News @ M-Media

Category: ေဆာင္းပါး

  • လႊတ္ေတာ္ထဲကို မြတ္စလင္ အမတ္ေတြ ေရာက္လာမလား

    လႊတ္ေတာ္ထဲကို မြတ္စလင္ အမတ္ေတြ ေရာက္လာမလား

    ေအာက္တိုဘာ ၁၆ ၊ ၂၀၁၅
    ေဆြဝင္း / Myanmar Now

    Total

    ရန္ကုန္ (Myanmar Now)  – ၂၅ ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ လြတ္လပ္ၿပီးတရားမွ်တမႈရွိမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကတဲ့ ပထမဆံုးေသာ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြဟာ နိုဝင္ဘာ ၈ ရက္မွာ မဲ႐ံုေတြကို သြားၾကပါေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ မြတ္စလင္အသိုင္းအဝန္းကို ခြဲျခားဆက္ဆံတာေတြ ရိွေနတဲ့အတြက္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲ ဘယ္ေလာက္အထိ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းက်မလဲဆိုတာ ျပည္တြင္းနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာေလ့လာသူေတြ ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္ေနပါတယ္။

    ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ရဲ႕ ကိန္းဂဏန္းေတြအရ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ၿပိဳင္မယ့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ၆,ဝဝဝ ေက်ာ္အနက္ အမ်ားစုဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြျဖစ္ၿပီး အစၥလမ္ ဘာသာဝင္ ၂၈ ဦးသာပါဝင္တဲ့အတြက္ ရာခိုင္ႏႈန္းအရ တြက္ရင္ ဝ ဒသမ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းပဲရွိတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

    ဗုဒၶဘာသာဝင္အမ်ားစုရွိတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ မြတ္စလင္က ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ ရွိတာပါ။ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ ေလွ်ာက္ထားတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြအနက္ ပယ္ခ်ခဲ့သူ ၁ဝဝ ေက်ာ္ရွိတဲ့ အထဲမွာ အမ်ားစုက မြတ္စလင္ေတြပါပဲ။ သူတို႔ေတြျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေမြးဖြားစဥ္က သူတို႔ မိဘေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား မဟုတ္လို႔ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒနဲ႔ မကိုက္ညီဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီဥပေဒအရ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ျဖစ္ခြင့္ရိွသူ တစ္ေယာက္ဟာ ေမြးဖြားစဥ္ကတည္းက သူ႔မိဘႏွစ္ပါးလံုး ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေနရပါမယ္။

    ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚ လူ႔အခြင့္အေရး အုပ္စုေတြနဲ႔ ေလ့လာသူေတြက စိုးရိမ္ခဲ့ၿပီး  ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံမ်ားရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကေတာ့  ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲအေပၚ ယံုၾကည္မႈကို ထိခိုက္ေစတယ္ လို႔ သတိေပးၾကပါတယ္။

    “ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမဆို လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း အလႊာလုိက္ ကြက္ၿပီး   ပယ္ခ်ရင္  ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းမက်ဘူးလို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္” လို႔ မေလးရွားလႊြတ္ေတာ္အမတ္လည္းျဖစ္ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ အာဆီယံ ပါလီမန္အမတ္မ်ားအဖြဲ႔ (APHR) ရဲ႕ ဥကၠ႒လည္းျဖစ္တဲ့ ခ်ားလ္စ္ဆန္တီဂို စက္တင္ဘာလအတြင္း ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ ေၾကညာခ်က္တစ္ေစာင္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

    ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပဖို႔ တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာတဲ့ ခုအခ်ိန္မွာ  ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္း ဘာသာေရး တင္းမာမႈေတြျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။ ဒီတင္းမာမႈေတြ ျဖစ္လာရတာဟာ အင္အားႀကီးအဖြဲ႔အစည္း တစ္ရပ္ျဖစ္လာတဲ့ မဘသလို႔ ေခၚတဲ့ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖဲြ႔ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္မႈေတြေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။

    “ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ အားကိုးရာမဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံထဲမွာ ေနေနရတာပါ။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး႐ႈေထာင့္ကေန တစ္ဖက္သတ္လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္” လို႔ မြတ္စလင္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဒီမိုကေရစီႏွင့္လူ႔အခြင့္အေရးပါတီ ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္မင္းက ေျပာပါတယ္။

    သူ႔ပါတီက   ကိုယ္စားလွယ္ ၁၈ ဦး ေလွ်ာက္လႊာ တင္ရာမွာ  ေရြးေကာက္ပဲြေကာ္မရွင္က ၃ ဦးကိုပဲ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ပါတီက ေရြးခ်ယ္တဲ့ မဲဆႏၵနယ္အမ်ားစုဟာ  ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ရိွၿပီး အဲဒီေဒသမွာ ေနထိုင္တ့ဲ မြတ္စလင္အမ်ားအျပားဟာ သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာလို႔ ေခၚၾကေပမယ့္ အစုိးရကေတာ့ သူတုိ႔ကုိ ဘဂၤါလီလို႔ ေခၚပါတယ္။

    ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က ခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ၆,ဝ၇၄ ဦးကုိ ေလ့လာၾကည့္ရင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ၅,၁၃ဝ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ၉ဝ၃ ဦးနဲ႔ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ၂၈ ဦးတို႔ျဖစ္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

    ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ၾကမယ့္ မြတ္စလင္ အမတ္ေလာင္း အေရအတြက္ နည္းပါး႐ံုသာမကပါဘူး၊ သူတို႔ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္ ပါတီေတြဟာလည္း လူသိနည္းတာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲႏုိင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း နည္းပါးေနတာပါ။

    မြတ္စလင္ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးမ်ဳိးသန္႔ကေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပဲြဟာ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈခံထားရတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးၿပီး  ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို မဝင္ဖို႔  ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။

    “လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ မြတ္စလင္အမတ္ လံုးဝမရွိမယ့္ အေျခအေန မ်ားေနပါတယ္။ အားလံုးက မဘသရဲ႕ အလိုက်အတုိင္းျဖစ္ေနတယ္” လို႔ ဦးမ်ဳိးသန္႔က ေျပာပါတယ္။

    မြတ္စလင္ေတြ အင္အားႀကီးပါတီေတြမွာ မပါဝင္

    မဘသ ၿငိဳျငင္မွာ စိုးတယ္လို႔ ယူဆရမယ့္ အေနအထားမွာ အင္အားႀကီးပါတီေတြ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ အမတ္ေလာင္းေတြထဲမွာလည္း မြတ္စလင္ေတြ မပါပါဘူး။

    မဘသ ဘုန္းႀကီးတခ်ဳိ႕က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ဟာ အစၥလာမ္ဘာသာကုိ ေထာက္ခံတဲ့ ပါတီျဖစ္တယ္လို႔ လူသိရွင္ၾကား ႐ႈတ္ခ်ၿပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ကုိ မဲမေပးဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။

    ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ႀကီးထြားလာတဲ့ ဖိအားေတြေၾကာင့္ NLD နဲ႔ အာဏာရ ျပည္ေထာင္စု ၾက့ံခုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီတို႔ဟာ မြတ္စလင္ေတြကို လႊတ္ေတာ္ကုိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြအျဖစ္ မေရြးခ်ယ္ထားတာလည္း ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။

    ေဝဖန္မႈေတြကို ေရွာင္ရွားဖို႔ NLD အေနနဲ႔ မြတ္စလင္ေတြကို ပါတီရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စား လွယ္ေလာင္းေတြအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္မထားဘူးလို႔ အဖြဲ႔ရဲ႕ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္  ဦးဝင္းထိန္က ေျပာပါတယ္။

    “ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပါတီဝင္ မြတ္စလင္ေတြက လက္ရွိအေျခအေနေတြအေပၚမွာ အမ်ားႀကီးနားလည္မႈရွိပါတယ္” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

    စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးေနဝင္း ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးပါတီရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြထဲမွာ ႏွစ္ဦးက မြတ္စလင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကလြဲလို႔ က်န္တဲ့မြတ္စလင္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြဟာ လူသိနည္းတဲ့ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ မြတ္စလင္ႏုိင္ငံေရး ပါတီေတြက ျဖစ္ပါတယ္။

    အင္အားႀကီးပါတီေတြဟာ  မြတ္စလင္ေတြကို ေရွာင္ၾကျခင္းဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႐ံႈးမွာစိုးတဲ့အျပင္ မြတ္စလင္ေတြ ပါတီမွာ ပါဝင္မွာစိုးရိမ္တဲ့ အတြက္ျဖစ္တယ္လို႔ ဦးေက်ာ္မင္းက ေျပာပါတယ္။

    “အဲဒီေတာ့ မြတ္စလင္ေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ အသိုင္းအဝန္းကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ခြင့္   ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးေတြ ဆံုး႐ႈံုုးမွာပါ။ ဒါဟာ မြတ္စလင္ေတြ ဒီႏုိင္ငံအေပၚထားတ့ဲ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကို ထိခုိက္ေစပါတယ္” လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။

    သူ႔ပါတီက မြတ္စလင္ကိုယ္စားလွယ္အနည္းငယ္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ့္ ပါတီတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ရခုိင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕မွာလည္း မြတ္စလင္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦး ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မွာပါ။

    ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က သူ႔ကို သူ႔ပါတီရဲ႕တျခားေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြလိုပဲ ပယ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ သူဟာ စစ္အစိုးရ က်င္းပေပးခဲ့တဲ့ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ  ေရြးေကာက္ခံခဲ့ရသူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။

