မတ္လ ၃၀ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
ညီေသြးေရးသည္။
နက္႐ႈိင္းထူထပ္၊ ေမွာင္မိုက္တိတ္ဆိတ္
တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေတာ့
တစ္လကၡၿပီး တစ္လကၡ တစ္လံၿပီးတစ္လံ
ပိုးတိမ္ပမာ ေ႐ြ႔လ်ားၿပီး မိုး႐ြာမခ်ႏုိင္ခဲ့ဘူး
အသံဝင္ ကုတင္ေပၚ အိစက္ညက္ေညာ ဒဏ္ရာအျပည့္…….
တန္ဖိုးႀကီးႀကီးမားမားေတြ ေပးဆပ္ရမယ္မွန္းသိတယ္။ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း၊ ႐ိုင္း႐ုိင္းစိုင္းစိုင္း၊ ရက္ရက္စက္စက္၊ ေသြးထြက္သံယို အခက္အခဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳရမယ္၊ ရင္ဆုိင္ရမယ္၊ ကာဆီးထားမယ္ဆိုတာသိသိနဲ႔ ရဲဝံ့ျခင္းေတြ၊ စြန္႔စားျခင္းေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ အမွန္တရားေတြ ရင္ဝယ္ပိုက္ၿပီး စိုးထိပ္မႈေတြနဲ႔ တေရြ႕ေ႐ြ႕ေ႕ရွသို႔ခ်ီလာခဲ့ၾကတဲ့ မိဘျပည္သူေတြရဲ႕ ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာေတြ၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္ကေလးေသာ၊ ေခြးေသာ၊ လူႀကီးေသာလူငယ္ေသာ၊ သံဃာေသာ မိဘေသာ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ အႏၶအုပ္စု။ ျမန္မာျပည္သူ လူထုႀကီးေ႔႐ွမွာ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေထာက္ေတြေ႔႐ွမွာ မ်က္ႏွာဖံုးေတြအားလံုး ခၽြတ္ျပခဲ့ၾကရပါၿပီ။ ဒီထက္ပိုမိုဆုိး႐ြားေသာ ကိစၥမ်ားျဖစ္ေပၚလာပါလွ်င္ အံုၾကြမႈေတြ မထိန္းႏုိင္ မသိမ္းႏုိင္နဲ႔ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးေထာင္ေခ်ာက္ႀကီးတစ္ခုထဲသုိ႔ ေရာက္႐ွိသြားႏုိင္တဲ့ အေျခအေန။
အခုအေျဖေပါင္းစံုက ထြက္ေပၚလာၿပီးၿပီ။ အစိုးရလူႀကီးမင္းမ်ား၏ ဇ ကို ထင္ထင္႐ွား႐ွား ျမင္ခြင့္ရခဲ့ၿပီ။ အ႐ႈံးထဲက အျမတ္အေနနဲ႔ ဘယ္သူဟာအမွန္တရားကို ရင္ခုန္လည္း၊ ဘယ္သူေတြဟာ အမွန္တရားဘက္ေတာ္သားေတြကို ဝန္းရံလည္း၊ ဘယ္သူေတြဟာ
အမွန္တရားမိုးႀကိဳးသြားကို ထန္းလ်က္နဲ႔ကာေနလည္း၊ အျဖဴအမဲအားလံုး သဲသဲကြဲကြဲျမင္သာထင္သာ ႐ွိလာခဲ့ၿပီ။ ေနာက္ကြယ္က ဘယ္သူေတြ လက္သီးပုန္းေတြ ဝင္ထိုးေနလည္း ဘယ္သူေတြေပးတီးေပးေနသလည္း ဘယ္သူေတြေခ်ာက္ထဲတြန္းခ်ေနသလည္း
ေက်ာင္းသားျပည္သူအတူတူျမင္ခဲ့ရၿပီ။ ရင္ထဲက နာၾကည္းမႈေတြ၊ ခံျပင္းမႈေတြ၊ ေဒါသေတြကို အခုမေဖာ္ထုတ္လိုက္ပါႏွင့္။ အခုေတာ့ ေစာၿပီးေဖာ္ထုတ္လိုက္လွ်င္ ေနပူဒဏ္ခံရမည္။ နံပါတ္ဒုတ္ႏွင့္အ႐ိုက္ခံရမည္။ အၾကမ္းဖက္လူအုပ္ႀကီးလို႔ တံဆိပ္တပ္ခံရမည္။ ေနာက္ထပ္ေသြးေျမေတြ ထပ္က်ခံရမယ္။ လူ႕တန္ဖိုး ၊ လူ႔ဂုစ္သိကၡာ၊ လူ႔က်င့္ဝတ္၊ ဒီမိုကေရစီတန္ဖိုး လံုးဝ ေစာက္ထိုး မိုးေမွ်ာ္ျဖစ္ေစရမည္။ ေလာကနိတိ၊ ဗုဒၶ အဆံုးအမ၊ ဘာသာ သာသနာလံုးဝ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့အုပ္စုၾကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေသြးနဲ႔ေခၽြးနဲ႔ရင္းၿပီး ဘာလို႔သြားရင္ဆိုင္မွာလဲ။
