ဒု- ဗိုလ္မွဴးႀကီးေက်ာ္၀င္း [ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ (ပထမဆင့္)၊ ေမာ္ကြန္း၀င္ (ပထမဆင့္)၊ စစ္မႈထမ္းေကာင္းဘြဲ႕]

ၾသဂုတ္ ၂၈ ၊ ၂၀၁၆
M-Media

ေက်ာင္းသားဘ၀
——————–
၁၄-၄-၁၉၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ထား၀ယ္ၿမိဳ႕၊ခုံ၀င္းဒရ္ရပ္၌ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္ ဦးတိုးက်င္၊ အမိေဒၚသိန္းခင္တို႔မွ ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။ ဖရစ္ရပ္ ဆရာႀကီး ဦးမ်ိဳးရင္ မူလတန္းေက်ာင္းႏွင့္ ၁၉၃၀ မွ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ထိ ခုံ၀င္းဒရပ္ဆရာမႀကီး ေဒၚေအးေမ အလယ္တန္းေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္ၾကားၿပီး ၁၉၃၅- ခုႏွစ္ တြင္ အစိုးရဟိုက္စကူးေက်ာင္းသို႔ ေျပာင္း၍ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္တြင္ (၁၀)တန္းေအာင္သည္အထိ ပညာသင္ၾကားခဲ့ပါ သည္။
.
ႏိုင္ငံေရး
———
၁။ ေက်ာင္းသားသမဂၢ။    ။ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈတြင္ ေက်ာင္းသား ဘ၀ (၁၇) ႏွစ္သား အရြယ္ (၁၉၃၆ မွစ၍ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္အထိ) ထား၀ယ္ခရုိင္လံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားသမဂၢတြင္ အတြင္း ေရးမွဴးတာ၀န္ ၀တၱရားမ်ားကို ထမ္းေဆာင္လ်က္၊ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ခရုိင္လူထုတစ္ရပ္လံုးအား ေက်ာင္းသားအေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈတို႔တြင္ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးခဲ့ပါသည္။ အထက္ပါ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို သိရွိသူမ်ားမွာ ဦးဗေဆြ (ႏုိင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ ပထမအဆင့္)၊ ဗိုလ္မွဴး တင္ထြန္း (ႏိုင္ငံ့
ဂုဏ္ရည္ပထမအဆင့္)ႏွင့္ သခင္တင္ထြန္း (ထား၀ယ္) တို႔ျဖစ္ၾကပါသည္။
.
၂။ တို႔ဗမာအစည္းအရုံးႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း။            ။ ၁၉၃၉ခုႏွစ္ (၁၀)တန္းေအာင္၍ ေက်ာင္းမွထြက္ေသာအခါတြင္လည္း ထား၀ယ္ခရုိင္လံုးဆိုင္ရာ တို႔ဗမာအစည္းအရုံးႏွင့္ပူးေပါင္း၍နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ဆက္တုိက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။
.
၃။ လက္ရုံးတပ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕မတပ္။            ။ တို႔ဗမာအစည္းအရုံး လက္ရုံးတပ္အင္အားနယ္ခ်ဲ႕မ်ားမွ.ေႏွာက္ယွက္သျဖင့္ ၿမိဳ႕မတပ္အမည္ႏွင့္ တပ္ဖြဲ႕ကို အသြင္ေျပာင္း တည္ေထာင္ရာတြင္ တာ၀န္ခံတစ္ဦးအျဖစ္ျဖင့္ ပါ၀င္ခဲ့ပါသည္။
.
