ဇူလုိင္္-၁၂၊ ၂၀၁၃
ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတရံုးက ဇူလိုင္လ ၁၂ ေန႕ အမိန္႕ေၾကာ္ျငာစာ အမွတ္ ၅၉/
ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာနိုင္ငံေတ
နိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ုံး
အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာ
အမွတ္၊ ၅၉ /၂၀၁၃
၁၃၇၅ ခုႏွစ္၊ ဝါဆိုလဆန္း ၅ ရက္
(၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္)
နယ္စပ္ေဒသ လူဝင္မႈစစ္ေဆးေရး ကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္အား ဖ်က္သိမ္းျခင္း
နယ္စပ္ေဒသလူဝင္မႈစစ္ေဆးေရးကြပ္က
(ပုံ)
သိန္းစိန္
နိုင္ငံေတာ္သမၼတ
ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာနိုင္ငံေတ
source::http://
ဇူလိုင္-၁၂၊ ၂၀၁၃
M-Media
အာဇာနည္မ်ား အထၳဳပၸတၱိ (အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၁၉)ရက္ေန႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက်ဆုံးခဲ့တဲ့ ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအ၀င္ ဦးဘ၀င္း၊ မန္းဘခိုင္၊ မႈိင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စ၀္စံထြန္း၊ ဦးရာဇတ္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ သခင္ျမ၊ ဦးအုန္းေမာင္၊ ရဲေဘာ္ကုိေထြး တုိ႔ဟာ တုိင္းျပည္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း မသမာသူလူတစ္စုရဲ႕ လုပ္ႀကံမႈေၾကာင့္ ေသြးအုိင္ထဲမွာ အသက္ေပးခဲ့ရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အသက္ေသြးေတြေပးခဲ့ၾကတဲ့ အာဇာနည္(၉)ဦးဟာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးသားမွာ အၿမဲအမွတ္ထင္ထင္႐ွိခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အာဇာနည္မ်ားရဲ႕ အထၳဳပၸတၱိအက်ဥ္းကုိ M-Media မွ စုစည္းတင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း (၁၉၁၅ – ၁၉၄၇)
ျမန္မာႏိုင္ငံသမုိင္း၏ ေခါင္းေဆာင္ ျမန္မာသာမက ကမာၻသူကမာၻသားမ်ား၏ ရင္ထဲတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟု တြင္က်န္ရစ္ခဲ့မည့္ ကေလးငယ္ေလးတစ္ဦးအား မေကြးတိုင္း၊ ေတာင္တြင္းႀကီး ခ႐ိုင္၊ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕၌ ဖခင္ အမိန္႕ေတာ္ရ ေရွ႕ေန ဦးဖာ ႏွင့္ မိခင္ ေဒၚစု တုိ႔မွ ၁၉၁၅- ခု၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၁၃)ရက္ေန႔တြင္ ဖြားျမင္ခဲ့ပါသည္။ ဇာတာအရ အမည္မွာ ေမာင္ထိန္လင္း ျဖစ္ၿပီး ငယ္စဥ္ ကပင္ ေမာင္ေအာင္ဆန္းဟု အမည္တြင္ခဲ့သည္။ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ ဆရာေတာ္ ဦးေသာဘိတ ေက်ာင္း၌ ငယ္စဥ္က ပညာသင္ခဲ့သည္။ ၁၉၂၈-ခုႏွစ္တြင္ ေရနံေခ်ာင္း အမ်ိဳးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းသို႕ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့ သည္။ ေရနံေခ်ာင္း အမ်ဳိးသား အထက္တန္းေက်ာင္းမွပင္ ၁၀-တန္းကုိ ျမန္မာ၊ ပါဠိ ၂-ဘာသာ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္ျမင္ ခဲ့သည္။ ပညာေရးထူးခြ်န္သူ ျဖစ္၍ အထက္တန္း စေကာလားရွစ္ႏွင့္ ဦးေ႐ႊခိုဆု ရရွိခဲ့သည္။ ထ႔ိုေနာက္တြင္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္တြင္ တက္ေရာက္ၿပီး ပညာဆက္လက္ဆည္းပူးခဲ့သည္။ ၁၉၃၅-၃၆ ပညာ သင္ႏွစ္မွ စ၍ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ဝင္ ျဖစ္လာသည္။
ထုိ႔ေနာက္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၏ အိုးေဝ မဂၢဇင္းတြင္ အယ္ဒီတာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ တာ၀န္ခံ အယ္ဒီတာအျဖစ္ ကိုေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္တည္းျဖတ္ထုတ္ေ၀ေနေသာ အိုးေ၀မဂၢဇင္း (အတြဲ – ၅၊ အမွတ္ – ၁) တြင္ အဂၤလိပ္က႑ ပိုင္း၌ ဦးညိဳျမသည္ ယမမင္းကေလာင္အမည္ျဖင့္ The Hell Hound At Large (ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ေနသည္) အမည္ရွိ စာတိုေလးေၾကာင့္ ရန္ကုန္တကၠသို္လ္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဒီေဂ်စေလာ့စ္ (D.J.Sloss) က ထိုေပးစာသည္ တကၠသိုလ္ အာဏာပိုင္တစ္ဦးအားထိ ပါးပုတ္ခတ္သည္ဟု ယူဆသည္။ ထိုေၾကာင့္ စာေရးသူအမည္ကို ေဖာ္ထုတ္ေပးရန္ အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္းအား ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ အယ္ဒီတာကိုေအာင္ဆန္းက အယ္ဒီတာက်င့္၀တ္၀တၱရားအရ ကေလာင္အမည္ကို ဖြင့္ဟထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုရန္ ျငင္းပယ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ အယ္ဒီတာကိုေအာင္ဆန္းအား ေက်ာင္းမွ ထုတ္ပစ္ရန္ တကၠသိုလ္အာဏာပိုင္မ်ား ၾကံရြယ္ေနေၾကာင္း သတင္းထြက္ေပၚ လာသည္။ ဤသို႔ သမဂၢႏွင့္ အိုးေ၀မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာကို ေက်ာင္းမွ ထုတ္ပစ္လိုက္ျခင္းသည္ ေက်ာင္းသားထု တစ္ရပ္လံုးကို ေစာ္ကားျခင္းဟု သမဂၢကယူဆသည။္ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၃၆-ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ၂၅-ရက္ေန႔တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ ေက်ာင္းသား သပိတ္ကို သမဂၢက ဦးေဆာင္ ၍ ေက်ာင္းသားမ်ား တညီတညြတ္တည္း ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည္။ သပိတ္တိုက္ပြဲၿပီး ေသာအခါ တကၠသိုလ္အာဏာပိုင္မ်ားက ကိုေအာင္ဆန္းကို ေက်ာင္းျပန္ေနခြင့္ေပးရသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ၁၉၃၆-၃၇ တြင္ ဘီေအစီနီယာ တန္းကို ျပန္တက္ ခဲ့သည္။
၁၉၃၆-ခု၊ သပိတ္ အေရးေတာ္ပံုတြင္ ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့ေသာ ဆာျမဘူး ေကာ္မတီ အစီရင္ခံစာ ထြက္လာသည္၊ အစီရင္ခံစာ ကို တကသမွ ကန္႕ကြက္ ခဲ့သည္။ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ အစိုးရ တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒၾကမ္း ျပဳလုပ္ရန္ စီစဥ္သည္ ကိုလည္း လက္မခံခဲ့ေပ။ ၁၉၃၆ – ၃၇ ပညာ သင္ႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ၏ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာသည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၃၈ – ၃၉ ခုႏွစ္တြင္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢဥကၠဌႏွင့္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္သမဂၢ ဥကၠဌ အျဖစ္အေရြး ခံရေသာ္လည္း ႏွစ္ဆံုးေအာင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ေခ်။ ႏိုင္ငံေရးကို ေဇာက္ခ် လုပ္ရန္ ရည္သန္ေနျပီျဖစ္္ရကား တို႔ဗမာအစည္း အ႐ုံးသို႔ ၁၉၃၈ ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္တြင္ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး သခင္ေအာင္ဆန္းအမည္တြင္လာခဲ့သည္။ အစည္းအ႐ုံး၀င္ၿပီး မ်ားမၾကာမီမွာပင္ ေအာက္တိုဘာလကုန္ တြင္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး အမႈေဆာင္အဖြဲ႕၀င္၏ခန္႔ထားေသာ အေထြေထြအ တြင္းေရးမွဴးျဖစ္လာသည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ တကၠသိုလ္မွ ထြက္ၿပီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ႀကီးမွဴးေသာ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးသို႕ ဝင္ေရာက္၍ သခင္ေအာင္ဆန္း အျဖစ္ ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္သို႕ ေျခစံုပစ္ ဝင္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၉ တြင္ တို႕ဗမာ အစည္းအ႐ံုး၏ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံရသည္။
ယင္းေနာက္ ၁၉၄၀-ခု၊ မတ္လ ၁၂ ရက္တြင္ အိႏၵိယ ရမ္းဂါးၿမိဳ႕တြင္က်င္းပမည့္ အိႏၵိယအအမ်ဳိးသားကြန္ဂရက္ ညီလာခံသို႔ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ခင္ေအာင္၊ သခင္တင္ေမာင္(ပန္းတေနာ္)၊ ကိုထြန္းရွိန္၊ ကိုဗဟိန္း၊ သခင္အုန္းေဖ၊ သခင္အုန္းျမင့္(တိုးတက္ေရး) တို႔ႏွင့္အတူတက္ေရာက္ၿပီး ေမလ ၁-ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၄၀၊ ဇြန္ ၅-ရက္ တြင္ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕တြင္ ပထမဆံုး ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္္ ေရြးခ်ယ္တ င္ေျမႇာက္ခံရသည္။ ၁၉၄၀-ခု၊ ဇြန္ ၁၇-ရက္ေန႔ တြင္ ဟသာတၤခ႐ိုင္၊ ဇလြန္ၿမိဳ႕တြင္က်င္းပေသာ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးတရားပြဲတခုတြင္ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ ခ်င္းေတာင္တန္း အေၾကာင္း ေဟာေျပာေသာေၾကာင့္ သခင္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ က်ဳံမေငး သခင္တင္ေမာင္တို႔အား ကာကြယ္ေရးဥပေဒႏွင့္ ဖမ္းဆီးရန္ ဟသာတၤရာဇ၀တ္၀န္ မစၥတာေဇဗီးယား (Mr.Xavier)က ၀ရမ္းထုတ္လိုက္သည္။ ကံအားေလ်ာ္စြာ ဗမာပုလိပ္ အရာရွိတဦး၏ အကူအညီျဖင့္ ဟသာတၤ ခ႐ိုင္မွ လြတ္ေျမာက္ကာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းတြင္ ပုန္းလွ်ဳိးႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုအေတာ အတြင္း နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရ၏အ လိုေတာ္႐ွိ ေဖဗီးယားကပင္ ”သခင္ေအာင္ဆန္းအား ဖမ္းဆီးေပးႏိုင္လွ်င္ ဆုေငြ ၅ က်ပ္ေပးမည္”ဟု ေၾကညာလိုက္သည္။ ယင္းဆုေငြ ၅ က်ပ္ ထုတ္ျပန္သည့္ သတင္းကုိ ဇူလိုင္လ ၂-ရက္ေန႔ထုတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ အသီးသီးပါရွိလာရာ သခင္ေအာင္ဆန္းကိုသာမက ျမန္္မာတမ်ဳိးသားလံုးကိုပင္ ေစာ္ကားလိုက္ေသာ ေၾကာင့္ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုးက႐ႈံ႕ခ်ခဲ့သည္။ ထိုေၾကာင့္ ယင္းဆုေငြကို ၁၉၄၀၊ ၾသဂုတ္ ၂၀-ရက္ တြင္ ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္း ေပးခဲ့ရ သည္။
သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ၏ အဖမ္းမခံလိုပဲ ျပည္ပတြင္ထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားအကူအညီရွာရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ဆက္သြယ္ရန္ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ တန္လြန္ေရွာင္ဟူေသာ တ႐ုတ္အမည္ခံယူၿပီး လည္းေကာင္း၊ သခင္လွၿမိဳင္သည္ တန္ဆူေတာင္ဟူေသာ တ႐ုတ္အမည္ခံယူၿပီး လည္းေ ကာင္း ၁၉၄၀၊ ၾသဂုတ္ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ေနာ္ေ၀းပိုင္ ”ဟိုင္လီ” (Hai Lee) သေဘာၤျဖင့္ရန္ကုန္မွထြက္ခြာလာခဲ့ရာ ၁၉၄၀၊ ၾသဂုတ္ ၂၄ တြင္ အမိြဳင္ရွိ ကူလန္စုကြၽန္း (Kulangsu Island) သို႔ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ သခင္ေအာင္ဆန္း တို႔သည္ အမိြဳင္ၿမိဳ႕တြင္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီႏွင့္အဆက္အသြယ္မရပဲေသာင္တင္ေနစဥ္ ျမန္္မာႏိုင္ငံရွိ ရဲေဘာ္ မ်ား၏ၾကိဳးပမ္းခ်က္အရ ဂ်ပန္ႏွင့္ ဆက္သြယ္မိခဲ့ သည္။
