Category: သုတ၊ရသႏွင့္အေထြေထြ

ေအာက္တိုဘာ၊ ၁၀၊ ၂၀၁၂

M-Media

Dr-ေဆာင္းလြင္ေအာင္

အရပ္ေဒသ၌ စုစည္းေနထိုင္ၾကေသာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စရိုက္လကၡဏာတူညီသည့္ လူ႔အုပ္စုတို႔ကို Race လူမ်ိဳးဟူ၍ ေခၚေဝၚၾကသည္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးေပါင္း စပ္ယွက္ႏြယ္၍သာ ေပၚထြန္းလာခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးမေရာ ၊ ေသြးမေႏွာေသာမ်ိဳးေကာင္း မ်ိဳးသန္႔လူမ်ိဳးဟူ၍ ကမာၻေပၚ၌ မရွိေတာ့ေပ။ အမ်ိဳးအႏြယ္၊ လူမ်ိဳးေရးကြဲျပားမႈသည္ လူမ်ိဳးစြဲစိတ္ျဖင့္ လူသားစိတ္ေပ်ာက္လ်က္ အမ်ိဳးဂုဏ္ေမာက္ရန္မဟုတ္ပဲ၊ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ျဖင့္ အမ်ိဳးတာဝန္ေက်ပြန္ကာ မိမိအမ်ိဳးသားတို႔ အေပၚ ေကာင္းက်ိဳးေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္ေရးသာျဖစ္၏။ တူမွတည့္သည့္ သေဘာလူမ်ိဳးတို႔သည္ တူရာတူရာစု၍ မိမိတို႔အစုအေဝးအတြက္ ဂုဏ္ယူတတ္ၾကသည္။

ဘာသာတရား၊ ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဝတ္စားဆင္ယင္ပုံ၊ စားေသာက္ေနထိုင္ပုံ၊ စိတ္ေနသေဘာထားတူညီမွ မိမိတို႔အသိုက္အဝန္း၊ မိမိတို႔အစုအေဝးမွ ျဖစ္သည္ဟု ခံယူတတ္ၾကသည္။ လူမ်ိဳးတို႔သည္ ေရွးက်ေလေလ အဆိုပါခံယူခ်က္ ႀကီးေလေလျဖစ္သည္။ ေရွးက်ေသာ လူမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ေႏွာင္းက်ေသာလူမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ လူမ်ိဳးတိုင္းတြင္ တူမွတည့္သည့္ သေဘာအနည္းႏွင့္ အမ်ားရွိၾကစၿမဲျဖစ္၏။ Sense of Identity သည္ လူသားတိုင္း၌ ရွိၾက၏။ ယင္းသဘာဝ စိတ္အေျခခံသည္ လူမ်ိဳးေရး စိတ္ဓာတ္တို႔ကို ျဖစ္ေပၚေစၿပီး မိမိတို႔ နိမ့္က်ခ်ိန္တြင္ အစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္မ်ားျဖင့္ တု႔ံျပန္တတ္ၾက၏။

ကြဲျပားေသာလူမ်ိဳးတို႔သည္ သဘာဝတူမွ တည့္လိုသည္ကလည္း သဘာဝ၊ မိမိႏွင့္မတူေသာ မိမိအနား၌ရွိသူကို မိမိရန္သူဟူ၍ ခံယူတတ္ၾကသည္ကလည္း သဘာဝ၊ ထိုသဘာဝတို႔သည္ေကာင္းက်ိဳးေဆာင္ႏိုင္သကဲ့သို႔ တခါတရံတြင္ အစြန္းထြက္၍ ဆိုးဘက္ပါႏိုင္၏။ ယင္းသဘာဝကို အသိပညာ၊ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္အားျဖင့္သာ ေလ်ာ္ကန္ သင့္ျမတ္ေအာင္ျပဳစြမ္းႏိုင္၏။ လူမ်ိဳးခြဲျခားမႈ လူမ်ိဳးစုတစ္စု၊ အုပ္စုတစ္စုအား မိမိတို႔ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ မိမိတို႔လက္ေအာက္၌ အႏွိမ္ခံဘဝျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔  ရည္ရြယ္၍ ထိုလူမ်ိဳးတို႔၏ တိုးတက္ပြားမ်ားမႈအစုစုကို ပိတ္ပင္တားျမစ္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါေသာ အေရးအသား၊ အေျပာအဆို၊ ခံယူခ်က္တို႔ကို လူမ်ိဳးေရးဝါဒ (Racism) ဟုလည္းေကာင္း၊ ထိုဝါဒကို လက္ေတြ႔အသက္သြင္းေသာစနစ္ကို လက္ေတြ႔အသုံးခ်လူမ်ိဳးေရးဝါဒ (Racialism) ဟုလည္းေကာင္း ေခၚဆို၏။

လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကိုျဖစ္ေစ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကိုျဖစ္ေစ၊ လူ႔အုပ္စုတစ္စုကိုျဖစ္ေစ၊ အျခားလူမ်ိဳး၊ အျခားအုပ္စုတို႔ႏွင့္ တူညီေသာစံတန္ဖိုးမ်ားမေပး၊ ညီမွ်ေသာအခြင့္အေရးကို မေပးဘဲ၊ ၄င္းတို႔၏ရပိုင္ခြင့္ကို ျငင္းဆန္ျခင္းႏွင့္ ထိုသို႔ အခြင့္အေရးမ်ား ပိတ္ဆို႔ဖို႔  ေပၚလစီမ်ား၊ ဥပေဒမ်ားခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ လက္ေတြ႔အသုံးခ် လူမ်ိဳးေရးဝါဒ (Racialism) ပင္ျဖစ္၏။ လူမ်ိဳးစုတစ္စုအေပၚ အျခားတစ္စုက လႊမ္းမိုးဖို႔၊ လူမ်ိဳးစုမ်ားအလယ္၌ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကို ပိုမိုအထင္ႀကီးေစဖို႔ မိမိတို႔အရသာရေစဖို႔ ျပဳလုပ္ေဆာင္ခ်က္ အဝဝသည္လည္း လူမ်ိဳးေရးဝါဒ၌ အက်ဳံးဝင္၏ ။

မိမိတို႔သည္ ဘာမ်ိဳးဘာႏြယ္ဟူ၍ အမ်ိဳးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ဆိုေသာစိတ္ႀကီးဝင္မႈမ်ိဳးကို လူအမ်ား၏စိတ္အေျခ၌ တြန္းထိုးထည့္သြင္းေပးျခင္း၊ လူမ်ိဳးေရး စိတ္အစြဲတို႔ကို ျဖစ္ေပၚေစတတ္၏။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးသည္ အမ်ိဳးအားျဖင့္ ျမတ္ျခင္းဆိုသည္ထက္၊ လက္ေတြ႔မ်က္ေတြ႔အားျဖင့္ တကယ္ျမတ္ေသာ စံနမူနာမ်ား၊ ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာ အက်င့္အမူမ်ား၊ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာစြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ားအားျဖင့္ မိမိတို႔အမ်ိဳးဂုဏ္ကို ေဆာင္တတ္ေရး၊ မိမိတို႔အမ်ိဳးကို ဂုဏ္ယူတတ္ေရးအသိ အျမင္မ်ိဳးသာျဖစ္ထြန္းေစသင့္သည္။

 အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူမွန္သမွ် “ကုလား”ဟူေသာ အေခၚအေဝၚသည္ ေျမာက္အေမရိကတိုက္တြင္ လူျဖဴ လူမည္းခြဲျခားရန္ လူမည္းမ်ားကို Nigger ဟုေခၚျခင္းမ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။ ဘူးသီးေတာင္ေမာင္ေတာ ေဒသရွိ မုစ္လင္မ္တို႔အား “ဘဂၤါလီမ်ား”ဟု ေခၚျခင္းသည္ ကိုဆိုဗိုေဒသသားတို႔ အယ္လ္ေဘးနီးယန္းမ်ားဟု ေခၚသကဲ့သို႔သာျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအေပၚ သိကၡာခ်လိုေသာ သေဘာျဖင့္ ႏွိမ္ခ်လိုေသာ သေဘာျဖင့္ မဖြယ္မရာအမည္ တပ္ျခင္းသည္ Racist Discourse လူမ်ိဳးေရးအစြဲပါေသာ ပို႔ခ်ခ်က္မ်ားသာျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း၌ လူမ်ိဳးေရးအစြဲတို႔ကို ေစ့ေဆာ္သည့္ “မ်ိဳးေပ်ာက္မွာ စိုးေၾကာက္စရာ”၊ “သိေအာင္လုပ္ၾက၊ မညံ႔ၾကႏွင့္”၊ “ကိုယ့္ေတာ့္ကရုဏာ”၊ “ဗုဒၶျမစ္ဖ်ားႏွင့္ သမိုင္းရႈ႔ေထာင့္”၊ အစရွိေသာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားသည္ Racist Discourse မ်ားပင္ျဖစ္သည္။

စာအုပ္ပါအခ်က္အလက္တို႔သည္ အမွန္တရား၊ အရွိတရားႏွင့္ ေဝးကြာလြန္းလွ၏ “ေျမမ်ိဳ၍ လူမ်ိဳးမျပဳတ္၊ လူမ်ိဳမွ လူမ်ိဳးျပဳတ္မည္”ဟူေသာ လ ဝ ကရုံးမ်ားရွိ ဆိုင္းဘုတ္မ်ားသည္ ျပည္တြင္းေန ဘာသာျခားတို႔အေပၚ နာမ္ႏွိမ္ရန္ဟူေသာ လြဲမွားေသာ အျမင္မ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။

