ေဆာင္းပါးရွင္- ေမာင္သန္းေဆြ (ထား၀ယ္)
ေတာင္သမန္အင္းကိုျဖတ္၍ တည္ေဆာက္ထားေသာ သမိုင္္း၀င္တံတားႀကီးကို ေတာင္သမန္တံတားဟု မေခၚၾကဘဲ တံတားဒါယကာ စာေရးေတာ္ႀကီး ဦးပိန္ႏွင့္တြဲ၍ ဦးပိန္တံတားဟုသာ ေခၚၾက ပါသည္။ (ေတာင္သမန္ကိုလည္း အခ်ိဳ႕က ေတာင္တမန္ဟုေခၚသည္။)
ပုဂံမင္းတရား လက္ထက္ ေတာ္တြင္ ၿမိဳ႕၀န္ဘိုင္ဆပ္၏ ၿမိဳ႕စာေရးမွာ ဦးပိန္ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕၀န္ဘိုင္ဆပ္အေၾကာင္းကို စာေရးသူ ေရးသည့္ သမိုင္းသံသရာ စာအုပ္တြင္ ” ပုဂံမင္းလက္ထက္ ၿမိဳ႕၀န္ဘိုင္ဆပ္၏မ်ိဳးရုိး ” ေခါင္းစဥ္ ျဖင္ပါသည္။
ထိုေဆာင္းပါး၏ အဓိက ေဖာ္ျပခ်က္မွာၿမိဳ႕၀န္ဘိုင္ဆပ္သည္ ပသီ(ယခုေခတ္ ေခၚ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္)ျဖစ္ေသာ္လည္း အိႏိၵယႏိုင္ငံသား မဟုတ္၊ သူ၏မ်ိဳးရိုးမွာ မဏိပူရ၊ ကူကီခ်င္း၊ ကသဲ(ကသည္း) ေစာ္ဘြားမ်ိဳးရုိးျဖစ္ျပီး ကသဲ(ကသည္း) ေစာ္ဘြား” သနာဟံ “၏ ညီေတာ္ေစာ္ ဘြား ” ဇင္ကြဲတာပံ ”သည္ ၿမိဳ႕၀န္ဘိုင္ဆပ္၏ အဘိုးအရင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူ၏ အမည္အရင္းမွာ ဘိုင္ဆပ္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ” ေဆရက္ခန္ ” ေခၚေၾကာင္း၊ ”ဘိုင္” ဆိုသည္မွာ သူတို႔ဘာသာ စကား အရ ”အစ္ကို”ဟု သေဘာရ၍ “ဆပ္”ဆိုသည္မွာ”ဆရာ” ဟုသေဘာရ ေၾကာင္း၊ သို႕ျဖစ္၍ ”ဘိုင္ဆပ္” ဆိုသည္မွာ”အစ္ကိ္ုဆရာ”ဟု အဓိပၸာယ္ရသျဖင့္ တမင္ပင္ အထက္စီးျဖင့္ေခၚေစျခင္း ျဖစ္ဟန္တူေၾကာင္း ေရးသားခဲ့ပါသည္။
အမွန္မွာ ဘိုင္ဆပ္၏ ျမန္မာ အမည္သည္ ဦးေအာင္္ျမတ္ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ၏သမီးမွေမြးေသာ သား၏သားျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီး(မန္း) ကေရးခဲ့သည္ကို ကိုးကား၍ ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ စာေရးဆရာမ်ားက ” ေတာင္သမန္(အင္း)တစ္ဖက္တြင္ ပသီအမ်ားအျပား ေနထိုင္ၾကသည့္ ဗုန္းအိုးရြာရွိသည္။ ဘိုင္ဆပ္တို႔က ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ အာဏာ သိမ္းလိုေသာအခါ အလြယ္တကူ ပသီမ်ားလာေရာက္၍ ကူညီရန္ ဦးပိန္တံတားကို ေဆာက္လုပ္ ျခင္းျဖစ္သည္။ ” ဟုေရးသားခဲ့ၾကသည္။
