အခ်ိန္အျဖဳန္းခံရသူမ်ား

ဧျပီ ၁ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
ထက္ျမတ္ေရးသည္။

ယေန႔ေခတ္ ၂၁-ရာစုႀကီးထဲတြင္ လူႀကီး၊ လူလတ္၊ လူငယ္မေ႐ြး အ႐ြယ္သံုးပါးစလံုး အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားလံုး တန္းတူ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္ေနၾကသည္။ ေနထြက္ခ်ိန္မွ ေနဝင္ခ်ိန္ထိ တစ္ေန႔တာ ဘဝကို ပံုစံမ်ိဳးစံုျဖင့္ ျဖတ္သန္းေနၾကသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ျဖတ္သန္းရာတြင္ အဓိက ေပးဆပ္ရသည့္အရာမွာ “အခ်ိန္” ပင္ျဖစ္ပါသည္။ လူတုိင္းသည္ အခ်ိန္ကိုရင္းၿပီး သက္ဆိုင္ရာအလုပ္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတိုင္းအတာႏွင့္ ေျပာရရင္ ယေန႔ေခတ္ သြားခ်င္တဲ့ေနရာသို႔ေရာက္ရန္ အိမ္မွ ယခင္ကထက္ ပို၍ ေစာစြာထြက္ခြာရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ယာဥ္ပိတ္ဆို႔မႈ အဘယ္သူမွာ တာဝန္႐ွိသနည္း။ မည္သူေျဖ႐ွင္းေပးမည္နည္း။

လမ္းေတြျပင္သည္၊ ခုံးေက်ာ္တံတားေတြ ေဆာက္လုပ္သည္။ ထိုအရာမ်ားသည္ ၿပီးစီးသြားလွ်င္ေတာ့ ျပည္သူမ်ားအတြက္ အလြန္အသံုးဝင္ႏုိင္မည့္အရာတစ္ခုပါ။ သို႔ေသာ္ မၿပီးစီးခင္အခ်ိန္ အတိုင္းအတာတစ္ခုအတြက္ ျပည္သူမ်ားအေနႏွင့္ အလြန္ဒုကၡေရာက္ရသည္။

ကားအသစ္ေတြေတာ့ မ်ားစြာတင္သြင္းလ်က္ ႐ွိေနပါတယ္။ လမ္းေတြကိုေတာ့ ကားေတြမတင္သြင္းမီ အရင္ကတည္းက လမ္းခ်ဲ႕တာ ဂံုးေက်ာ္တံတားေဆာက္တာေတြကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားသင့္ပါတယ္။ ဤကဲ့သို႔သာ ျပဳလုပ္ထားမည္ဆိုလွ်င္ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ လြန္စြာလြယ္ကူေခ်ာေမာၿပီး စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာႏွင့္ သြားလာႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

ယခုေတာ့ လမ္းျပင္၊ ခုံးေက်ာ္တံတားေဆာက္ေနစဥ္ ႏွစ္လမ္းသြားကို တစ္လမ္းပဲေပးသြား၊ အျခားလမ္းမ်ားက ပတ္သြား အစ႐ွိတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ကားေတြက မက်ပ္သင့္ဘဲႏွင့္ၾကပ္၊ လိုရာခရီးကို ယခင္သြားေနၾက အခ်ိန္တိုင္းမေရာက္ေတာ့၊ ယခင္ထက္အခ်ိန္က ႏွစ္ဆေလာက္ေပးရ စသည့္ အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ေန႔စဥ္အခ်ိန္မ်ားမွာ လမ္းေပၚမ်ားတြင္ ကုန္ဆံုးလ်က္ ႐ွိေနေတာ့သည္။ ေႏြရာသီဥတု ရာသီဥတုကလည္း အလြန္ပူ၊ ကားကလည္းပိတ္ေသာေၾကာင့္ ခရီးသြားျပည္သူမ်ားမွာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် စိတ္မခ်မ္းသာမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရပါသည္။

