ႏိုဝင္ဘာ ၆ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
.ေဆြမြန္ ေရးသည္။
ပထမအေရြ႕
=======
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ေတြကို သတိထားေလ့လာမိရင္ သမၼတေမွ်ာ္မွန္းသူေတြဟာ ေရြးေကာက္ပြဲႏွစ္မတိုင္ခင္ တ႐ုတ္ကို သြားကိုသြားရတဲ့ ဓေလ့ထံုးတမ္း႐ွိတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္း အတိုက္အခံနဲ႔ ဆက္ဆံေရးထက္၊ အာဏာရအဖြဲ႔နဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို ဦးစားေပးခဲ့တဲ့ တရုတ္အစိုးရက အခုႏွစ္ႏွစ္ သံုးႏွစ္ေလာက္အတြင္း အတိုက္အခံေတြကို တခါျပန္ၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ဆက္ဆံလာပါတယ္။ (RFA)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔လည္း တ႐ုတ္ရဲ႕ ဖိတ္ၾကားခ်က္နဲ႔ အတိုက္အခံပါတီကိုယ္စားျပဳကာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကို ဒီဇင္ဘာလမွာသြားမယ္လို႔ သတင္းထုတ္ထားတာၾကာပါၿပီ။
မေန႔က ႏို၀င္ဘာ ၅ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဦးသိန္းစိန္က ဒီလထဲမွာပဲ တ႐ုတ္ကို သူ႔ရဲ႕ သမၼတသက္တမ္းအတြင္း ၅ ႀကိမ္ေျမာက္သြားဦးမယ္လို႔ ကသုတ္ကရက္ ေၾကညာျပန္ပါတယ္။
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကို တ႐ုတ္ျပည္သူ႔ သမၼတႏိုင္ငံမွာ က်င္းပမယ့္ ေဒသတြင္း ေပါင္းစည္း ဆက္ႏြယ္မႈဆိုင္ရာ မိတ္ဖက္ျပဳမႈ ခိုင္မာေစေရး ေဆြးေႏြးပြဲသို႔ တက္ေရာက္ဖို႔ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔ သမၼတႏိုင္ငံ သမၼတ မစၥတာရွီက်င့္ဖ်င္က ဖိတ္ၾကားထားတာလို႔ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ုံးနဲ႔ နီးစပ္သူတစ္ဦးက ေျပာၾကား ခ်က္ဟာ ယမန္ေန႔က ထြက္ေပၚလာ ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
တ႐ုတ္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထက္အရင္ ေစာၿပီး သြားဖို႔ ဘာေၾကာင့္ လိုအပ္ရသလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းထက္ တ႐ုတ္ၾသဇာကို မလြန္ဆန္တဲ့ ျမန္မာ သမၼတအေနနဲ႔ တ႐ုတ္ကအျပန္မွာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ အတြက္ ဘာအေျဖယူလာမလဲ ဆိုတာက ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဖက္က အိုဘားမားအပါအ၀င္ အေနာက္အုပ္စုနဲ႔ ပိုမိုရင္းႏွီး ကြၽမ္း၀င္သလို ဦးသိန္းစိန္ကလည္း တ႐ုတ္ဖက္ကို သိသိသာသာယိမ္းျပခဲ့ပါတယ္။ အေနာက္အုပ္စုနဲ႔ ရင္းႏွီးေႏြးေထြး႐ုံ သာမက တ႐ုတ္ရဲ႕ တိုက္႐ိုက္ေထာက္ခံရင္းႏွီးမႈကို ျပသႏိုင္သူဟာ ၂၀၁၅ အတြက္ အေျဖတစ္ခုျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္ လာႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး အေရြ႕တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယအေရြ႕
========
ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ေတြ႕ဆံုပြဲဟာ ဘာအေျဖမွ မထြက္ခဲ့ပါဘူး။ မေန႔က ႏို၀င္ဘာ ၅ ညေနပိုင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သတင္းစာ႐ွင္းလင္းပြဲအရ ဘာသေဘာ တူညီမႈမွ မရယူခဲ့ပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ဘာသေဘာတူညီခ်က္မွ မရခဲ့့ပါဘူး။ ကိုယ့္ထင္ျမင္ခ်က္ကို ကုိယ္ ေျပာၾကတာပါပဲ။ အားလံုးကေနၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္နဲ႔ကိုယ္ ေျပာသြားၾကတာပဲ။ အားလံုးကေနၿပီးေတာ့ သေဘာတူလား၊ သေဘာမတူဘူးလား ဆိုၿပီးေတာ့ ဘာမွ မေျပာပါဘူး။ အားလံုးေျပာၿပီး သြားတဲ့အခါမွာ သမၼတႀကီးက အေထြေထြ ရွိပါေသးလားဆိုေတာ့ ဘယ္သူကလည္း ဘာမွမေျပာေတာ့ ဒါနဲ႔ပဲ ၿပီးသြားပါတယ္။ သေဘာတူညီခ်က္ ယူခဲ့တယ္ဆိုတာ လံုး၀ မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ”ေတြ႕ ဆံုေဆြးေႏြးပြဲက ေဆြးေႏြးရတယ္ဆို တာမရွိဘူး။ သာမန္ေတြ႕ဆံုမႈသေဘာ ပဲ။ ဘာမွ အရာမေရာက္ဘူး။ ဘာ အဓိပၸာယ္မွလည္းမရွိဘူး”လို႔ ပြင့္ပြင့္႐ွင္း႐ွင္းေျပာခဲ့တာကို ၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္အျမင္ကို ၁၀ မိနစ္စီ လာေျပာဖို႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဖိတ္ေခၚကာ ႏိုင္ငံတကာကို အျမင္ေကာင္း႐ုံ “ဓာတ္ပံုႏိုင္ငံေရး” လုပ္သြားတာလို႔ပဲ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေနတာ ၄ ႏွစ္႐ွိေနေပမယ့္ ေျဖ႐ွင္းႏိုင္မယ့္နည္းလမ္း မေတြ႕ေသးတဲ့ ဦးသိန္းစိန္႐ွင္းျပတာကေတာ့ “ဒီေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပရတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အမ်ဳိးသားအင္အားစုမ်ားအားလံုး ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ နိုင္ငံေရးစိန္ေခၚမႈေတြကို လက္တြဲေျဖရွင္းဖို႔နဲ႔ စုေပါင္းၿပီး နည္းလမ္းမ်ားရွာေဖြဖို႔ အဓိကရည္မွန္းခ်က္ထားၿပီး ဖိတ္ေခၚက်င္းပခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္၊ နည္းလမ္းမ်ား ရွာေဖြတဲ့အခါမွာလည္း နိုင္ငံေရးအင္အားစုအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ဖယ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ျခင္း နည္းလမ္းေတြကေန စားပြဲဝိုင္းမွာ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြး အေျဖရွာေရးဆိုတဲ့ နိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈသစ္အရ ေဆြးေႏြးအေျဖရွာၾကဖို႔ အစျပဳႀကိဳးပမ္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္” လို႔ ေျပာတဲ့အျပင္
မေန႔က ေရဒီယိုမိန္႔ခြန္းမွာေတာ့ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစုအားလံုးပါ၀င္တဲ့ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိႏုိင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနေၾကာင္းနဲ႔ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ေနထုိင္တဲ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းႏွစ္ခုအၾကား ပဋိပကၡေတြ ထပ္မံမျဖစ္ပြားေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈေတြ ေဆာင္ရြက္ထားၿပီး ဘယ္လူမ်ဳိး၊ ဘယ္ဘာသာ၀င္မဆုိ လူသားတစ္ဦးအေနနဲ႔ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကိုရရွိဖို႔ အေရးႀကီးတယ္လို႔
ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုမေျပာစဖူး ေျပာၾကားလာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ၊ လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္းေတြအျပင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို တတိယႏိုင္ငံကို ပို႔ရမယ္လို႔ ႀကိမ္း၀ါးဖူးတဲ့အျပင္ မြတ္ဆလင္ေတြအေပၚမွာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာမေပးဖူးတဲ့ ဦးသိန္းစိန္က ဒီေန႔မွာမွ ထူးထူးျခားျခားႀကီးကို ဘယ္လူမ်ဳိး ဘယ္ဘာသာ၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ စတဲ့စကားလံုးလွလွေလးေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ ေရြးခ်ယ္သံုးႏႈန္းျပသြားတာကေတာ့ အိုဘားမားကိုယ္တိုင္ ဒီမိုကေရစီေဆးႀကီးကို မတိုက္ခင္ ကာကြယ္ေဆးကို ႀကိဳတင္ထိုးထားတဲ့ သေဘာေလာက္ပဲဆိုတာကေတာ့ ထင္႐ွားေနပါတယ္။
ဒါ့ျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ေတြ႕တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းဓာတ္ပံုေလာက္ကိုပဲ ႏိုင္ငံတကာအျမင္ေကာင္းေအာင္ လိုခ်င္တယ္၊ က်န္တဲ့ ဘာအေျဖကိုမွ မလိုခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုလည္း ဖံုးကြယ္မထားခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ေဆြးေႏြးပြဲဟာ အမ်ားျပည္သူၾကားမွာ ေမွ်ာ္လင့္စရာေရာင္ျခည္ရိပ္သန္းခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္ေနရာကိုမွ မေရြ႕ခဲ့တဲ့ “ျပစားအေရြ႕”တစ္ခုသာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
တတိယအေရြ႕
=========
အိုဘားမား မလာခင္က တက္ႂကြလႈပ္႐ွားေနၾကတဲ့ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒျပ႒ာန္းေရး တပ္သားေတြ ၿငိမ္သြားပါၿပီ။ အိုဘားမားမလာခင္ေလးမွာပဲ အစိုးရကို မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ ျပ႒ာန္းမလား၊ မျပ႒ာန္းဘူးလားဆိုတာကို တစ္လတိတိေစာင့္ၾကည့္မွာျဖစ္္္တယ္၊ ခုေတာ့ ခဏနားထားပါဦးမယ္လို႔ ႀကိမ္းေမာင္းသေယာင္ ၿခိမ္းေျခာက္သေယာင္နဲ႔ အသာေနာက္တစ္လွမ္းကို ဆုတ္ခိုင္းထားလိုက္ပါၿပီ။
အစိုးရရဲ႕ ၀ွက္ဖဲျဖစ္တဲ့ မဘသ အမည္ခံ ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးမွာ အသံုးခ်ကာ မြတ္ဆလင္ဖက္ကို လက္ညႇဳိးထိုးျပၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ကို လူမ်ဳိးေရးဓားနဲ႔ ဘာသာေရးဓားနဲ႔ ေနာက္ေက်ာကေျဗာင္ထိုးေနတဲ့ ဒီအဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ လႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ ခဏတာ အ႐ွိန္ေလ်ာ့သြားေပမယ့္ ၂၀၁၄ အကုန္ ၂၀၁၅ အဆန္းကေန တရားပြဲအမည္ခံ ႏိုင္ငံေရးမဲဆြယ္ပြဲေတြ ျခိမ့္ျခိမ့္သဲသဲက်င္းပလာမွာကေတာ့ အမွန္ပဲမို႔ ၂၀၁၅ထဲမွာပဲ အမုန္းတရား ဖန္တီးလႈံ႕ေဆာ္မႈေတြ ပိုမ်ားလာႏိုင္စရာအေၾကာင္း အမ်ားအျပားေတြ႕ေနရပါေသးတယ္။ ဒီအေရြ႕ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ဟာ နစ္မြန္းသည္ထက္ နစ္မြန္းစရာေတြပဲ ႐ွိလာႏိုင္္ပါတယ္။