ဗိုလ္မွဴးႀကီး စူဇူကီး (ျမန္မာအမည္ ဗိုလ္မိုးႀကဳိး) သည္ သခင္ေအာင္ဆန္းတို႔အား အမိြဳင္မွ ဂ်ပန္သို႔ဆက္သြယ္ေခၚယူခဲ့ရာ ၁၉၄၀၊ ႏို၀င္ဘာ ၁၂ တြင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ျမန္္မာ့လြပ္လပ္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ညႇိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ၿပီးေနာက္ ျမန္္မာျပည္တြင္းရွိ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားႏွင့္တိုင္ပင္ရန္ ျမန္္မာႏိုင္ငံသို႔ ရႊန္းတင္း မား႐ူးသေဘၤာျဖင့္ေရာက္ရွိၿပီး ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီ၀င္မ်ားႏွင့္ ျမန္္မာ့လြတ္ လပ္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ ၁၉၄၁-ခု၊ မတ္ ၁၀ တြင္ ရႊန္းတင္းမာ႐ူးသေဘၤာျဖင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔အျပန္တြင္ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ ပထမအသုတ္ျဖစ္္သည့္ သခင္လွေဖ (ဗိုလ္လက်ာၤ)၊ သခင္ဗဂ်မ္း (ဗိုလ္လေရာင္)၊ သခင္ေအးေမာင္ (ဗိုလ္မိုး)၊ ကိုထြန္းရွိန္ (ဗိုလ္ရန္ႏိုင္)တို႔ကို ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ရာ ၁၉၄၁၊ မတ္ ၂၇ တြင္ တိုက်ဳိၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ရွိခဲ့ သည္။ ထိုမွတဆင့္ စစ္ပညာ သင္ရန္ ၁၉၄၁-ခု၊ ဧၿပီတြင္ ဟိုင္နန္ကြၽန္းသို႔သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ဟိုင္နန္ကြၽန္းႏွင့္ ထိုင္၀မ္ကြၽန္းတြင္ စစ္ပညာမ်ား သင္ၾကားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ ၁၉၄၁၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ တြင္ လက္ေမာင္းေသြးေဖာက္ၿပီး သစၥာျပဳကာ ဗမာ့လြပ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (ဘီအိုင္ေအ) ကို ၁၉၄၁၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၇ တြင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္စစ္ေၾကာင္းတြင္ ဒုတိယစစ္ေသနာပတိအျဖစ္္ျဖင့္ ျမန္္မာႏိုင္ငံ အတြင္းခ်ီတက္ကာ ၿဗိတိသွ်တုိ႔ကို တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။
၁၉၄၂-ခု၊ ဇူလိုင္ ၂၇ တြင္ ဂ်ပန္တို႔က ဘီအိုင္ေအကိုဖ်က္သိမ္းၿပီး ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ (ဘီဒီေအ) ဖြဲ႕စည္းေသာ အခါ ဗိုလ္မွဴးႀကီး အဆင့္ျဖင့္ ဘီဒီေအ၏ စစ္ေသနာပတိအျဖစ္္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၃ မတ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာထူး တိုးျမႇင့္ေပးျခင္းခံရသည္။
ဂ်ပန္အစိုးရ၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ ၁၉၄၃-ခု၊ မတ္ ၁၁ တြင္ ေဒါက္တာဘေမာ္၊ ေဒါက္တာသိမ္းေမာင္၊ သခင္ျမတို႔ႏွင့္ အတူဂ်ပန္ႏိုင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ မတ္ ၂၂ တြင္ တိုက်ဳိၿမိဳ႕တြင္ ဂ်ပန္ဘုရင္ဟီ႐ိုဟီတို၏ တက္ေန၀န္းတံဆိပ္ (တတိယအဆင့္)ႏွင့္ စလြယ္လတ္ကို ခ်ီးျမႇင့္ခံခဲ့သည္။ ၁၉၄၃၊ ၾသဂုတ္ ၁ ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ ျမန္္မာႏိုင္ငံအစိုးရ ဖြဲ႕ စည္းေသာအခါ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ႀကီး (စစ္၀န္ႀကီး) အျဖစ္္ တာ၀န္ယူခဲ့သည္။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တုိ႔သည္ ျမန္္မာျပည္သူတုိ႔အား ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္ၿပီး ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္တုိ႔ကို ေတာ္လွန္ ရန္ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ၁၉၄၄၊ ၾသဂုတ္ ၄ မွ ၇ ရက္ေန႔အထိ ပဲခူးၿမိဳ႕၊ စံျပတပ္ရင္းတြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုယ္စားလွယ္ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဗဟိန္းတုိ႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ကာ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႕ဖြဲ႕စည္းေရးအတြက္ အစည္းအေ၀းေခၚ ယူခဲ့သည္။ ထိုစဥ္အတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အား ၁၉၄၄၊ စက္တင္ဘာ ၄ တြင္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ဂ်ပန္ဘုရင္ ဟီ႐ိုဟီတို၏ မြန္ျမတ္ေသာရတနာ (ပထမအဆင့္) ဘြဲ႕တံဆိပ္ကို ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းခံရသည္။ ၁၉၄၅၊ မတ္ ၁ မွ ၃ အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ကန္ေတာ္ႀကီးပတ္လမ္းႏွင့္ ဦးထြန္းျမတ္လမ္းေထာင့္ရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းေနအိမ္တြင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ တုိ႔ကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ရန္ အစီအစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
၁၉၄၅၊ မတ္ ၂၇ တြင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးစတင္ေသာအခါ ေရွ႕တန္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ တာ၀န္ယူကာ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္တုိ႔ကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၅၊ ေမ ၁၆ တြင္ မိတၳီလာၿမိဳ႕တြင္ ၿဗိတိသွ် ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဆာ၀ီလ်ံစလင္း (တခ်ိန္တြင္ ဖီးမာရွယ္ျဖစ္လာသူ) ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
၁၉၄၅ ေမ ၁၉ တြင္ မိတၳီလာမွ ရန္ကုန္သို႔ ေလယာဥ္ျဖင့္ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၄၅၊ ေမ ၁၉ တြင္က်င္းပေသာ ေနသူရိန္ ညီလာခံတြင္ သဘာပတိအျဖစ္္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထိုေန႔မွာပင္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဥကၠဌအျဖစ္္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံရသည္။
ဗမာ့တပ္မေတာ္အေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၁၉၄၅၊ စက္တင္ဘာ ၇ တြင္ ကႏီၵသေဘာတူညီခ်က္ကို လက္မွတ္ေရး ထိုးခဲ့သည္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွ မဟာမိတ္ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ေလာ့ဒ္ေမာင့္ဘက္တန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ဗမာ့တပ္မေတာ္တြင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ရာထူးျဖင့္ ဒုတိယစစ္ ေဆးေရးအရာရွိခ်ဳပ္အျဖစ္္ ခန္႔အပ္မည္ဟု ကမ္းလွမ္းခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ တပ္မေတာ္သား ဘ၀ကိုလို လားေသာ္လည္း သမိုင္းေပး တာ၀န္ျဖစ္္သည့္ မၿပီးဆံုးေသးေသာ ျမန္္မာ့ လြတ္လပ္ေရးလုပ္ငန္းကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရန္ ၁၉၄၅၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၇ တြင္ မ်ဳိးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္၏ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာထူးမွႏုတ္ထြက္ခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ သို႔ျပန္လည္၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။
ျမန္္မာႏိုင္ငံဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္ကဖဆပလအား အမႈေဆာင္ေကာင္စီ (၀န္ႀကီးအဖြဲ႕)တြင္ ပါ၀င္ရန္ ဖိ္တ္ေခၚ ခဲ့ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္သည့္ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က မိမိတုိ႔ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား မ ရေသာေ ၾကာင့္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီသို႔မ၀င္ခဲ့ေပ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္သည့္ ဖဆပလအဖြဲ႕သည္ ျမန္္မာျပည္သူလူထု၏ အင္အားျဖင့္ ျမန္္မာ့လြပ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကို ဆက္လက္ ဆင္ႏႊဲခဲ့သည္။ ၁၉၄၅၊ ဒီဇင္ဘာ ၁ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ စစ္ေသနာ ပတိအျဖစ္္ တာ၀န္ယူၿပီး ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္တပ္ဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ၁၉၄၆၊ ဇန္န၀ါရီတြင္က်င္းပေသာ ဖဆပလ ပထမဆံုးျပည္လံုးကြၽတ္ညီလာခံတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဖဆပလ ဥကၠဌအျဖစ္္ ျပန္ လည္ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ ခံရသည္။
ျမန္္မာႏိုင္ငံဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္၏အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလတြင္ ျမန္္မာျပည္သူတို႔၏မေက်နပ္မႈ ပိုမိုႀကီးထြားလာကာ ႏိုင္ငံေရးမၿငိမ္မသက္ျဖစ္္ လာခဲ့သည္။ ထိုအခါ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက ဆာေဒၚမန္စမစ္ကို အဂၤလန္ႏိုင္ငံ သို႔ျပန္ေခၚကာ ျမန္္မာႏိုင္ငံဘုရင္ခံသစ္ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္ကို ေစလႊတ္ခဲ့သည္။
ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္သည္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ပါ၀င္ရန္ ဖဆပလက္ို ဖိတ္ေခၚခဲ့သည္။ ၁၉၄၆၊ စက္တင္ဘာ ၂၆ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ (အမ်ဳိးသားယာယီအစိုးရ)တြင္ ဒုတိယသဘာပတိ (၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး ကာကြယ္ေရးဌာနႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနမ်ားကိုပါ တာ၀န္ယူခဲ့သည္။
ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ပါ၀င္လာၿပီးေနာက္ ၁၉၄၆၊ ႏို၀င္ဘာ ၈ တြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ ထံ ျမန္္မာ ႏိုင္ငံကို တစ္ႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။
ဖဆပလ၏ေတာင္းဆိုခ်က္ကိုတံု႕ျပန္သည့္အေနျဖင့္ အဂၤလိပ္နန္းရင္း၀န္မစၥတာ အက္တလီက ၁၉၄၆၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၀ တြင္ၿဗိတိသွ်ပါလီမန္ေအာက္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ျမန္္မာ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ကို အဂၤလန္ျပည္၊ လန္ဒန္ၿမိဳ႕သို႔ဖိတ္ေခၚေဆြး ေႏြးမည္ဟုေၾကျငာခဲ့သည္။ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ၏ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္သည့္ ျမန္္မာကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕သည္ အဂၤလန္ျပည္သို႔သြားေရာက္ၿပီး ၿဗိတိသွ် အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးကာ ၁၉၄၇၊ ဇန္န၀ါရီ ၂၇ တြင္ ”ေအာင္ဆန္း-အက္ တလီစာ ခ်ဳပ္”ကို ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ျပည္မႏွင့္ေတာင္တန္းေဒသမ်ားအပါအ၀င္ ေပါင္းစည္းၿပီး ျမန္္မာ့လြတ္လပ္ေရး ရယူႏိုင္ရန္ ၁၉၄၇၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း၊ ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ အေရွ႕ပိုင္းတို႔၏ လမ္းဆံုရာ လဲခ်ားေစာ္ဘြား၏ နယ္ေျမအတြင္းရွိ ပင္လံုၿမိဳ႕ကေလးတြင္ တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္ ၂၃ ဦးတုိ႔ႏွင့္အတူ သမိုင္း၀င္ ”ပင္လံုစာခ်ဳပ္”ကို ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေပသည္။ ၁၉၄၇၊ ဧၿပီ ၉ တြင္ က်င္းပေသာတိုင္းျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဖဆပလအမတ္ေလာင္းအျဖစ္္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မ (လမ္းမေတာ္) မဲဆႏၵနယ္ေျမမွ ၀င္ေရာက္အေရြးခံၿပီး လႊတ္ေတာ္အမတ္ အျဖစ္္ ၿပိဳင္ဘက္မရွိေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံခဲ့ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၇၊ ေမ ၁၉ မွ ၂၃ ထိက်င္းပေသာ ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇၊ ဇြန္ ၁၆ တြင္ တိုင္းျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ညီလာခံတြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္္မာႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲရာတြင္ ပါ၀င္ရမည့္အေျခခံမူမ်ားကို တင္သြင္းခဲ့ သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ၁၉၄၂၊ စက္တင္ဘာ ၆ တြင္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ေန ဦးဖိုးညႇင္း၊ ေဒၚဖြာစုတုိ႔၏ သားသမီး ၁၀ ဦးအနက္ အ႒မေျမာက္ သမီးျဖစ္္သူ သူနာျပဳဆရာမ မခင္ၾကည္ (ေနာင္တြင္ မဟာသီရိသုဓမၼဘြဲ႕ရ၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံ လံုးဆိုင္ရာႏွင့္ နီေပါႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္္မာသံအမတ္ႀကီး)ႏွင့္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ၿပီး သား (၂) ဦး၊ သမီး (၂) ဦး၊ [ေအာင္ဆန္းဦး၊ ေအာင္ဆန္းလင္း၊ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ သမီးေထြး (ငယ္စဥ္ကကြယ္လြန္)] ထြန္းကားခဲ့သည္
ျမန္မာႏိုင္ငံကို လြတ္လပ္ေရး ေပးရာတြင္ ၿဗိတိသွ်တို႕က ေတာင္တန္း ေဒသမ်ားကို ခ်န္ထား လိုေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ေတာင္တန္း ေဒသ ကိုပါ တပါတည္း လြတ္လပ္ေရး ေပးရန္ ေတာင္းဆို ခဲ့ၿပီး၊ ေတာင္တန္း ေဒသႏွင့္ ျမန္မာျပည္ပ ေပါင္းစည္းအတြက္ အားသြန္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ျပန္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ႀကိဳးစား ႐ိုးသားမႈေၾကာင့္ ေတာင္တန္းေဒသ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ယံုၾကည္ ကိုးစားမႈကိုပါ ရရွိခဲ့ၿပီး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္းတြင္ အေရးပါေသာ တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစံု ေသြးစည္း ညီၫြတ္ေရး သေကၤတ ျဖစ္ခဲ့သည့္ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆို ႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုလုပ္ငန္းမ်ား ၿပီးစီး၍ လြတ္လပ္ေရး ရရန္ ေသခ်ာေသာ အေျခအေနသို႕ ေရာက္ေသာ အခါ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲၾကမည့္ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လြတ္ေတာ္ အတြက္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ႀကီးကို ၁၉၄၇ ခု၊ ဧၿပီလတြင္ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပ ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္းသို႕ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး ဗိမာန္ႀကီး ၿပီးခါနီး အခ်ိန္ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ တည္ေထာင္ေရး အားသြန္ ႀကိဳးပမ္းေနဆဲတြင္ ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၇၊ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္၊ နံနက္ ၁၀း၃၅ နာရီတြင္ အတြင္း၀န္မ်ား႐ံုး (ယခု ၀န္ႀကီးမ်ား႐ံုး)တြင္ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းက်င္းပေနစဥ္ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ နန္းရင္း၀န္ေဟာင္း နယ္ခ်ဲ႕ လက္ပါးေစ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနာက္လိုက္ လူသတ္သမားတုိ႔၏လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ အျခားေသာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တိုင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္ အာဇာနည္ႀကီးမ်ား ႏွင့္အတူ က်ဆံုးခဲ့ရသည္။
က်ဆုံးခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ႐ုပ္ကလာပ္ကို ၁၉၄၈၊ ဧၿပီ ၁၁ တြင္ အျခား၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ ဂ်ဴဗလီေဟာမွ အာဇာနည္ကုန္းသုိ႔ပို႔ေဆာင္ဂူသြင္းသၿဂႋဳဟ္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက်ဆံုးၿပီး ၁၁ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၅၉၊ မတ္ ၂၇ တြင္ ျမန္္မာ့လြပ္လပ္ေရးႀကဳိးပမ္းမႈေနာက္ဆံုးက႑အထိ ကိုယ္က်ဳိးမငဲ့ဘဲ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိး လြတ္လပ္ေရးအတြက္ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ႀကဳိးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္က ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းအထိမ္းအမွတ္အျဖစ္္ လြတ္လပ္ေရး ေမာ္ကြန္း၀င္ (ပထမဆင့္) (Star of the Revolution) တံဆိပ္မ်ားခ်ီးျမႇင့္ဂုဏ္ျပဳျခင္းခံခဲ့ရသည္။
– အာဇာနည္မ်ား အထၳဳပၸတၱိ – စာေပဗိမာန္။
– ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာ့ သမိုင္း အဘိဓာန္ – ျမဟန္၊ ၁၉၉၉ တတိယ အႀကိမ္ထုတ္၊ တကၠသိုလ္မ်ား သမိုင္း သုေတသန ဌာန၊ ဂ်ီအီးစီ (ပညာေရး) သမဝါယမ အသင္း။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဘဝမွတ္တမ္း ဓါတ္ပံုမ်ား ၾကည့္လိုလွ်င္ Click Here
ဇူလိုင္-၁၂၊ ၂၀၁၃
M-Media
၀ါရွင္တန္။ ။ မတူကြဲျပားေသာ ေနာက္ခံဘ၀မ်ား ႏွင့္ မတူညီေသာ လူမ်ဳိးႏြယ္မ်ားကို အတူတစ္ကြ စုစည္း၍ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရိွ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားသည္ ရမႆြာန္ ဥပုသ္လအတြင္း ရက္ဆက္အစီအစဥ္တစ္ရပ္အားလုပ္ေဆာင္ရန္ စီစဥ္ေနၾကသည္။ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႕ေသာလူ႕ေဘာင္အသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္ေပါင္းကူးခ်ိတ္ဆက္ရန္ (ႏွင့္) မြတ္စ္လင္မ္မ်ား၏ ယံုၾကည္ခ်က္အေပၚရိွ လြဲမွားေသာ အယူအဆမ်ားအား ျပန္လည္တည့္မတ္ရန္ ယင္းသို႕ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ American Islamic Relations ေကာင္စီမွ ရမႆြာန္နဲ႕သက္ဆိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဆီက မြတ္စ္လင္မ္မဟုတ္တဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႕မိတ္ေဆြမ်ားထံ ပို႕ေဆာင္ခဲ့ျပီး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဖက္ကလည္း ရမႆြာန္ အေၾကာင္း ေျပာဆိုရွင္းျပႏိုင္တဲ့ အစီအစဥ္တစ္ခုပါ ” ဟု CAIR ၏ အမႈေဆာင္ ဒါရိုက္တာ နီဟဒ္ အာ၀ဒ္ (Nihad Awad) မွ Voice of America သုိ႕ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။
အစၥလာမ့္ျပကၡဒိန္၏ အျမင့္ျမတ္ဆံုးလ ျဖစ္ေသာ ရမႆြာန္လသည္ ေျမာက္အေမရိကတိုက္တြင္ ဇူလိုင္လ ၉ ရက္၊အဂၤါေန႕က စတင္က်ေရာက္ခဲ့သည္။
ရမႆြာန္လတြင္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးမြတ္စ္လင္မ္မ်ားသည္ အစာေရစာ၊ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္း ႏွင့္ လိင္မႈေရးရာ အား နံနက္ေနထြက္ခ်ိန္ မွ ေန၀င္ခ်ိန္အထိ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကရသည္။
ေနမေကာင္းသူမက်န္းမာသူမ်ား ႏွင့္ ခရီးေ၀းေရာက္ေနသူမ်ားသည္ က်န္းမာေရးအား ထိခိုက္ေစမည္ ဆိုပါက ဥပုသ္ေဆာက္တည္ျခင္းမွ အထူးသီးသန္႕အားျဖင့္ ကင္းလြတ္ခြင့္ရရိွၾကသည္။
ကမာၻတစ္၀ွန္းရိွ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားသည္ မိသားစု၀င္မ်ား စံုညီ ၀ါေျဖျခင္း၊ ဘာသာေရး ေလ့လာမွႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ညဥ့္ဘက္ အထူး၀တ္ျပဳမႈေဆာင္ရြက္ျခင္း ႏွင့္ ဆင္းရဲသူမ်ားအား ေထာက္ပံ့ျခင္း စေသာ အစဥ္အလာမ်ားျဖင့္ ရမႆြာန္လကို ျဖတ္သန္းေလ့ရွိၾကသည္။
မြတ္စ္လင္မ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအတြက္ ရမႆြာန္လသည္ အေမရိကန္ရိွ ျပည္သူမ်ားကို မြတ္စ္လင္မ္တို႕၏ ဘာသာေရးက်င့္ထံုးမ်ား ႏွင့္ အစၥလာမ့္သက္၀င္ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားအား ေျပာဆို တင္ျပႏိုင္ရန္ ေယဘူယ်အားျဖင့္ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္အခါျဖစ္သည္။
CAIR မွ စီစဥ္ေသာ အစၥလာမ့္ ပညာေပးလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားတြင္ ေဒသခံ ဗလီေက်ာင္းေတာ္မ်ား ႏွင့္ အစၥလာမ့္ စင္တာမ်ားတြင္ မည္သူမဆို လာေရာက္ေလ့လာႏိုင္ခြင့္ေပးျခင္း၊ ရမႆြာန္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ လူထုေဟာေျပာပြဲမ်ား၊ အျခားဘာသာ၀င္မ်ားကိုဖိတ္ေခၚ၀ါေျဖပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားသည္လည္း အေမရိကန္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏အစိတ္ပိုင္းတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း အေမရိကန္လူမ်ိဳးအေပါင္းကို သိရိွေစသည့္ တီဗီ ေၾကာ္ျငာမ်ား စသည္တို႕ ပါ၀င္သည္။
ဥပမာ CAIR အသင္းအဖြဲ႕မွစီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေသာ ဘာသာေပါင္းစံုစုေပါင္း၀ါေျဖပြဲကို ကိုလံဘတ္စ္ (Columbus) ၿမိဳ႕၌ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ လက္ခံေဆာင္ရြက္က်င္းပၿပီး လူ ၂၅၀ ခန္႕ ပါ၀င္ၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူ ဟန္နာ တိုင္လာ (Hannah Tyler) က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အသင္းအဖြဲ႕မွ ၄င္းကဲ့သို႕ စုေပါင္း၀ါေျဖပြဲအား တာ၀န္ယူက်င္းပလာခဲ့သည္မွာ ယခုဆို ၁၆ ႏွစ္တိုင္ရိွျပီျဖစ္သည္။
“ကိုလံဘတ္စ္ကလူမ်ားဟာ အမ်ားအားျဖင့္ နားလည္လိုက္ေလ်ာမႈ ရိွၾကတယ္။ လူနည္းစု ဒါမွမဟုတ္ ဓေလ့မတူသူအတြက္ ေနထိုင္ဖို႕ အေကာင္းဆံုးၿမိဳ႕လို႕ ဆိုႏိုင္ပါတယ္ ” ဟု သူမက Columbia Dipatch သုိ႕ေျပာျပခဲ့သည္။
ဒပ္ဘလင္ရိွ ႏူးရ္ အစၥလာမ့္ယဥ္ေက်းမႈစင္တာ (Noor Islamic Cultural Center in Dublin) ၌လည္း ရမႆြာန္ အထူးအစီစဥ္မ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရာ၊ လူငယ္မ်ားသည္ ရမ္ဇန္အစီအစဥ္တစ္ရပ္အေနႏွင့္ ဟီလီယာဒ္ အစားအေသာက္ ခင္းက်င္းပြဲ (Hilliard Food Pantry) တြင္ စားဖြယ္မ်ား ေရြးခ်ယ္စုေဆာင္းခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
“ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အၿမဲတေစ ေဆြးေႏြးတတ္တဲ့ အခ်က္တစ္ခုရိွတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ လူသားေတြျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ တူညီမႈေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ ကြဲျပားျခားနားခ်က္ေတြက မဆိုစေလာက္ပဲ ရိွပါတယ္။ တူညီမႈေတြကေတာ့ အပံုအပင္ျဖစ္ေနပါတယ္ ” ဟု ဗဟိုဘုတ္အဖြဲ႕၀င္ ျဖစ္ေသာ အင္မ္ရာန္ မာလစ္ခ္ (Imran Malik) ကဆိုသည္။
