News @ M-Media

Category: သုတ၊ရသႏွင့္အေထြေထြ

ေဆာင္းပါမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ား။ ဝထၳဳမ်ား၊ ဗဟုသုတ ျဖစ္ဖြယ္ရာမ်ား စသျဖင့္

  • Grand Strategy

    Grand Strategy

    စက္တင္ဘာ၊ ၁၃ ၊ ၂၀၁၂

    M-Media

    လူမင္းဟန္

     

    မက္စီဒိုးနီးယန္း နန္းေတာ္ထဲမွာ ႀကီးျပင္းခဲ႔တဲ႔ အဲလက္ဇန္းဒါး(356-322 B.C.) ဟာ သူမ်ားနဲ႔ မတူတဲ႔ လူငယ္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ သူဟာ သာမန္ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ ၀ါသနာပါေလ႔ရွိတဲ႔ ျမင္းစီးတာတို႔၊ စစ္ပညာတို႔ကိုလည္း ၀ါသနာ ပါပါတယ္။ သူ႔ဖခင္နဲ႔လည္း စစ္ပြဲေတြမွာ တုိက္ခုိက္ဘူးပါတယ္။ သတၱိလည္းေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူဟာ အေတြးအေခၚပညာနဲ႔ စာေပကိုလည္း ၀ါသနာပါပါေသးတယ္။ သူ႔ဆရာဟာ နာမည္ႀကီး ေတြးေခၚပညာရွင္ႀကီး အရစ္တုိတယ္ ပါ။အရစ္တိုတယ္ ရဲ႕ သင္ၾကားမႈ႕ေအာက္မွာ အဲလက္ဇန္းဒါး ဟာ ေလာက ကို စိတ္ခံစားခ်က္ကင္းကင္း ၾကည္႔တတ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးပညာ၊ သိပၸံပညာ စတာေတြကို လည္း ေဆြးေႏြးေလ႔ရွိပါတယ္။ အဲလက္ဇန္းဒါးေမြးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ သူ႔အေမ အိုလမ္းပီးယက္စ္ ဟာ အာရံုတစ္ခုရပါတယ္။ သူ႔သားဟာ တေန႔ ကမၻာႀကီးကို အုပ္စိုး မယ္ဆိုတာပါ။ အိုလမ္းပီယက္စ္ ဟာ အဲလက္ဇန္းဒါးကို ငယ္ငယ္ကတည္းက သူရဲေကာင္း အာခီးလီး ရဲ႕အေၾကာင္းေတြကို အၿမဲေျပာေလ႔ရိွသည္။ အိုလမ္းပီးယက္စ္ ဟာ အခီးလီး  ရဲ႕ အဆက္အႏြယ္ပါ။ အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ သူ႔အေမကိုသိပ္ခ်စ္ပါတယ္။ သူ႔အေမရဲ႕ နိမိတ္ဖတ္မႈ႕ကိုလည္း သူ႔ရဲ႕ ရည္းမွန္းခ်က္အျဖစ္လက္ခံထားပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူလည္း ဘုရင္႔သားေတာ္ တစ္ဦးထက္ပို တယ္လို႔ယူဆထားပါတယ္။

    အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ မက္စီဒိုးနီးယားထီးနန္းရဲ႕ အိမ္ေရွ႕စံပါ။ သူ႔ဖခင္ဖီလစ္ရဲ႕ လက္ထက္မွာ မက္စီဒိုးနီးယားဟာ ပတ္၀န္းက်င္ ေဒသ ေတြကို ႀသဇာလႊမ္းပါတယ္။ ဖီလစ္လက္ထက္မွာ မက္စီဒိုးနီးယား တပ္မေတာ္ဟာ ဂရိ တလႊားမွာ စြမ္းရည္ အထက္ျမတ္ ဆံုး တပ္မေတာ္ ပါ။ ဖီးလစ္ဟာ သီးဘ္စ္(Thebes) နဲ႔ ေအသင္(Athenes) ကို အႏုိင္တိုက္ၿပီး စပါတာ(Sparta)ကလြဲလို႔ က်န္တဲ႔ ဂရိၿမိဳ႕ျပ ႏုိင္ငံေတြ အားလံုးကို စုစည္းကာ ဟယ္လန္နစ္အဖြဲ႔ အျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ 336B.C. မွာ ဖီလစ္လုပ္ႀကံခံရပါတယ္။ ဖီးလစ္ မရွိေတာ႔တာနဲ႔ ေအသင္ ဟာ ဟယ္လန္နစ္အဖြဲ႔ကေန ထြက္ၿပီး မက္စီဒိုးနီးယားကို ပုန္ကန္ပါတယ္။ က်န္တဲ႔ၿမိဳ႕ျပႏိုင္ငံေတြကလည္း မက္စီဒိုးနီးယားကို မေလးမစား လုပ္လာ ၾကပါတယ္။ ႏုိင္ငံ ေျမာက္ ဘက္က လူမ်ိဳးစုေတြကလည္း က်ဴးေက်ာ္ဖို႔ၿခိမ္းေျခာက္ေနပါၿပီ။ ဖီးလစ္တည္ေဆာက္ခဲ႔တဲ႔ ႏုိင္ငံဟာ ေနခ်င္းညခ်င္း ရန္သူေတြပတ္လည္၀ိုင္းတာ ခံေနရပါတယ္။ အခုမွ နန္းတက္လာတဲ႔ အဲလက္ဇန္းဒါး ဟာလည္း အသက္ ၂၀ ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ လူအမ်ားစုက သူ႔ကို ထီးနန္းအတြက္ အဆင္သင္႔မျဖစ္ေသးဘူးလို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ အေလာတႀကီး မလုပ္ဖို႕၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ ႏုိင္ငံကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔ အႀကံေပးၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲလက္ဇန္းဒါးကနားမေထာင္ပါဘူး။  သူ႕မွာ တျခားအႀကံရွိပါတယ္။ အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ရန္သူေတြကို စည္းလံုးသြားဖို႔အခ်ိန္မေပးပဲ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေတာင္ဘက္ကိုခ်ီတက္ၿပီး သီးဘ္စ္ ကို ျပာပံုအတိျဖစ္ေအာင္ေခ်မႈန္းပစ္ေလသည္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေအသင္ ကိုခ်ီတက္ပါတယ္။ ေအသင္ဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ အည႕ံခံတဲ႔အျပင္ ဟယ္လန္နစ္အဖြဲ႔ထဲကိုပါ ျပန္၀င္ပါတယ္။

    အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ငယ္ေပမယ္႔ စြမ္းရည္အျပည္႔ ရွိေၾကာင္းကို ျပလိုက္တာပါပဲ။ သူ႔ကိုလည္း ေလးစားတဲ႔သူေတြ ပိုမ်ားလာပါတယ္။ သူ႔ကို သတၱိရွိၿပီး ခန္႔မွန္းဖို႔ ခက္တဲ႔ ဘုရင္တစ္ပါး အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ႔ၾကရပါသည္။ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ ေနာက္ေရႊ႕တဲ႔ အကြက္ဟာ ပိုၿပီး ခန္႔မွန္းရခက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ႏုိင္ငံကို အင္အားေတာင္႔တင္းေအာင္ ျပင္ဆင္ရမယ္႔အစား ဂရိေတြရဲ႕ မဟာရန္သူျဖစ္တဲ႔ ပါရွား အင္ပါယာကို ၀င္တုိက္ဖို႔ျပန္ဆင္တာပါပဲ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္၁၅၀ အရင္က ပါရွားေတြ ဟာ ဂရိကို၀င္တုိက္ဘူးပါတယ္။ အခုလဲ ဂရိကိုအႏုိင္ရေရးဟာ ပါရွားေတြရဲ႕အိပ္မက္ ပါ။ ဒီလို ပါရွားေတြရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ႕ေအာက္မွာ ဂရိေတြဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းမေနခဲ႔ရပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုက ဂရိေတြရဲ႕ ေရေၾကာင္းကုန္သြယ္ေရး ဟာ ပါရွား ေရတပ္ရဲ႕အာဏာေၾကာင္႔ တိုးတက္သင္႔သေလာက္မတိုးတက္ပါဘူး။ 334B.C. မွာ အဲလက္ဇန္းဒါးေခါင္းေဆာင္တဲ႔ ဂရိစစ္သား ၃၅၀၀၀ဟာ နာဒါနယ္လာ ေရလက္ၾကားကိုျဖတ္ၿပီး ပါရွားအင္ပါယာရဲ႕ အေနာက္ဘက္ဆံုးအပိုင္းျဖစ္တဲ႔ အာရွမိုင္းနား ကို၀င္ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ပထမဆံုးစစ္ပြဲျဖစ္တဲ႔ ဂရမ္းနီးကက္စ္ တုိက္ပြဲမွာ ဂရိေတြ ပါရွားကို အႏုိင္ရခဲ႔ပါတယ္။ ဒါဟာ အုိလမ္းပီးယက္စ္ရဲ႕ နိမိတ္ဖတ္မႈ႕ အတုိင္းျဖစ္လာေတာ႔မယ္ဆုိတဲ႔ ေရွ႕ေျပးသကၤတပါပဲ။ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ စစ္သားေတြဟာ အေရွ႕ဘက္ ပါရွားအင္ပါယာ အတြင္းပိုင္းအထိ ထိုးေဖာက္တုိက္ခိုက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔ၾကပါတယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္လည္း အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ဘယ္သူမွ မထင္ထားတဲ႔အလုပ္ကိုလုပ္ျပန္ပါတယ္။ သူအရင္တုန္းက တစ္ခါမွ မလုပ္ဘူးတဲ႔အလုပ္ ္ပါ။ အဲဒါကေတာ႔ အခ်ိန္ယူတာပါပဲ။ ဒီလိုလုပ္တာဟာ သူပထမဆံုးအာဏာရလာတုန္းက လုပ္သင္႔တဲ႔အလုပ္ လို႔ထင္ စရာပါ။ အခုေတာ႔ ပါရွားေတြကို အင္အားျပန္လည္စုစည္းဖို႔ အခ်ိန္ေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြားပါၿပိ။

    ဒါေပမယ္႔ အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ဒီတစ္ႀကိမ္ အေရွ႕ဘက္ကို မခ်ီတက္ပဲ ေတာင္ဘက္ အာရွမိုင္းနား ကမ္းရိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေလးေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခုသိမ္းပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအီဂ်စ္အထိခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ပါတယ္။ အီဂ်စ္မွာ ရွိတဲ႔ အင္အားနည္းေနတဲ႔ ပါရွားတပ္ကို အလြယ္တကူပဲ ေအာင္ျမင္ခဲ႔ပါတယ္။ အီဂ်စ္ေတြဟာ ပါရွားေတြကိုမုန္းေနတဲ႔အတြက္ အဲလက္ဇန္းဒါးကို ကယ္တင္သူအျဖစ္နဲ႔ ႀကိဳဆိုၾကပါတယ္။ အခု အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ အီဂ်စ္ရဲ႕ႂကြယ္၀လွတဲ႔ သီးႏွံေတြကို ဂရိစစ္သားေတြ အတြက္ ရိကၡာအျဖစ္အသံုးျပဳႏုိင္တဲ႔အျပင္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာလဲ ပါရွားေတြအတြက္ အဖိုးတန္တဲ႔ ရိကၡာေတြ ဆံုးရံႈးေစလုိက္ တာပါပဲ။ ပါရွား ေရတပ္မေတာ္ဟာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကမၻာေပၚမွာ အင္အားအႀကီးဆံုးနဲ႔ တန္ခိုးအထက္ျမတ္ ဆံုး တပ္မ ေတာ္ပါ။  ပါရွားစစ္ဆင္ေရး မစတင္မွီက အဲလက္ဇန္းဒါးကို ေရတပ္မေတာ္ထူေထာင္ဖို႔၊ ပါရွားေတြကို ေရေၾကာင္း ႀကည္းေႀကာင္းကေန ခ်ီတက္တုိက္ခိုက္ဖို႔ အႀကံေပးခဲ႔ ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲလက္ဇန္းဒါးက ဒီအႀကံကိုလက္မခံပါဘူး။ အာရွမိုင္းနားကမ္းရိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေလးေတြကို  သိမ္းပိုက္လိုက္တဲ႔အတြက္ ႀကီးမားလွတဲ႔ပါရွား ေရတပ္မေတာ္ ဟာအသံုးျပဳစရာဆိပ္ကမ္းမရွိေတာ႔ပဲ အသံုးမ၀င္ ျဖစ္သြားပါတယ္။

    ပါရွားဘုရင္ ေဒးရီးယက္စ္ ဟာ တုိက္ဂရစ္ျမစ္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္မွာ အင္အားအျပည္႔အစံုနဲ႔ အဲလက္ဇန္းဒါးအလာကိုေစာင္႔ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲလက္ဇန္းဒါးက မသြားပါဘူး။ သူ႔ အင္ပါယာႀကီးကုိ စနစ္တက် အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ပါတယ္။ သူဟာ သူ႔အင္ပါယာကို ပါရွားေတြအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔တ႔ဲစနစ္အတိုင္း ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္။ ရထူးအဆင္႔ေတြကိုလည္း ပါရွားစနစ္အတုိင္း ဆက္လက္ထားရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ၾကင္နာမႈ႕နဲ႔ ရက္ေရာ မႈ႕သတင္းေတြကို လက္ေအာက္ခံနယ္ေျမေတြမွာ  ပ်ံႏွံေအာင္လုပ္ပါတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ တၿမိဳ႕ၿပီးတစ္ၿမိဳ႕ မတိုက္ခုိက္ရပဲ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕လက္ေအာက္ကိုေရာက္လာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး 331B.C. ေရာက္မွ ပါရွားစစ္တပ္ တပ္စြဲထားတဲ႔ တိုက္ဂရစ္ျမစ္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ အာဘယ္လာ ကို ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ခဲ႔ ပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ႔ အဖိုးတန္လွတဲ႔အီဂ်စ္ကိုစြန္႔လႊတ္လိုက္ရတာေတြ၊ ေရတပ္မေတာ္ႀကီး အသံုးမ၀င္ေတာ႔တာေတြ၊ လက္ေအာက္ခံေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ႕မရေတာ႔တာေတြေၾကာင္႔ ပါရွား အင္ပါယာႀကီးဟာ ခ်ံဳးခ်ံဳးၾကေနပါၿပီ။ အာဘယ္လာေအာင္ပြဲဟာ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပင္ဆင္လာတဲ႔ ဗ်ဴဟာရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈ႕ကို အတည္ျပဳလုိက္တာပါပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ တခ်ိန္တုန္းက ကမၻာေပၚမွာ အင္အားအႀကီးဆံုး၊ တန္ခိုးအထြားဆံုးျဖစ္ ခဲ႔တဲ႔ ပါရွားအင္ပါယာႀကီးကို ေအာင္ႏုိင္သူျဖစ္သြားပါတယ္။ သူ႔မယ္ေတာ္ဖတ္ခဲ႔တဲ႔နိမိတ္အတုိင္း အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သိခဲ႔တဲ႔ကမၻာတစ္ခုလံုးနီးပါးကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ႔ပါတယ္။

    မဟာအဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာေတြဟာ သူ႔ရဲ႕ မင္းမႈ႕ထမ္းေတြကို အံၾသေစခဲ႔ပါတယ္။ အစပိုင္းမွာ ဒါေတြဟာ က်ိဳးေႀကာင္းမဆီေလွ်ာ္ဘူးလို႔ ထင္စရာပါ။ ဂရိေတြဟာ ေနာက္ပိုင္းေရာက္မွ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ အစီအမံေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ ထိေရာက္တယ္ဆိုတာေတြ႕လာၾကပါတယ္။ သူတို႔ နားမလည္ႏုိင္တဲ႔အခ်က္က အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ေတြးေခၚနည္းအသစ္တစ္ခုကိုတီထြင္လုိက္တာပါပဲ။ ဒါကေတာ႔ Grand Strategy လို႔ေခၚတဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာပါပဲ။ က်ေတာ္တို႔ဟာ
    အခုလက္ရွိျဖစ္ပ်က္ေနတာကိုေက်ာ္လြန္ၿပီးၾကည္႕တတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ က်ေတာ္တို႔ အနာဂတ္မွာဘာလိုခ်င္တာလဲ၊ ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ၊ ဘယ္လိုေနရာကို ေရာက္ခ်င္တာလဲ ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာသိဖို႔လုိပါတယ္။ က်ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကို အေျခခံၿပီး ျဖစ္ပ်က္လာတဲ႔ ျပသနာေတြ အေျခအေနေတြကို ရင္ဆုိင္သင္႔ပါတယ္။ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုခ်င္းကို မၾကည္႔ပဲအားလံုးကို ၿခံဳငံု ၾကည္႔တတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ႔ အရာတခုဟာ ကိုယ္႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကို နီးကပ္ေစမဲ႔အလုပ္လား၊ ေ၀းသြားေစမဲ႔အလုပ္လားဆိုတာ ခ်ိန္ထိုးၿပီးၾကည္႕တတ္ဖုိ႔ပါ။

    အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ ဒီလိုေတြးေခၚတတ္မႈ႕ကို သူ႔မယ္ေတာ္နဲ႔ သူ႔ဆရာ အရစ္တိုတယ္ဆီက ရခဲ႔တာပါ။ သူ႔မယ္ေတာ္ဟာ ငယ္ငယ္ကတည္းက သူ႔အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ကို ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကမၻာႀကီးကို စိုးမိုးဖို႔။ သူ႔အသက္ သံုးႏွစ္ကတည္းက ေနာက္လာမယ္႔ႏွစ္သံုးဆယ္မွာ သူသြားရမယ္႔ေနရာကို ျမင္ထားၿပီးသားပါ။ စိတ္ခံစားမႈ႕ေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္တတ္ဖို႔၊ အေျခအေနေတြကို အရွိအတိုင္းျမင္တတ္ဖို႔၊ လက္ရွိအေျခအေနထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး အနာဂတ္ကို ႀကိဳတင္ၾကည္႕တတ္ဖို႔ဆိုတဲ႔ပညာေတြကို သူ႔ဆရာ အရစ္တိုတယ္ဆီက ရခဲ႔ပါတယ္။ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ စစ္ဆင္ေရးေတြကို ေသခ်ာေလ႔လာၾကည္႔ရင္ ဒါေတြကိုသိႏုိင္ပါတယ္။ သီးဘ္စ္ နဲ႔ ပါရွားကို အခ်ိန္မဆိုင္းပဲတုိက္ခိုက္တာဟာ သူ႔စစ္သားေတြရဲ႕စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ျမွင္႔တင္ေပးတာေရာ၊ သူ႔ကို မယံုၾကည္သူေတြကိုသူ႔အစြမ္းအစ ျပလုိက္တာေရာ ခဲတစ္လံုးနဲ႔ ငွက္ႏွစ္ေကာင္ကိုပစ္လုိက္တာပါ။ ပါရွားကို စစ္ပြဲဆင္ႏြဲတာဟာ ဂရိေတြကို ေပါင္းစည္းညီညြတ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းပါ။ ပါရွားထဲကို ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ႔ အဲသလို အလွ်င္အျမန္ မျပဳသင္႔ေတာ႔ပါဘူး။ တကယ္လုိ႕ဆက္လက္ ခ်ီတက္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ သူဟာ အခ်ိန္တိုတိုေလးအတြင္းမွာ နယ္ေျမအမ်ားႀကီးကိုသိမ္းပိုက္မိ ပါလိမ္႔မယ္။ အဲေလာက္နယ္ေျမအမ်ားႀကီးကို ႏုိင္နင္းေအာင္အုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။ ကေသာင္းကနင္းေတြျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ပုန္ကန္မဲ႔သူေတြလည္းေပၚလာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အဲလက္ဇန္းဒါးဟာ သူသိမ္းပိုက္ထားတဲ႔ နယ္ေျမကလူေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္မႈ႕ရေအာင္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကို တနစ္တက် ရွိလာေအာင္ အရင္လုပ္ခဲ႔ပါတယ္။ ေရတပ္တည္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္ ေငြေတြကုန္မဲ႔အစား ပါရွား ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေတြကို သိမ္းပိုက္လုိက္ျခင္းျဖင္႔ ပါရွားေရတပ္ကို သံုးမရေအာင္လုပ္လုိက္တာဟာလဲ အဲလက္ဇန္းဒါးရဲ႕ ပါရမီေျမာက္ေတြးေခၚမႈ႕ပါပဲ။ ေရွ႕လာမဲ႔ စစ္ဆင္ေရးေတြအတြက္ ရိကၡာလံုေလာက္ေစဖို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ေပါတဲ႔ အီဂ်စ္ကို အရင္သိမ္းလိုက္တာကလဲ သူ႔ရဲ႕ ႀကိဳတင္ေတြးေတာတတ္မႈ႕ပါ ပဲ။

    က်ေတာ္တို႔ဟာလဲ ဘ၀မွာ အဲလက္ဇန္းဒါးလို ေတြးေခၚတတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ပထမဆံုးအေနနဲ႔  ကိုယ္႔အရည္အခ်င္း ကိုယ္႔အားသာခ်က္ေပၚမူတည္ၿပီးေတာ႔ ဘ၀မွာ ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတာကို သိေအာင္လုပ္ပါ။  အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ကို ေရာက္ဖို႔ အေသးစိတ္ ႀကိဳတင္အကြက္႐ိုက္ျပင္ဆင္ထားပါ။ အရစ္တိုတယ္ ေျပာသလိုပဲ ကိုယ္႔ရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈ႕ေတြကို တတ္ႏုိင္သမွ်ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ အရာရာအတြက္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားပါ။ အလုပ္တစ္ခုလုပ္ေတာ႔မယ္ဆိုရင္ “ဒီအလုပ္ဟာ ငါေရာက္ခ်င္တဲ႔ ေနရာကို ေရာက္ေစႏုိင္မလား၊ မေရာက္ႏုိင္ဘူးလား”  ဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းကို ကိုယ္႔ကို ကုိယ္အၿမဲေမး ၿပီးကိုယ္သြားမဲ႔လမ္းေၾကာင္းေပၚအၿမဲရွိေနေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ လမ္းေခ်ာ္မသြားပါေစနဲ႔။ အစဥ္အဆက္လက္ခံထား တဲ႔ ဒါလုပ္သင္႔တယ္၊ ဒါမလုပ္သင္႔ဘူးဆိုတာေတြကို နားမေရာင္ပါနဲ႔။ ကိုယ္လုပ္တာကို သူမ်ားေတြ နားမလည္ႏုိင္တာျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး ကုိယ္ေရာက္ခ်င္တဲ႔ေနရာအတြက္ ျပင္ဆင္ပါ။

  • ေမာင္ေသာ္ကကိုေထာင္ အႏွစ္(၂၀) က်ေစခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ေရသို႔ ေပးစာ (၁)ေစာင္

    ေမာင္ေသာ္ကကိုေထာင္ အႏွစ္(၂၀) က်ေစခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ေရသို႔ ေပးစာ (၁)ေစာင္

    M-Media

    ေမာင္လူငယ္

    5th August 88
    ရန္ကုန္
    ဗိုလ္မွဴးၾကီး သန္းညြန္႕

    ပထမဆံုး ကိုယ္ရွင္းျပလိုတာက ဒီလႈပ္ရွားမႈၾကီးမွာ (ဒိီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ) ကိုယ္ပါ၀င္လာရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကေတာ့

    (၁) ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား ျပည္သူအမ်ား ေသြးေျမက် ေသဆံုးရျခင္းကို မၾကည့္ရက္ မရႈရက္ေတာ့လို႔

    (၂) ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ ျမတ္ႏိုးတဲ့ တပ္မေတာ္ကို တိုင္းျပည္က လူသတ္သမား မုဒိမ္းဒျမ အျဖစ္ ျမင္လာျပီး အစဥ္အလာေကာင္းတဲ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္အသေရကို မညိႈးႏြမ္းေစလိုတဲ့ ေစတနာဘဲျဖစ္တယ္။ ကိုယ္မွာ ဒီေစတနာဘဲရွိပါတယ္။ ေသဒဏ္လည္း ရွိမွာဘဲ။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္ဘာလုပ္သလဲဆိုေတာ့  ေက်ာင္းသားေတြ ေရွ႕မွာ စာေပအႏုပညာရွင္တို႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုျပေစမဲ့ ခေလးေတြ ေနာက္ထပ္မေသၾကရေအာင္ တပ္လဲ မ်က္ႏွာ မပ်က္ေအာင္ ကိုယ္ ၀င္ရပ္ခဲ့ပါတယ္။

    ကိုယ္ဟာ ကေလးေတြရဲ႕ ၾကားမွာ ေက်ာင္းသားနဲ႔ အစိုးရ ေစ့စပ္ျဖန္ေျဖေရးလို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ဂုဏ္အဂၤါမ်က္ႏွာ မရွိပါဘူး။ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့သူေတြလည္း ေထာင္ထဲေရာက္ေနေတာ့ ကိုယ္ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အၾကိတ္အနယ္ေဆြးေႏြးျပီး ခေလးေတြနဲ႔ အစိုးရၾကားမွာ (Mediator) ျဖန္ေျဖသူ အေနနဲ႔ ၀င္ရပ္တည္ေပးဖို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ သူမွာလည္း ဘာႏိုင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပါဘူး။ ကိုယ္ကအတင္းတိုက္တြန္း ဇြတ္ဆြဲေဆာင္လို႔ သေဘာတူလက္ခံခဲ့တာပါ။ ေက်ာင္းသားထုေတြ သိပ္ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနတဲ့ ျဖန္ေျဖသူအျဖစ္ သူမကို ကိုယ္ရွာေဖြတင္ေပးခဲ့ျခင္းပါ။

    ဒီေန႔ ကိုယ္ဘာျဖစ္ေနသလဲ။ သူငယ္ခ်င္း တပ္က ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သူတို႔ရဲ႕ ရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး လုပ္ၾကံ့သတ္ျဖတ္ဖို႔ အဲဒီမွာ ကိုယ္ကိုလည္း (Target) အျဖစ္သတ္မွတ္ျပီး (Death Squal) ေတြနဲ႔ စီစဥ္ေနၾကပါတယ္။ ကိုယ္မေသခ်င္ေသးေပးမဲ့ မွန္ကန္တဲ့လုပ္ရပ္အတြက္ ေသရမွာ မေၾကာက္ပါဘူး။

    ခု တပ္တြင္းမွာ အာဏာကို ဆုပ္ကိုင္ထားလိုတဲ့ အာဏာရူးတစုက လက္နက္အားကိုးနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ အာဏာသိမ္းဖို႔ စီစဥ္ေနၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ ေသြးေခ်ာင္းစီးေတာ့မွာကို သိပ္ေၾကာက္ပါတယ္။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းလည္း စိတ္၀မ္းကြဲေနၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအက်ိဳးကိုသာ ၾကည္သူနဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးနဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးရဲ႕ ကြင္းဆက္ျဖစ္တဲ့ပါတီရဲ႕ အက်ိဳးကိုသာ ၾကည္သူလို႔ ၂စုကြဲေနတယ္။

    အဲဒီေတာ့ ကိုယ္အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္လိုတာကေတာ့ ေပါက္ကြဲေပၚထြက္လုဆဲဆဲျဖစ္တဲ့ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အာဏာလုပြဲမွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ေမာင္ရင္တို႔ ေရတပ္က အနည္းဆံုးအားျဖင့္ (Policy of non – cooperation) ပူးေပါင္းမပါ၀င္ေရးဆိုတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ကို စြဲစြဲျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္ေပးၾကပါ။ ကိုယ္ေတာင္းဆိုေနတာက open revolt ေသာ္လည္းေကာင္း muliny ေသာ္လည္းေကာင္း မဟုတ္ပါ။ တိုင္းျပည္ကို ညွာၾကဘို႔ အေလးအနက္ ေတာင္းပန္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

