မရွိသံုး သံုးေနရသည့္ ရန္ကုန္မွ ၿမိဳ႕ပတ္ရထား (ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါး)

ႏုိ၀င္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၁၅
M-Media

– ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားလမ္းမွာ ျပည္သူလူထု၏ ႏွစ္သက္မႈကုိ သိပ္မရ။ အုိမင္းေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္ ရထားမ်ားက ႏုိင္ငံ၏ အႀကီးဆံုးၿမိဳ႕မွ ဘူတာေပါင္း ၃၉ ခု ကုိ တစ္နာရီ ၁၀ မုိင္ႏႈန္းျဖင့္ လွည့္ပတ္သြားလာေနသည္။ ၿမိဳ႕တစ္ပတ္ပတ္ရန္အတြက္ ၃ နာရီၾကာျမင့္ၿပီး မုိးရာသီမ်ားတြင္ ထုိထက္ပို၍ ၾကာေညာင္းေလသည္။

ၿမိဳ႕အတြင္း အလြန္အမင္း ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈကုိ ေျဖရွင္းရန္ နည္းလမ္းတစ္ခုအျဖစ္ ယခုတြင္ေတာ့ အေမ့ခံ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပတ္ ရထားလမ္းမွာ အာ႐ံုစုိက္မႈတစ္ခ်ိဳ႕ ရရွိလာခဲ့သည္။

“ကားလမ္းေတြေပၚမွာ အေျခအေနက ဆုိးရြားလာေလေလ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ ခရီးသည္ ပုိရလာေလေလပါပဲ” ဟု ၿဗိတိသွ်က ေဆာက္လုပ္ေပးခဲ့သည့္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးမွ ဘူတာ႐ံုမွဴး ဦးၾကည္၀င္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ဘူတာႀကီးရွိ ၎၏႐ံုးခန္းတြင္ေတာ့ တကၽြီကၽြီျမည္ေနေသာ မ်က္ႏွာက်က္ပန္ကာက ေလပူတစ္ခ်ိဳ႕ကို ထုတ္လႊတ္ေပးေနသည္။

စစ္အစုိးရက ကမၻာႀကီးႏွင့္ဆက္သြယ္ရန္ လမ္းဖြင့္ေပးလုိက္သည့္ အခ်ိန္ကတည္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိလမ္းမ်ားတြင္ ကားမ်ား တစ္ျဖည္းျဖည္း မ်ားျပားလာခဲ့သည္။ ယခုလေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ယခင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ပါတီက အျပတ္အသတ္အႏုိင္ရသည္အထိ အေျပာင္းအလဲက အရွိန္ျမင့္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးအဖြဲ႕က ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏွစ္လည္ပုိင္းတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ လမ္းမ်ားေပၚ၌ ကားေပါင္း ၆ သိန္း ရွိလာမည္ဟု ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ခဲ့သည္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ကထက္ ၂ ဆျဖစ္လာသည့္ အေရအတြက္ျဖစ္သည္။ ထုိအထဲတြင္ Ferraris၊ Hummers ႏွင့္ Porsches တုိ႔လုိ တန္ဖုိးႀကီးကားမ်ား
ပါ၀င္လာသည္မွာ အဆန္းမဟုတ္ေတာ့။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ကားအမ်ားစုက ဂ်ပန္ႏွင့္ ထုိင္းတုိ႔ရွိ တစ္ပတ္ရစ္ကားေစ်းကြက္မွ တင္သြင္းေသာ လယ္ယာေမာင္းကားမ်ား ျဖစ္သည္။ ကား မ်ားလာျခင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ ယာဥ္ေက်ာပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ား၊ မေတာ္တဆမႈမ်ားလည္း ျမင့္တက္လာေလသည္။ သာမန္အခ်ိန္မ်ားတြင္ မိနစ္ ၂၀ ခန္႔သာ ၾကာျမင့္သည့္ ခရီးမွာ ယခုတြင္ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။