စစ္ေရး
———
၄။ ဘီအိုင္ေအေခတ္။        ။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလတြင္ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ကာ၀ါးရွီမာ၊ အီဇူမီယားတို႔ႏွင့္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္လက်္ာ၊ ဗိုလ္လေရာင္ တို႔ ေခါင္းေဆာင္၍ ယိုးဒယား(ထိုင္း)မွ ထား၀ယ္ စစ္ေၾကာင္း ဘီအိုင္ေအတပ္သည္ ထား၀ယ္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိၿပီး ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္(ဘီအိုင္ေအ) တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ အရာရွိတစ္ဦးအျဖစ္ ျဖင့္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္၍ လက္ရုံးတပ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕မတပ္သားမ်ားအား လက္နက္တပ္ဆင္ျခင္း၊ ေလ့က်င့္ေရးေပးျခင္း၊ (ဘီအိုင္ေအ) တပ္မေတာ္သားအသစ္မ်ား စည္းရုံးျခင္း၊ စုေဆာင္းျခင္းမ်ားႏွင့္နယ္ခ်ဲ႕တပ္မ်ားအား တိုက္ခိုက္ျခင္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
.
ဘီဒီေအေခတ္
———–
ဘီဒီေအေခတ္တြင္ ပထမပတ္ ဗိုလ္သင္တန္းတက္ေရာက္ရန္ ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံရေသာ္လည္း က်န္းမာ ေရးခၽြတ္ယြင္းသြား၍ ဗိုလ္သင္တန္းတက္ရန္ အခ်ိန္မမီလိုက္သျဖင့္ မဂၤလာဒံုအၾကပ္တင္တန္းသို႔တက္ေရာက္ခဲ့ရၿပီး၊ ေက်ာင္းဆင္းေသာအခါ အေနာက္ေျမာက္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ကင္းတပ္တြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ လွ်ိဳ႕၀ွက္စီစဥ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းသို႔ တက္ေရာက္သင္ၾကားခဲ့ၿပီး၊ တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္၏ စီစဥ္ခ်က္အရ တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တည္ရွိရာ (ေျမထဲ) ေအာင္လံ၊ သရက္ၿမိဳ႕တြင္ရွိေသာ အရာရွိႏွင့္ အၾကပ္မ်ားအား ႏိုင္ငံေရးသင္တန္း ျပဳလုပ္ပို႔ခ်ေပးျခင္း။
.
၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ေတာ္လွန္ေရး နီးကပ္လာေသာအခါ အေျခခံနယ္ေျမတည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕စည္းရန္အတြက္ (ေျမထဲ) ေအာင္လံၿမိဳ႕နယ္ သမၺဳလေက်းရြာကို အေျခခံ၍ ေက်းရြာမ်ားကိုဦးေဆာင္စည္းရုံးခဲ့ျခင္း (အထက္ပါလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို သိရွိသူမ်ားမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ၀င္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္စိန္၀င္း) (ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ ပထမအဆင့္)၊ ဗိုလ္မင္းလြင္ (ေဆာက္လုပ္ေရး ေကာ္ပိုေရးရွင္း)ႏွင့္ သံအမတ္ႀကီး ဦးလွေ႐ႊတို႔ျဖစ္ပါသည္။
.
ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ မ်ိဳးခ်စ္တပ္မေတာ္ (ပီဘီအက္ဖ္)
—————————————
ေျမထဲ(ေအာင္လံ) ၿမိဳ႕နယ္၊ သမၺဳလေက်းရြာကို အေျခခံ၍ ေက်းရြာစည္းရုံးေရးလုပ္ေနစဥ္အတြင္း၊ အေနာက္ေျမာက္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ ေျမထဲေအာင္လံမွ ျပန္ေခၚ၍ အထူးဆက္သားအျဖစ္ တာ၀န္ေပးအပ္ၿပီး စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ထံစာပို႔ခိုင္း၍ ဦးစီးခ်ဳပ္ႀကီးထံေပးရပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ဦးဗေဆြ၊ သခင္ထြန္းေသာ္၊ သခင္တင္ထြန္း (ထား၀ယ္) တို႔ေနေသာ အမွတ္(၂၈)၊ ဘိုလိမ္းလမ္းသို႔ သြားေရာက္ရပါသည္။
.
