“ကိုယ္ခ်င္းစာနာခဲ့ရျပီ” (ကဗ်ာ)

ေအာက္တုိဘာ၊ ၁၉၊ ၂၀၁၂
M-Media
မုဒိတာေဝျဖာ

ကိုယ့္တို႔မွာ  အေမ ဆိုတဲ့ ဦးထိပ္ ပန္ဆင္စရာ ျမတ္ႏိုးစရာ ေလာကဘုရားဆိုတာရွိမယ္။
ဒါဆိုရင္–သူတို႔အေမေရာ–?

ကိုယ့္တို႔မွာ  အေဖ ဆိုတဲ့ ဦးညႊတ္အားထားစရာ  ေလာကဘုရားဆိုတာရွိမယ္။
ဒါဆိုရင္–သူတို႔အေဖေရာ–?

ကိုယ္႕ တို႔မွာ သား ဆိုတဲ့ အားကိုးစရာ အားျဖစ္စရာ စိမ့္စမ္းေရ ဆိုတာရွိမယ္။
ဒါဆိုရင္–သူတို႔သားေရာ?

ကိုယ္တို႔မွာ သမီး  ဆိုတဲ့ ႐ႉမျငီးစရာ သမီးကလ်ာ-သီတာေရစင္ ဆိုတာရွိမယ္။
ဒါဆိုရင္–သူတို႔ သမီးေရာ?

ကိုယ္တို႔မွာ အဘိုး ဆိုတဲ့ ေမတၱာေအးရိပ္ဆာရာ စံုေတာျမိဳင္ဆိုတာရွိမယ္။
ဒါဆိုရင္–သူတို႔ အဘိုးေရာ?

ကိုယ္တို႔မွာ အဘြား  ဆိုတဲ့ ေမတၱာအုပ္မိုးရာ သစ္ပင္မဟာ ဆိုတာရွိမယ္။
ဒါဆိုရင္–သူတို႔ အဘြားေရာ?

ကိုယ္တို႔ အေမ ဆိုမွ အေမ သူတို႔အေမဆို———-။

ကိုယ္တို႔ အေဖ ဆိုမွ အေဖ သူတို႔အေဖဆို———-။

ကိုယ္တို႔  သား  ဆိုမွ သား သူတို႔သားဆို————။

ကိုယ္တို႔ သမီး ဆိုမွ  သမီး သူတို႔ သမီးဆို—————–။

ကိုယ္တို႔အဘိုး ဆိုမွ အဘိုးသူတို႔ အဘိုးဆို———–။

ကိုယ္တို႔အဘြားဆိုမွအဘြားသူတို႔အဘြားဆို———။

ကဲ–ဒီေတာ့–ဘာသာေတြ သာသနာေတြ–ခဏထား—-

လူလူခ်င္း–ကိုယ္ခ်င္းေတာင္စာတတ္ပါ့မလား?

ျမတ္တမန္(ဆြ)က ႏွစ္ေပါင္းေထာင့္ေလးရာ အရင္ကမိန္႕မွာၾကား—
“ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမရွိရင္—ဘာသာတရားဆိုတာလဲမရွိပါခင္ဗ်ား”

(မုဒိတာေဝျဖာ)

(ဘာသာတရားကိုေလးစား ျမတ္ႏိုးသက္ဝင္လို သူမ်ားအတြက္သာ)