Category: သုတ၊ရသႏွင့္အေထြေထြ

ေဆာင္းပါမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ား။ ဝထၳဳမ်ား၊ ဗဟုသုတ ျဖစ္ဖြယ္ရာမ်ား စသျဖင့္

ဗမာေတြ ဘယ္မွာ စည္းကမ္း မဲ့လို႔လဲ

(၁၉၂၀၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၀တြင္ စတင္ခဲ့ေသာ ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား တစ္ဦးျဖစ္သူအမ်ိဳးသားအာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္၏ ေက်ာင္းသားသပိတ္ ကိုယ္ေတြ႔မွတ္တမ္း)

လြန္ခဲ့သည့္ ၉ႏွစ္ခန္႔က ျဖစ္ပါသည္။ ရန္ကုန္ေကာလိပ္ ခရစ္ကက္ အသင္းသည္ ျမန္မာျပည္ မီးရထားအသင္းႏွင့္ ခ်ိန္း၍ ကစားခဲ့သည္။ ကစားပြဲၿပီးေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ စားေသာက္အၿပီးေနာက္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းဝင္းထဲသို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္လာပါသည္။

ဘာျဖစ္ပါလိမ့္

ထမင္းစားခန္းအနီးမွ လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ တင္းနစ္ကစားကြင္း အမွတ္(၁)မွာ လူသူကင္းမဲ့ေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ ဤကား အခြင့္အေရးေကာင္း တစ္ခုပင္ျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ္သည္ ရက္ကက္တစ္ေခ်ာင္း သြားယူၿပီး တင္းနစ္ ကစားရန္ အၾကံျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္အတူ ကစားမည့္အေဖာ္ တစ္ဦးမွ် ေက်ာင္းထဲမွာ မေတြ႕ရေပ။ ေက်ာင္းသားေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ပါလိမ့္။ ဘာျဖစ္တာပါလိမ့္၊ ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္လာသည္။

သပိတ္ေမွာက္ၿပီတဲ့

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ထမင္းစားခ်ိန္တြင္ မိတ္ေဆြ ကိုဘလိႈင္ကို ေမးရသည္။ သူကား ေကာလိပ္ေဘာလံုးသမား ျဖစ္သည္။ သူကပင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ေမး၏။ “ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကာလိပ္ႏွစ္ခုေပါင္းၿပီး သပတ္ေမွာက္ၾကတာ ခင္ဗ်ား မသိဘူးလား” တဲ့။

သပိတ္စခန္းသို႔

ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္တြင္ ကိုညြန္႔ႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဗဟန္းသို႔ လာခဲ့၏။ ကိုညြန္႔မွာ ဆင္းဒဝစ္လမ္း၌ ေန၏။ သူ႔အိမ္မွာ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ နားေနရာ စည္းေဝးရာ စားေသာက္ရာ ဌာနတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဗဟန္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္ ေကာလိပ္ႏွစ္ခုမွ ေက်ာင္းသားထုႀကီးကို ေ႐ႊတိဂံုဘုရား အရိပ္အာဝါသ၌ တစ္စုတစ္စည္းတည္း ေတြ႕ရေလ၏။ အနာဂတ္ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မည့္သူတို႔မွာ တင္းက်ပ္ေသာ စည္းကမ္းမ်ား ဝန္းရံထားေသာေနရာ၌ စနစ္တက် ႐ွိေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရ၏။

၁၉-၁၂-၁၉၂၃က ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေသာ ဗဟန္းေတာရလမ္း ဦးအရိယတိုက္ေက်ာင္းမွ အမ်ိဳးသားေကာလိပ္၊ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္သည္ ထိုေကာလိပ္မွ ပထမဆံုးေသာ BA ဘြဲ႕ရသူျဖစ္သည္။

ဝင္ခြင့္ စစ္ေဆး

သပိတ္စခန္းဝတြင္ တာဝန္က်ေနေသာ ေက်ာင္းသား အေစာင့္တစ္ဦးက စခန္းအဝသို႔ ေရာက္လာေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို တားဆီးစစ္ေဆး ေမးျမန္းျခင္းျပဳသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မည္သူျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပ႐ွင္းလင္းမျပႏိုင္လ်င္ သပိတ္စခန္းအတြင္း ဝင္ခြင့္ျပဳမည္မဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို သိၿပီးသူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဝင္သြားရန္ အေစာင့္က ခြင့္ျပဳလိုက္၏။

သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားမ်ား တည္းခိုခဲ့ေသာ ဗဟန္းၾကားေတာရလမ္း ဦးအရိယေက်ာင္းတိုက္အတြင္း႐ွိ ဇရပ္မ်ား

ေက်ာင္းသားၿမိဳ႕ေတာ္

ကၽြန္ေတာ္သည္ ဤသို႔ျဖင့္ သပိတ္စခန္းအတြင္းသို႔ ေရာက္ခဲ့ေနသည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို မႏၱေလးတြင္ ေက်ာင္းဆရာအျဖစ္အမႈထမ္းရန္ ေကာင္စီက အသိအမွတ္ျပဳ ခန္႔ထားသည္အထိ ျဖစ္၏။ ေန႔ေတြရက္ေတြ ကုန္လာသည္ႏွင့္ သပိတ္စခန္းအတြင္းသို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း႐ွိ အျခားေက်ာင္းမ်ားမွ ေက်ာင္းသားမ်ား လာေရာက္ပူးေပါင္းၾကသည္မွာ ဗဟန္းရပ္ကြက္၌ ေက်ာင္းသားၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။

ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္၏ အမ်ိဳးသားအထက္တန္းေက်ာင္း (ယခု အထက၂၊ မႏၱေလး)

ရိကၡာ ျပႆနာ

ဗဟန္း႐ွိ ေ႐ႊတိဂံုေစတီဝန္းက်င္တြင္ ဇရပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႐ွိေနပါေသာေၾကာင့္ တည္းခိုေနရန္ အိုးအိမ္ ျပႆနာ တစ္စံုတစ္ရာ မေပၚေပါက္ေတာ့ေခ်။ သို႔ေသာ္ စားေရးရိကၡာ ျပႆနာကား ႐ွိသည္။ ယင္းျပႆနာသည္ သပိတ္ေမွာက္ေကာင္စီကို ေခါင္းခဲေစေသာ ကိစၥျဖစ္ခဲ့သည္။

စည္းႏွင့္ကမ္းႏွင့္

စည္းကမ္းတင္းၾကပ္သည့္ဘက္ကမူ စံျပျဖစ္ခဲ့၏။ ဗမာေတြ စည္းကမ္းမ႐ိွဘူးဟု အျပစ္တင္ေလ့ ႐ွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဗဟန္း႐ွိ သပိတ္စခန္းတြင္ကား စည္းကမ္းကို ဂ႐ုတစိုက္ သတ္မွတ္လိုက္နာၾကသည္။ တစ္ခ်ိန္က အေဆာင္မွဴးမ်ား၏ ၾသဇာကို မနာယူခဲ့ေသာ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားတို႔သည္ ယခု သပိတ္စခန္းမွဴးမ်ား၏ စည္းကမ္းကို တစ္သေဝမတိမ္း လိုက္နာၾက၍ ႐ုပ္႐ွင္ကားတစ္ခု မည္မွ် မိုးပ်ံေအာင္ေကာင္းေနပါေစ သပိတ္ေမွာက္ေကာင္စီ လူႀကီးေတြထံမွ ခြင့္မရလ်င္ သပိတ္စခန္းမွ မထြက္ရဲၾကေပ။

ဆီပံုးထမ္း

တစ္ႀကိမ္တြင္ ေစတနာ႐ွင္တစ္ဦးက သပိတ္စခန္းသို႔ ဆီပံုးမ်ား လွည္းျဖင့္တင္ပို႔၍ လွဴဒါန္းလိုက္၏။ လွည္းမွာ သပိတ္စခန္းအတြင္း ဝင္၍မရေခ်။ ကူလီထမ္းမည့္သူလည္းမ႐ွိ။ အခက္ေတြ႕ေနပါၿပီ။ ေကာင္စီလူႀကီးေတြက သန္သန္မာမာ ေက်ာင္းသားေတြကို လိုက္႐ွာ၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေက်ာင္းမွ ေဘာလံုးသမားတစ္ဦးက ကူလီလုပ္လိုက္၍ ဆီပံုးေတြမွာ သပိတ္စခန္းထဲသို႔ ေရာက္႐ွိသြားေလ၏။

သတင္းစာသယ္

တစ္ႀကိမ္တြင္ သပိတ္စခန္း၌ဖတ္ရန္ သတင္းစာမ်ား သြားယူေရးျပႆနာ ႐ွိေနသည္။ ဤျပႆနာကို ေကာလိပ္ေဘာလံုးအသင္းမွ အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးလည္းျဖစ္၍ ဘီေအေအ ေဘာလံုးလက္ေ႐ြးစင္တစ္ဦးလည္းျဖစ္သူ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးက ႐ွင္းေပး၏။ အဆိုပါေက်ာင္းသားသည္ နံနက္၅နာရီ၌ ဘိုင္စကယ္တစ္စီးျဖင့္ သပိတ္စခန္းမွ ထြက္သြားၿပီးလ်င္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း႐ွိ သတင္းစာတိုက္ေပါင္းစံုသို႔သြားၿပီး သပိတ္စခန္းအတြက္ သတင္းစာမ်ားသြားယူ၍ နံနက္၇နာရီဆိုလ်င္ သူ႕ထံ၌ ရန္ကုန္ေဂဇက္၊ သူရိယ၊ ျမန္မာ့အလင္း၊ နယူးဘားမား အစ႐ွိေသာသတင္းစာမ်ား သယ္ေဆာင္ၿပီး သပိတ္စခန္းသို႔ ျပန္ေရာက္လာေတာ့၏။

ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြား

ဤကား အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔၏ ၉ႀကိမ္ေျမာက္ႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားတြင္ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိသမွ် တင္ျပျခင္းျဖစ္၏။ အျဖစ္အပ်က္အားလံုးကိုကား ေသခ်ာက်န မမွတ္မိေတာ့ေပ။ အမွန္ဆိုေသာ္ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ေသာေန႔မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ အစဥ္သတိရေနလ်က္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားအတြက္ ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားေနရဦးမည္ျဖစ္၏။ ဤ ၉ႀကိမ္ေျမာက္ အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သပိတ္ေမွာက္ရဲေဘာ္ ေက်ာင္းသားမ်ားအားလံုး ႐ႊင္ျပံဳးခ်မ္းသာ႐ွိၾကေစရန္ ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႕သလိုက္ပါသည္။

တာဝန္

အမ်ိဳးသားအထက္တန္းေက်ာင္း၏ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးတစ္ဦးအေနျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားသည္ အမိႏိုင္ငံႏွင့္ အမ်ိဳးသားတို႔၏ တိုးတက္ျမင့္မားေရး တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္လိုေသာစိတ္ဓာတ္ျမင့္မားလာေစရန္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးပမ္းတာဝန္ယူ ေဆာင္႐ြက္မည္ျဖစ္ပါသည္။

(အိုးေဝေ႐ႊရတုသဘင္ လက္ေ႐ြးစင္ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ဒုတိယအႀကိမ္၊ ၂၀၁၂ ဇူလိုင္လထုတ္၊ ဘဦးေခတ္(၁၉၂၀-၁၉၃၀)၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၃/၂၄)

ကိုေက်ာ္မိုးေအာင္ FB စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူမွ်ေဝပါသည္။

