News @ M-Media

Author: editor

  • “ေဒၚနယ္ထရန္႔ရဲ႕ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးမူ အရႈပ္အေထြး”

    “ေဒၚနယ္ထရန္႔ရဲ႕ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးမူ အရႈပ္အေထြး”

    ဇန္နဝါရီ ၂၉ ၊ ၂၀၁၇
    M-Media
    ေမာင္ရဲဝင္း (ေတာင္ႀကီး) ေရးသည္။

    အေမရိကန္သမၼတအျဖစ္ က်မ္းက်ိန္ျပီး (၅) ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔မွာ ေဒၚနယ္ထရန္႔ဟာ မဲဆြယ္စည္းရံုးေရးကာလက ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးကိစၥကို စတင္ကိုင္တြယ္ဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္ခဲ့ပါတယ္။ လက္ရွိထြက္ေပၚလာတဲ့အထဲမွာ သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ ထင္သာျမင္သာတဲ့ အခ်က္ (၅) ခ်က္ရွိပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့

    ၁) မကၠဆီကိုႏိုင္ငံနဲ႔ နယ္စပ္ေဒသတေလ်ာက္မွာ တံတိုင္းၾကီးေဆာက္မယ္၊

    ၂) တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ေနသူေတြကို ျပန္ပို႔မယ္၊

    ၃) အီရတ္၊ ဆီးရီးယား၊ အီရန္၊ ဆူဒန္၊ ဆိုမာလီယာ၊ ယီမင္ နဲ႔ လစ္ဗ်ား၊ႏိုင္ငံသားေတြကို ျပည္ဝင္ခြင့္ ရက္ေပါင္း (၃၀) ဆိုင္းငံ့မယ္၊

    ၄) ကမၻာအရပ္ရပ္မွာရွိ ဒုကၡသည္တိုင္းကို ျပည္ဝင္ခြင့္ ရက္ေပါင္း (၁၂၀) ရက္ ဆိုင္းငံ့မယ္၊ ဆီးရီးယားဒုကၡသည္ေတြကို ရက္ အကန္႔အသတ္မဲ့ ဆိုင္းင့ံမယ္၊

    ၅) ႏွစ္စဥ္ဒုကၡသည္အသစ္ ငါးေသာင္း သာလက္ခံမယ္၊ ဆိုတာေတြျဖစ္ပါတယ္။

    ဒီအခ်က္ (၅) ခ်က္ထဲမွာ အခ်ိဳ႕ေသာျမန္မာျပည္သားေတြနဲ႔ စပ္ဆက္မႈရွိတာကေတာ့ အခ်က္ (၄) နဲ႔ (၅) ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က ဒုကၡသည္ေတြကို အေမရိကန္ကို ေခၚယူေနေသးတာကတေၾကာင္း၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရာက္ေနျပီးသူေတြနဲ႔ မိသားစုျပန္စံုခြင့္မႈအရ ေခၚယူေနေသးတာကတေၾကာင္းျဖစ္လို႔ အခ်က္ (၄) နဲ႔ (၅) ဟာ ဆက္စပ္မႈအရွိဆံုးလို႔ယူဆႏိုင္ပါတယ္။

    မကၠဆီကိုနယ္စပ္မွာ တံတိုင္းေဆာက္မယ့္ကိစၥဟာ လူေတြရဲ႕မ်က္ေစ့ထဲမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံက မဟာတံတိုင္းၾကီးလို ၾကီးၾကီးမားမား ခိုင္ခိုင္ခံခံၾကီးလို႔ ထင္မွတ္ေနၾကေပမယ့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကားအတားအဆီျဖစ္မယ့္ ဘာလင္တံတိုင္းၾကီးလို႔ တံတိုင္းမ်ိဳးကို ရည္ညြန္းေနၾကတာပါ။ အရွည္ကိုလည္း အတိအက် မသတ္မွတ္ရေသးပဲ ေဒၚလာ ၁၀ ဘီလီယံ ကေန ဘီလီယံ ၂၀ အၾကားကုန္မယ္လို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထင္ေၾကးေပးေနၾကတာပါ။ ေဒၚနယ္ထရန္႔ကေတာ့ ကုန္က်စရိတ္ကို မကၠဆီကိုႏိုင္ငံက နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ရေအာင္ယူမယ္လို႔ ၾကိမ္းေမာင္းထားပါတယ္။

    မကၠဆီကိုဘက္ကလည္း တံတိုင္းခတ္မယ္ဆိုတဲ့ အိုင္ဒီယာကို သေဘာတူေပမယ့္ သူတို႔ဘက္က ေငြကုန္ခံေပးရမယ္ဆိိုလို႔ သူတို႔သမၼတ အိမ္ျဖဴေတာ္လာမယ့္ အစီအစဥ္ကို ဖ်က္လိုက္တယ္။ သူတို႔ဘက္က လူေတြဝင္တယ္၊ ပစၥည္းေတြေစ်းေပါေပါနဲ႔ဝင္တယ္၊ မူးယစ္ေဆးဝါးေတြ ဝင္တယ္ ဆိုေပမယ့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံဘက္ကေန လက္နက္ေတြဝင္ေနတာကိုေတာ့ တားဆီးခ်င္ပံုရတယ္။

    မကၠဆီကိုဘက္ကတင္းမာမႈကို တုန္႔ျပန္တဲ့မေနနဲ႔ မကၠဆီကိုဘက္ကလာတဲ့ ပစၥည္းေတြကို အခြန္ ၂၀% တိုးေကာက္မယ္လို႔ အိမ္ျဖဴေတာ္က ေလသံပစ္ၾကည့္ပါေသးတယ္။ မကၠဆီကို အလုပ္သမားေတြကိုျပန္ပို႔မယ္၊ အဲ့ဒီကလာတဲ့ ပစၥည္းေတြကို အခြန္တိုးေကာက္မယ္ဆိုရင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံအတြင္း စားေသာက္ကုန္ေတြက အဆမတန္ ေစ်းႀကီးလာမွာျဖစ္ပါတယ္။

    အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက ျပည္ဝင္ခြင့္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ေတာ့ ေဒၚနယ္ထရန္ဟာ သူေပးထားတဲ့ကတိကို အျဖစ္သေဘာေလာက္ လုပ္ျပတယ္လို႔ျမင္ၾကပါတယ္။ မြတ္စလင္ေတြအားလံုးကို ျပည္ဝင္ခြင့္ပိတ္မယ္ဆိုရင္ သမၼတမွာ အတိုက္အခံေတြ ပိုမ်ားလာပါလိမ့္မယ္။ မြတ္ဆလင္ေတြဘက္က ရပ္တည္ေပးတဲ့ အေမရိကန္ျပည္သူေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ ေဝဖန္မႈက ျပင္းထန္လာမွာျဖစ္ၿပီး မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ တသားတည္းရွိတဲ့ အေမရိကန္ျပည္သူ အေျမာက္အမ်ားရွိတယ္ဆိုတာ ပိုမိုေပၚလြင္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေျကာင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက ႏိုင္ငံေရး မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့ႏိုင္ငံေတြကို ေရြးၿပီး ရက္ေပါင္း (၃၀) ဆိုင္းငံ့လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။

    ေဒၚနယ္ထရန္႔အေနနဲ႔ ဒုကၡသည္ေတြကို (၄) လပိတ္လိုက္တဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္လည္း ေဝဖန္မႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရျပန္ပါတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ စစ္ျဖစ္ေနတဲ့ေဒသက ဆီးရီးယား ဒုကၡသည္ေတြကို ပိတ္လိုက္တဲ့ကိစၥပါပဲ။ ဒုသမၼတ မိုက္ပန္က အင္ဒီယားနားျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးလုပ္ခဲ့စဥ္မွာ ဆီးရီးယား ဒုကၡသည္ေတြကို အင္ဒီယားနားျပည္နယ္ထဲ အေျခခ်ခြင့္ကို တားျမစ္ခဲ့ပါတယ္။

    ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနအရ ျပည္ဝင္ခြင္ပိတ္ပင္တဲ့ သာဓကေတြရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဥပမာ ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ အတြင္းလူေတြကို ျပညိယ္ဝင္ခြင့္ပိတ္တာမ်ိဳး၊ ဇင္ဘာေဘြ အစိုးရေထာက္ခံသူေတြ၊ တာလီဘန္နဲ႔ ဆက္ႏြယ္သူေတြ၊ လက္နက္ကိုင္အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕ဝင္ေတြကို ပိတ္ပင္တာမ်ိဳးေတြရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ သမၼတ ကာတာ လက္ထက္က အီရန္ႏိုင္ငံသားေတြကို ဗီဇာပိတ္ခဲ့ဖူးတယ္။ သမၼတ ေရဂန္ လက္ထက္က က်ဴးဘားႏိုင္ငံသားေတြကို ဗီဇာပိတ္ခဲ့ဖူးတယ္။

    အဲ့ဒီအျပင္ လူဝန္မႈႀကီးၾကပ္ေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေလ်ာက္လႊာေတြမွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္ဖူးလားတို႔၊ နာဇီအဖြဲ႕ဝင္ျဖစ္ဖူးလားတို႔ ခုထိေမးတုန္းရွိေသးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူတစုကို အေျခအေနရပိတ္ပင္တာဟာ သမၼတ ေဘာင္မေက်ာ္ဘူးလို႔ ေထာက္ခံသူေတြကဆိုၾကပါတယ္။

    ေနာက္ဆံုးတခ်က္ကေတာ့ ဒုကၡသည္ေတြေခၚတဲ့ အေရအတြက္ ေလ်ာ့ခ်တဲ့ကိစၥပါ။ အိုဘားမား လက္ထက္က ႏွစ္စဥ္ ဒုကၡသည္ေခၚယူမႈနႈန္း တသိန္းတေသာင္း (၁၁၀၀၀၀) ခြင့္ျပဳထားခဲ့ပါတယ္။ အခု ႏွစ္စဥ္ ငါးေသာင္း (၅၀၀၀၀) အထိ ပဲေခၚယူခြင့္ျပဳတယ္လို႔ သက္မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ ၁၉၈၀ ဒုကၡသည္ဆိုင္ရာအက္ဥပေဒ ျပဌာန္းျပီး ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္အတြင္း ဒုကၡသည္ဝင္ခြင့္ အနည္းဆံုးပါပဲ။ ဒီကိစၥအေပၚမွာလည္း ဒုကၡသည္ေတြကို ေခၚယူတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြက အယူခံဝင္စာေတြ တင္ေနၾကပါၿပီ။
    ဘာသာေရးအေပၚအေျခခံတဲ့ ဖိႏွိပ္မႈခံဒုကၡသည္ေတြကို ပထမဦးစားေပးစနစ္နဲ႔ ေခၚယူသြားမယ္လို႔လည္း အေမရိကန္သမၼတ ေဒၚနယ္ထရန္႔ လက္မွတ္ေရးထိုးထားတဲ့ အမိန္႔လမ္းၫြန္ခ်က္မွာပါရွိပါတယ္။

  • ေမတၱာတရားကုိ ကိန္းေသ ထားေသာအခါ

    ေမတၱာတရားကုိ ကိန္းေသ ထားေသာအခါ

    ကာတြန္းဖန္တီးသူ-လဂြန္းအိမ္

     

    “သူငယ္ခ်င္း”

    ေဝမိုး၏ ေခၚသံေၾကာင့္ ေဇာ္ျမင့္သည္ သူ႔မ်က္လုံးကုိ တီဗီဖန္သားျပင္ေပၚမွ ခြာယူလိုက္၍ ေဝမိုးဖက္သုိ႔ အာ႐ုံျပဳလိုက္ရင္း ထူးလိုက္သည္။

    “အင္း …ေျပာေလ… သူငယ္ခ်င္း”

    “ေလာကႀကီးမွာ ႏွစ္မ်ဳိးေသာ အရာရိွတယ္…
    တူညီမႈ နဲ႔ မတူညီမႈ ”

    “အင္း”

    ” အ့ဲဒီအရာ ႏွစ္မ်ဳိးက…ငါနဲ႔ မင္းထဲမွာလည္း…ေမြးရာပါ အေမြအျဖစ္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ေနရာယူထားတယ္”

    “အင္း”

    “တိတိက်က်ေျပာရရင္…ငါနဲ႔ မင္းၾကားမွာ…မတူညီမႈေတြ အမ်ားႀကီးရိွသလို…တူညီမႈေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရိွတယ္ေပါ့ေလ”

    “အင္း”

    ေဝမိုးက စကားကုိ ျဖတ္ရပ္လုိက္၍ ေကာ္ဖီတစ္ငုံ ေသာက္လိုက္သည္။ ေဇာ္ျမင့္ကေတာ့ ေဝမိုး၏ စကားကုိ “အင္း” လိုက္၍ နားစြင့္ေနေလ၏။ ေဝမိုး ဆက္ေျပာလာမည့္ စကားကုိ ေဇာ္ျမင့္က စိတ္ဝင္တစား ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေလသည္။

    “ဒီေတာ့… ငါတို႔ေတြ မတူတာေတြကုိ ေရာင္စုံပန္းလို ကြဲျပားမႈရဲ႕ အလွတရားအသြင္န႔ဲ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္…တူတာေတြကုိ ေရာင္တူပန္းလို တူညီမႈရဲ႕ အလွတရားအသြင္နဲ႔ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္…ငါတို႔ကမာၻႀကီးလည္း…အလွတရားေတြနဲ႔ပဲ ျပည့္ႏွက္ေနမွာေပါ့ေနာ္”

    ေဝမိုးက စဥ္းစဥ္းစားစား ေျပာခ့ဲၿပီး ေကာ္ဖီကုိ ဆက္ေသာက္ေနေတာ့၏။

    သူတို႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္သည္ မြန္းလြဲပိုင္း အလုပ္ကုိယ္စီ အားခ်ိန္၌ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ရိွလွေသာ ပိေတာက္ရိပ္ေအာက္က ေကာ္ဖီဆိုင္တြင္ ေန႔စဥ္နီးပါး လာထိုင္တတ္ၿပီး တစ္ေန႔တစ္မ်ဳိး ေခါင္းစဥ္တစ္ခုစီေအာက္တြင္ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုတတ္သည္။ ပညာတတ္သူမ်ားပီပီ သူတုိ႔ ေဆြးေႏြးမႈသည္ ေျပပစ္သည္။ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အေလးလည္း ထားသည္မို႔ ေဆြးေႏြးမႈက ထိထိမိမိလည္း ရိွရိွတတ္၏။

