Brainwashing (သို႔) ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း

ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ

Brainwashing (သို႔) ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း ( ပထမပိုင္း )

Brainwashing ကို အဂၤလိပ္-ျမန္မာ အဘိဓါန္မွာ ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း၊ ရွိရင္းစြဲ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြကို စြန္႔လြတ္ဖယ္ရွားျပီး အျခားအယူအဆကို လက္ခံရန္ အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္း လို႔ ဘာသာျပန္ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သေဘာက လူတစ္ဦးရဲ့ ေခါင္းထဲက အေတြးေဟာင္းေတြကို ဖယ္ထုတ္ပစ္ျပီး အယူသစ္ေတြ ရိုက္သြင္းေပးလိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လူတစ္ေယာက္ရဲ့ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး အေတြးအေခၚအယူအဆေတြကို ကေျပာင္းကျပန္ တနည္းအားျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သြားေအာင္ ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ကူပါဘူး။ အဲဒီလိုျဖစ္သြားဖို႔ အဲဒီလူရဲ့ ႏွလံုးသား နဲ႔ ၀ိဥာဥ္အားအင္ကုန္ခမ္းျပီး သိျမင္နားလည္ႏိုုင္တဲ့ စြမ္းအားနဲ႔ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားေတြကို သုညျဖစ္သြားေအာင္ အရင္လုပ္ရမွာပါ။

‘မင္း ဒီကိစၥနဲ႔ပက္သက္ျပီး ဘယ္လိုယံုၾကည္ေနေသးသလဲ’ လို႔ေမးရင္ “ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး၊ ဘာမွ မယံုၾကည္ေတာ့ဘူး” လို႔ေျပာရတဲ့အဆင့္ထိေရာက္ေအာင္ အရင္အလုပ္ခံရပါတယ္။ အဲဒီအခါက်မွ ‘ကဲ ..ဒါဆို မင္းဒီလိုယံုၾကည္ေပေတာ့’ လို႔ ဆက္အေျပာခံရျပီး ေနာက္ေျပာတာေတြကို လိုက္မွတ္ရင္း မွတ္ရင္းနဲ႔ သူတို႔ေျပာတာေတြကို တကယ္ယံုသြားရတဲ့ဘ၀ကို ေရာက္သြားရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Brainwash ဆိုတဲ့ ဦးေႏွာက္က်င္းတဲ့အလုပ္ကို ေရွးပေ၀သဏီကတည္းက လူေတြလုပ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ေရွးအီဂ်စ္ႏိုင္ငံ ဖာရိုဘုရင္ေတြလက္ထက္ကတည္းက လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ လူေတြကို ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းျပီး ထုထည္ၾကီးမားတဲ့ ပိရမစ္ၾကီးေတြကို ေဆာက္ခိုင္းခဲ့တာကို သမိုင္းသုေတသီေတြက  ေထာက္ျပခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းက ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွာလည္း လုပ္ခဲ့ၾကတာပါပဲ။ စစ္ေအးေခတ္မွာလည္း အေရွ႕အုပ္စု နဲ႔ အေနာက္အုပ္စု ႏွစ္စုလံုးက ဒီလိုလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုရီးယားစစ္ပြဲ (၁၉၅၀-၅၃) အတြင္းမွာ တရုတ္အက်ဥ္းေထာင္မ်ားထဲမွာ ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ အေမရိကန္စစ္သားေတြလည္း ဦးေႏွာက္အက်င္းခံခဲ့ရပါတယ္။  ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပက္သက္ျပီး အေမရိကန္ဂ်ာနယ္လစ္ “အက္ဒြပ္ ဟန္တား” ေရးတဲ့ ” New Leader” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မွာ ထြက္လာျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာမွ Brainwashing ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရက ေခတ္စားလာခဲ့တာပါ။ ဦးေႏွာက္အက်င္းခံရတာထက္စာရင္ ေသလိုက္တာကမွ သက္သာဦးမယ္လို႔ ဒီစာအုပ္မွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေျပာစရာရွိတာက လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အေတြးအေခၚအယူအဆေတြကို ကေျပာင္းကျပန္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သြားေအာင္ ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တာမ်ိဳးကိုသာ ဦးေႏွာက္က်င္းတယ္လို႔ ေခၚတာမဟုတ္ဘဲ လူတစ္ေယာက္ကို တစ္စံုတစ္ခုကို ယံုၾကည္သြားေအာင္ ဆြဲေဆာင္တိုက္တြန္းတာမ်ိဳးကလည္း “brainwash” လုပ္ျခင္းဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ပါ ပါတယ္။ ဥပမာ အသစ္ေပၚလာတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို ၀ယ္သံုးခ်င္လာေအာင္ အတင္းတိုက္တြန္းျပီး ေၾကာ္ျငာလြန္းမက ေၾကာ္ျငာၾကေတာ့ လူအမ်ားက ဟုတ္မွာပဲလို႔ ယံုၾကည္ျပီး၀ယ္လိုက္မိတဲ့အခါမ်ိဳးကို “brainwash” အလုပ္ခံလိုက္ရတယ္လို႔ ေျပာေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အမွန္တကယ္လည္း ဒီေန႔ေခတ္မွာ ေၾကာ္ျငာေတြ၊ မီဒီယာေတြ အလြန္အားေကာင္းလာတဲ့အတြက္ လူေတြလည္း အလြယ္တကူ ဦးေႏွာက္အက်င္းခံၾကရေလ့ ရွိပါတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြအရ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအရ ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း ဒီဂရီကြာျခားတယ္လို႔ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။

