ဇန္နဝါရီ ၁၇ ၊ ၂၀၁၇
ေရးသူ- ျပည္ခ်စ္ပုိ
ပညာရဲရင့္ပြဲလယ္တင့္ ဟူေသာျမန္မာစကားပုံသည္ ပညာတတ္ျခင္း၏ ဂုဏ္ကုိေဖၚညြန္းေသာစကားပုံ ျဖစ္ သည္။ ယခုေခတ္ႀကီးသည္ ပညာေရးေခတ္ျဖစ္သည္။ နည္းပညာ၊ စဥ္းစားေတြးေခၚမွဳ တီထြင္မွဳ၊ စမ္းသပ္မွဳ၊ ဖန္တီးမွဳ၊ ထုတ္လုပ္မွဳစသည္တုိ႔ တုိးတက္မွဳျမန္ဆန္လြန္းလွသည္။ စဥ္းစားေတြးေခၚမွဳ တီထြင္မွဳ၊ စမ္းသပ္မွဳ၊ ဖန္တီးမွဳ၊ ထုတ္လုပ္မွဳ အစရွိသည္တုိ႔အားလုံးသည္ ပညာအဝန္းအဝုိင္းမွ ျဖစ္ေပၚမွဳမ်ားျဖစ္သည္။ ဤအရာတုိ႔ သည္ ပညာ၏အစြမ္းပကားမ်ားျဖစ္သည္။ အဆင့္ျမွင့္ပညာေရးစနစ္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားသည့္ႏိုင္ငံသည္ ကမၻာ့ အလယ္တြင္ ပြဲလယ္တင့္ၾကသည္။ လြတ္လပ္သည့္ပညာေရးစနစ္ရွိမွ၊ ပညာရွင္မ်ား၏ ရပ္တည္ခ်က္အား အစုိးရတရပ္ကေသာ္လည္းေကာင္း၊ အစုိးရဌာန၏ အစိတ္အပုိင္းကေသာ္လည္းေကာင္း လြမ္းမုိးထိမ္းခ်ဳပ္ျခင္း ကင္းမွသာလွ်င္ အဆင့္အတန္းျမွင့္ေသာ ပညာေရးစနစ္ကုိ ပိုင္ဆုိင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာ့ပညာေရး စနစ္လြမ္းမုိးထိန္းခ်ဳပ္ခံခဲ့ရသည္မွာ ရာစုႏွစ္ထက္ဝက္ေက်ာ္ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ စစ္အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱယားအား အေထာက္အကူျပဳသည့္ ပညာေရးမ်ိဳးဖန္တီးရန္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ခန္႔က အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းမွ လြတ္လပ္သည့္ပညာေရးစနစ္ကုိ ကန္႔သတ္ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ေဘာင္ ခတ္ ပညာေရးမ်ိဳးကုိဖန္တီးခဲ့သည္။
ဦးေနဝင္း ထိန္းခ်ဳပ္မွဳကာလ မတုိင္မီကမူ ျမန္မာ့ပညာေရးသည္ ထိပ္တန္းနံပါတ္ဝမ္း မဟုတ္သည့္တုိင္ အ ဆင့္မနိမ့္ေၾကာင္း အာမခံရဲၾကသည္။ အိမ္နားနီးခ်င္း၊ ႏုိင္ငံမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ လာေရာက္ပညာသင္ၾကား သူမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္းၾကားဖူးနားဝရွိပါသည္။ စာေရးသူ ကုိယ္တိုင္လည္း ထုိင္းႏိုင္ငံမယ္ေဟာင္ေဆာင္ၿမိဳ႕မွ ျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္ ပညာသင္ယူခဲ့ဖူးသူ ျမဴနီစီပယ္အရာရွိ ႀကီးတစ္ဦးကုိေတြ႔ဆုံခဲ့ဖူးသည္။
သုိ႔ေသာ္ ယခုကာလ၌မူ အေနအထားေျပာင္းသြားသည္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ပညာသင္ယူ ၾကရေသာ အေနအထားျဖစ္သြားသည္။ ဤသုိ႔ ေျပာင္းလဲသြားရျခင္းသည္ ျမန္မာ့ပညာေရး စနစ္ အဆင့္နိမ့္က် သြားေၾကာင္းေဖၚျပေနျခင္းျဖစ္သည္။ မည္မွ်နိမ့္က်သြားကုိေျပာရလွ်င္ ဆုိးရြားစြာနိမ့္က်သြားသည္ဟု ဆုိရေပ မည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ သခ်ၤာကုိပင္ အလြတ္က်က္သည့္အဆင့္၊ ၁၀တန္း စာေမးပြဲတြင္ ျပဌာန္းစာအုပ္ပါ စာသားအတုိင္း တထပ္တည္းက်ေအာင္ ေရးေျဖၾကရသည့္အဆင့္ေရာက္သြားသည္။ သတင္းေၾကညာသူမ်ား လည္း တီဗြီဖန္သားျပင္ေပၚတြင္ သတင္းဖတ္ၾကားသည့္အဆင့္၊ ထုိ႔အတူ ေဆြးေႏြးပြဲ ေဟာေျပာပြဲမ်ားတြင္ လည္း စာရြက္ၾကည့္ဖတ္သည့္အဆင့္၊ စသည္ျဖင့္ေရာက္သြားေပသည္။ ေဘာင္ခတ္ပညာေရးက ထုိအဆင့္သုိ႔ ေရာက္ေအာင္ တြန္းပုိ႔ေပးလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္တြင္ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ ပညာရွင္တုိ႔၏အျမင္မ်ား လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖၚခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ သုေသသနျပဳခြင့္၊ ေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားကုိ လြတ္လပ္စြာ အသုံးခ်ခြင့္မ်ား မရ သည့္အတြက္ ပညာရွင္မ်ား ႏိုင္ငံျခားထြက္ကုန္ၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျပည္တြင္း၌ တကယ္ထက္ျမက္ေသာ ျမန္မာ့ပညာရွင္မ်ား တစ္ေန႔တ ျခားနည္းပါးသြားရေပသည္။
ျပည္တြင္း၌က်န္ရွိသည့္ ပညာရွင္တုိ႔သည္လည္း ေဘာင္ခတ္ထားသည့္ ပညာေရးစနစ္ အဝန္းအဝုိင္းတြင္း အလုိက္သင့္ေနရင္း ပညာေရးစနစ္တုိးတက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္သူမ်ားရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ အမ်ားစုမွာ ေရရွည္တြင္ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔အသုံးခ်ခံ၊ အခုိင္းခံမ်ားျဖစ္ကုန္ၾကသည္။ ထုိပညာရွင္မ်ားသည္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အာဏာရွင္တုိ႔ အသုံးတည့္မည့္အရာမွ ေက်ာ္လြန္ေတြးေခၚျခင္း၊ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားေဖၚထုတ္ျခင္း၊ စူးစမ္း ရွာ ေဖြျခင္းမ်ိဳးကုိ အားမသန္ေတာ့ေပ။ သုိ႔ျဖင့္ကာလၾကာျမင့္သည္ႏွင့္ အမွ် ျမန္မာ့ပညာေရး စနစ္သည္ကား လက္ရွိ ျမင္ေတြ႔ေနရသည့္အတုိင္း အဆင့္မမီပညာေရးျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဆုိရပါလွ်င္ ေဘာင္ခတ္ပညာေရးအဝန္း အဝုိင္း အတြင္းက အခုိင္းခံပညာရွင္မ်ား၏ အစြမ္းပကားအားျဖင့္ ခပ္ညံ့ညံ့ပညာေရး ဘဝေရာက္သြားရေပသည္။
မၾကာေသးမီက သာသနာေရးဝန္ႀကီး သူရဦးေအာင္ကုိမွ ရုိဟင္ဂ်ာမရွိေၾကာင္း စာအုပ္ထုတ္ေဝသြားမည့္ အေၾကာင္း၊ သမုိင္းမွန္ ျပဳစုေရးအဖြဲ႔လည္း ဖြဲ႔စည္းထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ၁၉၆၂ ေနာက္ပုိင္းျဖစ္ပ်က္ခဲ့မွဳ၊ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းႏွင့္ နဝတေခတ္ စသည့္ သမုိင္းမ်ားကုိ ေရးသားမည့္အေၾကာင္း၊ သတင္းမီဒီယာမ်ားသုိ႔ ေျပာဆုိခဲ့သည္ကုိ ၾကားသိ ရသည္။ ေရးသားၿပီးပါက လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတုိင္ပင္ခံထံမွ အတည္ျပဳခ်က္ ရယူမည္ဟုဆုိသည္။ အကယ္၍ ေရးသား အတည္ျပဳၿပီးပါက ဤသမုိင္းမ်ားသည္ ေက်ာင္းသခၤန္းစာ ျဖစ္လာမည္မွာ ေသခ်ာေပသည္။
