ေမ ၁၈ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
ဘာသာျပန္ဆိုသူ- ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္
(ဓာတ္ပံု) ငါးေခ်ာင္းဒုကၡသည္စခန္းက ရြက္တဲတစ္ခုထဲ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ေ၀ဒနာသည္ ရိုဟင္ဂ်ာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၁၇ ရက္။ (AP Photo/Gemunu Amarasinghe)
—————————————
တကယ္လုိ႔မ်ား ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းအေနနဲ႔ ပါ၀င္စြက္ဖက္မႈမရိွဘူးဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူနည္းစုရိုဟင္ဂ်ာေတြအဖို႔ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မ်ဳိးသုဥ္းရွင္းလင္းမႈ ဓားစာခံ ျဖစ္ရပါေတာ့မယ္။
လူူသားခ်င္းစာနာမႈကင္းမဲ့ေသာ အဆုိးဆံုးႏွိပ္စက္မႈျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ပဋိပကၡေတြမွာ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေခါင္းေဆာင္မ်ားက စုၿပံဳ သတ္ျဖတ္မႈရဲ႕လက္သည္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ရပါမယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္မံ မျဖစ္ပြားေစဖို႔ တားျမစ္ရပါမယ္။ လူနည္းစု၀င္ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားဟာ အလြန္ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္ေနလို႔ အဲ့ဒီဖန္တီးမႈထဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မ်ဳိးသုဥ္းရွင္းလင္းမႈ ျဖစ္လာေလေတာ့မလား ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံ့ရာဇ၀တ္မႈ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။ လူဦးေရပမာဏ တစ္သန္း၀န္းက်င္ရိွတဲ့ လူနည္းစု မြတ္စ္လင္မ္မ်ားဟာ အဲ့ဒီျပည္နယ္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ရခိုင္လူမ်ဳိးတို႔နဲ႔ အတူေနထိုင္လာၾကေပမယ့္လည္း ယခုအခါမွာေတာ့ တရားမ၀င္ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်လာသူ ဘဂၤါလီမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံေနရတယ္။
အဲ့ဒီအျမင္အတိုင္းရိွေနတဲ့ ဗမာအစိုးရကလည္း သူတို႔ကို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္မွ ျငင္းဆိုထားသလို သူတို႔ရဲ႕ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးရာေတြအေပၚ ကန္႔သတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့မတ္လေႏွာင္းပိုင္းက စံနစ္တက်ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အၾကမ္းဖက္အုပ္စုဟာ အိုးအိမ္မဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေပါင္း တစ္သိန္းေလးေသာင္းကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေနေသာ အေထာက္အပံ့နဲ႔ အေျခခံ အေဆာက္အဦေတြကို ပက္ပက္စက္စက္ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ၾကတယ္။ လတ္တစ္ေလာ လမ်ားအတြင္း အလ်ဥ္မျပတ္ျဖစ္စဥ္ထဲက ဒါဟာ ေနာက္ဆံုး တိုက္ခိုက္မႈျဖစ္ၿပီး၊ အမ်ားလက္ခံထားတဲ့ မ်ဳိးသုဥ္း ရွင္းလင္းေရးဆိုင္ရာ သတ္မွတ္ခ်က္ငါးရပ္အနက္ အခ်က္တစ္ခ်က္နဲ႔ တိတိပပျပည့္မွီ ၿငိစြန္းသြားပါတယ္။