    ” ေအးေပါ့ သူငယ္ခ်င္းရာ … အဓိကက အျမင္ပါပဲ… ကုိယ္က အရာတစ္ခုကုိ အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ ၾကည့့္ရင္ အေကာင္းျမင္မယ္… အဆိုးျမင္စိတ္နဲ႔ ၾကည့္ရင္ အဆိုးျမင္မယ္… ဒီလိုပဲေပါ့… အရာတစ္ခုကုိ အလွတရား အျမင္နဲ႔ၾကည့္ရင္ လွပျခင္းပဲ ျမင္မယ္ေပါ့ေလ….အျမင္နဲ႔ ခံယူခ်က္က အဓိက စကားေျပာတယ္ သူငယ္ခ်င္းရာ”

    ေဇာ္ျမင့္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းကုိ ေထာက္ခံ ေဆြးေႏြးလိုက္သည္။

    ” ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းရာ… တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြက မတူတာေတြကုိ တံတိုင္းလုပ္ပစ္ၿပီး တူရာေတြကုိေတာင္ ကူးလူးေပါင္းစပ္ခြင့္ မေပးၾကဘူး … ႐ွင္း႐ွင္းေျပာရရင္ အခုဏက ေျပာသလိုပဲ … အ့ဲဒီလူေတြက မတူတာေတြကုိ ေရာင္စုံပန္းလို ကြဲျပားမႈရဲ႕ အလွတရားအသြင္န႔ဲ မၾကည့္တတ္လို႔ …  လူကေမြးၿပီး လူေနတ့ဲ အရပ္မွာ ႀကီးျပင္းလာတာေတာင္ အ့ဲဒီလူေတြမွာ လူ႔စိတ္က ၾကာၾကာေလေလအထိ အရြယ္မေရာက္တတ္ဘူး”

    ေဝမိုးက စကားကုိ ရပ္တန္႔လိုက္ၿပီး ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ မီးညိွလိုက္သည္။ ဖန္ခြက္ထဲ ေရးေႏြးၾကမ္း ငွဲ႔ေနရင္း ေဇာ္မင္း ေျပာအလာကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေန၏။

    ” မွန္တယ္ … တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြက မတူတာေတြနဲ႔ တံတိုင္ေဆာက္ၿပီး တူရာေတြကုိ ကူးလူးေပါင္းစပ္ခြင့္မေပးဘူး ဆိုတ့ဲ မင္းစကားကုိ သိပ္သေဘာက်တယ္ …ဒီေန႔လို အေျခအေနနဲ႔လည္း ကြထိပဲ … သိပ္ထိမိတယ္… ဒါေတြက အာဏာ႐ွင္ေတြရဲ႕ လက္ခ်က္ပါကြာ …လူေတြကုိ ျခားနားခ်က္ လွည့္ကြက္နဲ႔ ကစားပစ္ခ့ဲတာေလ … ဘာသာေရးျခားနားခ်က္…လူမ်ဳိးေရးျခားနားခ်က္… ေနရာေဒသျခားနားခ်က္…ပညာတတ္ ပညာမ့ဲ ျခားနားခ်က္ … အစုံေပါ့… “ျပည္သူ စည္းရံုးရင္ အာဏာ႐ွင္ေျပးရ” ဆိုတ့ဲ စကားကုိ အေလးထားပုံရတယ္ … ၾကာလာေတာ့ လူေတြကလည္း အ့ဲလို လွည့္ကြက္ထဲ မိသြားၿပီး ျခားနားခ်က္ကုိ ရန္ဖက္လို႔ ျမင္လာၾကတာ တကယ္စိတ္မေကာင္းစရာပဲ… တကယ္ေတာ့ကြာ… ဒါက တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္လည္း  အင္မတန္ ရင္ေလးဖို႔ ေကာင္းတယ္… ”

    ေဇာ္ျမင့္က စိတ္ပါလက္ပါ ဝင္ေဆြးေႏြးလိုက္သည္ကုိ ေဝမိုးက ေဆးလိပ္ဖြေနရင္း နားေထာင္ေနသည္။
    ေဇာ္ျမင့္က ကြမ္းထုပ္ထဲက ကြမ္းတစ္ယာ ထုတ္ၿပီး ဝါးေန၏။ စကားပြဲသည္ ဘာရယ္မဟုတ္ တစ္ခဏေလာက္ ဆိတ္ၿငိမ္သြားသည္။ ေဆာင္းရာသီ၏ ေလညင္းေအးေအး တစ္ခ်က္ကလည္း လာတိုက္သြားေသ၏။ မြန္းလြဲခ်ိန္ေပမယ့္ ေနေရာင္၏ အစြမ္းထက္ ေလညင္းက ပိုစြမ္းသည္။ ခဏအၾကာ-

    ” ေအးပါကြာ… ငါတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လွပတ့ဲ အနာဂတ္ကုိ ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တာ ဒီအာဏာ႐ွင္ေတြပဲ … အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနလာၾကတ့ဲဟာကုိ အမုန္းတရားေတြ … မနာလိုမႈေတြ …႐ိုက္သြင္းေပးၿပီး ၿဖိဳဖ်က္လိုက္တယ္… ဒီလိုနဲ႔ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ရန္ၿငိဳးေတြ ေပၚလာေတာ့တာပဲ … “မုန္းပင္” ဆိုၿပီး ေျပာစမွတ္ ရိွသလိုေပါ့… အမုန္းတရားဆိုတာ တစ္စတစ္ ႐ွင္သန္ႀကီးထြားတတ္တယ္ … ရန္ၿငိဳးဆိုတာကလည္း ေလာင္စာလိုပါပဲ … ထစ္ခနဲဆို ထေလာင္တတ္တယ္… စာေရးဆရာႀကီးေတြက ရန္ၿငိဳးကုိ ေလာင္စာနဲ႔ နိႈင္းေျပာတတ္တာေလ … ေလာင္စာရန္ၿငိဳးတ့ဲ …”

    ေဇာ္ျမင့္ကလည္း ထိမိေသာ စကားလုံးမ်ားျဖင့္ ျပန္ေဆြးေႏြးလိုက္သည္။

    ” အခုဆို အစုိးရလည္း အသစ္တက္လာၿပီ … ငါတို႔ေတြ အေကာင္းဆံုးကုိ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတာေပါ့ဟ … ”

    ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္စကားကုိ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်မိၿပီးေနာက္ ေဝမိုး ဆိုသည္။

    ” ဒီလိုမ်ဳိး အာဏာ႐ွင္ရဲ႕ သက္႐ွည္ၾကာ မိႈင္းမိခံခ့ဲရတ့ဲ လူေတြကုိ ခ်က္ခ်င္းႀကီးေတာ့ ေျပာင္းလဲလာဖို႔ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ေသးဘူး သူငယ္ခ်င္းရာ… အခု အစုိးရက ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ တက္လာတ့ဲ အစုိးရ ဆိုေတာ့ အစုိးရ ကုိယ္တိုင္က မတူညီိမႈက ျပႆနာမဟုတ္ဘူးဆိုတ့ဲ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ျပည္သူကုိ အသိပညာေပးမွ… အမုန္းတရားေတြ ထြင္ထြင္ေဟာေနတာေတြကုိ ရပ္တန္႔ေအာင္လုပ္မွ ေတာ္ကာက်မယ္ … ျပည္သူထဲက အသိပညာႂကြယ္ဝတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာလည္း ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာတရားရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိးေတြ၊ မတူညီမႈရဲ႕ အလွတရားေတြကုိ ျပည္သူကုိ ခ်ျပဖို႔ တာဝန္မကင္းဘူးလို႔ ထင္တယ္ေလ… ဒီလိုမွသာ သူငယ္ခ်င္း ထင္သလို ျမန္ျမန္ ျဖစ္လာမွာ”

    ေဇာ္ျမင့္က လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္ဟု သူေတြးမိေနသည္ကုိ ခ်ျပေဆြးေႏြးသည္။ ေဝမိုးကလည္း “ဟုတ္တယ္ေနာ္” ဆို၍ အလိုက္သင့္ ေမာင္ေပါက္ လုပ္လိုက္၏။

    ထို႔ေနာက္ ေဝမိုးက ေဆးလိပ္ကုိ မီးသတ္လိုက္ၿပီး ကြမ္းတစ္ယာ ပါးစပ္ထဲ ထည့္သြင္းလိုက္သည္ႏွင့္ –

    ” ေဟ့ေကာင္ … ငါအတန္တန္ တားျမစ္ရက္သားနဲ႔ကြာ … ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္ ေဆးလိပ္ပဲေသာက္ … ကြမ္းစားရင္ ကြမ္းပဲစားေပါ့ … အခု မင္းက ေရာဂါကုိ ဒြန္တြဲၿပီး လက္ယပ္ေခၚေနတ့ဲတာပဲ …ေျပာမရဆိုမရနဲ႔ …”

    ေဇာ္ျမင့္က သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေဝမိုးကုိ ေအာ္ေငါက္လိုက္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဝမိုးက အိေျႏၵမပ်က္။ ဓာတ္ျပားေဟာင္း ဖြင့္မိျပန္သည္ကုိ ဓာတ္သိမို႔ ရိပ္မိလိုက္သည္။

    ” မင္းလည္းကြာ … သမားေတာ္ႀကီး က်ေနတာပဲ… ကြမ္းက တစ္ခါတေလပဲ စားတာပါဆို …ဟဲဟဲ…”

    ေဝမိုးက သူ႔အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း၏ ဂရုဏာေဒါသျဖင့္ ေငါက္ခ့ဲမႈကုိ ရယ္ရယ္ေမာေမာ  ေျပာၿပီး ခါတိုင္းလို အယူခံဝင္ ေျဖ႐ွင္းခ်က္ေပးေနခ့ဲ၏။ ေဇာ္ျမင့္၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ဂ႐ုဏာ ေဒါသအရိပ္အေယာင္က မေပ်ာက္ေသးသမို႔ ေဝမိုးက သူ႔ပါးစပ္ထဲက ဝါးကာစ ကြမ္းကုိ ထုတ္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ တပည့္တစ္ေယာက္ အသြင္ျဖင့္ –

    ” သမားေတာ္ႀကီး … ေက်နပ္ၿပီလား ခင္ဗ်ား” ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ေသာအခါ ေဇာ္ျမင့္က “မေက်နပ္ဘူးကြာ… အၿပီးျဖတ္မွလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔..ဟြန္႔ …” ဆိုၿပီး အလိုမက်သံျပဳလိုက္သည္။

    “ဟာကြာ… မင္းသိပါတယ္… မင္းက အခ်စ္ဦးကုိ စြန္႔မရသလိုမ်ဳိး ငါလည္း အက်င့္ေဟာင္းကုိ ျပင္ရခက္ေနတာ… ဆိုး႐ိုးစကားေတာင္ရိွတာပဲ… အခ်စ္ဦးေမ့ဖို႔ခက္…. အက်င့္ေဟာင္း ျပင္ဖို႔ခက္တ့ဲ…”

    ေဝမိုးက ေျပျပျပစ္ျပစ္ စကားထိုး စလာေသာအခါ ေဇာ္ျမင့္က “မင္းကုိ ဘယ္တုန္းက ႏိုင္လို႔လဲ” ဆိုၿပီး ညည္းတြားလိုက္သည္။

    ဘာသာ မတူ လူမ်ဳိးမတူ ေသာ္လည္း သူတို႔သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္သည္ တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ ေစတနာပိုမိသည္။ သံေယာဇဥ္ နက္ရိႈင္းသည္။ ေမတၱာအား ႀကီးမားသည္။ နားလည္မႈႏွင့္ သေဘာထားမႈလည္း ႀကီးမားသည္။ ဂ႐ုစုိက္မႈ ေစ့စပ္၏။

    စကားေျပာေကာင္းေနသည္မို႔ ၁ နာရီခြဲဆိုေသာ အခ်ိန္ကလည္း မည္သုိ႔ကုန္ဆုံး သြားမွန္းမသိ။ ေဝမိုးေျပာမွပဲ ေဇာ္ျမင့္ သတိျပဳမိလိုက္သည္။

    ” ဟိတ္ … သူငယ္ခ်င္း … ၄ နာရီေက်ာ္ၿပီ … မင္း ဗလီတက္ရမယ္ေလ … ငါလည္း အေမကုိ ဘုရား သြားလိုက္ပို႔ရမယ္ကြာ …”

    ေဝမိုးက သတိေပးစကားေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ေဇာ္ျမင့္ကုိ က်သင့္ေငြလည္း ႐ွင္းခိုင္းေနသည္။

    ” မင္းရည္းစား စိတ္ေကာက္တာ ငါဝင္ကူညီေပးခ့ဲတ့ဲ အခေၾကး အေနနဲ႔ေပါ့ကြာ”

    ” ဟုတ္က့ဲပါ ဦးေအာင္သြယ္ေ႐ွ႕ေနႀကီး ခင္ဗ်ား”

    ေဇာ္ျမင့္က ခခနဲနဲ ျပန္ေျပာရင္း က်သင့္ေငြကုိ ႐ွင္းၿပီးေနာက္ ပိေတာက္ရိပ္ေအာက္မွ ႏွစ္ေယာက္သား ျပန္လာလိုက္သည္။

    တစ္ေယာက္၏ ဦးတည္ရာသည္ ဗလီသုိ႔ ……။

    တစ္ေယာက္၏ ဦးတည္ရာသည္ ေစတီပုထိုးသုိ႔ ….။

    “မတူကြဲျပားေသာ္လည္း ငါတို႔ဟာ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္” ဆိုေသာ သူတို႔သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္၏ အသိတရား၊ စိတ္ဓာတ္၊ ခံယူခ်က္တုိ႔သည္ သံမဏိထက္ မာေခ်ာလွပါလားဟူ၍ ႏွစ္ဦးသား မၾကာခဏ အျပန္အလွန္ ေျပာျဖစ္သည္ကုိ ေဇာ္ျမင့္က ဖ်တ္ခနဲ သတိရ၍ တစ္ခ်က္ျပံဳးမိလိုက္သည္။ အားရေက်နပ္သည့္ အျပံဳး။ ဝတ္ျပဳၿပီးေသာအခါ အသွ်င္ထံပါးက ေတာင္းေသာဆုတြင္လည္း အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ကုိယ္က်န္းမာမႈႏွင့္ ကုံလံုျပည့္စုံပါေစေၾကာင္း ပါသည္။

    မတူညီမႈကုိ တံတိုင္းအစား တံတား လုပ္ၿပီး တူညီမႈကုိ တံတား၏ အခင္းအျဖစ္ အသုံးခ်၍ ခ်စ္ခင္မႈကုိ ကူးလူးဆက္ဆံေစေသာ သူတို႔၏ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း စိတ္ဓာတ္လွလွေလးက တိုေတာင္းလွသည့္ လူ႔ဘဝကုိ အဓိပၸါယ္ရိွေစ၍ မနာလိုမႈမီး၏ ပူေလာင္ျခင္းမွ လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ရေစပါလား ဆိုေသာ အေတြးေၾကာင့္ ေဝမိုးတစ္ေယာက္လည္း တစ္ကုိယ္တည္း ျပံဳးမိလိုက္သည္။ သူ႔အျပံဳးမွ ေႂကြက်ေနေသာ အလွတရားပန္းပြင့့္မ်ားသည္ ကမာၻတစ္ခြင္ကုိ တန္ဆာေဆာင္ေန၏။