အခုေတာ့ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်အက်ိဳးမဲ့ အခ်ည္းအနွီး ျဖဳန္းတီးပစ္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ တစ္ေန႔တစ္ျခား မ်ားသထက္မ်ားလာတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ႐ုံးသမား၊ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမား အစ႐ွိသူမ်ားဟာ အလုပ္ခ်ိန္ရဲ႕ တစ္ဝက္ေလာက္ကုိ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ အခ်ိန္ကုန္ေနရပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားေစာင့္ရင္း၊ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ကားလမ္းေတြပိတ္ေနလို႔ အခ်ိန္ကုန္သြားျခင္းတို႔ျဖင့္ မိမိတို႔၏ အဖိုးတန္အခ်ိန္ေတြကို ျဖဳန္းတီးပစ္လိုက္ရတာ အင္မတန္ကို ႏွေျမာစရာေကာင္းလွပါတယ္။

သက္ဆိုင္ရာဌာနမ်ားအေနႏွင့္လည္း ထိုအရာမ်ားကို အေလးထား၍ ေဆာင္႐ြက္ေစလိုသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္မ်ားကို အထူး သတိခ်ပ္ေစခ်င္လိုသည္။ ယခုလို ျပည္သူေတြဆီက အခ်ိန္ခိုးယူမႈေတြ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားေနၿပီလဲ။ အဲဒီလိုျဖစ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ဆံုး႐ႈံးမႈေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားေနၿပီလဲ။ အေလးအနက္စဥ္းစားၾကရန္လိုအပ္ေနပါၿပီ။

ယေန႔ေခတ္လို အခ်ိန္ေတြ႐ွားပါးလာတဲ့ ေခတ္မွာ အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုး႐ွိစြာ အသံုးခ်ႏုိင္ၾကဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ ဒီကိစၥေတြကို စဥ္းစားၾကဖို႔ေကာင္းပါၿပီ။ ဘတ္စ္ကားအျပင္ တျခားျဖစ္ရပ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဘူတာ႐ုံမွာ ႏွစ္နာရီ သံုးနာရီေလာက္ မီးရထားကိုေစာင့္ၿပီး ေနာက္က် လို႔ဆိုၿပီး ေစာင့္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ၊ ရုံးေတြ ဌာနေတြမွာ မိမိေတြ႔ခ်င္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ေတြ႔ရန္ ဘုမသိ ဘမသိနဲ႔ထိုင္ေစာင့္ခိုင္းထားလို႔ အလဟာသျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြ စသည္ျဖင့္ တြက္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အက်ိဳးမဲ့ကုန္ဆံုးသြားသည့္ အခ်ိန္မ်ားမွာ မနည္းလွပါဘူး။

လူတစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ေန႔ အက်ိဳးမဲ့ အခ်ည္းအႏွီး ျဖဳန္းပစ္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ကို ပွ်မ္းမွ် တြက္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ တစ္ေန႔ကို (၄) နာရီပဲထား (၄) နာရီမွာ လူ (၁) သိန္းဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္႐ွိမလဲ။ လူ (၁) သန္းဆိုဘယ္ေလာက္႐ွိမလဲ။ တြက္ၾကည့္ၾကပါ။ ဒါကတစ္ေန႔တာ အတြက္ပဲေနာ္။ တစ္လစာ တစ္ႏွစ္စာ သာဆိုလွ်င္ အက်ိဳးမဲ့ အခ်ည္းအႏွီး ျဖဳန္းပစ္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားေနၿပီလဲ။ ျပည္သူမ်ားမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းခံေနရသူမ်ားသာ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ားကို အက်ိဳး႐ွိမည့္ေနရာမ်ားတြင္သာ အသံုးခ်မည္ဆိုပါက မည္ကဲ့သို႔ တန္ဖိုး႐ွိႏုိင္ေၾကာင္း သံုးသပ္ရန္လိုအပ္ေနပါေၾကာင္း။

ထက္ျမတ္