ထိုေရးသားခ်က္မွာ အေျခအျမစ္ မခိိုင္လံုေသာ ေရးသား ခ်က္သာျဖစ္သည္ဟု ဆိုခ်င္သည္။ ထိုစဥ္က ၿမိဳ႕၀န္ဘိုင္ဆပ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕စာေရး ဦးပိန္တို႕စိတ္ထဲတြင္ မည္သို႕ရွိမည္ကို မသိရေသာ္လည္း ၿမိဳ႕၀န္ႏွင့္ ၿမိဳ႕စာေရးဆိုသူတို႕မွာ ခြဲျခား၍ မရေသာသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တစ္စိတ္တစ္၀မ္းတည္းသာျဖစ္မည္။ ၿမိဳ႕၀န္၏ အလိုကို ၿမိဳ႕စာေရးက မေက်ာ္လႊားႏုိင္ ေပ။ ဦးပိန္သည္လည္း ပသီ(အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္)ျဖစ္သည္။
စာေရးသူအေနျဖင့္ ေတာင္သမန္ အင္းကိုျဖတ္၍ ေဆာက္ထားေသာ တံတား တစ္ဖက္တြင္ရွိသည့္ ဗုန္းအိုးရြာမွ လူမ်ားက အမရပူရ ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ အလြယ္တကူ လာ၍ အာဏာသိမ္းရန္၊ ကူညီရန္ ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို သေဘာမေတြ႕ ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုတစ္ဖက္ရြာမွ အမရပူရ ထီးနန္းသို႔ ကုန္းေၾကာင္းျဖင့္ ပတ္လာလွ်င္ ထိုတံတားမွျဖတ္၍ လာသည္ထက္ နီးသည္ကို ေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ ပါသည္။ တံတားၾကီး မ ေဆာက္ခင္ ဆာအာသာ ဖယ္ယာ ေခါင္းေဆာင္ေသာၿဗိတိသွ်ိ သံအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ အင္း၀ၿမိဳ႕သို႕ လာၾက စဥ္က ေတာင္သမန္အင္းကို သူတို႔ပိုင္ သေဘၤာျဖင့္ျဖတ္ျပီး ၀င္လာၾကသည္မွာ နန္းေတာ္ၿမိဳ႕ရုိး အထိ ေပါက္ခဲ့သည္ဆိုေသာ သမိုင္းေၾကာင္းရွိသည္။
တံတားႀကီးေဆာက္ၿပီးခ့ဲသည့္ေနာက္တြင္ နယ္ခ်ဲ႕ သေဘၤာမ်ားနန္းေတာ္ဦးအထိ မေရာက္ႏုိင္ေတာ့ေပဟု ဆိုပါသည္။ အိမ္ေရွ႕စံညီေတာ္ကေနာင္မင္းက ေနာင္ေတာ္မင္းတုန္းမင္းတရား အမရပူရနန္းမွမႏ ၱေလးသို႕ ထီးေရာနန္းပါေျပာင္း ရျခင္းကို ေထာက္ခံျခင္းမွာ အေၾကာင္းရွိသည္။ သကၠရာဇ္ ၁၂၁၇ ခုႏွစ္၊ ၀ါေခါင္လတြင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွ ၿဗိတ္ိသွ်အစိုးရက အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကေစလႊတ္သည့္ သံ ေတာ္တို႕တြင္ ရာဇသံလက္ေဆာင္ေတာ္မ်ားႏွင့္ မွဴးႀကီးမတ္ႀကီးတို႕ကို ေစလႊတ္ ပါမည္ဟု ေလွ်ာက္ ထားလိုက္ရင္းအတိုင္း၊ အဂၤလိပ္၀န္ႀကီး ဆာအာသာဖယ္ယာပင္ ေခါင္းေဆာင္၍ အရာရွိ၁၇ေယာက္၊ လူငယ္ ၁၄၀၊ ေဂၚယာစစ္ပိုင္ ၁၀၀၊ ဘင္ခရာအၿငိမ့္တီး ေဂၚယာ ၁၅၊ လူငယ္ေနာက္ပါ ၁၇၀၊ ျမင္း ႏွင့္ ျမင္းစီး ၁၅၊ စုစုအမႈထမ္းလူငယ္ ၄၄၀၊ ၂စု ၄၅၇၊ မီးသေဘၤာ ၂စီး၊ တြဲသမၺန္ႀကီး ၂စင္းႏွင့္ လာ ေရာက္ရာ ျမန္မာအဖြဲ ႔ကမ မလြန္္ၿမိဳ႕မွ ႀကိဳဆိုရပါသည္။
