News @ M-Media

Tag: genocide of Rohingya

  • Genocide အစီအမံ၏ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသူမ်ား

    ႏိုဝင္ဘာ ၁ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    23ba7406-a3c8-4f36-9a20-1fb78d537909
    ကာလရွည္အညွဥ္းဆဲခံ လူမ်ဳိးစုတစ္ရပ္မွာ “တစ္အံုတစ္က်င္းအစေဖ်ာက္ခံရမႈ” ထဲသို႔ စတင္ေျခလွမ္းကၽြံေနၿပီဟု ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက အစိုးရ၏ႀကံရာပါ အေထာက္အထားသစ္တို႔ကို ရည္ညႊန္း၍ ဆိုၾကသည္။

    အေမရိကန္ဦးေဆာင္သည့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကို လွည့္ေျပာင္းေလွ်ာ့ခ်ျခင္းႏွင့္အတူ ႏိုင္ငံတကာမွ အားေပး ကူညီထားသည့္ ႏိုင္ငံ့ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားသည္ လာမည့္လအေစာပိုင္းတြင္ စတင္က်င္းပေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ သို႔တုိင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ လူ တစ္သန္းေက်ာ္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္မွ က်ားကန္ေပးေသာ Genocide စီမံခ်က္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရေၾကာင္း အစီရင္ခံစာသစ္တစ္ခုအရ သိရေပသည္။

    အေရွ႕ေတာင္အာရွမွ စစ္တပ္ႀကီးစိုး ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ ရိုဟင္ဂ်ာ မြတ္စ္လင္မ္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းသည္ အကြက္ခ် ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္မွ အၿပီးတိုင္ဖယ္ထုတ္ျခင္းတုိ႔ကို ခံထားရၿပီးျဖစ္သည္။ ရံဖန္ရံခါ လူမ်ားစု ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွ ၾသဇာႀကီး အၾကမ္းဖက္ အုပ္စုမ်ား၊ အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ား၏ သားေကာင္ဘ၀သို႔လည္း မၾကာခဏဆိုသလို က်ေရာက္လ်က္ရိွသည္။ အဆိုပါ အဆင့္မွသည္ ယခုေသာ္ လံုး၀ လက္စေဖ်ာက္ေတာ့မည့္ အေနအထားသို႔ ဆိုက္ေရာက္ သြားႏိုင္ေခ်ရိွေၾကာင္း လန္ဒန္ရိွ Queen Mary တကၠသိုလ္မွ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေတာ္ အဆင့္ျပစ္မႈေလ့လာ အကဲျဖတ္အဖြဲ႕ International State Crime Initiative (ISCI) ၏ အထူးေလ့လာခ်က္၌ ေဖာ္ျပလိုက္သည္။

    ၎ေလ့လာခ်က္ အစီရင္ခံစာ၌ “ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ Genocide အစီအမံ၏ေနာက္ဆံုးအဆင့္ကို ရင္ဆိုင္ေနရသည္” ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ထား၏။

    ISCI သည္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလွသည့္ Genocide  ကၽြမ္းက်င္သူ Daniel Feierstein ျပဳစုေရးသားထားေသာ Genocide as Social Practice(2014) စာအုပ္မွ Genocide အဆင့္ေျခာက္ဆင့္အေပၚအေျချပဳ၍ ျမန္မာ့အေရးကို ထြင္းေဖာက္ေထာက္ျပထားခဲ့သည္။ လူမ်ဳိးစုဖယ္ရွား ရွင္းလင္းေရး၌ ႏွစ္ဖက္ ပါ၀င္ ပတ္သက္ေနသူတို႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းမႈမ်ား၊ မီဒီယာသတင္းႏွင့္ အစုိးရ စာရြက္စာတမ္းေပါက္ၾကားမႈမ်ားအားျဖင့္ အစီရင္ခံစာက ရိုဟင္ဂ်ာတို႔မွာ Genocide သတ္မွတ္ခ်က္၏ ပထမအဆင့္ေလးဆင့္ အထိ ျဖတ္သန္းခဲ့ရၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေရတြက္ေထာက္ျပထားသည္။ ထိုအဆင့္ေလးဆင့္မွာ တန္ဖိုးမဲ့ေအာင္ျပဳ၍ သိကၡာခ်ျခင္းႏွင့္ လူရာ မသြင္းျခင္း၊ အစဥ္တစိုက္ ဒုကၡေပးျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းမွဖယ္ၾကဥ္ျခင္းႏွင့္ ထီးတည္း ကန္႔သတ္ခြဲထားျခင္း တို႔ျဖစ္သည္။ ပဥၥမအဆင့္သည္ အားေပ်ာ့ခ်ည့္နဲ႔သြားေအာင္ အကြက္ခ်လုပ္ေဆာင္မႈျဖစ္ၿပီး (ထိုအဆင့္သို႔ေရာက္လွ်င္) တစ္အံုတစ္က်င္း အစေဖ်ာက္မႈသို႔ ေျခလွမ္းကၽြံ၀င္ၿပီဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္တြင္ အပါ၀င္တစ္ခုျဖစ္ေသာ “ဓားစားခံ အုပ္စုကို သမိုင္းေၾကာင္းမွ ဖယ္ရွားပစ္ျခင္း” အခ်က္ကိုလည္း သက္ဆုိင္ရာက႑ အေလ်ာက္ ေတြ႕ျမင္ေနရေၾကာင္း အစီရင္ခံစာက ေဖာ္ျပသည္။

    ၁၉၈၂ ခုႏွစ္တြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး ၁၃၅ မ်ဳိးသာရိွသည္ဟု တစ္ဖက္သတ္ တရား၀င္သတ္မွတ္ခဲ့ခ်ိန္မွစ၍ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔သည္ ခြဲျခား ဆက္ဆံျခင္းႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ျခင္းမ်ားကို ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ခံစားလာခဲ့ရသည္။ လက္ရိွ၌ အဆိုးဆံုး အေျခအေနသို႔ ေရာက္ေနသည္။ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ မ်ဳိးဆက္ အလီလီ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္လာခ့ဲေသာ္ျငား ျမန္မာအစိုးရက သူတို႔ကို အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္လာသူမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည့္အျပင္ ဘဂၤါလီ ဟူေသာအသံုးအႏႈန္းမွအပ သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္(လူမ်ဳိးစု)အမည္နာမ (ရိုဟင္ဂ်ာ)ကိုပင္ အသိအမွတ္ မျပဳေခ်။

    ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး မုဒိန္းက်င့္ခံရသည့္သတင္းထြက္လာၿပီးေနာက္ ဘာသာေရးတင္းမာမႈျမင့္မားျခင္းမွ တဆင့္ ဇြန္ႏွင့္ေအာက္တိုဘာ ပင္မ အၾကမ္းဖက္လႈိင္းႀကီး ႏွစ္ခု ေပါက္ကြဲပြင့္အံလာခဲ့သည္။ ၎၌ ရာေပါင္းမ်ားစြာ အသတ္ျဖတ္ခံရၿပီး အဓိကအားျဖင့္ မြတ္စ္လင္မ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုပဋိပကၡကို ျမန္မာအစိုးရက အျမင္ေကာင္းေအာင္ ဖာေထးခဲ့ေသာ္ျငား ISCI အစီရင္ခံစာမွာေတာ့ ယင္းတိုက္ခိုက္မႈမ်ားသည္ ေဒသခံအာဏာပိုင္တို႔၏ တင္ကူးႀကံစည္မႈႏွင့္စီမံမႈ ဟူသည္ကို မျငင္းႏိုင္ေသာ အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ တင္ျပထား၏။

    လက္ေရာက္ က်ဴးလြန္သူအခ်ဳိ႕မွာ အေထာက္အထားမခိုင္မာ ဆိုသည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ အေရးယူျခင္း မခံၾကရ။ ထိုသူတို႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းမႈျပဳခဲ့ရာ – သူတို႔ကို ရခုိင္ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ စစ္ေတြသို႔ အနီးအနားရြာမ်ားမွတဆင့္ ကားႀကီးမ်ားျဖင့္ သယ္ေဆာင္ သြားေၾကာင္း၊ ေန႔စဥ္ ထမင္း ႏွစ္နပ္ ေကၽြးေမြးေၾကာင္း၊ “မြတ္စ္လင္မ္တို႔အား တိုက္ခိုက္မႈ၌ ပါ၀င္ရန္မွာ ရခိုင္လူမ်ဳိး၏ တာ၀န္ျဖစ္သည္”ဟု ေျပာဆိုမွာၾကားေၾကာင္း ေပၚလြင္သြားခဲ့သည္။

    ခိုင္မာအားေကာင္းသည့္ ေထာက္ျပခ်က္မ်ားလည္း ရိွပါေသးသည္။ အစိုးရသည္ တစ္ပတ္နီးပါး အရွိန္မေလွ်ာ့ အၾကမ္းဖက္ရန္ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့သည္သာမက ရဲ၊ စစ္တပ္ႏွင့္ အျခားလံုၿခံဳေရးတပ္သားမ်ားကိုယ္တိုင္ အၾကမ္းဖက္မႈအတြင္း ပါ၀င္ေစခဲ့ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာက ဆိုသည္။

    ထိုအခ်ိန္ကာလမွစတင္ကာ ရိုဟင္ဂ်ာေပါင္း တစ္သိန္းေလးေသာင္းနီးပါးသည္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ျပင္ရိွ က်ဥ္းၾကပ္ညစ္ပတ္ေသာ စခန္းမ်ားထံ ခြဲျခားပို႔ေဆာင္ခံရသည္။ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားမွ တင္းၾကပ္စြာ ေစာင့္ၾကပ္ထားၿပီး ျပင္ပထြက္ခြင့္ကို တားဆီးထားသည္။ စစ္ေတြၿမိ်႕တြင္း မြတ္စ္လင္မ္ရပ္ကြက္ထဲ က်န္ရစ္ေနထိုင္ေနေသာ ရိုဟင္ဂ်ာ ၄၅၀၀ ဦးသည္လည္း အလားတူ သြားလာခြင့္ ကန္႔သတ္ခံထားရသည္။ လူဦးေရ ၈ ေသာင္း၀န္းက်င္ရိွ ရိုဟင္ဂ်ာအမ်ားစုမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း အျခားၿမိဳ႕နယ္ႏွစ္ခု၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနၿပီး စစ္တပ္မွ ၎တို႔အား ျပင္ပေလာကႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ေတာက္ထားသည္။

    ႏိုင္ငံတကာ ကယ္ဆယ္ကူညီေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအတြက္ စားနပ္ရိကၡာကို ေထာက္ပံ့ေပးပို႔ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ရိုဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားသို႔ မည္သည့္အခါမွ် အျပည့္အ၀ မေရာက္ရိွခဲ့။ ထို႔ျပင္ လံုေလာက္ေသာ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ရရိွေရးကိုလည္း ျငင္းပယ္ခံရသျဖင့္ ၎သူတို႔မွာ အာဟာရ ခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္းႏွင့္ ေရာဂါျဖစ္ပြားျခင္း စစ္တလင္းထဲ တြန္းပို႔ ခံရသည့္ႏွယ္ ျဖစ္ေနသည္။ ယင္းသို႔ ဘက္စံုခြဲျခား ဆက္ဆံေရး အစီအမံမ်ားေၾကာင့္ ဒုကၡသည္စခန္းရိွလူမ်ားသည္ ပညာသင္ခြင့္ႏွင့္ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းခြင့္ကိုလည္း တားဆီးခံ ထားရပါသည္။

    “ရိုဟင္ဂ်ာေတြ ႀကံဳဆံုေနရတဲ့ က်ဴးလြန္ေစာ္ကားခ်က္ အဆင့္နဲ႔အတိုင္းအတာေတြလိုမ်ဳိး အေရွ႕ေတာင္အာရွတစ္ခြင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မေတြ႕ဖူးေသးပါဘူး။ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို မ်ဳိးျပဳန္းၿဖိဳလဲမႈျပစ္မႈအတြက္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က မ်ဳိးျဖဳတ္တဲ့ အလုပ္မလုပ္ဖို႔ တာ၀န္ခံရပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔ (ဗမာအာဏာပိုင္မ်ား)ဟာ လူတစ္သန္းေက်ာ္ ပ်က္စီးသြားေစမယ့္ ဘ၀ပံုဟန္ကို ဖန္တီးေနၾကပါတယ္” ဟု ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ Fortify Rights လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕အစည္းထူေထာင္သူႏွင့္ အမႈေဆာင္ဒါရိုက္တာ မက္သယူးစမစ္ Matthew Smith က TIME သို႔ ေျပာျပသည္။ ထိုအဖြဲ႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကို ေလ့လာ စုေဆာင္းေနၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ အဆင့္ လူမ်ဳိးစုရွင္းလင္းေရး အစီအမံမ်ားဟု ယံုၾကည္စရာ ခုိင္ခိုင္မာမာ အေၾကာင္းတစ္ရပ္ရိွသည့္အခ်က္အေပၚ စမစ္က အထက္ပါစကားအတိုင္း ထင္ဟပ္ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

    ရိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ နာက်င္ဒုကၡမ်ား
    ——————————–
    ရိုဟင္ဂ်ာတို႔အား ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာသက္သက္ ဒုကၡေပးမႈမ်ားအျပင္ အျခားအခ်က္မ်ားလည္း ရိွေသးသည္။ သူတို႔ကို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္မွ ဖယ္ထုတ္သည္။ သူတို႔၏ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ေမြးစာရင္း ထုတ္မေပး။ ထိမ္းျမားခြင့္ႏွင့္ေမြးဖြားခြင့္ကိုလည္း ဥပေဒမ်ားျဖင့္ ကန္႔သတ္ထားသည္။ အစိုးရကိုယ္တိုင္ကပင္ သူတို႔လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအား ဘဂၤါလီဟု မခံယူသမွ် ၂၀၁၄ သန္းေခါင္စာရင္းမွ ဖယ္ထုတ္ထားသည္။

    ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔သည္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္က မဲေပးခြင့္ရခဲ့ကာ လႊတ္ေတာ္အမတ္အခ်ဳိ႕ပင္ ထြက္ရိွလာခဲ့ေသာ္လည္း ယခုလာမည့္ ႏို၀င္ဘာ ၈ ရက္ ေရြးေကာက္ပြဲ၌မူ ပါ၀င္ႏိုင္ခြင့္ မေပးေတာ့ေပ။ စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံအစိုးရသည္ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားပါတီကိုလည္း ၿပိဳင္ဖက္အျဖစ္ အၿငိဳးတံပိုးအျဖစ္ ထမ္းထားေသး၏။

    တစ္ဖက္သတ္အစၥလာမ္ေၾကာက္ေရာဂါကို ျပန္လည္အံတုမည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီဟူ၍ တစ္ခုတစ္ရပ္မွ် မရွိ။ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ NLD ပင္လွ်င္ မြတ္စ္လင္မ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း တစ္ဥိးမွ် မထည့္သြင္းထား။ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ ရင္နင့္စရာ အေနအထားကမူ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဤအတိုင္းပင္ ေရွ႕ဆက္ဖို႔ မ်ားေနပါသည္။

    “ရိုဟင္ဂ်ာေတြအတြက္ ဘာမွ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူ႔အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူမ်ဳိးစုကုိ အစိုးရဖက္က လံုး၀ဥႆံု ျငင္းပယ္ေနပါတယ္။ ဆက္ျဖစ္လာႏိုင္မွာကေတာ့ ဒီလူေတြကို လက္စတံုးပစ္မယ့္ – ေမာင္းထုတ္ပစ္မယ့္ အၾကြင္းမဲ့ အစီအမံမ်ဳိးပါပဲ” ဟု ျပန္လည္ေရြးေကာက္ခံရန္ တားျမစ္ခံရေသာ လက္ရိွ ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း လႊတ္ေတာ္အမတ္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိး ဦးေရႊေမာင္က ဆိုသည္။

    ေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ ကုန္ဆံုးၿပီျဖစ္၍ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔အတြင္း လာမည့္လမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံစြန္႔ခြာထြက္ေျပးရန္ ပင္လယ္ထဲဆင္းၾကမည့္သူမ်ား တိုးပြားလာဖြယ္ ရိွေနသည္။ ယခုႏွစ္အေစာပိုင္းကလည္း ယင္းသို႔ ႀကံစည္ခဲ့သျဖင့္ လူကုန္းကူသူမ်ား၏ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ သက္ဆင္းရကာ ေထာင္ခ်ီၿပီး ေသဆံုးသြားခဲ့ရသည္။

