News @ M-Media

Category: ေဆာင္းပါး

  • Mizzima: သတင္းမွားမ်ား၏ အႏၲရာယ္

    Mizzima: သတင္းမွားမ်ား၏ အႏၲရာယ္

    ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၄၊ ၂၀၁၄
    မဇၥ်ိမ (ေဆာင္းပါး)
    ဦးထက္ရွိန္
    ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ပဋိပကၡမီးမ်ား ျပန္လည္ေတာက္ေလာင္ကတည္းက သတင္း အခ်က္အလက္ စစ္ပြဲတစ္ခုကို အျပိဳင္အဆိုင္ ႏႊဲခဲ့ၾကသည္။ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေတာ္ေတာ္ေလး မွ်မွ်တတ ကုိင္တြယ္ခဲ့သည္ဟု ဆိုႏုိင္ေသာ ကာလအၿပီးတြင္ အစုိးရသည္ ၿပီးခဲ့သည့္လက ဒူးခ်ီးရာတန္းေက်း ရြာတြင္ ျဖစ္ပြါးခဲ့သည့္ ေသြးထြက္ သံယိုျဖစ္ရပ္ကုိ အေရးမႀကီးဟန္ ျပဳမူခဲ့သည္။

    ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ႀကီးဦးရဲထြဋ္၏ Facebook လူမႈကြန္ရက္ စာမ်က္ႏွာတြင္ ခံရသူဒုကၡသည္မ်ားအား အျပစ္တင္ခဲ့ သလို ဒူးခ်ီးရာတန္း ျဖစ္စဥ္အေပၚ အစုိးရအရာရွိမ်ားက သံတမန္မ်ားႏွင့္ သတင္းသမားမ်ားအား ရွင္းျပခဲ့ သည့္ ပြဲတြင္လည္း အျပစ္မ်ားကုိ ဒုကၡသည္မ်ားထံသို႔ လႊဲခ်ခဲ့သည္။ မူစလင္တစ္ဦးမွ အသတ္ မခံခဲ့ရ ေၾကာင္း ဦးရဲထြဋ္က ေျပာခဲ့ သည္။ ထိုရွင္းလင္းပြဲသုိ႔ မဇ္ၥ်ိမ၊ ဧရာ၀တီႏွင့္ ျမန္မာတိုင္း(မ္)တို႔ ကဲ့သုိ႔ေသာ မီဒီယာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလည္း တက္ေရာက္ခြင့္ မေပးခဲ့ေပ။ တက္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့သည့္ မီဒီယာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကုိလည္း ေမးခြန္းထုတ္ခြင့္မျပဳခဲ့ေပ။

    ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ မဟာမင္းႀကီး႐ံုး (‪#‎UNHCR‬) က ဇန္န၀ါရီလ ၂၄ ရက္ကထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ ေၾကညာခ်က္ တစ္ေစာင္ထဲတြင္ ဒူးခ်ီးရာတန္ျဖစ္စဥ္တြင္ အနည္းဆံုးလူ ၄၀ ဦးခန္႔ အသတ္ခံခဲ့ရေၾကာင္း ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေလာက္သည့္ အေထာက္အထား မ်ားရွိေနသည္ဟု ေဖာ္ျပထား ခဲ့ေသာ္လည္း ျပည္တြင္း မီဒီယာ အဖြဲ႕အစည္း အမ်ားစုကမူ အစုိးရက ခုိင္လံုလွေသာ တကယ့္အခ်က္အလက္ အမွန္မ်ားကုိသာ တင္ျပခဲ့သလိုပံုစံမ်ဳိးျဖင့္ အစုိးရအရာရွိ မ်ားကရွင္းျပခဲ့သည့္ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ အေၾကာင္းကုိ ေရးသား ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။

    ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဦးကုိကုိ ကဲ့သုိ႔ေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကလည္း ျပည္သူမ်ားသည္ တရားဥပေဒ စိုး မုိးေရးကုိ ထိခုိက္ေစႏိုင္သည့္ မွားယြင္းေသာ သတင္းတင္ဆက္မႈမ်ားကုိ ခြင့္လႊတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ၿပီး ရခုိင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ဦးေအးသာေအာင္ကလည္း ကုလသမဂ္ၢ ႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအုိမ်ားက ျဖန္႔ခ်ိေသာ သတင္း အခ်က္အလက္မွားမ်ားေၾကာင့္ ရခုိင္ဗုဒၶဘာသာမ်ားႏွင့္ မူစလင္အသုိင္း အ၀ိုင္းမ်ားအၾကား တင္းမာမႈမ်ား ျမင့္တက္လာႏုိင္ေၾကာင္း သတိေပးခဲ့သည္။

    ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကုိ တိုက္ခုိက္ရန္ ရခုိင္ျပည္နယ္ရွိ မြတ္ဆလင္မ်ားအား တာလီဘန္ တုိက္ခုိက္ေရးသမားမ်ားက သင္ တန္းမ်ားေပးေနသည္ဟူေသာ အေထာက္ အထားမခုိင္လံုသည့္ ေကာလာဟလကုိ သူရိယအလင္းဂ်ာနယ္က မၾကာေသးမီက ေဖာ္ျပခဲ့ရာ တင္းမာမႈမ်ားကုိ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ သကဲ့သုိိ႔ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

    တာ၀န္မဲ့စြာ သတင္းတင္ဆက္မႈသည္ တင္းမာမႈမ်ား ေျပေလ်ာ့သြားရန္ အေထာက္အကူ ျပဳလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဥပမာအားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကုိ တိုက္ခုိက္ရန္ ရခုိင္ျပည္နယ္ရွိ မြတ္ဆလင္မ်ားအား တာလီဘန္ တုိက္ခုိက္ေရးသမားမ်ားက သင္ တန္းမ်ားေပးေနသည္ဟူေသာ အေထာက္ အထားမခုိင္လံုသည့္ ေကာလာဟလကုိ သူရိယအလင္းဂ်ာနယ္က မၾကာေသးမီက ေဖာ္ျပခဲ့ရာ တင္းမာမႈမ်ားကုိ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ သကဲ့သုိိ႔ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သုိ႔ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိ အေျခအေနတြင္ အေျခအျမစ္ မရွိ ေသာ အစြဲအလမ္းမ်ားႏွင့္ သေဘာထားက်ဥ္းေျမာင္းမႈမ်ားကုိ ျပင္းထန္စြာ ဆန္႔က်င္ေသာ စကားမ်ဳိးကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သုိ႔ အသိအျမင္ ႂကြယ္၀လွေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ဳိးပင္ မေျပာရဲၾကေပ။
    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ထုိကဲ့သုိ႔မေျပာသည္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ သူ႕ကုိေထာက္ခံမည့္ မဲဆႏၵရွင္ ေလ်ာ့က်သြားမည္ကုိ မလိုလား၍လည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။

    အမုန္းတရားျဖန္႔ခ်ိေရးသည္ အၿမဲတမ္း အႏၲရာယ္ႀကီးလွကာ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ားက အြန္လိုင္း သတင္း အခ်က္အလက္မ်ားကုိ ေ၀ဖန္အကဲျဖတ္ကာ စစ္ထုတ္ႏုိင္စြမ္းမ ရွိေသးသည့္ ႏုိင္ငံမ်ဳိးတြင္ ပို၍ အႏၲ ရာယ္ႀကီးေၾကာင္း အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ (‪#‎USIP‬) ၏ “ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း မီဒီယာ ႏွင့္ပဋိပကၡမ်ား” ဟူေသာ အစီရင္ခံစာထဲတြင္ ေရးသားထားသည္။ “ယခင္က ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားမႈမ်ား ေအာက္တြင္ အမွန္အမွားမ်ား ေရာေထြးေနသည့္ အစိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ သတင္းမ်ားကုိသာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ မွီခုိခဲ့ရသည့္ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ မီဒီယာေရးရာ သိျမင္နားလည္မႈ အႀကီးအက်ယ္ နိမ့္က်လ်က္ရွိေနကာ ေကာလဟလမ်ားအား တကယ့္ အခ်က္အလက္ မွန္မ်ားကဲ့သုိ႔ ယံု ၾကည္ အေလးထားၾကဟန္ရွိေနသည္ဟု အစီရင္ခံစာထဲတြင္ ေရးသားထားသည္ ” ဟု အစီရင္ခံစာထဲ တြင္ ပါရွိသည္။

    ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အလယ္အလတ္ အသံမ်ားထက္ အစြန္းေရာက္ေသာ အသံမ်ားသာ လႊမ္းမိုးႏုိင္သည့္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ရပ္ ျဖစ္လ်က္ရွိေၾကာင္းႏွင့္ လူမႈမီဒီယာမ်ားသည္ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ရာ သေဘာထားမ်ား ေပၚ ထြက္လာေရးတြင္ အေရးႀကီးေသာ အခန္း က႑မွ ပါ၀င္သလုိ ျဖစ္ေနေၾကာင္းIPC ၏ အစီရင္ခံစာထဲတြင္ ဆိုထားသည္။

    သုိ႔ရာတြင္ ဆင္းရဲမြဲေတလွ သာ ထိုသူမ်ားသည္ ၎တုိ႔ေနထုိင္ရာ အိမ္မ်ားႏွင့္ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကုိ အဘယ္ေၾကာင့္ ကုိယ္တုိင္ မီး႐ိႈ႕ခဲ့ ၾကသနည္း ဆုိျခင္းမွာမူ မရွင္းမလင္း က်န္ရစ္လ်က္ ရွိသည္။ အလားတူစြာပင္ သစ္ရြက္မ်ားကုိ ဓာတ္ဆီ ထဲတြင္ႏွစ္ကာ မူစလင္အိမ္မ်ား၏ ေခါင္မိုးေပၚတြင္ မီးေလာင္ေအာင္ လုပ္ထားဟန္ရွိသည့္ ဓာတ္ပံုမ်ား ဇန္န၀ါရီလ ၂၉ ရက္က ‪#‎Facebook‬ လူမႈကြန္ရက္ စာမ်က္ႏွာ တစ္ခုေပၚတြင္ တက္လာခဲ့သည္

    ဇန္န၀ါရီလ ၂၈ ရက္တြင္ ဒူးခ်ီးရာတန္း၌ ေနအိမ္အလံုး ၂၀ မီး႐ႈိ႕ခံခဲ့ရရာ သမုိင္းတစ္ပတ္ ျပန္လည္လာ သကဲ့သုိ႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအိမ္မ်ားတြင္ ေနထုိင္ၾကသူ မူစလင္ အိမ္သူအိမ္သားမ်ားကုိယ္တိုင္ ၎တုိ႔၏ ေနအိမ္မ်ားကုိ မီး႐ႈိ႕ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အာဏာပုိင္မ်ားက ဆုိခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ဆင္းရဲမြဲေတလွ သာ ထိုသူမ်ားသည္ ၎တုိ႔ေနထုိင္ရာ အိမ္မ်ားႏွင့္ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကုိ အဘယ္ေၾကာင့္ ကုိယ္တုိင္ မီး႐ိႈ႕ခဲ့ ၾကသနည္း ဆုိျခင္းမွာမူ မရွင္းမလင္း က်န္ရစ္လ်က္ ရွိသည္။ အလားတူစြာပင္ သစ္ရြက္မ်ားကုိ ဓာတ္ဆီ ထဲတြင္ႏွစ္ကာ မူစလင္အိမ္မ်ား၏ ေခါင္မိုးေပၚတြင္ မီးေလာင္ေအာင္ လုပ္ထားဟန္ရွိသည့္ ဓာတ္ပံုမ်ား ဇန္န၀ါရီလ ၂၉ ရက္က ‪#‎Facebook‬ လူမႈကြန္ရက္ စာမ်က္ႏွာ တစ္ခုေပၚတြင္ တက္လာခဲ့သည္။ ထုိ ဓာတ္ ပံုမ်ားမွာ ေန႔ အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ ႐ုိက္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္ရာ မီးမေလာင္မီ နာရီ အနည္းငယ္ကတည္းက ႀကိဳတင္ ႐ုိက္ကူးထားေသာပံုမ်ား ျဖစ္ဟန္ရွိသည္။ မီးေလာင္ေအာင္ ရဲမ်ားက စီစဥ္အကြက္ခ်ခဲ့ ျခင္းဟု ထုိဓာတ္ပံုမ်ားက သက္ေသျပခဲ့ပါသလား သုိ႔မဟုတ္ ေနာက္ပုိင္းက်မွ ရြာသားမ်ားက ျပင္ဆင္အကြက္ဆင္ ကာ ႐ုိက္ကူးခဲ့ျခင္းလား၊ သုိ႔မဟုတ္ တကယ့္ အစစ္အမွန္ဓာတ္ပံုမ်ား ျဖစ္ပါသလားဟူသည့္ ေမးခြန္းမ်ား က်န္ရွိေနေပသည္။

    ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခုိင္ေရး ႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ဦးေရႊ ေမာင္ကမူ အာဏာ ပုိင္မ်ားကို အျပစ္တင္သင့္ ေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေတြး ခဲ့သည္ဟုဆုိသည္။ ဒီမုိကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ(‪#‎DVB‬) ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုတြင္ ဦးေရႊေမာင္ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ မွတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ရဲမ်ားက စံုစမ္းစစ္ ေဆးမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဘူးသီးေတာင္ မဲဆႏၵနယ္ကုိကုိယ္စားျပဳသည့္ မြတ္ဆလင္တစ္ဦးျဖစ္သူ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးေရႊေမာင္က သူ၏ Facebook အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာတြင္ ေရးသားခဲ့သည္မွာ သမၼတ၏ တိုက္႐ုိက္အမိန္႔မ်ားေအာက္တြင္ စစ္ေဆး ေမးျမန္းျခင္းခံခဲ့ရေၾကာင္း ဆိုခဲ့သည္။

    အသေရဖ်က္မႈႏွင့္ စြဲခ်က္တစ္ခုႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရႏုိင္ေၾကာင္းလည္း လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးေရႊေမာင္ ၿခိမ္း ေျခာက္ခံခဲ့ရသည္။ အနာဂတ္တြင္ သူ၏အျမင္မ်ားကုိ သူ၏စိတ္ထဲတြင္ သာထားရန္အတြက္ အထက္ေဖာ္ ျပပါနည္းလမ္းျဖင့္ ဆက္ဆံကာ ဦးေရႊေမာင္အား သတိေပးလိုက္ျခင္းလားဟု ေမးစရာ ျဖစ္လာသည္။

    သတင္းအခ်က္အလက္ စစ္ပြဲ၏ အျခားတစ္ဖက္တြင္မူ ရခုိင္ရွိ မြတ္စလင္လူနည္းစုမ်ားႏွင့္ ရခုိင္တြင္ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ အက်ပ္အတည္းကုိ ကူညီေျဖရွင္းေပးႏုိင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည့္ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ရွိေနၾကသည္။

    ႐ုိဟင္ဂ်ာဘေလာ့ဂါကဲ့သုိ႔ေသာ ၀က္ဘ္ဆုိဒ္မ်ားသည္ သတင္းမ်ားကုိ မြတ္စလင္႐ႈေထာင့္မွ ေရးသားျခင္း အားျဖင့္ အစုိးရ တင္ျပသည့္လုိင္းကုိ တန္ျပန္လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။ ထုိဘေလာ့ဂ္သည္ မၾကာေသး ခင္က အျဖစ္အပ်က္မ်ားကုိ သတင္းမ်ား ေရးသားရာတြင္ ဒုကၡသည္မ်ား၏ အတိဒုကၡမ်ားကုိ အသားေပး၍ တင္ဆက္ခဲ့သည္။ Facebook ႏွင့္ ‪#‎Twitter‬ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားကုိ အသံုးျပဳ၍ သတင္းျဖန္႔ၾက ျခင္းမ်ားလည္း ရွိသည္။

    ကုလသမဂၢေအဂ်င္စီမ်ားႏွင့္ နယ္စည္းမထား ဆရာ၀န္မ်ားအဖြဲ႕ (‪#‎MSF‬) ကလည္း အစုိးရ၏အျမင္မ်ားကုိ တန္ျပန္ထိန္းညႇိရန္ ႀကိဳးစားၾကသည္။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာပင္ ကုလသမဂၢသည္ ထိထိေရာက္ ေရာက္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္စြမ္း ကင္းမဲ့ေနပံုရသည္။ ကုလသမဂၢ ေအဂ်င္စီမ်ားႏွင့္ MSF တုိ႔မွာ သိမ္ေမြ႕ေသာ အေနအထားမ်ားတြင္ ေရာက္ရွိေနရျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔အေနျဖင့္ အခင္းျဖစ္ပြားရာ ေနရာမ်ားသုိ႔ ၀င္ေရာက္လိုေသာ္လည္း ထုိကဲ့သုိ႔ ၀င္ေရာက္ခြင့္ကုိ အစုိးရကသာလွ်င္ ေပးပုိင္ခြင့္ ရွိေပ သည္။ ၎တုိ႔၏တည္ရွိမႈကုိ ဘက္လိုက္သည္ဟု ရခုိင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားက ႐ႈျမင္ေနၾကရာ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ အထက္ေဖာ္ျပပါ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ပုိမို အက်ပ္ဆိုက္ ေအာင္ျပဳလုပ္ရန္ မတံု႔ဆိုင္းခဲ့ၾကေပ။ လြန္ခဲ့ေသာ သံုးပတ္ခန္႔က စစ္ေတြႏွင့္ ဘူးသီးေတာင္တုိ႔တြင္ MSF ႏွင့္ ကုလသမဂၢတုိ႔ ေဒသအတြင္းမွ ခုနစ္ရက္အတြင္း ထြက္ခြာေပးၾကရန္ အေရအတြက္ မ်ားလွစြာေသာ ရခုိင္မ်ား ဆႏၵျပခဲ့ ၾကသည္။ ဆႏၵျပမႈမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ထုိဆႏၵျပမႈမ်ားမွာ ႏုိင္ငံတကာက ေစာင့္ၾကည့္ျခင္းကို မႀကိဳဆို လက္မခံလိုေၾကာင္း အရိပ္လကၡဏာပင္ ျဖစ္သည္။

    တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ပင္ အစုိးရက ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ အလုပ္လုပ္ေနၾကသည့္ ႏိုုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္း အနည္းဆံုး အဖြဲ႕အစည္းႏွစ္ခုႏွင့္ နားလည္မႈစာခၽြန္လႊာမ်ားကုိ ထပ္မံသက္တမ္းတိုးျခင္းမရွိရာ ထိုအဖြဲ႕ အစည္းမ်ားအတြက္ ဖိအားမ်ား ပိုမုိလာကာ ေဒသတြင္းမွ ထြက္ခြာခ်င္ထြက္ခြာ သုိ႔မဟုတ္ ၎တုိ႔၏ နည္း လမ္းမ်ားကုိ ေျပာင္းရေတာ့မလို ျဖစ္ေနသည္။

    အာဏာပုိင္မ်ားမွာလည္း ခက္ခဲေသာ အေနအထားတြင္ က်ေရာက္ေနျပန္ပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အာဆီယံ ဥကၠ႒တာ၀န္ကုိ ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိေနရာ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္း ေနာက္ထပ္ျဖစ္ရပ္ဆိုးမ်ား ထပ္မံ ေပၚေပါက္လာပါက ႏုိင္ငံတကာအလယ္တြင္ အရွက္ရဖြယ္ ရွိေနသည္။ အကယ္၍ ကုလသမဂၢႏွင့္ MSF တို႔သာ ေဒသတြင္းမွ လံုးလံုး ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါက ပဋိပကၡမ်ားသည္ ႏုိင္ငံတကာ မျမင္ကြယ္ရာသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားမည္ျဖစ္ရာ အစုိးရအတြက္ အေနအထား ပုိမို ေကာင္းမြန္သြားမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ရခုိင္၌ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္အတြင္း အသက္ေပါင္းေသာင္းႏွင့္ ခ်ီကာ ကယ္ဆယ္ခဲ့သည့္ MSF ကဲ့သုိ႔ ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ဳိးကုိ ႏွင္ထုတ္ျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္သြားပါက အရွက္ရစရာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

    အေႏွာင့္အယွက္ေပးေသာ နည္းလမ္းကမူ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အထုပ္အပိုးျပင္ကာ ထြက္ခြာ သြားၾကႏိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ဳိးကုိ ျဖစ္လာေစႏုိင္ေသာ ပုိမိုႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕သည့္ နည္းလမ္းတစ္ခု ျဖစ္ လာႏုိင္သည္။

    ဇန္န၀ါရီလ ၃၀ ရက္က ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံျခားေရးႏွင့္ ဓနသဟာယ၀န္ႀကီး Hugo Swire က မိန္႔ခြန္းေျပာရန္ မိနစ္ပုိင္းအလိုတြင္ ျပဳလုပ္မည့္ေနရာေျပာင္းေပးရန္ ဖိအားေပးျခင္း ခံခဲ့ရစဥ္ကလည္း ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ နည္းဗ်ဴဟာမ်ိဳး အလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပံုရသည္။ မစၥတာ Hugo ‪#‎Swire‬ က အတိမ္းအေစာင္းမခံေသာ စကားမ်ဳိး မိန္႔ ခြန္းထဲတြင္ ထည့္သြင္း ေျပာဆိုလိမ့္မည္ဟု အာဏာပုိင္မ်ား သတင္းအနံ႔ ႀကိဳတင္ရသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ သလား။

    ေနာက္ထပ္ တစ္ပတ္ခန္႔အၾကာတြင္ အိုဘားမားအစုိးရအဖြဲ႕၏ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ အႀကီးတန္း အႀကံေပး အရာရွိ Judith Cefkin သည္ သူ၏ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲကုိ ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။ သူက မည္သည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္မွ မေပးေသာ္လည္း ရခုိင္ ျပည္နယ္အတြင္းရွိ အုပ္စုလိုက္ ပဋိပကၡမ်ား ႏွင့္ပတ္သက္၍ အတိမ္းအေစာင္းမခံေသာ မွတ္ခ်က္မ်ဳိးေပးရန္ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ေၾကာင္း အစုိးရက အခ်က္ျပလိုက္ပံု ရသည္။

    သတင္းအခ်က္အလက္ စစ္ပြဲေၾကာင့္ တကယ့္အခ်က္အလက္မွန္မ်ားကုိ သိရွိႏုိင္ရန္မွာ မျဖစ္ႏုိင္သေလာက္ ရွိေနေပသည္။ လူအမ်ားအၾကား ျပင္းထန္လွေသာ ခံစားခ်က္မ်ားျဖင့္ ေဒါသတႀကီး ျငင္းခုန္ေနျခင္း မ်ား ေၾကာင့္လည္း အလယ္အလတ္၀ါဒီမ်ားကုိ ႏႈတ္ဆိတ္ေစခဲ့သည္။

    ရခုိင္ျပည္နယ္ အတြင္းတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္ဆိုးမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ သမာသမတ္က်ေသာ စံုစမ္း စစ္ေဆးမႈ မျပဳလုပ္ရေသးသေရြ႕ အစုိးရ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားကုိ တန္ျပန္ႏုိင္ရန္အတြက္ ဖြင့္ခ်ေျပာဆိုမႈ မ်ားေၾကာင့္ ရဲမ်ား၏ စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္းကုိ ခံရႏုိင္သလုိ တာ၀န္မဲ့ေသာ သတင္း တင္ျပမႈမ်ားသည္လည္း အေျခအျမစ္မရွိ ေသာ အစြဲအလမ္းမ်ားႏွင့္ သေဘာထား က်ဥ္းေျမာင္းမႈကုိ မီးေလာင္ရာေလပင့္ေပးသကဲ့ သုိ႔ ျဖစ္ေစႏုိင္ရာ ထုိကဲ့သုိ႔ ျပဳလုပ္ေန ၾကဦးမည္ဆုိပါက မလိုအပ္ေသာ ဒုကၡအမ်ားအျပားကုိ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည့္ အေျခအေန တစ္ရပ္အား ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးရာမေရာက္ဘဲ ပိုမို အရွိန္ျမင့္တက္လာ ေအာင္ ျပဳလုပ္လိုက္သကဲ့သုိ႔ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါသည္။

    Link =>https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=724084050959836&id=216265185075061

  • လွ်ဳိ၀င္လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ

    ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၃၊ ၂၀၁၄
    M-Media
    ဘာသာျပန္ဆိုသူ- ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္

    1392924232400
    “ အတိတ္ကာလတုန္းကလိုေရာ အနာဂတ္မွာပါ အိႏိၵယျပည္သူေတြက ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲရပ္တည္သြားမွာပါ။ ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစ ဆိုးက်ဳိးျဖစ္ေစ ႀကံဳလာခဲ့ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတူတစ္ကြ ခံယူသြားပါမယ္ ”

    ၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ၿဗိတိသွ်ထံမွ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရရိွေသာေန႔တြင္ အိႏိၵယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဂ်၀ါဟာလလ္ ေနရူးက ဤစကားရပ္မ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထိုကာလေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား ဆက္ဆံေရးသည္ ရင္းႏီွးမႈ၊ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္း ႏွင့္ သူစိမ္းဆန္ျခင္းတို႔အၾကား လူးလာေခါက္တုန္႔ျဖစ္ေနခဲ့၏။

    သို႔ေသာ္ အိႏိၵယ၏ ကမာၻ႕စင္ျမင့္ေပၚ တက္ေရာက္လာႏိုင္ခဲ့မႈ ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီအကူးအေျပာင္းတို႔က ေဒသတြင္း ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးေပၚ မူတည္လ်က္ ႏွစ္ႏိုင္ငံအျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးကို ႏွစ္ဖက္အစိုးရအား ျပန္လည္သံုးသပ္ေစလိုက္သည္။

