Author: M-Media

ေအာက္တိုဘာ ၁၅ ၊ ၂၀၁၅
M-Media

ေအာက္တိုဘာ ၁၅ ရက္ေန႔ဟာ အိႏိၵယႏိ္ုင္ငံရဲ႕ ဒံုးပ်ံႏွင့္ ႏ်ဴကလီးယား ဖခင္ၾကီးလည္းျဖစ္ ၁၁ ေယာက္ေျမာက္ သမၼတလည္းျဖစ္တဲ့ ေအပီေဂ် အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္ Avul Pakir Jainulabdeen Abdul Kalam ရဲ႕ ေမြးေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုႏွစ္  ဇူလိုင္လ ၂၇ ရက္ မွာ ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တဲ့ Abdul Kalam ၈၄ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ျဖင့္ သူရဲ႕ အထုပၸတိၱိ ကို အမ္မီဒီယာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္အတြက္ တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ေအပီေဂ် အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္ Avul Pakir Jainulabdeen Abdul Kalam ကို ၁၉၃၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၅ ရက္ Rameswaram မွာေမြးဖြားၿပီး၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၇ ရက္ Shillong မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ဒံုးက်ည္နဲ႔ ႏ်ဴကလိယ လက္နက္ ပရိုဂရမ္မ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ အဓိကအခန္းက႑က ပါ၀င္ခဲ့သူ သိပၸံပညာရွင္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ ဧကဒႆမေျမာက္ သမၼတအျဖစ္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အထိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။

အေစာပိုင္းဘ၀နဲ႔ ပညာေရး
——————————-
A.P.J အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္က တမီလ္မြတ္စ္လင္မ္မိသားစု၀င္တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ဇာတိနယ္က Pamban ကၽြန္းေပၚ Rameswaram ေဒသ(ယခု Tamil Nadu ျပည္နယ္)ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဖခင္ Jainulabudeen က စက္ေလွပိုင္ရွင္ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အျပင္ ေဒသခံ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းရဲ႕ ေရွ႕ေဆာင္ အိမာမ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ မိခင္က Ashiamma ျဖစ္ၿပီး သာမန္အိမ္ေထာင္ရွင္မ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ကလာမ္မွာ အစ္ကိုသံုးဦးနဲ႔ (အႀကီးဆံုး)အစ္မ တစ္ဦး ရိွပါတယ္။ သားခ်င္းမ်ားအနက္ အငယ္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ကုန္သည္မ်ား၊ ေျမပိုင္ရွင္မ်ားျဖစ္လို႔ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ခဲ့ၾကတယ္။ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္မွာ မိသားစု စီးပြားေရးက်ဆံုးၿပီး ဆင္းရဲခဲ့ပါတယ္။ ကေလးငယ္ေလး ကလာမ္ဟာ အဲ့ဒီအခ်ိန္က မိသားစု၀င္ေငြအတြက္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန သတင္းစာေရာင္းခဲ့ရသူပါ။

အေစာပိုင္းေက်ာင္းသားဘ၀မွာ သာမန္ ပညာေရး အဆင့္သာရိွေပမယ့္ ထက္ျမက္ၿပီး ေလ့လာ ဆႏၵႀကီးမားတဲ့ စာႀကိဳးစားသူအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခံခဲ့ရတယ္။ သခၤ်ာပညာရပ္မွာ သူက ပိုၿပီးအားစိုက္ခဲ့တယ္။ အထက္တန္းပညာေရးၿပီးဆံုးေတာ့ Tiruchirappalli က စိန္႔ဂ်ဳိးဇက္ေကာလိပ္ကို တက္ေရာက္ၿပီး ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွာ ရူပေဗဒအဓိကနဲ႔ ဘြဲ႕ရတယ္။ ေနာက္ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွာ မဒရပ္စ္ နည္းပညာ တကၠသိုလ္မွာ အာကာသ သိပၸံအင္ဂ်င္နီယာ ဆက္လက္ တက္ေရာက္ခဲ့တယ္။

