ရခိုင္ပဋိပကၡ ေနာက္ကြယ္မွ အမ်ိဳးသားေရး အစြန္းေရာက္ မီဒီယာ

ေအာက္တိုဘာ၊ ၃၀ ၊ ၂၀၁၂

M-Media

Source:http://asiasentinel.com/index.php?option=com_content&task=view&id=4938&Itemid=208 မွ ေဖာ္ျပထားေသာ ေဆာင္းပါးကို M-Media မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုေဖာ္ျပသည္။

ျမန္မာျပည္က လူမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသားေရး ေသြးၾကြေနသူမ်ားနဲ႔ ရခုိင္လူမ်ိဳးစုေတြ၊ အဲဒီသူေတြကို တာ၀န္မဲ့ ယံုတင္မက အရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းတင္ၿပီး အားေပးေထာက္ပံ့ေနၾကတဲ့ စာပံုႏွိပ္တိုက္ေတြ၊ အဲဒီလူေတြသာ ဒီရခိုင္ပဋိပကၡၾကီးထဲမွာ အဓိက ဇာတ္ေကာင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔က အတြင္းအဇၥ်တကို ပိတ္ၿပီး ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို တရားမ၀င္ ခိုး၀င္လာတဲ့ ဘဂၤါလီေတြ၊ အၾကမ္းဖက္သမားေတြလို႔ သမုတ္ၾကပါေသးတယ္။

အခုအခ်ိန္မွာ အႏၱီရိုဟင္ဂ်ာ လွဳပ္ရွားမွဳကေတာ့ အႏၱီမြတ္စလင္မ္ လွဳပ္ရွားမွဳဘက္ကို အသြင္ကူးေျပာငး္ခဲ့ပါၿပီ။ ေအာက္တိုဘာ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ဆူပူေသာင္းက်န္းမွဳေတြမွာ ဓားစာခံေတြကေတာ့ တိုင္းရင္းသားမြတ္စလင္မ္၊ ကမန္လူမ်ိဳးေတြပါ။ ၇ ရက္အတြင္း လူေပါင္း ၂၈၀၀၀ ေက်ာ္အိုးအိမ္မဲ့ခဲ့တဲ့ထဲမွာ ၂၇၃၀၀ က မြတ္စလင္မ္ေတြျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္းကို  ကုလသမဂၢ က ေၾကျငာခဲ့တဲ့အျပင္ အဲဒီ ၂၇၃၀၀ ထဲမွာမွ အမ်ားစုက ကမန္တိုင္းရင္းသား မြတ္စလင္မ္ေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အိမ္ေျခေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖ်က္ဆီးခံရေၾကာင္း၊ လူရာေပါင္းမ်ားစြာ အသတ္ခံရတဲ့အေၾကာင္း စသျဖင့္ ခန့္မွန္းေျပာဆိုၾကပါတယ္။

ဒီလိုပါပဲ။ ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရးေစာင့္ၾကည့္မွဳအဖြဲ႔ (HRW) က ၿဂိဳလ္တုမွ တဆင့္ရိုက္ယူထားတဲ့ သတင္းဓာတ္ပံုေတြအရ ေအာက္တိုဘာ ၂၆ ရက္ေန႔မွာ၊ ရခုိင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕မွာ ၾကီးမားလွတဲ့ ေျမဧရိယာပမာဏၾကီး မီးေလာင္ကြ်မ္းေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ HRW က အသက္အႏၱရာယ္ စိုးရိမ္ေနရတဲ့ မြတ္စလင္မ္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ပင္လယ္ထဲမွာ ေလွငယ္ေလးေတြနဲ႔ ရွိေနတဲ့အေၾကာင္း၊ ကမ္းေျခတေလ်ာက္နဲ႔ ဆိပ္ကမ္းေတြမွာလည္း ရွိေနတယ္လို႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေထာက္ပံ့ေရးအဖြဲ႔ေတြ၊ နိုင္ငံတကာမီဒီယာေတြနဲ႔ ျပည္ပက ျမန္မာမီဒီယာေတြက ဒီလုိမ်ိဳး ဆိုး၀ါးလွတဲ့ ညႇင္းပမ္းနွိပ္စက္မွဳကို သတင္းေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။