အေမရိကန္မြတ္စ္လင္မ္မ်ားသည္ မ်ိဳးႏြယ္ကြဲျပားေသာ၊ ဘ၀ေနာက္ေၾကာင္း မတူညီေသာ အျခားမြတ္စ္လင္မ္တို႕ကိုလည္း ပိုမိုရင္းႏွီးမႈရရိွေစရန္ အထူးအစီစဥ္မ်ားကို စီမံလ်က္ရိွသည္။
“ ဘယ္မြတ္စ္လင္မ္ႏိုင္ငံ၊ ဘယ္မြတ္စ္လင္မ္အသိုင္းအ၀ိုင္းကျဖစ္ျဖစ္ သူတို႕အားလံုး အတူတူပဲလို႕ ခံစားႏိုင္ေအာင္လို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႀကိဳးစားတာပါ။ သူတို႕ ဥပုသ္ေျဖဖို႕ အစားအေသာက္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႕တည္ခင္းေကြ်းေမြးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕နဲ႕အတူ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး၊ သူတို႕ရဲ႕ကေလး နဲ႕ မိသားစုေတြအပါအ၀င္ လူ ၆၀၀ ေက်ာ္ စုစည္းေတြ႕ဆံုၾကတယ္။ ၀ါေျဖၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕နဲ႕အတူ ၀တ္ျပဳၾကပါတယ္ ” ဟု ၀ါရွင္တန္ဒီစီ (Washington DC) မွ Islamic Center ၏ ဥကၠဌျဖစ္သူ အီမာမ္ အဗ္ဒူလာေခါင္ဂ်္ (Imam Abdulla Khouj) က Voice of America သို႕ေျပာၾကားခဲ့သည္။
မြတ္စ္လင္မ္ မိသားစုမ်ားသည္ ဥပုသ္ေျဖဆိုျပီးေနာက္တြင္ သရာ၀ီးဟ္ ဟုေခၚေသာ ညဘက္ (အထူး) ၀တ္ျပဳျခင္း အမႈကို ေဆာင္ရြက္ေလ့ရိွၾကသည္။
“ရမႆြာန္လအတြင္း ညစဥ္ (သရာ၀ီးဟ္) ၀တ္ျပဳမႈဟာ ယံုၾကည္ကိုင္းရိႈင္းျခင္း နဲ႕ အျပစ္မ်ားမွကင္းလြတ္ေရး အတြက္ ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ တစ္ညဥ့္ကို က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ရဲ႕အပိုင္းအျခားတစ္ခု ၿပီးေအာင္ (၀တ္ျပဳမႈအတြင္းမွာ) ရြတ္ဖတ္ၾကပါတယ္။ ရမႆြာန္လ ကုန္လြန္တဲ့အခါမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕အဖို႕ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က အပိုင္းအျခား ၃၀ စလံုးကို ဖတ္ရြတ္ျပီးသား ျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ ” ဟု မြတ္စ္လင္မ္ အေမရိကန္ စီးပြားေရးသမား အလီ ဂါေမ (Ali Gamay) မွ ဆိုသည္။
သို႕သာမက မီရွီဂန္ (Michigan) ၊ ဒီယာဘြန္း (Dearborn) တြင္လည္း အေမရိကန္မြတ္စ္လင္မ္မ်ားအတြက္ အထူး ပရိုဂရမ္မ်ားကို က်င္းပေဆာင္ရြက္ၾကသည္။
“ အဂၤလိပ္စကားကုိ ကြ်မ္းက်င္စြာေျပာဆိုႏိုင္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕အုပ္စု၀င္မ်ားဟာ မြတ္စ္လင္မ္ မဟုတ္သူမ်ားကို အစၥလာမ္အေၾကာင္းေျပာျပေပးမယ့္ သံတမန္မ်ားလို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတိုရဲ႕အစၥလာမ့္အသိပညာက်ယ္ျပန္႕လာေရးအတြက္ လူငယ္မ်ားအတြက္ အထူးက႑အစီအစဥ္တစ္ရပ္လည္း ိရိွပါလိမ့္မယ္။ ရမႆြာန္ကာလအတြင္း ဒီမွာရိွတဲ့လူငယ္မ်ားက သူတို႕မိဘေတြအတိုင္း မြတ္စ္လင္မ္ ဟုတ္သူျဖစ္ေစ မဟုတ္သူျဖစ္ေစ ခ်ဳိ႕တဲ့ႏြမ္းပါးသူမ်ားကို ကူညီတတ္ၾကတယ္ ” ဟု ဒီရာဘြန္းရိွ Islamic Center of America မွ ဦးေဆာင္သူ အီမာမ္ ဟတ္ဆန္ ကဇ္၀ီနီ (Imam Hassan Qazwini) က ဆိုသည္။
အတိက် တရား၀င္ ကိန္းဂဏန္း မျပသႏိုင္ေသာ္လည္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္ မြတ္စ္လင္မ္ လူဦးေရ ၆ သန္းမွ ၈ သန္း အၾကား ေနထိုင္လ်က္ရိွသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။
ဥပုသ္သီလေစာင့္ျခင္းသည္ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားအား စိတ္ရွည္သည္းခံျခင္း၊ မိမိ၏ရုပ္ႏွင့္နာမ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းတို႕ကို သင္ၾကားေပးသည္။ ရမႆြာန္၏အခ်ိန္သည္ ၀တ္ျပဳမႈမ်ား၊ ကုရ္အာန္ဖတ္ရြတ္မႈမ်ား ႏွင့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေရးလုပ္ရပ္မ်ားျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ ပိုမိုနီးကပ္ေစရန္ (အရွင့္ႏွစ္ၿမိဳ႕မႈပိုမိုရရိွေစရန္) လုပ္ေဆာင္ရေသာ ကာလျဖစ္သည္။
ဤရမႆြာန္လအတြင္း မြတ္စ္လင္မ္အမ်ားစုသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား ႏွင့္ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ဇကာ့သ္ ေပးကမ္းျခင္းကို ပိုမိုအထူးျပဳေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ (ဇကာ့သ္ ဟူသည္ ေျပလည္သူမြတ္စ္လင္မ္တစ္ဦးအဖို႕ မိမိ၏ ပိုလွ်ံေသာေငြေၾကးဥစၥာမ်ားအနက္ ၀.၂၅ % ကို မျဖစ္မေန ႏွစ္စဥ္ လွဴဒါန္းေပးကမ္းမႈျဖစ္သည္)။
ဇူလိုင္-၁၀၊ ၂၀၁၃
M-Media
ရန္ကုန္။ ။ ဗုဒၶဟူးေန႕က တာ၀န္ရိွသူမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း၌ မတ္လတြင္ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ လူအေျမာက္အမ်ားကို ေသေစခဲ့သည့္ ဘာသာေရး အၾကမ္းဖက္မႈႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ မြတ္စ္လင္မ္ အမ်ဳိးသား ၄ ဦးအား လူသတ္မႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
မိတၳီလာျမိဳ႕တြင္း ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ အဓိကရုဏ္း၌ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈအတြက္ စြဲခ်က္တင္ခံရသူမ်ားအား ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္မွ တစ္သက္တစ္ကြ်န္းအထိ အသီးသီး ခ်မွတ္လုိက္သည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုအဓိကရုဏ္းသည္ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားကို အဓိကပစ္မွတ္ထားခဲ့ျပီး၊ ၄င္းမွတဆင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားၾကီးစိုးေသာ ႏိုင္ငံရိွ ေဒသအႏွံ႕အျပားတြင္လည္း ျပန္႕ပြားသြားခဲ့သည္။
“ လူ ၄ ဦးကို လူသတ္မႈနဲ႕ အဂၤါေန႕က ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္ျပီ ျဖစ္တယ္ ” ဟု မိတၳီလာခရိုင္ ဥကၠဌ ဦးတင္ေမာင္စိုးမွ AFP သို႕ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထိုသူတို႕အားလံုးမွာ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သူက အတည္ျပဳခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူတို႕၏ ဘာသာေရး ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာမ်ားကိုေတာ့ ေျပာျပရန္ ျငင္းဆိုခဲ့သည္ ဟုသိရသည္။ ထိုသူ ၄ ဦးသည္ ပဋိပကၡအတြင္း ေက်ာင္းသားတစ္ဦးအား သတ္ျဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရၿပီး၊ တရားခံမ်ားအနက္ ၃ ဦးသည္ ေဒသခံတစ္ဦးအား ထပ္မံ၍ သတ္ခဲ့သည္ဟု တရားရံုးမွ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္အၾကမ္းဖက္သူမ်ားသည္ ရပ္ကြက္မ်ားကို မီးေလာင္တုိက္သြင္းခဲ့ျခင္း၊ ဆိုင္မ်ား ႏွင့္ ဗလီေက်ာင္းေတာ္မ်ားအား ဖ်က္ဆီးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေထာင္ဂဏန္းရိွ ေဒသခံ မြတ္စ္လင္မ္တို႕မွာ အိုးပစ္အိမ္ပစ္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့ၾကရသည္။
မၾကာေသးမီက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၂ ဦးအား လူသတ္မွႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ သူတို႕သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအနက္ ႀကီးေလးေသာျပစ္ဒဏ္ျဖင့္ ပထမဆံုး စီရင္ခ်က္ခ်ခံရသူမ်ားျဖစ္ျပီး၊ ၄င္းအဓိကရုဏ္းက အနည္းဆံုး လူ ၄၄ ေယာက္ကို အသက္ဆံုးရႈံးေစခဲ့သည္။
ရဲမ်ားသည္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ားကို ရပ္တန္႕ေစရန္ ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့ေၾကာင္း လူ႕အခြင့္အေရးဆိုင္ရာအသင္းအဖြဲ႕မ်ားက စြပ္စြဲေျပာဆိုခဲ့ၾကသလို၊ လႈပ္ရွားတက္ၾကြသူမ်ားကလည္း အာဏာပိုင္မ်ားမွ တာ၀န္ရိွသူတို႕အား အျပည့္အ၀ ထိထိေရာက္ေရာက္ စံုစမ္း၍ အေရးယူေဆာင္ရြက္ရန္ တိုက္တြန္းထားၾကသည္။
အဓိကရုဏ္းအတြင္း ႀကီးေလးေသာက်ဴးလြန္မႈျဖင့္ ပါ၀င္ပတ္သက္ျခင္းအတြက္ လက္ရိွကာလတြင္ အနည္းဆံုး မြတ္စ္လင္မ္ ၁၄ ေယာက္အား ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္ျပီးျဖစ္သည္။
ေမလအတြင္းက ပဋိပကၡကာလအတြင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ဦးအား သတ္ျဖတ္မႈ၌ ပါ၀င္မႈျဖင့္ မြတ္စ္လင္မ္ ၇ ဦးအား ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္မွသည္ ၂၈ ႏွစ္အထိ ျပစ္ဒဏ္အသီးသီး ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေစ်း၀ယ္သူႏွင့္ အခ်င္းမ်ားရာမွ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ေရႊဆိုင္ပိုင္ရွင္အပါအ၀င္ မြတ္စ္လင္မ္ ၃ ဦးအား ဧျပီလက ေထာင္ဒဏ္ ၁၄ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။ ယင္းျပႆနာသည္ အၾကမ္းဖက္မႈကို စတင္ျဖစ္ေပၚေစေသာေၾကာင့္ဟု ဆိုသည္။
လူသတ္မႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္သူ လူ ၄၉ ေယာက္အား ရံုးတင္စစ္ေဆးေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပဋိပကၡ၌ ပါ၀င္ပတ္သက္သည့္ အခန္းက႑အေလ်ာက္ စစ္ေဆးစီရင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႏုိင္ငံပိုင္မီဒီယာမ်ားမွ မၾကာေသးမီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
Ref: AFP/al
ဓါတ္ပံုအညြန္း- ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ မတ္လ အတြင္း အၾကမ္းဖက္မီးရိႈ႕ သတ္ျဖတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ မဂၤလာေဇယံု အစၥလာမ္ဘာသာေရးစာသင္ေက်ာငး္တခုထဲမွာ ဆရာႏွင့္ ေက်ာင္းသား ၄၀ ေက်ာ္ သတ္ခံရျပီး အေလာင္းမ်ားအား မီးရိႈ႕ထားသည့္ ျမင္ကြင္းအခ်ိဳ႕
မဂၤလာေဇယံုေက်ာင္း စုျပဳသတ္္ျဖတ္ခံရမႈ AP ရဲ႕ မွတ္တမ္းအျပည့္အစံု ေအာက္ပါလင့္ခ္တြင္ ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။
ေက်ာခိုင္းခံရတဲ့ ျမန္မာျပည္က စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈ (ဘာသာျပန္ သတင္းေဆာင္းပါး အစအဆံုး)
ဇူလိုင္-၁၁၊ ၂၀၁၃
ဘာသာျပန္- ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္
မူရင္းေဆာင္းပါး- The Japan Times
ဖုန္ေတြသဲေတြဖံုးလႊမ္းေနတဲ့ ဦးေခါင္းခြံ အပိုင္းအစေတြ၊ သြားေတြတြဲလ်က္ရိွေနေသးတဲ့ ေမးရိုးတစ္စံုရဲ႕ အက်ဳိးအပဲ့ေတြ၊ ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႕ရိုက္ႏွက္တိုက္ခိုက္ခံရၿပီး ေျမေပၚလဲက်ခိုက္ အရွင္လတ္လတ္ဓာတ္ဆီေလာင္းမီးရႈိ႕ခံလိုက္ရတဲ့ ရုပ္အေလာင္းေတြ လဲေလ်ာင္းေနၾကပါတယ္။
ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း၊ မိတၳီလာၿမဳိ႕ေပၚ၊ မတ္လ နံနက္ခင္းမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးသတ္ခံရတယ္ဆိုၿပီး ဗုဒၶဘာသာလူအုပ္စုေတြ ေဒါသေပါက္ကြဲသြားၾကတယ္။ ကယ္တင္ႏိုင္ပါလ်က္နဲ႕ ဓားစားခံျဖစ္သြားသူမ်ားကေတာ့ အစဥ္အလာရိွတဲ့အစၥလာမ့္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းက ဆရာနဲ႕ေက်ာင္းသားေတြ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ သူတို႕ဟာ အဲ့ဒီအမႈနဲ႕ ဘာမွမသက္ဆိုင္ၾကတဲ့ မြတ္စ္လင္မ္ေတြပါ။
သူတို႕ရဲ႕ရွင္သန္မႈေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ပိုင္းေလးမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြကို ေစလႊတ္ၿပီး ကယ္ဆယ္ေစခဲ့တယ္။ သူတို႕ဟာ မီးေလာင္ေနတဲ့ေက်ာင္း၀င္းအတြင္းမွာ ရိွေနၿပီး ေဒါသထြက္ေနတဲ့လူအုပ္ႀကီးက ၀ိုင္းရံထားတာ ခံေနရတယ္။ ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္စြာနဲ႕ ေခါင္းေပၚလက္ေတြတင္လို႕ ထြက္လာၾကတဲ့အခါ လမ္းေပၚမွာအသင့္ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ ထရပ္ကားေလးစင္းေပၚ တက္ေစခဲ့တယ္။
