M-Media
ေဆာင္းပါးရွင္ ေမာင္ရဲဝင္း (ေတာင္ၾကီး)
မေန႔က နယူးဟမ္ရွားျပည္နယ္မွာ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ပါတီတြင္း ကိုယ္စားလွယ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီဘက္က “ဒီမိုကရက္တစ္ ဆိုရွယ္လစ္ဝါဒီ” ဘာနီဆန္းဒါး နဲ႔ ရီပတ္ပလစ္ကန္ ပါတီဘက္က “အရင္းရွင္ဝါဒီ” ေဒၚနယ္ထရန္႔တို႔ အသီးသီး အႏိုင္ရခဲ့တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ သက္ဆိုင္ရာပါတီေတြကို ကိုယ္စားျပဳျပီး သမၼတေလာင္းေတြအျဖစ္ စင္ျမင့္ေပၚ ေရာက္လာႏိုင္ဖြယ္ရွိသူေတြပါ။
ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးက အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေရစီးေၾကာင္းကို ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ အယူဝါဒေတြကို ေဟာေျပာျပီး လူေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို ရယူလာခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ဘာနီဆန္းဒါးက သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရး အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းတေလ်ာက္မွာ အေျခခံလူတန္းစားဘက္က ျပတ္ျပတ္သားသားရပ္တည္ခဲ့သူပါ။ လူခ်မ္းသာေတြရဲ႕ ၾကီးစိုးေနမႈေတြကို ေရွ႕တန္းက ေဝဖန္တိုက္ခိုက္လာခဲ့သူပါ။ အရင္းရွင္ဝါဒကို အေျခခံတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရး စင္ျမင့္ထက္ကို ဆိုရွယ္လစ္ အေရာင္သန္းသူေတြ တိုးမေပါက္ႏိုင္ေပမယ့္ ဘာနီကေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ထိပ္ဆံုးထိပ္ကို ေရာက္ရွိ လာေနျပီျဖစ္ပါတယ္။
ဘာနီဟာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အားကိုးေနရတဲ့ လူခ်မ္းသာေတြကို ေက်ာခိုင္းျပီး အေျခခံလူတန္းစားေတြဘက္က ဆက္လက္ ရပ္တည္သြားမယ္ဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေရွ႕ေရာက္လာခဲ့တာပါ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံဟာ ခ်မ္းသာတယ္ဆိုေပမယ့္ ႏိုင္ငံတဝွမ္းက ဓနဥစၥာေပါင္း ၃ပံု ၁ပံုဟာ အေမရိကန္ လူဦးေရရဲ႕ အခ်မ္းသာဆံုး ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ လူခ်မ္းသာေတြရဲ႕ လက္ထဲမွရွိေနတာပါ။ လူမ်ားစုျဖစ္တဲ့ လူဦးေရ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက ႏိုင္ငံတဝွမ္းက ဓနဥစၥာစုစုေပါင္းရဲ႕ ၁၅% ကိုသာပိုင္ဆိုင္ၾကပါတယ္။ ဓနဥစၥာမဲ့ျပည္သူေတြ၊ ရရစားစား ဘဝနဲ႔ ရုန္းကန္ေနရသူေတြက ပိုမ်ားပါတယ္။ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြက လူတစုလက္ထဲမွာသာရွိျပီး အမ်ားျပည္သူရဲ႕ ေရရွည္ တိုးတက္ဖို႔အတြက္ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ အားနည္းလာေနတဲ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဟာ ဖြံ႕ျဖိဳးျပီးႏိုင္ငံေတြအၾကားမွာ တေျဖးေျဖး ေနာက္က်လာေနပါတယ္။ လူခ်မ္းသာေတြကလည္း ခ်မ္းသာ သထက္ခ်မ္းသာေအာင္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ၾကိဳးကိုင္ၾကပါတယ္။ ဒီလို ထိန္းခ်ဳပ္ မႏိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ အရင္းရွင္ဝါဒေအာက္က လူခ်မ္းသာေတြရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈကို စိန္ေခၚတဲ့ ဘာနီဟာ အေမရိကန္ျပည္သူေတြအၾကား သူရဲေကာင္းၾကီးျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။
