က်ည္ဆံႏွင့္ ဗံုးဆံမ်ားအၾကား ဆီးရီးယားျပည္သူမ်ား၏ ေသာကကုိ ေျဖသိမ့္ေပးၾကသူမ်ား

ဧၿပီ ၁၆၊ ၂၀၁၆
M-Media

– ပဋိပကၡအတြင္း ေျခလက္ ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရသူမ်ား လမ္းျပန္ေလွ်ာက္ႏုိင္ေရး၊ ကေလးသဘာ၀ ကစားခုန္စားႏုိင္ေရးတုိ႔အတြက္ ဆီးရီးယားရွိ လူငယ္ေက်ာင္းသားႏွစ္ဦးက ေရြ႕လ်ားေဆးခန္းငယ္ေလးျဖင့္ တစ္ၿမိဳ႕၀င္တစ္ၿမိဳ႕ထြက္ ကူညီေပးေနသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ၄ ႏွစ္အတြင္း အဆုိပါ လူငယ္ႏွစ္ဦးမွာ ေျခလက္အဂၤါ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနေသာ လူေပါင္း ၂၅၀၀၀ ခန္႔ကုိ ေျခလက္တု ၅၀၀၀ ခန္႔ တပ္ဆင္ေပးခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ သာမန္ထရပ္ကားအျဖဴျဖင့္ ၎တုိ႔၏ ေရြ႕လ်ားေဆးခန္းေလးကုိ စတင္ခဲ့သည္မွာ ၆ လပင္ မျပည့္တတ္ေသး။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္မႈလမ္းေၾကာင္းေပၚသုိ႔ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။

သမၼတ ဘာရွာ အလ္-အာဆတ္ အစုိးရတပ္မ်ားႏွင့္ သူပုန္မ်ားအၾကား ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္ၾကာစစ္ပြဲအတြင္း ဆီးရီးယားျပည္သူ အနည္းဆံုး ၂ သိန္းခြဲခန္႔ အသက္ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရၿပီးျဖစ္သည္။ ဒဏ္ရရသူမ်ားကေတာ့ ေရတြက္၍ပင္မရ။

ဒဏ္ရာရသူမ်ားစုမွာ အသက္ ၁၅ ႏွစ္မွ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ၾကား ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း အဆုိပါ လူငယ္ႏွစ္ဦး၏ ေရြ႕လ်ားေဆးခန္းက ကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ သက္ႀကီးရြယ္အုိမ်ားကုိပင္ ေျခတုလက္တုမ်ား အစားထုိးေပးေနေလသည္။

“လူနာတစ္ဦး အထူးသျဖင့္ ကေလးငယ္ေလးေတြကုိ ေျခတုလက္တု တပ္ေပးတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္လာတဲ့ခံစားမႈက ေဖာ္ျပလုိ႔ကုိ မရပါဘူး။ သူတုိ႔က လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္တယ္။ ကစားခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ေလးေတြ လမ္းျပန္ေလွ်ာက္လုိ႔ရေအာင္ ကူညီေပးႏုိင္တာဟာ တစ္မူထူးျခားတဲ့ ခံစားမႈပါပဲ” ဟု အမ္ဂ်ဒ္ ဟဂ်္ ခါမစ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အသက္ ၂၄ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ခါမစ္မွာ ဟုမ္စ္တကၠသုိလ္တြင္ ျပင္သစ္စာေပကုိ သင္ၾကားေနသူျဖစ္ၿပီး ၎၏ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ျဖစ္သူ အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ အဘ္ဒဲလ္ရာဟင္ ခြလ္ဖ္မွာ ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္ သင္တန္းတက္ေနသူျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေက်ာင္းတက္ၿပီး ၄ လအၾကာတြင္ပင္ ၿမိဳ႕တြင္း အေျခအေန ဆုိးလာေသာေၾကာင့္ ၎တုိ႔၏ အိပ္မက္အား စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရေသလည္။