    “ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲမွာပဲ ေနၿပီး ေသျခင္းတရားကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံစြန္႔ထြက္ေျပးဖို႔ – တစ္ခုခုကို ေရြးခ်ယ္ရေတာ့မယ္လို႔ ရိုဟင္ဂ်ာ အမ်ားအျပားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေျပာျပပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲကအေျခအေနေတြ ဆိုး၀ါးသထက္ ဆိုး၀ါးလာေနတာေၾကာင့္ ေသမထူးေန မထူးျဖစ္မယ့္အတူတူ ဒီစြန္႔စားမႈကို သူတို႔ လိုလားေနၾကတာပါပဲ” ဟု စမစ္က ဆိုပါသည္။

    ၿပီးခဲ့ေသာ နယ္ေျမစြန္႔ခြာထြက္ေျပးမႈမွာ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ား၏ တြန္းအားေပးခြင့္ျပဳခ်က္သာမက အဓမၼတြန္းထုတ္ျခင္းလည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း မ်ဳိးျပဳန္းေစေရးအစီအမံကိုဖြင့္ခ်ထားသည့္ အလ္ဂ်ဇီးရားသတင္း႒ာနတင္ဆက္မႈ အင္တာဗ်ဴးသတင္းမွတ္တမ္းတင္ ရုပ္ရွင္တြင္ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ အဆိုပါ နယ္စြန္႔ထြက္ေျပးႏႈန္းသည္ ဇြန္လက အျမင့္မားဆံုး ျဖစ္ခဲ့သည္။

    “မင္းတို႔ဟာ မြတ္စ္လင္မ္ေတြျဖစ္လို႔ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲ ေနထိုင္ခြင့္ မရိွဘူး။ ေလွေပၚတက္ၿပီး ဆႏၵရိွရာကို ထြက္သြားၾကလို႔ သူတို႔က ေျပာတယ္” ဟု ရိုဟင္ဂ်ာ သက္ၾကားအိုတစ္ဦးက လက္ရိွ ျမန္မာ့လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕၊ စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားမွ သူတို႔ကို ေသတြင္းထဲဆင္းခိုင္းသည့္အေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့သည္။ ထိုလူႀကီး၏ အစ္ကိုျဖစ္သူမွာ ျပန္လည္ေခ်ပေျပာဆို တုန္႔ျပန္ရန္ႀကိဳးစားသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ရခိုင္မ်ားက ဓားျဖင့္ ေနရာမွာတင္ ခုတ္ပိုင္း သတ္ျဖတ္ခဲ့သည့္အျဖစ္ကို အလ္ဂ်ာဇီးရားသို႔ ေျပာျပၿပီးေနာက္ မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်ဆင္းခဲ့ေလသည္။

    အလ္ဂ်ဇီးရားမွ ႏွစ္လံုးေပါက္ ေထာင့္ေစ့ေအာင္ ေလ့လာစံုစမ္းထားၿပီး၊ ျမန္မာလူထုအၾကား မြတ္စ္လင္မ္ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈ ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း ဟူေသာ အနိမ့္ဆံုးအဆင့္မွသည္ ျငင္းပယ္ မရသည့္ အစိုးရ၏ သရုပ္မွန္ အေထာက္အထားတို႔ပါ၀င္ေနေသာ အဆိုပါ မွတ္တမ္းတင္ ရိုက္ကူးခ်က္ကို တနလၤာေန႔က ထုတ္လႊင့္ခဲ့သည္။ ၎၌ လူမ်ဳိးေရးအမုန္းတရားမိႈ္င္းတိုက္ခ်က္မ်ား၊ ဘာသာေရးအၾကမ္းဖက္မႈ တြန္းအားေပးခ်က္မ်ားကို အစုိးရကိုယ္တိုင္ ၾကပ္မတ္စီမံသည့္ အေထာက္အထားမ်ားစြာကို တင္ဆက္ထားသည္။

    Fortify Rights ၏ သုေတသနနည္းတူ ၎မွတ္တမ္းရုပ္ရွင္၌ ေယးလ္ဥပေဒတကၠသိုလ္မွ Lowenstein ေလ့လာမႈ႒ာန၏ ၈ လတာ စူးစမ္းေဖာ္ထုတ္မႈမ်ား ပါ၀င္ေနသည္။ ၎သည္ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔၏အေနအထားမ်ားကို Genocide အစီအမံမ်ား တားဆီးကာကြယ္ေရးႏွင့္ အေရးယူမႈဆိုင္ရာ ၁၉၄၈ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ပဋိညာဥ္အရလည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာဥပေဒစည္းမ်ဥ္းမ်ားအရလည္းေကာင္း စိစစ္ေလ့လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာျပည္ထဲ၌  ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးစုကို ဖ်က္ဆီးရန္ရည္ရြယ္ေဖာ္ေဆာင္ေသာ Genocide ျပစ္မႈထင္ရွားေစသည့္ အခိုင္အမာအေထာက္အထားမ်ား တည္ရိွေနေၾကာင္း ေကာက္ခ်က္ခ်သံုးသပ္ထားေပသည္။ ၾကာသပေတးေန႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ ယင္းအစီရင္ခံစာတြင္ အဆိုပါအေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ အေရးေပၚလြတ္လပ္စြာ စုေပါင္းစုံစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ဖြဲ႕စည္းရန္ ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီသို႔ တိုက္တြန္းထား၏။

    “ရိုဟင္ဂ်ာေတြအေပၚ က်ဴးလြန္ေစာ္ကားမႈမ်ားက က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ အစီအစဥ္ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးမူ၀ါဒ တစ္ခုျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္း အေနနဲ႔ ရွင္းလင္းနက္ရိႈင္းစြာ နားလည္သိျမင္ဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ အေရးယူဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ ဒီက်ဴးလြန္ေစာ္ကားမႈမ်ားဟာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ဆက္တိုက္ျဖစ္ပြားေနခဲ့တာပါ” ဟု စမစ္က TIME သို႔ ေျပာၾကားပါသည္။

    TIME ေသာ္လည္းေကာင္း အလ္ဂ်ဇီးရားေသာ္လည္းေကာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ျမန္မာအစိုးရ၏တုန္႔ျပန္မႈတစ္စံုတစ္ရာ မရရိွခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ ယမန္ႏွစ္က သတင္းႏွင့္ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ဦးရဲထြဋ္က ဤသို႔ ဆိုခဲ့သည္။ “Fortify Rights အဖြဲ႕လို ဘဂၤါလီေတြအတြက္ ေလာ္ဘီလုပ္ေပးေနတဲ့အုပ္စုေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေရးစိုက္ေနစရာ အေၾကာင္းမရိွပါဘူး”။

    ယင္းသို႔သေဘာထားမ်ားသည္ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအတြက္ နိမိတ္မေကာင္းပါ။ ISCI မွ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ေသာ ဒုကၡသည္စခန္းမွ အမ်ဳိးသမီးႀကီးတစ္ဦး၏ အျပင္းစား ညည္းရိႈက္သံက သူတို႔၏ဒုကၡ၀န္ပိုးအား မီးေမာင္းထိုးျပလ်က္ ရိွပါေတာ့သတည္း။

    “တကယ္လို႔မ်ား ကၽြန္မတို႔ကို ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းက မကူညီႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔အားလံုး ေနာက္ဘ၀ကူးႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္မတို႔အေပၚ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဗံုးတစ္လံုးသာ ႀကဲခ်ေပးလိုက္ပါေတာ့ရွင္”။

    Ref : TIME
    ျပန္ဆိုသူ – ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္

