မတ္လ ၂၃ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
ေဆာင္းပါးရွင္- K (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)
လူငယ္ဘဝသည္ မိမိကိုယ္ကို႐ွာေဖြေတြ႔႐ွိမႈ (Self- discovery) ၏အစျဖစ္သည္။ သုေတသီ ဗက္ဆလိုး၏ ဝါအစဥ္လိုက္လိုအင္မ်ားအရ အႀကီးကဲဆံုးေသာလိုအင္မွာ မိမိကိုယ္ကို အျဖစ္မွန္တိုင္း သိ႐ွိသူျဖစ္သည္။
လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ဘဝတြင္ ေနာက္ဆံုးေျပာင္းလဲတိုးတက္မႈအဆင့္ဟု ဆိုပါသည္။ ဤသည္ လူတစ္ဦးအေနႏွင့္ ဤစၾကာဝ႒ာႀကီးတြင္ မိမိေနရာက ဘာဆိုသည္ကို စတင္ေမးခြန္းထုတ္မိခ်ိန္ပဲျဖစ္သည္။
လူငယ္ဘဝတြင္ “ငါဘယ္သူလဲ”၊ “ဘယ္သူ႔လိုမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္တာလဲ” ဟူေသာ ေမးခြန္းတို႔ကို စတင္ေမးမိတတ္သည္။ ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ မိမိကိုယ္မိမိ အတည္ျပဳႏုိင္မႈကိုလိုက္ၿပီး လူငယ္သည္ မိမိ၏မိသားစု၊ မိမိ၏ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ သူျဖစ္ေစလိုေသာကမာၻ စသည့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြေသာ အရင္းခံမ်ားဘက္သို႔ သူ႔ကိုဦးေဆာင္သြားရေအာင္ တူ႐ူျပဳမိေခ်ေတာ့သည္။ ဤၾသဇာအာဏာ သက္ေရာက္မႈမ်ားက သူေနထိုင္႐ွင္သန္ေနရာ ကမာၻ၏အျမင္ စတင္ေျပာင္းလဲ ပံုသြင္းေပးေတာ့သည္။ ပိုၿပီးအေရးႀကီးသည္ကေတာ့ သူ႔အေနႏွင့္ သူ႔ကိုယ္သူ အသိအျမင္တို႔ကိုပါ စတင္ပံုသြင္းမိေတာ့မွာျဖစ္သည္။
ဤသည္ပင္လူငယ္ထုတြင္ မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ျခင္းသည္ ဘာေၾကာင့္အေရးပါသည္ဆိုျခင္း၏ အေျခခံအေၾကာင္းတရား ျဖစ္သည္။ လူငယ္မွန္သေ႐ြ႕ ေလာကကို စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေသာ အလင္းျဖင့္ ပံုသြင္းၾကည့္တတ္ၾကသည္။ မဂၢဇင္းေတြမွာ၊ ႐ုပ္သံအစီအစဥ္ေတြမွာႏွင့္ ႐ုပ္႐ွင္ေတြမွာ စင္တင္ခံေနရာရ ေအာင္ျမင္ေနသူတို႔ကို အားက်ခံုမင္ၿပီး ဒါကိုပဲေပ်ာ္႐ႊင္စရာႏွင့္ ေအာင္ျမင္ေနရာအျဖစ္ ျမင္မိေတြးမိတတ္ၾကသည္။ သူတို႔လုိ ျဖစ္ေလမွဟု ႏွလံုးႀကိဳက္မိသြားေတာ့သည္။
ဘဝအေတြ႔အၾကံဳသည္ လူႀကီးရင့္က်က္မႈအခ်ိဳ႕တြင္ပင္ စိတ္က်ေဝဒနာ စြဲကပ္ေသးေပရာ ႏုနယ္ပ်ိဳျမစ္သည့္ လူငယ္တို႔ သတိျပဳမိေကာင္းမွ ျပဳမိေပမည္။ လူဟူသည္ ဤကမာၻေျမ၏ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ Vicegerant on Earth ျဖစ္သည္ဟုဆိုေသာ အခ်က္ကို အမ်ားသတိမထားမိၾကေခ်။ ဤဂုဏ္ႏွင့္ယွဥ္တြဲၿပီး အေရးႀကီးလွသည့္ တာဝန္ႀကီးသံုးရပ္ ယွဥ္တြဲ႐ွိေနေပသည္။ ယင္းတို႔မွာ ဤသို႔တည္း။
