ဦးရာရွစ္- လူမွန္ေနရာမွန္ (အပိုင္း -၃)

ဇန္နဝါရီ ၁၀ ၊ ၂၀၁၆
M-Media
ေဆာင္ပါးရွင္ – ဦးခင္ေမာင္ခ်ိဳ (တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန)

လူမွန္ေနရာမွန္ (အပိုင္း – ၃)
Right man in the right place

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေရြးခဲ့တဲ့ ေနာက္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးကေတာ့ ဦးရာရွစ္ျဖစ္ပါ တယ္။စစ္ႀကီးၿပီးသြားတဲ့ အခါမွာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဦးရာရွစ္ကို သတိရေနခဲ့ပါၿပီ။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလပိုင္းေလာက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအင္ဆန္းက ဂ်၀ဟာလာေနရူး ထံသို႔ စာတစ္ေစာင္ေရးခဲ့ပါတယ္။ ဦးရာရွစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္လာေစဖို႔၊ ဒါနဲ႕ ေနရူးက ဦးရာရွစ္ဆီကို အေၾကာင္းၾကားခဲ့ပါတယ္။ သူ႕စာမွာ “ေအာင္ဆန္းဆီက စာရတယ္။ မင္းကို ျမန္မာျပည္ျပန္လာေစခ်င္တယ္တဲ့။ ငါဘံုေဘကို လာစရာရွိတယ္။ မင္းနဲ႕ေတြ႕မယ္၊ အစီအစဥ္ ပေတးလ္ကိုေမးပါ” လို႔စာမွာေဖာ္ျပထားပါတယ္။ စာက သံႀကိဳးစာပါ။ ည ၁၂ နာရီေလာက္မွာ သံႀကိဳးလိုင္းရွင္းၿပီး (all line clear) နဲ႕ ေရာက္လာတဲ့ အိႏၵိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆီက သံႀကိဳးစာျဖစ္ပါတယ္။ ေနရူး ဘံုေဘေရာက္ ေတာ့ ဦးရာရွစ္နဲ႕ေတြ႕ၿပီးေျပာတယ္။ “မင္း အိႏၵိယမွာေနခ်င္ရင္လဲေန၊ ငါတာ၀န္ယူ တယ္၊ ကြန္ဂရက္မွာ မင္းအတြက္ အလုပ္သမား ကိစၥေတြနဲ႕ ဆိုင္တဲ့ေနရာေပး ဖို႔စဥ္းစားထားတယ္။ ဗမာျပည္ျပန္ခ်င္ရင္လဲ ျပန္၊ ဒါမင္းဟာ မင္းဆံုးျဖတ္ပါ”လို႔ ေျပာ တယ္။ ဦးရာရွစ္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို စိတ္ေရာက္ေနပါၿပီ။

ဦးရာရွစ္ ျမန္မာျပည္ျပန္လာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်က္ခ်င္းသြားေတြ႕ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အေရးႀကီးတဲ့အစည္းအေ၀းထိုင္ေနေတာ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ပီေအ ဗိုလ္ထြန္းလွ ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႕ေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္းေျပာလိုက္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက အစည္း အေ၀းခန္းမကေန ခ်က္ခ်င္းထြက္လာၿပီး သူ႔ကိုဖက္ၿပီး အားရပါးရႏႈတ္ဆက္တယ္။ အိႏၵိယေရာက္တုန္းက ေနရူးႀကီးကို သြားေတြ႕သလိုပါပဲ။ (ဦးရာရွစ္ အိႏၵိယကို ေရာက္ၿပီးေနာက္တစ္ေန႔မွာ ေနရူးႀကီးကို သြားေတြ႕စဥ္က ေနရူးက အိႏၵိယႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ အလုပ္အမႈေဆာင္ အစည္အေ၀းထုိင္ေနေတာ့ ဦးရာရွစ္ေရာက္လာတာနဲ႕ အစည္းအေ၀းခန္းမထဲက ထြက္လာတယ္။ သူ႕ကိုပုခုံုးဖက္ၿပီး အစည္းအေ၀းခန္း ထဲကို ေခၚသြားခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ ဂႏၵီႀကီးက လြဲလို႔ အိႏၵိယေခါင္းေဆာင္မ်ားအားလံုး ရွိေနၿပီး မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တယ္။ အဘူလ္ကလမ္အာဇတ္ (ေနာင္ပညာေရး၀န္ႀကီးျဖစ္ လာသူ)နဲ႕ အဲ့ဒီကစၿပီး သိကၽြမ္းလာခဲ့ပါတယ္။)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူ႔ကို ည ၈ နာရီေလာက္ အိမ္ကိုေခၚခဲ့ဖို႔ ဗိုလ္ထြန္းလွကို ေျပာတယ္။ ဗိုလ္ထြန္းလွက အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အစီအစဥ္ေတြရွိတယ္လို႔ေျပာေတာ့ “က်ဳပ္အဲ့ဒီအစီအစဥ္ေတြကို ေျပာင္းလိုက္တယ္။ ကိုရာရွစ္ကိုသာေခၚခဲ့ပါ” လို႔ေျပာ တယ္။အိမ္မွာည၁၁နာရီေလာက္အထိ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြကို ေျပာျပခဲ့တယ္။

အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႕ အၿမဲေတြ႕ဆံုခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရရဲ႕ အလုပ္သမားအႀကံေပး အရာရွိလုပ္ဖို႔ေျပာတယ္။ ဦးရာရွစ္က ျငင္းခဲ့ပါတယ္။ အိႏၵိယကအလုပ္သမားအႀကံေပးအရာရွိေခၚေပးမယ္လို႔ ဦးရာရွစ္က ေျပာခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္အဲ့ဒီအရာရိွ မလာႏိုင္တာနဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လည္း အကြက္ရ သြားၿပီး “ဒါဆို ခင္ဗ်ား အဲ့ဒီတာ၀န္ယူရမယ္ဆိုၿပီး အလုပ္သမားေရးရာ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးေကာ္မတီမွာ ဦးရာရွစ္ကို ဥကၠ႒ခန္႔လိုက္တယ္။ ၁၉၃၆ခုႏွစ္၊ ေက်ာင္း သားသပိတ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕ ဦးရာရွစ္တုိ႔ဟာ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတယ္။ ဦးရာရွစ္ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကေတာ့….

– ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ မဂိုလမ္း (ယခုေရႊဘံုသာလမ္း)မွာရွိတဲ့ ရန္ေဒးရီးယား အထက္ တန္းေက်ာင္း (ယခု အ.ထ.က-၂ ) မွာ စတင္ပညာသင္ၾကားခဲ့ၿပီး ငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းက ပညာထူးခၽြန္ခဲ့တယ္။ တန္းစဥ္ ပထမ၊ ဒုတိယ ရခဲ့တယ္။ ၇ တန္းမွာ အစိုးရ စေကာလားရွစ္ရခဲ့တယ္။ ၁၀ တန္းကို ဂုဏ္ထူး ၅ ဘာသာနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ပထမရခဲ့တယ္။ စကားရည္လုပြဲမ်ား၊ ေဟာေျပာပြဲမ်ားမွာ လည္း ထူးခၽြန္ခဲ့တယ္။

•. ၁၉၂၃ ခုႏွစ္မွာ Muslim Students’ Society လုိ႔ေခၚတဲ့ မြတ္စလင္မ္ ေက်ာင္းသားမ်ားအသင္း၀င္ခဲ့တယ္။ လက္ေထာက္ စာၾကည့္တိုက္မွဴး၊ အက်ိဳးေဆာင္အတြင္းေရးမွဴး၊ ဒု-ဥကၠ႒အျဖစ္ အဆင့္ဆင့္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ တယ္။ အဲ့ဒီအသင္းမွာ သူ အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္စဥ္ ျမန္မာျပည္မွာ ပထမ ဦးဆံုးတမန္ေတာ္ေမြးေန႔ကို က်င္းပခဲ့တယ္။ အသင္းတိုက္တည္ရာ (ယခု ဗိုလ္ဆြန္ပက္လမ္းနဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းေဒါင့္က ခ်စ္တီးဘုရားေက်ာင္းေဘးက ေနရာမွာ အသင္းတည္ရွိၿပီး ဖေရဇာလမ္း (ယခု အေနာ္ရထာလမ္း) မဂိုလမ္း (ယခု ေရႊဘံုသာလမ္း) အသင္းတိုက္ကို ျပန္ေရာက္တဲ့အထိ Block တစ္ခု လွည့္လည္ခဲ့ၾကတယ္။

