News @ M-Media

Blog

  • အတိတ္ကိုအနာဂတ္ခရီးမွာသယ္သြားမယ္ဆိုရင္

    အလိမၼာ

    ေျပာတယ္ ေျပာပါတယ္ စာဖတ္ပါ စာဖတ္ၾကပါလို႔ … ဖတ္တယ္ဖတ္တယ္နဲ႔ ဘာဖတ္သလဲေတာ့မေမးနဲ႔ … အင္း … အမ်ားတကာ ေရးသမွ်စာကိုေတြ႕ကရာဖတ္တာေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ။ ဥာဏ္ေလးေတာ့ခ်ဲ႕ေတြးဦးမွေပါ့ေနာ့။ ခုေတာ့ အြန္လိုင္းတက္ ဘေလာ့တကာလွည့္ ေဖ့ဘြတ္တကာပတ္လို႔ ဆဲေရးတိုင္းထြာေနလိုက္ၾကထွာဆိုတာျမန္း … ေတာ္ေသး … အြန္လို္င္းေပၚစာခ်တာ အသံမထြက္လုိ႔ … ေရးသမွ်စာ ခ်သမွ်ေကာ့မန္႔ အသံနဲ႔သာထုတ္ေပးရင္ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ ဆဲလံုးသံတညံညံနဲ႔ က်က္သေရတက္ေနဦးမွာပ … အင္း … အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာက သူေတာ္ေကာင္း မိေကာင္းဖခင္သားတို႔သမီးတို႔ေရ … စိတ္ေတာ့မရွိနဲ႔ ေျပာခ်င္တာက စာနဲ႔ဆဲတာလဲ စိတ္ေစရာမို႔ ပါးစပ္ကေျပာသလို အျပစ္ျဖစ္တယ္ဆုိတာေလး ဥာဏ္ခ်ဲ႕ေတြးေစခ်င္။ စာမတတ္ဘြဲ႕ရ သို႔ေပတည့္ စာေတာ့ခ်တတ္ၾကပါတယ္။ ငါတလံုးထပ္လို႔ တျဗန္းျဗန္းနဲ႔ဆဲေနလိုက္ထွာျမန္း ဘယ္လိုေက်ာင္းျပီးခဲ့လဲ ေမးစရာကိုမလိုေအာင္ ေတာ္ၾကတတ္ၾကပါေပတယ္။

    ခုလိုျပည္တြင္းအေျပာင္းအလဲေတြေၾကာင့္ ျပည္ပႏိုင္ငံျခားသားေတြ ျမန္မာျပည္အေရး အာရံုစိုက္လို႔ စိတ္၀င္စားေနၾကခ်ိန္မွာ ျမန္မာ့အဆင့္ကို ဒီလိုနည္းနဲ႔ေတာ့ မျပၾကပါနဲ႔လားလို႔ေျပာရင္ ၀ိုင္းတုတ္ၾကဦးမယ္။ အသံမထြက္ပဲ ေျပာခ်င္တာေလးေတာ့ ေျပာၾကည့္ဦးမယ္။ စာဖတ္တဲ့အခါ ပါးစပ္ပိတ္ျပီး အသံက်ယ္က်ယ္ေအာ္ဖတ္တာနဲ႔ ပါးစပ္ဖြင့္ျပီး အသံတိတ္ဖတ္တာ ဘယ္ဟာပိုထိေရာက္မယ္ထင္ပါသလဲရွင္။ ဟုတ္ကဲ့။ စမ္းၾကည့္ေပါ့ေနာ့။ ဘယ္လိုဖတ္ဖတ္ ဘယ္လိုနားလည္လည္ ဖတ္တာေကာ နားလည္တာေကာ တံု႔ျပန္တာေကာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က လုပ္ေဆာင္ေနတာမို႔ ငါဆိုတာၾကီးက ဘယ္လိုလူလဲ သိေအာင္အရင္လုပ္ၾကည့္ပါ့လားေနာ္။ ဥပမာ ကိုယ္ေရးေနတဲ့ ဆဲေရးတိုင္းထြာ စာေတြကို မွန္ၾကီးၾကီးေရွ႕မွာ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္ျပန္ၾကည့္ျပီး ရြတ္ၾကည့္တာမ်ိဳးေပါ့။ အဲ့လူဟာ အမ်ားတကာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါ မ်က္ႏွာျမင္ခ်စ္ခင္စရာၾကီးျဖစ္လာမွာအမွန္ပဲ။

    ဟိုးတေလာက မၾကာခဏဆိုသလို ၾကံဳၾကံဳၾကိဳက္ၾကိဳက္ တိုက္ဆိုင္လိုက္ထွာျမန္း ေျပာရဦးမယ္။ အသံေတာ့မထြက္ရဲေသးဘူး။ ႏိုင္ငံျခားသား အသိမိတ္ေဆြေတြက ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း ကိုယ္ၾကြားေလသမွ်နားေထာင္ေနရရွာသကိုးေလ။ မတင္းတိမ္ႏိုင္ေတာ့ ဘာလုပ္တယ္မွတ္လဲ။  ေဖ့ဘြတ္ေပၚတက္ ေတြ႕သမွ်ျမန္မာစာေတြ အေၾကာင္းလိုက္ကူးျပီး ဂူဂဲလ္မွာ ျမန္မာဘာသာမွ အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ အလိုအေလ်ာက္ဘာသာျပန္ေပးႏိုင္မယ့္ အေပ်ာ့ထည္ေတြရွာေနတာ … ဘာသာျပန္ျပီး ေလ့လာမလို႔တဲ့ေလ။ ေအာင္ျမက္ေလး ဘုရားဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္တလိုက္မိသလဲေတာင္မသိေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာလဲမပ်က္ေအာင္ ထိန္းရေသး။ ထရန္စလိပ္တာမရွိပါေစနဲ႔ မေပၚေသးပါေစနဲ႔ ဆုေတာင္းလိုက္ရထွာ ရင္ေတြ ခုန္လဲခုန္ တုန္လဲတုန္။ ဟင္းးးးးး။ ဒါက သာမာန္လူေတြေနာ္။ တကယ့္ျမန္မာ့အေရးကို ရဆာ့ခ်္ လုပ္ေနတဲ့ႏိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ေတာ့ ျမန္မာစကား ျမန္မာစာကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်တတ္ေအာင္လုပ္ျပီးတေၾကာင္း ဘာသာျပန္ငွားျပီး တသြယ္ ဒါေတြဒါေတြကို ဘာေတြဘာေတြလဲဆိုတာ သိေနၾကတယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္စမ္းလွတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဥာဏ္ကိုခ်ံဳ႕ျပီး ပုဆိုးျခံဳၾကားကျပေနတာ မ်က္ႏွာမျမင္လို႔ ဘယ္သူဘယ္၀ွာမသိေကာင္းပါဘူးဆိုေပသည့္ ဒါေတြဒါေတြဟာ ႏုိင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခခံလူ႔ အဆင့္အတန္း လူ႔အက်င့္စရိုက္ လူ႕က်င့္၀တ္ေတြကို ကုိယ္စားျပဳေနတယ္ဆိုတာ ဥာဏ္ကိုခ်ဲ႕ျပီး သိျမင္ခံစားေစခ်င္စမ္းလွတယ္။ တကယ္ပါ။ တကယ္ပါ။ အဟုတ္ပါ။ ေစတနာနဲ႔ ခ်စ္လို႔ပါလို႔။