ကမၻာအရပ္ရပ္က သက္ေသခံေနတဲ့ၾကတဲ့ အဲဒီလုိအေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကေလးဆန္႔က်င္တဲ့ အျဖစ္ကေတာ့ ရခုိင္ပဋိပကၡမွာ အမွန္တကယ္ဓားစာခံျဖစ္ေနတာက မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ပါလို႔ ယံုၾကည္ေနၾကတဲ့ ရခုိင္နဲ႔ ဗမာလူမ်ားစုၾကီးရဲ႕ ျဖစ္အင္ပါပဲ။ အမွန္ကေတာ့ မြတ္စလင္မ္ေတြကသာ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ ဓားစာခံျဖစ္ေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ရခုိင္ေတြကေရာ ဒုကၡမခံစားရဘူးလို႔ ဆိုလိုတာေတာ့မဟုတ္ပါ။ အခ်က္အလက္ေတြအရ လူအေျမာက္အျမားအသတ္ခံရသလို အိမ္ေတြ မီးရွိဳ႕ခံရပါတယ္။ ျငင္းမရႏိုင္တဲ့အခ်က္ကေတာ့ ပဋိပကၡမွာ မြတ္စလင္မ္ေတြကသာ အမ်ားစုၾကီး ညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡသည္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာေတာင္ လူမ်ားစုဗမာေတြက ရိုဟင္ဂ်ာေတြသည္ ညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္ခံေနရသူမ်ားမဟုတ္၊ သူတို႔ေတြဟာ ဘဂၤါလီအၾကမ္းဖက္သမား၊ ျပႆနာ ဖန္တီးၾကသူေတြ၊ ျပႆနာမွာ အဓိက လက္သည္တရားခံေတြျဖစ္ၾကတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာသာသနာကို ဖိႏွိပ္ရမယ္ဆိုတာမ်ိဳးကို ထပ္ကာထပ္ကာ ေဖာ္ျပေျပာဆိုေနၾကတာပါ။ ဒီျပႆနာၾကီးထဲမွာ လူေတြေသေနၾကတာေတြ၊ ညႇင္းပမ္းနွိပ္စက္ကလူျပဳခံေနရတာေတြ အျမန္ဆံုးပေပ်ာက္သြားဖို႔နဲ႔ ဘယ္သူဘယ္သူကမွ ဒီလိုမ်ိဳးအတိဒုကၡကို ခံစားဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ လက္သင့္ခံျခင္းမရွိ သလို ျပႆနာတစ္ခုလံုး ကို ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ပိုင္းရဲ႕ နားလည္သေဘာေပါက္မွဳနဲ႔သာ ေျဖရွင္းႏုိင္မယ္ဆိုတာကိုလည္း သေဘာမေပါက္ၾကပါဘူး။

ဒီလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္တူးတဲ့ နည္းလမ္းရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးအက်ိဳး သက္ေရာက္မွဳကေတာ့ အႏၱီမြတ္စလင္မ္ လွဳပ္ရွားမွဳၾကီးပါပဲ။ (တနည္းေျပာရရင္ သူတို႔ဟာ ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္တူးၿပီး နိုင္ငံေရးအရ အက်ိဳးအျမတ္ရွိလွတဲ့ အႏၱီမြတ္စလင္မ္လွဳပ္ရွားမွဳၾကီးကို ဖန္တီးေနတာပါ။) ဒါေပမယ့္ အႏၱီမြတ္စလင္မ္ လွဳပ္ရွားမွဳၾကီးကေတာ့ က်ယ္ေျပာစြာျပန္႔ႏွံ႕ၿပီးျဖစ္ေနပါၿပီ။

ဒီလိုမ်ိဳး အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ပဋိပကၡကို လူမ်ားစုၾကီးေထာက္ခံေနတာက ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။ ျပည္တြင္းအေျခဆိုက္ မီဒီယာမ်ားေၾကာင့္ပါပဲ။ သူတို႔ေတြဟာ အစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒေတြနဲ႔ သတင္းမွားေတြကိုသာ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးေဖာ္ျပျဖန္႔ခ်ိေနပါတယ္။ လူေတြကို စိုးရိမ္ပူပန္ေအာင္၊ လံုျခံဳမွဳမရွိေတာ့ပါလားလို႔ ခံစားရေအာင္၊ (ဗမာနဲ႔ရခုိင္) ေတြကသာ အၾကမ္းဖက္သမား ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ ကင္ပြန္းတပ္ခံထားရသူေတြရဲ႕ ဓားစာခံေတြျဖစ္ေနတာလို႔ ထင္ရေအာင္ ေရးသားေနၾကတာပါ။

