Author: M-Media

M-Media e-NewsLetter Vol2.No3 ထြက္ပါျပီ။

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၂ ၊ ၂၀၁၅
M-Media

M-Media e-NewsLetter Vol2.No3 ကို ျဖန္႔ေဝလိုက္ပါတယ္။

ပံုမွန္ ၂ ပတ္တၾကိမ္ တင္ဆက္ေပးေနၾကျဖစ္ေပမယ့္ ယခု တပတ္မွာေတာ့ ရက္အနည္းငယ္ ေနာက္က်သြားျခင္းကို M-Media စာဖတ္ပရိတ္သတ္အား ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္။

ဤစာေစာင္ငယ္ဟာ အြန္လိုင္းလံုးဝ အသံုးမျပဳႏိုင္သူမ်ား၊ အြန္လိုင္း အျမဲမသံုးႏိုင္ဘဲ အခ်ိန္အခက္အခဲရိွသူမ်ား personal print ထုတ္ဖတ္ႏုိင္ရန္ ၊ လက္ဆင့္ကမ္း ျဖန္႔ေဝႏိုင္ရန္ သတင္းႏွင့္ေဆာင္းပါးအခ်ဳိ ့ကုိ ကန္ ့သတ္ အေနၿဖင့္ စုစည္းေပးထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ယခု ထုတ္ေဝျဖန္ခ်ိလိုက္တဲ့ e-Newsletter ကို ဖတ္ရႈသူမ်ား အေနျဖင့္ မ်က္ႏွာဖုံုးနဲ႔ မာတိကာမွာ ပါရိွတဲ့ Link မ်ားကို ႏွိပ္ရံုျဖင့္ သတင္းရိွရာ စာမ်က္ႏွာသို႔ ေရာက္ရိွသြားေအာင္ Hyperlink မ်ား ထည့္သြင္းေပးထားပါတယ္။

ယခုတပတ္မွာ အပတ္စဥ္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ သတင္းေတြနဲ႔ ပါဝင္ေနၾက က႑ေတြကို စံုလင္စြာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းထြက္ရိွမယ့္ e-Newsletter ကို ၂ ပတ္တၾကိမ္ ပံုမွန္ ၾကိဳးစား တင္ဆက္ေပးသြားပါမယ္။

File Size 6 MB

Download လုပ္ရန္
———————

http://goo.gl/FN7D0C

https://www.dropbox.com/s/0kdub7ff457w273/M-Media%20e-NewsLetter%20Vol2.No3.pdf?dl=0

စာမူႏွင့္ အၾကံဥာဏ္မ်ား [email protected] သို႔ ဆက္သြယ္ေပးပို႔ႏိုင္ပါတယ္။

M Media e NewsLetter Vol2.No3

February 22, 2015
စစ္ေဘးတိမ္းေရွာင္ ဒုကၡသည္မ်ားကို နိဗၺာန္ေဆာ္ လူမႈေရး အဖြဲ႔မွ ဆန္ ၁၂၅ အိတ္ႏွင့္ အလွဴေငြမ်ား လွဴဒါန္းခဲ့

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၁ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
သီဟ

ကိုးကန္႔ေဒသ ေလာက္ကိုင္တြင္ ယခုလအတြင္း တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားမႈေၾကာင့္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္လာသည့္ စစ္ေဘးတိမ္းေရွာင္ ဒုကၡသည္မ်ားကို မႏၱေလးျမိဳ႕မွ မြတ္စလင္လူငယ္ နိဗၺာန္ေဆာ္ လူမႈေရးအသင္းမွ ဦးေဆာင္ျပီး ဆန္အိတ္ ၁၂၅ အိတ္ႏွင့္ အလွဴေငြမ်ားကို ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၀ ရက္ေန႔က လာရိႈးျမိဳ႕သို႔သြားေရာက္လွဴဒါန္းခဲ့ၾကေၾကာင္း သတင္းရရိွပါတယ္။

February 21, 2015
အေမ့ခံ သူရဲေကာင္းမ်ား (သုိ႔) နာဇီလက္မွ ဂ်ဴးမ်ားကို သက္စြန္႔ ကယ္တင္ခဲ့သည့္ အလ္ေဘးနီးယား မြတ္စလင္မ်ား

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၁ ၊ ၂၀၁၅
M-Media

– `မည္သူမဆုိ အသက္တစ္ေခ်ာင္းအား ကယ္တင္ခဲ့ပါက တစ္ကမၻာလံုးရွိ အသက္မ်ားကုိ ကယ္တင္ဘိသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္၏´ (ေဘဘီလုိနီယန္း တဲလ္မူးဒ္-ဆန္ဒီဒရင္ ၄၊ ၈(၃၇က)) (ကုရ္အာန္ ၅၊ ၃၂)

အထက္ပါ ပါဒေတာ္မွာ ဂ်ဴးဘာသာဝင္မ်ား၏ Talmud က်မ္းႏွင့္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တုိ႔၏ ကုရ္အာန္က်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ပါဒေတာ္ျဖစ္သည္။

ဇန္န၀ါရီ ၂၇ ရက္ တြင္က်ေရာက္သည့္ Holocaust (နာဇီတုိ႔က ဂ်ဴးမ်ားအား သတ္ျဖတ္သည့္ အစီအစဥ္) ၏ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔တြင္ `လူေျဖာင့္လူမွန္မ်ား´ အေၾကာင္း ျပန္လည္ေအာက္ေမ့သတိရျခင္းမွာ ထုိက္တန္သည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ထုိသူမ်ားမွာ အျခားသူမ်ားမဟုတ္။ နာဇီတုိ႔လက္မွ ဂ်ဴးမ်ားကုိ ကယ္တင္ခဲ့ေသာ မြတ္စလင္မ်ားပင္ျဖစ္၏။ နာဇီတုိ႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္လွသည့္ Holocaust အစီအစဥ္တြင္ ဂ်ဴးမ်ားအား သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ကယ္တင္ခဲ့ေသာ မြတ္စလင္မ်ား၏ အေၾကာင္းကုိ သိရွိသူ အလြန္နည္းေလသည္။

