ႏိုဝင္ဘာ ၁၉ ၊၂၀၁၂
Source: ဧရာဝတီ
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ခန္းမတြင္ မြန္းလြဲ ၂ နာရီခြဲေက်ာ္က ေျပာၾကားခဲ့ ေသာ အေမရိကန္သမၼတအုိဘားမား၏ သမုိင္း၀င္မိန္႔ခြန္း
(အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ အသံမ်ားလုံးေထြးေနမႈေၾကာင့္ ေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္းမရွိပါ)
က်ေနာ္ဒီတကၠသိုလ္ကုိ ေရာက္လာခဲ့ရတဲ့အတြက္ ဒီႏုိင္ငံကုိ ပထမဆုံး တက္ခြင့္ရတဲ့ အေမရိကန္သမၼတဦးျဖစ္တဲ့အတြက္လည္း ၀မ္းသာဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ က်ေနာ္ကုိ ဒီကုိလာတာက ဒီႏုိင္ငံရဲ႕အေရးပါမႈေၾကာင့္ပါပဲ။ လူႀကီးမင္းတုိ႔က အေရွ႕နဲ႔ေတာင္အာရွဆက္စပ္ေပးတဲ့လမ္းဆုံလမ္းခြမွာ ေရာက္ေနတဲ့အတြက္ အေရးပါေနတာ။ ကမၻာေပၚမွာ လူဦးေရ အမ်ားဆုံးႏုိင္ငံေတြနဲ႔ လူႀကီးမင္းတုိ႔က နယ္ေျမခ်င္းဆက္ေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လူႀကီးမင္းတို႔ရဲ႕ႏုိင္ငံသမုိင္းက လည္း ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီရွိ္ေနၿပီျဖစ္သလုိ ကမၻာ့အလွ်င္ျမန္ဆုံး ဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္ေနတဲ့ ေဒသရဲ႕ကံၾကမၼာကိုပံ့ပုိးေပး ႏုိင္တဲ့စြမ္းအား ေတြရွိေနပါတယ္။
က်ေနာ္ ဒီကိုေရာက္လာတာက လူႀကီးမင္းတုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕လွပတင့္တယ္မႈနဲ႔ ထူးျခား မတူကြဲျပားမႈေတြေၾကာင့္။ က်ေနာ္ေရႊတိဂုံ ေစတီေတာ္ႀကီးကို ေစာေစာကပဲ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
ဒီကုိေရာက္လာျခင္းတခုကေတာ့ ဒီတကၠသိုလ္ကုိ ေလးစားလုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ ကိုလုိနီဆန္႔က်င္ေရးကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာပဲ ကိုေအာင္ဆန္းက လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈကို မစတင္ခင္မွာ မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာအျဖစ္ လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီေနရာမွာပဲ ဦးသန္႔က ကုလသမဂၢကို မဦးေဆာင္ခင္မွာ ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာပဲ ကမၻာႀကီးအေၾကာင္းကုိ ဆည္းပူးခဲ့ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ရာစုႏွစ္ေတြမွာ ပညာရွင္ေတြရုန္းကန္ႀကဳိးစား ခဲ့ၾကသလုိ ေက်ာင္းေတာ္သူ ေက်ာင္းေတာ္သားေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးေတြ ကုိ ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုအခါမွာေတာ့ လႊတ္ေတာ္က ဒီတကၠသိုလ္ကို အားသစ္ျပန္ေလာင္းဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ရပ္ကို အနည္းဆုံးခ်မွတ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ကုို ဒီႏုိင္ငံရဲ႕လူငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးကသာ အဆုံးအျဖတ္ေပးမွာျဖစ္လို႔ ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက တခ်ိန္က သူရဲ႕ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္မႈ ကို ျပန္လည္ေဆာင္ၾကဥ္းရမွာမလြဲေတာ့ပါဘူး။
