ၾသဂုတ္ ၁၉ ၊ ၂၀၁၅
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနား၌ ဘိန္းဘုရင္ဟု ေက်ာ္ၾကားသူ ေလာ္စင္းဟန္(၀ဲဖက္)ႏွင့္ ၎၏သား စတီဗင္ေလာ္(ယာဖက္) တို႔အား ေတြ႕ရစဥ္။ စတီဗင္ ဟူသည္ သူ၏အမည္ပြား ၂၄ မ်ဳိးအနက္ သီးသန္႔သံုးအမည္နာမတစ္ခု ျဖစ္သည္။ (ဓာတ္ပံု – ခင္ေမာင္၀င္း၊ ေအပီ) ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေမရိကန္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးေႏြးေထြးေနလင့္ကစား ေအးရွားေ၀ါလ္ ကုမၸဏီလီမိတက္ အမည္ရိွ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းစုႀကီးတစ္ခုကို ကိုင္တြယ္ေနေသာ ျမန္မာစစ္အစိုးရေဟာင္း လက္ထြက္ ထိပ္တန္းခရိုနီ တစ္ဦးကို အေမရိကန္မွ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူရန္ ဦးတည္ထားဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သံတမန္ အသိုင္းအ၀ိုင္း သတင္းေပါက္ၾကားမႈ တစ္ရပ္၌ ဆိုသည္။ ထိုသူ၏ဖခင္မွာ အေမရိကန္ အာဏာပိုင္မ်ားအၾကား ဘိန္းဘုရင္ အျဖစ္ လူသိမ်ားၾကသည္။
ျမန္မာ့ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစိုးရမွ ေအးရွားေ၀ါလ္အား သည္းသည္းလႈပ္ အသည္းစြဲကန္ထရိုက္တာ တစ္ခုအျဖစ္ ခ်ီးေျမွာက္ေနျခင္းသည္ အတုိင္းအတာ တစ္ရပ္အထိ ထူးျခားေနေပသည္။ ၎မွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းသံုးရာ နီးပါးတန္ေၾကးရိွ ရန္ကုန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ အဆင့္ ျမွင့္တင္ေရး ကန္ထရိုက္ျဖစ္သည္။
အစိုးရခန္႔ အႀကံေပးတစ္ဦးက Toyota Tsusho ဦးေဆာင္ေသာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ အက်ဳိးတူ လုပ္ငန္းစုႀကီးကို လုပ္ငန္းအပ္ရန္ အေကာင္းဆံုး အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ တင္ျပေသာ္လည္း ျမန္မာ အစိုးရအဖြဲ႕သည္ မစၥတာ စတီဗင္ေလာ္ ( ေအးရွားေ၀ါလ္) ကိုသာ ကန္ထရိုက္ေပး ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏွင့္ ဆက္ဆံေရးျပန္လည္ ထူေထာင္ေစေရး မူ၀ါဒ ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့သူ၊ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီးဌာန လက္ေထာက္ဝန္ၾကီးေဟာင္း Kurt Campbell ႏွင့္ ဘိုးအင္း ကုမၸဏီ တို႔သည္လည္း ပယ္ခ်ခံ အုပ္စုထဲ ပါ၀င္သြားသည္။
ျပည္ပေလလံဆြဲသူမ်ားႏွင့္ မတူျခားနားစြာ လက္ရိွေလဆိပ္ကို စီမံကိုင္တြယ္ေနသည့္ ေအးရွားေ၀ါလ္သည္ လုပ္ငန္းစီမံကိန္း အေပၚ ေငြေၾကးပံုေအာသံုးစြဲရန္ အားသန္သည့္အတြက္ ၎ကို မ်က္ေစ့က်ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားက ဆိုသည္။
