သြဂုတ် ၇၊ ၂၀၂၃
M-Media
ရီးယဲလ်မက်ဒရစ်ဇာတ်လမ်း
ဆန်းတို့စ်က ရူးလောက်စရာပါ – ဖခင်
(ဆန်းတို့စ်အသင်းကြီးမှာတုန်းက) ရူးလောက်စရာ အချိန်တွေပဲ။ သူ ပွဲတိုင်း ၀င်ကစားရတယ်။ ဥရောပ အသင်းကြီးတော်တော်များများရဲ့ ကမ်းလှမ်းမှုတွေလည်း ရလာပါတယ်။ ရော်ဒရီဂိုက အခန်းနံရံမှာ ရီးယဲလ်မက်ဒရစ် ပိုစတာကပ်ထားတာကို ကျွန်တော် မှတ်မိတယ်။
နေ့တိုင်း မအိပ်ခင် အဲဒီပိုစတာကို သူ ကြည့်တယ်။ တစ်ခေါက် ဘုရားကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ စကားလက်ဆုံကျရင်း တစ်ယောက်က “မင်းသား ရီးယဲလ်မက်ဒရစ်ကို ရောက်လိမ့်မယ်” လို့ ပြောဖူးတယ်။
အဲဒီမတိုင်ခင် နှစ်အတော်ကြာအရင်က ကျွန်တော် သူ့အတွက် ရီးယဲလ်မက်ဒရစ်ဂျာစီ ၀ယ်ပေးထားဖူးတယ်။ အသင်းက သူ့ကိုခေါ်ရင် သုံးလို့ရအောင်ပါ။
အခုတော့ ရီးယဲလ်က သူ့ကိုလိုက်နေတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းတွေ ကြားတယ်။ ဒါပေမယ့် အသင်းဖက်က တရား၀င်ပြောတာမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။
ကျွန်တော်တို့က စောင့်နေတာပေါ့။ နောက်ဆုံးတော့ တစ်ခြား ဥရောပ အသင်းကြီးတစ်သင်းနဲ့ အားလုံးပြောဆိုပြီးသွားပြီ။ ရော်ဒီရီဂို လက်မှတ်ထိုးဖို့ပဲ ကျန်တော့တယ်။
တခြားရွေးစရာလည်း မရှိပါဘူး။
လက်ခံလုဆဲဆဲ
ရီယဲလ်မှာ မကစားရတော့ဘူးဆိုတာ လက်ခံလုဆဲဆဲ ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မျှော်လင့်ချက်အနည်းငယ်တော့ ကျွန်တော့်မှာ ရှိနေသေးတယ်။ အခြားတစ်သင်းနဲ့ စာချုပ်အကြောင်း အဖေ ကျွန်တော့်ကို ပြောတဲ့အချိန်က ဗစ်တိုးရီးယားအသင်းနဲ့ အိမ်ကွင်းမှာ ကစားရတော့မယ့်အချိန်။
“ရီးယဲယ်မက်ဒရစ်ရောအဖေ” ကျွန်တော်မေးလိုက်တယ်။
“ဘာမှမလာဘူး သား”
“နည်းနည်းတော့ စောင့်ပေးပါနော်”
ဖခင်ရဲ့အမြင်
ဒီကောင်လေး ရူးသွားပြီလို့ ကျွန်တော်တွေးလိုက်မိတယ်။
ကျွန်တော့်တို့ရထားတဲ့စာချုပ်က ပစ်ရက်စရာမရှိဘူး။
“ရထားတဲ့အခွင့်အရေးကို မင်းလက်လွှတ်လို့ မရဘူးနော်” လို့ ကျွန်တော် သူ့ကို ပြောလိုက်သေးတယ်။
ယုံကြည်မှုအပြည့်နဲ့ ရော်ဒရီဂို
နည်းနည်းပဲစောင့်ပေးလိုက်။ ကျွန်တော် ဒီတစ်ပတ် ၃ ဂိုးသွင်းမယ်။ ရီးယဲလ်က လိုက်လာလိမ့်မယ် လို့ ကျွန်တော် ပြောတယ်။ မိဘတွေကတော့ အဲဒီလိုဖြစ်ပါစေလို့ မျှော်လင့်တယ်ပေါ့။ ယုံကြည်မှုမရှိဘူးဆိုတာ သူတို့ မျက်လုံးမှာ ကျွန်တော် မြင်လိုက်ရပါတယ်။