ဒီလိုမ်ိဳးႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမွာ ရခုိင္ျပႆနာ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းလိုတယ္ဆိုရင္ အဲဒီဂ်ာနယ္ေတြကို ထုတ္ေ၀ခြင့္ ရပ္ဆိုင္းလိုက္ျခင္းက ပထမေျခလွမ္းျဖစ္မွာပါ။ ယာယီျဖစ္ျဖစ္ ရပ္ဆုိင္းရပါမယ္။ ဒီမို ဗမာျပည္လို႔ ေခၚေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ဂ်ာနယ္ေတြ ပိတ္ဖို႔ေတာင္းဆိုျခင္းက နည္းနည္းေတာ့ ခက္ထန္ေနပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အက်ည္းတန္လွတဲ့ အမွန္တရားကေတာ့ ျမန္မာစကားနဲ႔ ထုတ္ေ၀တဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြဟာ သတင္းမွားေတြ၊ ပုဂၢလိကေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေဖာ္ျပေနၿပီး လူစုလူေ၀းနဲ႔ ဆူပူေသာင္းက်န္းရေလေအာင္၊ အဲဒီလိုေသာင္းက်န္းေပမယ့္ အရွက္ အိေျႏၵထားရေကာင္းမွန္း မသိရေလေအာင္ မီးစထိုးေပးေနပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ျပည္တြင္းျဖစ္ဂ်ာနယ္ေတြရဲ႕ စြမ္းအားက ၾကီးမားလွပါတယ္။ ဒီလို အသစ္အသစ္ထုတ္ေ၀လာတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြဟာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ သတင္းအခ်က္အလက္ ငတ္မြတ္ေနၾကတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ေတာ့ အိုေအစစ္ပါပဲ။ ျမိဳ႕ၾကီးေတြသာမက သာမာန္ျမိဳ႕ေသးေသးေလးေတြမွာေတာင္ ဂ်ာနယ္သတင္းစာ အေရာင္းဆုိင္ ကေလးေတြကို ေနရာအႏွံ႕ေတြ႔ေနရပါၿပီ။ ဂ်ာနယ္အသစ္တစ္ေစာင္ၿပီး တစ္ေစာင္ထြက္လာသလို စာဖတ္ပရိသတ္ကလည္း ဆုိကၠားသမားကေန၊ တုိင္းျပည္ေခါငး္ေဆာင္အထိ တိုးတက္ေရာက္ရွိသြားပါၿပီ။

ႏိုင္ငံတြင္းက ေပၚျပဴလာအျဖစ္ဆံုးဂ်ာနယ္ ၂ေစာင္ကေတာ့ သည္ဗိြဳက္စ္နဲ႔ အလဲဗင္းတို႔ပါပဲ။ သူတို႔ေတြကေတာ့ ဘဂၤါလီခိုး၀င္သူမ်ားလို႔ သူတို႔ကိုယ္တုိင္ေခၚေနတဲ့သူ မ်ားကို မီဒီယာစစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲေနၾကပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ေတြဟာ လြတ္လပ္စြာေရးသားပိုင္ခြင့္အေပၚမွာ တာ၀န္သိသိနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ လြတ္လပ္စြာေရးသားေဖာ္ျပေျပာဆိုပိုင္ခြင့္ကေတာ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲထားတဲ့ အစိုးရက အေတြးအေခၚပိုင္းဆုိင္ရာရွဳေထာင့္ကေန ခြင့္ျပဳထားတာပါ။ အဲဒီ ျပည္တြင္းျဖစ္ လြတ္လပ္စြာေရးသား ေဖာ္ျပေျပာဆိုပိုင္ခြင့္က ကမၻာ့လူ႔အခြင့္အေရးေၾကျငာစာတမ္းပါ ေဖာ္ျပခ်က္ကေန မွီျငမ္းထားေပမယ့္လည္း လူ႔အခြင့္အေရးရဲ႕ စံပံုစံမွန္ကေတာ့ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ ယဥ္ေက်းမွဳ၊ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးလိုအင္ဆႏၵေတြနဲ႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ၾကီးဆန္႔က်င္ေနပါတယ္။