ဒီအေနအထားထဲ လက္၀င္လွ်ဳိဖို႔ ဗမာ အစိုးရဖက္က ထင္ထင္ရွားရွား ပ်က္ကြက္ေနခဲ့တယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲ သံုးပတ္တာမွ် ျဖစ္ပ်က္ေနခဲ့ၿပီး အကူအညီေပးေရး အုပ္စုအခ်ဳိ႕ ျပန္၀င္ႏိုင္ေရးကိုလည္း မေနမနား သတိေပးခ်က္မ်ား ရိွခဲ့တာေၾကာင့္ ႏို္င္ငံတကာဖိအားေပးဖို႔ လုိအပ္လာရတာပါပဲ။ ဒါဟာ သိန္းဂဏန္းရိွတဲ့ လူ႔အသက္ေတြအေပၚ အေရးမစိုက္မႈကို အခ်က္ျပေနျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ကမာၻတစ္၀ွမ္းရဲ႕အျပင္းအထန္ရႈတ္ခ်မႈျဖင့္သာ အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစမွာျဖစ္တယ္။
မတ္လေႏွာင္းပိုင္းက အၾကမ္းဖက္မႈဟာ စံနစ္တက်ႀကိဳတင္ စီမံထားေၾကာင္း ထြက္ေပၚလာတဲ့ အက်ဳိးတရားေတြက ရွင္းလင္းစြာ ေထာက္ျပေနပါတယ္။ လူရမ္းကားေတြဟာ အသက္ကယ္ေဆး၀ါးရရိွေရး လမ္းေၾကာင္းကို ျဖတ္ေတာက္ခဲ့ၾကတယ္။ စားနပ္ရိကၡာသိုေလွာင္ထားတဲ့ ဂိုေဒါင္ေတြကို ဖ်က္ဆီးတယ္။ အဲ့ဒီအလွဴပစၥည္းမ်ားကို ရိုဟင္ဂ်ာစခန္းေတြဆီ အေရာက္ ပို႔ေဆာင္ေပးမယ့္ေလွနဲ႔ သြားလာေရးယာဥ္ေတြကို အသံုးခ်မရေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ တုိက္ခိုက္သူမ်ားက အိုးအိမ္မဲ့ရိုဟင္ဂ်ာေတြ မွီခိုအားထားေနရတဲ့အေထာက္အပံ့မ်ားကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္ဖို႔ သက္သက္ ရည္ရြယ္ ထားတယ္ဆိုတာ ရွင္းျပတ္စြာ ေတြ႕ရတယ္။
ဒီတိုက္ခိုက္မႈရဲ႕အနိဌာရံုေနာက္ပိုင္း သံုးပတ္တာေလးအတြင္း အေထာက္အပံ့ခံေတြ ဒါဇင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေသဆံုးေၾကာင္း သတင္းရရိွခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဒုကၡသည္ေတြ အေပၚ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုက္ရိုက္တိုက္ခိုက္မႈထက္ ေထာက္ပံ့ေရးစံနစ္ေတြအေပၚ သြယ္၀ိုက္ရိုက္ခ်ဳိးေစာ္ကားတာက ပိုမိုထိေရာက္တယ္၊ ဒုကၡသည္ေတြ ပိုမိုဒုကၡေရာက္ ခံစားသြားေစတယ္ဆိုတာကို ျပသေနတာပဲျဖစ္တယ္။
ရိကၡာနဲ႔အကူအညီ ျပတ္ေတာက္ၿပီး ပိုမိုအထီးက်န္ေအာင္ျပဳမူခံရတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအဖို႔ ျပည္တြင္းရဲ႕စာနာမႈ မဆိုစေလာက္ေတာ့ ရရိွခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတိုက္ခိုက္မႈက အႏၱရာယ္ရိွတဲ့ နည္းစဥ္တစ္ခုရဲ႕ စတင္ျခင္းကို လွစ္ဟျပေနပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္မွာပါ၀င္က်ဴးလြန္တဲ့ ရခုိင္လူမ်ဳိးတို႔က ရိုဟင္ဂ်ာေတြ အဖို႔ ေသေရးရွင္ေရး ကယ္ဆယ္မႈ အေထာက္အပံ့ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြနဲ႔ မထိုက္တန္ဘူးလို႔ ေဖာ္ထုတ္ျပသလိုက္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို လူသားခ်င္းစာနာမႈ ကင္းမဲ့တဲ့ အဆင့္ဆင့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ၀ိေသသကို ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ပါ၀င္သူမ်ားက ပညာရွင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအၾကား အသိမေပးခဲ့ၾကဘူး။ ဒါဟာမ်ဳိးသုဥ္းရွင္းလင္းျခင္း လမ္းေၾကာင္းေပၚက မွတ္တိုင္တစ္ခုဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗမာအစိုးရဟာ ကုလသမဂၢေထာက္ပံ့မႈနဲ႔အတူ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္း ပထမဆံုးေသာ ျပည္လံုးကၽြတ္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံတဲ့ အစီအစဥ္ကို ဧၿပီလက ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ စာရင္းေကာက္ေတြဟာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို ဘဂၤါလီအျဖစ္စာရင္းသြင္းဖို႔ သို႔တည္းမဟုတ္ အလ်ဥ္း စာရင္းမသြင္းမေကာက္ဖို႔ ညႊန္ၾကားခံရတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ ဒီစီမံခ်က္က အက်ည္းတန္သြားခဲ့တယ္။ ဒီလမ္းေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိးစလံုးက မ်ဳိးႏြယ္အုပ္စုတည္ရိွျခင္းကို အခုိင္အမာျငင္းဆို လုိက္တာပါပဲ။
ဒီလို အျမင္ေစာင္းသြားေအာင္ ခ်ဳိးႏွိမ္တဲ့ကမ္ပိန္းဟာ အသစ္အဆန္းမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အလားတူစစ္ဆင္ေရးမ်ဳိးကို ၁၉၇၈ နဲ႔ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ေတြမွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အႀကိမ္တိုင္းမွာ ျမန္မာျပည္က မြတ္စ္လင္မ္ ႏွစ္သိန္းထက္ မနည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဆီ တြန္းပို႔ခဲ့ၾကတယ္။ အဲ့ဒီ တအံုတက်င္းေသာ လူစုႀကီးကို ဒုကၡသည္မ်ားအျဖစ္ စာရင္းသြင္းဖို႔ ဒါကာအေနနဲ႔ ျငင္းဆိုထားတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္က အပယ္ခံလူတစ္စုဟာ အခုဆိုရင္ အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရးကိုပင္လွ်င္ ျငင္းပယ္ခံရတဲ့ဘ၀ ေရာက္ေနၾကရၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၂ ဇြန္လ ပထမ အၾကမ္းဖက္လိႈင္းလံုးမွာကတည္းက ျမန္မာျပည္ကေန ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ေလွငယ္ေလးေတြနဲ႔ ထြက္ေျပးလာၾကရာမွ ရာနဲ႔ခ်ီ နစ္ျမွဳပ္ေသဆံုးၾကရတယ္။ ဒီလူစုေတြအေပၚ လူမဆန္ေအာင္ျပဳမူဖို႔ ခ်ဳိးႏွိမ္ေစဖို႔ ျပည္တြင္း မီဒီယာေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ သံဃာေတြက တက္ၾကြစြာ မိႈင္းတိုက္ ၀ါဒျဖန္႔လ်က္ရိွေနၾကတယ္။
ေဟာင္ေကာင္က ျမန္မာေကာင္စစ္ဝန္ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ရဲျမင့္ေအာင္က ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို “ဘီလူးေတြလို ရုပ္ဆိုးသူေတြဆိုျပီး” ေျပာၾကားခဲ့့ သလို၊ ျပည္တြင္းက နာမည္ႀကီး Weekly Eleven ဂ်ာနယ္ကလည္း ၂၀၁၂ ဇြန္လ မွာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို “ ရခိုင္ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ စစ္ေတြ၏ ျပင္ပမွ အသံမဲ့ ကိုယ္ေပ်ာက ္ခ်ဥ္းနင္း ၀င္ေရာက္လာသူမ်ား” အျဖစ္ ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ အယံုသြင္းလွည့္စားမႈ ဆိုတာ ရွင္းလင္းလွပါတယ္။ ယမန္ႏွစ္က ရိုဟင္ဂ်ာေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဴး တစ္ရပ္လုပ္ေပးမလားဆိုၿပီး ေအပီဂ်ာနယ္လစ္ တစ္ဦးမွ ေမတၱာရပ္ခံရာမွာ အစိုးရဖက္တာ၀န္ရိွသူက “ေခြးေတြနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ေတြ႕ခ်င္ရတာလဲ” လို႔ သူမကို ျပန္ေမးေၾကာင္း ဆိုပါတယ္။