ေနာက္ဒီကို ေရာက္လာျခင္းက က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ႏုိင္ငံၾကားက ဆက္စပ္မႈေၾကာင့္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ရာစုႏွစ္ေတြက အေမရိကန္ကုန္သည္ေတြ၊ သာသနာျပဳသူေတြက ကုန္သြယ္မႈ၊ သာသနာျပဳမႈေတြ အတြက္ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီနယ္နိမိတ္အတြင္းမွာပဲ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေလသူရဲေတြက တရုတ္ျပည္ကုိ ပ်ံသန္းခဲ့ၾကသလုိ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ တပ္ဖြဲ႕အမ်ားအျပားကလည္း ဒီေျမေပၚမွာပဲ အသက္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ႏုိင္ငံႏွစ္ခုစလုံးက ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာ အတြင္းက ေပၚထြန္းလာတဲ့ ႏုိင္ငံျဖစ္ၿပီး ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕လြတ္လပ္ေရးကုိ ပထမဆုံးအသိအမွတ္ျပဳတဲ့ ႏုိင္ငံေတြထဲမွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။
အေမရိကန္ယာဥ္ေက်းမႈဗဟုိဌာနကုိ ရန္ကုန္မွာထူေထာင္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမ်ဳိးေတြနဲ႔ ပညာအျပန္အလွန္တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူ၀မ္းသာမိပါတယ္။ မတူကြဲျပားမႈေတြရွိေနတဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္းမွာပဲ အေမရိကန္လူမ်ဳိးေတြက ဒီႏုိင္ငံနဲ႔ ႏုိင္ငံသားေတြအေပၚ သံေယာဇဥ္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။
အားလုံးထဲက အေရးႀကီးတခ်က္ ဒီကုိေရာက္လာခဲ့တာက လူ႕ဂုဏ္သိကၡာအေပၚမွာ အေမရိကန္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံေတြက တစိမ္းေတြျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ အၿမဲတမ္းပဲေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာကိုေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြက က်ေနာ္တို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ သတိၱေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔မ်က္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ အျဖဴေရာင္၀တ္ထားၾကတဲ့ လႈပ္ရွားတက္ၾကြသူေတြက တနဂၤေႏြေန႔မွာ ႏုိင္ငံေရးမိသားစုေတြဆီ သြားေတြ႕ခဲ့ၾကတာေတြ။ ေရႊ၀ါေရာင္သကၤန္း၀တ္ထားတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြက လမ္းေတြေပၚမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခဲ့ၾကတာေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ နာဂစ္မုန္တုိင္းကုိ တုံ႔ျပန္ဖုိ႔ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕ေတြဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြအေၾကာင္းလည္း သိခဲ့ရပါတယ္။ လြတ္လပ္မႈအသံကုိ ဟစ္ေၾကြးခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕အသံေတြ၊ ဟစ္ေဟာ့ပ္အႏုပညာရွင္ေတြရဲ႕ စည္းခ်က္ေတြကိုလည္းက်ေနာ္တုိ႔ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ မိမိတို႔ရဲ႕ မိသားစုေတြနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘိုးဘြားေတြနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အဆက္အသြယ္မျပတ္ခဲ့ၾကတဲ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေတြကိုလည္း သိခဲ့ရပါတယ္။