    ကိုယ့္သေဘာထားဟာ ျပည္သူ႔လူထုၾကီးရဲ႕ သေဘာထား၊ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သေဘာထားပါ။ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏိုင္ငံေရးအာဏာကို ယူဖို႔ မရည္ရြယ္ဘူးဆိုတာ ကိုယ္ ရဲရဲၾကီး အာမခံပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ေက်ာင္းသားေတြလည္း အၾကမ္းမဖက္ၾကဖို႔၊ အစိုးရကလည္း တပ္အားကိုးနဲ႔ ေနာက္ထပ္လူမသတ္ၾကဖို႔ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းပါ။ ဒီမိုကေရစီေရးတို႔ ဘာတို႔က ေနာက္မွထား၊ တိုင္းျပည္ေသြးေခ်ာင္းစီးမွာကို ေမာင္ရင္တို႔လည္းျမင္ရက္ ၾကမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကိုယ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ၀င္းရွိန္တို႔ကိုလည္း ကိုယ္သေဘာထားကို ေဆြးေႏြးၾကည့္ပါ။ ေမာင္ရင္တို႔ရဲ႕ လံုျခံဳေရးကို ထိခိုက္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ထပ္မတိုက္တြန္းခ်င္ပါဘူး။ ေရတပ္ဌာနခ်ဳပ္မွဴး၊ စစ္ဦးစီမွဴးတို႔ဟာ အမ်ားၾကီး အကူအညီျပဳႏိုင္တဲ့သူေတြပါ။ ကိုယ္အႏူးအညြတ္ ထပ္ေလာင္းေမတာရပ္ခံပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ဒီစာကို မီးရႈိ႔ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ပါ။ ႏိုင္ဦးက တဆင့္ေသာ္လည္းေကာင္း သန္းေက်ာ္ေဌးက တဆင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ေရတပ္ရဲ႕ သေဘာထားေလး၊ ေမာင္ရင္ရဲ႕သေဘာထားေလး သိပါရေစ။ ကိုယ္လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားပါမယ္။ သိပ္အေရးၾကီးေနတယ္ သူငယ္ခ်င္း

    က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစ

    ေမာင္ေသာ္က (ခ) ဗိုလ္မွဴးေဟာင္း ဘေသာ္

    (ဒီစာမွာ က်ေနာ္အဘိုးဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ ေရးသားေပးခဲ့တာပါ။ တပ္မွာ အာဏာသိမ္းမွာရယ္ ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔ ျပည္သူကို သတ္ျဖတ္မွာကို ၾကိဳသိျပီး ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒါကို န၀တအစိုးရက တပ္မေတာ္ကိုျဖိဳခြဲတယ္ဆိုျပီး ၁၉၅၀ အေရးေပၚအက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၅ နဲ႔ ေထာင္ အႏွစ္ ၂၀ က်ခံခဲ့ရတယ္။) ေမာင္လူငယ္

     

     ေမာင္ေသာ္က (ေခၚ) ဗိုလ္မွဴး ဘေသာ္အေၾကာင္း ပိုစ္မ်ားဖတ္ရန္။

  • ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ အာဖရိကတိုက္ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံမွ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ

    ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ အာဖရိကတိုက္ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံမွ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ

    ဝါးလုံးရွည္ အတီး

    “၁၉၉၄ ခုႏွစ္ အာဖရိကတိုက္ ရဝမ္ဒါ ႏိုင္ငံက သတ္ျဖတ္ပြဲၾကီးအျပီး အသက္မေသပဲ လြတ္ေျမာက္ရွင္သန္က်န္ရစ္သူ ခေလးငယ္တစ္ဦး”

    ဒီဓာတ္ပုံေလးထဲက ကေလးငယ္တဦး ကေတာ့ ၁၉၉၄ခုႏွစ္ အာဖရိကတိုက္ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံက လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္ပြဲၾကီးအျပီး အသက္မေသပဲ လြတ္ေျမာက္ရွင္သန္ရစ္သူမ်ားအနက္မွတစ္ဦးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။အေရွ႕အာဖရိက ေဒသတခုျဖစ္တဲ့ ရဝမ္ဒါ လူမ်ိဳးတုံးသတ္ျဖတ္မႉလို႕ဆိုရင္ လူတိုင္းၾကားဖူးၾကမွာျဖစ္ေပမယ္႕အေသးစိတ္ကိုေတာ့ သိသူနည္းပါးလာလိမ္႕မယ္။ ဆက္လက္ျပီးေတာ့ ဒီအေၾကာင္းနဲ႕ပတ္သက္ျပီး အတီး ေလ့လာထားသမွ်ေလးေတြကို တင္ျပပါရေစ။

    ရက္ေပါင္း (၁ဝဝ) ေက်ာ္ၾကာျမင့္ခဲ့တဲ့ သတ္ျဖတ္မႈႀကီးအတြင္းမွာ ဟူတူလူမ်ဳိးစုေတြရဲ့ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ တြတ္စီလူမ်ဳိး ရွစ္သိန္းေက်ာ္ (သို႔) တစ္သန္းေက်ာ္နဲ႕ တြတ္စီေတြကို သနားျပီးဝွက္ေပးခဲ့တဲ့၊ အားနည္းသူေတြဘက္က ရပ္တည္ေပးခဲ့တဲ့ ဟူတူလူမ်ိဳး တစ္သိန္းေက်ာ္ပါ အသတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအေရအတြက္ဟာ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ရဝမ္ဒါလူဦးေရရဲ့ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈံးရွိေနပါတယ္။ ဤမွ်ေလာက္ အေရအတြက္ ျမင့္မားေအာင္ သတ္ျဖတ္မႉၾကီးအျပီးမွာေတာ့ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံဟာ ယေန႕ထက္တိုင္ေအာင္ပဲ ျပႆနာေပါင္း မ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ရကာ ျပည္တြင္းစစ္ရဲ့ အက်ိဳးဆက္ကို ခံစားေနရပါေသးတယ္။

    ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္း

    တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံရဲ့သမိုင္းမွာ ဒီအေရးအခင္းၾကီးဟာ ပထမဆုံးအၾကိမ္ေတာ့လဲ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ၁၉၅၉ခုႏွစ္မွာ ဟူတူလူမ်ိဳး ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးကို တြတ္စီလူမ်ိဳးစုေတြက လုပ္ၾကံတယ္ဆိုတဲ့ ေကာလဟာလကို အေျချပဳျပီး စတင္ျဖစ္ပြါးခဲ့တဲ့ အဓိကရုန္းအတြင္းမွာလည္း ဘယ္ဂ်ီယမ္ ကြန္မန္ဒိုေပ်ာက္္က်ားတပ္ေတြ ေရာက္ရွိလာျပီး အေျခအေနေတြကို မထိန္းသိမ္းမွီအထိ တြတ္စီလူမ်ိဳး ႏွစ္ေသာင္းမွတစ္သိန္းခန္႕ သုတ္သင္ခံခဲ့ရျပီးေနာက္ ဒုကၡသည္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာဟာ အိုးပစ္အိမ္ပစ္နဲ႕ အနီးအပါးအိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကို ေျပးဝင္သြားခဲ့ရပါေသးတယ္။ ၁၉၆၀ခုႏွစ္မွာ ဘယ္ဂ်ီယမ္ အစိုးရရဲ့အကူအညီနဲ႕ က်င္းပခဲ့တဲ့ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲအတြင္းမွာေတာ့ ဟူတူလူမ်ိဳးေတြဟာ တြတ္စီလူမ်ိဳးေတြအေပၚ အႏိုင္ယူျပီး ႏိုင္ငံေရးအရ အသာစီးရသြားပါေတာ့တယ္။ ဒီအေျပာင္းအလဲဟာ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံမွာ အုပ္စိုးခဲ့တဲ့ တြတ္စီလူမ်ိဳးဘုရင္စနစ္ကို အဆုံးသတ္သြားေစပါေတာ့တယ္။ တဖန္ ၁၉၆၂ခုႏွစ္မွာ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံကတြတ္စီလူမ်ိဳး စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ တြတ္စီဂြါရီလာ အမည္ရလက္နက္ကိုင္ အင္အားစုဟာ ဂလဲ့စားေခ်ထိုးစစ္ ဆင္ႏႊဲရာမွ အာဏာရ ဟူတူအစိုးရတပ္မ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြါးျပီး ေနာက္ထပ္ လူဦးေရ ခုနစ္ ေသာင္းေလာက္ ထပ္မံ ဆုံး႐ွံဳးရျပန္ပါေတာ့တယ္။ ဒီလို အမုန္းပြါးမႉေတြရဲ့ စတင္ျမစ္ဖ်ားခံလာရာ အရင္းအျမစ္ကေတာ့ ကိုလိုနီ အေမြအႏွစ္ဆိုးေတြကပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

    ၁၉၁၁ခုႏွစ္မွာပဲ ဂ်ာမဏီကိုလိုနီ တပိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံမွာ ေျမာက္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ တြတ္စီေတြရဲ့ ဩဇာကို မခံလိုၾကတဲ့ဟူတူလူမ်ိဳးေတြကို တြတ္စီေတြက ရွင္းလင္းႏိုင္ရန္အတြက္ ဂ်ာမန္အစိုးရက ေျခထိုးခဲ့ပါေသးတယ္။ ပထမကမာၻစစ္ အျပီးမွာေတာ့ဗာဆိုင္း စာခ်ဳပ္အရ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံဟာ ဘယ္ဂ်ီယမ္ႏိုင္ငံရဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ကို က်ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။ ဘယ္ဂ်ီယမ္ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာပဲ ဒီျပႆနာေတြရဲ့ ျမစ္ဖ်ားခံရာ ျဖစ္တဲ့ ဟူတူနဲ႕ တြတ္စီေတြကို သီးျခား မွတ္ပုံတင္ထုတ္္ေပးျခင္း။ ပညာေရးစနစ္တြင္လည္း ခြဲျခားဆက္ဆံေရးစနစ္ေတြကို စတင္ က်င့္သုံးပါေလေတာ့တယ္။ ကိုလိုနီစနစ္ မတိုင္မွီေရာ၊ ကိုလိုနီကာလ အတြင္းမွာပါ တြတ္စီလူမ်ိဳးစုေတြဟာ လူနည္းစုေတြ ျဖစ္ေနေပမဲ့ ပညာတတ္ဦးေရ မ်ားျပားျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမွာ ဝင္ဆန္႕ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီကြာျခားမႈေတြဟာ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ေတာ့ မထူးျခားလွေပမဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ လူမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ေအာက္ေျခက ဟူတူလူမ်ိဳးေတြ အတြက္ေတာ့ ၁၉၉၄ခုႏွစ္မွာျဖစ္ေပၚလာမဲ့ အစုလိုက္ အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္မႈႀကီးရဲ့ စတင္ ျမစ္ဖ်ားခံရာ အေၾကာင္းအရင္းအမွန္ပဲျဖစ္လာပါတယ္။

    ဝါဒျဖန္႕စစ္ပြဲ

    ၁၉၉၀ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းမွာပဲ ရဝမ္ဒါဘာသာ စကားနဲ႕”ႏိုးထၾကေလာ့”ဟု အဓိပၸာယ္ရျပီး “ကန္ဂူရ(Kangura)” ဆိုတဲ့ ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို ဟဆန္ဂီဇီ (၂၀၀၃ခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံတကာ တရားရုံးမွ တသက္တကြၽန္းအမိန္႕က်ျပီး ယခု မာလီႏိုင္ငံ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ အျပစ္ဒဏ္ကို ခံစားလွ်က္ရွိသူ) ဆိုတဲ့ အစြန္းေရာက္ ဟူတူအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္က စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ အေရးအခင္းကာလ အတြင္းမွာလဲ ကန္ဂူရဂ်ာနယ္ဟာ ဟူတူေတြအေပၚ လြန္ကဲတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္လာေအာင္ တိုက္တြန္းျပီး တြတ္စီေတြအေပၚမွာ သနားၾကင္နာဖို႕မလိုေၾကာင္းကို မွန္မွန္တင္ဆက္ေပးေနပါေတာ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ရဝမ္ဒါအစိုးရပိုင္ ေရဒီယိုႏွစ္ခုဟာ အေရးအခင္းကာလအတြင္း အသံလႊင့္တဲ့ေနရာမွာ တြက္စီလူမ်ဳိးေတြဟာ ရဝမ္ဒါႏုိင္ငံမွာ၊ ပိုးဟပ္မ်ားလို အသံုးမဝင္ဘဲ ဆိုးက်ဳိးကိုသာ ေပးတာမို႔သတ္ျဖတ္ပစ္ဖို႔လိုေၾကာင္း ဝါဒျဖန္႔ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသလို ေရဒီယိုကေန လံႈ႕ေဆာ္အၿပီး နာရီပုိင္းအတြင္းမွာ တြတ္စီလူမ်ဳိးမ်ား စတင္အသတ္ခံရပါေတာ့တယ္။ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ရလဒ္ကေတာ့ သိပ္ျပီးမေကာင္းလွပါဘူး။ ယခုလက္ရွိကာလမွာ ေရဒီယိုအစီအစဥ္ႏွစ္ခုက တာဝန္ရွိသူေတြဟာ တသက္တကြၽန္းျပစ္ဒဏ္ကို ကန္ဂူရဂ်ာနယ္တိုက္ပိုင္ရွင္နဲ႕ အတူခံစားေနရပါတယ္။