ပွဲစပြီ ၂၂၊ ၂၆၊ ၃၁ မိနစ်။ ၉ မိနစ်အတွင်း ကျွန်တော် ဟက်ထရစ်သွင်းလိုက်တယ်။ ပထမပိုင်းပြီးသွားပြီ။
မက်ဒရစ်က ကျွန်တော့်အဖေရဲ့ဖုန်းနံပါတ်ကို ရှာနေပြီဆိုတာ ကျွန်တော် သိလိုက်ပါတယ်။
ဖခင်ကို ဆက်သွယ်ပြီ
ပွဲပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဆီ ဖုန်းတစ်ခု ၀င်လာတယ်။
“ခင်ဗျားသား ရီးယဲလ်မက်ဒရစ်မှာ ကစားဖို့ စိတ်၀င်စားလား” တဲ့
စပရိုက်အတိုက်ခံရတဲ့ ရော်ဒရီဂို
“ကျွန်တော်ပြောသလို ရီးယဲလ်က ဆက်သွယ်လားဟင်”
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျွန်တော်မေးလိုက်တယ်။
“ဘယ်သူမှ မဆက်သွယ်ဘူး” အဖေက ပြန်ဖြေတယ်။
ကျွန်တော် စိတ်တော်တော်ပျက်သွားပါတယ်။ နောက်နေ့ လေ့ကျင့်ရေးမရှိဘူး။ ဗီဒီယိုဂိမ်း ကစားနေတဲ့အချိန် အဖေ အပြင်ထွက်သွားတယ်။
၀တ်စုံအပြည့်နဲ့ဆိုတော့ အဖေဘယ်သွားမှာလဲလို့ အမေ့ကို ကျွန်တော် မေးတယ်။
“မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နဲ့ သွားတွေ့မလို့” အမေက ပြန်ဖြေပါတယ်။
ညတော်တော်နက်မှ အဖေပြန်ရောက်လာတယ်။ ကျွန်တော်က ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဂိမ်းကစားနေတုန်း။ ကျွန်တော့်ဘေးကဖြတ်ပြီး ကျွန်တော့အခန်းထဲကို ၀င်သွားတယ်။
ပြန်ထွက်လာတော့ ရီးယဲလ်မက်ဒရစ်ဂျာစီပါလာတယ်။ အနောက်မှာ ရော်ဒရီဂို ဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့
“မင်းအိပ်မက်တွေ အမှန်တကယ်ဖြစ်လာပြီ ငါ့သား”
အဖေ့ကိုတစ်လှည့် အင်္ကျီကိုတစ်လှည့် ကျွန်တော်ကြည့်လိုက်တယ်။
ကျွန်တော် ဘာမှကို နားမလည်တော့ဘူး။
အဖေက အကြောင်းစုံ ရှင်းပြပါတယ်။ ပွဲပြီးတော့ ဖုန်းတစ်ခုရတယ်။ ပြီးတော့ ဆော်ပေါ်လိုကိုသွားပြီး စာချုပ်ချုပ်တယ်။ အပြောင်းအရွှေ့ မသေချာသေးလို့ ကျွန်တော့်ကို အသိမပေးခဲ့တာ။
ကျွန်တော်တို့ ၀မ်းသာအားရ ဖက်လိုက်ကြတယ်။
ဆန်းကြယ်လိုက်တဲ့ ကံကြမ္မာ
ဘုရားသခင်တည်းသာလျှင် လုပ်ဆောင်ပေးနိုင်တဲ့ အရာမျိုးပါ
ကံကောင်းမှုဟုဆိုလာသည့် ဖခင်
ကံလို့ ပြောလို့ရတယ်။ စာချုပ်ချုပ်တုန်းက သူ့အသက် ၁၇ နှစ်ပဲ ရှိသေးတယ်။ နောက်တစ်နှစ်မှာ ရီးယဲလ်ကို ရောက်သွားတယ်။
အသက် ၁၈ နှစ်နဲ့ သမိုင်းတစ်လျှောက် အကြီးကျယ်ဆုံးအသင်းကို ရောက်တယ်။ ၅ နှစ်မှာ ချန်ပီယံလိဂ်ဖလား ၄ လုံးရတဲ့အသင်း။ အဲဒီလိုအသင်းကို ရောက်သွားတယ်။ ဇီဒိန်းက အသင်းနည်းပြ။ ဇီဒိန်းနော်။ စဥ်းစားသာကြည့်တော့။
(ဆက်ရန်……)