    http://time.com/4089276/burma-rohingya-genocide-report-documentary/

  • ေဒါက္တာဇာနည္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴး

    ေဒါက္တာဇာနည္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴး

    ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ ၃-၆-၁၅။ အခ်ပ္ပို -၁
    .Maung Zarni
    ျပည္သူ႔ေခတ္ – ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားတဲ့ ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံ ေအာ္စလို ၿမိဳ႕က ႏိုဘယ္လ္ အင္စတီက်ဳမွာ The Oslo conference to end Myanmar’s systematic persecution of Rohingyas ဆိုတဲ့ ကြန္ဖရင့္ လုပ္တယ္။ အစည္းအေ၀း တက္သူေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံတကာက ထင္ရွား တဲ့ လူေတြ၊ ႏိုဘယ္လ္ဆုရသူေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရး တာ၀န္ယူၾက သူေတြ၊ ေနာ္ေ၀၊ ဆြီဒင္လို စကင္ဒီေနးဗီးယန္းက အစိုးရ တာ၀န္ရွိသူေတြ၊ ဒီ အေရးကို ေလ့လာေနတဲ့ ပညာရွင္ေတြ စသျဖင့္ တက္ၾကတာေတြ႕ရ တယ္။ လက္ရွိ ႏိုင္ငံတကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ ပါ၀င္ေနတဲ့ မေလးရွားက အၿငိမ္းစား စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတာင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပႆ နာနဲ႔ အဓိက သက္ဆုိင္ေနတဲ့ ျမန္မာအစိုးရ တာ၀န္ရွိသူေတြ၊ ဒါမွ မဟုတ္၊ ျမန္မာ သံတမန္ေတြ၊ ရခိုင္တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ တက္တာ မေတြ႕ရဘူး။ သူတို႔ကို မဖိတ္ဘူးလား။ သူတို႔မပါဘဲ က်င္းပရင္ ဒီ ကြန္ဖရင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြဟာ တဖက္သတ္ ဆန္မေနႏိုင္ဘူးလား။
    .
    ေမာင္ဇာနည္ – အစိုးရဘက္က လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ဖိတ္ဖို ့ ႀကိဳးစားတယ္။ေျပာမယ္ဆိုရင္ သမ္ၼတအႀကံေပး ဦးေက်ာ္ရင္လိႈင္ဆိုတာ အေမရိကန္ ကုိ ေရာက္လာတဲ့ ပထမႏွစ္ကတည္းက သူ႔ကိုသိတာ။ လက္ရွိ ရခုိင္ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ကိုေမာင္ေမာင္အုန္းက ကၽြန္ေတာ္ကို ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အစ္ကို။ ဖိတ္မယ္ဆို ဖိတ္လို႔ရတာေပါ့ဗ်ာ။
    .
    နံပါတ္တစ္က လာမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က လာမယ့္သူေတြကို ၾကည့္ လိုက္မယ္။ လာမယ့္သူေတြက ကုလသမဂၢရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အစီရင္ခံစာ ျပဳစုသူ မစၥတာ ကင္တာနားတုိ႔၊ ေျပာမယ့္ သူေတြက ဒက္စမြန္တူးတူးတို႔ ေဂ်ာ့ဆိုးေရာ့စ္တို႔၊ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာ အစိုးရဘက္က လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႀကိဳးစား ေသးတယ္။ ေနာ္ေ၀မွာ ျမန္မာသံ႐ံုးရွိလား ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုက္ရွာ တယ္။ ရွိရင္ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးကို ဖိတ္ပါ၊ သံအရာရွိကို ဖိတ္ပါဆို ေတာ့။ ကြန္ဖရင့္ ေပါင္းလုပ္တဲ့လူေတြက ဒီေနာ္ေ၀မွာ ျမန္မာသံ႐ံုး လံုး၀မရွိဘူး။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဖိတ္လို႔မရဘူးတဲ့။
    .
    ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြကို ဘာေၾကာင့္ မဖိတ္တာလဲ ဆိုေတာ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ဦးေအး ေမာင္က အစ ပညာရွင္လုပ္တဲ့ ဦးေအးခ်မ္း သူတို႔ကစၿပီး တိုင္းျပည္ကို ေျဗာင္လိမ္ေန တာဗ်ာ။ ကမာၻႀကီးကို လိမ္တယ္။ လိမ္တဲ့သူေတြကို ေခၚလာၿပီးေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသားသား ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
    .
    နံပါတ္သံုးအခ်က္က ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေတြၾကားထဲမွာ ျပႆနာတက္ေန လုိ႔ ေျပလည္ေအာင္ ၾကားထဲကေန Mediate လုပ္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ျဖန္ေဖ်ေပးမယ္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္တဲ့ ကြန္ဖရင့္ မဟုတ္ဘူး။ ဒီကြန္ဖရင့္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ အပါအ၀င္ ဟားဗတ္ တကၠသိုလ္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လန္ဒန္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေအာက္စဖို႔ဒ္ မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သုေတသနလုပ္တဲ့သူ အမ်ားစု၊ ေနာက္ဆံုး ယူအန္မွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ မစၥတာ ကင္တာနားလို ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြက အစ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒီျမန္မာျပည္မွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြ ဒုကၡ သုကၡေရာက္တဲ့ ရင္းျမစ္ကို လိုက္ လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာသြားေတြ႕လဲဆိုေတာ့ သူက လူမ်ဳိးတုန္း သတ္တာ မဟုတ္ဘူး။ အေခၚအေ၀ၚက မွားေနတယ္။ Genocide ဆိုတာ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္တာမဟုတ္ဘူး။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး ဘာသာတစ္ခုကို ယံုၾကည္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုကို ဖ်က္ဆီးပစ္တာ။
    .
    ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ရ၀မ္ဒါႏိုင္ငံမွာ လူ ရွစ္သိန္းနဲ႔ ကိုးသိန္းၾကားကို သံုးလေလးလ အတြင္းမွာ သတ္ျပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ တာလည္း ဒီတိုင္းပဲ။ ၁၉၇၅ နဲ႔ ၇၉ ၾကား ေလးႏွစ္နီးနီးၾကာတဲ့အခါမွာ ခမာလူမ်ဳိး ႏွစ္သန္းနီးနီးကို ဒီကြန္ျမဴနစ္ အစိုးရက နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ သတ္ လိုက္တာ ေသသြားတယ္။ အဲေတာ့ သန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေသတာတင္ မဟုတ္ ဘူး။ ဒီ႐ိုဟင္ဂ်ာပဲ ေခၚေခၚ ဘဂၤါလီပဲေခၚေခၚ ဒီလူေတြ ျမန္မာျပည္မွာ သန္းဂဏန္းနဲ႔ ခ်ီၿပီးရွိတာကို ေထာက္ျပၿပီးေတာ့ လူမ်ဳိးျပဳန္းေအာင္ အမ်ဳိးျပဳတ္ေအာင္ သတ္တယ္လို႔ဆုိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမြတ္စ္လင္ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံ သတင္းဌာနေတြက ၀ါဒျဖန္႔တာပါလို႔ဆိုၿပီး ျပည္သူကပဲျဖစ္ျဖစ္ အစိုးရကပဲျဖစ္ျဖစ္ NLD လို ႏိုင္ငံေရး ပါတီႀကီး ကပဲျဖစ္ျဖစ္ တုံ႔ျပန္ ေျပာဆိုလာတယ္ဆိုရင္ Genocide ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကို နားမလည္လို႔။ လူ ၂၀ ပဲ သတ္သတ္ လူတစ္ေထာင္ပဲ သတ္သတ္ လူႏွစ္ေသာင္းပဲ သတ္သတ္ ႏွစ္သိန္းပဲ သတ္သတ္ ႏွစ္သန္း ပဲ သတ္သတ္။ ဘယ္ေလာက္သတ္တယ္ ဆိုတဲ့ အေရအတြက္က အဓိက မက်ဘူး။ လူေတြကို သြားၿပီး ဒုကၡေပး တာ။ မုန္းလို႔ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ ဥစၥာပစၥည္းကို လုတာမဟုတ္ဘူး။ ဓားျပ တုိက္တာ မဟုတ္ဘူး။
    .
    အဲဒီလူေတြက သူတို႔ကို သူတုိ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာလို႔ ေခၚၾကတယ္။ တခ်ိန္တုန္းက ဦးႏုလက္ထက္က အစ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ လက္ထက္အထိ သူတို႔ကို သက္ေသ အေထာက္အထားနဲ႔ တုိင္းရင္းသား ပါလို႔ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံမွာ ရွိၿပီးသား။ အဲေတာ့ ဒီကိစၥမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာလို႔ ေခၚေနတာ ေခၚခ်င္လို႔ေခၚေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ႐ိုဟင္ဂ်ာဟာ တိုင္းရင္းသား ပါလို႔ သတ္မွတ္ခဲ့တဲ့ အေနအထား၊ အခြင့္အေရးေပးခဲ့တဲ့ အေနအထား၊ ျပည္သူ အေနနဲ႔ ဆက္ဆံခဲ့တဲ့ အေနအထားေပၚ မူတည္ၿပီး သူတို႔ကိုယ္ သူတုိ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာလို႔ ဆက္ေျပာတာ။ အျပစ္က သူတို႔မွာ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ နံပါတ္တစ္ တာ၀န္ရွိတာက စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္၊ ဦးေန၀င္းလက္ထက္ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္က အစ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလက္ထက္ထိ၊ အစိုးရ ေလးဆက္ေလာက္က တိုင္းျပည္ကို ညာခဲ့တယ္။
    .
    စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ ျပည္သူကို အႏွစ္ေလးဆယ္ေလာက္ မ်က္စိပိတ္ နားပိတ္ထားတယ္။ ေက်ာင္းသံုး စာအုပ္ကိုလည္း သူတို႔ ပဲကိုင္တယ္။ မီဒီယာကိုလည္း သူတို႔ပဲကိုင္တယ္။ အမွန္တရားေျပာတဲ့ မီဒီယာ။ ကိုပါႀကီးလိုလူမ်ဳိး။ ပစ္သတ္ခံရတယ္။ ေနာက္ ယူနတီကလူ ေတြ၊ မြန္းတည့္ေနက လူေတြကို ဖမ္းၿပီး ေထာင္ခ်လိုက္တယ္။ ဗမာ ျပည္သူေတြက ဗုဒၶဘာသာ ဆိုၿပီး သိမ္ေမြ႕တယ္၊ ယဥ္ေက်းတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဗမာလူမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အႏွစ္ေလးဆယ္ေလာက္ ၀ါဒျဖန္႔ မႈိင္းတုိက္ တာ ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ ဗုဒၶဘာသာ ကလည္း ဘယ္ခံႏိုင္မလဲ။
    .
    အဲဒီလူေတြက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြကို မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ ေပးထားတယ္။ ႐ုိဟင္ဂ်ာကိစၥမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြက မ်က္ မွန္စိမ္းတပ္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္ၾကတယ္။ ၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ အစိမ္း ေရာင္ကိုပဲ ျမင္ရတယ္။ အျဖဴေရာင္ျဖစ္ေနလည္း အစိမ္းေရာင္ျမင္တယ္။အ၀ါျဖစ္ေနလည္း အစိမ္းေရာင္ ျမင္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဗမာ ျပည္သူေတြက အႏွစ္ေလးဆယ္ေလာက္ မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ခံထားရတဲ့ ဘ၀မွာေနခဲ့ရတယ္။ အဲဒီဘ၀က မကၽြတ္ေသးဘူး။
    .
    ကၽြန္ေတာ္ ဒီ႐ိုဟင္ဂ်ာကိစၥ ဆက္ေျပာမယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာမယ္။ လူပိန္း အေတြးနဲ႔ ေတြးၾကည့္ပါ။ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို ဒုကၡေပးတာ ၂၀၁၂ မွ ေပးတာမဟုတ္ဘူး။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း လက္ထက္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ နဂါးမင္းစစ္ဆင္ေရးမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္စိန္လြင္ ဦးေဆာင္ၿပီး “ေျမၿမိဳ၍ လူမ်ိဳးမျပဳန္း၊ လူၿမိဳ၍ လူမ်ိဳးျပဳန္း မည္” ဆိုတဲ့ ၀ါဒျဖန္႔ စကားလံုးသံုးၿပီး မ႐ိုေသ့စကားနဲ႔ ကုလားေပါ့ေနာ္။ ဒီကုလားေတြကုိ အမ်ဳိးျဖဳတ္ဖုိ႔ လုပ္ခဲ့တယ္။
    .
    ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဗမာ့တပ္မေတာ္မွာ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုပါတယ္။ ဘာသာေပါင္းစံုပါတယ္။ အဲဒီတပ္က အႏွစ္ ၇၀ ေလာက္ၾကာတဲ့ ခုခ်ိန္မွာ ထိပ္ပိုင္းမွာ ဗမာ၊ ဗုဒၶဘာသာလို႔ အမည္ မခံဘူးဆိုရင္ ဘယ္အရာရွိမွ မတက္ဘူး။ ဆိုလိုတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးေန၀င္းက လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈကုိ အေျခခံၿပီးေတာ့ ေပၚလစီေတြ ခ်သြားတယ္ဗ်ာ။ ၁၉၈၂ ႏိုင္ငံသားဥပေဒဆိုတာ ဦးေန၀င္းက လုပ္ ခ်င္တာ လုပ္သြားတာ။ အဲေတာ့ ဦးေန၀င္းလို အာဏာရွင္ႀကီး ျပ႒ာန္း သြားတဲ့ ဥပေဒႀကီးကို ဒီမုိကေရစီေခတ္မွာ ျပည္သူေတြကလည္း စြဲ ကိုင္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆိုတဲ့ အတုိက္အခံ ပုဂ္ၢိဳလ္ကလည္း ဒီဥပေဒႀကီးကိုပဲ စြဲကိုင္တယ္။ ဒီဘုရားသားေတာ္ ျဖစ္တဲ့ သံဃာေတြ ကလည္း ဒီ အာဏာရွင္ႀကီး ျပ႒ာန္း သြားတာကိုပဲ လက္စြဲကိုင္တယ္။ ရခိုင္ တုိင္းရင္းသားေတြကလည္း ဒါကိုပဲကိုင္တယ္။ အဲေတာ့ စစ္ အစိုးရဘက္ တစ္ဖက္ကပဲ မေကာင္းဘူး၊ မွားေနတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ ေတာ္တုိ႔က ျပည္သူကို အားကုိးၿပီးျပင္ဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိတယ္။ အခု က်ေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္လဲဆိုေတာ့ မုန္႔လံုးစကၠဴကပ္ေပါ့ဗ်ာ။ ျပည္သူက ေကာင္းတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရက ျပည္သူကို အႏွစ္ေလးဆယ္ ေလာက္ မ်က္မွန္စိမ္း တပ္ေပးလိုက္တယ္။
    .
    အဲဒီျပည္သူက ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ အခြင့္အေရးစရၿပီ။ ေျပာေရး ဆိုခြင့္ ရွိလာၿပီဆိုတဲ့ အခါမွာလည္း အဲဒီမ်က္မွန္စိမ္းေတြ တပ္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္တုန္းပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ျပည္သူကလည္း မွားေနတယ္။ အစိုးရ ကလည္း မွားေနတယ္။ ၾကားထဲမွာ ဒါကို ဂဃနဏသိတဲ့ ပညာရွင္ေတြ ရွိတယ္။ သမိုင္းဆရာေတြ ရွိတယ္။ ေရွ႕က လူႀကီးသူမေတြရွိတယ္။
    .
    ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ဦးေန၀င္းၿပီးရင္ ဒုတိယ အႀကီးဆံုး ျဖစ္တဲ့ ဒုတိယကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ (ၾကည္း) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးလို ပုဂ္ၢိဳလ္က ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ရွမ္းလို၊ ကခ်င္လို၊ ခ်င္းလို နယ္စပ္ ႏွစ္ဖက္ ခြေနထိုင္တဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြပါလို႔ ေျပာသြားတာကို အခုတက္ေနတဲ့ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရက မရွိပါဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ ဦးသိန္းစိန္မတိုင္ခင္ ဦးခင္ၫႊန္႔တို႔ကလည္း ဒီလိုပဲေျပာတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီစစ္အာဏာ ရွင္ အစိုးရက ျပည္သူကို ညာေနတာ။ တျခားကိစၥေတြမွာ ဒီအာဏာ ရွင္ေတြကို လူလိမ္၊ လူညာ၊ သူခုိး၊ သူ၀ွက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆိုၿပီးလက္ခံထားတယ္။ ဘာျဖစ္လို ့ဒီ႐ိုဟင္ဂ်ာ ကိစၥမွာ ငါတို႔ျပည္သူေတြ ကို ညာေနတာေရာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလားဆိုၿပီး ေမးခြန္း ဒါ ေမးရမွာေပါ့ဗ်ာ။ျပည္သူက မေမးဘူးဆိုရင္လည္း စာနယ္ဇင္း သမားေတြက ေမးရမွာ ေပါ့။ စာနယ္ဇင္းသမားေတြမွာလည္း တာ၀န္ရွိတယ္။
    .
    အခုၾကည့္ပါလား။ မီဒီယာ တခ်ဳိ႕မွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာကို ဘဂၤါလီ ဆိုၿပီး ဇြတ္အတင္းႀကီးေခၚတာ။ ခင္ဗ်ားနာမည္က စည္သူေအာင္ျမင့္။ ကၽြန္ ေတာ္က ခင္ဗ်ားနာမည္က ငေခြးျဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ားက ဆက္ေျပာတယ္။ကၽြန္ေတာ္က စည္သူေအာင္ျမင့္ပါ။ ေနာက္တစ္ခြန္း ေျပာမယ္။ ခင္ဗ်ား ငေခြးလို႔ လက္မခံရင္ က်ဳပ္ထိုးမယ္ဆိုၿပီး ခင္ဗ်ားကို ထိုးတယ္။ ဒါပဲ။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ စစ္ေတြပဲသြားသြား ေမာင္းေတာပဲသြားသြား ဒီ႐ိုဟင္ဂ်ာ ကေလးေတြကို ကိုယ္သားသမီးခ်င္း စာနာရမယ္ဗ်ာ။ လူ သားခ်င္း စာနာရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဗမာ၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ ခင္ဗ်ားက ဖက္ဆစ္ ကင္ေပတုိင္ဆိုရင္ မင္းက ငေပါဆိုၿပီး လက္သည္းခြံခြာတဲ့ အလုပ္လုပ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ခံႏိုင္မလဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီေန႔မနက္ ကြန္ဖရင့္မွာ ေဂ်ာ့ဆိုးေရာ့စ္က သူကိုယ္တုိင္ ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြ ၿမိဳ႕က ေအာင္မဂၤလာ ရပ္ကြက္ကို ေရာက္သြားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း၊ အဲဒီမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို ေတြ႕ရတာဟာ သူငယ္ငယ္ ၁၉၄၄ ၀န္းက်င္ နာဇီဂ်ာမန္ေတြ ထူေထာင္ထားတဲ့ Ghetto လို႔ေခၚတဲ့ ရပ္ကြက္က ဂ်ဴးေတြနဲ႔ ဆင္တူတဲ့အေၾကာင္း၊ သူကိုယ္တိုင္ ဘူဒါပက္စ္က အဲဒီ ဂက္တိုမွာ ေနခဲ့ရတာကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိေၾကာင္း ေျပာသြားခဲ့တယ္။.

    Genocide ဆိုတာ လူသတ္တာတင္ မဟုတ္ဘူး။ သတၱ၀ါတစ္ ေကာင္ကို ဒုကၡေပးတယ္ဆိုရင္ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ေပးလို႔ရတယ္။ စစ္ေထာက္ လွမ္းေရးက ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြ SB က ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြ ဆိုရင္ ညႇင္းဆဲတဲ့နည္းေတြ သူတို႔ဆီမွာ ေထာင္နဲ႔ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ရွိတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုညႇင္းဆဲမလဲ။ ဘယ္လို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္မလဲ။ ဘယ္လို ဦးေႏွာက္ပ်က္ေအာင္ လုပ္မလဲ။ လက္ဖ်ားနဲ႔မတို႔ဘဲ ဒီလူေတြ လုပ္ တတ္တယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို သိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္ေနတာ ျဖစ္တယ္။
    .

    ျပည္သူ႔ေခတ္ – အဲဒီေတာ့ အခု ဘာျဖစ္ေနတယ္ၾကားလို႔ အခုလို႔ Slow Genocide နာမည္တပ္တဲ့အဆင့္ ေရာက္သြားသလဲ။ ရခုိင္ျပည္ နယ္မွာ ဘာျဖစ္ေနတယ္လို႔ သိထားသလဲ။
    .
    ေမာင္ဇာနည္ – နံပါတ္ ၁ က ဒီလူေတြကို အစာေရစာ ၀ေအာင္ လင္ေအာင္ စားလို႔မရေအာင္ လုပ္တယ္ဗ်ာ။ သာမန္ျပည္သူေတြက တစ္ေန႔ကုိ ထမင္းႏွစ္နပ္ သံုးနပ္ စားၾကတယ္။ ဒီလူေတြကို ထမင္း စားဖို႔အတြက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လယ္စိုက္ဖုိ႔ ခြင့္မေပးဘူး။ ဒီဒုကၡ သည္ စခန္းထဲမွာ ရွိတဲ့ သူၾကေတာ့လည္း စိုက္ဖို႔က ခက္ခဲသြားၿပီဗ်ာ။ သူမ်ား သဒၵါလို႔ လာေကၽြးတဲ့ အဆင့္ အလွဴစာေလာက္ပဲ စားရတာေပါ့။ ေနာက္ ရြာေတြမွာဆိုရင္လည္း ဟိုဘက္ရြာေတြကို မသြားရဘူးဗ်ာ။ ကိုယ္က ဒီရြာမွာေနၿပီး ဟိုရြာမွာ လယ္စာရင္းငွား သြားအလုပ္မလုပ္ဘူး ဆိုရင္ ဗိုက္ေမွာက္ေနရမွာေပါ့။ တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ္၀န္ရွိတဲ့သူနဲ႔ မိခင္အို၊ ဖခင္အိုႀကီးေတြနဲ႔ စားစရာမရွိေအာင္ လုပ္ တယ္ဗ်ာ။ သန္႔ရွင္းတဲ့ေရလည္း မေသာက္ရဘူး။ ေနာက္ ေနမေကာင္း ဘူးဆိုရင္ မီးေနသည္က အစဗ်ာ ဆရာ၀န္မရွိဘူး။ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔လို မြဲတဲ့ႏိုင္ငံမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ရန္ကုန္ပဲ ၾကည့္ၾကည့္ မႏၲေလးပဲၾကည့္ၾကည့္ ေဆးခန္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ပိုက္ဆံတတ္ႏိုင္တဲ့ သူေတြက သြားလို႔ရတယ္။
    .
    ဒါေပမယ့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ရွစ္ေသာင္းေလာက္ ရွိတဲ့ေနရာမွာ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ဆိုလို႔ရွိရင္ ေဆးေက်ာင္းတက္ၿပီး ဆရာ၀န္လုပ္ဖို႔တို႔ နာ့စ္ လုပ္ဖို႔တုိ႔ မေျပာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ၀မ္းဆြဲတဲ့ အတတ္ပညာကိုေတာင္ သင္ခြင့္မေပးဘူး။ အစာေရစာကိုလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ အေနနဲ႔ ေလာက္ ေလာက္လားလား မေပးဘူး။ အျပင္က လာတဲ့သူကိုလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ကန္႔သတ္တယ္။ စားစရာမရွိေအာင္ လုပ္တယ္။ ငတ္ေသေအာင္ လုပ္ တယ္။ ဆရာ၀န္မရွိဘူး။ ေဆးမရွိဘူး။ ေဆး႐ံုမရွိဘူး။ လူဆိုတာ အစား အေသာက္နဲ႔ ေရရွိမွ အသက္ရွင္လို႔ရတာ။ ဒါေတြကို ျဖတ္ေတာက္ဖို႔ လုပ္တယ္ဆိုရင္ လုပ္တဲ့အစိုးရရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က တစ္ခုတည္းပဲ ရွိတယ္။အဲဒီဟာက ဒီလူေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႔ ညႇင္းၿပီးသတ္တာ။ ကၽြန္ ေတာ္က နားစြန္နားဖ်ား ၾကား႐ံုနဲ႔ ဒီအလုပ္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ သံုးႏွစ္တိတိ သုေတသန လုပ္တယ္။ တခ်ဳိ႕ ရခိုင္မွာ တာ၀န္က်ဖူးတဲ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္းေတြကို စကားေျပာဖူးတယ္။ အင္တာ ဗ်ဴးဖူးတယ္။ တပ္မေတာ္ ေမာ္ကြန္းတိုက္ထဲက ထြက္လာတဲ့ စာရြက္ စာတမ္းေတြကိုလည္း ဖတ္တယ္။ ဗမာလိုလည္း ဖတ္တယ္။ အဂၤလိပ္လို စာရြက္စာတမ္းလည္း ဖတ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တြဲလုပ္တဲ့ သုေတသီ အမ်ဳိးသမီးက ျမန္မာျပည္သြားတယ္။ ရခိုင္ကိုလည္း သြား တယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကိုလည္း သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေလးရွားကို လည္း သြားတယ္။ အဲဒီမွာ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ခံရတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြနဲ႔ အင္ တာဗ်ဴးလုပ္တယ္။ ေဆးလိပ္မီးနဲ႔ ထုိးတယ္။ တုတ္နဲ႔ ႐ိုက္တယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာလို႔ ေျပာလုိ႔ရွိရင္ ေသြးထြက္ေအာင္ လက္သီးနဲ႔ ထိုးတယ္။ တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ေျပာတာ။ အဲဒါေတြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကစ ႐ိုဟင္ဂ်ာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုလံုးကို တစ္စစီျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္၊Slow Genocide ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ စ ေရးတာ။
    .
    ျပည္သူ႔ေခတ္ – ေကာင္းပါၿပီ။ ဒီလိုဆို လတ္တေလာ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီျပႆနာႀကီးကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရင္ ရမယ္လို႔ ထင္သလဲ။
    .
    ေမာင္ဇာနည္ – ကၽြန္ေတာ္ထင္တာကေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ အေျဖမရွိဘူး။ အာဏာပိုင္ေတြဟာ သန္းနဲ႔ခ်ီရွိတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီးကို ႐ိုဟင္ဂ်ာ မရွိပါဘူး ဆိုၿပီး ကမၻာအထိ တက္လိမ္ေနတာ။ အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနသူေတြကို သြားႏႈိးေနလို႔ အက်ဳိးမထူး ဘူးလို႔ ထင္တယ္။ သူတို႔ကို ေျပာင္းလဲလာေအာင္ လုပ္ဖို႔ ျပည္တြင္းမွာ အင္အားမရွိဘူး။ ႏိုင္ငံတကာမွာပဲ အင္အားရွိတာ။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဦးႏု လက္ထက္မွာ ဗမာျပည္က Genocide Convention ကို လက္မွတ္ ထိုးခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီ ကိုယ္ထိုးထားတဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြကို ေဖာက္ဖ်က္တယ္။ ျပည္သူကိုလည္း လိမ္တယ္။ ဒီလူေတြက ေနာင္တရဖို႔ အလားအလာ မရွိဘူး။ ေနာင္တရသည္ မရ သည္ ခဏထား၊ သူတို႔ လုပ္တာကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရပ္ေအာင္ လုပ္ရ မယ္။ ရပ္ဖို႔က အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာမွာ နည္းလမ္းေတြရွိတယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေတြကို လူေတြလို ဆက္ဆံပါ၊ လူ႔အခြင့္အေရးေပးပါ၊ အသက္ရွင္ေနထုိင္ စားေသာက္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးပါ၊ ခရီးသြားခြင့္ ေပးပါ၊ ပညာ သင္ခြင့္ေပးပါ အစရွိသျဖင့္ လုပ္ေပးလာဖို႔ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာက ဖိအား ေပးလာေအာင္ လုပ္ရမယ္။ အဲဒါေတြ မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာ စီးပြားေရး မလုပ္ဖို႔၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ မလုပ္ဖို႔ ကမ္ပိန္းေတြလုပ္မယ္။ ခုဆိုရင္ ဒီလို ကြန္ဖရင့္မ်ဳိးကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္လ္ဆု ေပးတဲ့ ႏိုင္ငံ မွာ က်င္းပခြင့္ရတယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံက ဒုႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးလာတယ္၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း တက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စ ႀကိဳးစား တာေပါ့ဗ်ာ။

