ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၃၊ ၂၀၁၄
ကာတြန္း- လဂြန္အိမ္
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၃၊ ၂၀၁၄
M-Media
ခ်ိဳ
မတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔မွ ဧျပီ ၁၀ ရက္ေန႔ အထိ ေကာက္ခံမည့္ ျပည္လံုးကၽြတ္ သန္းေခါင္ စာရင္းေကာက္ခံမႈတြင္ ပန္းေသး လူမ်ိဳးစုမ်ားအတြက္ အၾကံျပဳခ်က္ တစ္ေစာင္ကို ပန္းေသးဗလီ ေဂါပက အဖြဲ႔မွာ ထုတ္ျပန္ေၾကညာလိုက္ပါတယ္။
အဆိုပါေၾကညာခ်က္မွာ ယခု သန္းေခါင္စာရငး္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအရပ္ရပ္တြင္ ေနထိုင္သည့္ “ပန္းေသး” လူနည္းစုတို႔၏ လူဦးေရ စာရင္းအား တရားဝင္ထုတ္ျပန္ႏိုင္ရန္ အခြင့္အေရး တစ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျဗိတိသွ်၊ ကိုလိုနီေခတ္ ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရး ရျပိးေခတ္မ်ားတြင္ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ သန္းေခါင္စာရင္းမ်ားတြင္ “ပန္းေသး” လူမ်ိဳး လူနည္းစု အုပ္စုအျဖစ္ အစဥ္အဆက္ လူဦးေရစာရင္း တိက်စြာ ထုတ္ျပန္ေၾကညာေပးခဲ့ျပီး၊ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစု လူမ်ိဳးအျဖစ္ တရားဝင္အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ေၾကာင္း၊ သိုျဖစ္ပါ၍ ယခင္ အိမ္ေထာင္စု ဇယားႏွင့္ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရး ကဒ္မ်ားတြင္ လူမ်ိဳးအမည္ကို မည္သို႔ပင္ ေရးသြင္းထားသည္ျဖစ္ေစ ယခုေကာက္ယူမည္ သန္းေခါင္းစာရင္း ေမးခြန္း (၈) လူမ်ိဳးေနရာတြင္ ” 914″ “ပန္းေသး” ဟူေသာ အမည္ကို တညီတညြတ္ထဲ ေျဖၾကားေပးရန္ အၾကံျပဳတိုက္တြန္းထားပါသည္။
Image via- ပန္းေသးလူငယ္ စာၾကည့္တိုက္ FB စာမ်က္ႏွာမွ ယူပါသည္။
ပန္းေသး သမိုင္း ဖတ္လိုလွ်င္ Click Here
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၃၊ ၂၀၁၄
M-Media
ဘာသာျပန္ဆိုသူ- ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္
“ အတိတ္ကာလတုန္းကလိုေရာ အနာဂတ္မွာပါ အိႏိၵယျပည္သူေတြက ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲရပ္တည္သြားမွာပါ။ ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစ ဆိုးက်ဳိးျဖစ္ေစ ႀကံဳလာခဲ့ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတူတစ္ကြ ခံယူသြားပါမယ္ ”
၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ၿဗိတိသွ်ထံမွ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရရိွေသာေန႔တြင္ အိႏိၵယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဂ်၀ါဟာလလ္ ေနရူးက ဤစကားရပ္မ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထိုကာလေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား ဆက္ဆံေရးသည္ ရင္းႏီွးမႈ၊ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္း ႏွင့္ သူစိမ္းဆန္ျခင္းတို႔အၾကား လူးလာေခါက္တုန္႔ျဖစ္ေနခဲ့၏။
သို႔ေသာ္ အိႏိၵယ၏ ကမာၻ႕စင္ျမင့္ေပၚ တက္ေရာက္လာႏိုင္ခဲ့မႈ ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီအကူးအေျပာင္းတို႔က ေဒသတြင္း ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးေပၚ မူတည္လ်က္ ႏွစ္ႏိုင္ငံအျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးကို ႏွစ္ဖက္အစိုးရအား ျပန္လည္သံုးသပ္ေစလိုက္သည္။
