News @ M-Media

Category: ေဆာင္းပါး

  • စတီဗင္ စပီးလ္ဘာ့ဂ္ (အႏွိမ္ခံခြဲျခား ဆက္ဆံခံဘဝမွ ကမာၻေက်ာ္ ဒါရိုက္တာျဖစ္လာသူ)

    ဒီဇင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၃
    M-Media
    ဘာသာျပန္ဆိုသူ- ေမာင္ေထြးဝင္း(ဓႏုျဖဴ)

    စတီဗင္ စပီးလ္ဘာ့ဂ္

    1001582_10151563962003803_1846849761_n

    “မိမိလႈပ္႐ွားမႈသည္ ခက္ခဲေနပါက ယင္းခက္ခဲမႈကုိ လႈပ္႐ွားေစပါ။” သူ၏ ကေလးဘ၀ကုိ အိပ္မက္ ေကာင္းမ်ား၊ ေကာင္းမြန္ေသာ စိတ္စြဲလမ္းမႈမ်ားႏွင့္ စတင္ခ့ဲၿပီေနာက္ ႐ုပ္႐ွင္ လုပ္ငန္းကုိလည္း အႀကီး အက်ယ္ေျပာင္းလဲေစသူျဖစ္ပါသည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက အက္ပါဂါဆုိင္ဒ႐ုန္းႏွင့္ ဒုိဘလီဆီယားေခၚ စာလုံး ေပါင္းႏွင့္ စာဖတ္ျခင္းခ်ဳိ႕တ့ဲေသာေရာဂါ ခံစားခ့ဲရသူျဖစ္ပါသည္။ အဆုိပါေရာဂါမ်ားေၾကာင့္ အတန္းထဲတြင္ အခ်င္းခ်င္းၾကား ဗုိလ္က် စုိးမုိးမႈခံ ခ့ဲရသူျဖစ္ပါသည္။

    ဤသုိ႔ေသာ ခ်ဳိ႕ယြင္းအားနည္းမႈမ်ား အၾကားမွပင္ ၂၀၀၇-ခုႏွစ္တြင္ ေဟာလီး၀ုဒ္၏ အေက်ာ္ၾကားဆုံးလူ (၅၀)အနက္ အမွတ္(၂)ေနရာ ရ႐ွိခ့ဲပါသည္။ အကယ္ဒမီဆု အတြက္ (၇)ႀကိမ္အထိ အေကာင္းဆုံး ဒါ႐ုိက္တာဆု စာရင္းတင္သြင္းျခင္းခံခ့ဲရသည္။ သူ၏ ႐ုပ္႐ွင္ကားမ်ား ကုိမူ အေကာင္းဆုံး ႐ုပ္႐ွင္ကားအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ အေကာင္းဆုံး ၀င္ေငြရ႐ွိသည့္ ကားမ်ား အျဖစ္ အသိ အမွတ္ျပဳခံခ့ဲရပါသည္။

    သူ၏ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနသည့္ တုိင္ေအာင္ သူ၏ မိသားစု ကေတာ့ သူ၏ ဦးစားေပးအျဖစ္ အၿမဲရပ္တည္ေနပါသည္။ သူသည္ကား အျခားမဟုတ္ပါ။ ႐ုပ္႐ွင္လုပ္ငန္း တြင္ အေကာင္းဆုံးဒါ႐ုိက္တာအျဖစ္ လူသိမ်ားသည့္ေဟာလီး၀ုဒ္ ဒါ႐ုိက္တာစတီဗင္စပီးလ္ဘာ့ဂ္ျဖစ္ပါသည္။

    လူလားေျမာက္သည့္အခ်ိန္

    ၁၉၄၈-ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ(၁၈)ရက္ေန႔တြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ အုိဟုိင္းယုိျပည္နယ္၊ စင္စင္နာတီ ၿမိဳ႕တြင္ ဂ်ဳးမိသားစုမွ ေမြးဖြားခ့ဲေသာအႀကီးဆုံးႏွင့္ တစ္ဦးတည္းေသာေယာက္်ားေလးျဖစ္ပါသည္။ မိခင္ ျဖစ္သူ“Leah”သည္ စိတ္ဓာတ္ႀကံ့ခုိင္ၿပီး လူအမ်ားႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြေနႏုိင္သူျဖစ္ၿပီး ဖခင္“Arnold”မွာမူ စိတ္ဓတ္ေပ်ာ့ည့ံသူျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ စပီးလ္ဘာ့ဂ္၏ ဇာတ္လမ္းမ်ားတြင္ သူ႔ဘ၀ကုိ ပုံရိပ္ေဖာ္သည့္ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားေနသည့္ ကေလးမ်ားႏွင့္ လုိအပ္ခ်က္မ်ား မျဖည့္ဆည္းႏုိင္သည့္ ဖခင္ပုံရိပ္မ်ားကုိ ေတြ႕႐ွိရ ပါသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူက ထရန္စစၥတာေလး တစ္ခုကုိ ယူေဆာင္လာၿပီး စပီးလ္ဘာ့ဂ္ကုိ ျပသၿပီး တစ္ေန႔ဒီဟာေလးက အနာဂတ္ေကာင္းျဖစ္လာမယ္ဟု ေျပာပါသည္။ စပီးလ္ဘာ့ဂ္ကုိလည္း ခ်က္ျခင္းယူၿပီး ပါးစပ္တြင္းထည့္ၿပီး ၀ါးလုိက္ပါသည္။ ခဏၾကာမွ ႏြားႏုိ႔ႏွင့္ ၀မ္းထဲသို႔ ေမွ်ာခ်လုိက္ပါသည္။

    အေၾကာင္းျပခ်က္ခုိင္လုံမႈ မေတြ႕ရပဲ သူ၏ မိဘႏွစ္ပါးကြာ႐ွင္းျပတ္စဲခ့ဲၾကပါသည္။ စပီးလ္ဘာ့ဂ္ သည္ မိမိအခန္းတံခါးကုိ မ်က္ႏွာသုတ္တဘက္မ်ားႏွင့္ ပိတ္ဆုိ႔ျခင္းျဖင့္ မိဘႏွစ္ပါး၏ အျငင္းအခုံသံမ်ား မၾကားေစရန္ ႀကိဳးစားခ့ဲရပါသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္စပီးလ္ဘာ့ဂ္သည္ ဖခင္ျဖစ္သူႏွင့္ (၁၅)ႏွစ္မွ်လုံး၀ အဆက္ ျဖတ္ၿပီး ေနခ့ဲရပါသည္။ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးျဖစ္သူ စပီးလ္ဘာ့ဂ္သည္ သူ၏ ကေလးဘ၀တြင္ ျပႆနာ မ်ဳိးစုံႀကံဳေတြ႕ခ့ဲ ရာတြင္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးျဖစ္ရျခင္းကလည္း အေၾကာင္း တစ္ရပ္ဟု ၀န္ခံခ့ဲပါသည္။

    ကၽြန္ေတာ့္အသက္ ၇-ႏွစ္၊ ၈-ႏွစ္၊ ၉-ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ ဘုရားသခင္ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ၊ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးျဖစ္ၿပီး မိဘမ်ား၏ ဂ်ဴး ထုံးစံအတုိင္း ေနထုိင္ သြားလာမႈအတြက္ အ႐ွက္ရေစပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ေ႐ွး႐ုိးက် ဂ်ဴးလူမ်ဳိးျဖစ္ၾက ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ပင္ကိုယ္စိတ္က ဂ်ဴးလူမ်ဳိးျဖစ္ရသည္ကုိ ႐ွက္မိသည္ဟု ဘယ္တုန္းကမွ မခံစားခ့ဲပါ။ သုိ႔ေသာ္တစ္ခါတစ္ရံအေနအထုိင္ က်ပ္တည္းသည္မ်ဳိးေတာ့ ႐ွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ အဖုိးသည္ အနက္ ေရာင္ကုတ္ အက်ႌ႐ွည္ကုိ အၿမဲတမ္း ၀တ္ထားေလ့႐ွိပါသည္။ အနက္ေရာင္ဦးထုပ္၀တ္ထားၿပီး မုတ္ဆိတ္ ပါးသုိင္းေမြးမ်ားျဖဴဆြတ္ေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ အိမ္သုိ႔ ဖိတ္ေခၚရန္ ၀န္ေလးေနမိတတ္ ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္အဖုိးသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ထုိအ၀တ္အစားမ်ား၀တ္ဆင္လ်က္ အိမ္ေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ဘုရား၀တ္ျပဳေကာင္း၀တ္ျပဳေနပါမည္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ မည္သုိ႔ ႐ွင္းျပရမည္နည္းဟု ေျပာၾကားခ့ဲဖူးပါသည္။ ဂ်ဴးမုန္းတီးေရး အျပဳအမူမ်ားကုိလည္း ငယ္စဥ္က ခံစားခ့ဲရဖူးရာ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀က လက္သီးႏွင့္ အထုိးခံရျခင္း၊ ေျခႏွင့္အကန္ခံရျခင္း အျပင္ ႏွာေခါင္းမွ ေသြး ႏွစ္ခါ က်ခ့ဲဖူးေၾကာင္း၊ ဆုိး၀ါးလွေၾကာင္းကုိ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုတြင္ ေျပာၾကားခ့ဲပါသည္။

    အသက္(၁၂)ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ (၈)မိနစ္ၾကာအေပ်ာ္တမ္း႐ုပ္႐ွင္“The Last Gun”ကုိ ထုတ္လုပ္ခ့ဲရာ သစ္ပင္စုိက္ပ်ဳိးျခင္းလုပ္ငန္းျဖင့္ ၀င္ေငြ႐ွာၿပီး ႐ုိက္ကူးခ့ဲပါသည္။ သူသည္ ႐ုပ္႐ွင္ကုိ အခေၾကးေငြျဖင့္ ျပသ ရာတြင္ ညီမျဖစ္သူမ်ားကုိ မိမိတြင္ ႐ုပ္႐ွင္႐ုံလုပ္ေစၿပီး အစားအေသာက္ အျဖစ္ ေျပာင္းဖူးေပါက္ေပါက္မ်ား ေရာင္းခ်ေစျခင္းျဖင့္ ၀င္ေငြ ႐ွာေဖြခ့ဲပါသည္။ အသက္(၁၄)ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ မိနစ္(၄၀)ၾကာျမင့္သည့္“Escape To Nowhere”ႏွင့္ “Battle Squad”စစ္ကားႏွစ္ကားကုိ ႐ုိက္ကူးထုတ္လုပ္ခ့ဲသည္။

    220px-Steven_Spielberg_Masterclass_Cinémathèque_Française_2_cropped၁၉၅၈-ခုႏွစ္၌ ကင္းေထာက္လူငယ္ဘ၀တြင္ ဓာတ္ပုံပညာသင္တံဆိပ္အတြက္ (၈)မီလီမီတာ ဖလင္ျပားျဖင့္ (၉)မိနစ္ၾကာ“The Last Gun Fight”ကုိ ႐ုိက္ကူးခ့ဲပါသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္ကုိ ျပန္လည္ ေျပာျပရာတြင္ ထုိစဥ္က သူ႔ဖခင္ေပးခ့ဲေသာ ႐ုပ္ေသ ကင္မရာမွာ ပ်က္စီးသြားသျဖင့္ ကင္းေထာက္ တာ၀န္ခံကုိ သူ႔ဖခင္၏ ႐ုပ္႐ွင္ ကင္မရာျဖင့္ ထုိဇာတ္ကားကုိ ႐ုိက္ျပၿပီး ဓာတ္ပုံပညာသင္ဆုကုိ ရ႐ွိေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏုိင္ခ့ဲပါသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္သူ၏ ႐ုပ္႐ွင္လုပ္ငန္းစတင္ခ့ဲသည္ဟု ဆုိပါသည္။ အသက္(၁၆)ႏွစ္ အ႐ြယ္တြင္ သူ၏ ပထမဆုံး ကိုယ္ပုိင္ေရးသား႐ုိက္ကူးေသာ မိနစ္(၄၀)ၾကာသိပၸံပညာ ဆန္းက်ယ္ဇာတ္လမ္း “Fire Fight”ကုိ အေျခခံၿပီး စစ္ကားမ်ား႐ုိက္ကူးခ့ဲပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ သူသည္ ရပ္တန္႔ေနေသာ ေလယာဥ္ပ်ံသည္ အသံထက္ျမန္ေအာင္ သြားေနသည့္သဖြယ္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေသာ ပညာရပ္မ်ား တတ္ေျမာက္ေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ သူ၏ ညီမျဖစ္သူ နန္စီသည္လည္း သူ႔ကို ကူညီခ့ဲသူျဖစ္ၿပီး ၿဂိဳဟ္သားမ်ားႏွင့္ စစ္ကားမ်ားအတြက္ ဇာတ္လမ္းမ်ားေရးသားေပးပါသည္။ သူ၏ ႐ုပ္႐ွင္ ဇာတ္ကားတစ္ခုလုံးတြင္ ၿဂိဳဟ္သား ႐ုပ္႐ွင္ႏွင့္ စစ္ပြဲ႐ုပ္႐ွင္မ်ားက အဓိကျဖစ္ခ့ဲပါသည္။

    ကယ္လီဖုိးနီးယားျပည္နယ္သုိ႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ေနထုိင္ခ့ဲၿပီးေနာက္ ေတာင္ပုိင္းကယ္လီဖုိးနီးယား တကၠသုိလ္၏ ျပဇာတ္၊ ႐ုပ္႐ွင္ႏွင့္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားသင္ၾကားေရး ဌာနႏွစ္ဌာနခြဲသို႔ တက္ေရာက္ သင္ၾကားခြင့္ ရ႐ွိရန္ ေလွ်ာက္ထားခ့ဲေသာ္လည္း ပယ္ခ်ျခင္းခံခ့ဲရသည္။ သုိ႔ေသာ္ေလာင္းဘိခ်္႐ွိ ကယ္လီဖုိးနီးယား တကၠသုိလ္တြင္ ေက်ာင္းတက္ ခြင့္ရ႐ွိခ့ဲပါသည္။ သူ၏ ႐ုပ္႐ွင္လုပ္ငန္း သင္တန္းကုိ ယူနီဗာဆယ္ စတူဒီယုိတြင္ တစ္ပတ္္(၇)ရက္ တည္းျဖတ္ေရးလုပ္ငန္းတြင္ လစာမ့ဲ အလုပ္သင္ဘ၀ျဖင့္ စတင္ခ့ဲရပါသည္။ စပီးလ္ဘာ့ဂ္သည္ လူသိထင္႐ွားျဖစ္လာေသာ အခ်ိန္က်မွ ေတာင္ပုိင္း ကယ္လီဖုိးနီးယား တကၠသိုလ္မွ သူ႔ကုိ ေက်ာင္းတက္ ခြင့္ျငင္းပယ္ခ့ဲေသာ ဂုဏ္ထူးေအာင္ဒီဂရီကုိ ၁၉၉၄-ခုႏွစ္တြင္ ခ်ီးျမွင့္ခ့ဲပါသည္။ ၁၉၉၆-ခုႏွစ္ တြင္မူ ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံခ့ဲရပါသည္။ စာသင္သား ဘ၀ကုိ စတင္ခ့ဲၿပီး (၃၅)ႏွစ္ အၾကာ ၂၀၀၂-ခုႏွစ္တြင္ ကယ္လီဖုိးနီးယား တကၠသုိလ္၊ ေလာင္းဘိခ်္မွ ႐ုပ္႐ွင္ ထုတ္လုပ္ေရးဆုိင္ရာႏွင့္ အီလက္ထေရာနစ္ အေျခခံ႐ုပ္႐ွင္ႏွင့္ဗီဒီယုိ ထုတ္လုပ္ေရးဆုိင္ရာဘီေအဘြဲ႕ကုိ ရ႐ွိခ့ဲပါသည္။

    ယူနီဗာဆယ္စတူဒီယုိတြင္ အလုပ္သင္ဘ၀လုပ္ကိုင္စဥ္ (၂၆)မိနစ္ၾကာ“Amblin”(၁၉၆၈)ကုိ ထုတ္လုပ္႐ုိက္ကူးခ့ဲသည္။ Amblinကုိ ေနာက္ပုိင္းသူ၏ ထုတ္လုပ္ေရးကုမၸဏီ၏ အမည္ အျဖစ္ အသုံးျပဳ ခ့ဲသည္။ ထုိဇာတ္ကားကုိ ယူနီဗာဆယ္၏ တီဗြီ ထုတ္လုပ္ေရးဆုိင္ရာ ဒုတိယဥကၠဌ ဆစ္ဒနီ႐ွင္းဘတ္ ၾကည့္႐ႈၿပီးေနာက္ သေဘာက်သြားၿပီး ယူနီဗာဆယ္က့ဲသုိ႔ ေဟာလီး၀ုဒ္ နာမည္ႀကီး ကုမၸဏီႀကီး၏ သက္တမ္း ႐ွည္ ဒါ႐ုိက္တာအျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံသူမ်ားအနက္ အသက္အငယ္ဆုံးျဖစ္လာခ့ဲသည္။