သိပၸံပညာရွင္ဘ၀
——————-
၁၉၆၀ ခုႏွစ္မွာ မဒရပ္စ္ စက္မႈတကၠသိုလ္ကေန ေလေၾကာင္းအင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႕ရယူခဲ့ၿပီးတဲ့အခါ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာ သုေတသနနဲ႔ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အဖြဲ႕ DRDO ထဲကို ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အစပိုင္းမွာ အိႏိၵယစစ္တပ္အတြက္ အေသးစားရဟတ္ယာဥ္ ဒီဇိုင္းဆြဲသူအျဖစ္ အလုပ္စတင္ခဲ့တယ္။ မ်ားမၾကာမီ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွာ အိႏိၵယ အာကာသ သုေတသနအဖြဲ႕အစည္း ISRO ဆီ ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တယ္။ အဲ့ဒီမွာ အိႏိၵယရဲ႕ ပထမဆံုး ကိုယ္ပိုင္ဒီဇိုင္းဆင္ယင္ထုတ္လုပ္တဲ့ ၿဂိဳလ္တုလႊတ္တင္ယာဥ္ SLV-III စီမံကိန္းရဲ႕ ပေရာဂ်က္ဒါရိုက္တာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္မွာ DRDO ကို ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာၿပီး ဒံုးက်ည္အမ်ဳိးအစား အမ်ားအျပားကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ စီမံထုတ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါကိုအစြဲျပဳၿပီး ကလာမ္ကို “ဒံုးက်ည္လူသား” လို႔ ခမ္းခမ္းနားနား ေခၚတြင္ခဲ့ၾကတယ္။

၁၉၆၃-၆၄ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္ Hampton က နာဆာ Langley Research Center ၊ Maryland နယ္ Greenbelt မွာရိွတဲ့ Goddard Space Flight Center ၊ Wallops Flight Facility ေတြကို အလည္အပတ္သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့တယ္။ ၁၉၇၀ နဲ႔ ၁၉၉၀ ႏွစ္မ်ားအၾကား ကလာမ္ က ေနစြမ္းအင္သံုး ၿဂိဳလ္တုလႊတ္တင္ယာဥ္ Polar Satellite Launch Vehicle (PSLV) နဲ႔ SLV-III project မ်ားကို အဆင့္ျမွင့္တင္ႏိုင္ေအာင္ အားထုတ္ရာမွာ ႏွစ္မ်ဳိးစလံုး ေအာင္ျမင္သြားပါတယ္။
အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္ဟာ ၁၉၉၂ မွ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္အထိ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး႒ာနရဲ႕ သိပၸံအႀကံေပး(၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ႕ သိပၸံအႀကံေပးဦးစီးေခါင္းေဆာင္) ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းကာလမွာ ကက္ဘိနက္၀န္ႀကီးရာထူးနဲ႔ သိပၸံနည္းပညာဆိုင္ရာ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕အဓိကအႀကံေပး(DRDO ရဲ႕အတြင္းေရးမွဴး) အျဖစ္ ၁၉၉၂ ဇူလိုင္လမွ ၁၉၉၉ ဒီဇင္ဘာလအထိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။

အိႏိၵယႏိုင္ငံဟာ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာ (၁၉၇၄ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္) ႏ်ဴကလိယ လက္နက္ စမ္းသပ္မႈျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းကို စိုးရိမ္ပူပန္သြားေစခဲ့လင့္ကစား ဒီအေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ကို ဦးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့လို႔ ကလာမ္ဟာ ႏိုင္ငံ့သူရဲေကာင္း စာရင္း၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္က ကလာမ္ဟာ Technology Vision 2020 လို႔အမည္ရတဲ့ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ နည္းပညာအစီအစဥ္တစ္ရပ္ ခ်မွတ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီမွာ သူက အိႏိၵယႏိုင္ငံကို ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအားနည္းေနဆဲအဆင့္မွ ႏွစ္ ၂၀ အတြင္း ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးလူ႔အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ေျပာင္းလဲဖို႔ လမ္းျပေျမပံုတစ္ခုကို ရွင္းလင္းတင္ျပခဲ့တယ္။ ဒီအစီအစဥ္က အျခားက႑မ်ားထက္ စိုက္ပ်ဳိးေရးထုတ္ကုန္တိုးျမွင့္ျခင္း၊ စီးပြားေရးတိုးတက္ဖို႔တြန္းအားအျဖစ္ နည္းပညာရပ္မ်ားကို အေလးထားဦးတည္ေစျခင္း၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ပညာေရးကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရရိွခံစားေစျခင္းတို႔အေပၚ တြန္းအားေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