ထြန္းေပၚလာေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အသြင္ေျပာင္းမႈအား နယူးေဒလီအတြက္ တရုတ္ လႊမ္းမိုးမႈေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေသာ အခြင့္အလမ္း ျဖစ္ေစသလို အိႏိၵယ၏ ဗ်ဴဟာ လက္တံကိုလည္း ဆန္႔ထုတ္ႏိုင္ေစသည္ဟု အိႏိၵယမွ အျမင္ရိွေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚရိွသည့္ တရုတ္ၾသဇာကို အနီးကပ္ သုိ႔မဟုတ္bအလယ္အလတ္အားျဖင့္ ၿပိဳင္ဆိုင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရိွေသာ္ ၎ဆက္ဆံေရးအတြက္ ထိခိုက္စရာျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဖက္ကလည္း အိႏိၵယႏွင့္ ခိုင္မာေသာဆက္ဆံေရး ထူေထာင္ႏို္င္ေအာင္ ဦးတည္ေနသည္။ ထိုေရာအခါ အိႏိၵယ-ျမန္မာဆက္ဆံေရး ခိုင္မာအားေကာင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် မဟာဗ်ဴဟာၿခိမ္းေျခာက္မႈျဖစ္လာမည္ဟု တရုတ္တို႔က ျမင္ျပန္သည္။
၁၉၅၀ ခုႏွစ္မ်ားတစ္ေလွ်ာက္လံုး ဆက္ဆံေရးေႏြးေထြး ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ အာဏာ သိမ္းယူမႈက ေအးစက္ တင္းမာသြားေစခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း၏ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ကာလအတြင္း အိႏိၵယ မ်ဳိးႏြယ္တို႔မွာ ပစ္မွတ္ထားခံရသည္၊ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အတြင္းက အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားမ်ားဟု ၾကည့္ျမင္ခံရသည္။ ဆက္လက္ျဖစ္တည္လာေသာ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒလိႈင္းက ႏိုင္ငံတြင္းရိွ အိႏိၵယသား မ်ားစြာကို ျပည္ပသို႔ တြန္းထုတ္ခဲ့သည္။
အိႏိၵယသည္ ဒီမိုကေရစီကို အက်ယ္ျပန္႔ဆံုး က်င့္သံုးေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ဘက္မလိုက္ လႈပ္ရွားမႈ၏ ဦးေဆာင္ႏိုင္ငံ တစ္ခုအျဖစ္ လည္းေကာင္း ဂုဏ္ယူလာခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွာ ၾကာေညာင္းေနၿပီျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ ေခတ္သစ္သမိုင္းရိွ အေစာပိုင္းကာလ၌ ထိုဂုဏ္ယူဖြယ္ အခ်က္ႏွစ္ရပ္လံုးက အိႏိၵယ-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးကို အႀကီးအက်ယ္ အေရာင္ဆိုးခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မ်ား တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဆက္ဆံေရးေႏြးေထြး ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ အာဏာ သိမ္းယူမႈက ေအးစက္ တင္းမာသြားေစခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း၏ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ကာလအတြင္း အိႏိၵယ မ်ဳိးႏြယ္တို႔မွာ ပစ္မွတ္ထားခံရသည္၊ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အတြင္းက အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားမ်ားဟု ၾကည့္ျမင္ခံရသည္။ ဆက္လက္ျဖစ္ တည္လာေသာ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒလိႈင္းက ႏိုင္ငံတြင္းရိွ အိႏိၵယသားမ်ားစြာကို ျပည္ပသို႔ တြန္းထုတ္ခဲ့သည္။
စစ္ေအးကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္လည္း အိႏိၵယသည္ ျမန္မာႏို္င္ငံႏွင ့္ပတ္သက္၍ လံုးလံုးလ်ားလ်ား စိတ္မ၀င္စားေသာ ၾကားေန၀ါဒကို က်င့္သံုးခဲ့၏။ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မ်ားေႏွာင္းပိုင္းတြင္ေတာ့ အာရွတိုက္၏ ဒီမိုကေရစီမီးရွဴးတန္ေဆာင္ျဖစ္လာရန္ နယူးေဒလီမွ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားသူမ်ား အခန္းက႑ကို ဖြင့္လွစ္အားေပးခဲ့သည္။