    တူညီမႈ ႏွင့္ မတူညီမႈ သီအိုရီမွာ ေမတၱာတရားကုိ ကိန္းေသ အျဖစ္ထားေသာအခါ ဘာသာမတူ လူမ်ဳိးမတူေသာ ေဝမိုးႏွင့္ ေဇာ္ျမင့္တို႔သည္ တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦး နားလည္မႈရိွရိွ၊ သေဘာထားႀကီးႀကီး မိတ္ဖြဲ႔၍ လူသားပီသစြာ ေအးအတူ ပူအမွ် ေနလာ၏။ သူတို႔၏ ဘဝေန႔ရက္မ်ားသည္ သာယာေအးခ်မ္းသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာမ်ားႏွင့္သာ ျပည့္ႏွက္ေနေလသတည္း။

    ေရးသားသူ- ယ်ာတင္(႐ိုဟင္းသား)

    * M-Media သို႔ စာမူမ်ား ေပးပို႔လိုလ်င္ [email protected] သို႔ အီးေမးလ္ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။

  • အမ်ိဳးေပ်ာက္မွာ စိုးေၾကာက္စရာ မလိုပါ

    အမ်ိဳးေပ်ာက္မွာ စိုးေၾကာက္စရာ မလိုပါ

    ေဆာင္းပါးရွင္
    ဦးအုန္းေမာင္(ရန္ကင္း)တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန

    Cartoon credit

    ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏို္င္ငံသားျဖစ္ျခင္း၊မျဖစ္ျခင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ အမုန္းစကားမ်ား၊အာယာတမ်ား၊ ဖိအားမ်ားျဖင့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ပိတ္ဆို႔တားဆီးေနၾကတာေတြ႕ရပါသည္။ ဥပေဒႏွင့္အညီ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ျခင္းမျပဳဘဲ အဂတိတရားဖက္ကာ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးကို မ်က္ကြယ္ျပဳေနတာ ေတြ ၾကားသိရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရ ၅၁ သန္းေက်ာ္ရွိသည့္အနက္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ၈၉.၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေၾကာင္း ေၾကညာထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ခရိယာန္ဘာသာဝင္ ၆.၃ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္က ၂.၃ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ ၀.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း က်န္တာက ၁.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္ပါသည္။ လ.ဝ.က ေဆာင္ပုဒ္ကို “ေျမမ်ိဳ၍ လူမ်ိဳးမေပ်ာက္၊ လူမ်ိဳမွလူမ်ိဳးေပ်ာက္မည္” ဟုလဲြမွားစြာလႈံ႕ေဆာ္ထားတာေတြ႕ရပါသည္။ ဘယ္အခ်ိန္က၊ဘယ္လူမ်ိဳးက မ်ိဳလို႔ဗမာလူမ်ိဳး၊ဗုဒၶ ဘာသာေပ်ာက္သြားတယ္ဆိုတာ သမိုင္းအေထာက္အထာမရွိပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာတိမ္ေကာ သြား တယ္ဆိုတာ အေထာက္အထားမရွိပါဘူး။ ဘယ္လူမ်ိဳးကေတာ့ ဗမာ၊ဗုဒၶဘာသာဝင္ မိန္းမေတြကို ဘယ္လိုယူၿပီး ဘယ္လိုလုပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ လႈံ႔ေဆာ္မႈေတြဟာ မသိနားမလည္တဲ့ ရိုးသားတဲ့ျပည္သူ ေတြကိုႏိုင္ငံေရး အာဏာ လက္မလႊတ္ခ်င္လို႔ လွည့္စားေနၾကျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ သံကိုသံဖ်က္ သံေခ်းတက္ျခင္း သာျဖစ္ပါသည္။ ဝါးကိုဖ်က္တာ ဝါးမ်က္သာျဖစ္ပါသည္။

    ျမန္မာႏိုင္ငံသန္းေခါင္စာရင္းသမိုင္းအရ ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ကိုလိုနီေခတ္၌ ပထမဆံုးသန္း    ေခါင္စာရင္းေကာက္ယူမႈကို ၁၈၇၂-ခုႏွစ္ကျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ၁၈၈၁-ခုႏွစ္တြင္ဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္း ၁၀-ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ေကာက္ခဲ့ၿပီး ၁၉၄၁ ခုႏွစ္တြင္ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္ပါသည္။  အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူမည္သူကိုမဆို မြတ္စလင္မ္ဟု ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။၁၈၇၂-ခုႏွစ္စာရင္းအရ  အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူမြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစု (၉၉၈၄၆)ဦးဟုလည္းေကာင္း၊      ၁၈၈၁-ခုႏွစ္စာရင္းအရ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစု (၁၆၈၈၈၁)ဦးဟုလည္းေကာင္းေလ့လာသိရွိရပါသည္။  ၁၈၉၁ ခုႏွစ္တြင္ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစု (၂၅၃၆၄၀)ဦးဟု သိရွိရပါသည္။ ၁၉၀၁ခုႏွစ္တြင္မြတ္စလင္မ္  မ်ိဳးစု (၃၃၁၂၉၈)ဦးျဖစ္ပါသည္။၁၉၁၁-ခုႏွစ္တြင္ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစု (၄၂၀၇၇၇) ဦးဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ (၁၀)ႏွစ္တစ္ႀကိမ္အျခားလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္အတူ အခ်ိဳးက်ပံုမွန္တိုးလာျခင္းသာေတြ႔   ရပါသည္။

    ၁၉၂၁-ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလူဦးေရစုစုေပါင္း (၁၃၁၆၈၀၉၉)ဦး၊ ၁၃သန္း       ေက်ာ္ျဖစ္ၿပီး မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုဦးေရက (၅၀၀၅၉၂)ဦးရွိသည္ဟုဆိုျခင္းေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိး  စုလူဦးေရသည္ စုစုေပါင္း လူဦးေရ၏ ၃.၈ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရွိရပါသည္။ ကိုလိုနီေခတ္တြင္  သတၱမႏွင့္ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ အျပည့္စံုဆံုး သန္းေခါင္စာရင္းကို ၁၉၃၁-ခုႏွစ္တြင္ေကာက္ယူခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံအတြင္း စုစုေပါင္းလူဦးေရ (၁၄၆၄၇၄၉၇) ဦး၊ ၁၄သန္းခြဲေက်ာ္ျဖစ္ကာ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုက (၅၈၄၈၃၉)ဦးဟုဆိုျခင္းေၾကာင့္ လူဦးေရစုစုေပါင္း၏ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔သာရွိေၾကာင္းေလ့လာသိရွိရပါ သည္။ ၁၀ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ သန္းေခါင္စာရင္းအရ လူဦးေရတိုးႏႈန္းမွာ ၄ရာခိုင္ႏႈန္းဝန္းက်င္ကိန္းေသျဖစ္ ျခင္းေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုမ်ား တိုးလာျခင္းမရွိေၾကာင္း သိရွိႏိုင္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕စြပ္စြဲေနၾကသ   ကဲ့သို႔ သားေဖာက္ႏႈန္းျမန္အစၥလာမ္မဟုတ္ေၾကာင္း သံသယကင္းရွင္းစြာ သိရွိႏိုင္ေလာက္ ပါသည္။   အစၥလာမ္သာသနာက ဗုဒၶဘာသာကိုဝါးမ်ိဳသြားစရာအေၾကာင္းလံုးဝမရွိသလို မြတ္စလင္မ္ကဗမာ လူမ်ိဳးကို မ်ိဳသြားစရာ အေၾကာင္းလည္း လံုးဝမရွိေၾကာင္းသိႏိုင္ေလာက္ၾကၿပီ ထင္ပါသည္။ ယုတၱိမရွိ ေသာ စြပ္စြဲခ်က္၊ အေထာက္အထားမဲ့ေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားကိုနားမေယာင္ၾကဖို႔လိုပါသည္။ လြန္ခဲ့  ေသာႏွစ္ေပါင္း ၁၄၀ ေက်ာ္ကာလအတြင္းလူဦးေရတိုးႏႈန္းအခ်ိဳးမွာ သိသာစြာေျပာင္းလဲသြားျခင္းမ ရွိဘဲ ပံုမွန္သာျဖစ္ေၾကာင္းသံုးသပ္ေတြ႔ရွိႏိုင္ပါသည္။

    ၁၉၅၁-ခုႏွစ္၊ ယူနက္စကိုထုတ္ျပန္ခ်က္အရ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုကစုစုေပါင္းလူဦးေရ၏ ၄.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္သည္ဟုဆိုပါသည္။ အကယ္၍ အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သည့္ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစု က အဆမတန္တိုးလာသည္ဟုဆိုလွ်င္ ၂၀၁၄-ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္း ေၾကညာခ်က္မမွန္ဟုသာဆို ၾကပါေတာ့ဟုေျပာလိုပါသည္။ ၂၀၁၄-ခုႏွစ္သန္းေခါင္ စာရင္းေၾကညာခ်က္အရ ၂.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းမွန္ သည္ဆိုလွ်င္ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစု တိုးလာေၾကာင္းစြပ္စြဲသူမ်ားအေပၚတြင္ သက္ေသျပရန္တာဝန္က် ေရာက္မည္ျဖစ္ပါသည္။

    ယခု ၂၀၁၄-ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူရာတြင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္လူဦးေရက ၈၉.၈    ရာခိုင္ႏႈန္း(ရာခိုင္ႏႈန္း၉၀ ခန္႔)ရွိၿပီး အစၥလာမ္ဘာသာ ကိုးကြယ္သူ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုမ်ားက ၂.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းဟု ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားသျဖင့္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ မြတ္စလင္မ္လူမ်ဳိးစုမ်ား အမ်ိဳခံ  လိုက္ရေလသလားဟု စဥ္းစားစရာျဖစ္ေနပါသည္။ လူဦးေရ (၅၁၂၇၉၉၀၀)ေယာက္ရွိရာမွ ဗုဒၶဘာ သာဝင္က (၄၅၁၈၅၄၄၉)ေယာက္ျဖစ္ၿပီး၊ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုက     (၁၁၄၇၄၉၅) ေယာက္ဟုဆိုျခင္းေၾကာင့္ ၄၅း၁ ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႔ရွိႏိုင္ပါသည္။ စာရင္းမေကာက္ႏိုင္သည့္လူဦးေရ ကို လူမ်ားစုသည္အစၥလာမ္ဘာသာျဖစ္သည္ဟု ယူဆခ်က္ျဖင့္တြက္ခ်က္လွ်င္ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္ သူလူမ်ိဳးမ်ားက ၈၇.၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ခရိယာန္ဘာသာဝင္က ၆.၂ရာခိုင္ႏႈန္း၊ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မြတ္ စလင္မ္လူမ်ိဳးစုမ်ားက ၄.၃ရာခိုင္ႏႈန္းဟုေဖာ္ျပထားရာ ဒုတိယအမ်ားဆံုးလူမ်ိဳးစုမွာခရိယာန္ဘာ  သာ ကိုးကြယ္သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းသံုးသပ္ေတြ႔ရွိႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ခရိယာန္ဘာသာကိုးကြယ္သူ အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူဟုဆိုရာ၌ ထိုအထဲတြင္တိုင္းရင္းသားဟုသတ္မွတ္ထားေသာ လူမ်ိဳး စုႀကီး(၈)မ်ိဳးမွလူမ်ိဳးမ်ားလည္းပါဝင္ေနသည္ကိုလည္း သတိခ်ပ္သင့္ပါသည္။ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္မ  သတ္မွတ္ႏိုင္ေသးေသာႏိုင္ငံသားမ်ားလည္းပါဝင္ေနပါသည္။

    ထို႔ေၾကာင့္ျမန္မာႏို္င္ငံ၏ သန္းေခါင္စာ ရင္း သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ား အရ ႏွစ္ေပါင္း၁၀၀ေက်ာ္အတြင္းအစၥလာမ္ဘာသာဝင္ မြတ္စလင္မ္လူမ်ဳိး စုမ်ား၏ အေရအတြက္မွာ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအတြင္းတြင္သာရွိေၾကာင္း ေလ့လာဆန္းစစ္ ေတြ႔ရွိႏိုင္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္သူ အေရအတြက္ႏွင့္ အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္ သူအေရအတြက္ အခ်ိဳးခ်ၾကည့္လွ်င္ ၄၀း၁ခန္႔သာျဖစ္ပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဗုဒၶ ဘာသာဝင္ ၄၀ဦး တြင္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ၁ဦးျဖစ္ပါသည္။ ခရိယာန္ဘာသာဝင္က (၃၁၇၂၄၇၉) ေယာက္ျဖစ္ျခင္း ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ခရိယာန္က ၁၅း၁ ျဖစ္ေၾကာင္းသိႏိုင္ပါသည္။၁၈၉၁-ခုႏွစ္ခန္႔မွန္းခ်က္စာရင္း  အရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ေနထိုင္သူ-၁၀၀၀၀တြင္ မြတ္စလင္မ္ ၃၄၇ဦးခန္႔ရွိသည္ဟုဆိုျခင္းေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ္က ၃.၄၇ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္ေၾကာင္းေလ့လာသိရွိႏိုင္ပါသည္။ထို႔႔ေၾကာင့္ ၁၈၉၁-ခုႏွစ္မွ၂၀၁၄ ႏွစ္အထိႏွစ္ေပါင္း ၁၂၀ေက်ာ္အတြင္း မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစု လူဦးေရသည္ ၃.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ  ၄.၃ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔အတြင္းသာရွိေၾကာင္းသံုးသပ္ေတြ႔ရွိႏိုင္ပါသည္။မြတ္စလင္မ္လူဦးေရ  အဆမတန္ တိုးပြားလာသည္ဆိုျခင္းမွာ မမွန္ကန္ေၾကာင္း သိႏိုင္ေလာက္ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။  ေၾကာက္စရာ မလိုပါ။     ေျခာက္လွန္႔ေနျခင္း သာျဖစ္ပါသည္။ ေသြးထိုးေပးေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ အထင္ လြဲမွားေအာင္   ျပဳလုပ္ေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။

    ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူမ်ိဳးမ်ားစာရင္းကို ဆန္းစစ္လ်ွင္ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္း ကိုယ့္ၾကဌာန္းျဖင့္ ေနထိုင္စဥ္ပထမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ တတိယျမန္မာႏိုင္ငံေခတ္လယ္ ကာလ ကိုလိုနီလက္ေအာက္မက်ေရာက္မီ ၁၈၂၃ခုႏွစ္အထိ လူမ်ဳိးအေရအတြက္မည္မ်ွ  မည္သည့္လူမ်ိဳး မည္မ်ွရွိသည္၊ မည္သည့္ဘာသာဝင္ မည္မ်ွရိွသည္ကိုစာရင္းမေတြ႔ရပါ။     ကိုလိုနီလက္ ေအာက္ေရာက္ၿပီးမွ လူမ်ဳိး၁၀၁- ပါးဆိုတာၾကားဘူးပါသည္။ ၁၀၁ပါးတြင္ “ကုလား   ေျခာက္ဆယ္    ရွမ္းသံုးဆယ္ ျမန္မာသတၱ မြန္ေလးဝ” ဟုဆိုပါသည္။အ့ံၾသဖို႔ေကာင္းပါသည္။ ကုလားလူမ်ိဳး ၆၀ ေတာင္ရွိပါသည္။ အခုေတာ့ အမ်ိဳခံလိုက္ရၿပီထင္ပါသည္။ ရွိတဲ့ဘဂၤါလီေတာင္မ်ဳိးျပဳတ္ေတာ့မလားေအာက္ေမ့ရပါသည္။ ရွမ္းအႏြယ္၀င္ လူမ်ိဳး-၃၀၊ျမန္မာအႏြယ္၀င္လူမ်ိဳး-၇မ်ိဳး၊မြန္အႏြယ္၀င္လူမ်ိဳး-၄မ်ိဳးပါ၀င္ေၾကာင္းသိရွိရပါသည္။ လူမ်ိဳး၁၀၁ပါးႏွင့္  စပ္လ်ဥ္း ၍စကားမေျပာေသာသက္ေသ သမိုင္း၀င္ေရွးနံရံပန္းခ်ီမ်ား အရေတြ႔ရေသာ အမည္အခ်ိဳ႕မွာ ကရင္၊ ျခင္၊မာလိန္၊ျဗဟၼာ၊ တလိုင္း၊ကသဥ္(ကသည္း)ယိုဂ္တရား(ယိုးဒယား)၊ရွန္(ရွမ္း)၊သထံုန္၊တလုတ္၊ရြန္၊တင္ပ်ဥ္၊ဆေရာ၊တပသိ၊သူလွီ၊ရခိုင္၊ေၾကး၊လင္းစင္၊စဘား၊တရိ၊တနင္သာရီ၊အင္ဂ်ယ္စသည္ တို႔ျဖစ္ ေၾကာင္းေလ့လာသိရွိရပါသည္။ ဘယ္သူဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။အဲဒီလူမ်ိဳးေတြအမ်ားစု ၁၃၅ မ်ိဳးထဲ ဘာ့ေၾကာင့္မပါသလဲ ဆန္းစစ္ဖို႔လိုပါသည္။ အဲဒီထဲမွာ ၁၃၅ မ်ိဳးထဲက ဘယ္ေလာက္ပါသလဲ ဆန္းစစ္ဖို႔လိုပါသည္။

    ၁၃၅ မ်ိဳးထဲက လူမ်ိဳးေတြ၊ဘယ္တံုးက၊ ဘယ္လိုေရာက္လာသလဲဆိုတာ သမိုင္းအမွန္ေဖာ္ထုတ္ဖို႔လိုပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး(၁၀)ႏွစ္ၾကာေတာ့ ၁၉၅၈-ခုႏွစ္မွာအာဏာ လႊဲေျပာင္းယူခဲ့ရာမွအရသာေတြ႕ၿပီး တိုင္းျပည္ၿပိဳကဲြမည့္ေဘးကို လက္တစ္လံုးအလိုမွာကယ္တင္ လိုက္ရတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္၁၉၆၂-ခုႏွစ္မွာအၿပီးအပိုင္မ်ိဳလိုက္ပါေတာ့သည္။ မရွိတဲ့ပန္းတိုင္ကို စိတ္ကူးယဥ္လမ္းစဥ္ျဖင့္ခ်ီတက္ရာမွ ၁၉၇၃-ခုႏွစ္သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ရာ၁၉၇၃-ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၂၃)ရက္မွာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ၊ျပည္ေထာင္စုတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳး ၁၄၄ မ်ဳိးရွိေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္ေသာတိ္ုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား အျပင္  ရခိုင္-စစ္တေကာင္း၊ ျမန္မာ-မြတ္စလင္မ္၊ရခိုင္-ကမန္၊ေျမဒူး၊ျမန္မာ-အိိႏၵိယ၊ျမန္မာ-တရုတ္ (ပန္းေသး)ဆိုသည့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး ၆မ်ိဳးပါရွိခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္မွာေတာ့တိုင္းရင္းသား  ၁၃၅မ်ိဳးျဖစ္သြားျပန္ပါသည္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး ၉မ်ိဳးေပ်ာက္သြားပါသည္။ မရွိလို႔ေပ်ာက္သြားတာမဟုတ္ပါဘူး။

    အာဏာရွင္ေတြမ်ိဳလို႔လူမ်ိဳးေပ်ာက္တာပါဆိုတဲ့သမိုင္းအေထာက္အထားျဖစ္ ပါသည္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ သယံဇာတေပါၾကြယ္၀တ့ဲျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးမွာျမန္မာႏုိင္ငံ သား အားလံုးပိုင္တဲ့အေမြအႏွစ္ေတြ ဘယ္သူေတြ လက္ထဲေရာက္ သြားသလဲ၊ေရာက္ေနဆဲဆိုတာ ျပည္သူအားလံုးသိပါသည္။မ်ိဳရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကမ်ိဳထားတာေတြဖံုးဖိဖို႔နဲ႔ေနာက္ထပ္မ်ိဳ ဖို႔ျဖစ္ပါသည္။ မ်ိဳထားတာေတြျပန္မအန္ရဖို႔ျဖစ္ပါသည္။

    ထူးျခားခ်က္ကေတာ့၂၃-၂-၁၉၇၃ ရက္ထုတ္ဗိုလ္တေထာင္သတင္းစာပါတုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳး၁၄၄မ်ိဳးလူမ်ိဳးအမည္မ်ား အနက္လူမ်ိဳး ၆၀ အမည္မွာ၂၀၁၄ခုႏွစ္သန္းေခါင္စာရင္းပါ လူမ်ိဳးအ မည္  ၁၃၅ မ်ိဳးတြင္ပါ၀င္လာျခင္းမရွိဘဲ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းလူမ်ိဳးအမည္ သတ္မွတ္ခ်က္ ၁၃၅ မ်ိဳးတြင္လည္း ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ လူမ်ိဳး ၁၄၄ မ်ိဳးအမည္ႏွင့္မတူေသာလူမ်ိဳးအမည္ ၅၃ မ်ိဳးအသစ္ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၉ မ်ိဳးေပ်ာက္သြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ခ်င္းလူမ်ိဳးမ်ားက ခ်င္း ၅၃ မ်ိဳးမဟုတ္ဟုဆိုပါသည္။ ၅ မ်ိဳးမွ ၇ မ်ိဳးခန္႔သာျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ခ်င္းအမ်ိဳးသား တစ္မ်ိဳးတည္းဟုဆိုပါသည္။ ဗဟုသုတ အျဖစ္ေလ့လာမိသမွ် တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

    ျမန္မာႏိုင္ငံသန္းေခါင္စာရင္းသမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ လူမ်ိဳလို႔ ေပ်ာက္သြားတဲ့လူမ်ိဳးက အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္ေသာ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုမ်ား သာျဖစ္ပါသည္။ဗုဒၺၺၺၺၺဘာသာကိုးကြယ္ ေသာျမန္မာလူမ်ိဳးစုမဟုတ္ပါ။ ၂၀၁၄ခုႏွစ္သန္းေခါင္စာရင္းအရ ၁၃၅ မ်ိဳးေပ်ာက္သြားျခင္းမရွိဟု သိရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္ေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးစုမ်ားက အစၥလာမ္ဘာသာ ကိုးကြယ္ေသာမြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုမ်ားမ်ိဳ၍ လူမ်ိဳးေပ်ာက္သြားမွာ စိုးေၾကာက္စရာမလိုဘူးဆိုတာ ျမင္သာပါသည္။ တကယ္ေတာ့ျခံ မလံုတာကအေရွ႕-ေျမာက္ တံခါးေပါက္ပါ။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္စာရင္းတြင္ ၁၄၄ မ်ိဳး စာရင္း၌မပါေသာ ကိုးကန္႔ဆိုတဲ့လူမ်ိဳးက ၁၃၅မ်ိဳးတုိင္းရင္းသားစာရင္း၀င္ျဖစ္လာၿပီး ၀ ကို ၀ိလုပ္၊ ရွမ္းႏွင့္တရုတ္ေပါင္း၊ ရွမ္းတရုတ္တိုင္းရင္းသားျဖစ္၊ မ်ိဳလာတာ ျမန္မာျပည္ အလယ္ပိုင္း သာမက ေအာက္ျမန္မာျပည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပင္ေရာက္ေနပါၿပီ။ ျမန္မာ့စီးပြားေရး အမ်ားစုဘယ္သူ ေတြလက္ထဲမွာ လဲဆိုတာ အမ်ိဳးေပ်ာက္မွာ စိုးေၾကာက္ေနသူေတြ သိလွ်က္နဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာလားဆို တာစဥ္းစားၾကဖို႔လိုပါသည္။

    ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးပ်ိဳ အမ်ားစု တရုတ္မယား အျဖစ္ေရာက္ရွိသြားတဲ့ ဦးေရကို သုေတသနလုပ္ၾကည့္ၿပီး အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ မြတ္စလင္မ္မယားျဖစ္သြားတဲ့ ဦးေရႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္လွ်င္ ဘြားကနဲေပၚလာ မွာျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို တရုတ္ျပည္သို႔ လူကုန္ကူး၊ေရာင္းစား၊ တရုတ္မယားလုပ္ခိုင္း၊ႏွိပ္စက္ခံ ေနရတဲ့စာရင္းကိုသုေတသန ျပဳထုတ္ျပန္ဖို႔ လိုပါသည္။ ဆင္ေသကိုဆိတ္သေရနဲ႔ ဖံုးလို႔မရပါဘူး။ အမွန္တရားကို ျပည္သူသိလာမွာျဖစ္ပါသည္။ သုေတသနလုပ္ျပမည့္သူမရွိျဖစ္ေနပါသည္။ ဒီမိုကေရစီျမတ္ႏိုးလို႔ လက္သန္းမွာ မွင္ျပာစြန္းခဲ့တဲ့သူမ်ားအမွန္တရားကိုရွာေဖြေဖၚထုတ္ဖို႔ိလို႔ပါသည္။    လွည့္စားမႈကို မ်က္ေျခမျပတ္ ဖို႔လိုပါသည္။ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားမ်ားရည္မွန္းခ်က္ မေပ်ာက္ဖို႔လိုပါသည္။

    ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ၿပီး တာ ၂ ႏွစ္ခြဲ ခန္႔ရွိၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ိဳးအမည္မ်ား ေၾကညာႏိုင္ျခင္း မရွိေသးပါဘူး။ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာအလိုက္လူဦးေရကိုေတာ့ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္း ေဒသႀကီးမ်ား အလိုက္ေၾကညာၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု စနစ္ကို တည္ေဆာက္ရာမွာ သက္ဆိုင္ရာေဒသမ်ားအလိုက္ လူမ်ိဳးစုမ်ားႏွင့္လူဦးေရသည္ အလြန္အေရးပါ ပါသည္။ျမန္မာျပည္ေဒသ အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနထုိင္ေန လွ်က္ရွိပါသည္။ တိုင္းရင္းသား၊ ႏို္င္ငံသားအစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ မြတ္စလင္မ္ လူမ်ိဳးစုမ်ားရိွပါသည္။ တိုင္းရင္းသား၊ ႏို္င္ငံသား မြတ္စလင္မ္ လူမ်ိဳးစုမ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စု၏အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ပါသည္။  ျပည္ေထာင္စုသား မြတ္စလင္မ္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ျပည္ေထာင္စုမွ ဖယ္ထုတ္၍ရစေကာင္းေသာ ကိစၥမဟုတ္ပါ။ ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရးႏွင့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ရာမွာ ျပည္ ေထာင္စုသား မြတ္စလင္မ္မ်ားလည္း မပါမျဖစ္ပါ၀င္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

    ထို႔ေၾကာင့္၂၀၁၄-ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္း လူမ်ိဳးအမည္မ်ား ေၾကညာရာတြင္ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းေဒသႀကီးအလိုက္ေနထိုင္ လွ်က္ရွိသည့္အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ဦးေရ(ေၾကညာၿပီးျဖစ္သည့္ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ၀င္ဦးေရ)ႏွင့္ကိုက္ညီေသာ တိုင္းရင္းသား၊ႏိုင္ငံသား မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုမ်ား၏ အမည္မွန္မ်ားကိုလည္း အမွန္အတိုင္းေၾကညာေပးရန္ လိုအပ္ပါသည္။ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ျခင္းမွာ တုိင္းရင္းသား၊ ႏိုင္ငံသားကိစၥ ဆံုးျဖတ္ရန္ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုတြင္း ေနထိုင္ လွ်က္ရွိေသာ ႏိုင္ငံသားျပည္သူ လူဦးေရ အမွန္ႏွင့္ လူမ်ိဳးအမည္အမွန္ကို သိရွိႏိုင္ဖို႔ျဖစ္သည္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ အေျခခံမူမ်ား ပုဒ္မ ၄ တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာသည္ ႏိုင္ငံသားမ်ားထံမွ ဆင္းသက္သည္ဆိုသည့္အခ်က္ကို မေမ့ဖိ္ု႔လုိပါသည္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ျပည္သူဆိုသည္မွာတုိင္းရင္းသား၊ ႏိုင္ငံသားအားလံုးပါ၀င္ပါသည္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး အစၥလာမ္ဘာသာကုိးကြယ္သူမ်ား၊ ႏိုင္ငံသား အစၥလာမ္ဘာသာ ကုိးကြယ္သူမ်ားရွိပါသည္။ လူမ်ိဳးအမည္မ်ား စနစ္တက် မွန္ကန္စြာ ေဖာ္ထုတ္ေပးဖို႔လိုပါသည္။ အနာဂတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အေရးႀကီးပါသည္။

    ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူရာတြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး အမည္ (Code Number 101 မွ 833)အတြင္း ေရာက္ရွိသြားေသာ အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူ တိုင္းရင္းသား မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုမ်ားရွိသကဲ့သို႔ Code Number 900 ႏွင့္ 914 အတြင္း ေရာက္ရွိ သြားေသာ ႏိုင္ငံသား အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ မြတ္စလင္မ္လူမ်ိဳးစုမ်ား လည္းရွိပါသည္။ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ အိမ္ေထာင္စုလူဦးေရစာရင္း ထုတ္ေပးရာတြင္လည္းေကာင္း၊ လူမ်ိဳးအမည္မ်ား ကာယကံရွင္ဆႏၵမပါဘဲ ေသြးွေႏွာေပးလို္က္လို႔ လူမ်ိဳးအမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲျပားသြားသျဖင့္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူရာတြင္ လူမ်ိဳးအမည္ မ်ားေဖာင္းပြသြားႏိုင္ဖြယ္ရာ ရွိပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ေရးအတြက္ လူမ်ိဳးအမည္၊ လူမ်ိဳးစုအမည္မ်ားကုိ လူမ်ိဳးအသီးသီးကမိမိတို႔ လူမ်ိဳးစုမ်ားအတြင္း စိတ္၀မ္းမကြဲဘဲ စည္းလံုးညီညြတ္စြာျဖင့္ လူမ်ိဳးစုအမည္မ်ား သတ္မွတ္ၿပီးအမ်ိဳးသားအမည္အျဖစ္ စုစည္းထုတ္ျပန္ႏို္င္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရအဖြဲ႕၊ သက္ဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးဌာန၊ ကုလသမဂၢ (UNFPA)တို႔ႏွင့္ အခ်ိန္မီညိွႏႈိင္းေဆာင္ရြက္သင့္ၾကပါသည္။ အရပ္ဘက္လူ႕အဖြဲ႕အစည္း(CSO) မ်ားလည္းပါ၀င္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ လူမ်ိဳးအမည္မ်ားအ မ်ိဳးမ်ိဳးကြဲျပားေနသည္ထက္ မိမိခံယူထားသည့္လူမ်ိဳးအမည္ကိုမိမိႏွစ္သက္သလိုအသံုးျပဳႏိုင္ၿပီး၊ ေဆြမ်ိဳးတူစုအမည္ (Family Name)ကို မ်ိဳးတူစုအမည္ (Clans Name)၊ ၎မွ အမ်ိဳးသား အမည္(National Name) အျဖစ္စုစည္းသင့္ပါေၾကာင္း အၾကံျပဳလိုပါသည္။

    ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္ႏိုင္လွ်င္ ျပန္တမ္း၀င္ၿပီးေနာင္တြင္ အျငင္း ပြားမႈမ်ားစြပ္စြဲမႈမ်ား ကင္းရွင္းပေပ်ာက္သြားကာ ႏိုင္ငံသား စိစစ္ရာတြင္လည္း ရွိၿပီးျဖစ္သည့္ လူမ်ိဳးအမည္ကို ေရြးခ်ယ္ ထည့္သြင္းႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံသား လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရ မွားေနတာကိုအမွန္ျပင္ ခြင့္ရွိပါသည္။

    ခ်င္းလူမ်ိဳးမ်ား၏ ႀကိဳးပမ္းမႈကို အတုယူသင့္ပါသည္။ ခ်င္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္ Family Name အသီးသီးရွိၾကသည့္အနက္ Clam Name (PHUN NIM) (SUM THANG) (ZAN NIAT) (LAIZO) (NU HNUA) အျဖစ္စုစည္းၿပီး၎မွ (HLAWN CEU) (NGAWN) (ZANIAT) (TAPONG) (ZAHAU)ကို TRIB Name အျဖစ္ (CHIN) ဟု ညိွႏိႈင္းေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိေၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရပါသည္။ အနာဂတ္တြင္ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ရာ၌ ဥပေဒျဖင့္ အသိအမွတ္ျပဳၿပီးေသာလူမ်ိဳးအမည္မ်ားကိုမွန္ကန္လြယ္ကူစြာေရးသြင္းႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ိဳး အမည္ျပႆနာမေပၚႏိုင္ေတာ့ ဘဲ ယံုၾကည္မႈ အျပန္အလွန္ တည္ေဆာက္ႏို္င္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ိဳးအမည္မ်ား စုစည္းရာတြင္ ကုိးကြယ္သည့္ဘာသာကိုအေျခမခံဘဲ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏စာေပ(Literature) ဘာသာစကား(Language)၊ ယဥ္ေက်းမႈ(Calture) ဆင္းသက္ေနထိုင္ရာ နယ္ေျမေဒသ(Land)တို႔အေပၚအ ေျခခံ၍ မ်ိဳးႏြယ္စု၀ိေသသလကၡဏာ(Identity)ကိုေဖာ္ထုတ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ သင့္ပါသည္။ လူမ်ိဳးေရြးခ်ယ္ရာတြင္ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ က်င့္သံုးလွ်က္ရွိသည့္ မွတ္ပံုတင္သူ၏ လူမ်ိဳးကို ကာယကံရွင္ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာသည့္ အတိုင္းေရးသင့္ ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လက္ရွိက်င့္သံုးေနေသာမူမွာ ကျပားျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ဖခင္လူမ်ိဳးအမည္ကို ေရွ႕ကထားၿပီး မိခင္လူမ်ိဳးအမည္ကို ေနာက္ကထားေဖာ္ျပပါသည္။ မိခင္ႏွင့္ဖခင္ႏွစ္ဦး စလံုးကျပားျဖစ္ေနလွ်င္္ ဖခင္လူမ်ိဳးအမည္ေနာက္က မိခင္လူမ်ိဳးအမည္ကို ေရးသားရပါသည္။ တိက်ကြဲျပားစြာ ေဖာ္ျပဖို႔ခက္ခဲတဲ့ သူရဲ႕လူမ်ိဳးအမည္ကိုေရးသြင္းရာမွာ ဖခင္၏လူမ်ိဳးအမည္ကိုသာေရးသြင္းရပါမယ္။

    ေလွ်ာက္ထားသူရဲ႕တရား၀င္ေျပာဆိုခ်က္ကိုသာမွန္ မမွန္စိစစ္ၿပီး ေရးသြင္းရပါသည္။ လ.၀.က ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးေဟာင္းေျပာ ခဲ့တာျဖစ္ပါသည္။ ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာေျဖၾကားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
    ထုိသို႔ဆိုလွ်င္ ကြဲကြဲျပားျပား၊ ခြဲခြဲျခားျခားျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္၏လံုျခံဳေရးႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာကို ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္ႏိုင္မည္ျဖစ္ ပါသည္။ ႏိုင္ငံသား ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေပၚေပါက္လာမည့္ျပႆနာမ်ားကိုလည္းေျဖရွင္းႏုိင္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ လူမ်ားစုကိုလူနည္းစုက လူမ်ိဳမွာလည္း ေၾကာက္စရာမလို၊ ေျမမ်ိဳမွာလည္း ေၾကာက္စရာမလို၊ အမ်ိဳးေပ်ာက္မွာလည္း ေၾကာက္စရာ မလိုေၾကာင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားျပည္သူမ်ား၏ စိတ္တြင္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္စိတ္၀မ္းကြဲေစေသာ ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား၀န္ႀကီးဌာနေဆာင္ပုဒ္ျဖစ္သည့္ “ေျမမ်ိဳ၍လူမ်ိဳးမေပ်ာက္၊ လူမ်ိဳမွ လူမ်ိဳးေပ်ာက္မည္” ဆိုသည့္ေဆာင္ပုဒ္ႀကီးအား ျဖဳတ္သင့္ၿပီျဖစ္ ပါေၾကာင္းႏွင့္ စိုးရိမ္ေနသူေတြ စိုးရိမ္သလိုအမ်ိဳးေပ်ာက္မွာစိုးေၾကာက္စရာမလိုေၾကာင္း သန္းေခါင္ စာရင္းသမိုင္းအကိုးအကားျဖင့္ ရွင္းလင္းတင္ျပလုိက္ရပါသည္။ သံသယေပ်ာက္၍အမွန္ဘ၀ေရာက္ပါေစ…။

    ဦးအုန္းေမာင္(ရန္ကင္း)တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန

    **စာေရးသူ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေဖာ္ျပပါသည္။

  • ကုလ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္သစ္ ျမန္မာ့ အေရး မၾကာမီ ကူညီေျဖရွင္းမည္

    ကုလ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္သစ္ ျမန္မာ့ အေရး မၾကာမီ ကူညီေျဖရွင္းမည္

    ရခိုင္အေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ António Guterres ကိုယ္တုိင္ လာမယ့္ရက္ေတြမွာ ကိုင္တြယ္သြားဖုိ႔႐ွိတယ္လို႔ ကုလသမဂၢက ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမြတ္ဆလင္ေတြအေနနဲ႔ အစားအေသာက္ေတြဝယ္ဖုိ႔ေတာင္ အခက္အခဲေတြ႐ွိေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ပါတ္သက္လို႔ ကုလသမဂၢအေနနဲ႔ ဘယ္လိုတံု႔ျပန္မလဲဆိုတဲ့ သတင္းေထာက္တေယာက္ရဲ႕ အေမးကို အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ရဲ႕ ဒုတိယေျပာခြင့္ရသူ Farhan Haq ကခုလို ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။

    “ရခိုင္ျပည္နယ္ကိစၥနဲ႔ပါတ္သက္လို႔ ကုလသမဂၢအေနနဲ႔လည္း စိုးရိမ္ပါတယ္။ ဒီစိုးရိမ္မႈေတြကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ ဆက္သြယ္ေနတဲ့ ေအာက္ေျခပိုင္းက သူေတြကို ေျပာၾကားထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ လာမယ့္ရက္ေတြအတြင္း ဒီကိစၥကို ကိုင္တြယ္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပါတ္သက္လုိ႔ ေနာင္မွာ ေျပာစရာထပ္ေပၚလာရင္ ေျပာပါ့မယ္” လို႔ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ရဲ႕ ဒုတိယေျပာခြင့္ရသူ Farhan Haq က January လ ၂၀ ရက္ေန႔ ေသာၾကာေန႔က သတင္းစာ႐ွင္းပြဲအတြင္းမွာ ေျပာၾကားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

    ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဘန္ကီမြန္းနဲ႔အတူ တာဝန္ၿပီးဆံုးသြားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးအႀကံေပးပုဂၢိဳလ္ Vijay Nambiar ေနရာမွာ အတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္သစ္က လူသစ္ထပ္မံ ခန္႔အပ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။

    ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ Ms. Yanghee Lee ကေတာ့ ၁၂ ရက္ၾကာ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္ကုိ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန႔ကပဲ အဆံုးသတ္ခဲ့ပါတယ္။ တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနတဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာေရာ၊ တိုက္ခိုက္မႈေတြ႐ွိခဲ့တဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာပါ စစ္တပ္ရဲ႕ ကိုင္တြယ္ပံုေတြဟာ ၾကမ္းတမ္းတယ္လို႔ Ms. Yanghee Lee ကေျပာၾကားပါတယ္။

    ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲမွာ လက္နက္ကိုင္တုိက္ခိုက္မႈေတြ႐ွိခဲ့ၿပီးေနာက္ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖဲြ႔ဝင္ေတြရဲ႕ နယ္ေျမ႐ွင္းလင္းမႈေတြအတြင္း လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ႐ွိတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထြက္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္က မြတ္ဆလင္ေတြအေရးဟာ ႏိုင္ငံတကာအေရး ျဖစ္တယ္ဆုိၿပီး OIC (အစၥလမ္ႏိုင္ငံမ်ားအဖြဲ႔) အထူးအစည္းကို ဇန္နဝါရီ ၁၉ ရက္ေန႔က ေခၚယူက်င္းပခဲ့ပါတယ္။

    အင္ဒိုနီး႐ွားႏိုင္ငံကေတာ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲက ရခိုင္နဲ႔ မြတ္ဆလင္အသိုင္းအဝိုင္း ၂ ခုလံုးအတြက္ အကူအညီေတြ ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လတ္တေလာလာသြားတဲ့ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး Boris Johnson ကလည္း ရခုိင္အႀကံေပးေကာ္မ႐ွင္ အဖြဲ႔ဝင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို အထူးသျဖင့္ ရခုိင္ေဒသအတြက္ အကူအညီေတြေပးသြားဖုိ႔ ႐ွိတယ္လို႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။

    VOA ျမန္မာပိုင္းမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

  • ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တို႔ရဲ႕ မီး႐ႈးတန္ေဆာင္ အလင္းေရာင္ (သို႔) သီရိပ်ံခ်ီ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္

    ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တို႔ရဲ႕ မီး႐ႈးတန္ေဆာင္ အလင္းေရာင္ (သို႔) သီရိပ်ံခ်ီ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္

    ဇန္နဝါရီ ၂၃ ၊၂၀၁၇
    ေဆာင္းပါးရွင္- မင္းမ်ဳိး၀င္း|ရန္ကုန္တကၠသိုလ္|

    ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကားကိုတန္ဖိုးထားၿပီး ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ျမတ္ႏိုး အေလးထား ေလးစားတဲ့ သီရိပ်ံခ်ီ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ ဟာရွင္မ္ရဲ႕ေမြးေန႔ ရာျပည့္တိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ ဆရာႀကီး သီရိပ်ံခ်ီ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဟာ ျပည္ေထာင္စုသား၊ ႏိုင္ငံသား၊ တိုင္းရင္းသား ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တို႔ အတြက္ အစၥလာမ္သာသနာရဲ႕တရားေဒသနာ အႏွစ္အသားေတြအတိုင္း တတ္သိနားလည္ က်င့္သုံး ေနထိုင္ ဘ၀တည္ေဆာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္လူအဖြဲ႕အစည္းကို အစၥလာမ့္စာေပေတြတို႔အား ျမန္မာ ဘာသာသို႔ျပန္ဆိုၿပီး မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သူပါ။ ျမန္မာစာေပသာ တတ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု သား ျမန္မာမြတ္စလင္မ္ အမ်ားစု တို႔ဟာ အရင္တခ်ိန္က တဆင့္စကားနဲ႔သာ ေျပာသမွ် နာၾကားခဲ့ၾကရၿပီး၊ ေျပာဆိုေဟာေျပာသူရဲ႕ ပညာအရည္အခ်င္း၊ စာရိတၱ အရည္အခ်င္း၊ သမာဓိအရည္အခ်င္းတို႔ကိုသာလိုက္ၿပီး လိုက္နာက်င့္သုံးေဆာက္တည္ခဲ့ၾကရသလို၊ ေျပာေဟာသူေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာတို႔ပါ စိမ့္၀င္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ရွာေဖြဖတ္႐ႈသိနားလည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကလည္း ျမန္မာ မြတ္စလင္မ္ေတြ အေနနဲ႔ ျမန္မာစာသာတတ္တဲ့အတြက္ အစၥလာမ္သာသနာရဲ႕တရားေဒသနာေတြကို ေလ့လာဖို႔ အခက္အခဲရွိေနခ်ိန္မွာ ဆရာႀကီး သီရိပ်ံခ်ီ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ ဟာရွင္မ္ဟာ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ မီး႐ႈးတန္ေဆာင္အလင္းေရာင္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