    အနာဂတ္ခရီးမွာ အတိတ္ဘယ္လိုေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ အရိပ္ေလာက္ေတာ့ လိုက္ပါေနဦးမယ္ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔။ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာက သူေတာ္ေကာင္း ဆဲဆဲသမွ်အေကာင္းမွတ္ေနတဲ့ မိေကာင္းဖခင္သားသမီးအေပါင္းတို႔လဲ လူ႔တစ္ေယာက္ခ်င္းစီမွာ တန္ဖိုးကိုယ္စီရွိၾကတာမို႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားျပီး ကိုယ့္တန္ဖိုးကို ကိုယ္ကုိယ္တိုင္ခ်မပစ္လိုက္ၾကပါနဲ႔လုိ႔။ တကယ္ပါ အဟုတ္ပါ။ ေစတနာနဲ႔ တန္ဖိုးလဲထားလို႔ပါလို႔။ အနာဂတ္ကိုဦးေဆာင္မယ္ဆိုလဲ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း သို႔မဟုတ္လို႔  ေနာက္လိုက္မယ္ဆိုလဲ ေနာက္လိုက္ေကာင္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးသြားေစခ်င္လို႔ပါ။ ကားယားၾကီးနဲ႔ ဆဲရလြန္းလို႔ ပါးစပ္ၾကီးျပဲျပီး ကန္႔လန္႔ၾကီးျဖစ္ေနရင္ အလွသမားေတြၾကား ၾကည့္ရဆိုးေနပါ့မယ္။ အမွားပါရင္ေခြးလြတ္ အဲ့ေလ ေဟာင္သံေတြအၾကားမ်ားေတာ့ မွားေတာင္မွားသြားတယ္ … ခြင့္လြတ္ပါလို႔။ ေနာ့ ေနာ္ ေနာ။

  • ကိုယ့္သာသနာကို ကိုယ္တိုင္တကယ္ခ်စ္ပါသလား ?

    ဂ်ဴလုိင္ရဲရင့္

    အခုတစ္ေလာ Online ေပၚမွာေရာ၊ ပတ္၀န္းက်င္မွာပါ ဘာသာေရးပုတ္ခတ္မႈေတြ၊ ေျဖရွင္းမႈေတြ တအံုတက်င္းျဖစ္လာတာေတြ႕ရၾကားရပါတယ္။ ပုတ္ခတ္လႈံ႕ေဆာ္ေနၾကတဲ့သူေတြကို ဒီေနရာကေန ကၽြန္ေတာ္ ေမးခြန္း တစ္ခုေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္းေတြျဖစ္ေပၚလာတာကိုျမင္ခ်င္ေန ၾကလို႕လားခင္ဗ်ာ ? Online ေပၚမွာ လူလံုးမျပဘဲ ဟစ္ေမးေမးေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ အျပင္ေလာကမွာ အဲ့ဒီလို အစြန္းေရာက္ေနတဲ့ ( ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆိုရယင္ ေသြးဆူေနတဲ့) သူေတြကို ေတြ႕ႀကံဳတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုဘဲ ေမးျမန္းၾကည့္တယ္။ ဟုတ္တိပတ္တိ အေျဖမေပးႏိုင္ၾကဘူးဗ်။ တစ္ခ်ဳိ႕က်ေတာ့ေျပာတယ္ – ၀ံသာႏု ရကၡိတတရား ဆိုတဲ့ စကားလံုး  သံုးလာၾကပါတယ္။ ေမးတာတစ္ျခားေျဖတာ တစ္လြဲျဖစ္ေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္မိပါတယ္။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ ၾသ၀ါဒျဖစ္တဲ့ မဇၥ်ိမပဋိပဋာလမ္းေၾကာင္းကေန စဥ္းစားၾကည့္တာပါ။

    ကမာၻေပၚမွာေရာက္ရိွလာၾကတဲ့ လူသားတုိင္းဟာ (ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ့) မိမိဟာ ဘာလူမ်ဳိးျဖစ္ရမယ္လို႕ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သတ္မွတ္ၿပီး လူျဖစ္လာရတာမွ မဟုတ္ေလဘဲ။ မိဘက ျမန္မာဆို သားသမီးက အလိုလိုေနယင္း ျမန္မာျဖစ္ရတာ – လူမ်ဳိးမတူယင္ ကျပားျဖစ္လာရတာ။ၿပီးေတာ့ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္မရိွတဲ့ ကံတရားအတိုင္း လူျဖစ္လာၾကတဲ့ေနာက္ ဘာလူမ်ဳိးပါလို႕ဆိုၿပီး သတ္မွတ္ခံရတယ္ မဟုတ္ပါလား ? ဆိုပါစုိ႕။ အဂၤလန္ျပည္က အဂၤလိပ္စစ္စစ္ တစ္ဦးဟာျမန္မာျပည္မွာ လာေနၿပီး မိမိကိုယ္ကို ျမန္မာလူမ်ဳိးပါလို႕ သတ္မွတ္ ေၾကြးေၾကာ္ေနရင္ ရယ္စရာႀကီးျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ဒီလူဟာ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို စြန္႕လႊတ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာကို လက္ခံလုိက္တာနဲ႕ ျမန္မာလူမ်ဳိးျဖစ္မလာသလို၊ ဗမာလူမ်ဳိးတစ္ဦးက ခရစ္ယာန္ ဘာသာဖက္ ေျပာင္းသြားတာနဲ႕ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးလဲ ျဖစ္မသြားပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူမ်ဳိးက လူမ်ဳိးပါဘဲ။ ဘာသာတရားက ဘာသာတရားပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုယ္၌က မကြဲမျပား ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္လူမ်ဳိးကိုဘဲၾကည့္ၾကည့္၊ ကိုယ့္အမ်ဳိးကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူရိွသလို လူမ်ဳိးျခားကိုမွ အထင္ႀကီး တာေတြလည္း ရိွေနတာဘဲ။ သူ႕အေၾကာင္းနဲ႕သူပါ။ ခ်စ္ျခင္းျဖစ္ေစ၊ မုန္းျခင္းျဖစ္ေစ စိတ္မွာသာ တည္တာပါ။ မိမိရဲ႕စိတ္ကိုေတာင္ အစိုးမရႏုိင္တာ တျခားသူေတြကလည္း သူ႕စိတ္နဲ႕သူ သူ႕သေဘာ သူေဆာင္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လုိလူမ်ုဳိးဟာ ဘယ္ဘာသာတရားေအာက္မွာဘဲရိွရမယ္ ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ ေလာကမွာ မရိွပါဘူး။ လူမ်ဳိးတူေပမယ့္ ဘာသာကြဲတာ၊ ဘာသာတူေပမယ့္ လူမ်ဳိးကြဲတာ မျမင္ခ်င္အဆံုးဘဲ မဟုတ္လား။ ဒီသဘာ၀တရားအေပၚ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဘာေၾကာင့္ အလိုမက်ျဖစ္ေနဦးမွာလဲ?