… ” ဂ်စ္ပဆီေတြဟာ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြပဲလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္တာနဲ႔ ဂ်စ္ပဆီမွန္ရင္ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္မဲ့သူမ်ားလို႔ ထင္သြားၾကတာ …. “

ဒီေခါင္းစဥ္က အလြန္က်ယ္ျပန္႔တဲ့အတြက္ အေသးစိတ္ေဖၚျပရင္ စာရွည္ျပီး စာဖတ္သူမ်ားစိတ္၀င္စားမႈ ေလ်ာ့နည္းႏိုင္တာေၾကာင့္ အတိုခ်ံဳးျပီး နားလည္ရလြယ္ကူေအာင္ က်ေနာ့္ရဲ့ အျမင္မ်ားကိုပါေပါင္းစပ္ျပီး အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေဖၚျပေပးပါ့မယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဦးေႏွာက္က်င္းနည္း ၆ မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ဒီနည္းေတြကေတာ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြ၊ စစ္တပ္ေတြ၊ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ အုပ္စိုးတဲ့တိုင္းျပည္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနသူေတြ၊ စစ္သံု႔ပန္းေတြကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိတဲ့ နည္းလမ္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္။

ပထမဆံုးနည္းလမ္းကေတာ့ လိမ္ညာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္

၁၄ ရာစုႏွစ္က ဥေရာပမွာ Black Death ဆိုတဲ့ ပလိပ္ေရာဂါဆိုးၾကီး က်ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဥေရာပမွာရွိတဲ့ လူဦးေရရဲ့တစ္၀က္ေက်ာ္ဟာ ဒီေရာဂါေၾကာင့္ ေသခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဂ်ဴးေတြက ေရတြင္းထဲကို အဆိပ္ခပ္လို႔ ခုလိုျဖစ္ရတာဆိုတဲ့ ေကာလဟာလသတင္း ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ လူေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တစ္ရြာ နဲ႔ တစ္ရြာ ကူးလူးဆက္ဆံမႈ သိပ္မရွိၾကေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီသတင္း မွန္ မမွန္မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဘဲ ယံုၾကည္သြားၾကတဲ့အတြက္ လက္ရွိေဘးဒုကၡၾကီးထဲက ထြက္ေပါက္ရွာတဲ့အေနနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ၾကရာမွာ ဂ်ဴးေတြ လူးလိမ့္ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။

၈၈၈၈ အေရးအခင္းအတြင္း ဗကပေတြ ျမိဳ႕ထဲ၀င္ေရာက္လာျပီဆိုတဲ့ ၀ါဒျဖန္႔မႈနဲ႔ လက္နက္မပါဘဲ ဆႏၵျပေနေသာ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားကို ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ခတ္ႏွိမ္ႏွင္းဖို႔ ဒီနည္းလမ္းကိုအသံုးခ်ျပီး စစ္တပ္ကိုခိုင္းခဲ့တာပါ။