လမ္းတစ္၀က္မွာတင္ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ျဖစ္ပြားသြားတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေခတ္လြန္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဒီမိုကေရစီေရာင္နီသစ္ထြန္းလင္းရမယ္လို႕ ကတိက၀တ္ျပဳလိုက္တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ အေမွာင္မိုက္ဆံုးေန႕ရက္မ်ားထဲက တစ္ရက္ပါဘဲ။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အမ်ားစုပါ၀င္ေနတဲ့ မြတ္စ္လင္မ္ ၃၆ ဦးကို ရဲေတြ၊ ေဒသအာဏာပိုင္ေတြရဲ႕မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာတင္ ခုတ္သတ္လွီးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္ေလ။ တာ၀န္ရိွသူမ်ားက တားျမစ္ျခင္း အလ်ဥ္း မရိွခဲ့ၾကဘူး။
ကာကြယ္မႈနဲ႕တရားမွ်တမႈ မခံစားရဘဲ လူနည္းစုဘာသာေရးအုပ္စု၀င္ေတြအေပၚ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တဲ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္က -ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကတိက၀တ္ဟာ အေပၚယံသက္သက္သာျဖစ္ေၾကာင္း ျပသလိုက္တာပါဘဲ။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ လႊမ္းမိုးႀကီးစိုးေနတဲ့ ဒီတိုင္းျပည္က သမၼတဟာ ေသဆံုးသူေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ၀မ္းနည္းေၾကာင္းေျပာဆိုႏွစ္သိမ့္ဖို႕ မိတၳီလာကို လံုး၀ မလာေရာက္ခဲ့ေပဘူး။ ဒီကုန္းေစာင္းေတြရဲ႕တစ္ဖက္ျခမ္းက ရုပ္အေလာင္းပံုေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး အေထာက္အထားစုေဆာင္းဖို႕၊ အခင္းျဖစ္ေနရာကို ႀကိဳးတားထိန္းသိမ္းဖို႕ ရဲဌာနက ေဆာင္ရြက္ျပဳလုပ္ျခင္း မရိွၾကပါဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြကို ေသတဲ့အထိ ရိုက္ႏွက္ခုတ္ျဖတ္ၿပီး မီးရႈိ႕ခဲ့တဲ့ ဒုစရိုက္သား ေတြဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းက က်ဴးလြန္တာမဟုတ္ေၾကာင္း အြန္လိုင္းေပၚက ဗီဒီယိုကလစ္ပ္ ေတြက သက္ေသ အျဖစ္ ရိွေနၾကပါတယ္။
တရားမွ်တမႈကင္းမဲ့ျခင္းဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအၾကား လြတ္လပ္စြာ ဒုစရိုက္က်ဴးလြန္ဖို႕၊ အၾကမ္းဖက္မႈ ပိုမို တိုးပြားလာဖို႕ လမ္းေၾကာင္းေပးေနျခင္းသာျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံတကာလူ႕အခြင့္အေရးအဖြဲ႕မ်ားက ဆိုပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရးကို အားသြန္ခြန္စိုက္လုပ္မဲ့အစား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑အားလံုးမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဗမာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕အာဏာၾသဇာ တည္ၿမဲေရး၊ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ေရးသာလွ်င္ အေလးထားေနတယ္ဆိုတဲ့ အရိွတရားကို လွစ္ဟျပသေနျခင္း ျဖစ္တယ္။
“ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရိွေနတဲ့ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းအားလံုးဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕အက်ဳိးအတြက္သာ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ မြတ္စ္လင္မ္ေတြအတြက္ တရားမွ်တမႈျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးထားတာမ်ဳိး လံုး၀ မရိွတာကို ကၽြန္မတို႕သိပါတယ္ ” လို႕ မသီတာက ေျပာျပပါတယ္။ မသီတာရဲ႕ခင္ပြန္းက မိတၳီလာမွာ အသတ္ခံရသူမ်ားအနက္ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ အျခားေသာ ရွင္သန္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သူမ်ားအတိုင္း မိမိရဲ႕နာမည္ရင္းကို မေဖာ္ျပဖို႕ သူမက ေမတၱာရပ္ခံထားခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သက္ဆိုင္ရာက သိရိွတာနဲ႕ ေခၚယူႏွိပ္စက္ျပစ္ဒဏ္ခ်မွာကို စိုးေၾကာက္ေနရလို႕ပါဘဲ။
မတ္(၂၁) စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈအေၾကာင္းကို လံုးေစ့ပတ္ေစ့ေျပာျပႏိုင္ဖို႕အတြက္ ရွင္သန္လြတ္ေျမာက္လာသူ ၇ ဦး အပါအ၀င္ မ်က္ျမင္သက္ေသ ၁၀ ဦးနဲ႕ ဆက္သြယ္ေတြ႕ဆုံခဲ့ပါတယ္။ လံုၿခံဳေရးဆိုတဲ့အေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္ သူတို႕ ေနအိမ္ျပင္ပမွာ ဆံုစည္းခဲ့ၾကရတယ္။
ၿမိဳ႕ခံလူတစ္ခ်ဳိ႕ရဲ႕ရိုက္ကူးတင္ျပထားတဲ့ ေန႕ရက္၊ အခ်ိန္မွတ္တမ္းပါ ဗီဒီယိုကလစ္ပ္ေတြ၊ လူထုမီဒီယာမွတ္တမ္းေတြ၊ ဒါဇင္နဲ႕ခ်ီတဲ့ဓာတ္ပံုေတြ၊ ျပည္တြင္းအာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ ကြင္းဆင္းစစ္ေဆးခ်က္နဲ႕သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ေဘးခ်လို႕ ေအပီသတင္းဌာနက သူတို႕ရဲ႕ထြက္ဆိုခ်က္ေတြကို အျပန္ျပန္အလွန္လွန္စိစစ္သံုးသပ္အတည္ျပဳခဲ့ပါတယ္။
စုၿပံဳသတ္ျဖတ္ၾကတဲ့ေန႕မတိုင္မီွ တစ္ရက္အလို မဂၤလာေဇယံုအစၥလာမ့္စာသင္ေက်ာင္းေဘာ္ဒါေဆာင္ကသူေတြဟာ အရုဏ္မတက္ခင္ အေမွာင္ထုထဲကပ်ံ႕လြင့္လာတဲ့ ၀တ္ျပဳေရးဖိတ္ေခၚသံကို ၾကားခဲ့ၾကရပါေသးတယ္။
မတ္လ ၂၀ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႕။ အိပ္မႈန္စံုမႊားေက်ာင္းသား ၁၂၀ ဦးက မိမိရဲ႕မ်က္လံုးေတြကို ပြတ္သပ္ၿပီး၊ ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕ၾကမ္းျပင္မွာ ကန္႕လန္႕ျဖတ္ခင္းထားတဲ့ ဖ်ာခ်ပ္ေတြေပၚကေန ထလာၾကတယ္။
မိတၳီလာမြတ္စ္လင္မ္ရပ္၀န္းထဲက ရိုးရိုးစင္းစင္းေက်ာင္း၀င္းနံရံမ်ားရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ပံုရိပ္တစ္ခု ရိွေနတယ္။
အဲ့ဒီေက်ာင္းတက္ေရာက္ေနတဲ့ ေဒသတစ္ခြင္က ေက်ာင္းသားေလးေတြဟာ တစ္ေန႕က်ယင္ အစၥလာမ့္ပညာရွင္ သို႕မဟုတ္ ဓမၼကထိက ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ကေလးမိဘမ်ားရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါဘဲ။
ေက်ာင္းထဲမွာ ေဘာလံုးကစားကြင္းတစ္ခု၊ ဗလီ၀တ္ျပဳေဆာင္တစ္ခု နဲ႕ ဆရာ ၁၀ ဦး ရိွတယ္။ လံုၿခံဳထိန္းသိမ္းမႈ နဲ႕ စည္းကမ္းေကာင္းလွတယ္လို႕ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းျဖစ္တယ္။ စည္းကမ္းႀကီးေပမယ့္ ၾကင္နာတတ္တဲ့ မုတ္ဆိတ္အမွ်င္တန္းပိုင္ရွင္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက ကေလးေတြကို တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္သာ ျပင္ပထြက္ခြင့္ ေပးတတ္ပါတယ္။ မိတၳီလာၿမိဳ႕ေန လူေပါင္း တစ္သိန္းထဲက သံုးပံုတစ္ပံုဟာ မြတ္စ္လင္မ္ေတြပါ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားနဲ႕လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းခ်စ္ခင္စြာ အတူေနထိုင္မႈ ရိွခဲ့ၾကတယ္။ (ျမန္မာျပည္တျပည္လံုးမွာေတာ့ မြတ္စလင္မ္ လူဦးေရဟာ စုစုေပါငး္လူဦးေရရဲ႕ ၅% ရိွမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။)
သို႕ေသာ္လည္း ယမန္ႏွစ္၊ ဇြန္လမွာ တစ္ႀကိမ္ နဲ႕ေအာက္တိုဘာလမွာတစ္ႀကိမ္ အေနာက္ပိုင္းရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း လူေပါင္း ရာဂဏန္းေလာက္ သတ္ျဖတ္ခံရၿပီး တစ္သိန္းေလးေသာင္းေက်ာ္ ဌာနီေပ်ာက္အုိးအိမ္မဲ့ဘ၀ေရာက္ေစခဲ့တဲ့ တိုက္ခိုက္မႈျဖစ္ပြားၿပီးတဲ့ေနာက္ မြတ္စ္လင္မ္ေတြမွာ စိုးရိမ္မႈ၀င္ေရာက္လာလို႕ သတိထားတဲ့အေနနဲ႕ အဲ့ဒီေက်ာင္း (မဒရဆာ)ကို ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ယာယီပိတ္ေပးခဲ့ေသးတယ္။
ရုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈရဲ႕သားေကာင္အျဖစ္ ရိုဟင္ဂ်ာမြတ္စ္လင္မ္ေတြကို ရည္ရြယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ သူတို႕ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ေနထိုင္လာသူျဖစ္သည့္တိုင္ေအာင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားစြာက သူတို႕အေပၚ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံက ခိုး၀င္လာသူမ်ားရယ္လို႕ အျမင္ထားရိွေနၾကတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားဦးေဆာင္တဲ့ ၀ါဒျဖန္႕လႈပ္ရွားမႈတစ္ရပ္ေၾကာင့္ မြတ္စ္လင္မ္အားလံုးဟာ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ရန္သူမ်ားအျဖစ္ အျမင္ေရာေထြးလို႕ မုန္းတီးစိတ္၀င္ေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။
မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႕ ေက်ာင္းစတက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြအၾကား သတင္းအခ်ဳိ႕ၾကားသိေျပာဆိုေနၾကတယ္။ ၿမိဳ႕တစ္ဖက္ျခမ္းက မြတ္စ္လင္မ္ေရႊဆိုင္ပိုင္ရွင္တစ္ဦး နဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေရႊေရာင္းသူတို႕ အခ်င္းမ်ားရာကေန ရာဂဏန္းရိွ လူအုပ္ဟာ ဆိုင္ကိုဖ်က္ဆီးမီးရႈိ႕တဲ့ အေၾကာင္းကိစၥပါ။
အဲ့ဒီေန႕ ေန႕လည္က်ေတာ့ မြတ္စ္လင္မ္အမ်ဳိးသားတစ္စုက ဆိုင္ကယ္တစ္စီးေပၚပါလာတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးကို ဆြဲခ်ၿပီး မီးရႈိ႕သတ္ျဖတ္လိုက္တယ္လို႕ဆိုတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူရမ္းကားေတြက အတုန္႕အလွည့္အားျဖင့္ မြတ္စ္လင္မ္ေတြရဲ႕ဆိုင္ေတြ၊ လုပ္ငန္းေတြကို ဦးတည္ဖ်က္ဆီးပါေတာ့တယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ဗလီ ၁၃ လံုးရိွတဲ့အနက္ ၁၂ လံုး ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရတယ္။
မဂၤလာေဇယံုမွာ ဆရာတစ္ခ်ဳိ႕ စာသင္တာ ရပ္ဆိုင္းၿပီး အတန္းအားလံုးကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္။
ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေက်ာင္းေဆာင္ ဒုတိယထပ္ဆီကို အေျပးအလႊားသြားေရာက္ၿပီး ျပဴတင္းေပါက္ေတြကေန တုန္လႈပ္စြာ နဲ႕ ေငးေမာၾကည့္ရႈေနၾကတယ္။ ေလထုထဲမွာ မည္းနက္ေနတဲ့ မီးခိုးမိႈင္းလံုးေတြ အလိပ္လိုက္ တက္လာေနတဲ့ ျမင္ကြင္းကိုေပါ့။
ႏွစ္နာရီၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ ညဥ့္စာစားေသာက္ခ်ိန္ စားေသာက္ေဆာင္ထဲမွာ ဆရာတစ္ဦးရဲ႕ငိုရိႈက္သံ ဖံုးလႊမ္းသြားတယ္။
မီးေလာင္ကၽြမ္းတဲ့ သူ႕မိသားစုအိမ္ေလးထဲမွာ သူ႕မိဘႏွစ္ပါးလံုး ပါသြားခဲ့လို႕ပါဘဲ။ ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ဳိ႕ဟာ မ်ဳိမက်ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အစားအစာကို တြန္းဖယ္လိုက္ၾကကုန္တယ္။
အပူရိွန္ျပင္းေကာင္းကင္ထဲ ေနမင္းႀကီး မ၀င့္တ၀င္ ငုပ္လွ်ဳိးခ်ိန္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အစိုးရအရာရိွတစ္ဦးက ေက်ာင္းေဆာင္အ၀င္၀ဆီ ေရာက္လာၿပီး ေက်ာင္းအုပ္ကို သူ႕အနားေခၚယူလိုက္တယ္။
“ ခင္ဗ်ားရဲ႕ေက်ာင္းသားေတြကို ဒီကေန ေခၚထုတ္သြားပါ။ သူတို႕ကို ဖြက္ထားဖို႕လိုၿပီ။ လူရမ္းကားေတြ ဒီညဥ့္ လာလိမ့္မယ္ ” လို႕ သတိေပးေျပာၾကားလိုက္တယ္။