ဒီျပည္တြင္းျဖစ္ သတင္းမီဒီယာေတြဟာ ရခိုင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကို အကာအကြယ္ေပးၿပီး ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို တိုင္းျပည္ရဲ႔ အႏၱရာယ္ေကာင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားသား ခုိး၀င္လာသူေတြအျဖစ္သာ ေဖာ္ျပေနၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ရုိဟင္ဂ်ာေတြကို ဆန္႔က်င္ေဖာ္ျပခ်က္ေတြအားလံုးက သက္ေသအေထာက္အထားမရွိပါဘူး။ သူတို႔မီဒီယာ ေတြက ရိုဟင္ဂ်ာကို ရင္းႏွီးၿပီး ရခုိင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလိုအင္ဆႏၵကို ေထာက္ခံေနၾကတာပါ။ ဒီလိုပံုစံမ်ိဳး အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကေတာ့ လူေတြအတြက္ မွားယြင္းတဲ့အေတြးအေခၚသာ ျဖစ္ေစမွာပါ။

ဥပမာ – ေအာက္တိုဘာ ၂၇ (HRW မွ သတင္းဓာတ္ပံုမ်ား တင္အၿပီး) မွာ သည္ဗိြဳက္စ ္၀ီးကလီးဂ်ာနယ္က ရခုိင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားရဲ႕ သတင္းအခ်က္လက္ တဘက္တည္းကိုသာ အမွီသဟဲျပဳထားတဲ့ သတင္းတပုဒ္ တင္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီသတင္းမွာ အာရကန္လိဂ္ေဖာ္ ဒီမိုကေရစီ (ရခုိင္ ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ – ALD) ရဲ႕ ေျပာဆိုမွဳတစ္ခုတည္းကို ကိုးကားထားပါတယ္။ ရခုိင္ ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္္ အတြင္းေရးမွဴး ၊ ဦးမ်ိဳးေက်ာ္ ရဲ႕ ရုိးရိုးရွင္းရွင္းနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအရ အျမတ္ထုတ္ႏုိင္တဲ့ ေဖာ္ျပခ်က္ကို ကိုးကားၿပီး အိုအုိင္စီ(OIC) ကေတာ့ ဒီျပႆနာမွာ ေနာက္ကြယ္ၾကိဳးကိုင္ေနတာပါလို႔ ေရးသားထားပါတယ္။ ။ ေနာက္ဆက္တြဲမွာေတာ့ နိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး ျမန္မာသမၼတနဲ႔ အာရကန္လိဂ္တို႔ သေဘာတူထုတ္ျပန္ထားတဲ့ (ရုိဟင္ဂ်ာ မ်ားအား တတိယႏိုင္ငံပို႔ေရး) အဆိုကို အက်ယ္ခ်ဲ႕ၿပီး ေဖာ္ျပထားတာပါ။

ဒီလိုပါပဲ၊ အလဲဗင္းမီဒီယာရဲ႕ ၀ီကလီးအလဲဗင္း (HRW သတင္းဓာတ္ပံုမ်ား တက္လာအၿပီး ေနာက္ႏွစ္ရက္အၾကာ၊ ကုလမွ အိုးအိမ္မဲ့ ဓားစာခံအမ်ားစုမွာ မြတ္စလင္မ္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုလိုက္သည့္ ေန႔ရက္) ကလည္း ေအာက္တိုဘာ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ အာေဘာ္ေဆာင္းပါးတစ္ခု တင္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ အလဲဗင္းနဲ႔ သည္ဗိြဳက္စ္တို႔ တင္ျပမွဳနွစ္ခုစလံုးက ရခုိင္နဲ႔ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအၾကား အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္ဖို႔ နည္းလမ္းေပါင္းစံုကို ျငင္းဆန္ပယ္ခ်ထားတာမ်ိဳးပါ။ အလဲဗင္းမွာ အာေဘာ္ေရးသားသူက ရိုဟင္ဂ်ာ(မြတ္စလင္မ္)မ်ားကို ျပႆနာေကာင္မ်ားျဖစ္တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ေနာက္ကြယ္ၾကိဳးကိုင္သူဘယ္သူလဲဆိုတဲ့ အလဲဗင္းရဲ႕ေဆာင္းပါးမွာေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ “တုိင္းရင္းသားျဖစ္ခြင့္ရေရး အိပ္မက္” အတြက္ရည္စူးၿပီး လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးအဓိကရုဏ္း ျဖစ္ရေလေအာင္ ျပဳလုပ္ဖန္တီးတာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ယိုးစြပ္သမုတ္ထားပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ အဲဒီေဆာင္းပါးမွာ မြတ္စလင္မ္ဗလီဆရာ အေယာက္ ၃၀ ဟာ ဘူးသီးေတာင္နဲ႔ ေမာင္ေတာတုိ႔ကို ပဋိပကၡျဖစ္ေနစဥ္အတြင္း အလည္အပတ္ေရာက္ရွိေနေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေဆာင္းပါးရွင္ တင္ဆက္ထားပံုကေတာ့ ဒီမြတ္စလင္မ္ေတြကသာ ပဋိပကၡကို စတင္သူေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ အခုသူတို႔ အသက္ကို ဖက္နဲ႔ထုတ္ၿပီး ေျပးလႊားေနရတာေတြကေတာ့ စာရင္းထဲထည့္ဖို႔ မလိုေတာ့ေပါင္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးပါ။

