သခင္ မင္းညဳိ (ေခၚ) ဦးေက်ာ္ေအး (ေခၚ) ႐ႈိက္ခ္မုဟမၼဒ္မူစာ ကုိ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၉၁၅ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ(၂၀)ရက္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၇၆ ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္ လျပည့္ေက်ာ္ (၉) ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႔ နံနက္ (၄)နာရီတြင္ အဘ ဦးသာဒင္(ပန္းရံ ဆရာႀကီး)၊ အမိ ေဒၚေရႊရင့္ (ေရႊေဘာ္ကြၽန္း သူ) တုိ႔ထံမွ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ေရႊကူ ၿမဳိ႕နယ္၊ ကြၽန္းေတာ္ရြာ (ဘုမၼိေဇယ်-ေရႊေဘာ္ကြၽန္း)တြင္ ဖြားျမင္သည္။ ေမြးခ်င္း ေလးဦးအနက္ ဒုတိယေျမာက္ သားျဖစ္သည္။
ကြၽန္းေတာ္ရြာတြင္ အဂၤလိပ္အစုိးရေခတ္ ဆရာ ဦးေတဇေက်ာင္းဇရပ္တြင္ တတိယတန္းအထိ ပညာသင္ ယူခဲ့သည္။ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕ရွိ အစုိးရျမဴနီစပယ္ေက်ာင္း (ေခၚ) ဆရာႀကီး ဦးေသာင္းေက်ာ္တြင္ စတုတၳတန္းအထိ ပညာ သင္ယူခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျမဴနီစပယ္အလယ္တန္းေက်ာင္း တြင္ စတုတၳတန္းမွ သတၱမတန္းထိကုိ ဆရာႀကီး ဦးလြန္းေျပ၊ ေဒၚေအးလႈိင္၊ ဦးစိန္ေဖ၊ ဦးထြန္းစိန္၊ ဆရာႀကီး ဦးငယ္၊ ဆရာမ ေဒၚစိန္ၾကဴ၊ ဦးဘရီ တုိ႔ထံမွ သင္ယူခဲ့ သည္။ စာ စဖတ္တတ္စဥ္ကပင္ ျမန္မာရာဇ၀င္စာအုပ္မ်ားကုိ အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ဖတ္႐ႈခဲ့သည္။ အူရဒူစာေပကုိ စတုတၳတန္းထိ သင္ၾကားခဲ့ၿပီး အူရဒူမစၥတာဂဖားက စာ စစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၂ ခုႏွစ္တြင္ မူလတန္းဆရာျဖစ္သင္တန္းကုိ ေတာႀကိဳေတာင္ၾကားမ်ား ျဖတ္၍ အခက္အခဲမ်ားၾကား မွ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား သြားေရာက္ သင္ယူခဲ့ရသည္။
သခင္လႈပ္ရွားမႈ
—————–
ကခ်င္ျပည္နယ္ ဟူ၍ပင္ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မျဖစ္ေပၚေသးသည့္ ၁၉၃၀-၄၀ ခုႏွစ္ကာလတြင္ ျမစ္ႀကီးနား၊ ဗန္းေမာ္ စသည့္ ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ နယ္ျခားေဒသဥပေဒ (Frontier Act) ပုဒ္မ-၂ အရ ၂၄ နာရီအတြင္း ျပည္မသုိ႔ နယ္ႏွင္ဒဏ္ေပးႏုိင္သည့္ ဥပေဒ ၿခိမ္းေျခာက္ေနခ်ိန္ ျဖစ္ သည္။ ျပည္မတြင္လည္း ဒုိ႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးႏွင့္ နဂါးနီ စာေပတုိ႔၏ လႈံ႕ေဆာ္မႈေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားစိတ္ဓာတ္ တ ဟုန္ထုိး ျမင့္တက္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ နယ္ျခားေဒတြင္မူ နယ္ ခ်ဲ႕လက္ပါးေစမ်ား ဘုန္းမီးေနလ ထြန္းေတာက္ေနေသာ ကာလျဖစ္သည္။ ထုိကာလ `နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊ လြတ္ လပ္ေရး´ အသံမ်ား ဟပင္ မဟရဲၾကခ်ိန္တြင္ စတီးဘရား သားကုမၸဏီမွ ဦးသီလ (အထက္အရာရွိ အဂၤလိပ္ကျပား ႏွင့္ စကားမ်ားၿပီး မ်က္ႏွာကုိထုိးၿပီး လခပင္ မယူဘဲ ေျပာင္းလာခဲ့သူ)သည္ ဗ်ဴ႐ုိကရက္ဆန္႔က်င္ေရး၊ အမ်ဳိးသား စိတ္ဓာတ္ထြန္းကားေရးမ်ားကုိ မႏၲေလး သူရိယသတင္းစာ တြင္ လက္သံေျပာင္စြာပင္ အဆက္မျပတ္ လႈံ႕ေဆာ္ေရးသား ေလသည္။ ေနာင္တြင္ သခင္မင္းညိဳျဖစ္လာမည့္ ေမာင္ေက်ာ္ေအးသည္ ၎ပုဂၢိဳလ္ႀကီးႏွင့္ ဆက္စပ္မိရာမွ အဂၤလိပ္ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓာတ္မ်ား စတင္တက္ႂကြလာ ေတာ့သည္။ ထုိမွတဆင့္ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာလတြင္ လူ(၇)ဦးႏွင့္ သဃၤန္း၀တ္တစ္ပါးတုိ႔ ပါ၀င္သည့္ ”ဗန္း ေမာ္စီရင္စု-ဒုိ႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး ကလပ္စည္း” ကုိ စတင္ ဖဲြ႕စည္းလုိက္သည္။ ၎တုိ႔မွာ –
၁။ ဦးသီလ (နာယက)
၂။ သခင္ဗဦး (အက်ဳိးေဆာင္)
၃။ သခင္မႀကီး မႈံ
၄။ သခင္ျမရင္
၅။ ကုိစိန္-လခစား ၀န္ထမ္း၊ လွ်ဳိ႕၀ွက္အမည္(သခင္ဗဖုိး)
၆။ သခင္ဥတၱမ (လူ၀တ္လဲၿပီးေနာက္ – သခင္စိန္)
၇။ သခင္မင္းညိဳ (အသက္အငယ္ဆုံး)
၈။ ရဲဘုိးေအာင္ တုိ႔ ျဖစ္သည္။
ဧည့္သည္အျဖစ္ ေရႊကူၿမဳိ႕ ခုန္ခမ္းရပ္မွ သခင္ ေက်ာ္ရ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ၎သခင္အစုကို မင္းတုိင္ပင္အမတ္ ဆရာထီး၊ ေရွ႕ေန ဦးေစာရီ၊ စာေရးႀကီး ကုိခင္ေမာင္ႏွင့္ သိမ္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦး၀ါသ၀(သခင္မင္းညိဳ ဖခင္ႏွင့္ ဆရာရင္း ဒကာရင္းကဲ့သုိ႔ ခင္မင္) တုိ႔က အားေပးခဲ့သည္။ ထုိမွစ၍ အသက္ ၂၁ ႏွစ္အရြယ္ခန္႔ ေမာင္ေက်ာ္ေအးသည္ `သခင္မင္းညိဳ´ ဟု အမည္တြင္လာခဲ့သည္။
သတင္းေထာက္ဘ၀ သခင္မင္းညိဳ
————————————–
သခင္မင္းညိဳသည္ နာယကႀကီး ဦးသီလ အဆက္ အသြယ္ျဖင့္ မႏၲေလးသူရိယသတင္းစာ ဗန္းေမာ္ သတင္း ေထာက္ ျဖစ္လာၿပီး ”အေရးပုိင္ၿပီးရင္ငါ၊ ဘယ္ဗမာမွ လူ ရာမသြင္း ” ဆုိသူ အေရးပုိင္႐ုံး စာေရးႀကီး၏ လာဘ္စားမႈ မ်ားကုိ ”နင္မတတ္လုိ႔” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ သတင္းစာတြင္ ေရး လုိက္သည္။ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕ တခြင္ လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္ကုန္ၿပီး ”နတ္မဲႀကီး” ေခါင္းစည္းႏွင့္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ထပ္ပါ လာသည့္အခါတြင္မူ နာယကႀကီး ဦးသီလကုိ မ်က္ႏွာျဖဴ အေရးပုိင္ႀကီး ေခၚေတြ႕ေလေတာ့သည္။ ဦးသီလက ေဆာင္းပါးရွင္ မည္သူဆုိသည္ကုိ မေျပာသည့္အျပင္ ျပန္ လည္ ဟိန္းေဟာက္သည့္အခါတြင္ေတာ့ မ်က္ႏွာျဖဴတုိ႔ မည္သုိ႔မွ် မတတ္ႏုိင္ခဲ့ေပ။ ထုိစဥ္မွစ၍ ဦးသီလအား ဗန္း ေမာ္လူထုက `မီးခဲႀကီး´ ဟူေသာ ဘြဲ႕အမည္ ေပးလုိက္သည္။