July 18, 2012
“ဇကားသ္”ေခၚ ဆင္းရဲသားဘ၀ ျမွင္႔တင္ေရးခြန္

မြတ္စလင္မ္ဟူသည္ မိမိ၏႐ုပ္ပိုင္းႏွင့္စိတ္ပိုင္းကို ထာ၀ရအရွင္ျပစနစ္ဇယားအတုိင္း ေန ထိုင္ရသကဲ့သို႔ မိမိတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာ ပစၥည္းမ်ား အနက္ႏွစ္စဥ္အခ်ဳိးအစားအလိုက္ ဆင္းရဲသားမ်ားႏႏင္႔အေရးေပၚလုိအပ္ သူမ်ားအတြက္ ဘ၀ျမွင္႔တင္ေရးရန္ပံုေငြခြန္ ေပးေဆာင္ရသည္မွာလည္း တာ၀န္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ဇကားသ္(ေခၚ)ဆင္းရဲသားမ်ားႏွင္႔အေရးေပၚ လုိအပ္သူမ်ားအ တြက္ ဘ၀ျမွင္႔တင္ေရးရန္ ပံုေငြ ခြန္ ေပးေဆာင္ရေသာအေၾကာင္းရင္း သည္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းၾကီးအတြင္း ဆင္းရဲလြန္းျခင္း၊ ခ်မ္းသာလြန္းျခင္းဟူ ေသာ ဆင္းရဲခ်မ္း သာ ကြာဟခ်က္ကို ညႇိေပးေသာ စနစ္ျဖစ္သည္။

ဇကားသ္ဟူေသာ ဆင္းရဲသားမ်ားအတြက္ရန္ပံုေငြခြန္သည္ စားရမဲ့ေသာက္ရမဲ့ဆင္းရဲ သားမ်ားကို တစ္လုပ္တစ္ဖ႔ဲေကြၽးေမြး ရန္သက္သက္မဟုတ္ေပ။ ထိုဆင္းရဲသားမ်ားကို ဆင္းရဲသည့္ ဘ၀မွလြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ အရင္းအႏွီးမတည္၍ ခ်မ္းသာၾကယ္၀ႏိုင္သည္႔စီးပြားေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ တြန္းပို႔ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲသားမ်ားႏွင္႔လုိ အပ္ခ်က္ရွိသူမ်ား ကုိေပး ကမ္းလွဴဒါန္းရမည့္ တာ၀န္မွာ (အီမာန္)သက္၀င္ယုံၾကည္မွဳႏွင္႔ ထပ္တူထပ္မွ် ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ေနရာေဒသ သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိေပ။(ကုရ္အာန္၂း၁၇၇)

ဇကားသ္သည္ မိမိေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားအတြက္ ပထမဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္ သည္။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းႀကီးအတြင္းရွိ လူသားမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ား၏ လုိအပ္ခ်က္ မ်ားကုိ ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္္ႏိုင္ျခင္းျဖင့္ ဆင္းရဲသားအမ်ားစုအတြက္ ဆင္းရဲ မႈ ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

လူ႕အဖြဲ႕အစည္းႀကီးအတြင္းရွိ လူသားတိုင္းသည္တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆက္ႏြယ္လ်က္ရွိေသာေဆြမ်ဳိးသား ခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္။ လူတစ္ဦးခ်င္းသည္လည္းေကာင္း မိသားစုတစ္ စုခ်င္းသည္ လည္းေကာင္းလူ႕အ ဖြဲ႕အစည္းႀကီးအတြင္းရွိ လူတိုင္းလူတိုင္းမိသားစုတိုင္း မိသားစု တိုင္း စား၀တ္ေနေရးႏွင့္လိုအပ္ခ်က္အား လံုး ေခ်ာေမြ႕ရမည့္တာ၀န္မွာ မြတ္စ လင္မ္တိုင္းအေပၚတြင္ တာ၀န္တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။

ဇကားသ္ဟူသည္ အရဗီေ၀ါဟာရျဖစ္၍ အဓိပၸာယ္မွာ တိုးပြားျခင္းသည္။ မိမိပိုင္ပစၥည္းဥစၥာ တိုးပြားျခင္းမွွ အျခားဆင္းရဲသားမိသားစုမ်ား ၏ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကိုပါတိုးပြားေစျခင္း ျဖစ္ သည္။

လူ႔အဖြဲ႔အစည္းၾကီးအတြင္းတြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ခိုးဆိုးလုယက္၊ တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ားမွာ ဆာ ေလာင္ငတ္မြတ္၊ လိုလားေတာင့္တရာမွတစ္ဆင့္၊ ဆင္းရဲလြန္းျခင္း၏ဒဏ္၊ လူရာမ ဝင္လြန္းဟုခံစားရ ျခင္း၏ဒဏ္၊ အနိွမ္ခံရသည္ဟု ထင္ျမင္စဲြမွတ္လာသည့္ဒဏ္စသည့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ ေပါင္းမ်ားစြာမွ အေျခခံျဖစ္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ဆာေလာင္ ငတ္မြတ္ျခင္းဒဏ္၊ လိုလားေတာင့္တ ျခင္းဒဏ္မ်ားကို က်င့္သားရေစရန္၊ ဆာေလာင္ငတ္မြတ္လာလွ်င္လည္း စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာစြမ္းရည္ကုိ မ ယိမ္းမယုိင္ၾကံ႔ၾကံ႔ခုိင္တည္ျမဲနိုင္္ေစရန္ ဥပုသ္ သီလကို ျပဌာန္းထားသက႔ဲသုိ႔ ဥပုသ္သီလေစာင့္ထိန္းျခင္း ျဖင္႔ ဆင္းရဲသားမ်ား၏စားရမဲဲ့ေသာက္ရမဲ့ဘဝကို လက္ေတြ႔ခံစားလာၾကေသာ မြတ္စလင္မ္မ်ားသည္(ဇ ကားသ္)ေခၚ ဆင္းရဲသား မ်ား၏ ဘ၀လုံျခံဳေရးခြန္ကုုိလည္း လုိလုိလားလား ေပးေဆာင္ႏွိဳင္ရန္ျဖစ္သည္။

ထုိကဲ့သို႔ေသာ ဇကားသ္ ဆင္းရဲသားမ်ားအတြက္ ရန္ပံုေငြခြန္သည္ မေပးမေနရျပဌာန္း ခ်က္ ဥပေဒျဖစ္ သည္။ ကုရ္အာန္၉း၆၀ တြင္-

(ဧကန္ဆြသ္ကဟ္ (ဇကားသ္)သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူတုိ႔ အဖုိ႔လည္းေကာင္း၊ လုိအပ္ခ်က္္ရွိေနသူတုိ႔အ ဖုိ႔လည္းေကာင္း၊ ဇကားသ္ႏွင္႔စပ္လွ်င္း၍ အမွဳထမ္းသူတုိ႔အဖုိ႔လည္းေကာင္း၊ အမွန္ တရားဘက္သုိ႔ စိတ္ ညႊတ္လာေစႏွဳိင္သူမ်ားအတြက္လည္းေကာင္း၊ အခ်ဳပ္အေႏွာင္တြင္ ရွိေနသူတုိ႔အဖုိ႔လည္ေကာင္း၊ ေၾကြး ျမီပိေနသူမ်ားအဖုိ႔လည္းေကာင္း၊ အရွင္႔လမ္းတြင္ရွိေနသူမ်ား အဖုိ႔လည္းေကာင္း ခရီးသည္မ်ားအဖုိ႔ လည္းေကာင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္ကား အရွင္ျမတ္ထံမွျပဌာန္းထားေသာ ပညတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ အရွင္ ျမတ္သည္ အၾကြင္းမ႔ဲသိေသာ ဆင္ျခင္တုံတ ရားႏွင္္႔ ျပည္႔စုံေသာ အရွင္ျဖစ္သည္။)

ဇကားသ္စားထုိက္သူ(၈)မ်ုိဳးအနက္ (၀လ္အားေမလီးန္)ဇကားသ္ႏွင္႔စပ္လွ်င္း၍အမွဳထမ္း မ်ားကုိလည္း ဇကာသ္ေငြေပးေဆာင္ရမည္ ဟုျပဌာန္းထားသည္။ ဆုိလုိရင္းအဓိပၸါယ္ မွာဇ ကာသ္ေကာက္ ခံျခင္း ဇကာသ္ျပန္လည္ခြဲေ၀ေပးျခင္းတုိ႔မွာ အစုိးရကျဖစ္ေစအဖြ႔ဲအ စည္း ကျဖစ္ေစ ကမကထျပဳ၍ တိတိက်က်ေဆာင္ရြက္ ရမည္႔တာ၀န္ရွိသည္။

တမန္ေတာ္ျမတ္ (အရွင္၏ေအးျငိမ္းမွဳအေပါင္းခေညာင္းပါေစ) ေခတ္ႏွင္႔ခလီဖါဟ္ၾကီးေလး ပါးေခတ္တုိ႔ တြင္ ဇကာသ္ကုုိေကာက္ခံရာတြင္ စာရင္းဇယားကြ်မ္းက်င္ေသာ သူမ်ားျဖင္႔္ ဖြြဲ႔စည္း ထားေသာအဖြ႔ဲကဦး ေဆာင္ေကာက္ခံသည္။ ေကာက္ခံရာတြင္လည္း ခ်မ္းသာသူ မ်ား၏ပုိလွ်ံေငြေၾကးႏွင္႔ ဆင္းရဲသူမ်ား၏လုိ အပ္ခ်က္ကုိတြက္ခ်က္္၍ အခ်ိဳး အစားအ လုိက္ေကာက္ ခံေပးေ၀ ေသာ စနစ္ကုိ က်င္႔သုံး သည္။ထုိက္သင္႔ ေသာ ဇကာသ္အေရ အတြက္ထက္ ပုိေပးလုိသူမဟာသာ၀ကမ်ား က ေမတၱာရပ္ခံခ႔ဲသည္ကုိ တမန္ေတာ္ျမတ္ (အရွင္ ၏ေအးျငိမ္းမွဳအေပါင္းခေညာင္းပါေစ)ကလက္ခံ၍ေကာင္းျခီးမဂၤလာေပးခ႔ဲေၾကာင္း(အဟ္မဒ္၏မြတ္စနသ္က်မ္းဇကာသ္က႑) တြင္ေဖၚျပ ထားသည္။

ဇကာသ္စနစ္နည္းလမ္းတိက်မႈအေရးၾကီးပုံ

ယေန႔မြတ္စလင္မ္ႏုိင္ငံံမ်ားႏွင္႔ မြတ္စလင္မ္အမ်ားစုသည္ ဇကာသ္ေကာက္ခံေပးေ၀ေရး စနစ္ အားနည္း မွဳေၾကာင္႔ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟႏွဳန္း သည္ ႏွစ္စဥ္ႏွင္႔အ မွ်ပုိမုိမ်ားျပား လာသည္ ကုိိ ေတြ႔ရေပသည္။ ကြ်န္ ေတာ္တုိ႔၀န္းက်င္တြင္ ေခတ္အဆက္ဆက္မွယေန႔တုိင္ မြတ္စလင္မ္မ်ားအတြင္း ဇကာသ္ေတာင္းခံသူ လူတန္းစားတစ္ရပ္ဟူ၍ သီးျခားေပၚေပါက္ လွ်က္ရွိလာသည္။ ဥပမာ ဒီႏွစ္ လင္ႏွင္႔မယား ႏွစ္ေယာက္မွ ေနာင္္ႏွစ္ကေလးမ်ားပါ ဇကာသ္ေတာင္းရန္ပါ၀င္လာေလသည္။ ကုရ္အာန္ကျပဌာန္းေသာ ဇကာသ္စ နစ္သည္ ဒီႏွစ္မိသားစုတစ္စုအား ရင္းႏွီးမ တည္ေပးလုိက္ျခင္းျဖင္႔ ထုိမိသားစုသည္ ေနာင္ႏွစ္ဇကာသ္ ယူရန္မလုိဘဲ ဇကာသ္ျပန္ထုတ္ႏွဳိင္သူျဖစ္ရမည္။ ဇကာသ္ကုိစနစ္တစ္က်အသုံးျပဳႏွဳိင္ျခင္းျဖင္႔ ႏွစ္စဥ္ ဇ ကာသ္ေတာင္းသူေလွ်ာ႔ နည္းလာျပီး ဇကာသ္ထုတ္ႏွဳိင္သူ ပုိမုိမ်ားလ မည္ျဖစ္သည္။