    မဲေပးခြင့္ ဆံုး႐ႈံးသူ မြတ္စလင္မ်ား

    ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ အာဏာပို္င္ေတြက ဝႈိက္ကတ္ လို႔ လူသိမ်ားတဲ့ ယာယီ သက္ေသခံကတ္ျပားကို ပယ္ဖ်က္လိုက္တဲ့အတြက္ သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ မဲေပးခြင့္ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရပါတယ္။

    ရခုိင္ျပည္က မြတ္စလင္ေတြဟာ ၁၉၉ဝ နဲ႔ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ဒီဝိႈက္ကတ္ေတြျပၿပီး မဲေပးခဲ့တာပါ။ အခုလို ပယ္ဖ်က္တဲ့အတြက္ သူတို႔ရဲ႕ မဲေပးခြင့္ ဆံုးရံႈးေတာ့မယ္လို႔ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းက ေျပာၾကားပါတယ္။

    “႐ိုဟင္ဂ်ာေတြနဲ႔ လူနည္းစုေတြ အခုလို မဲေပးခြင့္မရတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔ အမ်ားႀကီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္” လို႔ သူက ၿပီးခ့ဲတ့ဲလကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

    ေရြးေကာက္ပြဲကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ Carter Center ရဲ႕ စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔ ထုတ္ျပန္ခ်က္မွာ “မြတ္စလင္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းအမ်ားစုကို ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရာက္ခြင့္ ပယ္ခ်လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ ကိုယ္စားျပဳခြင့္ ပိုၿပီး နည္းပါးသြားမည္ျဖစ္သည္။ ယခင္က ဝိႈက္ကတ္ကိုင္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔ မဲေပးခြင့္သည္ ကတ္မ်ားကုိ  ဖ်က္သိမ္းလို္က္သည့္အတြက္ ဆံုးရံႈးၿပီးသား ျဖစ္ေနသည္” လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

    လက္ရွိျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကိုေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက လႊမ္းမိုးထားတာပါ။ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြထဲ မြတ္စလင္ ဆိုလို႔  ရခုိင္ျပည္နယ္ထဲက ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ေတြကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့  လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ သံုးဦးပဲ ရွိပါတယ္။ သူတို႔အေနနဲ႔ အေရအတြက္နည္းေပမယ့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္း လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး ၁၂ ႀကိမ္ က်င္းပခဲ့တဲ့အနက္ ၁၁ ႀကိမ္မွာ ေမးခြန္းေတြ ေမးျမန္းခဲ့တာေၾကာင့္ အျခား လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြထက္ ေမးခြန္းပိုထုတ္ခဲ့တာကို Myanmar Now ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာ ခ်က္အလက္မ်ား ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္အရ ေတြ႔ရိွရပါတယ္။

    ေမးခြန္းအမ်ားစုဟာ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေခၚ ဘဂၤါလီေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ႏိုင္ငံသားေလွ်ာက္ထားခြင့္နဲ႔ အျခား လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥရပ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ သံုးဦးစလံုး လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

    သူတို႔ေတြထဲက ႏွစ္ဦးက ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရး အစီအစဥ္ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ေပမယ့္  ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္အမတ္ ဦးေရႊေမာင္ကေတာ့ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီကေန ႏုတ္ထြက္ၿပီး တစ္သီးပုဂၢလ လႊတ္ေတာ္အမတ္အေနနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါတယ္။ ေလွ်ာက္ထားေပမယ့္ အျခားမြတ္စလင္ကိုယ္စားလွယ္ ေတြလိုပဲ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ရဲ႕ ပယ္ခ်မႈ ခံရပါတယ္။

    “ကြ်န္ေတာ္သာ ျခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ အပယ္မခံရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏုိ္င္ငံက အျခား မြတ္စလင္ေတြလိုပဲ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို ႏုိင္ငံေရးမွာ မပါဝင္ဖို႔ ခြဲျခားသတ္မွတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရးေၾကာင့္ အခုလိုျဖစ္ရတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္” လို႔ ဦးေရႊေမာင္က ေျပာဆိုေၾကာင္း စက္တင္ဘာလအတြင္း APHR က ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ေၾကညာခ်က္ တစ္ေစာင္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

    မြတ္စလင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ကမန္အမ်ဳိးသား ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ ဒုဥကၠ႒ ဦးလွတိုးကေတာ့  ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူတုိ႔အႏုိင္ရေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နည္းပါးေၾကာင္း သံုးသပ္ပါတယ္။ ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ ဝင္ၿပိဳင္မယ့္ မြတ္စလင္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေလးဦး အနက္ ႏွစ္ဦးက သူ႔ပါတီက ျဖစ္ပါတယ္။

    “ရခိုင္ျပည္နယ္မွာရဖုိ႔ေတာ့ မလြယ္ေလာက္ဘူး ထင္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲဒီမွာက လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားလုိ႔ပါ။ ရန္ကုန္မွာ တစ္ေယာက္ေလာက္အႏိုင္ရေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားသြားမွာပါ” လို႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အတြက္ ရန္ကုန္၊ မဂၤလာေတာင္ညႊန္႔ၿမိဳ႕နယ္ကေန ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္ ဦးလွတိုးက ေျပာပါတယ္။     ။

  • ထိုင္းသမိုင္းမွာ ေသြးစြန္းေသာ ေအာက္တုိဘာ ၆ (သုိ႔) သမ္မာဆတ္ အစုလုိက္ အၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္ပြဲ

    ထိုင္းသမိုင္းမွာ ေသြးစြန္းေသာ ေအာက္တုိဘာ ၆ (သုိ႔) သမ္မာဆတ္ အစုလုိက္ အၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္ပြဲ

    ေအာက္တိုဘာ ၉၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    မိုးေဝ စုစည္းတင္ဆက္သည္။

    thammasat-massacre-1976

    ၁၉၇၆ ခု ေအာက္တုိဘာ ၆ ရက္..

    ထုိင္းႏုိင္ငံ၏ သမုိင္းတြင္ ေမ့ေဖ်ာက္၍ မရသည့္ သမ္မာဆက္တကၠသုိလ္ (Thammasat University) အစုအလုိက္ အၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္မႈႀကီး ျဖစ္ပြားသည့္ေန႔ျဖစ္သည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံ၏ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္း ဖီးလ္မာရွယ္ သာႏြမ္  ကီတီကာခၽြန္ တုိင္းျပည္သုိ႔ ျပန္လာမႈကုိ မေက်နပ္၍ ေက်ာင္းသားမ်ား ဆႏၵျပမႈကုိ အခြင့္ေကာင္းယူကာ စစ္တပ္အႀကီးအကဲအခ်ိဳ႕က အာဏာသိမ္းရန္ ဂြင္ဆင္၍ ထုိသတ္ျဖတ္မႈႀကီးကုိ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။

    ျပႆနာအစ
    ————-
    ထုိင္းဘုရင္ႀကီး ဘူမီေဘာ အဒူလ္ယာဂ်စ္က ႏုိင္ငံ၏ ဥေသွ်ာင္ အျဖစ္ ခံယူၿပီး စစ္တပ္လႊမ္းမုိးသည့္ အစုိးရျဖင့္ ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီ၍ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ေသာ ထုိင္းႏုိင္ငံေရးစနစ္မွာ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒသစ္ေရးဆြဲရန္ ေအာက္တုိဘာ ၁၄ ရက္ေန႔ ေက်ာင္းသားမ်ား ဆႏၵျပမႈႏွင့္အတူ ထုိင္းႏုိင္ငံ၏ အာဏာရွင္ ၃ ဦးျဖစ္ေသာ ၾကည္းတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ သာႏြမ္ ကီတီကာခၽြန္ႏွင့္ ပါရာဖတ္ ခ်ာ႐ူဆာသိန္း၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး နာရြန္ ကီတီကာခၽြန္တုိ႔မွာ တုိင္းျပည္မွ ထြက္ေျပးခဲ့ရေလသည္။

    ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲျပဳလုပ္ၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ကုက္ရစ္ဦးေဆာင္ကာ ၁၆ ပါတီပါ၀င္သည့္ ညႊန္႔ေပါင္းအစုိးရ ဖြဲ႕စည္းႏုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေတာင္ဗီယက္နမ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ဆုိင္ဂံုမွာ ေျမာက္ဗီယက္နမ္မွ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားလက္ေအာက္သုိ႔ က်ေရာက္သြားၿပီး၊ လာအုိတြင္လည္း ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရ တက္လာၿပီးေနာက္ပုိင္း ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ကြန္ျမဴနစ္ေၾကာက္စိတ္မ်ားျဖင့္ မတည္ၿငိမ္ေတာ့ဘဲ လက္ယာယိမ္းအဖြဲ႕မ်ားကလည္း အားေကာင္းလာခဲ့သည္။

    ထုိ႔ေနာက္ ဆႏၵျပမႈမ်ား၊ ခ်ီတက္မႈမ်ားႏွင့္ ႐ႈပ္ေထြးခဲ့ၿပီး ထိုင္းျပည္တည္ၿငိမ္ေရးအတြက္ အာဏာသိမ္းရမည္ဟု စစ္တပ္အာဏာပုိင္မ်ားက တြက္ခဲ့ၾကေလသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ဆန္ေစ်းႏႈန္း တက္သြားျခင္းက မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ေပးလုိက္သကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး စစ္တပ္ေထာက္ခံေသာ နာ၀ါဖြန္ (Nawaphon) အဖြဲ႕ႏွင့္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး ပရာမန္တုိ႔စီစဥ္၍ လူေပါင္း ၁၅၀၀၀ ခန္႔ ပါ၀င္သည့္ ဆႏၵျပမႈတစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့ကာ စစ္တပ္အား အာဏာလႊဲေပးရန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ကူက္ရစ္ကုိ ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကသည္။

