News @ M-Media

Author: M-Media

  • ၄ ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးအသတ္ခံရမႈ ေနာက္ဆက္တြဲ ေပါင္းေခါင္းမွ ခရစ္ယာန္ သီလရွင္ေက်ာင္း ဖ်က္ဆီးခံရ

    ၄ ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးအသတ္ခံရမႈ ေနာက္ဆက္တြဲ ေပါင္းေခါင္းမွ ခရစ္ယာန္ သီလရွင္ေက်ာင္း ဖ်က္ဆီးခံရ

    စက္တင္ဘာ ၂၉၊၂၀၁၅
    M-Media
    မိုးစက္
    12086771_1656872227894983_953555530_n
    ျပည္။    ။ ပဲခူးတိုင္း ေပါက္ေခါင္းၿမိဳ႔နယ္ ပဲခူးရိုးမေတာင္ေပၚမွ ေညာင္၀န္းေက်းရြာမွာ (၄)ႏွစ္အရြယ္ ဇြန္ပြင့္ျဖဴ (ခ) မမာဒီးနား အသတ္ခံရတဲ့ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ျပိး မေက်နပ္တဲ့ လူအုပ္စုက ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ သီလရွင္ေက်ာင္းကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကေၾကာငး္းသိရတယ္။

    ခရစ္ယာန္ သီလရွင္ေက်ာင္းကို ပံုမွန္သြားေရာက္ေလ့ရိွတဲ့ ဇြန္ပြင့္ျဖဴ စက္တင္ဘာ ၂၄ ရက္ေန႔က အိမ္သို႔ ျပန္မေရာက္ဘဲ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ျပီး ၄ ရက္အၾကာမွ သီလရွင္ေက်ာငး္ဝင္းအတြင္းက ခ်ံဳပုတ္မွာ အေလာင္းကို ေတြ႔ရိွခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

    အဆိုပါလူသတ္မႈကို  ယင္းေက်ာင္းသ႔ို မၾကာေသးခင္ ကေရာက္ရွိလာတဲ႔  ေမာင္သက္ပိုင္ဦး (၁၄) ႏွစ္ မွ က်ဴးလြန္ခဲ့တာျဖစ္ျပီး ၄င္းအား HIV ကူးစက္ေန႔သည့္ မိသားစုမွ ေရာဂါမကူးေစရန္NGO အဖြဲ႔တဖြဲ႔ က ခရစ္ယာန္သီလရွင္ေက်ာင္းသို႔ လာေရာက္အပ္ႏွံခဲ့တာ ျဖစ္ေၾကာင္းသိရိွရပါတယ္။

    ေမာင္သက္ပိုင္ဦးက ဇြန္ပြင့္ျဖဴ မွ သူ႔ဆံပင္ကိုစြဲလို႔ ဆိုၿပီး ခဲ နဲ႔ထုသတ္လိုက္တာ လို႔ ရဲစခန္းမွာ ေဖ်ာင္႔ခ်က္ေပးခဲ့တာလို႔ သိပါတယ္။

    အဆိုပါ လူသတ္မႈႏွင့္ဆက္လ်ဥ္းျပီး စက္တင္ဘာ ၂၇ ရက္မွာ ယင္း ေက်းရြာေဒသခံ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ အျခားေက်းရြာမ်ားမွ လူအုပ္စုမွ ေက်ာင္းအတြင္းရွိ ပရိေဘာဂပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အသံုးအေဆာင္မ်ား၊ သီလရွင္မ်ား၏ အိပ္ခန္းေဆာင္မ်ား၊ ကေလးမ်ား ထားရွိရာ အေဆာင္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။

    ၿပည္ခရိုင္ရဲတပ္ဖြဲ႔မႈး ၿပည္ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးတို႔က ဦးေဆာင္ၿပီး ေဒသခံမ်ားကို လာေရာက္ေၿဖရွင္းေပးခဲ့ၾကၿပီး တရားခံကိုလည္း ကေလးသူငယ္ ဥပေဒအရ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ထားၿပီး ၿပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၃၀၂အရ အမႈဖြင့္ စစ္ေဆး ေဆာင္ရြက္ ထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

    ဓါတ္ပံုမ်ားကို -Anyan Tun  FB မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

    12071710_1656872527894953_748712583_n 12081612_1656872424561630_1481009178_n 12053124_1656872397894966_185336076_n 12048813_1656872367894969_1962267823_n 12048693_1656872334561639_1758562107_n 12084167_1656872314561641_538844330_n 12067295_1656872407894965_759650765_n 12077206_1656872344561638_307652435_n

  • ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေလးေပါ့

    ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေလးေပါ့

    စက္တင္ဘာ ၂၉ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    ႏွင္းဆီခင္ေရးသည္။
    be happy
    ေျပာစရာလိုမယ္ေတာင္ မထင္ပါဘူး။ ေလာကမွာေပ်ာ္ခ်င္ၾကသူေတြခ်ည္းေပါ့။ စိတ္ညစ္စိတ္ရႈပ္ၿပီး မႈိင္ႏုိင္ေနခ်င္သူလို႔လည္း မရွိတန္ေကာင္းပါဘူး။ ဘဝရဲ႕ေန႔သစ္တိုင္းကို အေပ်ာ္ေလးေတြႏွင့္ခ်ည္းျပည့္ေနေစခ်င္တာ လူတိုင္းရဲ႕ ဆႏၵလို႔ဆိုရမွာပါ။

    ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔ဘဝမွာေတာ့ အတြန္းအတိုက္၊ အတိုးအႏွက္ေတြကို ကံၾကမၼာဆိုတာႀကီးက ျဖန္႔ေဝေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေပ်ာ္ခ်င္တိုင္းေပ်ာ္ လို႔မွ မရတာလို႔ လူငယ္ အမ်ားစုက ယူဆထားၾကတယ္။ မွန္ပါတယ္၊ အခ်ိန္ျပည့္ တက္ၾကြ ေပ်ာ္ရႊင္ေနသူလို႔ ဘဝမွာမရွိႏိုင္ဘူးဆိုေပမယ့္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၾကည္ႏူးေပ်ာ္႐ႊင္ေနေအာင္ လုပ္ယူလို႔ေတာ့ရတယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြက ဆိုမိန္႔ၾကတယ္။ ေလာကဓံရဲ႕အထိုးအႏွက္ကို ဥာဏ္ပါပါ တြန္းလွန္ရင္း လြတ္ေျမာက္မႈကို ႀကိဳးပမ္းႏုိင္တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ အရွိန္မပ်က္လည္ပတ္ေနတဲ့ ကမာၻႀကီးကို ဟန္ခ်က္ေနရာကေန ေရႊ႔ပစ္လိုက္ႏုိင္တယ္လို႔ သိပံပညာရွင္တစ္ခုရဲ႕ၾကံဳးဝါးသံဟာ လက္ေတြ႔ျဖစ္လာႏုိင္ မျဖစ္ႏုိင္ဆိုတာထက္၊ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕အညွာကို ကိုင္လႈပ္ၿပီး ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္တာကေတာ့ သူမ်ားမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲဆိုတာေတာ့ ယံုထားလိုက္ပါ။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုပံုစံႏွင့္မ်ား ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ပါလိမ့္လို႔ ေတြးစရာရွိလာမွာ ေသခ်ာတယ္။