    ထြန္းေပၚလာေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အသြင္ေျပာင္းမႈအား နယူးေဒလီအတြက္ တရုတ္ လႊမ္းမိုးမႈေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေသာ အခြင့္အလမ္း ျဖစ္ေစသလို အိႏိၵယ၏ ဗ်ဴဟာ လက္တံကိုလည္း ဆန္႔ထုတ္ႏိုင္ေစသည္ဟု အိႏိၵယမွ အျမင္ရိွေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚရိွသည့္ တရုတ္ၾသဇာကို အနီးကပ္ သုိ႔မဟုတ္bအလယ္အလတ္အားျဖင့္ ၿပိဳင္ဆိုင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရိွေသာ္ ၎ဆက္ဆံေရးအတြက္ ထိခိုက္စရာျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဖက္ကလည္း အိႏိၵယႏွင့္ ခိုင္မာေသာဆက္ဆံေရး ထူေထာင္ႏို္င္ေအာင္ ဦးတည္ေနသည္။ ထိုေရာအခါ အိႏိၵယ-ျမန္မာဆက္ဆံေရး ခိုင္မာအားေကာင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် မဟာဗ်ဴဟာၿခိမ္းေျခာက္မႈျဖစ္လာမည္ဟု တရုတ္တို႔က ျမင္ျပန္သည္။

    ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မ်ားတစ္ေလွ်ာက္လံုး ဆက္ဆံေရးေႏြးေထြး ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ အာဏာ သိမ္းယူမႈက ေအးစက္ တင္းမာသြားေစခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း၏ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ကာလအတြင္း  အိႏိၵယ မ်ဳိးႏြယ္တို႔မွာ ပစ္မွတ္ထားခံရသည္၊ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အတြင္းက အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားမ်ားဟု ၾကည့္ျမင္ခံရသည္။ ဆက္လက္ျဖစ္တည္လာေသာ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒလိႈင္းက ႏိုင္ငံတြင္းရိွ အိႏိၵယသား မ်ားစြာကို ျပည္ပသို႔ တြန္းထုတ္ခဲ့သည္။

    အိႏိၵယသည္ ဒီမိုကေရစီကို အက်ယ္ျပန္႔ဆံုး က်င့္သံုးေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ဘက္မလိုက္ လႈပ္ရွားမႈ၏ ဦးေဆာင္ႏိုင္ငံ တစ္ခုအျဖစ္ လည္းေကာင္း ဂုဏ္ယူလာခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွာ ၾကာေညာင္းေနၿပီျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ ေခတ္သစ္သမိုင္းရိွ အေစာပိုင္းကာလ၌ ထိုဂုဏ္ယူဖြယ္ အခ်က္ႏွစ္ရပ္လံုးက အိႏိၵယ-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးကို အႀကီးအက်ယ္ အေရာင္ဆိုးခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မ်ား တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဆက္ဆံေရးေႏြးေထြး ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ အာဏာ သိမ္းယူမႈက ေအးစက္ တင္းမာသြားေစခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း၏ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ကာလအတြင္း  အိႏိၵယ မ်ဳိးႏြယ္တို႔မွာ ပစ္မွတ္ထားခံရသည္၊ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အတြင္းက အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားမ်ားဟု ၾကည့္ျမင္ခံရသည္။ ဆက္လက္ျဖစ္ တည္လာေသာ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒလိႈင္းက ႏိုင္ငံတြင္းရိွ အိႏိၵယသားမ်ားစြာကို ျပည္ပသို႔ တြန္းထုတ္ခဲ့သည္။

    စစ္ေအးကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္လည္း အိႏိၵယသည္ ျမန္မာႏို္င္ငံႏွင ့္ပတ္သက္၍ လံုးလံုးလ်ားလ်ား စိတ္မ၀င္စားေသာ ၾကားေန၀ါဒကို က်င့္သံုးခဲ့၏။ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မ်ားေႏွာင္းပိုင္းတြင္ေတာ့ အာရွတိုက္၏ ဒီမိုကေရစီမီးရွဴးတန္ေဆာင္ျဖစ္လာရန္ နယူးေဒလီမွ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားသူမ်ား အခန္းက႑ကို ဖြင့္လွစ္အားေပးခဲ့သည္။

    သူစိမ္းဆန္ေသာ မူ၀ါဒထံ ယင္းကဲ့သို႔ အေကာင္းျမင္ ခ်ဥ္းကပ္မႈမွာ ဗ်ဴဟာေျမာက္ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားကို မျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ ဒီမိုကေရစီႀကိဳးပမ္းမႈကို ကူညီရာ မေရာက္ေၾကာင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းရိွ ဖိႏွိပ္မႈ ဗီဇကိုသာ ပို၍ဆုိး၀ါးသြားေစေၾကာင္း နယူးေဒလီမွ မ်ားမၾကာမီ သိနားလည္သြားခဲ့ပါသည္။ အိႏိၵယအေပၚ မလိုမုန္းတီးမႈႀကီးထြားလာရာတြင္ တရုတ္သည္ စစ္အာဏာရွင္တို႔၏ အရင္းႏွီးဆံုး မဟာမိတ္ ျဖစ္လာပါေတာ့သည္။ သို႔ႏွင့္ အိႏိၵယသည္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တြင္ က်င့္သံုးေနေသာ သရုပ္မွန္၀ါဒကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရုပ္သိမ္းကာ ျမန္မာအစိုးရအား ခ်ဥ္းကပ္၏။

    အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သက္ဆိုးရွည္ဦးမည္ကို နယူးေဒလီမွ လက္ခံနားလည္သြား၍ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္၀ယ္ အိႏိၵယသည္ ရန္ကုန္သို႔ လက္နက္ေရာင္းခ်သည့္ အစိုးရအဖြဲ႕ ရွစ္ဖြဲ႕အနက္ အပါအ၀င္ ျဖစ္လာသည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက မတည္ၿငိမ္ခဲ့ေသာ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးကို အထူးအေလးေပးလာသည္။

    ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဒီမိုကေရစီအကူးအေျပာင္း ျပဳလုပ္မည္ဟုဆိုၿပီးသည့္ေနာက္ ႏိုင္ငံတကာမွ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈကို ဖယ္ရွားေပးခဲ့သည္။ ဤတြင္ အိႏိၵယအစိုးရႏွင့္ ၄င္း၏အေပါင္းအပါတစ္ခ်ဳိ႕က အိႏိၵယတိုက္နယ္ အစြန္အဖ်ားျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအား လႊမ္းမိုးႏိုင္မည့္ မဟာဗ်ဴဟာ အခြင့္အလမ္းကို ေတြ႕ျမင္လာၾကသည္။

    ONGC Videsh ၊ Jubilant ေရနံႏွင့္သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕၊ Century Ply-Star ဘိလပ္ေျမလုပ္ငန္း စသည့္ အိႏိၵယလုပ္ငန္းအုပ္စုတို႔သည္ ျမန္မာသို႔ ၀င္ေရာက္လာၾကသည္။ ယခုအခါ အိႏိၵယႏိုင္ငံ၏ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမႈ ေဒၚလာ သန္း ၃၀၀ အထိ ေရာက္ရိွေနၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္း ႏိုင္ငံတကာ တိုက္ရိုက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ FDI မွာ ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၄၃၀၀ အထိ ေရာက္ေနရကား ၎မွာ မဆိုစေလာက္ေသာ ပမာဏမွ်သာ ျဖစ္ေနေသး၏။ ၎အျပင္ FDI အမ်ားစုသည္ တရုတ္ျပည္မွျဖစ္ေနသည္။ ေနျပည္ေတာ္ အစိုးရသည္ တရုတ္(နွင့္ ရုရွ)အေပၚ စစ္ေရးအရမွီခိုမႈမွ ဖယ္ခြာရန္ႀကိဳးစားေသာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွစတင္ကာ တရုတ္ျပည္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ထိုးက်သြားခဲ့သည္။ ဤက႑တြင္ အိႏိၵယသည္ ၿပိဳင္ဖက္ မဟုတ္သည့္အျပင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္၀င္မလွ်ဳိခဲ့။

    အိႏိၵယအေနျဖင့္ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ျမွဳပ္ႏွံမႈ၌ ၾသဇာေညာင္းေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားစြာ ရိွ၏။ အိႏိၵယ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနိမ့္က်သည့္ စြမ္းအင္ဆိုင္ရာ အေျခခံ အေဆာက္အဦလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္က ျမန္မာ၏ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ကို အိႏိၵယသို႔ သယ္ယူျဖန္႔ခ်ိႏိုင္ေရး၌ နယူးေဒလီ အဖို႔ အဟန္႔အတားျဖစ္ရသည္။ တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက ႏွစ္ႏိုင္ငံၾကား နယ္စပ္ေဒသမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနိမ့္က်ေနသည္မွာလည္း မျငင္းႏိုင္။ ဗဟိုဦးစီးခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ႏွင့္ ႀကိဳးနီစနစ္ကလည္း နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ေႏွာင့္ေႏွးသြားေစခဲ့သည္။

    ယခုအခါ အိႏိၵယသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ေႏြးေထြးႀကိဳဆိုလိုသည့္ သေဘာထားရိွေနပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ မ်က္ႏွာစာတြင္ တတ္ႏိုင္သမွ် ပါ၀င္ေဖာ္ေဆာင္ခ်င္ေနသည္။ အိႏိၵယအေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းသည္ အျခားေဒသမ်ားႏွင့္ႏိႈင္းစာပါက ထီးတည္းတည္ရိွေနရာ နယူးေဒလီမွ ၎အားျမွင့္တင္လိုေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏွင့္ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရးအရ ခိုင္မာနက္ရိႈင္းေသာ ဆက္ဆံေရးျဖစ္ရန္အတြက္ အိႏိၵယ အာဏာပိုင္တို႔အား ေစ့ေဆာ္လ်က္ ရိွေနေပသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ဖက္ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရး အေျခအေနမ်ား လိပ္ခဲတည္းလည္းျဖစ္ေနျခင္းက အိႏိၵယအာဏာပိုင္မ်ား အတြက္ အဓိကေခါင္းခဲစရာ ျဖစ္ေစသည္။ ဥပမာ – ျမန္မာမြတ္စ္လင္မ္တို႔ အေပၚ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ အၾကမ္းဖက္ျဖစ္စဥ္မ်ားက ေဒသတြင္းရိွ မြတ္စ္လင္မ္ အခ်ဳိ႕ကို အစြန္းေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔သလိုျဖစ္ေနသည္။ ထိုအခ်က္သည္ အိႏိၵယအတြင္း၌ သာမက ေတာင္အာရွ၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွအစြန္အဖ်ားရိွ အခ်ဳိ႕ေဒသမ်ားအထိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ သာသနိကအ ေဆာက္အဦးမ်ားကို လက္စားေခ် တုန္႔ျပန္ေသာ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ျဖစ္လာမည္ ့အႏၱရာယ္ရိွေနသည္။ ႏွစ္ဖက္ နယ္စပ္တြင္ ခြေနေနၾကေသာ နာဂ လူ႔အစုအေ၀းအေပၚ အစိုးရႏွစ္ဖက္လံုးမွ အာရံုစိုက္ေနရဆဲ။ အေၾကာင္းမွာ နာဂျပည္ဟူေသာ အေၾကာင္းတရားက ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုး၏ ပိုင္နက္အတြင္း၌ ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ အႏၱရာယ္ျဖစ္လာႏိုင္ေပသည္။

    အိႏိၵယႏွင့္ နက္ရိႈင္းသည့္ ဆက္ဆံေရးထူေထာင္ပါက မိမိ နယ္စပ္ဖက္ရိွ အေျခမက်ေသးေသာဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကိုလည္းေကာင္း၊ ေဒသတြင္း အေရးပါသူမ်ားႏွင့္ တကြ တရုတ္ျပည္၏ မိတ္ဖက္ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာကိုလည္းေကာင္း ထိခုိက္ နစ္နာေစႏိုင္သည္ဟု ေနျပည္ေတာ္မွ ရႈျမင္ထားသည္။ ေဘဂ်င္း အေပၚ  ျမန္မာ၏ စီးပြားေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး မွီခိုေနမႈ အရ ေနျပည္ေတာ္အစိုးရမွာ သတိျပဳ၍ ေရွ႕ဆက္တိုးဖြယ္ ရိွေနသည္။ အကယ္၌ ျမန္မာ-တရုတ္ဆက္ဆံေရး၌ အတြင္းက်က်ေျပာင္းလဲမႈ မရိွလွ်င္ပင္ အိႏိၵယႏွင့္ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ စသည့္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံအဖို႔ ေရြးခ်ယ္စရာ မ်ားစြာရိွေၾကာင္း သိျမင္ေစၿပီး ေဘဂ်င္းကို ဆန္႔က်င္ရန္ အရွိန္ျမွင့္ တြန္းအားေပးၾကမည္ျဖစ္သည္။ အိႏိၵယႏိုင္ငံႏွင့္ စီးပြားေရး၊ ႏို္င္ငံေရး၊ စစ္ေရးဆက္ဆံမႈ တျဖည္းျဖည္း တိုးတက္လာျခင္းသည္ ေဘဂ်င္း-ျမန္မာ အထူးဆက္ဆံေရးအေပၚ ၿခိမ္းေျခာက္ခ်က္ဟူ၍ တရုတ္အာဏာပိုင္မ်ား၌ အျမင္ရိွေနသည္။