ရင္ထဲက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွင္သန္ေနမွ် ဘယ္လူသားကုိမွ အမွန္တကယ္ အက်ဥ္းခ်ထားလုိ႔မရဘူးဆုိတာ သက္ေသျပခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ၊ ဂုဏ္သိကၡာေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔မွာ အေတြးသစ္ေတြႏုိးၾကားခဲ့ရပါတယ္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္လက္ထက္မွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြက ရုပ္လုံးေပၚလာပါတယ္။ အခုဆုိရင္ အရပ္သားဦးေဆာင္တဲ့ အစုိးရ၊ လႊတ္ေတာ္ေတြ ခုိင္ခုိင္မာမာရွိေနၿပီ။ အရင္က ဥေပဒျပင္ပလုိ႔ သတ္မွတ္ခံခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ကလည္းေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္တဦးျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနသူေတြ ရာေပါင္းမ်ားစြာကို လႊတ္ေပးခဲ့သလုိ အဓမၼေစခုိင္းမႈေတြကိုလည္း တားျမစ္ႏုိင္ခဲ့ပါၿပီ။
တုိင္းရင္းသားတပ္မေတာ္မ်ားနဲ႔ကနဦးအပစ္အခတ္ရပ္စဲႏုိင္ခဲ့သလုိ ပုိမိုပြင့္လင္းတဲ့ စီးပြားေရးအတြက္ ဥပေဒသစ္မ်ားကုိလည္း ဖြင့္ေပးေနပါၿပီ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္က က်ေနာ့္ကတိတည္ဖို႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈကမ္းလင့္ လက္ကုိ ဆန္႔တန္းဖို႔ေရာက္လာခဲ့တာပါ။ ဒီေန႔ အေမရိကန္သံအမတ္ရန္ကုန္မွာရွိေနၿပီ၊ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈေတြ ကိုလည္းေျဖေလ်ာ့ထားပါၿပီ။ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ လူထုအတြက္ အခြင့္အေရးေတြေပးလာမယ့္ ကမၻာ့ႀကီးရဲ႕ တုိးတက္မႈကို ေမာင္းႏွင္ေပးမယ့္အင္ဂ်င္တလုံးအျဖစ္ ရပ္တည္လာမယ့္ စီးပြားေရးတရပ္ကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရာမွာ က်ေနာ္တို႔ကူညီပံ့ပုိးသြားပါ့မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီထူးျခားလွတဲ့ ခရီးက အခုက အစသာရွိပါေသးတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အမ်ားႀကီးဆက္သြားရဦးမယ္။
ထိပ္ပုိင္းက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြက ဒီမုိကေရစီအေျခခံျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ သေဘာဆႏၵနဲ႔ ကုိုက္ညီရပါလိမ့္မယ္။က်ေနာ္တို႔ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ
ေရာင္ျခည္ၿဖဳိးဖ် ကလည္း ၿငိမ္းသြားလုိ႔မရပါဘူး။ ဒီမီးလွ်ံေလးက ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ လူထုအတြက္ ထိန္လင္းတဲ့ ဓူ၀ံၾကယ္ႀကီးမျဖစ္မေန ျဖစ္လာရပါတယ္။ ဒီအတြက္ အားထုတ္ရာမွာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈက က်ေနာ့္အတြက္ ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအတြက္ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လာခဲ့ၾကတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြမတူညီၾကေပမယ့္ ကုိယ့္ေခါင္းေဆာင္ကုိ ကုိယ္ေရြးခ်င္တာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္ခ်င္တာ၊ ပညာေရးတရပ္ကို ရရွိၿပီး ေကာင္းမြန္စြာ အသက္ေမြးခ်င္တာ၊ ကုိယ့္မိသားစုေတြနဲ႔ ကုိယ့္အသုိင္းအ၀ုိင္းေတြအေပၚ ေမတၱာထားခ်င္တာဆိုတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔အိမ္မက္ေတြက တူညီၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ယုံၾကည္ခ်က္ေတြက ျဒပ္မဲ့သေဘာတရားမဟုတ္ပါဘူး။ လြတ္လပ္မႈက လူသားတုိ႔ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈကို ျဖစ္လာေစတဲ့ တခုတည္းေသာ အရာျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္မႈက မဲရုံမွာသာမဟုတ္ဘဲ က်ေနာ္တုိ္႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာပါ ရွိေနရမွာပါ။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံရဲ႕ႀကီးျမတ္တဲ့ သမၼတတဦးျဖစ္တဲ့ ရုစဖဲ့က ဒီအမွန္တရားကို နားလည္ခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံရဲ႕အေရးက မဲေပးပုိင္ခြင့္ထက္ ထက္ပုိတယ္လုိ႔ဖြင့္ဆုိခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္စြာေျပာဆုိခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္၊ လိုခ်င္မႈမ်ားက လြတ္လပ္ခြင့္၊ သက္၀င္မႈမ်ားက လြတ္လပ္ခြင့္ဆုိတဲ့ အေျခခံလြတ္လပ္ခြင့္ေလးရပ္ကို လက္ကမ္းၾကဖို႔ ကမၻာႀကီးကိုေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒီလြတ္လပ္ခြင့္ေလးခုက တခုအေပၚ တခုအျပန္အလွန္ အားျဖည့္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ဒီေလးခုထဲက တခုကိုမေဖာ္ေဆာင္ဘဲ က်န္တခုကို မရႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒါက လူအားလုံးအတြက္ က်ေနာ္တုိ႔လိုခ်င္တဲ့ အနာဂတ္ပါပဲ။ အားလုံးေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာပါပဲ။
က်ေနာ္တုိ႔က လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္ကို ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါမွသာ ျပည္သူေတြရဲ႕အသံေတြကုိ ၾကားႏုိင္ၿပီး အစိုးရေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕သေဘာဆႏၵကို သိႏုိင္မွာပါ။
ဒီအခြင့္အေရးေတြကို ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ တႏုိင္ငံနဲ႔တႏုိင္ငံမတူညီႏုိင္ပါဘူး။ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ျပည္သူေတြအားလုံးရဲ႕ အင္အားကိုသာ စုစည္းသြားမယ္ဆုိရင္ ဒီႏုိင္ငံက ပိုၿပီး ခုိင္မာေတာင့္တင္းမယ္ဆိုတာ အျငင္းပြားစရာမရွိပါဘူး။ အဲဒီအခ်က္ကပဲ ႏုိင္ငံမ်ားကုိ ေအာင္ျမင္ေစတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ကုိသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးက စတင္ေဆာင္ရြက္ေပးတာျဖစ္ပါတယ္။ အမိန္႔နဲ႔ ခ်ဳပ္ျခယ္ထားမယ့္အစား လူထုရဲ႕စုေ၀းခြင့္ကို အခုအခါမွာ အျပည့္အ၀ေလးစားရမယ္။ မီဒီယာဆင္ဆာျဖတ္ေတာက္မႈ အသံေတြကိုပိတ္ဆုိ႔ထားမယ့္အစား မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ကို ဆက္ေပးထားရပါလိမ့္မယ္။ ဒီေျခလွမ္းေတြကို လွမ္းသြားရင္းနဲ႔ဒီမုိကေရစီခရီးကို ေရာက္ရွိေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ျမစ္ဆုံဆည္တည္ေဆာက္ေရးကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကတဲ့ ႏုိင္ငံသားမ်ားရဲ႕ အသံကို လ်စ္လ်ဴရႈထားမယ့္အစား ၾကားနာေပးခဲ့ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားကိုလည္း ဥပေဒျပင္ပကလုိ႔သတ္မွတ္မယ့္အစား ႏုိင္ငံေရးပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ေပးခဲ့တယ္။ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာလည္း မဲဆႏၵရွင္တဦးက ေျပာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ မိဘေတြ၊ ဘိုးဘြားေတြ အခုလို မဲေပးခြင့္ရေအာင္အေစာင့္ႀကီး ေစာင့္ဆုိင္းခဲ့ရေပမယ့္ ျမင္မသြားၾကရပါဘူးတဲ့။ မဲဆႏၵရွင္ေတြရဲ႕လြတ္လပ္ခြင့္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖုိ႔ အာဏာရွိသူမ်ားက လုပ္ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖို႔ အေမရိကန္စနစ္ကုိ ေရးဆြဲထားတာပါ။