    အေျဖကေတာ့ လြယ္လြယ္ရွင္းရွင္းေလးပါ။ မွန္မွန္ကန္ကန္ေတြးေတာဆင္ျခင္ျခင္းပဲေပါ့။ ကိုယ့္ဘဝ အတြက္ ျဖစ္သင့္တာ၊ ျဖစ္ႏုိင္တာ ျဖစ္ေခ်ရွိတာေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ႏွင့္ ဦးဆံုးေတြးေခၚဖို႔လိုတယ္။ ၿပီးမွ တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ တိုးျမွင့္တက္လွမ္းသင့္တယ္။ ဘယ္လိုႀကိဳးစား ႀကိဳးစားဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးဆုိတဲ့ အပ်က္အေတြးေတြးတာ မ်ိဳးကိုေတာ့ ေရွာင္မွ။ ဘာမွမလုပ္ဘဲ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ထိုင္ငိုင္ေနၿပီး စိတ္ဓါတ္ က်ေနတာဟာ ေန႔စဥ္ ဘဝကိုေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ကန္႔လန္႔ထိုက္ေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ။

    ေကာင္းၿပီ။ သင့္ေတာ္မွန္ကန္တဲ့အေတြးေတြနဲ႔ ဘဝကိုအသစ္စတင္ၿပီး ႀကိဳးပမ္းမယ္လို႔ေတာ့ ရည္ရြယ္ရင္ေပါ့။ လူငယ္ဘဝ စိတ္ျမန္လက္ျမန္ ရွိတယ္။ အီေလးဆြဲၿပီး ထိုင္ေစာင့္ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေရတြင္းတူးၿပီးၿပီဆိုတာနဲ႔ ေရၾကည္ေရသန္႔ကို တစ္ဝႀကီးေသာက္ပစ္ လိုက္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးကိုေတာ့ ထိန္းရမွာျဖစ္တယ္။ သူမ်ားတကာ အျမင့္ႀကီးကို လွမ္းတက္ခ်င္သူဟာ သူမ်ားတကာ အိပ္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အနားယူေနတုန္းမွာ ဝိရီယရွိရွိ ႀကိဳးစားတတ္ၾကတာကိုလည္း ေမ့မထားသင့္ဘူး။

    တစ္ခုရွိတာက ဇြဲရွိျခင္းရဲ႕တစ္ဆက္တည္း အေနႏွင့္ စိတ္ရွည္ၾကံ့ခိုင္ျခင္းဆိုတာက ကပ္ၿပီးပါေနသင့္တာမ်ိဳး။ ဆိုလိုတာက ကိုယ့္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ျပည့္မွီၿပီး ေနေပ်ာ္တဲ့ ဘဝေလးကိုပုိင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ ေန႔မအား ညမနားႀကိဳးစားၿပီး နားခ်ိန္အားခ်ိန္ဆိုတာ လံုးဝမရွိသင့္ဘူးလို႔ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး။ တစ္စိုက္မတ္မတ္ႀကိဳးစားျခင္းဆိုတာမွာ စိတ္ေရာလူပါေျဖေလွ်ာ့ အနားယူေပးျခင္းဆိုတာ မျဖစ္မေန လုိအပ္ခ်က္တစ္ခု။ဘဝမွာခက္ခဲ ပင္ပန္းမႈေတြနဲ႔ခ်ည္း ရုန္းကန္မွေအာင္ျမင္မႈကို ရႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့ သီအိုရီကို အရုိးစြဲကိုင္ မထားသင့္ပါဘူး။ စိတ္ၾကည္လင္ေပါ့ပါးမႈ အျပည့္ႏွင့္ နားခ်ိန္၊ အားခ်ိန္၊ အလုပ္ႀကိဴးစားခ်ိန္ဆိုတာေတြကို ဟန္ခ်က္ညီညီရွိဖို႕ကသာ အေရးႀကီးဆံုးပါ။

    ေယဘုယ် သေဘာေျပာရရင္ ကုိယ့္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ကို အာရုံစူးစိုက္ၿပီး စိတ္ဖိစီး တင္းက်ပ္မႈေတြကုိဖယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလွ်ာ့ႏုိင္ သေလာက္ေလွ်ာ့ခ်၊ အပ်က္အေတြးေတြဝင္ မလာေအာင္တားဆီး၊ ဒါေတြဟာ မျဖစ္မေနေဆာင္ရြက္သင့္တဲ့ အခ်က္ေတြပါ။ ေလာကဓံ ဆိုတာကေတာ့ သူရဲ႕လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ တာဝန္တစ္ခုအေနနဲ႔ တိုက္ခိုက္ထိုးႏွက္ေနမွာပဲ။ ကိုယ္ကသာ ျဖစ္ သင့္တာ၊ ျဖစ္ခ်င္တာႏွင့္ ျဖစ္လာႏုိင္တာေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ေတြးဆတတ္ဖို႔လိုတယ္။ ၿပီးေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ အိမ္မက္ခ်ည္းမက္ေနတာထက္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နႈးစရာေကာင္းတဲ့ ေရႊေရာင္ေန႔သစ္ေတြကို တကယ္ပဲ ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး လက္ေတြ႔ဆန္ဆန္အလုပ္ႏွင့္ သက္ေသျပရမွာပါ။

    ဘဝမွာေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေပါ့။ ကိုယ္ေမွ်ာ္မွန္းထားတာ တစ္စံုတစ္ရာရွိတယ္။ ေတြးေတာၾကံဆၿပီး ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာသိပ္ၿပီး မယံုရဲသလိုျဖစ္ေနတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဆန္းစစ္ဖို႔လိုလာၿပီ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ငယ္ဘဝမွာ မိဘ (အထူးသျဖင့္ ဘိုးဘြားေတြက) စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ ဟန္႔တားခဲ့တာေတြ မ်ားတာပဲျဖစ္ျဖစ္ “ဟိုမလုပ္နဲ႔” “ဒါလုပ္ပါလား” ေတြႏွင့္ တရစပ္ၾကားနာၿပီး ႀကီးျပင္းလာရသူေတြမွာ ေဝခြဲမရ၊ မေရမရာစိတ္ေတြျဖစ္ေလ့ရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ကုိ ျပည့္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ စိတ္ကူးတိုင္းျဖစ္ပါ့မလားဆိုၿပီး တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ျဖစ္ေနျပန္ေရာ။ အဲဒီအက်င့္ကို အရင္ဆံုးေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔ကလည္း သူမ်ားအကူအညီယူစရာမလိုပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္ကပဲ စိတ္ဓာ္ႏွင့္အျမင္ကိုေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္တာပါ။ ဒါဟာကိုယ့္ဘဝအတြက္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ၿပီး ၾကည္ႏႈးစရာေန႔ရက္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္လာႏုိင္တ့ဲ အခြင့္အေကာင္းတစ္ရပ္လို႔ပဲလို႔ အေသအခ်ာ သေဘာေပါက္ လက္ခံလိုက္ရင္ ကိုယ့္စိတ္ဓာတ္ကိုအေျခခံဖို႔ အဲဒီအခါ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီက ဘာအခြင့္အေရးေကာင္းေတြ၊ ဘာအကူအညီေတြမ်ား ရပါ့မလဲ၊ အဲဒါေတြရလာရင္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဘဝေလးတစ္ခု ရတန္ေကာင္းရဲ႕ဆိုတဲ့ အေတြးေတြရွိမလာႏုိင္ေတာ့ဘူး။

    လက္ေတြ႔ႀကိဳးစားမႈႏွင့္ တစ္ထပ္တည္းလုိက္ေနတာက သင့္ေတာ္မွန္ကန္တဲ့ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ ဆိုတာ ေမ့မထားပါႏွင့္။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ အတြက္ (စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲႏွင့္) ျဖစ္သင့္တာေတြကို တစ္ေန႔ခ်င္းျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္  ႀကိဳးစားသြားဖို႔ စိတ္ကူးမယ္ ဆိုရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ျမင္မႈ ဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕အေဝးႀကီးမွာ မဟုတ္။ လက္တစ္ကမ္းတင္ပါပဲ။ အေရးႀကီးတာက ခိုင္ခိုင္မာမာ ယံုၾကည္မႈရွိရမယ္။ အေတြးအေခၚမွန္ကန္ၿပီး တစ္စိုက္မတ္မတ္ ႀကိဳးစားဖို႔ပါပဲ။ ေကာက္ရိုးမီး အားထုတ္မႈမ်ိဳးကေတာ့ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ ေဝးသည္ထက္ေဝးေအာင္ တြန္းပို႔ေနမွာပါဆိုတဲ့အေၾကာင္း။

    ႏွင္းဆီခင္

  • ကေလးသူငယ္ ပညာေရး(သို႔) ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္

    ကေလးသူငယ္ ပညာေရး(သို႔) ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္

    စက္တင္ဘာ ၂၉ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media

    12913ibc1
    သဲေခ်ာင္းဒုကၡသည္စခန္းရိွ စာသင္ခန္း၌ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးႏွင့္အတူ စာသင္ၾကားေနေသာ မသူဇာမိုး (ယာဖက္)။ (ဓာတ္ပံု – UNICEF Myanmar)

    (၁) မႈန္ရီ အိပ္မက္
    ———————
    ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း သီးျခားဆန္ၿပီး အဆင္းရဲဆံုးေဒသမ်ားအနက္ လူသားခ်င္းစာနာမႈအကူအညီမ်ား ႏွင့္ ရည္ညႊန္းရန္ခက္ခဲသည့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအကူအညီမ်ား လိုအပ္ေနေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္လည္း ပါ၀င္္သည္။ ဆင္းရဲနိမ့္က်မႈႏႈန္း ျမင့္မားေနလ်က္မွပင္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လူမ်ဳိးေရးဘာသာေရးအၾကမ္းဖက္မႈ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ လူမႈစီးပြားအေျခအေနမွာ ဆင့္ကဲဆိုးရြားသြားျပန္သည္။

    ယခုႏွစ္ ဇူလိုင္ႏွင့္ၾသဂုတ္လ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ေရႀကီးမႈမ်ားက ဤျပႆနာမ်ားကို ပိုမို ယိမ္းထိုးသြားေစ၏။ ေျမြပူရာကင္းေမွာင့္ဆိုသလို ကာလရွည္ ခြဲျခားခံလူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရိွ ကေလးသူငယ္တို႔၏ ပညာေရးမွာလည္း ျပင္းထန္ေသာထိခိုက္မႈ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
    သူတို႔သည္ ခိုင္မာေသာ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံစီးပြားေရး မရိွၾက၊ ကမာၻ႕စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႕ WFP ၏ ေထာက္ပံ့မႈအေပၚ မွီခိုေနျခင္းျဖင့္ ဘ၀ဆက္ေနၾကရ၏။

    သူဇာသည္ သူမ၏ အတန္း၌ အထူးခၽြန္ဆံုး မိန္းကေလးျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ မရခဲ့ရွာေသာသူမ၏မိခင္ ဆံုးပါးသြားသျဖင့္ ေက်ာင္းဆက္ မတက္ႏိုင္ေတာ့။ ယခုေသာ္ သူမ၏ဖခင္ ဦးလွေက်ာ္ႏွင့္အတူ UNHCR ၏ ရြက္ဖ်င္တဲေဟာင္း၊ ၀ါး၊ သစ္တို႔ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ အိမ္ငယ္ေလးရိွ ဆင္၀င္ေလးေပၚထိုင္ေနၾကရ၏။ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္သလိုေဆာက္လုပ္ထားသည့္ အိမ္ငယ္မ်ား မနည္းလွေခ်။ မိုးလည္းရြာေနသလို အိမ္မ်ားအၾကား ေျမျပင္မွာလည္း စိုစြတ္ထိုင္းမႈိင္းသည့္ ရႊံ႕ဗြက္ျပင္ ျဖစ္လ်က္ရိွသည္။