စိတ္၀င္စားစရာအေကာင္းၿပီး လူသိနည္းသည့္ အခ်က္တစ္ခ်က္က အလ္ေဘးနီးယားတြင္ က်င့္သံုးခဲ့ေသာ ႐ုိးရာဓေလ့ထံုးတမ္းႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားအေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ အလ္ေဘးနီးယားတုိ႔၏ ေဖာ္ေရြမႈႏွင့္ ကာကြယ္ေပးမႈမွာ ေဒသအတြင္း ယဥ္ေက်းမႈအစိတ္အပုိင္း တစ္ခုအျဖစ္ ပါ၀င္ၿပီး၊ ၎ကို အစၥလာမ္၏ တန္ဖုိးမ်ားျဖစ္ေသာ ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္မႈ၊ ဧည့္သည္မ်ား၊ ခရီးသြားမ်ားအား ေစာင့္ေရွာက္မႈတုိ႔ျဖင့္ ပုိမုိျပည့္စံုေစခဲ့သည္။

Holocaust အခ်ိန္အတြင္း ဂ်ဴးလူမ်ိဳးအေရအတြက္ ျမင့္တက္လာသည့္ ႏုိင္ငံ ၂ ႏုိင္ငံရွိခဲ့သည္။ ဂရိႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ ေနရာမ်ိဳးရွိ ဂ်ဴးမ်ားကုိပင္ မရဏအက်ဥ္းစခန္းမ်ားျဖစ္သည့္ ေအာ့ဇ၀စ္၊ ဆုိဘီေဘာရ္ႏွင့္ ထရီဘလင္ကာသုိ႔ ပုိ႔ေသာ နာဇီတုိ႔၏ ဆုိးရြားသည့္အစီအစဥ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ဂ်ဴးအမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး၊ ကေလး၊ လူႀကီးပါမက်န္ ၀င္ေရာက္လာျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဂ်ဴးလူဦးေရျမင့္တက္ လာသည့္ ႏုိင္ငံ ၂ ႏုိင္ငံမွာ အလ္ေဘးနီးယားႏွင့္ ဘူလ္ေဂးရီးယားႏုိင္ငံတုိ႔ျဖစ္သည္။ အလ္ေဘးနီးယားတြင္မူ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးအေရအတြက္မွာ ယခင္က ၂၀၀ ခန္႔ရွိခဲ့ရာမွ စစ္ႀကီးအၿပီးတြင္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ျဖစ္လာသည္။

ေျမာက္အာဖရိက၊ တူရကီတုိ႔ၿပီးေနာက္ ဂ်ဴးမ်ားကုိ ကယ္တင္ခဲ့သည့္ အလ္ေဘးနီးယားမြတ္စလင္မ်ား၏ အေၾကာင္းကုိ အနည္းငယ္သာ မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိအထဲမွာ အမ်ားစုကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ စံုစမ္းစစ္ေဆးျခင္းမလုပ္ခဲ့ၾက။ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းႏုိင္ငံေရး ကလည္း မြတ္စလင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏ သမုိင္းအေမြအႏွစ္ျဖစ္ေသာ ထုိဇာတ္လမ္းမ်ားကုိ စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈျပဳရန္ ဆႏၵအား တျဖည္းျဖည္းလႊမ္းမုိးေပ်ာက္ကြယ္ေစခဲ့သည္။ အစၥလာမ္ႏွင့္ မြတ္စလင္အေၾကာင္း အဖ်က္ သေဘာျဖင့္သာ မီဒီယာမ်ားက ေဖာ္ျပေနသည့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ အဆုိပါဇာတ္လမ္းမ်ားက မြတ္စလင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ ခံစားမႈတစ္ခုကို ေပးအပ္ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။

ဂ်ဴးမ်ားကို ကယ္တင္ခဲ့ေသာ မြတ္စလင္မ်ား ကြယ္လြန္သြားျခင္းႏွင့္အတူ ၎တုိ႔၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ အမ်ားစုမွာလည္း ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္ ခဲ့ေပၿပီ။ အလ္ေဘးနီးယားမွ ထုိသူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ား၏ ဇာတ္လမ္းအခ်ိဳ႕ကုိ ေဖာ္ျပခ်င္ေသးသည္။ ထုိအထဲမွ တစ္ဦးမွာ ယဒ္ဗာရွမ္ ဆုိသည့္ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ၿပီး ခုိကိုးရာမဲ့ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ၇၁ ဦးအား နာဇီတုိ႔လက္မွကယ္တင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ မည့္သည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွမရွိဘဲ ခ်ိဳ႕တဲ့သူမ်ားကုိ ကူညီရမည့္စိတ္တစ္ခုတည္းျဖင့္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည့္အလုပ္ကုိ လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ အေၾကာင္းအရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ Faith Matters (http://faith-matters.org/) ဆုိသည့္ ၀ဘ္ဆုိက္တြင္ ေတြ႕ႏုိင္သည္။ ထုိ၀ဘ္ဆုိက္ေလးတြင္ ေလးစားအားက်စရာေကာင္းသည့္ လူေျဖာင့္လူမွန္မ်ား၏ အေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားသည္။ ဥေရာပႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပုိင္း ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ဂ်ဴးမ်ားကုိ ကယ္တင္ထားၾကသူမ်ားလည္း ပါသည္။