    ဆရာႀကီး သီရိပ်ံခ်ီ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ ဟာရွင္မ္ရဲ႕ေစတနာ ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ရွာေဖြ ဖတ္႐ႈ နားလည္ရတဲ့အတြက္ ကိုယ္တိုင္က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ႏိုင္ၿပီး၊ အစၥလာမ္သာသနာကေပးတဲ့ အၿမိဳက္အရသာနဲ႔ အက်ဳိးထူးကိုခံစားႏိုင္ခဲ့ၿပီး၊ အစၥလာမ္လူမႈဘ၀တည္ေဆာက္မႈနဲ႔အညီ ဘ၀တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီး တိုင္းက်ဳိး၊ ျပည္က်ဳိး၊ ႏိုင္ငံသားတို႔အက်ဳိး သယ္ပိုးႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

    ဆရာႀကီး သီရိပ်ံခ်ီ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ ဟာရွင္မ္ရဲ႕ေမြးေန႔ရာျပည့္ကို အေလးအျမတ္ ေလးစားဂုဏ္ျပဳလိုတဲ့ဆႏၵနဲ႔ ဆရာႀကီးရဲ႕ အထၳဳပၸတၱိလို႔မဆိုသာေပမယ့္ ဆရာႀကီးရဲ႕ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္အက်ဥ္းမွ်ကို ေရးသားတင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

    ဆရာႀကီး သီရိပ်ံခ်ီ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ ဟာရွင္ဟာ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ႏိုင္ငံဂုဏ္ေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သလို၊ အေရွ႕ေတာင္ အာရွရဲ႕ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ဘာသာျပန္ဆိုသူေတြထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံက ထူးခၽြန္ထက္ျမက္တဲ့ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ ဘာသာျပန္ဆိုသူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးေတြကေတာ့ “သီရိပ်ံခ်ီ အလ္ဟာဂ်္ မုဖတ္စီ႐ုလ္ကုရ္အာန္ အလႅာမဟ္ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္” ျဖစ္ပါတယ္။

    ဆရာႀကီးကို (၁-၁-၁၉၁၇)ရက္ေန႔မွာ အဖ ဦးေပၚသိန္း၊ အမိ ေဒၚပန္းပံုတို႔မွ ရမည္းသင္းခ႐ုိင္၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕နယ္၊ လႊဲေပါက္ကုန္းေက်းရြာမွာ ေမြးဖြားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ ေမြးခ်င္း(၁၁)ေယာက္ရွိတဲ့အနက္ ပဥၥမေျမာက္သား ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ဖခင္ ဦးေပၚသိန္းဟာ ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕နယ္၊ လႊဲေပါက္ကုန္းအႏြယ္ကျဖစ္ၿပီး လွည္းေထာက္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ခဲ့သူျဖစ္ကာ မိခင္ျဖစ္သူေဒၚပန္းပံုကေတာ့ ရမည္းသင္းသူျဖစ္ပါတယ္။ အမိဘက္မွ အဘိုးတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးဘိုးၾကြယ္ဟာ ပ်ဥ္းမနား-ေက်ာက္ပန္းေတာင္း မီးရထားလမ္းဖြင့္စဥ္က ကန္ထ႐ိုက္အျဖစ္တာ၀န္ယူေဖာက္လုပ္ေပးရသူ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ မ်ဳိး႐ိုးစဥ္လာအရ ေတာင္သူလယ္သမားေတြျဖစ္ၾကၿပီး လယ္ေဝးေဒသမွာ ဦးစြာခ်မ္းသာၾကြယ္ဝခဲ့ၾကတဲ့ ေျမယာ ပိုင္ရွင္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ႏွစ္ဘက္မိဘေတြရဲ႕ဘိုးေဘးေတြဟာ ေရွးျမန္မာႀကီးေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ျပင္ မိဘတို႔မွာ အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္မ်ား သာမက၊ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျမန္မာေတြနဲ႔ အင္မတန္ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံေနထုိင္ခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကတယ္လို႔ ေရွးမီသူတို႔ရဲ႕ ေျပာျပခ်က္ကို မွတ္သားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕မိဘေတြဟာ ဆရာႀကီးကိုေမြးဖြားၿပီးတဲ့ေနာက္ လႊဲေပါက္ကုန္းေက်းရြာမွ လယ္ေဝးၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

    ဆရာႀကီးဟာ ငယ္စဥ္က လယ္ေဝးၿမိဳ႕ အစိုးရအေထာက္အပံ့ခံ အစၥလာမီယာမုဟမၼဒီၵယဟ္ေက်ာင္းမွာ ေရွးဦးစြာ ပညာသင္ခဲ့ၿပီး၊ လက္ဦးဆရာမွာ ရွမ္းအမ်ိဳးသားေက်ာင္းဆရာ ဟာဖိဇ္ဦးတင္ဆုိသူျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းမွာ ပညာသင္ေနစဥ္ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္သူတစ္ဦးအေနနဲ႔ ဆရာေတြရဲ႕ခ်ီးက်ဴးျခင္းကိုခံရ႐ုံမက၊ ေဝလမင္းသား ျမန္မာျပည္သို႔ အလည္အပတ္ လာစဥ္ ေက်ာင္းတိုင္းက အေတာ္ဆံုးေက်ာင္းသားေတြကိုဆုေပးတဲ့အခါ ဆရာႀကီးဟာ ေဝလမင္းသားေငြတံဆိပ္ဆုကို ရရွိခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဟာ လယ္ေဝးမွာ ဘာသာေရးစာေပနဲ႔တြဲဖက္ၿပီး ျမန္မာစာခုနစ္တန္းအထိသင္ယူခဲ့ပါတယ္။ မိဘေတြက မူလက ဥစၥာပစၥည္းကံုလံုၾကြယ္ဝသူေတြျဖစ္ၾကေပမယ့္ မြတ္စလင္မ္ေတြနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္မိတ္ေဆြေတြက အကူအညီေတာင္းခံ လာတဲ့အခါတိုင္း အဲဒီသူေတြရဲ႕အေၾကြးေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခ်စ္တီးေတြကို လြယ္လြယ္ကူကူအာမခံေပးရျပန္မ်ားၿပီး အဲဒီအာမခံ ေၾကြးေတြေၾကာင့္ပဲ ဆင္းရဲျခင္းဘဝသို႔ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ဆရာႀကီးရဲ႕ အသက္မွာ (၁၂)ႏွစ္ခန္႔သာ ရွိေသးပါတယ္။ ဆင္းရဲသြားၾကတဲ့မိဘတို႔ရဲ႕အကူအညီနဲ႔ ပညာဆက္လက္သင္ဖို႔မျဖစ္ႏုိ္င္ေတာ့တာေၾကာင့္ ဆရာႀကီးဟာ ပညာဆက္လက္ ဆည္းပူးသင္ယူႏိုင္ဖို႔ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ရဲ႕အကူအညီရယူၿပီး ရန္ကုန္ကို တိတ္တဆိတ္ ထြက္ေျပးလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ စူရတီဗလီရဲ႕မုဖ္သီခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ ေမာင္လာနာ မုဟမၼဒ္ အိစ္မားအီးလ္ ဗိစ္မိလႅာဟ္နဲ႔ေတြ႕ၿပီး မုဖ္သီခ်ဳပ္က ဆရာႀကီးကို ဟံသာဝတီခ႐ိုင္၊ ေဒးဒေနာၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ဒါရြလ္အိုလူမ္ေက်ာင္းကို ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာႀကီးနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ ေက်ာင္းေန ဘက္ သူငယ္ခ်င္းေတြက

    ၁။         ေမာင္လာနာဟာဖိဇ္မုဟမၼဒ္ဆြာေလ့ဟ္ (သဗ္လီဂ္အမီရ္ခ်ဳပ္)

    ၂။         ေမာင္လာနာႏူရ္မုဟမၼဒ္ (ကမာၻ႕အလင္း၊ အယ္ဒီတာ)

    ၃။         ေမာင္လာနာဂ်မာလြဒၵီးန္ (မႏၱေလး)

    ၄။         ေမာင္လာနာအဗ္ဒြလ္ဟကီးမ္ (ေက်ာက္ဆည္ခ႐ိုင္၊ လက္ပံရြာ)

    ၅။         ေမာင္လာနာကာရီမုဟမၼဒ္အလီ (ရန္ကုန္)နဲ႔

    ၆။         ေမာင္လာနာမုဟမၼဒ္ရွဖီကြဒၵီးန္ (ေဒးဒေနာ)တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။

     

    ဆရာႀကီးဟာ  ငယ္စဥ္ကတည္းက အသိပညာကို မက္ေမာမႈရွိတယ္။ အမွန္တရားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတယ္။ မဟုတ္ရင္ မခံတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိတယ္။ သာသနာကို မိမိအသက္နဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်ခ်စ္တယ္။ ဒီစိတ္ဓာတ္၊ ဒီသေဘာထားေတြကပဲ ဆရာႀကီးရဲ႕ဘဝကိုေျပာင္းလဲေစ ခဲ့တာလို႔ ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေဒးဒေနာလို ေက်းလက္ေဒသမွာေနထုိင္လို႔ ဘယ္လိုမွတိုးတက္မႈ မရႏုိင္လို႔ အေတြးေပါက္ၿပီး ေက်ာင္းကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ေရႊ႕ေျပာင္းႏုိင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ မိမိတစ္ေယာက္တည္း ေျပာင္းတာထက္ တစ္ေက်ာင္းလံုးေျပာင္းတာက ပိုေကာင္းမယ္လို႔သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာႀကီးဟာ သူနဲ႔ဆႏၵတူတဲ့ စာသင္သား မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပူးေပါင္းၿပီး ဒီေက်ာင္းကို ေဒးဒေနာရြာသူရြာသားေတြက မႏွစ္သက္ၾကသေယာင္၊ ေက်ာင္းကို ဆက္လက္ထားရင္ သက္ဆုိင္သူေတြရဲ႕ အႏၱရာယ္ျဖစ္ႏုိင္သေယာင္ ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ေတြကို သတင္းပို႔ေစခဲ့တယ္။

    ဒီလိုနဲ႔ အဲဒီေက်ာင္းမွာ (၂)ႏွစ္ေလာက္ေနၿပီးခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕က ေက်ာင္းကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊သမိုင္းကို ကတိုက္က႐ိုက္ေျပာင္းေရႊ႕ေပးခဲ့တယ္။ သမိုင္းကေက်ာင္းမွာ ဆက္လက္ပညာသင္ၾကားေနစဥ္အတြင္း ေက်ာင္းႀကီးကို အုပ္ခ်ဳပ္ ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ ဂ်ာမီအသြလ္အိုလမာအဖြဲ႕ကြဲသြားလို႔ အဲဒီေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္ဆရာႏွစ္ပါး အလုပ္က အျဖဳတ္ခံ ခဲ့ရတယ္။ (အဲဒီအခ်ိန္က အိႏၵိယသားေမာ္လဝီေတြၾသဇာလႊမ္းမိုးေနခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ အိႏၵိယမြတ္စလင္မ္တို႔က ျမန္မာတုိင္းရင္းသား မြတ္စလင္မ္ေတြကို အိႏၵိယယဥ္ေက်းမႈအား ဘာသာေရးအဆံုးအမအျဖစ္ ျပဳလုပ္ကာ သြတ္သြင္းေနတဲ့အခ်ိန္လည္းျဖစ္တယ္။)

    ျမန္မာမြတ္စလင္မ္ေက်ာင္းသားေတြခြဲျခားဆက္ဆံခံရတာကို မခံမရပ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ဆရာႀကီးက ေက်ာင္းသားအားလံုး ကို ဦးေဆာင္ၿပီး ေက်ာင္းကိုသပိတ္ေမွာက္ခဲ့ၾကတယ္။

    သပိတ္ေမွာက္ရတဲ့အေၾကာင္းက ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းပုဂၢိဳလ္တို႔က ေခါင္းပံုျဖတ္ျခင္းနဲ႔ ေက်ာင္းမွာစည္းကမ္းမေကာင္းျခင္းတုိ႔လည္း ပါဝင္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးေခါင္းေဆာင္ၿပီး ဂ်မီအသ္အဖြဲ႕ရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးဆီကို ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ ေရးသားတင္ျပခဲ့ေပမယ့္ အတြင္းေရးမွဴးက လာေရာက္ေတြ႕သူေတြကို ေမာ့၍ပင္ မၾကည့္၊ အေရးဆိုတဲ့စာကိုဖတ္ၿပီး ထြက္သြားၾကဖို႔ ႀကိမ္းေမာင္းေျပာဆိုတယ္။ ဆရာႀကီးက ‘ဒီ႐ံုးဟာ ဒို႔႐ံုး၊ မင္းတို႔မဆုိင္၊ ဘာမွတ္သလဲ၊ ေဇရ္ဘာဒီေသြး နီသကြ၊ ေအးေအးေဆးေဆးေတာင္းတာကို ႐ိုင္းပ်စြာလုပ္ရင္သိမယ္’ လို႔ ျပန္ၿပီးႀကိမ္းေမာင္း လိုက္တဲ့အခါ က်န္တဲ့သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ေဒါသျဖင့္ ကုလားထုိင္ေတြဆြဲကာ ႐ိုက္ရန္ျပင္ၾကေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါက်မွ အတြင္းေရးမွဴးလုပ္သူက လန္႔ျဖန္႔၊ေမာ့ၾကည့္ၿပီး နဖူးေပၚလက္တင္ေတာင္းပန္ကာ စာကိုအဖြဲ႕သို႔တင္ျပေပးပါမယ္ လို႔ ကတိျပဳလုိက္တယ္။

    ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ မုဖ္သီမဟ္မူဒ္ဒါဝူးဒ္ယူစြဖ္ (ေနာင္တြင္အိုလမာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒)ရဲ႕ဖခင္ျဖစ္သူ ဟာဂ်ီ ဒါဝူးဒ္ ဟာရွင္မ္ ယူစြဖ္က ေခါင္းေဆာင္ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို မသိမသာကူညီအားေပးခဲ့တယ္။ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြကို လက္ညႇိဳး ထိုးၿပီး ေက်ာင္းနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့မြတ္စလင္မ္ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြကို မိမိဘက္သို႔ပါေအာင္ ဆြဲေဆာင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းသား ေတြရဲ႕ဆႏၵ အရ သမိုင္းမွာရွိတဲ့ေက်ာင္းကို လံုးဝသပိတ္ေမွာက္လိုက္ၾကၿပီး၊ လက္ရွိ တာေမြဒါရြလ္အိုလူမ္ေက်ာင္း စတင္ ေပၚေပါက္လာ ရတာျဖစ္ပါတယ္။ တာေမြဒါရြလ္အိုလူမ္ေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြစာရင္းမွာေတာ့ ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ ဟာရွင္မ္ရဲ႕ အမည္ဟာ  ထိပ္ဆံုးကျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

    ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဟာ ေဒးဒေနာေက်ာင္းမွာ အရဗီ၊ အုရ္ဒူ၊ ဖာရစီဘာသာရပ္ေတြကို သင္ယူခဲ့ၿပီး ျမန္မာစာနဲ႔ ပါဠိ ဘာသာကို အစၥလာမ့္ေပါင္းခ်ဳပ္က်မ္းကိုျပဳစုခဲ့တဲ့ ဆရာႀကီး ဦးထြန္းၾကြယ္ (ကြယ္လြန္)ဆီမွာ သင္ယူခဲ့ ပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕စိတ္ရင္းမွာ ဘာသာေရး ပညာတင္မက အဂၤလိပ္စာနဲ႔လက္မႈပညာကိုလည္း သင္ယူလိုတဲ့ဆႏၵ ျပင္းျပလွ်က္ ရွိခဲ့တယ္။

    သမိုင္းေက်ာင္းမွာ ပညာသင္ၾကားေနစဥ္အတြင္း အုရ္ဒူဘာသာျဖင့္ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္အက်ယ္ျပန္၊ မိရွ္ကာသ္က်မ္းနဲ႔ အျခားက်မ္းစာမ်ားကိုလည္း သင္ၾကားၿပီးေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။

    ၁၉၃၅-ခုႏွစ္မွာ ဟာဂ်ီဒါဝူဒ္ ဟာရွင္မ္ယူစြဖ္က ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသား (၆)ဦးကို အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ စဟာရန္ပူရ္ၿမိဳ႕ေပၚရွိ မဇြာဟိရြလ္အိုလူမ္အရဗီတကၠသိုလ္ကို ေစလႊတ္ၿပီး သာသနာ့ပညာေတြ ဆက္လက္ဆည္းပူး ေစခဲ့ပါတယ္။ မဇြာဟိရြလ္အိုလူမ္ အရဗီတကၠသိုလ္မွာ (၄)ႏွစ္မွ် သာသနာ့ပညာ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ၿပီး ေအာင္လက္မွတ္ရရွိ ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံကိုျပန္ မလာမီ ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ သကၠဋဘာသာ၊ ပါဠိဘာသာ၊ ဟင္ဒီ ဘာသာတုိ႔ကုိလည္း ဗာရာဏသီၿမိဳ႕ရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ သင္ယူဆည္းပူးခဲ့ပါေသးတယ္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ စဟာရန္ပူရ္မွာေနစဥ္ကလည္း ‘ဘဂဝတ္’ဂီတက်မ္းကို ဟင္ဒီ ဘာသာျဖင့္ သင္ယူခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီး ျဖစ္လာတဲ့ အတြက္ ၁၉၃၉-ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလမွာ ျမန္မာျပည္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

    ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဟာ မူလက အိုလမာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးတာဝန္နဲ႔ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာ ေကာင္စီရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္တာဝန္ကို ပူးတြဲထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ ၁၉၅၈-ခုႏွစ္မွာ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီရဲ႕ ဒုတိယဥကၠ႒ျဖစ္လာတယ္။ မိတၳီလာမွာျပဳလုပ္တဲ့ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီရဲ႕ညီလာခံမွာ ဆရာႀကီးနဲ႔ အိုလမာအဖဲြ႕ဝင္ ပုဂၢိဳလ္တခ်ဳိ႕တို႔ သေဘာထားအျမင္ကြဲလြဲခဲ့ၾကတယ္။ ကြဲလြဲခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ အိုလမာအဖြဲ႕ဝင္တခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြက “ႏိုင္ငံေတာ္အလံ အေလးမျပဳရ၊ သမၼတရဲ႕သဝဏ္လႊာနားေထာင္စဥ္ မတ္တပ္မရပ္ရ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အစၥလာမ္သာသနာ ေရးရာေကာင္စီရဲ႕ အမႈေဆာင္အဖြဲ႕မွာ မပါဝင္ရ”လို႔ အျပင္းအထန္ေတာင္းဆိုလာတဲ့အခါ ဆရာႀကီးက နားလည္ေအာင္ ေျပာၿပီး အေျခအေနကို ထိန္းသိမ္းကာ ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့ရပါတယ္။

    ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရက စစ္မႈထမ္းဖို႔ ဥပေဒထုတ္ျပန္ရန္ စီစဥ္လာတဲ့အခါမွာလည္း ဆရာႀကီးနဲ႔အိုလမာအဖြဲ႕ဝင္တခ်ဳိ႕ သေဘာထားအျမင္ မတူညီကြဲလြဲခဲ့ၾကျပန္တယ္။ အိုလမာအဖြဲ႕မွပုဂၢိဳလ္တခ်ိဳ႕က “စစ္မႈထမ္းဥပေဒမွာ တာဝန္ခံေမာ္လဝီဆပ္ ေတြနဲ႔ အိမ္တြင္းပုန္း မြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသမီးေတြ မပါဝင္ရ”လို႔ဆိုၾကတယ္။ ဆရာႀကီးက “တိုင္းျပည္အေရးျဖစ္လို႔ ေမာ္လဝီဆပ္နဲ႔ ဗလီဆရာေတြဟာ စစ္တပ္မွာေရွ႕ဆံုးကပါဝင္ရမယ္။ အိမ္တြင္းပုန္း မြတ္စ္လင္မ္အမ်ိဳးသမီးေတြ စစ္ပညာသင္ၾကားေပးမႈအတြက္ သီးသန္႔အစီအစဥ္နဲ႔ ျပဳလုပ္ေပးရမယ္” လို႔ဆိုပါတယ္။

    ဒီလိုနဲ႔ ျမန္မာမဆန္ခ်င္ၾကတဲ့ အိုလမာအဖြဲ႕နဲ႔ သေဘာထားအျမင္ တေျဖးေျဖးကြဲလြဲလာလိုက္တာ ပညတ္ေတာ္ (၁၀)ပါး ေခၚ အေမရိကန္႐ုပ္ရွင္ကားနဲ႔စပ္လ်ဥ္းၿပီး ဝိဝါဒကြဲၾကရင္းက လမ္းဆံုးသုိ႔ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဆက္လက္ၿပီး လက္တြဲ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ၊ အိုလမာအဖြဲ႕တြင္းမွ ျမန္မာဆန္တဲ့ အမႈေဆာင္လူႀကီးတခ်ိဳ႕တို႔ဟာလည္း ဆရာႀကီး ဃာဇီနဲ႔ အတူ (၂၁-၂-၁၉၅၉) ေန႔ကစၿပီး အိုလမာကေန အၿပီးတိုင္ လမ္းခြဲႏႈုတ္ထြက္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။

    ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဟာ သာသနာ့ပညာေရးကို အထူးစိတ္ဝင္စားၿပီး မိမိရဲ႕ ဘ၀တစ္သက္တာလုပ္ငန္း တစ္ခုလို႔ သတ္မွတ္ထားသူျဖစ္သလို၊၁၉၅၀-ခုႏွစ္မွာ (Islamic Society of Burma)ကို မစၥတာ အဟ္မဒ္အီဗရာဟင္မ္ (ဥကၠ႒) MA. ရရွွီးဒ္က (အတြင္းေရးမွဴး)အျဖစ္ ဦးေဆာင္ဖြဲ႕စည္းၿပီး ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ကို တာဝန္ခံ စာေပဘာသာျပန္မွဴး အျဖစ္ တာဝန္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ ဦးေဆာင္ၿပီး ၁၉၅၀-ခု၊ ႏုိဝင္ဘာလ (၁)ရက္ေန႔က စၿပီး က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ကို ျမန္မာဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုခဲ့ပါတယ္။

    ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဟာ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ကို ဦးေဆာင္ဘာသာျပန္ဆိုခဲ့ရာ အေစာင္ (၁) မွ (၁၀)ထိ ပထမတြဲ။ အေစာင္ (၁၁) မွ (၂၀)ထိ ဒုတိယတြဲ နဲ႔ အေစာင္ (၂၁) မွ (၃၀)ထိ တတိယတြဲတုိ႔ကို ေမာင္လာနာ ကာရီ မပ္က္ဆူဒ္ အဟ္မဒ္ခန္းနဲ႔ တြဲဖက္ျပန္ဆိုခဲ့ၿပီး၊ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ရဲ႕အလင္းျပက်မ္း (သိဗ္ယာႏုုလ္ကုရ္အာန္) အေစာင္ (၁) မွ (၃၀)ထိ သဖ္စီရ္ စ-ဆံုးကို ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္တစ္ဦးတည္း ေရးသားခဲ့တာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး  ဆရာႀကီးအား “မုဖတ္စီီ႐ုလ္ကုရ္အာန္”လို႔ သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚခဲ့ပါတယ္။

    ႏိုင္ငံတကာ အစည္းအေဝးတခုတြင္ မေလးရွားဝန္ၾကီးခ်ဴပ္ မဟာသီမွ ႏႈတ္ဆက္ေနစဥ္

    ေနာက္ပိုင္းမွာ ဆရာႀကီးဟာ “ဗုခါရီက်မ္း” “မိရွ္ကာသ္က်မ္း”တို႔မွ အစ၊ လူငယ္လူရြယ္တို႔အတြက္ သင္ခန္းစာမ်ား ေရးသားျပဳစုထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးေရးသားျပဳစုခဲ့တဲ့ က်မ္းေပါင္း (၅၈)အုပ္ေက်ာ္ရွိၿပီး၊ ေဟာေျပာပြဲနဲ႔ သင္တန္းေတြလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ဝန္းလံုးမွာ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္  က်င္းပျပဳလုပ္ၿပီး ေဟာေျပာပို႔ခ်ခဲ့ပါေသးတယ္။

    ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ ေရးသားျပဳစုထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ စာအုပ္အခ်ဳိ႕ကို ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ႏွင့္တကြ ေဖာ္ျပရမယ္ ဆိုရင္ ကမာၻေက်ာ္ အာလင္မ္ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္တဲ့ “ေမာင္လာနာ ရွိဗ္လီႏုအ္မာနီ” ရဲ႕ “စီရတြန္နဗီ”က်မ္းႀကီးကို အတြဲ (၄)တြဲ ခြဲၿပီး ဘာသာျပန္ဆုိကာ “တမန္ေတာ္ျမတ္”လို႔ အမည္ေပး ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ စာမ်က္ႏွာ (၂၆၃)မ်က္ႏွာပါဝင္တဲ့ “တမန္ေတာ္ျမတ္”ပထမတြဲ ကို ၁၉၆၂-ခုႏွစ္တြင္ ျပန္ဆ္ုိခဲ့တယ္။ ၁၉၆၄-ခုႏွစ္ထုတ္ “ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းအတြဲ (၉)တြင္ စာမ်က္ႏွာ (၁၃၂)မွ (၁၃၅)ထိ တမန္ေတာ္ျမတ္အေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေရးသားသူမွာ ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ ဟာရွင္မ္ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ စာသင္သားလူငယ္ေတြအတြက္လည္း “တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္”ဆိုတဲ့အမည္နဲ႔ စာအုပ္ငယ္တစ္အုပ္ (၁၉၆၇)ခုႏွစ္မွာ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ စာမ်က္ႏွာ(၂၂၄)မ်က္ႏွာပါတဲ့ “တမန္ေတာ္ျမတ္” ဒုတိယတြဲကို (၁၉၇၂)ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး၊ စာမ်က္ႏွာ(၂၅၁)မ်က္ႏွာပါတဲ့့ “တမန္ေတာ္ျမတ္” တတိယတြဲကို (၁၉၇၈)ခုႏွစ္၊ စာမ်က္ႏွာ (၂၇၈)မ်က္ႏွာပါတဲ့ “တမန္ေတာ္ျမတ္” စတုတၳတြဲကို (၁၉၈၈)ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ ဟာရွင္မ္ ျပန္ဆိုၿပီး မထုတ္ေဝျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာမ်က္ႏွာ (၂၃၃၃)မ်က္ႏွာပါရွိတဲ့ “တမန္ေတာ္ျမတ္” ပဥၥမတြဲကို အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီ ႒ာနခ်ဳပ္က တာဝန္ယူၿပီး ၂၀၀၉-ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ တဖန္ ဗုခါရီက်မ္းျမတ္(ဘာသာျပန္)ကို ၁၉၈၈-ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၃)ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ေဝခဲ့ၿပီးေနာက္ ဗုခါရီက်မ္းဘာသာျပန္ဒုတိယတြဲကိုထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ ဗုခါရီက်မ္းဘာသာျပန္ တတိယတြဲ ကိုေတာ့ ၁၉၉၂-ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ(၂၃)ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ “အစၥလာမ့္ေၾကးမံု” အရဗီသင္ခန္းစာ၊ အစၥလာမ့္သင္ခန္းစာ စတဲ့စာအုပ္မ်ားစြာကိုလည္း ေရးသားျပဳစုထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။

    ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ရဲ႕ခံယူခ်က္နဲ႔အေတြးအေခၚမွာ အစၥလာမ္သာသနာဟာ ကမာၻ႕သာသနာတစ္ခု ျဖစ္တယ္။ ဒါ႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္သာသနာရဲ႕ အဆံုးအမမ်ားေတြဟာလည္း ကမာၻ႕လူသားတိုင္းအတြက္၊ ကမာၻ႕လူမ်ိဳးရွိရာ ေဒသတိုင္းနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္တဲ့ အဆံုးအမေတြသာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနရာေဒသတိုင္းမွာ အစၥလာမ္သာသနာကို လက္ခံက်င့္သံုးႏုိင္ရမယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕အေတြးအေခၚႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေအာက္မွာဥပမာအေနနဲ႔ ေဖာ္ျပထားတဲ့အခ်က္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ရွင္းလင္းစြာ သိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

