ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၆ ၊ ၂၀၁၅
ေရးသားျပဳစုသူ- ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္
ဦးဘစိန္သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ သံတြဲသားျဖစ္သည္။ မဟာသိပၸံ(ဂုဏ္ထူး) M.Sc ဘြဲ႕ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၀န္ထမ္း (အထက္တန္း အုပ္ခ်ဳပ္မႈရာထူး) B.C.S ဘြဲ႕ရ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ တိုင္းမင္းႀကီးရာထူးျဖင့္ ႏိုင္ငံတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး သီရိပ်ံခ်ီ ဘြဲ႕အပ္ႏွင္းျခင္း ခံရသူလည္းျဖစ္သည္။
အိမ္ေထာင္ဘက္မွာ ေဒၚစိုင္ျဖစ္ၿပီး ၁၉၂၄ ခု မတ္လတြင္ တစ္ဦးတည္းေသာသမီး ေဒါက္တာေဒၚရီရီကို ဖြားျမင္သည္။ ေဒါက္တာ ေဒၚရီရီသည္ အစိုးရ ပညာေတာ္သင္ အျဖစ္ လန္ဒန္ တကၠသိုလ္အေရွ႕တိုင္းႏွင့္ အာဖရိက ပညာရပ္ဆိုင္ေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္ယူခဲ့ရာ ၁၉၅၈-ခုႏွစ္တြင္ Ph.D ဘြဲ႕ကို ရရွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမုိင္းအဖြဲ႕ သုေတသနက်မ္းျပဳ အရာရွိ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ပါတီ သုေတသနဌာန ျမန္မာႏိုင္ငံသမုိင္း အေျချပက်မ္း ျပဳစုေရးအဖြဲ႕၀င္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈ ၀န္ႀကီးဌာန စာေပဗိမာန္ စြယ္စုံက်မ္း စိစစ္ေရး အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္လည္းေကာင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
သီရိပ်ံခ်ီ ဦးဘစိန္သည္ အစၥလာမ္ သာသနာ့ေရးရာ ေကာင္စီ စတင္ဖြဲ႕စည္းသည္မွစ၍ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕၀င္ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ေကာင္စီဌာနခ်ဳပ္ က်မ္းျပဳေကာ္မတီ၀င္လည္း ျဖစ္သည္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္ ဧၿပီလမွစ၍ ကမၻာ့အလင္း စာေစာင္ႀကီးတြင္ ေဆာင္းပါးမ်ား ပါ၀င္ ေရးသားသည္။ အထူးသျဖင့္ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ႏွင့္ တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ သခင္၏ ဟဒီးဆ္ၾသ၀ါဒေတာ္ဆိုင္ရာ ဘာသာျပန္ဆုိခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ပထမဆုံး ေရးသားျပဳစု ထုတ္ေ၀ေသာ စာအုပ္မွာ “အစၥလာမ္ ဘာလဲ” စာအုပ္ျဖစ္သည္။
အစၥလာမ္ဘာလဲ စာအုပ္တြင္-
အခန္း ၁။ အစၥလာမ္၏ အဓိပၸာယ္
အခန္း ၂။ ခ၀ပ္ကိုးကြယ္ျခင္း
အခန္း ၃။ အိမ္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းသာယာျခင္း