ဥပမာအေနျဖင့္ ထုတ္ျပရလွ်င္ ဇက္ဂ်္နီဘာ ဟာဒဂါႏွင့္ အဟ္မ္ ဆာဒစ္ဆုိသူ မြတ္စလင္ႏွစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ေဘာ္လ္ကန္ေဒသ တြင္ ျငႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္ ခံရသူဂ်ဴးမ်ားကုိ ေနရာ ထုိင္ခင္းေပးကာ၊ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ ခဲ့သူမ်ားျဖစ္သည္။ ဂ်ာမန္စစ္သားမ်ားက ဂ်ဴးမ်ားအား လုိက္လံရွာေဖြၿပီး အက်ဥ္းစခန္းသုိ႔ ပုိ႔ေနေသာအခ်ိန္တြင္ ထြက္ေျပးလာေသာ ဂ်ဴးမိသားစုတစ္ခုေနရန္ ဇက္ဂ်္နီဘာက သူမ၏ အိမ္ကုိ ေပးခဲ့သည္။ အဟ္မဒ္ဆာဒစ္က ဂ်ာမန္တုိ႔မွာ ဂ်ဴးမ်ားကုိ အက်ဥ္းစခန္းသုိ႔ ပုိ႔ေနေၾကာင္း ရထားေပၚရွိ သူ၏ ဂ်ဴးသူငယ္ခ်င္းမ်ားအား သတိေပးခဲ့ၿပီး ထုိရထားမွ ကယ္ထုတ္ကာ ေနရာထိုင္ခင္းကုိ စီစဥ္ေပးခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ အေထာက္အထားအတုမ်ားလုပ္ကာ အဆုိပါဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားအား နာဇီတုိ႔လက္မွ လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့သည္။ အဟ္မဒ္မွာ ထုိလုပ္ရပ္အတြက္ နာဇီတုိ႔၏ ဖမ္ဆီးျခင္းကုိ ခံခဲ့ရၿပီး အသတ္ခံခဲ့ရသည္။ ဘ၀၏ ေနာက္ဆံုးရက္အနည္းငယ္ကုိ သူကိုယ္တုိင္ ဂ်ဴးသူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ ကယ္ထုတ္ေပးခဲ့သည့္ နာဇီရထားေပၚ၌ အဟ္မဒ္တစ္ေယာက္ ကုန္ဆံုးခဲ့ရေလသည္။

အျခား အလ္ေဘးနီးယား ႏွစ္ဦးကေတာ့ ဒက္စတန္ ဘာလာႏွင့္ လီမာဘာလာတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံျဖစ္သည္။ စစ္ႀကီးျဖစ္ေနခ်ိန္ အစာေရစာရွားပါးသည့္ကာလတြင္ သူတုိ႔က ဂ်ဴးမိသားစုတစ္စုကုိ ကယ္တင္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဂ်ာမန္တုိ႔ ကုိဆုိဗုိမွ ပရစ္တီးနားၿမိဳ႕ကုိ က်ဴးေက်ာ္ခ်ိန္ တူရကီမြတ္စလင္မ်ားက စာရြက္စာတမ္းမ်ားျဖင့္ အလ္ေဘးနီးယားသုိ႔ ပုိ႔လုိက္ေသာ `ေလဇာ´ မိသားစုျဖစ္သည္။ ခိုကုိးရာမဲ့ေနသည့္ ထုိမိသားစုမွာ အလ္ေဘးနီးယား ရွန္ဂ်ာ့ဂ်္ေဒသ ရြာတစ္ရြာရွိ ေတာင္ကုန္းမ်ားေပၚတြင္ ပုန္းေနရသည္။ ထုိစဥ္က မြတ္စလင္တုိ႔၏ ရမ္ဇာန္ဥပုသ္လျဖစ္ၿပီး ဂ်ဴးမ်ားအား လက္ခံပါက နာဇီတုိ႔၏ ေသဒဏ္ေပးျခင္းခံရမည္ကုိ သိရွိေသာ္လည္း ထုိရြာမွ ရြာသားမ်ားက `ေလဇာ´ မိသားစုအား ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပင္ လက္ခံထားၾကကာ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဘာလာတုိ႔ ေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးကပင္ တာ၀န္ယူ၍ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့သည္။ `ေလဇာ´ မိသားစုထဲက ဆာရာႏုိဗန္ဆုိသည့္ အမ်ဳိးသမီး ကုိယ္၀န္ေဆာင္ကာ မီးဖြားသည့္အခါတြင္လည္း လီမာက ကူညီေပးခဲ့၏။

ဒက္စတန္တုိ႔ရြာမွာ ရြာငယ္ေလးျဖစ္ၿပီး လူစိမ္း ၁၈ ဦးခန္႔လာေရာက္ျခင္းမွာ ခဏခ်င္းပင္ ရြာအႏွံ႔ျပန္႔သြားကာ ဂ်ာမန္စစ္သားမ်ား ရွာေတြ႕သြားႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိအႏၱရာယ္ကုိ မေၾကာက္မရြံ႕ဘဲ ဂ်ဴးမိသားစုအား တာ၀န္ယူေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည့္ ဒက္စတန္တုိ႔ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ လုပ္ရပ္မွာ သူရဲေကာင္းဆန္သည့္ လုပ္ရပ္လည္းျဖစ္သည္။ ထုိေဒသရွိ အလ္ေဘးနီးယား ရဲတပ္ဖြဲ႕ကလည္း မြတ္စလင္မ်ားမွာ ဂ်ဴးမ်ားအား ကာကြယ္ေပးထားသည္ကုိ သိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဂ်ာမန္မ်ားလာေရာက္ရွာေဖြသည့္အခါတြင္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနခဲ့၏။