ကုရ္အာန္ကျပဌာန္းေသာဇကာသ္စနစ္ကုိ မြတ္စလင္မ္မ်ားကေဆာင္ရြက္ႏွဳိင္စြမ္းမရွိသည္႔အတြက္ ကမာၻႏွင္႔အ၀ွမ္း မြတ္စလင္မ္ႏုိင္ငံ မ်ားႏွင္႔ မြတ္စလင္မ္အမ်ားစုအတြင္း ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာကြာဟမွဳ ႏွစ္စဥ္ တုိးပြားလာသည္ကုိ ေတြ႔ရေပသည္။

သုိ႔ရာတြင္ ကမာၻခ်မ္းသာေသာ ႏွဳိင္ငံၾကီးမ်ား၏ အခြန္ေကာက္ခံျခင္းႏွင္႔ ထုိအခြန္မ်ားကုိ ၄င္းတုိ႔ႏွဳိင္ငံအတြင္းရွိ လစာနည္း၀န္ထမ္းမ်ားႏွင္႔ ပင္စင္စားမ်ား၏ဘ၀လုံျခံဳေရးကုိတာ၀န္ ယူထား ပုံ နည္းစနစ္မွာ ကုရ္အာန္ကျပဌာန္းေသာစနစ္ႏွင္႔ တူေနသည္ကုိေတြ႔ရေပသည္။ ထုိႏုိင္ငံမ်ားအတြင္းရွိ္လူအမ်ားစုသည္ လူလတ္တန္းစားမ်ားျဖစ္သည္။ ရုတ္တရက္က်မ္း မာေရးေၾကာင္႔ေသာ္ လည္ေကာင္း အလုပ္ရပ္စဲျခင္း ခံရသည္ ေသာ္လည္းေကာင္း အစုိးရ ကေကာက္ ခံထားေသာအခြန္မ်ားမွ အလုံအေလာက္ေထာက္ပံ႔သည္။ ထုိႏုိင္ငံမ်ား တြင္ ေတာင္း ရမ္းစားေသာက္ေသာ လူတန္းစားဟူ၍ သီးျခားမရွိေပ။

ကုရ္အာန္ျပဇကာသ္စနစ္သည္ ဆင္းရဲသားလူတန္း စားပေပ်ာက္ျပီး လူတုိင္းတူညီစြာဘ၀ ရပ္တည္ႏွဳိင္ ေရးျဖစ္သည္႔အတြက္ ဇကာသ္ တာ၀န္မေက် သူမ်ားႏွင္႔စပ္လွ်င္၍ က်မ္းျမတ္ ကုရ္ အာန္၄၁း၇တြင္-

(အၾကင္သူတုိ႔သည္ဇကာသ္တာ၀န္ကုိမေက်ျပြန္ပါက တမလြန္တြင္အလႅာဟ္ရွင္ကုိ မယုံၾကည္ေသာ(ကာ ေဖရူးန္)ဘ၀ႏွင္႔ ရွင္ထၾကရသူမ်ားျဖစ္မည္။)

ေဖၚျပပါဗ်ာဒိတ္အားျဖင္႔ အစၥလာမ္သာသနာတြင္ ဇကာသ္တာ၀န္သည္ အလြန္အေရး ပါေၾကာင္းသိႏွဳိင္ ေပသည္။

ဆြသ္ကဟ္ (ဇကာသ္)ေပးေဆာင္ျခင္း၏သေဘာသည္ စပါးတစ္ေစ႔ကုိစိုက္လွ်င္ စပါးတစ္ႏွံတစ္ႏွံတြင္ စပါးေစ႔တစ္ရာစီပါေသာ အႏွံခုႏွစ္ႏွံပါသည္႔စပါးတစ္ပင္ေပါက္သက႔ဲသုိ႔ ဇကာသ္ ေပး ေဆာင္သူဇကာသ္ လက္ခံရရွိသူႏွစ္ဦးစလုံးအဖုိ႔ ၄င္းတုိ႔၏ စီးးပြားဥစၥာတြင္ အဆေပါင္းမ်ားစြာပုိမုိတုိးပြားမည္ျဖစ္သည္။ (၂း ၂၆၁)

ဇကာသ္၏ မူလရည္ရြယ္ခ်က္သည္ တစ္ဦးေကာင္းတစ္ေယာက္ေကာင္းတုိးပြားမွဳမွ မြတ္ စလင္မ္အသုိက္ အျမံဳတစ္ခုလုံး ၾကီးပြားတုိး တက္ေရးျဖစ္သည္။ ထုိဇကာသ္သည္ မိမိပုိင္ ပစၥည္းဥစၥာ အနက္အခ်ိဳးအစားအ လိုက္ ဆင္းရဲသားမ်ားႏွင္႔အေရးေပၚ လုိအပ္သူမ်ား၏ ရ သင္႔ရထုိက္ေသာ ေငြြျဖစ္သည္။ မိမိပိုင္မဟုတ္ေပ။ ဇကာသ္ထုတ္ရန္တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ဇကာသ္မထုတ္ျခင္းသည္ ဆင္းရဲသား မ်ားႏွင္႔ အေရးေပၚလုိအပ္သူမ်ား၏ပုိင္ဆုိင္ေသာ ဥစၥာပစၥည္းကုိ မတရားစားျခင္းျဖစ္သည္။ သူတစ္ပါး၏ ရသင္႔ရထုိက္ေသာပစၥည္းကုိ မတရား သျဖင္႔စားသုံးျခင္းသည္ မီး က်ည္ခဲကုိ စားျခင္းျဖစ္သည္။

ဥစၥာပစၥည္းလွဴဒါန္းသုံစြဲျခင္းဟူသည္ လုိအပ္ခ်က္ရွိသူမ်ား၏ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျဖည္႔ ဆည္းေပးရေသာ လူမွဳေရးက႑တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္၏။ အစၥလာမ္သာသနာ၀င္ မြတ္စလင္မ္ျဖစ္ပါလွ်က္ လူမွဳေရးက႑တြင္ တာ၀န္မေၾကပါက သာသနာကုိ ျငင္းပယ္ေသာ သူမ်ားဟု က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္ ၁၀၇း၁မွ၇တြင္=

(အစားေပးေသာေန႔ကုိ ျငင္းပယ္သူအား အသင္မျမင္ေလသေလာ)

(ထုိသူသည္ ဖသက္ဆုိး ကေလးမ်ားကို အဖက္မတန္ ဆက္ဆံသူျဖစ္၏။)

(ထုိ႔ျပင္ထုိသူသည္ စားရမ႔ဲေသာက္ရမ႔ဲမ်ားကုိ ေၾကြးေမြးရန္တုိက္တြန္းခဲ႔ျခင္းလည္းမရွိေပ။)

(ထုိသူတုိ႔၏ ဆြလာသ္တည္ေဆာက္ မွူသည္ ပ်က္ဆီးဆုံးရွံူးၾကကုန္၏။)

(ထုိသူတုိ႔သည္ ဆြလာသ္တည္ေဆာက္ျခင္း ကုိေမ႔ေလ်ာ႔ ထားၾကကုန္၏။)

(ထုိသူတုိ႔သည္ လူမ်ားကုိ ျပသရန္ ဆြလာသ္ တည္ေဆာက္သူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။)

(ထုိ႔ေနာက္ ထုိသူတုိ႔သည္ လုိအပ္သူမ်ား၏ ေတာင္းခံလာေသာ အေသးအမႊားပစၥည္းမ်ားကိုပင္ ပိတ္ပင္ တားဆီးသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။)

မ်ားေသာအားျဖင္႔ မြတ္စလင္မ္အမ်ားစုသည္ လူမွဳေရးက႑မ်ားတြင္ အားနည္းခ်က္ မ်ားရွိေနသည္ကုိ ေတြ႔ရေပသည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔၏ ပတ္၀န္းက်င္တြင္္ အိမ္နီးခ်င္းမိသားစုမ်ား စားရမ႔ဲေသာက္ရမ႔ဲ ျဖစ္္ေန သည္ကုိလည္းသိသည္။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကုရ္ အာန္က်မ္း မ်ားလည္း အျပည္႔ရွိေနပါလွ်က္ လွဳ ဒါန္းသုံစြဲရာ၌ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကုရ္အာန္က်မ္းမ်ားကုိ လွဴဒါန္းသူဦးေရကမ်ားျပီး စားရမ႔ဲ အိမ္နီး ခ်င္းမ်ားကုိ လွူဒါန္းသူ ဦးေရကနည္းေနေပသည္။

ထုိနည္းတူစြာ မြတ္စလင္မ္မိသားစုမ်ားအတြင္း မ်ားေသာအားျဖင္႔တစ္အူတုံဆင္း ညီအ ကုိေမာင္ႏွမအရင္းမ်ားအတြင္း၌ပင္လွ်င္ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာကြာဟမွဳမ်ားက ရွိေနသည္႔ အတြက္ ေသြး ရင္းသားရင္းမဟုတ္ေသာမြတ္စလင္မ္မ်ားအဖုိ႔ ဆင္းရဲတြင္းမွလြတ္ႏႈိင္ရန္ မလြယ္ကူေပ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ကုရ္အာန္က မြတ္စလင္မ္မ်ားသည္ တစ္အူတုံဆင္းညီအကုိအ ရင္းဟူေသာ (အစ္ခ၀သြန္ မြတ္စလင္မ္)ဟု သုံးထား သည္။ မြတ္စလင္မ္မ်ားသည္ ညီအကုိ အရင္းမ်ားက႔ဲသုိ႔ျဖစ္သည္ဟူေသာ (အစ္ခ၀ါးႏြန္ မြတ္စလင္မ္) ဟုသုံးမ ထားေပ။

ထုိသုိ႔ေသာအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင္႔ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ လူမွဳေရးက႑ကုိ သက္၀င္ ယုံၾကည္မွဳႏွင္႔ ထပ္တူထပ္မွ် ျပ ဌာန္းထားသ က႔ဲသုိ႔ လူမွဳေရးႏွင္႔ဆက္ႏြယ္ေနေသာ ဇ ကာသ္ပ်က္ကြက္သူသည္ ေကယာမသ္ေန႔တြင္ အလႅာဟ္ရွင္ကုိ မယုံၾကည္ေသာ (ကာေဖရူးန္) ဘ၀ႏွင္႔ ရွင္ထၾကရသူမ်ားျဖစ္မည္ ဟု ကုရ္အာန္၄၁း၇ ျပဌာန္းထား ျခင္းျဖစ္ သည္။

ဦးစုိးလြင္ (ျငိမ္းခ်မ္းလွ်ပ္စစ္)

www.quraninburmese.com မွကူးယူေဖၚျပသည္။

http://www.quraninburmese.com/blog/2010/08/value-of-mankind-part-4/

July 17, 2012
ကၽြန္မေဖေဖ

ထိုစဥ္က ဝါတြင္းအခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ ၿမိဳ႕မေက်ာင္းသည္ ဝါပအခ်ိန္ စေန၊ တနဂၤေႏြႏွင့္ ဥပုသ္ေန႔တြင္ ေန႔ေျပာင္း၍ ေက်ာင္းပိတ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စေနေန႔က ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းတက္ၾကရပါသည္။ အခါတိုင္း ေက်ာင္းအားေသာ စေနေန႔မ်ား၌ အစ္ကိုသည္ ေဖေဖႏွင့္အတူ အတြင္းဝန္မ်ား႐ံုးသို႔ လုိက္ပါေနက်ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုေတာ့ ေက်ာင္းတက္ေနသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မလိုက္ပါႏိုင္ေတာ့။ အစ္ကို႔အတြက္ ကံေကာင္း၍ေပေလာဟု မွတ္ထင္ရ၏။

