ျပႆနာမ်ားကို အေၿဖရွာ (M-Media Blog က႑)

ဒီဇင္ဘာ ၄ ၊ ၂၀၁၂
M-Media
ေရးသူ- Rapunzel

မွားၿပီ…..မွားၿပီဟု..အတန္တန္ေတြးရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ပ်က္မိသည္။ဘယ္သူမၿပဳမိမိမႈ ဟူေသာဆိုရိုးအတိုင္း အခုေတာ့ သူဆင္ေသာေထာင္ေခ်ာက္မွာ သူကိုယ္တိုင္ပိတ္မိေနသည္။ ဤကိစၥ၏အဓိက တရားခံမွာ အသစ္အဆန္းထြင္ခ်င္ေသာ မိမိ၏ စိတ္ပင္။ ဆရာေဖၿမင့္၏ စာအုပ္ကိုဖတ္ရင္း မိသားစုထမင္း၀ိုင္းၿပီးလွ်င္ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့သမွ် ရရွိခဲ့သမွ် ဗဟုသုတမ်ားကို ၿပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ရမည္ဆိုေသာ စည္းကမ္းေလးကို ႏွစ္သက္မိသည္။ ဒီအေလ့အထေလးမ်ိဳး ကိုယ့္အိမ္မွာလည္း ရွိေစခ်င္သည္။ သို႕ေသာ္ အေတြ႕အႀကံဳ ဗဟုသုတကို ၿပန္ေၿပာရသည္မ်ိဳး မဟုတ္ပဲ နားမလည္တာ မရွင္းလင္းတာမ်ိဳးကို မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းၿပီးလွ်င္ ေမးၿမန္းတာမ်ိဳးေလး လုပ္ခ်င္မိသည္။ ၿပႆနာရပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေၿဖရွင္းႏိုင္မည္ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီး စိတ္ကလည္း ေနာက္ကြယ္မွ တြန္းအားေပးသည္။

ကိုယ့္စိတ္ကူးကို ကိုယ္သေဘာက်ရင္း မိသားစုကို ဒီအေႀကာင္းေလးေၿပာၿပလိုက္သည္။ အစကနဦးမွာေတာ့ အားလံုး ဇေ၀ဇ၀ါပံုစံမ်ားႏွင့္ သူ႕ကို ႀကည့္ေနႀကသည္။ ေနာက္ေတာ့မွ အေဖက ေမးသည္။

“ငါ့သားရယ္……အေဖသိခ်င္တာအားလံုးကို ေမးရမွာလား…”တဲ့။

အေဖ့စကားေႀကာင့္ သူနည္းနည္းစဥ္းစားမိသည္။ ရွိသမွ်အားလံုးသာ ေမးေနရင္ ၿပီးေတာ့မွာမဟုတ္မွန္း သူရိပ္မိသည္။ ထို႕ေႀကာင့္ တစ္ေန႕လွ်င္ တစ္ေယာက္ကို ေမးခြန္းတစ္ခုသာဟု သတ္မွတ္ေႀကာင္း၊ တေန႕တာႀကံဳေတြ႕ရေသာ ၿပႆနာႏွင့္ မရွင္းလင္းသည္မ်ားကိုသာ ေဆြးေႏြးမည္ဟု သတ္မွတ္ေႀကာင္း ရွင္းၿပလိုက္သည္။ဒီကိစၥကို မလုပ္ခ်င္ဘူး ဘာညာကန္႕ကြက္သူ သူ႕အိမ္တြင္မရွိႏိုင္မွန္း သူသိသည္။ အိမ္မွာက ေၿပာရမည္ဆိုလွ်င္ သူ႕ေခတ္သူ႕အခါက အလြန္ေတာ္ခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ ပင္စင္စားေနရၿပီ ၿဖစ္တဲ့ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ အေဖ၊ အရာရာ သူ႕မ်က္ႏွာကိုသာႀကည့္၍ သူ႕ႀသဇာသာ အတည္ၿဖစ္ေသာ အိမ္သူသက္ထား၊ အသစ္အဆန္းေလးေတြလုပ္တတ္ေသာ သူႏွင့္စိတ္သေဘာထားတူသူ သားႀကီးႀသရသ၊ၿပီးေတာ့ အရာရာကို စူးစမ္းခ်င္ေပမယ့္ သူ႕ကို ခ်စ္ေႀကာက္ရိုေသေသာသမီးငယ္….. ဒီလူေတြနဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားေသာ သူ႕အိမ္ေလးမွာ ညေနထမင္းစားၿပီးလွ်င္ ၿပႆနာ အေၿဖရွာ ေဆြးေႏြးပြဲလုပ္မည္ဆိုေသာ သူ႕စိတ္ကူးေလးက အတည္ၿဖစ္ရမည္သာ။