အမွန္ဆိုပါမူ ကမာၻ႔သမိုင္း၌ ေျမၿမိဳ၍ လူမ်ိဳးျပဳတ္ဖူး၏။ ေရၿမိဳ၍လည္း လူမ်ိဳးျပဳတ္ဖူး၏။ ေလၿမိဳ၍လည္း လူမ်ိဳးျပဳတ္ဖူး၏။ ေရာဂါကပ္ေဘးမ်ား ၿမိဳ၍လည္း လူမ်ိဳးျပဳတ္ဖူး၏။ ပ်ဴ၊ သက္၊ ကမ္းယံလူမ်ိဳးမ်ားသည္ မည္သည့္လူမ်ိဳးက ဝါးမ်ိဳး၍ အမ်ိဳးျပဳတ္ခဲ့သည္ဟု ဆိုရန္အခိုင္အမာအေထာက္အထားမရွိေပ။ ကြဲျပားေသာဘာသာတရားအခံရွိေသာ၊ ကြဲျပားေသာလူမ်ိဳးမ်ားၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ႏိုင္ေစဖို႔၊ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစေသာအေၾကာင္းတြင္ Racist Discourse မ်ားသည္ အဓိကအခန္းက႑၌ ပါဝင္၏။ လူမ်ိဳးေရးႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး ကမာၻ႔သမိုင္းကို ေလ့လာလွ်င္ လူမ်ိဳးေရးဝါဒီတို႔သည္ မိမိတို႔ဝါဒကို Justify ျပဳလုပ္ရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးဆင္ျခင္ ဆင္လက္မ်ားေပးၾကသည္။

ကိုလိုနီအစိုးရမ်ားက မိမိတို႔၏ ကိုလိုနီနယ္ေျမတို႔ရွိ တိုင္းသူျပည္သားတို႔သည္ ယဥ္ေက်းမႈေခါင္းပါးသည္၊ ပညာမဲ့သည္၊ ထိုလူမ်ိဳးမ်ားကို ယဥ္ေက်းေစဖို႔ ထိုနယ္ေျမကို ကိုလိုနီျပဳရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပ၏။ ကိုလိုနီစနစ္၊ ကံေၾကြးခ်ကၽြန္စနစ္တို႔သည္ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈ၊ မိမိတို႔လူမ်ိဳးသည္ ေနာက္လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးထက္ ျမတ္သည္ဟူေသာ လူမ်ိဳးစြဲစိတ္ဓာတ္ေၾကာင့္ ေပၚထြန္းခဲ့ရသည္။ ကိုလိုနီလက္ေအာက္ခံတို႔သည္ မခံခ်င္စိတ္ျဖင့္ မိမိတို႔ လူမ်ိဳး၏ဂုဏ္ကို တန္ျပန္ထုတ္ေဖာ္တတ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုလိုနီႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံ၊ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ { Nationlism } မ်ားထြန္းကားလာခဲ့သည္။ Nationalism ႏွင့္ Racialism သည္ တူသေယာင္ႏွင့္ ကြဲျပား၏။