ထိုေန႔က မိုးမွာ တစိမ့္စိမ့္သြန္းၿဖိဳးလ်က္ရွိရာတြင္ ခါတိုင္းလို ေက်ာင္းစာမ်ား၌ပင္ စိတ္ဝင္စား၍မရႏိုင္ေအာင္ ၿငီးေငြ႔ေနမိသည္ဟု ထင္မိပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဟု မဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ထိုေန႔သည္ ေနရထိုင္ရသည္မွာ အခါတိုင္းလိုမဟုတ္၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္မရွိ၊ တစ္မ်ိဳးပင္ျဖစ္လို႔ေနသည္။

သို႔ေသာ္ ေန႔လည္တစ္နာရီတြင္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးဦးဘလြင္က ကၽြန္မတို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို ေက်ာင္းကားျဖင့္ အိမ္သို႔ျပန္ပို႔လုိက္၏။ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိရေသာ္လည္း စာသင္ရျခင္းကို ၿငီးေငြ႕ေနစဥ္ အိမ္ျပန္ပို႔ျခင္းအတြက္ေတာ့ ကေလးတို႔သဘာဝ ေက်နပ္ခဲ့မိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ကၽြန္မတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကိုသာ ထူးထူးျခားျခား ဘာေၾကာင့္ျပန္ပို႔ပါလိမ့္ ဟူေသာအခ်က္ကိုပင္ ေလးေလးနက္နက္ မေတြးမိေတာ့ပါ။

အိမ္သို႔ေရာက္ေသာအခါမွာေတာ့ စိတ္တြင္း၌ထူးျခား၍သြားသည္။ ေမေမသည္ မ်က္ရည္စက္လက္ႏွင့္ ရွိေနရာမွ ကၽြန္မတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္ေသာအခါ ခ်ံဳးပြဲခ်၍ ငိုပါသည္။ အနားတြင္ရွိေနေသာ ျမန္မာမြတ္စလင္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးမ်ားက ဝိုင္းဝန္း၍ ႏွစ္သိမ့္အားေပးစကား ေျပာေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ကၽြန္မတို႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္မွာေတာ့ ဘာမွ်နားမလည္၊ ေငး၍သာေနၾက၏။ ထိုအခါ ေဒၚေဒၚက ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္အား အေပၚထပ္သို႔ ေခၚ၍သြားပါသည္။ ေန႔လယ္ခ်ိန္တစ္ခ်ိန္လံုးမွာပင္ ကၽြန္မတို႔ အေပၚထပ္၌ အခ်ိန္ကုန္ရ၍ ညေနေစာင္းတြင္ ကၽြန္မသည္ ေန႔စဥ္ျပဳေနက် ဝတၱရားတစ္ခုကို ေဆာင္႐ြက္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါသည္။

ညေနပိုင္း ေဖေဖ႐ံုးမွ ျပန္လာၿပီဆိုလွ်င္ အၿမဲပင္ ကၽြန္မက ဆီး၍ ဖိနပ္ခၽြတ္ေပးရသည္။ ေနာက္ ေဖေဖက ေမာင္ေလးကို ခ်ီထားလ်က္ သားသမီးသံုးေယာက္ျဖင့္ ေပ်ာ္ပါးစြာ ညေနခ်ိန္ကို ကုန္လြန္ေစသည္သာျဖစ္ပါ၏။

ကၽြန္မမွာ လည္ပင္းရွည္လွပါၿပီ၊ အခါတိုင္းေရာက္ေနက် အခ်ိန္မွ အမ်ားႀကီး လြန္လာသည့္တိုင္ေအာင္ ေဖေဖက ျပန္မေရာက္ေသး။ ကၽြန္မက ဖိနပ္ခၽြတ္ေပးရန္ စိတ္ေစာေနသည္။

“ေဒၚေဒၚ ပါပါခုထက္ထိမေရာက္ေသးဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္”
ကၽြန္မ၏အေမးကို ေဒၚေဒၚက ႐ုတ္တရက္ ျပန္မေျဖႏိုင္ပါ၊ အေတာ္ၾကာငိုင္ေနၿပီးမွ “ပါပါ ႐ံုးေလွခါးက ေခ်ာ္က်လို႔ ေဆး႐ံုတင္ေနရတယ္ ကေလးရဲ႕” ဟု အေျဖေပးပါသည္။ သို႔ျဖင့္ ကၽြန္မမွာ ေဖေဖအား ဖိနပ္ခၽြတ္၍ေပးႏိုင္ခြင့္ မရေတာ့ပါၿပီ။ ညသို႔ေရာက္ၿပီဆိုလွ်င္လည္း ေဖေဖကို အမွတ္မရ၍ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ေရဒီယုိမွ သီခ်င္းလာၿပီဆိုလွ်င္ ေဖေဖက ကၽြန္မကို အကခိုင္းသည္။ ကၽြန္မကလည္း တစ္ခါကရလွ်င္ ပံုတစ္ပံုေျပာခိုင္းသည္။ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးစြာ ေနခဲ့ရေသာ အခ်ိန္မ်ားမွာ လြမ္းဆြတ္စရာ ေကာင္းလွပါေတာ့သည္။

ေဖေဖမွာ အသက္ ၄ဝ ခန္႔ရွိမွ အိမ္ေထာင္က် သားသမီးရသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ကို အလြန္ခ်စ္သည္။ အၿမဲတမ္း လက္ပြန္းတတီးေနသည္။ အငယ္ဆံုး ႏို႔စို႔အ႐ြယ္ေမာင္ငယ္ကေလးက မသိတတ္လွေသးေသာ္လည္း ကၽြန္မႏွင့္ အစ္ကိုကေတာ့ အခ်ိန္ရသမွ် ေဖေဖႏွင့္ တပူးတြဲတြဲေနၾကပါသည္။

ေန႔စဥ္ နံနက္မ်က္ႏွာသစ္ခ်ိန္တိုင္း ေဖေဖက ကိုကို႔ိကို လက္ေဝွ႔ထိုးသင္ၾကားေပးေလ့ရွိပါသည္။ ထိုသုိ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနခဲ့ၾကသည္ႏွင့္အညီ အေဖကိုခ်စ္ေသာကေလးမ်ားျဖစ္၍ ကၽြန္မတို႔ေမာင္ႏွမက ေဖေဖ့အေၾကာင္းကို တစ္ေမးတည္းေမး၍လာၾကရာ ၾသဂုတ္လအတြင္းေရာက္မွပင္ ေဖေဖႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အစရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသည္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ မသမာသူ လူတစ္စု၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ က်ဆံုးခဲ့ၾကၿပီဆိုေသာ အေၾကာင္းကို သိရပါေတာ့သည္။

ထိုအခါ အျခားက်ဆံုးခဲ့ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ႐ုပ္ကလာပ္တို႔ကို ဂ်ဴဗလီေဟာ၌ ျမင္ႏိုင္ေသးေသာ္လည္း ေဖေဖမွာမူ ကၽြန္မတို႔ ဘာသာတရားအရ ကြယ္လြန္ၿပီးလွ်င္ၿပီးခ်င္းပင္ သၿဂႋဳဟ္ခဲ့ရသည္ျဖစ္၍ ျမင္ရႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ပါၿပီ။

ညတိုင္းဖိနပ္ခၽြတ္ေပးရန္ေမွ်ာ္ခဲ့ရေသာ ေဖေဖ၊ ကၽြန္မတို႔ခ်စ္ေသာ ေရဒီယိုသီခ်င္းျဖင့္ အကခိုင္းၿပီး ပံုေျပာတတ္ေသာ ေဖေဖ၊ ကၽြန္မတို႔ခ်စ္ေသာ ေဖေဖႏွင့္ လူမသမာတို႔လက္ခ်က္ေၾကာင့္ တစ္သက္တာ ကြဲကြာခဲ့ရပါၿပီ။

“တို႔ဆရာႀကီးရာဇတ္ မရွိတာ နာတာပဲ” ဟူေသာ စကားစုကို ယခုအခါ ေဖေဖ၏ တပည့္မ်ားက စကားစပ္မိတိုင္း ေျပာၾကပါသည္။ သစ္ပင္တစ္ပင္မွာ သဘာဝအေလ်ာက္ ရွင္လ်က္ရွိစဥ္ထက္ ေသ၍ၿပိဳလဲကာရွိေနမွ ထိုသစ္ပင္၏ အရွည္အတိုင္းအတာကို ပို၍တိက်ေသခ်ာစြာ သိျမင္သလိုပင္ ကၽြန္မတို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း ေဖေဖကြယ္လြန္ၿပီးမွပင္ ေဖေဖ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို ပို၍သိၾကရပါေတာ့သည္။

ေဖေဖကြယ္လြန္စဥ္က အသက္ (၅၁) ႏွစ္မွ်သာရွိေသး၍ မည္သည့္အနာေရာဂါမွ်လည္း မရွိေသာေၾကာင့္ သက္တမ္းေစ့ ေနရမည္ဆိုလွ်င္ တိုင္းျပည္တာဝန္ကို ဆက္လက္၍ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ဦးမည္ျဖစ္၏။ ေဖေဖသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ ေဘာလံုးနဲ႔ လက္ေဝွ႔တို႔ကို ေလ့လာကစားခဲ့သည္။ ေကာင္းမြန္ကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္သည္။ အထူးသျဖင့္ ေဂါ့ဖ္႐ိုက္ျခင္းကို အထူးႏွစ္သက္ခဲ့ပါ၏။ ကစားခုန္စားဖက္၍ ဝါသနာပါေသာ္လည္း စာေပဖက္တြင္လည္း မညံ့ဖ်င္းပါ။ အသက္ ၂ဝ အ႐ြယ္မွာပင္ ဘီေအေအာင္ျမင္၍ ဇာတိ မႏၲေလးရွိ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ပါသည္။ လူငယ္ေပါင္းမ်ားစြာတို႔၏ စိတ္ဓာတ္ကို ျပဳျပင္ေပးခဲ့ပါသည္။

ေဖေဖ၏ အရည္အခ်င္းႏွင့္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို သိရွိေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဂ်ပန္ေခတ္မွ အစျပဳကာပင္ ေဖေဖ့အား ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္တြင္ ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ရန္ တိုက္တြန္းေခၚေဆာင္လာသျဖင့္ ေဖေဖသည္ ႏိုင္ငံေရးနယ္တြင္းသို႔ ေရာက္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဒုတိယကမာၻစစ္အၿပီးတြင္ ဖဆပလအလံေတာ္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးကို ရယူႏိုင္ရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ပင္ လက္တြဲေဆာင္႐ြက္ရင္းျဖင့္ ေနာက္ဆံုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အစိုးရအဖြဲ႔တြင္ ပညာေရး၊ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္းႏွင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးအျဖစ္ တာဝန္ယူႀကိဳးပမ္းေနခိုက္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလို္င္လ (၁၉) ရက္ေန႔တြင္ က်ဆံုးခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါေတာ့သည္။

ကစားခုန္စားနယ္မွ ေဘာလံုးဝိဇၨာ ဘၾကဴးသည္လည္းေကာင္း၊ နယ္မည္ေက်ာ္ လက္ေဝွ႔ က်ားဘၿငိမ္းႏွင့္ ခ်စ္အုန္းတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ အႏုပညာနယ္ဆိုလွ်င္လည္း ယိုးဒယားက အလြန္ေတာ္ေသာ ယခု ကမာၻလွည့္ေနသူ အမ္ေအေဒၚအုန္း၊ အမ္ေအ ေဒၚတင္လွ တို႔အျပင္ အဆိုေတာ္ ကိုအံ့ႀကီး၊ ကိုဗစိန္၊ ကိုလွထင္ႏွင့္ ေ႐ႊဂံုၿမိဳ႕မ အဖြဲ႔ဝင္အခ်ိဳ႕တို႔အျပင္ ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္ႏွင့္ ျမန္မာ့သားေကာင္း စစ္မႈထမ္းမ်ား၌လည္း ဝန္ႀကီး ဦးခင္ေမာင္ကေလး၊ သခင္ဗဟိန္း (ကြယ္လြန္သူ) ႏွင့္ ေျမျပင္ပစ္ အေျမာက္တပ္မွ ကာနယ္ဘေ႐ႊ၊ ဗိုလ္ႀကီးခင္ညိဳ၊ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ၾကည္၊ ဗိုလ္မွဴးတင္ေအာင္၊ ဗိုလ္တင္ေ႐ႊတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေဖေဖ၏ တပည့္သားေျမးမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။

ေဖေဖအသက္ရွိစဥ္က ကိုယ့္တိုင္းျပည္အက်ိဳးကို သယ္ပိုးခဲ့႐ံုမွ်မက ခုထက္တိုင္ေအာင္လည္း ေဖေဖ့အစြယ္အပြားမ်ားက တိုင္းျပည္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိၾကပါသည္။ ေဖေဖ၏ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းေသာ အျပဳအမူတို႔ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ေမတၱာ၊ ေစတနာတို႔ေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေဖေဖသည္ ယခုအခါတြင္ ေကာင္းရာသုဂတိသို႔ ေရာက္ရွိေနေပေတာ့မည္ဟု ယံုၾကည္ပါေသာ္လည္း ကၽြန္မတို႔အတြက္မွာမူ “ေ႐ႊေတာင္ႀကီး” ၿပိဳလဲကြယ္ေပ်ာက္သြားသည္ႏွင့္ပင္ တူပါေတာ့သတည္း။

ခင္ခင္စိန္
ေသြးေသာက္မဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၄၊ ဇူလိုင္။
(ကၽြန္မတို႔အေဖ ကၽြန္မတို႔အေမ၊ ၂၀၁၂၊ ပင္လယ္ျပာျပာစာအုပ္တိုက္ – မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပပါသည္။)

(စာေရးသူ ေဒၚခင္ခင္စိန္သည္ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္၏ သမီးျဖစ္ၿပီး ဆရာႀကီး ကြယ္လြန္စဥ္က အသက္ ၇ႏွစ္မွ်သာ ႐ွိေသးကာ အသက္ ၁၃ႏွစ္ အ႐ြယ္တြင္ ဤေဆာင္းပါး ေရးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ လက္႐ွိ ၾသစေလးလ်ႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္လ်က္႐ွိၿပီး ေအးတည္ၿငိမ္ အမည္ျဖင့္ စာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္ စာေရးသားလ်က္ ႐ွိပါသည္။)

ကိုေက်ာ္မိုးေအာင္ FB စာမ်က္ႏွာမွ ျပန္လည္မွ်ေဝပါသည္။

July 17, 2012
အမည္မခံလိုသူ စာေရးဆရာႀကီး သို႕မဟုတ္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးရာဇတ္

တင္ႏိုင္တုိး(weekly Eleven)

အာဇာနည္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဆရာၾကီးဦးရာဇတ္

ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ ေနစဥ္ ၁၉ ဇူလိုင္ ၁၉၄၇ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္အတူက်ဆံုးခဲ့ရေသာ အာဇာ နည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ဆရာႀကီးသည္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ တစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာမႈ ဓေလ့ထံုးစံ၊ ျမန္ မာစာေပတို႕အေပၚ၌ ေလးစားျမတ္ႏိုးသူျဖစ္ ပါသည္။ မႏၲေလးဗဟုိအမ်ိဳးသားအထက္ တန္းေက်ာင္းတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေက်ာင္း အုပ္ဆရာႀကီးအျဖစ္အမႈထမ္းခဲ့သည့္နည္း တူအထက္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ဖဆပလ အဖြဲ႕ဥကၠ႒တာ၀န္ကိုလည္း ယူခဲ့ဖူးပါသည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္အတူလုပ္ႀကံခံခဲ့ရစဥ္က ပညာ ေရးႏွင့္အမ်ိဳးသားစီမံကိန္းဌာန၀န္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ယူေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။

ဆရာႀကီးကို အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးတစ္ဦးအျဖစ္သိရိွၾကေသာ္လည္း အမည္မေဖၚလိုသူ စာေရးဆရာႀကီးတစ္ဦးအျဖစ္မူ လူသိနည္းပါးလွပါသည္။

စာေပ၀ါသနာ
ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္ကို ၂၀ ဇန္ န၀ါရီ ၁၈၉၈ တြင္ မိတီၳလာၿမိဳ႕၌ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ မိဘမ်ားမွာ အၿငိမ္းစားအင္စပက္ေတာ္ မစၥတာေအရာမန္ႏွင့္ေဒၚၿငိမ္းလွတို႕ျဖစ္ၾက ပါသည္။မႏၲေလး၀က္စလီေယာက်္ား ကေလးေက်ာင္းမွ ဆယ္တန္းကိုပါဠိ၊ အဂၤ လိပ္ ဘာသာဂုဏ္ထူးတို႕ျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ရန္ကုန္ေကာလိပ္သို႕ေရာက္ ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ေကာလိပ္၌အဂၤလိပ္ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ ပြဲတြင္ပထမရ၍ဘိုင္ျမား ေရႊတံဆိပ္ဆုရရွိခဲ့ ပါသည္။ဆရာႀကီးမွာ အဂၤလိပ္စာအေရး အသားေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္ အဂၤလိပ္ စာတိုစာမ်ားေရးသားရန္ လိုအပ္တိုင္းသူ႕ ထံသို႕္အပူကပ္ေလ့ရိွခ ဲ့ၾကသည္။

ဆရာႀကီးသည္ ေကာလိပ္ေက်ာင္း သားဘ၀၌ပင္ အိႏၵိယနယူးတိုင္းမဂၢဇင္းသို႕ ရွမ္းျပည္နယ္ ၃၆ ေကာင္ထီအေၾကာင္း အဂၤလိပ္ဘာသာေဆာင္းပါးရွည္ႀကီးကို ေရး သားေပးပို႕ခဲ့သည္။ ေဆာင္းပါးတြင္ ေၾကး စႏၵီနတ္႐ုပ္ႏွင့္တကြအတိတ္ေပးပံု၊ ေပါက္ ေကာင္၊ ကိုယ္စားလွယ္ေကာင္ စသည္တို႕အေၾကာင္းကိုစိတ္၀င္စားဖြယ္ အေသးစိတ္ေဖာ္ ျပေရးသားထားရာ မဂၢဇင္းတိုက္၏ ဆုခ်ီးျမႇင့္ ျခင္းကိုပင္ခံခဲ့ရပါသည္။

အမ်ိဳးသားေက်ာင္းအုပ္ႀကီးဘ၀
ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္သည္ ၁၉၂၀ ျပည့္ ႏွစ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသပိတ္တြင္ပါ၀င္ ခဲ့ၿပီး ၁၉၂၁ ခုႏွစ္၌ မႏၲေလးဗဟိုအမ်ိဳးသား အထက္တန္းေက်ာင္းႀကီးကို ဦးစီးဖြင့္လွစ္ခဲ့ သည္။ ကိုယ္တိုင္လည္းထိုေက်ာင္း၌အထက္ တန္းျပဆရာ၀င္လုပ္ခဲ့၏။ ၁၉၂၂ ခုႏွစ္တြင္ ဘီေအဘြဲ႕ရရိွေသာအခါ ေက်ာင္းအုပ္အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ၿပီးအမ်ိဳးသားေက်ာင္း၌ ေက်ာင္း အုပ္အျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္မွာ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္အထိျဖစ္ပါသည္။

ဆရာႀကီးသည္အမ်ိဳးသားေက်ာင္းအုပ္အ ျဖစ္အမႈထမ္းစဥ္အတြင္းေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ား ၌မႏၲေလးနန္းေရွ႕တိုက္ေတာ္ေက်ာင္းတိုက္၊ ခင္မကန္တိုက္၊ အတုမရွိတိုက္စသည့့္ ဘုန္း ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတိုက္မ်ားသို႔ သြားေရာက္ ကာတိုက္အုပ္၊ တိုက္ၾကပ္ဆရာေတာ္တို႕ထံ ပါဠိစာေပမ်ားဆည္းပူးေလ့လာေလ့ရွိခဲ့၏။ ေမာရစ္ေကာလစ္၏ စာအုပ္
ေမာရစ္ေကာလစ္ (Maurice Collis) ေရး သားသည့္ Trails in Burma(Myanmar) စာအုပ္ကို ဦးစြာဘာသာျပန္ဆိုခဲ့သူမွာ ဆရာ ႀကီးဦးရာဇတ္ျဖစ္သည္။ဆရာႀကီးက အခန္း တစ္ခန္းဘာသာျပန္ဆိုၿပီးေသာအခါမွသာ တပည့္ရင္းျဖစ္သူမအမာ(ေနာင္စာေရးဆရာမ ႀကီးလူထုေဒၚအမာ) အားတစ္အုပ္လံုးဆက္ လက္ဘာသာျပန္ဆိုေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဆရာႀကီးသည္ တစ္ေန႕ညေနတြင္ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဘယ္လက္ ညွဳိးခံပိတ္၍ ကိုင္ထားၿပီး ညာလက္ၾကား၌ ေဆးေပါ့လိပ္ ၾကားညွပ္ကာတပည့္မအမာ၏ အိမ္သို႕ ေရာက္လာ ခဲ့သည္။ ဆရာႀကီးကစာအုပ္ကို ေပးလ်က္ မႏၲေလးသူရိယသတင္းစာတြင္ အမည္မခံ ဘဲ အခန္းတစ္ခန္းဘာသာျပန္ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အကယ္၍ မအမာႏွစ္သက္ လွ်င္နာမည္ခံၿပီး ဆက္လက္ ဘာသာျပန္ ေရးေစလိုေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ သို႕ ျဖင့္ မအမာ (ေနာင္စာေရးဆရာမႀကီးလူထု ေဒၚအမာ)က ဆက္လက္ ဘာသာ ျပန္ကာ စာအုပ္အျဖစ္ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ့ပါသည္။

ေရႊနန္းတြင္းအေရးေတာ္ပံု
ေရႊနန္းတြင္းအေရးေတာ္ပံုအမည္ရွိ စာအုပ္ကို မႏၲေလးသူရိယသတင္းစာတိုက္ က ” ေရႊနန္းတြင္းအတၳဳပၸတၱိေခၚလက္ထက္ ေတာ္တြင္းအျဖစ္ အပ်က္စာတမ္း” အမည္ ျဖင့္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္ကစာေရးသူ၏ အမည္ကို လံုး၀ေဖာ္ျပ ခဲ့ျခင္းမရွိေပ။ ယင္းစာအုပ္ကိုပင္ ၁၉၅၉ ခု ႏွစ္ မႏၲေလးႏွစ္တစ္ရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္ထပ္မံထုတ္ေ၀ပါသည္။ ယခုအခါ တတိယအႀကိမ္ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ၿပီးျဖစ္ သည္။

