ၾကယ္တပြင့္ ေၾကြလြင့္ျပန္ပီ
စက္တင္ဘာ ၂၄၊ ၂၀၁၂
M-Media
ပသီ၀ိုင္း၀တ္ရည္ျမင့္
၀မ္းအုိ၀မ္းဦးေက်ာ္၀င္းေမာင္ အသက္ ၉၃-ႏွစ္ (၁၉၂၀ – ၂၀၁၂)
မေန႔က တစ္ေနကုန္နီးပါး ဖုန္းတစ္လုံးနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနခ့ဲတယ္။ ကုိယ္ကေခၚလိုက္၊ တစ္ျခားသူေတြက ျပန္ေခၚလိုက္နဲ႔။ ညဘက္ေရာက္ေတာ့ ေခါင္းကလည္းကိုက္လာတာနဲ႔ ခဏနားေနတုန္း ဖုန္းလာျပန္တာနဲ႔ ဖုန္းေျပာလိုက္ၿပီးေတာ့ ေဆးေသာက္ၿပီးအိပ္လိုက္တယ္။ ည (၁၁)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ဖုန္းျမည္လာျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ အိပ္ခ်င္လြန္းစြာနဲ႔ ဖုန္းကုိျပန္ထူးလိုက္ေတာ့ အစ္ကုိ ကုိခင္ေမာင္ထြန္းက ဖုန္းလွမ္းဆက္တာ။ “၀ိုင္း ေရ၊ ဦးေက်ာ္၀င္းေမာင္ အလႅာ့ဟ္အမိန္႔ခံယူ(ဆုံးပါး)သြားၿပီ။”လုိ႔ ၾကားလိုက္ရတာနဲ႔ ‘အင္းနားလလႅာေဟ ၀အင္းနားေအလိုင္းေဟ ရားေဂ်အူးန္ (ဧကန္အမွန္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ထုိအ႐ွင့္ထံသုိ႔သာ ျပန္ရမည့္သူမ်ားျဖစ္ပါ၏။)’ လုိ႔ စိတ္ထဲကရြတ္ဆုိလိုက္မိၿပီး တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ဘယ္အခ်ိန္က ဆုံးတာလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္ ဒါဖြနာ(ျမႇဳပ္ႏွံ)မွာလဲ” လုိ႔ေမးလိုက္မိတယ္။ ကုိခင္ေမာင္ထြန္းက “မနက္ျဖန္ေန႔ခင္းဘက္ေလာက္ျဖစ္မယ္။ အဲဒါ တစ္ျခားေျပာရမယ့္သူေတြကုိလည္း ေျပာလိုက္ပါဦး။ ေနာက္ၿပီး ဆရာႀကီးရဲ႕သား ရန္ကုန္ကုိအခုညတြင္းခ်င္းျပန္မွာ။ ရန္ကုန္လိုက္ခ်င္တဲ့သူ႐ွိရင္လည္း အခုညပဲသြားၾကဖုိ႔ ကားစီစဥ္ေနတယ္ လိုက္ခ်င္တဲ့သူ႐ွိရင္”လုိ႔ေျပာ တာေၾကာင့္။ အေဖ့ကုိေျပာျပၿပီး တစ္ျခားေျပာသင့္သူေတြထံ ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။ အေဖကေတာ့ ဆရာႀကီးသားထံဖုန္းဆက္ ေျပာစရာ႐ွိတာေျပာၿပီး၊ ရန္ကုန္က မႏၱေလးကမိတ္ေဆြေတြ၊ ရန္ကုန္ကမိတ္ေဆြေတြဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီး လုပ္သင့္တာေတြ ၀ိုင္း၀န္းစီစဥ္တုိင္ပင္ေနၾကတယ္။
အဲဒီမွာပဲ ကၽြန္မလည္း ဆရာႀကီးဦးေက်ာ္၀င္းေမာင္(၀မ္းအုိ၀မ္း)အေၾကာင္း ျပန္ေတြးမိသြားတယ္။ ဆရာႀကီး … ဆရာႀကီးလုိ႔ပဲ သုံးႏႈန္းပါရေစေတာ့။ ဆရာႀကီးလုိ႔ေခၚေပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ဦးေက်ာ္၀င္းေမာင္ဟာ အဖုိးအရြယ္ပါပဲ။ ကၽြန္မအဖုိးနဲ႔ သက္တူရြယ္တူ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ျဖစ္တယ္ေလ။ ဆရာႀကီးနဲ႔ ကၽြန္မအဖုိးတုိ႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရဖုိ႔ ေတာ္လွန္ေရးေတြနဲ႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ခ်ိန္ေတြကလည္း ကုိယ့္က႑အသီးသီးကေန က်ရာတာ၀န္ကုိ ေက်ပြန္ခဲ့ၾကတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေခတ္အဆက္ဆက္မွာလည္း တာ၀န္ေက်ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကုိယ့္ႏိုင္ငံအေပၚထားတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္၊ ကုိယ့္အမ်ဳိးသားေတြအေပၚ ခ်စ္စိတ္ေတြကလည္း သူမတူေအာင္ ထားရိွခဲ့တယ္။ ကၽြန္မအဖုိးနဲ႔ ဆရာႀကီးတုိ႔ဟာ တစ္ခါတစ္ေလမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စိတ္သေဘာထားမတိုက္ဆိုင္လုိ႔ အျငင္းအခုံေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကရင္ေတာင္ အဲဒီကိစၥၿပီးတာနဲ႔ ႐ွိရင္းစြဲ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈအတုိင္း ခင္မင္ခဲ့ၾကတယ္။ ကၽြန္မ ငယ္ငယ္ကတည္းက အဖုိးေျပာျပဖူးတဲ့ အဖုိးတုိ႔လုပ္ခဲ့ရတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေတြအေၾကာင္းထဲမွာ “၀မ္းအုိ၀မ္းႀကီး၊ ၀မ္းအုိ၀မ္းႀကီး”ဆုိတာလည္း အၿမဲၾကားေနခဲ့ရတယ္။ အဲဒီကတည္းက ၀မ္းအုိ၀မ္းႀကီးဆုိတာ ဦးေက်ာ္၀င္းေမာင္ဆုိတာကုိ သိခဲ့ရတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ 101 တပ္ကေန ပါ၀င္ခဲ့သူမုိ႔ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ၀မ္းအုိ၀မ္းဆုိတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္ပါ တြင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ၀မ္းအုိ၀မ္းေက်ာ္၀င္းေမာင္ ဆုိၿပီးနာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဟာ ဂ်ပန္ေခတ္က မဂၤလာဒုံစစ္တကၠသုိလ္ တတိယပတ္ ဗုိလ္သင္တန္းဆင္း တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဟာ သူခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ့ တုိင္းျပည္၊ သူခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ့ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာအေပၚမွာလည္း တာ၀န္ေက်ပြန္ခဲ့ပါတယ္။
ဆရာႀကီးဟာ ဂ်ပန္ေခတ္ မဂၤလာဒုံစစ္တကၠသုိလ္ တတိယပတ္ ဗုိလ္သင္တန္းဆင္း၊ လြတ္လပ္ေရးေမာ္ကြန္း၀င္(ဒုတိယအဆင့္)၊ ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ဘြဲ႕(ဒုတိယအဆင့္) တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး သက္ႀကီးကန္ေတာ့ခံစာေပပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာႀကီးက သူ႕အေတြ႕အႀကံဳေတြကေန လူသားအက်ဳိးျပဳ စာေပေတြကုိလည္း ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ မဂၢဇင္းေတြ စာေစာင္ေတြမွာ ေဆာင္းပါးတုိေလးေတြလည္း မ်ားစြာေရးခဲ့ၿပီး ဆရာၾကီး ဦးရာဇာတ္ အတၳဳပၸတၱိ၊ ၀မ္းအို၀မ္းနဲ႔ဗမာ့ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရး၊ ၁၃၀၀ ျပည့္ မႏၲေလး အေရးေတာ္ပုံ၊ သခင္နက္ေဖ၊ ဂ်ပန္ေခတ္ ေလထီးသမားမ်ား၊ ေႏြဦးရဲ႕သမီးပ်ိဳ၊ ေမတၱာလက္တလွမ္း ဆိုတဲ့ လုံးခ်င္းစာအုပ္ ၂၀-ခန္႔ကုိလည္း ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအထဲက ေႏြဦးရဲ႕သမီးပ်ဳိ နဲ႔ ေမတၱာလက္တလွမ္းကေတာ့ ႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္လမ္းအျဖစ္ ႐ိုက္ကူးခဲ့ဖူးတယ္။ အခုေနာက္ဆုံးေရးခဲ့တာက အလံနီမ်ား ရင္ေသြးငယ္မ်ားကို ေပးအပ္ျခင္း ဆုိတဲ့စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ဆရာႀကီးရဲ႕စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ဖတ္ဖူးခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဟာ သူ႔အမ်ဳိးသားေတြ (ျမန္မာႏိုင္ငံက မြတ္စလင္မ္ေတြ)အတြက္လည္း ေသာကႀကီး လြန္းခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးေရးသားခဲ့တဲ့ ‘စံပယ္ၾကဴလွ်င္ ပန္ခ်င္သူေကာက္ၿမဲ’ဆုိတဲ့စာအုပ္ေလးဟာ ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္အေၾကာင္းကို တုိတုိ႐ွင္း႐ွင္း မီးေမာင္းထုိးျပထားတဲ့စာအုပ္ျဖစ္ၿပီး ကၽြန္မတုိ႔လုိ လူငယ္ေတြအတြက္လည္း အတုယူအားက်ဖြယ္ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ‘တိမ္ေကာေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာ ပသီလူမ်ဳိးစုအမည္ကုိ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ျခင္း’ဆုိတဲ့စာအုပ္ေလးဟာလည္း လက္႐ွိကာလမွာ လမ္းစေပ်ာက္ေနတဲ့ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑တစ္ခုကုိ မီးေမာင္းထုိးဖြင့္လွစ္ေပးထားတာမုိ႔ ဆရာႀကီးရဲ႕ ေသာကကုိလည္း ျမင္ေတြ႕ခံစားမိပါတယ္။
ႏိုင္ငံနဲ႔ လူမ်ဳိး၊ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအတြက္ ေသာကႀကီးၿပီး လူသားအက်ဳိးျပဳေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ေဆာင္သြားတဲ့ ဆရာႀကီးဟာ၀မ္းအို၀မ္းေက်ာ္၀င္းေမာ
“ဆုံး႐ႈံးျခင္း၏ေနာက္ကြယ္၌ ႏွေျမာတသျခင္းသည္ ထာ၀ရတည္႐ွိေနမည္”ဆုိသလုိပါပဲ ကၽြန္မတုိ႔ေတြအတြက္ေတာ့ ႏွေျမာတသဖြယ္ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပါပဲ။
x x x x x x x x x
Comments