    ေဒါက္တာေမာင္ဇာနည္၏ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း
    MA (California)
    PhD (Wisconsin) Visiting Fellow (2011 – 13),
    Human Security and Civil Society Research Unit, Department of International Development, LSE (London School of Economics)
    .
    Sithu Aung Myint FB စာမ်က္ႏွာမွတဆင့္ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

  • ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိုးျပဳန္းေအာင္ လုပ္ေနလို့ဆို

    ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိုးျပဳန္းေအာင္ လုပ္ေနလို့ဆို

    085928-e96e6ef4-fc6b-11e4-9fac-f9da0f3d8e0c
    ျမန္မာ အစိုးရ ရဲ႕ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေတြ အေပၚ ထားတဲ့ သေဘာထားေတြ ၊ ျပဳမူေန တာေတြ ဟာ လူမ်ိဳးျပဳန္း ေအာင္ လုပ္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေတြ လိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရွိ ရတယ္ လို႔ လန္ဒန္ က Queen Mary University of London က သုေတသန ေတြ႕ရွိခ်က္ ကို မူတည္ၿပီး ေျပာၾကား လိုက္ပါတယ္။
    .
    ရခိုင္ ျပည္နယ္မွာ ရွိေနၾကတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေတြ ကို လူမ်ိဳးျပဳန္းေအာင္ သတ္ျဖတ္ေနတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းေတြ ထြက္ခဲ့တာ ေတာ့ မရွိပါဘူး။
    .
    အဲဒီ သုေတသီ ထဲက တေယာက္ျဖစ္တဲ့ မစၥ Alicia de la Cour Venning က ႏိုင္ငံအစိုးရ တခုက ဦးစီးၿပီး ရာဇဝတ္ တခု လုပ္ေဆာင္ ေနသလားဆိုတဲ့ ဆန္းစစ္မႈ ေဘာင္နဲ႔ ၾကည့္တဲ့အခါ အစိုးရဟာ လူမ်ိဳးအုပ္စု တခု ကို ပစ္မွတ္ ထားၿပီး လူသား အျဖစ္က ႏွိမ့္ခ် ျပဳမူ ေနတာေတြ ကို အခ်ိန္ကာလ တခု အေတာ္ ၾကာၾကာ ေတြ႕လာခဲ့ရတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။
    .
    ဒါဟာ လူမ်ိဳးတုံးေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ရဝမ္ဒါလို၊ ဂ်ာမနီ မွာလို အျဖစ္ေတြ နဲ႔ဆင္တူ ပါတယ္။
    .
    ေနာက္ၿပီး ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြ ဟာ အျပင္ကလူေတြ၊ ဘဂၤါလီက ခိုးဝင္ လာတဲ့သူေတြ လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ျမန္မာ လူ႕အသိုင္းအဝိုင္း မွာ ဝင္လို႔ မရေအာင္ ခြဲျခား ထားတယ္၊ ခ်ိဳးႏွိမ္ ဆက္ဆံတာ။ အေျခခံ လူ႕အခြင့္အေရး ေတြ မရဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ စခန္းေတြ ထဲကေန၊ ႐ြာေတြ ထဲက အျပင္ကို ထြက္ဖို႔ ဆိုတာ လည္း ပိတ္ပင္တာ ခံရသလို အဲလိုလုပ္မယ္ ဆိုရင္ ၿခိမ္းေျခာက္ တာေတြ ၊ အၾကမ္းဖက္တာေတြ က ႀကဳံေနရတယ္။
    .
    ဒီလို လုပ္ေဆာင္တာေတြ က အစိုးရက တိုက္႐ိုက္ျဖစ္ေစ၊ အာဏာပိုင္ ေတြ ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ေတြ နဲ႔ ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္ေနတာ ေတြ က လုပ္ေန တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အစိုးရ ကိုယ္တိုင္ က လူမ်ိဳးျပဳန္းေအာင္ ျပဳမူေနတာ လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ် လို႔ ရပါတယ္ လို႔ ေျဖပါတယ္။
    .
    ျမန္မာအစိုးရ ကေတာ့ ဒီ လူေတြ ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက ျမန္မာျပည္မွာ အေျခခ် ေနထိုင္ ခဲ့တဲ့ သူေတြ လို႔မသတ္မွတ္ ထားပါဘူး။ သူတို႔ ဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ က လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ ေတြမွာ တရားမဝင္ ေ႐ႊ႕ေျပာင္း လာသူ ေတြ လို႔ သတ္မွတ္ ထားၿပီး သူတို႔အေနနဲ႔ ဒီလူေတြ အေပၚမတရား ျပဳမူတာေတြ မရွိဘူး လို႔ အၿမဲ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
    .
    အခု သုေတသီ အဖြဲ႕ အေနနဲ႔ ကေတာ့ သမိုင္းေၾကာင္း အရ ဒီလူေတြ ဘယ္လို ဘယ္အခ်ိန္ က ေရာက္လာတယ္ ဆိုတာ ကို ျငင္းခုံမႈေတြ အမ်ားအျပား ရွိေပမယ့္ သူတို႔ ကေတာ့ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေတြ ရဲ႕ အေျခအေန ကိုသာ ဦးတည္ ေလ့လာခဲ့တာ လို႔ဆိုပါတယ္။
    .
    သူတို႔ဟာ ခြဲျခားဖိႏွိပ္ခံရ တာေတြ အမွန္ပဲ ရွိေနတဲ့အတြက္ အဲဒါ ေတြ ကို အစိုးရ က ေျဖရွင္း ေဆာင္႐ြက္ သင့္တယ္ လို႔လည္း သူက ေျပာပါတယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြ အေနနဲ႔ အဲဒီ ျပဳမူ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္ ေတြ ကို ေပခံရင္း အဲဒီမွာ ဆက္ေန မလား နဲ႔ အဲဒီေနရာ ကေန ထြက္ေျပး မလား ဆိုတဲ့ လမ္း ၂ ခု ကလြဲလို႔ ဘာမွ မရွိတဲ့ အေၾကာင္းလည္း ေျပာပါတယ္။
    .
    အခုဒီ သုေတသနျပဳခ်က္ ဟာ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း အေနနဲ႔ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာအစိုးရ က ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြ အေပၚ သေဘာထား ျပဳမူ ခ်က္ေတြ ေျပာင္းလဲလာေစဖို႔ တြန္းအား တခု ျဖစ္ေစလိမ့္မယ္ လို႔ သုေတသီ အယ္လစ္ရွာ က ရည္မွန္း ေပမယ့္ ျမန္မာ အစိုးရ အေနနဲ႔ က ေတာ့ ဒီအေရး နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး နားေထာင္ေလ့ မရွိတာ ကို ေတြ႕ေနရ ပါတယ္။
    .
    BBC ျမန္မာပိုင္းမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
    .
    ဓါတ္ပံု အညႊန္း- အင္ဒိုနီးရွားမွ ကယ္ဆယ္ထားသည့္ ေလွစီးဒုကၡသည္မ်ား

    http://www.bbc.com/burmese/burma/2015/05/150518_rohingya_genocide

  • အႏၱရာယ္ပိုမ်ားလာျပီး လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္ရာေနရာ အျဖစ္ အလားအလာ ရွိေနေသာ ႐ုိဟင္ဂ်ာ  ဒုကၡသည္စခန္းမ်ား

    အႏၱရာယ္ပိုမ်ားလာျပီး လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္ရာေနရာ အျဖစ္ အလားအလာ ရွိေနေသာ ႐ုိဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ား

    ႏိုဝင္ဘာ ၄ ၊ ၂၀၁၄
    M-Media
    .ေလးေမာင္ ဘာသာျပန္သည္။

    rohingyarakhine37_1

    – သံေတာ္လီ ဒုကၡသည္စခန္းက မိမိအား စိတ္ထင့္ေစသည္။ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေၾကာင့္ ထြက္ေျပးရသည့္ ဒုကၡသည္မ်ားေနထုိင္ရာ စခန္းမ်ားသုိ႔ မိမိေရာက္ဖူးေသာ္လည္ လူမ်ိဳးစု ရွင္းလင္းသုတ္သင္မႈကုိ ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ လူမ်ား၏အၾကားသုိ႔ ေရာက္ဖူးသည္မွာ ယခုအႀကိမ္သည္ ပထမဆံုးျဖစ္ေလ၏။ ထုိဒုကၡသည္စခန္းမွ ျမန္မာႏုိင္ငံ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ အၾကမ္းဖက္ တုိက္ခုိက္မႈေၾကာင့္ အုိးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးခဲ့ရသည့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာသံုးေထာင္ေက်ာ္ ေနထုိင္ရာအရပ္ျဖစ္သည္။

    ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ လူမ်ားစု ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စနစ္တက် ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ကုိ ခါးစည္းခံခဲ့ၾကရသည္။ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ျငင္းပယ္ ခံရသည္။ ေပၚတာဆြဲျခင္းခံရသည္။ ႐ုိဟင္ဂ်ာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္းခံရသည္။ ထုိမွ်မက သတ္ျဖတ္ျခင္းလည္း ခံၾကရသည္။

    ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ႀကီးက ၎တုိ႔အား “ကမၻာေပၚတြင္ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈ အခံရဆံုးလူနည္းစု” အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံေရး ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူမ်ားကမူ လူမ်ိဳးတုံးသတ္ျဖတ္မႈ (Genocide) အထိ ျဖစ္လာႏုိင္သည္ဟု သတိေပးထားေလသည္။

    ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခဲ့ေသာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ အဆံုးသတ္သြားၿပီးေနာက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ အစြန္းေရာက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္ေပၚလာ၏။ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပခဲ့သည္။ အစုိးရသစ္ဖြဲ႕စည္းၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာလည္း ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသည္။ ထုိအခ်င္းအရာမ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဒီမုိကရက္တစ္ဆန္သည့္ အနာဂတ္ဆီသုိ႔ သြားေရာက္ေတာ့မည့္ ပံုစံ ျဖစ္လာ၏။ အေျပာင္းအလဲမ်ာ စတင္ၿပီး ေနာက္တစ္ႏွစ္မွာပင္ ရခုိင္ျပည္နယ္၌ ရခုိင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမြတ္စလင္မ်ားအၾကား

    တုိက္ခုိက္မႈမ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထုိတုိက္ခုိက္မႈအတြင္း အနည္းဆံုး ၂၈၀ ေသဆံုးၿပီး လူေပါင္း ၁၄၀၀၀၀ ခန္႔ အိုးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးခဲ့ရသည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ အေျခအေနက ေရွ႕ မတုိးသာ၊ ေနာက္မဆုတ္ သာျဖစ္သြားသည္။ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားကေတာ့ ေဒသတြင္း ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ ပိတ္မိေနသည္။ ၎တုိ႔အား ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ သူမ်ား၏ သနားမႈေၾကာင့္ ရြာမ်ား၏ ဆင္ေျခဖံုးတြင္ က်ဴးေက်ာ္ေနထုိင္ရသည့္ ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေလ၏။

    “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ အက်ဥ္းက်တဲ့သူေတြထက္ကုိ ဆုိးပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ အက်ဥ္းသမားေတြဟာ အစာစား ရတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က မစားရဘူး။ ေနာက္ထပ္ ထမင္းတစ္နပ္ ဘယ္ေတာ့ စားရမလဲဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မသိၾကပါဘူး။”

    နယူး၀ိခ္ မဂၢဇင္းမွသြားေရာက္ျခင္း….