မဂၤလာရတုပိုဒ္စံု
ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္သည္ မဂၤလာရ တုပိုဒ္စံုတစ္ပုဒ္ကိုလည္းေရးဖြဲ႕ခဲ့ဖူးပါသည္။ ယင္းရတုလကၤာမွာေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

ငယ္ေပါင္းခ်စ္ေဆြ၊ မန္းရိပ္ေျမက၊ ေစ့ေရေတြးဆ၊ ခ်ီအခ်ျဖင့္၊ ညီမွ်ေစမႈ၊ စံုရတုျဖင့္၊ ယခုေရးစီ၊ စာပလီကို၊ နာရီ ဖင့္လ်ား၊ ခြင့္မအားလည္း၊ ရင္ျခားေတြ႕မူ၊ စာေပးသူ အား၊ ေရးယူေၾကာင္းတိတ္၊ ခ်စ္ ၾကည္စိတ္ျဖင့္၊ တဆိတ္ေလာက္ပင္၊ ႐ႈေစ ခ်င္သည္၊ ထိုစဥ္ငယ္ေသာ္၊ သက္ဆယ္ ေက်ာ္က၊ ႏွစ္ေဖာ္တူကြ၊ ေမတၲာမွ်၍၊ ေဒ သကြာေ၀း၊ ရွိေလေသးလည္း၊ ေအးလွ်င္အ တူ၊ ပူလွ်င္မကြဲ၊ ရွိစျမဲဟု၊ ၀မ္းထဲပိုက္ခါ၊ ထင္မိပါ၏၊ ခုမွာတစ္ေၾကာင္း၊ တစ္ဇာတ္ ေျပာင္း၍၊ ငယ္ေပါင္းမ်ဳိးျမတ္၊ ခင္ေမာင္ လတ္၏၊ စုတ္သပ္ခ်င္ဖြယ္၊ ခ်စ္ႀကိဳးႏြယ္ သည္၊ ပ်က္ျပယ္ထင္ရျပန္ေတာ့သည္။

သြယ္ေျပာင္းလွစ္ေခြၽ၊ မွာလိုက္ေပ၏၊ ဂုဏ္ေရမကြာ၊ ထိုစဥ္ခါက၊ စာလာစာျပန္၊ ေစတမန္သည္၊ ဖန္ဖန္သြယ္ဆက္၊ ရွိပါ လ်က္ႏွင့္၊ ျဖစ္ပ်က္ရပံု၊ ေၾကာင္း ဥႆံုကို၊ ေစ့ငံုေသခ်ာ၊ မသိပါငဲ့၊ ထင္ရာထင္ရွား၊ ၾကံ စဥ္းစားေသာ္၊ ရပ္ျခားနယ္ေ၀း၊ ၿမိဳ႕မေကြး က၊ စာေပးေလတိုင္း၊ ေရလႈိင္းျမစ္ေၾကာ၊ ၀ဲၾသဃစုတ္၊ နစ္ခါျမဳပ္၍၊ ငုတ္ေလသေလာ၊ ၾကံစိတ္ေစာလ်က္၊ ေတြးေတာစဥ္တြင္၊ယခင္ မိတ္ဦး၊ သူတထူး၏၊ အိမ္မွဴးထံေမွာက္၊ ဖို႔ေရာက္အလာ၊ လတ္၏ စာကို၊ ေသခ်ာ သိမွ၊ သတိရ၍၊ ျဖစ္ရေလကြယ္၊ ၿငိဳးစိတ္ ငယ္သည္၊ ရွက္ဖြယ္ျမင္ရျပန္ေတာ့သည္။

ဘယ္ေၾကာင္းျဖစ္ေထြ၊ ျမင္ရ ေခ်၏၊ ေရႊေငြစုေပါင္း၊ ေရနံေခ်ာင္းဟု၊ ျမစ္ေၾကာင္း မို႔မို႔၊ မႈိင္းရည္မို႔တဲ့၊ ၿမိဳ႕နဂရာတြင္၊ သျပာ စန္းေငြ၊ သန္းကုေဋၿဖိဳး၊ မွန္းေျခတိုး၍၊ အက်ဳိးခြင့္ေပး၊ တြင္းသူေဌး၏၊ ရင္ေသြး ပိုက္ဖ်ား၊ပ်ဳိႏုထြားႏွင့္၊စုလ်ားပတ္ရစ္၊ လြန္ ေပါင္းက်စ္၍၊ အခ်စ္ဓာတ္ေငြ႕၊ သူ႕ရင္ေငြ႕ ေၾကာင့္၊ေမ့ေလသလား၊စဥ္းစားတတ္ေပါင္၊ သို႔ ေမာင္ေမာင္သည္၊ ယေခါင္ျပဇေတ့၊ စိတ္မွေရြ႕လ်က္၊ လိပ္ေမ့ဖြတ္ေမ့၊ ပတတ္ေမ့ ႏွင့္၊ေမ့အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ေမ့ပင္ပ်ဳိးလည္း၊ မညႇိဳး ေမတၲာ၊ ရွိလ်က္ပါဟု၊ ထက္ညာမန္းေပ်ာ္၊ အေဆြေတာ္က၊ထုတ္ေဖာ္႐ႈဖြယ္၊ စီကံုးခ်ယ္ သည္၊ ဆက္သြယ္ခင္ရျပန္ေတာ့သည္။

အဂၤလိပ္ေဆာင္းပါး
ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္သည္ ျမန္မာဘာ သာ ပ်ဳိ႕၊ ကဗ်ာ၊ လကၤာစာေပမ်ားသာမက အဂၤလိပ္ဘာသာတြင္လည္း ကြၽမ္းက်င္လွ သျဖင့္ မ်က္ႏွာျဖဴမင္းႀကီး မစၥတာရွားမင္းက ပုလိပ္အဖြဲ႕(ယခုေခတ္အေခၚရဲတပ္ဖြဲ႕) တြင္ ၀င္ေရာက္အမႈထမ္းရန္ ဖိတ္ ေခၚခဲ့သည္။ အင္စပက္ေတာ္ရာထူးတိုက္႐ိုက္ခန္႔အပ္မည္ ဆိုျခင္းကိုပင္ ျငင္းပယ္ခဲ့ပါသည္။ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္သည္ ၁၉၄၆ခုႏွစ္တြင္ (ေနျပည္ ေတာ္)ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာဗမာမြတ္စလင္အမ်ိဳး သားမ်ားကြန္ဂရက္အၿပီးတြင္The Cry ဂ်ာ နယ္၌ The Burman (Myanmar)Muslim Organization ( on account of the Formation of all Burma(Myanmar) , Burmese (Myanmar ) Muslim Congress at Pyinmana) By A. Gßazak,B.A) ဟူ၍ အဂၤလိပ္ဘာသာေဆာင္းပါးရွည္ႀကီးကို ေရး သားခဲ့သည္။

က်မ္းကိုး
၁။ ကိုလိုနီေခတ္ျမန္မာ႕သမိုင္းအဘိဓာန္ (ျမဟန္)
၂။ စာေရးဆရာအမည္မခံေသာစာဆိုရွင္ ဦးရာဇတ္ (ေက်ာ္၀င္းေမာင္)ရတနာသစ္၊ အမွတ္ (၂၂) ၁၉၉၆
၃။ ျမန္မာ႕စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ-၁၁

July 17, 2012
စရီဘရီနီကာျမိဳ႕မွ က်ေနာ္၏ အေသြးအသား ရွာေဖြမွဳ

ဘာသာျပန္သူ – ေဆာင္းသစၥာ (စင္ကာပူရ္)
မူရင္လင္႔ : http://www.onislam.net/english/family/your-society/torn-apart-/438953-srebrenica-in-search-of-my-flesh.html

လူသား သမိုင္းရာဇ၀င္မွာ ေမ႔ေပ်ာက္လို႔မရတဲ႔ ၂၀ ရာစုရဲ႕ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္မွဳၾကီးဟာ ဥေရာပရဲ႕ အသဲႏွလံုး တစ္ေနရာမွာ ျဖစ္ပြားခဲ႔တာပါတယ္။
စရီဘရီနီကာ ျမိဳ႕ဟာ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းခံ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္ လူမ်ိဳးစုရဲ႕ ထာ၀ရ အမွတ္ရစရာ ျပယုဂ္တစ္ခုအျဖစ္ရွိေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆာဘ္ – ခ်က္(တ)နင္႔ (ခ်က္(တ)နင္္႔ အမ်ိဳးသား အစြန္းေရာက္ လွဳပ္ရွားမွဳ) လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖဲြ႔မ်ားဟာ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္မ်ားအေပၚ ဒီရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္မွဳကိုလုပ္ေဆာင္ခဲ႔ပါတယ္။ ပိုျပီးတိတိက်က်ေျပာရမယ္ဆိုရင္ျဖင္႔ ကုလသမဂၢရဲ႕ ကာကြယ္ေရး ဇံုအတြင္းမွာ ကုလသမဂၢ ကာကြယ္ေရး တပ္ဖဲြ႕၊ Dutch တပ္စု (UNPROFOR) မ်ားရဲ႕ မ်က္စိေအာက္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။
ဆာဘ္ – ခ်က္(တ)နင္႔ (ခ်က္(တ)နင္႔ အမ်ိဳးသား အစြန္းေရာက္ လွဳပ္ရွားမွဳ) လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖဲြ႔မ်ားဟာ ၁၉၉၅ ခု ဇူလိုင္ ၁၁ ရက္ေန႔မွာ မြတ္စလင္ျမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ စရီဘရီနီကာ ျမိဳ႕ကိုသိမ္းပိုက္ ၀န္းရံပိတ္စို႔ျပီး အျပစ္မဲ့ လက္နက္မဲ႔ အရပ္သား ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္ဦးေရ ၈၀၀၀ ထက္မနည္းကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ခဲ႔ပါတယ္။

ဒီ ရက္ရက္စက္စက္ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္မွဳၾကီး ျဖစ္ပြားခဲ့ျပီး ႏွစ္အနည္းငယ္အၾကာမွာ အသတ္ခံခဲ့ရေသာ လူမ်ားစြာရဲ႕ အေလာင္းမ်ား ျမွဳပ္ႏွံထားတဲ့ေနရာမ်ားကို ရွာေဖြေတြရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ပို၍ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းသည္မွာ ဒီေၾကာက္မက္ဖြယ္ ျပစ္မွုၾကီးအတြက္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ ျပစ္ဒဏ္မခံခဲ့၇ပါ။

ဒီထက္မကေသးပါ၊ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္မ်ားႏွင္ပက္သက္ျပီး ကမၻာ႔သတင္း မီဒီယာမ်ား၌ွ သတင္းအမွားမ်ားစြာကို အမွန္ထင္ျပီး မြတ္စလင္မ်ားမွ ဆာဘ္မ်ားကို သတ္သည္ဟု သတင္းမွားမ်ားျဖစ္ေပၚေအာင္ လုပ္ၾကံဖန္တီးခဲ့ၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အမွန္တရား သည္ ထာ၀ရ ရွင္သန္ျမဲျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ထိုစြပ္စဲြမွဳမ်ားအတြက္ သက္ေသျပစရာ ဘာမွမရွိခဲ႔ပါ။ အျခားတဘက္၌မူကား ဆာဘ္မ်ား ရက္ရက္စက္စက္ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာ အျပစ္မဲ့ လက္နက္မဲ႔ အရပ္သား ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္မ်ား၏ သက္ေသ ရုပ္ၾကြင္းအပိုင္းအစ မ်ားကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိလ်က္ရွိပါတယ္။ သိသာထင္ရွားတဲ့ သက္ေသမ်ား အျဖစ္ အသတ္ခံခဲ့ရေသာ လူမ်ားစြာရဲ႕ အေလာင္းမ်ား ျမွဳပ္ႏွံထားတဲ့ေနရာမ်ားမွာ လူအရိုးစုမ်ားစြာကို ေန႔စဥ္ ရွာေဖြေတြရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။