ဤအျဖစ္အပ်က္ဇာတ္လမ္းမ်ားက ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အား လူေျဖာင့္လူမွန္မ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပေနျခင္းပင္မဟုတ္ပါလား။ မွန္သည္ အမ်ားႀကီးေျပာျပေနသည္။ ဘာသာတရားက လူ႕အသက္မ်ားကယ္တင္ေစခ်င္သည့္စိတ္ဓာတ္ ျဖစ္ေပၚေၾကာင္း ျပေနသည္။ ဘာသာတရား မရွိေသာသူ၊ ဂ်ဴးမ်ား၊ ဂ်စ္ပစီမ်ား၊ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားႏွင့္ မသန္စြမ္းသူမ်ားအား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမည္ဟု ယံုၾကည္ေသာသူမ်ားလည္း ရွိေနသည္။ `လူေျဖာင္လူမွန္´ ဘြဲ႕ကုိ ဂ်ဴးမ်ားကုိ ကယ္တင္ေသာသူမ်ားအား ေပးရမည္ဆုိလွ်င္ အစြန္းေရာက္ သီအုိရီမ်ားကုိေျခခံကာ အစြန္းေရာက္အျမင္မ်ားျဖင့္ ပစ္မွတ္ထားခဲ့သည့္ နာဇီတုိ႔လက္မွ ဂ်ဴးမ်ားကုိ ကယ္တင္ျခင္းဟူေသာ မွန္ကန္သည့္အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ဘာသာရွိသူမ်ား၊ ဘာသာမဲ့မ်ားလည္း ရွိေနေသးသည္။

ဂ်ဴးႏွင့္ မြတ္စလင္တုိ႔၏ သမုိင္းမ်ားက ပဋိပကၡမ်ား၏ အရင္းမူလမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္ဟု ၾကားဖူးနား၀ျဖင့္ ဆုိလာလွ်င္ေတာ့ ထုိလူမွာ မွားယြင္းေနေပၿပီ။ မြတ္စလင္မ်ားမွာ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ဆုိးရြားၿပီး နာဇီမ်ားကုိ ေထာက္ခံသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္ဟုေျပာကာ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရးအမုန္းစကားမ်ားကုိ ျဖန္႔ျဖဴးၾကသူမ်ားမွာ Holocaust အစီအစဥ္တြင္ ဂ်ဴးမ်ားအား မြတ္စလင္မ်ားက ကယ္တင္ခဲ့သည္ဆုိသည့္ အဆုိပါ ဇာတ္လမ္းမ်ားကုိ မျမင္ႏုိင္၊ လက္မခံႏုိင္၍သာျဖစ္မည္။ လူလူခ်င္း ဆက္ဆံေရးကုိ ယံုၾကည္သူမ်ား၊ လူ႕အသက္မ်ားကုိ ကယ္တင္ခ်င္သူမ်ား၊ သတ္ျဖတ္မႈႏွင့္ လူမဆန္မႈမ်ားကုိ ေက်ာ္လႊားကာ ေအာင္ပြဲရယူခ်င္သူမ်ားအတြက္ အဆုိပါ ဇာတ္လမ္းမ်ားက ကုိးကားလုိက္နာစရာမ်ားျဖစ္သည္။ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိျဖစ္ေစေသာ ထုိဇာတ္လမ္းမ်ားက အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ဆက္လက္ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားျခင္း၊ ဘ၀အမုိက္ အေမွာင္က်ခ်ိန္ တြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားျခင္း၊ အသက္ရွင္လုိစိတ္ရွိျခင္းႏွင့္ ေအာင္ပြဲမ်ားကုိ ကာကြယ္လိုျခင္း စသည္တုိ႔ကုိလည္း ရရွိေပဦးမည္။

ref:.huffingtonpost
မိုးေဝ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။

February 21, 2015
White Card ကိုင္သူေတြ မဲေပးခြင့္ ရွိ မရွိ

ဧရာဝတီမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
ေရးသားသူ -ေက်ာ္မင္း

ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂ ရက္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒၾကမ္း အတည္ျပဳေရး၊ ျပည္လုံးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ ယာယီသက္ေသခံကတ္ (White Card) ကိုင္ေဆာင္သူမ်ား အေနျဖင့္ မဲေပးခြင့္ရွိသည္ဟု အတည္ျပဳျခင္းအေပၚတြင္ ေ၀ဖန္မႈမ်ားေပၚလာသည္။

ေ၀ဖန္သူမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕လည္း ပါ၀င္သည္။ တခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ဒီမိုကေရစီေရး အဓိကလႈပ္ရွားခဲ့ေသာ ဥေသွ်ာင္ပါတီမွ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖူးသူမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးဆိုင္ရာ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မျဖစ္ေသးသူမ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားနည္းတူ ပါ၀င္မဲေပးခြင့္ မရွိသင့္ဟု အထက္ပါတီတခု၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ပါ၀င္ေနသည္။

ျမန္မာျပည္တြင္ White Card မ်ားကို မဲထည့္ခြင့္ျပဳျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးကံၾကမၼာကို ထိပါးေအာင္ တရား၀င္ ခြင့္ျပဳထားျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္ေနသည္ဟုလည္း ေျပာဆိုေနပါသည္။ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္လုပ္လိုသူမ်ားသည္ မိမိဆႏၵအေလ်ာက္ ဥပေဒေဘာင္ေက်ာ္ေသာ စကားမ်ား လက္လြတ္စပယ္ မေျပာသင့္ပါ။

ရခိုင္ျပည္နယ္မွ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားႏွင့္ ၀ေဒသမွ White Card ကိုင္ေဆာင္သူမ်ားကို ႏိုင္ငံျခားသား ဆိုမည္လား။ ထိုေဒသမွ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကမူ သူတို႔ေဒသမွာ White Card ထုတ္ေပးထားကာ မၾကာမီ ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးကတ္ လဲေပးမည္ဟု ေျပာဆိုထားၿပီး ယခုအခ်ိန္ထိ မထုတ္ေပးေသးေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္တြင္ ရွင္းျပသည္။