“ အဲ့ဒီလိုအခ်ိန္ကာလမ်ဳိးေတြတုန္းက မိမိတို႔ဟာ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္တဲ့ ဒုစရိုက္မႈေတြထဲ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနေၾကာင္း သတိလက္လြတ္ မျဖစ္သူဆိုတာ မဆိုစေလာက္ေလးသာ ရိွေနခဲ့ၾကတယ္။ အရာရာအားလံုးၿပီးေျမာက္ သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ လူတိုင္းက – ေကာင္းကင္ အလိုက် အတြက္ဟုတ္လား၊ ငါလုပ္လို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ဆိုၿပီး လူတိုင္းက တုန္လႈပ္စြာ ေမးျမန္းမိၾကတယ္ေလ ”။
လူသားမဆန္တဲ့နည္းစဥ္က မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္သူေတြရဲ႕ အသိစိတ္ကို ေျပာင္းေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ရခိုင္လူမ်ဳိးေတြဟာ ေရွးယခင္က မၾကာခဏျဖစ္ဖူးတဲ့ စုၿပံဳ သတ္ျဖတ္ေရး နည္းဗ်ဴဟာထဲ အသံုးခ် ခံေနရတယ္ဆိုတာ၊ လူနည္းစု၀င္ေတြကို တိရစာၦန္လို သေဘာထား အသံုးခ်တယ္ဆုိတာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သိခ်င္မွ သိၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီလို အေနအထားမ်ဳိးကို ရ၀မ္ဒါမွာ ေတြ႕ဖူးၿပီးပါၿပီ။ ပိုးဟပ္ေတြကို လက္စတံုးပစ္ ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံပိုင္ေရဒီယိုကေန အသံလႊင့္တဲ့အထိပါဘဲ။ ဒီလကၡဏာေတြကို အခုဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ေတြ႕ေနၾကရၿပီ။ ခ်ဳိးႏွိမ္ေစာ္ကားမႈဆိုတာ လူသားေတြအေပၚ သူတို႔ရဲ႕သာမန္ ခံစားခ်က္မ်ား ကို လူသတ္တဲ့အဆင့္အထိ တြန္းပို႔ေလ့ရိွပါတယ္။ ႏုရင္ဘတ္မွာ ႀကိဳးေပးစီရင္ျခင္းက လြတ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ ဟစ္တလာရဲ႕ ဗိသုကာပညာရွင္ အဲလ္ဗတ္ စပီးယား Albert Speer က သမိုင္း၀င္ စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈျဖစ္ရပ္ေတြအေပၚ ဒီလို မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့ပါတယ္။
“ အဲ့ဒီလိုအခ်ိန္ကာလမ်ဳိးေတြတုန္းက မိမိတို႔ဟာ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္တဲ့ ဒုစရိုက္မႈေတြထဲ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနေၾကာင္း သတိလက္လြတ္ မျဖစ္သူဆိုတာ မဆိုစေလာက္ေလးသာ ရိွေနခဲ့ၾကတယ္။ အရာရာအားလံုးၿပီးေျမာက္ သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ လူတိုင္းက – ေကာင္းကင္ အလိုက် အတြက္ဟုတ္လား၊ ငါလုပ္လို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ဆိုၿပီး လူတိုင္းက တုန္လႈပ္စြာ ေမးျမန္းမိၾကတယ္ေလ ”။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြအေပၚ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ခြဲျခားျခင္းဆိုတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ရိွေနခဲ့တယ္။ RNDP ရခိုင္ပါတီထီးရိပ္ေအာက္က ၂၀၁၂ ႏို၀င္ဘာလထုတ္ Progress မဂၢဇင္းရဲ႕ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္မွာ “ ႏိုင္ငံတစ္ခု ျပန္လည္ရွင္သန္ေရးအတြက္ ဟစ္တလာ နဲ႔ ပိတ္ေလွာင္စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈလို လူသားမဆန္တဲ့ဒုစရိုက္လုပ္ရပ္ေတြ က်ဴးလြန္သင့္က က်ဴးလြန္ရမယ္။ ဒါဟာ မွ်တပါတယ္။ တကယ္လို႔ တို႔တစ္ေတြဟာ ဒီ(ရိုဟင္ဂ်ာ)ျပႆနာေတြကို အျပတ္မရွင္း အျမစ္မျဖတ္ႏိုင္ဘဲ ေနာက္မ်ုဳိးဆက္ဆီ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ရင္ သူရဲေဘာေၾကာင္သူေတြအျဖစ္ သမိုင္းတြင္သြားလိမ့္မယ္ ” ဆိုတဲ့ စကားမ်ဳိး ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တယ္။
လူမ်ဳိးေရးစကားဆိုတာ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒလုပ္ရပ္ရဲ႕ အစိပ္အပိုင္းထဲ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ျမန္မာ့လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြ ပါ၀င္အားေပးၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူသြမ္းေတြေဖာ္ေဆာင္ လိုက္တဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း၊ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕မွာ ဇႏၷ၀ါရီလက ရိုဟင္ဂ်ာအမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ ကေလးငယ္မ်ား ပါ၀င္ေသာ လူေပါင္း ၄၀ စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း ကုလသမဂၢဖက္က သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ ျမန္မာအစိုးရဟာ အဲ့ဒီ စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈကို အထပ္ထပ္အခါခါ ျငင္းဆိုခဲ့ယံုသာမက မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားကိုလည္း ျပစ္ဒဏ္ေပးအေရးယူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တာ ေတြ႕ရတယ္။ ျပင္သစ္က နယ္စည္းမထား ေစတနာ့ဒါနဆရာ၀န္မ်ားအဖြဲ႕ MSF အေနနဲ႔ အဲ့ဒီျဖစ္စဥ္မွ ရွင္သန္က်န္ရစ္သူ ၂၂ ဦးကို ကုသေပးခဲ့တာကို လူသိရွင္ၾကားျဖစ္သြားတဲ့အခါ ဒီ အဲန္ဂ်ီအုိအဖြဲ႕ကို အစိုးရအာဏာပိုင္က ခ်က္ျခင္း အေရးယူလို႔ ျပည္နယ္ျပင္ပကို ေမာင္းထုတ္ခဲ့တယ္။ ဒီလုပ္ရပ္က ေရရွည္ ဆိုးက်ဳိးမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစတယ္။ ေရႊ႕ေျပာင္းခံ ရိုဟင္ဂ်ာေတြအေပၚ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေပးေနတဲ့ MSF ဟာ ဧၿပီလကုန္ပိုင္း ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲ ျပန္လည္၀င္ေရာက္ခြင့္ေပးခံရတဲ့ အဲန္ဂ်ီအုိေတြထဲ မပါ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ MSF ဆိုတာ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္းရိွ လူနာေပါင္း ခုႏွစ္သိန္း၀န္းက်င္ရဲ႕ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈလုပ္ငန္းေတြကို ဦးေဆာင္ကူညီေပးေနတဲ့ အဖြဲ႕ျဖစ္တယ္။ ျပည္နယ္ထဲကေန အဓမၼထြက္ခြာေစျခင္းခံရၿပီး သံုးပတ္အၾကာမွာ လူနာေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းခြဲက က်န္းမာေရးေဆြးေႏြးမႈ လက္လႊတ္ခဲ့ရတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားၾကတယ္။ ဒီဆံုးရႈံးမႈရဲ႕ဆိုးရြားအက်ဳိးဆက္မ်ားကို မတ္လေႏွာင္းပိုင္း ရိကၡာတိုက္ေတြဖ်က္ဆီးခံရျခင္းက ထပ္ဆင့္ၿပီး ႀကီးထြားျပင္းထန္သြားေစတယ္။ ငတ္ျပတ္ျခင္းရဲ႕လကၡဏာရပ္မ်ားက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေပၚလြင္လာတယ္။