ယခုေျပာျပမယ္ အေၾကာင္းအရာ ကေတာ႔ သတ္ျဖတ္ခံခဲ႔ရတဲ့ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္မ်ား၏ အေလာင္းမ်ား ျမွဳပ္ႏွံထားတဲ့ေနရာမ်ားမွာ လူအရိုးစုမ်ားစြာ (စုစုေပါင္း ၁၂၀၀၀ လူရိုး အစိတ္အပိုင္းမ်ား) ကို ရွာေဖြတူးေဖၚခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ ကိုယ္တိုင္ျပန္ေျပာျပေသာ အခ်က္မ်ားဘဲျဖစ္ပါတယ္။ သူကေတာ႔ “ မူ၇တ္ ဟာတစ္” ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာဆိုရင္ ေဘာစနီးယား ဟာဇီဂိုဘီးနား ႏိုင္ငံ တကၠသိုလ္ ေပ်ာက္ဆံုးသူမ်ားရွာေဖြေရး အသင္း မွ အဖဲြ႕၀င္ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။
လူအရိုးစုတင္မက ေသးပါဘူး

“ မူ၇တ္ ဟာတစ္” ဟာ ဒိုေဘာ႔ဂ်္ျမိဳ႕ရဲ႕ အခ်ဳပ္စခန္းတစ္ခုအတြင္းမွာ သူညီအကုိမ်ား အပါအ၀င္ ေဘာစနီးယန္းစုစုေပါင္း ၃၀၀ ေလာက္နဲ႔အတူ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံခဲ့ရပါတယ္။ သူဟာ အခ်ဳပ္စခန္းမွ လြတ္ေျမာက္လာျပီးေနာက္ သူညီအကိုမ်ားႏွင္႔ က်န္ရိွေသာလူမ်ား အားလံုး လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ ကူညီခဲ့ပါတယ္။

ဤအျဖစ္အပ်က္ျဖစ္ျပီး ၁၂ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွာ မစ္စတာ အမား မာစိုဘစ္ ရဲ႕အၾကံျပဳ ခ်က္အရ “ မူ၇တ္ ဟာတစ္” ဟာ တကၠသိုလ္ ေပ်ာက္ဆံုးသူမ်ားရွာေဖြေရး အသင္းရဲ႕ အဖဲြ႕၀င္တစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

မူ၇တ္ ဟာတစ္က ေျပာၾကားရာမွာ

“ က်ေနာ္ဒီ ခက္ခဲပင္ပန္းတဲ့ အလုပ္ကို လက္ခံမိတဲ့အတြက္ ဘယ္ေတာ႔မွ ေနာင္တမရပါဘူး၊ က်ေနာ္ အသွ်င္ျမတ္ဆီမွာ အျပစ္မဲ႔ ရွဟီးဒ္ ျဖစ္သြားခဲ့သူေတြအားလံုး လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႔ကို အစဥ္အျမဲ ေတာင္းခံခဲ႔ပါတယ္။ တကယ္ေတာ႔ ေသဆံုးသူမ်ားရဲ႕ ၾကြင္းက်န္တဲ႔ အပိုင္းအစ မ်ားကို ရွာေဖြတဲ့ လုပ္ငန္းဟာ ေဖၚျပဖို႔ခက္တဲ႔ လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ေသဆံုးသူတစ္ဦးရဲ႕ ျပည္႔စံုတဲ့ အရိုးစု အကုန္လံုးရရန္ ရွာေဖြသည္႔ လုပ္ငန္းဟာ ခက္တဲ႔ လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင္႔ ပထမႏွစ္မွာ က်ေနာ္တို႔ လူဦးေခါင္းကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ႔ျပီ ၊ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ ကိုယ္ခႏၵာရဲ႕ က်န္ရွိတဲ့ အရိုးစုအစိတ္အပိုင္းမ်ားကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးအဆင္႔မွာေတာ႔ DNA စမ္းသပ္ျခင္းကို အခ်ိန္ၾကာျမင္႔စြာ လုပ္ေဆာင္ျပီး အသတ္ခံခဲ့၇သူမ်ား၏ အားလံုးေသာ အရိုးအစိတ္အပိုင္းမ်ား တစ္ခုႏွင္႔ တစ္ခု ကိုက္ညီစြာတဲြဆက္ႏိုင္ေအာက္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သူမရဲ႕ သားတစ္ဦး၏ လက ္အရိုးဟာ ရွာေဖြမေတြ႕ရွိဘူးဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းကို မိခင္ တစ္ဦးကို က်ေနာ္ဟာ ဘယ္လုိရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရမလဲ မသိေအာင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ ဒီမိခင္ရဲ႕ သား ၅ ဦးစလံုးဟာ လူမ်ိဳးတုန္း အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ဆိုးမွာ အသတ္ခံခဲ့၇ပါတယ္။ ေသဆံုးသူမ်ားရဲ႕ ၾကြင္းက်န္တဲ႔ အပိုင္းအစ မ်ားကို ရွာေဖြတဲ့ လုပ္ငန္းဟာ ေဖၚျပဖို႔ခက္တဲ႔ လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ သူမ်ား၏ ရာနဲ႔ခ်ီတဲ့ ရုပ္ၾကြင္းမ်ားကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ႔ေသာ္လည္း ဒီေၾကာက္မက္ဖြယ္ ျပစ္မွုၾကီးကို က်ဴးလြန္သူမ်ားမွာ လြတ္ေျမာက္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ “

အမွန္တကယ္ေတာ႔ ေသဆံုးသူမ်ားရဲ႕ ၾကြင္းက်န္တဲ႔ အပိုင္းအစမ်ားကို ရွာေဖြသည္႔လုပ္ငန္းမွာ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲ ဖြယ္ေကာင္းသလို၊ အခက္အခဲမ်ားႏွင္႔ျပည္႔ႏွက္လ်က္ရွိပါတယ္၊ အျမဲဆိုသလို ေဒသခံ ဆာဘ္အခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေႏွာက္ယွက္မွုကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ စိတ္ဆႏၵျပင္းျပတဲ႔အဖဲြ႕၀င္မ်ားဟာ စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာျဖင္႔ ဒီလုပ္ငန္းကို ျပီးေျမာက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကင္းလွည္႔ ဆာဘ္ရဲတပ္ဖဲြ႕ရဲ႕ စစ္ေဆး ေႏွာက္ယွက္ျခင္းကို လည္း ေန႕စဥ္ဆိုသလို ခံခဲ႔ရပါတယ္။

မူ၇တ္ ဟာတစ္က ဆက္လက္ေျပာၾကားရာမွာ “ ဒီအလုပ္မွာ အျခားအခက္အခဲမ်ားစြာ ရွိပါေသးတယ္၊ ေသဆံုးသူမ်ားရဲ႕ ရုပ္ၾကြင္းမ်ားကို ရွာေဖြတဲ့ေနရာမွာ မ်ားစြာေသာ မိုင္းဗံုးမ်ား ၊ ေျမြမ်ား ကိုေက်ာ္လႊားျပီး ရွာေဖြခဲ႔ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ က်ေနာ္ေျပာႏိုင္တာကေတာ႔ အလႅာအသ်ွင္ဟာ က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ ရွိေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အလႅာအသ်ွင္ ရဲ႕ေစာင္႔ေရွာက္မွဳကိုရရိွခဲ႔ပါတယ္။ “

မူရတ္ဟာ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္မ်ား၏ အေလာင္းမ်ား အစုအလိုက္အျပံဳလိုက္ ျမွဳပ္ႏွံထားတဲ့ ၾကီးမားတဲ့ေျမက်င္း သင္ခ်ိဳင္းဂူ ေနရာမ်ားရဲ႕ အေသးစိတ္ အေျခအေနကို မ်ားစြာသိရွိခဲ႔သူျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ အဖဲြ႕ဟာ စုစုေပါင္း ျပည္႔စံုတဲ႔အရိုးစု စုစုေပါင္း ၂၇၄ စုကိုရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ႔ပါတယ္။ ဒီအရိုးစုအားလံုးကို အိတ္မ်ားအတြင္းထည္႔ထားခဲ့ျပီး အခ်ိဳ႕အနည္းငယ္သာ အိတ္မပါဘဲ ျပန္႔က်ဲေနခဲ့တာပါ။ ဒီရွာေဖြေတြ႕ရွိမွဳကို အေျခခံျပီး သူတို႔ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္ခဲ့တာက ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္အခ်ိဳ႕ဟာ သူတို႔ရဲ႕ မိသားစု၀င္မ်ား ၊ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားရဲ႕ အေလာင္းေတြကို အိတ္ထဲထည္႔ဖို႔ အတြက္ ဆာဘ္ – ခ်က္(တ)နင္႔ တုိ႔၏ အတင္းအဓမၼ ေစခုိင္းမွဳကို ခံခဲ႔ရပါတယ္၊ ျပီးေနာက္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ရက္စက္စြာ အသတ္ခံခဲ႔ရပါတယ္၊ ဤနည္းအားျဖင္႔ လူမ်ိဴးတုန္းသတ္ျဖတ္မွု အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေျပာျပမည္႔သူ တစ္ေယာက္မွ်မက်န္ေတာ႔ေအာင္လုပ္ သြားခဲ႔ပါတယ္။

သိပ္ျပီး ရွားရွားပါးပါး ရွာေဖြရတဲ့ ကိစၥေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး ၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုတစ္ဦးရဲ႕ အရိုးစုကို ၾကည္႔ရင္ေတြ႕ႏိုင္တာက ေျခေထာက္၂ဘက္ ၊ လက္ ၂ဘက္ စလံုးကို ၀ါယာစနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ထား တာပါ၊ ဒါကို ၾကည္႔ျခင္းအားျဖင္႔ မည္သို႔မည္ပံု ႏွိပ္စက္ျပီးမွ သတ္ျဖတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိသာစြာပံုေဖာ္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႔႕ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေဘာစနီးယန္း အခ်ိဳ႕ဟာဆိုရင္ အရွင္လတ္လတ္ ေျမျမွဳပ္ျပီး အသတ္ခံခဲ့ရတာပါ၊ အရိုးေဂါင္းခြံ မ်ားရဲ႕ ထိပ္ပိုင္းေနရာအခ်ိဳ႕ဟာ ခြက္၀င္ပဲ့ထြက္ေနတာကို ၾကည္႔ျခင္းျဖင္႔ သူတို႔ဟာ အရွင္လတ္လတ္ ေျမၾကီးေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားခဲ႔ပံုရပါတယ္၊ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အသတ္ရွဴရန္ခက္ခဲလာျပီး ေသဆံုးသြားခဲ့ၾကရပါတယ္။

( ဘာသာျပန္သူ၏ ၀န္ခံခ်က္ – က်ေနာ္အထက္ပါ စာပုဒ္ကို ဘာသာျပန္ရင္း ေရွ႕ဆက္ျပီးလက္ေတြ စာရိုက္လုပ္မရေတာ႔ေအာင္ကို ၀မ္းနည္းေၾကကဲြမိပါတယ္၊ အို အလႅာဟ္အသ်ွင္ အျပစ္မဲ့ ရက္စက္စြာ ရွဟီးဒ္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ကမၻာတ၀န္းရွိ ညီေနာင္အားလံုးကို အသွ်င္ရဲ႕ ဂ်နသ္ သုခဘံု၌ စံျမန္းခြင္႔ေပးသနားေတာ္မူပါ ၊ အာမီးန္ ။)

