာမ်ားကုိ ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္၍ တင္းမာမႈမ်ားကုိ ေျဖေလ်ာ့ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္အစား ျမန္မာအာဏာပုိင္မ်ားက အဆုိပါသည္းမခံႏုိင္မႈ မီးေတာက္ကုိ ပိုမုိေတာက္ေလာက္ေစမည့္ ေျခလွမ္းမ်ားကုိ ဆက္၍ လွမ္းခဲ့သည္။

ယခုအခ်ိန္တြင္ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသာနာကို ကာကြယ္ရန္ ရည္ရြယ္သည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္သည့္ ဥပေဒမူၾကမ္းမ်ားကုိ လႊတ္ေတာ္၌ တင္သြင္းေဆြးေႏြးေနၾကသည္။ ထုိမူၾကမ္းမ်ား ဥပေဒျဖစ္လာပါက ဘာသာေရးလူနည္းစုမ်ားကုိ ထပ္မံခြဲျခားဆက္ဆံရန္ အာဏာပုိင္မ်ားအား ဇက္ႀကိဳးျဖည္ေပးလုိက္သည္သာမက လူမ်ိဳးေရးအၾကမ္းဖက္မႈ ထပ္မံျဖစ္ပြားရန္အတြက္လည္း မီးပြားတစ္ခု ဖန္တီးေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ထုိဥပေဒမ်ားမွာ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျပႆနာျဖစ္ေစႏုိင္သည္ကုိ နားလည္ရန္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းမွ အေျခအေနကုိ စဥ္းစားဖုိ႔လုိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ သေဘာထားတင္းမာသည့္ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသားေရးအဖြဲ႕က ေထာက္ခံမႈရေနၿပီး ၎တုိ႔၏ ၾသဇာမွာလည္း ျမင့္တက္လာသကဲ့သုိ႔ အမုန္းတရားမ်ားျပည့္ေနသည့္ ေသြးထုိးမႈမ်ားလည္း တုိးလာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရး အထူးကုိယ္စားလွယ္ ယန္ဟီး လီက ယခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ လာေရာက္လည္ပတ္စဥ္က အဆုိပါအေၾကာင္းတရားမ်ားကုိ ထိေတြ႕ခံစားခဲ့ရၿပီး အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ ေခါင္းေဆာင္ ဆရာေတာ္ႀကီးက “ဖာသည္မ” ဟု သမုတ္သည္ကုိပင္ ခံခဲ့ရသည္။ ယန္ဟီးလီက မြတ္စလင္လူနည္းစုမ်ား၏ လူ႕အခြင့္အေရး အေျခအေနကုိ ရဲ႕ရဲ႕၀ံ့၀ံ့ ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

အမုန္းတရားမ်ားျပည့္ေနသည့္ ေသြးထုိးစကားမ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္သည့္ လူအုပ္စုမ်ားကုိ ရည္ရြယ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ လူနည္းစု ႐ုိဟင္ဂ်ာမြတ္စလင္မ်ားကုိ ျဖစ္သည္။ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ သီးသန္႔ခြဲျခားဆက္ဆံမႈကုိ ဆယ္စုႏွစ္ႏွင့္ခ်ီ၍ ခံစားခဲ့ရသည္။ ႏုိင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ျငင္းပယ္ခံရၿပီး အေျခခံရပုိင္ခြင့္မ်ားကုိလည္း ျငင္းပယ္ခံထားရသည္။ (ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္) ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က စခဲ့သည္ အၾကမ္းဖက္မႈ လိႈင္းလံုးမ်ားက လူအမ်ားအျပားကုိ ေသဆံုးေစခဲ့ၿပီး ေထာင္ေသာင္းခ်ီေသာ ျပည္သူမ်ားမွာလည္း ဆုိးရြားသည့္ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ေနသည့္ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ ေနထုိင္ေနရကာ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားကုိ ခံစားေနရဆဲျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔ထဲတြင္ အဓိကခံစားေနရသူမ်ားမွာ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားျဖစ္သည္။

