ဇန္နဝါရီ ၁၂၊ ၂၀၁၄
တကၠသိုလ္ ျမင့္ေ၀
ကမာၻ႔စီးပြားပ်က္ကပ္ၾကီးေၾကာင့္ ဆန္စပါးေစ်း အဆမတန္က်ခဲ့သည္။ ၁၉၂၉-ခုႏွစ္ တြင္ မီးစရိတ္၊ ေနေရးစရိတ္ အလြန္ၾကီးျမင့္ လာသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ားမွာ ဒုကၡဆင္းရဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ႀကဳံေတြ႔ၾကရပါသည္။ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားမွာ ေႏြမိုးမေ႐ွာင္ ႐ြံ႔ႏံြထဲတြင္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားၾကရေသာ္လည္း စားေတာ့ တစ္လုပ္တစ္ဆုပ္၊ ငတ္ေတာ့ အစုတ္အႏုတ္၊ ေနေတာ့ တဲပုတ္တဲစုတ္ဘ၀တြင္ပင္ ႐ွိေနၾကသည္။
ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရသည္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ဤမွ် အတိဒုကၡေရာက္ေနသည္ကို အားရေက်နပ္ျခင္း မရွိေသးဘဲ ေရနစ္သူကို ၀ါးကူ၍ ႏွစ္သည့္ႏွယ္ လင္စုံမယားဖက္ကို ငါးက်ပ္၊ လူလြတ္ကို ႏွစ္က်ပ္ခြဲ လူခြန္ေကာက္ခံျခင္း၊ သႆေမဓ အခြန္ေတာ္ေကာက္ခံျခင္းႏွင့္ ၾကိဳး၀ိုင္း အျပင္တြင္ ခုတ္သည့္ထင္း၀ါးကိုပင္ လွည္းတစ္စီး ႏွစ္က်ပ္ခြဲ သစ္ေတာခြန္ေကာက္ခံျခင္းျဖင့္ ထပ္မံ၍ ႏွိပ္စက္လိုက္ၾကျပန္သည္။
၁၉၃၀-ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ရက္ ေန႔တြင္ ေခတၱဘုရင္ခံ ဆာေဂ်ေအေမာင္ၾကီး သာယာ၀တီျမိဳ႕ ဒါဘာပြဲသို႔အလာ၊ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားက ဆိုင္းငံ့ႏိုင္သည့္ အခြန္ေတာ္မ်ားကို ဆိုင္းငံ့ေပးရန္၊ ေလွ်ာ့ႏိုင္သည့္ အခြန္ေတာ္မ်ားကို ေလွ်ာ့ေပးရန္ အသနားခံၾကသည္။ ဘုရင္ခံက ထိုေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ခ်က္ခ်င္း ပယ္ခ်လိုက္သည္။
နယ္ခ်ဲ႕လက္ေ၀ခံတို႔၏ အႏိုင္က်င့္မႈကိုလည္း မခံႏိုင္သည့္ အဆုံးတြင္ ဂ်ီစီဘီေအ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦိးျဖစ္သူ ဆရာစံသည္ သုပဏၰကဂဠဳနရာဇာ ဘြဲ႔ခံျပီး ၁၉၃၀-ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ေန႔တြင္ သာယာ၀တီခ႐ုိင္ ေရတိုက္ရြာကစျပီး ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕အား လက္နက္ကိုင္ ပုန္ကန္ျခင္းအားျဖင့္ “ေတာင္သူလယ္သမား အေရးေတာ္ပုံၾကီး” ေပၚေပါက္ခဲ့ရေလသည္။
၁၉၃၁-ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ ၂၀-ရက္ ေန႔တြင္ ျဗိတိသွ်အစိုးရအား လက္နက္စြဲကိုင္၍ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မူျဖင့္ ဆရာစံအား ၾကိဳးေပးလိုက္ေလသည္။ အျခား ၾကိဳးေပးခံရေသာ၊ တစ္သက္တစ္ကြ်န္းဒဏ္ က်ခံရေသာ လယ္သမားေခါင္းေဆာင္ မ်ားလည္း အမ်ားအျပားပင္။
လယ္သမား ဂဠဳန္တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို ဖြဲ႔စည္းၾကရာတြင္ ဗိုလ္မွဳးဖိုးထင္ ဦးစီးသည့္ တပ္ခြဲ(၄) တြင္ ငျဖဴေလးေက်းရြာမွ (က) တပ္သားၾကီးမ်ားအျဖစ္ (၂၅)ဦး ပါ၀င္ခဲ့သည့္အထဲတြင္ ဦးဒူးဒူးမွာ တိုင္းရင္းသား အစၥလာမ္သာသနာ၀င္ တစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။