ယေန႔ထိ White Card အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးလိုေသာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ စာေပပညာရွင္မ်ားသည္ White Card ၏ ဥပေဒေၾကာင္းႏွင့္ လူ ၇ သန္းနီးပါး ရခိုင္ျပည္မွာ White Card ကိုင္ေဆာင္ေနရျခင္း၏ သမုိင္းေၾကာင္းကို ေလ့လာသိရွိထားရန္ လိုေပသည္။

ႏိုင္ငံတကာမွာ အၿမဲေနထုိင္လိုသူ ႏိုင္ငံျခားမွ တရား၀င္လာေရာက္သူမ်ားကို Green Card ထုတ္ေပးသည္။ ျမန္မာ White Card သည္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကို ထုတ္ေပးျခင္းမဟုတ္၊ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္ ျပည္တြင္းေနထုိင္သူမ်ား မွတ္ပုံတင္ေရး နည္းဥပေဒ ၁၃ အရ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို အမ်ဳိးသားမွတ္ပုံတင္ကတ္ ေပ်ာက္ပ်က္ပါက အေရးေပၚ ယာယီထုတ္ေပးေသာ လက္မွတ္သာ ျဖစ္သည္။ တနည္း အမ်ဳိးသားမွတ္ပုံတင္ ကိုယ္စား အေထာက္အထားတခု ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမွ လူမ်ား ၀င္မလာဆဲတသဲသဲ ျဖစ္ေနသေယာင္ ရုံးထုိင္စားပြဲခင္း၍ ယာယီသက္ေသခံလက္မွတ္ White Card ထုတ္ေပးျခင္းမ်ဳိး ရွင္းျပျခင္းမွာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေနပါသည္။ အမ်ဳိးသားမွတ္ပုံတင္ကတ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ယာယီသက္ေသခံကတ္ျပားကို ေသာ္လည္းေကာင္း ျပည္တြင္း ေနထုိင္သူမ်ား မွတ္ပုံတင္ေရး နည္းဥပေဒအပိုဒ္ ၃၃ အရ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားအား ထုတ္ေပးခြင့္ မရွိပါ။ ႏိုင္ငံသား မဟုတ္သူမ်ားကို White Card ထုတ္ေပးထားသည္ဟု တာ၀န္ရွိပုဂၢိဳလ္မ်ားက ေျပာဆုိေနျခင္းသည္ ပို၍ တရားမဲ့ေသာစကား ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားကို ဥပေဒအရ ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္သည္။ စည္းကမ္းမဲ့ တိုင္းျပည္တြင္ ေတြ႕ရွိပါက အေရးယူ အျပစ္ေပးႏိုင္သည္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္မႈ ဥပေဒ၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး အေရးေပၚဥပေဒ၊ Immigration Emergency Act အစရွိသည္တို႔ ရွိေပသည္။ အခ်ိန္မေရြး ခိုး၀င္လာသူ၊ နယ္စပ္ေျခကၽြံ ၀င္ေရာက္လာသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးအေရးယူ ျပစ္ဒဏ္ေပးႏုိင္သည့္ ဥပေဒမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တည္ရွိေနပါသည္။

ယခု ရခိုင္ျပည္နယ္မွ ယာယီသက္ေသခံကတ္ ကိုင္ေဆာင္သူမ်ားသည္ မူလက အမ်ဳိးသားမွတ္ပုံတင္ ကိုင္ေဆာင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သို႔မဟုတ္ ထုိသူမ်ား၏ သားေျမးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ျမန္မာ ဘဂၤလား နယ္စပ္သည္ လုံၿခဳံမႈအျပည့္ရွိေသာ အျဖဴေရာင္နယ္ေျမ ျဖစ္ေနသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ၿပီး ျဖစ္္သည္။

၁၉၈၂ ခုႏွစ္၊ ႏိုင္ငံသားဥပေဒ ျပ႒ာန္းျခင္းမျပဳခင္ အမ်ဳိးသား မွတ္ပုံတင္သည္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ျခင္း၏ တခုတည္းေသာ အေထာက္အထား ေပတံျဖစ္ခဲ့သည္။ အလုပ္၀င္ျခင္း၊ အေရာင္းအ၀ယ္ျပဳျခင္း၊ ခရီးသြားျခင္း၊ ႏိုင္ငံျခားသြားရန္ ပတ္စ္ပို႔ထုတ္ျခင္း စသည့္ ကိစၥအရပ္ရပ္ကို ထိုကတ္ျပားျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္။

၀န္ထမ္းမွတ္တမ္း၊ အိမ္ေထာင္စုစာရင္း၊ ေမြးစာရင္းမ်ားတြင္လည္း ထိုကတ္ျပားအမွတ္ကို ႏိုင္ငံသားဇယားတြင္ ေရးသြင္းသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္၌ ယာယီ အမ်ဳိးသားမွတ္ပုံတင္ကတ္ျပား ကိုင္ေဆာင္သူမ်ားကို လ၀ကပုံစံ ႏိုင္ (၂) ျဖင့္ ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးကဒ္ရယူရန္ ေလွ်ာက္လႊာတင္ေစခဲ့သည္။ လ၀က ၿမိဳ႕နယ္ရုံးမ်ားတြင္ ထုိပုံစံမ်ား ယေန႔ထိရွိေနသည္။ လူထုသို႔ ေလွ်ာက္လႊာလက္ခံရရွိေၾကာင္း ထုတ္ေပးေသာ ေျပစာမ်ားလည္း ရွိေနသည္။