    “ ကၽြန္မ ရြာထဲမွာ ပိုေနခ်င္တာေပါ့။ ေက်ာင္းနဲ႔နီးေတာ့ ေန႔စဥ္ ေက်ာင္းတက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အေဖက စက္ျပင္ ၀ပ္ေရွာ့ဆိုင္ဖြင့္ထားၿပီး ၀င္ေငြေကာင္းခဲ့တယ္။ အေမလည္း အသက္ရွင္ေနခဲ့ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဘ၀ သာသာယာယာ ရိွခဲ့ၾကပါတယ္ ” ဟု သူဇာက ေျပာျပသည္။
    သူမ၏ဖခင္ကလည္း “ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ စက္ျပင္ အလုပ္လုပ္ေနဆဲပါ။ တစ္ရက္ကို ၃-၄ ေထာင္ ၀င္ေငြရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနထိုင္ရပ္တည္ေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးစားရိတ္ အတြက္ မေလာက္ငပါဘူး။ ဆန္၊ ဆီ၊ ပဲေတြကို WFP ကေန မဆိုစေလာက္ေတာ့ ရေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာ လံုၿခံဳေပမယ့္ ေစ်းကိုေက်ာ္ၿပီး သြားလာခြင့္ မရၾကဘူး။ ေနရာေဟာင္းကို ျပန္ေရာက္ေနထိုင္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါတယ္ ” ဟူ၍ ရင္ဖြင့္ပါသည္။

    ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ သူဇာမွာ သူမ၏ပညာေရး လမ္းတစ္စ ပြင့္လာသည္။ UNICEF မွ ပံ့ပိုးၿပီး Lutherian World Federation မွ စီစဥ္ေသာ ဒုကၡသည္စခန္းတြင္း ယာယီ စာသင္ေဆာင္၌ တက္ေရာက္ သင္ၾကားရသည္။

    ျပင္ပတြင္ မိုးသည္းေနေသာ္ျငား စာသင္ေဆာင္ေလးအတြင္း၌ ေယာက္်ားေလးမ်ားက တစ္ဖက္ မိန္းကေလးမ်ား တစ္ျခမ္းစီထိုင္လ်က္ အာရံုစိုက္ၿပီး ကေလးငယ္မ်ား စာသင္ၾကားႏိုင္ၾကသည္။ သင္ပုန္းေပၚတြင္ ဆရာမ ေရးသားထားသည့္စာကို သူဇာႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားက စာသင္ေဆာင္ အျပင္ဖက္မွ ၾကားရသည္ အထိ သံၿပိဳင္ရြတ္ဆိုေနၾကသည္။

    12913ibc2
    ဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္မလွမ္းမကမ္းမွ မင္းကန္ေက်ာင္း၊ သတၱမတန္း၌ စာသင္ၾကားေနေသာ မလိႈင္လိႈင္ဦး (၀ဲဖက္)။ (ဓာတ္ပံု – UNICEF Myanmar)

    ထိုစာသင္ေဆာင္္၌ စာသင္ၾကားေနသူ ကေလးငယ္ ၁၁၅ ေယာက္ရွိသည္။ ယမန္ႏွစ္က အထူးခၽြန္ဆံုးေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ထိုစခန္းအနီးရိွ အစိုးရ အလယ္တန္းေက်ာင္းသစ္သို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့ၾကသည္။ သူဇာသည္လည္း ထိုသုိ႔ သြားခြင့္ရႏိုင္မည့္သူဟု သူမ၏ ဆရာက ေျပာသည္။

    “ ကေလးမေလးက စာေကာင္းေကာင္းလိုက္ႏိုင္တယ္။ ဒီကိုေရာက္လာၿပီးကတည္းက သူမရဲ႕ တိုးတက္မႈကို ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ သူမဟာ မိခင္ဘာသာစကား အျပင္ ရခိုင္စကားကိုလည္း ေျပာဆိုႏိုင္တယ္။ အခု ျမန္မာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာကို သင္ယူေနပါတယ္ ”။
    စာသင္ၾကားခြင့္ကို လက္လႊတ္ မခံေသာ သူဇာက “ မနက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္မ စာသြားသင္တယ္။ ေန႔လည္ခင္းမွာ စာေတြျပန္ဖတ္မွတ္ၿပီး အိမ္မႈကိစၥေတြကို ကူလုပ္ပါတယ္။ ဘာသာစကား သင္ၾကားမႈကို ႏွစ္သက္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာကို ေကာင္းေကာင္း ေရးႏိုင္ဖတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ဘ၀အတြက္ အလြန္အသံုး၀င္လာမွာပါ။ ကၽြန္မ ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါ WFP အတြက္ အလုပ္လုပ္ပါမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတုိ႔က လူေတြအတြက္ စားနပ္ရိကၡာ စီစဥ္ေပးကမ္းၾကလို႔ပါပဲ ” ဟု ေျပာျပၿပီး အနာဂတ္ ရည္မွန္းခ်က္ထားရိွေသာ္လည္း မိမိမွာ စခန္းထဲမွာပင္ ေနထိုင္သြား ရဖြယ္ရိွေနေၾကာင္း အားငယ္စြာ ေတြးထင္ေနပါ၏။

    12913ibc3
    စစ္ေတြၿမိဳ႕အနီး သဲေခ်ာင္းဒုကၡသည္စခန္း၌ ၂၀၁၅ စက္တင္ဘာ ၄ ရက္ေန႔က ဖခင္၊ ေမြးခ်င္း ေလးဦးႏွင့္ အတူေတြ႕ရသည့္ မသူဇာမိုး (၁၂ ႏွစ္)။ သူတို႔မိသားစုသည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ အေနာက္စံျပေက်းရြာမွ ထြက္ခြာခဲ့ရသည္။ (ဓာတ္ပံု – UNICEF Myanmar)

    (၂) ေျခဦးလွည့္ခြင့္
    ———————–
    ဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္ မေ၀းကြာလွေသာ ရြာတစ္ရြာတြင္ လိႈ္င္လိႈင္ဦး(၁၁ ႏွစ္)၏မိသားစုမွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ရုန္းကန္ေနထိုင္လ်က္ရိွသည္။ သူတို႔အသိုင္းအ၀ိုင္း၏ အေျခအေနသည္ ႏြမ္းပါးၿပီး ကေလးမ်ားျပား၏။ မိသားစုမ်ားမွာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ ခြင့္ကန္႔သတ္ခံထားရ၍ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ မ်ား မျပည့္စံုႏိုင္ၾက။

    လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္အနည္းငယ္က သူမ၏မိဘမ်ားသည္ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ား အျဖစ္ သြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္။ သူမႏွင့္ေမာင္ေလးျဖစ္သူအား ရန္ကုန္ရိွ ေဆြမ်ဳိးမ်ားထံထားရစ္ခဲ့သည္။ စစ္ေတြၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လာၾကေသာအခါ သူမကို ေက်ာင္းအပ္ရန္ စာရြက္စာတမ္း အေထာက္အထား မျပသႏိုင္ ခဲ့ၾကပါ။