ေန၀င္ဆည္းဆာ၀တ္ျပဳခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္က ေက်ာင္းသားအားလံုးကို မွာၾကားတယ္။ မိမိတို႕ရဲ႕အဖိုးတန္ ပစၥည္း၊ ေငြေၾကး၊ မွတ္ပံုတင္ေတြသိမ္းဆည္းၿပီး ထြက္ခြာသြားၾကဖို႕ပါ။ ဒါ့အျပင္ မြတ္စ္လင္မ္အျဖစ္ သိရိွသတိထားမိေစမယ့္ ဗလီဦးထုပ္၊ ၀တ္စံု နဲ႕ အေဆာင္အေယာင္မွန္သမွ် မဆင္ယင္ၾကဖို႕ကိုပါ ခိုင္းေစခဲ့တယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ေျပာစရာမလိုေတာ့တဲ့အတြက္ ရွင္းျပမေနေတာ့ဘူး။
အေမွာင္ထုႀကီးစိုးလာတဲ့အခါ သူတို႕ဟာ တစ္ေမွ်ာ္သာသာေနရာက ၀က္လန္ေတာလုိ႕ေခၚတဲ့ ျမက္ပင္ရွည္ဗြက္ေတာထဲကို အသံမထြက္ေအာင္ တိတ္တဆိတ္ သြားေရာက္ပုန္းေအာင္းခဲ့ၾကတယ္။ ျမက္ပင္ရွည္မ်ားက ဒုကၡသည္ေက်ာင္းသားအားလံုးကို ဖံုးလႊမ္းထားခဲ့တယ္။
သူတို႕အမ်ားစုက ေက်ာင္းသားနဲ႕ဆရာေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသမီးနဲ႕ကေလးငယ္အပါအ၀င္ လူ ၁၀ ဦးေက်ာ္လည္း သူတို႕နဲ႕အတူ လိုက္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီထဲမွာ ေက်ာင္းသားဆရာေတြရဲ႕အမ်ဳိးေတြလည္း ပါသလို ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာမွာမေနရဲေအာင္ ထိတ္လန္႕တဲ့လူတစ္ခ်ဳိ႕လည္း ပါ၀င္တယ္။
သူတို႕အားလံုး စကားတစ္ခြန္းတစ္ပါဒမွ မေျပာဆိုၾကဘဲ ရႊံ႕ညႊန္ထဲမွာ ထိုင္ေနခဲ့ၾကတယ္။
သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ဒါဇင္နဲ႕ခ်ီတဲ့ ရာဂဏန္းရိွ လူအုပ္ႀကီးက ေက်ာင္းေရွ႕ကိုေရာက္လာၾကၿပီး မၾကား၀ံ့မနာသာ ဟစ္ေအာ္သံေတြၾကားရတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ေဒါသေတြ အရွိန္တက္ဆူပြက္ေနၾကတယ္။
ေက်ာင္းေရွ႕မွာ အသံဗလံေတြ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ၿပီးေနာက္ လူအုပ္ႀကီးဟာ ေက်ာင္းထဲ ၀င္သြားၾကတယ္။ တံခါးေတြကို ေဆာင့္ကန္ၿပီး ျပဴတင္းေပါက္ေတြကို ရိုက္ခ်ဳိးဖ်က္ဆီးသံေတြ ၾကားလိုက္ရတယ္။
ျမက္ေတာထဲကအေမွာင္ထုမွာ ရွဖီးအ္ လို႕ေခၚတဲ့ဆရာတစ္ေယာက္ အစာအိမ္နာတဲ့ဒဏ္ ခံေနရတယ္။ ဇနီးသည္ယူလာတဲ့ ပရုပ္ဆီေလးပြတ္ၿပီး ဗိုက္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖိကိုင္ထားတဲ့ၾကားက စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႕ ခပ္တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တယ္။
“ ငါတို႕ကို သူတို႕ ေတြ႕သြားယင္ မလြယ္ဘူး။ ငါ ထမေျပးႏိုင္ေတာ့တာ မင္းသိပါတယ္ေနာ္ ”။
သံုးႏွစ္သား ကေလးကိုလက္ထဲေပြ႕ခ်ီထားတဲ့ဇနီးျဖစ္သူ မသီတာက “ မစိုးရိမ္ပါနဲ႕။ ကၽြန္မတို႕အတူရိွေနၾကမယ္။ ကၽြန္မ ရွင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ထားခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး ” လို႕ အားေပးရွာပါတယ္။
ရွည္လ်ားတဲ့ညဥ့္တာအတြင္းမွာ ေက်ာင္းႀကီး မီးေလာင္ျပာက်သြားတယ္။
နံနက္ ၄ နာရီ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕ရဲ႕ တံုးေခါက္သံထြက္လာခ်ိန္မွာေပါ့။ လူရမ္းကားအုပ္စုဟာ ျမက္ေတာနားေရာက္လာၿပီး လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးနဲ႕ထိုးရွာၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အခ်ဳိ႕က လက္လုပ္မီးကြင္းေတြကို ၿခံဳအုပ္ထဲ ပစ္သြင္းၾကတယ္။ “ ကုလားေတြ၊ ထြက္လာခဲ့ၾကစမ္း ” လို႕ မြတ္စ္လင္မ္ေတြအေပၚ ခ်ဳိးႏွိမ္ဖိႏွိပ္တဲ့စကားလံုးနဲ႕သူတို႕ ဟစ္ေအာ္ေနၾကတယ္။
မြတ္စ္လင္မ္ေတြဟာ အနီးနားက မြတ္စ္လင္မ္လူခ်မ္းသာလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးပိုင္အိမ္၀င္းဆီ ေျပးၾကတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က ၀ါးကပ္စည္းရိုးကို ခ်ဳိးၿဖဲၿပီး ေျပး၀င္သြားၾကတယ္။ လူရမ္းကားအုပ္စုေတြက ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္လာၾကတယ္။
မသီတာဟာ မိမိရဲ႕ေနာက္က ကေလးငယ္တစ္ဦးရဲ႕ စူးစူး၀ါး၀ါး ေအာ္သံကိုၾကားလိုက္ရတယ္။ အဲ့ဒီေကာင္ေလးဟာ သူ႕လက္ကိုင္ဖုန္းေလးနဲ႕ သူ႕မိခင္ကို ေခၚယူဖို႕ႀကိဳးစားေနတာပါ။ ဆက္မေျပးႏိုင္ေတာ့လို႕ စကၠန္႕ပိုင္းေလာက္ ရပ္နားလုိက္မိတာေလ။
မဂၤလာေဇယံုဆီ အရုဏ္အလင္း စတင္သက္ေရာက္လာခ်ိန္။ အသက္ ၂၁ ႏွစ္အရြယ္ လူေကာင္ထြားထြား ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေလး ေမာင္ကိုကိုဟာ ေက်ာင္း၀င္းရဲ႕ၿခံစည္းရိုးၾကားထဲကေန ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ တုန္လႈပ္မိန္းေမာသြားရွာတယ္။ ျပင္ပကလူေတြ မီးကြင္းေတြ၊ တုတ္ေတြ ဆြဲကိုင္လို႕ တိုက္ခိုက္ဖို႕ျပင္ေနၾကတာကိုး။
မတ္ေစာက္တဲ့ကုန္းေစာင္းေဘးကလမ္းေပၚမွာ စုရံုးေနၾကတာ လူတစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ရိွမယ္။ အဲ့ဒီကုန္းေစာင္းဟာ နဂိုကတည္းကရိွေနခဲ့ေပမယ့္ ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႕ဟာ ဧရာမဒယ္အိုးတစ္ခုထဲ ေရာက္ေနသလိုျဖစ္တဲ့အတြက္ ထြက္မေျပးႏိုင္ေအာင္ ပိတ္မိသြားရပါၿပီ။
ေမာင္ကိုကိုအဖို႕ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကေန ေသြးေတြစိမ့္ထြက္လာသလားလို႕ေတာင္ ခံစားမိၿပီး အားအင္ေတြ ဆုတ္ယုတ္ကုန္တယ္။ “ ငါတို႕ဟာ တိရစာၦန္ေတြလို ပိတ္ေလွာင္ခံရၿပီ ” လုိ႕ အေတြး၀င္လာေလရဲ႕။
ေက်ာင္းသားအခ်ဳိ႕က ေသြးရူးေသြးတန္းနဲ႕ မိဘေတြ၊ ရဲေတြကို အကူအညီေတာင္း ေအာ္ဟစ္ေခၚယူကုန္ၾကတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္္ ေၾကြးေၾကာ္မႈေတြ ျပဳၾကတယ္။ က်န္သူေတြကေတာ့ ျပင္ပကလူရမ္းကားေတြ ပစ္သြင္းလာတဲ့ ခဲလံုးေတြကေန မိမိကိုယ္ကိုကာကြယ္ႏိုင္ဖို႕ သစ္သားဗီရို စတဲ့ ရရာပစၥည္းေတြကို ေရႊ႕တြန္းေနရာခ်ကုန္ၾကတယ္။
နံနက္ ၇း၃၀ နာရီေလာက္မွာ အတိုက္အခံဥပေဒသမားျဖစ္တဲ့ ဦး၀င္းထိန္ ေရာက္လာေတာ့ အဓိကရုဏ္းႏွိမ္ႏွင္းေရး ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ေခါင္းစြပ္ေတြနဲ႕တစ္ကြ ေတြ႕ရတယ္။ လံုထိန္းေတြမွာ ရိုင္ဖယ္ေသနတ္ေတြ၊ မီးခိုးေရာင္ ဒိုင္းလႊားေတြ ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူအုပ္ႀကီးကို မြတ္စ္လင္မ္ေတြဆီ မေရာက္ေအာင္ ၾကားထဲမွာ တန္းစီၿပီး ထိန္းသိမ္းထားၾကတယ္။
အနီးအနားမွာရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ ရဲဌာနအုပ္နဲ႕ခရိုင္မွဴးကို ဦး၀င္းထိန္ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ျမက္ေတာအုပ္အစြန္မွာ မြတ္စ္လင္မ္ ရုပ္အေလာင္းႏွစ္ခုကိုလည္း ျမင္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၄၅ မိနစ္အၾကာက်ေတာ့ လူအုပ္ႀကီးထဲက အမ်ဳိးသားေတြဟာ ၿခံဳပုတ္ထဲကေန ေက်ာင္းသားငါးဦးထက္မနည္း ဆြဲထုတ္လာတယ္။ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးမွာ တစ္ဦးခ်င္းစီကို မေသမခ်င္း ရိုက္ႏွက္ခုတ္ပိုင္းေနၾကတာကို ေသြးပ်က္စဖြယ္ ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ့တယ္။
ရဲအရာရိွေတြဟာ အခင္းျဖစ္ေနရာနဲ႕ ေျခလွမ္းအနည္းငယ္အကြာအေ၀းမွာ ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့တဲ့မ်က္ႏွာနဲ႕တစ္ကြ အရုပ္ေတြလို ရပ္ေနခဲ့ၾကတယ္။ လူအုပ္ႀကီးကလည္း ေရာမေခတ္ လူသတ္ကြင္းကပရိသတ္ေတြလို ၀ိုင္း၀န္းၾသဘာေပးေနခဲ့တယ္။
အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္က “ သူတို႕ကို အျပတ္သာရွင္းပစ္ ” လို႕ ေအာ္ဟစ္တယ္။ ေနာက္တစ္ဦးကလည္း “ သူတို႕အားလံုးကို သတ္သာသတ္။ ငါတို႕အားလံုး ဗမာ့သတၱိျပရမယ္ ” လို႕ ဟစ္ေၾကြးျပန္တယ္။
ဦး၀င္းထိန္မွာ ပ်ဳိ႕အန္ေတာ့မတတ္ ခံစားလိုက္ရတယ္။ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္လွတဲ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခု အက်ဥ္းက်ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရသည့္တိုင္ေအာင္ ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိး လံုးလံုးလ်ားလ်ား မေတြ႕ျမင္ခဲ့ဖူးလုိ႕ျဖစ္တယ္။
ဒါနဲ႕ သူက မြတ္စ္လင္မ္ေတြကို အသက္ခ်မ္းသာခြင့္ေပးၾကဖို႕ လူေတြကို ေျဖာင္းဖ်တဲ့အခါ လူရမ္းကားအုပ္စုေတြက သူ႕အေပၚ အႏၱရာယ္ျပဳမတတ္ျဖစ္ၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ကဆိုယင္ “ သူတို႕ကို ကာကြယ္ဖို႕ ခင္ဗ်ား ဘာလို႕ႀကိဳးစားေနရတာလဲ။ ဘာလဲ – ခင္ဗ်ားက မြတ္စ္လင္မ္ေတြကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးေနသူလား ” ဆိုၿပီး တူးတူးခါးခါးကို ေျပာဆိုလာတယ္။ ရဲအရာရိွတစ္ေယာက္က ဦး၀င္းထိန္ကို ေရွာင္ေစလိုက္တယ္။
ခဏတျဖဳတ္ေနၿပီးတဲ့အခါ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးနဲ႕အတူ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ ေလးဦး ေရာက္လာၾကတယ္။ ပိတ္မိေနတဲ့ မြတ္စ္လင္မ္ေတြကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာၿပီး ကုန္းေစာင္းေပၚက ရဲကားေတြဆီ ကာကြယ္ပို႕ေဆာင္ေပးဖို႕ျဖစ္တယ္။
“ ငါတို႕ မင္းတို႕ကို ကာကြယ္ေပးမယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသားေတြအေနနဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္တာကို ရပ္လိုက္ပါ။ ခဲလံုး၊ တုတ္ စတဲ့ လက္နက္ေတြကို လႊတ္ခ်လိုက္ပါ ” လို႕ အရာရိွတစ္ဦးက ေျပာဆိုတယ္။
ဆရာေတြက ဘာဆက္လုပ္မလဲလို႕ အျငင္းအခံု ျဖစ္ၾကတယ္။ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္အခ်ိန္ဆိုတာ သူတို႕ နားလည္ၾကတယ္။
လူအုပ္ႀကီးက ၀ါးလံုးရွည္ကိုမီးစာေတြနဲ႕တြဲရိႈ႕လို႕ စည္းရိုးကိုေက်ာ္ၿပီး ပစ္သြင္းေနၾကတယ္။ ဧရာမမီးျခစ္ဆံလိုမ်ဳိးေပါ့။ ေက်ာင္း၀င္းႀကီးမွာ လိေမၼာ္မီးေတာက္ေတြ ထေတာက္လာၿပီး မည္းနက္တဲ့မီးခိုးလံုးေတြ ေလထုထဲ လိပ္တက္လာၾကၿပီ။
အဲ့ဒီေနာက္ မြတ္စ္လင္မ္ေတြဟာ စစ္အက်ဥ္းသားေတြလို ေခါင္းေပၚလက္တင္လို႕ ကိုယ္စီထြက္လာခဲ့ၾကရတယ္။
စားေတာ့၀ါးေတာ့မတတ္ ၀ိုင္းရံေနၾကတဲ့လူတန္းႀကီးၾကားက ဖုန္ထူလမ္းက်ဥ္းေလးအတိုင္း သူတို႕ကို ရဲေတြ ဦးေဆာင္ေခၚထုတ္သြားတယ္။ ခ်က္ျခင္းဆိုသလို လမ္းပိတ္ထားဖို႕ အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတဲ့ ေဒါသအိုး ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူတစ္စုက သူတို႕ကို ခဲေတြနဲ႕၀ိုင္းပစ္ခဲ့ၾကတယ္။
ေနာက္က တသီတတန္းႀကီးလိုက္လာၾကသူမ်ားဟာ ငရဲခန္းအေစာင့္ေတြလား မွတ္ရတယ္။ မေျပးလိုက္နဲ႕- အမိဖမ္းမယ္၊ မလဲက်လိုက္နဲ႕ – ျပန္ထလာႏို္င္မွာမဟုတ္ဘူး၊ မရပ္လိုက္နဲ႕- အသက္ေပ်ာက္သြားမယ္ ဆိုတဲ့ ေသြးပ်က္စရာေကာင္းလြန္းတဲ့စည္းမ်ဥ္းေတြၾကားကေန တန္းစီထြက္လာရသလိုပါဘဲ။
ရဲေတြကို ေသနတ္ကို မိုးေပၚေထာင္လို႕ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ပစ္ေဖာက္ေနေပမယ့္လည္း လူအုပ္ကေတာ့ တုိက္ခိုက္ေနခဲ့ၾကတယ္။ ဆရာတစ္ဦးေျမေပၚလဲက်သြားတယ္။ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားေနတဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ားက သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚ တက္နင္းေလွ်ာက္လွမ္းသြားရတဲ့အခါ သူ႕မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ေျမႀကီးထဲ ျပားျပား၀ပ္ထားခဲ့ရတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးရဲ႕နဖူးကို ထြန္ျခစ္တစ္ခုထိမွန္သြားတာ ေတြ႕ရေတာ့ ေမာင္ကိုကိုဟာ သူ႕ကို ဆြဲထူဖုိ႕ႀကိဳးစားေတာ့ ဒါးကိုင္ထားတဲ့ အမ်ဳိးသားငါးဦးက သူ႕ကိုေျမေပၚဆြဲခ်လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ လူအုပ္ႀကီးက သူ႕ကိုဓားေတြနဲ႕ အေနာက္ကေန ၀ိုင္းခုတ္ၾကတယ္။ သူ႕ေက်ာျပင္မွာ ဓားဒဏ္ရာနက္နက္ ေျခာက္ခ်က္ရသြားၿပီး သူ႕အကၤ်ီအ၀ါေရာင္ေလး ေသြးေတြရႊဲရႊဲစိုသြားကုန္တယ္။ လဲက်သြားၿပီး ေမွာင္အတိက်သြားခဲ့တယ္(ေမ့ေျမာသြားခဲ့တယ္)။
