“ပီတာေဇာ္ျမင့္ အမ်ိဳးသားေရး အပင္းဆို႔၍ တဒဂၤ ရူးသြားျခင္း”

ျငိမ္းခ်မ္းေအး FB စာမ်က္ႏွာ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

.
ကာမသုခ ဓာတ္ေခ်ာင္းကို ပါးစပ္က အယုတၱအနတၱ အေလဏေတာေတြ ထြက္တတ္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ အတြက္ သံုးႏႈန္းရမွာ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က ေျပာင္းျပန္ ေျပာခဲ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ ဆရာေဇာ္ကိုခ်ည္း အျပစ္တင္လို႔ မရဘူး။ အဲဒီ အခ်ိန္က ျပည္တြင္း စာနယ္ဇင္းႀကီး တခ်ိဳ႕က တိုင္းမ္ ေဆာင္းပါးကို တလြဲေတြ ဘာသာျပန္ခဲ့တယ္၊ သိသိသာသာႀကီးကို မေကာင္းပံုေဖာ္တဲ့ ဘာသာျပန္မႈေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မူရင္း ေဆာင္းပါး တမ္းမဖတ္ျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းက နာမည္ႀကီး အဂၤလိပ္စာတတ္မ်ားကိုယ္တိုင္ အေတာ္နာခဲ့ၾကတယ္၊ စိတ္ခံစားမႈ အရင္းခံနဲ႔ တုံ႔ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ စာက အဲဒီလို အေနအေထားမွာ ေရးခဲ့တဲ့ စာတပုဒ္၊ စာၿပီး ေန႔စြဲက ၉ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၃။ အဲဒီတုန္းက အြန္လိုင္းေပၚ မေရာက္ေတာ့ လူမသိခဲ့ဘူး။ ပံုႏွိပ္ဂ်ာနယ္ကလည္း လူၾကား သိပ္မျပန္႔ခဲ့ဘူး ထင္ပါတယ္။
.
အလာတူ သေဘာမ်ိဳး တျခား နာမည္ႀကီးဆရာေတြ အဲဒီတုန္းက ေရးခဲ့ပါတယ္။ ဥပမာ ဆရာ သစၥာနီ က ဧရာဝတီမွာ ေရးခဲ့တယ္။ ဆိုေတာ့ အြန္လိုင္းေရာက္တယ္၊ လူသိတယ္၊ က်ေနာ္လည္း ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေကာက္ယူပံုေတြ ဘယ္လိုမွားေနေၾကာင္းေတာင္ တုံ႔ျပန္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ စာ ကို အဲဒီတုန္းက ဖတ္ခဲ့ရရင္လည္း အလားတူ တုံ႔ျပန္ခ်က္မ်ိဳးပဲ ျပန္ေပးရမွာပါ။
.
အခု ေဆာင္းပါး ေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္ ထုတ္ရမွာ ဘာေၾကာင့္ ျပန္ထည့္္ခဲ့သလဲ ဆိုတာေတာ့ ေမးစရာ ရွိလာတယ္။ ဆရာေဇာ္ က်န္းမာေရးလည္း သိပ္ မေကာင္းဘူးလို႔ ဟိုတေလာက ၾကားခဲ့ေတာ့၊ စာအုပ္ျပန္ထုတ္ရာမွာ ျပန္လည္ စိစစ္တာေတြ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ထင္တယ္။ ထုတ္ေဝသူကပဲ ဂ်ာနယ္မွာ ေရးခဲ့သမွ် အားလံုးကို စု ထုတ္လိုက္ဟန္ ရွိတယ္။
.
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီ ျဖစ္စဥ္က က်ေနာ့္ ရဲ႕ သီအိုရီ ျဖစ္တဲ့ ဘယ္လို အရင့္အမာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ိဳးမဆို လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး၊ အထူးသျဖင့္ မြတ္ဆလင္၊ အထူးသျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာ စတဲ့ ဆားတမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔သာ ပက္ ေပးလိုက္ ပေရာဂမွန္ေတာ့ အားလံုး တုန္ဆင္း တီေကာင္ဆားပက္ တုံ႔ျပန္ပံုေတြခ်ည္းပဲ ဆိုတာကို ထပ္မံ ေထာက္ခံေနတယ္။
.
ၿပီးေတာ့ ဗမာျပည္က စာေရးဆရာမ်ား၊ နာမည္ေက်ာ္ၾကားသူမ်ား အမ်ားစု စိတ္ခံစားမႈေတြ၊ အစြဲ စိတ္အခံေတြနဲ႔ ပုဂၢလဓိ႒ာန္ (subjectivity) သံုးသပ္ေရးသားမႈေတြသာ ျပဳၾကတာ မ်ားတယ္ ဆိုတာကိုလည္း ေပၚလြင္တယ္။
.
ဒီလို လူထုကို မ်က္စိ ဖြင့္ေပး၊ ႏွလံုးသားကို ေပ်ာ့ေျပာင္း ႏူးညံ့ ခံစားနားလည္တတ္ေအာင္ သြန္သင္ေပးရမယ့္ ၾသဇာရွိ၊ နာမည္ရွိ ကေလာင္ကိုင္ စာေရးဆရာ ဆိုသူေတြက အစ အစြဲေတြ မကင္းရင္၊ စာတခုခု မေရးခင္ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ၊ ဘာသာျပန္ခ်က္ေတြကို အမွန္ ဟုတ္/မဟုတ္ ေရဆံုးေရဖ်ား လိုက္ၾကည့္လိုစိတ္ မရွိရင္ တျခား သာမန္လူေတြ ဘယ္လို ဘာသာ/လူမ်ိဳး အစြဲ စိတ္ေတြ ကင္းပါေတာ့မလဲ၊ အေၾကာင္းအရင္း အမွန္ကို ရွာေဖြလိုစိတ္ ရွိတဲ့ “အေၾကာင္းကိုသိေသာ ငါ” ေတြ တိုင္းျပည္မွာ ေပါမ်ားေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ႏိုင္ေတာ့မလဲ။