သမၼတျဖစ္လာျခင္း
——————–
သမၼတရာထူးကိုစြန္႔လႊတ္သြားတဲ့ Kocheril Raman Narayanan ေနရာမွာ အာဏာရ ဟိႏၵဴအမ်ဳိးသားေရးပါတီ NDA က ကလာမ္ကို မြတ္စ္လင္မ္တစ္ဦးျဖစ္ေနလင့္ကစား သမၼတရာထူးအတြက္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၀ ရက္မွာ အမည္စာရင္း တင္သြင္းခဲ့ပါတယ္။ ကလာမ္ရဲ႕ေက်ာ္ၾကားမႈဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အေရးပါအရာေရာက္မႈေၾကာင့္ အတိုက္အခံျဖစ္တဲ့ အိႏိၵယကြန္ကရက္ပါတီနဲ႔ Samajwadi ပါတီတို႔ကလည္း ေထာက္ခံအားေပးခဲ့တယ္။ ကလာမ္ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲကို အလြယ္တကူ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ၿပီး ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာ အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ ၁၁ ဦးေျမာက္သမၼတ ျဖစ္သြားပါတယ္။ အိႏိၵယႏိုင္ငံကို ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ၿပီးတိုင္းျပည္တစ္ခုအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းႏိုင္ဖို႔ သိပၸံနဲ႔နည္းပညာအေပၚ ဆက္လက္အားထား အေလးေပးခဲ့ပါတယ္။

ေဒါက္တာ အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္ဟာ အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ အဆင့္အျမင့္ဆံုး လူမႈဂုဏ္ရည္ဆု Bharat Ratna ကို သမၼတ မျဖစ္မီက လက္ခံရရိွခဲ့သူတစ္ဦးပါ။ အိႏိၵယသမိုင္းမွာ သူဟာ ဒီဆုတံဆိပ္ကို တတိယေျမာက္ ရရိွခဲ့သူ၊ ဒါ့အျပင္ ဒီဆုကို သိပၸံပညာရွင္အျဖစ္နဲ႔ ပထမဆံုးဆြတ္ခူးႏိုင္သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အလ်င္ ဂုဏ္ျပဳခံရသူႏွစ္ဦးကေတာ့ Dr Sarvepalli Radhakrishnan (၁၉၅၄ ခုႏွစ္) နဲ႔ Dr Zakir Hussain (၁၉၆၃ ခုႏွစ္)(ေနာက္ပိုင္း သမၼတျဖစ္လာသူ) တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

သူ႔သမၼတသက္တမ္းငါးႏွစ္အတြင္း “ျပည္သူမ်ားရဲ႕သမၼတ” ဆိုၿပီး ျပည္သူတို႔ရဲ႕ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ သဟဇာတ၊ ေမတၱာတရား၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ တရားေရး၊ ပညာေရး စတဲ့ က႑မ်ားစြာအတြက္ အက်ဳိးျပဳထိေရာက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားစြာ ရိွခဲ့ပါတယ္။ လူထုေထာက္ခံမႈ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရိွေနလင့္ကစား ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲက အရႈပ္အေထြးမ်ားနဲ႔ ကင္းရွင္းစြာေနထိုင္သြားလိုတဲ့အတြက္ ၂၀၀၇ ေရြးေကာက္ပြဲ မ၀င္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ေၾကာင္း ေၾကျငာခဲ့ပါတယ္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၅ ရက္မွာ သမၼတရာထူးက အနားယူၿပီး သူ႔ေနရာကို အိႏိၵယရဲ႕ ပထမဆံုးအမ်ဳိးသမီးသမၼတအျဖစ္ Pratibha Patil က ဆက္ခံ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ တာ၀န္က အနားယူၿပီးတဲ့ေနာက္ သာမန္ျပည္သူတစ္ဦးရဲ႕ဘ၀ထဲ ျပန္၀င္ၿပီး ပညာေရး၊ စာေပေရးသားမႈနဲ႔ လူမႈ၀န္ထမ္းလုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။