• ၁၉၃၁ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ (RUSU) ကို စတင္ဖြဲ႕စည္းစဥ္က ပထမဦးဆံုးေသာအတြင္းေရးမွဴးျဖစ္ၿပီး (၁၉၃၅-၃၆) သမဂၢမွာ ဒု-ဥကၠ႒အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ သမဂၢ ေရြးခ်ယ္ပြဲမွာ ဥကၠ႒အျဖစ္လည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ပါတယ္။ သူ ဥကၠ႒ ျဖစ္စဥ္မွာ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ (ဗ.က.သ)ဖြဲ႕စည္း ရန္ အႀကံျပဳခဲ့ၿပီး၊ ဗ.က.သ ရဲ႕ ပထမဦးဆံုးေသာ ဥကၠ႒အျဖစ္ တာ၀န္ ေပးအပ္ျခင္းခံရပါတယ္။ ထုိစဥ္က တကၠသုိလ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီသုိ႔ ပထမဦးဆံုးေစလႊတ္ခံ ရတဲ့ေက်ာင္းသား ကုိယ္စားလွယ္လည္းျဖစ္ခဲ့တယ္။

• ၁၉၃၉ ခုႏွစ္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမမွာ က်င္းပတဲ့ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ မြတ္စလင္မ္ လူငယ္မ်ားညီလာခံမွာ ဦးရာရွစ္ကို ဥကၠ႒အျဖစ္တင္ေျမွာက္ ခဲ့ၾကတယ္။ ဗိုလ္မွဴးးဘရွင္က အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္တင္ေျမွာက္ခံရတယ္။

• ၁၉၃၇ ခုႏွစ္၊ ဥပေဒဘြဲ႕ရၿပီး၊ အစ္ကိုေဒါက္တာ ရအုဖ္နဲ႕တြဲၿပီး ေရွ႕ေန လိုက္ခဲ့တယ္။ ေဇယ်၀တီက လယ္ရွင္ေတြနဲ႕ လယ္သမားေတြျဖစ္တဲ့ အမႈမွာ လယ္သမားမ်ားဘက္ကလုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တယ္။အမႈကို ေစ့စပ္ေက်ေအးေပးခဲ့ပါတယ္။ တီတီလုစ္ (ပါေမာကၡ လုစ္ရဲ႕ဇနီး) ရဲ႕ ကေလးသူငယ္တရားရံုးမွာ လူတစ္ဦးက ကေလးသူငယ္တစ္ဦးကို စက္ဘီးနဲ႕တိုက္မိတဲ့အမႈမွာ ကေလးဘက္မွာ လိုက္ပါေဆာင္ ရြက္ခဲ့တယ္။

• စစ္ႀကီးအတြင္း အိႏၵိယမွာရွိၿပီးအလုပ္သမား အရာရွိအျဖစ္စတင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔တယ္။ ေနာက္ေတာ့ေဒသဆိုင္ရာ အလုပ္သမားေရးရာေကာ္မရွင္နာ အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့တယ္။ အလုပ္သမားသပိတ္တစ္ခုကို ေအာင္ျမင္စြာေစ့စပ္ ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။

• ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕တာ၀န္ေပးခ်က္အရ အလုပ္သမားေရးရာ ဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ေကာ္မတီ မွာဥကၠ႒ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ၀ါဏိဇၨပဋိပကၡ ခံုရံုးမွာ ပထမအဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံရၿပီးေနာက ္ဥကၠ႒အျဖစ္ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ပင္လယ္ကူး သေဘၤာမ်ား ကုန္တင္ကုန္ခ် အလုပ္သမားမ်ား အလုပ္ရရွိေရး ေကာ္မတီ ဥကၠ႒အျဖစ္လည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ တယ္။