ဒီမွာသိသာတဲ့အခ်က္က ပတ္၀န္းက်င္ေဒသမ်ားႏွင့္ ကူးလူးဆက္ဆံခြင့္မျပဳဘဲ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ျပီး သီးျခားခြဲထုတ္ခံထားတဲ့ေဒသေတြ၊ လူအုပ္စုေတြ (isolated area/community)မွာ အဓိကရုန္းဖန္တီးဖို႔၊ ဦးေႏွာက္က်င္းခံရဖို႔ ပိုမိုလြယ္ကူတယ္ဆိုတာပါပဲ။

ဒုတိယနည္းလမ္းက တိတိက်က်မဟုတ္ဘဲ ျခံဳငံုေကာက္ခ်က္ခ်ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္

ဥေရာပမွာ ဂ်စ္ပဆီေတြဟာ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြပဲလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္တာနဲ႔ ဂ်စ္ပဆီမွန္ရင္ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္မဲ့သူမ်ားလို႔ ထင္သြားၾကတာမ်ိဳးပါ။ ဒါေပမဲ့ ဂရိႏိုင္ငံမွာ စစ္တမ္းေကာက္ယူလိုက္တဲ့အခါ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြရဲ့ ၉၆ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ဂရိေတြပဲျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစြဲမခၽြတ္ဘဲ ထင္ျမဲဆက္ထင္ေနၾကေတာ့ ေနရာအတည္တက်မရွိ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ေလ့ရွိေပမဲ့ အျပစ္မရွိတဲ့ ဂ်စ္ပဆီေတြအတြက္ကေတာ့ နစ္နာၾကရတာေပါ့။

ထို႔အတူ ကမာၻ႕မီဒီယာစာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သံုးစြဲလာတဲ့ ၀ါဒျဖန္႔စကားတစ္ခြန္းမွာ “မြတ္ဆလင္တိုင္းသည္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား မဟုတ္ေသာ္လည္း အၾကမ္းဖက္သမားတိုင္းသည္ မြတ္ဆလင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္” ဆိုေသာ စကားျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ထိုအယူအဆအတြက္ တိက်ခိုင္လံုတဲ့ အေထာက္အထားမ်ား၊ စစ္တမ္းမ်ား မရွိပါဘူး။ အေမရိကန္ အက္ဖ္ဘီအိုင္မွ တရား၀င္ထုတ္ျပန္ေသာစစ္တမ္းတစ္ခုတြင္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္အတြင္း အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားအနက္  ၆% ကသာ အစၥလာမၼစ္အစြန္းေရာက္မ်ားျဖစ္ျပီး၊ က်န္တဲ့ ၉၄%အနက္ ၄၂%မွာ အေမရိကန္ဖြားလက္တင္လူမ်ိဳးမ်ား၊ ၂၄% မွာ လက္၀ဲစြန္းေ၇ာက္မ်ား၊ ၇% မွာ ဂ်ဴးအစြန္းေရာက္မ်ား၊ ၅% မွာ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားႏွင့္ ၁၆% မွာ က်န္အစုအဖြဲ႔မ်ားရဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထို႔အတူ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထိ ဥေရာပတိုက္တြင္ျဖစ္ပြားေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားႏွင့္ပက္သက္ေသာ စစ္တမ္းမ်ားကို ထုတ္ျပန္ရာ ၉၉.၆% က မြတ္ဆလင္မဟုတ္ေသာ အျခားအစြန္းေရာက္အဖြဲ႔မ်ားရဲ့ လက္ခ်က္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ထိုထဲတြင္ ၈၄.၈% မွာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ လံုး၀သက္ဆိုင္ျခင္းမရွိေသာ ခြဲထြက္ေရးသမား မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ရေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ လက္၀ဲစြန္းေရာက္၀ါဒီမ်ား၏ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကလည္း အစၥလာမၼစ္အစြန္းေရာက္သမားမ်ားထက္ ၁၆ ဆ ပိုမိုျဖစ္ပြားခဲ့ျပီး၊ မြတ္ဆလင္အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္မႈမွာ ျဖစ္စဥ္အားလံုး၏ ၀.၄% သာရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီလိုတိက်ခိုင္လံုတဲ့ တရား၀င္စစ္တမ္းမ်ားရွိေနေသာ္လည္း မိမိဦးေႏွာက္ထဲ၀င္ေရာက္ျပီးသား အစြဲတစ္ခုကို ဆက္လက္ကိုင္စြဲ ထားျခင္းေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားနဲ႔ မည္သို႔မွ်မသက္ဆိုင္ေသာ ကမာၻအႏွ႔ံမွ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား နစ္နာၾကရပါတယ္။