အိႏိၵယရဲ႕ ၁၂ ဦးေျမာက္သမၼတ Pratibha Patil သက္တမ္းၿပီးဆံုးလုခ်ိန္မွာ မီဒီယာမ်ားက ေဒါက္တာ အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္အေနနဲ႔ ဒုတိယအႀကိမ္သမၼတအျဖစ္ အမည္စာရင္းတင္သြင္းခံရႏိုင္ဖြယ္ရိွေၾကာင္း အသားေပးေဖာ္ျပလာၾကသလို ဒီသတင္းရဲ႕ေနာက္ တအံုတက်င္းေသာလူထုရဲ႕အားေပးေထာက္ခံမႈ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ပါတီေပါင္းစံုကလည္း အားေပးရပ္တည္ခဲ့သည့္တိုင္ အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္က “ျပည္သူတို႔ရဲ႕ ေမတၱာ၊ အားေပးမႈတို႔အေပၚ လိႈက္လွဲ၀မ္းသာအသိအမွတ္ျပဳပါေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ၎သည္ ျပည္သူ႔ ဆႏၵျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိ၏ဆႏၵမွာ သမၼတေနရာမဟုတ္ေၾကာင္း” ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာစြာ ေျပာဆိုၿပီး ၂၀၁၂ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ဖို႔ ျငင္းပယ္ခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးကာလမ်ား
————————
သမၼတရံုးက ထြက္ခြာလာၿပီးတဲ့ေနာက္ ေဒါက္တာ အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္ဟာ Indian Institute of Management Shillong ၊ Indian Institute of Management Ahmedabad နဲ႔ Indian Institute of Management Indore မွာ ဧည့္သည္ေတာ္ပါေမာကၡ အျဖစ္လည္းေကာင္း – Indian Institute of Science, Bangalore ရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ လည္းေကာင္း – Indian Institute of Space Science and Technology Thiruvananthapuram ရဲ႕ အဓိပတိအျဖစ္လည္းေကာင္း – Aerospace Engineering at Anna University ရဲ႕ ပါေမာကၡအျဖစ္လည္းေကာင္း – အိႏိၵယႏိုင္ငံတစ္၀ွမ္းက တကၠသိုလ္နဲ႔ သုေတသန႒ာနမ်ားမွာ အားျဖည့္ေထာက္ကူေပးသူအျဖစ္လည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ေနခဲ့ပါတယ္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေမလမွာ အိႏိၵယလူငယ္မ်ားအတြက္ What Can I Give Movement အမည္ရိွ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ အႏိုင္ယူေရးပရိုဂရမ္ တစ္ရပ္ကို စတင္စီစဥ္ေပးခဲ့ပါတယ္။