ရက္အနည္းငယ္ အၾကာမွာပင္ နယ္ျခားေဒသ ဥပေဒပုဒ္မ-၂ အရ သခင္ဗဦးႏွင့္ သခင္မင္းညိဳတုိ႔အား ကသာသုိ႔ နယ္ႏွင္ဒဏ္ေပးရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း မင္းတုိင္ပင္အမတ္ ဆရာထီး သတင္းရ၍ ဆရာထီးႏွင့္ အေရးပုိင္တုိ႔ တခ်ီတစ္ပဲြ ႏႊဲခဲ့ၾကရျပန္သည္။
ရက္ပုိင္းအတြင္း အမ်ဳိးသားေအာင္ပဲြေန႔ ေရာက္ ရွိလာသည့္အခါ ရဲဘုိးေအာင္၊ ေရွ႕ေနဦးေစာရီ ႏွင့္ စာေရး ႀကီး ကုိခင္ေမာင္တုိ႔ သုံးဦးေခါင္းေဆာင္၍သခင္မင္းညိဳ အရြယ္(၁၃)ဦး ပါ၀င္သည့္ သမဂၢ တူရိယာအဖဲြ႕သည္ ေဒါင္းအလံေရွ႕က လႊင့္ထူ၍ တစ္ၿမိဳ႕လုံးပတ္ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။ ၎အဖဲြ႕တြင္ သခင္မင္းညိဳသည္ ဘင္ဂ်ဳိတီး အဆုိေတာ္ အျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး နယ္ခ်ဲ႕သမားတုိ႔၏ တပ္စိပ္မ်ားအနီး ေရာက္သည့္အခါ ေၾကာက္ရြ႕ံ၍ ရပ္ဆုိင္းသြားျခင္းမရွိသည့္ အျပင္ အသံပုိက်ယ္ေလာင္စြာပင္ တီးမႈတ္သီဆုိခဲ့ေလသည္။
ေက်ာင္းအသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ရေရး
——————————————-
သခင္ မင္းညိဳသည္ ေက်ာင္းအသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ ႐ုပ္သိမ္းခံရသည့္ ေညာင္ပင္ရပ္ ေတာင္ပုိင္း မဟာေစတီ ေက်ာင္းတုိက္ အလယ္တန္းေက်ာင္း လက္မွတ္ ျပန္ရေရးအတြက္ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ ဦးကုလႏွင့္အတူ မဆုတ္မနစ္ ႀကိဳးပမ္းေပးခဲ့ရာ ႏြားပင္ အခမဲ့ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါး ေက်ာင္းေပးခဲ့ရသည္။ ကသာၿမိဳ႕ရွိ ေဟမာယသြလ္အစၥလာမ္ အသင္းကလည္း ၎တုိ႔ေက်ာင္းတြင္ ဆရာသာရွိလွ်င္ အသိအမွတ္ျပဳလက္မွတ္ ရႏုိင္မည္ဟု ဆုိလာသည့္အတြက္ ကသာသြား၍ ဆရာႀကီး ေမာ္လ၀ီဦးဟာရွင္(ဥကၠံ) ႏွင့္အတူ ႀကိဳးစားလုိက္ရာ ေျခာက္လခန္႔ အတြင္း ေက်ာင္း အသိအမွတ္ျပဳလက္မွတ္ ရရွိခဲ့သည္။ အစၥလာမ္ဘာသာေရး စာေပေရာ၊ ေခတ္ပညာပါ တြဲဖက္ သင္ၾကားေပးႏုိင္သည့္ ဆရာျဖစ္လက္မွတ္ရ ပုဂၢိဳလ္ရွားပါးလြန္း၍ ၀ါးခယ္မၿမိဳ႕နယ္၊ ကြၽန္းကုန္းရြာကပင္ သခင္မင္းညိဳ အား လွမ္းေခၚခဲ့ေသးသည္။
ယုံၾကည္ခ်က္ မစြန္႔သူ သခင္မင္းညိဳ
—————————————