    မိမိလူမ်ဳိုးကို တကယ္ခ်စ္ယင္ လူမ်ဳိးကိုဘဲၾကည့္သင့္တယ္။ ဘာသာတရားလို႕ဆိုလာယင္ ဘာသာတရားရဲ႕မ်က္ႏွာတစ္ခုထဲ ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ လူမ်ဳိးနဲ႕ဘာသာ ေရာေထြးၿပီဆိုယင္ မိမိကိုယ္တိုင္ ေရာေထြးမႈျပသနာထဲ ခုန္ဆင္းေနတာပါဘဲ။ အဲ့လုိလူစားေတြကို ၾကည့္လိုက္ပါဦး။ ကိုယ့္ဘာသာသာသနာရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိးကိုေရာ ကိုယ့္လူမ်ဳိးရဲ႕ေကာင္းက်ဳိးကိုပါ ထိထိေရာက္ေရာက္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေမ်ာက္သစ္ကိုင္းလြတ္ ျဖစ္ကုန္တာ လက္ေတြ႕ျမင္ရမွာပါ။ ဒီေတာ့ သူတုိ႕ရဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္မႈ၊ ပုတ္ခတ္မႈ။ လႈံ႕ေဆာ္မႈေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေတြကို အေၾကာင္းခံထားသလဲ၊ တကယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ အမွန္က ဘာလဲလို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႕ လုိအပ္လာပါၿပီ။ အဲ့ဒီအေျခအေနကေန ေရွ႕ဆက္ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ အက်ဳိးတရားက ဘာလဲ …. မုန္းတီးရြံရွာမႈေတြ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ၊ အၿငိဳးအာဃာတေတြ၊ျပသနာေတြ၊ မတည္ၿငိမ္မႈေတြ အဆံုးသတ္မွာေတာ့ ရန္ပြဲေတြ၊ စစ္ပြဲေတြဖက္ ဦးတည္သြားတာဘဲ မဟုတ္လားဗ်ာ။ မလိုလားအပ္တဲ့ အဓိပၸါယ္မဲ့ အဓိကရုဏ္းေတြျဖစ္လာတဲ့ အခါ မိမိခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ မိမိလူမ်ဳိးတြ၊ မိမိဘာသာ၀င္ေတြ အနည္းနဲ႕အမ်ား ထိခိုက္နစ္နာေစတာ – ေသြးေခ်ာင္းစီးေစတာကလြဲလို႕ တျခားဘာ အက်ဳိးအျမတ္ရိွပါေသးသလဲ။ ရိွပါတယ္လို႕ ဇြတ္ေပျငင္းေနသူေတြကို အဲ့ဒီအက်ဳိးအျမတ္ေတြကို ေဖာ္ျပခုိုင္းၾကည့္ပါ။ ဒီေလာက္ဆုိယင္ ဆင္ျခင္တံုတရား ရိွသူတိုင္း ရိပ္စားသိျမင္ႏိုင္ပါၿပီေနာ္။ မိမိအမ်ဳိးသား/ လူမ်ဳိးအေပၚေကာင္းက်ဳိးေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္း မရိွရင္ေတာင္မွ လူထုၾကားထဲ ပူေလာင္မႈကို သြတ္သြင္းျဖန္႕ခ်ိတာမ်ဳိး ေရွာင္ၾကဥ္ဖို႕၊ တားဆီးဖို႕ လုိအပ္ပါတယ္။ ၀ံသာႏုရကၡိတရဲ႕ အနိမ့္ဆံုးအေျခခံသေဘာက မတိုးတက္ယင္ေန – ၿငိမ္းခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေနရမယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ဆိုခ်င္ပါတယ္။

    ဘာသာေရးကိစၥမွာလဲ အလြယ္ကူဆံုးနဲ႕အရိုးရွင္းဆံုး ဥပမာတစ္ခုေပးလိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က (မွန္မွန္မွားမွား အေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္) လူတစ္ဦးကို မေအႏွမကိုင္တုပ္ၿပီး ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း ဆဲဆိုလိုက္တယ္ဆိုပါစုိ႕။ နံပါတ္တစ္ – ကၽြန္ေတာ္သည္ မၿငိမ္းခ်မ္းသူ၊ ပူေလာင္သူလို႕ ေပၚလြင္သြားပါတယ္။ နံပါတ္ႏွစ္ – ကၽြန္ေတာ္သည္ မိုက္ရိုင္းသူ၊ ေစာ္ကားတတ္သူအျဖစ္ ထင္ရွားသြားပါတယ္။ နံပါတ္သံုး – အဆဲခံရသူဟာ မိမိလိုလူစားျဖစ္ေနတယ္ဆိုယင္ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို မေအႏွမ ကိုင္တုပ္ၿပီးျပန္ဆဲမွာ မုခ်ပါဘဲ။ ဒီေတာ့ေတြးၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ သူတစ္ပါးရဲ႕ မေအႏွမကို သြားထိခုိက္တာဟာ မိမိရဲ႕မေအႏွမကိုျပန္ဆဲခိုင္းလိုက္တာနဲ႕ မတူေပဘူးလား ? ကိုယ့္မိခင္အေပၚ တကယ္ခ်စ္တဲ့သူဟာ ကိုယ့္မိခင္ကို တစ္ပါးသူက ဆဲဆိုလာေအာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မဖန္တီးပါဘူး။ အလားတူဘဲ တစ္ပါးသူရဲ႕ ဘာသာတရားနဲ႕လူမ်ဳိးေရးကို သြားၿပီး ထိခိုက္ေစာ္ကားယင္ မိမိရဲ႕သာသနာ၊ မိမိရဲ႕လူမ်ဳိးအေပၚ ထိခုိက္ေစာ္ကား ပုတ္ခတ္ခံရမႈေတြ အနည္းနဲ႕ အမ်ားဆိုသလို ျပန္သက္ေရာက္ တတ္ပါတယ္။ မိမိရဲ႕ စကားတစ္ခြန္း၊ လုပ္ရပ္တစ္ခု၊ စာတစ္ပုဒ္ဟာ မိမိရဲ႕ သာသနာ၊ မိမိရဲ႕လူမ်ဳိးဆီကိုျပန္ၿပီး မေကာင္းက်ဳိး သက္ေရာက္ေစတာနဲ႕ မတူေပဘူးလား ? လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းျပေနယံုမွ်နဲ႕ ၀ံသာႏုစိတ္၊ သာသနာခ်စ္ စိတ္ရိွတယ္လို႕ အမည္မတပ္ႏိုင္ပါဘူး။ လူေတြ ခ်ီးမႊမ္းလာေအာင္၊ေျမွာက္စားလာေအာင္ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္  သည္းသည္းလႈပ္ျပေနတာထက္ လက္ေတြ႕က်တဲ့အေျဖ တစ္ခုထုတ္ႏိုင္ဖို႕ ပိုၿပီးအေလးထားသင့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေမးပါရေစ – ကိုယ့္သာသနာကို ကိုယ္တိုင္က တကယ္ခ်စ္ပါသလား ?

    ဘာသာတရားနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ေနာက္ထပ္အေတြးေလးတစ္ခု တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕တစ္ေတြ (အမ်ားစု)က လူေတြရဲ႕ရုပ္လံုး – Figure of People နဲ႕ ဘာသာတရားေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရ – Essence of Religions ကို ခြဲခြဲျခားျခား မျမင္တတ္ၾကဘူး။ ျပသနာအမ်ားစု အဲ့ဒီက စတာပါ။ လူတစ္ဦးဟာ ဘယ္သာသာ၀င္ဆိုလုိက္တာနဲ႕ အဲ့ဒီ ဘာသာတရားရဲ႕ကိုယ္စားျပဳသူျဖစ္မသြားပါဘူး။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူကသပ္သပ္ မူကသပ္သပ္ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ လူနဲ႕မူ တစ္ထပ္တည္းက်တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ထူး ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ေတြ အလြန္နည္းပါးပါတယ္။ သက္ဆုိင္ရာဘာသာတရားရဲ႕ ပရိယတၱိေတြ၊ သာသနာ့ အဆံုးအမေတြကို ထဲထဲ၀င္၀င္ေလ့လာလိုက္စားၿပီး က်င့္သံုးေနၾကသူဆိုလို႕ မဆိုစေလာက္ပါဘဲ။