ေရဒီယိုစက္လွ်ိဳ႕၀ွက္ယူသြားရန္ အထူးတာ၀န္ေပးအပ္ခံရျခင္း
——————————————-
ထား၀ယ္ၿမိဳ႕၊ သခင္ခ်ိန္ပိုအားေပးအပ္ရန္ သခင္တင္ထြန္းမွတစ္ဆင့္ ေရဒီယိုစက္တစ္လံုး လက္ခံယူၿပီး ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲရန္ တာ၀န္က်ေသာ တိုင္း(၅) ထား၀ယ္သို႔ ေမာ္လၿမိဳင္-ေရးၿမိဳ႕တို႔မွတစ္ ဆင့္သြားေရာက္ရပါသည္။ ယင္းအခ်ိန္ ေျမထဲ (ေအာင္လံ)တြင္လည္းေကာင္း၊ ရန္ကုန္တြင္လည္းေကာင္း၊ ဂ်ပန္အခ်ိဳ႕အား တပ္မေတာ္သားမ်ားက သတ္ျဖတ္၍ ကင္ေပတုိင္မ်ားကပိုက္စိပ္တိုက္ ရွာေဖြေနခ်ိန္ျဖစ္၍ ရန္ကုန္မွ ေမာ္လၿမိဳင္သို႔သြားရန္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးသို႔အေရာက္တြင္ ကင္ေပတုိင္မ်ား၊ ဂ်ပန္စစ္မႈထမ္းမ်ားႏွင့္ ေရဒီယိုစက္ကို စစ္ေက်ာပိုးလြယ္အိတ္ျဖင့္ လြယ္ထားေသာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ပက္ပင္းတုိးပါေတာ့သည္။ သိသြားလွ်င္ ေသရမည္မွာ မုခ်ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဟန္ကိုယ့္ဖို႔ မာန္သူ႕ဖို႕ဆိုေသာစကားႏွင့္အညီ စြန္႔စားရပါေတာ့သည္။ ဂ်ပန္မ်ားက ဘယ္ကလာ၍ ဘယ္သြား
မည္နည္း၊ ဂ်ပန္ စစ္မႈထမ္းအခ်ိဳ႕ကို သတ္သူကို သိသလား၊ မင့္ဓားကို ခဏျပပါစသည္ျဖင့္ ေမးျမန္းသည္ကိုမွင္ေသေသျဖင့္ ထား၀ယ္သို႔ အခြင့္ႏွင့္ သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဓားကိုၾကည္႔လိုလွ်င္ျပမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၿပီးဓားကိုျပပါသည္။ ဓားသြားတြင္သံေခ်းအနည္းငယ္ တက္ေနသျဖင့္၊ ၎သည္ေသြးဓားမဟုတ္လား၊ မင္းသတ္ရာမွာ ပါသလားစသည္ျဖင့္ေမးသည္ကို ခရီးသြားေနသေရြ႕ဓားကိုမတိုက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သံေခ်းရုိးရုိးျဖစ္ေၾကာင္း၊ အခ်ိန္နီးေန၍တြဲရွာခြင့္ျပဳရန္ ခြင့္ေတာင္းၿပီး၊ ကင္ေပတိုင္မ်ားႏွင့္ ဂ်ပန္စစ္မႈထမ္းမ်ားစီးသည့္တြဲတြင္ပင္ စြန္႔စားၿပီး ေရးၿမိဳ႕သို႔ လိုက္ခဲ့ပါသည္။ေမာ္လၿမိဳင္သို႕ေရာက္ေသာအခါလည္း အျခားေနရာမ်ားတြင္တည္းခိုလွ်င္ စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္းခံရၿပီး သိရွိလွ်င္ေသမည္မွာ မုခ်ျဖစ္၍ ကင္ေပတိုင္မ်ားႏွင့္နီးနီးကပ္ကပ္ေနလွ်င္ သံသယမျဖစ္ႏိုင္ဘဲရိွမည္ဟုတြက္ ဆၿပီး၊ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္လည္း ကင္ေပတိုင္ စခန္းတြင္ပင္ တည္းခိုခြင့္ေတာင္းၿပီး စြန္႕စားတည္းခိုခဲ့ပါသည္။
.