သာသနာေရး ဝန္ႀကီးေျပာေသာ သမုိင္းျပဳစုေရး အဖြဲ႔က ေရးသားမည့္ သမုိင္းသည္လည္း အစဥ္အလာအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ေရးသားေပး သည့္ သမုိင္းသာျဖစ္ေပမည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အစုိးရဖြဲ႔ေပးေသာ ေကာ္မရွင္မ်ား၊ အဖြဲ႔ အစည္းမ်ားသည္၊ မွန္သည္ မွားသည္ထက္ အစုိးရ အလုိက်၊ အစုိးရအာေဘာ္ကုိသာ၊ ေဇာင္းေပးေဆာင္ရြက္ ေပးရသည့္ အစဥ္အလာရွိသည္မဟုတ္ပါလား။
ယခုကိစၥ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းျမင္သာသည္မွာ ရုိဟင္ဂ်ာ မရွိေၾကာင္းကုိ ေရးသားရန္ ဝန္ႀကီးက ပညာရွင္အဖြဲ႔ အား ခုိင္းေစလုိက္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ အေၾကာင္းအရာကုိ ေဘာင္ခတ္ေပးလုိက္သည္။ ပညာရွင္မ်ားမွာ သမုိင္းမွန္ျခင္း မမွန္ျခင္း ဆုိသည္ထက္ ဝန္ႀကီးအလုိက်၊ ရုိဟင္ဂ်ာ မရွိဟူသည့္ ေဘာင္အတြင္းက ေရးသားေပး ရေပေတာ့မည္။ ႏိုင္ငံတကာပညာရွင္မ်ား စံႏွင့္ခ်ိန္ထုိးၾကည့္လွ်င္ ဤသည္ကား ပညာရွင္ရပ္တည္ခ်က္ႏွင့္ ပညာရွင္လြတ္လပ္ခြင့္ကုိ ထိခုိက္ေစသည္။
ယခုကာလသည္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္မွ ဒီမုိကေရစီစနစ္သုိ႔ transition အေျပာင္းအလဲ ကာလျဖစ္သည္။ transition ကာလတြင္ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္ကုိ ႏိုင္ငံတကာ ပညာေရးစံမီေအာင္ေဆာင္ရြက္ရန္ အစပ်ိဳးေန သည့္အခ်ိန္ဟုဆုိရေပမည္။ ဤကာလမ်ိဳးတြင္ ပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ေဘာင္ခတ္ခံရသည့္ အျဖစ္မ်ိဳး၊ လြမ္းမုိး ခံရသည့္ျဖစ္မ်ိဳး၊ အခုိင္းခံပညာရွင္ဘဝမ်ိဳးမွ ရုံးထြက္သင့္ေပသည္။ ထုိ႔အျပင္ တဆက္တည္းတြင္ ပညာရွင္မ်ား သည္ Intellectual ethic ကုိလက္ကုိင္ျပဳလွ်က္၊ ျမန္မာ့ ပညာေရးေလာကမွ ေပၚထြက္လာမည့္ ေနာင္လာ ေနာက္သား လူငယ္ပညာရွင္မ်ားကုိ ႏိုင္ငံတကာပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ပုခုံးခ်င္းယွဥ္ႏိုင္ေစမည့္ အစဥ္အလာမ်ားကုိ အစပ်ိဳး မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးရန္လုိအပ္ေပသည္။ သုိ႔မွသာ အဆင့္ျမင့္ႏိုင္ငံတကာ ပညာေရးစံနစ္ကုိ သြက္ လက္ျမန္စြာ တက္လွမ္းႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းတင္ျပအပ္ပါသည္။
ျပည္ခ်စ္ပုိ
၂၀၁၇၊ ဇႏၷဝါရီလ၊ ၁၄ ရက္။