“ယာဥ္ေၾကာကေတာ့ဗ်ာ ဘယ္လုိေျပာမလဲ။ ေတာ္ေတာ္ပိတ္တာေပါ့။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈကေတာ့ အဲဒီအထဲ မပါခဲ့ပါဘူး” ဟု အငွားယာဥ္ေမာင္း ဦး၀င္းျမင့္က ေျပာသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားက ၿဗိတိသွ်မွ ေဆာက္လုပ္ေပးခဲ့သည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပတ္ရထားလမ္းအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ရွင္သန္လာခဲ့သည္။ ထုိၿမိဳ႕ပတ္ရထားမွာ ေန႔စဥ္ လူေပါင္း ၇၅၀၀၀ မွ ၁၃၀၀၀၀ ၾကားအထိကုိ သယ္ေဆာင္ေျပးဆြဲေပးေနၿပီး ထုိပမာဏမွာ ဘတ္စ္ကားစီးသူ ခန္႔မွန္းအေရအတြက္ျဖစ္ေသာ လူ ၃ သန္း၏ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္း ပမာဏသာ ျဖစ္ေလသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး တစ္ဖန္ျပန္၍ သြက္လက္စြာ လႈပ္ရွားသြားလာႏုိင္ရန္အတြက္ ထုိၿမိဳ႕ပတ္ရထားလမ္းကုိ အဆင့္ျမႇင့္တင္ေရးကုိ ဂ်ပန္အစုိးရ၏ အကူအညီေပးေရးဌာနက ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ မၾကာေသးမီက သန္႔ရွင္းေတာက္ေျပာင္ေနသည့္ ဘူတာ႐ံုမ်ား၊ အိေႁႏၵရွိစြာ ရပ္ေနေသာ ခရီးသည္မ်ား ပါ၀င္သည့္ ရထားလမ္းစနစ္ပံုစံျပ အန္နီေမးရွင္း ဗီဒီယိုတစ္ခု ထြက္လာခဲ့သည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း တကယ့္လက္ေတြ႕တြင္ေတာ့ ထင္သေလာက္မလြယ္။

ယခုအခ်ိန္တြင္ ခရီးသည္မ်ားမွာ ရထားထြက္ခြာခ်ိန္၊ ဆုိက္ေရာက္ခ်ိန္တုိ႔ကုိ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ဒုိင္ခြက္မ်ားတြင္ ၾကည့္႐ႈႏုိင္ၿပီျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံ၏ ႐ုပ္သံလုိင္းသစ္မ်ားမွ အစီအစဥ္မ်ားကုိလည္း ရထားဘူတာ႐ံု မ်က္ႏွာက်က္တြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ တီဗီမ်ားမွ ခံစားႏိုင္သည္။ ဘူတာ႐ံုမွဴး ဦးၾကည္၀င္းက ရထားကုိ ေစာင့္ဆုိင္းေနသည့္ ခရီးသည္မ်ား ၎တုိ႔၏ ဖုန္းမ်ားကုိ အားသြင္းရန္ ဘူတာ႐ံုတြင္ ပလပ္ေပါက္မ်ား ထားေပးသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက ပုိ႔ေဆာင္ေပးသည့္ ေလေအးေပးစက္တပ္ ရထားတြဲ ၆ တြဲမွာလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေျပးဆြဲေနၿပီျဖစ္သည္။

အသက္ ၅၄ ႏွစ္အရြယ္ ဦးၾကည္၀င္းက ထုိရထားတြဲမ်ားမွာ ဆင္ေျခဖံုးေဒမ်ားမွ ခရီးသြားၾကသည့္ ႐ံုးအလုပ္သမားမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ားအေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိၿပီး ဇိမ္က်ေသာရထားတြင္ selfie ႐ုိက္မႈမ်ားလည္း ရွိသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္အနည္းငယ္တြင္ ဆင္းမ္ကဒ္တစ္ခုအား ျပည္သူအမ်ားစု၏ ၀င္ေငြထက္ အဆမတန္မ်ားလြန္းသည့္ ပမာဏျဖစ္ေသာ ကန္ေဒၚလာ ၂၀၀၀ ခန္႔ ေပးခဲ့ရသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ထုိအခ်င္းအရာက ႀကီးမားသည့္ ေျပာင္းလဲမႈလည္းျဖစ္သည္။

“သိပ္မုိက္တဲ့ ရထားေတြေပါ။ ကုိရီးယားေရာက္ေနသလုိပဲ” ဟု မုိးရြာေနေသာ ေန႔လည္ခင္းတစ္ခုတြင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူႏွင့္အတူ ခရီးသြားသည့္ အသက္ ၂၃ ႏွစ္အရြယ္ ေအာင္သီ၀င္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပတ္ရထားလမ္းက တုိက်ိဳရွိ မက္ထ႐ုိရထားလုိင္း၊ နယူးေယာက္ရွိ ေျမေအာက္ရထားလုိင္းမ်ားအား စိန္ေခၚႏုိင္မည့္ အေျခအေနေရာက္ရွိရန္မွာ အလြန္ေ၀းကြာသည့္ အေနအထားျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ပတ္ရထား စီးနင္းရျခင္းကပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး မည္ကဲ့သုိ႔ေျပာင္းလဲေနသည္၊ ေျပာင္လဲမႈမရွိ ျဖစ္ေနသည္ဆုိသည့္ ျမင္ကြင္းမ်ားကုိ ျမင္ေနရမည္ျဖစ္သည္။