    သူ၏ အက္ပါဂါဆုိင္ဒ႐ုန္းသည္ သူ၏ ႐ုပ္႐ွင္႐ုိက္ကူးေရးတြင္ စူးစုိက္ေစသလုိ သူ၏ လုပ္ေဖာ္ ကုိင္ဖက္မ်ားအေပၚ တာ၀န္ ဖိစီးေစရန္ ျဖစ္ေနသေလာဟု လူအမ်ားက ထင္ေၾကးေပးၾကပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆုိပါေရာဂါသည္ သူ၏ ႐ုပ္႐ွင္လုပ္ငန္းတြင္ ထူးခၽြန္ေအာင္ျမင္ရန္ ေဆာင္႐ြက္ေပးေနသည္မွာ ျငင္း၍ မရ ေသာ အခ်က္ျဖစ္ေနပါသည္။

    ၂၀၀၇-ခုႏွစ္တြင္ ဒိုက္လက္စီးယားဟုေခၚသည္ ့စာလုံးေပါင္းျခင္း စာဖတ္ျခင္းတြင္ အားနည္းျခင္း ေရာဂါသည္ တရား၀င္ေတြ႕႐ွိခ့ဲပါသည္။ ဦးေႏွာက္သည္ အခ်ဳိ႕အမွတ္အသားမ်ားကို မွန္ကန္စြာမမွတ္မိျခင္း၊ မေဆာင္႐ြက္ႏုိင္ျခင္းသည္ ဤေရာဂါ၏ အေျခခံျဖစ္ပါသည္။ နယူးဂ်ာစီျပည္နယ္တြင္ ေနထုိင္စဥ္ ကေလး ဘ၀တြင္ စာဖတ္ရန္ သင္ၾကားေပးရျခင္းက ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာျမင့္ခ့ဲပါသည္။ ၁၉၅၀-ျပည့္ႏွစ္က သူ၏ အထက္တန္းေက်ာင္း အစပုိင္း ကာလမ်ားသည္ အလြန္ ခက္ခဲခ့ဲေၾကာင္း ေျပာၾကားခ့ဲပါသည္။

    သူ၏ စာဖတ္ရာတြင္ ခက္ခဲမႈသည္ သူ႔ကုိ အတန္းတြင္းသူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ ဗုိလ္က်ခံရမႈဖိတ္ေခၚ ခံရသည့္ေျပာဆုိခ့ဲၿပီး သူ႔အား လူပ်င္းဟု ေက်ာင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက အမည္ေပးခံခ့ဲရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ မည္သည့္အခါမွ လူအမ်ား၏ အႏုိင္က်င့္ခံရသူဟု မခံစားခ့ဲရပါဟု ေျပာၾကားခ့ဲသည္။ ထုိက့ဲသို႔အတန္းတြင္ ပုံစံမက်သည့္ျဖစ္ရပ္ကုိ အစားထုိးသည့္သေဘာျဖင့္ သူ႔က့ဲသုိ႔ ပုံစံအခ်ဳိးမေျပသည့္ အေပါင္းအသင္းအုပ္စုႏွင့္ သြားလာလႈပ္႐ွားေနခ့ဲပါသည္။ ထုိအုပ္စုမ်ားတြင္ ေနထုိင္စဥ္ (၈၀)ျပည့္ႏွစ္မ်ား၏ အုပ္စု ဖြဲ႕ေနထုိင္သူမ်ား စ႐ုိက္ကုိ ေဖာ္ျပ႐ုိက္ကူးထားေသာ“The Goonies” ဇာတ္ကားကုိ ပူးတြဲေရးသားၿပီး ထုတ္ေ၀ခ့ဲသည္။

    ႐ုပ္႐ွင္သည္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေသာအျပစ္ကုိ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ပုံခ်ခံရျခင္း၊ အ႐ွက္တကြဲခံစား ရျခင္းႏွင့္ အျပစ္ဟု ခံစားရျခင္းတုိ႔ကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္ေပးပါသည္။ ႐ုပ္႐ွင္ကုိ ႐ုိက္ကူး ထုတ္လုပ္ေနရျခင္းသည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အႀကီးဆုံး ထြက္ေပါက္ျဖစ္ပါသည္။

    ယခုအိမ္ေထာင္သည္ဘ၀

    သူသည္ ဇာတ္ကားေပါင္း(၂၆)ကားကုိ ဒါ႐ုိက္တာအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခ့ဲၿပီး စုစုေပါင္း(၃.၇)ဘီလ်ံ ေဒၚလာရ႐ွိခ့ဲပါသည္။ သူသည္ သိပၸံဆန္းက်ယ္၊ စြန္႔စားခန္း၊ ဟာသဘ၀ဇာတ္လမ္းႏွင့္ စစ္ကားမ်ားကုိ ႐ုိက္ကူးခ့ဲပါသည္။ လက္႐ွိအကယ္ဒမီဆုသုံးခု ဆြတ္ခူးခ့ဲၿပီးျဖစ္သည္။ ေဖာဘီးစ္ မဂၢဇင္း၏ တင္ျပခ်က္ အရ သူသည္ ေဒၚလာသုံးဘီလ်ံခန္ ႔ပုိင္ဆုိင္သူျဖစ္သည္။ ႐ုပ္႐ွင္လုပ္ငန္းတြင္ အလြန္ၾသဇာ သက္ေရာက္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္းခံရသူျဖစ္ပါသည္။ ရာစုႏွစ္အတြက္ အလြန္ အေရးပါသည့္ပုဂၢိဳလ္ (၁၀၀) စာရင္းတြင္လည္း ေဖာ္ျပခံရသည္။

    ေဟာလီး၀ုဒ္သည္ ေကာင္းမြန္ေသာ အိမ္ေထာင္ေရးဘ၀ကုိ ျဖစ္ေပၚေစေသာေနရာ မဟုတ္ဟူေသာ အခ်က္ကုိ လူတုိင္း လက္ခံၾကပါသည္။ စပီးလ္ဘာ့ဂ္က့ဲသုိ႔ အစစ အရာရာေအာင္ျမင္ၿပီးျဖစ္မည္။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆုိေသာ္အေမရိကန္ႏုိင္ငံတြင္ လင္မယား ကြာ႐ွင္းမႈသည္ (၅၀)ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ ပုံမွန္႐ွိၿပီး စပီးလ္ဘာ့ဂ္ က့ဲသုိ႔ လူမ်ားတြက္မႈ ပုိျမင့္ေသာရာခုိင္ႏႈန္း႐ွိပါသည္။ သူႏွင့္မင္းသမီး ကိတ္ကပ္ေ႐ွာ လက္မထပ္ခင္ လြန္ခ့ဲ ေသာ(၂၆) ႏွစ္က လက္ထပ္ခ့ဲဖူးပါသည္။

    200px-Steven_Spielberg_with_Chandran_Rutnam_in_Sri_Lanka
    Indiana Jones and the Temple of Doom ရိုက္ကူးရန္ သိရိလကၤာသို႔ ေရာက္ခဲ့စဥ္က

    ထုိအိမ္ေထာင္ပ်က္ခ့ဲျခင္းအေပၚ ေနာင္တမရ႐ွိခ့ဲပါ။ သူ၏ အင္ဒီယာနာဂ်ဳံးစ္ ဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားအနက္ “The Temple of Doom”သည္ လူအမ်ား စြဲလမ္းႏွစ္သက္သည့္ ဇာတ္ကားတစ္ကား မဟုတ္ေသာ္လည္း သူ႔အတြက္မူ အလြန္အေရးပါ လွသည္ဟု “Entertainment Weekly”၏ အင္တာဗ်ဴးတြင္ သူေျပာၾကားခ့ဲသည္။ အေရးပါရျခင္းမွာ သူ၏ ဇနီးကိပ္ကုိ ထုိဇာတ္ကားတြင္ ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီး အျဖစ္ တင္ခ့ဲသလုိ ကိပ္သည္ ယေန႔ သူ႔ဘ၀တြင္လည္း ေခါင္းေဆာင္လ်က္ ႐ွိေၾကာင္း ၀န္ခံေျပာၾကားခ့ဲပါသည္။ သူ၏ မိသားစုသည္ သူ႔ဘ၀တြင္ အစားထုိး၍ မရေသာအရာအျဖစ္ ရပ္တည္လ်က္ ႐ွိေၾကာင္း ဥပမာ တစ္ခုအေနျဖင့္ ျပသေျပာၾကားရာတြင္ သူ၏ ဇာတ္ကား တစ္ခုျဖစ္ေသာ“Close Encounter of Third Kind”တြင္ မင္းသားRichard Drey Fus သည္ ဇာတ္လမ္းအရ UFO မ်ားကုိ စြဲလမ္းမိရာမွ ေနာက္ဆုံးဇနီး သားသမီးသုံးဦးႏွင့္ မိသားစုကုိ ပစ္ပယ္ခ့ဲေၾကာင္း မိမိသာဆုိလွ်င္ ထုိက့ဲသို႔လုပ္မည္ မဟုတ္ ပါေၾကာင္း၊ ယခုသူ႔တြင္ ဇနီးႏွင့္ သားသမီး(၇)ဦး႐ွိေနပါသည္။ ထုိဇာတ္ကားကုိ ေရးသားစဥ္က ယခုက့ဲသုိ႔မွီခုိ သူမ်ားမ႐ွိခ့ဲေၾကာင္း၊ ယခုက့ဲသို႔႐ွိေနခ့ဲပါက ထုိ ဇာတ္လမ္းမ်ဳိးေရးသားမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ၀န္ခံေျပာၾကား ခ့ဲပါသည္။

    “War Horse”အမည္႐ွိ ဇတ္ကားကုိ ေရးသား႐ုိက္ကူးစဥ္က သူ႔မိသားစု ခံစားခ်က္ကုိ အေျခခံ ထားပါသည္။ ဇနီးသည္ႏွင့္ သမီးဒက္စရီတုိ႔သည္ ျမင္းခ်စ္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။

    သူ႔တြင္ ျမင္း(၁၂)ေကာင္ ႏွင့္ ျမင္းေဇာင္းမ်ားပုိင္ဆုိင္ၿပီး ျမင္းမ်ားေမြးျမဴျခင္းသည္ (၁၅)ႏွစ္ခန္႔ၾကာျမင့္ေနပါသည္။ သမီးသည္ (၁၅)ႏွစ္ခန္႔႐ွိၿပီး ျမင္းစီး၀ါသနာပါသူျဖစ္ပါသည္။ သူ႔သမီးသည္ ႏိုင္ငံအ၀ွမ္းျမင္းၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနျခင္းကုိ ဂုဏ္ယူစြာေျပာၾကားပါသည္။

    War Horse ကုိ ႐ုိက္ကူးအၿပီးတြင္ စပီးလ္ဘာ့ဂ္သည္ ႏွစ္ႏွစ္ခြဲမွ် အလုပ္႐ႈပ္ေနခ့ဲရာ ကာတြန္း သ႐ုပ္ေဖာ္“The Adventure of Tintin”ႏွင့္ “Lincoln”႐ုပ္႐ွင္ကားႀကီးႏွစ္ကားကုိ ေအာင္ျမင္စြာ႐ုိက္ကူးၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ဤမွ် ႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားမ်ားႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနေသာ္လည္း မိသားစု တာ၀န္မ်ား ပ်က္ကြက္ျခင္း မ႐ွိ ခ့ဲပါ။

    ဤျဖစ္စဥ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ လင္ကြန္း႐ုပ္႐ွင္ ထုတ္လုပ္သူ“ကက္သလင္းကေနဒီ”က ေျပာၾကားရာတြင္ “စတီဗင္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရာ အစစအရာရာ နားလည္မႈ႐ွိ၍ ေက်နပ္ရပါေၾကာင္း၊ သူမသမီးမီဂန္ရဲ႕ အသက္ (၁၃)ႏွစ္ေမြးေန႔ပြဲ သြားရန္ွ႐ွိေၾကာင္း ေျပာျပရာ လုိလုိလားလား သေဘာတူေၾကာင္း၊ သူသည္ မိသားစုကိစၥ ဦးစားေပးသည့္ ဒါ႐ုိိက္္တာတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း”ေျပာၾကားခ့ဲပါသည္။

    စပီးလ္ဘာ့ဂ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာႏွစ္သက္စရာ အခ်က္အလက္မ်ား-

    (၁)     ႐ုိက္ကူးၿပီးသမွ်႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားမ်ားအနက္ သတိတရအျဖစ္ဆုံး ဇာတ္ကားသည္ ဘယ္ဇာတ္ကား ျဖစ္ပါသလဲဟု ေမးရာ E.T(၁၉၈၂)ႏွင့္ Schindler List (၁၉၉၃)ဟု ေျဖၾကားပါသည္။

    (၂)     သူသည္ ကင္းေထာက္ လူငယ္ျဖစ္ခ့ဲၿပီး အေမရိကန္ ကင္းေထာက္အဖြဲ႕ႀကီး၏ အႀကံေပးဘုတ္ အဖြဲ႕တြင္ ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ခ့ဲေသာ္လည္း လိင္တူ ဆက္ဆံသူမ်ားကုိ ခြဲျခားဆက္ဆံ၍ ႏႈတ္ထြက္ခ့ဲ ပါသည္။

    (၃)     ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီကုိ ေထာက္ခံသူျဖစ္ၿပီး (၁၉၉၆)ခုႏွစ္က ေဒၚလာတစ္သိန္းလႈဒါန္းခ့ဲသည္။

    (၄)     ဂ်ာမဏီႏုိင္ငံ၏ မွန္ကန္ေသာျဖစ္ရပ္မ်ားကုိ Schindler ဇာတ္ကားတြင္ ေဖာ္ထုတ္ျပသမႈအတြက္ ထုိႏုိင္ငံမွ ခ်ီးျမွင့္ေသာထူးခၽြန္ဆု (Cross of Merit)ကုိ လက္ခံရ႐ွိခ့ဲပါသည္။

    (၅)     အေမရိကန္ေရတပ္မွ ခ်ီးျမွင့္ေသာ အရပ္သားမ်ားဆုိင္ရာ အျမင့္ဆုံးဆုကုိ ၁၉၉၉-ခုႏွစ္၊ စစ္မႈထမ္း ေဟာင္းမ်ားေန႔တြင္ ခ်ီးျမွင့္ရာ ႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားSaving The Private Ryan တြင္ သူ၏ တင္ျပခ်က္မ်ား အတြက္ျဖစ္ပါသည္။

    (၆)     ႐ုပ္႐ွင္ဒါ႐ုိက္တာSam Mendes အား “American Beauty”ဇာတ္ကား၏ ဇာတ္ၫႊန္းကုိ မိမိေရးသား ခ့ဲၿပီး ႐ုပ္႐ွင္႐ုိက္ကူးရန္ ေပးအပ္ခ့ဲပါသည္။ ထုိဒါ႐ုိက္တာသည္ အေကာင္းဆုံး ဒါ႐ုိက္တာဆုကုိ ထုိ ဇာတ္ကားအတြက္ ရ႐ွိခ့ဲပါသည္။

    (၇)     Drew Barry Moreႏွင့္ Gwyneth Palthrow တုိ႔၏ ေမြးစားဖခင္အျဖစ္ လူသိမ်ားၿပီး သူတုိ႔ကုိ ေအာင္ျမင္မႈ လမ္းေၾကာင္းေပၚတင္ေပးခ့ဲသူျဖစ္ပါသည္။

    (၈)     ကေလးမီးဖြားခန္း႐ုိက္ကူးစဥ္ ပထမဇနီးေအမီအုိင္ဗင္ထံမွ ဖုန္းလာပါသည္။ သူတုိ႔၏ သားMax ကုိ ေမြးဖြားခ့ဲေၾကာင္း။

    (၉)     သားသမီး(၇)ဦး႐ွိပါသည္။ သီယုိသည္ ဒုတိယဇနီးကိပ္မွ သူႏွင့္ လက္မထပ္မီက ေမြးစားခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။ ေနာက္ပုိင္းႏွစ္ဦး သေဘာတူေမြးစားခ့ဲသည္။ ၁၉၈၈-ခုႏွစ္တြင္ ေမြးသူျဖစ္သည္။ Sasha ကုိ ၁၉၉၀-ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခ့ဲပါသည္။ Sanyer ကုိ ၁၉၉၂-ခုႏွစ္တြင္လည္းေကာင္း၊ Mikla George ကုိ ၁၉၉၆-ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခ့ဲပါသည္။ သူသည္ ေမြးစားသမီးျဖစ္ပါသည္။ Destry ကုိမူ ၁၉၉၆-ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခ့ဲပါသည္။ Jissica Capshaw သည္ ကိပ္၏ ပထမအိမ္ေထာင္ႏွင့္ရ႐ွိခ့ဲသူ ျဖစ္သလုိ၊ ၁၉၈၅-ခုႏွစ္တြင္ ေမြး၁၉၇၆-ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခ့ဲသူMaxသည္ စပီးလ္ဘာ့ဂ္၏ ပထမ အိမ္ေထာင္ႏွင့္ရခ့ဲသူျဖစ္သည္။