    ဆႏၵျပမႈကုိ ဦးေဆာင္ခဲ့သည့္ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီး ကီတီဗူဒ္ဟုိ ဘိကၡဴမွာ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားကုိ သတ္ျခင္းက အျပစ္မျဖစ္ဟုပင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထုိမတည္ၿငိမ္မႈမ်ား ေၾကာင့္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီတြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ကုက္ရစ္က ပါလီမန္ကုိ ဖ်က္သိမ္းခဲ့ရသည္။

    ဧၿပီလအတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ျပန္လည္ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ေလးပါတီ ပါ၀င္သည့္ ညြန္႔ေပါင္းအစုိးရ တက္လာကာ ဒီမုိကရက္တစ္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဆန္နီ ပရာမုိ႔ဂ်္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာ ခဲ့သည္။ ဆန္နီ၏ အစုိးရမွာ ညြန္႔ေပါင္းအစုိးရရွိ လက္ယာယိမ္းမ်ားႏွင့္ တုိးတက္သည့္အျမင္ရွိသူ အဖြဲ႕မ်ားအၾကား သေဘာထား ကြဲလြဲမႈမ်ားကို ေျဖရွင္းရင္း အင္အားခ်ည့္နဲ႔လာခဲ့သည္။

    ရမယ္ရွာ
    ————
    ထုိကဲ့သို႔ ႏုိင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္ ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဆႏၵျပမႈအတြင္း ႏိုင္ငံရပ္ျခားသုိ႔ ထြက္ေျပးခဲ့ရသည့္ စစ္အာဏာရွင္ ၃ ဦးမွ ႀကီးတပ္အႀကီးအကဲ ပရာဖတ္ျပန္လာသည့္အခါ ျပည္သူမ်ားက ဆႏၵျပၾကသည္ကုိ ၾကည့္၍ ထိုအခ်ိန္က ဒု-၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနသည့္ ပရာမန္က အာဏာရွင္ေဟာင္း သာႏြန္ကုိ ျပည္ေတာ္ျပန္ေစ၍ မၿငိမ္းသက္မႈကုိ ဖန္တီးကာ အာဏာသိမ္းရန္ အႀကံရခဲ့သည္။

    ထုိ႔ေနာက္ ၁၉၇၆ ခု စက္တင္ဘာလေႏွာင္းပိုင္း သာႏြမ္ျပန္လာသည့္ အခါ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ အလုပ္သမားအဖြဲ႕မ်ားက သမ္မာဆတ္ တကၠသုိလ္တြင္ အေျခစုိက္ကာ ဆႏၵျပမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး သာႏြမ္အား တုိင္းျပည္မွႏွင္ထုတ္ရန္ ေတာင္းဆုိခဲ့သည္။

    စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ နာခြန္ပသြမ္၌ ရဲတပ္ဖြဲ႕က သာႏြမ္ကုိ ဆန္႔က်င္သည့္ အလုပ္သမား အဖြဲ႕၀င္ႏွစ္ဦးကုိ သတ္ပစ္မႈကုိ ျပန္လည္အမွတ္ရေစရန္ သမ္မာဆတ္ တကၠသုိလ္တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ဆြဲႀကိဳးခ်သည့္သ႑ာန္ ျပပြဲတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ ခဲ့ၾကသည္။

    ထုိဓာတ္ပံုမွာ ေအာက္တုိဘာ ၅ ရက္ေန႔မနက္ပုိင္းတြင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ေ၀ေသာ Bangkok Post ႏွင့္ ထုိင္းသတင္းစာ Dao Sayam တုိ႔တြင္ပါလာခဲ့ၿပီး ဆြဲႀကိဳးခ်မႈတြင္ ပါ၀င္သူ ေက်ာင္းသားမွာ ထုိင္းအိမ္ေရွ႕မင္းသားႏွင့္ ဆင္တူၿပီး (ဆင္တူေအာင္ ဓာတ္ပံုကို တမင္ဖန္တီးကာ သတင္းစာမ်ားတြင္ ထည့္သြင္းၾကသည္ဟု အဆုိလည္းရွိသည္) ေတာ္၀င္မိသားစုကို ေက်ာင္းသားမ်ားက မထီမဲ့ျမင္ျပဳသည္ဟု သတင္းမ်ား ခ်က္ျခင္းျပန္ႏွံ႔သြားေလသည္။

    စစ္တပ္ပုိင္ေရဒီယုိႏွင့္ အျခားေသာ မီဒီယာမ်ားက ေက်ာင္းသားမ်ားကုိ အျပစ္ဖုိ႔ကာ “ေက်ာင္းသားမ်ားကုိ သတ္ပစ္” “ကြန္ျမဴနစ္မ်ားကုိသတ္ပစ္” ဟု တရား၀င္ေႂကြးေက်ာ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေတာ့သည္။

    ထုိေန႔ညေနပုိင္းတြင္ ေက်ာင္းသား ၂၀၀၀ ခန္႔ ထိုင္သပိတ္လုပ္ေနေသာ သမ္မာဆတ္တကၠသုိလ္အား စစ္တပ္က လက္သပ္ေမြးထားသည့္ ျပည္သူ႕စစ္ ၄၀၀၀ က ၀န္းရံထားလုိက္ၿပီး သမုိင္းတြင္မည့္ သတ္ျဖတ္မႈႀကီးကို ေဆာင္ရြက္ရန္ အစပ်ိဳးလုိက္ေလသည္။

    1385717_10151919660101154_1830507003_n

    လက္မရြံ႕မ်ား
    —————-
    သမ္မာဆတ္တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ား အစုလုိက္အၿပံဳလုိက္သတ္ျဖတ္မႈ၌ လက္မရြံ႕အဖြဲ႕ ၃ ဖြဲ႕ ပါ၀င္ၿပီး အားလံုးကုိ စစ္တပ္ႏွင့္ နယ္စပ္ေစာင့္ၾကပ္ေရး ရဲတပ္ဖြဲ႕တုိ႔က ေလ့က်င့္ ဖြဲ႕စည္းေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအဖြဲ႕မ်ားမွာ နာ၀ါဖြန္(Nawaphon)၊ The Red Gaur၊ႏွင့္ ေစတနာ့၀န္ထမ္းကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ႕ VDC အဖြဲ႕တုိ႔ ျဖစ္သည္။

    “အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ ဘုရင္စနစ္” ဟူေသာ ေကၽြးေၾကာ္သံျဖင့္ စတင္ခဲ့သည့္ နာ၀ါဖြန္အဖြဲ႕အပါအ၀င္ အဖြဲ႕အားလံုးမွာ ျပည္တြင္းလံုၿခံဳေရးဌာနခ်ဳပ္ ISOC မွ က လက္သပ္ေမြးထားသည့္ အဖြဲ႕မ်ားျဖစ္ၿပီး စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈမ်ားကုိပါ လွ်ိဳ႕၀ွက္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ၾကသည္။

    ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ အင္အား ငါးေသာင္းခန္႔ ျဖစ္လာခဲ့သည့္ နာ၀ါဖြန္အဖြဲ႕မွာ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ေရးႏွင့္ လက္၀ဲယိမ္းတက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားအား ႏွိမ္နင္းေရး သင္ၾကားမႈမ်ားကို လက္ယာယိမ္း ဘုန္းႀကီး ကီတီဗူဒုိက ခၽြန္ဘူရီျပည္နယ္တြင္ တည္ေထာင္ထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေလသည္။

    သမ္မာဆတ္ အစုလုိက္အၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္မႈၿပီးေနာက္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာသည့္ တာနင္မွာ နာ၀ါဖြန္အဖြဲ႕၏ အႀကီးတန္းအဖြဲ႕၀င္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ထုိသတ္ျဖတ္မႈႀကီးတြင္ ပါ၀င္သည့္အဖြဲ႕မ်ားကုိ Thai Marxist စာအုပ္ေရးသူ ဂီလ္းစ္ အန္ဂ္ပါကြန္က ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ ဥေရာပရွိ ဖက္စစ္ ျပည္သူ႕စစ္အဖြဲ႕မ်ားကဲ့သုိ႔ အဖြဲ႕မ်ားျဖစ္သည္ဟု ေရးသားခဲ့ေလသည္။

    index

    တုိက္ခုိက္မႈစၿပီ
    —————–
    ေအာက္တုိဘာ ၆ ရက္ေန႔ မနက္ေစာေစာပိုင္းတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ကက္ဘိနက္အစည္းအေ၀းတြင္  ဒုတိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သည့္ ခ်ာ့တ္ထုိင္းပါတီေခါင္းေဆာင္ ပရာမာန္ အဒီရက္ဆန္က ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈကို ျပတ္ျပတ္သားသားႏွိမ္နင္း ရမည္ဟု ႏွပ္ေၾကာင္းေပးခဲ့သည္။