အခန္း ၄။ အိမ္ျပင္ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာျခင္း
အခန္း ၅။ နိဂုံး
အခန္း ၆။ ဆုေတာင္းဂါထာမ်ား
ျဖစ္သည္။
အစၥလာမ္ဘာလဲ စာအုပ္တြင္ တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္သခင္၏ ၾသ၀ါဒ နီတိမ်ားလည္း ေနာက္ဆက္တြဲ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားသည္။ ဆုေတာင္း ဂါထာမ်ားတြင္ ကုရ္အာန္ႏွင့္ ဟဒီးဆ္ေတာ္လာ ေတာင္းဆုေတာ္မ်ား ၉၁ ဂါထာပါ၀င္သည္။ ကမၻာ့အလင္းပုံႏွိပ္တုိက္တြင္ ဦးဘသိန္း (ဒဂုန္သိန္း) က တာ၀န္ခံ႐ိုက္ႏွိပ္ေၾကာင္း စာမူကို ကမၻာ့အလင္းတုိက္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစၥလာမ္ဘာသာစာေပ ျဖန္႔ျဖဴးေရးအဖြဲ႕သုိ႔ လွဴဒါန္းေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
အစၥလာမ္ဘာလဲစာအုပ္ နိဒါန္းတြင္ က်မ္းျပဳသူက အစၥလာမ္ ဘာသာ၏အႏွစ္သာရကို ဗမာမြတ္စလင္မ္အေပါင္းတုိ႔ သိေစျခင္းငွာ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ႏွင့္ ဟဒီးဆ္ၾသ၀ါဒေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ စာအုပ္ကို စီစဥ္ဖန္တီးေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည္။ အစၥလာမ္ဘာလဲ စာအုပ္က မူရင္းကုရ္အာန္ႏွင့္ ဟဒီးဆ္ဟူသည္ က်မ္းႀကီးႏွစ္ေစာင္ကို ဆက္လက္ ေလ့လာရန္ တိုက္တြန္းလိမ့္မည္ဟု က်မ္းျပဳက ေမွ်ာ္လင့္ ထားသည္။ က်မ္းျပဳသည္ ကုရ္အာန္ႏွင့္ ဟဒီးဆ္ကို ကိုယ္တိုင္ ေလ့လာ ဆည္းပူး ေစလုိ ေသာ ေစတနာ ဆႏၵရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။
စာအုပ္နိဒါန္းအၿပီးတြင္ ထုိစဥ္က ႏုိင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္၊ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းႏွင့္ သာသနာေရး ၀န္ႀကီးဦး၀င္း၏ မိတ္ဆက္စကား၊ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းႏွင့္ သာသနာေရးဌာန အတြင္း၀န္ ဦးဘခင္၏ ေထာက္ခံခ်က္၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သခ်ၤာကထိက ဦးကာ၏ ေထာက္ခံခ်က္မ်ားကို ျပည့္စုံစြာ ေဖာ္ျပထားသည္။
အစၥလာမ္ဘာလဲ စာအုပ္ကို ဖတ႐ႈေလ့လာၿပီး ကုရ္အာန္က်မ္း ေတာ္ျမတ္လာ မုကၡပါဌ္မ်ားႏွင့္ ဟဒီးဆ္ေတာ္လာ ၾသ၀ါဒအဆုံးအမ အတုိင္းလိုက္နာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ပါက ကမၻာႀကီးက ေတာင့္တေနေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အက်ဳိးျပဳႏုိင္မည္ ျဖစ္သျဖင့္ မ်ားစြာတန္ဖိုးရွိလွေသာ စုေဆာင္း တင္ျပခ်က္မ်ားဟု ဆုိႏိုင္ပါသည္။