    (၁၀)    Rod Serling ၏ “Night Gailary”ကုိ ၁၉၆၉-ခုႏွစ္တြင္ ႐ုိက္ကူးစဥ္ မင္းသမီးေခ်ာJona Crawford ကုိ ပက္ပ္စီ ပုလင္းထဲတြင္ ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ထည့္ၿပီး လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးအပ္ခ့ဲသည္။ ထုိဇာတ္ကားကုိ ႐ုိက္ကူးစဥ္ သတင္းေထာက္Shirley Eder ကုိ Joanက အႀကံျပဳ ေျပာၾကားခ့ဲသည္။ “အဲဒီခ်ာတိတ္ကုိ သြားၿပီး အင္တာဗ်ဴးလုိက္ပါ၊ တစ္ေန႔က်ရင္ အေကာင္းဆုံး ဒါ႐ုိက္တာတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမယ့္လူပါ”။ စပီးလ္ဘာ့ဂ္ႏွင့္ Joan တုိ႔သည္ ၁၉၇၇-ခုႏွစ္တြင္ Joan ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ အလြန္ရင္းႏွီးေသာမိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ခ့ဲၾကပါသည္။

    (၁၁)    Dreamworksကုိ ပူးတြဲတည္ေထာင္ခ့ဲသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

    (၁၂)    ၂၀၀၁-ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ၏ “KBE”ဆာဘြဲ႕ကုိ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၏ ႐ုပ္႐ွင္ထုတ္လုပ္ေရးကုိ ကူညီ ေဆာင္႐ြက္ေပး၍ ခ်ီးျမွင့္ျခင္းခံခ့ဲရသည္။ ဓနသဟာယႏုိင္ငံသားတစ္ဦးမဟုတ္သျဖင့္ ထုိဘြဲ႕ကုိ အသုံးျပဳခြင့္(“Sir”ဟု အေခၚခံခြင့္)မရ႐ွိခ့ဲပါ။

    (၁၃)    “Rain Man”ဇာတ္ၫႊန္းကုိ Ronald Bass ႏွင့္(၅)လမွ် ပူးေပါင္းေရးသားခ့ဲေသာ္လည္း Indiana Jones and Last Crusade ကုိ အခ်ိန္မီ႐ုိက္ကူးေနရ၍ ဇတ္ၫႊန္းကုိ ဒါ႐ုိက္တာBarry Levinson ကုိ ေပးအပ္ခ့ဲပါသည္။

    (၁၄)    Bid(၁၉၈၈)ကုိ Tom Hankႏွင့္ ႐ုိက္ကူးရာတြင္ ဒါ႐ုိက္တာလုပ္ခ့ဲေသာ္လည္း ဇာတ္ၫႊန္းအတူ ေရးသားခ့ဲသည့္ညီမျဖစ္သူ“Anne”ကုိသာ အသုံးျပဳခ့ဲသည္။

    (၁၅)    ႏွစ္လုံးျပဴးေသနတ္ကုိ ကၽြမ္းက်င္စြာပစ္ခတ္တတ္၍ မင္းသား“Shia Le Beouf”က အ့ံအားသင့္စြာ ေျပာၾကားခ့ဲသည္မွာ “သူဟာ ဒါ႐ုိက္တာေကာင္းမျဖစ္ခ့ဲလွ်င္ေတာင္မွ လက္ေျဖာင့္ေသနတ္သမား တစ္ေယာက္ေတာ့ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္”။

    (၁၆)    အိမ္တြင္းေဂါက္ဖ္႐ုိက္ပြဲစဥ္မ်ားကုိ တီဗြီတြင္ ၾကည့္႐ႈရန္ ၀ါသနာပါၿပီး “Assassin’s Creed”game ကုိ ကစားေလ့႐ွိပါသည္။

    သူ၏ ႏွစ္သက္စရာကုိးကားစကားမ်ားမွာ-

    (၁)     ET႐ုပ္႐ွင္ကားကုိ ႐ုိက္ကူးၿပီးေနာက္ ဖခင္တစ္ဦးျဖစ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာခ့ဲသည္။ ဇာတ္ကားထဲမွ ကေလးသုံးဦး၏ ဖခင္က့ဲသုိ႔ ခံစားမိခ့ဲပါသည္။ အထူးသျဖင့္ Drew Barrymore အေပၚ ခံစား မိခ့ဲပါသည္။ ႐ုပ္႐ွင္မ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ကုိ သိသာစြာေျပာင္းလဲခ့ဲပါသည္။

    (၂)     “Saving Private Ryan”ကုိ ကၽြန္ေတာ့္ဖခင္ကုိ ဂုဏ္ျပဳရန္ ရာႏႈန္းျပည့္ရည္႐ြယ္၍ ႐ုိက္ကူးခ့ဲ ပါသည္။ ေအာ္စကာဆုရ႐ွိသည့္ အခါ “အေဖ၊ ဒါအေဖ့အတြက္ပဲ၊ ဒါအေဖ့ဟာပဲ”ဟု ေျပာခ့ဲသည္။

    (၃)     “Empire of The Sun”ဇာတ္ကားႏွင့္ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္က ဤလူငယ္၏ အျပစ္မ့ဲစြာ ေသဆုံးရျခင္းႏွင့္ အျပစ္ကင္းစင္ေသာကမၻာသားမ်ားေသဆုံးရျခင္းကုိ ယွဥ္ျပလုိျခင္းျဖစ္သည္။ နာဂါစကီၿမိဳ႕၏ အျဖဴေရာင္အလင္းတန္းေပ်ာက္ဆုံးသြားသည္ကုိ လူငယ္က ျမင္သေလာ၊ သူ႔စိတ္ထဲက ျမင္သေလာဆုိသည္မွာ ျပႆနာမဟုတ္ပါ၊ အျပစ္ကင္းစင္သူႏွစ္ဦး၏ အဆုံးသတ္ သည္ ေၾကကြဲေသာကမၻာကုိ အစပ်ဳိးခ့ဲၿပီးျဖစ္သည္။

    (၄)     ကၽြန္ေတာ္ Jurassic ကုိ ႐ုိက္ကူးရျခင္းသည္ Jawကုိ အဆက္မျပတ္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ခ့ဲျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔၀န္ခံရျခင္းသည္ ႐ွက္စရာမဟုတ္ပါ။

    (၅)     “Schindler List”ဇာတ္ကားႏွင့္ပတ္သက္၍ “ကၽြန္ေတာ္ဒီဇာတ္ကားကုိ ႐ုိက္ကူးျပသရျခင္းမွာ အဲဒီလုိျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ကမၻာမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေပၚေစခ်င္ပါ”ဟု ေျပာၾကားခ့ဲသည္။

    (၆)     “႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားတစ္ကားကုိ ကၽြန္ေတာ္စတင္႐ုိက္ကူးေတာ့မယ္ဆုိရင္ ဒီ႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကား (၄)ကားကုိ အရင္ၾကည့္႐ႈခံစားပါတယ္။”  Seven Samurai(၁၉၅၄)၊ Lawrence of Arabia (၁၉၆၂)၊ It Is Wonderful Life(၁၉၉၆)၊ The Searcher

    (၇)     “Saving Private Ryan”ဇာတ္ကားအတြက္ ရ႐ွိခ့ဲေသာအကယ္ဒမီဆုအတြက္ ဆုပ္ကုိင္ရင္း “ကၽြန္ေတာ့္ကုိ စကားေျပာခြင့္ေပးတ့ဲအတြက္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီဆုကုိ ကၽြန္ေတာ္အလြန္လုိခ်င္ပါတယ္”တ့ဲ။

    (၈)     ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကေလးဘ၀က ေကာ္ဖီအရသာကုုိ မုန္းတီးခ့ဲမႈေၾကာင့္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး ေကာ္ဖီ ကုိ တစ္ခြက္မွ မေသာက္္ခ့ဲပါ။

    (၉)     ကၽြန္ေတာ္Weekend ေတြမွာ အလုပ္မလုပ္ပါ၊ ကေလးေတြ၊ မိသားစုေတြနဲ႔ ေနထုိင္ၿပီး အခ်ိန္ ကုန္လြန္ေစဖုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္၊ ႐ုပ္႐ွင္မ႐ုိက္ခ့ဲဘူးဆုိရင္ ညတုိင္းမိသားစုနဲ႔ ဒင္နာညစာစားပါတယ္။ အိမ္ကုိ ညေန(၆)နာရီျပန္ေရာက္ပါတယ္။ ညစာစားၿပီး ကေလးေတြကုိ အိပ္ယာထဲပုိ႔ပါတယ္။ ပုံေျပာျပပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔ေက်ာင္းလုိက္ပုိ႔ပါတယ္။ နံနက္(၉)နာရီက ညေန(၅း၃၀)နာရီ အတြင္း အမ်ားအားျဖင့္ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ (သူ၏ တစ္ပတ္စာအခ်ိန္ဇယားျဖစ္ပါသည္။)

    (၁၀)    ၁၉၈၀-ျပည့္ႏွစ္မွစတင္၍ အဂၤလန္ႏုိင္ငံနဲ႔အဆက္အသြယ္လုပ္ခ့ဲသည္။ ဒီညေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆာဘြဲ႕ခ်ီးျမွင့္လုိက္ပါတယ္။ (ဆာဘြဲ႕ခ်ီးျမွင့္ခံရစဥ္က ေျပာစကား)

    (၁၁)    ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေၾကာက္မက္ဖြယ္၊ တုန္လႈပ္စရာကေလးဘ၀ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ယေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တီထြင္ႀကံဆေဖာ္ထုတ္မႈရဲ႕ အေျခခံေကာင္းေတြပါပဲ။

    (၁၂)    ကၽြန္ေတာ္ျမင္မက္ခ့ဲတ့ဲအိပ္မက္ကုိ ႐ုပ္႐ွင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခ့ဲပါတယ္။ ပရိသတ္ကုိ ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္႐ုပ္႐ွင္ကုိ သူတုိ႔ရဲ႕ အိပ္မက္အစိတ္အပုိင္းအျဖစ္ ျပဳလုပ္ခ့ဲပါတယ္။

    (၁၃)    ကၽြန္ေတာ္ ႐ုပ္႐ွင္ဒါ႐ုိက္တာအလုပ္ကုိ ထြက္သြားသင့္ပါတယ္၊ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိရင္ မိမိကုိယ္ မိမိယုံၾကည္မႈျပည့္၀စြာရ႐ွိတ့ဲဒါ႐ိုက္တာအျဖစ္ မလုပ္ႏုိင္ေသးလုိ႔ပါ။ (God Father(၁၉၇၂)ကုိ ပထမဆုံးၾကည့္ၿပီးေနာက္ ေျပာခ့ဲေသာစကား)

    (၁၄)    ကၽြန္ေတာ္၏ စိတ္ကုိ အဖမ္းစားဆုံး႐ုပ္႐ွင္ကေတာ့ Schindler List(၁၉၉၃)ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယ ကေတာ့ E.T(၁၉၈၂)၊  Colour  Purple(၁၉၈၅)ကုိလည္း ခံစားရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ျဖစ္စဥ္ ပုံရိပ္ကုိ လုံး၀ေဖာ္ျပမယ့္႐ုပ္႐ွင္ကုိေတာ့ မ႐ုိက္ရေသးပါဘူး၊ ႐ုိက္လည္း ႐ုိက္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

    စင္ကာပူႏုိင္ငံမွ ၂၀၁၃၊ ႏို၀င္ဘာလထုတ္ Prime Magazineပါ မူရင္းစာေရးဆရာRichard Schikel၏ Spielberg-A Rerospective ၏ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

    မွတ္ဉာဏ္အားနည္းျခင္း၊ လူနည္းစုဘာသာျခားျဖစ္၍ အႏိုင္က်င့္ခြဲျခားဆက္ဆံခံရသည့္ၾကားမွ ေခတ္သစ္ ႐ုပ္႐ွင္သမုိင္းတြင္ အထူးခၽြန္ဆုံး၊ အေက်ာ္ၾကားအေျပာင္ေျမာက္ဆုံး ဒါ႐ုိက္တာတစ္ဦး၏ ႐ုန္းကန္ လႈပ္႐ွားေအာင္ျမင္ခ့ဲပုံကုိ အတုယူၿပီး ႀကိဳးစားၾကပါစုိ႔—-။

    ေမာင္ေထြး၀င္း(ဓႏုျဖဴ)

    ————————————–
    ** M-Media ၏ မူပိုင္ သတင္း/ေဆာင္းပါးမ်ားကို အြန္လိုင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာကူးယူေဖာ္ျပႏို္င္ပါသည္။ ကူးယူေဖာ္ျပသူမ်ားအေနျဖင့္ M-Media မူရင္းလင့္ခ္ကို ထည့္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။

    M-Media ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရိွဘဲ စီးပြားျဖစ္ ထုတ္ေဝေသာ Print Media မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္းမ်ား လုံးဝ ခြင့္မျပဳပါ။
    ဆက္သြယ္ရန္ [email protected]

  • လွဴဒါန္းေပးရံုမွ်ႏွင့္ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားေရး လံုေလာက္ေသာ အားျဖည့္မႈ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလား ?

    ဒီဇင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၃
    M-Media
    ဘာသာျပန္- သာကီထက္ေကာင္း
    Bustling jetty of Yangon
    (ဓာတ္ပံုအညႊန္း) ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လူစည္ကားရာေနရာတစ္ခု။ ျမန္မာ့စီးပြားေရးပြင့္လန္းစျပဳၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း စီးပြားေရးျပန္လည္ျပဳျပင္မႈမ်ားမွာကား ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းသုိ႔ အလိုအေလ်ာက္ ေရာက္ႏိုင္ေခ်မရိွေသး။ Photo by: McKay Savage / CC BY

    လူထု၏ပါ၀င္မႈ၊ တာ၀န္ခံေရးကတိက၀တ္တို႔ႏွင့္အတူ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္ေသာ အစိုးရျဖစ္လာရန္ႀကိဳးစားေနေသာ ေနာက္ဆံုး အုပ္စု၀င္ႏိုင္ငံမ်ား အနက္ ျမန္မာႏိုင္ငံလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္၏။

    လန္ဒန္၌ မၾကာေသးမီက OGP Summit ကို အိမ္ရွင္အျဖစ္လက္ခံက်င္းပေသာ၊ ၄င္းျပင္ ယခင္က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္ေသာ UK သည္ ျမန္မာ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းတို႔အား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း အားျဖည့္အကူအညီမ်ားကို ေပးလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ ၄င္း၌ အာဏာပိုင္ေလာက အတြက္ အေကာင္းဆံုး စြမ္းရည္ တိုးျမွင့္ေပးေရးစံခ်ိန္ စံညြန္းသတ္မွတ္မႈ၊ ျပည္သူလူထုတို႔၏ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ျမင့္မားေစမႈ၊ လူထုပါ ၀င္ေရးကို ေထာက္ပံ့မႈ၊ လြတ္လပ္မႈႏွင့္ တာ၀န္ယူမႈအတြက္ နည္းပညာသစ္မ်ား ပိုမိုရရိွေစမႈတို႔ ပါ၀င္ၾကသည္။

    ယမန္ႏွစ္ Transparency International မွျပဳစုထုတ္ျပန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ျပႆနာ ရွင္းလင္းေရးဆိုင္ရာ ကမာၻ႕လာဘ္စားမႈစံခ်ိန္၌ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၇၆ အနက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အဆင့္ ၁၇၂ စာရင္း၀င္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ဤအခ်က္အလက္မ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ယင္းယိုေပါက္မ်ားကို ဖာေထးလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ရန္ ခက္ခဲလွသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္မႈယႏၱရားအတြင္း အရပ္သားပါ၀င္မႈ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာဖဂန္နစၥတန္ ေအာက္ေရာက္ေနၿပီး ေျမာက္ကိုးရီးယား ထက္ မဆိုစေလာက္ေလးသာ သာလြန္ခဲ့သည္ဟု လတ္တစ္ေလာ စစ္တမ္း တစ္ရပ္တြင္ ေဖာ္ျပထား၏။

    ေငြးေၾကးမူ၀ါဒ၌ အခ်က္အလက္ အေျခခံစံနစ္ထက္ နကၡတၱေဗဒ၏ လႊမ္းမိုးမႈကုိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံရၿပီးေနာက္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးမွာ ေနာက္ဆံုးေသာ္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚျပန္ေရာက္ေနၿပီဟု ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက သံုးသပ္တင္ျပၾကသျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာစရာသတင္း ျဖစ္ေစ၏။