သခင္ မင္းညိဳသည္ ကသာတြင္ သခင္ ဗဦး (ေရွ႕ေန)၊ သခင္ခ်စ္ထူး (ဘိလပ္ရည္)၊ သခင္ ေက်ာ္၀င္း (ေရွ႕ေန-မႏၲေလး)၊ သခင္အာယု(မုိးတား-သီဟုိဠ္ျပန္၊ ပါဠိ ပါေမာကၡ)၊ ဆရာႀကီး ဦးေစာပုိင္၊ ကုိေန၀င္း(ကာယဗလ) တုိ႔ႏွင့္အတူ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ ဗန္းေမာက္၊ ပင္လည္ဘူး၊ အင္းေတာ္၊ နဘား၊ ေမာ္လူး၊ မဲဇာ၊ ေကာလင္း၊ ၀န္းသုိ ၿမိဳ႕မ်ားအထိ အခြင့္သာတုိင္း သခင္တရား လုိက္ေဟာခဲ့သည္။ ေကာလင္းတြင္ အေရွ႕ဗလီအေရာက္ သခင္ဦးထုပ္ (၀ါးဖတ္ ဦးထုပ္) ခြၽတ္၍ အဆြရ္ဆြလာသ္ ၀င္၀တ္ျပဳသည္ကုိျမင္၍ ေဒသခံ ဗမာမြတ္စ္လင္မ္မ်ားအဖုိ႔ အထူးအဆန္းသဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေဟမာယသြလ္ အစၥလာမ္ေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းဆရာလုပ္ခ်ိန္ ေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီးေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ လူထုအံုႂကြေနခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းကုိ ဆရာႀကီး ေမာ္လ၀ီဦးဟာရွင္ ႏွင့္ လႊဲထားၿပီး သပိတ္တြင္ တက္ႂကြစြာ ၀င္ေရာက္ပါ၀င္ခဲ့သည္။ အေရးအခင္းႀကီး ေအးသည့္အခ်ိန္တြင္ ပညာအုပ္က သခင္မင္းညိဳကုိ ေကာလင္းၿမိဳ႕နယ္ တာရြာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးအာစရ (ငွက္တြင္းဂုိဏ္း)ေက်ာင္းသုိ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းလုိက္သည္။ ေကာလင္းတြင္ လက္႐ုံးတပ္ဗုိလ္ သခင္ဘထြန္း၊ သခင္ဗဆင္၊ သခင္ေအာင္ဘ စသည့္ လူငယ္သခင္မ်ားႏွင့္ တြဲမိခဲ့သည္။ ၎င္းတြင္ လက္႐ုံးတပ္သား ၂၀ ခန္႔ကုိ သခင္ဘထြန္း အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး သခင္မင္းညိဳသည္ အႀကံေပး တာ၀န္ယူခဲ့သည္။
တစ္ရက္တြင္ ရာဇ၀တ္အုပ္ ဦးျမဒင္ ေရာက္ရွိလာၿပီး အစုိးရဆန္႔က်င္ေရး မလုပ္ ရန္ လာေရာက္ သတိေပးရာ သခင္မင္းညိဳက ” ဟားဟား …ကုိျမဒင္ ..ခင္ဗ်ား တာ၀န္ နဲ႔ ခင္ဗ်ားပဲ … ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ေက်ာင္းဆရာ အျဖစ္က ႏႈတ္ထြက္ၿပီး ယုံၾကည္ခ်က္အတုိင္း ဆက္လုပ္မယ္ ” ဟု ဆုိကာ ေက်ာင္းဆရာအျဖစ္မွ ႏႈတ္ထြက္လုိက္ေလေတာ့သည္။
ဗမာမြတ္စ္လင္မ္လူငယ္မ်ား ႏုိးၾကားေရးအဖဲြ႕ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္စဥ္
—————————————————————————–
ေဒါက္တာေရႊခဲ သဘာပတိအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ သည့္ ဗမာမြတ္စ္လင္မ္လူငယ္မ်ား ႏုိးၾကားေရးအဖဲြ႕ ညီလာခံကုိ မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ့ရာ ၎တြင္ သခင္ မင္းညိဳက ”ရဲရဲေတာက္ မေၾကာက္တရား” ေဟာၾကားခဲ့ၿပီး အထက္ဗမာျပည္ စည္း႐ုံးေရး တာ၀န္ေပးအပ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