စစ္တပ္မွေသာ္လည္းေကာင္း၊ လက္ရိွအစိုးရထံမွေသာ္ လည္းေကာင္း ေအးရွားေ၀ါလ္သည္ မည္သည့္ အခြင့္ထူးမွ် မရရိွခဲ့ေၾကာင္း၊ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွသာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ မစၥတာေလာ အတြက္ ေျပာဆိုရန္ အခ်ိန္မတန္ေသးေၾကာင္းဟု သူ၏ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးက အီးေမးလ္ျပန္ၾကားခ်က္တြင္ ေျပာၾကားသည္။ ေအးရွားေ၀ါလ္ အုပ္စု၀င္မ်ားသည္ ယေန႔ေခတ္စီးပြားေရး တံခါးတိုးတက္ဖြင့္လွစ္မႈကို ႀကိဳဆို လက္ခံသည့္အျပင္ မိမိတို႔သည္ ယင္းပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ အံ၀င္ေအာင္ အျပည့္အ၀ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္စြမ္း ရိွသည္ဟုလည္း ၎က ေျပာၾကားလိုက္သည္။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွစ၍ ျမန္မာအေပၚ အေမရိကန္၏ ပိတ္ပင္မႈ ေလွ်ာ့ခ်လာသည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း အေမရိကန္မွ အမည္ပ်က္စာရင္း သြင္းထားေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ေခါင္းေထာင္ ပန္းပန္လ်က္ရိွေနေသးေၾကာင္း၊ စီးပြားေရးထိန္းခ်ဳပ္မႈ တိုးျမင့္လာသည့္ သာဓကအခ်ဳိ႕ေတြ႕ရေၾကာင္း Wall Street ဂ်ာနယ္မွ သံုးသပ္ထားသည္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဟန္ျပအမည္ခံ အရပ္သားအစိုးရက အာဏာ လႊဲေျပာင္းရယူၿပီးေနာက္ ၀ါရွင္တန္မွ အေမရိကန္တို႔အား ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခြင့္ေပးစဥ္ အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး႒ာနသည္ အထူး ကန္႔သတ္ျမန္မာႏိုင္ငံသား အခ်ဳိ႕ကိုမူ ပိတ္ပင္မႈ ဆက္လက္ထားရိွခဲ့သည္။
မစၥတာေလာႏွင့္ သူ၏လက္ေအာက္ခံ ကြန္ရက္ႀကီးမ်ားကဲ့သို႔ လူမိုက္အားေပး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ စီးပြားေရး မလုပ္ေဆာင္ရန္ ထိုပိတ္ပင္ခ်က္မ်ား ရိွေန၏။ ၎တို႔သည္ တရားမ၀င္လုပ္ငန္းမ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခဲ့သည့္ အာဏာရွင္ေဟာင္း အုပ္စုႏွင့္ ပင္းစားမႈမ်ားတို႔ျဖင့္ အျမတ္ထုတ္ ခံစားခဲ့ၾကသည္ဟု အေမရိကန္အာဏာပိုင္မ်ားက ဆုိသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရး လမ္းစဥ္ေနာက္ မလိုက္နာပါက မူလအတိုင္း ျပန္လည္ပိတ္ဆို႔မႈျဖင့္ တြန္းအားေပးႏိုင္လိမ့္မည္ဟု အေမရိကန္ေခါင္းေဆာင္ မ်ားစြာက ထင္ျမင္ယူဆၾကသည္။ သို႔အားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ပိုမိုပြင့္လင္းျမင္သာေသာ စီးပြားေရး က်င့္သံုးမႈကို အားေပးရာေရာက္သည္၊ အေနာက္တိုင္း စီးပြားေရးအုပ္စုမ်ားအတြက္ မွ်တူလုပ္ကိုင္ခြင့္ လမ္းေဖာ္ေစမည္ ျဖစ္သည္။
သို႔ေစကာမူ ျမန္မာအစိုးရသည္ အေမရိကန္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအတြက္ ဘဏ္လုပ္ငန္း၊ ေျမယာေရာင္း၀ယ္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ကဲ့သို႔ လုပ္ငန္းခြင္ မ်ားစြာအေပၚ ခက္ခဲေအာင္ ထိပ္တံုးခတ္ထားသည္သာမက အေရးယူ ပိတ္ဆို႔ခံထားရသည့္ လုပ္ငန္းရွင္းမ်ားကို တစ္ေက်ာ့ျပန္ ရွင္သန္လာေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးေနေလသည္။