ရဲအရာရိွတစ္ဦးရဲ႕မ်က္ႏွာကို ခဲတစ္လံုးလာမွန္ေတာ့ မေတာ္တဆ ေသနတ္ေမာင္းျဖဳတ္မိသြားတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူရမ္းကားတစ္ဦးရဲ႕ေျခေထာက္ကို ထိမွန္သြားခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေသနတ္သံက ေမာင္ကိုကို႕ကို သတိရလာေစတယ္။ မေသေသးဘူးဆိုတာသိတာနဲ႕ ကုန္းရုန္းထၿပီး ေရွ႕လူအုပ္ေနာက္ အျမန္ေျပးလိုက္ခဲ့ရပါတယ္။
ထရပ္ကားေတြဆီသြားရာလမ္းတစ္၀က္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူအုပ္အၾကားထဲ ေမာင္းသြင္းခံရတယ္။ ရဲေတြက မြတ္စ္လင္မ္ ေတြကို ေျမျပင္ေပၚ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခိုင္းၾကတယ္။
လူအုပ္ႀကီးက သူတို႕ကို ၀ိုင္း၀န္းေလွာင္ေျပာင္ဆဲဆိုၿပီး ပါးရိုက္ၾကတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ဦးေခါင္းေတြကို အမ်ဳိးသမီးအမ်ားအျပားက အဓမၼ၀ပ္တြားေစၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ လက္အုပ္ခ်ီရိွခိုးဦးခ်သလို လုပ္ခိုင္းခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႕တစ္ေတြဟာ အစၥလာမ္က မစားရလို႕တားျမစ္ထားတဲ့၀က္သားေတြကို မြတ္စ္လင္မ္တို႕ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ခဲ့ၾကေသးတယ္လို႕ လူ႕အခြင့္အေရးကၽြမ္းက်င္သူမ်ားမွ စုစည္းေကာက္ယူထားတဲ့ သက္ေသထြက္ခ်က္ထဲမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေက်ာင္းသားတစ္ဦးရဲ႕ဦးေခါင္းကို အမ်ဳိးသားတစ္ဦးက ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္အိပ္ေဇာပိုက္နဲ႕လႊဲရိုက္တယ္။ ေနာက္လူတစ္ဦးက ဆိုင္ကယ္ခ်ိန္းႀကိဳးနဲ႕ ထပ္ရိုက္ၿပီး၊ တတိယလူက ရင္ဘတ္ကို ဓားနဲ႕ထိုးခ်လိုက္တယ္။
“ သူတို႕ကို ဒီမွာ မသတ္နဲ႕။ သူတို႕၀ိညာဥ္ေတြ ဒီေနရာမွာ စြဲၿပီး မကၽြတ္ဘဲေနလိမ့္မယ္။ သတ္ခ်င္ယင္ လမ္းေပၚေရာက္မွ သတ္ၾက ” ဆိုၿပီး ဘုန္းႀကီးတစ္ဦးက အဲ့ဒီလူေတြကိုေအာ္ေငါက္ခဲ့တယ္။
အမ်ဳိးသမီးနဲ႕ကေလးေတြကို ၀ိုင္းရံၿပီး အယင္ေခၚထုတ္သြားဖို႕ ဘုန္းႀကီးေတြက ရဲေတြကို ခိုင္းေစခဲ့တယ္။ မသီတာက သူ႕ခင္ပြန္းကိုဆြဲထုတ္ဖို႕ျငင္းဆန္တဲ့အခါ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္က သူ႕မ်က္ႏွာကို လက္၀ါးနဲ႕တြန္းဖယ္ၿပီး ခြဲထုတ္လိုက္တယ္။ ေနာက္လူတစ္ဦးက သံုးႏွစ္အရြယ္သူမရဲ႕သားကေလးကို ၾကမ္းတမ္းစြာ ဖ်စ္ၫွစ္ခဲ့လို႕ သူမက “ သူႏို႕စို႕အရြယ္ပဲ ရိွေသးတယ္။ သူ႕ကိုလႊတ္ေပးပါ ” လို႕ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ဆြဲေျပးခဲ့ရတယ္။
ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ရႈပ္ေထြးေနခ်ိန္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက မသီတာရဲ႕ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္သမီးႏွစ္ဦးကို ကမန္းကတန္းဆြဲေခၚထုတ္သြားတယ္။ ေမတၱာကရုဏာနဲ႕ သူမအိမ္ကို ေခၚယူသြားၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ေပးထားခဲ့တယ္။ ရက္အတန္ၾကာတဲ့ေနာက္ သူမနဲ႕သမီးႏွစ္ဦးတို႕ဟာ အႏၱရာယ္ကင္းစြာနဲ႕ ျပန္လည္ဆံုစည္းႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
မသီတာနဲ႕အတူ အမ်ဳိးသမီးနဲ႕ကေလးေတြ ၁၀ဦးေလာက္က ေတာင္ကုန္းေပၚတက္ေနၾကခ်ိန္မွာ တုတ္တရမ္းရမ္းနဲ႕ ၀ိုင္းရံေနတဲ့လူအုပ္ႀကီးကို လံုထိန္းရဲေတြက လက္ခ်ည္းဗလာနဲ႕ တြန္းထုတ္ေနၾကေလရဲ႕။ ေအပီသတင္းဌာနရဲ႕ မွတ္တမ္းဗီဒီယိုတစ္ခုမွာ လူတစ္ဦးက “ မလုပ္ၾကနဲ႕။ အဲ့ဒီထဲမွာ ကေလးေတြလည္း ပါေနတယ္ ” လို႕ လူအုပ္ႀကီးကို ဟစ္ေအာ္တားဆီးတာ ေတြ႕ရတယ္။
ဒါေပမယ့္ အၾကမ္းဖက္မႈက ဆက္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက ၀က္လန္ေတာကို ဆက္ရွင္းၾကတယ္။ အရြတ္ခန္း လို႕ေခၚတဲ့ ပိန္ပိန္ပါးပါး အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသားေလးကို ျမက္ခင္းျပင္ေပၚ ဆြဲထုတ္လာၾကတယ္။ ဗီဒီယိုျမင္ကြင္းတစ္ခုမွာ အမည္မသိလူငယ္ႏွစ္ဦးထက္မနည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း ေတြ႕ရတယ္။ အဲ့ဒီထဲက ေဘာလံုး၀ါသနာအိုး မိတၳီလာၿမိဳ႕ခံတစ္ဦးဟာဆိုယင္ တုတ္ရွည္ေတြ၊ ေသြးစြန္းဓားေတြကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့ လူကိုးဦးက ၂၄ ခ်က္အထိ ရိုက္ႏွက္ထိုးခုတ္ခဲ့တယ္။ ဘုန္းႀကီးတစ္ဦးက ငါးခ်က္တိတိ ပါ၀င္လက္စြမ္းျပခဲ့တယ္။
ေက်ာင္းသားေလးကို သတ္ျဖတ္ေနစဥ္ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးက ကုန္းေစာင္းေပၚကေန “ ၾကည့္ၾကပါဦး၊ ဟိုမွာ ဟိုမွာ ” လို႕ ေအာ္ဟစ္ခဲ့တယ္။ “ ရဲေတြက အဲ့ဒီေနရာကို ဆင္းသြားၾကေပမယ့္ ဘာမွ မေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ၾကဘူး ”။
သူမရဲ႕ခင္ပြန္းကို မသီတာ ေနာက္ဆံုးျမင္ေတြ႕လိုက္ရပံုက ဒီလိုပါ။ ခင္ပြန္းသည္ ရွဖီးအ္ဟာ ရဲေတြရဲ႕ေဘးမွာ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ သူမရိွရာ ေတာင္ကုန္းလမ္းအတိုင္း ခက္ခက္ခဲခဲ တက္လာေနခဲ့တယ္။ သူ႕တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ဆရာႏွစ္ဦးက ထိန္းကိုင္ထားေပးေနၾကတယ္။ ရွဖီးအ္ရဲ႕မ်က္ႏွာက ေသြးဆုတ္ျဖဴေရာ္ေနပါၿပီ။ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနၿပီး လြတ္လမ္းမျမင္ႏို္င္ရွာေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီအခုိက္မွာ သူမတို႕နဲ႕ သူတို႕အၾကား ေတာင္ေစာင္းမွာ လူအုပ္ႀကီး ဖံုးလႊမ္းသြားခဲ့တယ္။ ေတာင္ကုန္းတစ္ဖက္ျခမ္းကေန “ ကုလားေတြကိုသတ္၊ တစ္ေယာက္မွ ခ်န္မထားနဲ႕ ”၊ “ သူတုိ႕ကိုအျပတ္ရွင္းပစ္၊ သူတို႕ဟာ အယုတ္တမာေတြဘဲ ” ဆိုတဲ့ အမုန္းတရားဖံုးလႊမ္းေနတဲ့ ေအာ္သံေတြကိုသာ မသီတာ ၾကားလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
အဲ့ဒီေအာက္ဖက္ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာ ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပားက အလြတ္ရုန္းထြက္ေျပးခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႕ကို လူအုပ္ေတြက လိုက္ဖမ္းခဲ့ၾကတယ္။
လူတစ္ဦးက အသက္ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ အဗူဗကရ္ရဲ႕ပါးေစာင္းကို ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႕ မနားမေနဆက္တိုက္ ရိုက္ႏွက္ခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ဦးက ႏွစ္ဖက္ခၽြန္ဓားေျမွာင္နဲ႕ ေျခေထာက္ေနာက္ပိုင္းကို ထုိးခြဲျဖတ္ေတာက္ေနခဲ့တယ္။ ဒီအျဖစ္တစ္ရက္အႀကိဳ ညစာစားခ်ိန္မွာ ငိုေၾကြးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းဆရာ အာရိဖ္ကိုေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က အဖန္တလဲလဲ ရိုက္ႏွက္ေနခဲ့တာ ေျမျပင္ေပၚလဲက်သြားတဲ့အထိပါဘဲ။
ေတာင္ကုန္းရဲ႕ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ရဲေတြက ဘာမွမလႈပ္မရွား ရပ္ၾကည့္ေနခဲ့ၾကတယ္။ ေတာင္ေစာင္းေအာက္ဖက္မွာ သူတို႕နဲ႕အတူထိုင္ေနတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတစ္ေယာက္က အေပၚကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရာရိွတစ္ေယာက္က ကေလးရဲ႕ေခါင္းကိုဖိခ်ၿပီး “ မင္းမ်က္လံုး အေပၚလွန္မၾကည့္နဲ႕ ” ကို ေအာ္ေငါက္ခဲ့တယ္။
အသား မီးေလာင္ကၽြမ္းတဲ့အနံ႕ေတြ ရလာေတာ့ မသီတာဟာ အနီးမွာရပ္ေနတဲ့ ရဲအရာရိွေျခကိုဖက္ၿပီး “ အစ္ကိုေရ။ လုပ္ပါဦး။ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး …….. ” လုိ႕ဆိုတဲ့အခါ အရာရိွက “ ဒီမိန္းမ၊ ပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္း၊ ေခါင္းကိုငံု႕ထား၊ မင္းတို႔ပါ ဒီေနရာမွာတင္ ေသသြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ မသိဘူးလား ” လို႕ ေျဖၾကားလိုက္ပါတယ္။
အေျခအေနအနည္းငယ္ၿငိမ္သက္သြားေတာ့မွ ဒါဇင္နဲ႕ခ်ီတဲ့ ရဲတပ္သားေတြက ေတာင္ထိပ္ေပၚေနာက္ဆံုးက်န္မြတ္စ္လင္မ္ေတြကို ကာကြယ္ဖို႕ အင္အားျဖည့္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႕ကို ထရပ္ကားေတြေပၚ တင္ေဆာင္သြားၾကတယ္။
သူတို႕ကို ေခၚထုတ္သြားခ်ိန္မွာ မိမိဟာ မိတၳီလာကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာအပ္ေတာ့ေၾကာင္း ေမာင္ကိုကို သိလိုက္ပါတယ္ “ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ကယ္တင္လိုက္လို႕သာ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့တာပါ ”။
ရွည္လ်ားတဲ့အိပ္မက္ဆိုးကေနလြတ္ေျမာက္လာသူမ်ားကို ရဲဌာနတစ္ခုဆီပို႕ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေရေတာင္းေသာက္တဲ့အခါ အရာရိွတစ္ဦးမက သူတို႕ကို ေရတိုက္ၾကတယ္။
ရွင္သန္က်န္ရစ္တဲ့ မြတ္စ္လင္မ္ ၁၂၀ ဦးထဲမွာ ေက်ာင္းသား ၉၀ နဲ႕ ဆရာေလးဦး ပါ၀င္တယ္။ သူတို႕ဟာ အျခားၿမိဳ႕က မိသားစုေဆြမ်ဳိးေတြနဲ႕ ျပန္လည္မဆံုစည္းမွီအထိ ရဲစခန္းမွာ ရက္အတန္ၾကာေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
မိသားစု၀င္ေတြ၊ သက္ေသေတြနဲ႕ ေမးျမန္းစိစစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ စုစုေပါင္း ေက်ာင္းသား ၃၂ ဦးနဲ႕ဆရာေလးဦး ေသဆံုးခဲ့တယ္လို႕ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက ဆိုပါတယ္။
ကယ္ထုတ္ေရးအတြက္ အမိန္႕ထုတ္ခဲ့တဲ့ ျပည္နယ္လံုၿခံဳေရးမွဴး ကာနယ္ ေအာင္ေက်ာ္မိုးက လမ္းခုလတ္မွာ လူ ၁၀ ဦး သို႕မဟုတ္ ၁၅ ဦး ေသဆံုးရတယ္လို႕ ဆိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေအပီသတင္းဌာနကရရိွထားတဲ့ ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းေတြအရ အဲ့ဒီအဆိုနဲ႕ ဆန္႕က်င္လို႕ေနပါတယ္။ သတ္ျဖတ္မႈၿပီးတဲ့ေနာက္ အမည္မေဖာ္လိုသူမ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားက ေဒသတြင္းလွည့္လည္ရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းေတြပါ။ ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းႏွစ္ခုထဲမွာတင္ လူအေသအေပ်ာက္ ၂၈ ဦးအထိ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ရုပ္အေလာင္းအမ်ားစုရဲ႕လက္ေတြဟာ မိုးေပၚေထာင္ေနၿပီး မီးေလာင္ကၽြမ္းထားတာေတြ႕ရတယ္။ လူတစ္ဦးဆိုယင္ ေခါင္းျဖတ္ခံထားရတယ္။
ရုပ္အေလာင္းတစ္ခုအနီးလူေတြျဖတ္သန္းသြားလာရာမွာ “ ေဟ့။ ဒါက ကေလး(ရဲ႕အေလာင္း)လား ” လို႕ တစ္ေယာက္က ေမးတယ္။ ေနာက္လူတစ္ေယာက္က “ ဘယ္ကလာ။ အဲ့ဒါ ပိုင္းျဖတ္ခံထားရတာေလ ” လို႕ ရယ္ေျပာေျပာခဲ့တဲ့အသံေတြကို ဗီဒီယိုရုိက္ခ်က္ေတြထဲမွာ ၾကားရပါတယ္။
အဲ့ဒီေန႕က ရဲေတြကိုင္တြယ္ထားၾကတဲ့ ေသနတ္ေတြ၊ ရိုင္ဖယ္ေတြကို လူရမ္းကားအုပ္စုေတြကိုင္တြယ္ထားၾကတဲ့ သာမန္အသံုးအေဆာင္လက္နက္ေတြက ယွဥ္ႏိုင္စြမ္း မရိွၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္ကို ကယ္ထုတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဒါဇင္နဲ႕ခ်ီတဲ့သတ္ျဖတ္မႈႀကီးကို မတားျမစ္ခဲ့ၾကဘူး။