အေမရိကန္က ကမၻာေပၚမွာ အင္အားအႀကီးဆုံး စစ္တပ္ကို ပိုင္ဆုိင္ထားေပမယ့္ အရပ္သားထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ကုိ စစ္တပ္ကို ထားရွိပါတယ္။ အခု ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္တဦးအေနနဲ႔ က်ေနာ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြကုိ ဇြတ္အတင္းျပ႒ာန္းလုိ႔မရပါဘူး။ အဲလုိလုပ္လုိ႔ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလုိ႔ ေတြးရုံသာ ေတြးမိပါတယ္။ တရားသူႀကီးေတြကိုလည္း က်ေနာ္ခန္႔ထားပါတယ္။ သူတို႔ကလည္းက်ေနာ့္ကိုစစ္တယ္၊ က်ေနာ္ရဲ႕အာဏာကို စစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုတရားစီရင္ရမယ္လုိ႔ က်ေနာ္ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဆင္းရဲတဲ့ကေလးတဦးကစၿပီး သမၼတအထိ လူတုိင္းလူတုိင္းက ဥပေဒအရ တန္းတူညီတူ ခံစားခြင့္ရွိလို႕ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ တရားသူႀကီးေတြက က်ေနာ္ ဥပေဒလုိက္နာသလား၊ မလုိက္နာဘူးလားဆုိတာကိုု စစ္ေဆးႏုိင္ပါတယ္။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါက ျမန္မာျပည္သူေတြ လွမ္းကုိင္ရမယ့္ အနာဂတ္ပါပဲ။ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္အက်ဥ္းက်ေနသူတဦး တည္းရွိေနရင္ေတာင္မွ မ်ားလွပါၿပီဆိုတဲ့ အနာဂတ္။ ဘယ္ေခါင္းေဆာင္ထက္မဆုိ ဥပေဒက ပိုလုိ႔ ခုိင္မာအားရွိတဲ့အနာဂတ္၊ တာ၀န္ခံတဲ့ အစုိးရေတြ၊ ဘယ္ကေလးမွ စစ္သားမလုပ္ရ၊ ဘယ္အမ်ဳိးသမီးမွ ေခါင္းပုံမျဖတ္ခံရတဲ့ အနာဂတ္၊ သူတုိ႔ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ အနာဂတ္၊ အရပ္သားမ်ားရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ အလုပ္အေကၽြးျပဳေနတဲ့ တပ္မေတာ္ကသာ ႏုိင္ငံေတာ္လုံၿခဳံေရးကို ခုိင္မာေစတဲ့ အနာဂတ္၊ လူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လုိက္သူမ်ားကသာ အုပ္ခ်ဳပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒက အာမခံခ်က္ေပးတဲ့ အနာဂတ္ကို ဆုိလိုပါတယ္။
အဲဒီခရီးကို ခ်ီတက္ရာမွာ အရပ္သားလူ႕အဖြဲ႕အစည္းကို အားရွိလာေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ ကူညီေထာက္ပံ့မႈ အသုံးျပဳၿပီးေတာ့ေသာ္လည္းေကာင္း တပ္မေတာ္ကုိလည္း တပ္ကိုကၽြမ္းက်င္ ျပဳလုပ္ၿပီး လူ႕အခြင့္အေရးမ်ားကို ပူးေပါင္းေဖာ္ေဆာင္ေပးျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီခရီးေရာက္ေရးမွာ စီးပြားေရးနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္တဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း အေမရိကန္ႏုိင္ငံက ဒီလမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ကုိ ေဖာ္ေဆာင္ေရးကို ကူညီသြားမွာပါ။