    အိႏိၵယႏုိင္ငံ၊ စဟာရန္ပူရ္ေက်ာင္းမွာ သာသနာပညာရပ္ေတြ သင္ယူေနစဥ္အခါက အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ တခ်ိဳ႕ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အယူအဆေတြဟာ ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ရဲ႕အေတြးအေခၚနဲ႔ အေတာ္မ်ားမ်ား ဆန္႔က်င္ပဋိပကၡျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဆရာႀကီးနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ဟာ က်န္းမာေရးလုိက္စားသူေတြျဖစ္ၾကတဲ့အေလ်ာက္ ေဘာလံုးကစားျခင္း၊ ျခင္းခတ္ျခင္းေတြမွာ ဝါသနာထံုၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းဥပေဒက ဒူးမေပၚရ ဆိုတဲ့ဥပေဒေတြရွိတဲ့အတြက္ အခက္အခဲနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ၾကရ ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဆရာႀကီးတို႔က ေဘာင္းဘီရွည္ဝတ္ၿပီး ကစားခဲ့ၾကရတယ္လို႔သိရပါတယ္။ ဆရာႀကီး ပါဝင္တဲ့ စဟာရန္ပူရ္ၿမိဳ႕က ေဘာလံုးအသင္းဟာ ေဒလီၿမိဳ႕ထိ တက္ေရာက္ကန္ကာ ေအာင္ပန္းဆြတ္ခူးႏုိင္ခဲ့တယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။ ေက်ာင္းက ေဘာလံုးကစားတာကို ခြင့္မျပဳေပမယ့္ ဆရာႀကီးတို႔သူငယ္ခ်င္း တစ္သိုက္ဟာ ေက်ာင္းတြင္းမွာ ေက်ာင္း ဥပေဒကို လိုက္နာၿပီး ေက်ာင္းျပင္ပမွာဆိုရင္ မိမိမွန္တယ္လို႔ ထင္တာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္က်င့္သံုးတတ္သူျဖစ္တယ္။ ဒါကလည္းပဲ ဆရာႀကီးရဲ႕အေတြးအေခၚ ပံုရိပ္၊ ခံယူခ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

    ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ရဲ႕ဘာသာေရးအေပၚထားရွိတဲ့အေတြးအေခၚနဲ႔စပ္လ်ဥ္းၿပီး တင္ျပရမယ္ဆုိရင္ ဘာသာေရးမွာ အယူသီးမႈ၊ အစြန္းေရာက္မႈေတြကိုလက္မခံသလို၊ အေသးအဖြဲအဆံုးအမေတြ မလိုက္နာမႈေၾကာင့္ ႀကီးမားတဲ့့ ကြဲလြဲမႈေတြ၊ ကြဲၿပဲမႈေတြျဖစ္ေပၚတာကိုလည္း မႏွစ္သက္သူျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔တင္ျပရရင္….

    တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕လမ္းစဥ္ကိုလိုက္နာရမယ္ဆိုတဲ့ေဆာင္ပုဒ္ကိုအသံုးျပဳၿပီး အသိပညာအားနည္းလို႔ျဖစ္ျဖစ္၊ သိလွ်က္နဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ တခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြက ဆြလာသ္ဝတ္ျပဳရင္ အက်ႌကိုလံုခ်ည္ရဲ႕အျပင္ထုတ္ထားရမယ္လို႔ ဇြတ္အတင္းေျပာေလ့ရွိၾကတယ္။ အဲဒီလိုမဟုတ္ရင္ ဆြလာသ္ဝတ္ျပဳမႈ မပိုင္လို႔ ထိုသူတို႔ေျပာဆိုေလ့ရွိၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕အေၾကာင္းျပခ်က္က အက်ႌအျပင္ထုတ္ ၀တ္တာကို စြႏၷသ္ျဖစ္တယ္ လို႔ဆုိၾကတယ္ ။ အဲဒီလိုပဲ မ်က္စိမွာ စူရ္မာဆြဲတာကိုလည္း စြႏၷသ္လို႔ဆုိၾကတယ္။ စူရ္မာဆြဲတဲ့သူ ဆြဲတာကို မေျပာလိုေပမယ့္ မဆြဲတဲ့သူေတြကို အျပစ္ရွိသေယာင္၊ အျပစ္ျဖစ္သေယာင္ ေျပာဆုိေနၾကတာေတြကိုေတာ့ ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္က မလိုလားခဲ့ပါဘူး။ လုံခ်ည္၀တ္တာ၊ ေဘာင္းဘီ၀တ္တာနဲ႔ပတ္သက္ရင္လည္း ဆရာႀကီးက အဓိက ျပႆနာမဟုတ္ဘူးလို႔ ခံယူတယ္။ တမန္ေတာ္ျမတ္က လုံခ်ည္ကြင္း၀တ္ေလ့ရွိေပမယ့္ ေဘာင္းဘီကို လာျပတဲ့အခါမွာလည္း ေဘာင္းဘီ လည္းေကာင္းပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးေၾကာင္း ဆရာႀကီးက အေထာက္အထားျပေျပာခဲ့ပါတယ္။

    အဲဒီလို သာသနာအတြက္ တိုက္႐ိုုက္အေရးမႀကီးဘဲ အေသးအဖြဲကိစၥေတြကို အေရးတႀကီးျပဳလုပ္ၿပီး အျငင္းအခုံမျပဳလုပ္ၾကဖို႔နဲ႔ အေသးအဖြဲေတြ အျငင္းအခုံ လုပ္ၾကရင္း အခ်င္းခ်င္း စည္းလုံးညီညြတ္မႈပ်က္ျပားမွာကို မလိုလား သလို၊  သာသနာရဲ႕အေရးႀကီးတဲ့ အဆံုးအမေတြ တျဖည္းျဖည္းတိမ္ျမဳပ္လာၿပီး မြတ္စလင္မ္တို႔ အ႐ံႈးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၾကရမွာကိုလည္း အစိုးရိမ္ႀကီး၊ ေသာကႀကီး လြန္းသူျဖစ္တယ္။ အဲဒီလိုအေသးအဖြဲကိစၥေလးေတြမွာ ဝိဝါဒ မတူညီမႈေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္းစိတ္ဝမ္း ကြဲမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာမွာကိုလည္း ဆရာႀကီးဟာ လုံး၀မလိုလားသူျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို သာသနာအတြက္အက်ိဳးယုတ္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာရတာဟာ အသိပညာနည္းျခင္း၊ အေတြးအေခၚမမွန္ကန္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကရတယ္ဆိုတာကို အယူသည္း အစြန္းေရာက္သူေတြ သိႏိုင္စြမ္း၊ ျမင္ႏုိင္စြမ္းမရွိလို႔သာျဖစ္ရတာလို႔ ဆရာႀကီးက ယူဆထားသူျဖစ္တယ္။ (စာရွည္မည္စိုးလို႔သာ ဆရာႀကီးရဲ႕ အေတြးအေခၚနဲ ႔စပ္လ်ဥ္းတဲ့ တစ္စိတ္တစ္ေဒသကိုသာ ေဖာ္ျပလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။)

    ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဟာ  အိႏၵိယႏုိင္ငံမွ ၁၉၃၉-ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး ရမည္းသင္းခ႐ိုင္၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ရင္းေတာ္ရြာႀကီးမွာ မဒီနသြလ္အိုလူမ္အမည္ရွိတဲ့  ဘာသာေရးစာသင္ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းကို တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ၿပီး ဂ်ပန္ေခတ္ကုန္ဆံုးသည္အထိ ေက်ာင္းသား(၅၀)ေက်ာ္တို႔ကို သာသနာေရး ပညာရပ္ ေတြ သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့ပါတယ္။ B.I.A ေခတ္မွာ ရမည္းသင္းခ႐ိုင္ B.I.A အတြက္ လွည့္လည္တရားေဟာေပးခဲ့ရာ ဂ်ပန္တပ္ေတြ ဆုတ္ခြာခ်ိန္မွာေတာ့ ဂ်ပန္ေတြက ဆရာႀကီးကို မသကၤာျဖစ္ၿပီး (၉)ရက္တိုင္တိုင္ အစာေရစာမဲ့ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းခံခဲ့ရၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ သတ္ဖို႔ လာသူေတြကို လွည့္ျဖား၍ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရပါတယ္။

    ၁၉၄၅-ခုႏွစ္မွာ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕မွာ စတင္တည္ေထာင္တဲ့ “ဗမာမြတ္စ္လင္မ္ကြန္ဂရက္” (ဗ.မ.က)အဖြဲ႕ရဲ႕ ဗဟိုအလုပ္ အမႈေဆာင္အဖြဲ႕မွာ ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ကို သာသနာေရးရာ တာဝန္ခံအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ တစ္ဖန္ ၁၉၄၆-ခုႏွစ္မွာ “ဗမာမြတ္စ္လင္မ္ ကြန္ဂရက္”(ဗ.မ.က)အဖြဲ႕ကႀကီးမွဴးၿပီး “ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ဗမာမြတ္စလင္မ္အိုလမာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္” ကို ဖြဲ႕စည္းတဲ့အခါမွာေတာ့ ဆရာႀကီးဟာ အဲဒီအဖြဲ႕မွာ ပထမဆံုးဥကၠ႒အျဖစ္ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။

    ေနာက္ပိုင္း စစ္ၿပီးေခတ္မွာ မႏၱေလးၿမိဳ႕က ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြရဲ႕ ဖိတ္ေခၚခ်က္အရ ေမာင္လာနာ ဂိုလာမ္ အလီရွာဟ္ စစ္တန္း ေမာ္လဝီဆပ္ႀကီးရဲ႕ “မဒ္ရဆာ မုဟမၼဒီယဟ္” အရဗီသိပၸံေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းအုပ္အျဖစ္ (၄)ႏွစ္ေလာက္ တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါေသးတယ္။

    ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဟာ  အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီမွာ ပထမ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၊ ေနာက္ ဒုတိယဥကၠ႒ အျဖစ္ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ၿပီး (၁၉၆၀)ခုႏွစ္မွာ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီရဲ႕ဥကၠ႒ႀကီးအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေခတ္္ကာလက အစၥလာမ္ သာသနာေရးရာေကာင္စီရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြမွာ အခက္အခဲေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔ ႀကံဳဆံုခဲ့ရေပမယ့္ ဆရာႀကီးက အဲဒီအခက္အခဲေတြကို သီးခံျခင္း၊ စိတ္ရွည္ျခင္း၊ ဇြဲလံု႔လတို႔နဲ႔ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ဖို႔ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီကို ကၽြမ္းက်င္လိမၼာ ပါးနပ္စြာ ပဲ့ကုိင္ထိန္းသိမ္းလာခဲ့တဲ့ ဥကၠ႒ႀကီးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းကလည္း ဆရာႀကီးက မိမိကုိယ္မိမိ ဥကၠ႒လို႔ ခြဲျခားစိတ္သေဘာမထားဘဲ ေဆာင္ရြက္ဖြယ္ရာကိစၥ မွန္သမွ် တို႔ကို အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ဝင္အားလံုးတို႔နဲ႔ပူးေပါင္းၿပီး၊ စည္းစည္းလုံးလုံး ညီညီညာညာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဆရာႀကီးရဲ႕ေပးဆပ္မႈ တစ္စိတ္ တစ္ေဒသပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

    ႏိုင္ငံေတာ္ကလည္း ဆရာႀကီးကို ဂုဏ္ေပးေလးစား တန္ဖိုးထားဆက္ဆံမႈေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးအေပၚထားရွိတဲ့ သေဘာထား အျမင္ကိုတင္ျပရရင္ ၁၉၆၂-ခုႏွစ္၊ ဇႏၷ၀ါရီလ(၄)ရက္ (လြတ္လပ္ေရးေန႔)မွာ ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ကို ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတရဲ႕အတြင္း၀န္- ဦးသာထက္ ကိုယ္တိုင္လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး “သီရိပ်ံခ်ီ”ဘြဲ႕ ခ်ီးျမွင့္အပ္ႏွင္းခဲ့ပါတယ္။

    ဆရာႀကီး ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဟာ ႏိုင္ငံအက်ဳိး၊ ႏိုင္ငံသားတို႔အက်ဳိး၊ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအက်ဳိးတို႔ကို စြမ္းစြမ္းတမံ သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ရင္း ၁၉၉၃-ခုႏွစ္၊ဧၿပီလ(၁၄)ရက္၊ တနလၤာေန႔မွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အမိန္႔ေတာ္ခံယူသြား ခဲ့ရာ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ျပည္ေထာင္စုသား ႏိုင္ငံသား တိုင္းရင္းသား အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္ ျမန္မာ မြတ္စလင္မ္တို႔အဖို႔ ေဖာ္ မျပႏုိင္တဲ့ ဆံုး႐ံႈးမႈႀကီး တစ္ရပ္ျဖစ္ရပါေၾကာင္း၊ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ မီး႐ႈးတန္ေဆာင္ အလင္းေရာင္ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ ရသလို ခံစားရပါေၾကာင္း ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ဆရာႀကီး “သီရိပ်ံခ်ီ အလ္ဟာဂ်္ မုဖတ္စီ႐ုလ္ ကုရ္အာန္ အလႅာမဟ္ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္” ရဲ႕ ရာျပည့္အမွတ္တရေအာက္ေမ့ဖြယ္အျဖစ္ ဂုဏ္ျပဳတင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

    အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံေတာ္မွ “သီရိပ်ံခ်ီ အလ္ဟာဂ်္ မုဖတ္စီ႐ုလ္ ကုရ္အာန္ အလႅာမဟ္ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္”အား ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုမွာ ျမင့္မားတဲ့အဆင့္အတန္းခ်ီးျမွင့္ပါေစေၾကာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေတာင္းဆုဒုအာျပဳရင္း ဆရာႀကီးလို ကိုယ္က်ဳိးမဖက္ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္တိုင္ ႏိုင္ငံအက်ဳိး၊ ႏိုင္ငံသားတို႔အက်ဳိး၊ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအက်ဳိးတို႔ကို သယ္ပိုးသြားခဲ့တဲ့ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးကို ေနာင္လာေနာက္သားမ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား အတုယူအားက်ၿပီး၊ လူသားအက်ုိးျပဳ ပုဂၢိဳလ္မြန္ေတြ ေပၚထြန္းႏိုင္ပါေစေၾကာင္းေမွ်ာ္လင့္လွ်က္…….

     

    ကိုးကား။

    – “တမန္ေတာ္ျမတ္” ပထမအတြဲ ဗိုလ္မွဴးဘရွင္၏ နိဒါန္းပါ အခ်က္အလက္မ်ား။

    –  မႏၱေလးၿမိဳ႕လံုးဆုိင္ရာ မဟာတမန္ေတာ္ေန႔အခမ္းအနားက်င္းပေရးေကာ္မတီမွ ထုတ္ေဝေသာ(၇၅)ႏွစ္ေျမာက္ စိန္ရတုမဂၢဇင္း။

    – ယခုေဆာင္းပါးအတြက္ အစစအရာရာကူညီေပးခဲ့ေသာ ဆရာေမာင္သစၥာ(ဒႆန)အား အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း

    မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။

    ​Photo Thida Htay (Faridah)

    မင္းမ်ဳိး၀င္း|ရန္ကုန္တကၠသိုလ္|