သီရိပ်ံခ်ီဦးဘစိန္သည္ ၁၉၆၂-ခုႏွစ္တြင္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ဘာသာျပန္(ပထမတြဲ)ကို ထုတ္ေ၀သည္။ အရဗီစာကိုယ္မပါ။ ျမန္မာ ဘာသာျပန္သက္သက္ျဖစ္သည္။ က်မ္းဦးအမွာစာတြင္ အစၥလာမ္တရား ေတာ္မထြန္းမီကာလက အရဗ္တုိ႔ အေျခအေနႏွင့္ အစၥလာမ္တရားေတာ္ ထြန္းပၿပီး အရဗ္တုိ႔ အေျခအေနကိုႏႈိင္းယွဥ္ျပသည္။ အ႐ိုင္းစိုင္းဆုံး အၾကမ္း ၾကဳတ္ဆုံး ေအာက္က်ေနာက္က်ဆုံး အေျခအေနမွ အလြန္တိုေတာင္းေသာ ကာလအတြင္း အယဥ္ေက်းဆုံး၊ ပညာရွိဆုံး၊ တန္ခုိးအႀကီးဆုံးေသာ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးအျဖစ္ ေရာက္ရွိၾကသည့္အေၾကာင္းရင္းမွာ အရွင္ျမတ္ အဆုံးအမေတာ္ကို တစ္သေ၀မတိမ္း အခါမလပ္ လိုက္နာက်င့္သုံးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တုိ႔ အေျခအေနမွာ ေရွးအရဗ္လူမ်ဳိးတို႔၏ အေျခအေနေလာက္မဆုိး၊ ႀကီးပြား ေအာင္ျမင္လုိလွ်င္ အာရဗ္တုိ႔ကို အတုယူရမည္။ သူတုိ႔ကဲ့သုိ႔ အစၥလာမ္တရားေတာ္၌တည္၍ အလႅာဟ္၏ အဆုံးအမေတာ္ကို လုိက္နာက်င့္သုံးရမည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တုိ႔မွာ တရားေတာ္ကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ သိခြင့္မရ။ ဗလီဆရာတုိ႔ ေဟာၾကားသည္ကို နာခံျခင္းျဖင့္ တင္းတိမ္ေနၾကရကုန္၏။ဤသို႔ေသာ အားမရဖြယ္ အေျခအေနကို ျပဳျပင္ရန္ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ကို ျမန္မာ စကားေ၀ါဟာရ ျဖင့္ ျပန္ဆုိရန္ လုိအပ္ေပသည္။ သို႔မွသာ မိမိတို႔ဘာသာ ေလ့လာသိရွိၿပီး တရားေတာ္အတိုင္း ျပဳမူေျပာဆုိ က်င့္ႀကံေနထုိင္ ေနၾကမည္ဟု က်မ္းျပဳ၏ ရည္မွန္းခ်က္ကို ေလ့လာသိရွိရသည္။
က်မ္းကိုျပဳစုရာ၌ မစၥတာပစ္က္ေထာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ၿပီးေသာ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ The Meaning of the Glorious Koran ကို အေျခခံထားသည္။ သို႔ေသာ္ မုဟမၼဒ္အလီ၊ ယူဆြဖ္အလီ၊ ဂိုလမ္ဆုိရ္၀ါ ေဒါက္တာဘာရီႏွင့္ မစၥတာဒါ၀တ္တုိ႔၏ အဂၤလိပ္ဘာသာ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ မ်ားကိုလည္း ႏွီးေႏွာေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
က်မ္းစီစဥ္ပုံမွာ နိဒါန္းႀကီး၊ နိဒါန္းငယ္၊ ပင္ကိုယ္ က်မ္းေတာ္ ဟူသည့္ အစီအစဥ္အတုိင္းျဖစ္ သည္။ နိဒါန္းႀကီးကို မုဟမၼဒ္အလီ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ က်မ္းနိဒါန္းမွျပန္ဆိုသည္။ စူရာတုိင္းတြင္ ပါေသာ နိဒါန္းငယ္ကို ယူစြဖ္အလီ၏ နိဒါန္းမ်ားမွ ျပန္ဆုိသည္။ ပင္ကိုယ္က်မ္းေတာ္ကို မစၥတာပစ္က္ေထာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာက်မ္းမွျပန္ဆုိသည္။
နိဒါန္းႀကီးတြင္
(က) ဘုရားတစ္ဆူ၀ါဒ
(ခ) ဘုရားဂုဏ္ေတာ္မ်ား
(ဂ) ေနာင္ဘ၀
(ဃ) နိဗၺာန္ႏွင့္ငရဲ