စစ္ေတြၿမိဳ႕တြင္းနဲ႔ ၀န္းက်င္က ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားမွာ၊ နယ္ေျမအကန္႔အသတ္နဲ႔ ပိတ္ေလွာင္ခံေနရတယ္။ အရိွန္အ၀ါရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ သံဃာေတြရဲ႕ ေမာင္းႏွင္မႈေအာက္က လူထုမ်ားရဲ႕ ၀ိုင္းရံထားမႈ ခံေနရတယ္။ သူတို႔က ရိုဟင္ဂ်ာအားလံုးကို ႏိုင္ငံျပင္ပ ေမာင္းမထုတ္ရင္ ဒီလို ခြဲျခားခ်ဳိးႏွိမ္ရက္စက္တဲ့ လုပ္ရပ္အတိုင္း ဆက္လက္ထားဖို႔ ဆႏၵရိွေၾကာင္း အသံထုတ္ထားၾကတယ္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္ပင္လွ်င္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိး တစ္စုလံုးကို ျပည္ပမွာ ေနရာခ်ထားေရး အတြက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာ ကုလအကူအညီေတာင္းခံခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။
အေျခအေနကို ေရရွည္မွာ ပိုဆိုးရြားလာေအာင္ ခြင့္ျပဳထားၿပီး တြန္းအားေပးေနသလိုပါပဲ။ ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကား အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ဆက္လက္တည္တံ့ေနတာ၊ အဆိုးျမင္မႈ ပိုမိုနက္ရိႈင္းေစတာကို ေတြ႕ေနရတယ္။ အစိုးရဖက္က မဆိုစေလာက္မွ်သာ ကူညီၿပီး လုပ္ရပ္အမ်ားစုကေတာ့ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္း အေနအထားကို ပိုလို႔ ထိခို္က္သြားေစတယ္။ ႏိုင္ငံမဲ့ရုိဟင္ဂ်ာေတြေပၚ ဗဟိုျပဳလို႔ ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြကို ဒုကၡေရာက္ေႏွာင့္ေႏွးေစျခင္း၊ အမုန္းတရားပြားမ်ားေစတဲ့ ေဟာေျပာခ်က္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္လက္သည္ေတြကို ဥပေဒေၾကာင္းအရ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ျခင္း စတာေတြဟာ အၾကမ္းဖက္မႈႏႈန္း ပိုမိုျပန္႔ပြားေစမယ့္ အသိုင္းအ၀ိုင္းတစ္ရပ္ကို ဖန္တီးေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူရမ္းကားေတြဟာ သူတို႔သေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ စုရံုးလႈပ္ရွားေနတယ္၊ အၾကမ္းဖက္မႈဟာ အျပန္အလွန္ တိုက္ခိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ ထြင္လံုးေတြကို စင္တင္ထားဆဲပါဘဲ။
ႏိုင္ငံေတာ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ ဒုစရိုက္မ်ားဆိုင္ရာ ပညာရွင္ေတြအဖို႔ ဒီနည္းဗ်ဴဟာကို ရင္းႏွီးၿပီးသားျဖစ္တယ္။ ေပၚလစီမူ၀ါဒေတြကို ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဆင္ယင္ျခင္း၊ ႀကိဳးနီစံနစ္နဲ႔ ေအာက္ေျခအလြာကေန ျဖန္႔ျဖဴးခင္းက်င္းျခင္းေတြဟာ ထင္သာျမင္သာရိွလွပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ အေပၚ လူမ်ဳိးေရးတိုက္ခိုက္ခ်က္မ်ားနဲ႔အတူ အေသးအဖြဲအျငင္းပြားမႈမ်ားကိုပင္လွ်င္ အႀကီးစားအၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္လာေအာင္ ပြင့္ထြက္ေစတဲ့အထိ တင္းမာမႈ အဆင့္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒါဟာ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္ျခင္းကို