    သို႔ေသာ္ သတင္းဆိုးတစ္ရပ္မွာ ႏိုင္ငံေရးအခန္းက႑ တိုးတက္မႈ စံေပတံႏွင့္တိုင္းတာၾကည့္ရႈျခင္း မျပဳပါလွ်င္၊ ႏိုင္ငံေရးၾကမ္းခင္းႏွင့္ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒအား မလြဲမေသြ အေျပာင္းအလဲ မလုပ္ပါလွ်င္ စီးပြားေရးျပဳျပင္တည္ေဆာက္မႈသည္ ပီျပင္ေသာ ဒီမိုကေရစီအသြင္သို႔ အလိုအေလ်ာက္ ဦးတည္သြားေစမည္ မဟုတ္ပါေလ။

    Burma Campaign UK မွ Mark Farmaner ကဲ့သို႔ ကာလရွည္ေလ့လာစူးစမ္းသူႏွင့္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူမ်ားက – ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး၌ အျပည့္အ၀ ကူညီေနျခင္း မဟုတ္၊ ပို၍အားေကာင္းသည့္ အာဏာရွင္ တိုင္းျပည္ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊  အေရွ႕ေတာင္အာရွ၌ စီးပြားေရးအင္အား ရပ္၀န္းျဖစ္လာရန္ လည္းေကာင္း တိုးျမွင့္ ကူညီရာေရာက္ေနသည္ဟု ယံုၾကည္ထားၾကသည္။

    လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား အထေျမာက္ပါၿပီဟု ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည့္ ပင္တိုင္အလွဴရွင္မ်ား၏ အက်ဳိးစီးပြားအားျဖင့္ တိုင္းျပည္သည္ ကမာၻ႕ႏိုင္ငံမ်ား၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စံနစ္ေကာင္းအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ေစႏိုင္ပါမည္ေလာ – ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ အခြင့္အလမ္းမ်ားတိုးတက္လာမႈ မတိုးျမွင့္ပဲႏွင့္ ထိုသို႔ မျဖစ္လာႏိုင္ပါသေလာ ဟူ၍ ေမးျမန္းစရာ အခ်ဳိ႕ ရိွေနပါသည္။

    ဦးစားေပးအပ္သည့္အခ်က္မ်ား
    ———————————
    လွဴဒါန္းမႈ၏ဦးစားေပးအပ္သည့္ အခ်က္မ်ားမွာ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအား အေထာက္အကူျပဳရန္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို အားေပးရန္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ လူထုပါ၀င္မႈအခန္းက႑ အားနည္းလြန္းသျဖင့္ အခရာ အသိစြမ္းရည္ႏွင့္စံနစ္မ်ား တည္ေဆာက္ေရးအေပၚ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွ ေစာင့္ၾကည့္လ်က္ရိွသည္။ စိန္ေခၚခ်က္မွာ ႀကီးမားလွသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။

    ယူေကရိွ ႏိုင္ငံတကာဖြ႕ံၿဖိဳးေရးဌာန၏ အကူအညီျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ၂၅ ႏွစ္တာ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာၿပီးေနာက္ ျပည္သူ႔ ဘ႑ာ စီမံခန္႔ခြဲေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး D သို႔မဟုတ္ D+ အနိမ့္ဆံုးအဆင့္၀င္ေနေၾကာင္း ကမာၻ႕ဘဏ္မွ ယခုႏွစ္ အေစာအပိုင္းတြင္ အမွန္အတိုင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ စံႏႈန္း ၃၁ ခ်က္အနက္ ၂၂ ခ်က္၌ ျပည္စံုလံုေလာက္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ား ရွာမေတြ႕ခဲ့ေၾကာင္း ဆိုထားသည္။ ၿခံဳငံုသံုးသပ္ရလွ်င္ “ အဆင့္နိမ့္ နည္းစဥ္မ်ားေပၚသာ ပိုမိုအာရံုထားၿပီး သံုးစြဲမႈႏွင့္ရလဒ္ သုေတသနမ်ားေပၚ အားနည္းလြန္းေသာ ဗဟုိထိန္းခ်ဳပ္မႈ အမွားအယြင္းႏွင့္ အတူ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အတြက္ မဟာဗ်ဴဟာ မူ၀ါဒ ကင္းမဲ့ေနသည္ ” ဟု ေတြ႕ၾကရ၏။

    အလွဴရွင္မ်ားသည္ ေနျပည္ေတာ္ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္၄င္း၏အဖြဲ႕၀င္အသီးသီးႏွင့္ တလြဲတေခ်ာ္ဥပေဒျပဳေနျခင္းက႑၊ အရည္အေသြး တိုးျမင့္ျခင္း က႑တို႔၌ လက္တြဲ လုပ္ေဆာင္ေနရမည္ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္မွာ အလြန္အေရးပါလွေပသည္။

    သို႔တိုင္ ဥပေဒမ်ားတြင္ ခိုင္မာမႈအားနည္းၿပီး၊ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈျပႆနာေဖာင္းပြကာ ေငြေၾကးစံနစ္ ဆိုး၀ါးလြန္းေနေသာေၾကာင့္ ေမးျမန္း စရာမ်ားျဖစ္လာ၏။ အစိုးရထံမွ ႀကီးမားေသာ တိုးတက္မႈႏွင့္တစ္ကြ ဆီေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ လႊတ္ေတာ္တစ္ရပ္အား အလွဴရွင္မ်ားမွ ေမွ်ာ္လင့္ေနျခင္းမွာ လက္ေတြ႕က်ပါ၏ေလာ ? ထိုအရာထက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစံနစ္ေကာင္း ပို၍မလိုအပ္ပါသေလာ ? လူထုပါ၀င္မႈ က႑ ႏွင့္ OGP  မွ ၄င္းတို ႔အေပၚ သတ္မွတ္ခ်က္အေပါင္းမွာ မည္သို႔ရိွမည္နည္း ?

    ေငြေၾကးႏွင့္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းတြင္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ နားလည္၊ ေစာင့္ၾကည့္၊ ေတာင္းဆို၊ ပါ၀င္ႏိုင္မႈစြမ္းရည္မ်ားအား တည္ေဆာက္ရန္ အလွဴရွင္မ်ားမွ ေဆာင္ရြက္မသြားအပ္ပါသေလာ ? ျပည္သူ႔ဘ႑ာသည္ ျပည္သူ႔လက္ထဲရိွေနျခင္းက အာမခံခ်က္အတြက္ အၾကြင္းမဲ့ေရရွည္တည္တံ့၍ထိေရာက္ေသာနည္းလမ္းမ်ားအနက္တစ္ခု  အပါအ၀င္ မဟုတ္ပါသေလာ ?

    ဤသို႔ ေပယ်ာလကန္ျပဳထားသည့္ အခ်က္မ်ားသည္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း ဆက္လက္တည္ရိွပ်ံ႕ႏွံ႔ေနလွ်င္ ၊ ၄င္းတို႔ကို အသိမေပး မခ်ျပပါလွ်င္ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူထု၏ေကာင္းက်ဳိးဆိုးက်ဳိးကို သိနားလည္ရန္ ျမန္မာအစိုးရအဖို႔ အခြင့္အေရး မရိွသေလာက္ ျဖစ္ေနေပမည္။

    အခြင့္အလမ္းမွန္သမွ် လက္၀ါးႀကီးအုပ္စိုးမိုးလိုေသာ ခရိုနီ၀ါဒ
    ————————————————————-
    ၁၉၉၁ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ႏိုးၾကားမႈျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းသည္ ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရးႏွင့္တြန္းအားေပးေရးအတြက္ ကေမာၻဒီးယားသို႔ အလံုးအရင္း လက္တြဲ၀င္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။

    သို႔ေသာ္ ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ရႈေသာအခါ ေထာက္ပံ့ ကူညီမႈတို႔သည္ သာမန္ျပည္သူမ်ားႏွင့္လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားအေပၚ အေျပာင္းအလဲႏွင့္တာ၀န္ဆိုင္ရာ စြမ္းရည္ တည္ေဆာက္ေပးေရးထက္ ႏိုင္ငံေရးထိပ္သီးတို႔၏ စည္း၀ိုင္းအတြင္း ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ဆံုးသြားရသည္။

    သို႔ျဖင့္ ကေမာၻဒီးယားသည္ အစိုးရ၏လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈ ႏွင့္ အဆုိးရြားဆံုးခရိုနီ၀ါဒအတြင္း သက္ဆင္းသြားခဲ့သည္မွာ မထူးဆန္းေတာ့ေခ်။

    လူထုပါ၀င္မႈအေတြးအျမင္အား ပိုမိုမတိုးျမင့္မေပးအပ္ႏုိင္ပါက ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အလားတူ လမ္းေၾကာင္းသို႔ေရာက္ရိွရန္ အလားအလာ မ်ားျပားေနသည္။ ဥေရာပသမဂၢသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ အကူးအေျပာင္းကာလ၌ အရပ္ဖက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ပူးေပါင္းပါ၀င္ေစေရး ဟူေသာ ၄င္း၏ကိုယ္ပိုင္ စည္းမ်ဥ္းအား ခ်ဳိးေဖာက္ခဲ့ေၾကာင္း အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕ တစ္ဒါဇင္ေက်ာ္က ေအာက္တိုဘာလတြင္ EU High Representative for Foreign Affairs သို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ တစ္ေစာင္ ေရးပိုခဲ့သည္ဟု Catherine Ashton က ဆိုသည္။ ၄င္းစာ၌ ထိုအဆိုျပဳခ်က္မ်ားကို လက္ခံႀကိဳဆိုပါေသာ္လည္း လက္ရိွ၌မူ မည္သည့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခ်က္မွ် မေတြ႕ရပါဟု ေဖာ္ျပထား၏။

    DfID, USAID, SIDA ႏွင့္ ေဒၚလာသန္းခ်ီမတည္ထားေသာ “Making All People’s Voices Count”  ကမာၻ႕အစီအစဥ္မ်ားမွ အက်ဳိးခံစားရသည့္ အာဆီယံအုပ္စုမ်ားအနက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား မထည့္သြင္းေသးပါ။

    ထိုအခ်က္အားရလိုလွ်င္ DfID ႏွင့္ Open Society Foundations တို႔၏ လိုလားခ်က္ျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ျဖဳတ္ထုတ္သတ္ ယႏၱရားအေပၚ ျပည္သူတို႔၏ေစာင့္ၾကည့္မႈ၌  ကူညီ အားေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ယင္းလုပ္ရပ္မ်ားကိုလည္း လက္ခံႀကိဳဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ အလားတူစြာ လူထုရပ္၀န္းအတြင္း တာ၀န္ခံမႈျဖစ္ထြန္းရန္ႏွင့္ေတာင္းဆိုရန္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အရည္အေသြး တိုးျမင့္ေပးေရး၌ အလွဴရွင္မ်ားအတြက္လည္း တန္းတူအေရးႀကီးပါသည္။

    အကယ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ဦးမွ ျပည္သူ႔ဘ႑ာအား မည္သို႔ ျမွင့္တင္မည္၊ စီမံလ်ာထားမည္၊ သံုးစြဲမည္၊ ထုတ္ျပန္မည္၊ စာရင္းအင္းစစ္ေဆးမည္ကို သိျမင္နားလည္လိုလွ်င္ ……….
    ျပည္သူ႔ ဘ႑ာေငြ မည္သို႔ ရွာေဖြမည္၊ မည္သည့္ေနရာမွ ရရိွမည္၊ ဤျပန္လည္ျပဳျပင္ေရးအစိုးရလက္ေအာက္မွ မည္သည့္ အာဏာျဖင့္ အသံုးခ်မည္ကို သိျမင္ နားလည္လိုေသာ ဆႏၵရိွပါလွ်င္ ………..
    သူသည္ မည္သည့္ေနရာမွ ေျခလွမ္းစတင္ရပါမည္နည္း ?
    အကယ္၍ သူ သို႔မဟုတ္ သူမသည္ ဘတ္ဂ်က္လုပ္ငန္းစဥ္ကိုျဖစ္ေစ၊ ဌာနဆိုင္ရာသံုးစြဲမႈကိုျဖစ္ေစ နားလည္သိရိွရန္ႏွင့္ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာရန္ ဆႏၵရိွေနပါလွ်င္ မည္သည္ကို ျပဳလုပ္ရပါမည္နည္း ?

    ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္သို႔ ႏွစ္ႏွစ္ခြဲေက်ာ္အထိ ေရာက္ရိွလာသည့္တိုင္၊ အလွဴရွင္မ်ား ေထာက္ပံ့ေဆာင္ရြက္မႈ ေပးေနသည့္တိုင္ မည္သူမွ် မသိၾကျခင္းမွာ ဆိုးရြားလွေခ်သည္။

    ေဆာင္းပါးရွင္ Alan Davis  ၏ ” Supporting democracy in Myanmar: Are donors doing enough?”  ေဆာင္းပါးကို  သာကီထက္ေကာင္း မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေရးသားသည္။

  • “ ေနျပည္ေတာ္ အာဏာပိုင္ေတြ အဖ်က္အေမွာင့္ လုပ္ငန္း လုပ္သလား ”

    စည္သူေအာင္ျမင့္
    ရန္ကုန္တိုင္းမ္ သတင္းစာ၊ ၁၁-၁၂-၁၃။ စာ-၆။

    KIA news

    အံ့ၾသ တုန္လွဳပ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ သတင္းတစ္ခု ေနျပည္ေတာ္ေကာင္စီ နယ္ေျမဘက္က ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ သတင္းမွာ ေဖာ္ျပထားတာက ေနျပည္ေတာ္ ျမိဳ႕မေစ်း ေစ်းတာ၀န္ခံက တကယ့္ လူျမင္ကြင္းၾကီးမွာ ဗီႏိုင္းအနီစ နဲ႔ ကပ္ထားတဲ့ အသိေပးေၾကျငာခ်က္ ကပ္ထားတဲ့ ကိစၥပါ။ အဲဒီ ေၾကျငာခ်က္ထဲမွာ ဆီးဂိမ္းကာလ အဖ်က္အေမွာင့္ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္ဖို႔ ေကအိုင္ေအ ဌာနခ်ဳပ္ကေန အၾကမ္းဖက္သမား (၃) ေယာက္ ေစလႊတ္လိုက္တယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ ပံုပန္းသ႑ာန္ အခ်က္အလက္ဟာ ဘယ္သူေတြျဖစ္တယ္၊ အဲဒီ လူေတြကို ေတြ႕ရင္ တာ၀န္ရွိသူေတြကို အေၾကာင္းၾကားပါ ဆိုတဲ့ အသိေပးစာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာပါ ေဖာ္ျပခ်က္၊ ေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းဌာနေတြရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြကို ဆက္စပ္ေတြးၾကည့္ရင္ အစိုးရ၊ စစ္တပ္ အာဏာပိုင္ေတြအားလံုး လံုျခံဳေရး စီမံခန္႔ခဲြေရး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ေနျပည္ေတာ္က အာဏာပိုင္ တစ္ခ်ိဳ႕ အဖ်က္အေမွာင့္ လုပ္ငန္း လုပ္ေနသလား ဆိုတာ သံသယ ျဖစ္ဖြယ္ ေတြ႕လာရပါတယ္။ ဒီကေန႔ ဒီအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးတင္ျပပါ့မယ္။

    အသိေပးေၾကျငာခ်က္ပါ ေဖာ္ျပခ်က္အရ ဆီးဂိမ္းကို အဖ်က္အေမွာင့္လုပ္ဖို႔ ေကအိုင္ေအက လႊတ္လိုက္တဲ့သူေတြဟာ ရန္ကုန္က အစၥလာမ္ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုတာ၊ ေကအိုင္ေအက ဗိုလ္ၾကီးအဆင့္ ကရင္ လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္၊ ဒုအရာခံဗိုလ္အဆင့္ ကရင္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္၊ တပ္ၾကပ္အဆင့္ရွိတဲ့ ကခ်င္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ေပါင္း အၾကမ္းဖက္သမား (၃) ေယာက္ဆိုျပီးလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

    ပထမ တစ္ခ်က္ စဥ္းစားဖို႔ကေတာ့ အဲဒီ အသိေပးေၾကျငာခ်က္ ျဖစ္နိုင္မျဖစ္ႏုိင္ ဆိုတာပါ။ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အခ်က္ အမ်ားၾကီးေတြ႕ရပါတယ္။ ရန္ကုန္က အစၥလာမ္ အစြန္းေရာက္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ လုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥ၊ ဆီးဂိမ္းကို ဖ်က္မယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥ၊ ေကအိုင္ေအ တပ္ထဲက ဗိုလ္ၾကီးအဆင့္နဲ႔ ဒုအရာခံဗိုလ္အဆင့္ ကရင္လူမ်ိဳးေတြ ကိစၥ တစ္ခုမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒီလို မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ဆိုတာကိုလည္း ေကအိုင္အို နည္းပညာ အဖဲြ႕ တာ၀န္ရွိသူ ဦးေဒါင္ခါးက ဆီးဂိမ္းကို ၀ိုင္းလုပ္ေပးဖို႔ပဲ ရွိတယ္၊ ဖ်က္ဖို႔ မရွိဘူးလို႔ ေျပာဆိုထားျပီးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း ရွင္းပါတယ္။ အလားတူ ေကအိုင္အို ေျပာခြင့္ရ ဦးလနန္ကလည္း ကရင္၊ ဗမာေတြကို ေကအိုင္ေအ မွာ ဗိုလ္ၾကီးအဆင့္ ေပးထားတာလည္း မရွိဘူး၊ အခု ကိစၥဟာလည္း မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ ဒါ တမင္သက္သက္ သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္တဲ့ ကိစၥ ဆိုျပီး ရွင္းပါတယ္။

