Author: M-Media

စက္တင္ဘာ၊ ၁၃ ၊ ၂၀၁၂

M-Media

လူမင္းဟန္

မက္စီဒိုးနီးယန္း နန္းေတာ္ထဲမွာ ႀကီးျပင္းခဲ႔တဲ႔ အဲလက္ဇန္းဒါး(356-322 B.C.) ဟာ သူမ်ားနဲ႔ မတူတဲ႔ လူငယ္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ သူဟာ သာမန္ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ ၀ါသနာပါေလ႔ရွိတဲ႔ ျမင္းစီးတာတို႔၊ စစ္ပညာတို႔ကိုလည္း ၀ါသနာ ပါပါတယ္။ သူ႔ဖခင္နဲ႔လည္း စစ္ပြဲေတြမွာ တုိက္ခုိက္ဘူးပါတယ္။ သတၱိလည္းေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူဟာ အေတြးအေခၚပညာနဲ႔ စာေပကိုလည္း ၀ါသနာပါပါေသးတယ္။ သူ႔ဆရာဟာ နာမည္ႀကီး ေတြးေခၚပညာရွင္ႀကီး အရစ္တုိတယ္ ပါ။အရစ္တိုတယ္ ရဲ႕ သင္ၾကားမႈ႕ေအာက္မွာ အဲလက္ဇန္းဒါး ဟာ ေလာက ကို စိတ္ခံစားခ်က္ကင္းကင္း ၾကည္႔တတ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးပညာ၊ သိပၸံပညာ စတာေတြကို လည္း ေဆြးေႏြးေလ႔ရွိပါတယ္။ အဲလက္ဇန္းဒါးေမြးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ သူ႔အေမ အိုလမ္းပီးယက္စ္ ဟာ အာရံုတစ္ခုရပါတယ္။ သူ႔သားဟာ တေန႔ ကမၻာႀကီးကို အုပ္စိုး မယ္ဆိုတာပါ။ အိုလမ္းပီယက္စ္ ဟာ အဲလက္ဇန္းဒါးကို ငယ္ငယ္ကတည္းက သူရဲေကာင္း အာခီးလီး ရဲ႕အေၾကာင္းေတြကို အၿမဲေျပာေလ႔ရိွသည္။ အိုလမ္းပီးယက္စ္ ဟာ အခီးလီး  ရဲ႕ အဆက္အႏြယ္ပါ။ အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ သူ႔အေမကိုသိပ္ခ်စ္ပါတယ္။ သူ႔အေမရဲ႕ နိမိတ္ဖတ္မႈ႕ကိုလည္း သူ႔ရဲ႕ ရည္းမွန္းခ်က္အျဖစ္လက္ခံထားပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူလည္း ဘုရင္႔သားေတာ္ တစ္ဦးထက္ပို တယ္လို႔ယူဆထားပါတယ္။

အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ မက္စီဒိုးနီးယားထီးနန္းရဲ႕ အိမ္ေရွ႕စံပါ။ သူ႔ဖခင္ဖီလစ္ရဲ႕ လက္ထက္မွာ မက္စီဒိုးနီးယားဟာ ပတ္၀န္းက်င္ ေဒသ ေတြကို ႀသဇာလႊမ္းပါတယ္။ ဖီလစ္လက္ထက္မွာ မက္စီဒိုးနီးယား တပ္မေတာ္ဟာ ဂရိ တလႊားမွာ စြမ္းရည္ အထက္ျမတ္ ဆံုး တပ္မေတာ္ ပါ။ ဖီးလစ္ဟာ သီးဘ္စ္(Thebes) နဲ႔ ေအသင္(Athenes) ကို အႏုိင္တိုက္ၿပီး စပါတာ(Sparta)ကလြဲလို႔ က်န္တဲ႔ ဂရိၿမိဳ႕ျပ ႏုိင္ငံေတြ အားလံုးကို စုစည္းကာ ဟယ္လန္နစ္အဖြဲ႔ အျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ 336B.C. မွာ ဖီလစ္လုပ္ႀကံခံရပါတယ္။ ဖီးလစ္ မရွိေတာ႔တာနဲ႔ ေအသင္ ဟာ ဟယ္လန္နစ္အဖြဲ႔ကေန ထြက္ၿပီး မက္စီဒိုးနီးယားကို ပုန္ကန္ပါတယ္။ က်န္တဲ႔ၿမိဳ႕ျပႏိုင္ငံေတြကလည္း မက္စီဒိုးနီးယားကို မေလးမစား လုပ္လာ ၾကပါတယ္။ ႏုိင္ငံ ေျမာက္ ဘက္က လူမ်ိဳးစုေတြကလည္း က်ဴးေက်ာ္ဖို႔ၿခိမ္းေျခာက္ေနပါၿပီ။ ဖီးလစ္တည္ေဆာက္ခဲ႔တဲ႔ ႏုိင္ငံဟာ ေနခ်င္းညခ်င္း ရန္သူေတြပတ္လည္၀ိုင္းတာ ခံေနရပါတယ္။ အခုမွ နန္းတက္လာတဲ႔ အဲလက္ဇန္းဒါး ဟာလည္း အသက္ ၂၀ ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ လူအမ်ားစုက သူ႔ကို ထီးနန္းအတြက္ အဆင္သင္႔မျဖစ္ေသးဘူးလို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ အေလာတႀကီး မလုပ္ဖို႕၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ ႏုိင္ငံကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔ အႀကံေပးၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲလက္ဇန္းဒါးကနားမေထာင္ပါဘူး။  သူ႕မွာ တျခားအႀကံရွိပါတယ္။ အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ရန္သူေတြကို စည္းလံုးသြားဖို႔အခ်ိန္မေပးပဲ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေတာင္ဘက္ကိုခ်ီတက္ၿပီး သီးဘ္စ္ ကို ျပာပံုအတိျဖစ္ေအာင္ေခ်မႈန္းပစ္ေလသည္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေအသင္ ကိုခ်ီတက္ပါတယ္။ ေအသင္ဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ အည႕ံခံတဲ႔အျပင္ ဟယ္လန္နစ္အဖြဲ႔ထဲကိုပါ ျပန္၀င္ပါတယ္။

အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ငယ္ေပမယ္႔ စြမ္းရည္အျပည္႔ ရွိေၾကာင္းကို ျပလိုက္တာပါပဲ။ သူ႔ကိုလည္း ေလးစားတဲ႔သူေတြ ပိုမ်ားလာပါတယ္။ သူ႔ကို သတၱိရွိၿပီး ခန္႔မွန္းဖို႔ ခက္တဲ႔ ဘုရင္တစ္ပါး အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ႔ၾကရပါသည္။ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ ေနာက္ေရႊ႕တဲ႔ အကြက္ဟာ ပိုၿပီး ခန္႔မွန္းရခက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ႏုိင္ငံကို အင္အားေတာင္႔တင္းေအာင္ ျပင္ဆင္ရမယ္႔အစား ဂရိေတြရဲ႕ မဟာရန္သူျဖစ္တဲ႔ ပါရွား အင္ပါယာကို ၀င္တုိက္ဖို႔ျပန္ဆင္တာပါပဲ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္၁၅၀ အရင္က ပါရွားေတြ ဟာ ဂရိကို၀င္တုိက္ဘူးပါတယ္။ အခုလဲ ဂရိကိုအႏုိင္ရေရးဟာ ပါရွားေတြရဲ႕အိပ္မက္ ပါ။ ဒီလို ပါရွားေတြရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ႕ေအာက္မွာ ဂရိေတြဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းမေနခဲ႔ရပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုက ဂရိေတြရဲ႕ ေရေၾကာင္းကုန္သြယ္ေရး ဟာ ပါရွား ေရတပ္ရဲ႕အာဏာေၾကာင္႔ တိုးတက္သင္႔သေလာက္မတိုးတက္ပါဘူး။ 334B.C. မွာ အဲလက္ဇန္းဒါးေခါင္းေဆာင္တဲ႔ ဂရိစစ္သား ၃၅၀၀၀ဟာ နာဒါနယ္လာ ေရလက္ၾကားကိုျဖတ္ၿပီး ပါရွားအင္ပါယာရဲ႕ အေနာက္ဘက္ဆံုးအပိုင္းျဖစ္တဲ႔ အာရွမိုင္းနား ကို၀င္ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ပထမဆံုးစစ္ပြဲျဖစ္တဲ႔ ဂရမ္းနီးကက္စ္ တုိက္ပြဲမွာ ဂရိေတြ ပါရွားကို အႏုိင္ရခဲ႔ပါတယ္။ ဒါဟာ အုိလမ္းပီးယက္စ္ရဲ႕ နိမိတ္ဖတ္မႈ႕ အတုိင္းျဖစ္လာေတာ႔မယ္ဆုိတဲ႔ ေရွ႕ေျပးသကၤတပါပဲ။ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ စစ္သားေတြဟာ အေရွ႕ဘက္ ပါရွားအင္ပါယာ အတြင္းပိုင္းအထိ ထိုးေဖာက္တုိက္ခိုက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔ၾကပါတယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္လည္း အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ဘယ္သူမွ မထင္ထားတဲ႔အလုပ္ကိုလုပ္ျပန္ပါတယ္။ သူအရင္တုန္းက တစ္ခါမွ မလုပ္ဘူးတဲ႔အလုပ္ ္ပါ။ အဲဒါကေတာ႔ အခ်ိန္ယူတာပါပဲ။ ဒီလိုလုပ္တာဟာ သူပထမဆံုးအာဏာရလာတုန္းက လုပ္သင္႔တဲ႔အလုပ္ လို႔ထင္ စရာပါ။ အခုေတာ႔ ပါရွားေတြကို အင္အားျပန္လည္စုစည္းဖို႔ အခ်ိန္ေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြားပါၿပိ။