ဦးဒူးဒူး ျမန္မာမြတ္စလင္မ္ တစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာစံ၏ ဂဠဳန္တပ္သားၾကီး ၾကိဳးက်ကြ်န္းျဖင့္ ဦးဖိုးျဖဴက ၎ေရးသားသည့္ ” ျဗိတိသွ်အစိုးရအား ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေတာ္လွန္ခဲ့စဥ္က” စာအုပ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားထားပါသည္။
“၁၉၃၀-ျပည့္ႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၅-ရက္၊ ၁၂၉၂-ခုႏွစ္၊ ျပာသိုလဆန္း ၇-ရက္၊ နံနက္ (၆) နာရီအခ်ိန္တြင္ စပါးၾကီး အိုင္ရြာတပ္စခန္း ဘုန္းၾကီး ဦးသူရိယေက်ာင္းမွ ေျမာက္စူးစူ႐ွိ ဗဟိုတပ္မၾကီး တည္ရာ အလံေတာင္ရြာသို႔ ဗိုလ္မွဳး ဖိုးထင္၊ ဗိုလ္မွဳး ဖိုးစံ တို႔ ႏွစ္ဦး ေခါင္းေဆာင္ေသာ တပ္ခြဲ (၄) သည္ တပ္စခန္းမွ ထြက္ခ်ီၾကလ်က္ သင္းအစ္ရြာသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ၎ရြာတြင္ အဂၤလိပ္အစိုးရက ဖြဲ႕စည္းေပးထားေသာ ေဘာ္လံတီယာတို႔က ဆီးၾကိဳတိုက္ခိုက္သျဖင့္ မိနစ္(၂၀)ၾကာခန္႔ တိုက္ပြဲျဖစ္၏။ ထိုတိုက္ပြဲတြင္ ေဘာ္လံတီယာ တပ္သား ဖိုးဘုဆိုသူတစ္ေယာက္မွာ ဗိုလ္စိန္ခိုႏွင့္ ဗိုလ္ၾသတို႔၏ လက္ခ်က္ျဖင္ က်ဆုံးျပီး တပ္ပ်က္ထြက္ေျပးသြားၾကသည္။ ၎ေနာက္ ရြာအေျခအေနကို ၀ိုင္္း၀န္းစစ္ေဆးျပီး ထူးျခားမႈ မေတြ႔ၾကရ၍ ၎ရြာ႐ွိ တ႐ုတ္ကုန္စုံဆိုင္သို႔၀င္ျပီး တပ္တြင္ ပါ႐ွိေသာ မြတ္စလင္မ္ တပ္သား ဒူးဒူးဆိုသူ စားသုံးရန္ ဘီစကြတ္မုန္႔ေသတၱာ၀ယ္ရန္ ၀င္ၾကရာ ဆိုင္႐ွင္ တ႐ုတ္ကို မေတြ႕ၾက၍ ထိုဆိုင္မွ မုန္႔ေသတၱာႏွစ္ဘူးႏွင့္ ငါးေသတၱာ တစ္ဘူးယူ၍ထြက္ခဲ့ၾကသည္” ဟု ေရးသားထားပါသည္။
အထက္ပါ စာအုပ္ကို ေရးသားခဲ့သည့္ ၾကိဳးက်ကြ်န္းျပန္ ဦးဖိုးျဖဴမွာ လူခ်စ္လူခင္ေပါမ်ားသူ ျဖစ္ပါသည္။ လူတိုင္းက အမည္အရင္း မေခၚဘဲ ” အဘျဖဴ” ဟုသာ ေခၚၾကပါသည္။ အဘျဖဴသည္ သာေကတတြင္ ေနထိုင္ရင္း ကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္။
ဆရာစံ၊ အဘျဖဴ၊ ဦးဒူးဒူး အစ႐ွိေသာ ဂဠဳန္တပ္သားၾကီးမ်ားသည္ အမိျမန္မာႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ျပီး ေတာင္သူလယ္သမားၾကီးမ်ားအား ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္ခဲ့သည့္ နယ္ခ်ဲ႕ျဗိတိသွ် အစိုးရအား ဒူးေထာက္ အ႐ႈံးမေပးဘဲ ႐ြပ္႐ြပ္ခြ်ံခြ်ံ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကသည္မွာ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ ထင္ရွားျပီး ျဖစ္ပါသည္။
နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႕လြတ္ေျမာက္ေရးကို ေဆာင္ရြက္ရင္း တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ အသက္ကိုပဓာနမထားဘဲ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သည့္ ဆရာစံ၏ဂဠဳန္တပ္သားၾကီး ဦးဒူးဒူးအား ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ေရးသားေဖာ္ျပလိုက္ရေပသည္။
* လျပည့္၀န္းမဂၢဇင္းတြင္ ပါ႐ွိေသာ ေဆာင္းပါးအား ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။