သူစိမ္းဆန္ေသာ မူ၀ါဒထံ ယင္းကဲ့သို႔ အေကာင္းျမင္ ခ်ဥ္းကပ္မႈမွာ ဗ်ဴဟာေျမာက္ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားကို မျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ ဒီမိုကေရစီႀကိဳးပမ္းမႈကို ကူညီရာ မေရာက္ေၾကာင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းရိွ ဖိႏွိပ္မႈ ဗီဇကိုသာ ပို၍ဆုိး၀ါးသြားေစေၾကာင္း နယူးေဒလီမွ မ်ားမၾကာမီ သိနားလည္သြားခဲ့ပါသည္။ အိႏိၵယအေပၚ မလိုမုန္းတီးမႈႀကီးထြားလာရာတြင္ တရုတ္သည္ စစ္အာဏာရွင္တို႔၏ အရင္းႏွီးဆံုး မဟာမိတ္ ျဖစ္လာပါေတာ့သည္။ သို႔ႏွင့္ အိႏိၵယသည္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တြင္ က်င့္သံုးေနေသာ သရုပ္မွန္၀ါဒကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရုပ္သိမ္းကာ ျမန္မာအစိုးရအား ခ်ဥ္းကပ္၏။
အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သက္ဆိုးရွည္ဦးမည္ကို နယူးေဒလီမွ လက္ခံနားလည္သြား၍ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္၀ယ္ အိႏိၵယသည္ ရန္ကုန္သို႔ လက္နက္ေရာင္းခ်သည့္ အစိုးရအဖြဲ႕ ရွစ္ဖြဲ႕အနက္ အပါအ၀င္ ျဖစ္လာသည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက မတည္ၿငိမ္ခဲ့ေသာ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးကို အထူးအေလးေပးလာသည္။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဒီမိုကေရစီအကူးအေျပာင္း ျပဳလုပ္မည္ဟုဆိုၿပီးသည့္ေနာက္ ႏိုင္ငံတကာမွ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈကို ဖယ္ရွားေပးခဲ့သည္။ ဤတြင္ အိႏိၵယအစိုးရႏွင့္ ၄င္း၏အေပါင္းအပါတစ္ခ်ဳိ႕က အိႏိၵယတိုက္နယ္ အစြန္အဖ်ားျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအား လႊမ္းမိုးႏိုင္မည့္ မဟာဗ်ဴဟာ အခြင့္အလမ္းကို ေတြ႕ျမင္လာၾကသည္။
ONGC Videsh ၊ Jubilant ေရနံႏွင့္သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕၊ Century Ply-Star ဘိလပ္ေျမလုပ္ငန္း စသည့္ အိႏိၵယလုပ္ငန္းအုပ္စုတို႔သည္ ျမန္မာသို႔ ၀င္ေရာက္လာၾကသည္။ ယခုအခါ အိႏိၵယႏိုင္ငံ၏ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမႈ ေဒၚလာ သန္း ၃၀၀ အထိ ေရာက္ရိွေနၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္း ႏိုင္ငံတကာ တိုက္ရိုက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ FDI မွာ ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၄၃၀၀ အထိ ေရာက္ေနရကား ၎မွာ မဆိုစေလာက္ေသာ ပမာဏမွ်သာ ျဖစ္ေနေသး၏။ ၎အျပင္ FDI အမ်ားစုသည္ တရုတ္ျပည္မွျဖစ္ေနသည္။ ေနျပည္ေတာ္ အစိုးရသည္ တရုတ္(နွင့္ ရုရွ)အေပၚ စစ္ေရးအရမွီခိုမႈမွ ဖယ္ခြာရန္ႀကိဳးစားေသာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွစတင္ကာ တရုတ္ျပည္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ထိုးက်သြားခဲ့သည္။ ဤက႑တြင္ အိႏိၵယသည္ ၿပိဳင္ဖက္ မဟုတ္သည့္အျပင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္၀င္မလွ်ဳိခဲ့။