ဒါေပမယ္႔ အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ဒီတစ္ႀကိမ္ အေရွ႕ဘက္ကို မခ်ီတက္ပဲ ေတာင္ဘက္ အာရွမိုင္းနား ကမ္းရိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေလးေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခုသိမ္းပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအီဂ်စ္အထိခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ပါတယ္။ အီဂ်စ္မွာ ရွိတဲ႔ အင္အားနည္းေနတဲ႔ ပါရွားတပ္ကို အလြယ္တကူပဲ ေအာင္ျမင္ခဲ႔ပါတယ္။ အီဂ်စ္ေတြဟာ ပါရွားေတြကိုမုန္းေနတဲ႔အတြက္ အဲလက္ဇန္းဒါးကို ကယ္တင္သူအျဖစ္နဲ႔ ႀကိဳဆိုၾကပါတယ္။ အခု အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ အီဂ်စ္ရဲ႕ႂကြယ္၀လွတဲ႔ သီးႏွံေတြကို ဂရိစစ္သားေတြ အတြက္ ရိကၡာအျဖစ္အသံုးျပဳႏုိင္တဲ႔အျပင္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာလဲ ပါရွားေတြအတြက္ အဖိုးတန္တဲ႔ ရိကၡာေတြ ဆံုးရံႈးေစလုိက္ တာပါပဲ။ ပါရွား ေရတပ္မေတာ္ဟာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကမၻာေပၚမွာ အင္အားအႀကီးဆံုးနဲ႔ တန္ခိုးအထက္ျမတ္ ဆံုး တပ္မ ေတာ္ပါ။  ပါရွားစစ္ဆင္ေရး မစတင္မွီက အဲလက္ဇန္းဒါးကို ေရတပ္မေတာ္ထူေထာင္ဖို႔၊ ပါရွားေတြကို ေရေၾကာင္း ႀကည္းေႀကာင္းကေန ခ်ီတက္တုိက္ခိုက္ဖို႔ အႀကံေပးခဲ႔ ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲလက္ဇန္းဒါးက ဒီအႀကံကိုလက္မခံပါဘူး။ အာရွမိုင္းနားကမ္းရိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေလးေတြကို  သိမ္းပိုက္လိုက္တဲ႔အတြက္ ႀကီးမားလွတဲ႔ပါရွား ေရတပ္မေတာ္ ဟာအသံုးျပဳစရာဆိပ္ကမ္းမရွိေတာ႔ပဲ အသံုးမ၀င္ ျဖစ္သြားပါတယ္။