၄င္းသည္ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံသားဥပေဒအရ သံသယျဖစ္ေနသူမ်ားအား ေလွ်ာက္လႊာတင္ရေသာ ပုဒ္မ ၆၅ ပါ ပုံစံမဟုတ္ပါ။ ထို႔အျပင္ ဧည့္ႏိုင္ငံသားႏွင့္ ႏိုင္ငံသားျပဳမ်ား တင္ရေသာ ပုံစံလည္းမဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးကတ္အတြက္ ေလွ်ာက္လႊာတင္ေစခဲ့ၿပီး ႏွစ္အနည္းငယ္ ေစာင့္ဆိုုင္းၿပီး စိစစ္ေရးကတ္ျပား ထုတ္ေပးမည့္အစား White Card (ခ) ယာယီသက္ေသခံကတ္ ထုတ္ေပးခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ရခိုင္ေဒသရွိ UNHCR က White Card ကို ပန္းေရာင္ကဒ္ (ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးကတ္) ျဖင့္ လဲေပးရန္ အစိုးရမွာ အစီအစဥ္ရွိေၾကာင္း ျပည္သူမ်ားသို႔ ရွင္းျပခဲ့သည္။

ယေန႔တိုင္ White Card အျဖဴကတ္ ကိုင္ေဆာင္သူမ်ားကို လႊတ္ေတာ္အတြင္းအျပင္မွ ခိုး၀င္ဘဂၤါလီ ႏိုင္ငံျခားသား၊ ႏိုင္ငံသားမျဖစ္ေသးသူမ်ား စသျဖင့္ အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္ျခင္းသည္ လူမ်ဳိးတမ်ဳိးကို သိကၡာခ်ျခင္း ျဖစ္ေနသည္။ အျပစ္ရွိသည္ဟု ထင္ရသူတေယာက္ကို အျပစ္ရွိေၾကာင္း သက္ေသမျပႏိုင္လွ်င္ စီရင္ခ်က္မခ်ႏိုင္ေသးသေရြ႕ တရားခံဟု မစြပ္စြဲႏိုင္ပါ။ စြပ္စြဲၿပီး အျပစ္မထင္ရွားလွ်င္ ျပန္တရားစြဲႏိုင္သည္။

ယခု လူမ်ဳိးတမ်ဳိးကို ဆႏၵအေလ်ာက္ ခိုး၀င္ဘဂၤါလီဟု စြပ္စြဲေနျခင္းသည္ ထိုစြပ္စြဲသူမ်ား ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ဆိုသူမ်ား၏ သိကၡာႏွင့္ ပတ္သက္ေနသည္။ ထိုႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ေစ့စပ္စြာ ေလ့လာမႈ မရွိဘဲ သံေယာင္လိုက္ျပီး အမ်ဳိးသားေရးသံစဥ္မ်ား ထုတ္ေနျခင္းသည္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ၏ အားနည္းခ်က္ ျဖစ္ေနသည္ဟု သုံးသပ္ပါသည္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီ တည္ေထာင္၍ ႏိုင္ငံေရးျပဳလုပ္ျခင္းမွာ လူတစုအတြက္ မျဖစ္သင့္ေပ၊ အားလုံးအတြက္ ျဖစ္သင့္ေပသည္။ လူမ်ဳိးဘာသာ အသားအေရာင္ မခြဲျခားဘဲ အားလုံးအက်ဳိး သယ္ပိုးႏိုင္ရန္ လိုအပ္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ယခု ယာယီသက္ေသခံကတ္ ကိုင္ေဆာင္သူမ်ား၏ ဘိုးဘြားမ်ားကို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မဲဆႏၵေပးခြင့္ ေရြးခ်ယ္ခံပိုင္ခြင့္မ်ား ျပဳခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွတ္တမ္းမွာ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ရွိႏိုင္သည္။

လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံစီမံ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားသည္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲတြင္ ေရွ႕တန္းက ပါ၀င္စြန္႔စားခဲ့ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူတို႔က ယေန႔ အျဖဴကတ္ ကိုင္ေဆာင္သူမ်ား၏ မိဘမ်ားကို ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ေပးခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံသားအဆင့္ မခြဲျခားခဲ့ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥေပဒမွာ ႏုိင္ငံသားတမ်ဳိးတည္းသာ ရွိခဲ့သည္။

ကုန္ေအာင္ စုံေအာင္ ေျပာရလွ်င္ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲမွ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအထိ ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းမွ White Card ကိုင္ေဆာင္သူမ်ားႏွင့္ ၄င္းတို႔၏ မိဘဘိုးဘြားမ်ားသည္ မဲေပးခြင့္ ေရြးခ်ယ္ခံပိုင္ခြင့္မ်ား ရွိခဲ့ပါသည္။

မိမိႏွင့္မတူသူမ်ားသည္ ႏိုင္ငံျခားသား ျဖစ္ရမည္ဟု ဥပေဒရွိေနလွ်င္လည္း ၄င္းဥပေဒသည္ အဓမၼဆန္ေသာ၊ အႏိုင္က်င့္လိုေသာ ဥပေဒသာ ျဖစ္မည္။

White Card ျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ခံခြင့္ အခြင့္အေရးကို ပိတ္ထားသည့္အျပင္ မဲေပးခြင့္မျပဳရန္ ႏႈိးေဆာ္ျခင္း၊ ကန္႔ကြတ္ဆႏၵျပေနျခင္းမ်ားသည္ ဥပေဒႏွင့္မညီ၊ ဒီမိုကေရစီ စံႏႈန္းလည္းမကုိက္၊ မိမိတို႔အတြင္းဆႏၵ၏ တိုက္တြန္းခ်က္သာ ျဖစ္ပါသည္။

တိုင္းျပည္ကို တရားဥပေဒႏွင့္အညီ မဟုတ္ဘဲ ဆႏၵအေလ်ာက္ အုပ္ခ်ပ္မည္ဆိုက ထိုတိုင္းျပည္ မတိုးတက္ႏိုင္၊ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ မညီညြတ္ပါ။ ျပည္သူအားလုံး၏ အေျခခံရပိုင္ခြင့္ကို အာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္ပါက ခြဲျခားဆက္ဆံေသာ ဥပေဒျဖစ္ေနပါက ထိုဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အႀကံျပဳတိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။

