မတ္လ ၁၇ ၊ ၂၀၁၃
M-Media
ျမန္မာ့ဂီတေလာကတြင္ အလီအမည္တူႏွစ္ဦးရွိသည္။ တစ္ဦးမွာ ေစာင္း ပညာရွင္အျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားသည္။ ငယ္မည္ မြလႅာအလဲီျဖစ္သည္။ က်န္တစ္ဦးမွာ သီခ်င္းႀကီး အဆို၌ ေက်ာ္ၾကားေသာ ဒဂုန္ေမာင္ႀကီး ျဖစ္သည။္ ငယမည္အလီျဖစ္သည္။ ေစာင္း ပညာရင္သည္ မြလႅာအလီ အမည္ ထက္ ေဒဝဣႏၵာေမာင္ေမာင္ႀကီး အမည္ျဖင့္ထင္ရွားသည္။ သီခ်င္းႀကီး အဆိုေတာ္မွာလည္း ဒဂုန္ေမာင္ေမာင္ႀကီးအမည္ထက္ ဦးအလီအမည္ ျဖင့္သာ ထင္ရွားပါသည္။
ျမန္မာ့တူရိယာဂီတေလာကတြင္ သီခ်င္းႀကီးအဆို၌ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားေသာ ဦးအလီကို သာဝတၳိၿမိဳ႕၌ အဖကုန္သည္ ဦးေမာင္ေမာင္၊ အမိ ေဒၚခ်ံဳတို႔မွ(ခရစ္ ၁၈၉၇ ခုႏွစ္)၊ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၂၅၉ ခုႏွစ္ ဝါဆိုလဆန္း ၁၁-ရက္ေန႔တြင္ ဖြားျမင္သည္။ အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္းတြင္ ေနထိုင္ႀကိီးျပင္းလာခဲ့သည္။
ဦးအလီသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ ေျပြမႈတ္တတ္သည္။ ဘင္ဂ်ိဳ တီးတတ္ သည္။ အဆိုအတီးတြင္ ဝါသနာပါေသာ္လည္း အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း အတြက္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေမာင္းအျဖစ္ လုပ္ကိုင္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လသာလမ္းေန မီးျခစ္သူေဌး ဦးၾကင္ၾကက္၏ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေမာင္းအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနစဥ္ ကားေမာင္းရင္း ပါးစပ္မွမျပတ္မလပ္ သီခ်င္းတညည္းညည္း လုပ္ေနတတ္သည္။ သူေဌးျဖစ္သူက ဤမွ်သီခ်င္းအဆို ဝါသနာပါမူ ဆရာတစ္ဦးဦးထံ နည္းနာခံသင္ယူရန္ တိုက္တြန္းသျဖင့္ ေရြႊေတာင္တန္းေန ေစာင္းဆရာဦးထြန္းေဖထံ တပည့္ခံသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာ ဦးလွထြန္းအိုင္၊ ႐ုပ္ေသးမင္းသမီးႀကီး ဆရာမွန္းတို႔ထံမွ ပညာယူခဲ့သည္။ ဆရာမ်ား၏ပညာကို မီေအာင္ ခံယူႏိုင္ေသာသူျဖစ္သည္။
၁၉၃၉-၄၀ခုႏွစ္တြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရလက္ထက္ ပညာေရးဝန္ႀကီး ဌာနမွ ဖြင့္လွစ္ေသာပန္းခ်ီႏွင့္ တူရိယာပညာသင္ေက်ာင္းတြင္ အဆိုလက္ေထာက္ဆရာအျဖစ္ အမႈထမ္းသည္။ ထိုအခ်ိန္က အဆိုဆရာမွာ ေဒၚေစာျမေအးၾကည္ျဖစ္ရာ၊ ေဒၚေစာျမေအးၾကည္၏ပညာမ်ားကိုလည္း ဦးအလီ ဆည္းပူးခြင့္ရလိုက္သည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ျဖစ္ေသာအခါ ပန္းခ်ီႏွင့္ တူရိယာအတတ္သင္ေက်ာင္းသည္ စစ္ကြင္းၿမိဳ႕သို႔ ေရႊ႕သြားရာ ဦးအလီသည္ စစ္ကြင္းၿမိဳ႕သို႔လိုက္ပါအမႈထမ္းသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရ ေသာအခါ ၁၉၅၂-ခုႏွစ္တြင္ ပန္တ်ာေက်ာင္းဖြင့္လွစ္သည္။ ေက်ာင္းဖြင့္လွ်င္ဖြင့္ျခင္း ေယာက်ာ္း အဆိုဆရာအျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းခံရသည္။ ဒုတိယကမာၻ စစ္ၿပီးတြင္ ဦီးးအလီတူရိယာအဖြြဲြဲ ဟူ၍ူ သီခ်င္းႀကီး အဖြဲ႕ေထာင္ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အသံလႊင့္႐ံုမွသီဆိုအသံလႊင့္သည္။