တစ္ခ်ိန္တည္း၌ ပိတ္ဆို႔ခံ အသီးသီး၏ ၾသဇာခံစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ စစ္တပ္သည္ လည္းေကာင္း ႏို္င္ငံတြင္း ၀င္လာသည့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားေၾကာင့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ၅.၉ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ယမန္ႏွစ္တြင္ ၈.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ရိွလာသျဖင့္ အမွတ္ရေအာက္ေျခလြတ္လာၾက၏။
စစ္တပ္လက္ေ၀ခံ လုပ္ငန္းစုႀကီးႏွစ္ခုျဖစ္ေသာ ဦးပိုင္ – Union of Myanmar Economic Holdings Limited (UMEHL) ႏွင့္ ျမန္မာ စီးပြားေရးေကာ္ပိုေရးရွင္း MEC တို႔မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လယ္ယာေျမမ်ား၊ စက္ရံု၊ သြင္းကုန္ လိုင္စင္ အစရိွသည့္ေနရာ အမ်ားစုအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္ထားဆဲပင္။ အခ်ဳိ႕ က႑မ်ားတြင္ လက္တံပင္ ရွည္လာေသး၏။
ဦးပိုင္မွ အၾကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေသာ ႏို္င္ငံ့ အႀကီးဆံုး ျမန္မာဘီယာ စက္ရံုသည္ ယမန္ႏွစ္က ရွယ္ယာေ၀စု ၅၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပိုင္ဆိုင္သည့္ Singapore’s Fraser & Neave Ltd အား အက်ဳိးအျမတ္ အနိမ့္ဆံုး ေဒၚလာ သန္း ၅၆၀ ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ စစ္တပ္ႏွင့္ ၎၏ ပင္းစားတြဲဖက္မ်ားက ႏိုင္ငံ့ေက်ာက္စိမ္းတြင္း အားလံုးကို ပိုင္ဆိုင္ သို႔မဟုတ္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားၾက၏။ ယမန္ႏွစ္က ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းထက္မနည္း အပံုအပင္ေရာင္းခ်ရာ ေဒၚလာ ၃.၄ ဘီလီယံ အထိ ရရိွေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ားက ေဖာ္ျပေနသည္။ ၎ႏွင့္ ပတ္သက္၍ တစ္စံုတစ္ရာ မွတ္ခ်က္ေပးရန္ ဦးပိုင္လီမိတက္မွ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။
ေနာက္ထပ္ သီးျခား လုပ္ငန္းရွင္ ခရိုနီ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ Max Myanmar လုပ္ငန္းစုသည္လည္း ဤကဲ့သို႔ပင္ ေခါင္းေထာင္ ဦးေမာ့လ်က္ရိွေနသည္။ ၎မွ ရုတ္ျခည္းပင္ ၎ပိုင္ ဘဏ္တစ္ခု ဆန္႔ထြက္လာသည္။ အေမရိကန္ ပိတ္ပင္မႈေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ မရိွေသာ ျပင္သစ္မွ Accor Group ႏွင့္ ကပ္မွီ၍ ဟိုတယ္မ်ား တည္ေဆာက္လာသည္။ မိမိသည္ မည္သည့္ မမွန္ကန္ေသာ အလုပ္မ်ား မလုပ္ထားေၾကာင္း၊ ပိတ္ပင္ ကန္႔သတ္မႈရိွေနေသာ္လည္း မိမိ၏လုပ္ငန္း တိုးတက္ရန္ကို ႀကံေဆာင္ေနေၾကာင္း ၿပီးခဲ့သည့္ အင္တာဗ်ဴးတြင္ သူက ေျပာၾကားသည္။
အမည္ပ်က္ စာရင္း၀င္သူေနာက္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဦးခင္ေရႊမွာ စက္မႈဇံု တစ္ခုကုိပင္လွ်င္ တိုးခ်ဲ႕ေနသည္။ မိမိအား ဦးတည္ပိတ္ဆို႔ခ်က္က တရားမွ်တမႈမရိွေၾကာင္း၊ အမည္ပ်က္ စာရင္းကင္းလြတ္ရန္ (အေမရိကန္)ဘ႑ာေရး႒ာန လုပ္ထံုးလုပ္နည္းႏွင့္ အညီ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္းလည္း သူက ဆိုေလ့ရိွသည္။ သစ္၊ လက္နက္ အေရာင္းအ၀ယ္ျဖင့္ ၾကြယ္၀ကာ အမည္ပ်က္စာရင္းထဲ ပါသြားေသာ ဦးေတဇသည္ ႏိုင္ငံျခား ခရီးသြားမ်ားျပားလာမႈ အေပၚ သူပိုင္ ဟိုတယ္မ်ားအားျဖင့္ (၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ၇၉၂,၀၀၀ မွသည္) ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ၀င္ေငြေဒၚလာ သံုးသန္းအထက္ ပိုင္ဆိုင္မႈရရိွသြား၏။ ပိတ္ဆို႔ကန္႔သတ္ထားမႈသည္ မိမိႏွင့္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ မိမိကုမၸဏီ ၀န္ထမ္းမ်ားကို ထိခိုက္နစ္နာေစသည္ဟု သူက သတင္း႒ာနမ်ားကို ေျပာထားသည္။
“အခုခ်ိန္မွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြရိွေနတဲ့ အတြက္ ဒီအစိုးရ လက္ထက္မွာ ခရိုနီေတြ အေကာင္းဆံုး လုပ္စားႏိုင္ခဲ့ၾကတာျဖစ္တယ္” ဟု ကာလရွည္ အေနာက္တိုင္း ဒီမိုကေရစီရပ္တည္သူတစ္ဦးမွ ဆိုသည္။
၎တို႔၏ ဆက္လက္ေအာင္ျမင္ေနမႈမွာ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္ေၾကာင္း၊ စီးပြားေရးကို ပိုၿပီး လက္ရည္တစ္ျပင္တည္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးဖို႔ အစိုးရက အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ျဖဳန္းတီးပစ္ေၾကာင္း Macquarie တကၠသိုလ္ တြဲဖက္ပါေမာကၡ ေရွာင္တာနယ္ Sean Turnell မွ ေ၀ဖန္လိုက္သည္။
အေမရိကန္ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ အလုပ္သမားေရးရာ ဒု၀န္ႀကီး Tom Malinowski ၏အဆိုအရ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ အမည္ပ်က္စာရင္း၀င္သူတိုင္းမွာ အဓိက ဇာတ္ေကာင္မ်ားျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းသည္ဟု အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ္လည္း တာ၀န္ခံႏိုင္ေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္လာေစေရးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ သူတို႔အေပၚ ၀ါရွင္တန္မွ ဆက္လက္ဖိအားေပးသြားမည္၊ ထိုသူတို႔အနက္အခ်ဳိ႕ကို အမည္ပ်က္စာရင္းမွ ပယ္ဖ်က္ေပးရန္လည္း ဆႏၵရိွေနသည္ဟူ၍ သိရသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသူတို႔အမ်ားစုသည္ အတိတ္ေဟာင္း အက်င့္ဆိုးမ်ားထံမွ ဖယ္ခြာသြားၿပီးေၾကာင္း ျပသရန္ မလြယ္ကူလွပါဟု သူက ယံုၾကည္ထား၏။
အေမရိကန္၏ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈအေၾကာင္း တစ္ခုမွ်ျဖင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တို႔အား လက္တြဲျဖဳတ္ျခင္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွ မလုပ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ အေနာက္တိုင္းသားတို႔မွ ဖယ္ၾကဥ္ထားၾကစဥ္ ႏိုင္ငံ၏အေျခခံအေဆာက္အဦတည္ေထာင္ရာ၌ ထိုလူစားအမ်ားအျပားက အဓိက အခန္းက႑တြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ၀န္ႀကီး ဦးစိုးသိန္းက ေျပာၾကားသည္။
“သူတို႔ကို ခြာထုတ္ဖို႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဓနစည္းစိမ္ ရုပ္သိမ္းျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ သူတို႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ”။
+++++++++++++++++++++++