    ျမန္မာအစိုးရသည္ အိႏိၵယ ႏွင့္ တရုတ္ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုး၏ တန္ဖိုးကို နားလည္ထား၏။ အိႏိၵယႏိုင္ငံ၏ လံုၿခံဳေရးအေနအထား (ႏွင့္) ေရနံ/သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႕အရင္းအျမစ္အသစ္မ်ားအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈသည္ ျမင္သာလွေသာ အနာဂတ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ပါ အက်ဳိးတူ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို  ေပါက္ေျမာက္ေစႏိုင္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ျမန္မာကို အသံုးခ်ၿပီး ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္အထိ တရုတ္၏ေျခလွမ္း က်ဲလာမႈ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ဖက္ ကုန္းတြင္းပိုင္းရိွ စြမ္းအင္ ရရိွမႈအေပၚ လံုၿခံဳေရးစသည္တို႔က ေဘဂ်င္းအတြက္ ျမန္မာကို မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ အဓိကလက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ ဖန္တီးေနဦး မည္ျဖစ္သည္။

    ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဒီမိုကေရစီအကူးအေျပာင္းကို ေအာင္ျမင္ေအာင ္ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ အတိတ္တစ္ခ်ိန္က ဖယ္ၾကဥ္ခံ ဘ၀သို႔ ေနာက္ျပန္လွည့္ သည္ျဖစ္ေစ မဟာဗ်ဴဟာက်သည ့္အေနအထားတြင္ ရိွေနေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။ ထို႔ျပင္ သဘာ၀ သယံဇာတမ်ားကလည္း တရုတ္ႏွင့္အိႏိၵယ၏ အက်ဳိးစီးပြား ေရာယွက္ေနေသာေဒသတြင္းရိွ ပါ၀ါအားၿပိဳင္မႈ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာအား ဆက္လက္ အရိပ္မိုးေနေပဦးမည္။ တရုတ္ႏွင့္အိႏိၵယတို႔၏ လက္မ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံထဲတြင္ အမွန္တကယ္ ယွဥ္တြဲတည္ရိွသြားႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေစကာမူ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ၎၏ လက္ရိွ သမိုင္းမ်က္ႏွာစာ၊ စစ္ေရး အေထာက္အပံ့၊ ေနျပည္ေတာ္အက်ဳိးကို ေရရွည္လိုက္ေလ်ာမႈတို႔အားျဖင့္ ထင္ထင္ရွားရွား ေျခလွမ္းသာလြန္ အျမတ္ထုတ္ေနဦးမည္သာတည္း။

    Ref : International Policy Digest & Huffington Post
    Original Post : Can China and India Coexist in Myanmar ? (By Daniel Wagner and Giorgio Cafiero )
    Translation : Myint Mo Maung Maung

    —————————————-
    ** M-Media ၏ မူပိုင္ သတင္း/ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ဘာသာျပန္ မ်ားကို အြန္လိုင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာကူးယူေဖာ္ျပႏို္င္ပါသည္။ ကူးယူေဖာ္ျပသူမ်ားအေနျဖင့္ M-Media မူရင္းလင့္ခ္ကို ထည့္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။

    M-Media ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရိွဘဲ စီးပြားျဖစ္ ထုတ္ေဝေသာ Print Media မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္းမ်ား လုံးဝ ခြင့္မျပဳပါ။
    ဆက္သြယ္ရန္ editor@m-mediagroup.com

  • ျပည္လံုးကၽြတ္ သန္းေခါင္စာရင္းက ျပည္တြင္းပဋိပကၡေတြ ဖိတ္ေခၚေနေလသလား

    ေဆာင္းပါးရွင္ – အိုလိႈင္ မာန္ဇူး
    ဘက္မလိုက္ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၁ အမွတ္ ၂ မွ ေဆာင္းပါးကို ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

    census
    မတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔ ကေန ဧၿပီလ ၁၀ ရက္ေန႔ အၾကားမွာ ေကာက္ခံမယ့္ ျပည္လံုးကၽြတ္သန္းေခါင္းစာရင္းဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ အေျခခံအခ်က္အလက္ေတြကို ေဖာ္ျပေပးမွာျဖစ္သလို လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံသားျဖစ္တည္ေရးတို႔အေပၚ နားလည္မႈကြဲလြဲေစမယ့္ စာရင္းဇယားလည္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီသန္းေခါင္းစာရင္းေကာက္ခံမယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ေရႊ႕ဆိုင္းေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနၾကတာေတြရွိသလို သန္းေခါင္စာရင္းေမးခြန္းေတြကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနတာေတြလည္းရွိပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္အတြင္း သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံထားတာ မရွိဘဲ ခန္႔မွန္းေျခေတြနဲ႔ လည္ပတ္လာခဲ့တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္လံုးကၽြတ္သန္းေခါင္းစာရင္းဟာ မျဖစ္မေနေကာက္ခံဖို႔ လိုေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ျငင္းလို႔မရပါဘူး။

    သမိုင္းတေလၽွာက္ကစစ္တမ္း
    ————————–——–
    ျမန္မာ့သမိုင္းေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ကိုျပန္ၾကည့္ရင္လည္း ျပည္လံုးကၽြတ္သန္းေခါင္စာရင္းဆိုၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ ေကာက္ခံခဲ့တာ မရွိဘူးလို႔ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ ေရွ႕ျမန္မာျပည္ရွင့္မင္းေတြ လက္ထက္က အခြန္ေကာက္ေတြကို ေကာက္ခံရရွိႏိုင္ဖို႔အတြက္ တႏိုင္တပိုင္ စစ္တမ္းေတြေကာက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ပထမဆံုး ေခတ္သစ္ ေမာ္ဒါန္ သန္းေခါင္စာရင္းကိုေတာ့ ၁၈၇၂ ခုႏွစ္မွာ ေကာက္ခံခဲ့ၿပီး ဒုတိယအၾကိမ္အျဖစ္ ၁၈၈၁ ခုႏွစ္မွေကာက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ၁၈၇၂ နဲ႔ ၁၈၈၁ ခုႏွစ္ေတြမွာေကာက္ခံခဲ့တဲ့ သန္းေခါင္ စာရင္းေတြကိုေတာ့ ျဗိတိသၽွ လက္ေအာက္က်ေရာက္ေနခဲ့တဲ့ ေအာက္ျမန္မာျပည္မွာ သာ ေကာက္ခံခဲ့တာပါ။ ျဗိတိသၽွေခတ္တေလၽွာက္မွာ ၁၈၉၁ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၄၁ ခုႏွစ္အထိ ဆယ္ႏွစ္တစ္ၾကိမ္ျပည္လံုးကၽြတ္ သန္းေခါင္စာရင္းကို ပံုမွန္ေကာက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ျပည္လံုးကၽြတ္လို႔ အမည္ခံထားေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ငါးပံု ေလးပံု ေလာက္ကိုဘဲ ေကာက္ခံႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ျပည္တြင္းေရး မတည္ျငိမ္မႈေတြေၾကာင့္ ဆယ္ႏွစ္တစ္ၾကိမ္ေကာက္ခံရမယ့္ သန္းေခါင္စာရင္း အတြက္ အတားအဆီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္ၿပီးေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ နဲ႔ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ေတြမွာ ျပည္လံုးကၽြတ္ သန္းေခါင္စာရင္း ႏွစ္ၾကိမ္သာေကာက္ခံႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သြားလာရခက္တဲ့ နယ္စပ္ေဒသေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ အရပ္ေဒသေတြမွာ ေကာက္ခံႏိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိဘဲ ခန္႔မွန္းစာရင္းေတြကိုသာ ေပါင္းထည့္ခဲ့ပါတယ္။ ယခင္ေကာက္ခံခဲ့တဲ့သန္းေခါင္စာရင္းေတြက တိက်မႈမရွိတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ေကာက္ခံခဲ့တဲ့ ေနရာေဒသေတြ မတူညီတာကတစ္ေၾကာင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ယခုေကာက္ခံဖို႔ျပင္ဆင္ေနတဲ့ သန္းေခါင္စာရင္း ေလာက္ေတာ့ အားထားရတဲ့ စာရင္းဇယားေတြ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူးလို႔ မွန္းဆႏိုင္ပါတယ္။

    စာရင္းဇယားရွိဖို႔ လိုအပ္ခ်က္
    ————————–——–
    လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ေထာက္ပံ့ကူညီတဲ့အေနနဲ႔ အခ်ိန္တိုအတြင္း ေခတ္မွီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေစဖို႔ ကမၻာ့ႏိုင္ငံႀကီးေတြနဲ႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာအဖြဲ႕အစည္းေတြက ေငြေၾကးေတြနဲ႔တစ္မ်ိဳး၊ နည္းပညာေတြနဲ႔ တဖံု ဝိုင္းဝန္းကူညီေပးေနပါၿပီ။ ျပည္လံုးကၽြတ္ ေသာက္သံုးေရရရွိေရး၊ လၽွပ္စစ္မီးရရွိေရး၊ လူတိုင္း ေဆးကုသမႈခံယူႏိုင္ေရး၊ ကေလးသူငယ္တိုင္းပညာသင္ႏိုင္ေရး ေတြအျပင္ စိုက္ပ်ိဳးေျမတိုးခ်ဲ႕ေရး၊ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးတိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ေရး၊ ေၾကနန္းဆက္သြယ္ေရး အဆင့္ျမင့္မားေရး၊ ဘဏ္စနစ္ထြန္းကားေရးနဲ႔ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းငယ္မ်ား ေအာင္ျမင္ ထြန္းေပါက္ေရး အစရွိတဲ့ ျပည္လံုးကၽြတ္ တိုးတက္ေစေရးေတြ အတြက္ ေဒၚလာသန္း ေပါင္းမ်ားစြာ ျမန္မာျပည္ထဲကို စီးဝင္လာေနတဲ့ သတင္းေကာင္းေတြလည္း အဆက္မပ်က္ ၾကားသိေနရပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ဆိုရင္ေတာ့ ကမၻာ့ဘဏ္က ျပည္လံုးကၽြတ္ လၽွပ္စစ္မီးရရွိေရးနဲ႔ လူတိုင္းေဆးကုသ ခြင့္ရွိႏိုင္ေရးအတြက္ ေခ်းေငြအျဖစ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းႏွစ္ေထာင္ ကူညီမယ္လို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ လက ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ လၽွပ္စစ္စြမ္းအင္အတြက္ အာရွဖြံ႔ျဖိဳးေရး ဘဏ္ကလည္း ေဒၚလာ သန္း ၆၀ ေခ်းေငြအျဖစ္ ကူညီေပးဖို႔ စီမံထားပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဆက္သြယ္ေရး အတြက္ ေဒၚလာ သန္း ၃၁.၅၊ ဘ႑ာေရးစနစ္ ေခတ္မွီဖို႔အတြက္ ေဒၚလာ သန္း ၃၀၊ ပညာေတာ္သင္နဲ႔ ဆင္းရဲ႕တဲ့ကေလးေတြကို ပညာေရးအေထာက္ကူျပဳဖို႔ အတြက္ ေဒၚလာသန္း ၆၀ လည္း ေထာက္ပံ့ကူညီေပးဖို႔ အရန္သင့္ရွိေနပါတယ္။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ ေနာက္ထပ္ ကမ္းလွမ္းထားတဲ့ စီမံကိန္းေတြလည္း မ်ားစြာရွိပါေသးတယ္။

    တိုင္းတပါးက ကူညီတဲ့အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာေငြကေန ထုတ္ယူ သံုးစြဲမယ့္ ေငြေၾကးေတြ ကလည္း ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာသန္း ေပါင္း မ်ားစြာရွိမွာပါ။ အရင္ကလို ႏိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာေငြေတြကို စစ္တပ္ အတြက္ အမ်ားစုသံုးစြဲမွာ မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူ႕ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတက္ေရးအတြက္ သံုးစြဲၾကမွာျဖစ္လို႔ ဘယ္စီမံကိန္းအတြက္ ေငြေၾကးဘယ္ေလာက္သံုးစြဲမလဲ။ဘယ္အရပ္ ဘယ္ေဒသမွာ ဘယ္လိုစီမံကိန္းေတြခ်မွတ္မလဲ။ ဘယ္အစု ဘယ္အဖြဲ႕ေတြက ကိုင္တြယ္လုပ္ေဆာင္မလဲ ဆိုတာေတြကိုပါ စနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲဖို႔လိုအပ္လာပါတယ္။ ဒီလို စီမံကိန္းေတြခ်မွတ္ရာမွာ ဘယ္အရပ္ဘယ္ေဒသမွာ လူဦးေရဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ လူဦးေရပ်ံ႕ႏွံမႈ၊ သိပ္သည္းမႈ ဘယ္လိုရွိသလဲ ဆိုတာေတြ သိဖို႔လိုပါတယ္။ ဘယ္အရပ္ေဒ သက လူေတြက ပိုၿပီးလိုအပ္သလဲ ဆိုတာလည္း သိဖို႔လိုတယ္။ လိုအပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ သံုးစြဲဖို႔ရာအတြက္လည္း လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုသိရွိဖို႔လိုသလို၊ လိုအပ္လို႔ သံုးစြဲရျခင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ျပသဖို႔လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီအျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚေလၽွာက္လွမ္းေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အေလၽွာက္ ဒီစီမံကိန္းေတြကို အေကာင္အထည္ေဖၚရာမွာ လူထု ကုိယ္စားလွယ္ေတြကတဆင့္ လူထုပါဝင္ပတ္သက္မႈရွိဖုိ႔လုိ အပ္ပါတယ္။ သုိ႔မွသာ ဒီစီမံကိန္းေတြဟာ လူထုဆႏၵသေဘာထားကုိ ထင္ဟပ္ေစမွာျဖစ္တယ္။ လူထုကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေရြးခ်ယ္ေရးကိစၥက လူဦးေရ အနည္းအမ်ားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ လူမ်ိဳးစုေတြကိုကိုယ္စားျပဳမယ့္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအတြက္ လူမ်ိဳးစုသတ္မွတ္မႈနဲ႔ လူမ်ိဳးစုဝင္ ဦးေရကိုလည္း သိဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးဟာ စပ္ဆက္မႈရွိေနတဲ့အတြက္ သန္းေခါင္စာရင္းကလည္း မျဖစ္မေနေကာက္ခံဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။