အိႏိၵယအေနျဖင့္ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ျမွဳပ္ႏွံမႈ၌ ၾသဇာေညာင္းေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားစြာ ရိွ၏။ အိႏိၵယ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနိမ့္က်သည့္ စြမ္းအင္ဆိုင္ရာ အေျခခံ အေဆာက္အဦလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္က ျမန္မာ၏ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ကို အိႏိၵယသို႔ သယ္ယူျဖန္႔ခ်ိႏိုင္ေရး၌ နယူးေဒလီ အဖို႔ အဟန္႔အတားျဖစ္ရသည္။ တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက ႏွစ္ႏိုင္ငံၾကား နယ္စပ္ေဒသမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနိမ့္က်ေနသည္မွာလည္း မျငင္းႏိုင္။ ဗဟိုဦးစီးခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ႏွင့္ ႀကိဳးနီစနစ္ကလည္း နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ေႏွာင့္ေႏွးသြားေစခဲ့သည္။
ယခုအခါ အိႏိၵယသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ေႏြးေထြးႀကိဳဆိုလိုသည့္ သေဘာထားရိွေနပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ မ်က္ႏွာစာတြင္ တတ္ႏိုင္သမွ် ပါ၀င္ေဖာ္ေဆာင္ခ်င္ေနသည္။ အိႏိၵယအေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းသည္ အျခားေဒသမ်ားႏွင့္ႏိႈင္းစာပါက ထီးတည္းတည္ရိွေနရာ နယူးေဒလီမွ ၎အားျမွင့္တင္လိုေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏွင့္ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရးအရ ခိုင္မာနက္ရိႈင္းေသာ ဆက္ဆံေရးျဖစ္ရန္အတြက္ အိႏိၵယ အာဏာပိုင္တို႔အား ေစ့ေဆာ္လ်က္ ရိွေနေပသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ဖက္ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရး အေျခအေနမ်ား လိပ္ခဲတည္းလည္းျဖစ္ေနျခင္းက အိႏိၵယအာဏာပိုင္မ်ား အတြက္ အဓိကေခါင္းခဲစရာ ျဖစ္ေစသည္။ ဥပမာ – ျမန္မာမြတ္စ္လင္မ္တို႔ အေပၚ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ အၾကမ္းဖက္ျဖစ္စဥ္မ်ားက ေဒသတြင္းရိွ မြတ္စ္လင္မ္ အခ်ဳိ႕ကို အစြန္းေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔သလိုျဖစ္ေနသည္။ ထိုအခ်က္သည္ အိႏိၵယအတြင္း၌ သာမက ေတာင္အာရွ၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွအစြန္အဖ်ားရိွ အခ်ဳိ႕ေဒသမ်ားအထိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ သာသနိကအ ေဆာက္အဦးမ်ားကို လက္စားေခ် တုန္႔ျပန္ေသာ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ျဖစ္လာမည္ ့အႏၱရာယ္ရိွေနသည္။ ႏွစ္ဖက္ နယ္စပ္တြင္ ခြေနေနၾကေသာ နာဂ လူ႔အစုအေ၀းအေပၚ အစိုးရႏွစ္ဖက္လံုးမွ အာရံုစိုက္ေနရဆဲ။ အေၾကာင္းမွာ နာဂျပည္ဟူေသာ အေၾကာင္းတရားက ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုး၏ ပိုင္နက္အတြင္း၌ ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ အႏၱရာယ္ျဖစ္လာႏိုင္ေပသည္။
အိႏိၵယႏွင့္ နက္ရိႈင္းသည့္ ဆက္ဆံေရးထူေထာင္ပါက မိမိ နယ္စပ္ဖက္ရိွ အေျခမက်ေသးေသာဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကိုလည္းေကာင္း၊ ေဒသတြင္း အေရးပါသူမ်ားႏွင့္ တကြ တရုတ္ျပည္၏ မိတ္ဖက္ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာကိုလည္းေကာင္း ထိခုိက္ နစ္နာေစႏိုင္သည္ဟု ေနျပည္ေတာ္မွ ရႈျမင္ထားသည္။ ေဘဂ်င္း အေပၚ ျမန္မာ၏ စီးပြားေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး မွီခိုေနမႈ အရ ေနျပည္ေတာ္အစိုးရမွာ သတိျပဳ၍ ေရွ႕ဆက္တိုးဖြယ္ ရိွေနသည္။ အကယ္၌ ျမန္မာ-တရုတ္ဆက္ဆံေရး၌ အတြင္းက်က်ေျပာင္းလဲမႈ မရိွလွ်င္ပင္ အိႏိၵယႏွင့္ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ စသည့္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံအဖို႔ ေရြးခ်ယ္စရာ မ်ားစြာရိွေၾကာင္း သိျမင္ေစၿပီး ေဘဂ်င္းကို ဆန္႔က်င္ရန္ အရွိန္ျမွင့္ တြန္းအားေပးၾကမည္ျဖစ္သည္။ အိႏိၵယႏိုင္ငံႏွင့္ စီးပြားေရး၊ ႏို္င္ငံေရး၊ စစ္ေရးဆက္ဆံမႈ တျဖည္းျဖည္း တိုးတက္လာျခင္းသည္ ေဘဂ်င္း-ျမန္မာ အထူးဆက္ဆံေရးအေပၚ ၿခိမ္းေျခာက္ခ်က္ဟူ၍ တရုတ္အာဏာပိုင္မ်ား၌ အျမင္ရိွေနသည္။