ေျမဒူးနယ္တြင္ ဗမာမြတ္စ္လင္မ္မ်ား ရြာႏွင့္ခ်ီ ရွိသည္ဟု သခင္ဗဆင္တုိ႔၏ ေျပာၾကားမႈေၾကာင့္ သခင္ မင္းညိဳသည္ ကန္႔ဘလူသုိ႔ ခရီးဆက္ခဲ့သည္။ ထုိမွတဆင့္ ေျမဒူး ဗုတ္ေတာရြာရွိရာ အေနာက္ဘက္ ၁၀ မုိင္ခန္႔ကုိ ကုိရဲလွ (ဗုတ္ေတာရြာသား)ႏွင့္အတူ ေတာႀကီးမ်က္မည္း ျဖတ္၍ သြားသည္။ ေနာက္ဆုံး ရြာသုိ႔ေရာက္ရာ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာႀကီး ဦးၫြန္႔ႏွင့္ ဆရာဦးဘုိးခ်ယ္တုိ႔၏ စီစဥ္မႈျဖင့္ `ႏုိးၾကားေရးအဖဲြ႕အေၾကာင္းႏွင့္ မေၾကာက္တရား´ ေဟာၾကား ခဲ့သည္။ ေအရွာဆြလာသ္အၿပီးတြင္ ဗုတ္ေတာ၊ ဆားကုန္း၊ ဆားကုိင္းႏွင့္ ရြာသစ္တုိ႔ ပါ၀င္သည့္ ေလးရြာအုပ္စုမွ ေတာင္သူလယ္သမား တုိင္းရင္းသား မြတ္စ္လင္မ္ထုႀကီးကုိ အာရဗီသိပၸံေက်ာင္းႀကီး ဗလီမ်က္ႏွာစာေရွ႕တြင္ ေဟာ ၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္ ၎ေက်ာင္းႀကီးသည္ ေျမပုိင္ရွင္ ေဒၚမယ္မသား ကုိဧေမာင္ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းထားသည့္ ဆားကုန္းဗလီ မ်က္ႏွာစာေရွ႕ရွိ တစ္ထပ္ေက်ာင္းအဆင့္သာ ျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးခြာ၊ ဆရာႀကီးသိန္း တုိ႔ ဘာသာေရးပညာသင္ၾကားၿပီး ေက်ာင္းအုပ္မွာ ဆရာႀကီးပုံ ျဖစ္သည္။ သည္ဘက္ေခတ္တြင္ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕ ေပၚတြင္ ေျမပုိင္ရွင္ ေဒၚမိ (ဗုဒၶဘာသာ) လွဴထားသည့္ ေျမကြက္တြင္ ခန္႔ညားထည္၀ါစြာ ေက်ာင္းသား သုံးေလးရာကုိ ဘာသာေရးပညာ သင္ၾကားေပးေနသည့္ ကန္႔ဘလူ အာရဗီသိပၸံေက်ာင္းႀကီးသည္ ထုိစဥ္က ေက်ာင္းသား သုံး ေလးဆယ္သာ ရွိေသးသည္။ သခင္မင္းညိဳသည္ ဗုတ္ေတာ တြင္ေနစဥ္ ထုိေက်ာင္းႀကီးတြင္ ေမာ္လ၀ီေလာင္းမ်ားကုိ သမုိင္းႏွင့္ ျမန္မာဘာသာကုိ တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ လက္ခ်ာ ေပးခဲ့သည္။
ေလးရြာအုပ္စု တရားပဲြသုိ႔ လမ္းႀကံဳ၀င္ေရာက္ နားေထာင္သည့္ ဦးကာလုံဆုိသူကလည္း ေနာက္ေန႔တြင္ ၎၏ ေမွာ္ေတာ႐ြာတြင္ပါ လာေရာက္ ေဟာေျပာေပးရန္ ဖိတ္သြားခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားပဲြၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ အဆြရ္အၿပီးတြင္ ေမွာ္ေတာရြာသုိ႔ တစ္ဦးတည္း သြားခဲ့သည္။ ရြာလယ္ေရာက္သည့္အခါ ဗလီ (ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္း ႀကီးေက်ာင္းဟု အထင္မွားရေလာက္ေအာင္ ျမန္မာမႈ ပီသ၊ အဇာန္သံၾကား၍သာ ၀င္သြားခဲ့) တြင္ ဦးကာလုံႏွင့္ အေပါင္းပါတစ္စုႏွင့္ ေတြ႕ၿပီး တရားပြဲအတြက္ စီစဥ္ၾကသည္။ ၎ဗလီ မ်က္ႏွာစာေရွ႕တြင္ တရားပဲြက်င္းပၿပီး ဦးဆင့္(ေမွာ္ေတာ အစုိးရမူလတန္းေက်ာင္းဆရာႀကီး) က သဘာပတိ လုပ္ခဲ့သည္။ ပရိသတ္ ၁၅၀ ခန္႔ ရွိသည့္ ၎တရားပြဲတြင္ ေတာင္ဘက္ျခမ္းရြာမွ ဗုဒၶဘာသာ ဆရာ ေတာ္ႀကီးႏွင့္ ကုိရင္သုံးပါးကပင္ တကူးတက လာေရာက္ နားေထာင္ခဲ့ရသည္။