စတုတၳအေရြ႕
========
ဒီအေရြ႕ေၾကာင့္ “ဒုတိယဖုန္းေမာ္ အေရးအခင္း” အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ၿပီး တစ္ျပည္လံုးဆိုင္ရာ ျပည္သူ႔မေက်နပ္ခ်က္ေတြ ဖြင့္အံေဖာက္ထြက္ရာ အေထြေထြဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပတာေတြထိ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ကိုပါႀကီးအေရြ႕လို႔ေတာင္ ေျပာႏိုင္ပါမယ္။
အလြတ္သတင္းေထာက္ ကိုပါႀကီးဟာ သတင္းသြားယူရင္း အဖမ္းခံရရာကေန က်ဳိက္မေရာမွာ ေသဆံုးခဲ့ၿပီ၊ ကိုပါႀကီးဟာ ထြက္ေျပးဖို႔ အေစာင့္စစ္သားရဲ႕ ေသနတ္ကို လုယူတဲ့အတြက္ ပစ္ခတ္ ဖမ္းဆီးရင္း ေသဆံုးရတာျဖစ္တယ္လို႔ အေစာပိုင္းကတည္းက က်ိဳက္မေရာ ၿမိဳ႕နယ္ရွိ တပ္မ ၂၂ မွ တာ၀န္႐ွိသူေတြက အခိုင္အမာ ေျပာဆို ခဲ့ၾကပါတယ္။
ကိုပါႀကီးအသတ္ခံရတဲ့အေပၚ လူ႔အခြင့္အေရးတက္ႂကြလႈပ္႐ွားသူေတြရဲ႕ ႀကီးထြားလာတဲ့ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုမႈေတြေၾကာင့္ မေန႔က ႏို၀င္ဘာ ၅ မွာ မြန္ျပည္နယ္ က်ိဳက္မေရာၿမိဳ႕နယ္ ေရႊဝါေခ်ာင္ရြာအနီး ျမႇဳပ္ႏွံထားတဲ့ သတင္းေထာက္ကိုပါႀကီးရဲ႕ အေလာင္းကို ျပန္လည္တူးေဖာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အေလာင္းေဖာ္ရာမွာပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ေ႐ွ႕ေနႀကီး ဦးေရာဘတ္စန္းေအာင္က
“အေလာင္းကို ျပန္ေဖာ္တဲ့ အခါမွာ ဦးေခါင္း ခ်ိဳင့္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေမး႐ိုးေတြ က်ိဳးၿပီး ရြဲ႕ေစာင္းေနတယ္။ ညာဘက္ ဒူးေခါင္းနားမွာ အညိဳအမည္းနဲ႔ ေျခသလုံး႐ိုး က်ိဳးေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေဆး႐ုံက စစ္ၿပီးလို႔ အေလာင္း ျပန္ေပးမလားေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္တို႔က အေလာင္းျပန္သယ္ယူခြင့္ရတာနဲ႔ ရန္ကုန္ျပန္သယ္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျပင္ထားတယ္” လို႔ ေျပာခဲ့သလို ဦးေနမ်ိဳးဇင္ကလည္း ဒီဗီဘီ သတင္းဌာနကို ေျပာဆိုရာမွာ “ဦးေခါင္းပုိင္း တျခမ္းလုံး ႏွာႏုရုိးရဲ့ အေပၚပုိင္းတျခမ္းလုံးက ထုေခ်ထားၿပီးေတာ့ အထဲကုိ ခြက္၀င္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေအာက္သြားေတြလည္း အကုန္လုံး က်ဳိးေၾကေနတယ္။ ေမးရုိးလည္း သုံးပုိင္းေလာက္ပုိင္းၿပီး က်ဳိးေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေအာက္ပုိင္းေတြမွာေတာ့ ညာဘက္ေျခသလုံးက အထဲကုိ နည္းနည္းေခြ၀င္ေနေတာ့ ေျခဆစ္က်ဳိးေနတယ္လုိ႔ ခန္းမွန္းတယ္။ ေနာက္တခါ ညိဳမဲစြဲေနတာ ေပါင္ရင္းမွာလည္း ေတြ႔တယ္။ နံရုိးတခုကလည္း ေဖာင္းၿပီးတက္ေနတယ္ဆုိတာ့ နံရုိးက်ဳိးထားတဲ့ သေဘာလည္းရွိတယ္။ ေသနတ္ဒဏ္ရာေတာ့ က်ေနာ္မေတြ႔ခဲ့ဘူးဗ်ာ။ ဒီေဘာ္ဒီမွာေလ” လို႔ ေျပာၾကားျပန္ပါတယ္။