ဘူတာအမ်ားစုတြင္ ခရီးသည္မ်ားက ရားထားသံလမ္း ဟုိဘက္ဒီဘက္ကုိျဖတ္၍ လမ္းေလွ်ာက္သြားျခင္း၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားႏွင့္ ေနၾကာေစ့ကဲ့သုိ႔ မုန္႔ပဲသေရစာမ်ား ၀ယ္ယူခ်င္းတုိ႔ကုိ ပံုမွန္လုိလုိ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည္။ ထုိ႔ျပင္ ရထားလမ္းမ်ားကုိ အသိအိမ္မ်ားသုိ႔သြားရာ ျဖတ္လမ္းအျဖစ္ ေဒသခံမ်ားက မၾကာခဏ အသံုးျပဳၾကသည္။

အသက္ ၄၈ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ကုိ၀င္းထြန္းက ရြာမဘူတာ႐ံုရွိ ရထားသံလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ၎၏ ေရႊအုိေရာင္ ရီထ႐ုိင္ဗာေခြးျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္သည္ဟု ဆုိသည္။

“မ်ားေသာအားျဖင့္ စိတ္ၿငိမ္တဲ့ ေနရာေလးပါ။ (႐ုိး႐ုိးလမ္းအတုိင္းသြားရင္) လမ္းေရာက္ဖုိ႔က ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္” ဟု ကုိ၀င္းထြန္းကဆုိၿပီး တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ေျဖးေျဖးခ်င္းလာေနေသာ ရထားကုိ ေျခဖ်ားေထာက္၍ ၾကည့္ေလ့ရွိသည္ဟု ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

ရထားပုိ႔ေဆာင္ေရးမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကမူ ယခုႏွစ္အတြင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပတ္လမ္းတြင္ ရထားတုိက္မႈေၾကာင့္ လူ ၆ ဦး ေသဆံုးခဲ့သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယမန္ႏွစ္ကမူ လူ ၉ ဦးေသဆံုးခဲ့ေလသည္။

အခ်ိဳ႕ေသာ ဘူတာ႐ံုမ်ားကလည္း ေစ်းတန္းကေလးမ်ား ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး ယင္ေကာင္မလာေအာင္ ယပ္ခပ္ေနသည့္ ငါးသည္မ်ား၊ ၀က္သားသည္မ်ားျဖင့္ စည္ကားေနေလသည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ သူမ်ားကေတာ့ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ပတ္ရထား အဆင့္ျမင့္တင္ျခင္းတြင္ အေကာင္းအဆုိး ႏွစ္ခုစလံုး ဒြန္တြဲေနသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ရထားတြဲအသစ္မ်ားတြင္ လက္မွတ္ေစ်းႏႈန္းမွာ က်ပ္ ၃၀၀ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး၊ ရထားတြဲအေဟာင္းမ်ားတြင္ မွတ္တုိင္တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ ေပးခဲ့ရသည့္ ၅၀ မွ ၁၀၀ က်ပ္ထက္ ပုိမိုမ်ားျပားလာျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိပမာဏက တစ္ႏွစ္လွ်င္ ပ်မ္း၀င္ေငြ ၁၀ သိန္းသာရွိသည့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ သိသာသာသည့္ ပမာဏတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေလသည္။

“ဟုတ္ပါတယ္။ ခရီးသြားေတြေတာ့ ပုိလာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ဟာ ေလေအးေပးစက္တပ္ ရထားကုိစီးရင္ သူတုိ႔မွာ မုန္႔ဟင္းခါး၀ယ္စားဖုိ႔ ပုိက္ဆံမေလာက္ေတာ့ပါဘူး” ဟု ဘုရားလမ္းဘူတာတြင္ မုန္႔ဟင္းခါးေရာင္းသည့္ မသက္မြန္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

မိုးမ်ားသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းတတ္သည့္ မုိးရာသီသုိ႔ ေရာက္ရွိလာသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ လမ္းလႊဲသည့္စနစ္မွာ အသံုးျပဳ၍ မရေတာ့ဘဲ၊ ရထားမ်ားကုိလည္း အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ရပ္ထားရသည္ဟု ဦးၾကည္၀င္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

“လမ္းလႊဲစနစ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဆင့္ျမႇင့္ထားေပမယ့္ ေရအရမ္းအိမ္လာရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ျပႆနာ တက္ပါတယ္”

သုိ႔ေသာ္လည္း ကားလမ္းအလြန္ၾကပ္သည့္ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ ခရီးသည္မ်ားအတြက္ ထုိရထားလမ္းစနစ္က ပုိ၍ တန္ဖုိးရွိေနေလသည္။

“နည္းနည္းျမန္ရင္ေတာ့ ပုိေကာင္းတာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ကားစီးရတာထက္စာရင္ ဒါက ပုိေကာင္းပါတယ္” ဟု အသက္ ၃၆ ႏွစ္အရြယ္ ကုိေက်ာ္ထြန္းက ၎၏ မုိဘုိင္းဖုန္းကို ပြတ္၍ ေျပာေလသည္။

Ref: Wall Street Journal