အစြန္းေရာက္ အေတြးအျမင္ အေျခခံတဲ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို အာဇာနည္လို႔ ထင္၊ တကယ္ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ ကို အဲဒီလို ျပင္းထန္တဲ့ သေဘာ၊ နည္းလမ္း၊ အလုပ္ေတြနဲ႔သာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္တယ္၊ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရမယ္လို႔၊ .ဒါမွမဟုတ္ ဒါမ်ိဳးလည္း လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ ရွိအပ္တယ္လို႔ ယူဆေနသူေတြဟာ လူၿပိန္း သာမန္ လူအမ်ားတင္ မဟုတ္ဆိုတာ အစကတည္းက က်က္မိလို႔ အခုကိစၥမွာ သိပ္ေတာ့ အံ့အားတႀကီး မရွိလွပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဘာသာစံု၊ လူမ်ိဳးစံု မွီတင္းေနထိုင္ေနတဲ့ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းျပည္ အနာဂတ္ အတြက္ေတာ့ အႏုတ္ လကၡဏာေတြ ပိုမ်ားလာတဲ့ နိမိတ္မို႔ ရတက္မေအးဖြယ္ပါပဲ။
.
ကိုယ့္ လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ ဘာသာ ကို ေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးျမွင့္ လိုတာ နားလည္ႏိုင္စရာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီအတြက္ တျခား လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ တခုခုကို အျမဲမျပတ္ မေကာင္းပံုေဖာ္ၿပီး ဖိႏွိပ္လိုျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္မႈ ျဖစ္စဥ္ေတြ အတြက္ တရားေၾကာင္း ျပန္လွန္ အေၾကာင္းျပလိုျခင္းေတြ အတြက္ကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို တည္ေဆာင္မယ့္ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ မလိုလားအပ္ပါဘူး။ ဒီလို သေဘာေတြ မစည္ပင္္၊ မႀကီးပြား လူရာမဝင္သင့္ပါဘူး။ အစြန္းေရာက္ အမုန္းတရားဟာ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမွာ ရွိသင့္ပါတယ္။ အိမ္ဦးခန္းတင္ မထားသင့္ပါဘူး။
.
ၿပီးခဲ့တဲ့ (၂) ႏွစ္ (၂၀၁၃) က ဆရာ့ ေဇာ္ စာ၊ ဆရာ သစၥာနီ စာေတြကို ၾကည့္ရင္ ဒီ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ျပင္းထန္မႈ အျမင္ေတြ၊ အမုန္းေတြ၊ ပဋိပကၡေတြဟာ ႏိုင္ငံေရး ပေယာဂ၊ အာရံုလႊဲမႈ၊ ေနာက္ကြယ္က လက္မည္းႀကီး ဆိုတာထက္ အမ်ားႀကီး ပိုေၾကာင္း က်ေနာ္ မျပတ္ ေထာက္ျပခဲ့တာေတြကို သက္ေသျပဳ ေထာက္ခံေနသလိုပါပဲ။
.
က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ နဲ႔ လူမ်ိဳးစုစံု အနာဂတ္ အတြက္ အမ်ားႀကီး ေျပာဖို႔၊ ဆိုဖို႔၊ အသံထြက္ဖို႔၊ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ဖို႔ လိုေနပါေသးတယ္။
ျမန္မာ့ ႏွစ္သစ္မွာ ဒီလို စာမ်ိဳး ေရးရလို႔ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္။
.
ႏွစ္သစ္မွာ အမုန္းတရား၊ အစြန္းေရာက္မႈေတြ က်ဆံုးပါေစ။
.
ဉာဏ္ပညာ၊ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႔ လူသားဝါဒ ထြန္းကားပါေစ။
.
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
ဧၿပီ ၁၈၊ ၂၀၁၅