• အိႏၵိယ၊ ျမန္မာ၊ ပါကစၥတန္၊ ကိုလိုနီနယ္မ်ားကို ၿဗိတိသွ်က လြတ္လပ္ေရး ေပးေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ နယ္စပ္ျပႆနာ တစ္ခုေပၚလာခဲ့တယ္။ နယူး ေဒလီ၊ စစ္တေကာင္းက လူအခ်ိဳ႕က ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းကိုအေရွ႕ပါကစၥတန္နယ္ထဲ ထည့္သြင္းဖို႔ ပါကစၥတန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာမဲ့ မစၥတာ ဂ်င္းနားကို ဖိအားေပးခဲ့ၾကတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သိလွ်င္သိခ်င္း ဦးရာရွစ္ကို မိမိရဲ႕ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္နဲ႕ မစၥတာဂ်င္းနားဆီလႊတ္ၿပီး ေဆြးေႏြးေစခဲ့တယ္။ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းကိုျမန္မာႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္ထဲမွာပါ ၀င္ေအာင္ ဦးရာရွစ္က ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။

• အာရွဆက္ဆံေရးညီလာခံ (Asian Relation Conference) ကို ဦးရာရွစ္ ဦးေဆာင္တက္ေရာက္ခဲ့တယ္။ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္၊ ၀တ္လံုေတာ္ရ ဦးေက်ာ္ျမင့္၊ ေဒါက္တာ ထင္ေအာင္၊ ဦး၀န္ (မင္းသု၀ဏ္)၊ ဦးသိန္းဟန္ (ေဇာ္ဂ်ီ)၊ ဦးကိုကိုေလး (မႏၲေလးတကၠသုိလ္ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့သူ)၊ ဦးဘလြင္ (ၿမိဳ႕မ) တို႔အဖြဲ႕၀င္မ်ားအျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ိဳးသားေရးလႈပ္ရွားမႈအေၾကာင္းကို အဲ့ဒီညီလာခံမွာ တင္ျပခဲ့ ၾကတယ္။

• ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ကမၻာ့ေရးရာေကာင္စီ (Burmese Council of World Affairs) မွာ ပထမဆံုး အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္၊(၃)၊ (၄)ႏွစ္အၾကာမွာ ဥကၠ႒အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။

• ကမၻာ့ကုလသမဂၢအသင္းခ်ဳပ္ (World Federation of United Nation’s Association)မွာ ဥကၠ႒အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ပိုင္း ေလာက္မွာ ဘူးသီးေတာင္ဘက္မွာ သူပုန္ထသလိုျဖစ္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ တာ၀န္ေပးခ်က္အရ ဘဂၤလားျပည္နယ္၀န္ႀကီး (ေနာက္ပါကစၥတန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာသူ) မစၥတာစာရစ္ဒီနဲ႕ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။ မစၥတာစာရစ္ဒီကလည္း ‘သူပုန္ေတြကို မကူညီပါဘူး၊ သူမ်ားႏိုင္ငံေရးမ်ား မွာ ၀င္မရႈပ္ပါဘူး’လုိ႔ အာမခံခ်က္ကတိရရိွခဲ့တယ္။

• ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရးေကာ္မတီ၀င္အျဖစ္လည္း ေကာင္း၊ လူမ်ိဳးစုမ်ားဆိုင္ရာ ေကာ္မတီတြင္လည္းေကာင္း၊ အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင့္ အေျခခံဥပေဒျပဳစုေရး ေကာ္မတီတြင္ လည္းေကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(ပထမမူၾကမ္း) ျပဳစုေရးေကာ္မတီတြင္လည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။