ထုိ႔ေနာက္ ၎တုိ႔ႏွစ္ဦးစလံုးမွာ ေဆး႐ံုတစ္႐ံုတြင္ အလုပ္၀င္ခဲ့ၿပီး ေျခတုလက္တုမ်ား ျပဳလုပ္တပ္ဆင္နည္းကုိ သင္ၾကားခဲ့ရသည္။ ထုိ႔ျပင္ တူရကီနယ္စပ္ၿမိဳ႕ ရီဟာနီယာ၊ ပါကစၥတန္၊ ၿဗိတိန္ႏွင့္ ဂ်ာမနီတုိ႔အထိပင္ သြားေရာက္သင္ယူခဲ့ရသည္။

၎တုိ႔ကုသေပးေသာ လူနာမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံအေနာက္ေျမာက္ပုိင္းရွိ အတုိက္အခံတပ္မ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ထားရာ အ စ္ဒလစ္ဘ္ျပည္နယ္၊ ဒမတ္စကတ္ရွိ ဒူးမားရပ္ကြက္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေျမာက္ပုိင္း အဲလစ္ပုိၿမိဳ႕မွ လာၾကသူမ်ားပင္ ပါ၀င္သည္။ အဲလစ္ပုိမွာ ပဋိပကၡမျဖစ္ပြားခင္ ဆီးရီးယား၌ အႀကီးဆံုးၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ေျခလက္အဂၤါခ်ိဳ႕တဲ့သူမ်ား၏ အေရအတြက္က ၎တုိ႔၏ ေရြ႕လ်ားေဆးကုခန္းမွ ကူညီေပးႏုိင္သည့္ ပမာဏထက္ ပုိမ်ားေလသည္။ ေရြ႕လ်ားေဆးခန္း ေရာက္ရွိရာေနရာတုိင္းတြင္ လူနာမ်ားအား ဗံုးဒဏ္မခံရေအာင္ ကာကြယ္ေပးရျခင္းမွာ အၿမဲတမ္းလုိလုိ ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ ျပႆနာျဖစ္သည္ဟု ခါမစ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ကုလကေတာ့ ဆီးရီးယားတြင္ အကူအညီမရသည့္ ျပည္သူအေရအတြက္မွာ ၄.၆ သန္းရွိသည္ဟု ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ထားသည္။

ခါမစ္တုိ႔၏ ေရြ႕လ်ားေဆးကုခန္းမွ အက်ိဳးခံစားရသူမ်ားထဲတြင္ အဘုိး၏ေနအိမ္သုိ႔အသြား ေျမျမႇဳပ္မုိင္း နင္းမိေသာေၾကာင့္ ေျခတစ္ဖက္ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရသည့္ အသက္ ၉ႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္ေလး ဆလ္မာလည္း ပါ၀င္ေလသည္။

“ေဆး႐ံုမွာ သတိရလာေတာ့ သမီးရဲ႕ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အစကေတာ့ သမီး အားငယ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေဖက ေျခေတာက္အတုရမယ္ဆုိၿပီး ေျပာလုိက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္” ဟု ဆလ္မာက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အသက္ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္ေလး ကူေဆးမွာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီတြင္ ၎၏ အႁမႊာညီအကုိ အဒီႏွင့္အတူ သုိးေက်ာင္းသြားစဥ္ ေျမျမႇဳပ္မုိင္းနင္းမိမႈေၾကာင့္ ေျခေထာက္တက္ဖက္ႏွင့္ ညာဘက္လက္တစ္ဖက္ ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရသည္။ မုိင္းကုိ တုိက္႐ုိက္နင္းမိခဲ့သည့္ အဒီက ေနရာတြင္ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသဆံုးခဲ့သည္။ ကူေဆးက အေျမႇာက္ဆံမ်ားမွာ ယခုထိ ၎၏ ဦးေႏွာက္အနီး ရွိေနသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အစ္ဒလစ္ဘ္ျပည္နယ္ အဘူမာလစ္ၿမိဳ႕မွ ကူေဆးတစ္ေယာက္ ေျခတုလက္တုိ႔ေၾကာင့္ ၎၏ နဂုိမူလ လြတ္လပ္ေသာ သဘာ၀အနည္းငယ္ကုိ ျပန္လည္ရရွိခဲ့ေလသည္။

“ကၽြန္ေတာ္က အၿမဲတမ္း ထြက္ကစားတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ သုိးေက်ာင္းပါတယ္။ အိမ္မွာထုိင္ေနရတာကုိ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ဘူးဗ်” ဟု ကူေဆးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

Ref: Reuters