    ဒုကၡသည္စခန္မ်ားသုိ႔ေရာက္ရန္ ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ျပင္ဘက္ရွိ တစ္ခုတည္းသာ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္အား ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျဖတ္ရသည္။ မီးရထားလမ္း လမ္းဆံုတြင္ ေရွးေဟာင္း ႐ုိက္ဖယ္ေသနတ္ ကုိင္ထားေသာ ရဲတစ္ေယာက္က ထုိင္ခုံတစ္ခုတြင္ ထုိင္ေန၏။ ပုိက္ဆံေပးၿပီးသြားေသာအခါ ဂိတ္အားျဖတ္ရန္ ထုိရဲက လက္ျပခဲ့ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း မြတ္စလင္မ်ားရွိေရာ ေဒသသုိ႔ ၀င္ေရာက္သြားခဲ့ေလသည္။

    ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားရွိရာသုိ႔ ဦးတည္ေနေသာ လမ္းမွာ ပ်က္ဆီး၍ ခ်ိဳင့္မ်ားျဖစ္ေနသည္။ ထုိလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ မြတ္စလင္ရြာမ်ားကုိ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ လမ္းမ်ားေပၚအထိ ေရာက္ေနသာ ပ်ံက်ေစ်းမ်ား၊ ဟုိဟုိဒီဒီေလွ်ာက္ေနၾကေသာ လူမ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေတြ႕ရသည္။

    မုိးေပါက္ေလးမ်ားက တဖြဲဖြဲက်ေန၏။ အေကြ႕တစ္ခုသို႔ ခ်ိဳးလုိက္ၿပီးေနာက္ အျပာေရာင္၊ အစိမ္းေရာင္ တာေပၚလင္စမ်ားျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ဒုကၡသည္မ်ားေနထုိင္ရာ တဲမ်ားကုိ စတင္ ေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ ထုိေနရာမွာ ေရလႊမ္းထားေသာ လယ္ကြင္းေခါင္ေခါင္သာ ျဖစ္ေလ၏။

    ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ မုန္တုိင္း အဆီးအတားကေတာ့ ဘဂၤလား ပင္လယ္ေအာ္ေဘး တန္းစီေပါက္ေနေသာ အုန္းပင္မ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

    rohingyarakhine21သံေတာ္လီ ဒုကၡသည္စခန္းသုိ႔ လွ်ပ္တစ္ပ်က္ၾကည့္ လုိက္လွ်င္ ျပန္႔က်ဲၿပီး စုတ္ခ်ာကာ မသတီ စရာေကာင္းသည့္  ရြာအျဖစ္ ျမင္ရသည္။ စခန္းအတြင္းသုိ႔ အ၀င္လမ္းမွာ ရႊံ႕မ်ားျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းေနၿပီး ေဘးတစ္ဘက္ တစ္ခ်က္စီတြင္ သြပ္မုိးတဲမ်ားရွိေန၏။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက ဟီဂ်ဘ္ေဆာင္းထားၾကၿပီး  အခ်ိဳ႕၏ ပါးျပင္ေပၚတြင္ သနပ္ခါးေဖြးေဖြးမ်ားကုိ ျမင္ရသည္။

    ၂ ေယာက္သာေနထုိင္ႏုိင္ေသာ တဲမ်ား၌ မိသားစုအမ်ားအျပားေနၾကရသည္။မုိးရာသီကလည္း ထုိစခန္းမွ ဘ၀မ်ားကုိ အတိဒုကၡေရာက္ေစ သည္။ ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕ ေနထုိင္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ၾက။ မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာမွာပင္ အက်ႌမပါသည့္ ကေလးမ်ား ကၽြန္ေတာ့္အား၀ုိင္းလာသည္။

    ဗုိက္ပူပူမ်ား၊ ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ ဆံပင္မ်ားက အဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈကုိ ေဖာ္ျပေနသေယာင္။

    ဒုကၡသည္မ်ားက မုိးရာသီအား “ငွက္ဖ်ားရာသီ” ဟု ေခၚၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္သြားသည့္ ေနရာတုိင္းတြင္ ေခ်ာင္းဆုိးသံကုိ ၾကားရေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ဆံုခဲ့ၿပီး အမည္မေဖာ္လုိသူ ႐ုိဟင္ဂ်ာ ဆရာ၀န္တစ္ဦးကေတာ့ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္းက ဒုကၡသည္မ်ား အတြက္ အႀကီးမားဆံုး  ၿခိမ္းေျခာက္မႈႀကီးျဖစ္သည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။

    “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ အက်ဥ္းက်တဲ့သူေတြထက္ကုိ ဆုိးပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ အက်ဥ္းသမားေတြဟာ အစာစား ရတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က မစားရဘူး။ ေနာက္ထပ္ ထမင္းတစ္နပ္ ဘယ္ေတာ့ စားရမလဲဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မသိၾကပါဘူး။ ၀မ္းေလွ်ာတာေတြလည္း  အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ အေရျပားေရာဂါေတြနဲ႔ အဆုတ္နာေရာဂါေတြ လည္း ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ဒီစခန္းတစ္ခုတည္းမွာပဲ အနည္းဆံုး လူ ၂၀ ေလာက္ဟာ ကုသလုိ႔ရတဲ့ အေျခအေနေတြမွာ ေသဆံုးခဲ့ရတယ္။ ေဆးခန္းကေတာ့ ဖြင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ ဘာမွ မရွိပါဘူး” ဟု အဆုိပါ ဆရာ၀န္က ၎တုိ႔၏ ဒုကၡအား ဖြင့္ဟခဲ့ေလသည္။

    သမီးျဖစ္သူ၏ မ်က္လံုးကုိ လက္ျဖင့္ပိတ္ရန္ အာမန္အား ရဲမ်ားက ေျပာခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ရဲတပ္တပ္ဖြဲ႔၀င္ တစ္ေယာက္က အာမန္၏ ေခါင္းေပၚသုိ႔ ေသနတ္ေျပာင္း တင္ကာ ပစ္သတ္ လုိက္ေလေတာ့သည္။

    ပထမေတာ့ အဆုိပါလူမ်ားမွာ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈမွ လြတ္ေျမာက္လာၿပီး ထိုခုိက္နာက်င္စရာ နည္းလမ္းမွ လြတ္ေျမာက္သြားသည္ဟု အလြယ္တကူ ယံုၾကည္ႏုိင္သည္။ ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ စကားေျပာသည့္အခါတြင္မွ ၎တုိ႔၏ အၾကမ္းဖက္ခံရမႈအလံုးစံုကုိ  ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိလာရေလသည္။

    မၾကာေသးမီကပင္ မုဆုိးမျဖစ္သြားေသာ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးေနထုိင္ရာ တဲအတြင္းသုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္သြားသည္။ အသက္ ၂၂ အရြယ္ ခီရန္နီစာဆုိသူ ထုိအမ်ိဳးသမီးက အေမွာင္ထဲတြင္ ႀကိမ္ျဖင့္ရက္လုပ္ထားေသာ ဖ်ာၾကမ္းေပၚ၌ ထုိင္ေန၏။ အျဖဴေရာင္ပိတ္စ လႊမ္းၿခံဳထားၿပီး ပူေဆြးေသာကေရာက္ေနေသာ သူမအား ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ေဖးမေနသည္။

    လြန္ခဲ့သည့္ ၂ ရက္က ဒုကၡသည္စခန္းအျပင္ဘက္ရွိ အင္တာနက္ဆုိင္တြင္ သူမမွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ရွမ္ဆူလ္အာမန္ႏွင့္အတူ ရွိေန၏။ မေလးရွားတြင္ ရွိေနသည့္ ေယာကၡမျဖစ္သူကုိ ဖုန္းေခၚေနျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔ စကားေျပာေနသည့္အခ်ိန္တြင္ လက္နက္ကုိင္ ရဲမ်ားက အင္တာနက္ဆုိင္အား ၀ုိင္းလုိက္ၿပီး ဆုိင္အတြင္းမွ လူမ်ားအားလံုးကုိ အျပင္ထြက္ခုိင္းခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ လမ္းေပၚတြင္ ပံုစံထုိင္ ထုိင္ရန္ အမိန္႔ေပးခဲ့သည္။ မည္သူ႕ကုိမွ နာက်င္ေအာင္ မလုပ္ဟုလည္း ရဲမ်ားက ေျပာခဲ့ေသးသည္။ ရွမ္ဆူလ္အာမန္မွာလည္း ေလးႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္ကုိဖက္ကာ ရဲမ်ားခုိင္းသည့္အတုိင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ မိမိတုိ႔ ေဆာင္ရြက္မည့္ ကိစၥအား မျမင္ႏုိင္ေစရန္အတြက္ သမီးျဖစ္သူ၏ မ်က္လံုးကုိ လက္ျဖင့္ပိတ္ရန္ အာမန္အား ရဲမ်ားက ေျပာခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ရဲတပ္တပ္ဖြဲ႔၀င္ တစ္ေယာက္က အာမန္၏ ေခါင္းေပၚသုိ႔ ေသနတ္ေျပာင္းတင္ကာ ပစ္သတ္ လုိက္ေလေတာ့သည္။

    ရက္မ်ားစြာၾကာသည္အထိ ထိုအျဖစ္အပ်က္က ခီရန္နီဆာအား

    တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစခဲ့သည္။ “ဘာ့ေၾကာင့္ ကၽြန္မေယာက်ၤားကုိ ပစ္သတ္ခဲ့တာလဲ။ သူ႔မွာ ရန္သူမရွိပါဘူး” ဟု ေျပာသည့္အခ်ိန္တုိင္းတြင္ မိခင္ျဖစ္သူက သူမအား ႏွစ္သိမ့္ေပးေနရ၏။

    မုိဟာမက္ဆုိသည့္ အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္တစ္ဦးက ရဲမ်ားမွာ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္းပင္ ၎တုိ႔အား အၾကမ္းဖက္ၾကသည္ဟု ဆုိသည္။

    “သူတုိ႔က အေၾကာင္းအရာေသးေသးေလးေတြ၊ အမွားေသးေသးေလးေတြကုိ ရမယ္ရွာၿပီး အရွက္ရေအာင္လုပ္တယ္၊ ရန္စတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေခါင္းေပၚ ေျခာက္ၿပီးပစ္တာ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ခါတည္း ပစ္သတ္တာမ်ိဳးေတြ လုပ္ပါတယ္” ဟု ၎တုိ႔၏ ခံစားရမႈမ်ားကုိ ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။

    ၎တုိ႔က ညဘက္တြင္ ပုိမုိေၾကာက္ရြံ႕ၾကသည္။ ရွမ္ဆူလ္အာမန္အား ပစ္သတ္ၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ သံေတာ္လီဒုကၡသည္စခန္းသုိ႔ ရဲမ်ားက ၀င္ေရာက္စီးနင္းၾကသည္။ မုိဂ်ဴမာ ေဘဂြမ္တစ္ေယာက္ ၀င္ေပါက္နားရွိ ၎၏ ဆုိင္ကုိပစ္ကာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူႏွင့္ သားျဖစ္သူတုိ႔အား သြားေရာက္

    သတိေပးေလသည္။ ေနာက္ထပ္အသတ္ခံရသူမ်ား ျဖစ္လာမည္ကုိ ေၾကာက္ရြံ႕သည့္အတြက္ ၎တုိ႔ႏွစ္ဦးမွာ လယ္ကြင္းထဲတြင္ သြားေရာက္ပုန္းေအာင္းေနၾကရသည္။ ေဘဂြမ္က သူမ၏ ဆုိင္ရွိရာ ျပန္လာသည့္အခါမွာေတာ့ ရဲမ်ားက သူမ၏ဆိုင္အား ေမြႊေႏွာက္ ရွာေဖြေနသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

    ထုိမွ်မက သူမကိုလည္း သတ္ပစ္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ဆုိင္တြင္ ရွိသမွ်အရာအားလံုးကုိလည္း ယူေဆာင္သြားေလသည္။

    ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ စကားေျပာခဲ့ၿပီး အမည္မေဖၚလုိသူ ႐ုိဟင္ဂ်ာတစ္ဦးက သံတေတာ္လီဒုကၡသည္စခန္းအား နာဇီတုိ႔၏ အက်ဥ္းစခန္းကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေန သည္ဟု ေျပာဆုိေလသည္။ ဥေရာပကုိ သိမ္းပုိက္စဥ္က နာဇီတုိ႔၏ အက်ဥ္းစခန္းမ်ားကဲ့သုိ႔ သံဆူးႀကိဳးမ်ားခတ္ထားျခင္း၊ ကင္းေမွ်ာ္စင္မ်ား တည္ေဆာက္ထားျခင္း မရွိ။ ဤဒုကၡသည္စခန္းမ်ား အတြင္းမွာေတာ့ လြတ္လပ္စြာ သြားလာႏုိင္ေလသည္။ လက္နက္ကုိင္ ရဲမ်ားကုိ မၾကာခဏေတြ႕ရသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ၎တုိ႔၏ တည္ရွိမႈမွာ တစ္ခဏတာ ျဖစ္ေလသည္။ မည္သည့္အရာမ်ား ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကုိ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကၿပီး သံဆူးႀကိဳးမ်ား မလုိအပ္ေတာ့။

    ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ စစ္အစုိးရလက္ထက္ ျမန္မာျပည္အေျခအေနကဲ့သုိ႔  အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ျခင္း ခံထားရသည္။ ဒုကၡသည္စခန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ရဲမ်ားက ၎တုိ႔ႏွင့္အတူ အလုပ္လုပ္ရန္ ေရြးခ်ယ္ထားေသာ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားျဖစ္သည္။ ထုိသူမ်ားအား မုိဘုိင္းဖုန္းမ်ားေပးထားၿပီး စခန္းအတြင္း လူဦးေရႏွင့္ပတ္သက္၍ လွ်ိဳ႕၀ွက္ ေစာင့္ၾကည့္ရန္ အမိန္႔ေပးထားသည္။

    “သူတုိ႔ဟာ အစုိးရ သတင္းေပးေတြလုိပါပဲ” ဟု ဒုကၡသည္တစ္ဦးက ေျပာခဲ့ေလသည္။

    ျမန္မာ့လူ႕အခြင့္အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ကုလသမဂၢ အထူးသံကုိယ္စားလွယ္ ယန္ဟီးလီက အဆုိပါ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားသုိ႔ ၁၀ ရက္ၾကာ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈခဲ့ၿပီးေနာက္ သူမ၏ ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကုိ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံသုိ႔ မၾကာေသးမီကပင္ တင္သြင္းခဲ့သည္။ အဆိုပါ စခန္းမ်ားမွ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ေနရာမ်ားျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ေလသည္။ ယန္ဟီး၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေဆာင္ရြက္မႈကုိ အသိအမွတ္ျပဳထားသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ျခင္းအတြက္ သတိေပးထားၿပီး လက္တန္း သတ္ျဖတ္ျခင္း၊  ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ျခင္း၊ ေပၚတာဆြဲျခင္း၊ အတင္းအဓမၼ ေျပာင္းေရႊ႕ခုိင္းျခင္းႏွင့္ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္း အပါအ၀င္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ား ဆက္လက္ခံစားေနရသည့္ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားကုိလည္း စာရင္းျပဳစုကာ တင္ျပခဲ့သည္။

    “အစုိးရအေနနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ တာ၀န္၀တၱရားေတြကုိ ေက်ပြန္ရပါမယ္” ဟု ယန္ဟီးက ေဖာ္ျပထားၿပီး ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားအတြက္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေရးအကူအညီ၊ အလုပ္လုပ္ကုိင္ခြင့္၊ အစားအေသာက္၊ ေသာက္သံုးေရ၊ မိလႅာစနစ္ႏွင့္ ပညာေရးစနစ္မ်ားအပါအ၀င္ အေျခခံရပိုင္ခြင့္မ်ားကုိ လံုေလာက္စြာေပးအပ္ ရန္လည္း ေဖာ္ျပထားသည္။

    လူ႕အခြင့္အေရးေစာင့္ၾကည့္အဖြဲ႕ Human Rights Watch မွ ဖီလ္းေရာ္ဘတ္ဆန္က ႐ုိဟင္ဂ်ာအေရး ထိထိေရာက္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ ျမန္မာအစုိးအရအား ဖိအားေပးရမည္ဟု ဆုိသည္။ ေမးခြန္းတစ္ခုက “႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ ႏုိင္ငံအတြင္းရွိ အျခားေသာ ျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ စားပြဲဝိုင္းတြင္း တန္းတူထုိင္ရန္ ထုိက္တန္သည္ကုိ လက္ခံမည္လား” ဆုိပင္ျဖစ္သည္ဟု ၎က ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

    လူမ်ိဳးသတ္မွတ္ျခင္းမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိ ႐ုိဟင္ဂ်ာျပႆနာအတြက္ အဓိကအခ်က္ျဖစ္ေနသည္။ ယခုႏွစ္မတ္လက ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ အတြင္း ပထမဆံုး သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူမႈကုိ အျငင္းပြားမႈမ်ားၾကားမွ ေဆာင္ရြက္ၿပီးစီးခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနထုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ ဘဂၤါလီဟု သတ္မွတ္ျခင္းကုိ လက္မခံပါက သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူရာတြင္ ခ်န္လွပ္ျခင္းခံရသည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္အစုိးရႏွင့္ ဗဟုိအစုိးရတုိ႔က ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာသူမ်ားသာျဖစ္ၾကသည္ဟု ယခင္ကတည္းက သတ္မွတ္ထားၾကသည္။ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားကေတာ့ မိမိတို႔၏ လူမ်ိဳးအမည္ကုိ ေျပာင္းလဲလုိက္ပါက တုိင္းျပည္မွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံရမည္ကုိ စုိးရိမ္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကေလသည္။ ကုလသမဂၢက အထူးကုိယ္စားလွယ္ ယန္ဟီးမွာ ျမန္မာအစုိးရအရာရွိမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုစဥ္ ႐ုိဟင္ဂ်ာဟူေသာ စကားလံုးကုိ မသံုးႏႈန္းရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေမတၱာရပ္ခံျခင္း ခံခဲ့ရသည္။