(ေက်ာ္မင္းသည္ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ရခိုင္ျပည္နယ္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ အႏိုင္ရခဲ့ေသာ အမ်ဳိးသားလူ႔အခြင့္အေရး ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီမွ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သည္။)

ဓါတ္ပံုအညႊန္း- ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းေန White Card ကိုင္ေဆာင္သူတဦး (ဓာတ္ပံု – ေဂ်ပိုင္/ဧရာဝတီ)

http://burma.irrawaddy.org/opinion/viewpoint/2015/02/19/71388.html

February 20, 2015
လူေအာင္ဆန္း (၈)

၀င္းေအာင္ႀကီး ေရးသည္။

ေမယု တိုက္ေရယာဥ္ကို စစ္ေဆးဖို႔ ေရာက္လာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဒီပံုကိုၾကည့္ရင္၊ အသက္ငယ္ေသးေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ ရင့္က်က္တယ္ ဆိုတာ ျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၊ စစ္ေသနာပတိ၊ ဖက္စစ္ေတာ္လွန္ေရး၊ တပ္တြင္း ပုဂၢိဳလ္ေရးျပသနာမ်ား ေခါင္းေဆာင္ ကိုင္တြယ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။၊

မဟာမိတ္တို႔ဘက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္စလင္း၊ ေမာင့္ဘက္တန္တို႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီးၿပီ။ အဂၤလိပ္တို႔ရဲ႕ Royal Navy မွာအမႈထမ္းေနတဲ့သူေတြကို တပ္မေတာ္ရတပ္ အတြက္၊ Royal Air Force ကသူေတြ ေလတပ္မွာ ေနရာခ် စီစဥ္ခဲ့တယ္။ တပ္သားဦးေရ ကန္႔သတ္ထားရလို႔ ပိုေနသူေတြကို ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္တပ္ဖြဲ႕ ထူေထာင္ကာ ကိုယ္တိုင္ကြပ္ကဲေပးခဲ့ေသးေၾကာင္း မွတ္တမ္းေတြရွိတယ္။

တပ္မေတာ္ကို ဖဆပလ ကႏႈတ္ထြက္ေစၿပီးေနာက္ ကိုယ္တိုင္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ အျဖစ္က ထြက္လိုက္တာဟာ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့အခါ၊ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အခန္းက႑ကို ပီပီျပင္ျပင္သတ္မွတ္ ေပးလိုက္တာမဟုတ္လား?

ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ထိုက္တန္ေအာင္ တိုင္းရင္းသားစံု ပါ၀င္တဲ့ တပ္မေတာ္ ျဖစ္လာခဲ့ ပံုကို ေလ့လာၾကည့္ပါ။ လူတိုင္းစစ္ပညာ မသင္မေနရ ဆိုတဲ့ မိန္႔ခြန္းက လူထုတရပ္လံုးပိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံရဲ႕ လူထုတရပ္လံုးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ တပ္မေတာ္ အျဖစ္ထူေထာင္ဖို႔ညႊန္းတာ မဟုတ္လား? တပ္အင္အားကို လိုအပ္ခ်ိန္က် မွ ခ်ဲ႕တဲ့ခုေခတ္စနစ္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၆၀ ေလာက္ကတည္း သူျမင္ခဲ့တယ္။ စစ္ယူနီေဖာင္းေလး ၂ စံု ေလာက္နဲ့ ဘာ့ေၾကာင့္ေနသြားသလဲ?

ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးၿပီးခါစ တိုင္း ၄ က၊ ဗိုလ္မွဴးဘရွင္နဲ႔ တပ္ၾကပ္ႀကီး တင္ဦးတို႔ လာေတြ႕ေတာ့ အကၤ် ီကိုေဘာင္းဘီပြထဲထည့္၀တ္ၿပီး၊ ခါးပတ္ေနရာမွာ ႀကိဳးနဲ႔ ခ်ီထားတာကို သူၾကည့္ေနတယ္၊ သူတို႔ ၂ ေယာက္နည္းတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုလည္း ကိုးကိုးတခြက္နဲ႔ ငွက္ေပ်ာသီး ၂ လံုး ေဒၚခင္ၾကည္က လာခ်ေပးတယ္ စသျဖင့္ (၁၉၅၇ ခု၊ ဇူလိုင္လ ျမ၀တီ မဂၢဇင္း) မွာရွာၾကည့္ပါ။

ဖက္စစ္ေတာ္လွန္း စစ္ထြက္မိန္႔ခြန္းကိုၾကည့္ပါ၊ “ ရဲေဘာ္တို႔ ၊ခရီးကၾကမ္းမယ္၊ ပင္ပန္းမယ္၊ ဆင္းရဲမယ္၊ အႏၱရယ္မ်ားမယ္၊ရဲေဘာ္တို႔နဲ႔ငါလည္းအတူထြက္မွာ” တဲ့။ ဒီေဆာင္းပါးေရးခ်ိန္ ကိုယ့္အျဖစ္ျပန္သတိရမိတယ္။ ၁၉၅၆ ခု၊ ေအာက္တိုဘာလ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အတြင္း က်ေနာ္တို႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အရန္တပ္ရင္း ( UTC) မိတၳီလာမွာ စခန္းခ် (Camp)နဲ႔သင္တန္းတက္ရေတာ့ ခါတိုင္းညေနဘက္ ေလ့က်င့္ပံုမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့၊ စစ္စည္းကမ္းအျပည့္နဲ႔ တကယ့္စစ္သင္တန္း၊ ခုျပန္ေတြးရင္းေတာင္ ပင္ပန္းလိုက္တာ ေသလုေမ်ာပါး။ ၁၄ ရက္အတြက္ တပ္သားလစာ ရတာဟာ က်ေနာ့ဘ၀ရဲ႕ ပထမဆံုး ၀င္ေငြ။ ေရဗူးေပါက္တာ မလိုခ်င္၊ ေရပါတာပဲလိုခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့စကားဟာ ေစာေစာတုန္းက ရယ္စရာ၊ ဟားစရာ၊ ခုေတာ့ စစ္အမိန္႔ဆိုတာ ကိုယ္ေတြ႕။ ေအာက္ေျခတပ္သားေတြနဲ႔ တသားတည္းေနတတ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုပိုၿပီးနားလည္ခဲ့တာေပါ့။