    “ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ကၽြန္ေတာ္က လွ်ပ္စစ္မီးသမား၊ ကၽြန္ေတာ့္အမ်ဳိးသမီးက ထရန္စေဖာ္မာပံုး/ဘူး ေဆးသုတ္တဲ့ အလုပ္လုပ္ၾကပါတယ္။ ၀င္ေငြေကာင္းၾကေပမယ့္ ကေလးေတြကို မခြဲႏိုင္လို႔ စစ္ေတြကို ျပန္လာခ့ဲၾကတာပါ။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္တကၠစီ ဆြဲပါတယ္။ ေႏြဖက္ဆိုရင္ တစ္ေန႔ တစ္ေသာင္းေလာက္ ရွာေဖြႏိုင္ၿပီး မိုးတြင္းကာလမွာ ငါးေထာင္ေလာက္ေတာ့ ရပါတယ္ ” ဟု သူမ၏ဖခင္ ဦးေက်ာ္ႏိုင္စိုးက ဆိုသည္။

    12913ibc4
    မင္းကန္ေက်ာင္း၊ လသာေဆာင္မွ လက္ေ၀ွ႕ရမ္းျပေနသည့္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦး။ (ဓာတ္ပံု – UNICEF Myanmar)

    ပံုမွန္အတန္းေက်ာင္း မတက္ေရာက္ႏိုင္သျဖင့္ UNICEF ၏ပံ့ပိုးမႈျဖင့္ Myanmar Literacy Resource Centres မွစီစဥ္ ဖြင့္လွစ္ေသာ ျပင္ပသင္ အေျခခံပညာေရးအစီအစဥ္ မင္းကန္ေက်ာင္း၌ အပ္ႏွံသင္ၾကားရသည္။ ေနအိမ္ထဲတြင္ ကေလးငယ္မ်ားကို ထိန္းေက်ာင္းေနရသူမ်ားႏွင့္ မိသားစု၀မ္းေရး အတြက္ ေန႔ခင္းအလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား အပါအ၀င္ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားအတြက္ ၎၌ ညေနခင္း သင္တန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ေပးထားသည္။ လႈိင္လိႈင္ဦးသည္ ထိုသင္ၾကားေရး အစီအစဥ္ၿပီးေျမာက္ ခဲ့ၿပီ။ ယခုစာသင္ႏွစ္တြင္ ပံုမွန္အတန္းေက်ာင္း၌ သတၱမတန္းသို႔ တက္ေရာက္သင္ၾကားႏိုင္ခဲ့သည္။

    ပထမဆံုးေက်ာင္းဖြင့္ရက္မ်ားတြင္ ကေလးသူငယ္မ်ားမွာ အျဖဴအစိမ္းေက်ာင္း၀တ္စံုကိုယ္စီျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေပ်ာ္ရႊင္ ဆူညံလ်က္ ရိွၾကသည္။ မိုးႀကီးခ်ိန္ စာသင္ၾကားမႈ ေခတၱရပ္နားလွ်င္ ေယာက္်ားေလး မ်ားက ျမက္ခင္းကြင္းျပင္ထဲ ေျပးလႊားလ်က္၊ မိန္းကေလးမ်ားက အုပ္စုလိုက္ ႀကိဳးခုန္လ်က္ ေဆာ့ကစားၾကသည္။

    “ ေက်ာင္းျပန္တက္ရတာ ကၽြန္မ သိပ္ေပ်ာ္တာပါပဲ။ ကၽြန္မ အႏွစ္သက္ဆံုးဘာသာရပ္က ျမန္မာစာပါ။ တျခားကေလးေတြနဲ႔ အတူ ေက်ာင္းကိုလာရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း စိန္စိန္လည္း ကၽြန္မနဲ႔ တစ္ခန္းတည္းပဲ။ ကၽြန္မ ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ခ်င္တယ္၊ အေဆာက္အဦေတြ ေဆာက္လုပ္ခ်င္ပါတယ္ ” ဟု လိႈင္လိႈင္ဦးက ဆိုသည္။

    (၃) ထပ္တူက် ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းႏွင့္အိပ္မက္မ်ား
    ———————————————–
    မတူကြဲျပားသည့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ အၾကား ေနထိုင္ရွင္သန္ေနၾကေသာ္လည္း သူဇာႏွင့္ လႈိင္လိႈင္ဦး ႏွစ္ဦး စလံုး၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ အိပ္မက္မ်ားမွာ ထပ္တူက်ေန၏။ သူတို႔၏အနာဂတ္အတြက္ ပညာေရးသည္ အေရးႀကီးလွေၾကာင္း ႏွစ္ဦးစလံုး အျမင္တူၾက၏။ ဤထပ္တူက် အိပ္မက္မ်ားကို တည္ေဆာက္ေပးမည့္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ အတြက္ ကေလးငယ္မ်ား၏ ပူးေပါင္း အနာဂတ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးမည့္ စြမ္းအားစုသည္ ပညာေရးထံ၌ တည္ရိွေနပါသည္။

    ၾသစေတးလ်၊ ဒိန္းမတ္၊ ဥေရာပသမဂၢ၊ ဂ်ပန္၊ နယ္သာလန္၊ ေနာ္ေ၀း၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ တူရကီ၊ ၿဗိတိန္၊ အေမရိကန္တို႔၏ပံ့ပိုးကူညီမႈျဖင့္ UNICEF သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ ကေလးငယ္အားလံုး၏ အလားအလာေကာင္း တို႔ကို လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚေရာက္ေစရန္ လုပ္ကိုင္ သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္ရန္ကား ကေလးငယ္တို႔၏ လိုအပ္လစ္ဟာခ်က္မ်ားအား ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရန္၊ ကေလးငယ္ သူငယ္ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ျမွင့္တင္ေပးရန္၊ အၾကမ္းဖက္ခံ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ရသူတို႔၏ လူသားခ်င္းစာနာမႈ အကူအညီအား ျဖည့္ဆည္းေပးရန္ ေဆာင္ရြက္သြားရေပမည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာအသိုင္းအ၀ိုင္းကို တည္ေဆာက္ဖို႔ ေနရာေဒသတိုင္းရိွ လူအဖြဲ႕အစည္းတိုင္းမွ မိသားစုႏွင့္ကေလးသူငယ္မွန္သမွ် ၀န္ေဆာင္မႈခံစားခြင့္၊ တူညီေသာသိကၡာႏွင့္ အခြင့္အေရးအတိုင္း ေနထိုင္ရွင္သန္ခြင့္ ရရိွရန္ လိုအပ္ေပသည္။