    လူမ်ိဳးစု အရႈပ္အေထြး
    ————————-
    သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံဖို႔ အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနၿပီဆိုေပမယ့္ မလိုလာအပ္တဲ့ ပဋိပကၡေတြကိုပါ သန္းေခါင္စာရင္းရဲ႕ ရလဒ္နဲ႔ အတူ ပူးတြဲေရာက္ရွိလာမွာကိုေတာ့ စိုးရိမ္စရာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လူမ်ိဳးစုေပါင္းေျမာက္စြာ မွီတင္းေနထိုင္ တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး လူမ်ိဳးစုေတြကို အသိအမွတ္ျပဳပံု၊ ခြဲျခား သတ္မွတ္ပံုေတြကလည္း ရႈပ္ေထြးလွပါတယ္။ လက္ရွိ သန္းေခါင္စာရင္းဟာလည္း တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး ၁၃၅ မ်ိဳးကို အေျခခံတယ္လို႔ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဝန္ႀကီး ဦးခင္ရီ က ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီသန္းေခါင္စာရင္းမွာ တိုင္းရင္းသား မဟုတ္သူေတြရဲ႕ စာရင္းလည္းပါမွာျဖစ္သလို သန္းေခါင္ စာရင္း ေကာက္ခံၿပီးရင္လည္း လူမ်ိဳးစုေတြကို အတိုးအေလ်ာ့ ျပန္လည္ျပင္ဆင္မယ္လို႔ ဦးခင္ရီ အၾကိမ္ၾကိမ္ေျပာဆိုခဲ့တာ ေတြလည္းရွိပါတယ္။

    လူဦးေရ နဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္ အေပၚအေျခခံၿပီး ျပည္သူလြတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ခန္႔အပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္ အတြက္ေတာ့ သိပ္ၿပီး အျငင္းပြားႏိုင္ဖြယ္ရာမရွိပါဘူး။ လက္ရွိ ဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒအရ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၃၃၀ ဦးကိုသာ ျပည္သူေတြက တိုက္ရိုက္မဲ ေပးေရြးခ်ယ္ရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ လူဦးေရ အနည္းအမ်ားအေပၚ အေျခခံၿပီး မဲဆႏၵနယ္ေျမ သတ္မွတ္မႈေတြျပင္ဆင္ဖို႔ အေထာက္ အကူျပဳပါလိမ့္မယ္။

    အမ်ိဳးသားလြတ္ေတာ္မွာေတာ့ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္း တစ္ခုစီက ကိုယ္စားလွယ္ ၁၂ ဦးစီ ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ရမွာျဖစ္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ ခြင့္ရေဒသေတြရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြလည္း ပါဝင္ႏိုင္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္း ဖြင့္ထားေပးပါတယ္။ လက္ရွိ ျပည္နယ္ ၇ ခုက လူမ်ိဳးစုေတြကို အေျခခံထားတဲ့ အျပင္ ျပည္နယ္တိုင္းမွာ လူမ်ိဳးစု တစ္စု မကရွိတယ္လို႔ အၾကမ္းဖ်င္း နားလည္လို႔ရပါတယ္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတည္း ရွိတယ္ဆိုတဲ့ မြန္ လူမ်ိဳးေတြေနထိုင္ရာ မြန္ျပည္နယ္မွာ ေတာင္မွ ဗမာလူမ်ိဳးနဲ႔ ကရင္ လူမ်ိဳးေျမာက္မ်ားစြာ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ခ်င္းျပည္နယ္မွာဆိုရင္ေတာ့ ခ်င္းလူမ်ိဳးေပါင္း ၅၃ မ်ိဳးရွိတယ္လို႔ သက္မွတ္ထားပါတယ္။ အမ်ိဳးသားလြတ္ေတာ္ဟာ လူမ်ိဳးစုေတြကို အေျခခံတဲ့ လူမ်ိဳးစုလြတ္ေတာ္ မဟုတ္ေပမယ့္ လူမ်ိဳးစုအေရး ေရွ႕တန္းတင္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးမွာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ လူမ်ိဳးဟာလည္း အေရးပါလွပါတယ္။ တိုင္း ၇ ခု က ကိုယ္စားလွယ္ အမ်ားစုဟာ ဗမာ လူမ်ိဳးေတြျဖစ္ႏိုင္ေခ်ပိုမ်ားေပမယ့္ လူမ်ိဳးစုကြဲေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာေနထိုင္တဲ့ ျပည္နယ္ေတြမွာေတာ့ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ ေရြးခ်ယ္ရာမွာ အေဝ မတည့္တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ျပည္နယ္တစ္ခု အတြက္ ရပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၂ ေနရာကို လူမ်ိဳးစုေပါင္းမ်ားစြာက အၿပိဳင္အဆိုင္ ဝိုင္းလုၾကတဲ့ျပႆနာမ်ိဳး မၾကံဳေတြ႕ရေအာင္နဲ႔ ဟိုလူမ်ိဳးကို ကိုယ္စားမျပဳဘူး…ဒီလူမ်ိဳးကို ကိုယ္စားမျပဳဘူးဆိုတဲ့ အျမင္ေတြကို ေက်ာ္လြားဖို႔အတြက္ လူမ်ိဳးစုေတြေဖာင္းပြေနတာ တစ္စုတစ္စည္းတည္း ရပ္တည္ၾကဖို႔ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ႀကိဳးပမ္းေနၾကပါတယ္။ တစ္ဖက္မွာေတာ့ လူမ်ိဳးစုရဲ႕ လူဦးေရးမ်ားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသားလြတ္ေတာ္မွာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာင္းရာမွာ တပန္းသာတယ္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ လူဦးေရႀကီးထြားဖို႔အေရး စည္းရံုးလႈံ႕ေဆာ္ေနၾကတာေတြလည္းရွိပါတယ္။

    လူဦးေရဆိုင္ရာ လူမ်ိဳးစုအရႈပ္အေထြးကေတာ့ တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ နဲ႔ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေရြးရာမွာ ပိုမိုျမင္သာပါတယ္။ လက္ရွိ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္အရ ေဒသတစ္ခုမွာ စုေဝးေနထိုင္တဲ့ လူမ်ိဳးစုဦးေရဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဦးေရစုစုေပါင္းရဲ႕ အနည္းဆံုး (၀.၁) ရာခိုင္ႏႈန္းရွိတယ္ဆိုရင္ ၎တို႔ေနထိုင္ရာ အရပ္က သက္ဆိုင္ရာ လူမ်ိဳးစုကိုကိုယ္စားျပဳတဲ့ တိုင္းရင္းသားေရးရာ ကိုယ္စားလွယ္ ရပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ လူမ်ိဳးစု ေသးေသးေလးေတြအျဖစ္ ကြဲျပားေနၾကလို႔ လူဦးေရ နည္းပါးတဲ့ လူမ်ိဳးစုငယ္ေတြကေတာ့ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းအဆင့္မွာ တိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ရပိုင္ခြင့္ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ိန္တည္းမွာလည္း သုေတသနျပဳၿပီး သတ္မွတ္ထားတာ မဟုတ္ဘဲ အာဏာရွင္ေတြ သတ္မွတ္ေပးခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသား ၁၃၅ မ်ိဳးစာရင္းထဲမွာ မပါတဲ့ လူမ်ိဳးေတြကလည္း ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္း လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးအရ ကိုယ္စားျပဳခြင့္ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သန္းေခါင္းစာရင္းမွာ ထြက္ရွိလာမယ့္ လူမ်ိဳးစု လူဦးေရေတြအေပၚအေျခခံၿပီး ႏိုင္ငံေရး အရႈပ္အေထြးေတြျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ရာရွိပါတယ္။

    ဘာသာေရးတင္းမာမႈ
    ————————-
    သန္းေခါင္းစာရင္း ရလဒ္အေပၚအေျခခံၿပီး ျဖစ္ေပၚႏိုင္တဲ့ အႀကီးမားဆံုးတင္းမာမႈကေတာ့ ဘာသာေရးျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ခန္႔မွန္းေျခ အရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ၈၉%၊ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ၄% နဲ႔ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ ၄% စီရွိတယ္လို႔ အမွန္လုိ႔ယူဆလုိ႔ မရတဲ့ စာရင္းမ်ားကုိ အားထားေဖၚျပၾကပါတယ္။ အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္ ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ နယ္စပ္ေဒသ တစ္ေလ်ာက္က ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ေတြကိုပါ ေပါင္းထည့္လိုက္ရင္ အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္နဲ႔ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ ၁၀% ခန္႔စီရွိႏိုင္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္း ၾကတယ္။ ယခု သန္းေခါင္စာရင္း ဟာ တိက်မွန္ကန္မႈမ်ားမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္နဲ႔ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ဦးေရဟာ ယခင္တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ စာရင္းထက္ မ်ားေနပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ဒီဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ လူဦးေရတိုးႏႈန္း ျမင့္မားတယ္လို႔ လြဲမွားစြာ ေကာက္ခ်က္ခ်မိၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ဦးေရေတြ ေလ်ာ့က်လာေနၿပီဆိုတဲ့ စြပ္စြဲေျပာဆိုေနတာကို ေထာက္ပံ့ေပးသလိုျဖစ္သြားပါမယ္။ ယခင္က စာရင္းမွားေနတာကို သတိမူၾကမွာ မဟုတ္ဘဲ ၄% ႏႈန္းကေန ၁၀% ပတ္ဝန္းက်င္ခန္႔ တိုးလာပါလားလို႔ ထင္ၾကရင္ျဖင့္ ဘာသာေရး ကိုအေျခခံတဲ့ တင္းမာမူေတြ ပိုမို ႀကီးထြားလာႏိုင္ပါတယ္။

    ၂၀၁၄ ျပည္လံုးကၽြတ္သန္းေခါင္စာရင္းဟာ အႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ လွစ္ဟာေနတဲ့ လူဦးေရ စာရင္းဇယားေတြကို ဖြင့္ဟေပးမွာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့အတြက္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေတြကလည္း ေငြေရးေၾကးေရး အရေရာ၊ နည္းပညာအရပါ ဝိုင္းၿပီးကူညီၾကတယ္။ အသင္းအဖြဲ႕ေတြကလည္း ပညာေပးေတြလုပ္ၾက၊ စည္းရံုးမႈေတြလုပ္ၾကနဲ႔။ အစိုးရကလည္း အပြင့္လင္းဆံုးျဖစ္ရမယ္၊ အမွန္ကန္ဆံုးျဖစ္ရမယ္၊ လူေတြရဲ႕ဆႏၵ အရျဖစ္ရမယ္၊ ေနာက္ပိုင္းျပင္စရာရွိရင္ျပင္ေပးပါ့မယ္နဲ႔ ခိုင္ခိုင္မာမာ ေၾကြးေက်ာ္ေနတာေတြလည္း အားရစရာဘဲ။ ဒါေပမယ့္ေနာက္ပိုင္းမွာ ျပင္စရာရွိတာျပင္မွာက တစ္က႑၊ အမွားမွား အယြင္းယြင္းေတြနဲ႔တလြဲတေခ်ာ္ေတြျဖစ္ၿပီး မလိုလားအပ္တဲ့ အခက္အခဲ အရႈပ္အေထြးေတြနဲ႔ မၾကံဳေတြ႕ရေအာင္ ေလာေလာဆယ္ ျပင္ဆင္ဖို႔ တိုက္တြန္းေနတာေတြ၊ ေတာင္းဆိုေနတာေတြ၊ ေဝဖန္ေနတာေတြကို လစ္လ်ဴ႐ႈ႕ေန တာကေတာ့ စဥ္းစားစရာပါပဲ။

  • ပူးတြဲ ေၾကညာခ်က္နဲ႔ ျပင္နည္း အရင္ျပင္ကိစၥ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

    ပူးတြဲ ေၾကညာခ်က္နဲ႔ ျပင္နည္း အရင္ျပင္ကိစၥ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

    ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၆၊ ၂၀၁၄
    M-Media
    ေဆာင္းပါးရွင္- မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