(င) ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူျခင္း
(စ) အာဒမ္သခင္
(ဆ) ႏူဟိုသခင္
(ဇ) သမၼာက်မ္းေတာ္၌ မေဖာ္ျပေသာ တမန္ေတာ္မ်ား
(စ်) ေအဘရာဟင္သခင္
(ည) မူစာသခင္
(ဋ) ေရ႐ႈခရစ္သခင္
(ဌ) လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္
(ဍ) အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ အေျခအေန
ဟူ၍ ပါ၀င္သည္။
နိဒါန္းႀကီးႏွင့္အတူ စူရဟ္ ၁ မွ ၁၀ ကို ပထမတြဲအျဖစ္ ထုတ္ေ၀ၿပီး ၁၁ မွ ၃၀ အထိကို ဒုတိယတြဲအျဖစ္ ထုတ္ေ၀သည္။ ေခတ္မီက်မ္းမ်ား စီစဥ္ပုံအတိုင္း အကၡရာစဥ္၊ အညႊန္းပါသျဖင့္ သိလိုရာရာကို လြယ္လင့္တကူ ရွာႏိုင္ေပသည္။
ဤက်မ္းကို ထုတ္ေ၀ၿပီးမၾကာမီ နိဒါန္းႀကီးသည္ ကာဒီယာနီ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မုဟမၼဒ္အလီ၏ အယူအဆျဖစ္သည္ ဟု ေထာက္ျပေ၀ဖန္ကာ ျပစ္တင္ ႐ႈတ္ခ်ျခင္း ခံရေတာ့သည္။ သို႔ႏွင့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ဧၿပီလ ထုတ္ ဗမာမြတ္စလင္မ္ စာေစာင္တြင္ အထူးေၾကညာခ်က္ ထည့္သြင္း၍ ေတာင္းပန္ၿပီး အျငင္းပြားဖြယ္ မ်ားကို ပယ္ဖ်က္ရန္ညႊန္ျပခဲ့သည္။ ပရ၀ရွ္ အူရဒူေန႔စဥ္သတင္းစာႏွင့္ အစၥလာမ္ စာေစာင္တုိ႔မွလည္း က်မ္းျပဳက ေျဖရွင္းသည္။ အမ်ားသူငါအတြက္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ ရွင္းလင္းခ်က္၊ ရွင္းလင္းေတာင္းပန္စာဟူ၍ ၁၉၆၃ ခု ဇူလုိင္လ ၂၂ ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ေ၀ငွျဖန္႔ခ်ိခဲ့ရသည္။ မူရင္းအတိုင္း တင္ျပပါမည္။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ ရွင္းလင္းခ်က္
ရွင္းလင္းေတာင္းပန္စာ
ဒုကၡႏွင့္အလင္းေရာင္
၁၉၅၅ ခုႏွစ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ မတရား စြပ္စြဲမႈ တစ္ရပ္ကို ရင္ဆုိင္ေခ်ပလ်က္၊ ရန္ကုန္ဗဟုိေထာင္ႀကီးတြင္ အခ်ဳပ္ခံေနရ ပါေတ့ာသည္။
ထုိစဥ္အခါ အမွားႏွင့္အမွန္ကို မည္သုိ႔ခြဲျခား ေ၀ဖန္ရအ့ံနည္း။ မြတ္စလင္ စိတ္ဓာတ္ကို မည္သို႔ပြားရအ့ံနည္း။ ဤျပႆနာႏွစ္ရပ္ကို စဥ္းစားမိပါေတာ့သည္။ အေျဖကား လူသား၏ ဥာဏ္သည္ နက္နဲျခင္းမရွိ မွားတတ္၏။ အလႅာဟ္ အသွ်င္ျမတ္သာလွ်င္ မခၽြတ္မယြင္း ထာ၀ရ တရားမွန္ ျဖစ္ေတာ္မူသည္သာတည္း။ အမွားအမွန္ကို ခြဲျခားသိသာရန္ အသွ်င္ျမတ္အားသာ ဆည္းကပ္ရပါမည္။ ယင္းဆည္းကပ္ျခင္း ဆုိရာ၌က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ႏွင့္ တမန္ေတာ္သခင္၏ၾသ၀ါဒ ေတာ္ကို ဆည္းကပ္ျခင္းျဖစ္၏။ ဤက်မ္းေတာ္ ႏွစ္ဆူ သာလွ်င္ မြတ္စလင္ထုအား မြတ္စလင္စိတ္ဓာတ္ သြတ္သြင္းႏိုင္ေပမည္ ဤအေတြးအဆမ်ား ၀င္လာ သည္ႏွင့္ ဗမာ မြတ္စလင္ထု အတြက္ သူတုိ႔ဖတ္၍ သေဘာေပါက္ နားလည္ႏုိင္ေသာ ဘာသာ စကားရပ္ျဖင့္ ၿပီးေသာ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ တစ္ဆူလုိေၾကာင္း ထင္လင္းလာပါသည္။ ဗမာမြတ္စလင္ထု၏ က်မ္းေတာ္မွာ ဤအဂၤါ ႏွစ္ပါးႏွင့္ညီရပါမည္။ (၁) ဗမာမြတ္စလင္မ္မ်ား နားလည္ႏိုင္ေစျခင္းငွာ လူထုစကားျဖင့္ ေျပျပစ္ေခ်ာေမာေအာင္ ေရးသားထားျခင္း။ (၂) ၀ိ၀ါဒကြဲျပားမႈကင္းမဲ့ျခင္း။ ဤအဂၤါမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ျမန္မာဘာသာျပန္ က်မ္းျမတ္ တစ္ဆူကို ကၽြန္ေတာ္သည္ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္၌ ျပဳစု စီရင္ၿပီးပါ သည္။ ဤက်မ္းျမတ္တြင္ (၁)နိဒါန္းႀကီး၊ (၂)နိဒါန္းငယ္ႏွင့္၊ (၃)ပင္ကုိ က်မ္းေတာ္ႀကီးဟုသုံးမ်ဳိး သုံးစားခြဲထားပါရွိပါသည္။
နိဒါန္းႀကီး
၁၉၆၁ ခု ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္း ကၽြန္ေတာ္၌ အဆုတ္ေရာင္ေရာဂါ ကပ္စြဲသျဖင့္ ဗမာမြတ္စလင္ ကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆး႐ံုႀကီးသို႕တက္ကု ရပါသည္။ ထုိစဥ္အခါ ကၽြန္ေတာ္၏ ဘာသာျပန္ က်မ္းေတာ္ကို ပုံႏွိပ္လွဴဒါန္းရန္ အလွဴရွင္တစ္ဦး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ၏ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာပါသည္။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကို မေသမီ ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ျဖဴး ခ်င္စိတ္ေစာသျဖင့္ မုိဟမၼဒ္အလီ၏ က်မ္းနိဒါန္းတြင္ ကၽြန္ေတာ္ ၏က်မ္းနိဒါန္းႀကီးအျဖစ္ ေဆး႐ံုတြင္ အေဆာတလ်င္ ဘာသာျပန္ပါေတာ့သည္။ မနာမက်န္းအတြင္း ယင္းသို႔ျပန္ရာ ၀ိ၀ါဒကြဲျပားမႈ ကင္းမဲ့ျခင္းတည္းဟူေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ ဒုတိယ၀ါဒကို ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ျခည္ျပတ္သြားမိပါသည္။
ဤနိဒါန္း၌ အီစာသခင္ ေသေၾကာင္းပါသြားသျဖင့္ ကဲ့ရဲ့႐ႈတ္ခ်ျခင္း ေပၚေပါက္ လာပါေတာ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၁၉၆၃ခု၊ ဧၿပီလထြက္ ဗမာ မြတ္စလင္စာေစာင္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ ဤသို႔ေၾကညာခဲ့ပါသည္။
အထူးေၾကညာခ်က္သီရိပ်ံခ်ီ ဦးဘစိန္ျပန္ဆိုေသာ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္
မြတ္စလင္ေလာကႀကီး၌ အီစာသခင္ျပန္ေတာ္မူ မမူဟု အျငင္းအခုံ ျဖစ္လ်က္ရွိပါသည္။ ဤကိစၥမွာ သုခဥယ်ာဥ္ေတာ္ ရရာရေၾကာင္းႏွင့္ တုိက္႐ိုက္ သက္ဆိုင္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္မ်ား မယူဆပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဆိုပါအျငင္းအခုံ ၀ဲၾသဃႀကီးမွ လြတ္ေျမာက္ေစျခင္းငွာ ကၽြန္ေတာ္မ်ား ျပန္ဆုိေသာ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္၏ နိဒါန္းတြင္ အီစာသခင္ ပ်ံေတာ္မူျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ စာေၾကာင္းမ်ားကို ဖ်က္ပစ္ပါရန္ ေတာင္းပန္ပါသည္။ အျခား ျပဳျပင္ ျပင္ဆင္စရာမ်ား အတြက္လည္း ဗမာ မြတ္စလင္ လူထုႀကီးထံမွ အႀကံဥာဏ္ေတာင္းခံအပ္ပါသည္။