    ဒါေၾကာင့္ ဘာသာတရားတစ္ခုခုကို ခံယူထားတဲ့ လူတစ္ဦး/တစ္စုတစ္ဖြဲ႕ လုပ္ေဆာင္တာကိုၾကည့္ၿပီး အဲ့ဒီဘာသာတရားက အဲ့ဒီလုိ သြန္သင္ထားတာဘဲလို႕ ေကာက္ခ်က္ခ်လို႕ရႏိုင္ပါ့မလား။ လူကိုၾကည့္ၿပီး ဘာသာတရားကို မုန္းတီးတာဟာ သဘာ၀ မက်ဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ လူတစ္ဦး/တစ္စုတစ္ဖြဲ႕ရဲ႕ ဆိုးသြမ္း မုိက္ရိုင္းတဲ့အေပၚ သူတို႕ရဲ႕ လူမ်ဳိး၊ သူတို႕ရဲ႕ ဘာသာ၀င္အားလံုး ဒီအတိုင္းပါဘဲဆိုၿပီး သိမ္းက်ဳံးယူဆလုိက္လို႕ မရစေကာင္းပါ။ မေကာင္းမႈကို ညႊန္ျပတဲ့ဘာသာတရားဆိုလို႕ တစ္ခုမွ မ၇ိွၾကပါဘူး။ ထို႕နည္းတူ ဘာသာတရားတိုင္းရဲ႕ က်မ္းဂန္ထဲမွာ အျခားဘာသာသာသနာေတြအေပၚ မေကာင္းျမင္တယ္ – ရႈတ္ခ်ထားတယ္လို႕ထင္ျမင္ရတဲ့ ေဖာ္ျပမႈေတြ ဧကန္ဆတ္ဆတ္ ေတြ႕ႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ အမွန္ကေတာ့ ကိုယ့္သေဘာ ကိုယ္ေဆာင္ေနၾကျခင္းဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

    ေခတ္ကာလတိုင္း၊ လူမ်ဳိးတိုင္း၊ ႏိုင္ငံေဒသတိုင္း၊ ဘာသာတရားတိုင္းမွာ ေကာင္းသူ ဆိုးသူ ရိွေနၾကတာခ်ည္းပါဘဲ။ မတူညီတဲ့ ကမာၻ႕ဘာသာတရားအသီးသီးကိုေလ့လာၾကည့္ယင္ တူညီတဲ့ အေျခခံ ပန္းတိုင္တစ္ခုထဲဆီ ေရွ႕ရႈေနတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီ အႏွစ္သာရကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတဲ့။ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ မရိွရင္ ဘယ္ေသာအခါမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို မတည္ေဆာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႕ ပူေလာင္မႈကလည္း တစ္ခ်ိန္တည္း တစ္ေနရာတည္းမွာ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ယွဥ္တြဲမရိွႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ခုကို ဆုပ္ကိုင္ယင္ ေနာက္တစ္ခုကို လက္လႊတ္ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘာေရြးၾကမလဲ ?

    ဘယ္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာမဆို ျမင့္ျမတ္တဲ့သူေတြရိွၾကတယ္၊ ယုတ္ညံ့တဲ့သူေတြလဲ ရွိတယ္။ သမမွ်တေအာင္ ေနထိုင္ဆက္ဆံသူေတြ ရိွၾကသလို အစြန္းေရာက္ေနသူမ်ားလည္း ရိွေနတာပါဘဲ။ မ်က္ေစ့ တစ္ဖက္လပ္ေနသူဟာ ျမင္ကြင္းတစ္ဖက္ဘဲ ရိွတတ္ပါတယ္။ မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ၿပီး လုိက္ၾကည့္ေနသမွ် တစ္ေလာကလံုးကို အစိမ္းေရာင္ဘဲ ျမင္ေနရမွာပါ။ အစြဲကို ခၽြတ္ႏိုင္ပါမွ အေတြးအျမင္ၾကည္လင္ပါမယ္။ အျမင္ၾကည္လင္ပါမွ ပကတိတရားကို ေတြ႕ရပါမယ္။ ေရႊနဲ႕မစင္ဟာ ရံဖန္ရံခါမွာေတာ့ အေရာင္အေသြး ခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အေရာင္တူတိုင္း အမ်ဳိးအစား၊ အရည္အေသြး၊ အဆင့္အတန္း မတူညီႏိုင္ပါဘူး။ ကြဲကြဲျပားျပား မခြဲျခားတတ္ယင္ မခြဲျခားတတ္သူရဲ႕ အျပစ္သာလွ်င္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

    သူတစ္ပါးအိမ္က မီးသီးမီးေခ်ာင္းေတြကို ခဲနဲ႕လိုက္ပစ္ေနလို႕ ကိုယ့္အိမ္ကမီး ပိုမလင္းသြားပါဘူး။ ကိုယ့္အိမ္ထဲမွာ အလင္းေရာင္ ပိုၿပီးထိန္ထိန္သာခ်င္ယင္ေတာ့ မီးအားျမွင့္စက္တပ္ဆင္အသံုးျပဳတာက အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းပါဘဲ။ ကိုယ့္လူမ်ဳိး၊ ကိုယ့္သာသနာကို ကိုယ္တိုင္က တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုယင္ တစ္ပါးေသာလူမ်ဳိး၊ တစ္ပါးေသာသာသနာကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ၿပီး အင္အား မျဖဳန္းတီးပစ္ပါနဲ႕လို႕ မီးေမာင္းထိုးျပ လိုက္ရပါတယ္။ေသြးဆာေနတဲ့ လူေတြအၾကား ေရႊြျပည္ေအး တရားေဟာျပတာ မဟုတ္ပါဘူး ခင္ဗ်။ ပူေလာင္တဲ့ ေသြး အစား ေအးခ်မ္းတဲ့ ေရၾကည္ ကို ေသာက္သံုးဖို႕ တုိက္တြန္းလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

  • တူရကီ ပညာေရးစနစ္ကို နမူနာယူဖို႔ ပါကစၥတန္ႀကိဳးပမ္း

    တူရကီ ပညာေရးစနစ္ကို နမူနာယူဖို႔ ပါကစၥတန္ႀကိဳးပမ္း

    ဘာသာေရးစာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ဘာသာေရးပညာသာမက ေခတ္ပညာပါ တြဲဖက္သင္ၾကားေပးတဲ႔ တူရကီ ပညာေရးစနစ္ကို နမူနာ ယူဖို႕ပါကစၥတန္က စီစဥ္ေနပါသည္။  ဒီအစီအစဥ္ကို ေတာင္အာရွမြတ္စလင္ႏုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္တဲ႔ ပါကစၥတန္ရဲ့ ေက်ာင္းေတာ္စြဲဝါဒပိုင္းဆိုင္ရာ သေဘာထားတင္းမာမႈကို ေလွ်ာ့ခ်ျပီး အစၥလာမ္က တကယ္လိုလားေသာ ပညာေရးစနစ္ဆီသို႔ ျပန္လည္တည္ေဆာက္မည့္ အစီအစဥ္အျဖစ္လည္း ႐ွဴ႕ျမင္ၾကပါသည္။