ေသဆံုးသူမ်ားရဲ႕ ရုပ္ၾကြင္းမ်ားကို ရွာေဖြတဲ့လုပ္ငန္းမွာ မိသားစု၀င္မ်ားရဲ႕ ကူညီမွဳဟာ မ်ားစြာ ထိေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္ အမိ်ဳးသမီးၾကီး တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ မစ္စ ဆလ္ဂ်စ္ ဟာဆိုရင္ အလြန္မ်ားျပားတဲ႔ အုတ္ဂူမ်ား တူးေဖာ္ရွာေဖြတဲ့ ေန၇ာကို ေန႔စဥ္ဆိုသလို လာေရာက္ျပီး သူမရဲ႕သား ႏွင္႔ ခင္ပြန္း ရဲ႕ ၾကြင္းက်န္တဲ့ ရုပ္ၾကြင္းကို ေမ်ွာ္လင့္တၾကီးရွာေဖြခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႔ သူမခင္ပြန္းရဲ႕ ဆြယ္တာအၤက်ီကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ႔ျပီး၊ မၾကာမီ သူမသားရဲ႕ ၾကြင္းက်န္တဲ့ ရုပ္ၾကြင္းကို DNA စစ္ခြင္႔ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီရုပ္ၾကြင္းကို ေကာင္းမြန္စြာ ျမွဳပ္ႏွံတဲ့ေနမွာ ဆိုရင္ျဖင္႔ မစ္စ ဆလ္ဂ်စ္ဟာ ႏွလံုး ေရာဂါေ၀ဒနာေၾကာင္႔ heart attack ရခဲ့ပါတယ္၊ မည္သို႔ပင္ဆိုပါေစ ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီအမ်ိဳးသမီးၾကီး စိတ္ႏွလံုးေအးခ်မ္းမွဳ အမ်ားၾကီးရရွိသြားခဲ့ပါျပီး ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုရင္ျဖင္႔ သူရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ သားေလးရဲ႕ ရုပ္ၾကြင္းျမွဳပ္ႏွံထားရာ အုတ္ဂူေနရာကို လာေရာက္ျပီး အသွ်င္ျမတ္ထံပါးမွာ သားေလးအတြက္ ဒိုအာ ဆုမြန္ေတာင္းေပးႏုိင္ေတာ့မွာပါ။

Crni Vrh ၾကီီးမားတဲ့ သင္ခ်ိဳင္းေျမမွာဆိုရင္ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္မ်ား၏ အေလာင္းစုစုေပါင္း ၇၂၈ ကိုရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဆာဘ္ – ခ်က္(တ)နင္႔ တုိ႔ သတ္ျပီး ျမွဳပ္ႏွံခဲ့တာပါ မ်ားမၾကာမီ တစ္ခါ ျပန္လာျပီး အေလာင္းမ်ားကို ေနရာေရႊ႕ကာ သူတို႔က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မွုကို ဖံုးကြယ္ရန္ ၾကိုးစားပါတယ္။ ဒီၾကီးမားတဲ့ သင္ခ်ိဳင္းေျမေနရာဟာဆိုရင္ ၄.၅ မီတာ နက္ပါတယ္ ၊ အဲဒီ ေျမၾကီးက်င္းအတြင္းမွ အရိုးအၾကြင္းအက်န္ ၆၂၉ ခုကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။
Zaklopaca ၾကီးမားတဲ့ သင္ခ်ိဳင္းေျမ မွာက်င္းပတဲ့ ကေလးငယ္ ၂ေယာက္ရဲ႕ အသုဘ အခမ္းအနားကို မူ၇တ္ ဟာတစ္ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေပ်ာက္ဆံုးသူမ်ားရွာေဖြေရး အသင္းဟာ ဒီ Zaklopaca ၾကီးမားတဲ့ သင္ခ်ိဳင္းေျမအတြင္းမွ ကေလးငယ္ ၂ ေယာက္ရဲ႕ ေျခေထာက္မ်ားကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္ ဒါကို ၾကည္႔ျခင္းအားျဖင္႔ ဆာဘ္ – ခ်က္(တ)နင္႔ တို႕ဟာ တဖန္ျပန္လည္ တူးေဖာ္ျပီး အရိုးအပိုင္းအစ မ်ားကို ေနရာ ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ပံုရပါတယ္္။ အခ်ိဳ႕ ေနရာမွာဆိုရင္ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေဘာစနီးယန္း ကေလး အေလာင္း ၁၅ ေလာင္းကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္။
မူ၇တ္ ဟာတစ္က ဆက္လက္ေျပာၾကားရာမွာ

“ က်ေနာ္တို႔ အဖဲြ႔ဟာ ၈ ႏွစ္ (သို႔) ၁၀ ႏွစ္ အရြယ္ ေရႊေရာင္ဆံပင္ ပိုင္ရွင္ မိန္းကေလးငယ္ တစ္ဦးရဲ႕ ရုပ္ၾကြင္းကို ရွာေဖြေတြ႕ ရွိခဲ႔ပါတယ္၊ အေလာင္းဟာ ေျခာက္သေလာင္းေနျပီး ခက္ခက္ခဲခဲ ရွာေဖြထုတ္ယူခဲ့ရပါတယ္။ ၉ လကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ ရုပ္ၾကြင္းကို၎၊ ၅လသား အရြယ္ကေလးငယ္ တစ္ဦးရဲ႕ ရုပ္ၾကြင္းကို၎၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားရဲ႕ရုပ္ၾကြင္းကို၎ က်ေနာ္တို႔ ရွာေဖြေတြ႕ ရွိခဲ႔ပါတယ္။ မ်ားစြာေသာ ၾကီးမားတဲ့ သင္ခ်ိဳင္းေျမမ်ားမွာ မီးရွိဳ႕ ခံထားခဲ့ရျပီး အရိုးအပိုင္းအစ မ်ားကို ရွာေဖြရန္လုံး၀မျဖစ္ႏိုင္ေတာ႔ပါ။ “

မူရတ္ႏွင္႔ အဆက္အသြယ္ရွိေသာ ဆာဘ္တစ္ဦးရဲ႕ ျပန္ေျပာျပခ်က္အရ

“ ငါတို႔ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ မွာ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္ ၃၀ ကို ဖမ္းမိခဲ့တယ္၊ ငါတို႔ ၂၀ ဦးကို တစ္ခါတည္းပစ္သတ္လိုက္တယ္ ျပီးေနာက္ ဒီအေလာင္းေတြကို ဓါတ္ဆီေလာင္းျပီး မီးရွိဳ႕လိုက္တယ္ က်န္ရွိေနတဲ့ လူ ၁၀ ေယာက္ကို လက္ျပန္ၾကိဳးတုတ္ျပီး မီးရွိဳ႕ ထားတဲ့ အေလာင္းေပၚက ျဖတ္ေလွ်ာက္ခိုင္းတယ္ ၊ အဲ့ဒီမွာ တစ္ေယာက္က ထြက္ေျပးဖို႔ၾကိုးစားတယ္ ဒါေပမဲ့ ငါတို႔ ပုဆိန္ နဲ႔ေအာင္ျမင္စြာ ခုတ္သတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

အထက္ပါ ျပန္ေျပာျပခ်က္ကေတာ့ ဆာဘ္ေတြ ေန႔စဥ္ မနက္ ၅နာရီ မွ စတင္ျပီး ညေန ေမွာင္သည္အထိ ၇က္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားထဲမွ တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသဆံုးသြားသူမ်ားအား ဂုဏ္ျပဳျခင္း

ဇူလိုင္ ၁၁ ၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ နံနက္ခင္း၌ ၃၀၇ ဦးေသာ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္တုိ႔၏ ကၽြင္းက်န္ေသာ ရုပ္ကလပ္ကို ေျမျမွဳပ္ႏွံ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ႔ ဒီ ၃၀၇ ဦးဟာ ရွာေဖြေတြ႕ရွိ ခဲ့ေသာ အရိုးစု အစိတ္အပိုင္း ၃၂၁၄ ခုအတြင္းမွ DNA စစ္ျပီး သတ္မွတ္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ အျပစ္မဲ့ အရပ္သား မြတ္စလင္ ၃၀၇ ဦးရဲ႕ အေလာင္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔အားလံုးကို အစၥလာမ္ ဓေလ႔ထံုးစံ ႏွင္႔အညီ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းျပီး “ ပိုတုိကာယီ ဂုဏ္ျပဳဗိမာန္” ၌ အတူတကြျမွဳပ္ႏွံ လိုက္ပါတယ္။

အခမ္းအနားမတိုင္မီ ၁ ရက္အရင္၌ ေက်ာင္းသားငယ္ စုစုေပါင္း ၂၅၀၀ ၏ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အထိမ္းအမွတ္ ခ်ီတက္ပဲြအျဖစ္ တူဇလာျမိဳ႕မွ စရီဘရီနီကာ ျမိဳ႕အထိ ကီလိုမီတာ ၁၀၀ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အထိမ္းအမွတ္ ခ်ီတက္ပဲြဟာဆိုရင္ အျပစ္မဲ့ အရပ္သား ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္ မိခင္မ်ား၊ ကေလးငယ္မ်ား ဆာဘ္တို႔၏ရန္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ၁၉၉၅ခု ဇူလိုင္လ၌ ေတာအုပ္မ်ားကိုျဖတ္၊ အစာေ၇စာမရွိ ၊ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းေသာလမ္းမ်ားကိုျဖတ္ေက်ာ္ျပီး တူဇလာျမိဳ႕ (ထိုအခ်ိန္၌ တူဇလာျမိဳ႕မွာ လြတ္ေျမာက္ရာနယ္ေျမျဖစ္ပါသည္) အထိ လြတ္ေျမာက္ေရးခရီးႏွင္ခဲ့ပံုမ်ားကို ျပန္လည္၍ ကိုယ္ခ်င္းစာ သတိရေစရန္ ရည္ရြယ္ျပီး က်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါေတာ့သည္။

———————————————————————————————————————-
ဘာသာျပန္သူ၏ ၀န္ခံခ်က္ ။ ဤ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္တုိ႔၏ စရီဘရီနီကာ ျမိဳ႕အျဖစ္ဆိုးအေၾကာင္းကို ဘာသာျပန္ဆိုရသည္မွာ က်ေနာ္ အလြန္အင္မတန္ စိတ္ထိခိုက္ေၾကကြဲခံစားရပါတယ္၊ စာရိုက္ေနရင္းလဲ ငိုင္ျပီးစဥ္းစားေနမိပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင္႔ ေက်းဇူးျပဳျပီး ျပီးဆံုးေအာင္ ဖတ္ကာ ဗဟုသုတ သင္ခန္းစာ တစ္ခုရမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ က်ေနာ္ ျပန္ဆိုရက်ိဳးနပ္မွာပါ။ က်ေနာ္ကိုယ္ေတြ႔ အေနနဲ႔ ေဘာစနီးယန္း မြတ္စလင္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးရဲ႕ ဒီအျဖစ္ပ်က္ဆိုးၾကီး အေၾကာင္းကို ကိုယ္တိုင္ျပန္ေျပာျပမွဳကိုလည္း စင္ကာပူမွာ နားေထာင္ခဲ့ဘူးပါတယ္၊ သူဟာေျပာေနရင္းက မ်က္ရည္မဆည္ႏုိင္ပါဘူး ၊ နားေထာင္ေနရသူ အဖို႔မွာလည္း အလြန္အင္မတန္မွ ထိခိုက္ေၾကကဲြရပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဤကဲ့သို႔ေသာ္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးမွ က်ေနာ္တို႔ အြတ္မက္သားအားလံုးကို အလႅာဟ္သ်ွင္ ကာကြယ္ေတာ္မူပါေစလို႔ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ဒိုအာျပဳၾကရေအာင္လားဗ်ာ ……….အာမီန္း။

July 16, 2012