    “ကုိယ့္ရဲ႕လူမ်ိဳးအမည္ကုိ ကုိယ္တုိင္သတ္မွတ္ဖုိ႔ဟာ လူနည္းစုေတြရဲ႕အခြင့္အေရးျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံတကာ လူ႕အခြင့္အေရးဥပေဒရဲ႕ အဓိကစည္းမ်ဥ္းတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ယန္ဟီးက ျပန္လည္ေခ်ပ ေျပာဆုိခဲ့သည္။

    ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈကေတာ့ အေျပာင္းအလဲကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရေသာ ကာလျဖစ္ခဲ့သည္။ “ပုိေပါ့ မတုိင္ခင္ကာလ” “ပုိေပါ့ၿပီးေနာက္ကာလ” ဟု ၎တုိ႔၏ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအား သီးျခားစီ ေျပာျပၾကေသာ ကေမၻာဒီးယား လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈမွ လြတ္ေျမာက္လာသူမ်ားကဲ့သုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ခဲ့သမွ် ႐ုိဟင္ဂ်ာႏွင့္ ရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ားမွာ “အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈ မျဖစ္ခင္ အေျခအေန” ႏွင့္ “အၾကမ္းဖက္ တုိက္ခုိက္မႈျဖစ္ၿပီး အေျခအေန” တုိ႔ကုိ ေျပာဆုိၾကသည္။

    တင္းမာမႈမ်ားမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တေငြ႕ေငြ႕ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးကုိ မြတ္စလင္သံုးဦးမွ မုဒိမ္းက်င့္ သတ္ျဖတ္သည္ဆုိသည့္ သတင္းက ကနဦး မၿငိမ္မသက္မႈကုိ ျဖစ္လာေစခဲ့သည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ထုိမၿငိမ္မသက္မႈက ျပည္နယ္ တစ္၀ွမ္း ျပန္႔ႏွံ႔သြားေလသည္။ စစ္ေတြတြင္ေတာ့ တုတ္မ်ား၊ ေက်ာက္ခဲမ်ား ကုိင္ေဆာင္ၾကသည့္ လူအုပ္ႀကီးကုိ ရဲတပ္ဖြဲ႕က ေသနတ္ပစ္ေဖာက္ လူစုခြဲရသည္။ ရဲအခ်ိဳ႕မွာ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားအား ဦးတည္သည့္ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည္ဟု စြပ္စြဲခံၾကရသည္။

    “ကၽြန္မတုိ႔အေပၚမွာ ဒီလုိတုိက္ခုိက္တာဟာ ရခုိင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းပါ” ဟု ႐ုိဟင္ဂ်ာအမ်ိဳးသားႏွင့္ လက္ထပ္ထားၿပီး အစၥလာမ္သာသနာသုိ႔ ေျပာင္းလဲသက္၀င္ထားသည့္ ၾကည္ၾကည္ေအာင္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ သူမမွာ ယခုအခ်ိန္တြင္ သက္ကယ္ျပင္ဒုကၡသည္စခန္း၌ ခင္ပြန္း၊ သားသမီးမ်ားႏွင့္အတူ ေနထုိင္ေနရသည္။ အၾကမ္းဖက္ တုိက္ခုိက္မႈမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ႀကိဳးစားစဥ္က က်ိဳးသြားခဲ့သည့္ သူမ၏လက္ကို ကၽြန္ေတာ့္အားျပသည္။ လက္ေကာက္၀တ္၌ ဆုိးဆုိးရြားရြားပင္ ရြဲ႕ေစာင္းေနေလသည္။ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားက သူမအိမ္ကုိ မီး႐ႈိ႕ခဲ့ၿပီးေနာက္ မီးေလာင္ေနေသာအိမ္မွ ထြက္ေျပးစဥ္ ရခဲ့သည့္ ေျခေထာက္မွ မီးေလာင္ ဒဏ္ရာကုိလည္း ျပသည္။ သူမႏွင့္ မိသားစုသာလွ်င္ ထုိအိမ္ထဲမွ ထြက္လာႏုိင္ခဲ့ေလသည္။“ကၽြန္မတုိ႔ အားလံုး ဆံုး႐ံႈးခဲ့ပါတယ္” ဟု သူမကဆုိသည္။

    ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ တုိင္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ားတြင္ အစုိးရက ခြဲျခားအုပ္ခ်ဳပ္ေရး (divide and rule) ဗ်ဴဟာကုိအသံုးခ်သည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ မိမိတုိ႔အား ဆန္႔က်င္ရန္  ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားက လူအမ်ားအျပားစု႐ံုးႏုိင္သည္ကုိ အစုိးရကသိသည္။ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရး သေဘာထားကုိ ခြင့္ျပဳထားျခင္းျဖင့္ ျပည္နယ္အတြင္း မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေစၿပီး ႐ုိဟင္ဂ်ာျပႆနာျဖင့္ပင္ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားမွာ အာ႐ံုေျပာင္းခံထားရေလသည္။

    ျပဳေျပာင္းလဲေရး မျပဳလုပ္ခင္က ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အာဏာရွင္စနစ္မွာ အားလံုးနီးပါးကို ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီး သေဘာထားကြဲလြဲဆန္႔က်င္မႈကုိလည္း ေခ်မႈန္းႏုိင္ခဲ့သည္။ ယခုႏွစ္မတ္လက ဗုဒၶဘာသာ လူအုပ္စုႀကီးမွာ စစ္ေတြၿမိဳ႕တြင္ ေသာင္းက်န္းခဲ့ၾကသည္။ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားကုိသာ ဦးစားေပးသည္ဟူေသာ စြပ္စြဲခ်က္ျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာမွ အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ႐ံုးခန္းမ်ားကို တုိက္ခုိက္ခဲ့ၾကသည္။

    Malteser Internatioal အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႕မွ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးက ၎တို႔၏ ႐ံုးခန္းေပၚမွ သာသနာ့အလံကုိ ျဖဳတ္သိမ္းခဲ့ရာမွ ဆူပူအံုႂကြမႈ စခဲ့ေလသည္။ ႐ုိဟင္ဂ်ာလူ႕အဖြဲ႕အစည္းအား ဆန္႔က်င္ေသာ အမွတ္အသားအျဖစ္ သာသနာ့အလံမ်ားကုိ ျပည္နယ္တစ္ခုလံုး လႊင့္ထူၾကသည္။

    လူအုပ္စုႀကီးက အကူအညီေပးေရး ရံုးခန္းမ်ားကို တုိက္ခုိက္သည့္အခါ အာဏာပုိင္မ်ားက ၀န္ထမ္းမ်ားအား ကာကြယ္ေပးခဲ့သည္။ ၎တုိ႔အား ထြက္သြားေစခ်င္သည္မွာ ထင္ရွားေလသည္။

    အျခားတစ္ဖက္တြင္ေတာ့ ရခုိင္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီမ်ားက ၎တုိ႔သာလွ်င္ စေတးခံရသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ယူဆေနၾကသည္။ တစ္ဖက္တြင္ ျမန္မာအစုိးရႏွင့္ အျခားတစ္ဖက္တြင္ တုိးပြားလာသည့္ မြတ္စလင္လူဦးေရအၾကား ၎တုိ႔မွာ အၾကပ္႐ုိက္ေနသည္ဟု ယံုၾကည္ေန၏။ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားက အႀကီးမားဆံုး ၿခိမ္းေျခာက္မႈဟု ၎တုိ႔က ႐ႈျမင္ေလသည္။ ထုိသုိ႔ ေၾကာက္ရြံ႕စုိးရိမ္ေနၾကေသာ္လည္း မြတ္စလင္မ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံလူဦးေရ၏ ၄ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ်သာ ရွိေလသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာသူမ်ားရွိေသာ္ျငား ထုိပမာဏမွာ ရခုိင္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီမ်ား ထင္ထားသကဲ့သုိ႔မဟုတ္။

    “သူတုိ႔က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ရန္သူပါ” ဟု လက္ယာစြန္းေရာက္ ရခုိင္အမ်ိဳးသားေရး ပါတီမွ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးေရႊေမာင္က ဆုိေလသည္။ အသက္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည့္ သူက အေရွ႕အလယ္ပုိင္းတြင္ အစၥလာမ့္မစ္အုပ္စုမ်ား ေပၚထြက္လာမႈကုိ ေထာက္ျပသည္။ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ အစၥလာမ္ႏုိင္ငံ တစ္ခု ထူေထာင္ရန္ စီစဥ္ေနသည္ဟု ၎က ယံုၾကည္ေနေလသည္။

    “မြတ္စလင္ေတြဟာ သိမ္းပုိက္ဖုိ႔ ႀကံစည္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံေပ်ာက္သြားမွာကုိ ေၾကာက္ပါတယ္” ဟု ဦးေရႊေမာင္က ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။

    အေျခအေနတင္းမာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ထားမႈမွာ အစုိးရ၏ အက်ိဳးအတြက္ျဖစ္သည္ဟု သူက ထပ္ေျပာသည္။ ရခုိင္ကမ္း႐ုိးတန္းမွ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံေျမာက္ပုိင္းသို႔ သြယ္တန္းထားသည္မွာ ေက်ာက္ျဖဴ ေရႊသဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ ပုိက္လုိင္းျဖစ္သည္။ အဆုိပါ ပေရာဂ်က္တြင္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း၊ ကုန္းတြင္း ေရနံတူးေဖာ္ေရး လုပ္ငန္းႏွင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသုိ႔ တင္ပုိ႔သည့္ ဂက္စ္ပုိက္လုိင္းမ်ားပါ၀င္ၿပီး တန္ဖုိးမွာ ကန္ေဒၚလာ ၂.၅ ဘီလီယံရွိသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ေရာင္းခ်မႈမွ ရရွိသည့္ အက်ိဳးအျမတ္မွာ ေဒၚလာ ၃.၃ ဘီလီယံရွိသည္ဟု ဇြန္လတြင္ အစုိးရက ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

    “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခ်မ္းသာတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ ကုိယ္တုိင္ ပံုေဖၚခြင့္မရပါဘူး” ဟု ဦးေရႊေမာင္က ဆုိေလ၏။

    စက္တင္ဘာလက အလ္-ကုိင္းဒါအဖြဲ႕မွာ ျမန္မာအပါအ၀င္ ေတာင္အာရွမွ မြတ္စလင္မ်ားအေနျဖင့္ ႏုိးၾကားၿပီး ဂ်ီဟတ္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ရန္ ေဆာ္ၾသခဲ့သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ေျပာဆုိျခင္းမွာ ႏုိင္ငံအတြင္း အမုန္းမီးေတာက္အား ပုိမုိ ေလာင္ၿမိဳက္ေစျခင္းပင္ ျဖစ္ေလ၏။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ား ဖမ္းဆီးခံရမႈမ်ား၊ ေပ်ာက္ဆံုးမႈမ်ားႏွင့္ အာဏာပုိင္မ်ားက ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္သည္ဟူေသာ သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာေလသည္။ ထုိကိစၥအတြင္း ႐ုိဟင္ဂ်ာအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ အသတ္ခံခဲ့ရၿပီး ၎၏ ဇနီးမွာလည္း ဖိအားေပးခံခဲ့ရၿပီး ခင္ပြန္းသည္မွာ ဓမၼတာအတုိင္းေသျခင္းသာျဖစ္သည္ဟု လက္မွတ္ထုိးေပးခဲ့ရသည္။

    ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီးမ်ားက မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရးသေဘာထားကုိ ပုိမိုလႈံ႕ေဆာ္ေပးသည္။ ၎တုိ႔အမ်ားစုမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အျခားေသာအစိတ္အပုိင္းမ်ားတြင္ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရး အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈမ်ားျဖစ္ေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္ေပးသည့္ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ၏ ေနာက္လုိက္မ်ား ျဖစ္ေလသည္။

    ထုိနံပါတ္မွာ ပုိမုိအစြန္းေရာက္ေသာ ႏုိင္ငံျခားေၾကာက္ဗုဒၶ၀ါဒ၏ အမွတ္တံဆိပ္လည္း ျဖစ္ေလသည္။

    လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႕ Fortify Rights က ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားကုိ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမွာ အစုိးရ၏ ေပၚလစီျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ စာမ်က္ႏွာ ၇၂ မ်က္ႏွာပါ၀င္သည့္ ၎တုိ႔ထုတ္ျပန္ေသာ အစီရင္ခံစာတြင္ လူသားထုအေပၚ က်ဴးလြန္သည့္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားဟု သတ္မွတ္၍ရသည့္ ေပၚလစီမ်ားအား အႀကီးတန္း၀န္ႀကီးမ်ားက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကုိ ေဖာ္ျပထားသည္။ ထုိေပၚလစီမ်ားတြင္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားအား ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈကုိ ဆက္လက္ျပဳလုပ္ရန္ လုံၿခံဳေရးတပ္မ်ားအတြက္ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားလည္း ပါ၀င္ေလသည္။ ထုိအဖြဲ႕၏ ဒါ႐ုိက္တာျဖစ္သူ မက္သယူး စမစ္က ေပးပုိ႔ေသာ အီးေမးလ္တြင္ “လူမ်ိဳးတံုးသတ္ျဖတ္မႈအတြက္ ႀကိဳတင္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား ေတြ႕ေနရသည္” ဟု ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့သည္။

    ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေခတ္တြင္ ရခုိင္ျပည္နယ္သုိ႔ လာေရာက္ရသည္မွာ စစ္အစုိးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ျမန္မာျပည္သုိ႔ ျပန္လာရ သကဲ့သုိ႔ျဖစ္၏။ ျပည္သူမ်ားမွာ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ တြင္ ေနထုိင္ရသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လူမ်ိဳးတံုးသတ္ျဖတ္မႈ ၿခိမ္းေျခာက္မႈႀကီးႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရမည္ဟု မေမွ်ာ္လင့္။

    မိမိတုိ႔၏ သေဘာထားကုိ ဖြင့္ေျပာရန္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကသည့္ အလယ္အလတ္ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားက ထုိလုပ္ရပ္အား လက္မခံ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ၎တုိ႔က အစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီမ်ား၏ ပစ္မွတ္ထားခံရမႈကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ေနေလ၏။

    ရခုိင္ျပည္နယ္သုိ႔ ကၽြန္ေတာ္စေရာက္သည့္ေန႔မွာ ကေမၻာဒီယားတြင္ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ေသာ ခမာေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးအား လြန္ခဲ့သည့္ ၃၅ ႏွစ္က က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ျပစ္မႈ အတြက္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္သည့္ေန႔ ျဖစ္သည္။ ကမၻာႀကီးက ၾကည့္႐ံုသာၾကည့္ေနခ်ိန္တြင္ လူေပါင္း ၈ သိန္းေက်ာ္ အသတ္ခံရေသာ ရ၀မ္ဒါ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္မႈႀကီး ျဖစ္ပြား ခဲ့သည္မွာလည္း ႏွစ္ ၂၀ ပင္ ရွိခဲ့သည္။ ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ဦးျဖစ္သူ သီယာရီ က႐ူဗဲလ္လီယာက ဒီလုိေရးခဲ့သည္။

    “လကၡဏာေတြအားလံုး ရွိေနတာေတာင္မွ လူေတြက အဆုိးဆံုးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ပါဘူးေလလုိ႔ မွတ္ ထင္ၾကပါတယ္” ဟူ၏။

    ယခုအခ်ိန္တြင္ အေျခအေနက အစြန္းတစ္ဘက္တြင္ ရွိေနသည္။ စစ္ေတြတြင္ အေျခအေနက ပံုမွန္ျဖစ္ေနသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ၿမိဳ႕တြင္း၌ မြတ္စလင္တစ္ေယာက္ကုိမွ မျမင္ရေတာ့။ ၎တုိ႔မွာ ရဲမ်ားထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ ဂတ္တုိမ်ား၊ ၿမိဳ႕ျပင္ရွိ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္သာ ေနထုိင္ရသည္။ တစ္ခ်ိန္က ၎တုိ႔ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕တြင္းရွိ ရပ္ကြက္မွာ လြင္တီးေခါင္ျပင္ ျဖစ္ေနၿပီး အပင္မ်ားက ေနရာယူထားေလသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္စကားေျပာခဲ့သည့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာ အနည္းငယ္ကမူ ယခုကဲ့သုိ႔ ခြဲျခားထားမႈအတြက္ သံသယရွိေနေလ၏။