အဆုိးရြားဆံုး စြပ္စြဲခ်က္မ်ား
———————————-
အမ်ိဳးသားေရးအဖြဲ႕မ်ား၏ ေသြးထုိးစကားမ်ားတြင္ စုိးရိမ္စရာေကာင္းသည့္ လိင္ပုိင္းဆုိင္ရာ ကိစၥမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရး သေဘာထားႏွင့္ တုိက္ခုိက္မႈမ်ားမွာ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသားက ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ိဳးသမီးကုိ က်ဴးလြန္ေသာ မုဒိမ္းမႈအပါအ၀င္ အေျခအျမစ္မရွိေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္လာရသည္။ အျခားေသာ ဘာသာေရးလူအုပ္စုမ်ား၏ လက္မွ ခုိကုိးရာမဲ့ ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ လုိအပ္ေနသည္ဟူေသာ သေဘာထားမ်ားကုိလည္း မၾကာမၾကာ ၀ါဒျဖန္႔ၾကသည္။

လႊတ္ေတာ္တြင္ လက္ရွိေဆြးေႏြးေနၾကသည့္ ဥပေဒမူၾကမ္းမ်ားမွာ အဆုိး၀ါးဆံုး စြပ္စြဲခ်က္မ်ားမွ အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး မြတ္စလင္မ်ား၊ အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျပာေျပာေနသည့္ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားမွာ သိသိသာသာပင္ မွားယြင္းေနသည္။

အကယ္၍ ထုိဥပေဒမူၾကမ္းမ်ားကုိ ျပဌာန္းလုိက္လွ်င္ လူတစ္ဦး၏ ယံုၾကည္ကုိးကြယ္မႈ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ကို ႏုိင္ငံတကာဥပေဒတြင္ အာမခံေပးထားေသာ္လည္း အဆုိပါ ဥပေဒထဲမွတစ္ခုတြင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ဘာသာေျပာင္းလုိပါက အစုိးရအဖြဲ႕သုိ႔ ေလွ်ာက္ထားရန္ လုိအပ္မည္ျဖစ္သည္။

ဘာသာေျပာင္းေလွ်ာက္ထားမႈကုိ အစုိးရတာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားပါ၀င္ေသာ “မွတ္ပံုတင္ေရး ဘုတ္အဖြဲ႕မ်ား” က အသိအမွတ္ျပဳရမည္ျဖစ္ၿပီး အေျခခံအားျဖင့္ လူနည္းစုမ်ားအား ေနာက္ထပ္ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ ျပဳလုပ္ရန္ တံခါးဖြင့္ေပးလုိက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

အျခားမူၾကမ္းတစ္ခုျဖစ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသမီးမ်ား အထူးထိမ္းျမားျခင္းဆုိင္ရာ ဥပေဒတြင္လည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးကုိ လက္ထပ္သည့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ေသာ အမ်ိဳးသားမ်ားအေပၚ ကန္႔သတ္ခ်က္ အေျမာက္အမ်ားကုိ သတ္မွတ္ထားသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားကုိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚတြင္ သတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ အဆုိပါ ဥပေဒမွာ ပင္ကုိယ္အားျဖင့္ လိင္အေျခခံ ခြဲျခားျခင္းသာျဖစ္သည္။ ထုိဥပေဒမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ေသာ ခင္ပြန္းအေနျဖင့္ ၎၏ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဇနီးသည္မ်ားကုိ မတင္းအဓမၼဘာသာေျပာင္းခုိင္းသည္ဟူသည့္ တစ္ဖက္သက္စြပ္စြဲခ်က္မ်ားမွ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းလည္းျဖစ္သည္။