    သတ္ျဖတ္မႉအတြက္ ၾကိဳတင္ၾကံစည္ၾကျခင္း

    ဟူတူအစြန္းေရာက္ေတြကို ဟူတူအစိုးရက ျပည္သူ႕စစ္မ်ား အျဖစ္ေလ့က်င့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ တူစီလူမ်ဳိးစုကို ဖိႏိွပ္သတ္ျဖတ္ရာ မွာ အစိုးရစစ္တပ္က တုိက္႐ိုက္သတ္တယ္လို႔ အျဖစ္မခံလိုတဲ့အတြက္ လူမ်ဳိးစုအရပ္သားျခင္းအၾကားမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ သာမန္ပဋိပကၡအသြင္မ်ဳိး ဖန္တီးလိုတာကလည္းတေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဟူတူသမၼတျဖစ္သူက သူ႔အေပၚမွာ အျပစ္တင္မခံရေလေအာင္ ကစားခဲ့တာဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ အေရးအခင္းကာလ မတိုင္မီေလးမွာပဲ အစိုးရနဲ႕နီးစပ္တဲ့ ဟူတူစီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံကေနျပီးေတာ့ ဓားအလက္ ၅၈၁၀၀၀ ကို တင္သြင္းခဲ့ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဓားေတြဟာ ေသနတ္ေတြနဲ႕စာရင္ အဖိုးႏႈန္းခ်ိဳသာျပီး ထိေရာက္စြာကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏိုင္လို႕ပါပဲ။

    အေရးအခင္းကာလအတြင္း

    ဇန္နဝါရီလ ၁၂ရက္ေန႕ ၁၉၉၄ခုႏွစ္မွာ ဟူတူလူမ်ိဳး လက္ရွိအာဏာရသမၼတနဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ဘူရန္ဒီႏိုင္ငံက သမၼတျဖစ္သူတို႕ စီးနင္းလိုက္ပါလာတဲ့ ေလယာဥ္ဟာ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ကီဂါလီၿမိဳ႕ကို ဆင္းသက္ဖို႕ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပစ္ခ်ခံခဲ့ရပါတယ္။ လုပ္ၾကံမႈအတြင္းမွာ သမၼတ ႏွစ္ဦးလုံး ေသဆုံးခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဒီလုပ္ၾကံမႈဟာ တြတ္စီလူမ်ိဳး သူပုန္ေတြရဲ့လက္ခ်က္ျဖစ္တယ္လို႕ ေရဒီယိုကစြပ္စြဲအျပီး နာရီပိုင္းအတြင္းမွာေတာ့ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံ တစ္ဝွမ္းမွာ သတ္ျဖတ္ပြဲၾကီး စတင္ပါေတာ့တယ္။ ဟူတူအစြန္းေရာက္ ျပည္သူ႕စစ္ေတြဟာ တြတ္စီလူမ်ိဳးေတြ အေပၚမွာ ရရာေရႊေငြေတြကိုလုယူ၊ တရုတ္ႏိုင္ငံက တင္သြင္းလာခဲ့တဲ့ဓားေတြနဲ႕ေယာက်ာ္းေတြကိုအရင္သတ္၊ မိန္းမေတြကို မုဒိန္းက်င့္ျပီး ရက္ရက္စက္စက္ကို သတ္ျဖတ္ပါေတာ့တယ္။ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ဟူတူအစြန္းေရာက္ေတြဟာ တြတ္စီေတြအေပၚ သနားျပီးဝွက္ေပးကာ အားနည္းတဲ့ဘက္က ရပ္တည္ေပးခဲ့တဲ့ ဟူတူတစ္သိန္းေက်ာ္ကိုပါ အခ်င္းခ်င္း လက္စတုန္းလုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကုလသမၼဂၢ ျငိမ္းခ်မ္းေရးထိန္းသိမ္းေရး တပ္သား ၁၀ေယာက္ပါ အဆစ္ပါသြားပါေတာ့တယ္။ အဆိုပါအေျခအေနကို ကုလသမၼဂၢၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ရိုမီရိုဒလဲ က သက္ဆုိင္ရာ အထက္ အဆင့္ဆင့္ကို အျမန္တင္ျပခဲ့ေပမဲ့ ဘယ္သူကမွ စိတ္ဝင္စားဟန္ မျပခဲ့ပါဘူး။

    ဘယ္အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြကမွ သူတို႔စစ္တပ္ေတြကို ရဝမ္ဒါကိုလႊတ္ဖို႔ စိတ္မဝင္စားခဲ့ပါဘူး။ လက္ေရွာင္တဲ့အပုိင္းလည္း ရိွေနတယ္လို႔ အစြပ္စြဲခံခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔တံုး ဆိုေတာ့ ရဝမ္ဒါ ျပႆနာမတုိင္ခင္ ေလးလေလာက္တုန္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆိုမာလီယာက အ႐ွဳပ္အရွင္းေၾကာင့္ လက္ေရွာင္ခဲ့ၾကတယ္လို႔လဲ ဆိုပါတယ္။ ဆိုမာလီယာမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာက ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့၊ ကုလသမၼဂၢၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ဝင္ ပါကစၥတန္စစ္သားမ်ားနဲ႔ အေမရိကန္စစ္သားမ်ားဟာ ဆိုမာလီယာ သူပုန္မ်ားနဲ႔ တုိက္ပြဲျဖစ္ရာက ေသဆံုးခဲ့ၾကရပါတယ္။ အဲသလို ပူပူေႏြးေႏြး ျဖစ္ထားခဲ့တာေၾကာင့္ အဲသလို အျဖစ္မ်ဳိးကို ႏုိင္ငံႀကီးေတြက ရဝမ္ဒါမွာ ထပ္ၿပီးၾကံဳေတြ႕လိုတဲ့ ဆႏၵမရိွတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

    အဲသလို အေျခအေနမ်ဳိးေအာက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဒလဲက ကုလသမၼဂၢဌာနခ်ဳပ္ကို သူတို႔အေနနဲ႔ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ဖို႔လိုေၾကာင္း အစီရင္ခံပါတယ္။ အဲသလို မစြက္ဖက္ဖူးဆိုရင္ ေနာက္ထပ္လူေပါင္းမ်ားစြာ ေသေၾကႏုိင္တယ္လို႔လည္း တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၃၆နာရီအတြင္း ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ဖို႔တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ထိုတင္ျပခ်က္ကို အဲသည္အခ်ိန္က ကုလအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ကိုဖီအာနန္က ပယ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္တာဟာ ကုလရဲ့ လုပ္ပုိင္ခြင့္ကို ေက်ာ္လြန္ေနတယ္လို႔လည္း အေၾကာင္းျပခဲ့ပါတယ္။ အဲသည့္အခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ သမၼတျဖစ္တဲ့ ကလင္တန္က အေမရိကန္အစိုးရ အေနနဲ႔ အကူအညီမေပးတဲ့အျပင္ ကုလသမၼဂၢၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ကို ရဝမ္ဒါကေန ျပန္ေခၚဖို႔ ကိုဖီအာနန္ကို ဖိအားေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုလတပ္ကို ရဝမ္ဒါကေန ျပန္ၿပီး ႐ုပ္သိမ္းခဲ့ ပါတယ္။

    အမွန္မွာေတာ့ ၁၉၄၈ Genocide ဥပေဒအရ အဲသလိုသတ္ျဖတ္ေနျခင္းကို ကာကြယ္တားဆီးႏုိင္ခြင့္ ကုလသမဂၢမွာ တရားဝင္ အခြင့္အေရးရိွပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ကုလသမဂၢအေနနဲ႔လည္း ဘယ္လိုနည္းကိုမွအသံုးျပဳၿပီး တားဆီးခဲ့တာ မရိွခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား စတင္ခဲ့တဲ့ ပထမႏွစ္ပတ္ သံုးပတ္အတြင္းမွာတင္ လူေပါင္းသိန္းခ်ီၿပီး အသတ္ခံခဲ့ရတာ ျဖစ္တယ္လို႔ အုိင္အာစီ အဖြဲ႕ရဲ့ တြက္ခ်က္မႈမ်ားအရသိရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ကလင္တန္ အစိုးရဟာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး ထိန္းသိမ္းေရးတပ္ေတြကို ျပန္ေခၚဖို႕ကိုသာ ကုလသမဂၢကို တြင္တြင္ဖိအားေပးေနခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကလင္တန္ဟာ အဆိုပါလုပ္ရပ္အတြက္ ရဝမ္ဒါ ျပည္သူေတြကို တရားဝင္ ေတာင္းပန္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ တြတ္စီလူမ်ိဳး ကာဂါမီ ဦးေဆာင္တဲ့ ရဝမ္ဒါ မ်ိဳးခ်စ္တပ္ဦးဟာ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီ ရယူျပီး ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံရဲ့ အာဏာကို ျပန္လည္ရယူလိုက္တဲ့ ဂ်ဴလိုင္လ ေႏွာင္းပိုင္းမွာမွ အဆုံးသတ္သြားပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့လဲ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ညီညြတ္ေရးအေနျဖင့္ တြတ္စီေတြဘက္က ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ဟူတူလူမ်ိဳး ဘီဇီမန္ဂူ ကိုသာ သမၼတ ရာထူးခန္႕အပ္ျပီး ကာဂါမီ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဒုသမၼတ ရာထူးကို သာ ရယူခဲ့ပါတယ္။

    အေရးအခင္းကာလ အျပီး ဆိုးက်ိဳးရလဒ္မ်ား

    ၁၉၉၄ခုႏွစ္ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္မႈ အျပီးမွာေတာ့ သတ္ျဖတ္မႈတြက္ အဓိကတာဝန္ရွိသူေတြကို ႏိုင္ငံတကာတရား႐ုံးမွ တရားစြဲဆိုခဲ့ရာမွာ လက္ရွိ တရားရင္ဆိုင္ဆဲ ၁မႈ၊ အယူခံဝင္ဆဲ ၁၇မႈ၊ ဆိုင္းငံ့ႏွင့္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ၁၀မႈ၊ အမိန္႕ခ်မွတ္ျပီး ၃၃မႈနဲ႕ ရဝမ္ဒါျပည္တြင္း တရားရုံးကို လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ခဲ့တာကေတာ့ ၁၀မႈပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ မီဒီယာ သမားသုံးေယာက္လဲ ပါဝင္ပါတယ္။ ျပစ္ဒဏ္က်ခံျပီး သူမ်ားထဲမွ ၁၁ေယာက္ကေတာ့ ရက္ေစ့လို႕ လြတ္ေျမာက္သြားျပီျဖစ္ျပီး ၃ေယာက္ကေတာ့ ေထာင္တြင္းမွာပဲ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါသည္။

    စီးပြါးေရး

    ဒီလူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္မႈၾကီး အျပီးမွာေတာ့ ေကာ္ဖီနဲ႕လက္ဖက္ေျခာက္သာ အဓိကတင္ပို႕ေနရျပီး ကြန္ဂိုနဲ႕တန္ဇီးနီးယားတို႕လို ႏိုင္ငံၾကီးေတြၾကားမွာ ညပ္ေနတဲ့ အာဖရိက ကုန္းတြင္းပိတ္ ႏိုင္ငံငယ္ေလးဟာ ဒီေန႕အထိ ဘယ္လိုမွနာလန္မထူႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရပါတယ္။ ၇၀ရာခိုင္ႏႈႈန္းေသာရဝမ္ဒါႏိုင္ငံက အိမ္ေထာင္စုေတြဟာ မိန္းမေတြက ဦးေဆာင္ေနရျပီး အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ သူတို႕ရဲ့ ေယာက်ာ္းေတြဟာ သတ္ျဖတ္မႈအတြင္းမွာ ေသဆုံးသြားခဲ့လို႕ပါပဲ။

    လူမႉေရး

    ဒီအေရးအခင္းၾကီး အျပီးမွာေတာ့ ရဝမ္ဒါလူထုဟာရုပ္ပိုင္းအျပင္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာလူမႈဒုကၡေတြကို ယေန႕တိုင္ခံစားေနရဆဲပါ။ အေရးအခင္းကာလအတြင္းမွာ မုဒိန္းက်င့္ခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ အပါအဝင္ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံဟာ အာဖရိကမွာ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ေရာဂါပိုး အမ်ားဆုံးေတြ႕ရွိရတဲ့ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ေနပါတယ္။ အသက္မေသပဲ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ကေလးငယ္တေယာက္ဆိုရင္ အစာကိုလိုသည္ထက္လြန္ကဲစြာ စားသုံးတတ္တဲ့စိတ္ေရာဂါ စြဲကပ္ေနပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူမိဘေတြရွိစဥ္က အစာေကြၽးတာကို ျငင္းပယ္ျပီး နာရီပိုင္းအတြင္းမွာပဲ မိဘႏွစ္ပါးလုံးဟာသတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရျပီးေတာ့ ကေလးငယ္ဟာ ကံေကာင္းစြာနဲ႕လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ျပီး ဒီစိတ္ေရာဂါဟာ တသက္လုံးစြဲကပ္ခံေနရပါေတာ့တယ္။