ျမန္မာအစိုးရသည္ အိႏိၵယ ႏွင့္ တရုတ္ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုး၏ တန္ဖိုးကို နားလည္ထား၏။ အိႏိၵယႏိုင္ငံ၏ လံုၿခံဳေရးအေနအထား (ႏွင့္) ေရနံ/သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႕အရင္းအျမစ္အသစ္မ်ားအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈသည္ ျမင္သာလွေသာ အနာဂတ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ပါ အက်ဳိးတူ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ေပါက္ေျမာက္ေစႏိုင္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ျမန္မာကို အသံုးခ်ၿပီး ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္အထိ တရုတ္၏ေျခလွမ္း က်ဲလာမႈ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ဖက္ ကုန္းတြင္းပိုင္းရိွ စြမ္းအင္ ရရိွမႈအေပၚ လံုၿခံဳေရးစသည္တို႔က ေဘဂ်င္းအတြက္ ျမန္မာကို မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ အဓိကလက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ ဖန္တီးေနဦး မည္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဒီမိုကေရစီအကူးအေျပာင္းကို ေအာင္ျမင္ေအာင ္ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ အတိတ္တစ္ခ်ိန္က ဖယ္ၾကဥ္ခံ ဘ၀သို႔ ေနာက္ျပန္လွည့္ သည္ျဖစ္ေစ မဟာဗ်ဴဟာက်သည ့္အေနအထားတြင္ ရိွေနေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။ ထို႔ျပင္ သဘာ၀ သယံဇာတမ်ားကလည္း တရုတ္ႏွင့္အိႏိၵယ၏ အက်ဳိးစီးပြား ေရာယွက္ေနေသာေဒသတြင္းရိွ ပါ၀ါအားၿပိဳင္မႈ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာအား ဆက္လက္ အရိပ္မိုးေနေပဦးမည္။ တရုတ္ႏွင့္အိႏိၵယတို႔၏ လက္မ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံထဲတြင္ အမွန္တကယ္ ယွဥ္တြဲတည္ရိွသြားႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေစကာမူ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ၎၏ လက္ရိွ သမိုင္းမ်က္ႏွာစာ၊ စစ္ေရး အေထာက္အပံ့၊ ေနျပည္ေတာ္အက်ဳိးကို ေရရွည္လိုက္ေလ်ာမႈတို႔အားျဖင့္ ထင္ထင္ရွားရွား ေျခလွမ္းသာလြန္ အျမတ္ထုတ္ေနဦးမည္သာတည္း။
Ref : International Policy Digest & Huffington Post
Original Post : Can China and India Coexist in Myanmar ? (By Daniel Wagner and Giorgio Cafiero )
Translation : Myint Mo Maung Maung
—————————————-
** M-Media ၏ မူပိုင္ သတင္း/ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ဘာသာျပန္ မ်ားကို အြန္လိုင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာကူးယူေဖာ္ျပႏို္င္ပါသည္။ ကူးယူေဖာ္ျပသူမ်ားအေနျဖင့္ M-Media မူရင္းလင့္ခ္ကို ထည့္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။
M-Media ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရိွဘဲ စီးပြားျဖစ္ ထုတ္ေဝေသာ Print Media မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္းမ်ား လုံးဝ ခြင့္မျပဳပါ။