 

တတိယနည္းလမ္းက လႊဲခ်ျခင္း (သို႔) ထိုးေကၽြးျခင္းပါ

ကိုယ္ျပစ္မႈက်ဴးလြန္တာကို လူေတြ သံသယမရွိေအာင္ အမ်ားသံသယရွိေလာက္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးရွိသူတစ္ဦးဦးကို တရားခံအျဖစ္ ကင္ပြန္းတပ္ေပးလိုက္ျခင္းကို ဆိုလိုပါတယ္။ ဒါကို လူေတြ ယံုၾကည္သြားတဲ့အတြက္ လူသတ္မႈမက်ဴးလြန္ပါပဲ ေထာင္ထဲေရာက္သြားရတဲ့ လူေတြလည္း အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္။ ထိုနည္းလမ္းကို အဓိကရုန္းမ်ားဖန္တီးရာတြင္လည္း မရိုးတမ္း အသံုးျပဳေလ့ရွိပါတယ္။ လူအမ်ားစုရဲ့စိတ္ထဲမွာျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့ တဖက္သားအေပၚ  အထင္အျမင္ေသးတဲ့စိတ္၊ သံသယစိတ္ ကို အသံုးခ်တာလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလး ထိေရာက္တဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုပါ။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၂၂ ရက္တြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ ေအာ္စလုိၿမဳိ႕႐ွိ အစုိးရ႐ုံးမ်ား တည္႐ွိရာအနီးတြင္ ကားဗုံးေဖာက္ခြဲခဲ့ရာ လူ ၈ ဦးေသဆုံးခဲ့သည္။ ထုိ႕ေနာက္ ယူတုိရာ (Utoya) ကၽြန္းသုိ႕သြားေရာက္ကာ လူငယ္အမ်ားအျပား ပါဝင္ေသာ လူအုပ္စုအား ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့ရာ ၆၉ ဦးေသဆုံးခဲ့သည္။ လက္ယာစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ အန္းဒရက္စ္ ဘရီဗစ္ခ္ ဆိုသူ တစ္ဦးတည္းက က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီျပႆနာစျဖစ္ျဖစ္ျခင္း သတင္းးေၾကျငာခဲ့ရာမွာ “အယ္လ္ေကဒါရဲ့ လက္ခ်က္နဲ႔ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ပြားတယ္” လို႔ ေၾကျငာခဲ့တာကို ျပန္အမွတ္ရမိပါေသးတယ္။

ျမန္မာျပည္တစ္ေနရာရာမွာ ဗံုးကြဲမႈျဖစ္ျပီဆိုတာနဲ႔ ဘာစံုစမ္းစစ္ေဆးမႈမွ မလုပ္ေသးခင္ သတင္းစာထဲမွာ KNU၊ KIA၊ ABFDS စတဲ့အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုခုရဲ့လက္ခ်က္အျဖစ္ ေၾကျငာခဲ့တာေတြဟာလည္း ဒီအခ်က္ထဲမွာ အၾကံဳး၀င္ပါတယ္။

Brainwashing (သို႔) ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း (ဒုတိယပိုင္း )

…. ” တကယ္တမ္း မင္းၾကီးမွာ ဘာပုဆိုးမွမပါဘဲ တြဲေလာင္းၾကီး ျဖစ္ေနတာကို ….”

စတုတၳနည္းလမ္းကေတာ့ ခံစားခ်က္ကို ေခါင္းပံုျဖတ္တာပါ

ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ရဲ့အစမွာ “ကၽြန္ေတာ့္ ေဆာင္းပါးကို ေတာ္ရံုတန္ရံု ပညာအေျခခံမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နားလည္ႏိုင္မလဲ ..” ဆိုျပီး အစခ်ီထားလိုက္တယ္ ဆိုရင္ ေဆာင္းပါးၾကီးက အသံုးမက်မွန္း သိေနေပမဲ့ မေ၀ဖန္ရဲေတာ့ဘူး။ ေ၀ဖန္လိုက္ရင္ ကိုယ္ပါ ပညာအေျခခံမေကာင္းလို႔ နားမလည္တဲ့သူ ျဖစ္သြားေတာ့မွာကိုး။ လူဆိုတာ အဲဒီလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေသခ်ာမေရရာေလ့ရွိတဲ့ သက္ရွိတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ သူမ်ားအျမတ္ထုတ္တာကို ခံေနၾကရတာပါ။ တကယ္ေတာ့ မေကာင္းတာကို မေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာရဲတဲ့အတြက္ ပိုျပီးေတာ့လည္း ညံ့ရာ ေရာက္သြားရပါတယ္။