အမ်ိဳးသားေရးဝါဒမွာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ တန္ဖိုးစံမ်ားမတူကြဲျပားျခားနားမႈကို လစ္လ်ဴရႈ ဘုံတူရာကို စုေပါင္းလိုက္ၿပီး အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံအတြက္သာ ဦးတည္ခ်က္ထားကာ နာအတူခံ၊ သာအတူစံစိတ္ဓာတ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ ထိုသေဘာတရားကို အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဒီးဒုတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ၊ စာမ်က္ႏွာ(၄၁)၊ ၁၉၃၅၊ ဇူလိုင္လ ၂၇၊ စာမ်က္ႏွာ (၅-၆)တြင္ ဤသို႔ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့၏ “ေသြးတူျခင္းထက္ စိတ္ကူးတူျခင္း၊ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းေခတ္တြင္ ဒိုးတူေဘာင္ဘက္ျပဳဖူးသည္မ်ားကို မွတ္မိျခင္းတို႔က အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ကို ပိုမိုဖန္တီးေလသည္” ထို႔ျပင္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ဇႏၷဝါရီလ (၂၆)ရက္ေန႔၊ ေရႊတိဂုံ အလယ္ပစၥယံ၌ က်င္းပေသာ ဖ.ဆ.ပ.လ (ဖက္ဆက္ေတာ္လွန္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရး) ညီလာခံ၌လည္း ဤသို႔ မိန္႔ေခၽြခဲ့ျပန္သည္ေသးသည္။ “လူမ်ိဳးဆိုသည္မွာ သုခ၊  ဒုကၡအတူခံစားၾက၍ နီးနီးစပ္စပ္ အက်ိဳးခ်င္းထပ္ၿပီးလွ်င္ ႏွစ္ပရိေစၥဒ ရွည္လ်ားစြာတစ္မ်ိဳးတစားတည္းဟု စိတ္ထားရွိသူတို႔ကို တစုတစည္းတည္းေပါင္း၍ ေခၚေဝၚျခင္းသာျဖစ္ေပသည္။ အမ်ိဳးအႏြယ္၊ ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာတရား ေျပာဆိုသည့္ဘာသာစကားတို႔ကို အေရးထားရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း စင္စစ္မွာ ေအးအတူပူအမွ်၊ ေကာင္းတူဆိုးဖက္ ပူေပါင္းလ်က္ေနထိုင္လိုေသာ အစဥ္အလာဆႏၵေပၚတြင္ ဝံသာႏုရကၡိတ တရားသည္ တည္ေနေပသည္။” လူမ်ိဳးေရးစိတ္ဓာတ္ဆိုသည္မွာ မိမိလူမ်ိဳး၏ အတၱအက်ိဳးစီးပြားကို ေရွ့တန္းတင္ၿပီး၊ လူမ်ိဳးေရးကြဲျပားမႈကို အဓိက အာရုံျပဳကာ အဆိုးဘက္ေဆာင္၏ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ကမူ ကြဲျပားမႈကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ ႏိုင္ငံေတာ္အက်ိဳးကိုသာ ေရွ့တန္းတင္ေသာေၾကာင့္ အေကာင္းဘက္ေဆာင္၏။ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡမ်ား၏ အဓိကအေၾကာင္းရင္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုႏွင့္  တစ္ခုအၾကားက ပဋိပကၡမ်ားသည္ ခြဲျခားဆက္ဆံရျခင္း၊ တရားမွ်တမႈမရွိျခင္း၊ ဗိုလ္က် စိုးမိုးလိုၾကျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ရ၏။ (တရားမႈ၊ မတရားမႈဆိုသည္မွာ မွ်တမႈ၊ မမွ်တမႈကို အဓိကအားျဖင့္ ရည္ညႊန္း၏) ပဋိပကၡမ်ား၊ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကို အမ်ိဳးအစားခြဲၾကည့္လွ်င္ Political and

Non-political, Criminal and Non-criminal, ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္မပတ္သက္ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ ရာဇဝတ္မႈဟု ျမင္ေသာအၾကမ္းဖက္မႈ၊ ရာဇဝတ္မႈဟု မျမင္ေသာအၾကမ္းဖက္မႈဟူ၍ ရွိ၏။

မာဖီးယားတို႔၏ အၾကမ္းဖက္မႈသည္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ မပတ္သက္ေပ၊ လူသတ္မႈ၊ ဓားျပတိုက္မႈ၊ မုဒိမ္းမႈ၊ မ်ိဳးျဖဳတ္မႈ၊ သူတစ္ပါးေျမ၊ သူတစ္ပါးႏိုင္ငံအား မတရားသိမ္းပိုက္မႈတို႔သည္ ရာဇဝတ္မႈေျမာက္ေသာ အၾကမ္းဖက္မ်ားျဖစ္သည္။ ေငြေၾကးေဖာင္းပြေအာင္ျပဳလုပ္မႈ၊ ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနေအာင္ႀကံစည္မႈ၊ ပညာေရးအဆင့္အတန္းကို ခ်ိဳးႏ်ိမ္ထားမႈ၊ ေက်းလက္ေန ျပည္သူမ်ား၏ ေျမယာမ်ားကို အဓမၼသိမ္းယူ၍ အတင္းအၾကပ္ေရႊ႔ေျပာင္းခိုင္းမႈ၊ လူမ်ိဳးတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ ထုံးတမ္းမ်ားကို ဖိအားေပးစြန္႔လႊတ္ေစမႈ၊ လူမ်ိဳးတို႔အား ဥေပကၡာျပဳ လစ္လွ်ဴရႈထားမႈ၊ အက်င့္ပ်က္ျခစားျခင္းအား အထိန္းအကြပ္မဲ့မႈ စေသာအမႈတို႔မွာ ႏိုင္ငံေရးအရ က်ဴးလြန္ေသာ ရာဇဝတ္မႈမေျမာက္ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ မပတ္သက္ေသာ၊ ရာဇဝတ္မႈဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈတို႔သည္ ေရတို အက်ိဳးကို ေမွ်ာ္၍ ျပဳလုပ္ၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈတို႔မွာမူ ေရရွည္ စီမံခ်က္မ်ား ခ်မွတ္၍ ုျပဳလုပ္ေလ့ရွိ၏။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏  ဘာသာေရး ကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈ၊ ယဥ္ေက်းမႈေနာက္ခံအေၾကာင္းကို အေျခခံ၍ ထိုလူမ်ိဳးစုတစ္တရပ္လုံး၏ တိုးတက္ႀကီးပြားမႈကို ပိတ္ပင္ရန္စီမံခ်က္ခ်၍ အစဥ္တစိုက္ျပဳလုပ္ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈသည္ လူသတ္ျခင္းထက္ပင္ ဆိုးရြားလွ၏။ လူသတ္ျခင္းသည္ လူတစ္ဦး(သို႔မဟုတ္) လူတစ္စုကိုသာ  ေသဆုံးေစႏိုင္ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရးအရ စည္းစနစ္တက် အၾကမ္းဖက္မႈမွာမူ လူမ်ိဳးစုလူ႔အစုအေဝး တစ္ရပ္လုံးကို အညြန္႔ခ်ိဳးသည့္လုပ္ရပ္၊ ရွင္လ်က္ႏွင့္ေသေအာင္ မေသမရွင္ ညွင္းပန္းသည့္လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္။