ကြယ္လြန္ျခင္း
—————-
၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၇ ရက္မွာ Institute of Management Shillong ကို “Creating a Livable Planet Earth” အေၾကာင္းပို႔ခ်ေပးဖို႔ Shillong သို႔သြားေရာက္ခဲ့တယ္။ စာသင္ခန္းထဲ ပို႔ခ်ခ်က္ေပးလို႔ ငါးမိနစ္ရိွစဥ္ အိႏိၵယစံေတာ္ခ်ိန္ ညေန ၆း၃၅ နာရီမွာ ရုတ္တရက္ လဲက်သြားခဲ့ပါတယ္။ ခ်က္ျခင္းပဲ အနီးက Bethany Hospital ေဆးရံုကို အေရးေပၚလူနာအျဖစ္ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကေပမယ့္လည္း အသက္မမွီခဲ့ပါဘူး။ ရုတ္တရက္ႏွလံုးရပ္ကြယ္လြန္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ ၇း၄၅ နာရီမွာ အတည္ျပဳလိုက္ၾကပါတယ္။
ကလာမ္ရဲ႕ ရုပ္ကလာပ္ကို အိႏိၵယေလတပ္မေတာ္ရဟတ္ယာဥ္တစ္စင္းနဲ႔ Shillong ကေန Guwahati ၊ အဲ့ဒီကတဆင့္ နယူးေဒလီသို႔ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ေဒလီ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္၊ အိႏိၵယၾကည္းေရေလတပ္မေတာ္အႀကီးအကဲမ်ားက လက္ခံႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ စ်ာပနအခမ္းအနားကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မန္မိုဟန္ဆင္း၊ ကြန္ကရက္ပါတီဥကၠ႒ ဆိုနီယာဂႏၵီနဲ႔ ဒုဥကၠ႒ ရာဟူးလ္ဂႏၵီ၊ ဥတားပရာဒက္ရွ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အခီလက္ရွ္ ယာဒက္ဗ္ အစရိွတဲ့ ထိပ္တန္းပုဂၢိဳလ္မ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္နံနက္မွာ သူ႔ေမြးရပ္ေျမျဖစ္တဲ့ Rameswaram ကို ျပန္သယ္လာတယ္။ ေလဆိပ္မွာ ကက္ဘိနက္၀န္ႀကီးမ်ားစြာမွ ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ အမ်ားျပည္သူတို႔မွ ေနာက္ဆံုးဂါရ၀ျပဳႏိုင္ၾကဖို႔ ၿမိဳ႕တြင္းလူ႔ျမင္ကြင္းက ဘတ္စ္ကားဂိတ္တစ္ခုေရွ႕မွာ ည ၈ နာရီအထိ ထားရိွေပးခဲ့ပါတယ္။

၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၃၀ ရက္မွာ သမၼတေဟာင္း ေဒါက္တာ အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္ကို ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ စ်ာပနအခမ္းအနားနဲ႔ သၿဂၤဳိလ္ခဲ့ပါတယ္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အပါအ၀င္ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္မ်ားစြာနဲ႔ တစ္ကြ ေနာက္ဆံုးခရီးစဥ္ကို ပို႔ေဆာင္ႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့ပရိသတ္ သံုးသိန္းခြဲအထိ ရိွခဲ့ပါတယ္။ အိႏိၵယ အစိုးရက ေၾကကြဲမႈ အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္ ၇ ရက္တိုင္တိုင္ တေလးတစား ေၾကျငာ သတ္မွတ္ဂုဏ္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ အပါအ၀င္ ေတာင္အာရွနဲ႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေဒသတြင္းရိွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ရုရွသမၼတ ဗလာဒီမာပူတင္၊ အေမရိကန္သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမားအပါအ၀င္ အေနာက္ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ ကမာၻ႕ပညာရွင္မ်ားကလည္း ၀မ္းနည္းေၾကာင္းကို ပုံသ႑ာန္အသီးသီးနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒလိုင္းလားမားကလည္း “အစားထိုးမရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ဆံုးရႈံးမႈ” လို႔ဆိုၿပီး ဆုေတာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။

လူပီသေသာ လူထဲကလူ
ေဒါက္တာ အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္မွာ အိမ္ေထာင္ မရိွခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ေသြးခ်င္းမိသားစု၀င္မ်ားအေပၚ အလြန္ အေလးထား ဆက္ဆံခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ရိုးရွင္းေသာ ဘ၀ေနဟန္နဲ႔ သမာဓိေၾကာင့္ ေက်ာ္ေစာ ထင္ရွားလွပါတယ္။ ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္တစ္လံုးပင္ မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ပါဘူး။ နံနက္ေစာေစာထၿပီး ညဥ့္နက္မွ အိပ္ရာ၀င္ျခင္းက သူ႔အက်င့္ပါ။ စာအုပ္ေတြ၊ အိႏိၵယဗ်တ္ေစာင္း၊ အ၀တ္အစားအနည္းငယ္၊ စီဒီစက္ငယ္နဲ႔ လက္ေတာ့ပ္တစ္လံုး စတဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈအနည္းငယ္သာ ရိွပါတယ္။ သူကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ ေသတမ္းစာ မခ်န္ရစ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းမွန္သမွ် သူ႔ကိုပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ သူ႔အစ္ကိုႀကီးဆီ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။