    မနက္ ၅ နာရီခန္႔တြင္ ျပည္သူ႕စစ္မ်ားက တကၠသုိလ္ေက်ာင္း၀င္းထဲသုိ႔ စတင္ပစ္ခတ္ၾကၿပီး နံနက္ ၇ နာရီတြင္ နယ္စပ္ေစာင့္ၾကပ္ေရး ရဲတပ္ဖြဲ႕က တကၠသုိလ္ထြက္ေပါက္အားလံုးကုိ ပိတ္လုိက္ေလသည္။ နံနက္ ၁၁ နာရီတြင္ အမႈိက္ကားတစ္စီးျဖင့္ ဂိတ္ေပါက္၀ကုိ ခ်ိဳးဖ်က္၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ထုိ႔ေနာက္တြင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားက ၀င္ေရာက္စီးနင္းေတာ့သည္။

    လက္နက္ကုိင္ေဆာင္ထားသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ျပန္လည္ပစ္ခတ္ေသာ္လည္း အားခ်င္းမမွ်။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားက အပစ္ရပ္ေရး ေတာင္းဆုိခဲ့ၿပီး၊ ရဲတပ္ဖြဲ႕အႀကီးအကဲ ခ်မ္ဖြန္က ျမင္သမွ်ပစ္ရန္ အမိန္႔ေပးခဲ့သည္။

    ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ျပည္သူစစ္မ်ားလက္ေအာက္တြင္ ႐ုိက္သတ္ခံရၿပီး အေလာင္းမ်ားကုိ ခ်ိတ္ဆြဲထားၾကသည္။ လက္နက္ခ်ေသာသူမ်ားကုိလည္း ေျမျပင္ေပၚတြင္ အိပ္ခုိင္းထားၿပီး ေျချဖင့္ကန္ေက်ာက္ၾကသည္။ အေလာင္မ်ားအား ကုိယ္လက္အဂၤါအစိတ္အပုိင္းမ်ား ျဖတ္ေတာက္မႈကုိလည္း စိတ္ေျပနေျပ လုပ္ၾကေသးသည္။ မေသမရွင္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေလာင္းမ်ားကုိ ဓာတ္ဆီေလာင္း၍ မီး႐ႈိ႕မႈလည္း ပါ၀င္ေလသည္။

    တကၠသုိလ္နံရံကုိေက်ာ္ကာ အနီးရွိ ခ်ာအုိဖရာယာ (Chaophraya) ျမစ္အတြင္းသုိ႔ ခုန္ခ်ထြက္ေျပးသူမ်ားကုိလည္း ထုိင္းေရတပ္မွ ပစ္သတ္သည္။ ထုိတုိက္ခုိက္မႈမွာ နာရီအနည္းငယ္ ၾကာခဲ့သည္။

    ထုိအျဖစ္အပ်က္အတြင္း ေက်ာင္းသား တစ္ေထာင္ခန္႔ ဖမ္းဆီးခံရသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားကို အေပၚပုိင္းဗလာက်င္းကာ တြားသြားခုိင္းၿပီး ေျချဖင့္ကန္ေက်ာက္ၾကသည္။ ေက်ာင္းသူမ်ားကုိလည္း ရဲတပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ Red Gaurs အဖြဲ႕သားမ်ားက မုဒိမ္းက်င့္ၾကေလသည္။

    ထုိင္းအစုိးရက တရား၀င္ထုတ္ျပန္မႈအရ ၄၆ ဦးေသဆံုးၿပီး ၁၆၇ ဦးဒဏ္ရာရသည္ဟုဆုိသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အေလာင္းမ်ားကုိ ကုိင္တြယ္ရသည့္ တ႐ုတ္ကူညီမႈအသင္းက ေသဆံုးသူမွာ ၁၀၀ ေက်ာ္ရွိသည္ဟု ဆုိၿပီး ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ၀ါရွင္တန္ပုိ႔စ္ကလည္း ထုိစာရင္းကို လက္ခံခဲ့သည္။

    သတ္ျဖတ္ပြဲႀကီးက ေန႔လည္ပုိင္းအထိ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီး မုိးရြာမွသာ ရပ္တန္႔ခဲ့ေလသည္။ သမုိင္းဆရာမ်ားကေတာ့ ထုိသတ္ျဖတ္မႈႀကီးမွာ အလုပ္သမားမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ေတာင္သူလယ္သမားအေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားကုိ အရက္စက္ဆံုး သတ္ျဖတ္မႈႀကီးအျဖစ္ ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့ၾကေလသည္။

    thammasat-massacre-1976-1

    အာဏာသိမ္းၿပီ
    ——————
    ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားသည့္အတုိင္း ညေနေလးနာရီခန္႔တြင္ နယ္စပ္ေစာင့္ၾကပ္မႈ ရဲတပ္ဖြဲ႕၊ Red Gaur အဖြဲ႕၊ နာ၀ါဖြန္ႏွင့္ VDC အဖြဲ႕တုိ႔မွာ အစုိးရအိမ္ေတာ္သုိ႔ ခ်ီတက္သြားၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဆန္နီ ႏႈတ္ထြက္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကေလသည္။

    ညေန ၆ နာရီခြဲတြင္ေတာ့ ေရတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဆန္ဂဒ္ဦးေဆာင္ၿပီး စစ္တပ္အရာရွိ ၂၄ ဦးျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ အမ်ိဳးသားအုပ္ခ်ဳပ္မႈ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေကာင္စီ NARC က အာဏာသိမ္းေၾကာင္း ေၾကျငာခဲ့ေလေတာ့သည္။ တကယ္ေတာ့ NARC အဖြဲ႕မွာ သေဘာထားေပ်ာ့ေျပာင္းၿပီး ပရာမန္၏ လက္ယာစြန္းေရာက္အဖြဲ႕ အာဏာရယူျခင္းမွ တားဆီးခဲ့သည့္အဖြဲ႕ ျဖစ္ေလသည္။

    “အရင္က အာဏာသိမ္းတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးပါပဲ။ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈေတြကုိ အစပ်ိဳးမယ္။ ရဲေတြက တရားဥပေဒစိုးမုိးေရးကုိ မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘူးဆုိတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး ေနာက္ဆံုး စစ္တပ္က ၀င္လာတာပါပဲ” ဟု ထုိင္းဘုရင္ ဘူမိေဘာလ္၏ အျငင္းပြားဖြယ္ အထုပၸတၱိ The King Never Smile စာအုပ္ကုိ ေရးသားခဲ့ေသာ ေပါလ္ ဟန္ဒေလက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    neil-ulevich-thailand-massacre

    လက္မည္းႀကီးမ်ား
    ——————
    ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ တုိင္းျပည္ကုိ အုပ္စုိးေနသည့္ စစ္တပ္အႀကီးအကဲ သာႏြမ္ကုိ ျဖဳတ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပရာမန္ အဒီရက္စ္ဆန္ ေခါင္းေဆာင္သည့္ စစ္တပ္က အာဏာျပန္သိမ္းရန္ စနစ္တက် စီစဥ္ခဲ့ၾကကာ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဆႏၵျပမႈကုိ အခြင့္ေကာင္းယူခဲ့သည္ဟု ပညာရွင္မ်ားက ယူဆခဲ့ၾကသည္။

    စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕မွ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားသည့္ လက္ယာယိမ္းျပည္သူစစ္မ်ားကုိ ဘုရင္ႀကီး ဘူမိေဘာလ္ကလည္း အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၿပီး အဆုိပါ အစုလုိက္အၿပံဳလုိက္သတ္ျဖတ္မႈကုိ “ေတာ္၀င္အသိုင္းအ၀ုိင္း၏ အလုိတူအလုိပါ ကိစၥ” ဟု ပင္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။

    သတ္ျဖတ္မႈျဖစ္ပြားၿပီး ၄ ရက္အၾကာတြင္ ထုိင္းအိမ္ေရွ႕မင္းသားမွာ ျပည္သူ႕စစ္အဖြဲ႕၀င္မ်ားကုိ ဆုခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္ဟု သတင္းမ်ားလည္း ထြက္ေပၚခဲ့သည္။

    လက္သည္ေပ်ာက္
    ———————
    ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာ ၆ ရက္ေန႔တြင္ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ သမ္မာဆတ္ အစုလုိက္အၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္မႈအတြက္ မည္သူကုိမွ အေရးမယူႏုိင္ခဲ့။ စစ္အာဏာရွင္အုပ္စုမွ အဖြဲ႕၀င္မ်ားမွာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရခဲ့ၿပီး အျခားအဖြဲ႕၀င္မ်ားမွာလည္း တရားစြဲဆုိျခင္းမခံခဲ့ရေပ။

    ထုိင္းႏုိင္ငံ၏ သမုိင္းစာအုပ္မ်ားတြင္ ထုိအျဖစ္အပ်က္အား ေဖ်ာက္ထားေလ့ရွိၿပီး ေဖာ္ျပသည့္အခါတြင္လည္း ေက်ာင္းသားမ်ားက အၾကမ္းဖက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားရသည္ဆုိသည့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၏ တစ္ဖက္သတ္ အစီရင္ခံစာကုိသာ ကုိးကားေရးသားၾကေလသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ စစ္တပ္အၾကား နားလည္မႈလြဲမွားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆုိၾကသည္။