၁။ မိမိတို႔ကိုယ္မိမိတို႔ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ရမည့္တာဝန္။
၂။ လူ႔အဖြ႔ဲအစည္းမ်ားကို တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ရမည့္တာဝန္ ႏွင့္
၃။ ေလာကႀကီးကို တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ရမည့္တာဝန္ တို႔ျဖစ္သည္။
တာဝန္ ၂ ႏွင့္ ၃ တို႔ကုိ မထမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့လွ်င္ေတာ့ အမွတ္ ၁ တာဝန္မွာ အဓိပၸါယ္မ႐ွိေတာ့ေခ်။ တာဝန္အမွတ္ ၁ ကို မထမ္းေဆာင္ႏုိင္ေသးသေ႐ြ႔ တာဝန္ အမွတ္ ၂ ႏွင့္ ၃ တို႔ကိုလည္း ထမ္းေဆာင္ႏုိင္စရာအေၾကာင္းမ႐ွိေခ်။ ဤတာဝန္သံုးရပ္ကို ပ်က္ကြက္ခဲ့ေလက ဒံုရင္းအေျခအေနသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ဖြယ္ရာသာ႐ွိသည္။
လူငယ္ထုအေနႏွင့္ မည္သည့္နယ္ပယ္မွာ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အခြင့္အလမ္းမွာ အက်ိဳးေဆာင္သည္ကို သိထားဖို႔ေတာ့လိုသည္။ လူတိုင္းပင္ အရာရာတိုင္းမွာ စြမ္းႏုိင္ရာမ႐ွိေခ်။ မိမိသည္ ဘယ္ေနရာမ်ိဳးမွာ ေတာ္သည္တတ္သည္ကို သိထားပါက ဤနယ္ပယ္ကသာ မိမိႏွင့္ အလိုက္ဖက္ဆံုး အသင့္ေတာ္ဆံုး အေကာင္းဆံုးနယ္ပယ္ ျဖစ္ေပသည္။
ေရာဂါမ်ိဳးစံုကို ကုစားႏိုင္ဖို႔ရာ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာ သုေတသနလုပ္ရသည့္ ပမာ ဗိသုကာအေနႏွင့္ အံ့မခန္းစရာ အေဆာက္အအံုႀကီးကို တည္ေဆာက္ႏုိင္ရန္ ဒီဇိုင္းပံုစံကိုထုတ္ရသည့္ မဂၢဇင္း၊ အခြင့္အလမ္းေကာင္း၊ ေနရာေကာင္းကို အထူးျပဳ ေ႐ြးခ်ယ္တတ္ရပါမည္။ မိန္းကေလးမ်ား ျပည့္တန္ဆာသို႔ မသက္ဆင္းရေအာင္ ဆင္းရဲေသာ မိသားစုမ်ားထဲမွ မိန္းမသားတို႔ကို အိေျႏၵသိကၡာ႐ွိေသာ အလုပ္အကိုင္ရ႐ွိေရးအတြက္ စာမတတ္မႈ ပေပ်ာက္ေရးကို ေဆာင္႐ြက္မည့္ ေက်ာင္းဆရာပံုႏွယ္ ျဖစ္ပါသည္။ စနစ္ဇယားေတြ႔႐ွိပါမည္။
လူငယ္ထု၏ အေတြးအျမင္ႏွင့္ ပါရမီတို႔ ဖြင့္လွစ္ေပးမည့္ ေကာင္းမြန္ၿပီး အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေပမည့္အရာအမ်ားအျပားထဲမွ တစ္ခုခုကို ေဖြ႐ွာယူရပါမည္။
အေရးထား စဥ္းစားေတြးေခၚႏုိင္ရန္အတြက္ တစ္နာရီနဲ႔ အခ်ိန္ယူစဥ္းစားၿပီး ေျဖဆိုၾကည့္ရမည့္ ေမးခြန္း အခ်ိဳ႕ကို ေအာက္တြင္ေပး ထားပါသည္။ အသင့္ရ႐ွိေသာအေျဖတို႔ကို ခ်ေရးၾကည့္ပါေပ။