လူတစ္ဦးကို သတ္ျခင္းသည္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ရပ္လုံး၏ သိကၡာကို ထိပါးေစာ္ကားမႈျဖစ္သျဖင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ရပ္လုံးကို သတ္ျဖတ္ရာပင္မည္၏။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးက ေနာက္လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကို တညီတညြတ္တည္းမုန္းတီးမႈႏွင့္ အၾကမ္းဖက္လိုမႈသည္ ႏိုင္ငံေရးေပၚလစီ၏ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္သာျဖစ္ႏိုင္၏။ မုန္းတရားေၾကာင့္ လူသတ္မႈအထိျဖစ္ရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ကမာၻ႔အၾကမ္းမဖက္ လႈပ္ရွားမႈ၏ ဖခင္ မဟတၱမႏီၵႀကီးက ေရးသည္မွာ-
“to understand non-violence and its two distinct aspect-physical and passive, passive violence in the form of discrimination, oppression, exploitation, hate, anger, and all the subtle way on which it manifests, itself, gives rise to physical violence in society, to rid society of this physical violence, we msut act now to eliminate passive violence.,”

“အၾကမ္းမဖက္မႈသေဘာကို ေစာေၾကာႏိုင္ရန္ အၾကမ္းဖက္မႈ၏ ထင္ရွားေသာရႈ႔ေထာင့္ႏွစ္သြယ္ကို နားလည္ရန္လိုအပ္၏။ အၾကမ္းဖက္မႈတြင္ ရုပ္ပိုင္းအၾကမ္းဖက္မႈႏွင့္ မထင္မရွားၿငိမ္းသက္စြာ အၾကမ္းဖက္မႈဟူ၍ ရွိ၏။ မထင္မရွားၿငိမ္သက္စြာအၾကမ္းဖက္မႈမွာ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း၊ ဖိႏွိပ္ျခင္း၊ ေခါင္းပုံျဖတ္အျမတ္ထုတ္ျခင္း၊ ေဒါသအမုန္းအာဃာတမ်ား ထားရွိျခင္းတို႔ျဖစ္ၿပီး ယင္းသည္ မီးခဲျပာဖုံးေနျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ရကား ယင္းကပင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း၌ ရုပ္ပိုင္းအၾကမ္းဖက္မႈတို႔ကို ျဖစ္ေပၚေစ၏။ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအၾကမ္းဖက္မႈ {Physical Violance} မ်ားကို ပယ္ရွင္းရန္အတြက္ က်ႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ Passive Violence မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ရန္ ယခုပင္အလုပ္လုပ္ရေပေတာ့မည္။”

သေဘာထားႀကီးဖို႔လိုသည္ {Passive Violence} မ်ားကို ဖယ္ရွားဖို႔ အၾကမ္းဖက္အုပ္စုမ်ားအတြင္း၌ သေဘာထားႀကီးႏိုင္ဖို႔ သြန္သင္ခ်က္မ်ားလိုအပ္သည္။