လမ္းစဥ္တစ္ေလွ်ာက္၌လည္း ထြက္၍ႀကိဳဆိုၾကရသည္။ အရွင့္နန္းမေတာ္ဘုရား၀န္၊ အေကာက္၀န္၊ ေရႊတိုက္၀န္၊ ေဖာင္၀န္စာေရးႀကီး၊ သေဘၤာစာေရးႀကီးတို႕က ေက်ာက္တစ္လံုးမွေန၍ ခတ္ေလွာ္ေတာ္၊ ေလွေလွာ္ေတာ္၊ ေလွေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ႏွင့္ ႀကိဳယူသည္။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ သံတဲသို႕ေရာက္လွ်င္ ၀န္ႀကီး၊ ၀န္ေထာက္တို႕က ႏႈတ္ခြန္းဆက္သသည္။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ သံတဲမွ ေတာင္သမန္သံတဲသို႔ သံတို႕စီးသည့္ မီးသေဘၤာ ၂ စင္း၊ ဆြဲသမၺန္ႀကီး ၂ စင္း၊ ခတ္ေလွ၊ ေလွာ္ေလွမ်ားႏွင့္ ျမစ္ငယ္၀၊ ေရႊၾကဴးေပါက္လမ္းမွ ေတာင္သမန္ အင္းအတြင္းသို႔၀င္လာ၍ မေကြးၿမိဳ႕စား ၀န္ႀကီး အစရွိေသာ ျမန္မာအရာရွိတို႕က ႀကိဳဆုိေဆာင္ယူ သည္။
ဤသို႕ ဆာအာသာဖယ္ယာတို႕သံအဖြဲ႕၊ မီးသေဘၤာ ၂စင္း၊ ဆြဲသမၺန္ႀကီး ၂စင္းျဖင့္ ၀ါေခါင္လ ေတာင္သမန္အင္း ေရျပည့္ေနခ်ိန္တြင္ ၀င္ေရာက္လာသည္ကို အိမ္ေရွ႕စံ ကေနာင္မင္း မည္သို႕မွ် ဘ၀င္မက်ဟု ဆိုေလသည္။ အမရပူရနန္းေတာ္သို႕ ေတာင္သမန္ ဦးပိန္တံတားႀကီး ခံေန၍သာ ကပ္ျပီး ေရာက္မလာႏိုင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမရပူရထီးနန္းတြင္ ဆက္လက္စိုးစံပါက မိုးတြင္း လမ်ားတြင္ရန္သူအဂၤလိပ္တို႕ ထီးနန္္းအနီးအထိေရလမ္းမွ ၀င္ေရာက္လာႏိုင္သည္ကိုေတြးမိ၍ မႏ ၱေလးေတာင္ေျခသို႕ ထီးနန္းေရာၿမိဳ႕ပါေျပာင္းရန္ေနာင္ေတာ္မင္းတရားႀကီး၏ အၾကံကိုေထာက္ ခံျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆိုပါသည္။
တကၠသိုလ္ေန၀င္းဘာသာျပန္္သည့္အင္း၀ေရာက္ ျဗိတိသွ်သံစာအုပ္ တြင္လည္း ”အမရပူရၿမိဳ႕ ပတ္၀န္းက်င္ကို တစ္ႏွစ္လွ်င္ ႏွစ္လေက်ာ္ ေရလႊမ္းမိုး လွ်က္ရွိရာ လူအ မ်ားစီးပြားေရးအတြက္ကုန္ပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယူျဖတ္သန္း သြားလာရန္အတြက္ အေျမာ္အျမင္ႀကီး စြာျဖင့္တံတားႀကီး ေဆာက္လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္္ေပသည္။” ဟု သူ႔ေဆာင္းပါးတြင္ အတိအလင္းေဖာ္ျပ ထားပါသည္။
ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ (၁၄) အမရပူရၿမိဳ႕အေၾကာင္းတြင္ “ပုဂံမင္းလက္ထက္က ၿမိဳ႕စာေရးေမာင္ပိန္သည္ ထိုအင္းကိုျဖတ္၍ သင္သားတံတားႀကီးတစ္ခု ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းခဲ့ရာ ယခုတိုင္ ရွိေသးသည္။ ေတာင္သမန္အင္းတစ္ဖက္တြင္ ပုဂံမင္း တည္ထားခဲ့ေသာ ေက်ာက္ေတာ္ ႀကီးဘုရားရွိသည္။” ဟု ေဖာ္ျပထားရာ ပသီ(အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္)တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ၿမဳိ႕စာေရး