    သမၼာဆတ္တကၠသုိလ္တြင္ေတာ့ ေအာက္တုိဘာ ၆ ရက္ေန႔ေရာက္တုိင္း ထုိအစုလုိက္အၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္ခံရမႈအတြက္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခမ္းအနားမ်ား ျပဳလုပ္ၾကၿပီး ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကို ေဖာ္ျပထားသည့္ သတင္းစာျဖတ္ပုိင္းမ်ား၊ မ်က္ျမင္ သက္ေသမ်ား၏ ေျပာၾကားမႈမ်ားႏွင့္ သမုိင္းမွတ္တမ္းမ်ားကုိ ခင္းက်င္းျပသၾကေလသည္။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္ အထိမ္းအမွတ္ တစ္ခုကုိ တကၠသုိလ္ ပရ၀ုဏ္အတြင္း ေဆာက္လုပ္ခဲ့ေလသည္။

  • ၀င္းေအာင္ႀကီး – သမၼတ အရသာနဲ႔ မန္း၀င္းေမာင္

    ၀င္းေအာင္ႀကီး – သမၼတ အရသာနဲ႔ မန္း၀င္းေမာင္

    ေအာင္တိုဘာ ၈ ၊ ၂၀၁၅
    ဝင္းေအာင္ၾကီး ေရးသည္။

    က်ေနာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၆၇)

    Man Win Maung

    ၁၉၅၇ ခု၊ ကရင္တိုင္းရင္းသား အလွည့္က်လို႔ သမၼတလုပ္ဖို႔ မန္း၀င္းေမာင္ အေၾကာက္အကန္ ျငင္းေနပံု သတင္းစာထဲ ဖတ္ရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းထက္ တႏွစ္ငယ္၊ ဘြဲ႕ရ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲ၀င္ ၁၉၄၇ ခုကတည္းက ၀န္ႀကီး၊ သူ႕ဌာနက မီးရထားနဲ႔ ဧရာ၀တီ(ေရေၾကာင္း) ကန္တိုင္း ႏိုင္တဲ့ အသင္းကို ဆုေငြ ၁၀၀ိ ( အဲဒီအခ်ိန္က ေရႊတက်ပ္သား ၂၄၀ိ) မွန္မွန္ေပးသူကို၊ သမၼတျဖစ္လည္း ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ ခြင့္ျပဳပါ့မယ္လို႔ ဖဆပလ တဖြဲ႕လံုးက အာမခံ၊ ပါလီမန္ကသေဘာတူနဲ႔ သမၼတျဖစ္လာတဲ့ မန္း၀င္းေမာင္အား 2nd SEAP Games ကိုဖြင့္ေပးပိတ္ေပးပံု အေ၀းကၾကည့္ရ၊ အိမ္ေတာ္က ဆုေပးပြဲ အခမ္းအနားမွ တိုက္ရုိက္ အသံလႊင့္ရင္း သူ႔အားအနီးကပ္ေတြ႕ျမင္ဖူးရၿပီ။

    ႀကိဳးစင္တက္ဖို႔ေစာင့္ေနတဲ့ ဗိုလ္မွဴး ခ်စ္ေကာင္းအား လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ တန္းေပးလိုက္ျခင္းဟာ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔လုပ္ရမည့္ အစဥ္အလာကိုဖ်က္လို႔ ေဒါပြတဲ့ ဦးႏု၊ ဘတ္ဂ်က္ ပါလီမန္တင္ရင္ ယိုင္ယိုင္နဲ႔နဲ႔ သန္႔ရွင္း ၀န္ႀကီးခ်ဴပ္အျဖစ္ ျပဳမွာမို႔ သမၼတအမိန္႔နဲ႔ အတည္ျပဳေပးလိုက္တယ္။

    ၁၉၆၂ ခု၊ ေရာက္လာေတာ့ ကခ်င္အလွည့္ ဆမားႀကီးကိုေရြးထားၿပီမို႔ သမၼတ ၀ဋ္ကကၽြတ္ေတာ့မည့္ဆဲဆဲ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔မွာ ေရၾကည္အိုင္ေရာက္သြားတယ္။

    ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အာဏာသိမ္းလိုက္ေၾကာင္း ေရဒီယိုကၾကားလို႔ အေပၚထပ္မွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ဦးႏုကိုႏႈိးၿပီးေျပာေတာ့ မဟုတ္တာ၊ သူက က်ဳပ္တို႔ကို လာကယ္မွာ ဆိုကာ ေဒါပြျပန္တယ္။

    ၁၉၈၉ ခု၊ ဇူလိုင္လ ၄ ရက္ေန႔မွာ ေထာင္ ၅ ႏွစ္ရဲ႕ဒဏ္နဲ႔ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ မန္း၀င္းေမာင္ အသုဘကို ဟံသာ၀တီအ၀ိုင္း အနီးလူအုပ္ၾကား က်ေနာ္ၾကည့္ေနစဥ္၊ ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္ အတူလုပ္ဖူးသူ ကိုေမာင္ေမာင္က ဦးႏုလိုက္ပို႔လား ကူၿပီးၾကည့္ေပးပါတဲ့။ ေတြ႕လိုက္လို႔ BBC ကိုသတင္းပို႔ဖို႔ ထြက္သြားၿပီ။ မန္း၀င္းေမာင္ သမၼတလုပ္ရတာ ၀ဋ္လို႔ထင္ခ်င္ထင္၊ ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းနဲ့ေတာ့ ဖတ္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလ၊ ေလထီးနဲ႔ဆင္းဖို႔လာခဲ့ၾကရင္း ေလယာဥ္ပ်က္လို႔၊ ေလထီးမပြင့္လို႔၊ သစ္ပင္နဲ႔ၿငိလို႔၊ ဂ်ပန္ေတြမိသြားလို႔ စသျဖင့္မေသၾကဘဲ အတူတိုက္ခဲ့ၾကတယ္၊လြတ္လပ္ေရးရလာေတာ့ သူက ဗကပ၊ ငါက ဖဆပလ၊ ေဟာ သူေသဒဏ္က်ခံေနရၿပီ၊ ငါက သမၼတ၊ သူမေသသင့္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အမိန္႔ လက္မွတ္ထိုးရတာဟာ၊မန္း၀င္းေမာင္ရဲ႕ စိတ္ထား၊အေတြ႕အႀကံဳအရ၊ အရည္အခ်င္းအရ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ ခြင္ျပဳခ်က္ေတာင္းဖို႔ေမ့လို႔ မျဖစ္ႏိုင္၊စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးလုပ္တာ၊ ဒီတႀကိမ္မေတာ့ ၀ဋ္မဟုတ္ သမၼတအရသာလို႔ ခံစားမေလမိလားလို႔ ၁၉၈၉ ခု၊ ကက်ေနာ့အေတြးကို ခုမွေရးလိုက္ရေၾကာင္းပါ။

    ၂၀၁၅ ခု၊ေအာက္တိုဘလ ၆ ရက္။

  • ကေလးသူငယ္ ပညာေရး(သို႔) ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္

    ကေလးသူငယ္ ပညာေရး(သို႔) ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္

    စက္တင္ဘာ ၂၉ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media

    12913ibc1
    သဲေခ်ာင္းဒုကၡသည္စခန္းရိွ စာသင္ခန္း၌ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးႏွင့္အတူ စာသင္ၾကားေနေသာ မသူဇာမိုး (ယာဖက္)။ (ဓာတ္ပံု – UNICEF Myanmar)

    (၁) မႈန္ရီ အိပ္မက္
    ———————
    ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း သီးျခားဆန္ၿပီး အဆင္းရဲဆံုးေဒသမ်ားအနက္ လူသားခ်င္းစာနာမႈအကူအညီမ်ား ႏွင့္ ရည္ညႊန္းရန္ခက္ခဲသည့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအကူအညီမ်ား လိုအပ္ေနေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္လည္း ပါ၀င္္သည္။ ဆင္းရဲနိမ့္က်မႈႏႈန္း ျမင့္မားေနလ်က္မွပင္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လူမ်ဳိးေရးဘာသာေရးအၾကမ္းဖက္မႈ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ လူမႈစီးပြားအေျခအေနမွာ ဆင့္ကဲဆိုးရြားသြားျပန္သည္။

    ယခုႏွစ္ ဇူလိုင္ႏွင့္ၾသဂုတ္လ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ေရႀကီးမႈမ်ားက ဤျပႆနာမ်ားကို ပိုမို ယိမ္းထိုးသြားေစ၏။ ေျမြပူရာကင္းေမွာင့္ဆိုသလို ကာလရွည္ ခြဲျခားခံလူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရိွ ကေလးသူငယ္တို႔၏ ပညာေရးမွာလည္း ျပင္းထန္ေသာထိခိုက္မႈ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
    သူတို႔သည္ ခိုင္မာေသာ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံစီးပြားေရး မရိွၾက၊ ကမာၻ႕စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႕ WFP ၏ ေထာက္ပံ့မႈအေပၚ မွီခိုေနျခင္းျဖင့္ ဘ၀ဆက္ေနၾကရ၏။

    သူဇာသည္ သူမ၏ အတန္း၌ အထူးခၽြန္ဆံုး မိန္းကေလးျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ မရခဲ့ရွာေသာသူမ၏မိခင္ ဆံုးပါးသြားသျဖင့္ ေက်ာင္းဆက္ မတက္ႏိုင္ေတာ့။ ယခုေသာ္ သူမ၏ဖခင္ ဦးလွေက်ာ္ႏွင့္အတူ UNHCR ၏ ရြက္ဖ်င္တဲေဟာင္း၊ ၀ါး၊ သစ္တို႔ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ အိမ္ငယ္ေလးရိွ ဆင္၀င္ေလးေပၚထိုင္ေနၾကရ၏။ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္သလိုေဆာက္လုပ္ထားသည့္ အိမ္ငယ္မ်ား မနည္းလွေခ်။ မိုးလည္းရြာေနသလို အိမ္မ်ားအၾကား ေျမျပင္မွာလည္း စိုစြတ္ထိုင္းမႈိင္းသည့္ ရႊံ႕ဗြက္ျပင္ ျဖစ္လ်က္ရိွသည္။