    ဒါဆိုရင္ ဆက္ျပီးစဥ္းစားရမွာက ဒီ အသိေပးေၾကျငာခ်က္ကို ဘယ္သူက ထုတ္တာလဲ၊ ဘယ္သူရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္နဲ႔ ထုတ္တာလဲ ဆိုတာပါ။ ေနျပည္ေတာ္လို အာဏာပိုင္ေတြအတြက္ တကယ့္ အေရးအၾကီးဆံုး ေနရာမ်ိဳးမွာ ေတာ္ရံုတန္ရံုလူရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္နဲ႔ ဒီလို ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ိဳး မထုတ္ႏုိင္ပါဘူး။ မထုတ္ရဲပါဘူး။ ဒီကိစၥ သတင္းဌာန ေတြက ေမးျမန္း စူးစမ္းၾကည့္တဲ့အခါ ေနျပည္ေတာ္ရဲခ်ဳပ္ရံုးက ဒုရဲမွဴးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္က သူတို႔ေန႔စဥ္ သတင္းဖလွယ္ေနတယ္၊ အဲဒီ သတင္း အစီရင္ခံတာ မရွိဘူး။ သူကိုယ္တိုင္ ျမိဳ႕မေစ်းကိုသြားတယ္၊ အဲဒီ ေၾကျငာခ်က္ကို မေတြ႕ရဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သတင္းဌာနေတြက ရိုက္ျပတဲ့ ဓာတ္ပံုမွာေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ျမိဳ႕မေစ်းေရွ႕မွာ ထင္ထင္ရွားရွား ကပ္ထားတာ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ေနာက္ ေဘာဂသီရိ အေ၀းေျပးကြင္းနဲ႔ ေတာ္၀င္ကားဂိတ္နားမွာလည္း ကပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္ မထသ အေ၀းေျပး ဥကၠဌ ဦး၀င္းေဆြက အတည္ျပဳပါတယ္။ သူေျပာတာနဲ႔ ဒုရဲမွဴးခ်ဳပ္ေျပာတာကေတာ့ ကဲြလဲြေနပါတယ္။ အလားတူ သမၼတ ေျပာခြင့္ရ ဒု၀န္ၾကီး ဦးရဲထြဋ္ကေတာ့ သူက အဲဒီ သတင္းမၾကားရဘူး၊ အဲဒီသတင္း မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႔ ထင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။

    တာ၀န္ရိွသူ ဘယ္သူေတြမွ အတည္မျပဳႏုိင္ေပမယ့္ ဒီ ေၾကျငာခ်က္ရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳကေတာ့ ၾကီးတာ ေသျခာပါတယ္။ ေကအိုင္ေအ ကခ်င္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ကို အၾကမ္းဖက္ အဖဲြ႕အျဖစ္၊ ဆီးဂိမ္းကို ဖ်က္ဆီးမယ့္ အဖဲြ႕အျဖစ္ စြတ္စဲြထားတာမို႔ လက္ရွိ တည္ေဆာက္ေနဆဲ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ကို အလြန္ထိခိုက္ေစပါတယ္။ ေကအိုင္အို ေကအိုင္ေအ တင္မက ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြကိုယ္တိုင္ ဗမာ အာဏာပိုင္ေတြ အေနနဲ႔ ဒီလို မဟုတ္မမွန္ လုပ္ၾကံစြတ္စဲြမွဳေတြကို သိကၡာမဲ့စြာ လုပ္တယ္ဆိုျပီး မုန္းတီးမွဳေတြ၊ နာက်ည္းမွဳေတြ ျဖစ္ေပၚေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ (ခုကိုပဲ သတင္းမီဒီယာေတြနဲ႔ လူမွဳကြန္ယက္ေတြမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့ပါျပီ။)

    ေၾကျငာခ်က္မွာ ေကအိုင္ေအ ကို အစၥလာမ္ အစြန္းေရာက္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ထားတဲ့အတြက္ ဘာသာေရး မုန္းတီးမွဳလည္း ျဖစ္ေပၚေစႏုိင္ပါတယ္။ မခိုင္မာတဲ့ စြတ္စဲြခ်က္နဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြကိုယ္တုိင္ ဘာသာေရး မုန္းတီးမွဳ ေပၚေပါက္ေအာင္ လုပ္တဲ့ အလြန္ အႏၱရယ္ၾကီးတဲ့ ဆိုးရြားတဲ့ လုပ္ရပ္အျဖစ္ ရွဳျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ေၾကျငာခ်က္ထဲမွာ ေကအိုင္ေအက ဗိုလ္ၾကီးအဆင့္ ကရင္ လူမ်ိဳးဆိုျပီးလည္း ထည့္ထားလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါဟာလည္း ကရင္မုန္းတီးေရး ျဖစ္ေပၚေစလာႏုိင္တဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ျခံဳငံုေျပာရရင္ ဒီေၾကျငာစာ ေဖာ္ျပခ်က္ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ကို ထိခိုက္ေစတာ၊ လူမ်ဳိးတစ္မ်ိဳးနဲ႔ တစ္မ်ိဳး၊ ဘာသာတစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု မုန္းတီးမွဳ ေပၚေပါက္ေစမယ့္ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

    ဒီလိုေၾကျငာခ်က္ေတြ လမ္းေဘးမွာ စကၠဴနဲ႔ ေ၀တယ္ဆို ဒီေလာက္ ျပသနာ မရွိပါဘူး။ ေနျပည္ေတာ္ အထင္ကရ ေစ်းမွာ ေစ်းတာ၀န္ခံက ေၾကျငာတာပါ။ ဒီအတြက္ ဒီ ေၾကျငာစာကပ္ဖို႔ ဘယ္သူ ညႊန္ၾကားသလဲ ဆိုတာ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ ဒီ လုပ္ရပ္ထဲမွာ အာဏာပိုင္ေတြထဲက ဘယ္အဆင့္ေလာက္အထိ ပါ၀င္ပါတ္သက္ေနမလဲ ဆိုတာ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ တာ၀န္အရွိဆံုးဆိုတဲ့ ရဲခ်ဳပ္ရံုးက ပါ၀င္ပါတ္သက္ေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အေျခအေန မေကာင္းပါဘူး၊ တိုင္းျပည္အတြက္ အေျခအေန မေကာင္းပါဘူး။

    အျခားတစ္ဖက္မွာေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြဟာ ဒီကိစၥကို ဖံုးဖံုးဖိဖိ ေျဖရွင္းမယ္ ဆိုရင္လည္း တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြအတြက္ မေကာင္းပါဘူး။ ဗမာအပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသားေတြအားလံုး၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အပါအ၀င္ အျခားဘာသာ၀င္ေတြ အားလံုး ထိပ္ပိုင္း အာဏာပိုင္ေတြကိုယ္တိုင္ အဖ်က္အေမွာင့္လုပ္ငန္း လုပ္ေနၾကတယ္လို႔ မွတ္ယူသြားၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ ေၾကျငာစာကပ္ဖို႔ ဘယ္အဖဲြ႕အစည္းက ဘယ္အဆင့္ရွိသူက ဘာအခ်က္ေတြအရ ညႊန္ၾကားတယ္ ဆိုတာ ေဖာ္ထုတ္ျပီး ျပည္သူေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွင္းျပပါလို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္ရပါတယ္။

    စည္သူေအာင္ျမင့္။

    ဓါတ္ပံု-7Days

    https://www.facebook.com/sithu.aungmyint/posts/226656444183830

  • ၂၀၁၄ သန္းေခါင္ စာရင္းႏွင့္ ျမန္မာမြတ္စလင္

    ဒီဇင္ဘာ ၁၁၊ ၂၀၁၃
    M-Media
    ေဆာင္းပါးရွင္-O’Laie Manzu

    myanmar census 2012

    ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံတဲ့အခါမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြက ဘယ္လူမ်ိဳးအျဖစ္ ျဖည့္စြက္ သင့္သလဲဆိုတဲ့ အေမးခြန္းအေပၚမွာ ေဆြးေႏြးမႈေတြ၊ ျငင္းခုန္မႈေတြေပၚလာပါတယ္။ ဒီကိစၥဟာ သမိုင္းတြင္မယ့္ အေရးၾကီးကိစၥရပ္ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္။ ျငင္းခုန္သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေျဖရွိရာဆီကိုေတာ့ ဦးတည္သင့္ပါတယ္။ သမိုင္း တေလၽွာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေနထိုင္ၾကတဲ့ အစၥလာမ္သာသနာဝင္ေတြရဲ႕ လူမ်ိဳးေရးကိစၥ အျငင္းပြားလာခဲ့ၾကရင္း ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္မွာ ျမန္မာမြတ္စလင္ေတြ နင္းျပား ျပားေနၾကရတယ္။ တစ္စုတစ္စည္းတည္းေျဖရွင္းႏိုင္မယ့္ အင္အားလည္းမရွိဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလိုျငင္းၾက ခံုၾကရင္း ဒီနင္းျပားဘဝ ေႏွာင္မ်ိဳးဆက္ေတြကို အေမြအျဖစ္ လက္ဆင့္ကမ္းၾကရမယ့္အေရး စိုးရိမ္မိျပီး သံုးသပ္မိသမၽွကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။

    ဘံုအမည္

    ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အစၥလာမ္သာသနာဝင္ေတြကို ပသီ၊ ပသီကုလား၊ ေဇတဘာဒီ၊ ကုလား၊ မဟာေမဒင္၊ ဗမာမူဆလင္ နဲ႔ ျမန္မာမြတ္စလင္ ဆိုျပီး ဘံုနာမည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔သမိုင္းတေလ်ာက္ေခၚလာခဲ့တယ္ဆိုတာ အားလံုးအသိဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘံုနာမည္ ေတြထဲမွာမွ ပသီ နဲ႔ ဗမာမူဆလင္ ကေတာ့ ဘံုနာမည္အျဖစ္ေခၚ တာရွိသလို ေရွးအက်ဆံုး အစၥလာမ္သာဝင္လူမ်ိဳးစုကေနဆင္းသက္လာတဲ့ သီးျခားလူမ်ိဳးစု တစ္စုကို ေခၚတဲ့ လူမ်ိဳးစုနာမည္လို႔လည္း သက္မွတ္ေနၾကတာရွိပါတယ္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္မွာက်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ဗမာမြတ္စလင္ကြန္ဂရက္ (ဗမက) ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ ဗမာမူဆလင္ (အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ဗမာ လူမ်ိဳး) ဆိုတဲ့ ဘံုနာမည္ေအာက္မွာ ဗမာ လူမ်ိဳးေတြနဲ႔တန္းတူ လူမ်ားစုအခြင့္အေရးယူမယ္ဆိုျပီး ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ႏိုင္ငံအမည္ကို အဆြဲျပဳျပီး ျမန္မာမူဆလင္၊ ျမန္မာ မြတ္စလင္လို႔ ျဖစ္လာျပန္တယ္။ ဘံုနာမည္ အေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုရင္ အဓိကထား စဥ္းစားရမယ့္ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ရွိတယ္။ ပထမအခ်က္ကေတာ့ ဒီဘံုနာမည္ဟာ ဘယ္သူေတြကို ရည္ညြန္း ေခၚေဝၚတဲ့ဘံုနာမည္လဲ ဆိုတာသံုးသပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာကိုအေျခခံတာလား၊ လူမ်ိဳးစုေတြကိုအေျခခံတာလား၊ မ်ိဳးရိုးဇစ္ျမစ္ကိုအေျခခံတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခုကိုအေျခခံတာလား ဆိုတာ ျပန္လည္သံုးသပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ေနာက္ထပ္အေရးၾကီးတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ဒီလို ဘံုနာမည္ တစ္ခု လိုအပ္သလား ဆိုတာကိုလည္း ခြဲျခားစိတ္ျဖာဖို႔လိုပါတယ္။

    ျမန္မာမြတ္စလင္

    ၂၀၁၄ သန္းေခါင္စာရင္းကိစၥေဆြးေႏြးၾကရင္း ကုလား၊ ပသီ၊ ျမန္မာ နဲ႔ ျမန္မာမြတ္စလင္ဆိုတဲ့ အမည္နာမည္ေတြအနက္က ဘံုနာမည္တစ္ခုရဲ႕ေအာက္မွာ တရားဝင္ တညီတညြတ္တည္းသံုးစြဲၾကဖို႔ တိုက္တြန္းတာေတြေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေရစီးေၾကာင္းအရ ယခုလက္ရွိသံုးစြဲေနတဲ့ ျမန္မာမြတ္စလင္ဆိုတာ လူမ်ိဳးနဲ႔ ဘာသာဒြန္တြဲေနတဲ့အတြက္ လူမ်ိဳးတစ္ခုအျဖစ္ရပ္တည္ဖို႔မရႏိုင္ေၾကာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားလက္ခံလာတဲ့သေဘာရွိပါတယ္။ အကယ္လို႔သာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ဒါမွမဟုတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြကို ရည္ညြန္းေခၚေဝၚတဲ့ ဘံုနာမည္ဆိုရင္ေတာ့ “ျမန္မာမြတ္စလင္” ဆိုတာ အသင့္ေတာ္ဆံုးပါဘဲ။ ဒါဟာ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခုလံုးကို ျခံဳငံုျပီး ေခၚေဝၚတဲ့အမည္တစ္ခုသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္လို လူထုကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေခတ္ကာလမွာ ျမန္မာမြတ္စလင္ (ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္) ေတြကို ကိုယ္စားျပဳဖို႔ ႏိုင္ငံေရးအရလည္း စဥ္းစားဖို႔လိုေသးတယ္။ ကိုယ္စားလွယ္ရွိမွလည္း ျမန္မာမြတ္စလင္ေတြရဲ႕အေရး ႏိုင္ငံေရးစဥ္္ျမင့္မွာ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးလို႔ရမွာကို။ တခ်ိန္တည္းမွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဘာသာေရးကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္မဟုတ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာမြတ္စလင္ဆိုတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြကို သီးျခားကိုယ္စားျပဳမယ့္ ကိုယ္စားလွယ္ရႏိုင္ဖို႔ကေတာ့ သဘာဝမက်ျပန္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာတူသူေတြကို စုျပီးေခၚတဲ့ ဘံုအမည္အစား လူမ်ိဳးစုကို အေျခခံတဲ့ ဘံုအမည္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ စဥ္းစားလာၾကခဲ့တယ္။ ျမန္မာမြတ္စလင္ဆိုတာ ဘယ္လိုလူေတြလည္း ဆိုတာကို စဥ္းစားလာခဲ့ၾကတယ္။ ပသီ၊ ကုလား၊ ျမန္မာ ဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးစုအမည္ကို စဥ္းစားဖို႔ ေပၚလာတယ္။

    ပသီ လူမ်ိဳး

    အခုတေလာ ပသီလူမ်ိဳးအျဖစ္ခံယူၾကဖို႔ တိုက္တြန္းေနတာေတြျပန္ေပၚလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက ပသီဆိုတာကိုရႈ႕ျမင္တဲ့ အျမင္ေတြကလည္း ကြဲေနေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕က ပသီလူမ်ိဳးဆိုတာ ေရွ႕အက်ဆံုး ေတာင္အာရွနဲ႔ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းက ဆင္းသက္လာတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြကေန ေပါက္ဖြားလာတဲ့ သီးျခားလူမ်ိဳးစုတစ္စုျဖစ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ၾကျပန္ေတာ့ ပသီဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေနထိုင္ၾကတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာ၊ ပန္းေသး၊ ပသၽွဴး၊ ပထန္၊ မယ္မန္၊ က်ဴလီယာ၊ စူရ္သီ အစရွိတဲ့လူမ်ိဳးေတြအပါအဝင္ ေတာင္အာရွ လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႔မ်ိဳးစပ္တဲ့ ကျပားေတြ အားလံုးကို ျခံဳငံုေခၚေဝၚတဲ့ ဘံုအမည္ျဖစ္တယ္လို႔သက္မွတ္ၾကျပန္တယ္။ တနည္းေျပာရရင္ ျမန္မာမြတ္စလင္ေတြ အနက္က ပသီလူမ်ိဳးဟာ သီးျခားလူမ်ိဳးစုတစ္စုျဖစ္တယ္လို႔ျမင္တဲ့သူေတြရွိသလို ျမန္မာမြတ္စလင္ေတြအားလံုးပါတဲ့ ဘံုလူမ်ိဳးအမည္တစ္ခုျဖစ္တယ္လို႔ျမင္ေနတာေတြလည္းရွိပါတယ္။