ဒီခရီးကုိ ေရွ႕ဆက္သြားရာကေန လူတုိင္းက လုိအင္ဆႏၵမ်ား လြတ္လပ္သင့္တယ္ဆုိတဲ့ ယုံၾကည္မႈကုိအေျခခံတဲ့ ဒုတိယလြတ္လပ္ခြင့္ကိုေရာက္ရွိလာပါလိမ့္မယ္။
ဟာေနတဲ့ ၀မ္းေတြ ျဖည့္ေပးရုံနဲ႔ မလုံေလာက္ပါဘူး။ လူထုက တင္ေျမွာက္တဲ့ အစုိးရ ၊ လူထုအတြက္ အစိုးရက ပိုၿပီးၾကြယ္၀မႈေပးႏုိင္တယ္ဆုိတာက သမုိင္းက သက္ေသျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔ တြဲဖက္ေဆာင္ရြက္ခ်င္တယ္ဆုိတာ အဲဒါပါပဲ။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ ေျပာခြင့္ရွိလာတဲ့အခါ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ ေျမကို ယူလုိ႔မရပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ားမွာ ကုိယ္ေနထုိင္ရာေျမ ကုိယ္အလုပ္လုပ္ရာ ေျမပုိင္ဆုိင္ခြင့္ အေထာက္အထားဆုိတဲ့ပုိင္ဆုိင္မႈအားလုံးအနက္ အေျခခံအက်ဆုံး ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားမ်ားရရွိေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔လုိတယ္။
လူေတြရဲ႕ပါရမီအစြမ္းအစေတြကို ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့အခါ အခြင့္အလမ္းေတြကုိ လူတုိင္းအတြက္ဖန္တီးေပးႏုိင္မွာပါ။
အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈကို ထားရစ္ႏုိင္ခဲ့မွ စီးပြားေရးတုိးတက္မႈဖန္တီးႏုိင္မွာပါ။အေမရိကန္ကုမၸဏီေတြက ပြင့္လင္းမႈနဲ႔အျမင့္ဆုံးစံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို လိုက္နာဖုိ႔ တုိက္တြန္းေနပါတယ္။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးက ဆာေလာင္ေနသူေတြ၊ ဖ်ားနာသူေတြ၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားမရွိ၊ ေရမရွိဘဲ ေနရသူေတြဆီ ေရာက္ရွိဖို႔ လုိအပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံက သူ႕တာ၀န္သူယူသြားပါမယ္။ အာရွစပါးက်ီျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ကိုယ့္လူထုကို ထမင္း၀၀ေကၽြးႏုိင္၊ ကုိယ့္ကေလးေတြကုိ စာသင္ေပးႏုိင္ေအာင္၊ကုိယ့္ျပည္သူေတြ အိမ္ေဆာက္ေပးႏုိင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္တဲ့ မိတ္ဖက္ႏုိင္ငံတဦးအျဖစ္ အေမရိကန္က ရပ္တည္သြားမယ္။
တတိယလြတ္လပ္ခြင့္က လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္နဲ႔ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာပါပဲ။ ဒီတုိင္းျပည္မွာလည္း မတူကြဲျပားမႈေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လူတုိင္းလူတုိင္းက ဘာသာတခုတည္းကို ကုိးကြယ္ၾကတာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားေတြ၊ ခရစ္ယာန္ေတြ၊ ဗလီေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးတရာေက်ာ္ကလည္း အခန္းက႑တခုကေန ပါ၀င္ေနပါတယ္။ မေရမတြက္ႏုိင္တဲ့အသက္ေပါင္းမ်ားစြာေပးဆပ္ခဲ့ရတယ္။ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္မႈမရွိဘဲ ဘယ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမွ မေအာင္ျမင္ႏုိင္ပါဘူး။အခုအခါမွာေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး အသြင္ေျပာင္းႏုိင္တဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္အပါအ၀င္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ေဖာ္ေဆာင္ႏုိ္င္တဲ့ ထူးျခားတဲ့အခြင့္အလမ္းတခုကို ရရွိေနပါၿပီ။ ဒီအားထုတ္မႈက လိုအပ္ေနသူအတြက္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈ အကူအညီေတြရရွိႏုိင္ဖို႔၊ ေရႊ႕ေျပာင္းခံရသူေတြ ကုိယ့္ေနရပ္ကုိယ္ျပန္ႏုိင္ဖုိ႔ အပါအ၀င္ ပုိမုိတရားမွ်တၿပီး ပိုမိုတည္တံ့တဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္သြားဖုိ႔လိုပါတယ္။
ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကုိ ေတြ႕ျမင္ရၿပီး တင္းမာမႈေတြဆက္လက္ျဖစ္ႏုိ္င္မယ့္ အႏၱရာယ္ကိုျမင္ေနရပါတယ္။ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားအပါအ၀င္ ဒီျပည္နယ္လူထုေတြက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈနဲ႔ တရားလြန္ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ကုိ ကာလရွည္ၾကာစြာရင္ဆုိင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ အျပစ္မဲ့သူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္မႈအတြက္ ဘာဆင္ေျခမွ ေပးလုိ႔မရပါဘူး။ ရုိဟင္ဂ်ာေတြလည္း အျခားျပည္သူေတြလုိ၊ က်ေနာ့္လုိ သူတို႔မွာလည္း သူတို႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔သူတို႔ရွိပါတယ္။ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အခ်ိန္ယူရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္တို႔အားလုံးရဲ႕ လူသားျဖစ္တည္မႈအတြက္ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ ရည္မွန္းၿပီး ေသြးထုိးလႈံ႕ေဆာ္မႈေတြ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ရပ္တန္းကရပ္ဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ။ တရားမွ်တမႈ၊ တာ၀န္ခံမႈ၊ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈနဲ႔ ဒီျပည္နယ္က ျပည္သူျပည္သားမ်ားရဲ႕ အေရးကိစၥ အစုိးရေဆာင္ရြက္မႈကို က်ေနာ္ႀကဳိဆုိပါတယ္။
မတူကြဲျပားမႈဆုိတာက အင္အားဆုိတာ က်ေနာ္ယုံၾကည္ပါတယ္။ အားသာခ်က္ပါ။ အားနည္းခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလုိေျပာရတာ က်ေနာ့္ႏုိင္ငံနဲ႔ က်ေနာ့္ရဲ႕ဘ၀ေပးအေတြ႕အႀကဳံရ က်ေနာ္သိလာတာပါ။ ဒီခရီးစဥ္ေၾကာင့္ လူေတြအမ်ားစုကို အားက်ေစမယ္။ ဒီႏုိင္ငံအေနနဲ႔ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကုိ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္လုပ္ႏုိင္လား၊ မလုပ္ႏုိင္ဘူးလားဆိုတဲ့ စမ္းသပ္မႈႀကီးလည္းျဖစ္တယ္။
ေျမာက္ကုိရီးယားေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ေရြးခ်ယ္စရာ ကမ္းလွမ္းခ်င္ပါတယ္။ နဴကလီးယားလက္နက္ေတြကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႔တုိးတက္မႈလမ္းေၾကာင္းေပၚ တက္လွမ္းလာခဲ့ပါ။ အေမရိကန္ဘက္က လက္ကမ္းႀကဳိဆိုပါ။ ၂၁ ရာစုမွာ ေတာင္ေျမာက္ကြဲျပားမႈေတြကုိ ဆက္စြဲစရာမလုိပါဘူး။ အဲလုိကမၻာမ်ဳိးကုိ သမုိင္း၀င္ရန္ကုန္ခရီးကေန စတင္တည္ေဆာက္လုိ႔ရပါၿပီ။ ဒီႏုိင္ငံအေနနဲ႔ အမ်ားႀကီး ၀ုိင္းပစ္ပယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အခုေတာ့ ဒီႏုိင္ငံက ျပႏုိင္တာက အစေကာင္းမႈရဲ႕ စြမ္းအားပါ။ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚေလွ်ာက္လွမ္းရာမွာ ဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္မႈေတြကုိပါ တပါတည္း တြဲယူသြားႏုိင္တာကို