ေအာက္ေဖာ္ျပပါတို႔ကို ပယ္ဖ်က္ပစ္ပါရန္
(၁) ပ႒မတြဲ စာမ်က္ႏွာ ၇၃၊ စာေၾကာင္းေရ (၁၁)ရွိ “သူသည္ အျခားတမန္ေတာ္မ်ားကဲ့သုိ႔ ေသရမည္။”
(၂) ပ႒မတြဲ စာမ်က္ႏွာ ၇၃၊ စာေၾကာင္းေရ(၂၂)မွ စာမ်က္ႏွာ အဆုံးအထိ
(၃) ပ႒မတြဲ စာမ်က္ႏွာ ၇၄၊ တစ္မ်က္ႏွာလုံး
(၄) ပ႒မတြဲ စာမ်က္ႏွာ ၇၅၊ ပ႒မ (၁၀) ေၾကာင္း
( ပုံ ) သီရိပ်ံခ်ီ ဦးဘစိန္
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ျပန္ဆုိသူ
က်မ္းျပဳသူသည္ ျမန္မာစာကို ကၽြမ္းက်င္သည္။ စကားေျပ အေရးအသား လြယ္ကူရွင္းလင္းသည္။ သို႔ႏွင့္ အမ်ားသူငါ ႏွစ္သက္ ဖတ္႐ႈ ကိုးကားၾကသည္ဟု သိရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကုရ္အာန္ဘာသာျပန္ သမုိင္းတြင္ ဒုတိယေျမာက္ဘာသာျပန္အျဖစ္ မွတ္တမ္းျပဳၾကသည္။
သီရိပ်ံခ်ီ ဦးဘစိန္သည္ ၁၉၇၁ ခု စက္တင္ဘာလတြင္ အစၥလာမ္ ၏ ဒါနိက(၀ါ)အစၥလာမ္ သေဘာတရား က်မ္းကို ျပဳစုခဲ့သည္။
“က်မ္းျပဳရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ယခုေခတ္တြင္ ကိုယ့္အယူ၀ါဒ ႏွင့္ ကိုယ္ေနစတမ္း၊ အယူကြဲသူတုိ႔ကို ရန္သူမမွတ္။ မေႏွာင့္ယွက္ စတမ္း ၀ါဒသည္ ႏွစ္ဆယ္ရာစုအတြင္း ႀကီးမားထြားႀကိဳင္း လာေလၿပီ။ လူသားတုိ႔သည္ မိမိတို႔ ဘာသာတရားအျပင္ အျခားဘာသာ တရားမ်ားကို ပညာဗဟုသုတ အတြက္ ေလ့လာၾကၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္မွာလည္း ဤေလ့လာ မႈမ်ားကို ျပဳလာၾကေပၿပီ။ သို႔ေသာ္ လူထုအတြက္ အစဩလာမ္စာေပမွာ ေခါင္းပါးလွသည္။ ယင္းေၾကာင့္ အစၥလာမ္ ဒါနက်မ္းငယ္ကို ျပဳစု အပ္ပါေၾကာင္း”ဟု က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ (၁၀၉း၄-၆)ကို ကိုးကား၍ တင္ျပသည္။ က်မ္းတြင္အခန္းေပါင္း ၁၁ ခန္းပါ၀င္သည္။
အခန္း ၁။ ပဏာမ
အခန္း ၂ (က)။ အစၥလာမ္၏ အဓိကအေျခခံမ်ား
(ခ)။ တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္သခင္
(ဂ)။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္
အခန္း ၃။ အစၥလာမ့္ယုံၾကည္ခ်က္မ်ား
အခန္း ၄။ အစၥလာမ့္မ႑ိဳင္မ်ား
အခန္း ၅။ အစၥလာမ့္သဟာယႏိုင္ငံေတာ္
အခန္း ၆။ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္
အခန္း ၇။ မြတ္စလင္မ္၏ခံစစ္
အခန္း ၈။ အမ်ဳိးသမီးမ်ား
အခန္း ၉။ အ၀တ္တန္ဆာ
အခန္း ၁၀။ အစားအေသာက္
အခန္း ၁၁။ပညာေရႊအုိးႀကီး