ေမာ္လၿမိဳင္ေဆး႐ုံႀကီးကို သယ္သြားၿပီး ေဆးစစ္ခ်က္ေတြ ထြက္လာခ်ိန္မွာ ေသနတ္ဒဏ္ရာေတြ႕ခဲ့ရင္ေတာင္ မ်က္ႏွာ တစ္၀က္ေလာက္ က်ဳိးေၾကေနတာေတြ၊ နံ႐ုိးက်ဳိး၊ ေမး႐ိုးက်ဳိး၊ သြားက်ဳိး၊ ေျခသလံုး႐ိုးက်ဳိးတာေတြအတြက္ ကိုပါႀကီးကို ႏိွပ္စက္ခဲ့ျခင္းမ႐ွိပါဘူးလို႔ စစ္တပ္ရဲ႕အေစာပိုင္း ေျပာဆိုခ်က္ေတြနဲ႔ အလြဲႀကီး လြဲေခ်ာ္ေနတဲ့အေပၚမွာေတာ့ စစ္တပ္ရဲ႕ အမ်ားျပည္သူေက်နပ္ေစေလာက္တဲ့ အေျဖတစ္ခုဟာ လိုအပ္လာေတာ့မွာပါ။ ဒီအေျဖဟာ အမ်ားျပည္သူကို မေက်ေအးေစဘဲ ပိုမိုေသြးဆူေစခဲ့မယ္ဆိုရင္ လမ္းေပၚကို လူေတြေရာက္လာေအာင္ ဆြဲေခၚမယ့္ အဖြဲ႔အစည္းေတြ အလိုအေလ်ာက္ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအေျဖတစ္ခုေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ႏိုင္စရာ အမ်ားႀကီး႐ွိေနခဲ့ပါၿပီ။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ အၿပိဳင္ ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ေဆြးေႏြးပြဲေန႔မွာပဲ ဦးေအာင္ေသာင္းအေပၚ အမည္ပ်က္စာရင္းသြင္းကာ အေမရိကန္ရဲ႕ အထူးပိတ္ပင္လိုက္တဲ့ ကိစၥေတြ၊ ဦးေအာင္ေသာင္းရဲ႕ သားျဖစ္သူ ဦးေနေအာင္ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ UAB ယူႏိုက္တက္ အမရဘဏ္ျပသနာေတြ အျပင္ ေဒၚလာေဈးကို အစိုးရဗဟိုဘဏ္ ကိုယ္တိုင္က ေစ်းတင္ခဲ့တဲ့ အတြက္ ေငြေၾကးေစ်းကြက္ ကေမာက္ကမျဖစ္ကာ ျမန္မာ့က်ပ္ေငြ တန္ဖိုး စံခ်ိန္တင္ထိုးက်ေနတဲ့ဒဏ္ကို ျပည္သူေတြ စတင္ခံစားေနရတဲ့ အခ်ိန္ေတြနဲ႔လည္း တိုက္ဆိုင္ေနျပန္ပါတယ္။
ဘယ္သူ႔ဖက္ကို လွည့္ၿပီး အေျဖထုတ္ႏိုင္မလဲ
===============
ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း၊ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းေတြ ေပၚလာတိုင္း အစိုးရအဆက္ဆက္က အေျဖထုတ္ေပးတာက ဘာသာေရးအဓိက႐ုဏ္းေတြသာျဖစ္တဲ့အတြက္ ၂၀၁၂ ကတည္းက မီးေလာင္ျပင္ေတြ၊ ဒုကၡသည္စခန္းေတြ၊ လူေသေတြ၊ ေသြးညႇီနံ႔ေတြကို ၿငီးေငြ႕ေနသူေတြအမ်ားအျပား႐ွိေနသလို ေသြးဆာေနတဲ့ ဘယ္သူေသေသ ေပ်ာ္ေနတဲ့ ငေတေတြကလည္း အမ်ားႀကီး မာေနဆဲပါ။ အမုန္းတရားေလာင္စာကိုလည္း အျပည့္ျဖန္႔ခင္းထားသလို စတင္ေလာင္ကြၽမ္းေစဖို႔ မီးစေတြကိုလည္း အဆင္သင့္ကိုင္ေဆာင္ထားသူေတြလည္း ႐ွိေနပါတယ္။
ေသြးထြက္သံယို မျဖစ္ဘဲ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ မျဖစ္ဖူးေသးတဲ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈမွာ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အေျပာင္းအလဲကို ေရြးၾက မလား၊ ထံုးစံအတိုင္း ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲလမ္းကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ၾက မလားဆိုတာက စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလြန္းလွေနပါၿပီ။
ေဆြမြန္