ဦးအလီသည္ ကာလေပၚ သီခ်င္းအဆိုထက္ သီခ်င္းႀကီး အဆိုကို ဝါသနာပါသည္။ ကာလေပၚသီခ်င္းစာသားကို သီခ်င္းႀကီးအသံႏွင့္ ဆိုေလ့ရွိ၍ ယင္းသို႔ဆိုလွ်င္ပို၍ေကာင္းသည္။ သီခ်င္းႀကီးဆိုရာ၌ တီးသူႏွင့္ နားေထာင္သူ ရႊင္လာေအာင္ ဆိုႏိုင္သူျဖစ္သည္။ သီခ်င္းဆိုရာ၌ အသက္ ဝင္႐ံုသာမက အလကၤာလည္းေျမာက္သည္။ အဆိုလည္း ေပါက္သည္။ ေရယမုန္ပတ္ပ်ိဳးသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ကေလးေခ်ာ့ရာ၌ဆိုရေသာသီခ်င္းျဖစ္ေသာ္လည္း ဦးအလီဆိုေသာအခါ တကယ့္ ကေလးေခ်ာ့ သီခ်င္းကဲ့သို႔ ၾကားရသူတို႔ အရသာခံၾကသည္။ သီခ်င္းဆိုရာ၌ သဘာဝႏွင့္ သ႐ုပ္ေပၚေအာင္ဆိုတတ္သည္။ အမ်ိဳးသမီးဆို၊ အမ်ိဳးသားဆို၊ အမ်ိဳးသမီး အမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္စလံုးဆိုဟူ၍ ရွိရာ၌ မည္သည့္ သီခ်င္းမ်ိဳးဆိုဆို သ႐ုပ္ေပၚေအာင္ဆိုတတ္သူျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ တစ္ေယာက္ေယာက္က မေတာင္းပန္ဘဲ မည္သည့္အမ်ိဳးသမီးဆို သီခ်င္းကိုမွ်ဆိုေလ့ မရွိေခ်။ ေယာက်ာ္း ဆိုသည့္ဟန္ ေယာက်ာ္းဆိုသည့္ အာလည္းပီသသည္။ခပ္ဆတ္ဆတ္ ဆိုရေသာ ပုလဲေပါက္သံဆန္း အဆို ေကာင္းသေလာက္ ခပ္တြဲတြဲဆိုရေသာ သံ႐ိုးေအာက္ျပန္ဆို၌လည္း မညံ့ေခ်။
ဦးအလီသည္ စစ္မျဖစ္မီက ကိုလံဘီယာဓာတ္ျပားကုမၸဏီႏွင့္ သီခ်င္းႀကီးသီခ်င္းခံ၊ ပတ္ပ်ိဳး၊ ယိုးဒယား အပုဒ္ ၃၀ေက်ာ္ ဓာတ္ျပား သြင္းခဲ့သည္။ ဒဂုန္ေမာင္ႀကီးဟူေသာ အမည္ကို ယူ၍လည္း သီဆိုခဲ့ဖူး သည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအမည္ႏွင့္မထင္ရွားခဲ့ေခ်။ ဦးအလီသီဆိုေသာသီခ်င္းမ်ားအနက္ ထင္ရွားေသာ သီခ်င္းမ်ားမွာ-
၁။ ခ်စ္သမွ်ကို ၆။ ကြ်န္းကြ်န္းပိုင္သ
၂။ ေရယမုန္ ၇။ ေဝယံလိုပင္
၃။ မဲဇာေတာင္ေျခ ၈။ ဘံုေဆာင္ျမင့္
၄။ ဂႏၶမာေဗြ ၉။ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးႀကိဳး
၅။ မဂၤလာဘြဲ႕ ၁၀။ ဆ႒သံဂါယနာတင္
စသည္တို႔ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔အနက္ ေရယမုန္ပတ္ပ်ိဳးသည္ နာမည္ အႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။ ဦးအလီသီဆိုခဲ့ေသာ ဓာတ္ျပားသီခ်င္းမ်ားကို အျခားသူအား ဆိုေစေသာ္ ဦးအလီဟန္ရေအာင္ ဆိုႏိုင္သူရွားေလသည္။
ဦးအလီသည္ ပထမဇနီး ေဒၚေအးႏြဲ႕ႏွင့္ သားသမီး ငါးဦး ထြန္းကားခဲ့သည္။ ပထမဇနီး ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ခုနစ္ႏွစ္အၾကာ ေဒၚျမႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်၍ ဂြတၲလစ္ ရပ္ကြက္၌ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၄-ခု မတ္လ ၂၃-ရက္၊ ၁၃၁၅-ခု တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၄-ရက္ေန႔တြင္ ထိုအိမ္၌ပင္ ကြယ္လြန္သည္။
** အျငိမ္းစား ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ေအာင္ေဇာ္ ေရးသားျပဳစုတဲ့ တိုင္းရင္းမြတ္စလင္မ္ စာျပဳ စာဆို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား (၂) မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