ေမာ္လၿမိဳင္မွ ေရးသို႕ အသြားတြင္လည္း ဂ်ပန္မ်ားစီးသည့္တြဲတြင္ပင္ စီးၿပီးသြားခဲ့ပါသည္။ေရးသို႕ေရာက္ေသာအခါ ထား၀ယ္ဘက္ကမ္းသို႕ ကူးၿပီး အေျခအေန ေလ့လာေနစဥ္၊ဂ်ပန္စစ္သား တစ္သိုက္ထား၀ယ္သို႕သြားရန္ ကားေပၚတက္ေနသည္ကိုျမင္၍ ထား၀ယ္သို႕လိုက္ပါရန္ ခြင့္ေတာင္းရာခြင့္ျပဳသျဖင့္၊ ဂ်ပန္စစ္သားမ်ားၾကားတြင္ပင္ စြန္႕စားၿပီးလိုက္ခဲ့ပါသည္။
.
ထား၀ယ္သို႕ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း သခင္လူရိွန္မွ တစ္ဆင့္ သခင္ခ်ိန္ပိုထံသို႕ ေရဒီယိုေပးအပ္လိုက္ၿပီး၊ ညဘက္တြင္ ေတြ႕ဆုံလိုေၾကာင္း မွာၾကားလိုက္ပါသည္။၎အခ်ိန္တြင္ သခင္ခ်ိန္ပိုသည္ထား၀ယ္ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ရွိေသာ္လည္း လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ေနထိုင္၍ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္မ်ားကို ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္လ်က္ရိွၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
.
မဟာမိတ္တပ္မွေလထီးသမားမ်ား ဆင္းသက္ေရးအတြက္ အထူးတာ၀န္ေပးအပ္ခံရျခင္း
—————————————-
မဟာမိတ္တပ္မွ ေလထီးသမားမ်ား ေလထီးျဖင့္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဆင္းသက္ေရး ကိစၥတြင္ေနရာ ေရြးခ်ယ္ ေရး၊လက္ခံႀကိဳဆိုေရး၊ ေနရာခ်ထားေရး၊ လုံျခဳံေရးတို႕ကို တာ၀န္ေပးအပ္သျဖင့္ တာ၀န္ယူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။
.
ေလထီးဆင္းမည့္ေနရာကို သရက္ေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ ၾကာအင္းေက်းရြာမွ အတြင္းဘက္သို႔၀င္ၿပီး(၃)မိုင္ခန္႔သြားရေသာ ေခ်ာင္းက်ေသာ အင္းျပားရြာအနီးလယ္ကြင္းကို ေက်းရြာေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္လြန္း၊ ဦးဘေရႊတို႔ႏွင့္ တိုင္ပင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါသည္။ သတ္မွတ္ထားေသာရက္အတြင္း ကၽြန္ေတာ္ဦးေက်ာ္လြန္း၊ ဦးဘေရႊ(၃)ေယာက္ လယ္ကြင္းတြင္ အမွတ္အသားအတိုင္းမီးပံုမ်ားျပဳလုပ္ရန္စီစဥ္ၿပီး၊ ညတြင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေစာင့္ႀကိဳၾကပါသည္။ သန္းေခါင္ခ်ိန္ခန္႔တြင္ ေလယာဥ္သံၾကားသျဖင့္ အခ်က္ျပမီးပံုမ်ားရွိရာ ေလယာဥ္လာေရာက္ ပ်ံ၀ဲပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေလထီးမဆင္းသက္ဘဲ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားပါသည္။ ေနာင္တြင္သိရသည္မွာ ေညာင္ဇင္ေက်းရြာတြင္ အလွဴလုပ္၍ ညၾကည့္ခ်င္ပြဲခံေနသျဖင့္ စိတ္မခ်၍ မဆင္းေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
.
ထို႔ေနာက္ ၿမိတ္ၿမိဳ႕တြင္ ခရုိင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိေသာ သခင္စံ၀င္းထံ ေစလႊတ္သျဖင့္ၿမိတ္ၿမိဳ႕သို႔သြားေရာက္ေနစဥ္အတြင္း မိမိေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ ေနရာတြင္ပင္ (FORCE 136) မွ အခ်က္ျပဆက္သြယ္ေရးသမား ခ်င္းအမ်ိဳးသားတစ္ဦး ၀ိုင္ယာလက္ဆက္သြယ္ေရးပစၥည္း အျပည့္ အစံုႏွင့္ ထား၀ယ္သား ဗိုလ္ပါေလးတို႔ ဆင္းသက္ၾကေၾကာင္း ၿမိတ္ၿမိဳ႕မွအျပန္တြင္ သိရပါသည္။
.
ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္ရန္ႏွင့္ သခင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြက္ စြန္႔စားရန္တာ၀န္ေပးခံရျခင္း။
——————————————–
မတ္လ(၂၇) ရက္ေန႔ ေက်ာ္လြန္လာသျဖင့္ ေျခရာေဖ်ာက္၍ တုိင္း(၅)လွ်ိဳ႕၀ွက္ဌာနခ်ဳပ္သို႔ ၀င္ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သခင္ခ်ိန္ပိုအား သတင္းပို႔ရာ သခင္ခ်ိန္ပိုက ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္မ်ားသည္ မိမိကိုယခုလိုဖမ္းဆီးျခင္းမျပဳဘဲ လႊတ္ထားသည္မွာ ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေနၾကေသာ သခင္ေတာ္ လွန္ေရးသမားမ်ား(ဥပမာ-သခင္ခ်ိန္ပို) ထင္ထင္ေပၚေပၚေန၍ ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္လႈပ္ရွားေနေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား(ဥပမာ-သခင္ဖိုးမွဲ႔) စသည္တို႔ကို ေျခရာခံရန္ မိမိ၏လႈပ္ရွားမႈကို ေလ့လာအကဲခတ္၍ ေဖာ္ထုတ္ဖမ္းဆီးႏုိင္ရန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ စြန္႔စားၿပီး ဧၿပီလ သႀကၤန္ၿပီးသည္အထိ ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ပင္ ေပၚထင္စြာဣေျႏၵမပ်က္ သတိ၀ီရိယျဖင့္ေနၿပီး သႀကၤန္ၿပီးမွ တုိင္း(၅)ဌာနခ်ဳပ္သို႔သြားေရာက္ရန္ ၫႊန္ၾကားသျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ျမင္ေရးႏွင့္ အမ်ားအ
တြက္ စြန္႔စားခဲ့ရသည္။
.
သႀကၤန္က်ၿပီးသည္ႏွင့္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ခန္႔ အတြင္းဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္(၂)ေယာက္ႏွင့္ စကားျပန္တစ္ဦး ေမွာင္စပ်ိဳးခ်ိန္တြင္ အိမ္သို႔ဖမ္းဆီးရန္ လာေရာက္ၾကသည္။ စကားျပန္မွာ တပည့္ျဖစ္ေန၍ ဆရာ့အားဖမ္းဆီးရန္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း တီးတိုးေျပာသျဖင့္ အိမ္ခန္းထဲျပန္၀င္ၿပီး အစ္ကိုအား ဂ်ပန္မ်ား ႏွင့္ စကားေျပာရန္ ဧည့္ခံဖို႔ထြက္ေစၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖးဘက္မွ ေရွာင္တိမ္းလြတ္ေျမာက္၍ ၾကာအင္းရြာမွတစ္ဆင့္ တုိင္း(၅)စစ္ဌာနခ်ဳပ္ရွိရာ အင္းျပားရြာသို႔ သြားေရာက္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရး ဆက္လက္
ဆင္ႏႊဲပါသည္။
.
တိုင္း(၅)တြင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း တပ္မ်ားကို တုိးခ်ဲ႕စည္းရုံးဖြဲ႕စည္း၍ ေတာ္လွန္ေရး ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲခဲ့ရာ ဒုဗိုလ္၊ ဗိုလ္အဆင့္ျဖင့္ တိုးျမွင့္ခံရၿပီး တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးအျဖစ္ေတာ္လွန္ေရးၿပီးသည္အထိ တာ၀န္ကိုေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ အထက္ပါ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္မ်ားကို သိရွိသူမ်ားမွာ ဦးဗေဆြ (၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း၊ ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ပထမအဆင့္) ဗိုလ္မွဴးတင္ထြန္း (ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ ပထမအဆင့္)ႏွင့္ သခင္တင္ထြန္း (ထား၀ယ္)တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။
.