    “သူတို႕(တူရကီ) ရဲ႕ပညာေရးစနစ္ကို တကယ္အားက်မိပါတယ္။ က်ေတာ္တို႕ သူတို႕ဆီကေန သင္ယူဖို႕လိုပါတယ္။ ဒီပညာေရးစနစ္က အဆင့္ျမင္႔ပညာကို ဆက္လက္သင္ယူမယ္႔ ေက်ာင္းသားေတြ ဟာ တကၠသိုလ္ေတြ ေကာလိပ္ေတြမွာ ကိုယ္သင္ယူမယ္႔ ဘာသာကုိ ေရြးခ်ယ္လို႕ရပါတယ္။” လို႕ Islamic Ideological Council (IIC) ရဲ႕အတြင္းေရးမွဴး မိုဟမၼဒ္အီးလီးယက္စ္ခန္း(Mohammad Ilyas Khan)က OnIslam သတင္းဌာနသို႕ ေျပာၾကားပါသည္။

    IIC ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ ဟာ တူရကီက Imam Hatip ေက်ာင္းလို႕ လူသိမ်ားတဲ႔ ဘာသာေရးေက်ာင္းေတြကို ၿပီးခဲ႔တဲ႔လက သြားေရာက္ေလ႔လာခဲ႔ၾကပါသည္။ ဒီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ တူရကီပညာေရး ဌာနက တာ၀န္ ရွိသူေတြနဲ႔လည္း ေတြ႕ဆံုးေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္လို႕သိရပါသည္။

    “တူရကီေက်ာင္းေတြရဲ႕ သင္ရိုးၫြန္းတမ္းေတြကို နမူနာယူသင္ၾကားဖို႕အတြက္ က်ေတာ္တို႕ကိုတူရကီဘာသာေရး ဥကၠဌ က ကမ္းလွမ္းထားပါတယ္။ ဒီလို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ လိုက္မယ္ဆိုရင္ က်ေတာ္တို႕ ဘာသားေရးေက်ာင္းက ကေလးေတြအတြက္ အခြင္႔အေရးေတြပိုရလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခုက်င္႔သံုးေနတဲ႔ လက္ရွိစနစ္အရဆိုရင္ ဘာသာေရးေက်ာင္းေတြက ေက်ာင္းၿပီးတဲ႔ကေလးေတြဟာ ဗလီေရွ႕ေဆာင္ဆရာ လုပ္ရင္လုပ္ မဟုတ္ရင္ ဘာသာေရးေက်ာင္းေတြမွာပဲ ဆရာျပန္လုပ္။ ဒါပဲရွိပါတယ္။” လို႕ ခန္း က ဆက္လက္ေျပာၾကားပါသည္။

    တူရကီရဲ႕ Imam Hatip ေက်ာင္းေတြဟာ ဘာသာေရးပညာသာမက သိပၸံ၊ ၀ိဇၨာ ဘာသာရပ္ေတြကိုလည္း တျခား အထက္တန္းေက်ာင္းေတြမွာသင္သလိုပဲ သင္ၾကားေပးပါသည္။ ဒီေက်ာင္းေတြကို ၁၉၂၀ မွာ မြတ္စလင္ အီမာန္ေတြကို ေလ႔က်င္႔ေပးဖို႕အတြက္ တည္ေထာင္ခဲ႔တာျဖစ္ပါသည္။ အခုေတာ႔ ဒီေက်ာင္းေတြရဲ႕ သင္ရိုးၫြန္းတမ္းမွာ ၄၀% က ဘာသာေရးပညာကို သင္ယူၾကရၿပီး ၆၀% ကို တျခားဘာသာရပ္ေတြ သင္ယူၾက ရပါသည္။

    ၂၀၀၂ မွာ အာဏာရခဲ႔တဲ႔ Islamist-rooted Justice and Development Party  ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ဒီေက်ာင္းေတြကေန ေမြးထုတ္ေပးခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အာဒိုဂန္ (Recep Tayyip Erdogan) နဲ႔ သူ႕အစိုးရ အဖြဲ႕သံုး ပံုတစ္ပံုေလာက္ဟာ ဒီေက်ာင္းထြက္ေတြျဖစ္ပါသည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဟာ ဒီေက်ာင္းက ထြက္ၿပီး စီးပြားေရးပညာကို ဆက္လက္ဆည္းပူးခဲ႔ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

    အခုတူရကီရဲ႕လက္ရွိပညာေရးစနစ္အရ မသင္မေနရအေျခခံေက်ာင္းမွာ ၈ ႏွစ္သင္ၿပီးမွ Imam Hatip ေက်ာင္းကို ၀င္ခြင္႔ရပါသည္။ ဒါေပမယ္႔ ဒီသက္မွတ္ခ်က္ကို ျပင္ဆင္ၿပီး ေက်ာင္းသားအသက္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္က စၿပီး ဒီေက်ာင္းေတြမွာ ၀င္ခြင္ရဖို႕အတြက္ ပညာေရးဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ႀကိဳးစားေနပါသည္။

    “တူရကီဘာသာေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ မၾကာမွီမွာ ပါကစၥတန္ကိုလာဖို႕ရွိပါတယ္။ ဒီက ဘာသာေရး ေက်ာင္းအုပ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးအစီအစဥ္ေတြကို ေဆြးေႏြးၾကပါမယ္။” လို႕  ခန္း က ဆက္ေျပာပါသည္။

    ပါကစၥတန္မွာ မဒရက္စာ ဘာသာေရးေက်ာင္းေပါင္း ၂၂၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီး အမ်ားစုက အစဥ္အဆက္ သင္လာခဲ႔တဲ႔ ဘာသာေရး ပညာေတြကိုသာ သင္ၾကားၾကပါသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံ မီဒီယာေတြကေတာ႔ ဒီေက်ာင္းေတြဟာ တာလီဘန္ ေတြအတြက္လူသူစုေဆာင္းေပးေနတယ္လို႕ စြပ္စြဲၾကပါသည္။ ဒီစြပ္စြဲခ်က္ကို ေက်ာင္းေတြဘက္က ျငင္းဆိုခဲ႔ပါသည္။

    အေမရိကန္ကြန္ဂရက္စံုစမ္းေရးအဖြဲ႕ကေတာ႔ ဒီေက်ာင္းေတြဟာ အာဖဂန္နစၥတန္မွာ အေမရိကန္ဦးေဆာင္တဲ႔ တပ္ဖြဲ႕ကို တုိက္ခုိက္ဖို႕အတြက္ လက္နက္ကိုင္ တပ္သားေတြ ေမြးထုတ္ေနတယ္လို႕ ျပစ္တင္ခဲ႔ပါသည္။ တာလီဘန္ေခါင္းေဆာင္ မူလာအိုမာ အပါအ၀င္ တာလီဘန္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြဟာ ပါကစၥတန္က မဒ္ရက္စာ ေတြမွာ ပညာသင္ၾကားခဲ႔ၾကပါသည္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ အာဖဂန္နစၥတန္ကေန ရုရွားေတြကို ေမာင္းထုတ္ ဖို႕အတြက္ အေမရိကန္နဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြ ကိုယ္တုိင္ပဲ ဒီေက်ာင္းေတြကို ေထာက္ပံ႔ အားေပးအားေျမႇာက္လုပ္ ခဲ႔ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

    ပါကစၥတန္လူမ်ဳိးအမ်ားစုကေတာ႔ ဒီေက်ာင္းေတြဟာ ႏိုင္ငံတြင္းမွာ ပညာေရးအတြက္ အႀကီးဆံုး NGO အဖြဲ႔အ စည္း အျဖစ္႐ွဴ႕ျမင္ၾကပါသည္။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ႔ ဒီေက်ာင္းေတြဟာ ဆင္းရဲတဲ႔ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ အခမဲ႔ ပညာေရး ျဖစ္လို႕ပါ။ ႏိုင္ငံအစြန္အဖ်ားမွာေနတဲ႔ ဆင္းရဲသားေတြဟာ ေစ်းႀကီးတဲ႔ အျခားေက်ာင္းေတြကို တက္ေရာက္ဖုိ႕ မတက္ႏိုင္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီမဒ္ရက္စာေတြ သာလွ်င္ သူတို႕အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ ေရြးခ်ယ္စရာျဖစ္ေနပါသည္။