• ၁၉၅၂ ခုႏွစ္၊ ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္းကေန အေရြးခံၿပီး၊ အထက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္ျဖစ္လာတယ္။ (၁၉၅၂ – ၅၄) ခုႏွစ္မ်ားမွာ ျပည္သူ႕အိုးအိမ္ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးႏွင့္အလုပ္သမား၀န္ႀကီးျဖစ္ခဲ့တယ္။အိုးအိမ္ဌာနကို သူေရာက္ၿပီးမၾကာမီ ဖ.ဆ.ပ.လ ကြက္သစ္၊ ျပည္ေတာ္သစ္ (ပုဇြန္ေတာင္ အနီး)၊ ဂ်ိဳ႕ကုန္းလမ္းသစ္၊ ဟယ္ပင္လမ္း၊ ျပည္ေထာင္စုရိပ္သာ၊ ၆ထပ္ရံုးအသံလႊင့္ရံု၊ စာေပဗိမာန္အေဆာက္အဦး နဲ႕ရန္ကင္းတိုက္ေတြေဆာက္လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ယာယီအေဆာက္အအံုမ်ား အျဖစ္ထီရံု၊သဃၤန္းကၽြန္း ဖ.ဆ.ပ.လ ကြက္သစ္ေနရာေတြမွာ ေဆာက္လုပ္ ေပးခဲ့တယ္။ မႏၲေလး၊ ျပည္ၿမိဳ႕မ်ားမွာ လည္းျပည္ေတာ္သာ တိုက္မ်ား၊ေရႊဘို၊ေတာင္ငူ၊ ေမာ္လၿမိဳင္၊ မေကြးစတဲ့ၿမိဳ႕မ်ားမွာအိမ္ယာမ်ား၊မိတၴီလာ၊ျပည္ၿမိဳ႕မ်ား ဘက္မွာစံျပရြာမ်ား၊ စံျပရြာမ်ားမွာစာသင္ေက်ာင္း၊ေဆးေပးခန္း၊အစည္းအေ၀းခန္းမေဆာင္မ်ား ပါ၀င္တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္R.I.T၊ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ စပ္စံထြန္းေဆးရံုတည္ ေဆာက္ေပးခဲ့တယ္။

• အလုပ္သမားေရးရာ၀န္ႀကီးျဖစ္စဥ္က လူမႈဖူလံုေရးစီမံကိန္း (Social Security Scheme) တစ္ရပ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တယ္။ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမားမ်ားနဲ႕ အစိုးရက ထည့္၀င္ေငြေပးရပါတယ္။ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမားမ်ားရဲ႕ ၄ ဆ၊ အလုပ္သမားမ်ားနဲ႕ အစိုးရက နည္းနည္းပဲ ေပးရတယ္။ အလုပ္သမားမ်ားရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ နာေရး၊ ေလ်ာ္ေၾကး အလုပ္မရခင္ေထာက္ပံ့ေငြ (Employment benefits) ကိစၥမ်ားေဆာင္ရြက္ ရပါတယ္။ အာရွမွာ အေအာင္ျမင္ဆံုးစီမံကိန္းျဖစ္တယ္လို႔ ထုိစဥ္က အိုင္၊ အယ္လ္၊ အို အႀကီးအကဲျဖစ္တဲ့ မစၥတာ ဇာလန္းကားက ခ်ီးက်ဴးခဲ့တယ္။

• အေမရိကန္သို႔လည္း ဦးရာရွစ္ ဦးေဆာင္တဲ့အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕သြားခဲ့တယ္။ ေဒါက္တာ ဘသန္း၊ ေဒါက္တာ မင္းစိန္၊ ဦးေက်ာ္ခုိင္ (သစ္ေတာ)၊ ဦးခင္ (စိုက္ပ်ိဳးေရး)၊ ဦးထြန္းေအာင္ (တိရိစၧာန္ေဆးကု ပါေမာကၡေဟာင္း၊ ေဒါက္တာလွေက်ာ္၊ ဦးဇာရဲလွ်ံတုိ႔အဖြဲ႕၀င္မ်ား အျဖစ္လိုက္ပါခဲ့ၾကတယ္။ ေဆးရံုႀကီးတစ္ရံုေဆာက္ဖို႔နဲ႕ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္ေရးစက္ရံု တည္ေဆာက္ရန္ သစ္ေတာဌာနသုေတသန ၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးသုေတသန၊ တိရိစၧာန္ေဆးကု သုေတသနနဲ႕ ႏို႔ခ်က္စက္ရံုစတဲ့ အေမရိကန္အကူအညီ (American aid) ယူဖို႔ ေအာင္ျမင္စြာေဆာင္ ရြက္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ နယ္စပ္မွာ ေက၊ အမ္၊ တီ ကိစၥျပႆနာေပၚလာတာနဲ႕ စီမံကိန္းရပ္ဆိုင္းခဲ့တယ္။