ကိုယ္တိုင္စီစဥ္ထားတာေလး အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမယ့္ ညေနခင္းမို႕ အိမ္အၿပန္သူ႕ေၿခလွမ္းေတြက တက္ႀကြေနမိသည္။ အိမ္ကိုေရာက္လို႕ အိမ္သားေတြအေၿခအေန တခ်က္လွမ္း အကဲခတ္ေတာ့လည္း သူတို႕လည္း စိတ္လႈပ္ရွားေနပံုရသည္။ သမီးငယ္က ေဖေဖ..သမီး ေမးစရာရွိတယ္ဆိုၿပီးအနားေရာက္လာ၍ ထမင္းစားၿပီးမွေလ သမီးငယ္ဟု သတိေပးရေသးသည္။ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ အားလံုးထိုင္လိုက္ႀကသည္။

” အေဖအရင္ေမးမယ္ကြာ ငါ့သား…” တဲ့။ အေဖက အလြန္ သိခ်င္ေနေသာ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ သူ႕ကိုေၿပာသည္။

“ဟုတ္ကဲ့…အေဖ…ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္ေတာင္ သိခ်င္လာရတာလဲ…” ဟု သူေမးေတာ့ အေဖက ေၿပာၿပသည္။

“ဒီလိုငါ့သားရဲ႕ ….ဒီေန႕ အေဖ့ပင္စင္လစာေလး ထုတ္ရလို႕ အရင္လေတြက အေဖစုထားတာေလးေတြနဲ႕ေပါင္းၿပီး တလံုးတခဲတည္း ၿဖစ္သြားေအာင္ ဘဏ္မွာသြား အပ္တယ္ေလကြာ။ အဲ့ဒါ ဘဏ္က၀န္ထမ္း အမ်ိဳးသမီးေလးက ဘဘခဏေနာ္ ဆိုၿပီး အေဖ့ဘဏ္စာအုပ္ေလး ယူသြားတာမွ မင့္ကြာ ႀကာလိုက္တာမ်ားဆိုတာ…… နာရီ၀က္ေက်ာ္သာႀကာသြားတယ္… အေဖ့နာမည္လည္း မေခၚေသးဘူးဟ။ ဒါနဲ႕ ကေလးမေလးကို သြားေမးေတာ့ သူကေၿပာတယ္ ငါ့သားရဲ႕။
ဟုတ္ကဲ့… ဘဘရယ္… ခဏေလာက္ေတာ့ ေစာင့္ေပးပါဦးတဲ့…. အခု ဘဘရဲ႕ ဘဏ္စာအုပ္မွာ ေငြသြင္းတာကို ကြန္ပ်ဴတာဆိုတဲ့စက္ႀကီးနဲ႕ လုပ္ေနတာမို႕ ႀကာေနတာပါတဲ့ေလ။

အဲ…အေဖလည္း သားတို႕အိမ္မွာ သံုးေနလို႕ ကြန္ပ်ဴတာကို ၿမင္ဖူးပါ့ေမာင္ရာ….။ မင္းတို႕စာရိုက္တာမ်ား ၿမန္ခ်က္မဟုတ္လား။ အိမ္က ကြန္ပ်ဴတာ နဲ႕ ဘဏ္ကကြန္ပ်ဴတာ ဘာမ်ားကြာပါလိမ့္လို႕ အေၿဖရွာမရတာနဲ႕…မင့္ပဲေမးေတာ့မဟလို႕ေဟ့။ ရွင္းပါဦး သားရ…” တဲ့။

အေဖ့ေမးခြန္းေႀကာင့္ သူရယ္ခ်င္မိသည္။ ထံုးစံအတိုင္းႀကာတတ္ေသာ ဘဏ္ အသြင္းအထုတ္ကိစၥကို ကြန္ပ်ဴတာဆိုတဲ့စက္ႀကီးနဲ႕လုပ္လို႕ဟု ဆင္ေၿခ လွလွေပးၿခင္းၿဖစ္ေႀကာင္း အေဖ့ကိုရွင္းၿပရသည္။ ပထမဆံုးေမးခြန္းကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေၿဖရွင္းႏိုင္၍ သူေပ်ာ္မိသည္။

အေဖၿပီးေတာ့ ရွင္မ အလွည့္ဆိုေတာ့ အိမ္သူသက္ထားက ၿပံဳးၿပံဳးေလးႀကည့္ရင္း ေမ့မွာ ၿပႆနာရယ္လို႕ႀကီးႀကီးမားမား မရွိလွပါဘူး ကိုရယ္ တဲ့။ အေနေအးေဆးလွေသာ ဇနီးသည္ကို ႀကည့္ရင္း အားမလို အားမရၿဖစ္မိသည္။ ၿပႆနာႀကီး မရွိလည္း တခုခုေတာ့ ေမးကြာ ဟု ဘ၀င္မက်စြာေၿပာၿဖစ္သည္။