ပါရွားဘုရင္ ေဒးရီးယက္စ္ ဟာ တုိက္ဂရစ္ျမစ္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္မွာ အင္အားအျပည္႔အစံုနဲ႔ အဲလက္ဇန္းဒါးအလာကိုေစာင္႔ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲလက္ဇန္းဒါးက မသြားပါဘူး။ သူ႔ အင္ပါယာႀကီးကုိ စနစ္တက် အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ပါတယ္။ သူဟာ သူ႔အင္ပါယာကို ပါရွားေတြအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔တ႔ဲစနစ္အတိုင္း ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္။ ရထူးအဆင္႔ေတြကိုလည္း ပါရွားစနစ္အတုိင္း ဆက္လက္ထားရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ၾကင္နာမႈ႕နဲ႔ ရက္ေရာ မႈ႕သတင္းေတြကို လက္ေအာက္ခံနယ္ေျမေတြမွာ  ပ်ံႏွံေအာင္လုပ္ပါတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ တၿမိဳ႕ၿပီးတစ္ၿမိဳ႕ မတိုက္ခုိက္ရပဲ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕လက္ေအာက္ကိုေရာက္လာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး 331B.C. ေရာက္မွ ပါရွားစစ္တပ္ တပ္စြဲထားတဲ႔ တိုက္ဂရစ္ျမစ္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ အာဘယ္လာ ကို ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ခဲ႔ ပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ႔ အဖိုးတန္လွတဲ႔အီဂ်စ္ကိုစြန္႔လႊတ္လိုက္ရတာေတြ၊ ေရတပ္မေတာ္ႀကီး အသံုးမ၀င္ေတာ႔တာေတြ၊ လက္ေအာက္ခံေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ႕မရေတာ႔တာေတြေၾကာင္႔ ပါရွား အင္ပါယာႀကီးဟာ ခ်ံဳးခ်ံဳးၾကေနပါၿပီ။ အာဘယ္လာေအာင္ပြဲဟာ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပင္ဆင္လာတဲ႔ ဗ်ဴဟာရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈ႕ကို အတည္ျပဳလုိက္တာပါပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ တခ်ိန္တုန္းက ကမၻာေပၚမွာ အင္အားအႀကီးဆံုး၊ တန္ခိုးအထြားဆံုးျဖစ္ ခဲ႔တဲ႔ ပါရွားအင္ပါယာႀကီးကို ေအာင္ႏုိင္သူျဖစ္သြားပါတယ္။ သူ႔မယ္ေတာ္ဖတ္ခဲ႔တဲ႔နိမိတ္အတုိင္း အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သိခဲ႔တဲ႔ကမၻာတစ္ခုလံုးနီးပါးကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ႔ပါတယ္။

မဟာအဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာေတြဟာ သူ႔ရဲ႕ မင္းမႈ႕ထမ္းေတြကို အံၾသေစခဲ႔ပါတယ္။ အစပိုင္းမွာ ဒါေတြဟာ က်ိဳးေႀကာင္းမဆီေလွ်ာ္ဘူးလို႔ ထင္စရာပါ။ ဂရိေတြဟာ ေနာက္ပိုင္းေရာက္မွ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ အစီအမံေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ ထိေရာက္တယ္ဆိုတာေတြ႕လာၾကပါတယ္။ သူတို႔ နားမလည္ႏုိင္တဲ႔အခ်က္က အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ေတြးေခၚနည္းအသစ္တစ္ခုကိုတီထြင္လုိက္တာပါပဲ။ ဒါကေတာ႔ Grand Strategy လို႔ေခၚတဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာပါပဲ။ က်ေတာ္တို႔ဟာ
အခုလက္ရွိျဖစ္ပ်က္ေနတာကိုေက်ာ္လြန္ၿပီးၾကည္႕တတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ က်ေတာ္တို႔ အနာဂတ္မွာဘာလိုခ်င္တာလဲ၊ ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ၊ ဘယ္လိုေနရာကို ေရာက္ခ်င္တာလဲ ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာသိဖို႔လုိပါတယ္။ က်ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကို အေျခခံၿပီး ျဖစ္ပ်က္လာတဲ႔ ျပသနာေတြ အေျခအေနေတြကို ရင္ဆုိင္သင္႔ပါတယ္။ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုခ်င္းကို မၾကည္႔ပဲအားလံုးကို ၿခံဳငံု ၾကည္႔တတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ႔ အရာတခုဟာ ကိုယ္႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကို နီးကပ္ေစမဲ႔အလုပ္လား၊ ေ၀းသြားေစမဲ႔အလုပ္လားဆိုတာ ခ်ိန္ထိုးၿပီးၾကည္႕တတ္ဖုိ႔ပါ။

အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ဒီလိုေတြးေခၚတတ္မႈ႕ကို သူ႔မယ္ေတာ္နဲ႔ သူ႔ဆရာ အရစ္တိုတယ္ဆီက ရခဲ႔တာပါ။ သူ႔မယ္ေတာ္ဟာ ငယ္ငယ္ကတည္းက သူ႔အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ကို ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကမၻာႀကီးကို စိုးမိုးဖို႔။ သူ႔အသက္ သံုးႏွစ္ကတည္းက ေနာက္လာမယ္႔ႏွစ္သံုးဆယ္မွာ သူသြားရမယ္႔ေနရာကို ျမင္ထားၿပီးသားပါ။ စိတ္ခံစားမႈ႕ေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္တတ္ဖို႔၊ အေျခအေနေတြကို အရွိအတိုင္းျမင္တတ္ဖို႔၊ လက္ရွိအေျခအေနထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး အနာဂတ္ကို ႀကိဳတင္ၾကည္႕တတ္ဖို႔ဆိုတဲ႔ပညာေတြကို သူ႔ဆရာ အရစ္တိုတယ္ဆီက ရခဲ႔ပါတယ္။ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ စစ္ဆင္ေရးေတြကို ေသခ်ာေလ႔လာၾကည္႔ရင္ ဒါေတြကိုသိႏုိင္ပါတယ္။ သီးဘ္စ္ နဲ႔ ပါရွားကို အခ်ိန္မဆိုင္းပဲတုိက္ခိုက္တာဟာ သူ႔စစ္သားေတြရဲ႕စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ျမွင္႔တင္ေပးတာေရာ၊ သူ႔ကို မယံုၾကည္သူေတြကိုသူ႔အစြမ္းအစ ျပလုိက္တာေရာ ခဲတစ္လံုးနဲ႔ ငွက္ႏွစ္ေကာင္ကိုပစ္လုိက္တာပါ။ ပါရွားကို စစ္ပြဲဆင္ႏြဲတာဟာ ဂရိေတြကို ေပါင္းစည္းညီညြတ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းပါ။ ပါရွားထဲကို ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ႔ အဲသလို အလွ်င္အျမန္ မျပဳသင္႔ေတာ႔ပါဘူး။ တကယ္လုိ႕ဆက္လက္ ခ်ီတက္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ သူဟာ အခ်ိန္တိုတိုေလးအတြင္းမွာ နယ္ေျမအမ်ားႀကီးကိုသိမ္းပိုက္မိ ပါလိမ္႔မယ္။ အဲေလာက္နယ္ေျမအမ်ားႀကီးကို ႏုိင္နင္းေအာင္အုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။ ကေသာင္းကနင္းေတြျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ပုန္ကန္မဲ႔သူေတြလည္းေပၚလာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ သူသိမ္းပိုက္ထားတဲ႔ နယ္ေျမကလူေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္မႈ႕ရေအာင္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကို တနစ္တက် ရွိလာေအာင္ အရင္လုပ္ခဲ႔ပါတယ္။ ေရတပ္တည္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္ ေငြေတြကုန္မဲ႔အစား ပါရွား ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေတြကို သိမ္းပိုက္လုိက္ျခင္းျဖင္႔ ပါရွားေရတပ္ကို သံုးမရေအာင္လုပ္လုိက္တာဟာလဲ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ ပါရမီေျမာက္ေတြးေခၚမႈ႕ပါပဲ။ ေရွ႕လာမဲ႔ စစ္ဆင္ေရးေတြအတြက္ ရိကၡာလံုေလာက္ေစဖို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ေပါတဲ႔ အီဂ်စ္ကို အရင္သိမ္းလိုက္တာကလဲ သူ႔ရဲ႕ ႀကိဳတင္ေတြးေတာတတ္မႈ႕ပါ ပဲ။

က်ေတာ္တို႔ဟာလဲ ဘ၀မွာ အဲလက္ဇန္းဒါးလို ေတြးေခၚတတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ပထမဆံုးအေနနဲ႔  ကိုယ္႔အရည္အခ်င္း ကိုယ္႔အားသာခ်က္ေပၚမူတည္ၿပီးေတာ႔ ဘ၀မွာ ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတာကို သိေအာင္လုပ္ပါ။  အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ကို ေရာက္ဖို႔ အေသးစိတ္ ႀကိဳတင္အကြက္႐ိုက္ျပင္ဆင္ထားပါ။ အရစ္တိုတယ္ ေျပာသလိုပဲ ကိုယ္႔ရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈ႕ေတြကို တတ္ႏုိင္သမွ်ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ အရာရာအတြက္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားပါ။ အလုပ္တစ္ခုလုပ္ေတာ႔မယ္ဆိုရင္ “ဒီအလုပ္ဟာ ငါေရာက္ခ်င္တဲ႔ ေနရာကို ေရာက္ေစႏုိင္မလား၊ မေရာက္ႏုိင္ဘူးလား”  ဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းကို ကိုယ္႔ကို ကုိယ္အၿမဲေမး ၿပီးကိုယ္သြားမဲ႔လမ္းေၾကာင္းေပၚအၿမဲရွိေနေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ လမ္းေခ်ာ္မသြားပါေစနဲ႔။ အစဥ္အဆက္လက္ခံထား တဲ႔ ဒါလုပ္သင္႔တယ္၊ ဒါမလုပ္သင္႔ဘူးဆိုတာေတြကို နားမေရာင္ပါနဲ႔။ ကိုယ္လုပ္တာကို သူမ်ားေတြ နားမလည္ႏုိင္တာျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး ကုိယ္ေရာက္ခ်င္တဲ႔ေနရာအတြက္ ျပင္ဆင္ပါ။