• အိႏၵိယနဲ႔ခြဲစဥ္က ျမန္မာက အိႏၵိယကို ေပးရမဲ့ေၾကြးက်န္ကိစၥ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ အိႏၵိယက ေတာင္းခဲ့တယ္။ က်န္တဲ့ေငြက က်ပ္ ၄၈ ကုေဋ၊ အတိုးက်ပ္ ၂၃ ကုေဋ ေပါင္း ၇၁ ကုေဋကို အိႏၵိယက ေတာင္းလာ ခဲ့တယ္။ ဦးႏုက ဦးရာရွစ္က အိႏၵိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေနရူး ဆီလႊတ္လိုက္တယ္။ ဦးရာရွစ္ရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈနဲ႕ အိႏၵိယက အတိုး ၂၃ ကုေဋမယူဖို႔ သေဘာတူခဲ့ တယ္။ က်န္တဲ့ ၄၈ ကုေဋအနက္ ပါကစၥတန္ခြဲထြက္သြားလို႔ ပါကစၥတန္ ေ၀စုက ၈ ကုေဋ က အိႏၵိယနဲ႔မဆိုင္၊ က်န္ကုေဋ ၄၀ ကိုလည္း ျမန္မာက အိႏၵိယကို ေစ်းပိုယူဆန္ေရာင္းၿပီး ဒီက်န္ေငြကို ေခ်ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ၂ ကုေဋကို၊ ၃ ကုေဋေလာက္ က်န္တာကို ေတာင္းေနေသး ေတာ့ ဦးရာရွစ္က “ေလွ်ာ္လိုက္ပါေတာ့” လို႔ေမတၱာ ရပ္ခံတာနဲ႕ အိႏၵိယက ျမန္မာကို ကိုလံဘိုစီကိန္းအရ ကူညီတဲ့အေနနဲ႕ အဲဒီ ၂ ကုေဋ၊ ၃ ကုေဋကို ေပးလိုက္ပါတယ္။ (အိႏၵိယေငြအရဆိုရင္ အေၾကြး ရူပီ သန္း ၄၀၀ ၊ အတိုး ရူပီ သန္း ၂၀၀ ျဖစ္ပါတယ္။)

• ေနာက္ျမန္မာျပည္မွာ ေငြအႀကီးအက်ယ္လုိေနဒါနဲ႕ ဦးႏုက ဦးရာရွစ္ကို ကုေဋ ၂၀ ေခ်းခုိင္းတယ္။ အိႏၵိယက ၅ ကုေဋသာေခ်းတယ္။ ဦးရာရွစ္ရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈနဲ႕ ကုေဋ ၂၀ ရေအာင္ေခ်းႏိုင္ခဲ့တယ္။

• (၁၉၅၄-၅၆) ခုႏွစ္မွာ ကုန္သြယ္မႈတိုးတက္ေရးႏွင့္ အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိစဥ္က ပထမဦးဆံုးအလုပ္ က ေရာင္းမထြက္တဲ့ ဆန္တန္ခ်ိန္သိန္း ၂၀ ေရာင္းဖို႕ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ အိႏၵိယ၊ သီဟို၊ ဂ်ပန္၊ ဖိလစ္ပိုင္၊ အင္ဒိုနီးရွားစတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာဆန္ေတြကုန္ေအာင္ ေရာင္းခ်ေပး ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ရွရွားသံအမတ္နဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး ဆန္ေရာင္းခ်ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကအေရွ႕အုပ္စုနဲ႕ဆက္ဆံေရးပြင့္လာခဲ့တယ္။ျမန္မာက ဆန္ေရာင္းၿပီး ျမန္မာက လိုခ်င္တာ ေတြယူဖို႔ေပးမယ္။ တရုတ္၊ ရုရွား၊ ခ်က္ကိုစလိုေဗးကီးယား၊ ဟန္ေဂရီ၊ ယူဂိုစေလးဗီးယားတို႔နဲ႕ တစ္ႏိုင္ငံခ်င္း စာခ်ဳပ္ၿပီး Clearance account ဖြင့္ၿပီး ကုန္သြယ္ေရးေတြ လမ္းဖြင့္ ခဲ့တယ္။

• (၁၉၅၆-၅၈) ခုႏွစ္မ်ားမွာ အလုပ္သမားႏွင့္ သတၱဳတြင္း၀န္ႀကီး ဌာန၀န္ႀကီး ျဖစ္စဥ္မွာ ေရနံရွာေဖြေရး၊သတၱဳရွာေဖြေရးနဲ႕ ျမန္မာမ်ား အစားသြင္းခန္႔ ထားေရး ၊သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္ရံု တိုးခ်ဲ႕ေရးမ်ားေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။