– ယခုကၽြႏု္ပ္၏ဘဝမွာ ေတာ္တည့္မွန္ကန္ေအာင္ ဘာေတြကို ကၽြႏု္ပ္လုပ္ေဆာင္သြားမွာလဲ။ ဒါက ကၽြႏု္ပ္ကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေစရာ ျဖစ္ေစမွာလား။ ဒါဆို ျပည့္စံုၿပီဟု မွတ္ယူရမွာလား။
– ကၽြႏု္ပ္အေနႏွင့္ ေ႔႐ွဆက္ၿပီး ဘာကိုဦးတည္ထားရ မည္နည္း။ ယင္းက လက္႐ွိ ကၽြႏ္ုပ္လုပ္ကိုင္ေနရာႏွင့္ ဘာမ်ားကြဲျပားေနပါသလဲ။
– ကေလးဘဝတုန္းက ကၽြႏ္ုပ္ဘာလုပ္ရတာကို ႏွစ္သက္ခံုမင္သလဲ။ ဒီအရာေတြဟာ အခုထိ ကၽြႏု္ပ္ကို ေပ်ာ္႐ႊင္မႈႏွင့္ ေရာင့္ရဲမႈ တို႔ကို ေပးေနတုန္းပဲလား။ ဒါေတြထဲက တစ္ခုခုကို ကၽြႏု္ပ္ဆက္လုပ္ရဦးမွာလား။
– အခုအခါ ကၽြႏု္ပ္စိတ္အဝင္စားဆံုးက ဘာပါလဲ။
– ကၽြႏု္ပ္၏စိတ္ဓာတ္ကို ဘာကျဖည့္ဆည္းေပးမွာလဲ။
– ကၽြႏု္ပ္ဘက္က အေကာင္းဆံုး ဘာကိုလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါသလဲ။ ကၽြႏု္ပ္၏ျပိဳင္ဘက္ကင္းေသာအားစိုက္မႈႏွင့္ အင္အားေတြက ဘာေတြပါလဲ။
– အသင္အားက်မိသူ (သို႔မဟုတ္) အသင္၏ဘဝအေပၚမွာ အေကာင္းဘက္က စိုးမိုးသူတစ္ဦးဦးကို အသင္အႀကိဳက္ဆံုး အားအက်ဆံုးေသာ အရည္အေသြးေတြက ဘာေတြလဲ။ အသင္သေဘာအက်ဆံုးအရည္အခ်င္းေတြက ဘာေတြလဲ ဘာေၾကာင့္လဲ။
ပို၍ျမင့္မားေသာ အေျခအေနကို အာသာငမ္းငမ္း႐ွိျခင္းသည္ပင္လွ်င္ လူငယ္ထု၏ စိတ္အားထက္သန္မႈ ဟူ၍ ပညာေရးႏွင့္ လူမႈေရးပါရဂူ အိဗေနခါလ္ဒူန္းကဆိုသည္။ အသင္တို႔တြင္ အခြင့္အလမ္းႏွင့္ အစြမ္းအစ အရည္အေသြးတို႔ကို ေတြ႔႐ွိသြားသည္ဆိုပါစို႔။ ယင္းမွာ လူငယ္ဘဝ စိတ္အားထက္သန္မႈႏွင့္ ထိေတြ႔သြားသည္တြင္ အျပာက်ယ္သည့္ သမုဒၵရာႀကီးကိုလည္း မမႈေတာ့။ ျမင့္စြင့္လြန္းေသာ ေတာင္ႀကီးကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့။ ကူးရဲေက်ာ္ရဲသြားေတာ့သည္။ ဤသည္ လူငယ္ထုအတြင္း မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္သြားႏုိင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ေပးမည့္ စခန္းေတြလိုသည့္ အစီအစဥ္လိုသည္။ လူငယ္ထုမွာ ဘဝမေသရေအာင္ တည့္မတ္ေပးရပါမည္။ သူတို႔ေလးေတြ ႐ွင္သန္မပ်က္ရေလေအာင္ ဘာေတြလုပ္ေပးၾကမွာလဲ။
မိဘေတြဘက္ကလည္း မိမိတို႔၏ ရင္ေသြးေလးေတြ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ေရးမွာ ယိုင္နဲ႔ေနေသာ လကၡဏရပ္တို႔ကို ႐ွာေဖြေနၾကရမည္။ မိသားစုအိမ္ေဂဟာသည္ လူငယ္ထုအတြင္း မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ယူႏုိင္မည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းျဖစ္ေပၚေနပါေသာ္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ရာသည္။