ဒီလိုမ်ိဳး အမွားအယြင္းနဲ႔ သေဘာထားအျမင္ေတြက ခြ်င္းခ်က္အျဖစ္ ထားရမယ့္ ကိစၥေတြမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ အဲဒီအမွားေတြ၊ သေဘာထားျဖန္႔ခ်ိမွဳေတြက အုပ္စိုးမင္းမူေနပါၿပီ။ ဒီႏွစ္ ဇြန္လကတည္းက အဲဒီဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္လံုး ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို ေပၚေပၚတင္တင္ ဆန္႔က်င္တဲ့အျမင္ေတြ ခ်ျပေရးသားေနၾကတာပါ။

စုစည္းထားခ်က္အရ ဒီဂ်ာနယ္ေတြဟာ ရခုိင္နယ္ေျမအတြင္း ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာ ေနလာၾကတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြအေပၚမွာ ေပါက္ေျမာက္နက္ရွိဳင္းစြာ နားလည္မွဳလြဲမွားဖို႔ နဲ႔ အမုန္းတရားအာဃာတေတြ ၾကီးထြားေစဖို႔အတြက္ေတာ့ ၾကားခံလက္နက္ေတြပါပဲ။ ဒီဂ်ာနယ္ေတြက ရိုဟင္ဂ်ာေတြကသာ ျပႆနာေကာင္ေတြ၊ သူတို႔စလို႔ ျဖစ္တာပဲ၊ သူတို႔က ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္မီးရွိဳ႕ထြက္ေျပးၾကတာပဲ၊ သူတို႔ေတြက တရားခံေတြပဲ စသျဖင့္သာ ေရးသားခဲ့ၾကတာပါ။ သူတို႔ေရးသားပံုကေတာ့ ရခုိုင္ေတြသည ္ဓားစာခံေတြျဖစ္တယ္၊ ရိုဟင္ဂ်ာေတြက တရားခံေတြျဖစ္တယ္။

ဒီဂ်ာနယ္ေတြဟာ မြတ္စလင္မ္မ်ား အႏၱရာယ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရာပါလားဆိုတဲ့ အက်ည္းတန္အမွန္တရားကို၊ “သူတို႔(ရခုိင္)ေတြကသာ ဓားစာခံေတြပါ၊ ရိုဟင္ဂ်ာေတြက အျပစ္သားေတြပါ” ဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳး ေရလဲသံုးစြဲၿပီး ဖုန္းကြယ္ထားၾကတာပါ။ ၿပီးေတာ့ လူေတြရဲ႕ ႏွလံုးသည္းပြတ္ထဲကို ရိုဟင္ဂ်ာဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ဓာတ္ေတြ အျမင္ေတြ ထည့္သြင္းေပးပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ပဋိပကၡအဆံုးသတ္ေရးကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ယိုးစြပ္မွဳမ်ားမ်ားနဲ႔ မွုန္းျခယ္ထားၾကတာပါ။

ဒီဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္လံုးက က်င့္၀တ္ပိုင္းနဲ႔ ကြာလတီပိုင္းအရမဟုတ္ဘဲ (တျခားအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္) ျပည္တြငး္မွာေတာ့ နာမည္အၾကီးဆံုးျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို့ဘာေရးေရး ပရိသတ္က ယံုၾကည္လက္ခံေနပါတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ (သူတို႔နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္) သတင္းအရင္းအျမစ္ေတြ အားလံုးကို အမွားအယြင္းေတြ၊ လုပ္ၾကံဖန္တီးမွဳေတြအျဖစ္သာ ထင္ျမင္ယူဆပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကမၻာက ဘာကို သက္ေသခံေနၾကသလဲဆိုတာ ျမန္မာေတြလက္ခံဖို႔ ခက္ခဲသြားရပါေတာ့တယ္။

မွ်မွ်တတေျပာၾကေၾကးဆိုရင္ေတာ့ ဒီျပႆနာကို ရခုိင္ေတြ ဖန္တီးတာမဟုတ္ပါ။ သူတို့ေတြလည္း တိုက္ခုိက္သလို၊ တဘက္ကလည္း သူတို႔ကို ျပန္တုိက္ပါတယ္။ ႏွစ္ဖက္စလံုး အဆံုးအရွံဳးရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရခိုင္ေတြထက္ပိုၿပီး မြတ္စလင္မ္ထုက ခံရတဲ့ဘက္ကဆိုတာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏုိင္ပါ။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ဒုကၡသည္ ၂၈၀၀၀ ေက်ာ္မွာ ၂၇၀၀၀ က မြတ္စလင္မ္ေတြ ျဖစ္ေနစရာ အေၾကာင္းမရွိပါ။

ဘယ္သူပဲ ပဋိပကၡကို စတင္ပါေစ၊ မီဒီယာဆိုတာမ်ိဳးက တဘက္တည္းရပ္ၿပီး တျခားတဘက္ကို ေမာင္းထုတ္ပစ္တာမ်ိဳး မလုပ္သင့္ပါ။ ခုေတာ့ ျပည္တြင္းက ၾသဇာၾကီးတဲ့ ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္ေက်ာ္ေတြက က်ရွဳံးခဲ့ျပန္ပါၿပီ။ ပဋိပကၡကို အဆံုးသတ္ရမယ့္အစား ေလာင္စာထိုးၿပီး လူေတြကို လွည့္ဖ်ားခဲ့ပါတယ္။ နည္းလမ္းေတြကေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာမုန္းတီးေရး၊ အေၾကာက္တရားၾကီးထြားေရး၊ (ငါတို႔ကသာ) ဓားစာခံေတြ၊ ငါတို႔ လံုျခံဳမွဳမရွိပါလားဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးေပၚထြက္လာမယ့္ အျမင္ေတြ၊ လူေတြကို အုံုၾကြၿပီး ဆူပူေသာင္းက်န္းလာေအာင္နဲ့ အဲဒီလို ဆူပူေသာင္းက်န္းတာကို ေထာက္ပံ့တဲ့အျမင္ေတြပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ရခိုင္ပဋိပကၡကို အဆံုးသတ္ဖို႔ ပထမေျခလွမ္းက ဒီျမန္မာဘာသာနဲ႔ထုတ္ေ၀တဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြကို ခဏျဖစ္ျဖစ္ ရပ္ဆိုင္းဖို့ပါပဲ။ သူတို႔ေတြက လူထုရဲ႕အထင္အျမင္ကို အံုၾကြယဥ္ေက်းမွဳအျဖစ္ ေျပာငး္လဲေနတာပါ။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ လူေတြက သူတုိ႔ေၾကာင့္ ဆက္ၿပီး အရူးျဖစ္ေနၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုနဲ့ပဋိပကၡကို အားကိုးအားထားျပဳစရာအျဖစ္ ဆက္လက္ ဆြဲကိုင္ထားၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးေရးသားေဖာ္ျပျခင္းက လြတ္လပ္မွဳနဲ႔ ဒီမိုကေရစီကေန ျပန္လွည့္ၿပီး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆီျပန္သြားဖို႔ ဆင့္ဆုိထားတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ ဒီေရးသားေဖာ္ျပခ်က္က က်င့္၀တ္ေစာင့္ထိန္းမွဳမရွိတဲ့ လူ႔အသက္ေတြ၊ ဂုဏ္သိကၡာေတြကို စေတးေနတဲ့ မီဒီယာမ်ားအား ပိတ္ဆို့ပစ္ရမယ္လို႔ ဆင့္ဆိုတိုက္တြန္းျခင္းပါ။