    သူဇာႏွင့္ လိႈင္လိႈင္ဦးတို႔ ခံစားခဲ့ရသည့္ ျပင္ပသင္ ပညာေရးကဲ့သို႔ပင္ ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္မ်ား အတြက္ သက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း အတတ္ပညာမ်ားအလို႔ငွာ ပံ့ပိုးကူညီျခင္း၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ ၿမိဳ႕နယ္ ၈ ခုတြင္ ပထမတန္းေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အားလံုးအတြက္ ေက်ာပိုးအိတ္မ်ာ အျပင္ ပထမတန္းမွ ဆ႒မတန္းအထိ စာေရးကိရိယာမ်ား ေထာက္ပံ့ျခင္းတို႔ကို UNICEF မွ ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါသည္။ ယခုႏွစ္မွာေတာ့ ေက်ာင္းမြမ္းမံေရးအစီအစဥ္တစ္ရပ္ႏွင့္ ေႏြးေထြးစြာသင္ၾကားေပးေရးစနစ္မ်ားကို စတင္ပါမည္။

    “ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ UNICEF  ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ သက္တမ္း ႏွစ္ ၆၀ ရိွေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ အရပ္ဖက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ အတူ လူမ်ဳိး ဘာသာ အဆင့္အတန္း အေျခအေနမေရြး ရခိုင္ျပည္နယ္ကေလးငယ္မ်ားအားလံုးအတြက္ ပညာေရးခိုင္မာႏိုင္ဖို႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါတယ္ ” ဟု UNICEF Myanmar ၏ ပညာေရးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ Cliff Meyers မွ ေျပာၾကားသည္။

    ရခိုင္ျပည္နယ္၏ အနာဂတ္သည္ သူဇာႏွင့္လိႈင္တုိ႔၏ ထပ္တူက်အိပ္မက္မ်ား၌လည္းေကာင္း၊ သူတို႔အား က်ားကန္ ရပ္တည္ေပးေနၾကေသာ ဖခင္တို႔၏ရည္ေမွ်ာ္ခ်က္မ်ား၌လည္းေကာင္း မူတည္ေနပါသည္။

    “ ကၽြန္ေတာ့္သမီးကို ပညာတတ္ႀကီး အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ သူက ေတာ္ေတာ္ထက္တာ။ သူမအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ” ဟု ေျပာၾကားရင္း သူဇာ၏ဖခင္မွာ သမီးျဖစ္သူ ပညာေရး ေရွ႕ဆက္ႏိုင္မႈအေပၚ ၾကည္ႏွဴးမဆံုး ……………… ။

    “ ကၽြန္ေတာ့္သမီးရဲ႕အနာဂတ္မွာ ပညာေရးစနစ္ေကာင္းေကာင္း ရရိွဖို႔က ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အဓိက ေမွ်ာ္လင့္မႈပါပဲဗ်ာ ” ဟု လိႈင္၏ဖခင္မွာလည္း ထပ္တူက်သေဘာထားကို တင္ျပေျပာဆိုရင္း ……………… ။

    +++++++++
    **  Andy Brown ၏ In Myanmar, the power of education to build a joint future  ကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆိုေရးသားသည္။
    Ref : UNICEF Myanmar

  • ဟဂ်္ခရီးစဥ္တြင္ ျမန္မာဟာဂ်ီမ်ား ကြယ္လြန္၊ ေပ်ာက္ဆံုးသည့္ စာရင္း

    ဟဂ်္ခရီးစဥ္တြင္ ျမန္မာဟာဂ်ီမ်ား ကြယ္လြန္၊ ေပ်ာက္ဆံုးသည့္ စာရင္း

    စက္တင္ဘာ ၂၈ ၊ ၂၀၁၅ (ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ည ၈ နာရီ Update)
    M-Media
    သီဟ
    .12023232_1011790615509397_503742242_n
    ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဟဂ်္ခရီးစဥ္တြင္ စက္တင္ဘာ ၂၄ ရက္ေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ စုျပံဳတိုးေဝွ႕မႈေၾကာင့္ လူညွပ္၍ ေသဆံုး၊ ေပ်ာက္ဆံုး ခဲ့သည့္ ျမန္မာဟာဂ်ီမ်ားႏွင့္ ၄င္းျဖစ္စဥ္ ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ဘဲ မက်န္းမာ၍ ကြယ္လြန္ခဲ့သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဟာဂ်ီမ်ားကို စုစည္း တင္ျပေပး လိုက္ပါတယ္။
    .
    လူညွပ္သည့္ ျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ကြယ္လြန္သည့္ စာရင္း (Multi Point)
    —————————————
    ၁။ ဟာဂ်ီမ ေဒၚမိုးမိုးေအာင္ (ကၽြန္းကေလး)
    ၂။ ဟာဂ်ီမ ေဒၚညိမ္းေအး (ပုသိမ္)
    ၃။ ဟာဂ်ီ မုဟမၼဒ္ရွားဟ္ (ရန္ကုန္)
    ၄။ ဟာဂ်ီ ဦးစန္ဝင္း (ထာဝယ္)
    ၅။ ဟာဂ်ီမ ဟဝါဘီဘီ (မႏၲေလး)
    .
    လူညွပ္သည့္ ျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ေပ်ာက္ဆံုးစာရင္း (Multi Point)
    —————————————
    ၁။ ဟာဂ်ီ ဖိုင္ဇဲလ္ (ခ) မ်ိဳးသူစန္းလြင္ ( ရန္ကုန္)၊
    ၂။ဟာဂ်ီ အဟ္မဒ္ဘုိုင္(ခ)သန္ေအး (မေလးရွား)၊
    ၃။ ဟာဂ်ီ တင္ေရႊ (ပုသိမ္)၊
    ၄။ ဟာဂ်ီ ဟာဖိစ္ယူႏြစ္ (ရန္ကုန္)၊
    ၅။ ဟာဂ်ီမ ဇိုင္နဗ္ ဘီဘီ (ရန္ကုန္)၊
    .
    ***အထက္ပါစာရင္းမွာ Multi Point ကုမၸဏီရဲ႕ တရားဝင္ FB Page မွ ထုတ္ျပန္ထားေသာ စာရင္းမ်ားအား ကိုးကားေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
    .
    လူညွပ္သည့္ ျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ေရာဂါေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့ၾကသည့္ ျမန္မာဟာဂ်ီမ်ား
    ——————————————
    ၁။ ဟာဂ်ီ ေမာ္လဝီဦးေက်ာ္သန္း (တာေမြ) [ခြဲတမ္းဟာဂ်ီ (အစိုးရမဲဟာဂ်ီ)]
    (မူလက လူညွပ္၍ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္ဟု မီဒီယာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့၊ ေနာက္ပိုင္း သိရိွရသည့္ ေဆးရံုမွတ္တမ္းအရ ေရာဂါေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ေၾကာင္းသိရိွရ)
    ၂။ ဟာဂ်ီ ဦးေက်ာ္ျမ (က်ား) -(Flying Phoenix ကုမၸဏီ)
    ၃။ ဟာဂ်ီမ Hasinar Bi Gaung (မ) (Flying Phoenix ကုမၸဏီ)
    ၄။ ဟာဂ်ီ Boli (က်ား) (Bonny Garden ကုမၸဏီ)