ျပႏုိင္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီႏုိင္ငံထဲမွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ရေနတဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြကို မရဘဲ ဆုံးရႈံးေနရသူေတြ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ ရွိတယ္ဆိုတာ သိထားလုိ႔ပါ။ လွ်ပ္စစ္မီးမရတဲ့သူေတြ၊ လြတ္မယ့္ ရက္ကုိေစာင့္ဆုိင္းေနတဲ့ ယုံၾကည္ခ်က္ အက်ဥ္းသားေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အလွမ္းေ၀းေနတဲ့ ေနရပ္ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြ၊ ထြက္ေျပးေနရသူေတြလည္း စခန္းေတြမွာ ဆက္ရွိေနပါတယ္။ ဒီေန႔ေျပာပါရေစ၊
ဒီေန႔ဒီႏုိင္ငံမွာရွိတဲံ ျပည္သူအားလုံးကိုလည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔ ဆက္ၿပီး ရပ္တည္သြားမယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြ ျဖစ္ပ်က္ ခံစားရတာေတြ က်ေနာ္တုိ႔ေခါင္းထဲမွာရွိ္ေနပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလည္း က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ႏွလုံးသားထဲမွာ ကိန္း၀ပ္ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ၂၁ ရာစုမွာ နည္းပညာေတြ တုိးတက္လာတာ၊ ႏုိင္ငံေတြၾကားက အတားအဆီးေတြ ၿပဳိလဲသြားတာေတြေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈရဲ႕ေရွွ႕တန္းနယ္ေျမေတြက ႏုိင္ငံအတြင္းမွာပဲ ရွိေနပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းတဦးကေျပာပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ျပည္သူတိုင္းရဲ႕အလုပ္ပါ။ ႏုိင္ငံေရးသမား ေတြရဲ႕အလုပ္သက္္သက္မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံသားတဦးေကာင္းျဖစ္ဖို႔ အဲဒီအခ်က္ရွိဖို႔လုိပါတယ္။တာ၀န္သိတဲ့ ႏုိင္ငံသားေတြျဖစ္ဖို႔။ အခုလုိ ထူးျခားတဲ့ကာလ စိန္ေခၚခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေနေပမယ့္ အေျပာင္းအလဲ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ထင္ေကာင္းထင္ႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးက်ရင္ ရလာမယ့္ လြတ္လပ္မႈအတိမ္အနက္ကုိ အဆုံးအျဖတ္ေပးရမွာက ျမန္မာျပည္သူေတြကုိယ္တုိင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ တဦးခ်င္စီတုိင္းမွာကုိ စစ္မွန္တဲ့ေတာ္လွန္ေရး၊ ေျပာင္းလဲလိုစိတ္ေတြ စေမြးျမဴေပးဖုိ႔လိုပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြျပခဲ့တဲ့ သတိၱမ်ဳိးရွိ္ဖို႔လိုပါတယ္။ လာမယ့္ ေရွ႕ခရီးလမ္းမွာ ႀကီးမားတဲ့စိန္ေခၚမႈေတြရွိေနပါတယ္။ အေျပာင္းအလဲလုပ္လုိသူေတြကုိ ခုခံဆန္႔က်င္မယ့္သူေတြရွိလာမွာပါ။
ဒါေပမယ့္ယုံၾကည္မႈ အျပည္နဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔ က်ေနာ္ရပ္တည္ေနပါတယ္။ ဒီႏုိင္ငံမွာ ေရြ႕လ်ားမႈေတြ၊ လႈပ္ရွားမႈေတြစတင္ေနပါၿပီ။ ေနာက္ျပန္ဆြဲလုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ ျပည္သူေတြရဲ႕စိတ္အင္အားနဲ႔ ဒီႏုိင္ငံကို တုိးတက္ေအာင္လုပ္ယူၿပီး ကမၻာႀကီးအတြက္လည္း အတုယူစရာသင္ခန္းစာျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ခရီးလမ္းႀကီးက ရွည္ပါေသးတယ္။ ဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမွာပါ။ ပန္းတုိင္ေရာက္မယ္လုိ႔ က်ေနာ္ယုံၾကည္ပါတယ္။