ျဖစ္ပြားေစတဲ့ စိတ္အေနအထားဆိုတာ ျမန္မာျပည္က ေခါင္းေဆာင္အားလံုး သိကို သိရပါေတာ့မယ္။ ဒါ့အျပင္ မ်ဳိးျဖဳတ္ေရးအေတြးအျမင္ကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ အင္အားသံုးၿပီး ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းဖို႔ ရပ္တန္႔ဖို႔ မလြယ္ကူေတာ့သေလာက္ျဖစ္သြားတတ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း သူတို႔ သိထားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သို႔တေစ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဒီအေရးအေပၚ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ၀မ္းနည္းစဖြယ္ ေတြ႕ေနရတယ္။ ယမန္ႏွစ္က BBC နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ ကမာၻတစ္၀ွမ္းမွာ မြတ္စ္လင္မ္ေတြရဲ႕ပါ၀ါ ေတာ္ေတာ္ႀကီးထြားေနတယ္” “ျမန္မာျပည္က အလယ္အလတ္ မြတ္စ္လင္မ္အမ်ားအျပားဟာ ကၽြန္မတို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ အလြန္သဟဇာတျဖစ္ပါတယ္” လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ် ေျပာဆိုခဲ့တယ္။ သူမလည္းပဲ မြတ္စ္လင္မ္ေတြကို တိုင္းတစ္ပါးကလာေရာက္သူမ်ားသဖြယ္ သေဘာထားေၾကာင္း ဒီအခ်က္က ျပဆိုေနတယ္။
ႏိုင္ငံတကာအျမင္ကြဲလြဲမႈရဲ႕ ေမ့ေပ်ာက္ခံဓားစာခံမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ “Srebrenica က ၀ိညာဥ္ ၈၀၀၀” အတြင္း လူသူမသိ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို ေပါင္းထည့္လိုက္ေတာ့မွာလား ?
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္လ္ဆုရွင္ ဆိုတဲ့ အဆင့္အတန္းရိွသူ ျဖစ္လင့္ကစား အၾကမ္းဖက္မႈအေပၚဆန္႔က်င္တဲ့ စကာသံ မဟ,ခဲ့ဘူး။ သူမဟာ ကာလရွည္ ကစားပြဲ ႏႊဲေနသူျဖစ္တယ္။ မြတ္စ္လင္မ္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြၾကားက အက္ေၾကာင္းေတြကို ဖာေထးေပးေနသူအျဖစ္ မဲဆႏၵရွင္ေတြ ျမင္သြားရင္ ေထာက္ခံမႈ ဆံုးရံႈးသြားမွာ စိုးရိမ္ေနတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းေတြက ဒီအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္။ ဇႏၷ၀ါရီလ ေမာင္းေတာစုၿပံဳ သတ္ျဖတ္မႈအတြင္း ႏိုင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈအေပၚ ကုလသမဂၢက ပထမဆံုး
ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပိတ္ဆို႔ ဒဏ္ခတ္ျခင္းအစီအစဥ္ တစ္ခုတစ္ေလမွ် မျပဳလုပ္ေသးတာ ေတြ႕ရတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အေရွ႕ပိုင္းနယ္စပ္ေတြမွာ ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြေပၚမူတည္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းမႈထိန္းသိမ္းေရးကုလတပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ေစလႊတ္ဖို႔ ကိစၥမွာလည္း အျငင္းပြားမႈရိွေနဆဲ။