” စိတ္ထဲမရွင္းတာေတာ့ ရွိသား…” ဆိုၿပီး သူမက ဆက္ေၿပာသည္။

” TV ႀကည့္ရင္း ေၿမႀသဇာေႀကၿငာေတြႀကည့္မိတယ္ ကို။ ဟိုေန႕က သတင္းေတြမွာ ပါေတာ့ ေတာင္သူဦးႀကီးေတြ လယ္ယာေၿမ ဖ်က္သိမ္းခံရတယ္ဆို……ဒီေၿမႀသဇာေတြက ဘယ္မွာ သြားသံုးရမွာလဲတဲ့။”

အဲ…..ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ေမးလည္း ေမးတတ္တဲ့ မိန္းမလို႕ေတြးရင္း

“ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ၿပန္စီစဥ္ေပးေနပါတယ္ကြာ…ေတာင္သူဦးႀကီးေတြအတြက္ နစ္နာေငြေထာက္ပံ့ေႀကးေတြေတာင္ ေပးေနပါပေကာ ” လို႕ ေၿဖလိုက္ရသည္။

ေမႀကီးၿပီးရင္ သားေနာ္ ေဖေဖဆိုလို႕ သားႀကီးေၿပာမယ့္စကားကို အာရံုစိုက္လိုက္သည္။

” သားဒီအလုပ္က ထြက္ေတာ့မယ္ ေဖေဖတဲ့။ “

ေဟာဗ်ာ…. “ဘာလို႕လဲ ငါ့သားရ အခုအလုပ္ေလးလည္း ေကာင္းေနသားပဲ။လစာလည္းေကာင္း လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႕လည္း အဆင္ေၿပတယ္ဆိုကြ။ “

” ဟုတ္ကဲ့….အဆင္ေၿပတာေတာ့ ေၿပေပမယ့္ အခုသား အားကစားကြင္းေတြမွာပဲ အလုပ္သြားလုပ္ေတာ့မယ္ေဖေဖ။ ဘာလုပ္ရ လုပ္ရ အားကစားကြင္းမွာသြားလုပ္ေတာ့မယ္တဲ့။ “

“ေဟ…..မင္းရထားတဲ့ဘြဲ႕က ကြန္ပ်ဴတာ နည္းပညာ။ ဒီဘြဲဲ႕နဲ႕အားကစားကြင္းမွာ ဘာအလုပ္ရမွာတဲ့လဲကြ …ေနပါဦးသားရဲ႕… မင္းကဘာေႀကာင့္မ်ား အားကစားကြင္းမွ အားကစားကြင္း ျဖစ္ေနရတာလဲကြ..”  ဆိုေတာ့

“ေဖႀကီးလည္းသိသားနဲ႕ သားက ဖုန္းတလံုးနဲ႕ အင္တာနက္သံုးေနတာေလ…သြားေလရာ သတင္းေလးေတြ႕ရင္လည္း FB ေပၚ Share ခ်င္ေသးတာ။”
” ေအးေလကြာ…ဒါဘာဆိုင္လို႕လဲ။ “

“ဟာဗ်ာ….အခု ဖုန္းအင္တာနက္သံုးခေတြ စနစ္ေၿပာင္းေတာ့မယ္တဲ့ေလ…..သားသံုးပံုမ်ိဳးနဲ႕ဆို အခုေၿပာင္းမယ့္စနစ္နဲ႕ မကိုက္ဘူး ေဖႀကီးရ။ လာမယ့္ဆီးဂိမ္းက် အားကစားကြင္းေတြမွာ Wifi free လႊင့္ေပးမယ္…လိုင္းလည္း ေကာင္းမယ္ဆိုေတာ့ သိဘူး ေဖႀကီးရာ အားကစားကြင္းေတြမွာ အလုပ္သြားေလွ်ာက္ေတာ့မယ္… ” ဆိုတဲ့ သားစကားေႀကာင့္ သူေခါင္းႀကီးသြားမိသည္။

ဒီကိစၥဘယ္လိုရွင္းရမလဲ သူမသိ…… တိုးတက္ေၿပာင္းလဲေနေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္၏ မတိုးတက္ေသးေပမယ့္ အစဥ္ေၿပာင္းေနေသာ မူ၀ါဒေတြကို သူသည္လည္းပဲ လိုက္၍မမီွ။ အေၿဖတခုကို အသည္းအသန္ စဥ္းစားရင္းၿငိမ္သက္ေနေသာ သူ႕ကို အႀကာႀကီးေစာင့္ရ၍ ပ်င္းရိေနၿပီ ၿဖစ္ေသာ သမီးငယ္က ေမးသည္။

“ေဖေဖ…ေဖေဖ….. သတင္းစာမွာ ဖတ္ရတဲ့…ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကိုင္သူကို သမီး သိခ်င္တယ္ေဖေဖ…..တဲ့။”