ဆက္သြယ္ရန္ [email protected]
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၃၊ ၂၀၁၄
M-Media
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၁ ရက္က ျမန္မာႏိုင္ငံ နယ္နမိတ္ရိွ တမူးၿမိဳ႕အတြင္း သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရေသာ ကုန္သည္ႏွစ္ဦး၏ မိသားစုမ်ားကို မဏိပူရအာဏာပိုင္မွ မိသားစု တစ္စုလွ်င္ ရူပီး ၅ သိန္း စီ (ေဒၚလာ ၈၀၀၀ ေက်ာ္) ႏွစ္သိမ့္မႈအားျဖင့္ နစ္နာေၾကးေပးခဲ့သည္။
မိုေရးမွ တရား၀င္ စာရြက္စာတမ္းျဖင့္ နယ္စပ္ျဖတ္ ၀င္လာေသာ ကုန္သည္ႏွစ္ဦးမွာ ဖမ္းဆီး သတ္ျဖတ္ခံရၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ ၾကာသပေတးေန႔တြင္ ၎တို႔၏ မီးသင့္၍ ပ်က္စီးေနသည့္ ရုပ္အေလာင္းတို႔ကို မိုေရး ရဲဌာနသို႔ သယ္ေဆာင္လာခဲ့သည္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ Okram Ibobi Singh သည္ J.N. Institute of Medical Sciences ၌ ကြယ္လြန္သူ မိသားစုမ်ားႏွင့္ ေသာၾကာေန႔က သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုသည္။ ကုန္သည္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ေသာ တရားခံမ်ား ဖမ္းဆီးေပးရန္ အတြက္ ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားအား မိမိတို႔ အစိုးရဖက္မွ ေမတၱာရပ္ေတာင္းခံထားေၾကာင္း မစၥတာဆင္းက သတင္းေထာက္မ်ားသို႔ ေျပာၾကားသည္။ မိုေရးေဒသခံတို႔သည္ ၾကား နယ္စပ္ကို ပိတ္ဆို႔၍ ဆႏၵျပၾကရာ ျမန္မာဖက္မွ ၀န္ႀကီးႏွစ္ဦး ပါ၀င္ေသာ အဖြဲ႕တစ္ခုသည္ Guwahati ၌ ျပဳလုပ္မည့္ အစည္းအေ၀းသို႔ တက္ေရာက္ရန္ သြားလာမရျဖစ္ေနၾက၏။
ေသာၾကာေန႔က လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေခါင္းေဆာင္ အားလံုးနီးပါး ပါ၀င္ေသာ ေဒသခံ လူထုတို႔သည္ လူသတ္သမားမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ျပစ္ဒဏ္ေပးေရး အတြက္ စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။ ညေနပိုင္းတြင္ ယင္းျပႆနာကိုေျဖရွင္းရန္ ၀န္ႀကီးသံုးဦးေရာက္လာၿပီးေနာက္ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးကို ရပ္တန္႔လိုက္သည္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေခါင္းေဆာင္မ်ားက နယ္စပ္ေဒသကို ကုန္ကူးသန္း ခြင့္မျပဳဘဲ မတ္လ ၁၅ ရက္အထိ ပိတ္ဆို႔ထားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
ကုန္သည္မ်ားႏွင့္ ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားမ်ား အေနျဖင့္ နမ့္ဖာလံုမွေက်ာ္လြန္၍ မသြားေရာက္ၾကဖို႔ အေၾကာင္း ေၾကညာသည္။
၎ေနာက္ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ရိွ ကုန္သည္မ်ား၏လံုၿခံဳေရး အာမခံခ်က္ကို ေတာင္ဆိုထားသည့္ စာခၽြန္လႊာ တစ္ေစာင္အား ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ V.K. Duggal ထံသို႔ ပို႔ေပးခဲ့ၾကသည္။
အင္ဖာလ္ ႏွင့္ မိုေရးအၾကား သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ဆိုင္းငံ့ထားသည္။
အိႏိၵယကုန္သည္ႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တို႔၏ လံုၿခံဳေရးကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တာ၀န္ယူအာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္ပါက နယ္စပ္အား ထပ္္မံ ပိတ္ဆို႔သြားမည္ဟု ဆိုသည္။
Ref: Business Standard & The Hindu
Picture Credit :: David M Mayum