    “အစြန္းေရာက္ေတြက လူမ်ိဳးစု သုတ္သင္ေရး လုပ္ခ်င္ၾကတာပါ။ သူတုိ႔ဟာ လူမ်ိဳးတံုး သတ္ျဖတ္ခ်င္ၾကတာပါ” ဟု မုိဂ်ဴမာ ေဘဂြန္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    သူ၏ေၾကာက္ရြံ႕မႈမွာ မွန္ကန္ေၾကာင္း ရခုိင္လူငယ္တစ္ဦး၏ စကားက ေထာက္ခံအတည္ျပဳေနေလ၏။

    “မြတ္စလင္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္သတ္ခ်င္တယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ့္လုိပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္သူတုိ႔အားလံုးကုိ ရွင္းပစ္လုိက္ခ်င္တယ္” ဟု ရခုိင္လူမ်ိဳး ေအာင္ကုိႏုိင္က ၎၏ ဆႏၵကုိ ဖြင့္ဟခဲ့ေလေတာ့သည္။

    XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
    ကမာၻေက်ာ္ News Week သတင္းဌာနတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးရွင္ Nic Dunlop  ၏ “Camps Bring Further Danger to Rohingya Muslims Fleeing Potential Genocide in Burma” ေဆာင္းပါးကို ေလးေမာင္ (M-Media) မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျမန္မာျပန္ဆိုသည္။

  • ႀကိဳတင္ကာကြယ္ တားဆီးအပ္သည့္ မ်ဳိးသုဥ္းရွင္းလင္းမႈ(Genocide)

    ေမ ၁၈ ၊ ၂၀၁၄
    M-Media
    ဘာသာျပန္ဆိုသူ- ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္

    8d4c77e32f6ffe11520f6a7067009120

    (ဓာတ္ပံု) ငါးေခ်ာင္းဒုကၡသည္စခန္းက ရြက္တဲတစ္ခုထဲ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ေ၀ဒနာသည္ ရိုဟင္ဂ်ာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၁၇ ရက္။ (AP Photo/Gemunu Amarasinghe)
    —————————————

    တကယ္လုိ႔မ်ား ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းအေနနဲ႔ ပါ၀င္စြက္ဖက္မႈမရိွဘူးဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူနည္းစုရိုဟင္ဂ်ာေတြအဖို႔ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မ်ဳိးသုဥ္းရွင္းလင္းမႈ ဓားစာခံ ျဖစ္ရပါေတာ့မယ္။

    လူူသားခ်င္းစာနာမႈကင္းမဲ့ေသာ အဆုိးဆံုးႏွိပ္စက္မႈျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ပဋိပကၡေတြမွာ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေခါင္းေဆာင္မ်ားက စုၿပံဳ သတ္ျဖတ္မႈရဲ႕လက္သည္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ရပါမယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္မံ မျဖစ္ပြားေစဖို႔ တားျမစ္ရပါမယ္။ လူနည္းစု၀င္ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားဟာ အလြန္ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္ေနလို႔ အဲ့ဒီဖန္တီးမႈထဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မ်ဳိးသုဥ္းရွင္းလင္းမႈ ျဖစ္လာေလေတာ့မလား ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံ့ရာဇ၀တ္မႈ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။ လူဦးေရပမာဏ တစ္သန္း၀န္းက်င္ရိွတဲ့ လူနည္းစု မြတ္စ္လင္မ္မ်ားဟာ အဲ့ဒီျပည္နယ္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ရခိုင္လူမ်ဳိးတို႔နဲ႔ အတူေနထိုင္လာၾကေပမယ့္လည္း ယခုအခါမွာေတာ့ တရားမ၀င္ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်လာသူ ဘဂၤါလီမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံေနရတယ္။

    အဲ့ဒီအျမင္အတိုင္းရိွေနတဲ့ ဗမာအစိုးရကလည္း သူတို႔ကို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္မွ ျငင္းဆိုထားသလို သူတို႔ရဲ႕ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးရာေတြအေပၚ ကန္႔သတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့မတ္လေႏွာင္းပိုင္းက စံနစ္တက်ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အၾကမ္းဖက္အုပ္စုဟာ အိုးအိမ္မဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေပါင္း တစ္သိန္းေလးေသာင္းကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေနေသာ အေထာက္အပံ့နဲ႔ အေျခခံ အေဆာက္အဦေတြကို ပက္ပက္စက္စက္ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ၾကတယ္။ လတ္တစ္ေလာ လမ်ားအတြင္း အလ်ဥ္မျပတ္ျဖစ္စဥ္ထဲက ဒါဟာ ေနာက္ဆံုး တိုက္ခိုက္မႈျဖစ္ၿပီး၊ အမ်ားလက္ခံထားတဲ့ မ်ဳိးသုဥ္း ရွင္းလင္းေရးဆိုင္ရာ သတ္မွတ္ခ်က္ငါးရပ္အနက္ အခ်က္တစ္ခ်က္နဲ႔ တိတိပပျပည့္မွီ ၿငိစြန္းသြားပါတယ္။

    ဒီအေနအထားထဲ လက္၀င္လွ်ဳိဖို႔ ဗမာ အစိုးရဖက္က ထင္ထင္ရွားရွား ပ်က္ကြက္ေနခဲ့တယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲ သံုးပတ္တာမွ် ျဖစ္ပ်က္ေနခဲ့ၿပီး အကူအညီေပးေရး အုပ္စုအခ်ဳိ႕ ျပန္၀င္ႏိုင္ေရးကိုလည္း မေနမနား သတိေပးခ်က္မ်ား ရိွခဲ့တာေၾကာင့္ ႏို္င္ငံတကာဖိအားေပးဖို႔ လုိအပ္လာရတာပါပဲ။ ဒါဟာ သိန္းဂဏန္းရိွတဲ့ လူ႔အသက္ေတြအေပၚ အေရးမစိုက္မႈကို အခ်က္ျပေနျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ကမာၻတစ္၀ွမ္းရဲ႕အျပင္းအထန္ရႈတ္ခ်မႈျဖင့္သာ အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစမွာျဖစ္တယ္။

    မတ္လေႏွာင္းပိုင္းက အၾကမ္းဖက္မႈဟာ စံနစ္တက်ႀကိဳတင္ စီမံထားေၾကာင္း ထြက္ေပၚလာတဲ့ အက်ဳိးတရားေတြက ရွင္းလင္းစြာ ေထာက္ျပေနပါတယ္။ လူရမ္းကားေတြဟာ အသက္ကယ္ေဆး၀ါးရရိွေရး လမ္းေၾကာင္းကို ျဖတ္ေတာက္ခဲ့ၾကတယ္။ စားနပ္ရိကၡာသိုေလွာင္ထားတဲ့ ဂိုေဒါင္ေတြကို ဖ်က္ဆီးတယ္။ အဲ့ဒီအလွဴပစၥည္းမ်ားကို ရိုဟင္ဂ်ာစခန္းေတြဆီ အေရာက္ ပို႔ေဆာင္ေပးမယ့္ေလွနဲ႔ သြားလာေရးယာဥ္ေတြကို အသံုးခ်မရေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ တုိက္ခိုက္သူမ်ားက အိုးအိမ္မဲ့ရိုဟင္ဂ်ာေတြ မွီခိုအားထားေနရတဲ့အေထာက္အပံ့မ်ားကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္ဖို႔ သက္သက္ ရည္ရြယ္ ထားတယ္ဆိုတာ ရွင္းျပတ္စြာ ေတြ႕ရတယ္။

    ဒီတိုက္ခိုက္မႈရဲ႕အနိဌာရံုေနာက္ပိုင္း သံုးပတ္တာေလးအတြင္း အေထာက္အပံ့ခံေတြ ဒါဇင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေသဆံုးေၾကာင္း သတင္းရရိွခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဒုကၡသည္ေတြ အေပၚ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုက္ရိုက္တိုက္ခိုက္မႈထက္ ေထာက္ပံ့ေရးစံနစ္ေတြအေပၚ သြယ္၀ိုက္ရိုက္ခ်ဳိးေစာ္ကားတာက ပိုမိုထိေရာက္တယ္၊ ဒုကၡသည္ေတြ ပိုမိုဒုကၡေရာက္ ခံစားသြားေစတယ္ဆိုတာကို ျပသေနတာပဲျဖစ္တယ္။

    ရိကၡာနဲ႔အကူအညီ ျပတ္ေတာက္ၿပီး ပိုမိုအထီးက်န္ေအာင္ျပဳမူခံရတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအဖို႔ ျပည္တြင္းရဲ႕စာနာမႈ မဆိုစေလာက္ေတာ့ ရရိွခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတိုက္ခိုက္မႈက အႏၱရာယ္ရိွတဲ့ နည္းစဥ္တစ္ခုရဲ႕ စတင္ျခင္းကို လွစ္ဟျပေနပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္မွာပါ၀င္က်ဴးလြန္တဲ့ ရခုိင္လူမ်ဳိးတို႔က ရိုဟင္ဂ်ာေတြ အဖို႔ ေသေရးရွင္ေရး ကယ္ဆယ္မႈ အေထာက္အပံ့ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြနဲ႔ မထိုက္တန္ဘူးလို႔ ေဖာ္ထုတ္ျပသလိုက္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို လူသားခ်င္းစာနာမႈ ကင္းမဲ့တဲ့ အဆင့္ဆင့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ၀ိေသသကို ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ပါ၀င္သူမ်ားက ပညာရွင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအၾကား အသိမေပးခဲ့ၾကဘူး။ ဒါဟာမ်ဳိးသုဥ္းရွင္းလင္းျခင္း လမ္းေၾကာင္းေပၚက မွတ္တိုင္တစ္ခုဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

    ဗမာအစိုးရဟာ ကုလသမဂၢေထာက္ပံ့မႈနဲ႔အတူ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္း ပထမဆံုးေသာ ျပည္လံုးကၽြတ္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံတဲ့ အစီအစဥ္ကို ဧၿပီလက ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ စာရင္းေကာက္ေတြဟာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို ဘဂၤါလီအျဖစ္စာရင္းသြင္းဖို႔ သို႔တည္းမဟုတ္ အလ်ဥ္း စာရင္းမသြင္းမေကာက္ဖို႔ ညႊန္ၾကားခံရတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔  ဒီစီမံခ်က္က အက်ည္းတန္သြားခဲ့တယ္။ ဒီလမ္းေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိးစလံုးက မ်ဳိးႏြယ္အုပ္စုတည္ရိွျခင္းကို အခုိင္အမာျငင္းဆို လုိက္တာပါပဲ။

    ဒီလို အျမင္ေစာင္းသြားေအာင္ ခ်ဳိးႏွိမ္တဲ့ကမ္ပိန္းဟာ အသစ္အဆန္းမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အလားတူစစ္ဆင္ေရးမ်ဳိးကို ၁၉၇၈ နဲ႔ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ေတြမွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အႀကိမ္တိုင္းမွာ ျမန္မာျပည္က မြတ္စ္လင္မ္ ႏွစ္သိန္းထက္ မနည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဆီ တြန္းပို႔ခဲ့ၾကတယ္။ အဲ့ဒီ တအံုတက်င္းေသာ လူစုႀကီးကို ဒုကၡသည္မ်ားအျဖစ္ စာရင္းသြင္းဖို႔ ဒါကာအေနနဲ႔ ျငင္းဆိုထားတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္က အပယ္ခံလူတစ္စုဟာ အခုဆိုရင္ အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရးကိုပင္လွ်င္ ျငင္းပယ္ခံရတဲ့ဘ၀ ေရာက္ေနၾကရၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၂ ဇြန္လ ပထမ အၾကမ္းဖက္လိႈင္းလံုးမွာကတည္းက ျမန္မာျပည္ကေန ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ေလွငယ္ေလးေတြနဲ႔ ထြက္ေျပးလာၾကရာမွ ရာနဲ႔ခ်ီ နစ္ျမွဳပ္ေသဆံုးၾကရတယ္။ ဒီလူစုေတြအေပၚ လူမဆန္ေအာင္ျပဳမူဖို႔ ခ်ဳိးႏွိမ္ေစဖို႔ ျပည္တြင္း မီဒီယာေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ သံဃာေတြက တက္ၾကြစြာ မိႈင္းတိုက္ ၀ါဒျဖန္႔လ်က္ရိွေနၾကတယ္။

    ေဟာင္ေကာင္က ျမန္မာေကာင္စစ္ဝန္ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ရဲျမင့္ေအာင္က ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို “ဘီလူးေတြလို ရုပ္ဆိုးသူေတြဆိုျပီး” ေျပာၾကားခဲ့့ သလို၊ ျပည္တြင္းက နာမည္ႀကီး Weekly Eleven ဂ်ာနယ္ကလည္း ၂၀၁၂ ဇြန္လ မွာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို “ ရခိုင္ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ စစ္ေတြ၏ ျပင္ပမွ အသံမဲ့ ကိုယ္ေပ်ာက ္ခ်ဥ္းနင္း ၀င္ေရာက္လာသူမ်ား” အျဖစ္ ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ အယံုသြင္းလွည့္စားမႈ ဆိုတာ ရွင္းလင္းလွပါတယ္။ ယမန္ႏွစ္က ရိုဟင္ဂ်ာေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဴး တစ္ရပ္လုပ္ေပးမလားဆိုၿပီး ေအပီဂ်ာနယ္လစ္ တစ္ဦးမွ ေမတၱာရပ္ခံရာမွာ အစိုးရဖက္တာ၀န္ရိွသူက “ေခြးေတြနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ေတြ႕ခ်င္ရတာလဲ” လို႔ သူမကို ျပန္ေမးေၾကာင္း ဆိုပါတယ္။

    “ အဲ့ဒီလိုအခ်ိန္ကာလမ်ဳိးေတြတုန္းက မိမိတို႔ဟာ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္တဲ့ ဒုစရိုက္မႈေတြထဲ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနေၾကာင္း သတိလက္လြတ္ မျဖစ္သူဆိုတာ မဆိုစေလာက္ေလးသာ ရိွေနခဲ့ၾကတယ္။ အရာရာအားလံုးၿပီးေျမာက္ သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ လူတိုင္းက – ေကာင္းကင္ အလိုက် အတြက္ဟုတ္လား၊ ငါလုပ္လို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ဆိုၿပီး လူတိုင္းက တုန္လႈပ္စြာ ေမးျမန္းမိၾကတယ္ေလ ”။

    လူသားမဆန္တဲ့နည္းစဥ္က မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္သူေတြရဲ႕ အသိစိတ္ကို ေျပာင္းေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ရခိုင္လူမ်ဳိးေတြဟာ ေရွးယခင္က မၾကာခဏျဖစ္ဖူးတဲ့ စုၿပံဳ သတ္ျဖတ္ေရး နည္းဗ်ဴဟာထဲ အသံုးခ် ခံေနရတယ္ဆိုတာ၊ လူနည္းစု၀င္ေတြကို တိရစာၦန္လို သေဘာထား အသံုးခ်တယ္ဆုိတာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သိခ်င္မွ သိၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီလို အေနအထားမ်ဳိးကို ရ၀မ္ဒါမွာ ေတြ႕ဖူးၿပီးပါၿပီ။ ပိုးဟပ္ေတြကို လက္စတံုးပစ္ ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံပိုင္ေရဒီယိုကေန အသံလႊင့္တဲ့အထိပါဘဲ။ ဒီလကၡဏာေတြကို အခုဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ေတြ႕ေနၾကရၿပီ။ ခ်ဳိးႏွိမ္ေစာ္ကားမႈဆိုတာ လူသားေတြအေပၚ သူတို႔ရဲ႕သာမန္ ခံစားခ်က္မ်ား ကို လူသတ္တဲ့အဆင့္အထိ တြန္းပို႔ေလ့ရိွပါတယ္။ ႏုရင္ဘတ္မွာ ႀကိဳးေပးစီရင္ျခင္းက လြတ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ ဟစ္တလာရဲ႕ ဗိသုကာပညာရွင္ အဲလ္ဗတ္ စပီးယား Albert Speer က သမိုင္း၀င္ စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈျဖစ္ရပ္ေတြအေပၚ ဒီလို မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့ပါတယ္။