    ကမၻာ႔ဘဏ္ရဲ႕စာရင္းဇယားေတြအရ ပါကစၥတန္လူဦးေရရဲ႕ ၃၄% ဟာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ႕သက္မွတ္ခ်က္ေအာက္ ေအာက္မွာ ေနၾကရပါတယ္။ ပါကစၥတန္အစိုးရကေတာ႔ ၁၈% ႏွင္႔ ၂၀%ၾကားမွာ ရွိတယ္လို႕ဆုိပါသည္။

    ပါကစၥတန္တာ၀န္ရွိသူေတြကေတာ႔ ဒီလို သင္ရိုးၫြန္းတမ္းကိုေျပာင္းလဲ လိုက္ျခင္းအားျဖင္႔ ႏိုင္ငံတြင္းမွာ ရွိတဲ႔ လူတန္းစားခြဲျခားမႈ႕ကို ေလွ်ာ႔ခ်ႏိုင္လိမ္႕မယ္လို႕ ယံုၾကည္ၾကပါသည္။

    Source-www.onislam.net

    ဘာသာျပန္-လူမင္းဟန္

  • တိုင္းျပည္ တစ္ခု ေကာင္းစားေစဘို႔

    တိုင္းျပည္ တစ္ခု ေကာင္းစားေစဘို႔

    တိုင္းျပည္တစ္ခု ေကာင္းစားေစဘို႔ရာ- တိုင္းသူျပည္သားတိုင္းမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား အေနနဲ႔ မိမိက ဦးေဆာင္ဦးရြက္ အျဖစ္ သတ္မွတ္မယ့္သူကို ေခတ္ကာလအလိုက္ သတ္မွတ္တတ္ဘို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ တစ္ခုဆိုတာ လူတစ္မ်ိဳးတည္း၊ ဘာသာတစ္ခုတည္း၊ သက္ဆုိင္ရာ ဂိုဏ္းတစ္ခုတည္း၊ အယူအဆတူ သူခ်ည္း ေနထိုင္ရာ ေဒသမဟုတ္ပါ။

    လူမ်ိဳးႏြယ္ေပါင္းစံု၊ ဘာသာေပါင္းစံု၊ အယူအဆေပါင္းစံု၊ ဂိုဏ္းေပါင္းစံု၊ ဗဟုသုတ ေပါင္းစံု စုဖြဲ႔တည္ေဆာက္တဲ့ ေဒသရပ္၀န္းတစ္ခုမွာ- အတူေနထိုင္ရတဲ့ လူေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း ညီၫြတ္မႈ ရွိဘုိ႔လိုပါတယ္။ နားလည္ေပးမႈ ရွိဘို႔ လိုပါတယ္။ သေဘာထား မတူညီဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္မွာ မမုန္းမိဘို႔လိုပါတယ္။

    ဒီအတြက္ လူသားေတြရဲ႔ အသိပညာဆိုင္ရာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈမ်ားကို အရင္အဦး ျပင္ဆင္ရပါမယ္။ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုက သားသမီးမ်ား ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားမွာ ဘာသာတစ္ခုခုကို ေဇာင္းေပး ျပဳမူသင္ၾကားတာ မ်ိဳး၊ မ်ိဳးႏြယ္စုဆိုင္ရာ အမုန္းပြားေစမယ့္ သမိုင္းမ်ားကို ထည့္သြင္းသင္ၾကားတာမ်ိဳးမ်ားကို ပါယ္ဖ်က္ပစ္ရပါမယ္။ ဘာသာဆိုင္ရာ အယူအဆမ်ားကို အျငင္းပြားေနျခင္းမ်ိဳးကို ေသးသိန္ေစေအာင္ ျပဳလုပ္ပစ္ရပါမယ္။ ငါသာ မွန္ရမယ္လို႔ ေျပာဆိုတတ္သူမ်ားကို အထင္ေသးစရာ လူသားအျဖစ္ ျမင္မွတ္လာေအာင္ ျပဳလုပ္ပစ္ရပါမယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ေလ့က်င့္လိုက္ရင္ “ငါေတြးတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္ (မွန္ရမယ္လို႔ မဆိုလို) သူ႔ဘက္ က သူ႔အျမင္နဲ႔ေတြးေတာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္-၊ ဒီလို အယူအဆ ႏွစ္ခုမွာ၊ ဘယ္အရာက ငါတို႔ပတ္၀န္းက်င္ လူထုအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစမလဲ၊ ျဖစ္ထြန္းလာမယ့္ အက်ိဳးတရားက ေရတိုလား- ႏွစ္ရွည္လမ်ားလား၊” စသည္ျဖင့္ စတင္ စဥ္းစားတဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြ ေပၚထြန္းလာႏိုင္ပါတယ္။

    စာသင္ေက်ာင္းရဲ႔ အျပင္ဘက္ေလာကမွာလည္း လူသားေတြကို စိတ္ဓါတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ သြန္သင္ေပးေနတဲ့ ဘာသာေရး လူတန္းစားေလာကကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ရပါမယ္။

    ငါက အရိုအေသေပး တေလးတစား ဆည္းကပ္ေနတဲ့ ဘာသာေရး၀န္ေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္ဟာ “ဆဲဆို ႀကိမ္းေမာင္း တတ္သူလား၊ သူတစ္ပါးဘာသာ၊ သူတစ္ပါး အေၾကာင္း၊ သူတစ္ပါး ဂိုဏ္းေတြကို မလိုမုန္းထား အတင္းေျပာ တတ္သူလား၊ ကမၻာ့ဗဟုသုတမရွိ ၾကားဘူးနား၀မ်ားကို ေလွ်ာက္ေျပာၿပီး မ်က္လံုးစံုမွိတ္ အယူသည္းေနသူလား၊ သူကေရာ တပည့္တကာမ်ားရဲ႔ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ ဘ၀ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးမ်ား အတြက္ ဘယ္လို ကူညီေပးသလဲ၊ ႏႈတ္အားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္အားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ၾသဇာအားျဖင့္ ျဖစ္ေစ ဘယ္လို ေဆာင္ ရြက္ေပးသလဲ၊” ဆိုတာမ်ားကို လူတစ္ဦးခ်င္းစီက စဥ္းစားဆင္ျခင္ရပါမယ္။ ေလးစားယံုၾကည္ထိုက္သူ ကို ေလးစားယံုၾကည္ျခင္းဟာ မဂၤလာ ျဖစ္သလို၊ မေလးစားထိုက္သူကို မေလးစားဘဲလွ်က္ ပစ္ပါယ္စြန္႔ခြာျခင္း ဟာလည္း မဂၤလာတစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ကယ့္လက္ေတြ႔ လူမႈ အက်ိဳးျပဳေတြကို မျပဳလုပ္ဘဲ- ဘုရားစာ တစ္ပိုဒ္ရြတ္ျပယံု၊ ဘာသာေရးကိုယ္စားျပဳ ၀တ္ရံု ၿခံဳျပယံုနဲ႔ ဆည္းကပ္ရိုက်ိဳးစရာမလိုဘူး၊ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘာသာေရး အေရာင္ျပ လုပ္စားေနသူလို႔- ျပတ္ျပတ္သားသား ဆံုးျဖတ္ရဲရပါမယ္။ ဒါမွ ဘာသာေရးေလာကဟာလည္း သန္႔ရွင္းလာမယ္- သန္႔ရွင္းမႈမ်ားက လူထုကို အေရာင္ဟပ္လာမယ္။ ဘာသာမတူလို႔ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ နဲ႔ မုန္းတီးမႈေတြ ကင္းရွင္းလာမယ္။