    “ ကၽြန္မ ရြာထဲမွာ ပိုေနခ်င္တာေပါ့။ ေက်ာင္းနဲ႔နီးေတာ့ ေန႔စဥ္ ေက်ာင္းတက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အေဖက စက္ျပင္ ၀ပ္ေရွာ့ဆိုင္ဖြင့္ထားၿပီး ၀င္ေငြေကာင္းခဲ့တယ္။ အေမလည္း အသက္ရွင္ေနခဲ့ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဘ၀ သာသာယာယာ ရိွခဲ့ၾကပါတယ္ ” ဟု သူဇာက ေျပာျပသည္။
    သူမ၏ဖခင္ကလည္း “ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ စက္ျပင္ အလုပ္လုပ္ေနဆဲပါ။ တစ္ရက္ကို ၃-၄ ေထာင္ ၀င္ေငြရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနထိုင္ရပ္တည္ေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးစားရိတ္ အတြက္ မေလာက္ငပါဘူး။ ဆန္၊ ဆီ၊ ပဲေတြကို WFP ကေန မဆိုစေလာက္ေတာ့ ရေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာ လံုၿခံဳေပမယ့္ ေစ်းကိုေက်ာ္ၿပီး သြားလာခြင့္ မရၾကဘူး။ ေနရာေဟာင္းကို ျပန္ေရာက္ေနထိုင္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါတယ္ ” ဟူ၍ ရင္ဖြင့္ပါသည္။

    ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ သူဇာမွာ သူမ၏ပညာေရး လမ္းတစ္စ ပြင့္လာသည္။ UNICEF မွ ပံ့ပိုးၿပီး Lutherian World Federation မွ စီစဥ္ေသာ ဒုကၡသည္စခန္းတြင္း ယာယီ စာသင္ေဆာင္၌ တက္ေရာက္ သင္ၾကားရသည္။

    ျပင္ပတြင္ မိုးသည္းေနေသာ္ျငား စာသင္ေဆာင္ေလးအတြင္း၌ ေယာက္်ားေလးမ်ားက တစ္ဖက္ မိန္းကေလးမ်ား တစ္ျခမ္းစီထိုင္လ်က္ အာရံုစိုက္ၿပီး ကေလးငယ္မ်ား စာသင္ၾကားႏိုင္ၾကသည္။ သင္ပုန္းေပၚတြင္ ဆရာမ ေရးသားထားသည့္စာကို သူဇာႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားက စာသင္ေဆာင္ အျပင္ဖက္မွ ၾကားရသည္ အထိ သံၿပိဳင္ရြတ္ဆိုေနၾကသည္။

    12913ibc2
    ဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္မလွမ္းမကမ္းမွ မင္းကန္ေက်ာင္း၊ သတၱမတန္း၌ စာသင္ၾကားေနေသာ မလိႈင္လိႈင္ဦး (၀ဲဖက္)။ (ဓာတ္ပံု – UNICEF Myanmar)

    ထိုစာသင္ေဆာင္္၌ စာသင္ၾကားေနသူ ကေလးငယ္ ၁၁၅ ေယာက္ရွိသည္။ ယမန္ႏွစ္က အထူးခၽြန္ဆံုးေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ထိုစခန္းအနီးရိွ အစိုးရ အလယ္တန္းေက်ာင္းသစ္သို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့ၾကသည္။ သူဇာသည္လည္း ထိုသုိ႔ သြားခြင့္ရႏိုင္မည့္သူဟု သူမ၏ ဆရာက ေျပာသည္။

    “ ကေလးမေလးက စာေကာင္းေကာင္းလိုက္ႏိုင္တယ္။ ဒီကိုေရာက္လာၿပီးကတည္းက သူမရဲ႕ တိုးတက္မႈကို ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ သူမဟာ မိခင္ဘာသာစကား အျပင္ ရခိုင္စကားကိုလည္း ေျပာဆိုႏိုင္တယ္။ အခု ျမန္မာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာကို သင္ယူေနပါတယ္ ”။
    စာသင္ၾကားခြင့္ကို လက္လႊတ္ မခံေသာ သူဇာက “ မနက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္မ စာသြားသင္တယ္။ ေန႔လည္ခင္းမွာ စာေတြျပန္ဖတ္မွတ္ၿပီး အိမ္မႈကိစၥေတြကို ကူလုပ္ပါတယ္။ ဘာသာစကား သင္ၾကားမႈကို ႏွစ္သက္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာကို ေကာင္းေကာင္း ေရးႏိုင္ဖတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ဘ၀အတြက္ အလြန္အသံုး၀င္လာမွာပါ။ ကၽြန္မ ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါ WFP အတြက္ အလုပ္လုပ္ပါမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတုိ႔က လူေတြအတြက္ စားနပ္ရိကၡာ စီစဥ္ေပးကမ္းၾကလို႔ပါပဲ ” ဟု ေျပာျပၿပီး အနာဂတ္ ရည္မွန္းခ်က္ထားရိွေသာ္လည္း မိမိမွာ စခန္းထဲမွာပင္ ေနထိုင္သြား ရဖြယ္ရိွေနေၾကာင္း အားငယ္စြာ ေတြးထင္ေနပါ၏။

    12913ibc3
    စစ္ေတြၿမိဳ႕အနီး သဲေခ်ာင္းဒုကၡသည္စခန္း၌ ၂၀၁၅ စက္တင္ဘာ ၄ ရက္ေန႔က ဖခင္၊ ေမြးခ်င္း ေလးဦးႏွင့္ အတူေတြ႕ရသည့္ မသူဇာမိုး (၁၂ ႏွစ္)။ သူတို႔မိသားစုသည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ အေနာက္စံျပေက်းရြာမွ ထြက္ခြာခဲ့ရသည္။ (ဓာတ္ပံု – UNICEF Myanmar)

    (၂) ေျခဦးလွည့္ခြင့္
    ———————–
    ဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္ မေ၀းကြာလွေသာ ရြာတစ္ရြာတြင္ လိႈ္င္လိႈင္ဦး(၁၁ ႏွစ္)၏မိသားစုမွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ရုန္းကန္ေနထိုင္လ်က္ရိွသည္။ သူတို႔အသိုင္းအ၀ိုင္း၏ အေျခအေနသည္ ႏြမ္းပါးၿပီး ကေလးမ်ားျပား၏။ မိသားစုမ်ားမွာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ ခြင့္ကန္႔သတ္ခံထားရ၍ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ မ်ား မျပည့္စံုႏိုင္ၾက။

    လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္အနည္းငယ္က သူမ၏မိဘမ်ားသည္ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ား အျဖစ္ သြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္။ သူမႏွင့္ေမာင္ေလးျဖစ္သူအား ရန္ကုန္ရိွ ေဆြမ်ဳိးမ်ားထံထားရစ္ခဲ့သည္။ စစ္ေတြၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လာၾကေသာအခါ သူမကို ေက်ာင္းအပ္ရန္ စာရြက္စာတမ္း အေထာက္အထား မျပသႏိုင္ ခဲ့ၾကပါ။

    “ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ကၽြန္ေတာ္က လွ်ပ္စစ္မီးသမား၊ ကၽြန္ေတာ့္အမ်ဳိးသမီးက ထရန္စေဖာ္မာပံုး/ဘူး ေဆးသုတ္တဲ့ အလုပ္လုပ္ၾကပါတယ္။ ၀င္ေငြေကာင္းၾကေပမယ့္ ကေလးေတြကို မခြဲႏိုင္လို႔ စစ္ေတြကို ျပန္လာခ့ဲၾကတာပါ။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္တကၠစီ ဆြဲပါတယ္။ ေႏြဖက္ဆိုရင္ တစ္ေန႔ တစ္ေသာင္းေလာက္ ရွာေဖြႏိုင္ၿပီး မိုးတြင္းကာလမွာ ငါးေထာင္ေလာက္ေတာ့ ရပါတယ္ ” ဟု သူမ၏ဖခင္ ဦးေက်ာ္ႏိုင္စိုးက ဆိုသည္။

    12913ibc4
    မင္းကန္ေက်ာင္း၊ လသာေဆာင္မွ လက္ေ၀ွ႕ရမ္းျပေနသည့္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦး။ (ဓာတ္ပံု – UNICEF Myanmar)

    ပံုမွန္အတန္းေက်ာင္း မတက္ေရာက္ႏိုင္သျဖင့္ UNICEF ၏ပံ့ပိုးမႈျဖင့္ Myanmar Literacy Resource Centres မွစီစဥ္ ဖြင့္လွစ္ေသာ ျပင္ပသင္ အေျခခံပညာေရးအစီအစဥ္ မင္းကန္ေက်ာင္း၌ အပ္ႏွံသင္ၾကားရသည္။ ေနအိမ္ထဲတြင္ ကေလးငယ္မ်ားကို ထိန္းေက်ာင္းေနရသူမ်ားႏွင့္ မိသားစု၀မ္းေရး အတြက္ ေန႔ခင္းအလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား အပါအ၀င္ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားအတြက္ ၎၌ ညေနခင္း သင္တန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ေပးထားသည္။ လႈိင္လိႈင္ဦးသည္ ထိုသင္ၾကားေရး အစီအစဥ္ၿပီးေျမာက္ ခဲ့ၿပီ။ ယခုစာသင္ႏွစ္တြင္ ပံုမွန္အတန္းေက်ာင္း၌ သတၱမတန္းသို႔ တက္ေရာက္သင္ၾကားႏိုင္ခဲ့သည္။