    ပသီလူမ်ိဳးရဲ႕သမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္ရင္ အာရပ္ ကုန္သည္ေတြ၊ ပါရွန္လူမ်ိဳးေတြ၊ ပေဒသရာဇ္ေခတ္က စစ္မႈထမ္း ေတာင္အာရွမ်ိဳးဆက္ေတြ လည္းပါတယ္။ မ်ိဳးရိုးဇစ္ျမစ္ကိုအေျခခံတယ္လို႔ယူဆသူေတြရွိသလို အမ်ားအားျဖစ္ကေတာ့ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသ ကိုေရာက္ရွိလာၾကတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြကို ဘံုလူမ်ိဳးအျဖစ္ေခၚေဝၚခဲ့ၾကတယ္လိုမွတ္ယူထားၾကပါတယ္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္အျမင္အရ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ ကတည္းက ျမန္မာ့နယ္နမိတ္အတြင္းကို ေရာက္ရွိေနထိုင္ၾကသူေတြအားလံုးဟာ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္မွတ္ယူထားတဲ့အတြက္ ပသီေတြဟာ ႏိုင္ငံျခားသားလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရပါဘူး။ ပသီေတြဟာ ႏိုင္ငံျခားသားမဟုတ္တဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံျခားသားနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစပ္တဲ့ ကျပားေတြလို႔လည္း ယူဆလို႔မရပါဘူး။ ဒီလိုဘဲ ရိုဟင္ဂ်ာ၊ ပန္းေသး၊ ပသၽွဴး၊ ေျမဒူး နဲ႔ ကမန္ လူမ်ိဳးေတြကလည္း ပေဒသရာဇ္ေခတ္ ကတည္းက ပသီေတြနဲ႔ ေခတ္ျပိဳင္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမိုင္းေၾကာင္းတေလၽွာက္ သီးျခားလူမ်ိဳးစုေတြ အျဖစ္ေနထိုင္လာခဲ့ၾကတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာ၊ ပန္းေသး၊ ပသၽွဴး၊ ေျမဒူး နဲ႔ ကမန္ လူမ်ိဳးေတြကို ပသီလူမ်ိဳးေအာက္ထဲ ဆြဲထည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုမွ သဘာဝမက်ပါဘူး။

    တခ်ိန္တည္းမွာ မိမိကိုယ္မိမိ အာရပ္ကုန္သည္ေတြ၊ ပါရွန္လူမ်ိဳးေတြ၊ ပေဒသရာဇ္ေခတ္က စစ္မႈထမ္း ေတာင္အာရွ မ်ိဳးဆက္ေတြကေန ေပါက္ဖြားလာတယ္လို ႔ခံယူၾကရင္ေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပသီလူမ်ိဳးလို႔ ခံယူပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္မွမဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုလိုနီေခတ္ အတြင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေရာက္လာတဲ့ ေတာင္အာရွ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ ကေနေပါက္ဖြားလာသူေတြလည္း ပသီလူမ်ိဳးအျ ဖစ္ ခံယူခြင့္ရွိပါတယ္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးဆိုတာ ေနခ်င္းညခ်င္းေပၚေပါက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူမ်ိဳးဆိုတာ အခ်ိန္ကာလႏွင့္အမၽွေျပာင္းလဲတက္တဲ့ Process ျဖစ္တည္မႈမ်ိဳးပါ။ လူအုပ္စု တစ္စုဟာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအသြင္ေဆာင္လာဖို႔အတြက္ ႏွစ္ေပါင္း ရာနဲ႔ေထာင္နဲ႔ခ်ီၾကာေလ့ရွိပါတယ္။ ပထဝီအေနအထား၊ လူမႈဘဝ၊ ဘာသာစကား၊ ကိုယ္ကြယ္တဲ့ဘာသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးစံ အစရွိတဲ့ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔အတူ လူမ်ိဳးစုေတြဟာလည္းေပၚလာတက္တယ္၊ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတက္တယ္။ ေျပာင္းလဲသြားတက္ပါတယ္။ ပသီလူမ်ိဳးျဖစ္တည္မႈ Process က အဂၤလိပ္-ဗမာ ပထမစစ္ျဖစ္လိုက္တာနဲ႔ ရပ္မသြားပါဘူး။ အဂၤလိပ္-ဗမာ ပထမစစ္ ရဲ႕ အေရွ႕ပိုင္းေတြ၊ အေနာက္ပိုင္းေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကာလ စည္းမၽွဥ္းျခားတာက သက္ဆိုးရွည္ခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးေနဝင္းရဲ႕ အယူအဆသာျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္-ဗမာ ပထမစစ္ျပီးခဲ့တဲ့ ၁၈၂၆ ခုႏွစ္ကိုအေျခခံျပီးပိုင္းျခားတဲ့ တိုင္းရင္သားလူမ်ိဳး-ႏိုင္ငံျခားသာလူမ်ိဳးဆိုတဲ့ ဦးေနဝင္းရဲ႕ခြဲျခားသက္မွတ္မႈနည္းနာအတိုင္းလည္း ရပ္တည္ဖို႔မလိုပါဘူး။ ယခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္ကိုလည္း ပသီလူမ်ိဳးအသြင္ကူးေျပာင္းေနတဲ့ ကာလတစ္ခုအျဖစ္ မွတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာရပ္ကုန္သည္ေတြ၊ ပါရွန္လူမ်ိဳးေတြ၊ ေတာင္အာရွမ်ိဳးဆက္ေတြကေနဆင္းသက္လာျပီး ျမန္မာ့လူ႔ယဥ္ေက်းမူေရစီးေၾကာင္းအတိုင္းေနထိုင္သူတိုင္းဟာ ပသီလူမ်ိဳးျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူပိုင္ခြင့္ရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။

    ျမန္မာ (ဗမာ) လူမ်ိဳး

    ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလ မွာက်င္းပတဲ့ ဖဆပလ ေရႊတိဂံုအလယ္ပစၥယံ ညီလာခံမွာ ဗမာမူဆလင္ ေတြဟာ လူနည္းစုအခြင့္အေရးအျပည့္အဝရသင့္တယ္၊ ဒီလို လူနည္းစုအခြင့္အေရးအျပည့္အဝရဖို႔အတြက္ကိုလည္း ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၾကီးကတာဝန္ယူတယ္ ဆိုျပီး ဆရာၾကီးဒီဒုတ္ဦးဘခ်ိဳကအဆိုတင္သြင္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလမွာက်င္းပတဲ့ ဗမကအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ႏွစ္ပတ္လည္ ညီလာခံမွာ လူနည္းစုအခြင့္အေရးကိစၥနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး (၃၇)မဲ – (၃၇)မဲ မဲခ်င္းတိုက္ေနေတာ့ သဘာပတိျဖစ္တဲ့ ဆရာၾကီးဦးရာဇတ္က ဘယ္ဘာသာဘဲကိုးကြယ္ကိုးကြယ္ ဗမာလူမ်ိဳးဟာ ဗမာလူမ်ိဳးဘဲ ဆိုတဲ့အယူအဆကို လက္ကိုင္ထားျပီး ဗမာလူမ်ိဳးနည္းတူ လူမ်ားစုအခြင့္အေရးသာ ရယူသင့္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ေပးခဲ့တယ္။

    မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိရွိသမၽွ လူမ်ိဳးစုေတြအားလံုးကို ျခံဳငံုျပီး “ျမန္မာလူမ်ိဳး” လို႔က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္အဓိပၸါယ္ဖြင့္ၾကသလို ဆရာၾကီးဦးရာဇာတ္တို႔ေခတ္က လက္ခံထားၾကတဲ့ “ဗမာလူမ်ိဳး” ဆိုတဲ့ သက္မွတ္ခ်က္က က်ယ္ျပန္႔တယ္။ Inclusive ေတာ္ေတာ္ေလးျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဗမာလူမ်ိဳးဆိုတဲ့ သက္မွတ္ခ်က္ဟာ မ်ိဳးရိုးဗီဇကိုအေျခခံတဲ့ သီးျခားလူမ်ိဳးစုတစ္စုအသြင္ကို ဦးတည္လာခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ၾကျပန္ေတာ့လည္း ဗမာဆိုတာ ႏိုင္ငံအမည္ကိုဘဲေခၚတာပါလို႔ေျပာၾကျပန္တယ္။ ဗမာနဲ႔ျမန္မာ အမည္နာမေတြကိုလက္ခံတဲ့ပံုေတြအေပၚမွာ အျငင္းပြားမႈေတြျဖစ္လာခဲ့တယ္။ တစ္ဖက္မွာေတာ့ ဗမာ ဆိုျပီးျပည္မ မွာေနထိုင္ၾကတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႔ တန္းတူရပ္တည္ၾကတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ဗမာ (ဗမာ မူဆလင္) ေတြဟာ ဗမာအျဖစ္မရပ္တည္ၾကေတာ့ဘဲ ႏိုင္ငံအမည္နဲ႔အတူ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ျမန္မာလူမ်ိဳး (ျမန္မာမြတ္စလင္) လို႔ တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလဲလာခဲ့ပါတယ္။

    တစ္ခ်ိန္က ဒီႏိုင္ငံ၊ ဒီနယ္နမိတ္အတြင္းမွာ တေျမတည္းေန၊ တေရတည္းေသာက္ အတူတကြေနထိုင္ၾကသူေတြကို ဗမာလူမ်ိဳးေတြပါဘဲလို႕ တေျပးညီသက္မွတ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ အခုေခတ္ ျမန္မာလူမ်ိဳး (အခ်ိဳ႕အယူအဆအရ ဗမာလူမ်ိဳး) ဆိုတဲ့အထဲမွာေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ လူမ်ိဳးစုကြဲေတြရွိေနျပန္တယ္။ ဒါကို တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုဆိုတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြခ်ထားတယ္။ တိုင္းရင္းသားဆိုတာကလည္း ဦးေနဝင္းသက္မွတ္ေပးခဲ့တဲ့ ၁၈၂၆ ခုႏွစ္ကို ေပတံတစ္ခုအျဖစ္ လက္ရွိတိုင္းတာေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္က တိုင္းရင္းသားအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳေပးခဲ့တဲ့ ရခိုင္-စစ္တေကာင္း၊ ျမန္မာမူဆလင္၊ ေျမဒူး၊ ျမန္မာ-အိႏၵိယေတြကိုလည္း ျမန္မာတိုင္းရင္းသားစာရင္းကပယ္ဖ်က္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိအေနအထားအရ ဗမာ၊ ကရင္၊ ရွမ္း အစရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု ဆိုရင္ေတာ့ အားလံုးတန္းတူ ျမန္မာလူမ်ိဳးလို႔လက္ခံႏိုင္တယ္။ ဒါဟာ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာအေပၚအေျခခံတာမဟုတ္ဘဲ လူမ်ိဳးစုအေပၚ အေျခခံတာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ့နယ္နမိတ္ အတြင္းမွာ သေႏၶတည္ခဲ့တဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာ၊ ပသီ၊ ပန္းေသး၊ ေျမဒူး နဲ႔ ပသၽွဴး လူမ်ိဳးေတြကေတာ့ ျမန္မာ့လူမ်ိဳးစုေတြ ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာ ဆက္လက္အျငင္းပြားေနဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလူမ်ိဳးစုဝင္ေတြအေနနဲ႔ အျခားျမန္မာလူမ်ိဳးေတြနည္းတူ တန္းတူအခြင့္အေရးရဖို႔အတြက္ ဆက္လက္ခ်ည္တက္ရမယ့္ ေတာ္လွန္ေရးၾကီး တစ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ စူရ္သီ၊ မယ္မာန္၊ က်ဴလီယာ၊ ဘန္ဂါလီ၊ ပထန္ အစရွိတဲ့ ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြမွာ သေႏၶတည္ခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြကိုေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးအျဖစ္ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ တိုင္းရင္းဌာေနလူမ်ိဳးစုေတြအျဖစ္ တရားဝင္လက္ခံေပးမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ျမင္သာေနပါတယ္။

    ကုလား လူမ်ိဳး

    တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေတာင္အာရွမ်ိဳးဆက္ကို ေရွ႕တန္းတင္ျပီး ကုလားဆိုတာကိုဘဲ ဘံုလူမ်ိဳးအျဖစ္ရပ္တည္ဖို႔ တိုက္တြန္းေနတာေတြကိုလည္းေတြ႕ရပါတယ္။ လူမ်ိဳးနာမည္ဘယ္လိုဘဲတပ္တပ္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တိုင္းကို ကုလားလို႔ေခၚေနမယ့္အတူတူေတာ့ မထူးဇတ္ခင္းတဲ့သေဘာနဲ႔ ကုလားလို႔သာခံယူၾကမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚျဖစ္ပါတယ္။ ကုလားဆိုတာဟာ ခ်ိဳးႏွိမ္ေခၚေဝၚရံုသက္သက္မဟုတ္ဘဲ ေျပာင္းေရႊ႕လာသူေတြကိုေခၚတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုလားလို႔ ခံယူျခင္းဟာ ေျပာင္းေရႊ႕လာသူေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာကို တရားဝင္လက္ခံလိုက္တဲ့သေဘာသက္ေရာက္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ေနထိုင္ၾကသူတိုင္းဟာ အျခားေဒသတစ္ခုကေျပာင္းေရြ႕လာသူေတြပါဘဲ၊ အခ်ိန္ကာလဘဲ ကြာတယ္လို႔ ေစာဒက တက္ႏိုင္စရာရွိပါတယ္။ ဒါဟာ “ေျပာင္းေရႊ႕လာသူ” ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္သက္မွတ္ခ်က္အေပၚမွာ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုရဲ႕ပိုင္းျခားခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

    ကုလားလို႔သာလက္ခံလိမ့္ၾကမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ကုလားလူမ်ိဳးေတြရွိတယ္ဆိုတာကို အစိုးရက အျမန္ဆံုးအသိအမွတ္ျပဳေပးလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအသိအမွတ္ျပဳျခင္းနဲ႔အတူ ေျပာင္းေရႊ႕လာသူေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားမ်ိဳးႏြယ္စုေတြ ဆိုတဲ့အမွတ္တံဆိပ္ကလည္း တပါတည္း တြဲပါလာလိမ့္မယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ သတိမူသင့္ပါတယ္။ အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့သလို ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြမွာ သေႏၶတည္လာခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးေတြအျဖစ္ခံယူၾကမယ္၊ ေတာင္အာရွ ယဥ္ေက်းမႈကိုေလ့လာလိုက္ၾကစားမယ္၊ ေတာင္အာရွရဲ႕ မ်ိဳးရိုးအျဖစ္သာ ရပ္တည္ၾကမယ္ဆိုရင္ က်ဴလီယာ၊ မယ္မန္၊ စူရ္သီ၊ ဘန္ဂါလီ၊ ပထန္ စတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြအျဖစ္နဲ႔ရပ္တည္ၾကျပီး ကုလားလူမ်ိဳးဆိုတဲ့ ဘံုနာမည္ေအာက္မွာေနထိုင္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာျဖစ္ဖို႔အေရး ကုလားေသြးေဖာက္ထုတ္ေပးလို႔ မရဘူးလို႔ခံယူေနၾကတဲ့ ေတာင္အာရွမ်ိဳးခ်စ္ဝါဒီေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသားလူမ်ိဳးစုေတြအျဖစ္သာရပ္တည္ၾကမယ္ဆိုရင္လည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေရြးပိုင္ခြင့္အျပည့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုလားလုပ္လို႔သူေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ ေတြ႕ရမယ့္ေဘး ၾကိဳေတြးထားဖို႔လိုသလို ျမန္မာ့နယ္နမိတ္အတြင္းမွာ သမိုင္းေၾကာင္းခ်ီျပီး သေႏၶတည္လာတဲ့ ပသီ၊ ပသၽွဴး၊ ရိုဟင္ဂ်ာ၊ ကမန္၊ ပန္းေသး၊ ေျမဒူး စတဲ့ လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ရပ္္တည္မႈကို မထိခိုက္မိေစဖို႔အတြက္ အထူးသတိျပဳဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။