မ်ိဳးခ်စ္တပ္မေတာ္အား ယခုလက္ရွိ တပ္မေတာ္သို႔ အသြင္ေျပာင္း ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ ဆက္တုိက္ပါ၀င္ခဲ့ရာ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ(၁၄)ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ျပန္တမ္း၀င္အရာရွိ ဘီစီ-၃၅၇၈ ဒု-ဗိုလ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းခံရၿပီး ျပည္ၿမိဳ႕ ျမန္မာ့ေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္း(၄)သို႔ ႏုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီ၀င္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးသန္းစိန္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးမင္းသိမ္း၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး  သာေက်ာ္တို႔ႏွင့္အတူ သြားေရာက္၍ (၁၁-၁-၄၈)ခုႏွစ္အထိ တာ၀န္ယူခဲ့ရပါသည္။
.
ဗဟိုစစ္ေက်ာင္းတြင္ ေခါင္းေဆာင္လူငယ္သင္တန္းမွဴးဗိုလ္ႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ လကရ(၁) မဂၤလာဒံုတြင္ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ စစ္ရုံးတြင္ဦးစီး(က) စစ္ဆင္ေရး/ေလ့က်င့္ေရး (တပ္)၊ ဗဟိုစစ္ေက်ာင္းတြင္ ယာယီေက်ာင္းအုပ္ ဗိုလ္ႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ဒု-ေက်ာင္းအုပ္ ဗိုလ္မွဴးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ယာယီေက်ာင္းအုပ္ဗိုလ္မွဴးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ဒု-တပ္ရင္းမွဴး ခလရ(၁၄)ဗိုလ္မွဴး အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ခလရ(ဂ)ယာယီ တပ္ရင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးအျဖစ္ လည္းေကာင္း
ခလရ(ဂ)တြင္ တပ္ရင္းမွဴး ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ခလရ(၃)တြင္ ဒုတိယဗိုလ္မွဴး ႀကီး တပ္ရင္းမွဴးအျဖစ္လည္းေကာင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။
.
ခလရ(၃)တြင္ တပ္ရင္မွဴး ဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ စစ္သံမွဴး၊ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ ေဒသႏၱရ ဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံတြင္လည္းေကာင္း၊ ခ်င္း(၄)တြင္ တပ္ရင္းမွဴး ဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ခလရ(၇)တြင္ တပ္ရင္းမွဴး၊ ဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ရပခတြင္ ဒု-တိုင္းမွဴး၊ ဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ အေရွ႕ပိုင္း နယ္ျခားတုိင္းတြင္ တုိင္းမင္းႀကီးအျဖစ္ ပူးတြဲတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။
.
ခလရ(၇)တြင္ တပ္ရင္းမွဴး ဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ရပခတြင္ ဒု-တိုင္းမွဴး၊ ဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီး အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ အေရွ႕ပိုင္း နယ္ျခားတုိင္းတြင္ တုိင္းမင္းႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနတြင္ အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၊ ကုန္းလမ္းသယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးအဖြဲ႕ ဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ကခ်င္(၄)တြင္ တပ္ရင္းမွဴးဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ နတခတြင္ ဦးစီး(ပ)ေရးေထာက္ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာနတြင္ အထူးအရာရွိ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာနတြင္ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္၊ ေဒသႏၱရစက္မႈလက္မႈ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲမႈ ၫႊန္ၾကား ေရးဦးစီးဌာန၊ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
.
စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာနတြင္ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေဒသႏၱရစက္မႈလက္မႈႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲမႈ  ၫႊန္ၾကား ေရးဦးစီးဌာန၊ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ အမွတ္(၂) စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာနတြင္ ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမွဴး၊ စကၠဴႏွင့္ဓာတုေဗဒလုပ္ငန္း ေကာ္ပိုေရးရွင္း၊ တပ္မေတာ္မွ အၿငိမ္းစားယူၿပီး အရပ္ဘက္ တာ၀န္အျဖစ္ျဖင့္ ကူးေျပာင္းထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ ၁၈-၇-၇၇ ခုႏွစ္တြင္ အမွတ္(၂)စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာန၊ စကၠဴႏွင့္ဓာတုေဗဒလုပ္ငန္း ေကာ္ပိုေရးရွင္း၊ ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမွဴးအျဖစ္မွ အၿငိမ္းစားယူခဲ့ပါသည္။
.