ေန႔စဥ္၀တ္ျပဳျခင္း၊ ရမႆြာန္လ ဥပုသ္ သီတင္းေဆာက္တည္ျခင္းတို႔ဟာ ေဒါက္တာ အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္နဲ႔ ခြဲျခားမရေအာင္ တစ္သားတည္းက်ခဲ့ပါတယ္။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေရွ႕ေဆာင္ျဖစ္တဲ့ သူ႔ဖခင္က သူ႔ကို ငယ္စဥ္ကတည္းက အစၥလာမ့္က်င့္၀တ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၾကပ္မတ္ထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့တယ္။ အဗ္ဒုလ္ကလာမ္ရဲ႕ ဘာသာတရားမ်ားအေပၚ ေလးစားတန္ဖုိးထားတတ္မႈ၊ အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးတတ္မႈ အေပၚ ဖခင္ျဖစ္သူမွ အားရေက်နပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကလာမ္က ဒီလို အမွတ္တရေတြကို ေျပာဆိုေလ့ရိွပါတယ္။

“ညေနခင္းတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ဖခင္၊ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီး၊ ခ်ာ့ခ်္ေက်ာင္း ဆရာေတာ္တို႔နဲ႔ အတူ လၻက္ရည္၀ိုင္းခင္း ထိုင္ေလ့ရိွၾကၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဒသရဲ႕ အေရးအရာမ်ားကို ေဆြးေႏြးေျပာဆိုၾကပါတယ္”။

အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ မ်ားျပားရႈပ္ေထြးလွစြာေသာ ျပႆနာမ်ားရဲ႕အေျဖေတြဟာ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြး/ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားထဲ ရိွေနေၾကာင္း အဲ့ဒီ အေစာပိုင္းထိေတြ႕မႈက အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္ကို နားလည္သြားေစပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အျခား ဘာသာတရားမ်ား အေပၚ ဂုဏ္ေပးေလးစားရျခင္းဟာ အစၥလာမ္သာသနာ့ အုတ္ျမစ္တစ္ခု အျဖစ္ သူ႔အေနနဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ ရိွၿပီးလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕လက္စြဲစကားကေတာ့ . . . .

“For great men, religion is a way of making friends; small people make religion a fighting tool.”
“ျမင့္ျမတ္တဲ့လူသားေတြအဖို႔ ဘာသာေရးဆိုတာ မိတ္ေဆြ ဖြဲ႕ေရးနည္းလမ္းေကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္တယ္။
ေသးသိမ္က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ လူသားေတြကေတာ့ ဘာသာေရးကို တိုက္ခိုက္ေရးလက္နက္ ကိရိယာတစ္ခု အျဖစ္ ဖန္တီးၾကတယ္”။

ေဒါက္တာ အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္ရဲ႕ အႀကီးအက်ယ္အားသာခ်က္တစ္ခုကေတာ့ အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ မတူကြဲျပားအုပ္စုေတြအၾကား နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈပိုင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေပါင္းစည္း အသိအမွတ္ျပဳတတ္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္နဲ႔ အစၥလာမ့္က်င့္ရပ္မ်ားအေပၚ ယံုၾကည္ခ်က္ ထားရိွယံုတင္မကေသးပါဘူး၊ ဟိႏၵဴတို႔ရဲ႕ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားကိုလည္း ႏွံ႔စပ္ကၽြမ္းက်င္ပါတယ္။ သကၠဋဘာသာ စကားကိုလည္း သင္ယူၿပီး ဘဂ၀ါဂီတက်မ္းကိုဖတ္ရႈတဲ့အျပင္ သားသတ္လြတ္သမားလည္း ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ တမီလ္ကဗ်ာေရးဖြဲ႕တာ၊ ေတာင္အိႏိၵယသားတို႔ရဲ႕(ႀကိဳးတပ္တူရိယာ)ဗ်တ္ေစာင္းတီးခတ္တာ၊ ဓမၼေတးေတြကို ေန႔စဥ္နားဆင္တာကိုလည္း ေမြ႕ေလ်ာ္သူျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၀၂ ခုႏွစ္ သမၼတျဖစ္လာၿပီးေနာက္ အေစာပိုင္းကာလ ပါလီမန္မိန္႔ခြန္းစကားထဲမွာ ပိုမိုစုစည္း ညီညြတ္ေသာအိႏိၵယ ျဖစ္လာေရး သူ႔ဆႏၵကို ဒီလိုထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

“ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးအတြင္း ဘာသာေပါင္းစံုက နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပားကို ေတြ႕ဆံုခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ မတူကြဲျပားဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားၾကားက တူဆင္ညီညြတ္တဲ့ အသိအျမင္ေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္အားထက္သန္ေနမိပါတယ္”။

ဒါေၾကာင့္ “အိႏိၵယရဲ႕အထူးထူးေသာဘက္စံုအေမြအႏွစ္ကို သရုပ္ေဖာ္ေပးတဲ့ အိႏိၵယသားစစ္စစ္” ၊ “ဧရာမအကြဲအလြဲထဲက အိႏိၵယညီညြတ္ေရးကို ပံုေဆာင္ေစရာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔နာမ္ပိုင္းအစဥ္အလာေကာင္း အားလံုးကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးသူ အေကာင္းဆံုး စံျပပုဂၢိဳလ္” စသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီေခါင္းေဆာင္အသီးသီးအၾကား ေျပာစမွတ္တြင္ခဲ့ပါတယ္။

ဂုဏ္ျပဳဆု၊ အထိမ္းအမွတ္ဆုမ်ား
——————————–
ကလာမ္က သူ႔ကိုယ္တိုင္ေရးအတၳဳပၸတၳိ Wings of Fire (၁၉၉၉ ခုႏွစ္) အပါအ၀င္ စာအုပ္အမ်ားအျပား ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ခ်ီးျမွင့္ခံရတဲ့ ဆုေပါင္းမ်ားစြာအနက္ ႏိုင္ငံ့အျမင့္ဆံုးဂုဏ္ျပဳဆုႏွစ္ခုျဖစ္တဲ့  the Padma Vibhushan (၁၉၉၀ ခုႏွစ္) နဲ႔ the Bharat Ratna (၁၉၉၇ ခုႏွစ္) လည္း ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။
သူကြယ္လြန္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာလည္း အထူးထူးေသာ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ တမီလ္ နဒူး ျပည္နယ္အစုိးရက သူ႔ေမြးေန႔ ေအာက္တိုဘာ ၁၅ ရက္ကို “လူငယ္မ်ား ႏိုးၾကားေရးေန႔” အျဖစ္ ဂုဏ္ျပဳေၾကျငာခဲ့ပါတယ္။ ၈ ဂရမ္ေရႊတံဆိပ္၊ ဂုဏ္ျပဳလက္မွတ္၊ ေငြသား ၅ သိန္း(အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇၅၀၀) ပါ၀င္တဲ့ “ေဒါက္တာ ေအပီေဂ် အဗ္ဒုလ္ ကလာမ္” ဆုကိုလည္း မတည္သတ္မွတ္ၿပီး၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ကစလို႔ ႏွစ္စဥ္ လြတ္လပ္ေရးေန႔တိုင္းမွာ သိပၸံေရးရာ၊ ေက်ာင္းသားေရးရာ၊ လူသားအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းကို ထူးျခားေပါက္ေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သူ ေဒသခံမ်ားကို ခ်ီးျမွင့္ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
×××××××××××××××××××
မွီး – Britannica & Wikipedia
မင္းထြဋ္ေခါင္ မွ ေကာက္ႏႈတ္စုစည္းျပန္ဆိုတင္ျပသည္။