    ကျပားျပႆနာ

    ျမန္မာမြတ္စလင္အေၾကာင္းေျပာရင္ ကျပား ဆိုတာက အျမဲပါလာတက္ပါတယ္။ ကမၻာေန႔ရာအႏွံ႔မွာ မတူကြဲျပားတဲ့ လူမ်ိဳးေတြေရာေထြးေနထိုင္ၾကတာျဖစ္တဲ့အတြက္ လူမ်ိဳးမတူသူေတြအခ်င္းခ်င္း ထိမ္းျမွားၾကတာဟာ ထူးစမ္းတဲ့ကိစၥရပ္မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာမြတ္စလင္ေတြကသာ တမူထူးျပီး ကျပား ဇာတိျပေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကျပားဆိုတာကိုလည္း ေရွ႕တန္းတင္ဖို႔မလိုအပ္ပါဘူး။ ကျပား ဟုတ္ျခင္း-မဟုတ္ျခင္း ဆိုတာဟာ လူေတြရဲ႕သက္မွတ္ခ်က္သာျဖစ္ပါတယ္။ မ်ိဳးရိုး သတ္မွတ္မႈေတြကိုျပန္ၾကည့္တဲ့ အခါမွာ အေဖဖက္ နဲ႔ အေမဖက္ မ်ိဳးရိုးႏွစ္ခုလံုးကို တန္းတူညီမၽွအသိအမွတ္ျပဳတဲ့ Bilateral Rules ကိုလက္ခံက်င့္သံုးသူေတြသာလၽွင္ ကျပား အျဖစ္ခံယူၾကပါတယ္။ ဒီနည္းနာဟာ မ်ိဳးရိုးသက္မွတ္ခ်က္မွာ တစ္ခုတည္းေသာနည္းနာ မဟုတ္သလို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ လူမ်ိဳးေတြကလည္း ဒီနည္းနာအတိုင္းက်င့္သံုးရမယ္လို႔ ဥပေဒနဲ႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းအရဘဲျဖစ္ျဖစ္ အတည္တက်သက္မွတ္ထားတာမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူမ်ိဳးမတူသူ မိဘ ႏွစ္ပါးက ေပါက္ဖြားလာသူတိုင္း ကျပားျဖစ္တယ္လို႔ တသက္မွတ္တည္း မွတ္ယူလို႔မရပါဘူး။ တခ်ိဳ႕က Unilineral Rules လို႔ေခၚတဲ့ မ်ိဳးရိုးတစ္ခုတည္းကိုဘဲ လိုက္တဲ့ နည္းနာေတြအတိုင္းလိုက္ခံၾကပါတယ္။ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ တစ္ေလၽွာက္ အေဖဖက္ ဒါမွမဟုတ္ အေမဖက္ တစ္ခုခုကိုဘဲ အစဥ္တစိုက္ လိုက္တာျဖစ္တယ္။ ဒီထဲမွာမွ အေဖဖက္လိုက္တယ္ဆို Patrilineal၊ အေမဖက္လိုက္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ Matrilineal လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေဖဖက္ ကိုဘဲ လိုက္ရမယ္၊ အေမဖက္ကိုဘဲ လိုက္ရမယ္ဆိုတဲ့ စည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္လည္းမရွိျပန္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ၾကျပန္ေတာ့ Ambilineal Rule ဆိုတဲ့ အေနနီးတဲ့ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအဝိုင္းဖက္ကို လိုက္ၾကပါတယ္။ အေဖရဲ႕အမ်ိဳးေတြၾကားမွာၾကီးျပင္းလို႔ အေဖရဲ႕လူမ်ိဳးအျဖစ္ ခံယူတာမ်ိဳး၊ အေမရဲ႕အမ်ိဳးေတြၾကားမွၾကီးျပင္းရင္ အေမရဲ႕လူမ်ိဳးအျဖစ္ ခံယူတာမ်ိဳးျဖစ္္ပါတယ္။ ေနာက္တခုကေတာ့ Double Descent ဆိုတဲ့ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးကို ခြႏွင္းတဲ့ သက္မွတ္ခ်က္လည္းရွိပါေသးတယ္။ အေဖရဲ႕အမ်ိဳးေတြၾကားေရာက္ေတာ့ အေဖရဲ႕လူမ်ိဳး၊ အေမရဲ႕အမ်ိဳးေတြၾကားေရာက္ေတာ့ အေမလူမ်ိဳးလုပ္တာမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ လူမ်ိဳးေတြဟာ ဒီလို လူမ်ိဳးသက္မွတ္ရာမွာ ဘယ္နည္းနာကိုဘဲ အတည္တက် က်င့္သံုးမယ္လို႔ ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ မရွိတဲ့အတြက္ ျမန္မာမြတ္စလင္ေတြကိုလည္း အေဖဖက္ေရာ အေမဖက္ပါ လိုက္ျပီး အေပါင္းလကၡဏာေတြနဲ႔ လူမ်ိဳးႏွစ္ခုစလံုးကိုထည့္ရမယ္လို႔ အတင္းအဓၶမ လုပ္လို႔မရပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီမွာ ကိုယ္ပိုင္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာ အရင္ဆံုး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အသိအမွတ္ျပဳဖို႔လိုပါတယ္။ ကရင္ေသြးစပ္လို႔ ကရင္လူမ်ိဳးအျဖစ္ ခံယူခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း ကရင္လူမ်ိဳးအျဖစ္ ခံယူပိုင္ခြင့္အျပည့္အဝရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကရင္လူမ်ိဳးအျဖစ္ခံယူမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကရင္ရဲ႕ရိုးရာဓေလ့နဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေတြကိုလည္း ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားျပီး လိုက္နာက်င့္သံုးဖို႔လိုပါတယ္။ ဘာသာေရးနဲ႔ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားတက္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။

    ၂၀၁၄ သန္းေခါင္စာရင္း

    ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေနထိုင္ၾကတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြအေနနဲ႔ လက္ရွိအစိုးရကအသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး ၁၃၅ စုထဲက လူမ်ိဳးစုတစ္ခုခုအျဖစ္ သန္းေခါင္စာရင္းမွာေရြးခ်ယ္ျဖည့္စြပ္လိုက္တာနဲ႔ တိုင္းရင္းသားျဖစ္သြားျပီလို႔ မွတ္ယူလို႔မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သန္းေခါင္စာရင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာတဲ့အခါမွာ ဘယ္လူမ်ိဳးရဲ႕ ဘယ္ေလာက္ရာခိုင္ႏႈန္းက ဘယ္ဘာသာကိုကိုးကြယ္တယ္ဆိုျပီး လူမ်ိဳးနဲ႔ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာ ယွဥ္တြဲေနလိမ့္မယ္ဆိုတာကို သတိမူသင့္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသား ၁၃၅ မ်ိဳးစာရင္းမွာမပါေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျမန္မာအျဖစ္ခံယူထားၾကတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြက လူမ်ိဳးစုေနရာမွာ “အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ား” ဆိုတာကိုသာေရြးခ်ယ္ျပီး မိမိသက္ဆိုင္ရာ ရိုဟင္ဂ်ာ၊ ပသီ၊ ပန္းေသး၊ ပသၽွဴး၊ ေျမဒူး ဆိုတာကို လက္ေရးနဲ႔ေရးထည့္ဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီက မိမိကိုယ္မိမိ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေၾကြးေၾကာ္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္

    ဒါမွမဟုတ္ ကုလားအျဖစ္ခံယူျပီး ႏိုင္ငံျခားေသြးေႏွာတယ္လို႔ လက္ခံထားသူေတြကလည္း “ျမန္မာ-ႏိုင္ငံျခားေသြးေႏွာမ်ား” ဆိုတာကိုေရြးျပီး မိမိခံယူတဲ့ က်ဴလီယာ၊ မယ္မန္၊ စူရ္သီ၊ ဘန္ဂါလီ၊ ပထန္ အစရွိတဲ့ လူမ်ိဳးတစ္ မ်ိဳးမ်ိဳးဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေပါင္းလကၡဏာေတြခံျပီး ႏွစ္မ်ိဳးသံုးမ်ိဳးဘဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ေရးနဲ႔ထည့္ေရးႏိုင္ပါတယ္။ သန္းေခါင္စာရင္းျဖည့္တဲ့အခါမွာ ‘ျမန္မာ-ႏိုင္ငံျခားေသြးေႏွာမ်ား’၊ ‘အိႏိၵယ’၊ ‘ပါကိစၥတန္’၊ ‘ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ဘဂၤလီ’ အစရွိတဲ့ လူမ်ိဳးေတြကို ေရြးခ်ယ္ထားၾကျပီး အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြပါဆိုရင္ေတာ့ “ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ႏိုင္ငံျခားသားအျဖစ္ ခံယူၾကသူေတြ၊ ႏိုင္ငံသားေသြးေႏွာ သူေတြအျဖစ္ ခံယူၾကသူေတြ၊ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္မေရြးခ်ယ္ၾကသူေတြ ပါလို႔” တရားဝင္မွတ္တမ္းတင္လိုက္သလိုျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဦးေနဝင္းနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ေပးခဲ့တဲ့ “ႏိုင္ငံျခားသားေသြးေႏွာတယ္” ဆိုတဲ့ အယူအဆကို သက္ဆိုးရွည္ေအာင္ အင္အားျဖည့္သလိုျဖစ္သြားမယ္ဆိုတာ သတိျပဳၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

    ** ေဆာင္းပါးရွင္၏ အျမင္ႏွင့္ အာေဘာ္သာျဖစ္ပါသည္။

  • ကမၻာ့ အုိလံပစ္ႀကိဳး၀ိုင္း အတြင္းမွ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္မ်ား

    ေ႐ႊဘုိဘာမထီခင္ေအာင္

    အေပ်ာ္တမ္းလက္ေ၀ွ႔ဗုိလ္လုပြဲတြင္ ကမၻာ့အုိလံပစ္ လက္ေ၀ွ႔ဗုိလ္လုပြဲသည္ အျမင့္ဆုံးျဖစ္ခ့ဲသည္။ ထုိထုိေသာကမၻာ့အုိလံပစ္ လက္ေ၀ွ႔ဗုိလ္လုပြဲသုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တုိင္းရင္းသားလက္ေ၀ွ႔ သူရဲေကာင္း(၁၈)ဦးတက္ေရာက္ကာ ယွဥ္ၿပိဳင္အႏုိင္လုခ့ဲၾကသည္။

    ၁၉၄၈-ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လတြင္ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံ၊ လန္ဒန္ၿမိဳ႕တြင္ (14)ႀကိမ္ေျမာက္ကမၻာ့လက္ေ၀ွ႔ ဗုိလ္လုပြဲႀကီး က်င္းပရာ ျမန္မာ့ လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္ႏွစ္ဦး ႏုိင္ငံကုိယ္စားျပဳ သြားေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခ့ဲ ထုိးသတ္ခြင့္ ရ႐ွိခ့ဲၾကသည္။

    မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ အမ်ဳိးသား အထက္တန္းေက်ာင္းသားေဟာင္း မ်ဳိးသန္႔(ဖလုိင္း၀ိတ္တန္း)သည္ ပထမ ညတြင္ နာမည္ေက်ာ္၀ါရင့္ လက္ေ၀ွ႔ခ်န္ပီယံ ကေနဒါႏိုင္ငံမွ ဂ်ဳိအူလက္ဆန္ဒုိလူအား အမွတ္ျဖင့္ အျပတ္ အသတ္အႏုိင္ထုိးလုိက္ႏိုင္သည္။ ကမၻာ့လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္ေပါင္ း (၃၀၀)ေက်ာ္း ထုိးခ့ဲဖူးသူ ကေနဒါႏုိင္ငံသားအား ျပည္ပ လက္ေ၀ွ႔ပြဲတစ္ခါမွ မထုိးဖူးသူမ်ဳိးသန္႔က အျပတ္အႏုိင္ရလုိက္သျဖင့္ ျမန္မာ့ သတၱိကုိ ကမၻာက သိ႐ွိ သြားခ့ဲသည္။

    ကရင္ျပည္နယ္မွ ဘားအံသားႀကီးေစာဟာဒီ(ဘင္တန္၀ိတန္း)သည္ သီဟုိဠ္ ခ်န္ပီယံပီ ပရဲယားကုိ ႐ႈံးနိမ့္ခ့ဲရသည္။

    BaNyein003

    ၁၉၅၂-ခုႏွစ္က (၁၅)ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ့အုိလံပစ္ လက္ေ၀ွ႔ဗုိလ္လုပြဲကုိ ဖင္လန္ႏုိင္ငံ၊ ဟယ္လ္ဆင္ကီ ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပခ့ဲရာ စံလွ(ဘင္တန္၀ိတ္တန္း)၊ က်ားဘညိမ္း(ဖယ္သာ၀ိတ္တန္း)၊ ဟယ္ဆယ္ေသာ္မဆင္ (ဖလုိင္း၀ိတ္တန္း)၊ သၾကားမဂ်စ္ (လုိက္၀ဲလ္တာ၀ိတ္တန္း) တုိ႔သြားေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခ့ဲသည္။

    Ma Jit
    သၾကားမဂ်စ္

        ေ႐ႊမန္းသား က်ားဘညိမ္းႏွင့္ သၾကားမဂ်စ္ အညစ္ခံရသျဖင့္ (၃မွတ္-၂မွတ္)ျဖင့္ ႐ႈံးခ့ဲရသည္။ က်ားဘညိမ္းႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရသူမွာ ပုိလန္ႏိုင္ငံမွ နာမည္ႀကီး လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္ လီဇက္ဒ႐ုိဂုိ(စ္)ျဖစ္သည္။ မဂ်စ္၏ ယွဥ္ၿပိဳင္ဘက္မွာ အိမ္႐ွင္ဖင္လန္ႏုိင္ငံသား အီးမက္လင္းနစ္ျဖစ္သည္။ ဟယ္ဆယ္ေသာ္မဆင္က ဖိလစ္ပုိင္ ႏိုင္ငံမွ ေအ-အဆြန္ကြန္အား ႐ႈံးနိမ့္ခ့ဲသည္။ မႏၱေလးမွ ဗဟုိအမ်ဳိးသားအထက္တန္းေက်ာင္းသား စံလွ ၀ိတ္တန္းတက္သြား၍ တစ္ပြဲမွ မထုိးခ့ဲရပါ။ အညစ္ခံလုိက္ရသူ နာမည္ေက်ာ္ က်ားဘညိမ္းသည္လည္း မႏၱေလးဗဟုိ အမ်ဳိးသား အထက္တန္းေက်ာင္းသားေဟာင္းျဖစ္ပါသည္။

    Ye Swe
    ရဲေဆြ

    ၁၉၅၆-ခုႏွစ္က (၁၆)ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ့လက္ေ၀ွ႔ဗုိလ္လုပြဲကုိ ၾသစေတးလ်ႏုိင္ငံ၊ မဲလ္ဘုန္းၿမိဳ႕၌ က်င္းပခ့ဲသည္။ ရဲေဆြ (ဖလုိင္း၀ိတ္တန္း)၊  ရဲခ်စ္(ဖယ္သာ၀ိတ္တန္း)၊ သိန္းျမင့္(ဘင္တန္၀ိတ္တန္း)၊ တီေအာင္(လုိက္၀ဲလ္တာ၀ိတ္တန္း) တုိ႔ေလးဦးသြားေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကရာ၀ယ္ အားလုံး႐ႈံးနိမ့္ခ့ဲၾကသည္။ မႏၱေလးသား ရဲေဆြ၏ ထုိးဖက္က ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံခ်န္ပီယံ (ေဂ်ာ္နီကဒ္၀ဲလ္)၊ ၎သည္ ၁၉၅၈-ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့ ေၾကးစားဘင္တန္၀ိတ္တန္းခ်န္ပီယံျဖစ္သြား၏။

    မႏၱေလးသား ရဲခ်စ္က ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသားကာတာမုိတုိအား ႐ႈံးနိမ့္၏။ သိန္းျမင့္အား အႏုိင္ထုိးသြားခ့ဲသူ ဘရာဇီးလ္ႏုိင္ငံသားေဂ်ာ္ဖရီသည္ ကမၻာ့ ဖယ္သာ ၀ိတ္တန္းေၾကးစား သရဖူ ဆြတ္ခူးသြားႏိုင္ခ့ဲသည္။ ကဒ္၀ဲလ္ ႏွင့္ ေဂ်ာ္ဖရီသည္ ကမၻာ့အုိလံပစ္ ခ်န္ပီယံဘြဲ႕ရယူၿပီးမွ ကမၻာ့ေၾကးစား လက္ေ၀ွ႔သုိ႔ ကူးေျပာင္းကာ ခ်န္ပီယံ ျဖစ္ျခင္းျဖစ္သည္။