https://www.facebook.com/nyeinchanaye81/posts/10153220607108704

ဆက္စပ္ ေဆာင္းပါး –
————————
၂၀၁၃ ဇြန္လ တုန္းက ဆရာသစၥာနီ ရဲ႕ “တိုင္းမ္မဂၢဇင္း မီးေလာင္ရာ ေလပင့္တာလား”ဧရာဝတီ ေဆာင္းပါးကို တုံ႔ျပန္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ ရဲ႕ “သစၥာနီ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္တာလား”

“…. လူဆိုတာ အတၱစြဲ၊ အုပ္စုစြဲ၊ လူမ်ိဳး ဘာသာစြဲေတြ အနည္း၊ အမ်ား ရွိတတ္ၾကစျမဲမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မျမင္ႏိုင္၊ ကြယ္ေနတဲ့ ဗမာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာမွာ အေရးႀကီးတဲ့ ျပႆနာ အရင္းခံ အေျခအေနတခုရဲ႕ အတြင္းသေဘာေတြကို ႏိုင္ငံတကာ အျမင္၊ တတိယ ၾကားေနအုပ္စု သေဘာ၊ လြတ္လပ္တဲ့ စာနယ္ဇင္းတခုရဲ႕ ေထာက္ျပခ်က္ အေနနဲ႔ တိုင္းမ္မဂၢဇင္းက ေဖာ္ထုတ္ေရးသားထားျခင္းကို လက္မခံႏိုင္ရင္ေတာင္ အေလးအနက္ ထည့္သြင္းစဥ္းစား အေရးတယူ ရွိရပါမယ္။ လံုးဝ အသိအမွတ္မျပဳ ဥေပကၡာျပဳ ေနျခင္း၊ ပစ္ပစ္ခါခါ ျပန္လည္ ေဝဖန္ျခင္း၊ မဟုတ္ဘူး ဆိုကာ အတြင္တြင္ “ဘူး” ခံျငင္းျခင္း စတဲ့ အျပဳအမူ၊ သေဘာထားေတြဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ စစ္အစိုးရေတြ က်င့္သံုးလာခဲ့ၿပီး ဘာတခုမွ အက်ိဳးရလဒ္ မရွိ၊ ကမၻာကလည္း မယံု၊ ျပည္တြင္း ျပႆနာလည္း အမွန္တကယ္ မရွင္းႏိုင္ခဲ့တာ သမိုင္းသက္ေသ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

အစြဲကင္းတဲ့ ရင္ဘတ္ ႏွလံုးသား စိတ္၊ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ သေဘာထား၊ မွန္ကန္တဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔သာ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းမွသာ မိမိလူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ စြဲကပ္ေနတဲ့ “အမုန္းတရား” နဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ ေရာဂါစံု နဲ႔ ေရေသာက္ျမစ္ “ဇာစ္ျမစ္” အားလံုး ကို အလံုးစံု ေအာင္ျမင္ ၿပီးေျမာက္ ေအးခ်မ္း ႏိုင္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း…”

@ http://burma.irrawaddy.org/religious/2013/06/26/43039.html