မီးျခစ္ဆံ တစ္ေခ်ာင္းမွ်ေတာင္ မကုိင္ေဆာင္ထားတဲ့ လူအုပ္စုေလးတစ္ခုကို အၾကမ္းဖက္လူအုပ္ႀကီးလို႔ အမည္တပ္ မေကာင္း႐ႈမေကာင္း ဝိုင္းဝန္း႐ိုက္ႏွက္ေနပံု ဒီျပယုဂ္ဟာ မိဘျပည္သူ အားလံုးရဲ႕ ေဒါသေတြကို ျခဴေနတဲ့ျပယုဂ္ မဟုတ္ပါလား။ ေက်ာင္းသားေတြ က ေသြးေျမက်၊ ျပည္သူ လူထုကဝင္ပါ။ အဲဒီမွာမွ ေဒါသ တကယ္ထြက္ေနေသာ လူအုပ္ႀကီးျဖစ္ေပၚလာ၊ ေဒါသထြက္ေနေသာ လူအုပ္ႀကီးမွတစ္ဆင့္ အၾကမ္းဖက္လူအုပ္ႀကီး အဆင့္ ကူးေျပာင္းဖို႔ဆိုတာ ေရသန္႔ဗူးတစ္ဗူးေလာက္ပဲ လိုပါတယ္။ အဲဒီအဆင့္ေရာက္လာလွ်င္ မလြဲမေ႐ွာင္သာ တိုင္းျပည္ကို ကယ္တင္ပါရေသာ မင္းသားႀကီးမ်ား ဘြားကနဲ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ပုဒ္မ (၁၄၄) တို႔၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရက္ အကန္႔အသက္မ႐ွိ ေ႐ြ႔ဆိုင္းျခင္းစသည္တို႔ဟာ ဆက္တိုက္လိုက္လာပါလိမ့္မယ္။
ေမ်ာက္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ဂၽြမ္းထိုးျခင္းအတက္ကို ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းမ႐ွိသလို၊ ေလာက္ေတြဟာအျမဲပင္ မစင္ပံု အပုပ္ပံုမွာပဲ ေပ်ာ္ေလ့ ႐ွိပါတယ္။ အဆင့္အတန္းျမင့္မားတဲ့ ရထူးရာခံ႐ွိေနပါလ်က္ တံစုိးလာဘ္စားၿပီး တစ္ဖက္သက္တရားစီရင္တတ္တဲ့ တရားသူႀကီးမ်ား၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ပါမစ္ေတြကို ခ႐ုိနီနဲ႔ေပါင္းၿပီး အိပ္ထဲထည့္ေနရာမွ ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့ ႐ုိက္စားေပါင္းစား ဝန္မင္းမ်ား၊ အမ်ားအျပားေဖာင္း ပြေနျခင္း ဟာ ဒီသေဘာပါပဲ။ ဒါေတြကိုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏုိင္ဖို႔ရန္အတြက္ တိက်ခိုင္မာျပတ္သားၿပီး ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားတဲ့ ဥပေဒ တစ္ရပ္ေပၚေပါက္လာမယ့္ အခ်ိန္က်မွသာ ျဖစ္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ျပည္သူေတြျဖစ္ေစခ်င္ေနတဲ့ သားေ႐ႊအိုးထမ္းလာတဲ့ျမင္ကြင္းက ၂၀၁၅ မကုန္ခင္ ျမင္ရႏုိင္ဖြယ္မ႐ွိပါဘူးဆိုတာ လက္႐ွိကန္ေနတဲ့ ပြဲေတြကိုၾကည့္ၿပီး ခန္႔မွန္းႏိုင္ေနပါၿပီ။ ႏွစ္ကြက္ သံုးကြက္ႀကိဳျမင္ေအာင္ ၾကည့္ထားႏိုင္မွသာ ျပည္သူလူထုအေနႏွင့္ ၂၀၁၅ ကစားကြက္မွာ အသာစီးရႏိုင္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕ အင္အားကို ပိုၿပီး စုစည္းထားမယ္။ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ျဖစ္ေအာင္ သိမ္းထုတ္ထားမယ္။ ျပည္သူႏွင့္ေက်ာင္းသား စိတ္တူကိုယ္တူ အရပ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းအားလံုး ညီညႊတ္မႈ႐ွိေနရပါမယ္။ ျပည့္ အင္အားသည္ ျပည္တြင္းမွာသာ႐ွိေနပါသည္ဆိုတဲ့ အသိအားလံုးရင္ထဲမွာ ႐ွိေနေအာင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ရပါမည္။ တကယ့္တကယ္ေက်ာင္းသားနဲ႔ ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ေနခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံတကာဖိအားဆိုတာ သေဘာထားေၾကညာခ်က္ တစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္တာနဲ႔ ၿပီးဆံုး သြားပါတယ္။ ဒီထက္ပိုလွ်င္ အကူအညီသေဘာတူညီခ်က္ေတြ ျပန္ျပင္မည္။ ဒါနဲ႔႔ပဲ ႏုိင္ငံတကာပတ္သက္မႈ၊ စြက္ဖက္မႈဆိုတာ ၿပီးတာပါပဲ။
ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္ဘာသာ၊ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္း၊ ဘယ္အသင္း စသျဖင့္ ခြဲျခားေဘးထြက္ ကန္႔လန္႔တိုက္ေနလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ အျမဲ သုည မွတ္ေအာက္ေရာက္ေနခဲ့တဲ့ ႏွင္းဖံုးေတာင္ထိပ္က ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ဟာ အခုလက္တစ္ကမ္း အကြာေရာက္ေနပါၿပီ။
ခ်က္ေအာက္ထိုးသတ္မည့္ အကြက္ေတြ၊ ၾကည္ဆူပင္ စုိက္မယ့္ေအာက္လမ္းနည္းေတြ၊ ဒိုင္နဲ႔ပင္းထားတဲ့ လုပ္ပြဲေတြ တစ္ပြဲၿပီး တစ္ပြဲလာပါလိမ့္ဦးမည္။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္၊ တစ္ဖြဲ႔ႏွင့္တစ္ဖြဲ႔၊ တစ္ဆင္းႏွင့္တစ္ဆင္း ပိုမို႐ိုင္းပင္း ကူညီ၍ ေစ့စပ္ေသခ်ာေသာ ညီညြတ္ေရး၊ စည္း႐ုံးေရးမ်ားႏွင့္ အင္အားတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေနရမယ့္ အေရးႀကီးေသာ အခ်ိန္လက္ဆံုသို႔ ေရာက္ေနပါၿပီ။
မတရားတဲ့အရပ္မွာ ဘယ္နကၡတ္တာရာကမွ မရပ္တည္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က အတိတ္နိမိတ္တု႔ိ ခမည္းတေဘာင္ စတာေတြကို စိတ္မဝင္စားတတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ ္ဒီတစ္ခါေကာက္ရေတြ႔႐ွိခဲ့တဲ့ တေဘာင္လိုလို နိမိတ္လုိလို အသားတစ္ပုဒ္ကိုေတာ့ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ျဖစ္မိပါတယ္။ ေအာက္လမ္းေတြ ယၾတာေတြ၊ တေဘာင္ေတြ ခံသည္တို႔ကို စိတ္ဝင္စားသူမ်ား အတြက္ေတာ့ ေျမပံုညႊန္း တစ္ခုလည္း ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။ အခုလို ထီးနန္းေရးနန္းရာေတြ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးျဖစ္ေနတ ဲ့အခ်ိန္ သြားေရးလာေရးက်ပ္တည္းလို႔ က်န္႔ၾကာလို႔ ဆိုၿပီး ေနရာအႏွံ႔ကုန္းေက်ာ္ တံတားေတြ၊ ေခ်ာင္းကူးတံတားေတြ၊ ျမစ္ကူးတံတားေတြ ထိုးေနၾကတ ဲ့အခ်ိန္၊ ၂၀၁၂ ႏုိဝင္ဘာမွာ ငလ်င္ဒဏ္နဲ႔ စစ္ကုိင္းၿမိဳ႕ေလးကၽြန္မာန္ေအာင္ ဘုရားစိန္ဖူးေတာ္ေျမခခဲ့ရၿပီး ၂၀၁၃ ၾသဂုတ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ စိန္ဖူးေတာ္ျပန္တင္၊ တစ္ဖန္ ၂၀၁၄ ႏုိဝင္ဘာ ၂၇ မွာ အဲဒီသမၼတတင္ထားတဲ့ စိန္ဖူးေတာ္ ထပ္မံေျမခလို႔ ၂၀၁၅ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၂ မွာ ထပ္မံ ထီးတင္ျပန္ပါတယ္။ ကမာၻမွာ သမၼတ တစ္ဦးတည္း ဘုရားတစ္ဆူတည္းကို ထီးေတာ္ႏွစ္ခါ တင္ခြင့္ရတဲ့ ပထမဆံုးသမၼတ အျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ခြင့္ရတဲ့အျဖစ္ပါ။ အခုလို ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ စကားစုအတြဲဟာ ေအာက္ပါ တေဘာင္ လိုလို ဘာလိုလို အသားေတြနဲ႔ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ျဖစ္လို႔ေနတာကိုက ကၽြန္ေတာ္တင္ျပခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရင္းပါပဲ။ ဖတ္ၾကည့္ပါ အားလံုး႐ွင္းသြားႏုိင္ပါတယ္။
“ကနတၱဒဏ္ထီးေတြနဲ႔
ပ်က္ဆီးဖို႔ အေရးၾကံဳ
ေ႐ႊေပးမယ္ မယ္မယံု
ေငြေပးမယ္ မယ္မယံု
တံတားေတြ အသြင္သြင္ေဆာက္ပါလို႔
စစ္ကိုင္း၊ ပုဂံ၊ ေအာင္လံ တလႊားမွာ
ဘုရားေတြ အလီလီ ေမွာက္ရင္ျဖင့္
တစ္ပါးျပည္ဝင္ကာ မေႏွာင့္ရေအာင္
ျပည္ေတာ္ျပန္ မယ္ေထြး၊ နန္းတင္မွေအး” တဲ့
ေျပာခ်င္တာက တေဘာင္ဆိုတာကေတာင္ မတရားတဲ့ ဘက္မလိုက္ပါဘူးဆိုတာပါ။ စာသားထဲကာလ၊ ေဒသျပ စကားလံုးေတြက အံ့ၾသစရာတိုက္ဆိုင္ လြန္းလွပါတယ္။ အဘယ္ပညာ႐ွိ ဆရာသမားမွန္း မသိေပမယ့္ ၾသခ်မိပါသည္။ (ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ ကြယ္ေနရတာလဲ။ ဒါလည္း စဥ္းစားစရာပါပဲ။ အႏုပညာေျမာက္၊ ကာလေဒသ သမိုင္းမွန္၊ အခ်က္အလက္မွန္ စကားစုတစ္ရပ္အေနနဲ႔ မွတ္တမ္း တင္ခြင့္ရတာ ကံတရားလား၊ အႏုပညာလား ဒါလည္းစဥ္းစားစရာပါ)။ နမိတ္၊ တေဘာင္ယၾတာေတြနဲ႔ လံုးလည္ခ်ာလိုက္ေနလို႔ အစိုးရလူႀကီးမင္း တသိုက္လည္း ဒါကိုဘယ္လိုစဥ္းစားၾကမွာပါလိမ့္။ ဒါလည္း စဥ္းစားစရာပါ။ ဒီေလာက္ႏွစ္ကိုယ့္ တစ္စိတ္ျဖစ္ခဲ့ၾကဖူးတဲ့ တ႐ုတ္နဲ႔ ခ်စ္ၾကည္မႈဟာ ေလာက္ကိုင္အေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ဘက္ က်ည္သင့္ၿပီး တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားေတြ တိမ္ပါးခံသြားရတဲ့ ကိစၥနဲ႔ တ႐ုတ္ႀကီးက ရာဇသံေပးတဲ့ အဆင့္ေရာက္လာရတာကလည္း “တစ္ပါးျပည္ဝင္ကာ မေႏွာင့္ရေအာင္” ဆိုတဲ့ စာသားကို မွန္ကန္ေၾကာင္း ထပ္မံ သက္ေသခံျပန္ပါတယ္။ ေတာ္ပါၿပီ ေတာ္ေတာ္ၾကာေၾကာ္ျငာ ဝင္ေနတယ္ဆိုၿပီး။ အခုကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္က်မွ ဘာလုပ္ရမလဲ တိတိက်က်ေသေသခ်ာခ်ာ သိၿပီးလွ်င္ ကလဲ့စား ဘယ္လိုေခ်ရတယ္ဆိုတာ ကမာၻႀကီးကို ျပရမယ့္အခ်ိန္ စိတ္႐ွည္႐ွည္ေလးထားၿပီး ေစာင့္႐ုံပါပဲ။
ညီေသြး