    လူထုအေနနဲ႔ မိမိရဲ႔ ရပ္ကြက္ေဒသ အတြက္ ဦးေဆာင္ ဦးရြက္ျပဳမယ့္ လူကို ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါမွာ ဘယ္လူမ်ိဳး ေၾကာင့္ ဘယ္ပါတီေၾကာင့္ ဘယ္ဘာသာေၾကာင့္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားနဲ႔ အမုန္းစိတ္၊ မလိုစိတ္မ်ားကို မထားသင့္ဘူး။ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္- အဲ့ဒီ လူဟာ ငါတို႔ ရပ္ကြက္၊ ငါတို႔ ေဒသ၊ ငါတို႔ ၿမိဳ႔ရြာကို ဘယ္လို အက်ိဳးျပဳႏိုင္ မလဲ၊ သူသာ လူႀကီးျဖစ္ရင္ ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မလဲ။ အလုပ္လက္မဲ့ လူဦးေရ ဘယ္ေလာက္ အတြက္ အလုပ္မ်ားဘယ္လို ဖန္တီးေပးႏိုင္မလဲ၊ ပညာေရး၀န္ေဆာင္မႈမ်ား ဘယ္ေလာက္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မလဲ၊ က်မၼာေရး ၀န္ေဆာင္မႈမ်ား ဘယ္လို ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မလဲ၊ လူထုၾကား မသင့္ျမတ္မႈမ်ားကို ဘယ္လို ေျဖေဖ်ာက္ေပးႏိုင္ မလဲ-၊ ဆိုတဲ့ စံခ်ိန္မ်ိဳးနဲ႔ တုိင္းတာၿပီး- ေခါင္းေဆာင္ေရြးခ်ယ္ရပါမယ္။ ပါတီတစ္ခုခုကို အမုန္းထား ေနာက္ပါတီ တစ္ခုခုကို အထင္ႀကီးၿပီး အဲ့ဒီ ပါတီက ကိုယ္စားျပဳလိုက္တာနဲ႔ ေရြးခ်ယ္လိုက္တာမ်ိဳး၊ ဘာသာတစ္ခုခုကို အထင္ေသးၿပီး လူမ်ားစုကိုးကြယ္ရာ ဘာသာ၀င္ထဲက ကိုယ္စားျပဳသူကို ေရြးခ်ယ္လိုက္တာမ်ိဳး- ကို အထူး ေရွာင္ရမွာ ျဖစ္သလို၊ တစ္တိုင္းျပည္လံုး ကိုယ္စားျပဳ တည္ေဆာက္မယ့္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း ပါတီတစ္ခု တည္းက အႀကီးအက်ယ္ လႊမ္းမိုးသြားေစတာမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ ျပည္သူဘက္က အကင္းပါးဘို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အစိုးရဖြဲ႔ႏိုင္တဲ့ အင္အားစုနဲ႔ အတိုက္အခံဘက္မွာ ရွိသူဟာ အင္အား မတိမ္းမယိမ္း ရွိေနေစဘို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါမွ အစိုးရက သူတို႔ ဆံုးျဖတ္လိုရာကို ဘက္ဆြဲ ဆံုးျဖတ္လို႔ မရဘဲ မွ်မွ်တတ စဥ္းစားေပးႏိုင္ပါ တယ္။

    လူတစ္ဦးတည္းက ငါ့ အယူအဆ မွန္ရမယ္၊ ငါ ဆံုးျဖတ္တာကို သေဘာတူေပးရမယ္- ဆိုတဲ့ လူတစ္ဦးဟာ ဒသနပညာရွင္ တစ္ဦး အျဖစ္ ရပ္တည္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားျပည္သူဆုိင္ရာ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားမွာ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္လိုစိတ္ကို ေဘးဖယ္ထားရပါမယ္။ အမ်ားအက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ခ်င္သူဟာ ငါ့တင္ျပခ်က္ကို လက္မခံရင္လည္း အမ်ားသေဘာတူ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ျပည့္ျပည့္၀၀ သေဘာတူေပးႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမ်ား လိုအပ္ပါတယ္။

    ဒီလို စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ိဳးေတြ ေလ့က်င့္ယူေနတဲ့ တိုင္းျပည္တစ္ခုအေနဟာ ကမၻာနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါ အဆင္ ေျပႏိုင္မယ္။ ကမၻာ့တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ သဟဇာတတည့္မယ္၊ ကမၻာနဲ႔ မ်က္ေျချပတ္မႈမ်ား ေလွ်ာ့လာမယ္၊ ဒီလိုတိုင္းျပည္မ်ိဳးက- ဘယ္လိုမွ ေအာက္က်ေနာက္က် ျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ပါ။

    ေဌးလြင္ဦး

  • ေအာက္စဖို႕တကၠသိုလ္ရွိ အစၥလာမ္ဌာနအား ျဗိတိန္ႏိုင္ငံ၏ ေတာ္ဝင္အဖြဲ႕ အစည္းအျဖစ္ ခ်ီးျမႇင့္

    ေအာက္စဖို႕တကၠသိုလ္ရွိ အစၥလာမ္ဌာနသည္ ကမာၻအရပ္ရပ္ရွိ ပညာသင္တကၠသိုလ္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ခ်ိတ္ဆက္ကာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာတြင္ လူမႈေရးကိစၥမ်ားတြင္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ေၾကာင့္ ျဗိတိန္ႏိုင္ငံ၏ေတာ္ဝင္အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ခ်ီးျမႇင့္အပ္ႏွင္းခံရပါတယ္။

    “အမွန္ေတာ့ ဒါဟာကြၽန္ေတာ္တို႕အတြက္ လြန္အေရးပါတဲ့အခိုက္အတန္႕ပါပဲ။” လို႕ ေအာက္စဖို႕တကၠသိုလ္ အစၥလာမ္ဌာန (OCIS) ရွိ အမႈေဆာင္ဥကၠဌျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ဖာဟမ္း နီဇာမီ(Dr. Farhan Nizami) က ေမလ ၁၂ ရက္ စေနေန႕၌ ေဆာ္ဒီအာေရးဗ် သတင္းစာသို႕ေပးပို႕ေသာ သူ၏မိန္႕ခြန္းအတြင္း၌ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္တို႕အေနနဲ႕ ဒီ ၂၅ႏွစ္တာကာလပတ္လုံး ကြၽန္ေတာ္တို႕ အစၥလာမ္ဌာနအေပၚ ေထာက္ပံ့ကူညီခဲ့ၾကသူအားလုံးကို ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္။” လို႕လည္းထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။

     ထိုဌာနကို ၁၉၈၅ခုႏွစ္ကတည္းက တည္ေထာင္ခဲ့တာျဖစ္ျပီး ေအာက္စဖို႕တကၠသိုလ္အတြင္း၌ အမွီအခိုကင္း၍ တသီးတျခားရပ္တည္ေသာ ဌာနတစ္ခုအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၾကပါတယ္။