လာမည့္ႏွစ္ဟာ Srebrenica မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္မႈ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေျမာက္အထိမ္းအမွတ္ က်င္းပပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္မႈကိုလည္း ကုလသမဂၢကေနပဲ တင္ႀကိဳတြက္ဆ သတိေပးခဲ့တာပါ။ Srebrenica ကို ေရာက္ခဲ့တဲ့ ဘက္မလိုက္အုပ္စုေခါင္းေဆာင္ Diego Arria က ေျပာဆိုခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီက အေျခအေနဆိုးေနမႈအေပၚ ႏိုင္ငံတကာအသုိင္းအ၀ိုင္းက တလြဲဖြင့္ဆိုမိၿပီး အေရးယူဖို႔ စိတ္မ၀င္စားတာ၊ အေရးမယူႏိုင္ခဲ့တာကို သူ ေတြ႕ရိွသြားခဲ့တယ္။ သူက မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္ျခင္းထံ တေရြ႕ေရြ႕နီးကပ္လာေနေၾကာင္း ၁၉၉၃ ခုႏွစ္က ေျပာဆိုခဲ့တယ္။ ေျပာၿပီး ၂ ႏွစ္အၾကာ အဲ့ဒီႏိုင္ငံစစ္တပ္က လူႀကီး ကေလးအပါအ၀င္ လူေပါင္း ၈၀၀၀ ေက်ာ္ကို ၂ ရက္အတြင္း သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းဟာ ႀကိဳတင္သိျမင္ေနေသာ္လည္း ကာကြယ္ဖို႔ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီပ်က္ကြက္မႈအတြက္ ရွက္ရြံ႕ဦးညႊတ္ဖုိ႔ ေၾကာက္ရြံ႕ပါတယ္ဆိုတဲ့ အမွန္တရားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားဖို႔ ေခါင္းေရွာင္ေနၾကတယ္။ လက္ရိွ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕၀င္ေတြဟာ ဒီလိုဘဲ ျဖစ္လာေတာ့မွာလား ?
ႏိုင္ငံတကာအျမင္ကြဲလြဲမႈရဲ႕ ေမ့ေပ်ာက္ခံဓားစာခံမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ “Srebrenica က ၀ိညာဥ္ ၈၀၀၀” အတြင္း လူသူမသိ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို ေပါင္းထည့္ လိုက္ေတာ့မွာလား ?
ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအစိပ္အပိုင္းတစ္ရပ္အေပၚ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈကို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမားအေပါင္းက အဆံုးသတ္ေထာက္ျပသြားဖို႔ အေရးႀကီးဆံုး အခ်ိန္အခါေရာက္ေနပါၿပီ။ ဘာမွမလုပ္ၾကရင္ – ဒီျပႆနာထဲ လက္တြဲပူးေပါင္းေျဖရွင္းဖို႔ ပ်က္ကြက္ရင္ – အၾကမ္းဖက္ဖို႔ စိုင္းျပင္းထားၿပီးျဖစ္တဲ့ အဲ့ဒီအသိအျမင္ေတြကို မေဆးေၾကာေပးရင္ – ေလာကရဲ႕အဆိုးဆံုးဒုစရိုက္မႈထဲ ပါ၀င္ပတ္သက္သြားတဲ့ သမုိင္းတရားခံေတြ ျဖစ္သြားႏိုင္စရာရိွပါေၾကာင္း သံုးသပ္တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
Foreign Policy တြင္ေဖာ္ျပေသာ Andre Malerba ၏ “Preventing the Next Genocide” ေ၀ဖန္ေရးေဆာင္းပါးကို “ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္” မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေရးသားသည္။
=================
** M-Media ၏ မူပိုင္ သတင္း/ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ဘာသာျပန္ မ်ားကို အြန္လိုင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာကူးယူေဖာ္ျပႏို္င္ပါသည္။ ကူးယူေဖာ္ျပသူမ်ားအေနျဖင့္ M-Media မူရင္းလင့္ခ္ကို ထည့္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။
M-Media ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရိွဘဲ စီးပြားျဖစ္ ထုတ္ေဝေသာ Print Media မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္းမ်ား လုံးဝ ခြင့္မျပဳပါ။
ဆက္သြယ္ရန္ [email protected]