ဦးပိန္သည္ ေစတနာဆႏၵ အေလ်ာက္ တံတားေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းရာတြင္ တံတားတစ္ဖက္တစ္ ခ်က္ရွိ ရြာမ်ားမွ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား လြယ္လင့္တကူ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းစြာ ဘုရားဖူးသြား ႏိုင္ေစရန္ ေစတနာကိုလည္း မည္သူမွ် ျငင္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါဟု ျမန္မာ့ စြယ္စံုက်မ္းက ေဆာက္ လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့ ရျခင္းအေၾကာင္းကိုေဖာ္ျပထားပါသည္။
ဦးပိန္ေဆာက္လုပ္ခဲ့သည္မွာ ေတာင္သမန္အင္းကိုျဖတ္သည့္ တံတားႀကီးတစ္စင္းသာမကဘဲ စက်င္၀ေခ်ာင္း ကိုျဖတ္လ်က္ ေတာင္ႀကီး တံတား၊ ပန္းဘဲတံတား၊ မဂၤလာအေျမွာက္ဗံုးအိုးဗံုေထာင္ တံတား၊ စက်င္တံတား၊ ေရႊေလး တံတား၊ ေတာင္ျမင့္ တံတား၊ ေရႊေတာင္တံတား၊ ဂ်င္းကုန္းတံတား၊ ေရႊတံုးတံတား၊ ၾကက္ေမြးတံတား စသည့္တံတား ၁၀စင္းကိုလည္း ေဆာက္္ လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။
ထိုတံတားမ်ားအနက္ သြားလာ၍လြယ္ကူေသာ တံတားမ်ားကို စာေရးသူကိုယ္တိုင္ လိုက္ၾကည့္ခဲ့ ဖူးပါသည္။ တံတားမ်ားေဆာက္ရန္ လိုအပ္ေသာပန္းပဲသမားမ်ားႏွင့္ လက္သမားမ်ားေနထိုင္ရန္ ပန္းပဲရြာႏွင့္လက္သမားရြာကုိလည္း တည္ေပးခဲ့သည္ဆိုသည္။ ဦးပြားဘုရားအေနာက္ဘက္၌ ေရ ကန္တစ္ကန္၊ ဘုရားႀကီးလိပ္ကန္တို႕ကိုလည္း တူးေဖာ္လွဴဒါန္းေပးခဲ့ေလသည္။
အမရပူရၿမိဳ႕သစ္ တည္ေသာအခါ အင္း၀နန္းေတာ္ေဟာင္းမွ တိုင္ႏွင့္သစ္သားမ်ားကိုယူ၍တံတားေဆာက္လုပ္သည္ ဆိုေသာ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ရွိသည္။ ဟုတ္မဟုတ္ မေျပာႏိုင္ပါ။ သို႕ေသာ္ဦးပိန္သည ္တံတားမ်ား ေဆာက္လုပ္ရန္အတြက္ ကၽြန္းသစ္ခုတ္ ခြင့္ရရွိသည္။ ျမစ္ေရႀကီးေသာအခါ ကၽြန္းသစ္မ်ားကိုေဖာင္ ဖြဲ႕ျပီး သယ္ေဆာင္ခဲ့ရသည္ဟု အမရပူရေရာက္ အဂၤလိပ္သံမွဴးဟင္နရီထူးက တံတားႀကီးပံုတူကို ေရးဆြဲေဖာ္ျပျပီး ေရးခဲ့သည္ဟု ဆရာႀကီးဦးေမာင္ေမာင္တင္ (မဟာ၀ိဇၨာ) က ေျပာဖူးသည္။ စာေရးသူအေနျဖင့္ဟင္နရီထူး ေရးဆြဲသည့္ ပံုကိုျမင္ဖူးေသာ္လည္း ေရးခဲ့သည့္စာကိုမဖတ္ဖူးပါ။ သို႕ေသာ္ တကၠသိုလ္ေန၀င္း ဘာသာျပန္ အင္း၀ေရာက္ၿဗိတိသွ်သံ စာအုပ္တြင္ “တံတားႀကီးသည္ အသစ္ စက္စက္ျဖစ္ျပီး ကၽြန္း၀ရန္တာႏွစ္ဖက္တြင္ ပန္းပုပန္းႏြယ္တို႕ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည္” ဟု အတိအက်ေဖာ္ျပထား ပါသည္။