    88 and NLD Statement

    အခု ၈၈-ၿငိမ္း/ပြင့္ေတြနဲ႔ အင္န္အယ္လ္ဒီ နိုင္ငံေရးအရ ဒုတိယအႀကိမ္ေတြ႔ၾကတယ္။ လိုလားအပ္တဲ့ ကိစၥေကာင္းလို႔ ျမင္တယ္။ တရားဝင္ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ၾကတာျဖစ္လို႔ တရားမဝင္သေဘာ (အလြတ္သေဘာ) အျပင္မွာေျပာတာေတြစဲ သြားရံုမက တရားဝင္ ထုတ္ျပန္မႈေတြလည္း ထြက္လာလိမ့္မယ္။ နွစ္ဖက္ထုတ္ျပန္ခ်က္မွာ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ေရးမွာ ခက္ခဲတင္းက်ပ္ေနတဲ့ အခန္း(၁၂)ပါ (ပုဒ္မ-၄၃၆)ကိုျပင္ဖို႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မယ္လို႔ အတိအလင္းေျပာတယ္။ ပထမအႀကိမ္ေတြ႔တုန္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေခ်ာေမြ႔စြာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ပူးေပါင္းမယ္ ဘာညာေျပာေပမယ့္ ဘယ္နည္းနဲ႔ျပင္မလဲကို အရင္ကလည္း မေျပာ ခုလည္းမေျပာဘူး။ ဆိုလိုတာက လႊတ္ေတာ္တြင္း/ပ ဘယ္နည္းမွလို႔ မေျပာဘူး။ လႊတ္ေတာ္တြင္း နည္းလို႔ ေျပာရေအာင္ၾကေတာ့လည္း ၈၈-ၿငိမ္း/ပြင့္က လႊတ္ေတာ္ထဲ တစ္ေယာက္မွ မရွိသလို နိုင္ငံေရးပါတီလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ နည္းလို႔ ေျပာရေအာင္ၾကလည္း လူထု တိုက္ပြဲလို႔ တဘက္ကျမင္သြား မလားေၾကာင့္ၾကေနဟန္ပဲ။

    သူတို႔ေျပာတဲ့ (အခန္း-၁၂) ပါ (ပုဒ္မ-၄၃၆)က… ((ပုဒ္မ ၄၃၆ ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) ဤဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ၏ အခန္း(၁) ပုဒ္မ ၁ မွ ၄၈ ထိ၊ အခန္း(၂) ပုဒ္မ ၄၉ မွ ၅၆ ထိ၊ အခန္း(၃) ပုဒ္မ ၅၉၊ ၆ဝ၊ အခန္း(၄) ပုဒ္မ ၇၄၊ ၁ဝ၉၊ ၁၄၁၊ ၁၆၁၊ အခန္း(၅) ပုဒ္မ ၂ဝဝ၊ ၂ဝ၁၊ ၂၄၈၊ ၂၇၆၊ အခန္း(၆) ပုဒ္မ ၂၉၃၊ ၂၉၄၊ ၃ဝ၅၊ ၃၁၄၊ ၃၂ဝ၊ အခန္း(၁၁) ပုဒ္မ ၄၁ဝ မွ ၄၃၂ ထိ))အခန္း(၁၂) ပုဒ္မ ၄၃၆ တို႔ရွိ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကိုျပင္ဆင္လုိလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အားလံုး၏ (၇၅)ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္က ျပင္ဆင္ရန္ သေဘာတူ လက္ခံၿပီးေနာက္၊ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပ၍ ဆႏၵ မဲေပးပုိင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး၏ ထက္ဝက္ေက်ာ္ ဆႏၵမဲျဖင့္သာ ျပင္ဆင္ရမည္။ (ခ) ပုဒ္မခြဲ(က) တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားမွ အပ အျခားျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုး၏ (၇၅) ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ေထာက္ခံ ဆႏၵမဲျဖင့္သာျပင္ဆင္ရမည္)လို႔ ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။

    “ကြင္း ၂ ခုခတ္ျပထားတဲ့ ပုဒ္မေတြျပင္ခ်င္ အရင္ဆံုး ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ (၇၅)ရာခို င္ႏႈန္းေက်ာ္က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေထာက္ခံရံုနဲ႔တင္ မရေသးဘူး ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္ၿပီး မဲလာေပးသူေတြရဲ့ ထက္ဝက္ေက်ာ္ေထာက္ခံမႈ ပါရမွ ျပင္”လို႔ ဆိုတာပါပဲ။ ခ်ဳပ္ၿပီးျမင္လြယ္ေအာင္ေျပာရရင္ ဖြဲ႔စည္းပံုပါ ဥပေဒေတြကို ျပင္ခ်င္ သပ ဆိုရင္ ျပင္နည္း(၂)နည္းရွိတယ္။ တနည္းက လႊတ္ေတာ္ထဲတင္ ၿပီးတဲ့နည္း၊ ေနာက္ တနည္းက လႊတ္ေတာ္ထဲတင္ မၿပီးေသးဘူး ျပည္လံုးကၽြတ္ လူထုဆႏၵ ခံယူပြဲလုပ္ ေထာက္ခံမဲ တဝက္ေက်ာ္ ရမွျပင္ ဆိုတဲ့နည္းပဲ။ လႊတ္ေတာ္ထဲတင္ ျပင္လို႔ရနိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ပုဒ္မေတြကို “၇၅ ပလပ္စ္ ဝမ္း” လို႔ေျပာၿပီး၊ လႊတ္ေတာ္ထဲနဲ႔ တင္ မၿပီးေသးဘဲ လူထုဆႏၵခံယူပြဲမဲ ထက္ဝက္ေက်ာ္ရမွျပင္ပုဒ္မေတြကိုေတာ့ “၇၅ ပလပ္စ္ဝမ္းနွင့္ ျပည္လံုးကၽြတ္ ထက္ဝက္ေက်ာ္”လို႔ အတိုခ်ဳပ္သံုးပါရေစ။
    88 and NLD
    ၈၈-ၿငိမ္း/ပြင့္ေတြနဲ႔ အင္န္အယ္လ္ဒီက အဲ့ဒီပုဒ္မ(၄၃၆)ကိုျပင္ေရးမွာ ပူးေပါင္းမယ္လို႔ဆိုတာက ျပင္သင့္ေသာ ပုဒ္မမ်ားျပင္ေရး ေကာက္သင္းေကာက္ေျပာေနတာကို လႊတ္ခ်လိုက္ၿပီး “ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး အၿပီးအျပတ္” လုပ္မယ္လို႔  အဓိပၸါယ္ျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ တစ္ခုျခင္းေျပာ မေနေတာ့ဘူး တစ္ခုခ်င္းေတြအားလံုးကို တစ္ခုတည္းနဲ႔ျပင္ပစ္မယ့္ လမ္းပါ။ အဲ့ဒီလမ္းအတိုင္းေလွ်ာက္ရင္ ခုေျပာေျပာေနၾကတဲ့ (ျပင္သင့္ေသာ ပုဒ္မမ်ားျပင္ေရး အသံ) အေပၚ(ျပင္နည္းမ်ားအရင္ျပင္ေရး အသံ) လႊမ္းလာမွာေသခ်ာပါၿပီ။ အင္န္အယ္လ္ဒီကျပင္ခ်င္တဲ့ ပုဒ္မေတြ ထဲမွာ တခ်ိဳ႔က ၇၅ ပလပ္စ္ ဝမ္း ေတြျဖစ္ၿပီး တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ၇၅ ပလပ္စ္ ဝမ္းနွင့္ ျပည္လံုးကၽြတ္ ထက္ဝက္ေက်ာ္ေတြလည္း ပါေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ ေကာက္သင္းေကာက္ ဟိုဟာျပင္မယ္ ဒီဟာျပင္မယ္ေျပာေနတာ ထက္စာရင္ ခုလိုမ်ိဳး ျပင္နည္း အရင္ျပင္မယ္လို႔ေျပာတာ နိုင္ငံေရးပိုဆန္ၿပီး ကစားကြက္လည္း ပိုက်ယ္သြားပါတယ္။ က်ယ္တယ္ဆိုေပမယ့္ သူ႔ကြင္းထဲမွာ ကစားရမွာျဖစ္ၿပီး ကစားဘက္ေတြက တၿပိဳင္တည္းမွာ ဒိုင္လည္းျဖစ္ စည္းၾကပ္လည္းျဖစ္တာ ထင္ရွားပါတယ္။ မိမိက ကီးပေလယာ ဟုတ္/မဟုတ္လည္း ရွိပါေသးတယ္။

    ဒီအိုင္ဒီယာကို အရင္ဆံုး စေျပာခ်ျပတာ ကိုကိုႀကီးလို႔ က်ေနာ္ မွတ္မိေနတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ေရးထက္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေရးက ပိုအေရးႀကီးတယ္ဆိုတဲ့ စကား မေျပာခင္ကတည္းကလို႔ မွတ္မိေနပါတယ္။ ဒီအိုင္ဒီယာကို ၈၈-ၿငိမ္း/ပြင့္ထဲမွာ က်ေအာင္ အရင္လုပ္ၿပီးမွ အျပင္ထုတ္ယူလာတာလို႔ ဆိုနိုင္မွာပါ။ အျပင္မထုတ္ခင္မွာ အတြင္းႀကိတ္ ႀကိတ္ေန ရတာေတြ အျခားဘက္ေတြနဲ႔ အေပးအယူလုပ္ခဲ့ရ တာေတြလည္း မုခ်ရွိမွာပါ။ (မွတ္ခ်က္-ဒီေနရာမွာဆိုတဲ့အျခားဘက္ေတြထဲမွာ စစ္အုပ္စု ထိပ္သီးေတြျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေရႊမန္းတို႔ ဗိုလ္သိန္းစိန္တို႔ မပါဘူးလို႔ တပ္အပ္ေသခ်ာေတာ့ မေျပာနိုင္ပါ) ခု အျပင္ထုတ္လာတဲ့အခါ အင္န္အယ္လ္ဒီနဲ ႔ဒီအေျခခံေပၚေပါင္း လုပ္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ အဆင့္ အေနထိ သိမ္းယူ သယ္ မသြားနိုင္ခဲ့တာဟာ ၈၈-ၿငိမ္း/ပြင့္ေတြရဲ႔ နိုင္ငံေရး က်င္လည္မႈလို႔ဆိုရင္ မွားမယ္ မထင္ပါ။ ဒါနိုင္ငံေရးပါ။ မႀကိဳက္ရင္ ဆန္႔က်င္ရံုရွိပါတယ္။

    အင္န္အယ္လ္ဒီ ဘက္ကၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း ဒီအေပးအယူဟာ သူ႔အတြက္ ကိုယ့္ရႉးကိုယ္ပတ္ ေခ်ာင္ပိတ္ မိေနရာကေန အသက္ရႉေခ်ာင္ ေစခဲ့တာပါ။ အင္န္အယ္လ္ဒီက ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္မယ္ သာေျပာတာပါ ဘယ္နည္းနဲ႔ျပင္မယ္လို႔ တိတိက်က် မေျပာနိုင္တာမ်ိဳး၊ ျပင္မေပးရင္ဘာလုပ္ မလဲေမးလာတိုင္း ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ အေျဖမ်ိဳးနဲ႔ ေရွာင္ထြက္ၿပီး အီလည္လည္လုပ္ေနရတာၾကာပါၿပီ။ လူထုနည္း(လႊတ္ေတာ္ျပင္ပနည္း)လည္း မသြား၊ လႊတ္ေတာ္ထဲက စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ စစ္သား တစ္ေယာက္ေမွ်ာ္ေတာ္ပံုကလည္း အလုပ္ မျဖစ္၊ ဗိုလ္သိန္းစိန္နဲ႔ ဗိုလ္ေရႊမန္း အလွည့္က်တြဲကတဲ့ ဇာတ္ကလည္း တခန္းရပ္လုလု၊ ေလးဦးေလး ဖလွယ္ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ကလည္း သဲထဲေရသြန္ျဖစ္၊ ဒီၾကားထဲ လက္ေတာက္ေလာက္ေလးေတြနဲ႔ တန္းၫွိ အတိုက္လည္းခံရ၊ သကၤန္းဝတ္ေတြနဲ႔ လွည့္တည္ေပး စတာေတြ အေတာမသတ္နဲ႔ လံုးလည္ ခ်ာလည္လိုက္ေနတာပါ။ ေရွ႔လည္းဆက္ တိုးစရာမရွိ ေနာက္လည္းျပန္ ဆုတ္ဖို႔ ခက္နဲ႔ ေလထဲ တန္းလန္းႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ အျဖစ္ကေန လြတ္သြားပါတယ္။