ထုိမွတဆင့္ သခင္မင္းညိဳသည္ ဗန္းေမာ္ျပန္ရန္ စီစဥ္ေနစဥ္ `ေကာလင္းေက်ာင္း တစ္ဆင့္ျမႇင့္ရန္ လုံးပမ္းေနသည္။ အခမဲ့လုပ္အားေပးရန္´ ဟု စာေရာက္လာ၍ သြားေရာက္ လုပ္အားေပးခဲ့သည္။
၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ မႏၲေလးတြင္ က်င္းပသည့္ ႏုိးၾကားေရးညီလာခံမွ သခင္မင္းညိဳအား ၀ါဒစည္း႐ုံးေရးမွဴး တာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့သည္။ သခင္မင္းညိဳသည္ ေျမဒူးနယ္ တစ္၀ုိက္ ႏုိးၾကားေရး၀ါဒျဖန္႔ စည္း႐ုံးရင္း နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ ဆန္႔က်င္ေရး လႈံ႕ေဆာ္တရားပဲြမ်ားကုိ အခြင့္သာတုိင္း ဆရာဦးဘုိးခ်ယ္ႏွင့္အတူ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဗုတ္ေတာ(၄)ရြာမွ လူငယ္လူရြယ္မ်ားကုိ ဗမာ့လက္႐ုံးတပ္၏စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈမ်ား သင္ၾကားေပးခဲ့သည္။ အဂၤလိပ္လက္ပါးေစ ပုလိပ္ဦးသူေတာ္ ဆုိသူသည္ ကန္႔ဘလူပုလိပ္ဌာနမွ အထူးတာ၀န္ေပးအပ္မႈအရ သခင္ႀကီးေနာက္သုိ႔ ျမင္းပုစီးၿပီး တေကာက္ေကာက္ လုိက္ေနခဲ့သည္။ ႏုိးၾကားေရးျပန္တမ္းတြင္ ေျမဒူးၿမိဳ႕နယ္ စည္း႐ုံးေရးလႈပ္ရွားမႈကုိ အတက္ႂကြဆုံးအျဖစ္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ (ပသီကုိကိုေလး ျပဳစုေသာ `ျမန္မာ ႏိုင္ငံႏွင့္ အစၥလာမ့္သမုိင္း´ ပထမတဲြ)
ႏုိးၾကားေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ႀကီး ဦးကုိကိုေလး (စုိက္ပ်ဳိးေရး၀န္ေထာက္-မႏၲေလး-ပင္စင္) ဗမာျပည္ အ ရပ္ရပ္မွ ဘာသာ၊ သာသနာ၊ ပညာေရးတုိးတက္မႈ လုိလားသူ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား ႂကြေရာက္ၾကသည့္ အာရဗီသိပၸံေက်ာင္းႀကီး အတန္းတင္စာေမးပြဲႀကီး က်င္းပရာတြင္လည္း စာေမးပြဲႀကီး မက်င္းပမီအႀကိဳညမ်ားတြင္ ရြာဆရာမ်ား၏ ဘာသာေရးတရားပဲြ၊ သခင္ႀကီးတုိ႔၏ ႏုိးၾကားေရး တရားပြဲမ်ားျဖင့္ ညတစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီတုိင္ စည္ကားခဲ့ သည္။
တရားေဟာၾကားပုံ
———————
ဦးစြာ တတ္သမွ် ဖတ္ရြတ္သရဇၩယ္သည္။ ”တေကာင္း အဘိရာဇာ တုိ႔ ဗမာ….” အစခ်ီ ဒုိ႔ဗမာသီခ်င္းကုိ ခုႏွစ္ေမာင္းတင္ လက္သီးလက္႐ုံးတန္း၍ ဟဲသည္။ ဗမာ မြတ္စ္လင္မ္ (ႏုိးၾကားေရး) သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ဟဲသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဗမာမြတ္စ္လင္မ္သမိုင္း၊ ဗမာမြတ္စ္လင္မ္တုိ႔ တုိင္းျပည္အက်ုဳိး က်ရာ တာ၀န္ကုိ သစၥာရွိစြာ ထမ္းရြက္ခဲ့ပုံ၊ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕မ်ားႏွင့္ သုံးႀကိမ္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ရသည့္ သူ႔ကြၽန္မခံ စစ္ပြဲမ်ားတြင္ တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ပုံ၊ မ်က္ေမွာက္ မြတ္စ္္လင္မ္တုိ႔ အေျခအေန၊ ႏုိးၾကားေရးအဖဲြ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ လဆန္းေရာင္ စာေစာင္ေၾကာ္ျငာ၊ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး ”ရဲရဲေတာက္ မေၾကာက္တရား” စသည္တုိ႔ကုိ ႏွစ္နာရီၾကာတင္ျပၿပီး ”အ ေရးေတာ္ပုံ ေအာင္ရမည္” ဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံႏွင့္ နိဂုံးခ်ဳပ္ေလ့ရွိသည္။
တရားပြဲ အခ်ဳိ႕တြင္ ဆုိလွ်င္ အမ်ဳိးသမီးထု၏ ေတာင္းဆုိမႈေၾကာင့္ အမ်ဳိးသမီး သီးသန္႔၀ုိင္းမ်ားကုိ ေနာက္ဆက္တဲြအျဖစ္ ဖဂ်ရ္အဇာန္ ဆုိသည့္တုိင္ ေဟာၾကားခဲ့ရဖူးသည္။
သခင္မင္းညိဳ၏ ဘာသာတရား ကုိင္း႐ႈိင္းမႈ
———————————————-
မြတ္စ္လင္မ္ မိဘမ်ားက မိမိသားသမီးမ်ားကုိ ”ဒီသခင္ေကာင္နဲ႔ မေပါင္းနဲ႔၊ ဒီေကာင္ ေထာင္စာ…”ဟု ဆုိကာ သခင္မင္းညိဳႏွင့္ အေပါင္းအသင္းမျပဳရန္ တားၾက သည္။ သုိ႔ေသာ္ သခင္ႀကီး၏ ဘာသာတရားကုိင္း႐ႈိင္းမႈေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးမွာမူ ၎တုိ႔သည္ သခင္ႀကီးႏွင့္ ဖက္လဲတကင္း ခင္ခင္မင္မင္ ျဖစ္လာၾကရေတာ့သည္။
သခင္မင္းညိဳေျပာသည့္ အစၥလာမ္ႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ
———————————————————–
အစၥလာမ္တြင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူသည့္ အလႅာဟ္ ရွိသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ရွိသည္။ တမန္ေတာ္ရွိသည္။ ရတနာသုံးပါး ျဖစ္သည္။ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒတြင္မူ ဖန္ဆင္းရွင္ မရွိ၊ ကာလ္မက္စ္၊ လီနင္တုိ႔ ထုိးထြင္းႀကံဆ တီထြင္ထားသည့္ လက္၀ဲ၀ါဒ တရားသာ ရွိသည္။
သခင္မင္းညိဳသည္ ဗမာမြတ္စ္လင္မ္ကြန္ဂရက္ (ဗမက)၏ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္ အမႈေဆာင္အဖဲြ႕၀င္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္အျပင္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕ ျပဇာတ္အဖဲြ႕ႏွင့္ ဘားကြၽမ္းအဖဲြ႕တုိ႔တြင္လည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕ မဟာသိမ္ေတာ္ႀကီးပြဲခင္း `ေနသူရိန္´ ဇာတ္႐ုံတြင္ ဦးေက်ာ္ေဇာ၊ ဦးေက်ာ္ေအးတုိ႔ႏွင့္အတူ ႏွစ္ရက္အတြင္း ဇာတ္တုိက္၍ ဗမက ရန္ပုံေငြအတြက္ ကျပခဲ့သည့္ ”ႏုိင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈ” ျပဇာတ္ဆုိလွ်င္ ရန္ပုံေငြ ႏွစ္ေသာင္းက်ပ္ေက်ာ္ ရခဲ့သည္အထိ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ (ထုိေခတ္က လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ ျပား ၂၀)။ ျပဇာတ္ ၾကည့္႐ႈၾကသည့္ အဖြားအုိမ်ား ဆုိလွ်င္ ” ေအာင္ဆန္းေရ…. ”ဟု ေအာ္ကာ ထိုင္ငိုခဲ့ရသည္အထိ လူအမ်ား၏ ရင္ကုိထိေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းေစခဲ့သည္။ ထုိေခတ္တြင္ ဘာသာေပါင္းစုံ စိတ္၀မ္းကဲြျပားမႈ လုံး၀မရွိခဲ့ေပ။
အသက္ (၁၀၁)ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း သခင္ႀကီးသည္ စကားကုိ ၾကာရွည္စြာ မေမာႏုိင္ေျပာႏုိင္ ေသးသည္။ စာမ်ားစြာကုိ အခ်ိန္ၾကာၾကာ မ်က္မွန္မလုိဘဲ ဖတ္ႏုိင္ေသးသည္။ တစ္ဦးတည္း သြားလာလႈပ္ရွား ႏုိင္ေသးသည္။ က်န္းမာေရး အထူးလုိက္စားသည္။ ေန႔စဥ္အခ်ိန္မွန္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္သည္။ လူငယ္မ်ားအား ဆြလာသ္ ၀တ္ျပဳရန္ႏွင့္ ဒုိအာေတာင္းရန္၊ မေၾကာက္ရန္၊ မဆဲရန္၊ မလိမ္ရန္၊ မခုိမကပ္ရန္ ဆုံးမေလ့ရွိသည္။ ”ရဲရဲေတာက္ မေၾကာက္တရား သခင္မင္းညိဳ” သည္ သားသမီး ငါးဦး၊ ေျမး ၂၂ ဦး၊ ျမစ္မ်ားႏွင့္ အတူ ဟသ/၄၊ ဗလမင္းထင္လမ္း ကန္ေတာ္ရပ္ကြက္၊ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕၊ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ က်န္းမာစြာေနထုိင္လ်က္ ရွိပါသည္။
ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ နယ္ခ်ဲ႕အစုိးရကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား တုိင္းရင္းသား အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္တစ္ဦး ျဖစ္သည့္ အဘ သခင္မင္းညိဳ၏ အတၳဳပတၱိကုိ ေခတ္ေၾကးျမင္ မဂၢဇင္းတြင္ ဂုဏ္ျပဳေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
(ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားသည့္ ၾကားမွပင္ အဘ သခင္မင္းညိဳထံ တကူးတက အပင္ပန္းခံ ကုိယ္တုိင္ သြားေရာက္ အင္တာဗ်ဴးခဲ့သည့္ ပသီေဆာင္းႏွင္းျဖဴ ၏ အင္တာဗ်ဴးကုိ ျပင္ဆင္ တည္းျဖတ္ ေဖာ္ျပပါသည္။
ပသီ ေဆာင္းႏွင္းျဖဴအား ေက်းဇူးအထူး တင္ရွိပါသည္။)
စာတည္းအဖဲြ႕
တကၠသုိလ္မြတ္စ္လင္မ္ေက်ာင္းသားမ်ားကြန္ရက္ – ျမန္မာ ၏ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ `ေခတ္ေၾကးျမင္´ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း(၂၀၁၅-၂၀၁၆) ပါ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။
==========================
ေခတ္ေၾကးျမင္မဂၢဇင္းကို ဝယ္ယူခ်င္ရင္ေတာ့
ေ႐ႊလက္ေဆာင္စာေပ
အမွတ္ ၂၃၃/၂၃၅၊ ၃၂လမ္း(အထက္)၊ ပန္းဘဲတန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
ဖုန္း- ၀၁ ၃၇၅၃၅၇၊ ၀၁ ၃၇၄၆၃၈၊ ၀၁ ၃၈၉၀၂၂ နဲ႔ UMS Network ဖုန္း- ၀၉ ၂၆၁၃၅၀၈၃၀ } တုိ႔ကို ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္။
ေရာင္းေစ်းကေတာ့ တစ္အုပ္ ၂၈၀၀ိ/- က်ပ္ပါ။