    ပထမဆံုးေက်ာင္းဖြင့္ရက္မ်ားတြင္ ကေလးသူငယ္မ်ားမွာ အျဖဴအစိမ္းေက်ာင္း၀တ္စံုကိုယ္စီျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေပ်ာ္ရႊင္ ဆူညံလ်က္ ရိွၾကသည္။ မိုးႀကီးခ်ိန္ စာသင္ၾကားမႈ ေခတၱရပ္နားလွ်င္ ေယာက္်ားေလး မ်ားက ျမက္ခင္းကြင္းျပင္ထဲ ေျပးလႊားလ်က္၊ မိန္းကေလးမ်ားက အုပ္စုလိုက္ ႀကိဳးခုန္လ်က္ ေဆာ့ကစားၾကသည္။

    “ ေက်ာင္းျပန္တက္ရတာ ကၽြန္မ သိပ္ေပ်ာ္တာပါပဲ။ ကၽြန္မ အႏွစ္သက္ဆံုးဘာသာရပ္က ျမန္မာစာပါ။ တျခားကေလးေတြနဲ႔ အတူ ေက်ာင္းကိုလာရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း စိန္စိန္လည္း ကၽြန္မနဲ႔ တစ္ခန္းတည္းပဲ။ ကၽြန္မ ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ခ်င္တယ္၊ အေဆာက္အဦေတြ ေဆာက္လုပ္ခ်င္ပါတယ္ ” ဟု လိႈင္လိႈင္ဦးက ဆိုသည္။

    (၃) ထပ္တူက် ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းႏွင့္အိပ္မက္မ်ား
    ———————————————–
    မတူကြဲျပားသည့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ အၾကား ေနထိုင္ရွင္သန္ေနၾကေသာ္လည္း သူဇာႏွင့္ လႈိင္လိႈင္ဦး ႏွစ္ဦး စလံုး၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ အိပ္မက္မ်ားမွာ ထပ္တူက်ေန၏။ သူတို႔၏အနာဂတ္အတြက္ ပညာေရးသည္ အေရးႀကီးလွေၾကာင္း ႏွစ္ဦးစလံုး အျမင္တူၾက၏။ ဤထပ္တူက် အိပ္မက္မ်ားကို တည္ေဆာက္ေပးမည့္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ အတြက္ ကေလးငယ္မ်ား၏ ပူးေပါင္း အနာဂတ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးမည့္ စြမ္းအားစုသည္ ပညာေရးထံ၌ တည္ရိွေနပါသည္။

    ၾသစေတးလ်၊ ဒိန္းမတ္၊ ဥေရာပသမဂၢ၊ ဂ်ပန္၊ နယ္သာလန္၊ ေနာ္ေ၀း၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ တူရကီ၊ ၿဗိတိန္၊ အေမရိကန္တို႔၏ပံ့ပိုးကူညီမႈျဖင့္ UNICEF သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ ကေလးငယ္အားလံုး၏ အလားအလာေကာင္း တို႔ကို လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚေရာက္ေစရန္ လုပ္ကိုင္ သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္ရန္ကား ကေလးငယ္တို႔၏ လိုအပ္လစ္ဟာခ်က္မ်ားအား ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရန္၊ ကေလးငယ္ သူငယ္ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ျမွင့္တင္ေပးရန္၊ အၾကမ္းဖက္ခံ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ရသူတို႔၏ လူသားခ်င္းစာနာမႈ အကူအညီအား ျဖည့္ဆည္းေပးရန္ ေဆာင္ရြက္သြားရေပမည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာအသိုင္းအ၀ိုင္းကို တည္ေဆာက္ဖို႔ ေနရာေဒသတိုင္းရိွ လူအဖြဲ႕အစည္းတိုင္းမွ မိသားစုႏွင့္ကေလးသူငယ္မွန္သမွ် ၀န္ေဆာင္မႈခံစားခြင့္၊ တူညီေသာသိကၡာႏွင့္ အခြင့္အေရးအတိုင္း ေနထိုင္ရွင္သန္ခြင့္ ရရိွရန္ လိုအပ္ေပသည္။

    သူဇာႏွင့္ လိႈင္လိႈင္ဦးတို႔ ခံစားခဲ့ရသည့္ ျပင္ပသင္ ပညာေရးကဲ့သို႔ပင္ ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္မ်ား အတြက္ သက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း အတတ္ပညာမ်ားအလို႔ငွာ ပံ့ပိုးကူညီျခင္း၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ ၿမိဳ႕နယ္ ၈ ခုတြင္ ပထမတန္းေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အားလံုးအတြက္ ေက်ာပိုးအိတ္မ်ာ အျပင္ ပထမတန္းမွ ဆ႒မတန္းအထိ စာေရးကိရိယာမ်ား ေထာက္ပံ့ျခင္းတို႔ကို UNICEF မွ ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါသည္။ ယခုႏွစ္မွာေတာ့ ေက်ာင္းမြမ္းမံေရးအစီအစဥ္တစ္ရပ္ႏွင့္ ေႏြးေထြးစြာသင္ၾကားေပးေရးစနစ္မ်ားကို စတင္ပါမည္။

    “ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ UNICEF  ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ သက္တမ္း ႏွစ္ ၆၀ ရိွေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ အရပ္ဖက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ အတူ လူမ်ဳိး ဘာသာ အဆင့္အတန္း အေျခအေနမေရြး ရခိုင္ျပည္နယ္ကေလးငယ္မ်ားအားလံုးအတြက္ ပညာေရးခိုင္မာႏိုင္ဖို႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါတယ္ ” ဟု UNICEF Myanmar ၏ ပညာေရးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ Cliff Meyers မွ ေျပာၾကားသည္။

    ရခိုင္ျပည္နယ္၏ အနာဂတ္သည္ သူဇာႏွင့္လိႈင္တုိ႔၏ ထပ္တူက်အိပ္မက္မ်ား၌လည္းေကာင္း၊ သူတို႔အား က်ားကန္ ရပ္တည္ေပးေနၾကေသာ ဖခင္တို႔၏ရည္ေမွ်ာ္ခ်က္မ်ား၌လည္းေကာင္း မူတည္ေနပါသည္။

    “ ကၽြန္ေတာ့္သမီးကို ပညာတတ္ႀကီး အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ သူက ေတာ္ေတာ္ထက္တာ။ သူမအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ” ဟု ေျပာၾကားရင္း သူဇာ၏ဖခင္မွာ သမီးျဖစ္သူ ပညာေရး ေရွ႕ဆက္ႏိုင္မႈအေပၚ ၾကည္ႏွဴးမဆံုး ……………… ။

    “ ကၽြန္ေတာ့္သမီးရဲ႕အနာဂတ္မွာ ပညာေရးစနစ္ေကာင္းေကာင္း ရရိွဖို႔က ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အဓိက ေမွ်ာ္လင့္မႈပါပဲဗ်ာ ” ဟု လိႈင္၏ဖခင္မွာလည္း ထပ္တူက်သေဘာထားကို တင္ျပေျပာဆိုရင္း ……………… ။

    +++++++++
    **  Andy Brown ၏ In Myanmar, the power of education to build a joint future  ကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆိုေရးသားသည္။
    Ref : UNICEF Myanmar

  • မ.ဘ.သ အဖြဲ႔ ၏အဆံုးသတ္ပစ္မွတ္ NLD

    မ.ဘ.သ အဖြဲ႔ ၏အဆံုးသတ္ပစ္မွတ္ NLD

    စက္တင္ဘာ ၂၇ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media

    12049635_1085279841516167_5911873362568271202_n
    ဓါတ္ပံု ဧရာဝတီ

    အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ မဘသအဖြဲ႕ အေပၚ သိကၡာခ်တဲ့ တာ၀န္မဲ့ စကားမ်ားေျပာၾကားၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕ဗုဒၶဘာသာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးႀကိဳးပမ္းခ်က္မ်ားကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွရိွ ဖ်က္ဆီးေနေၾကာင္း မဘသ အဖြဲ႕၀င္ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒီဘုန္းႀကီးမ်ားက တန္ျပန္ တံဆိပ္တပ္ခဲ့ပါတယ္။

    မဘသအဖြဲ႕ဗဟိုေကာ္မတီရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ တစ္ရပ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ပါတီဟာ ဆိုရွယ္မီဒီယာကျဖစ္ေစ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ကြန္ရက္မ်ားကျဖစ္ေစ အစြန္းေရာက္ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီမ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံနဲ႔အ၀ွမ္း အပုပ္ခ်တိုက္ခိုက္မႈကို ဘယ္လိုခံေနရေၾကာင္း ထပ္မံ မီးေမာင္းထိုးျပသလိုက္ပါတယ္။