    “ အဲ့ဒီလိုအခ်ိန္ကာလမ်ဳိးေတြတုန္းက မိမိတို႔ဟာ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္တဲ့ ဒုစရိုက္မႈေတြထဲ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနေၾကာင္း သတိလက္လြတ္ မျဖစ္သူဆိုတာ မဆိုစေလာက္ေလးသာ ရိွေနခဲ့ၾကတယ္။ အရာရာအားလံုးၿပီးေျမာက္ သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ လူတိုင္းက – ေကာင္းကင္ အလိုက် အတြက္ဟုတ္လား၊ ငါလုပ္လို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ဆိုၿပီး လူတိုင္းက တုန္လႈပ္စြာ ေမးျမန္းမိၾကတယ္ေလ ”။

    ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြအေပၚ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ခြဲျခားျခင္းဆိုတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ရိွေနခဲ့တယ္။ RNDP ရခိုင္ပါတီထီးရိပ္ေအာက္က ၂၀၁၂ ႏို၀င္ဘာလထုတ္ Progress မဂၢဇင္းရဲ႕ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္မွာ “ ႏိုင္ငံတစ္ခု ျပန္လည္ရွင္သန္ေရးအတြက္ ဟစ္တလာ နဲ႔ ပိတ္ေလွာင္စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈလို လူသားမဆန္တဲ့ဒုစရိုက္လုပ္ရပ္ေတြ က်ဴးလြန္သင့္က က်ဴးလြန္ရမယ္။ ဒါဟာ မွ်တပါတယ္။ တကယ္လို႔ တို႔တစ္ေတြဟာ ဒီ(ရိုဟင္ဂ်ာ)ျပႆနာေတြကို အျပတ္မရွင္း အျမစ္မျဖတ္ႏိုင္ဘဲ ေနာက္မ်ုဳိးဆက္ဆီ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ရင္ သူရဲေဘာေၾကာင္သူေတြအျဖစ္ သမိုင္းတြင္သြားလိမ့္မယ္ ” ဆိုတဲ့ စကားမ်ဳိး ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တယ္။

    လူမ်ဳိးေရးစကားဆိုတာ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒလုပ္ရပ္ရဲ႕ အစိပ္အပိုင္းထဲ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ျမန္မာ့လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြ ပါ၀င္အားေပးၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူသြမ္းေတြေဖာ္ေဆာင္ လိုက္တဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း၊ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕မွာ ဇႏၷ၀ါရီလက ရိုဟင္ဂ်ာအမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ ကေလးငယ္မ်ား ပါ၀င္ေသာ လူေပါင္း ၄၀ စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း ကုလသမဂၢဖက္က သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ ျမန္မာအစိုးရဟာ အဲ့ဒီ စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈကို အထပ္ထပ္အခါခါ ျငင္းဆိုခဲ့ယံုသာမက မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားကိုလည္း ျပစ္ဒဏ္ေပးအေရးယူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တာ ေတြ႕ရတယ္။ ျပင္သစ္က နယ္စည္းမထား ေစတနာ့ဒါနဆရာ၀န္မ်ားအဖြဲ႕ MSF အေနနဲ႔ အဲ့ဒီျဖစ္စဥ္မွ ရွင္သန္က်န္ရစ္သူ ၂၂ ဦးကို ကုသေပးခဲ့တာကို လူသိရွင္ၾကားျဖစ္သြားတဲ့အခါ ဒီ အဲန္ဂ်ီအုိအဖြဲ႕ကို အစိုးရအာဏာပိုင္က ခ်က္ျခင္း အေရးယူလို႔ ျပည္နယ္ျပင္ပကို ေမာင္းထုတ္ခဲ့တယ္။ ဒီလုပ္ရပ္က ေရရွည္ ဆိုးက်ဳိးမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစတယ္။ ေရႊ႕ေျပာင္းခံ ရိုဟင္ဂ်ာေတြအေပၚ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေပးေနတဲ့ MSF ဟာ ဧၿပီလကုန္ပိုင္း ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲ ျပန္လည္၀င္ေရာက္ခြင့္ေပးခံရတဲ့ အဲန္ဂ်ီအုိေတြထဲ မပါ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ MSF ဆိုတာ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္းရိွ လူနာေပါင္း ခုႏွစ္သိန္း၀န္းက်င္ရဲ႕ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈလုပ္ငန္းေတြကို ဦးေဆာင္ကူညီေပးေနတဲ့ အဖြဲ႕ျဖစ္တယ္။ ျပည္နယ္ထဲကေန အဓမၼထြက္ခြာေစျခင္းခံရၿပီး သံုးပတ္အၾကာမွာ လူနာေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းခြဲက က်န္းမာေရးေဆြးေႏြးမႈ လက္လႊတ္ခဲ့ရတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားၾကတယ္။ ဒီဆံုးရႈံးမႈရဲ႕ဆိုးရြားအက်ဳိးဆက္မ်ားကို မတ္လေႏွာင္းပိုင္း ရိကၡာတိုက္ေတြဖ်က္ဆီးခံရျခင္းက ထပ္ဆင့္ၿပီး ႀကီးထြားျပင္းထန္သြားေစတယ္။ ငတ္ျပတ္ျခင္းရဲ႕လကၡဏာရပ္မ်ားက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေပၚလြင္လာတယ္။

    စစ္ေတြၿမိဳ႕တြင္းနဲ႔ ၀န္းက်င္က ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားမွာ၊ နယ္ေျမအကန္႔အသတ္နဲ႔ ပိတ္ေလွာင္ခံေနရတယ္။ အရိွန္အ၀ါရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ သံဃာေတြရဲ႕ ေမာင္းႏွင္မႈေအာက္က လူထုမ်ားရဲ႕ ၀ိုင္းရံထားမႈ ခံေနရတယ္။ သူတို႔က ရိုဟင္ဂ်ာအားလံုးကို ႏိုင္ငံျပင္ပ ေမာင္းမထုတ္ရင္ ဒီလို ခြဲျခားခ်ဳိးႏွိမ္ရက္စက္တဲ့ လုပ္ရပ္အတိုင္း ဆက္လက္ထားဖို႔ ဆႏၵရိွေၾကာင္း အသံထုတ္ထားၾကတယ္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္ပင္လွ်င္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိး တစ္စုလံုးကို ျပည္ပမွာ ေနရာခ်ထားေရး အတြက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာ ကုလအကူအညီေတာင္းခံခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။

    အေျခအေနကို ေရရွည္မွာ ပိုဆိုးရြားလာေအာင္ ခြင့္ျပဳထားၿပီး တြန္းအားေပးေနသလိုပါပဲ။ ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကား အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ဆက္လက္တည္တံ့ေနတာ၊ အဆိုးျမင္မႈ ပိုမိုနက္ရိႈင္းေစတာကို ေတြ႕ေနရတယ္။ အစိုးရဖက္က မဆိုစေလာက္မွ်သာ ကူညီၿပီး လုပ္ရပ္အမ်ားစုကေတာ့ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္း အေနအထားကို ပိုလို႔ ထိခို္က္သြားေစတယ္။ ႏိုင္ငံမဲ့ရုိဟင္ဂ်ာေတြေပၚ ဗဟိုျပဳလို႔ ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြကို ဒုကၡေရာက္ေႏွာင့္ေႏွးေစျခင္း၊ အမုန္းတရားပြားမ်ားေစတဲ့ ေဟာေျပာခ်က္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္လက္သည္ေတြကို ဥပေဒေၾကာင္းအရ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ျခင္း စတာေတြဟာ အၾကမ္းဖက္မႈႏႈန္း ပိုမိုျပန္႔ပြားေစမယ့္ အသိုင္းအ၀ိုင္းတစ္ရပ္ကို ဖန္တီးေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူရမ္းကားေတြဟာ သူတို႔သေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ စုရံုးလႈပ္ရွားေနတယ္၊ အၾကမ္းဖက္မႈဟာ အျပန္အလွန္ တိုက္ခိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ ထြင္လံုးေတြကို စင္တင္ထားဆဲပါဘဲ။

    ႏိုင္ငံေတာ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ ဒုစရိုက္မ်ားဆိုင္ရာ ပညာရွင္ေတြအဖို႔ ဒီနည္းဗ်ဴဟာကို ရင္းႏွီးၿပီးသားျဖစ္တယ္။ ေပၚလစီမူ၀ါဒေတြကို ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဆင္ယင္ျခင္း၊ ႀကိဳးနီစံနစ္နဲ႔ ေအာက္ေျခအလြာကေန ျဖန္႔ျဖဴးခင္းက်င္းျခင္းေတြဟာ ထင္သာျမင္သာရိွလွပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ အေပၚ လူမ်ဳိးေရးတိုက္ခိုက္ခ်က္မ်ားနဲ႔အတူ အေသးအဖြဲအျငင္းပြားမႈမ်ားကိုပင္လွ်င္ အႀကီးစားအၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္လာေအာင္ ပြင့္ထြက္ေစတဲ့အထိ တင္းမာမႈ အဆင့္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒါဟာ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္ျခင္းကို ျဖစ္ပြားေစတဲ့ စိတ္အေနအထားဆိုတာ ျမန္မာျပည္က ေခါင္းေဆာင္အားလံုး သိကို သိရပါေတာ့မယ္။ ဒါ့အျပင္ မ်ဳိးျဖဳတ္ေရးအေတြးအျမင္ကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ အင္အားသံုးၿပီး ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းဖို႔ ရပ္တန္႔ဖို႔ မလြယ္ကူေတာ့သေလာက္ျဖစ္သြားတတ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း သူတို႔ သိထားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

    သို႔တေစ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဒီအေရးအေပၚ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ၀မ္းနည္းစဖြယ္ ေတြ႕ေနရတယ္။ ယမန္ႏွစ္က BBC နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ ကမာၻတစ္၀ွမ္းမွာ မြတ္စ္လင္မ္ေတြရဲ႕ပါ၀ါ ေတာ္ေတာ္ႀကီးထြားေနတယ္” “ျမန္မာျပည္က အလယ္အလတ္ မြတ္စ္လင္မ္အမ်ားအျပားဟာ ကၽြန္မတို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ အလြန္သဟဇာတျဖစ္ပါတယ္” လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ် ေျပာဆိုခဲ့တယ္။ သူမလည္းပဲ မြတ္စ္လင္မ္ေတြကို တိုင္းတစ္ပါးကလာေရာက္သူမ်ားသဖြယ္ သေဘာထားေၾကာင္း ဒီအခ်က္က ျပဆိုေနတယ္။

    ႏိုင္ငံတကာအျမင္ကြဲလြဲမႈရဲ႕ ေမ့ေပ်ာက္ခံဓားစာခံမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ “Srebrenica က ၀ိညာဥ္ ၈၀၀၀” အတြင္း လူသူမသိ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို ေပါင္းထည့္လိုက္ေတာ့မွာလား ?

    ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္လ္ဆုရွင္ ဆိုတဲ့ အဆင့္အတန္းရိွသူ ျဖစ္လင့္ကစား အၾကမ္းဖက္မႈအေပၚဆန္႔က်င္တဲ့ စကာသံ မဟ,ခဲ့ဘူး။ သူမဟာ ကာလရွည္ ကစားပြဲ ႏႊဲေနသူျဖစ္တယ္။ မြတ္စ္လင္မ္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြၾကားက အက္ေၾကာင္းေတြကို ဖာေထးေပးေနသူအျဖစ္ မဲဆႏၵရွင္ေတြ ျမင္သြားရင္ ေထာက္ခံမႈ ဆံုးရံႈးသြားမွာ စိုးရိမ္ေနတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းေတြက ဒီအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္။ ဇႏၷ၀ါရီလ ေမာင္းေတာစုၿပံဳ သတ္ျဖတ္မႈအတြင္း ႏိုင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈအေပၚ ကုလသမဂၢက ပထမဆံုး
    ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပိတ္ဆို႔ ဒဏ္ခတ္ျခင္းအစီအစဥ္ တစ္ခုတစ္ေလမွ် မျပဳလုပ္ေသးတာ ေတြ႕ရတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အေရွ႕ပိုင္းနယ္စပ္ေတြမွာ ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြေပၚမူတည္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းမႈထိန္းသိမ္းေရးကုလတပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ေစလႊတ္ဖို႔ ကိစၥမွာလည္း အျငင္းပြားမႈရိွေနဆဲ။

    လာမည့္ႏွစ္ဟာ Srebrenica မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္မႈ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေျမာက္အထိမ္းအမွတ္ က်င္းပပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္မႈကိုလည္း ကုလသမဂၢကေနပဲ တင္ႀကိဳတြက္ဆ သတိေပးခဲ့တာပါ။ Srebrenica ကို ေရာက္ခဲ့တဲ့ ဘက္မလိုက္အုပ္စုေခါင္းေဆာင္ Diego Arria က ေျပာဆိုခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီက အေျခအေနဆိုးေနမႈအေပၚ ႏိုင္ငံတကာအသုိင္းအ၀ိုင္းက တလြဲဖြင့္ဆိုမိၿပီး အေရးယူဖို႔ စိတ္မ၀င္စားတာ၊ အေရးမယူႏိုင္ခဲ့တာကို သူ ေတြ႕ရိွသြားခဲ့တယ္။ သူက မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္ျခင္းထံ တေရြ႕ေရြ႕နီးကပ္လာေနေၾကာင္း ၁၉၉၃ ခုႏွစ္က ေျပာဆိုခဲ့တယ္။ ေျပာၿပီး ၂ ႏွစ္အၾကာ အဲ့ဒီႏိုင္ငံစစ္တပ္က  လူႀကီး ကေလးအပါအ၀င္ လူေပါင္း ၈၀၀၀ ေက်ာ္ကို ၂ ရက္အတြင္း သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းဟာ ႀကိဳတင္သိျမင္ေနေသာ္လည္း ကာကြယ္ဖို႔ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီပ်က္ကြက္မႈအတြက္ ရွက္ရြံ႕ဦးညႊတ္ဖုိ႔ ေၾကာက္ရြံ႕ပါတယ္ဆိုတဲ့ အမွန္တရားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားဖို႔ ေခါင္းေရွာင္ေနၾကတယ္။ လက္ရိွ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕၀င္ေတြဟာ ဒီလိုဘဲ ျဖစ္လာေတာ့မွာလား ?

    ႏိုင္ငံတကာအျမင္ကြဲလြဲမႈရဲ႕ ေမ့ေပ်ာက္ခံဓားစာခံမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ “Srebrenica က ၀ိညာဥ္ ၈၀၀၀” အတြင္း လူသူမသိ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို ေပါင္းထည့္ လိုက္ေတာ့မွာလား ?

    ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအစိပ္အပိုင္းတစ္ရပ္အေပၚ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈကို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမားအေပါင္းက အဆံုးသတ္ေထာက္ျပသြားဖို႔ အေရးႀကီးဆံုး အခ်ိန္အခါေရာက္ေနပါၿပီ။ ဘာမွမလုပ္ၾကရင္ – ဒီျပႆနာထဲ လက္တြဲပူးေပါင္းေျဖရွင္းဖို႔ ပ်က္ကြက္ရင္ – အၾကမ္းဖက္ဖို႔ စိုင္းျပင္းထားၿပီးျဖစ္တဲ့ အဲ့ဒီအသိအျမင္ေတြကို မေဆးေၾကာေပးရင္ – ေလာကရဲ႕အဆိုးဆံုးဒုစရိုက္မႈထဲ ပါ၀င္ပတ္သက္သြားတဲ့ သမုိင္းတရားခံေတြ ျဖစ္သြားႏိုင္စရာရိွပါေၾကာင္း သံုးသပ္တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

    Foreign Policy တြင္ေဖာ္ျပေသာ Andre Malerba ၏ “Preventing the Next Genocide” ေ၀ဖန္ေရးေဆာင္းပါးကို “ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္” မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေရးသားသည္။

    =================
    ** M-Media ၏ မူပိုင္ သတင္း/ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ဘာသာျပန္ မ်ားကို အြန္လိုင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာကူးယူေဖာ္ျပႏို္င္ပါသည္။ ကူးယူေဖာ္ျပသူမ်ားအေနျဖင့္ M-Media မူရင္းလင့္ခ္ကို ထည့္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။

    M-Media ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရိွဘဲ စီးပြားျဖစ္ ထုတ္ေဝေသာ Print Media မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္းမ်ား လုံးဝ ခြင့္မျပဳပါ။
    ဆက္သြယ္ရန္ [email protected]