ဘာနီနဲ႔အျပိဳင္ ရီပတ္ပလစ္ကန္ပါတီဘက္က ျပည္သူေတြရဲ႕ သူရဲေကာင္းၾကီးအျဖစ္ တက္လာေနတာ ကေတာ့ ေျမရွင္ သူေဌးၾကီး ေဒၚနယ္ထရန္႔ပါပဲ။ အေမရိကန္ေတြရဲ႕အေျခခံ ခံယူခ်က္မူဝါဒေတြျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားမၽွတမႈ၊ တန္းတူညီမၽွမႈ ဆိုတာေတြကို ေက်ာခိုင္းထားေပမယ့္ “အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေအာင္ ျပန္လုပ္မယ္”ဆိုတဲ့ ေဒၚနယ္ ရဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္သံဟာ အေမရိကန္ေတြနားထဲ နာဝင္ခ်ိဳလွပါတယ္။ ေဟာေျပာရာမွာ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္မႈမရွိ၊ ေရွ႕ေႏွာက္မညီနဲ႔ ပါးစပ္ထဲေတြ႔ရာ ဇြတ္ေျပာတတ္တဲ့ ေဒၚနယ္ထရန္႔ရဲ႕ သမၼတျဖစ္ေရး အိမ္မက္ဟာ အခ်ိန္တိုအတြင္း နိဂုံးခ်ဳပ္သြားမယ္လို႔ ထင္ေၾကးေပးသူေတြလည္း အခုအခါမွာေတာ့ အေတာ္ အံအားသင့္ေနရပါျပီ။ သူဟာ သမရိုးက်ႏိုင္ငံေရး လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ၊ နည္းျဗဴဟာေတြ၊ သံတမန္ေရးေတြကို အေရးမေပးဘဲ အေမရိကန္ႏိုင္ငံၾကီး ဦးေမာ့ရင္ေကာႏိုင္ဖို႔ အေရး တားသင့္တာတား၊ ပိတ္သင့္တာပိတ္၊ ခြဲျခားသင့္တာ ခြဲျခားမယ္လို႔ ရဲရဲရင့္ရင့္ၾကီး ဖြင့္ဟခဲ့ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ကိုယ့္သိကၡာ ကိုယ္ငွဲ႔လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မေျပာသင့္ မေျပာထိုက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒဲ့မေျပာတဲ့ စကားေတြကိုလည္း သူက စကား အလွဆင္မေနပဲ ဒဲ့ဒိုး ေျပာဆိုတက္လို႔ လူအမ်ားက သေဘာက်ၾကပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ လူတေယာက္ကို ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္လိုက္ရင္ေတာင္မွ သူ႔ကိုေထာက္ခံသူေတြေလ်ာ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ယံုၾကည့္မႈ အျပည့္နဲ႔ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဖယိုဖရဲျဖစ္လာေနလို႔ လက္ညိဳးထိုး အျပစ္ပံုခ်မယ့္ သူရွာေနတဲ့ ျပည္သူေတြကို ေဒၚနယ္ထရန္႔က “အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံက ခိုးဝင္လာတဲ့ သူခိုးဂ်ပိုး၊ လူဆိုးလူေပ မုဒိန္းေကာင္ေပါတဲ့ မကၠဆီကန္ လူမ်ိဳးေတြေၾကာင့္၊ ဘာသာေရးဘန္းျပျပီး အၾကမ္းဖက္ေနတဲ့ မြတ္စလင္ေတြေၾကာင့္၊ စီးပြားေရးအရဝါးမ်ိဳးေနတဲ့ တရုတ္ေတြေၾကာင့္” လို႔ လက္ညိဳးထိုး အျပစ္တင္ဖို႔ အမုန္းတရားေတြေဆာ္ၾသရင္း လူၾကိဳက္မ်ားလာခဲ့တာပါ။
စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရးေတြ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံရဲ႕အခန္းက႑တိုင္းလိုလိုမွာ ေနာက္က်ေနတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ကယ္တင္ၾကဖို႔ ကယ္တင္ရွင္ ရွာရင္း ဘာနီဆန္းဒါးနဲ႔ ေဒၚနယ္ထရန္႔ တို႔ကို အေမရိကန္ျပည္သူေတြက မ်က္ေစ့က်ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ဦးထဲက တစ္ဦးဦးဟာ အေမရိကန္သမၼတၾကီးျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံၾကီးဟာ တမူထူးျခားတဲ့ လမ္းခရီးသစ္ေပၚ ေလ်ာက္လွမ္းရမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ျပိဳင္ဘက္ေတြျဖစ္တဲ့ ဟီလာရီ ကလင္တန္၊ တဒ္ခရူး၊ မာကိုရူဘီယို၊ ေဂ်ာန္ကာဆလ္နဲ႔ ဂ်က္ဘြတ္ရွ္ တို႔ကလည္း သူတို႔နည္းသူတို႔ဟန္နဲ႔ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ေဖာ္ေဆာင္မယ္လို႔ မဲဆြယ္စည္းရံုးရင္း အမွီလိုက္ေနပါေသးတယ္။
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၀၊ ၂၀၁၆