တခါတုန္းက သာယာ၀တီမင္းဟာ ၾကက္ဟင္းခါးရြက္အစိမ္းကို ငါးပိခ်က္နဲ႔ တို႔စားရတာ ခံတြင္းေတြ႔ေတာ္မူတယ္။ အဲဒါကို မူးၾကီးမတ္ၾကီးေတြကို စားခိုင္းေတာ့ ခါးလြန္းလို႔ မစားႏိုင္ၾကဘူး။ အဲဒီေတာ့ ၾကိတ္မိတ္ျမိဳခ်ရင္း ျပံဳးေနၾကတာကို ေတြ႔သြားတဲ့အခါ ‘ဘာျပံဳးတာလဲ’ လို႔ မင္းၾကီးကေမးတယ္။ ဒီေတာ့ အမတ္ၾကီး ဦးေပၚဦးက မင္းၾကီးကို “နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုး”ဆိုတဲ့ပံုျပင္ကို ေလ်ာက္ထားခဲ့တယ္။ တခါတုန္းက ဘုရင္ၾကီးကို ရုကၡစိုးက ‘နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုး ‘ ဆိုျပီး ဘာမွမရွိတဲ့ဟာကုိ ေရႊကလပ္ေပၚတင္ျပီး ဆက္သ သတဲ့။ ဘုန္းကံရွိသူေတြသာလွ်င္ ျမင္ရမယ္လို႔လည္း ဆိုလိုက္ေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရင္ၾကီးက ဘုန္းကံမရွိဘူးလို႔ အထင္ခံရမွာစိုးလို႔ ဘာမွမရွိတဲ့ဟာၾကီးကို ၀တ္ဟန္ေဆာင္တာကို မႈဳးၾကီးမတ္ၾကီးေတြက မၾကည့္ရဲလို႔ ေခါင္းငံုျပီးျပံဳးေနၾကရတဲ့ ပံုျပင္ေပါ့။ အမွန္ေတာ့ အဲဒီရုကၡစိုးဆိုတာကလည္း တကယ္မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဘုရင့္ဆုလာဘ္ကို ေမွ်ာ္ကုိးတဲ့ ေတာတြင္းသားတစ္ေယာက္က ရုကၡစိုးကလြတ္လိုက္တာဆိုျပီး လူလည္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပံုျပင္မွာလည္း မူကြဲရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီမူကြဲပံုျပင္ထဲမွာေတာ့ ရက္ကန္းသည္က ဘုရင္ၾကီးကို နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုးကို ဆက္သတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ျပီးေတာ့ ငါးပါးသီလမလံုသူေတြ မျမင္ရဘူးဆိုျပီး ေလွ်ာက္ထားခဲ့တယ္။ မင္းၾကီးက အဲဒီ နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုးကို  ၀တ္ျပီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္တမ္း မင္းၾကီးမွာ ဘာပုဆိုးမွမပါဘဲ တြဲေလာင္းၾကီး ျဖစ္ေနတာကို လူတိုင္းျမင္ေပမဲ့ ဘယ္သူမွမေျပာရဲၾကဘူး။ တေနရာမွာ ကေလးတစ္ေယာက္က အမွန္ကို ထေအာ္ေတာ့မွ အားလံုးဟာ ရက္ကန္းသည္ရဲ့ brainwash လုပ္တာခံလိုက္ၾကရျပီဆိုတာကို သိလိုက္ၾကရတာပါ။ အဲဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳး ေရွးယခင္က ရွိခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

 

ပဥၥမနည္းလမ္းကေတာ့ ေဆာင္ပုဒ္ေတြ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ျဖစ္ပါတယ္