လူဦးေရ ထိန္းခ်ဳပ္မႈဥပေဒ
——————————–
လြတ္ေတာ္တြင္ တင္ထားသည့္ မူၾကမ္းမ်ားမွ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး အဆုိပါ ဥပေဒမွာ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ ဆင္းရဲမြဲေတေသာ ေဒသမ်ား၌ ေနထုိင္ၾကသည့္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း အတြက္ မိသားစုစီမံကိန္းကုိ ေဖာ္ေဆာင္ရန္ ရည္ရြယ္သည္ဟု ဆုိသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံလူဦးေရထိန္းခ်ဳပ္ေရး အတြက္ အဆုိး၀ါးဆံုး အစီအစဥ္ျဖစ္လာႏုိင္သည္။ ႏုိင္ငံအတြင္းရွိ လူနည္းစုမ်ားက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူမ်ားစုထက္ ကေလးမ်ားပုိေမြးသည္ဆုိေသာ စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕မႈမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အဆုိပါမူၾကမ္းတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ကေလးတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးၾကား သားဆက္ျခားကာလကုိ ၃၆ လ (၃ ႏွစ္) သတ္မွတ္ထားသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိဥပေဒအား ခ်ိဳးေဖာက္သည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို မည္သုိ႔မည္ပံု အေရးယူအျပစ္ေပးမည္ဆုိသည္ကုိ ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိ။

ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံတြင္ မိသားစုစီမံကိန္းကုိ အားေပးရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရက ျပန္ဌာန္းျခင္း မျပဳသင့္။ လူ႕အခြင့္အေရး ကာကြယ္မႈ လံုး၀နီးပါး ရွိမေနျခင္းက ႏုိင္ငံေတာ္မွ ဥပေဒျဖင့္ သေႏၶတားေဆးမ်ားေကၽြးျခင္း၊ ကုိယ္၀န္ဖ်က္ခ်ျခင္း သုိ႔မဟုတ္ သားေၾကာျဖတ္ျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ အဆုိပါ ဥပေဒက လမ္းခင္းေပးသလုိ ျဖစ္ေစႏုိင္သည္။

ႏုိ၀င္ဘာလတြင္ျပဳလုပ္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားႏွင့္ အတူ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အေရးႀကီးသည့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ထဲသုိ႔ ၀င္ေရာက္ေနသည္။ ႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ျပင္းထန္ေသာ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးျပႆနာ  တစ္သီတစ္တန္းႀကီးကုိလည္း ရင္ဆုိင္ေနရသည္။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ႀကီးမားျခင္းမွသည္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က စတင္ခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ၏ တုိးတက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးခြန္းမ်ား အထိ ျဖစ္သည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္ တင္သြင္းထားသည့္ အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒမွာ ဆုိးရြားေသာ ျပႆနာမ်ားမွာ အာ႐ံုေျပာင္းျခင္းသာျဖစ္ၿပီး အဓိကထားေဆြးေႏြးမႈ မျပဳလုပ္သင့္သည့္၊ ပစ္ပယ္ပစ္ရမည့္ ဥေဒမ်ိဳးသာ ျဖစ္ေလသည္။

ျမန္မာအာဏာပုိင္မ်ားကလည္း အမုန္းတရားႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈတုိ႔ကို ႏွပ္ေၾကာင္းေပးျခင္း၊ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ရွိၿပီးသားျဖစ္ေနသည့္ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈမ်ားကုိ ခုိင္မာလာေအာင္ လုပ္ျခင္းတုိ႔ကုိ မျပဳလုပ္ဘဲ ဘာသာေရးႏွင့္ တုိင္းရင္းသားအုပ္စုမ်ား အၾကား ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးကုိ ေဆာင္ရြက္သင့္ၿပီး တုိင္းျပည္က ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ ျပႆနာ တစ္ပံုတစ္ပင္ကုိ ေျဖရွင္းသင့္ေပသည္။

Aljazeera တြင္ Richard Bennett ေရးသားသည့္ “Buddhist nationalists stoke hatred in Myanmar” ေဆာင္းပါးကို မိုးေဝ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။

http://www.aljazeera.com/indepth/opinion/2015/03/buddhist-nationalists-stoke-hatred-myanmar-150317083018615.html