လူငယ္ထုအပိုင္းမွာလည္း မိမိ၏ေလာကမွာ အစဥ္တစိုက္ သံသယေတြႏွင့္ စိတ္ပ်က္စရာေတြႏွင့္သာ ျပည့္ႏွက္ေနပံုကို ေတြ႔ခဲ့သည္ႏွင့္ မိမိတို႔ဘဝကို မိမိတို႔ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကရပါမည္။ ဘဝအေနအထား မလွပသည္မ်ားကို လွပေအာင္ျပဳေပးသြားရမည္။ ဘဝအေနအထားမလွပသည္မ်ားကို လွပေအာင္ျပဳေပးသြားရမည္။ အျမဲတမ္းေခါင္းငိုက္စိုက္ေနရသူ၊ ႏွလံုးသားညွိဳးငယ္ေနရသူ ျဖစ္ေနလွ်င္ေတာ့ အကူအညီကို ရယူပါေတာ့။
မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈအတြက္ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ အေျခခံပိုင္းမွာ စိတ္ပညာ႐ွင္တို႔ႏွင့္ တိုင္ပင္ႏွီးေႏွာမႈ ျဖစ္သည္။ အေရာအက်ဆံုးကေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ့္ဘဝအတြက္ ကိုယ္ကပဲစရပါမည္။ အကူအညီယူရပါမည္။
အပင္တစ္ပင္၏ အျမင္ေတြက မခိုင္ျမဲခဲ့လွ်င္ ေျမဆီလႊာက ဘယ္လိုပဲ ေကာင္းေကာင္း၊ ေရဘယ္လိုပဲ ေလာင္းေလာင္း အေၾကာင္းထူးရာမ႐ွိၿပီး အပင္၏တည္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္ ဘယ္လိုပဲေကာင္းေကာင္း အရာထင္မွာမဟုတ္။ ဤအပင္မွာ ျပိဳလဲက်ရမည္သာ။ လူငယ္ထုတြင္ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈေလ်ာ့နည္းေနပါလား။ ဤအပင္ကဲ့သို႔ပင္ ၿပိဳလဲသြားရမည္သာ။
မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈသည္ ေအာင္ျမင္မႈ၏အစျဖစ္ပါသည္။ အသင့္ကိုယ္ အသင္ေရာ၊ အသင့္ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပါ ယံုၾကည္ျခင္းျဖင့္ စတင္ရသည္။
မိမိကုိယ္မိမိ ျပန္ၾကည့္သည့္ အစီအစဥ္လမ္းေၾကာင္းကိုလည္း ျပန္လည္စီစဥ္ပါ။ ဤအခါတြင္ အသင့္အေနႏွင့္ အသင္၏ဘဝ၊ အသင္၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အသင့္မိသားစုတို႔ကပါ အသင့္ကိုမတူကြဲျပားေသာ အျမင္ျဖင့္ၾကည့္ျမင္လာၾကပါလိမ့္မည္။
ေသသူအေလာင္းလွေစဖို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္းေတြ အလွ်ိဳအလွ်ိဳေပၚေပါက္လာတာ ေနသေလာက္ ႐ွင္သန္ေနေသာ လူငယ္တို႔ဘဝလွေစမည့္ လူမႈဝန္ထမ္းလုပ္ငန္းေတြကေတာ့ နည္းလြန္းေနေသးသည္တကား။
K (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)
Comments