၁၉၅၄ ခု၊ ကာလ ျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ေနတဲ့ တရုတ္ျဖဴတပ္မ်ားကို တပ္မေတာ္က တိုက္ထုတ္ေနစဥ္ လူထုကလည္း ၀င္ကူ၀င္အားေပးတယ္ေလ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုကိုယ္တိုင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာတို႔ရဲ႕ ေရွ႕တန္း ဌာနခ်ဳပ္ ရံုးစိုက္ရာ မိုင္းဆတ္သို႔ စစ္ေလယာဥ္ငယ္နဲ႔ သြားေရာက္ၿပီး၊ တပ္မေတာ္သားမ်ားအား စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေပးပံု သတင္းစာေတြထဲ ဖတ္ရခ်ိန္၊ က်ေနာ္တို႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က အေဆာင္ေတြကလည္း ထမင္းတနပ္မစားဘဲ အဲဒီအတြက္ေငြ ေရွ႕တန္းကတပ္မေတာ္သားမ်ား အတြက္ေပးပို႔လွဴဒါန္းတဲ့ထဲ က်ေနာ္ေနတဲ့ သထံုေဆာင္လည္း ပါတာေပါ့။ ဘယ္သူကမွ စည္းရံုးလႈံ႕ေဆာ္တာမဟုတ္။ ကိုယ့္အသိနဲ႔ကိုယ္ ကိုယ့္ေစတနာနဲ႔ကိုယ္ တျပည္လံုး လုပ္ၾကတာပါ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈကေန ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ျပည္ေထာင္စု သားေတြနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္သားေတြၾကား ထားတဲ့ေအာင္ဆန္း စိတ္ဓာတ္လို႔ ဆိုပါရေစ။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ အဲဒီအေနအထားဟာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊မတ္လ ၂ ရက္ေန႔အထိလို႔ ဆိုရေပလိမ့္မယ္။ ေနာက္ပိုင္း တိုင္းျပည္၊ တပ္မေတာ္၊ လူထု စသျဖင့္ အကုန္လံုးေျပာင္းလဲ သြားခဲ့တဲ့ထဲ ေခတ္ေရာ စနစ္ေရာ မက်န္။ စီးပြါးေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး အဘက္ဘက္က နိမ့္ဆင္းသြားခဲ့တာ ယေန႔ျမင္ေနရ တဲ့ အေျခအထိ မဟုတ္လား?

ဘယ္အခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္ေျခာက္ထဲက်ဖို႔ လက္တလံုးအလိုသို႔ ေရာက္ခဲ့ဖူးသလဲ? တပ္မေတာ္ကသာ ကယ္တင္ခဲ့ရိုးမွန္ရင္ တပ္မေတာ္အေပၚ လူထုရဲ႕ု ယံုၾကည္ ကိုးစားမႈ ေပ်ာက္ပ်က္ႏိုင္ပါ့မလား? ရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ေခ်ာေမြ႕တဲ႕ အျပန္အလွန္ ခ်စ္ၾကည္မႈေကာ ေလ်ာ့နည္းသြားပါ့မလား?

ယေန႔လူထုရဲ႕အေျခအေနဟာ လူထုေခါင္းေဆာင္အစစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီပါသလား? တပ္မေတာ္ကေကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလက္ထက္ေ၀းလို႕ ၁၉၆၂ ခု၊ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ အထိနဲ႔ေတာင္ ေရးေတးေတးတူေသးရဲ႕လား? စာဖတ္သူမ်ား အခ်င္းခ်င္း ေမးၾကဖို႔၊ ေဆြးေႏြးၾကဖို႔၊ ေတြးၾကဖို႔ လူေအာင္ဆန္း (၈) ကိုေရးလိုက္ရေၾကာင္းပါ။

၂၀၁၅ ခု၊ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၅ ရက္။

ဓါတ္ပံု အညႊန္း-ေမလ ၂၅ ရက္၁၉၄၇ ခုႏွစ္ျမန္မာျပည္ သိမ္းပိုက္ေရးတိုက္ပဲြမ်ားတြင္ ၿဗိတိသွ်ေရတပ္မွ အသံုးျပဳခဲ့ေသာ ‘ေမယု’ စစ္ေရယာဥ္အား ကႏၵီစာခ်ဳပ္အရ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဖဲြ႕စည္းၿပီး ဗမာ့ေရတပ္မေတာ္ အတြက္ လဲႊေျပာင္း ေပးအပ္ပြဲ အခမ္းအနားမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ရွားပါးဓာတ္ပုံ။ ပုံတြင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အေနာက္တြင ္ဗိုလ္မွဴး ဘေသာ္ကိုပါေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။

လူေအာင္ဆန္း (၁ မွ ၆ ထိ) ဖတ္လိုလွ်င္ =>http://www.m-mediagroup.com/news/37705
လူေအာင္ဆန္း (၈) ဖတ္လိုလွ်င္ =>http://www.m-mediagroup.com/news/37852
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဘဝမွတ္တမ္း ဓါတ္ပံုမ်ား ၾကည့္လိုလွ်င္ =>https://www.facebook.com/media/set/?set=a.501249889917486.100008.468226919886450&type=3

February 20, 2015