ဦးဦးေမွာ္ဆရာတို႔ ႏိုင္ငံမွာလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သတင္းစာေတြ၊ ရုပ္ျမင္သံၾကားေတြ၊ ဗီဒီယိုေတြ၊ လမ္းဆံုလမ္းခြေနရာေကာင္းေတြမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ၾကရတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေဆာင္ပုဒ္ေတြ၊ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြက ဒီအခ်က္ထဲမွာ အၾကံဳး၀င္ပါတယ္။ က်ေနာ့္တူေလးေတြ ငယ္စဥ္က ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကားကျပသခဲ့တဲ့ စစ္ကားေတြၾကည့္ျပီး ဗကပတို႔၊ ေကအင္န္ယူတို႔ကို အလြန္ဆိုးရြားတဲ့လူဆိုးဂိုဏ္းမ်ားအျဖစ္သာ အျမင္ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔အျမင္မွာေတာ့ ဗိုလ္ျမ ဆိုသူဟာ ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့သူ၊ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ လူဆိုးၾကီးေပါ့။ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ တိုင္းရင္းသားသူပုန္ထရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြက ဘာလဲဆိုတာ သူတို႔မွ မသိတာ..

ဒီလို၀ါဒျဖန္႔မႈမ်ားထဲမွာ ပညာေရးစနစ္ကိုအသံုးခ်ျခင္းဟာလည္း အလြန္ဆိုးရြားျပီး ထိေရာက္လြန္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ပါ။ ဥပမာ သမိုင္းဘာသာရပ္တြင္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ရွင္သန္ထက္ျမက္ေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မရွိခဲ့တာကို အရွိလုပ္၊ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာကို ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလို ေဖ်ာက္ဖ်က္၊ မျဖစ္ခဲ့တာကို တကယ္ ျဖစ္ခဲ့သလိုဖန္တီးျပီး သင္ၾကားေပးမႈပါပဲ။ ယခုေခတ္ကေလးအမ်ားစုသည္ သမိန္ဗရမ္း နဲ႔ တရုတ္စစ္သူၾကီး ဂါမဏိ စီးခ်င္းထိုးပြဲ၊ သမိန္ဗရမ္း ႏွင့္ စလံုေက်ာ္ေခါင္ စီးခ်င္းထိုးပြဲမ်ိဳးကို အဟုတ္ထင္ေနၾကတုန္းပါ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ပက္သက္ျပီး ခိုင္လံုတဲ့ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားလံုး၀မရွိဘဲ ေထာက္ကြက္ ဟာကြက္မ်ားနဲ႔သာ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ပံုတိုပတ္စသာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ဦးေန၀င္းအစိုးရက တိုင္းျပည္ကို ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မဲ့ဆဲဆဲ လက္တစ္လံုးေလာက္အလိုမွာ မတတ္သာတဲ့အဆံုး သမိုင္းေပး တာ၀န္အရ ကယ္တင္လိုက္ရတယ္ဆိုတဲ့သမိုင္းကို က်ေနာ့္တူေတာ္ေမာင္ေတြစိတ္ထဲ အဟုတ္မွတ္ေနပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါ့ျပင္ သမိုင္းစာအုပ္ထဲမွာကိုပဲ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ကို ကုလားျဖဴဟု သင္ၾကားျခင္း၊ အိႏၵိယသားမ်ားကို ကုလားဟုသင္ၾကားျခင္းကလည္း ကေလးငယ္မ်ားကို ငယ္စဥ္ထဲက လူ လူျခင္း ခြဲျခားစိတ္ကို ရိုက္သြင္းေပးလိုက္ျခင္းလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ အထက္ပါဥပမာေတြလိုပဲ ေသးငယ္တဲ့ ကိစၥေလးေတြကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး ကေလးသူငယ္ေတြရဲ့စိတ္ထဲမွာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ လူမ်ိဳးၾကီး၀ါဒ၊ အစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒမိႈင္းမိလာျပီး ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္စြမ္း ေလ်ာ့ပါးသြားကာ ေနာင္တြင္လည္း အလြယ္တကူ ဦးေႏွာက္က်င္း ခံရႏိုင္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို အဂၤလိပ္အုပ္စိုးစဥ္အခါကလည္း ကိုလိုနီပညာေရးတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၀ါဒ ေခၚ အင္ပီရီရယ္လစ္ဇင္း ကို စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ တနည္းမဟုတ္တနည္း ထည့္သြင္းသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္ဖတ္စာအုပ္ေတြမွာ အဂၤလန္ဘုရင္ရဲ့ ဘုန္းက်က္သေရၾကီးပံုေတြ၊ ျမန္မာဖတ္စာမွာ ေဂ်ာ့ဘုရင္ရဲ့ ဘုန္းေတာ္ ဘြဲ႔ရတုေတြ၊ ပထ၀ီ၀င္တြင္ ျဗိတိသွ်အင္ပိုင္ယာၾကီး ၾကီးက်ယ္ပံုေတြ၊ ျဗိတိသွ်ရာဇ၀င္ေတြမွာ အဂၤလိပ္တို႔ရဲ့စြမ္းရည္ထက္ျမက္ပံုေတြကို အားပါးတရထည့္သြင္းသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါတင္မကေသး ျမန္မာရာဇ၀င္ကိုလည္း အဂၤလိပ္ပညာ၀န္ မစၥတာ စီဒဗလ်ဴေကာက္က အဂၤလိပ္လိုေရးျပီး ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္အျဖစ္ သင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေက်ာင္းသံုးေရးရာမွာ ထင္ရွားေအာင္ေရးတဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့