“ သူတို႕ဆီမွာ စိတ္ႏွစ္ခြျဖစ္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ သိလိုက္ရပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ကယ္တင္ဖို႕ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူတို႕အားလံုး ကၽြန္ေတာ္တို႕ေသမွာကိုဘဲ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့တာပါ ” လို႕ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက ဆိုပါတယ္။
ဥပေဒသမား ဦး၀င္းထိန္က အေၾကာင္းရင္းႏွစ္ရပ္ရိွႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း သံုးသပ္တယ္ “ ရဲေတြဟာ အထက္ကပစ္မိန္႕ လံုး၀ မရတာ ျဖစ္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဘာဆိုဘာမွမလုပ္ဖို႕ အထက္က အမိန္႕ေရာက္ေနတာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ”။
ေဒသလံုၿခံဳေရးမွဴး ဦးေအာင္ေက်ာ္မိုးကေတာ့ အထက္ကပစ္မိန္႕ေပးထားတယ္လို႕ အတိုက္အခံဆိုပါတယ္။ သို႕ေပမင့္ ရဲေတြ မပစ္ခတ္ရတာက ပစ္လိုက္လို႕ရိွယင္ လူအုပ္ရဲ႕ေဒါသကို ဆြလိုက္သလိုျဖစ္ၿပီး အေျခအေန ပိုမိုဆိုးရြားသြားႏိုင္တယ္လို႕ သူက ေျပာတယ္။
ဆက္လက္ၿပီးေတာ့လည္း “ အခင္းျဖစ္တဲ့ေနရာဆီ ရဲတပ္သား ၂၀၀ ကို ေစလႊတ္ခဲ့တယ္။ လူအုပ္ႀကီးက သူ႕တို႕ထက္ အဆမတန္ အင္အားမ်ားျပားေနခဲ့တယ္။ မြတ္စ္လင္မ္ေတြ ေသေၾကရတာက တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြ ထြက္ေျပးၾကလို႕ျဖစ္တယ္။ သူတို႕က ေျခဦးတည့္ရာ တကြဲတျပားေျပးၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕တပ္သားေတြက လူတစ္ဦးခ်င္းေနာက္ကို မလိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး။ က်န္တဲ့သူေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့အေပၚ သူတို႕ သတိထားမိဖို႕ေကာင္းတယ္။ လက္ေတြ႕ရင္ဆိုင္မႈေတြမွာ အခ်ဳိ႕ကိစၥေတြက ရွင္းျပရသိပ္ခက္ပါတယ္ ” လို႕ ရွင္းလင္းပါတယ္။
ဦးေအာင္ေက်ာ္မိုးနဲ႕ မိနစ္ ၅၀ အၾကာ အင္တာဗ်ဴးခဲ့ရာမွာ သူက ရဲေတြရဲ႕ေဆာင္ရြက္ခ်က္အေပၚ အားရေက်နပ္တယ္လို႕ ဆိုခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ “ အေသးစိတ္လိုက္မေမးပါနဲ႕။ ဒါဟာ မသင့္ေလ်ာ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒါက ၀တၳဳေရးေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ရုပ္ရွင္ရိုက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႕ သိစရာမလိုဘူး ” လို႕ ငါးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ေဒါသသံနဲ႕ ေျပာခဲ့တယ္။
မိတၳီလာအၾကမ္းဖက္မႈအတြက္ ပထမဆံုး အေရးယူစီရင္ခံလိုက္ရတာက ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူရမ္းကားေတြ မဟုတ္ဘဲ မြတ္စ္လင္မ္ေတြ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
ဧၿပီလ ၁၁ ရက္မွာ ေရႊဆိုင္ပိုင္ရွင္နဲ႕၀န္ထမ္းႏွစ္ဦးကို တရားရံုးတစ္ခုက ခိုးမႈ၊ အနာတရျဖစ္ေစမႈနဲ႕ ေထာင္ဒဏ္ ၁၄ ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္ေပးခဲ့တယ္။ ေမလ ၂၁ ရက္မွာ အဲ့ဒီတရားရံုးကပဲ မြတ္စ္လင္မ္ ၇ ဦးကို အခင္းစတင္ျဖစ္ပြားတဲ့ေန႕က ဘုန္းႀကီးသတ္မႈကိစၥနဲ႕ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ကေန တစ္သက္တစ္ကၽြန္းအထိ အသီးသီး စီရင္ခ်က္ခ်ခဲ့ျပန္တယ္။
တရားခံေရွ႕ေန ဦးဥာဏ္ျမင့္အဆိုအရ ဇြန္လ ၂၈ ရက္မွာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးကို မိတၳီလာၿမိဳ႕တြင္း မြတ္စ္လင္မ္ တစ္ဦးကို သတ္ျဖတ္မႈနဲ႕ ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ခ်မွတ္ခဲ့တယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၁၄ ဦးကို မဂၤလာေဇယံုသတ္ျဖတ္မႈနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားတယ္။ အခ်ဳိ႕ဟာ လူသတ္မႈနဲ႕အက်ဳံး၀င္ေသာ္လည္း ဒီေန႕ထက္ထိ စီရင္ခ်က္ မခ်မွတ္ေသးေၾကာင္း “ တရားမွ်တမႈကို အခ်ိန္က သက္ေသျပမွာပါ။ တရားရံုးေတြက ဘယ္အုပ္စုကိုမွ မ်က္ႏွာမလိုက္ အစြဲမထားဘဲ အမႈကို စစ္ေဆးစီရင္ေနပါတယ္ ” လို႕ သူက ေျပာျပပါတယ္။
လံုၿခံဳေရးအႀကီးအမွဴး ဦးေအာင္ေက်ာ္မိုး က ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားသူအားလံုးဟာ မိတၳီလာေဒသခံေတြ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကလြဲလို႕ အေသးစိတ္ေျပာၾကားမႈ မရိွပါဘူး။ အျခား ဘယ္ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ကမွလည္း လိုလိုလားလား ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားမႈ မရိွတာကိုေတြ႕ၾကရပါတယ္။
အျခားေသာၿမိဳ႕ေတြမွာလည္း အလားတူအတိုင္း စီရင္ေနၾကပါတယ္။
ဧၿပီလအတြင္း ဥကၠံၿမိဳ႕နယ္က ရြာေပါင္းမ်ားစြာကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူရမ္းကားေတြ မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးမႈမွာလည္း ပထမဆံုး စီရင္ခ်က္ခ်ခံလိုက္ရသူကေတာ့ သာသနာကိုေစာ္ကားမႈနဲ႕စတင္စြပ္စြဲခံရတဲ့ မြတ္စ္လင္မ္အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးပါ။ သူမက ကိုရင္ငယ္ေလးတစ္ဦးရဲ႕ သပိတ္ကို သြားတိုက္မိတာပါ။ အဲ့ဒါဟာ မေတာ္တဆမႈသက္သက္သာျဖစ္တယ္လို႕ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားက ဆိုၾကပါတယ္။
ဒါတင္မကေသးဘူး။ ေမလအတြင္း လားရိႈးၿမိဳ႕ေပၚ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕ရဲ႕အၾကမ္းဖက္ဖ်က္ဆီးတိုက္ခိုက္မႈမွာလည္း ပထမဆံုးစီရင္ခ်က္ခ်ခံရသူက မြတ္စ္လင္မ္အမ်ဳိးသားတစ္ဦး ျဖစ္တယ္။ သူဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကို ဓာတ္ဆီေလာင္းမီးရႈိ႕ၿပီး ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးေလာင္ကၽြမ္းေစခဲ့ရာမွ ေသာင္းက်န္းမႈ စတင္ျဖစ္ပြားလာခဲ့တယ္။
ဥကၠံမွာေရာ လားရိႈးၿမိဳ႕မွာပါ အနည္းဆံုး မြတ္စ္လင္မ္တစ္ဦး သတ္ျဖတ္ခံလိုက္ရေသာ္လည္း ဒီေန႕ထက္ထိ ဘယ္သတ္ျဖတ္သူကိုမွ အေရးယူစီရင္ျခင္း မရိွေသးပါဘူူး။
မိတၳီလာစုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈအၿပီး အနည္းဆံုး ႏွစ္ရက္နဲ႕တစ္ပိုင္းအထိ ရုပ္အေလာင္းမ်ားကို ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ စြန္႕ပစ္ထားၾကတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွ အစိုးရဖက္က အလုပ္သမားေတြကို လႊတ္ၿပီး ေနရာေရႊ႕ေစခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ အမိႈက္ကားနဲ႕တင္ေဆာင္သြားၾကတယ္။ ရုပ္ကလာပ္ေတြကို မိတၳီလာသုသာန္ႀကီးဆီကို ယူေဆာင္သြားၾကတယ္။ အဲ့ဒီကို ေရာက္တဲ့အခါက်ျပန္ေတာ့လည္း ညစ္ပတ္ေနတဲ့ေျမနီကြင္းျပင္ထဲမွာ ကားတာယာေတြ၊ ဓာတ္ဆီေတြကိုသံုးၿပီး မီးရိႈ႕ၾကျပန္တယ္။ ေခြးေတြ၀င္တိုးစရာ ျပာပံုဘ၀ ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္။
ရုပ္အေလာင္းေတြကို သက္ဆိုင္ရာသားခ်င္းေတြဆီလက္ေျပာင္းေပးမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ မခြဲျခား မမွတ္မိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး မီးေလာင္ကၽြမ္းထားလို႕ျဖစ္တယ္ ဆိုၿပီး အာဏာပိုင္ေတြက ေျပာၾကားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ကို ေမးျမန္းေျပာဆိုမႈအလ်ဥ္းမရိွခဲ့တဲ့အျပင္ အစၥလာမ့္ထံုးဓေလ့အရ ေကာင္းမြန္က်နစြာ ျမွဳပ္ႏွံသၿဂၤဳိလ္ခြင့္လည္း မေပးခဲ့ၾကပါဘူးလုိ႕ အသတ္ခံရသူတို႕ရဲ႕မိသားစု၀င္မ်ားက ဆိုပါတယ္။
ဘယ္မြတ္စ္လင္မ္မိသားစုကမွ သခၤ်ဳိင္းကို မသြားရဲၾကသလို ၀ိုင္း၀န္းသတ္ျဖတ္တဲ့ေနရာဆီကိုလည္း ေျခဦးမလွည့္ရဲၾကပါဘူး။
ဗလာေျခက်င္းနဲ႕အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ေရတြင္းတစ္ခုနံေဘးမွာ အ၀တ္ေလွ်ာ္ေနခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေနရာမွာ မီးကၽြမ္းေနတဲ့ ရုပ္အေလာင္းေတြကို စုပံုခ်ထားတာကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ပါလိမ့္ဆိုၿပီး တအံ့တၾသျဖစ္သြားတယ္။ သူမ ရိွမေနခဲ့လို႕ မသိလိုက္ရဘူးေလ။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက “ ဘာကစျဖစ္တာလဲ ေျပာျပလိုက္။ ေရႊဆိုင္အေၾကာင္း၊ ဘုန္းႀကီး အသတ္ခံရတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပလိုက္ ” လို႕ ဆိုပါတယ္။ မျမင့္ဟာ ေခါင္းကိုခါရမ္းလိုက္ၿပီး ေတာင္ကုန္းထိပ္ဖက္ကို မ၀ံ့မရဲၾကည့္လုိ႕ “ ဒီအရိုးေတြက ငါနဲ႕ဘာမွ မပတ္သက္ဘူးေနာ္ ” လို႕ ဆိုလိုက္ေလရဲ႕။
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးက မ်ဥ္းျပာလိုင္းပါတဲ့စာရြက္တစ္ရြက္ကို သူ႕အိတ္ကပ္ထဲက ထုတ္ယူလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီစာရြက္ေပၚမွာ ေသဆံုးသြားသူေတြရဲ႕ နာမည္၊ အသက္နဲ႕ ဇာတိေနရပ္ေတြကို ေရးသားထားတယ္။
သူ႕ေက်ာင္းသားေတြကို ၀က္လန္ေတာထဲ သြားခိုလႈံဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ၊ အိပ္မက္ဆိုးအျဖစ္ေတြ ႀကံဳရတာနဲ႕ပတ္သက္လို႕ မဟုတ္ဘဲ သတ္ျဖတ္ခံရခ်ိန္မွာ မကယ္တင္ႏိုင္လိုက္တဲ့အတြက္ သူ႕မွာ စိတ္ထိခိုက္လ်က္ ရိွေနပါတယ္။ အရိုက္ခံရၿပီး ေျမေပၚလဲက်ကုန္တဲ့အခ်ိန္မွာ အမ်ားစုက မေသဆံုးၾကေသးဘူးလို႕ သူက ေျပာျပတယ္။
“ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးမွာ လူအုပ္ႀကီးကိုေနာက္ျပန္ဆုတ္ေအာင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္သာ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး သူတို႕ကို သြားယူလို႕ေဆးရံုပို႕ေပးႏိုင္ခဲ့ယင္ သူတို႕ အသက္ရွင္ႏိုင္ၾကမွာပါ ” ဆိုၿပီး ေျပာျပရွာပါတယ္။
ရွင္သန္က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသား ၉၀ ေက်ာ္ကို အဆင့္မရိွ လိမ္ညာမႈေတြ မလုပ္ၾကဖို႕၊ မတရားအျပစ္ေပးမႈကို ေၾကာက္ရြံ႕ၿပီး ၀န္ခံထြက္ဆိုတာမ်ဳိး မလုပ္ၾကဖို႕ သူက မွာၾကားထားပါတယ္။ သူ႕အေတြးအာရံုထဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြကို ျပန္လည္စုစည္းမယ္၊ တစ္ေနရာရာမွာ ေက်ာင္းကိုျပန္လည္တည္ေဆာက္မယ္ ဆိုၿပီး ………………….။ ဒါေပမယ့္လည္း အခ်ိန္မေရြး ေနရာမေရြးမွာ ဒီလိုတစ္ဖက္သတ္အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ထပ္ျဖစ္လာမွာကိုေတာ့ အထူးစိုးရိမ္ေနမိတာေတာ့ အမွန္ပါဘဲ။
“ ဒီျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ဘယ္ေနရာမွာမ်ား လံုၿခံဳေဘးကင္းႏိုင္မွာလဲ ? ငါတို႕ကို ဘယ္သူ ကာကြယ္ေပးမွာလဲ ” လို႕ ေျပာပါတယ္။
မတ္လ ၂၁ ရက္တုန္းက ေက်ာင္းသားေတြကို ျပန္လည္ခုခံတုိက္ခိုက္မႈမလုပ္ဖို႕ ထိန္းသိမ္းတိုက္တြန္းခဲ့တာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးကိုယ္တိုင္ပါ။ ခုေတာ့ သူက ဒီလို တိုးတိတ္စြာ ဆိုရပါၿပီ။
“ ေနာက္တစ္ႀကိမ္သာ ထပ္ျဖစ္လာယင္ ငါတို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္ရေတာ့မယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ လာၿပီးကာကြယ္ေပးမွာမဟုတ္မွန္း ငါတို႕သိသြားရလို႕ပါဘဲ ”။
ရုပ္သံၾကည့္လိုလွ်င္=>https://www.youtube.com/watch?v=nfpQzf-mC_k&list=PLrN3vEHYCFKJ-4jvIsEhOqJd1eddiBaiJ&index=7
http://www.japantimes.co.jp/ တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးရွင္ TODD PITMAN ၏ No Justice For Muslims Massacred By Myanmar Buddhists ေဆာင္းပါးကို ” ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္” ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျမန္မာလိုျပန္ဆိုပါသည္။