    Genocide ဆိုတာ

    ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္သည္ လူမ်ိဳးတုန္းရာဇဝတ္မႈမ်ား၏ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ၿပီး စစ္ကာလအတြက္သာမက စစ္မျဖစ္သည့္ကာလအတြက္လည္း အက်ဳံးဝင္သည္။ က်ဴးလြန္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လူ႔အသက္ကို တန္ဖိုးမထားသည့္ သေဘာထား ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနၿပီး အာဏာရွင္ဘက္ေတာ္သားတို႔က က်န္ႏိုင္ငံသားတို႔အား ဘာသာကြဲဒိ႒ိမ်ား၊ အ႐ိုင္းအစိုင္းမ်ား၊ ဥပေဒေဘာင္ ျပင္ပကလူမ်ား၊ ေအာက္တန္းစားလူမ်ဳိးမ်ား၊ ခြဲထြက္ေရးသမားမ်ား၊ ေသာင္းက်န္းသူအဖ်က္သမားမ်ား၊ မင္းမဲ့ဝါဒီမ်ား၊ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၊ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစမ်ား၊ ပုဆိန္႐ိုးမ်ား၊ လူတန္းစားရန္သူမ်ား၊ တန္ျပန္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား စသည္ျဖင့္ တံဆိပ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကပ္ၿပီး ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္ကို အမ်ားနဲ႕မတူသည့္ေနရာသို႕ေရာက္ေအာင္။ ကြဲျပားေစရန္ၾကိဳတင္လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိၾကသည္။ ကိုယ့္အတြက္ကိုမူ ျမင့္ျမတ္ေသာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနသူမ်ား၊ ျမင့္ျမတ္ေသာလူမ်ဳိးမ်ား၊ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာသန္႔ရွင္းတည္တံ့ေရးကို ေစာင့္ထိန္းသူမ်ား၊ တိုင္းျပည္ကို အဓိကေစာင့္ေရွာက္ေနရသူမ်ား၊ ႏိုင္ငံအတြက္ အဓိကအနစ္နာခံေနသူမ်ား၊ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ စစ္မွန္သည့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား စသည္ျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္မိမိ သတ္မွတ္ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္၊ အမ်ဳိးသား၊ မ်ဳိးခ်စ္၊ ဝံသာႏု၊ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးဟူေသာ စကားလံုးမ်ားကို အသုံးျပဳကာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကို ပိုမိုျပင္းထန္ေအာင္ျပဳလုပ္ကာ မီဒီယာမ်ားမွတဆင့္တြန္းပို႕ေလ့ရွိၾကသည္။ ကုလသမဂၢက ၁၉၄၈ ခုတြင္ ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္ ကြန္ဗင္းရွင္း စာခ်ဳပ္ကို အေသအခ်ာ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းခဲ့ရာ ၁၉၅၁ ခုမွာ စတင္အသက္ဝင္ခဲ့ၿပီး ယခုအခါ ျမန္မာအပါအဝင္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံ ၁၃ဝ ေက်ာ္က လက္ခံအတည္ျပဳထားသည္။ ဤသေဘာတူစာခ်ဳပ္ ပုဒ္မ ၂ တြင္ ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္ကို ယခုလို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ထားသည္။

    “ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ လူအုပ္စု သို႔မဟုတ္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးဆုိင္ရာ လူအုပ္စု သို႔မဟုတ္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ လူအုပ္စုတခုကို တခုလံုးေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစိတ္တပိုင္းေသာ္လည္းေကာင္း ဖ်က္ဆီးပစ္ရန္ ရည္ရြယ္ ခ်က္ျဖင့္ ေအာက္ပါလုပ္ရပ္မ်ားကို က်ဴးလြန္ျခင္း။
    (က) ယင္းလူအုပ္စု အဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ျခင္း၊
    (ခ) ယင္းလူအုပ္စု အဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို ႐ုပ္ခႏၶာပိုင္းအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ပိုင္းအရ ေသာ္လည္းေကာင္း ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ထိခိုက္နစ္နာေစျခင္း၊
    (ဂ) တစ္ခုလံုးအရ သို႔မဟုတ္ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းအရ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပ်က္စီးမႈျဖစ္ေစရန္ အေသအခ်ာ စီစဥ္ ထားသည့္ ဘဝအေျခအေနမ်ားကို ယင္းလူအုပ္စုအေပၚ၌ သက္ေရာက္ေစျခင္း၊
    (ဃ) ယင္းလူအုပ္စုအတြင္း ကေလးေမြးဖြားမႈမ်ားကို တားျမစ္ရန္ ရည္ရြယ္သည့္ အစီအမံမ်ား ခ်မွတ္ျခင္း၊
    (င) ယင္းလူ အုပ္စုမွ ကေလးသူငယ္မ်ားကို အျခားလူစုသို႔ အတင္းအဓမၼ ေရႊ႕ေျပာင္းပစ္ျခင္း။”

    ၁၉၉၄ ခု ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ခံု႐ံုးက ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္ကို ယခုလို ထပ္မံခ်ဲ႕ထြင္၍ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုခဲ့သည္။

    “လူအုပ္စုတခုကို မေသ႐ံုတမယ္ မဝေရစာ ေကြၽးထားျခင္း၊ ေနအိမ္မ်ားမွ စနစ္တက် ေမာင္းထုတ္ျခင္း၊ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈကို အနိမ့္ဆံုးလိုအပ္ခ်က္ထက္ ႏွိမ့္ခ်ပစ္ျခင္း၊ ယင္းလူအုပ္စုကို တခုလံုးအရ သို႔မဟုတ္ တစိတ္တပိုင္းအရ ဖ်က္ဆီးပစ္ရန္ အထူးရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မုဒိမ္းမႈ၊ လိင္ကိစၥ အၾကမ္းဖက္မႈ က်ဴးလြန္ျခင္း။”

    ဟူ၍ျဖစ္ေလသည္။

    ဂ်ီႏိုဆိုက္ က်ဴးလြန္သည့္ အဆိုးဆံုးအာဏာရွင္တို႔ကို ျပင္ပမွအင္အားသံုးသည့္နည္းျဖင့္သာ နိဂံုးခ်ဳပ္ေစႏိုင္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ကေမၻာဒီးယား၊ ရဝမ္ဒါ၊ အေရွ႕တိေမာ၊ ေဘာ့စ္နီးယား- ဟာဇီဂိုဗီးနား၊ ကိုဆိုဗို၊ လိုင္ေဘးရီးယား၊ ဆီယာရာလီယြန္း၊ ေဟတီ၊ ပနားမား၊ အီရတ္၊ အာဖဂန္နစၥတန္ စသည့္ ဥပမာမ်ား အထင္အရွားရွိေနသည္။ မည္သူမွ် ျငင္းမရႏိုင္သည့္ သက္ေသ သာဓကမ်ားျဖစ္သည္။သတိခ်ပ္စရာပင္ျဖစ္သည္။

    ကဲ ဒီေန႕ေတာ့ သုံးသပ္တင္ျပမႈကို ဒီေလာက္နဲ႕ပဲရပ္နားပါရေစ။ ရဝမ္ဒါျဖစ္စဥ္မ်ားကို အေသးစိတ္ဆက္လက္ေလ့လာခ်င္သူမ်ားကေတာ့ “ဟိုတယ္ရဝမ္ဒါ” ဆိုတဲ့ တကယ္႕အျဖစ္အပ်က္ကို အေျခခံျပီး႐ိုက္ကူးထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ကို ယူက်ဴ႕ေပၚမွာ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႉဖို႕တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ။

    Rwanda Genocide documentary Part I
    Rwanda Genocide documentary Part II
    Rwanda Genocide documentary Part III
    Rwanda Genocide documentary Part IV
    Rwanda Genocide documentary Part V
    Rwanda Genocide documentary Part VI
    Rwanda Genocide documentary Part VII
    Rwanda Genocide documentary Part VIII
    Hotel Rwanda

    ဝါးလုံးရွည္ အတီး ရဲ့ Facebook စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
    ဝါးလုံးရွည္အတီး၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ စာလုံးေပါင္းသတ္ပံုအပါအဝင္ အနည္းငယ္ ျပင္ဆင္မႈရွိပါသည္။

  • Brainwashing (သို႔) ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း

    Brainwashing (သို႔) ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း

    ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ

    Brainwashing (သို႔) ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း ( ပထမပိုင္း )

    Brainwashing ကို အဂၤလိပ္-ျမန္မာ အဘိဓါန္မွာ ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း၊ ရွိရင္းစြဲ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြကို စြန္႔လြတ္ဖယ္ရွားျပီး အျခားအယူအဆကို လက္ခံရန္ အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္း လို႔ ဘာသာျပန္ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သေဘာက လူတစ္ဦးရဲ့ ေခါင္းထဲက အေတြးေဟာင္းေတြကို ဖယ္ထုတ္ပစ္ျပီး အယူသစ္ေတြ ရိုက္သြင္းေပးလိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

    လူတစ္ေယာက္ရဲ့ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး အေတြးအေခၚအယူအဆေတြကို ကေျပာင္းကျပန္ တနည္းအားျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သြားေအာင္ ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ကူပါဘူး။ အဲဒီလိုျဖစ္သြားဖို႔ အဲဒီလူရဲ့ ႏွလံုးသား နဲ႔ ၀ိဥာဥ္အားအင္ကုန္ခမ္းျပီး သိျမင္နားလည္ႏိုုင္တဲ့ စြမ္းအားနဲ႔ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားေတြကို သုညျဖစ္သြားေအာင္ အရင္လုပ္ရမွာပါ။

    ‘မင္း ဒီကိစၥနဲ႔ပက္သက္ျပီး ဘယ္လိုယံုၾကည္ေနေသးသလဲ’ လို႔ေမးရင္ “ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး၊ ဘာမွ မယံုၾကည္ေတာ့ဘူး” လို႔ေျပာရတဲ့အဆင့္ထိေရာက္ေအာင္ အရင္အလုပ္ခံရပါတယ္။ အဲဒီအခါက်မွ ‘ကဲ ..ဒါဆို မင္းဒီလိုယံုၾကည္ေပေတာ့’ လို႔ ဆက္အေျပာခံရျပီး ေနာက္ေျပာတာေတြကို လိုက္မွတ္ရင္း မွတ္ရင္းနဲ႔ သူတို႔ေျပာတာေတြကို တကယ္ယံုသြားရတဲ့ဘ၀ကို ေရာက္သြားရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

    Brainwash ဆိုတဲ့ ဦးေႏွာက္က်င္းတဲ့အလုပ္ကို ေရွးပေ၀သဏီကတည္းက လူေတြလုပ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ေရွးအီဂ်စ္ႏိုင္ငံ ဖာရိုဘုရင္ေတြလက္ထက္ကတည္းက လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ လူေတြကို ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းျပီး ထုထည္ၾကီးမားတဲ့ ပိရမစ္ၾကီးေတြကို ေဆာက္ခိုင္းခဲ့တာကို သမိုင္းသုေတသီေတြက  ေထာက္ျပခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းက ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွာလည္း လုပ္ခဲ့ၾကတာပါပဲ။ စစ္ေအးေခတ္မွာလည္း အေရွ႕အုပ္စု နဲ႔ အေနာက္အုပ္စု ႏွစ္စုလံုးက ဒီလိုလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုရီးယားစစ္ပြဲ (၁၉၅၀-၅၃) အတြင္းမွာ တရုတ္အက်ဥ္းေထာင္မ်ားထဲမွာ ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ အေမရိကန္စစ္သားေတြလည္း ဦးေႏွာက္အက်င္းခံခဲ့ရပါတယ္။  ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပက္သက္ျပီး အေမရိကန္ဂ်ာနယ္လစ္ “အက္ဒြပ္ ဟန္တား” ေရးတဲ့ ” New Leader” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မွာ ထြက္လာျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာမွ Brainwashing ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရက ေခတ္စားလာခဲ့တာပါ။ ဦးေႏွာက္အက်င္းခံရတာထက္စာရင္ ေသလိုက္တာကမွ သက္သာဦးမယ္လို႔ ဒီစာအုပ္မွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။

    ဒီေနရာမွာ ေျပာစရာရွိတာက လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အေတြးအေခၚအယူအဆေတြကို ကေျပာင္းကျပန္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သြားေအာင္ ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တာမ်ိဳးကိုသာ ဦးေႏွာက္က်င္းတယ္လို႔ ေခၚတာမဟုတ္ဘဲ လူတစ္ေယာက္ကို တစ္စံုတစ္ခုကို ယံုၾကည္သြားေအာင္ ဆြဲေဆာင္တိုက္တြန္းတာမ်ိဳးကလည္း “brainwash” လုပ္ျခင္းဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ပါ ပါတယ္။ ဥပမာ အသစ္ေပၚလာတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို ၀ယ္သံုးခ်င္လာေအာင္ အတင္းတိုက္တြန္းျပီး ေၾကာ္ျငာလြန္းမက ေၾကာ္ျငာၾကေတာ့ လူအမ်ားက ဟုတ္မွာပဲလို႔ ယံုၾကည္ျပီး၀ယ္လိုက္မိတဲ့အခါမ်ိဳးကို “brainwash” အလုပ္ခံလိုက္ရတယ္လို႔ ေျပာေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အမွန္တကယ္လည္း ဒီေန႔ေခတ္မွာ ေၾကာ္ျငာေတြ၊ မီဒီယာေတြ အလြန္အားေကာင္းလာတဲ့အတြက္ လူေတြလည္း အလြယ္တကူ ဦးေႏွာက္အက်င္းခံၾကရေလ့ ရွိပါတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြအရ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအရ ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း ဒီဂရီကြာျခားတယ္လို႔ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။

    … ” ဂ်စ္ပဆီေတြဟာ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြပဲလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္တာနဲ႔ ဂ်စ္ပဆီမွန္ရင္ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္မဲ့သူမ်ားလို႔ ထင္သြားၾကတာ …. “

    ဒီေခါင္းစဥ္က အလြန္က်ယ္ျပန္႔တဲ့အတြက္ အေသးစိတ္ေဖၚျပရင္ စာရွည္ျပီး စာဖတ္သူမ်ားစိတ္၀င္စားမႈ ေလ်ာ့နည္းႏိုင္တာေၾကာင့္ အတိုခ်ံဳးျပီး နားလည္ရလြယ္ကူေအာင္ က်ေနာ့္ရဲ့ အျမင္မ်ားကိုပါေပါင္းစပ္ျပီး အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေဖၚျပေပးပါ့မယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဦးေႏွာက္က်င္းနည္း ၆ မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ဒီနည္းေတြကေတာ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြ၊ စစ္တပ္ေတြ၊ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ အုပ္စိုးတဲ့တိုင္းျပည္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနသူေတြ၊ စစ္သံု႔ပန္းေတြကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိတဲ့ နည္းလမ္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္။

    ပထမဆံုးနည္းလမ္းကေတာ့ လိမ္ညာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္