    စစ္အုပ္စုဘက္ကလည္း ခုလို ျပင္နည္းအရင္ျပင္ လိုင္းက်သြားတာ ႀကိတ္ဝမ္းသာ လက္ခေမာင္းခတ္ေနမွာမလြဲပါပဲ။ လက္ရွိေျပာေနတဲ့ ေကာက္သင္းေကာက္ျပင္ေရးေတြကို တစ္ခုခ်င္းလိုက္ေျပာ လိုက္လိုက္ရွင္းေနရတဲ့ဒုကၡက လြတ္သြားပါတယ္။ သူတို႔ နိုင္ငံတကာကို ထြက္ထြက္ နိုင္ငံတကာကပဲအထဲလာလာ ေတြ႔လို႔ ေမးၾကေျပာၾကၿပီဆို ပုဒ္မ ၅၉/စ က မပါမၿပီးပါ။ မီဒီယာေတြက တည္ၿပီးေမးလည္း ဒီပုဒ္မက ေရွ႔ဆံုးကပါ။ ခုလို “ျပင္နည္းအရင္ျပင္” လိုင္း က်သြားေတာ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ တေယာက္တေပါက္ တေယာက္တေနရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးခြဲၿပီး ကလိန္ေစ့ ျငမ္းစင္ေနရတာေတြ ကေနလည္း အသက္သာႀကီး သက္သာသြားရပါၿပီ။ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပျပင္ေရး(လူထုလႈပ္ရွားမႈနည္း) နည္းကို အင္န္အယ္လ္ဒီနဲ႔ ၈၈-ၿငိမ္း/ပြင့္ေပါင္းၿပီး ဇက္သတ္ေပးတာလို႔ ယူဆၿပီး ဝမ္းအသာႀကီးသာကာ ဒီလမ္းေၾကာင္းကို နွပ္ေၾကာင္းေပးေဇာင္း တင္ၿပီး ေျပာၾကေတာ့မွာ ေသခ်ာသေလာက္ပါ။

    လူထုဘက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ ဇေဝဇဝါမေရမရာအေတြးေတြနဲ႔ပဲ ခ်ာခ်ာလည္ေနရဦးမယ့္ကိန္းပါ။ ၈၈ ၿငိမ္း/ပြင့္ေတြနဲ႔ ေဒၚစုေတြ႔ၾကတယ္ ဆိုေတာ့ ဝမ္း အသာႀကီးသာ ေမွ်ာ္အလင့္ႀကီးလင့္ခဲ့ၾကတဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းအေတာ္ မ်ားပါတယ္။ ေဒၚစုအေပၚ ေမတၱာထား ခ်စ္ခင္မႈေၾကာင့္ ေဒၚစု တိမ္းခဲ့ေျခလွမ္းေတြ၊ ယိမ္းခဲ့တဲ့ကတိေတြ၊ ကၽြံခဲ့တဲ့စကားကို ခြင့္လႊတ္ နားလည္ရံုမက စာနာဂရုဏာ ပိုေတာင္သက္ခဲ့ၾကတာလည္း လက္ေတြ႔ပါ။ ဒီေမတၱာ ဂရုဏာေတြေၾကာင့္ပဲ လူထုဟာ စကားလံုးေတြနဲ ႔နွစ္သိမ့္မႈကို စိတ္အရွည္ႀကီး ရွည္ခဲ့ၾကတာပါ။ ခုလည္း စိတ္အရွည္ႀကီး ရွည္ေန လိမ့္ဦးမယ္လို႔ထင္ရပါေသးတယ္။ ဘက္ေပါင္းစံုမတရားမမွ်တမႈေတြ မေက်နပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပြင့္ထြက္အံုႂကြလာမယ့္ လူထုဘက္ကလည္း တခုခုမ်ားျဖစ္လာေလဦး မလားအေတြးနဲ႔ ေစာင့္ေတာ့ၾကည့္ၾကမွာပါ။

    ျပန္ခ်ဳပ္ရရင္ ဒီလမ္းေၾကာင္း ဘယ့္ေလာက္ေအာင္ျမင္/မျမင္က စစ္အုပ္စု (ကာ/လံုနဲ႔ႀကံ့ဖြံ႔) လက္ထဲမွာပဲရွိေနတယ္ ဆိုျငားလည္း ေလးဦး ေလးဖလွယ္ (၈၈/အင္န္အယ္လ္ဒီ/စစ္အုပ္စု/လူထု) ယာယီဘဝင္က်စရာမို႔ ထီးလိုမင္းလို သေဘာေတာ့ ပါပါတယ္။ ေနာက္မွ ေငြတမတ္နဲ႔ ငါးၾကင္းေခါင္းကိုင္တာတို႔ ဆင့္ေခါင္းေခြးမခ်ီနိုင္တို႔ဆိုကာ ၿငိဳျငင္ခံရမယ့္ အေရးလည္း ျမင္ရမလားေတြးပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါနိုင္ငံေရးပါ။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ စစ္အုပ္စုရဲ့ အသက္ဗူးပါ။ ၂ဝဝ၈ ဟာ အာဏာျပႆနာပါ။ ၂ဝဝ၈ ကိုမရွင္းရင္ ဗမာ့နိုင္ငံေရးဟာ ရွင္းလင္းလြယ္ကူစရာ မျမင္ပါ။

    မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ(ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၆၊ ၂ဝ၁၄)
    ဓါတ္ပံုအညႊန္း-အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုအလုပ္ အမႈေဆာင္မ်ားႏွင့္ ၈၈မ်ဳိးဆက္(ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ပြင့္လင္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္း)မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ပူးတြဲေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ရန္အတြက္ ေတြ႔ဆံုစည္းေဝးေနၾကစဥ္
    Photo-The 88 Generation Peace and Open Society FB

  • မူစလင္ မဂၢဇင္း ေခတ္ေၾကးမံုႏွင့္ စဥ္းစားစရာမ်ား

    ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၆၊ ၂၀၁၄
    M-Media
    ေရးသားသူ-ဟာဂ်ီ၀င္းေအာင္

    မႀကံဳစဖူးေအးလြန္း၍ အထပ္ထပ္ပိတ္ထားတဲ့ အိမ္တြင္းသို႔ အေမရိကန္ေဒၚလာတရာတန္ တရြက္လြင့္၀င္လာ စားပြဲေပၚက်လာရင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းနီးရာ တယ္လီဖုန္းေကာက္ကိုင္ၿပီး ဆရာတကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀ထံ ဆက္သြယ္လို႔ ရႏိုင္မယ့္ နံပါတ္ေတြ က်ေနာ္ဆက္တိုက္ရွာေနမိပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဆရာ့ Gmail account သိရရင္လည္း စာရွည္ႀကီးေရးၿပီး internet ကေနပို႔လိုက္မိမွာ။  ဆရာျပဳစုတဲ့ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္မဂၢဇင္း သမိုင္း အတြက္ေက်းဇူးတင္လို႔ပါ။
    HistoryofRangoonUniversitiesMuslimMagazines

    ခုေတာ့ ေဆာင္းပါးေရးရၿပီ။”  ဆရာ တကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀သို႔ ေက်းဇူးစကား “ လို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ဖို႔ မူလက စိတ္ကူး ထားေပမယ့္ တျခားလူေတြလည္း ဖတ္ၾကမွာမို႔၊ ၿပီးေတာ့ ဖတ္သူမ်ား စဥ္းစားစရာမ်ားလည္း ထည့္သြင္းခ်င္လို႔ ေခါင္းစဥ္ ေျပာင္းလိုက္ရတယ္။ ရရခ်င္း ခပ္ျမန္ျမန္ဖတ္လိုက္တယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္က်ေတာ့ ခပ္မွန္မွန္နဲ႔အေသးစိတ္၊ ခုတႀကိမ္မွာ လိုအပ္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြ ေရြးထုတ္ရတာကေတာ့ ကေလာင္ရွင္ေတြ လုပ္ေနက်ဆိုတာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လုပ္ေနသူမို႔ ဆရာပိုသိပါလိမ့္မယ္။

    သတိရ ေက်းဇူးတင္စရာေတြ

    က်ေနာ့အား ဘြားကနဲလူလားေျမာက္ေစတဲ့ နတ္ေရကန္လို႔ တင္စားရမယ့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ မိသားစုေမတၱာနဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိတဲ့ မြတ္စလင္အသင္း၊ စာေရးဆရာ အျဖစ္ သတင္းသမားအျဖစ္ ရပ္တည္သြားဖို႔ ကေလာင္တေခ်ာင္း အပ္ႏွင္းေပးလိုက္တဲ့ မိခင္ မူစလင္မဂၢဇင္း၊ အက်ိဳးအျမတ္ ရဖို႔ဆို တာ၀န္ယူရမယ္၊ Unwritten Law လို႔တင္စားတဲ့ လိုက္နာ ေစာင့္ထိန္းစရာေတြ စသျဖင့္  ေလ့က်င့္ တတ္ေျမာက္ခဲ့ရတာေတြ၊ တြဲခဲ့ၿပီးေနာက္ခြဲခဲ့ရသူေတြကိုလည္း သတိရမိပါရဲ႕။

    ဥပမာ၊ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေရာက္လာေတာ့ ရန္ကင္းေကာလိပ္တို႔၊ ထီးတန္းေကာ္ေကာလိပ္တို႔ မရွိေသးလို႔ တကၠသိုလ္ရဲ႕ သူငယ္တန္းေက်ာင္းသား အျဖစ္ ေနာင္ေတာ္ႀကီးမ်ားအား အတုယူကာ ေလ့လာရတယ္။ ဒီလိုပဲ ၁၉၅၄-၅၅ ခုႏွစ္  ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မူစလင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား အသင္းမွာ အမႈေဆာင္အျဖစ္ အေရြးခံရတယ္။  လက္ေထာက္ စာၾကည့္တိုက္မွဴးဆိုတာ ပမႊားေလးပါ။ ဒါေပမယ္လို႔ အိပ္ငိုက္ေနာက္လိုက္ လုပ္မေနလို႔ ေနာက္ႏွစ္က်ေတာ့ တြဲဘက္အတြင္းေရးမွဴး၊ အဲဒီကအေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ ၁၉၅၇-၅၈ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ပဲခူးခရိုင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားအသင္း အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး၊ ေရာက္ေလရာမွာ ေနာက္ဆံုး VOA  ကမြတ္စလင္ေတြစုၿပီး ၀တ္ျပဳႏိုင္ေရးမွာေတာင္ ပါ၀င္ဖို႔ရာ အထိျဖစ္လာေစခဲ့ပါတယ္။

    ပဲခူးမဂၢဇင္း

    ၁၉၅၇-၅၈ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ပဲခူးခရိုင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားအသင္း ဥကၠဌကလည္း တေက်ာင္းထဲေနခဲ့တဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း၊ စာေရးဆရာ သိပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုေက်ာ္စိန္ကလည္း စိတ္အားထက္သန္ဆိုေတာ့” ပဲခူးမဂၢဇင္း” ထုတ္ျဖစ္ သြားတယ္။ ပဲခူးေဆာင္ အေဆာင္မွဴး ျမန္မာစာ ကထိက ဦးေက်ာ္ရင္က ပဲခူးရြာစား ကေလာင္နာမည္နဲ႔ ေဆာင္းပါးေရးသလို ျမန္မာစာပါေမာကၡ ဦးေအးေမာင္က Burma Research Journal မွာသူ အဂၤလိပ္လိုေရးတဲ့ Pegu ကိုျပန္ထည့္ခြင့္ေပးရာက ခင္မင္သြားလိုက္တာ က်ေနာ့အား တခန္းရပ္ျပဇာတ္ ( One Act Plays) ေတြေရးဖို႔ ေတြ႕တိုင္း တိုက္တြန္းတယ္။

    ဆရာဦးသိန္းေဖျမင့္ထံ စာမူသြားေတာင္းရာ၊ ကိုင္ရိုမွာက်င္းပတဲ့ အာရွအာဖရိက စာေရးဆရာမ်ား ကြန္ဖရင့္သို႔ တင္သြင္းတဲ့ အစီရင္ခံစာေပးလိုက္လို႔ အဂၤလိပ္က႑အတြက္ ရွားပါး အဖိုးတန္အျဖစ္ ရခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေရးဆရာ အသင္း ဥကၠဌအေနနဲ႔လည္း သ၀ဏ္လႊာေပး လိုက္ေသးတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ နယ္ေျမထုတ္ စာေစာင္မ်ားကို အားေပး ေလ့ရွိတဲ့ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ေဒါက္တာထင္ေအာင္ထံ အမွာစာသြားေတာင္းရင္ ဆရာကေရးေပး ပါတယ္။ ပဲခူးမဂၢဇင္း” အတြက္ သ၀ဏ္လႊာထဲမွာ “ To my fellow Peguans” အဂၤလိပ္လိုေရးေပးရင္း ပဲခူးသားတေယာက္အေနနဲ႔ ဂုဏ္ယူအေၾကာင္း ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ေဒါက္တာထင္ေအာင္က ထည့္ေရးတယ္။ အတိုင္ပင္ခံ အဂၤလိပ္စာတည္းကလည္း ပဲခူးသူ ေဒါက္တာ ေက ျမရီ၊  ပဲခူးဆိုတဲ့အမွတ္အသား Identity  ေပၚေအာင္လို႔ပါ။ အဲဒါ အေရးအႀကီးဆံုးနဲ႔အဓိက လိုအပ္ခ်က္မဟုတ္ပါလား?

    ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္ မဂၢဇင္းသမိုင္း

    ဆရာျပဳစုတဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္မဂၢဇင္းသမိုင္းကို ဖတ္လိုက္ရတဲ့အတြက္ အလြန္သိခ်င္တာေတြသိရ၊ မထင္မွတ္ပဲ သိသင့္တာေတြလည္း သိလိုက္ရပါတယ္။ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြ ထိန္းသိမ္းမႈ အားနည္းတာရယ္၊ လူေတြရဲ႕ အသိဥာဏ္ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေအာင္၊ သတင္း အခ်က္လက္ေတြ မမွန္မကန္ျဖစ္ေအာင္ သမိုင္းဆိုၿပီးျဖစ္ေစခ်င္ သလိုေရးဖို႔ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္တဲ့ ေခတ္ကာလမွာ ဆရာ တကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀က ရွာေဖြစုေစာင္း ျပဳစုႏိုင္ စြမ္းရွိတာကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္ခ်ီးက်ဴးလို႔ ကုန္ဆံုး ႏိုင္မယ္မဟုတ္ပါ။

    တဆက္တည္း ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္းကိုလည္း ျပန္လည္ တမ္းတမိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေခတ္နဲ႔ ဆယ္ႏွစ္နီးပါး ကြာျခားသြားၿပီး ကာလ ေဆာင္ရြက္ၾကသူေတြ အနက္ ဆံုမိသိလိုက္သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ ကိုခ်စ္ေမာင္ကို သူ႔အိမ္မွာ သြားေတြ႕ဖူးတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ညီအကို (၇)ေယာက္ထဲက နံပါတ္ (၆) မ်ိဳးေအာင္နဲ႔ ရုပ္ခ်င္းတူတဲ့ ကိုေအာင္ေဇာ္၊ ကိုဘၿငိမ္းကိုလည္း မွတ္မိတယ္၊ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီ ဥကၠဌျဖစ္လာသူ ကိုညြန္႔ေမာင္သွ်ိန္ကိုလည္း နာမည္ စလံုးေပါင္းပံုစိတ္၀င္စား၊ တယ္လီဖုန္း Interview သာလုပ္ဖူးတယ္၊ ကိုျမင့္ေ၀ကိုေတာ့ မွန္းၾကည့္လို႔မရဘူး။ ခုေတာ့သိၿပီ၊ ကေလာင္မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကၿပီ။ က်ေနာ္အင္မတန္လိုခ်င္ေနတဲ့ပစၥည္း လက္၀ယ္ရွိသူမို႔လည္း က်ေနာ့ဘက္က ပိုၿပီးရင္းႏွီးပစ္ လိုက္တယ္။ ဆရာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လုပ္တဲ့ လျပည့္၀န္း အစၥလာမ္မဂၢဇင္းလည္း လွမ္းမွာလိုက္ၿပီ။ဘယ္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ ေရာက္လာမယ္ မသိ။

    ဖတ္စရာမွတ္စရာ

    ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြဟာ (၁၇)ႏွစ္တာကာလအတြင္း မဂၢဇင္း (၈)ေစာင္ ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း သိလိုက္ရတယ္။ အဲဒီထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေတြ ေကာက္ႏႈတ္ျပလို႔ ဆရာႀကီး စီေအဦးဗလြင္တို႔လည္း ၀င္ေရးေပးပါလားလို႔ ၀မ္းသာအားတက္ရ၊ ဗိုလ္မွဴးဘရွင္ နာမည္ေတြ႕လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း စစ္ႀကိဳေခတ္က အသင္းဥကၠဌ အျဖစ္ေခါင္းေပါင္းနဲ႔ သူ႔ဓာတ္ပံုကိုျမင္ေယာင္လာကာ၊ သူငယ္ခ်င္း ကိုတင္ထြန္းရဲ႕ အသင္းသမိုင္းကိုဖတ္မိ၊ ဂုဏ္ယူစရာ ပါဠိပါေမာကၡ ဦးေအကာဆင္ဟာ သူ႔ဘႀကီးအရင္း တအိမ္ထဲေနၾကပံုလည္း ေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္လူငယ္ေတြကို စုစည္းဦးေဆာင္ခဲ့သူ ေအာင္ခင္ M.Sc ဆိုတာ ေနာက္ပိုင္း ဓာတုေဗဒ ပါေမာကၡျဖစ္လာ သူလား? ေျပာျပႏိုင္သူမ်ားအား ရွာေဖြၾကပါစို႔။

    “ ယေန႔မြတ္စလင္ေလာကတြင္ ဘာသာေရးကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ႏိုင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ မြတ္စလင္ေတြ တဦးမ်က္ႏွာတဦး မၾကည့္ႏိုင္ျဖစ္ မုန္းတည္းေနၾကေပသည္၊ တစားပြဲတည္း မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ႏိုင္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၊ မြတ္စလင္ေလာကသည္ ဘာသာေရးႏွင့္ လံုး၀မသက္ဆိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေရး အကြဲအၿပဲတြင္ မဆီမဆိုင္ ရစရာမရွိေအာင္ လိုက္ၿပီးကြဲၿပဲေနၾကသည္”   ရာဇ၀င္ကြင္းဆက္ မျပတ္ေစႏွင့္၊ တင္ေမာင္ ။

    အဖိုးတန္လိုက္တာဗ်ာ။ တင္ေမာင္ဆိုတာ ဘယ္သူမွန္းမသိ ေလးစားမိပါတယ္။ ဘာသာေရး အေျခခံလို႔ဆိုကာ ဗ-မ-က ကို အတင္းဖ်က္ခိုင္းတဲ့  ဦးႏု၊ ဖဆပလ ႏွစ္ျခမ္းကြဲၿပီးေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မြတ္စလင္ မဲေတြရဖို႔ BMO ဆိုတာ ဖြဲ့ခိုင္းေတာ့ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္သူ ဘာရလိုက္သလဲ? ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ ပယ္ခ်ထားတဲ့  ႏိုင္ငံေတာ္ ဘာသာ ရလိုက္တယ္ မဟုတ္လား?  အဲဒီေန႔က ပါလီမန္ထဲမွာ တာ၀န္က်လို႔ အစအဆံုး ျမင္ေတြ့ခဲ့ရပံုေတြ ျပန္လည္ သတိရေစလို႔ တကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀ကို ေက်းဇူးတင္ဖို႔ျဖစ္လာျပန္ၿပီ။

    မူစလင္ မဂၢဇင္းမွ ေခတ္ေၾကးမံုသုိ႔

    ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္းက ၁၉၅၇-၅၈ ႏွစ္မဂၢဇင္းကို ေခတ္ေၾကးျမင္လို႔ နာမည္ေျပာင္းလိုက္တယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မဂၢဇင္းသမိုင္းမွာ မိမိတို႔အသင္း၏ သေကၤတ အမွတ္အသားမပါတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အံ့ၾသစရာျဖစ္ရ၊ တႏွစ္မွတႀကိမ္ အႏိုင္ႏိုင္ထုတ္ရတဲ့ မဂၢဇင္းကို ရႈမ၀၊ပေဒသာ၊ေသြးေသာက္တို႔လို စီးပြါးေရး ဆန္ဆန္နာမည္ ေပးရမလား၊ စသျဖင့္ မႀကိဳက္သူ တခ်ိဳ႕ရွိၾကတယ္။ မူစလင္ဆိုတဲ့ နာမည္က ေခတ္ေနာက္က်လို႔ က်ဥ္းေျမာင္းလို႔ ေခတ္ ဆန္ဆန္ေလး ေရြးေပးဖို႔ သြားေတာင္းပန္တာနဲ႔ ပါေမာကၡ ဦးေအးေမာင္ကေပးတာ ဆိုတဲ့ သတင္းလည္းၾကားလိုက္မိတယ္။

    မည္သို႔ပင္ဆိုေစ၊ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသားထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ အမႈေဆာင္အဖြဲ့မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္၊ စိတ္ကူးရသလို လုပ္ၾကမွာပဲလို႔ နားလည္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္အဖို႔ေတာ့ မူစလင္မဂၢဇင္းကိုသာလွ်င္ ေမြးမိခင္လို႔ စြဲလန္းေနသမို႔ ေခတ္ေၾကးျမင္ကို မၾကည့္ျဖစ္။ ၅၅ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေတာ့မွ ဆရာတကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀ရဲ႕စာအုပ္မွာ ပထမဆံုး ျမင္ဖူးလိုက္ရတယ္။ ၁၉၅၅-၅၆ မူစလင္မဂၢဇင္း မ်က္ႏွာဖံုးကိုလ ည္း ျပန္ျမင္လိုက္ရတယ္။

    မိခင္ေပ်ာက္သားလို

    ကေလးဘ၀က မုန္႔ဖိုး၂၅ ျပားရတာကို မုန္႔၀ယ္မစားပဲ စုထားၿပီးစာအုပ္၀ယ္ေလ့ရွိသူမို႔ ခုခ်ိန္ထိ စာအုပ္ေကာင္းဆို ပိုင္ခ်င္တယ္။ အိမ္မရွိိပဲ ေခြးေမြးဆိုသလို စာအုပ္ေတြေပၚ Win Aung Home Library  လို႔ တံဆိပ္ရိုက္ကာ စုထားတာေတြ မီးေလာင္လိုက္၊ ျပန္စုလိုက္၊ မီးထပ္ေလာင္ ထပ္စုနဲ႔ ေနာက္ဆံုး မိခင္မူစလင္ မဂၢဇင္း ကိုဘယ္မွာမွ ရွာမေတြ့ႏိုင္ေတာ့ဘူး။  ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စာၾကည့္တိုက္မွာ ရွိႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္ကအေ၀းကို ေရာက္ေနၿပီ။

    အတူပါ၀င္ေရးခဲ့သူေတြလည္း သိပ္မက်န္ေတာ့၊ အသက္ရွင္ေနသူမ်ားအနက္ ဆက္သြယ္လို႔ရျပန္ေတာ့လည္း လက္၀ယ္မရွိ။ တ-က-သ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အသိျဖစ္ခဲ့ရာကေန ရင္းႏွီးသူ ဦးသန္းတင္ အေမရိကန္သို႔ လာစဥ္မွာ၊ က်ေနာ္ ရန္ကုန္သို႔ ပထမအႀကိမ္ေရာက္သြားစဥ္မွာ၊ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ စကားေျပာတိုင္း မိခင္ မူစလင္မဂၢဇင္းကို ရွာေပးဖို႔  မိခင္ေပ်ာက္သားလို ေတာင္းပန္ခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ ဆရာတကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀ ကေတာ္ထံမွာ ရွိေနေၾကာင္းသိရၿပီမို႔ အသက္ ၉၀ ေက်ာ္ ၀တ္လံုႀကီးအား နားပူနားဆာ ဆက္လုပ္ဖို ႔မလိုေတာ့။

    ေခတ္ေၾကးျမင္ဆရာႀကီး

    ေခတ္ေၾကးျမင္ဆရာႀကီး ဦးဘၿငိမ္းရဲ႕အမွာစာကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့လည္း ငယ္စဥ္ကသိပ္သိခ်င္ေနတာ သိရၿပီ၊ စကားေျပာတိုင္း ရယ္ေနၿပံဳးေန တတ္သူႀကီး မ်က္ေစ့ထဲေပၚလာတယ္။ အသက္ ၈၀ နီးပါး ဟာဂ်ီေတြကိုယ္စီျဖစ္ေနၾကၿပီ။ အခ်ိန္ကုန္ ျမန္လိုက္တာ။ ၁၉၆၂ ခု၊ ေမလ (၉)ရက္ေန႔ က်ေနာ္ျမန္မာ့အသံတြင္တြင္ တာ၀န္က်စဥ္၊ ပံု ဗိုလ္ေန၀င္း ဆိုတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ေၾကညာခ်က္တိုေလးနဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဇီ၀ိန္ ခ်ဳပ္သြားမွေတာ့ ဘာက်န္ေတာ့မွာလဲ? မူစလင္ မဂၢဇင္းေရာ၊ ေခတ္ေၾကးျမင္ေကာ ပါသြားၿပီေပါ့။

    ဆရာတကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀ အစေဖာ္ေပးလိုက္လို႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္းကို ျပန္လည္ တမ္းတမိသလို သူ႔ႏွစ္နဲ႔သူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတာေတြ သတိရမိတယ္။ ယေန႔ လူငယ္ မြတ္စလင္ေလးေတြ ဘယ္လိုနားလည္ၾကမလဲ?  က်ေနာ့အဖို႔ေတာ့ စဥ္းစားစရာေတြ ရလိုက္တာေၾကာင့္ ေဆာင္းပါး စေရးလိုက္ပါၿပီ။ ရွင္က်န္ေနေသးသူေတြ အေနနဲ႔လည္း ေရးၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ။ သူ႔အျမင္ကိုယ့္အျမင္ ဖလွယ္ႏိုင္ၾကဖို႔ အေတြ႕အႀကံဳခ်င္း ေ၀ငွၾကဖို႔ ဆက္သြယၾကပါစုိ႔။

    ဟာဂ်ီ-၀င္းေအာင္
    Alexandria, VA 22309
    Winaunggyi88@gmail.com

    —————————————-
    ** M-Media ၏ မူပိုင္ သတင္း/ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ဘာသာျပန္ မ်ားကို အြန္လိုင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာကူးယူေဖာ္ျပႏို္င္ပါသည္။ ကူးယူေဖာ္ျပသူမ်ားအေနျဖင့္ M-Media မူရင္းလင့္ခ္ကို ထည့္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။

    M-Media ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရိွဘဲ စီးပြားျဖစ္ ထုတ္ေဝေသာ Print Media မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္းမ်ား လုံးဝ ခြင့္မျပဳပါ။
    ဆက္သြယ္ရန္ editor@m-mediagroup.com