က်မ္းျပဳသူသည္ ေခါင္းစဥ္တိုင္းတြင္ က်မ္းေတာ္ျမတ္ ကုရ္အာန္ႏွင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ၾသ၀ါဒေတာ္မ်ားကို အမ်ားဆုံး ကိုးကားေဖာ္ျပသည္။၊ ေနာက္ဆုံး အခန္း(၁၁)တြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ၾသ၀ါဒ မ်ားခ်ည္း ေကာက္ႏုတ္ တင္ျပထားသည္။ က်မ္းျပဳသူသည္ အစၥလာမ့္ဂုဏ္ကို ေပၚလြင္ေအာင္ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ သည္။ အစၥလာမ္အျဖစ္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားႏိုင္ေစသည့္ တင္ျပ ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။
အကိုးအကားစုံလင္စြာ ေဖာ္ျပေသာ္လည္း က်မ္းေလးမေနပါ။ ႐ိုး႐ိုးလြယ္လြယ္ႏွင့္ ဖတ္ခ်င့္စဖြယ္ ေရးသားႏိုင္ပါသည္။
သီရိပ်ံခ်ီဦးဘစိန္သည္ ေ၀ဖန္ေရးကို ႀကိဳဆိုသကဲ့သို႔ ေ၀ဖန္ရန္လည္း ၀န္မေလးသူျဖစ္သည္။ တတိယအႀကိမ္ အာန္ဆြာရီ သင္တန္း က်င္းပစဥ္က ျဖစ္သည္။ သင္တန္းသုိ႔ ၀န္ႀကီးေဟာင္း ဦးခင္ေမာင္လတ္၊ ဆရာႀကီး ဃာဇီဟာရွင္၊ ဗိုလ္မွဴးဘရွင္၊ ဆရာခ်ယ္၊ ဦးဘစိန္၊ ဆရာႀကီး ဦးအဟ္မဒ္၊ ဆရာဃနီ စသည့္ ပညာရွင္မ်ားႂကြေရာက္ခ်ီးျမႇင့္သည္။
သင္တန္းဌာနတည္ရာ အင္းစိန္သို႔ ဗိုလ္မွဴးသည္ နံနက္ေစာေစာ ေရာက္လာတတ္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္၀ုိက္ ေျပာင္ေနေအာင္ လွည္း က်င္းသည္။ ၿပီးလွ်င္ သင္တန္းပို႔ခ်သည္။ တစ္ေန႔တြင္ ေကာင္စီေတးသံ အားလုံးအညီကို ဟန္ပါပါ မာန္ပါပါႏွင့္သီဆုိပို႔ခ်သည္။ ဒုိ႔ဗမာ အမ်ဳိးသားမ်ားျဖစ္ၾက သည္မွစသည့္ ေတးသံကို သီဆုိၿပီးဆုံး သြားေသာအခါ သီရိပ်ံခ်ီ ဦးဘစိန္က မိမိသည္ ရခိုင္ အမ်ဳိးသား ျဖစ္သည္။ ေတးစာသားမွာ ဗမာအမ်ဳိးသားျဖစ္ေနသည္ဟု သုံးသပ္သည္။ ဗိုလ္မွဴးက ဒုိ႔ျပည္ေထာင္စု သားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ ဟု ျပင္၍ ဆုိလိုက္သည္။ ဆီေလ်ာ္သည့္ အႀကံကို လက္ခံရန္ ၀န္မေလးေသာ၊ ျပည္ေထာင္ စုစိတ္ဓာတ္ အေလးထားေသာ ဗုိလ္မွဴး၏ ေကာင္စီေတးသံသည္ ထုိအခါမွစ၍ ဒုိ႔ျပည္ေထာင္စုသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ေတးသံျဖင့္ စရေတာ့သည္။ အမွန္ျဖစ္ေစလုိသူႏွင့္ အမွန္ လုိလားသူ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးႏွစ္ဦး၏ ေျပာဆုိျပဳမူပုံမ်ားကား အားက်ဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ ။
မွတ္ခ်က္- ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္ ေရးသားျပဳစုေသာ တိုင္းရင္းမြတ္စလင္ စာျပဳစာဆို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား (၂) မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