သမိုင္းပါေမာကၡေဒါက္တာေက်ာ္သက္ေရးသားသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသမိုင္းစာ အုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၃၇၄ တြင္ပုဂံမင္း (၁၈၄၆-၁၈၅၂)ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး “ပုဂံမင္းသည္စကုတြင္ ဆည္ေျမာင္းကန္ေခ်ာင္းမ်ားကို ေဖာက္လုပ္သည္။ ထိုေဒသမ်ားတြင္ ေစတီပုထုိးတည္ထားသည္။ သာသနာ့ေဘာင္သို႕ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို သြတ္သြင္းခ်ီးျမွင့္၍ သာသနာ့ဒါယကာအျဖစ္ ခံယူခဲ့သည္။ ေညာင္ ေရႊေစာ္ဘြား၏ သမီးေတာ္ႏွင့္ လက္ဆက္သည္။ သူပုန္ထျခင္းကို ၿငိမ္သက္ပိျပားေအာင္ ျပဳလုပ္သည္။ တရုတ္ႏုိင္ငံမွ သံတမန္အဖြဲ႕ကို တန္းတူႏုိင္ငံမွေစလႊတ္ေသာ သံအဖြဲ႕ကဲ့သို႕ လက္ခံျပဳစု သည္။ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားက ပုဂံမင္း၏အေၾကာင္းကိုေျပာဆိုသည္မွာ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုမူကြဲေလသည္။
၎တို႕အဆိုအရထင္ရွားသည့္အခ်က္ကား ပုဂံမင္းသည္တန္ခိုးအာဏာကို အလြဲသံုးစားျပဳသည္ ကိုလည္းေကာင္း၊ တိုင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ျခင္းမျပဳဟုလည္းေကာင္း ဆိုၾကေသာအခ်က္ ျဖစ္သည္။ တိုင္းေရးျပည္ရာကို မင္းကလ်စ္လ်ဴရႈထားသည့္အတြက္ တန္ခိုးအာဏာကိုအလြဲသံုးစား ၍ ေဟာ့ရမ္းမႈျပဳက်င့္သူမ်ားေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ဥပမာ-အမရပူရၿမိဳ႕၀န္ျဖစ္ေသာပသီေမာင္ဘိုင္္ဆပ္ ႏွင့္ေမာင္ပိန္ကဲ့သို႕ေသာ ေဟာ့ရမ္းသူမ်ား ေပၚေပါက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။”
တစ္ဖန္စာမ်က္ႏွာ(၃၇၅)တြင္”…..ေနာက္ဆံုးတြင္အမ်ားျပည္သူတို႕သည္ အေၾကာင္းစံုကို သိၾက၍ ၎တို႕ႏွစ္ဦးလြန္စြာမုန္းတီးလာေသာအခါ ျပည္သူတို႕ေက်နပ္ေစရန္ ပုဂံမင္းကကြပ္မ်က္သုတ္သင္ ေလသည္။” ဟု ေဒါက္တာေက်ာ္သက္က တင္ျပထားပါသည္။
ေဒါက္တာေက်ာ္သက္၏တင္ျပထားခ်က္သည္ ယထာဘူတက်မည္ ထင္ပါသည္။ ၿမိဳ႕၀န္ဘိုင္ဆပ္၊ ဦးပိန္ႏွင့္ ပုဂံမင္းသားတို႕သည္ ငယ္စဥ္က ေတာင္သမန္အင္း အေနာက္ဘက္ရွိဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္ စာအတူသင္ခဲ့ၾကသည္။ ဘိုင္ဆပ္သည္ ပုဂံမင္း၏လူပ်ိဳေတာ္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး မင္းသားအလိုက်ေဆာင္ရြက္ခစားရသူျဖစ္သည္။