    OCIS ဌာနအတြင္း၌ အစၥလာမ္သြန္သင္ခ်က္စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ဆိုင္ေသာ သင္တန္းမ်ား၊ သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားအျပင္ အစၥလာမ္ေရးရာ ႐ိုးရာအႏွစ္သာရနင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည္တို႕ကိုလည္း ပုံႏွိပ္ထုတ္ေဝျခင္း၊ ျဖန္႕ခ်ိျခင္းမ်ား ေဆာက္ရြက္လွ်က္ရွိပါတယ္။ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားဟာ ေအာက္စဖို႕တကၠသိုလ္အတြင္းရွိ အျခားဌာနမ်ားတြင္ ဆရာမ်ားအျဖစ္အမႈထမ္းေဆာင္ေနၾကသူမ်ားလည္းျဖစ္ပါတယ္။ OCIS ဟာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာႏွင့္ ျဖန္႕က်က္ကာအဆက္သြယ္မ်ားရွိမႈမ်ားေၾကာင့္ ကမ႓ာအရပ္ရပ္ရွိ အစၥလာမ္ပညာေလ့လာလိုက္စားသူမ်ားအတြက္ ေတြ႕ဆံုစည္းေဝးရာေန တစ္ခုအျဖစ္လည္းရပ္တည္လွ်က္ရွိပါတယ္။
    သူကဆက္လက္ျပီး “ကြၽန္ေတာ္တို႕ဟာ အစၥလာမ္ေရးရာ ႐ိုးရာနင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားသာသင္ၾကားေပးရုံမကပဲ ေအာက္စဖို႕တကၠသိုလ္အတြင္းမွာ အေတြးအေခၚနဲ႕ ပညာသင္ႏွစ္ဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားတြင္ပါ အကူအညီေပးလွ်က္ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာလည္း အစၥလာမ္တကၠသိုလ္မ်ားႏွင့္ပါ ခ်ိတ္ဆက္ထားလွ်က္ရွိပါတယ္။” လို႕ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
    ေအာက္စဖို႕တကၠသိုလ္ တည္ရွိရာ ျဗိတိန္ႏိုင္ငံတြင္ မြတ္ဆလင္လူဦးေရမွာ အနည္းဆုံး ၂.၅သန္းခန္႕ေနထိုင္လွ်က္ ရွိပါတယ္။
    ေတာ္ဝင္အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ခ်ီးျမႇင့္အပ္ႏွင္းျခင္းမ်ားကို ၁၃ရာစုထဲက စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ ဘုရင္၏ ေဒသႏၲရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖဲြ႔မွေန၍ စီစစ္ေရြးခ်ယ္ သတ္မွတ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႕ေခတ္တြင္မူ ထိုသို႕ ခ်ီးျမႇင့္အပ္ႏွင္းျခင္းမ်ားကို လူမူေရးလုပ္ငန္းမ်ား၌ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ၾကေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ တကၠသိုလ္ဌာနမ်ားသို႕ေပးအပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေအာက္စဖို႕တကၠသိုလ္ ႏွင့္ ေအာက္စဖို႕ရွိအခ်ိဳ႕ေသာေကာလိပ္မ်ား၊ ျဗိတိန္ႏိုင္ငံရွိ အခ်ိဳ႕နာမည္ရ တကၠသိုလ္မ်ားကိုလည္း ထိုသို႕ ေတာ္ဝင္အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ခ်ီးျမႇင့္အပ္ႏွင္း ျပီးျဖစ္ပါတယ္။

    အထင္ကရ အမွတ္တရမ်ား

    ေအာက္စဖို႕တကၠသိုလ္ရွိ အစၥလာမ္ဌာနအား ျဗိတိန္ႏိုင္ငံ၏ ေတာ္ဝင္အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ခ်ီးျမႇင့္အပ္ႏွင္းဟာ မြတ္ဆလင္လူထုအတြက္ အစၥလာမ့္ပညာမ်ားကို ေလ့လာလိုက္စားဖို႕ရာ ပိုမိုတက္ႂကြေစရန္ တြန္းအားေပးသကဲ့သို႕ျဖစ္ပါတယ္။
    ကြၽန္ေတာ္တို႕ဌာနဟာ ေရွ႕ေလွ်ာက္လည္း ဆက္လက္ၾကိဳးစားသြားမွာပါ။ ဒါ့အျပင္ ကမာၻမြတ္ဆလင္လူထုကိုလည္း အထူးတလည္အက်ိဳးျပဳသြားႏိုင္မယ္လို႕ ယုံၾကည္ပါတယ္။” လို႕ ေဒါက္တာ နီဇာမီက သူ၏မိန္႕ခြန္းအတြင္း၌ ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    OCIS ဌာနကို အစၥလာမ့္႐ိုးရာအႏွစ္သာရနင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားႏွင့္ သင္ၾကားရန္အတြက္ႏွင့္ သုေတသီနမ်ား လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ရည္ရြယ္၍ တည္ေထာင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
    ၁၉၈၅ခုႏွစ္မွစ၍ ဌာန၏ နာယကျဖစ္သူ မင္းသားခ်ာလ္(Prince Charles)မွ ဦးေဆာင္ကာ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ဌာနအတြင္း၌ ႏွစ္ၾကိမ္တိုင္တိုင္ လက္ခ်ာေပးဖူးျပီး ၂၀၀၂ခုႏွစ္အတြင္းတြင္လည္း အေဆာက္အအုံအသစ္မ်ားျပန္လည္ တည္ေဆာက္ရာ ၃.၂၅ ဟက္တာ က်ယ္ဝန္းေသာ ေဆာက္လုပ္ေရး ေနရာသို႕လည္း လာေရာက္လည္ပတ္ဖူးပါသည္။ သူဟာ အစၥလာမၼစ္ဥယ်ာဥ္အတြက္ ဒီဇိုင္းေရးဆြဲရာမွာလည္း အေရးၾကီးေသာအပိုင္းမွပါဝင္ကူညီခဲ့ပါတယ္။

    မာစတန္လမ္းေပၚမွာရွိတဲ့ ေပါင္းသန္းေပါင္းမ်ားစြာတန္ေသာ အဆိုပါအေဆာက္အအံုသစ္ကို ေရွ႕ႏွစ္အကုန္မွာဖြင့္လွစ္ႏိုင္ဖို႕ ရာထားပါတယ္။ ဌာန၏အေဆာက္အအုံ အသစ္အတြင္း၌ ဗလီ လက္ခ်ာေပးသည့္အခန္း၊ ေဟာခန္းမ စသည္တို႕ပါဝင္မည္ျဖစ္ကာ ၂၀၀၄ခုႏွစ္အတြင္း၌ေဆာက္လုပ္ျပီးစီးရန္ရည္ရြယ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

    မင္းသားခ်ာလ္သည္ မြတ္ဆလင္ႏွင့္ ခရစ္ယာန္တို႕ၾကားေပါင္းကူးဆက္သြယ္ေပးသည့္ ေဆာင္ရြက္ေပးမႈမ်ားႏွင့္ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ားကို အျမဲတေစ အားေပးျခင္းမ်ားေၾကာင့္ လူသိမ်ားေလသည္။ သူဟာဘာသာေရး၌ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးအျပန္အလွန္ ေလးစားမႈမ်ားရွိေအာင္ ရပ္တည္ကာကြယ္ေပးေလ့ရွိျပီး မတူေသာဘာသာဝင္မ်ားအၾကား အျပန္အလွန္နားလည္မႈရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေလ့ရွိပါသည္။

    မူရင္းကိုးကားသတင္း >> http://www.onislam.net

    ဘာသာျပန္-Mya Thet Mon