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၃၊ ၂၀၁၄
M-Media
ႏုိင္ငံေရးမၿငိမ္သက္ျဖစ္ေနသည့္ ထုိင္းႏုိင္ငံအေရွ႕ဘက္ ျပည္နယ္တစ္ခုရွိ အစုိးရ ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပေနေသာ လူအုပ္အတြင္းသုိ႔ ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ေသာေၾကာင့္ အသက္ ၅ ႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္တစ္ဦး ေသဆံုးခဲ့ၿပီး လူ ၃၀ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္ဟု ထုိင္းရဲတပ္ဖြဲ႕က ယေန႔တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ယမန္ေန႔ ညပုိင္းကျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံအေရွ႕ပုိင္း Trat ျပည္နယ္ Khao Saming ခ႐ုိင္ရွိ ေစ်းတစ္ခုတြင္ စခန္းခ်ထားေသာ ဆႏၵျပလူအုပ္အတြင္းသုိ႔ ပစ္ကပ္ကား ၂ စီးျဖင့္ လာေရာက္ေသာ ေသနတ္သမားမ်ားက ပစ္ခတ္သြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ရဲအရာရွိ Thanaphum Naewanit က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
“အသက္ ၅ ႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္တစ္ဦး ေသနတ္မွန္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ ေသဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ အျခား လူ ၃၀ လည္း ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္” ဟု ၎ကဆုိၿပီး ပစ္ခတ္မႈမွာ ဆႏၵျပမႈမ်ားကုိ ရပ္တန္႔သြားေစရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းဟု ယံုၾကည္ရေၾကာင္း ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ လူမ်ားထြက္ေျပးသြားခဲ့ၿပီး လမ္းမေပၚရွိ လူမရွိေသာ ေစ်းဆုိင္မ်ားႏွင့္ ေျပာင္းျပန္လန္ေနေသာ ပလတ္စတစ္ခံုမ်ားအား ႐ုပ္သံမွ ထုတ္လႊင့္ျပသသြားခဲ့သည္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ယင္းလပ္ရွင္နာ၀ပ္ထရာအား ျဖဳတ္ခ်ရန္ျပဳလုပ္ေနေသာ ဆႏၵျပမႈမ်ားႏွင့္အတူ၊ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္ျဖစ္ပြားေနေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားအတြက္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈမ်ားလည္း ျပင္းထန္လာခဲ့ၿပီး ထုိင္းအစုိးရႏွင့္ အတုိက္အခံ ႏွစ္ဘက္စလံုးရွိ ႏုိင္ငံေရးအကြဲအၿပဲ တင္းမာမႈမ်ားလည္း ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။
ဆႏၵျပသူမ်ားက အဓိက ေနရာမ်ားကုိ ပိတ္ဆုိ႔ေနၾကသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ဘန္ေကာက္အတြင္း အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈမ်ားစြာ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး၊ ေသာေၾကာေန႔ကလည္း ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရွိ ွဆႏၵျပလူစုအတြင္း ဗံုးျဖင့္ တုိက္ခုိက္မႈေၾကာင့္ အနည္းဆံုး လူ ၆ ဦးဒဏ္ရာရခဲ့သည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ လအေတာ္ၾကာ ျဖစ္ပြားေနခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံေရး မၿငိမ္သက္မႈအတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပစ္ခတ္မႈမ်ားႏွင့္ ဗံုးခြဲမႈမ်ားေၾကာင့္ ဆႏၵျပသူမ်ားႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ စုစုေပါင္း ၁၇ ဦးေသဆံုးခဲ့ရသည္။
ဓါတ္ပံု အညႊန္း- ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ဆႏၵျပပြဲျမင္ကြင္းတခု Photo-AP
Ref: CNA