    ** ေနာက္ဆက္တြဲ ရရိွသည့္ သတင္းမ်ားကို
    ဆက္လက္ျပီး Update လုပ္ေပးသြားပါ့မယ္။

  • ဟဂ်္၏ အႏွစ္သာရကုိ ထိပါးေစသည့္ မီနာမွ ဇိမ္ခံတဲမ်ား

    ဟဂ်္၏ အႏွစ္သာရကုိ ထိပါးေစသည့္ မီနာမွ ဇိမ္ခံတဲမ်ား

    စက္တင္ဘာ ၂၈ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media

    070a9ee8c6c04be2a496a1445b074dba_18

    ကမာၻ႕အၾကီးဆံုး ယာယီတဲ ျမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္တဲ့ မီနာက VIP ရြက္ဖ်င္တဲေတြဟာ ဟဂ်္ရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ပ်က္ျပားေစတာမို႔ ပိတ္သိမ္းဖို႔ အတြက္ ေဆာ္ဒီ အာဏာပိုင္ေတြက ညႊန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။

    – သဲကုိတူး၍ ေဆာက္လုပ္ထားၿပီး အလ်ား၊ အနံ ၂ မီတာစီရွိကာ အိပ္ယာႏွစ္ခုႏွင့္ ဘီဒုိငယ္ တစ္လံုးပါသည့္ ယာယီတဲတစ္လံုးအတြက္ လူတစ္ေယာက္လွ်င္ တစ္ည ကန္ေဒၚလာ ၃၅၀၀ က်သင့္သည္။

    ထုိတဲက မကၠာၿမိဳ႕အျပင္ဘက္ရွိ မီနာဆုိေသာ ေဒသတြင္ တည္ရွိသည္။ မီနာမွာ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်သုိ႔ ႏွစ္စဥ္ လာေရာက္ၾကသည့္ မြတ္စလင္ မ်ားအတြက္ အဓိကက်သည့္ ေနရာလည္းျဖစ္သည္။ ဟဂ်္ကာလ၏ ပထမဆံုးေန႔ျဖစ္သည့္ အဂၤါေန႔  (စက္တင္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔) က ကမၻာေပၚတြင္ အႀကီးဆံုး ယာယီတဲၿမိဳ႕ေတာ္ မီနာသုိ႔ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူမ်ား တစ္ဖြဲဖြဲ ၀င္ေရာက္လာၾကသည္။ ထုိေဒသက ဟဂ်္ ကာလမွလြဲ၍ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး လြင္တီးေခါင္ျပင္ သဲကႏၱာရ ျဖစ္ေလသည္။ ဟဂ်္ျပဳရမည့္ အခ်ိန္တြင္ေတာ့ သန္းခ်ီေသာ မြတ္စလင္မ်ားက မီနာတြင္ ညအနည္းငယ္ကုိ ကုန္ဆံုးၾကရသည္။

    မီနာရွိလူတုိင္းက စစ္သည္ေတာ္မ်ား ျဖစ္လာၾကသည္။ ကမၻာတစ္၀ွမ္းမွ ဟဂ်္က်င့္စဥ္ လာေရာက္ၾကသည့္ မြတ္စလင္မ်ားမွာ ဇိမ္က်သည့္ ဘ၀မ်ား၊ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ျခားနားျခင္းမ်ားကုိ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း ဟဂ်္ျပဳလုပ္မည့္ ညသံုးေလးညအတြက္ ၎တုိ႔ေတြ႕ႀကံဳရမည့္ အေျခအေနက ေငြမည္မွ် အသံုးျပဳႏုိင္သလဲဆုိသည္အေပၚ မူတည္ေနသည္။

    ဟဂ်္ျပဳရန္ လာၾကသူအမ်ားစုက ေျမနိမ့္လြင္ျပင္ႀကီးတြင္ စီတန္း၍ ေဆာက္ထားၿပီး အလံုးေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ရွိသည့္ မီနာတဲၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ တည္းခုိေနထုိင္ၾကသည္။ ထုိတဲမ်ားထဲမွ အမ်ားစုမွာ တစ္လံုးလွ်င္ လူေပါင္း ၅၀ စီ တည္းခုိႏုိင္ၾကၿပီး ပံုမွန္ေစ်းမွာ ဘုရားဖူးတစ္ဦးအတြက္ ကန္ေဒၚလာ ၅၀၀ သာ က်သင့္ေလသည္။

    c797872ba7a94b12aef29f976447e009_19

    ယခုႏွစ္တြင္ေတာ့ မီနာတြင္ ကန္ေဒၚလာ ၇၀၀၀ ေပးရသည့္ VIP တဲမ်ား ေပၚလာသည္။ ထုိတဲမ်ားကုိ ေဆာ္ဒီ စီးပြားေရးသမား စအဒ္ ကူရာရွီက ပုိင္ဆုိင္ၿပီး ေဂ်ာ္ဒန္၀န္ႀကီးတစ္ဦးက ငွားေနသည္။ ေစ်းႀကီးလြန္းေသာ္လည္း ထုိအခန္းက ၾကယ္ငါးပြင့္ဟုိတယ္မွ အခန္းႏွင့္ လားလားမွ်ပင္ မတူ။

    ထုိအရာက ယခုႏွစ္တြင္ရရွိႏုိင္သည့္ ဇိမ္ခံဟဂ်္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ စီးပြားေရး ေသာင္းက်န္းသူမ်ားက လူတစ္ေယာက္လွ်င္ ကန္ေဒၚလာ ၁၀၀၀၀ ျဖင့္ ထုိဇိမ္ခံတဲမ်ားတြင္ ေရေႏြးစိမ္ကန္၊ ပင္မင္း၀န္ေဆာင္မႈႏွင့္ ၂၄ နာရီ ဘူေဖးစနစ္မ်ားထည့္သြင္းကာ တစ္ဆင့္တက္လာသည့္ အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေဆာ္ဒီဟဂ်္၀န္ႀကီးဌာနက ဇိမ္ခံတဲနန္း စီးပြားေရး ႀကီးထြားလာမႈကုိ ပိတ္ပင္ခဲ့ေလသည္။