ထား၀ယ္ၿမိဳ႕နယ္ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းအဖြဲ႕၌ ဥကၠဌအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရပါ၍ ၁၈-၅-၈၆ ရက္ေန႔မွ တာဝန္ယူခဲ့သည္။
.
၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ဟာ့ဂ်္ ေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႕တြင္ တနသၤာရီတိုင္း ျပည္သူ႔ေကာင္စီကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ဟာ့ဂ်္ေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႕တြင္  တနသၤာရီတိုင္း ျပည္သူ႔ေကာင္စီ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္လည္းေကာင္းတာဝန္ယူခဲ့သည္။
.
ေမာ္ကြန္း၀င္ပထမအဆင့္ဘြဲ႕ကို နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈႏွင့္ ဘီအိုင္ေအ၊ ဘီဒီေအ၊ ပီဘီအက္ဖ္ တပ္မေတာ္တို႔တြင္ ဆက္တိုက္ပါ၀င္ႀကိဳးပမ္းေဆာက္ရြက္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေတာ္မွ (၂၇-၉-၇၅)ေန႔တြင္ ခ်ီးျမွင့္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ ပထမအဆင့္ဘြဲ႕ကို  နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈႏွင့္ ဘီအိုင္ေအ၊ ဘီဒီေအ၊ ပီဘီအက္ဖ္  တပ္မေတာ္တို႔တြင္ အသက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္း စြမ္းစြမ္းတမန္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ မွ ၄-၁-၈၄ ေန႔တြင္ ခ်ီးျမွင့္ခံရပါသည္။
.
ႏိုင္ငံေတာ္ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းဘြဲ႕ကို တပ္မေတာ္ထဲ၀င္သည့္ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ အၿငိမ္းစား ယူသည္အထိ ႏွစ္ကာလရွည္လ်ားစြာ စစ္မႈထမ္းခဲ့သည့္အျပင္၊ စစ္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ျပစ္မႈကင္းရွင္းျခင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္က ၆-၁-၈၃ ေန႔တြင္ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
.
ဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီးေက်ာ္ဝင္းသည္ ထားဝယ္ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရးလီမီတက္တြင္ ပထမဦးဆံုး ဒါရိုက္တာ (၇) ဦးအနက္ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သူ အီး-ေအစူလတီ (ခ) ဦးဘအို၏ သားသမက္ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္တြင္ အနိစၥေရာက္ခဲ့ေသာ ဒါရုိက္တာဦးထြန္းရွိန္၏ေနရာတြင္ အစားထိုး၍ ဒါရုိက္တာအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခဲ့သည္။ ကုမၸဏီ၏ လုပ္ငန္းမ်ားကို (၆) ႏွစ္မွ် မိမိစြမ္းေဆာင္ႏုိင္သည့္ဘက္မွ အထူးႀကိဳးစား၍ ကူညီေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့လာခဲ့သျဖင့္ ဒါရိုက္တာအျဖစ္မွ ႏုတ္ထြက္ခဲ့သည္။

(ဒု) ဗိုလ္မွဴးႀကီးေက်ာ္၀င္း မွာ ၆-၉-၂၀၀၆ တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္။

** ဧကရာဇ္စာဆိုနွင့္ မိုးစင္ၾကယ္ စာေစာင္ပါ ေရႊဘိုသီရိမာလာ၏ ေဆာင္းပါးကို ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

(ဓါတ္ပံုမ်ား ေပးပို႔ကူညီသည့္ ဒု-ဗိုလ္မွဴးၾကီး ေက်ာ္ဝင္း၏ ေဆြမ်ိဳးမ်ားအား M-Media မွ ေက်းဇူးအထူးတင္ရိွေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။ )