    ၁၄ ရာစုႏွစ္က ဥေရာပမွာ Black Death ဆိုတဲ့ ပလိပ္ေရာဂါဆိုးၾကီး က်ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဥေရာပမွာရွိတဲ့ လူဦးေရရဲ့တစ္၀က္ေက်ာ္ဟာ ဒီေရာဂါေၾကာင့္ ေသခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဂ်ဴးေတြက ေရတြင္းထဲကို အဆိပ္ခပ္လို႔ ခုလိုျဖစ္ရတာဆိုတဲ့ ေကာလဟာလသတင္း ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ လူေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တစ္ရြာ နဲ႔ တစ္ရြာ ကူးလူးဆက္ဆံမႈ သိပ္မရွိၾကေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီသတင္း မွန္ မမွန္မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဘဲ ယံုၾကည္သြားၾကတဲ့အတြက္ လက္ရွိေဘးဒုကၡၾကီးထဲက ထြက္ေပါက္ရွာတဲ့အေနနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ၾကရာမွာ ဂ်ဴးေတြ လူးလိမ့္ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။

    ၈၈၈၈ အေရးအခင္းအတြင္း ဗကပေတြ ျမိဳ႕ထဲ၀င္ေရာက္လာျပီဆိုတဲ့ ၀ါဒျဖန္႔မႈနဲ႔ လက္နက္မပါဘဲ ဆႏၵျပေနေသာ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားကို ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ခတ္ႏွိမ္ႏွင္းဖို႔ ဒီနည္းလမ္းကိုအသံုးခ်ျပီး စစ္တပ္ကိုခိုင္းခဲ့တာပါ။

    ဒီမွာသိသာတဲ့အခ်က္က ပတ္၀န္းက်င္ေဒသမ်ားႏွင့္ ကူးလူးဆက္ဆံခြင့္မျပဳဘဲ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ျပီး သီးျခားခြဲထုတ္ခံထားတဲ့ေဒသေတြ၊ လူအုပ္စုေတြ (isolated area/community)မွာ အဓိကရုန္းဖန္တီးဖို႔၊ ဦးေႏွာက္က်င္းခံရဖို႔ ပိုမိုလြယ္ကူတယ္ဆိုတာပါပဲ။

    ဒုတိယနည္းလမ္းက တိတိက်က်မဟုတ္ဘဲ ျခံဳငံုေကာက္ခ်က္ခ်ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္

    ဥေရာပမွာ ဂ်စ္ပဆီေတြဟာ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြပဲလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္တာနဲ႔ ဂ်စ္ပဆီမွန္ရင္ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္မဲ့သူမ်ားလို႔ ထင္သြားၾကတာမ်ိဳးပါ။ ဒါေပမဲ့ ဂရိႏိုင္ငံမွာ စစ္တမ္းေကာက္ယူလိုက္တဲ့အခါ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြရဲ့ ၉၆ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ဂရိေတြပဲျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစြဲမခၽြတ္ဘဲ ထင္ျမဲဆက္ထင္ေနၾကေတာ့ ေနရာအတည္တက်မရွိ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ေလ့ရွိေပမဲ့ အျပစ္မရွိတဲ့ ဂ်စ္ပဆီေတြအတြက္ကေတာ့ နစ္နာၾကရတာေပါ့။

    ထို႔အတူ ကမာၻ႕မီဒီယာစာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သံုးစြဲလာတဲ့ ၀ါဒျဖန္႔စကားတစ္ခြန္းမွာ “မြတ္ဆလင္တိုင္းသည္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား မဟုတ္ေသာ္လည္း အၾကမ္းဖက္သမားတိုင္းသည္ မြတ္ဆလင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္” ဆိုေသာ စကားျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ထိုအယူအဆအတြက္ တိက်ခိုင္လံုတဲ့ အေထာက္အထားမ်ား၊ စစ္တမ္းမ်ား မရွိပါဘူး။ အေမရိကန္ အက္ဖ္ဘီအိုင္မွ တရား၀င္ထုတ္ျပန္ေသာစစ္တမ္းတစ္ခုတြင္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္အတြင္း အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားအနက္  ၆% ကသာ အစၥလာမၼစ္အစြန္းေရာက္မ်ားျဖစ္ျပီး၊ က်န္တဲ့ ၉၄%အနက္ ၄၂%မွာ အေမရိကန္ဖြားလက္တင္လူမ်ိဳးမ်ား၊ ၂၄% မွာ လက္၀ဲစြန္းေ၇ာက္မ်ား၊ ၇% မွာ ဂ်ဴးအစြန္းေရာက္မ်ား၊ ၅% မွာ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားႏွင့္ ၁၆% မွာ က်န္အစုအဖြဲ႔မ်ားရဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။

    ထို႔အတူ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထိ ဥေရာပတိုက္တြင္ျဖစ္ပြားေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားႏွင့္ပက္သက္ေသာ စစ္တမ္းမ်ားကို ထုတ္ျပန္ရာ ၉၉.၆% က မြတ္ဆလင္မဟုတ္ေသာ အျခားအစြန္းေရာက္အဖြဲ႔မ်ားရဲ့ လက္ခ်က္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ထိုထဲတြင္ ၈၄.၈% မွာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ လံုး၀သက္ဆိုင္ျခင္းမရွိေသာ ခြဲထြက္ေရးသမား မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ရေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ လက္၀ဲစြန္းေရာက္၀ါဒီမ်ား၏ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကလည္း အစၥလာမၼစ္အစြန္းေရာက္သမားမ်ားထက္ ၁၆ ဆ ပိုမိုျဖစ္ပြားခဲ့ျပီး၊ မြတ္ဆလင္အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္မႈမွာ ျဖစ္စဥ္အားလံုး၏ ၀.၄% သာရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီလိုတိက်ခိုင္လံုတဲ့ တရား၀င္စစ္တမ္းမ်ားရွိေနေသာ္လည္း မိမိဦးေႏွာက္ထဲ၀င္ေရာက္ျပီးသား အစြဲတစ္ခုကို ဆက္လက္ကိုင္စြဲ ထားျခင္းေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားနဲ႔ မည္သို႔မွ်မသက္ဆိုင္ေသာ ကမာၻအႏွ႔ံမွ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား နစ္နာၾကရပါတယ္။

     

    တတိယနည္းလမ္းက လႊဲခ်ျခင္း (သို႔) ထိုးေကၽြးျခင္းပါ

    ကိုယ္ျပစ္မႈက်ဴးလြန္တာကို လူေတြ သံသယမရွိေအာင္ အမ်ားသံသယရွိေလာက္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးရွိသူတစ္ဦးဦးကို တရားခံအျဖစ္ ကင္ပြန္းတပ္ေပးလိုက္ျခင္းကို ဆိုလိုပါတယ္။ ဒါကို လူေတြ ယံုၾကည္သြားတဲ့အတြက္ လူသတ္မႈမက်ဴးလြန္ပါပဲ ေထာင္ထဲေရာက္သြားရတဲ့ လူေတြလည္း အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္။ ထိုနည္းလမ္းကို အဓိကရုန္းမ်ားဖန္တီးရာတြင္လည္း မရိုးတမ္း အသံုးျပဳေလ့ရွိပါတယ္။ လူအမ်ားစုရဲ့စိတ္ထဲမွာျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့ တဖက္သားအေပၚ  အထင္အျမင္ေသးတဲ့စိတ္၊ သံသယစိတ္ ကို အသံုးခ်တာလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလး ထိေရာက္တဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုပါ။

    ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၂၂ ရက္တြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ ေအာ္စလုိၿမဳိ႕႐ွိ အစုိးရ႐ုံးမ်ား တည္႐ွိရာအနီးတြင္ ကားဗုံးေဖာက္ခြဲခဲ့ရာ လူ ၈ ဦးေသဆုံးခဲ့သည္။ ထုိ႕ေနာက္ ယူတုိရာ (Utoya) ကၽြန္းသုိ႕သြားေရာက္ကာ လူငယ္အမ်ားအျပား ပါဝင္ေသာ လူအုပ္စုအား ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့ရာ ၆၉ ဦးေသဆုံးခဲ့သည္။ လက္ယာစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ အန္းဒရက္စ္ ဘရီဗစ္ခ္ ဆိုသူ တစ္ဦးတည္းက က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီျပႆနာစျဖစ္ျဖစ္ျခင္း သတင္းးေၾကျငာခဲ့ရာမွာ “အယ္လ္ေကဒါရဲ့ လက္ခ်က္နဲ႔ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ပြားတယ္” လို႔ ေၾကျငာခဲ့တာကို ျပန္အမွတ္ရမိပါေသးတယ္။

    ျမန္မာျပည္တစ္ေနရာရာမွာ ဗံုးကြဲမႈျဖစ္ျပီဆိုတာနဲ႔ ဘာစံုစမ္းစစ္ေဆးမႈမွ မလုပ္ေသးခင္ သတင္းစာထဲမွာ KNU၊ KIA၊ ABFDS စတဲ့အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုခုရဲ့လက္ခ်က္အျဖစ္ ေၾကျငာခဲ့တာေတြဟာလည္း ဒီအခ်က္ထဲမွာ အၾကံဳး၀င္ပါတယ္။

    Brainwashing (သို႔) ဦးေႏွာက္က်င္းျခင္း (ဒုတိယပိုင္း )

    …. ” တကယ္တမ္း မင္းၾကီးမွာ ဘာပုဆိုးမွမပါဘဲ တြဲေလာင္းၾကီး ျဖစ္ေနတာကို ….”

    စတုတၳနည္းလမ္းကေတာ့ ခံစားခ်က္ကို ေခါင္းပံုျဖတ္တာပါ

    ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ရဲ့အစမွာ “ကၽြန္ေတာ့္ ေဆာင္းပါးကို ေတာ္ရံုတန္ရံု ပညာအေျခခံမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နားလည္ႏိုင္မလဲ ..” ဆိုျပီး အစခ်ီထားလိုက္တယ္ ဆိုရင္ ေဆာင္းပါးၾကီးက အသံုးမက်မွန္း သိေနေပမဲ့ မေ၀ဖန္ရဲေတာ့ဘူး။ ေ၀ဖန္လိုက္ရင္ ကိုယ္ပါ ပညာအေျခခံမေကာင္းလို႔ နားမလည္တဲ့သူ ျဖစ္သြားေတာ့မွာကိုး။ လူဆိုတာ အဲဒီလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေသခ်ာမေရရာေလ့ရွိတဲ့ သက္ရွိတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ သူမ်ားအျမတ္ထုတ္တာကို ခံေနၾကရတာပါ။ တကယ္ေတာ့ မေကာင္းတာကို မေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာရဲတဲ့အတြက္ ပိုျပီးေတာ့လည္း ညံ့ရာ ေရာက္သြားရပါတယ္။

    တခါတုန္းက သာယာ၀တီမင္းဟာ ၾကက္ဟင္းခါးရြက္အစိမ္းကို ငါးပိခ်က္နဲ႔ တို႔စားရတာ ခံတြင္းေတြ႔ေတာ္မူတယ္။ အဲဒါကို မူးၾကီးမတ္ၾကီးေတြကို စားခိုင္းေတာ့ ခါးလြန္းလို႔ မစားႏိုင္ၾကဘူး။ အဲဒီေတာ့ ၾကိတ္မိတ္ျမိဳခ်ရင္း ျပံဳးေနၾကတာကို ေတြ႔သြားတဲ့အခါ ‘ဘာျပံဳးတာလဲ’ လို႔ မင္းၾကီးကေမးတယ္။ ဒီေတာ့ အမတ္ၾကီး ဦးေပၚဦးက မင္းၾကီးကို “နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုး”ဆိုတဲ့ပံုျပင္ကို ေလ်ာက္ထားခဲ့တယ္။ တခါတုန္းက ဘုရင္ၾကီးကို ရုကၡစိုးက ‘နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုး ‘ ဆိုျပီး ဘာမွမရွိတဲ့ဟာကုိ ေရႊကလပ္ေပၚတင္ျပီး ဆက္သ သတဲ့။ ဘုန္းကံရွိသူေတြသာလွ်င္ ျမင္ရမယ္လို႔လည္း ဆိုလိုက္ေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရင္ၾကီးက ဘုန္းကံမရွိဘူးလို႔ အထင္ခံရမွာစိုးလို႔ ဘာမွမရွိတဲ့ဟာၾကီးကို ၀တ္ဟန္ေဆာင္တာကို မႈဳးၾကီးမတ္ၾကီးေတြက မၾကည့္ရဲလို႔ ေခါင္းငံုျပီးျပံဳးေနၾကရတဲ့ ပံုျပင္ေပါ့။ အမွန္ေတာ့ အဲဒီရုကၡစိုးဆိုတာကလည္း တကယ္မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဘုရင့္ဆုလာဘ္ကို ေမွ်ာ္ကုိးတဲ့ ေတာတြင္းသားတစ္ေယာက္က ရုကၡစိုးကလြတ္လိုက္တာဆိုျပီး လူလည္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပံုျပင္မွာလည္း မူကြဲရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီမူကြဲပံုျပင္ထဲမွာေတာ့ ရက္ကန္းသည္က ဘုရင္ၾကီးကို နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုးကို ဆက္သတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ျပီးေတာ့ ငါးပါးသီလမလံုသူေတြ မျမင္ရဘူးဆိုျပီး ေလွ်ာက္ထားခဲ့တယ္။ မင္းၾကီးက အဲဒီ နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုးကို  ၀တ္ျပီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္တမ္း မင္းၾကီးမွာ ဘာပုဆိုးမွမပါဘဲ တြဲေလာင္းၾကီး ျဖစ္ေနတာကို လူတိုင္းျမင္ေပမဲ့ ဘယ္သူမွမေျပာရဲၾကဘူး။ တေနရာမွာ ကေလးတစ္ေယာက္က အမွန္ကို ထေအာ္ေတာ့မွ အားလံုးဟာ ရက္ကန္းသည္ရဲ့ brainwash လုပ္တာခံလိုက္ၾကရျပီဆိုတာကို သိလိုက္ၾကရတာပါ။ အဲဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳး ေရွးယခင္က ရွိခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

     

    ပဥၥမနည္းလမ္းကေတာ့ ေဆာင္ပုဒ္ေတြ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ျဖစ္ပါတယ္

    ဦးဦးေမွာ္ဆရာတို႔ ႏိုင္ငံမွာလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သတင္းစာေတြ၊ ရုပ္ျမင္သံၾကားေတြ၊ ဗီဒီယိုေတြ၊ လမ္းဆံုလမ္းခြေနရာေကာင္းေတြမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ၾကရတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေဆာင္ပုဒ္ေတြ၊ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြက ဒီအခ်က္ထဲမွာ အၾကံဳး၀င္ပါတယ္။ က်ေနာ့္တူေလးေတြ ငယ္စဥ္က ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကားကျပသခဲ့တဲ့ စစ္ကားေတြၾကည့္ျပီး ဗကပတို႔၊ ေကအင္န္ယူတို႔ကို အလြန္ဆိုးရြားတဲ့လူဆိုးဂိုဏ္းမ်ားအျဖစ္သာ အျမင္ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔အျမင္မွာေတာ့ ဗိုလ္ျမ ဆိုသူဟာ ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့သူ၊ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ လူဆိုးၾကီးေပါ့။ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ တိုင္းရင္းသားသူပုန္ထရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြက ဘာလဲဆိုတာ သူတို႔မွ မသိတာ..