ပုဂံမင္းနန္းတက္ေသာအခါ ဘိုင္ဆပ္၏အရည္အေသြးကိုငယ္စဥ္ကပင္သိ၍ ၿမိဳ႕၀န္ခန္႕ၿပီး ဦးပိန္ကို ၿမိဳ႕စားေရးခန္႕အပ္ခဲ့ေလသည္။ ဘိုင္ဆပ္အေၾကာင္းကို ယခင္ေဆာင္းပါးတြင္ ေရးသင့္သေလာက္ ေရးၿပီးၿပီးျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ၿမိဳ႕စာေရး ဦးပိန္အေၾကာင္းကိုသာ ဆက္လက္ေဖာ္ျပလိုပါသည္။
ဦးပိန္သည္(၁၁၆၈-၁၂၁၃)လည္း မဏိပူရ ကသဲ(ကသည္း) သူၾကြယ္မ်ိဳးရုိးမွ ဆင္းသက္လာသူျဖစ္ သည္။ စာေရးသူက အထက္တြင္ ဦးပိန္၏ေကာင္းမႈမွာ ေရကန္ႏွစ္ကန္သာ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုေသာ္ လည္း သူ႕အဆက္အႏြယ္တို႕၏ ေျပာျပခ်က္အရ ဦးပိန္သည္ ေတာင္သမန္ တံတားႀကီး အပါအ၀င္ တံတား ၁၁စင္း၊ ေရကန္ ၁၁ကန္ ေကာင္းမႈျပဳခဲ႔သည္ဟုဆိုပါသည္။ ဦးပိန္တြင္ ေဒၚခင္ခင္ႀကီး၊ ေဒၚေဒၚစိန္၊ ေဒၚငယ္ႏွင့္ အျခားအမည္မသိ ဇနီး ၄ ဦးရွိသည္ဆိုသည္။ ေဒၚခင္ခင္ႀကီးမွ သူႀကီး ဦးဥာဏ္ကိုေမြးသည္။ ေဒၚေဒၚစိန္မွ ဦးသာရႊန္းဆိုသူကို ေမြးသည္။ ေဒၚငယ္မွ ဦးေဖလင္းႏွင့္ ဦးသာခ်စ္ကယ္တို႕ကို ေမြးသည္။ အမည္မသိ ဇနီးမွ ဦးရွင္ႏွင့္ဦးဖိုးသင္တို႕ကို ေမြးသည္ဆို္ရာ ဦးပိန္၌ သား ၆ ေယာက္သာရွိၿပီး သမီးရွိပံုမရေပ။ ထိုသား ၆ ေယာက္မွ ဆင္းသက္လာသည္မွာ ေျမး၊ ျမစ္၊ တီ၊ တြတ္၊ ကၽြတ္၊ ဆက္သို႕ပင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ထိုမွ်ပင္ကမည္မဟုတ္ပါ။ ဦးပိန္ ၏အဆက္အႏြယ္မ်ားသည္ ယခုအခါ ဦးေရအားျဖင့္ ၁၀၀ခန္႕မက ရွိမည္ဟုဆိုပါသည္။
ဤေဆာင္းပါးကိုေရးရျခင္းျဖစ္သည္မွာ ေတာင္သမန္ တံတား ဒါယကာဦးပိန္ဘက္မွ အေကာင္းျမင္ ၀ါဒတစ္ခု တည္းျဖင့္ ေရးသားျခင္း မဟုတ္ပါ။ ၿမိဳ႕၀န္ဘိုင္ဆပ္ႏွင့္ ဦးပိန္တို႕သည္ ပသီ(အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္) ျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း အိႏိၵယမွလာသူမ်ား မဟုတ္။ မဏိပူရ၊ ကူကီခ်င္း၊ ကသဲ(ကသည္း)၊ ေစာ္ဘြား မ်ိဳး၊ သူႄကြယ္မ်ိဳးတို႕မွ ဆင္းသက္လာသူမ်ားျဖစ္သည္ဆိုသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ မင္းလိုလိုက္ မင္းႀကိဳက္ေဆာင္ရာတြင္ ၿမိဳ႕၀န္ႏွင့္ၿမိဳ႕စာေရးတို႕ျဖစ္၍ အခြင့္အေရးယူေကာင္းယူႏိုင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ေတာင္သမန္အင္းကိုျဖတ္၍ တံတားႀကီးေဆာက္ရာ၌အာဏာသိမ္းရန္ ၾကံစည္သည္ဟူေသာ အေရးအသားသမိုင္းတြင္ ရွာ၍ပင္မေတြ႕ရဆိုသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊
ဘိုင္ဆပ္ႏွင့္ ဦးပိန္တို႕ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္သင့္၍ ကြပ္မ်က္ခံရျပီးေနာက္ ဘုရင့္ေယာက္ဖဦးေက်ာက္လံုး ၿမိဳ႕၀န္ျဖစ္လာျခင္းျဖင့္ ထိုသူ ႏွစ္ဦး အေပၚ အထင္အျမင္ လြဲမွားေစေသာ အေရးအသားမ်ား မည္သည့္ဘက္မွ လာခဲ့သည္ကို သိရ္ွိေလာက္ပါသည္။ ပုဂံမင္း သစၥာခံ ဘက္ေတာ္သား ဆူးေျငာင့္ခလုတ္အားလံုးကို ေတာရွင္းထားၿပီး ေသာေၾကာင့္သာ ပုဂံမင္းကိုလြယ္လင့္တကူ နန္းခ်ႏုိင္ခဲ့သည္ဟု ေျပာႏုိင္္ပါသည္ဆိုသည့္အေၾကာင္း တို႕ကို ေဖာ္ျပလို၍ ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ တံတားႀကီးမ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳးအနက္၊ ယေန႕ အမရပူရမွေတာင္္သမန္တံတားႀကီးဟုပင္ ေခၚေခၚ ဤတံတားႀကီးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္ လည္းေက်ာ္ၾကား၊ ကမာၻႏွင့္ ခ်ီ၍လည္းေက်ာ္ၾကားေသာ တံတားႀကီးျဖစ္ ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕လာသည့္ တိုင္းတစ္ပါးသား တိုးရစ္မ်ား ကလည္း ဤ တံတားႀကီးကို လာၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ လာၾကည့္ၾက ရသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာနမွလည္း တံတားႀကီး၏တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးကို တာ၀န္ယူ၍ ေစာင့္ေရွာက္ေနရသည္။ လူအမ်ား ကလည္း ၀ိုင္း၀န္းကူညီေစာင့္ေရွာက္ၾကရမည္။ (တစ္ေလာက တိုင္တစ္တိုင္တြင္ ေဆးလိပ္ မီးထည့္ ခဲ့၍ ထိုတိုင္မီးေလာင္ သြားရသည္။) မည္သို႕ပင္ဆိုေစ ေတာင္သမန္အင္းႏွင့္ အင္းျဖတ္တံတား၊ တံတားဒါယကာ ဦးပိန္တို႕၏ အမည္မ်ားကိုကားတြဲလ်က္ အစဥ္သတိရေနၾကမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။
ေမာင္သန္းေဆြ၊ ထား၀ယ္၊
ကိုးကားခ်က္
၁။ ကုန္းေဘာင္ဆက္ မဟာရာဇ၀င္ေတာ္ႀကီး(တတိယတြဲ)
၂။ ေမာင္သန္းေဆြ (ထား၀ယ္)
ထီးဓေလ့၊ နန္းဓေလ့
၃။ တကၠသိုလ္ေန၀င္း အင္း၀ေရာက္ ၿဗိတိသွ်သံ(ဘာသာျပန္)
၄။ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ ၁၄
၅။ ေဒါက္တာေက်ာ္သက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္း
၆။ ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီး(မန္း) ဘိုင္ဆပ္၏ ျမန္မာအမည္ ဦးေအာင္ျမတ္အေၾကာင္းစာတမ္း
၇။ ေမာင္ျမသန္း ေမာင္၀မ္ဆန္း(သံျဖဴဇရပ္)သို႕ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ
၈။ ဦးပိန္အႏြယ္ဆက္မ်ား ျပဳစုထားသည့္ စာေရးေတာ္ႀကီးဦးပိန္၏ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ဇယား
၂၀၁၅ ဇြန္လ ထုတ္ ေရႊအျမဳေတ မဂဇင္းမွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