    ထုိဇိမ္ခံတဲမ်ားက ဘုရားသခင္၏ အမိန္႔ကို နာခံမႈ၊ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံျခင္းဟူေသာ ဟဂ်္ျပဳျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနသည္ဟု ၀န္ႀကီးဌာနက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    အဆုိပါ VIP တဲမ်ားက လူ တစ္သန္းခြဲေက်ာ္ ၀င္ဆံ့ေစရန္ အလြန္လုိအပ္ေနသည့္ ေနရာမ်ားကုိလည္း ပုပ္ေစသည္။ မီနာ၏ အက်ယ္အ၀န္းက စတုရန္း ကီလုိမီတာ ၂၀ ခန္႔ရွိၿပီး လူတစ္ဦးခ်င္းစီအတြက္ စတုရန္းမီတာ ၂ မီတာေအာက္သာ ေနရာေပးႏုိင္သည္။

    ဇိမ္ခံတဲပုိင္ရွင္မ်ားက ၎တို႔၏ ဂုဏ္သေရရွိ ေဖာက္သည္မ်ား ေတာင္းဆုိသည့္ လံုၿခံဳမႈႏွင့္ သီးသန္႔ျဖစ္လုိမႈကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးရန္ တဲမ်ားအတြင္း ယာယီနံရံမ်ား ထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ေပးျခင္းျဖင့္ ၎တုိ႔၏ စီးပြားေရး ပိတ္ပင္မႈကုိ ေက်ာ္လႊားရန္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကသည္။

    “ဒါဟာ အလြန္အႏၱရာယ္ရွိၿပီး ေဆာ္ဒီ ျပည္သူ႕ကာကြယ္ရး စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကုိ ဆန္႔က်င္ေနပါတယ္။ မီးေလာင္တာမ်ိဳးျဖစ္ရင္ အဲဒီနံရံေတြက မီနာ၀န္းက်င္မွာ တပ္ဆင္ထားတဲ့ မီးသတ္ပုိက္ေတြအတြက္ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္” ဟု တဲတစ္ခုမွ အလုပ္သမားတစ္ဦးက ျပာၾကားခဲ့သည္။

    ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ ထုိတဲမ်ား၌ မီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ရြက္ဖ်င္တဲမ်ားကုိ ကူးစက္ခဲ့ကာ လူ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ေသဆံုးမႈက အာဏာပိုင္မ်ားကုိ ေျခာက္လွန္႔ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္ကတည္းက အာဏာပုိင္မ်ားမွာ ရြက္ဖ်က္တဲအေဟာင္းမ်ားကုိ  တက္ဖ္လြန္ ပလက္စတစ္ အနားကြပ္ထားသည့္ ဖုိက္ဘာျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ တဲမ်ားျဖင့္ အစားထုိးခဲ့သည္။ အဆုိပါ တဲတစ္ခုခ်င္းစီတြင္ အပူဒဏ္ကုိ အာ႐ံုခံႏုိင္ေသာ မီးသတ္ေရပုိက္ေခါင္း တစ္ခုလည္း ပါ၀င္ေလသည္။

    ျမင့္တက္လာေသာ ဘုရားဖူးမ်ားကုိ ေနရာခ်ထားေပးရန္အတြက္ ထုိတဲမ်ား၏ အနီး၊ ေက်ာက္ေတာင္မ်ားၾကားတြင္ အစုိးရက ပံုစံတူ တာ၀ါ ၆ ခုကို ေဆာက္လုပ္ထားသည္။

    “မီနာရဲ႕ သဘာ၀ကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ အစုိးရက အရင္ကတည္းက ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်က ပိုပုိၿပီး နည္းလာပါတယ္” ဟု ကူရာရွီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးတစ္ဦးက တစ္လံုးလွ်င္ ဟဂ်္သို႔ လာေရာက္သည့္ မြတ္စလင္မ္ လူဦးေရ ၁၅၀၀ ေနထုိင္ႏုိင္ေသာ ထုိတာ၀ါမ်ားအားလံုးကို တစ္ႏွစ္ ကန္ေဒၚလာ ၁၆ သန္းေက်ာ္ျဖင့္ ငွားရမ္းထားၿပီး၊ ဟဂ်္ကာလတြင္ တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ ငွားရမ္းေလသည္။ တာ၀ါရွိ အခန္းတစ္ခန္းလွ်င္ အနည္းဆံုး ကန္ေဒၚလာ ၃၀၀၀ က်သင့္သည္။

    တစ္ခ်ိန္က မီနာမွာ လူမ်ားေနထုိင္ၿပီး ေစ်းမ်ား၊ ေကာ္ဖီဆုိင္မ်ားျဖင့္ ပ်ားပန္းခတ္မွ် ႐ႈတ္ေထြးသည့္ ေနရာ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့သည္။ ႏွစ္ရာေပါင္း မ်ားစြာၾကာ ဟဂ်္သို႔ လာေရာက္သူမ်ားမွာ ထုိပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ မီနာတြင္ ေနထုိင္သူမ်ား၏အိမ္တြင္ စခန္းခ်ခဲ့ၾကသည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း လြန္ခဲ့သည့္ ၁၀ ႏွစ္အရင္က ထုိပတ္၀န္းက်င္ကုိ လံုး၀ ဖယ္ရွားခဲ့ၿပီး၊ တံတားမ်ား၊ ေလွ်ာက္လမ္းမ်ား၊ ဓာတ္ရထားမ်ားႏွင့္ က်န္းမာေရး စင္တာမ်ားျဖင့္ တဲၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ေလသည္။ ကူရာရွီ၏ အိမ္ပင္လွ်င္ လြန္ခဲ့သည့္ ၁၅ ႏွစ္အရင္က ဖ်က္သည့္ အထဲတြင္ ပါသြားခဲ့သည္။

    ထုိေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၏ ရလဒ္ေၾကာင့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ား ရခဲ့ေသာ္လည္း ေစ်းမ်ား၊ ေကာ္ဖီဆုိင္မ်ားျဖင့္ အသက္၀င္လွသည့္ ယခင္က မီနာေဒသကို သူက လြမ္းဆြတ္ တမ္းတေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ထုိသမုိင္းကေတာ့ လံုး၀ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလၿပီ။

    ေနအိမ္ အဖ်က္ခံရသည့္ အခ်ိန္တြင္ ကူရာရွီ တစ္ေယာက္ အေျခပ်က္ခဲ့ၿပီဟု ခံစားခဲ့ရသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိသုိ႔ စြန္႔လႊတ္ စေတးရျခင္းက လက္ခံႏုိင္ဖြယ္ရာျဖစ္သည္ဟု သူက ယံုၾကည္ေနဆဲပင္။

    “ဟဂ်္က်င့္စဥ္ကို လာတဲ့ မြတ္စလင္မ္ေတြ သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ဖုိ႔ အတြက္ေပါ့ဗ်ာ”

    ref: aljazeera
    ဘာသာျပန္- ေလးေမာင္