    ဒီလို၀ါဒျဖန္႔မႈမ်ားထဲမွာ ပညာေရးစနစ္ကိုအသံုးခ်ျခင္းဟာလည္း အလြန္ဆိုးရြားျပီး ထိေရာက္လြန္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ပါ။ ဥပမာ သမိုင္းဘာသာရပ္တြင္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ရွင္သန္ထက္ျမက္ေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မရွိခဲ့တာကို အရွိလုပ္၊ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာကို ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလို ေဖ်ာက္ဖ်က္၊ မျဖစ္ခဲ့တာကို တကယ္ ျဖစ္ခဲ့သလိုဖန္တီးျပီး သင္ၾကားေပးမႈပါပဲ။ ယခုေခတ္ကေလးအမ်ားစုသည္ သမိန္ဗရမ္း နဲ႔ တရုတ္စစ္သူၾကီး ဂါမဏိ စီးခ်င္းထိုးပြဲ၊ သမိန္ဗရမ္း ႏွင့္ စလံုေက်ာ္ေခါင္ စီးခ်င္းထိုးပြဲမ်ိဳးကို အဟုတ္ထင္ေနၾကတုန္းပါ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ပက္သက္ျပီး ခိုင္လံုတဲ့ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားလံုး၀မရွိဘဲ ေထာက္ကြက္ ဟာကြက္မ်ားနဲ႔သာ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ပံုတိုပတ္စသာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ဦးေန၀င္းအစိုးရက တိုင္းျပည္ကို ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မဲ့ဆဲဆဲ လက္တစ္လံုးေလာက္အလိုမွာ မတတ္သာတဲ့အဆံုး သမိုင္းေပး တာ၀န္အရ ကယ္တင္လိုက္ရတယ္ဆိုတဲ့သမိုင္းကို က်ေနာ့္တူေတာ္ေမာင္ေတြစိတ္ထဲ အဟုတ္မွတ္ေနပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါ့ျပင္ သမိုင္းစာအုပ္ထဲမွာကိုပဲ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ကို ကုလားျဖဴဟု သင္ၾကားျခင္း၊ အိႏၵိယသားမ်ားကို ကုလားဟုသင္ၾကားျခင္းကလည္း ကေလးငယ္မ်ားကို ငယ္စဥ္ထဲက လူ လူျခင္း ခြဲျခားစိတ္ကို ရိုက္သြင္းေပးလိုက္ျခင္းလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ အထက္ပါဥပမာေတြလိုပဲ ေသးငယ္တဲ့ ကိစၥေလးေတြကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး ကေလးသူငယ္ေတြရဲ့စိတ္ထဲမွာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ လူမ်ိဳးၾကီး၀ါဒ၊ အစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒမိႈင္းမိလာျပီး ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္စြမ္း ေလ်ာ့ပါးသြားကာ ေနာင္တြင္လည္း အလြယ္တကူ ဦးေႏွာက္က်င္း ခံရႏိုင္ပါတယ္။

    ျမန္မာႏိုင္ငံကို အဂၤလိပ္အုပ္စိုးစဥ္အခါကလည္း ကိုလိုနီပညာေရးတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၀ါဒ ေခၚ အင္ပီရီရယ္လစ္ဇင္း ကို စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ တနည္းမဟုတ္တနည္း ထည့္သြင္းသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္ဖတ္စာအုပ္ေတြမွာ အဂၤလန္ဘုရင္ရဲ့ ဘုန္းက်က္သေရၾကီးပံုေတြ၊ ျမန္မာဖတ္စာမွာ ေဂ်ာ့ဘုရင္ရဲ့ ဘုန္းေတာ္ ဘြဲ႔ရတုေတြ၊ ပထ၀ီ၀င္တြင္ ျဗိတိသွ်အင္ပိုင္ယာၾကီး ၾကီးက်ယ္ပံုေတြ၊ ျဗိတိသွ်ရာဇ၀င္ေတြမွာ အဂၤလိပ္တို႔ရဲ့စြမ္းရည္ထက္ျမက္ပံုေတြကို အားပါးတရထည့္သြင္းသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါတင္မကေသး ျမန္မာရာဇ၀င္ကိုလည္း အဂၤလိပ္ပညာ၀န္ မစၥတာ စီဒဗလ်ဴေကာက္က အဂၤလိပ္လိုေရးျပီး ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္အျဖစ္ သင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေက်ာင္းသံုးေရးရာမွာ ထင္ရွားေအာင္ေရးတဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့

    (၁) ျမန္မာမင္းမ်ား ရက္စက္ျပီး အေတြးအေခၚ၊ စဥ္းစားဥာဏ္နည္းပံု

    (၂) အဂၤလိပ္တို႔က တရားသျဖင့္အုပ္ခ်ဳပ္သျဖင့္ ျမန္မာတို႔ ၾကီးပြားတိုးတက္ ေအးခ်မ္းသာယာရွိပံုကို အဓိကေဖၚညႊန္းထားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာကေလးမ်ား မိမိအမ်ိဳးသားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ရြံမုန္းျပီး အဂၤလိပ္ကို အားကိုးေနေစရန္ သြန္သင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

    ေနာက္ျပီး ကိုလိုနီေခတ္ကေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းတက္ရင္ God Save The King ဆိုတဲ့ကၽြန္သီခ်င္း ဆိုရတယ္။ အခမ္းအနားေတြမွာ အဖြင့္အပိတ္ အဲဒီသီခ်င္းဆိုရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုလိုနီလက္ေအာက္ခံ မ်ားကို ကၽြန္စိတ္၀င္ေအာင္ ရိုက္သြင္းေနျခင္းတစ္မ်ိဳးပါ။ ဒါဟာ ကိုလိုနီပညာေရးစနစ္ရဲ့ ဦးေႏွာက္က်င္းနည္း ေတြပါပဲ ။

     

    ဆဌမနည္းလမ္းကေတာ့ သေကၤတေတြပါ

    ဥပမာ – အနီေရာင္ေအာက္ခံ စတုရန္းကြက္ထဲက အျဖဴေရာင္ စက္၀ိုင္းေပၚမွာရွိတဲ့ အနက္ေရာင္စၾကာတံဆိပ္လိုဟာမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။ ဒီဂ်ာမန္နာဇီပါတီရဲ့ စၾကာတံဆိပ္ကို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ နာဇီပါတီ၀င္ေတြရဲ့စိတ္ထဲမွာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကို သုတ္သင္သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္တဖြားဖြား ေပၚလာၾကတာမ်ိဳးပါပဲ။ နာဇီပါတီက ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကို သုတ္သင္ျခင္းဟာ မွန္ကန္တယ္လို႔ ၀ါဒျဖန္႔ထားခဲ့တာကိုး။

    ဒီေတာ့ အဲဒီလို ဦးေႏွာက္အက်င္းမခံရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မလဲ? ဦးေႏွာက္အက်င္းမခံရေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ အခ်က္ ၅ ခ်က္ရွိပါတယ္။

    ပထမအခ်က္က အေျခခံပညာရွိျပီး ဗဟုသုတၾကြယ္၀ေအာင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္ထားၾကဖို႔ပါပဲ။ အမွားအယြင္းဆိုတာ မသိျခင္းကစတယ္ဆိုတဲ့ စကားလည္း ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ဟာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို အမွန္အကန္သိျပီဆိုတာနဲ႔ အလိမ္ခံရႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းတစ္ခု ေလ်ာ့သြားျပီလို႔ မွတ္ပါ။

    ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ေခတ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ မပိန္းဖို႔လိုပါတယ္။ ဥပမာ ေခါင္းလိမ္းဆီတစ္မ်ိဳးဟာ ဆံပင္နက္တယ္ဆိုျပီး အတင္းေၾကာ္ျငာျပီးေရာင္းေနရင္ အဲဒီေဆးထုတ္လုပ္သူေတြ ဘာေၾကာင့္ သန္းၾကြယ္သူေဌးမျဖစ္ေနေသးတာလဲဆိုတာ ထည့္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာေျပာလိုတာက လံုး၀ခါးခါးသီးသီး ျငင္းပယ္တဲ့သေဘာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သဘာ၀အတုိင္း ဆံပင္ျပန္နက္ေစတဲ့ေဆးေတြ ေပၚေနပါလား ဆိုတာကို သတင္းတစ္ရပ္အေနနဲ႔ေတာ့ လက္ခံထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

    တတိယအခ်က္က မိမိရဲ့သိျမင္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအားကို အသံုးခ်ဖို႔ပါပဲ။ ဟိုဘက္အိမ္က ေအာင္ဘု စေတာ္ဘယ္ရီပင္ေပၚက ျပဳတ္က်လို႔ ေျခေထာက္က်ိဳးသြားတယ္လို႔ ေျပာလာရင္ စဥ္းစားခ်ိန္လည္းမရ၊ အေရးလည္းမၾကီးလို႔ ေအး ေအး ဆိုျပီး ေခါင္းညိတ္ခဲ့ရင္ေတာင္၊ ေနာက္ျပီးက်ရင္ စေတာ္ဘယ္ရီပင္ေပၚ လူတက္လို႔ရလို႔လားဆိုတာကို ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။

    စတုတၳအခ်က္က ၀ါဂြမ္းကို ေရထဲႏွစ္လိုက္သလို ၾကားသမွ်အေၾကာင္းအရာေတြကို အကုန္စုပ္မယူလိုက္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကား ၾကားသမွ်အရာေတြမွန္သမွ် ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားပဲရွိျပီး အဲဒါေတြကေတာ့ ျဖစ္ရပ္မွန္နဲ႔ ထင္ျမင္ခ်က္တို႔ပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတိရေနရမွာပါ။ ၾကားသမွ်အေၾကာင္းအရာေတြကို နားေထာင္ထားျပီး ဒီဟာေတြဟာ ျဖစ္ရပ္မွန္လား၊ ထင္ျမင္ခ်က္ကို ခံစားခ်က္ထည့္ေပါင္းထားတာလားဆိုတာ ဆန္းစစ္ရပါမယ္။ ဒီေနရာမွာ ကိုယ္ၾကားခဲ့တဲ့သတင္းရဲ့ ဇစ္ျမစ္ကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားရပါမယ္။

    ပဥၥမအခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္ၾကားရတဲ့အခ်က္ကို လူအမ်ားဘယ္ေလာက္လက္ခံၾကတယ္၊ ဘယ္လိုထင္ျမင္ ၾကတယ္၊ ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္ၾကတယ္ဆိုတာ ေလ့လာစူးစမ္းဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အေျဖမွန္လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအခ်က္ေပၚမွာအေျခခံျပီး ထပ္မံေတြးစရာေတြ အမ်ားအျပား ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္းေပၚ မူတည္ျပီးေတာ့ေပါ့ဗ်ာ …

    ဒီအခ်က္ ၅ ခ်က္ကို နားလည္မယ္ဆိုရင္ ဦးေႏွာက္အက်င္းမခံရဘူးလို႔  သုေတသီေတြက သုေတသနျပဳျပီး တင္ျပထားၾကပါတယ္ ။

     

    ဒါေၾကာင့္ ၾကက္ဟင္းခါးရြက္ ခ်ိဳတယ္လို႔ ဘယ္ရုကၡစိုးက မစားရ၀ခမန္း ေျပာေန ေျပာေန ကိုယ္ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့တဲ့ ပညာဗဟုသုတေတြကို အေျခခံျပီး ကိုယ့္ဦးေႏွာက္ကို ကိုယ္အားကိုးျခင္းသည္သာလွ်င္ အမွန္ကန္ဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ..။

     

    (ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ)

    Ref : New Leader by Edward Hunter

    Brainwashing : The Science of Thought Control by Kathleen Taylor

    နီမင္းေဆြ – နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုးႏွယ္

    Propaganda Critic

    http://www.loonwatch.com/2010/01/terrorism-in-europe/

    http://www.fbi.gov/stats-services/publications/terrorism-2002-2005/…

     

    ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

  • မြတ္ဆလင္ေတြက ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ

    မြတ္ဆလင္ေတြက ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ

    စက္တင္ဘာ၊ ၁၂၊ ၂၀၁၂

    M-Media

    ေဌးလြင္ဦး(MMCRM)

     

    ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုတဲ့ ဧရိယာထဲမွာ ေပၚထြန္းခဲ့တယ္ ဘာသာတရား ဆုိတာ မရွိပါ။ ဗုဒၶဘာသာသည္လည္း ျမန္မာ ဇာတိမဟုတ္၊ ခရစ္ယာန္သည္လည္း ျမန္မာဇာတိမဟုတ္၊ အစၥလာမ္သည္လည္း ျမန္မာဇာတိ မဟုတ္၊ ဟိႏၵဴ ဘာသာသည္လည္း ျမန္မာဇာတိမဟုတ္- ဘယ္ဘာသာတရားသည္မွ ျမန္မာဇာတိမဟုတ္ပါ။