• (၁၉၅၈ – ၆၀) ခုႏွစ္မ်ားတြင္ သတၱဳတြင္ဌာန၀န္ႀကီးအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ တယ္။ ဘီအိုစီမွာ ျမန္မာအမ်ိဳးသားမ်ား အစားထိုးေရးမူကို ဖိအားသံုးၿပီး၊ ဘီအိုစီဥကၠ႒ကို ျမန္မာအမ်ိဳးသားအားေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားခဲ့တယ္။ ေရနံပိုမို ရွာေဖြေရး၊ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းမ်ား တိုးခ်ဲ႕ေရး၊ ေတာင္ႀကီးပင္ပက္ဘက္ မွာ သံရွာေဖြေရး၊ ဂ်ာမန္ပါရဂူမ်ားကို ေခၚယူၿပီး သံမဏိစက္ရံုတည္ ေဆာက္ေရးမ်ားကို ႀကိဳးပမ္းခဲ့တယ္။

• ၁၉၆၁ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁၅ ရက္ေန႔ ဂ်နီဗာတြင္က်င္းပေသာ ၄၅ ႀကိမ္ေျမာက္ ႏိုင္ငံတကာအလုပ္သမားညီလာခံႀကီးတြင္ သဘာပတိအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ခံခဲ့ရတယ္။ အဲ့ဒီ ညီလာခံမွာ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၀၀ က ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္တက္ေရာက္တဲ့အထဲမွာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွက ပထမဦးဆံုးေသာေရြးခ်ယ္ ခံရတဲ့ ပထမဦးဆံုးေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ သားအျဖစ္ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ကန္႔ကြက္သူမရွိ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။

• ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေကာင္စီတြင္ ၁၅ ႏွစ္ခန္႔ ေကာင္စီ၀င္၊ မႏၲေလး တကၠသိုလ္ရဲ႕ ပထမဦးဆံုးေသာ အဓိပတိ၊ ၿမိဳ႕ရြာစီမံသူမ်ား တကၠသိုလ္ (အိႏၵိယ)၏ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အသင္းသား၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ပထမဆင့္သရဖူခ်ီး ျမွင့္ခံရပါတယ္။ ၁၉၅၄-၅၈ ခုႏွစ္ Trade Union Congress (Burma) တြင္ ဥကၠ႒၊၁၉၅၈-၆၀ခုႏွစ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလုပ္သမား အဖြဲ႕တြင္ ဒု-ဥကၠ႒ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။

မြတ္စလင္မ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား

• ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၄၂ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခရိုင္ေပါင္း ၃၆ ခရိုင္၊ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၄၅၇ဦးတုိ႔ကရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ဇီနက္အစၥလာမ္ေယာက်္ားကေလးမ်ား ေဂဟာမွာ စုေ၀းတိုင္ပင္ၾကၿပီး၊ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂၂ ရက္ေန႔မွာ ဗမာ မြတ္စလင္မ္ အဖြဲ႕(B.M.O)ကိုအဖြဲ႕၀င္ဦးေရရွစ္ေသာင္းေက်ာ္နဲ႕ဖြဲ႕စည္းၿပီး၊ ဥကၠ႒တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။

• Islamic Society, Burma တြင္ ဒု-ဥကၠ႒အျဖစ္ ကုရ္အာန္ဘာသာျပန္ လုပ္ငန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တယ္။

• မြတ္စလင္မ္၏ဗဟိုရန္ပံုေငြအဖြဲ႕တြင္ (၁၉၅၂-၇၂) ခုႏွစ္အထိ ဥကၠ႒အျဖစ္ ကုရ္အာန္ဘာသာျပန္လုပ္ငန္း၊ ဘာသာေရးစာအုပ္စာတမ္းမ်ား၊ မိဘမဲ့ ကေလးေဂဟာ၊ ဘာသာေရးေက်ာင္းမ်ား၊ ဗလီမ်ားျပင္ဆင္ေရး၊ ေမာ္လ၀ီ အဆင့္ျမင့္ ေက်ာင္းမ်ားတက္ေရာက္ေရး၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ/သားမ်ား ပညာသင္စရိတ္ေထာက္ပံ့ျခင္းမ်ားကိုေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။

