“အေျပာင္းအလဲထဲက ပညာေရး”

စက္တင္ဘာ၊ ၆ ၊ ၂၀၁၂

M-Media

ေက်ာ္ဆန္း (Eduzone)

တစ္ခါတုန္းကေပါ့ ……

ဆရာအလုပ္ဆုိတာ လူ႐ုိေသ၊ ႐ွင္႐ုိေသအလုပ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ၿပီးရင္ ဆရာ/ဆရာမေတြရဲ႕ေနရာျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကေလးေတြသာမက ကေလးမိဘေတြကုိေတာင္ ဆုိဆုံးမႏိုင္တဲ့ အေနအထားမွာ႐ွိတယ္။

ဆရာ/ဆရာမဆုိတာလည္း ပညာျပည့္၀ ႏွလုံးလွခဲ့ၾကသူေတြမ်ားတယ္။ အခုေတာ့ ဒီအလုပ္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ အလုပ္ျဖစ္ေနၿပီ။ ဘယ္အလုပ္မွ မရတဲ့အဆုံး ဘယ္တကၠသုိလ္မွ သြားဖုိ႔အဆင္မေျပတဲ့အခါ ၀င္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ျဖစ္ေနၿပီ။ မိဘေတြက သမီးေတြကုိ အေ၀းမလႊတ္ခ်င္လုိ႔ ၀င္လုပ္ခိုင္းတဲ့ အလုပ္ျဖစ္ေနၿပီ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးႀကီး႐ွိတဲ့ လူငယ္လူရြယ္ေတြ စိတ္မ၀င္စားတဲ့အလုပ္ျဖစ္ေနၿပီ။ လူေတြကလည္း ဆရာ/ဆရာမ ဆုိရင္ အယုံအၾကည္မ႐ွိခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ အရည္အခ်င္းမ႐ွိတဲ့သူေတြ၊ ကေလးေတြဆီက ေငြရခ်င္ေနတဲ့သူေတြလုိ႔ပဲ ျမင္လာေနၾကတယ္။ ျပည္သူ႔ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ ဘာမွထူးေထြၿပီး လုပ္ေပးႏိုင္မယ့္သူေတြမဟုတ္လုိ႔ ခံယူၾကပုံရတယ္။

ဒါေတြကုိေျပာင္းလဲပစ္ရလိမ့္မယ္။ ဆရာ/ဆရာမေတြအက်ဳိးအတြက္သာမဟုတ္ တုိင္းျပည္အက်ဳိးအတြက္ပါ ေမွ်ာ္လင့္ရင္ ဒီအေျခအေနေတြကုိ ေျပာင္းကုိ ေျပာင္းလဲပစ္ ရလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အတက္အက် အေျပာင္းအလဲေတြကုိ ဆရာ/ဆရာမေတြက ဖန္တီးေနတယ္။ တုိင္းျပည္ကုိ ဆရာ/ဆရာမေတြက ပုံေဖာ္ေနတယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ကုိ ယုံၾကည္ၾကတယ္ဆုိရင္ေပါ့။ (မယုံရင္လည္း ကမၻာ့သမုိင္းကုိ ျပန္လည္သုံးသပ္ပါလုိ႔ ေျပာရလိမ့္မယ္။)

ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ဖုိ႔ လူ႔ေဘာင္တစ္ရပ္စည္ပင္ျဖစ္ထြန္းဖုိ႔ဆုိရင္ အရည္အေသြးျမင့္ ဆရာ/ဆရာမေတြ ေမြးထုတ္ဖုိ႔ လုိလိမ့္မယ္။ ဆရာအလုပ္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္႐ိွတဲ့ အလုပ္၊ တုိင္းျပည္အတြက္ အဖုိးတန္တဲံအလုပ္ဆုိတဲ့ ယုံၾကည္မႈမ်ဳိးရေအာင္ တည္ေဆာက္ၾကရလိမ့္မယ္။

တကၠသုိလ္၀င္တန္းမွာ အမွတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ေအာင္တဲ့သူေတြ ပညာေရးတကၠသုိလ္ေလွ်ာက္ထားခ်င္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ရလိမ့္မယ္။ လုိအပ္တဲ့ျဖည့္ဆည္းမႈ၊ ေထာက္ပ့ံမႈေတြေပးရမယ္။ ပညာေရးတကၠသုိလ္ေတြကို ေက်ာင္းသားတုိင္းေလွ်ာက္ထားခ်င္ၾကတဲ့တကၠသုိလ္ေတြျဖစ္ေအာင္ အဆင့္ျမင့္တင္ေပးရမယ္။

တကၠသုိလ္ကေန အမွတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္ၾကသူေတြလည္း ဆရာျဖစ္သင္တန္းေတြ တက္ခ်င္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ရမယ္။ ဆရာအလုပ္ဆုိတာ ထိပ္တန္း အရည္အခ်င္း႐ွိသူေတြရဲ႕အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးၾကရမယ္။

ပညာေရးအဆင့္အတန္း ကမၻာ့ထိပ္တန္း႐ွိတဲ့ ဖင္လန္ႏိုင္ငံမွာ အေတာ္ဆုံးေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ၁၀% ေလာက္ပဲ ဆရာျဖစ္သင္တန္းေလွ်ာက္ထားႏိုင္တယ္။ ဒီထဲကမွ ၅%ေလာက္ပဲ အထူးကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဆရာ/ဆရာမေတြအျဖစ္ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္တယ္။ အထက္တန္းဆင့္မွာသင္ဖုိ႔ဆုိရင္ မဟာဘြဲ႕ၿပီးထားတဲ့သူေတြျဖစ္ရတယ္။ ဒီလုိေလ့က်င့္ေပးခဲ့လုိ႔လဲ ဥေရာပရဲ႕ ထိပ္တန္း၊ ကမၻာ့ထိပ္တန္းအဆင့္ကုိ ေရာက္ႏိုင္တာျဖစ္တယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔လည္း ဖင္လန္၊ ဂ်ပန္၊ ေတာင္ကုိရီးယား စတဲ့ ပညာေရးေကာင္းတဲ့ႏိုင္ငံေတြ၊ ထုိ္ငး၊ မေလး႐ွား၊ စကၤာပူတုိ႔လုိ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြကေန အတုယူႏိုင္ရင္ေကာင္းမယ္။

တကၠသုိလ္အမွတ္ေကာင္းရခဲ့တဲ့သူေတြကုိ ပညာေရး(၁)ႏွစ္သင္တန္းေပးၿပီးရင္ မက္လုံး႐ွိတဲ့လစာမ်ဳိးနဲ႔ အစုိးရေက်ာင္းေတြမွာ တိုက္႐ိုက္ခန္႔ထားႏိုင္ရင္ ဆရာလုိအပ္ခ်က္ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္မယ္။ အရည္အခ်င္း႐ွိတဲ့ ဆရာ/ဆရာမေတြ ရလာႏိုင္မယ္။ ဘြဲ႕အလိုက္ လစာေပးတဲ့စနစ္ က်င့္သုံးႏိုင္ရန္ေကာင္းမယ္။ ဘြဲ႕၊ ဒီပလုိမာ၊ မဟာဘြဲ႕၊ ေဒါက္တာဘြဲ႕ေတြအတြက္ သီးျခားခံစားခြင့္ေတြေပးရမယ္။ ဘယ္အဆင့္မွာပဲ၀င္လုပ္လုပ္ ဘြဲ႕အလိုက္ခံစားခြင့္ေပးမယ္ဆုိရင္ ပညာေရးေလာကအတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုေတာ့ ျဖစ္လာမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္မိေၾကာင္းပါ . . . ။