    NLD ပါတီကို သိကၡာခ်ဖို႔၊ ႏို၀င္ဘာ ၈ ရက္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲမေပးၾကဖို႔ အတြက္ မဘသ အုပ္စုမ်ားဟာ တရားပြဲေတြ၊ လက္ကမ္း စာေစာင္နဲ႔ စီဒီေခြမ်ားျဖန္႔ေ၀ျခင္းကို အသံုးခ်ေနတယ္လို႔ NLD ထိပ္တန္း ပါတီ၀င္မ်ားက စက္တင္ဘာ ၂၁ ရက္မွာ စြပ္စြဲေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။ ဧရာ၀တီတိုင္းက ၿမိဳ႕နယ္သံုးခု၊ တနသၤာရီနဲ႔ စစ္ကိုင္းတိုင္းက တစ္ၿမိဳ႕နယ္စီမွာ အဆိုပါနည္း အတိုင္း ပါတီကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ေၾကာင္း ဆိုပါတယ္။

    ႏိုင္ငံေရးထဲ ဘာသာေရးကို တလြဲ အသံုးခ်ေနေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဆီ အေၾကာင္းၾကား တိုင္တန္းခဲ့ေသာ္လည္း အစိုးရဖက္က မည္သည့္ အေရးယူမႈ မရွိတာကို ေတြ႕ရတယ္လို႔ ဦး၀င္းထိန္က ေျပာၾကားပါတယ္။

    ‘မဘသအဖြဲ႕က ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိတဲ့ လက္ကမ္း စာေစာင္ေတြနဲ႔တစ္ကြ ဓာတ္ပံုေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ ရိွပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကို တိုင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ ျပန္ၾကားမႈ မရိွေသးပါဘူး’ ။

    စက္တင္ဘာ ၂၃ ရက္ေန႔ မဘသအဖြဲ႕ထုတ္ျပန္ခ်က္မွာ မဘသဟာ မည္သည့္အဖြဲ႕အစည္း မည္သည့္ပါတီေနာက္ မလိုက္ခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ အမ်ဳိးဘာသာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး အတြက္ မည္သည့္အုပ္စုႏွင့္ မဆို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားမယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဘယ္ပါတီကိုမွ မတိုက္ခိုက္ေၾကာင္း ျငင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္ တိုင္းျပည္ လူမ်ဳိးဘာသာကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ႀကိဳးစားေနတ့ဲ မည္သည့္လူပုဂၢိဳလ္၊ အုပ္စုကိုမဆို ဖယ္ရွားသြားမယ္လို႔ အခိုင္အမာ ဆိုျပန္ပါတယ္။

    NLD ရဲ႕ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ ဦးတင္ဦးရဲ႕မွတ္ခ်က္မ်ားဟာ တာ၀န္မဲ့လွေၾကာင္း၊ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကာကြယ္ေရးကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွရိွ ဖ်က္ဆီးေနတယ္လို႔ ယူဆရေၾကာင္း အဆိုပါထုတ္ျပန္ခ်က္ထဲ ပါ၀င္ေနပါတယ္။

    မဘသဗဟိုေကာ္မတီက ပံုႏွိပ္ စာရြက္စာတမ္းမ်ား ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိဖို႔ မည္သည့္ ညႊန္ၾကားခ်က္ကိုမွ မထုတ္ျပန္ခဲ့ပါဘူး၊ ႏိုင္ငံေရးထဲ ပါ၀င္စြက္ဖက္မႈ မရိွပါဘူးလို႔ ရန္ကုန္ မဘသအဖြဲ႕ရဲ႕ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူ ဦးပါေမာကၡက ဆိုပါတယ္။ သို႔တေစ ‘အမ်ဳိးဘာသာသာသနာ ဖ်က္ဆီးမယ့္သူအတြက္ ျပည္သူေတြရဲ႕ မဲေပးမႈကို မလိုလားဘူး’ လို႔ ျဖည့္စြက္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    မဘသ သို႔မဟုတ္ မဘသနဲ႔ နီးစပ္သူမ်ားက မြတ္စ္လင္မ္ ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကို ထင္ထင္ရွားရွား ျပဳလုပ္ေနၾကတယ္၊ NLD ဟာ မြတ္စ္လင္မ္ေတြနဲ႔ အနီးကပ္ဆက္ဆံမႈရိွေနတယ္၊ ပါတီေခါင္းေဆာင္ဟာ မြတ္စ္လင္မ္ေတြ အေပၚ စာနာသူျဖစ္တယ္ စသျဖင့္ သတ္မွတ္ေျပာဆိုေနေၾကာင္း ရန္ကုန္နဲ႔ အျခားၿမိဳ႕မ်ားက မဲဆႏၵရွင္မ်ားထံမွ သိရပါတယ္။

    လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ တည္ၿငိမ္မႈကို ထိန္းသိမ္းၾကဖို႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ေျပာၾကားထားခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ အစိုးရအေနနဲ႔ ရိုဟင္ဂ်ာ မြတ္စ္လင္မ္ေတြကုိ မဲေပးခြင့္ ရုပ္သိမ္းေၾကာင္း၊ မဘသအဖြဲ႕ကတင္သြင္းတဲ့ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒေလးရပ္ကို အတည္ျပဳျပ႒ာန္းေၾကာင္း – သမၼတရံုးက အသိေပးသလိုလိုနဲ႔ ဗုဒၶအမ်ဳိးသားေရး၀ါဒလိႈင္းတံပိုးထဲ မဲဆႏၵရွင္မ်ားကို မသိမသာ ေမာင္းသြင္းခဲ့ပါတယ္။

    ယမန္ေန႔က ဘုန္းႀကီး၊ မယ္သီလရင္၊ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒအဖြဲ႕၀င္လူငယ္မ်ား ပါ၀င္ၾကတ့ဲ မဘသေထာက္ခံသူဦးေရ တစ္ေသာင္း၀န္းက်င္ရိွ လူအုပ္တစ္အုပ္ဟာ ေနျပည္ေတာ္ရဲ႕တေပါင္းခန္းမမွာ စုရံုးၿပီး မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒျပ႒ာန္းမႈ အတြက္ ေအာင္ပြဲခံခဲ့ၾကပါတယ္။

    ‘အမ်ဳိးဘာသာသာနာ မေပ်ာက္ကြယ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ေပးမယ့္ ဥပေဒမ်ားကို ဖန္တီးေဖာ္ေဆာင္ခြင့္ရရိွတဲ့အတြက္ ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္မိပါတယ္။ ဒီ၀မ္းေျမာက္မႈ အေပၚ ေဖာ္ျပဖို႔ရာ စကားလံုး မရိွပါဘူး’ လို႔ ေနျပည္ေတာ္မဘသအဖြဲ႕ဥကၠ႒ ဆရာေတာ္ ဦး၀ိလာသက ဆိုပါတယ္။

    သမၼတဦးသိန္းစိန္က ၾသဂုတ္လအတြင္း မ်ဳိးေစာင့္ ဥပေဒေလးရပ္ အသက္၀င္ေရး လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီးေနာက္ မဘသအုပ္စုဟာ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ လွည့္လည္ေအာင္ပြဲခံေနခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီဥပေဒမ်ားက ဘာသာေရးနဲ႔လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခြဲျခားခ်ဳိးႏွိမ္မႈကို ဆက္လက္ အဓြန္႔ရွည္ေစတယ္ဆိုၿပီး လူ႔အခြင့္အေရး အုပ္စုမ်ားက ကန္႔ကြက္ရႈတ္ခ်ထားခဲ့ၾကၿပီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

    ေအာင္ပြဲခံအခမ္းအနားမ်ားအတြက္ အစိုးရဖက္မွ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေပးကမ္းမႈ မရိွပါ။ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီသံဃာမ်ားက တစ္သိန္းက်ပ္ထည့္၀င္ၾကသလို ရန္ကုန္တိုင္းမဘသအဖြဲ႕က က်ပ္ေငြ သံုးသန္း ေထာက္ပံ့ေပးကမ္းပါတယ္လို႔ ဦး၀ိလာသက ေျပာပါတယ္။

    မဘသအဖြဲ႕ရဲ႕အဆိုအရ တိုင္းျပည္ အႏွံ႔ေအာင္ပြဲခံ အခမ္းအနားမ်ား အတြက္ မိုးထိမိုးမိ ဗုဒၶဘာသာ အဖြဲ႕အစည္းက က်ပ္ေငြ သန္း ၇၀ လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီး၊ ေတာ္သလင္းလျပည့္ စက္တင္ဘာ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ရန္ကုန္ကို ျပန္လာစုစည္းၾကမယ္လို႔ သိရပါတယ္။

    မဘသအဖြဲ႕ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘယ္အစိုးရ တက္တက္ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာ အေပၚ မည္သည့္ေစာ္ကားမႈကိုမွ် လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကမာၻဆံုးတိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မဘသ ရိွေနမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ မဘသဟာ ႏိုင္ငံေရးပါတီအသြင္မ်ဳိး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္သြားမွာမဟုတ္သလို လက္ရိွအစိုးရရဲ႕ၾသဇာတည္ၿမဲေအာင္လုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း မရိွေၾကာင္း နာမည္ႀကီး ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးေသာပါကမွ ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ရိုဟင္ဂ်ာ မြတ္စ္လင္မ္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကုိ ႏိုင္ငံမဲ့ ဘ၀ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ ၁၉၈၂ ႏိုင္ငံသားဥပေဒ ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းေအာင္ မည္သည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီကမွ မႀကိဳးစားၾကဖို႔ သူက သတိေပးလိုက္ပါတယ္။

    ေဆာင္းပါးရွင္  Ei Ei Toe Lwin   ေရးသားျပိး Myanmar Times အဂၤလိပ္ပိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ “Ma Ba Tha takes aim at defamation accusations ” ေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။