• မြတ္စလင္မ္ေဖာင္ေဒးရွင္း ဒု-ဥကၠ႒၊ ဇီးနတ္အစၥလာမ္ မိဘမဲ့ေဂဟာႏွင့္ ပညာေရးအသင္း ဒု-ဥကၠ႒၊ မြတ္စလင္မ္အခမဲ့ေဆးရံုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ ဒု-ဥကၠ႒၊ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ မြတ္စလင္မ္ လူငယ္မ်ား ကြန္ဖရင့္ ဥကၠ႒၊ အစၥလာမ္ေရးရာေကာင္စီ ၁၉၅၄-၆၀ ခုႏွစ္၊ ဒု-ဥကၠ႒ ၊ ၁၉၆၀ -၇၂ ခုႏွစ္၊ ဗမာ မြတ္စလင္မ္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒၊ ဗမာ မြတ္စလင္မ္ ဂ်မီတြလ္အုလ္မာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီအဖြဲ႕၀င္၊ ဗမာ မြတ္စလင္မ္ပညာေရးအသင္းဥကၠ႒ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ဗမာမြတ္စလင္မ္ အထက္တန္းေက်ာင္း ၄-ထပ္အေဆာက္အဦး သံုးပံုတစ္ပံုခန္႔ တည္ေဆာက္ၿပီးေသာအခါ ၂ ႏွစ္ခန္႔ေက်ာင္းဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယအဆင့္တည္ေဆာက္စဥ္ ေဆာက္လုပ္ ေရးပစၥည္းမ်ားႏွင့္အတူ ျပည္သူပိုင္သိမ္းခံခဲ့ရတယ္။

• ဒါေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြပါ။ႏိုင္ငံအတြက္ ဘယ္ေလာက္စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ ရြက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကသူ ကြယ္လြန္သည္အထိ လက္တြဲခ်င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္လို႔ ၁၉၃၆ ဒုတိယ ေက်ာင္းသား သပိတ္ေမွာက္စဥ္ ကဦးရာရွစ္ရဲ႕ေအာ္တိုစာအုပ္ထဲမွာ ေရးခဲ့ဒါပါ။

“M.A. San to M.A. Raschid,
But there is no M.A. after our names.
This is one point of resemblance between us
But many others too which you know of course. We two have served together on the Union E.C. and perhaps
will have to do so till our death.”

“အမ္၊ ေအ ဆန္းမွ အမ္၊ ေအ ရာရွစ္သို႔
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နာမည္ေတြေနာက္မွာ အမ္၊ ေအ ဘြဲ႔ေတြမပါဘူး ေနာ္။ ဒါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တူညီတဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ျဖစ္ တယ္။ အျခားတူညီခ်က္ေတြကိုလည္း ခင္ဗ်ားသိႏိုင္ပါတယ္။ သမဂၢအမႈ ေဆာင္အဖြဲ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတူတူ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေသ သည့္တိုင္ေအာင္ လက္တြဲမျဖဳတ္စတမ္း အလုပ္လုပ္ၾကမယ္”

အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ခင္ေမာင္ခ်ိဳ

စတုတၳပိုင္း – NLD ဘယ္လိုလူေတြကို ေရြးခ်ယ္မလဲ? (စတုတၳနိဂံုးခ်ဳပ္ အပိုင္း) ကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။

ဆက္စပ္ ေဆာင္းပါးမ်ားဖတ္လိုလ်င္
———————————
လူမွန္ေနရာမွန္ (အပိုင္း – ၁)
http://www.m-mediagroup.com/news/50534

လူမွန္ေနရာမွန္ (အပိုင္း -၂)
http://www.m-mediagroup.com/news/50599

ဦးရာရွစ္၏ တိုင္းျပည္အတြက္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား (ေရးသူ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္)
http://www.m-mediagroup.com/news/7469

ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ ေရးခဲ့တဲ့ ဦးရာရွစ္အေၾကာင္း
http://www.m-mediagroup.com/news/7441

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရြးတဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးခ်င္တဲ့ သာတူညီမွ်အခြင့္ေရး
http://www.m-mediagroup.com/news/1583