• ကြဲျပာေသာလူမ်ိဳးမ်ား အၾကား ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လူမ်ိဳးေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားအခ်င္းခ်င္း ပထမဦးစြာနားလည္မႈတည္ေဆာက္ရမည္။
•  မိမိတို႔အုပ္စုမ်ားအား သေဘာထားႀကီးႏိုင္ဖို႔ ေရးသားေဟာေျပာ သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးရမည္။
• တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္မႀကိဳက္ေသာ အေခၚအေဝၚမ်ားျဖင့္ တစ္ဦးကို တစ္ဦးေခၚျခင္းကို စြန္႔လႊတ္ရေပမည္။
• ရပ္ရြာအက်ိဳးမ်ားအတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမည္။
• လူမ်ိဳးေရးႏွင္မဆိုင္ေသာ ၾကားေနအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ဥပမာ- ၾကက္ေျခနီ၊ မိခင္ႏွင့္ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရး အစရွိေသာ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ားတြင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လုံးပါဝင္ရမည္။
• အထူးသျဖင့္ လူငယ္မ်ားအခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သည့္ အေလ့အထျဖစ္ေပၚေရးကို စီမံေဆာင္ရြက္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
• လူမ်ိဳးမ်ားကြဲျပားမႈ၊ ဘာသာတရားမ်ားကြဲျပားမႈသည္ သဘာဝျဖစ္ေၾကာင္း၊
•  ရႈေထာင့္ကြာလွ်င္ အမွန္တရားအေပၚျမင္ေသာ အျမင္လည္း မတူႏိုင္ေၾကာင္း၊
• တရားမွ်တမႈကို လက္ကိုင္ထား၍ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအျပန္အလွန္ေလးစားတတ္ဖို႔ တစ္ဦး၏အခြင့္အေရးကို တစ္ဦးက နားလည္လကၡံေပးဖို႔၊
• လူသားဝါဒကို လက္ကိုင္ထား၍ အျပန္အလွန္ေကာင္းက်ိဳးျပဳတတ္ဖို႔၊
• အယူသီးအစြန္းေရာက္အျမင္မ်ားႏွင့္ ဝိဝါဒကြဲႏိုင္ေသာ အေၾကာင္းကိစၥမ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ဖို႔၊
• ဘုံတူညီခ်က္မ်ားကို ဂရုျပဳတတ္ဖို႔၊
• ကိုယ့္တစ္ဘက္၌သာ အမွန္တရားရွိသည္ဟူေသာ တယူသန္အယူစြဲမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔
• စာအုပ္စာေပမ်ား တရားပြဲမ်ား၊ သင္တန္းမ်ား၊ အသိေပးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားျဖင့္ ပညာေပးရန္ လိုအပ္သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္၏ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနသည္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာေနၿပီးျဖစ္၊ ေခတ္မွီတိုးတက္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္သို႔ ခ်ီတက္ေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျမင္သာစြာထိေတြ႔ ဆက္ဆံရေတာ့မည့္အခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံေရး သိကၡာကို ထိပါးေစမည့္ကိစၥတို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္တိုးတက္အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစမည္ကိစၥရပ္တို႔ကို ျပည္သူအမ်ားကလည္း ေရွာင္ၾကဥ္မႈျဖင့္ ကူညီေပးဖို႔လိုေၾကာင္း၊ အသိေပးေဆြးေႏြးရန္လိုသည္။ လူမ်ိဳးတမ်ိဳး၏ အႏွစ္သာရကို မွန္ကန္စြာဖြင့္ဆိုႏိုင္ဖို႔လိုသည္။

လူမ်ိုဳးတစ္မ်ိဳးသည္ ေနာက္လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံရာတြင္ ထိုလူမ်ိဳး၏ဓေလ့စရိုက္၊ အမူအက်င့္မ်ားအားျဖင့္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏အႏွစ္သာရ {Racial Essence} ကို အဓိပၸာယ္အမ်ိုဳးမ်ိဳးဖြင့္ဆိုၾကမည္ျဖစ္ေပသည္။ အေကာင္းျမင္စိတ္ျဖင့္ ဖြင့္ဆိုခ်က္တို႔သည္ အေကာင္းဘက္သို႔ ဦးတည္ၿပီး အက်ိဳးကို ရယူႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး အဆိုးျမင္စိတ္ျဖင့္ ဖြင့္ဆိုခ်က္တို႔သည္ အဆိုးဘက္သို႔သာ ဦးတည္ေစၿပီး ပဋိပကၡအသြင္ေဆာင္ေစမည္ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၀-ခုႏွစ္ ခန္႔အခါတြင္ နာဇီဂ်ာမန္တို႔က ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဉာဏ္မ်ားသည္၊ မိမိတို႔တိုင္းျပည္မွ ရသမွ်ယူေနသည္၊ အမ်ိဳးသိစိတ္ႀကီးၿပီး ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္သည္ဟူ၍ ျမင္ခဲ့ၾကသျဖင့္ ဘာသာေရး၊ စီးပြားေရးအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားျဖင့္ လူမဆန္ေသာ လူမ်ိဳးေရး မ်ိဳးသုဥ္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ားကို ယုတ္မာၾကမ္းတမ္းစြာျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ အေမရီကန္တို႔အျမင္ကမူ ထိုသို႔မဟုတ္၊ လူမ်ိဳးေရးအႏွစ္သာရသည္ ကာလံ၊ ေဒသံအေပၚမူတည္သည္ဟု ျမင္၏။ ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္ေျပာင္းလဲလွ်င္ လူမ်ိဳးတို႔၏ ဓေလ့စရိုက္သဘာဝတို႔ေျပာင္းလဲႏိုင္သည္ဟု ျမင္၏။ ဟစ္တလာကို ကလုန္းနည္းပညာျဖင့္ ပြားယူရုံျဖင့္ ဟစ္တလာႏွစ္ဦးျဖစ္လာရုံျဖင့္ ဟစ္တလာ အသစ္သည္ ဟစ္တလာအေဟာင္းကဲ့သို႔ ဆိုးသြမ္းမည္မဟုတ္ေပ။