    ၀ဲလ္တာ၀ိတ္တန္းမွ တီေအာင္သည္ ပုိလန္ခ်န္ပီယံ“ဇင့္”ကုိ ႐ႈံးနိမ့္ခ့ဲသည္။ “ဇင့္”သည္ ကမၻာ့ ခ်န္ပီယံျဖစ္သြားသည္။ တကယ္ေတာ့ရဲေဆြ၊ သိန္းျမင့္၊ တီေအာင္တုိ႔သည္ ကမၻာ့အဆင့္မီၾကေၾကာင္းကုိ သူတုိ႔၏ ထုိးသတ္ဖက္ေတြက သက္ေသျပသည္။

    01

    ၁၉၆၀-ျပည့္ႏွစ္တြင္ (၁၇)ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ ့အုိလံပစ္လက္ေ၀ွ႔ ဗုိလ္လုပြဲကုိ အီတလီႏိုင္ငံ၊ ေရာမၿမိဳ႕ ၌ က်င္းပခ့ဲရာ ျမန္မာ့လက္ေ႐ြးစင္လွၫြန္႔(ဖလုိင္း၀ိတ္တန္း)၊ သိန္းျမင့္(ဘင္တန္၀ိတ္တန္း)ႏွင့္ မႏၱေလး အမ်ဳိးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းသားေလး သန္းထြန္း(ဖယ္သာ၀ိတ္တန္း)တုိ႔သြားေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခ့ဲၾကသည္။

    လွၫြန္႔သည္ ပထမညတြင္ နာမည္ေက်ာ္၀ါရင့္လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္ဗီေကရာဂြန္(ပုိလန္)အား အမွတ္ အျပတ္အသတ္ျဖင့္ အႏိုင္ရသည္။ အလြန္ပင္ပညာသားပါပါႏွင့္ထုိးသတ္သြား၍ ကမၻာ့လက္ေ၀ွ႔ၾကည့္ ပရိသတ္မ်ားက လွၫြန္႔အား တစ္ခဲနက္အားေပးခ့ဲၾကသည္။ လွၫြန္႔သည္ ဒုတိယည၀ယ္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွ ဘာဘဲယားအား (၃မွတ္-၂မွတ္)ျဖင့္ ႐ႈံးခ့ဲရသည္။

    သိန္းျမင့္သည္လည္း လွၫြန္႔က့ဲသုိ႔ ပညာသားပါပါႏွင့္ ထုိးသတ္ကာ လူဇင္ဘတ္ႏိုင္ငံသား စီးရစ္(ဇ္) အား အႏုိင္ထုိးသတ္ခ့ဲသည္။ တစ္႐ုံလုံး ဟိန္းဟည္းစြာ အားေပးခ့ဲၾကသည္။ ဒုတိယညမွာ သိန္းျမင့္သည္ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံသား မုိဟာမက္နာဇီးကုိ အမွတ္ျဖင့္ အျပတ္ အႏိုင္ယူလုိက္ျပန္သည္။ ေရာမညေနခင္းသတင္း စာက “ျမန္မာလွၫြန္႔ႏွင့္ သိန္းျမင့္ ကမၻာ့အဆင့္မီျခင္း”ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ သတင္းပါလာသည္။ သိန္းျမင့္သည္ တတိယညပြဲစဥ္၍ ဆုိဗီယက္႐ု႐ွႏိုင္ငံသားႏွင့္ ဥေရာပတုိက္ခ်န္ပီယံ နီကုိေလႏွင့္ ထုိးရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒူးဒဏ္ရာေဟာင္းျပန္ေပၚလာသျဖင့္ ဆရာ၀န္က ထုိးခြင့္ မျပဳေတာ့ေခ်။ ေဆးက်သျဖင့္ ႐ႈံးနိမ့္ရ ေခ်ေတာ့သည္။

    ေ႐ႊမန္းသားသန္းထြန္း(၁၇)ႏွစ္သည္ သူ႔သတ္ဖက္ နီဂ႐ုိး ကပၸလီဒဗလ်ဴေမရာ(ေတာင္အာဖရိက)ကုိ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ရဲရဲ၀့ံ၀့ံ ရင္ဆုိင္ ယွဥ္ၿပိဳင္၍ သုံးခ်ီစလုံးေနာက္ တစ္လက္မ,မဆုတ္တမ္း ယွဥ္သတ္ရာ ပရိသတ္ မ်ားက ထုိင္ၾကည့္၍ အားမရသျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္၍ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲတစ္ခဲနက ၏္ အားေပးခ့ဲသည္။ သန္းထြန္း ၏ သတၱိႏွင့္ ခံႏုိင္ရည္႐ွိမႈကုိ ကမၻာ့ပရိသတ္က အသိအမွတ္ျပဳခ့ဲၾကသည္။ သုိ႔ရာတြင္ သန္းထြန္း(ျမန္မာ) သည္ (၃မွတ္-၂မွတ္)ျဖင့္ ႐ႈံးခ့ဲရသည္။ (မင္းထုိးတား ေၾကးစားဆန္တယ္၊ ကမၻာ့ေၾကးစား လက္ေ၀ွ႔ထုိးရင္ မင္းကမၻာ့ခ်န္ပီယံျဖစ္လာႏိုင္တယ္၊ ငါ့ႏုိင္ငံကုိ လုိက္ခ့ဲမလား၊ ငါကမၻာ့ေၾကးစား လက္ေ၀ွ႔ခ်န္ပီယံ ဟုိဂင္းကစ္ဘာေဆးပဲ)ဟု သန္းထြန္းေလးအား ကမၻာ့ေၾကးစား ခ်န္ပီယံကပင္ လာေရာက္ ကမ္းလွမ္းခ့ဲသည္။

    ၁၉၆၄-ခုႏွစ္က (၁၈)ႀကိမ္ေျမာက္ကမၻာ့အုိလံပစ္လက္ေ၀ွ႔ဗုိလ္လုပြဲကုိ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ တုိက်ဳိၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပရာ ျမန္မာ့ လက္ေ႐ြးစင္ လက္ေ၀ွ႔သမား သုံးဦးျဖစ္ေသာ ဂ်ိတ္ဘာ၀ါး(ဖလုိင္း၀ိတ္တန္း)၊ သိန္းျမင့္ လ(ဘင္တန္၀ိတ္)၊ တင္ထြန္း(ဖယ္သာ၀ိတ္တန္း) တုိ႔အား ေစလႊတ္ခ့ဲသည္။ ဂ်ိတ္ဘာ၀ါးသည္ ဆုိဗီယက္႐ု႐ွား ႏုိင္ငံက ဥေရာပခ်န္ပီယံ ဆာလုိကင္ႏွင့္ ထုိးသတ္ရာ ဖက္သည္ဟု မတရားအေၾကာင္းျပ၍ ဂ်ိတ္ဘာ၀ါးအား ထုတ္ပယ္ခ့ဲသည္။ ျပႆနာတက္၍ ႀကိဳး၀ုိင္းဒုိင္သည္ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ေလွ်ာက္လုံး ဒုိင္လုပ္ခြင့္ မရေတာ့ေခ်။

    သိန္းျမင့္သည္ ဂါနာႏိုင္ငံမွ နီဂ႐ုိးကပၸလီစီအာရ္ေမေကအား ေနာက္ေကာက္ျဖင့္ ႐ႈံးခ့ဲသည္။

    တင္ထြန္း၏ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္ ျမန္မာ့လက္စြမ္းကုိ လက္ဖ်ားခါယူရေတာ့သည္။ တင္ထြန္း (ျမန္မာ)၏ လက္ရည္သည္ ကမၻာ့ခ်န္ပီယံျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ဂ်ပန္သတင္းစာက ေရးသားခ့ဲသည္။ တင္ထြန္းက ဥေရာပဖယ္သာ၀ိတ္တန္း ခ်န္ပီယံနာမည္ေက်ာ္ေရာ္နယ္ စမစ္သ္(ၿဗိတိန္)အား ပထမအခ်ီ-တစ္မိနစ္ ေလးစကၠန္႔အတြင္း ေနာက္ေကာက္ျဖင့္ အလဲထုိးအႏိုင္ယူလုိက္သည္။ ကမၻာ့လက္ေ၀ွ႔ၾကည့္ပရိသတ္ အားလုံး အ့ံၾသ ကုန္ႏုိင္ဖြယ္ျဖစ္ကုန္ေတာ့သည္။ ေနာက္ရက္ ဂ်ပန္ သတင္းစာေက်ာဖုံးတြင္ “ၿဗိတိန္ ယူနီယံဂ်က္အလံကုိ ျမန္မာတင္ထြန္းက ဆြဲခ်လုိက္ၿပီ”ဟူေသာေခါင္းစည္း(၆)လိုင္း စာလုံးမည္းျဖင့္ ေဖာ္ျပ ထားေတာ့သည္။ ျမန္မာ တင္ထြန္း၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း အၾကားတြင္ အဂၤလိပ္မ်က္ႏွာျဖဴ ေရာ္နယ္စမစ္သ္ ဒူးေထာက္လဲေနသည့္ပုံ၊ သူ႔ရင္ဘတ္တြင္ ယူနီယံဂ်က္အလံႀကီးႏွင့္။

    တင္ထြန္းသည္ ဒုတိယညတြင္ ႏုိင္ဂ်ီးရီးယားႏိုင္ငံမွ အန္ေထာ္နီအင္ေဒ့(႐ွ္)ႏွင့္ထုိးသတ္ရာ တင္ထြန္းက (၄မွတ္-၁မွတ္) အမွတ္ျပတ္ျဖင့္ အႏုိင္ရျပန္သည္။ တတိယည၀ယ္ တင္ထြန္းသည္ အေနာက္ ဂ်ာမနီမွ အိတ္ဇကုႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ထုိးသတ္ရာ (၃မွတ္-၂မွတ္)ျဖင့္ ကပ္၍ ႐ႈံးနိမ့္ခ့ဲရသည္။ အသည္းနာစရာ ေကာင္းသည္။ တင္ထြန္းခမ်ာ ငုိလ်က္ ႀကိဳး၀ုိင္းေပၚမွ ဆင္းလာ႐ွာသည္။

    ၁၉၆၈-ခုႏွစ္တြင္ (၁၉)ႀကိမ္ေျမာက္ကမၻာ့လက္ေ၀ွ႔ဗုိလ္လုပြဲကုိ မကၠဆီကုိႏိုင္ငံ၊ မကၠဆီကုိစီးတီး ၿမိဳ႕၌ က်င္းပသည္။ သက္ေလးဦး (ဖလုိင္း၀ိတ္တန္း)ႏွင့္ တင္ထြန္း(ဖလိုင္း၀ိတ္တန္း)တို႔ သြားေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ ခ့ဲသည္။ သက္ေလးဦးက ေကဗားနီးယား (သီရိလကၤာ)ကုိ အမွတ္ျဖင့္ ႐ႈံးနိမ့္ၿပီး တင္ထြန္းက က်ဴးဘားႏိုင္ငံမွ လာဇုံစတီးအား ေနာက္ေကာက္ျဖင့္ ႐ႈံးနိမ့္ခ့ဲသည္။ တင္ထြန္းႏုိင္ေနရာမွ အ၀င္မွား၍ ႐ႈံးနိမ့္ခ့ဲရသည္။

    Noorul297
    ဝင္းေမာင္ (ဘယ္) နွင့္ Orlando marotinize -ယာ(က်ဴးဘား- ခ်န္ပီယံျဖစ္ကာ ေရႊတံဆိပ္ ရသြားသူ) ယွဥ္ျပိဳင္ထိုးသတ္ေနစဥ္

    ၁၉၇၂-ခုႏွစ္က အႀကိမ္(၂၀)ေျမာက္ ကမၻာ့အုိလံပစ္လက္ေ၀ွ႔ဗုိလ္လုပြဲကုိ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံ၊ ျမဴးနစ္ၿမိဳ႕၌ က်င္းပခ့ဲသည္။ ျမန္မာ့ လက္ေ႐ြးစင္ေဒၚလာ(ဖလုိင္း၀ိတ္တန္း)ႏွင့္ ၀င္းေမာင္(ဘင္တန္၀ိတ္တန္း)တုိ႔ သြားေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခ့ဲသည္။

    ခ်င္း တုိင္းရင္းသားေဒၚလာသည္ ဆုိဗီယက္႐ု႐ွားႏုိင္ငံမွ ဘင့္စကီးႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခ့ဲရရာ ယွဥ္ၿပိဳင္ခ့ဲရရာ ပထမအခ်ီႏွင့္ ဒုတိယအခ်ီမွာ အသာစီးႏွင့္ထုိးႏိုင္၏။ တတိယအခ်ီ၌ ဘင့္စကီးက ေဒၚလာအား ဒုိင္ပြဲရပ္ျဖင့္ အႏုိင္ယူသြားေတာ့သည္။ ၀င္းေမာင္က က်ဴးဘားႏိုင္ငံ၏ ၀ါရင့္ လက္သီး႐ွင္အုိလင္းဒုိမာတီနက္ဇ္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရသည္။

    ၀င္းေမာင္က အုိလင္းဒုိ မာတီနက္ဇ္အား ႏွစ္ႀကိမ္ လဲက်ေအာင္ ထုိးႏုိင္ခ့ဲေသာ္လည္း (၃မွတ္-၂မွတ္)ျဖင့္ ကပ္၍ ႐ႈံးနိမ့္ခ့ဲရသည္။ ထုိက်ဴးဘားလက္ေ၀ွ႔ သမားသည္ ကမၻာ့ဘင္တန္၀ိတ္တန္းေ႐ႊ တံဆိပ္ရသြားသည္။ ၀င္းေမာင္(ျမန္မာ)အား ဂ်ာမန္လူမ်ဳိးကမၻာ့ ဟဲဗီး၀ိတ္ခ်န္ပီယံေဟာင္း(၁၉၃၀-၃၂)မက္႐ွမဲလင္းက “ေဟ့ ကေလး၊ မင္းႏုိင္တ့ဲပြဲကြ၊ ဒုိင္ေတြအၾကည့္ မွားတာပါ၊ ဆက္ႀကိဳးစားပါ၊ မင္းလက္ရည္က ကမၻာ့ခ်န္ပီယံျဖစ္မယ့္လက္ရည္ပါ”ဟု အားေပးစကား ေျပာၾကားခ့ဲသည္။ မက္႐ွမဲလင္း(Max.Schmeling) သည္ ၁၉၆၃-ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ(၁၉)ရက္က ကမၻာေက်ာ္အေမရိကန္ နီဂ႐ုိး လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္ “ဂ်ဳိးလူး၀စ္” ကုိ (၁၂)ခ်ီတြင္ ေနာက္ေကာက္ျဖင့္ ႏုိင္ခ့ဲဖူးသည္။

    ၁၉၄၈-ခုႏွစ္က (၂၃)ႀကိမ္ေျမာက္ကမၻာ့အုိလံပစ္ လက္ေ၀ွ႔ဗုိလ္လုပြဲႀကီးကုိ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္ စု၊ ကယ္လီဖုိးနီးယားျပည္နယ္၊ ေလာ့စ္အိန္ ဂ်လိစ္ၿမိဳ႕၌ က်င္းပခ့ဲရာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ေဇာ္လတ္ (လုိက္၀ိတ္တန္း) တစ္ဦးတည္းကုိသာ ေစလႊတ္ခ့ဲသည္။ ေဇာ္လတ္(ကခ်င္တုိင္းရင္းသား)သည္ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားႏုိင္ငံမွ အသားမည္းကပၸလီ“ခရစ္တုိဖာေအာ့ဆုိင္း”အား အမွတ္ျဖင့္ ႐ႈံးနိမ့္ခ့ဲရသည္။

    ကမၻာ့အုိလံပစ္လက္ေ၀ွ႔ဗုိလ္လုပြဲသို႔ ျမန္မာ့လက္ေ႐ြးစင္(၁၈)ဦးယွဥ္ၿပိဳင္ရာတြင္ သိန္းျမင့္(ႏွစ္ပြဲ)၊ တင္ထြန္း(ႏွစ္ပြဲ)၊ မ်ဳိးသန္႔(တစ္ပြဲ)၊ လွၫြန္႔(တစ္ပြဲ)၊ စုစုေပါင္းေျခာက္ပြဲအႏုိင္ရခ့ဲသည္။

    ကမၻာ့အုိလံပစ္လက္ေ၀ွ႔ႀကိဳး၀ုိင္းလက္ေ႐ြးစင္အျဖစ္ သိန္းျမင့္သုံးႀကိမ္၊ တင္ထြန္းႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တုိင္ အေ႐ြးခံခ့ဲရသည္။

    ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ဂ်ိတ္ဘာ၀ါး၊ သက္ဦးေလး၊ ရဲေဆြ၊ သိန္းျမင့္ႏွင့္ ၀င္းေမာင္တုိ႔ငါးဦးသက္႐ွိထင္႐ွား ႐ွိေနပါသည္။

    ေ႐ႊဘုိဘာမထီခင္ေအာင္

    ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေမလ က ထုတ္ေဝခဲ့ေသာ “မႏၱေလး အႏွစ္ ၁၅၀ ျပည့္ မဂၢဇင္း”  မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။