(၁) ျမန္မာမင္းမ်ား ရက္စက္ျပီး အေတြးအေခၚ၊ စဥ္းစားဥာဏ္နည္းပံု

(၂) အဂၤလိပ္တို႔က တရားသျဖင့္အုပ္ခ်ဳပ္သျဖင့္ ျမန္မာတို႔ ၾကီးပြားတိုးတက္ ေအးခ်မ္းသာယာရွိပံုကို အဓိကေဖၚညႊန္းထားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာကေလးမ်ား မိမိအမ်ိဳးသားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ရြံမုန္းျပီး အဂၤလိပ္ကို အားကိုးေနေစရန္ သြန္သင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ျပီး ကိုလိုနီေခတ္ကေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းတက္ရင္ God Save The King ဆိုတဲ့ကၽြန္သီခ်င္း ဆိုရတယ္။ အခမ္းအနားေတြမွာ အဖြင့္အပိတ္ အဲဒီသီခ်င္းဆိုရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုလိုနီလက္ေအာက္ခံ မ်ားကို ကၽြန္စိတ္၀င္ေအာင္ ရိုက္သြင္းေနျခင္းတစ္မ်ိဳးပါ။ ဒါဟာ ကိုလိုနီပညာေရးစနစ္ရဲ့ ဦးေႏွာက္က်င္းနည္း ေတြပါပဲ ။

 

ဆဌမနည္းလမ္းကေတာ့ သေကၤတေတြပါ

ဥပမာ – အနီေရာင္ေအာက္ခံ စတုရန္းကြက္ထဲက အျဖဴေရာင္ စက္၀ိုင္းေပၚမွာရွိတဲ့ အနက္ေရာင္စၾကာတံဆိပ္လိုဟာမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။ ဒီဂ်ာမန္နာဇီပါတီရဲ့ စၾကာတံဆိပ္ကို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ နာဇီပါတီ၀င္ေတြရဲ့စိတ္ထဲမွာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကို သုတ္သင္သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္တဖြားဖြား ေပၚလာၾကတာမ်ိဳးပါပဲ။ နာဇီပါတီက ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကို သုတ္သင္ျခင္းဟာ မွန္ကန္တယ္လို႔ ၀ါဒျဖန္႔ထားခဲ့တာကိုး။

ဒီေတာ့ အဲဒီလို ဦးေႏွာက္အက်င္းမခံရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မလဲ? ဦးေႏွာက္အက်င္းမခံရေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ အခ်က္ ၅ ခ်က္ရွိပါတယ္။

ပထမအခ်က္က အေျခခံပညာရွိျပီး ဗဟုသုတၾကြယ္၀ေအာင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္ထားၾကဖို႔ပါပဲ။ အမွားအယြင္းဆိုတာ မသိျခင္းကစတယ္ဆိုတဲ့ စကားလည္း ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ဟာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို အမွန္အကန္သိျပီဆိုတာနဲ႔ အလိမ္ခံရႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းတစ္ခု ေလ်ာ့သြားျပီလို႔ မွတ္ပါ။

ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ေခတ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ မပိန္းဖို႔လိုပါတယ္။ ဥပမာ ေခါင္းလိမ္းဆီတစ္မ်ိဳးဟာ ဆံပင္နက္တယ္ဆိုျပီး အတင္းေၾကာ္ျငာျပီးေရာင္းေနရင္ အဲဒီေဆးထုတ္လုပ္သူေတြ ဘာေၾကာင့္ သန္းၾကြယ္သူေဌးမျဖစ္ေနေသးတာလဲဆိုတာ ထည့္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာေျပာလိုတာက လံုး၀ခါးခါးသီးသီး ျငင္းပယ္တဲ့သေဘာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သဘာ၀အတုိင္း ဆံပင္ျပန္နက္ေစတဲ့ေဆးေတြ ေပၚေနပါလား ဆိုတာကို သတင္းတစ္ရပ္အေနနဲ႔ေတာ့ လက္ခံထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တတိယအခ်က္က မိမိရဲ့သိျမင္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအားကို အသံုးခ်ဖို႔ပါပဲ။ ဟိုဘက္အိမ္က ေအာင္ဘု စေတာ္ဘယ္ရီပင္ေပၚက ျပဳတ္က်လို႔ ေျခေထာက္က်ိဳးသြားတယ္လို႔ ေျပာလာရင္ စဥ္းစားခ်ိန္လည္းမရ၊ အေရးလည္းမၾကီးလို႔ ေအး ေအး ဆိုျပီး ေခါင္းညိတ္ခဲ့ရင္ေတာင္၊ ေနာက္ျပီးက်ရင္ စေတာ္ဘယ္ရီပင္ေပၚ လူတက္လို႔ရလို႔လားဆိုတာကို ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။

စတုတၳအခ်က္က ၀ါဂြမ္းကို ေရထဲႏွစ္လိုက္သလို ၾကားသမွ်အေၾကာင္းအရာေတြကို အကုန္စုပ္မယူလိုက္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကား ၾကားသမွ်အရာေတြမွန္သမွ် ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားပဲရွိျပီး အဲဒါေတြကေတာ့ ျဖစ္ရပ္မွန္နဲ႔ ထင္ျမင္ခ်က္တို႔ပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတိရေနရမွာပါ။ ၾကားသမွ်အေၾကာင္းအရာေတြကို နားေထာင္ထားျပီး ဒီဟာေတြဟာ ျဖစ္ရပ္မွန္လား၊ ထင္ျမင္ခ်က္ကို ခံစားခ်က္ထည့္ေပါင္းထားတာလားဆိုတာ ဆန္းစစ္ရပါမယ္။ ဒီေနရာမွာ ကိုယ္ၾကားခဲ့တဲ့သတင္းရဲ့ ဇစ္ျမစ္ကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားရပါမယ္။

ပဥၥမအခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္ၾကားရတဲ့အခ်က္ကို လူအမ်ားဘယ္ေလာက္လက္ခံၾကတယ္၊ ဘယ္လိုထင္ျမင္ ၾကတယ္၊ ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္ၾကတယ္ဆိုတာ ေလ့လာစူးစမ္းဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အေျဖမွန္လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအခ်က္ေပၚမွာအေျခခံျပီး ထပ္မံေတြးစရာေတြ အမ်ားအျပား ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္းေပၚ မူတည္ျပီးေတာ့ေပါ့ဗ်ာ …

ဒီအခ်က္ ၅ ခ်က္ကို နားလည္မယ္ဆိုရင္ ဦးေႏွာက္အက်င္းမခံရဘူးလို႔  သုေတသီေတြက သုေတသနျပဳျပီး တင္ျပထားၾကပါတယ္ ။

 

ဒါေၾကာင့္ ၾကက္ဟင္းခါးရြက္ ခ်ိဳတယ္လို႔ ဘယ္ရုကၡစိုးက မစားရ၀ခမန္း ေျပာေန ေျပာေန ကိုယ္ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့တဲ့ ပညာဗဟုသုတေတြကို အေျခခံျပီး ကိုယ့္ဦးေႏွာက္ကို ကိုယ္အားကိုးျခင္းသည္သာလွ်င္ အမွန္ကန္ဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ..။

 

(ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ)

Ref : New Leader by Edward Hunter

Brainwashing : The Science of Thought Control by Kathleen Taylor

နီမင္းေဆြ – နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုးႏွယ္

Propaganda Critic

http://www.loonwatch.com/2010/01/terrorism-in-europe/

http://www.fbi.gov/stats-services/publications/terrorism-2002-2005/…

 

ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။