ဗီဇထက္ Environmental Effect ပတ္ဝန္းက်င္၏ ၾသဇာအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို ပိုမိုလကၡံ၏။ ဂ်ဴးတို႔သည္ အသိဉာဏ္ႀကီးမားသည္။ ဇြဲနပဲရွိသည္။ စိတ္ဓာတ္ၾကံ့ခိုင္သည္။ စြန္႔ဦးတီထြင္စိတ္ရွိ၏။ ေသခ်ာေစ့စပ္သည္ဟူ၍ အေမရီကန္တို႔က ျမင္၏။

အေကာင္းျမင္စိတ္ျဖင့္ရႈကာ ၄င္းတို႔ထံမွ မိမိတို႔မည္သို႔ အက်ိဳခံစားႏိုင္သည္တို႔ကို ေလ့လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔အခါတြင္ အေမရိကန္တို႔၏စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးႏွင့္ အေရွ့အလယ္ပိုင္း၌ အေမရိကန္တို႔ကၾသဇာ လႊမ္းမိုးႏိုင္ေရးကို ဂ်ဴးတို႔က ေဆာင္ၾကဥ္းေပးခဲ့သည္။

တနပ္စားဉာဏ္ျဖင့္ ဂ်ဴးတို႔ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကို ရမၼက္ပြားခဲ့ေသာေၾကာင့္ အိုင္းစတိုင္းကဲ့သို႔ေသာ ပညာရွင္မ်ားကို ဂ်ာမန္တို႔ လက္လႊတ္ဆုံးရႈံးခဲ့ရသည္။ ကမာၻသမိုင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚက သမုိင္းသင္ခန္းစာ ယူစရာမ်ားသာျဖစ္ပါသည္။ အစိုးရ၏တာဝန္ပိုင္း ႏိုင့္ေတာ္အစိုးရအေနျဖင့္ လူမ်ိဳးေရးအႏွစ္သာရမ်ားကို မွန္ကန္စြာအဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုႏိုင္ဖို႔လိုပါသည္။ လူမ်ိဳးတို႔၏ ယုံၾကည္လကၡံရာဘာသာတရားဟူသည္ လူမ်ိဳးတို႔၏ တိုးတက္မႈကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစသည္ဟုလည္း မျမင္အပ္ေပ။

ဘာသာတရားဟူသည္ လူ႔ဘဝ၌ လူအမ်ားၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနထိုင္သြားႏိုင္ဖို႔ တည္ေဆာက္မႈလမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဘာသာေရးအေပၚ မွန္ကန္တည့္မတ္စြာ နားလည္မႈမရွိလွ်င္သာ တိုးတက္မႈကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစမည္ ျဖစ္သည္။ ဘာသာေရး အေဆာက္အဦးမ်ား၊ ဘာသာေရးစာေပမ်ားကို ပိတ္ပင္ရုံျဖင့္ ဘာသာေရး ယုံၾကည္ခ်က္ကို ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္ေအာင္ ျပဳႏုိင္မည္မဟုတ္ပဲ ဘာသာေရးကို လြဲမွားစြာသေဘာေပါက္မႈမ်ားကို ပိုမိုျဖစ္ေပၚေစမည္ျဖစ္ပါသည္။ ကမာၻ႔မုစ္လင္မ္ႏိုင္ငံမ်ား၌ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အတြင္း ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင္ရွိ၊ မရွိကိစၥတြင္ (၁)ဗလီမ်ားေဆာက္လုပ္ခြင့္၊ (၂)ဗလီမ်ား၌ အာဇန္ကို က်ယ္ေလာင္စြာေပးခြင့္၊ (၃)တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မႈအခန္းက႑တြင္ မုစ္လင္မ္တို႔၏ ပါဝင္ခြင့္တို႔ကို ၾကည့္ၾကသည္ကိုလည္း သတိျပဳရန္လိုအပ္သည္။ အထူးသျဖင့္စြႏၷီ(ဟနဖီ)တို႔၌ ယင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို စံထား၏။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ စကၤာပူႏိုင္ငံမ်ားတြင္ မုစ္လင္မ္ဘာသာေရးဝန္ႀကီးမ်ားထား၏။ ဘာသာေရးအေဆာက္အဦး မ်ားျပားလွ်င္ အရက္ဆိုင္၊ ေလာင္ကစားဝိုင္းမ်ား နည္းပါမည္ျဖစ္ၿပီး၊ မေကာင္းမႈမ်ားနည္းပါးကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပိုမိုျဖစ္ေစမည္ဟု ျမင္အပ္သည္။ ဘာသာေရးအျမင္ကို ေလွ်ာ္ကန္တည့္မတ္ေစဖို႔သာ ဘာသာေရးအဖြဲ႔အစည္းႀကီးမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။