    ဘာသာႀကီး ေလးပါးထဲမွာ ေစာစီးစြာ ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ ဟိႏၵဴဘာသာက ျမန္မာျပည္ထဲကို အေစာဆံုး ၀င္လာခဲ့ တယ္။ ဟိႏၵဴဘာသာဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို စာေပအေမြေပးခဲ့တယ္။ (ျမန္မာစာေပဟာ တရုတ္စာေပက ဆင့္ ပြား ျဖစ္တည္လာခဲ့တာ မဟုတ္ပါ။- ဟိႏၵဴ ျဗဟၼီစာေပက ဆင့္ပြား ျဖစ္တည္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္။) ခ်က္ျပဳတ္စား ေသာက္ျခင္းဆိုင္ရာ အေမြမ်ားကို ေပးခဲ့တယ္။ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုင္ရာ အေမြမ်ားကို ေပးခဲ့တယ္။ တုိင္းျပည္တစ္ခု အျဖစ္ ထူေထာင္အုပ္ခ်ဳပ္နည္းပညာရပ္မ်ားကို ေပးခဲ့တယ္။

    ဗုဒၶဘာသာဟာ ဟိႏၵဴဘာသာေနာက္မွာ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ျမန္မာအင္ပါယာကို ထူေထာင္တဲ့ ျမန္မာဘုရင္ ကိုယ္တုိင္က ဗုဒၶဘာသာကို အားေပးကူညီခဲ့လို႔ သူ႔ေရွ႔က ဟိႏၵဴဘာသာဟာ တိမ္ေကာေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ တယ္။ တနည္းအာျဖင့္ နဂိုရွိရင္းစြဲ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ လူသားမ်ားက ဗုဒၶဘာသာ အျဖစ္ ဘာသာေျပာင္းလဲ သြား ခဲ့တယ္။ ဗုဒၶဘာသာဟာလည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ ယဥ္ေက်းမႈကို သြန္သင္ေပးႏုိင္ခဲ့တယ္။

    ျမန္မာအင္ပါယာရဲ႔ ပထမဆံုး ပုဂံေခတ္ကတည္းက အစၥလာမ္ ဘာသာဟာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ ျမန္မာျပည္ ကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္က အစၥလာမ္ သာသနာကို အားမေပးခဲ့လို႔ အစၥလာမ္ သာသနာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မက်ယ္ျပန္႔ခဲ့ေပမယ့္။ အစၥလာမ္ သာသနာ၀င္ မြတ္ဆလင္မ်ားဟာ ဘုရင္မ်ားနဲ႔ လူထု ကိုယ္ တိုင္က အားကိုးအားထား ျပဳခဲ့ရသူမ်ား ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဥပမာ ေရႊဖ်င္းညီေနာင္ကို ၾကည့္ပါ။ ျမန္မာျပည္သူမ်ား ကိုယ္တုိင္ ဒီေန႔အထိ အားထားကိုးကြယ္ေနရတဲ့ မင္းႏွစ္ပါး ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

    ဒီေနာက္ပိုင္း ေခတ္မွာ ဘိုဘိုရွား ဆိုတဲ့ မြတ္ဆလင္ႀကီးဟာလည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ကိုယ္တိုင္ အားကိုးအား ထားျပဳေနရတဲ့ ဘိုးဘိုးေအာင္ အျဖစ္ အခုေခတ္ထိ ျမန္မာေတြရဲ႔ ႏွလံုးသားမွာ စြဲၿမဲေနပါတယ္။ တစ္ကယ္လို႔ မြတ္ဆလင္တို႔သာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား အေပၚမွာ ဗိုလ္က်စိုးမိုးခဲ့မယ္၊ အတင္းအဓမၼသာသနာျပဳခဲ့မယ္၊ အယုတ္ တမာေတြ လုပ္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကိုယ္တိုင္က အဲ့လို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မယ့္ ေနရာမွာ ထားပါ့ မလား။

    မြတ္ဆလင္ေတြဟာ ပုဂံေခတ္က စၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး တာ၀န္ေတြမွာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ မင္းမႈ ထမ္းေတြ၊ စစ္သားေတြ၊ စစ္သူႀကီးေတြ၊ ဗိုလ္မႈးေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။- အေျမာက္တပ္၊ စက္ေသနတ္တပ္၊ ျမင္းတပ္၊ ၾကည္းတပ္မ်ားကို ဦးစီးရတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ဗိုလ္မႈးႀကီးေတြ အျဖစ္ ႏိုင္ငံေတာ္ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေပမယ့္- တိုင္းျပည္ကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ျခင္း၊ အာဏာလုျခင္း၊ ျပည္သူမ်ားအေပၚ မေတာ္မတရား ဗိုလ္က်ျခင္းမ်ား သမိုင္းမွာ ရွိခဲ့ပါသလား။

    ကုန္းေဘာင္ခတ္မွာ ဘုရင္ေတြကိုယ္တိုင္က ခ်ီးေျမႇာက္အားထား ရာထူးေတြ တစ္သီတစ္တန္းႀကီး ေပးထား တယ္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႔ေတာ္က ေစတီပုတိုး ဘုရားရုပ္ပြားတိုင္း အနီးမွာ မြတ္ဆလင္ေတြကို ရပ္ကြက္တည္- ဘုရား ေစာင့္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ထားခဲ့တယ္။ ထင္ရွားတဲ့ ေစတီပုတိုးနဲ႔ ဘုရားဆင္းတု အနီးတိုင္းမွာ ဘုရားေစာင့္ မြတ္ဆ လင္ေတြ ဘုရား၀တ္ျပဳဘို႔ ၀တ္ျပဳေဆာင္ (ဗလီ)မ်ား ေဆာက္လုပ္ေပးထားတဲ့- ဒီေန႔ထိ သမိုင္းက ေဖ်ာက္လို႔ မပ်က္ႏိုင္ေသးဘူး။ မြတ္ဆလင္ေတြဟာ သူတစ္ပါး ဘုရားကို မေစာ္ကား၊ ဌာပနာမ်ားကို ေဖါက္ထြင္းခုိးယူျခင္း မရွိ- သစၥာရွိရွိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ သမိုင္းကို ရိုးသားတဲ့ သမိုင္းပညာရွင္တုိင္း သိတယ္။ ေရွ႔မွီေနာက္ မွီ ပညာရွိ သက္ႀကီးရြယ္အို ဘုန္းႀကီးတိုင္း သိတယ္။-

    အဂၤလိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္မွာလည္း လူမ်ိဳးတစ္ရာ့တစ္ပါး ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို ၀င္လာခဲ့တယ္။- အဲ့ဒီ အထဲမွာ မြတ္ ဆလင္ေတြလည္း ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ ျမန္မာျပည္ကို ၀င္လာခဲ့တဲ့ မြတ္ဆလင္တို႔ရဲ႔ သမိုင္းေနာက္ခံကို ရိုးသားစြာ ျပန္ၾကည့္ပါ။ ေမာ္လၿမိဳင္ေစ်းႀကီးကို ေဆာက္ေပးခဲ့တယ္။ သိမ္ႀကီးေစ်းႀကီးကို ေဆာက္ေပးခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကို ေစ်းကြက္စီးပြားထြန္းကားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တယ္။ လက္လုပ္လက္စား မြတ္ဆလင္မ်ားကလည္း ထီးခ်ဳပ္တယ္၊ ကြမ္းယာေရာင္းတယ္၊ အထည္ေရာင္းတယ္၊ လယ္ယာကိုင္းကၽြန္း လုပ္စားတယ္၊ ဒီထက္ ပိုၿပီး ဆင္းရဲရင္ ဖိနပ္ခ်ဳပ္တယ္၊ ဆံပင္ညႇပ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး မစင္က်ံဳးတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ခဲ့တယ္။- နိမ့္က်တယ္လို႔ ထင္မွတ္ဘြယ္ ရွိေပမယ့္- မရွိဆင္းရဲလို႔ ရိုး ရိုးသားသား လုပ္စားတာပဲ ရွိတယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား စာရိတၱပ်က္ ေစေအာင္- အရက္ဆိုင္ ဖြင့္ခဲ့တာ ဘိန္းဆုိင္ ဖြင့္ခဲ့တာ မရွိ။ အမ်ိဳးသားေကာင္း သမီးပ်ိဳမ်ား တန္ဘိုးမဲ့သြား ေအာင္ အေပ်ာ္ရံု ေထာင္ခဲ့တာမရွိ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားဆီက ေခါင္းပံုျဖတ္စားဘို႔ အေပါင္ဆိုင္ဖြင့္ခဲ့တာ မရွိ။-

    မြတ္ဆလင္ေတြဟာ သမိုင္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး ျမန္မာျပည္အေပၚ သစၥာရွိခဲ့တယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးအေပၚ ေကာင္းက်ိဳးျပဳခဲ့တာ ပဲ ရွိတယ္။ ယိုးဒယား သြားတုိက္ေတာ့လည္း ျမန္မာမြတ္ဆလပ္ စစ္သည္ေတြက အယုဒၶၿမိဳ႔ရိုးကို အေသခံေက်ာ္ ျဖတ္ မိုးထဲေလထဲ၊ ရြံထဲ ဗြက္ထဲမွာ ႏိုင္ေအာင္တုိက္ ယိုးဒယားစစ္တပ္ကို ယိုးဒယား ဘုရင္ဆီက ဆင္ျဖဴကို သိမ္း မိမိရဲ႔ သခင္ ျမန္မာဘုရင္ကို ဆင္ျဖဴရွင္ အျဖစ္ အသက္နဲ႔လဲၿပီး သိဒၶိတင္ေပးခဲ့တယ္။

    အဂၤလိပ္က ျမန္မာကို ေနာက္ဆံုး သိမ္းေတာ့- ျမန္မာအမတ္ႀကီး ကင္း၀န္မင္းက အဂၤလိပ္ေပးတဲ့ ရာထူးကို လက္ခံယူၿပီး မိမိအတြက္ ရာထူးကို မက္ခဲ့ေပမယ့္-၊ ျမန္မာမြတ္ဆလင္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၀လီခန္ကေတာ့ “ငါ့ သခင္ (သီေပါမင္း) ေကၽြးတဲ့ ထမင္း၊ ငါ့လည္ပင္းကို မေက်ာ္ေသးဘူး၊- ငါ့မွာ သခင္ဆိုတာ တစ္ပါးပဲ ရွိေစရမယ္၊ မင္းတို႔ေပးတဲ့ ရာထူး (စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အျဖစ္ ျပန္လည္ ခန္႔အပ္ျခင္း) ကို ငါမမက္ဘူး၊” ဆိုၿပီး- တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳး အေပၚ ထားတဲ့ သစၥာနဲ႔ အဂၤလိပ္ေပးတဲ့ ရာထူးကို ေျဗာင္ ပါယ္ခ်ခဲ့တယ္ ဆိုတာလည္း သမိုင္းမွာ ျငင္းမရ ႏိုင္ဘူး။

    သမိုင္း အဆက္ဆက္ မြတ္ဆလင္ေတြဟာ တိုင္းျပည္ အေပၚသစၥာ ရွိခဲ့တယ္။ ခြဲထြက္ဘို႔ အာဏာလုဘို႔ ေသာင္းက်န္းခဲ့တာ မရွိဘူး၊ ဘယ္ဘာသာကိုမွလည္း မေစာ္ကားခဲ့ဘူး၊ ဘယ္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုမွလည္း မဖ်က္ဆီးခဲ့ဘူး၊ ဘုရားဆင္းတုေတြကိုလည္း သစၥာရွိရွို ေစာင့္ေပးခဲ့တယ္။

    အခုေခတ္မွာလည္း ခြဲထြက္ေရးကို မေတာင္းဆိုဘူး၊ ပါလီမန္မွာ လႊတ္ေတာ္မွာလည္း သူမ်ားထက္ ထူးၿပီး ဘာညာ မေတာင္းဆိုဘူး၊ ျပည္ေထာင္စု ခိုင္မာေစဘို႔၊ လြတ္လပ္သန္႔ရွင္းတဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီးေပၚလာေစဘို႔ပဲ ဦးတည္ခဲ့တယ္။–

    ျမန္မာမြတ္ဆလင္ဟာ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ျပည္နယ္တိုင္းမွာ ရွိတယ္။ ျပည္နယ္တိုင္းမွာ ဒုတိယ လူဦးေရ အမ်ား ဆံုး၊ တတိယ လူဦးေရ အမ်ားဆံုး အျဖစ္ တည္ရွိေနတယ္။ သန္းေခါင္စာရင္းကို မလိမ္ၾကစတမ္း ဆိုရင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံရဲ႔ ဒုတိယ လူဦးေရ အမ်ားစု အသိုက္အၿမံဳ ျဖစ္တယ္။ ဒီ အင္အားစုႀကီးက တိုင္းျပည္အေပၚ သစၥာရွိေနတာ အျပစ္တစ္ခု ျဖစ္ေနေရာလား။

    ဒါမွ မဟုတ္ ျမန္မြတ္ဆလင္ေတြက သူမ်ားထက္ ထူးၿပီး ဘာေတြမ်ား ေဖါက္ျပန္ေနလို႔- မြတ္ဆလင္ေတြကို ပစ္မွတ္ထား မုန္းတီးေနရသလဲ။

    လံုး၀သက္သက္ မနာလိုစိတ္နဲ႔ မုန္းတီးေနျခင္း သက္သက္ ျဖစ္ေနသလား–၊ ဆိုတာ-

    မြတ္ဆလင္ကို မုန္းတီးသူတိုင္း မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္ပါ။ မြတ္ဆလင္ကို မုန္းတီးသူတိုင္း “ငါ့ကို မြတ္ဆ လင္ ေတြက ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ၊”လို႔ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္ေမးၾကည့္ပါ။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ ဘုမသိ ဘမသိ မုန္းမိေနၿပီး အလိုလိုေနရင္း- အကုသိုလ္ သင့္ေနပါဦးမယ္။