ရခိုင္ေဒသမွ မုစ္လင္မ္မ်ားအား ရန္ကုန္ မႏၱေလးအစရွိေသာၿမိ့ဳႀကီးမ်ားသို႔ သြာလာခြင့္မေပးပဲ ပိတ္ပင္ထားၿပီး တဘက္ပိတ္ေဘာင္အတြင္း အက်ဥ္းခ်ထားျခင္းမ်ိဳးကို ပယ္ဖ်က္ေပးဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္သည္။ မ်က္စိဖြင့္ေပးဖို႔ လိုအပ္ၿပီျဖစ္သည္။ မုစ္လင္မ္ဝန္ထမ္းအား ထိုေဒသ၌ တာဝန္ထမ္းေဆာင္မႈကို ပိတ္ပင္ထားျခင္းမ်ိဳးလည္း မျပဳသင့္ေတာ့ပါ။ ထို႔ျပင္ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းမ်ားအား ဘာသာေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အေရးကို ခြဲျခားသိျမင္တတ္ဖို႔ လမ္းညႊန္ေပးရန္လိုအပ္ပါသည္။

ၿမိ့ဳနယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးႏွင့္ ရဲဝန္ထမ္းမ်ား၊ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဝန္ထမ္းမ်ား၊ သာသနာေရးဝန္ထမ္းမ်ား အေနျဖင့္ မိမိတို႔တာဝန္ဝတၱရားမ်ားႏွင့္ အဆင့္အတန္းအမွန္ကို သေဘာေပါက္ၿပီး၊ မိမိတာဝန္ဝတၱရားကိုသာ ဦးတည္ခ်က္ထား၍ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔၊ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးကိစၥမ်ားကို၊ ေရွ့တန္းတင္ျခင္းမ်ိဳးမရွိဖို႔၊ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ား၊ အသိေပး ေဆြးေႏြးမႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ႏွင့္ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡမ်ား၊ အဓိကရုန္းမ်ားတြင္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပုံနည္းလမ္းမ်ားကို အခါအားေလ်ာ္စြာသင္တန္းေပးရန္လိုအပ္သည္။

၁၉၇၃-ခုႏွစ္၊ သန္းေခါင္စာရင္းပါ လူမ်ိဳး(၁၄၃)မ်ိဳးႏွင့္ ၁၉၈၄-ခုႏွစ္၊ သန္းေခါင္စာရင္းပါ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ စုစုေပါင္း(၁၄၄)မ်ိဳးကို အသိအမွတ္ျပဳေပးရန္လည္း လိုအပ္ပါသည္။ ရခိုင္ေဒသရွိ မုစ္လင္မ္မ်ားအား ဘာသာေရးအဖြဲ႔အစည္းႀကီး၏ အကူအညီျဖင့္ မွန္ကန္ေသာဘာသာေရးအသိ အျမင္မ်ား သြန္သင္ေပးႏိုင္ရန္၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၏ စံတန္ဖိုးမ်ားကို နားလည္လာေစရန္ သင္တန္းမ်ားျပဳလုပ္ေပးသင့္သည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ လူငယ္မ်ားအား အဓိကထိေတြ႔ သြန္သင္သူမ်ားျဖစ္သျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို အျပည့္အဝပညာသင္ၾကားေပးႏိုင္ေရးကို ထိန္းေက်ာင္းေပးရန္ လိုအပ္သည္။

ရခိုင္ေဒသတြင္ လူတိုင္းပညာသင္ၾကားႏိုင္ေရးကို အေထာက္အပံ့မ်ား အထူးေပးအပ္သြားရန္လိုအပ္ပါသည္။ နိဂုံးခ်ဳပ္အားျဖင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ သမၼတအျဖစ္ အဆိုျပဳခံေသာ ပညာေရးပါရဂူႀကီး “ဇာကိရ္ဟူစိန္”၏ မိန္႔ၾကားခ်က္သည္ အလြန္ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္လွပါသည္။ သူက ေျပာသည္မွာ-
 Cultures do not clash, savagery does clash…. Civilization of two nations would clash as long as they suppress their savagery, and mix and mingle, and exchange cultural values.
ယဥ္ေက်းမႈတို႔ထိပ္တိုက္ ေတြ႔ၾကသည္မဟုတ္၊ အရိုင္းစိတ္တို႔သာ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၾက၏။ လူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳး၏ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတို႔သည္ မိမိတို႔၏ ရိုင္းစိုင္း ရမ္းကားလိုစိတ္ကို ေအာင္ႏိုင္မႈယူထားႏိုင္သမွ် တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးေထြးေရာယွက္တင္ ေနထိုင္ေနသမွ် ယဥ္ေက်းမႈတန္ဖိုးခ်င္း အျပန္အလွန္ ဖလွယ္ေနသမွ်ကာလပတ္လုံး ပဋိပကၡဟူ၍ မရွိႏိုင္ပါ…။”

Dr. ေဆာင္းလြင္ေအာင္