Category: သုတ၊ရသႏွင့္အေထြေထြ

ေဆာင္းပါမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ား။ ဝထၳဳမ်ား၊ ဗဟုသုတ ျဖစ္ဖြယ္ရာမ်ား စသျဖင့္

အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကို အမွန္တကယ္ ေျဖရွင္းလိုလွ်င္

ၾသဂုတ္ ၃၁ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
-ေဆာင္းပါးရွင္- ဦးဦးေမွာ္ဆရာ

ျငိမ္းခ်မ္းေရးပညာရပ္ဆိုင္ရာ သုေတသီ Johan Galtung က Violence (အၾကမ္းဖက္မႈ) ေတြကို (၃) မ်ိဳး ခြဲျခားျပတယ္။

၁) Direct Violence ဆိုတာ ျမင္သာထင္သာရွိတဲ့ တိုက္ခိုက္မႈမ်ိဳးကို ဆိုလိုတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးက က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ကိုယ့္အိမ္တြင္းမွာ တခါတရံ က်ဴးလြန္တတ္ၾကသလို၊ ရံဖန္ရံခါ လမ္းမေပၚမွာေတာင္ ေတြ႕ႏိုင္တယ္။ အဓိကအားျဖင့္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေျခခံအခြင့္အေရးေတြျဖစ္တဲ့ အသက္ရွင္သန္ပိုင္ခြင့္၊ လံုျခံဳမႈ နဲ႔ လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ပိုင္ခြင့္ေတြကို တိုက္ရိုက္ထိပါးတဲ့ အျပဳအမူေတြကို ဆိုလိုတယ္။ ဒီထဲမွာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ရိုက္ႏွက္ထိုးၾကိတ္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ၊ လူသတ္ မုဒိန္းက်င့္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြက စလို႔ လက္နက္ေတြ အသံုးျပဳျပီး ေသနတ္ပစ္၊ ဗံုးေဖါက္၊ စစ္ပြဲေတြထိ ပါ၀င္တယ္။

၂) Structural Violence ဆိုတာက ႏိုင္ငံတြင္းမွာရွိတဲ့ လူမႈစီးပြားနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအေဆာက္အအံု တည္ေဆာက္ပံု မွားယြင္းမႈေၾကာင့္ လူသားေတြရဲ႕ လံုျခံဳမႈကင္းမဲ့ျပီး ရွင္သန္ရပ္တည္မႈကို ထိခိုက္ေစတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး၊ လူမႈစီးပြားဘ၀ ခၽြတ္ျခံဳက်ျပီး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ျမင့္တက္ေနတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး၊ လူအခြင့္အေရးေတြ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ခ်ိဳးေဖါက္ခံရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္။ တခါတရံမွာ အစုိးရကိုယ္တိုင္က Structural Violence ကို တိုင္းျပည္ရဲ႕ လူမႈစီးပြားနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အင္စတီက်ဴးရွင္းေတြမွာ က႑ေပါင္းစံုကေန ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ျမႈပ္ႏွံထားတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အလြယ္တကူ ေဖါက္ခြဲပစ္လို႔ရေအာင္ေပါ့။ ဥပမာေျပာရရင္ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ အသားအေရာင္၊ က်ား-မ စတာေတြေပၚ အေျခခံျပီး အခြင့္အေရးနဲ႔ အခြင့္အလမ္းေတြ ရယူပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေတြကို ကန္႔သတ္ ပိတ္ပင္ထားျခင္းက Structural Violence ကို ဖန္တီးထားျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္းမွာရွိတဲ့ မညီမွ်မႈေတြကေန တင္းမာမႈေတြ ေပၚေပါက္လာျပီး အခ်ိန္မေရြး violence ေတြ ျဖစ္ပြားလာေစတယ္။

ရန္ျငိဳးမရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအခ်င္းခ်င္း စင္ျမင့္ေပၚမွာ ေျပလည္ေနယံုနဲ႔ေတာ့ ဘာမွမထူးဘူး။ ေနာက္ျပီး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ တဘက္ ဘာသာ၀င္ေတြ အေပၚ အယံုအၾကည္ မရွိဘဲ ဒီလို ဘာသာေပါင္းစံု ျငိမ္းခ်မ္းေရး စကား၀ုိင္းေတြ လုပ္ေနလို႔ေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ယုံပဲ ရွိလိမ့္မယ္။ အစိုးရအတြက္ အျပေကာင္းယံု ပြဲသက္သက္ပဲ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။

၃) Cultural Violence ဆိုတာကေတာ့ အေပၚကႏွစ္ခုျဖစ္တဲ့ Direct Violence နဲ႔ Structural violence ႏွစ္မ်ိဳးကို အားေပးေထာက္ခံတဲ့ (ဒါမွမဟုတ္) လက္ခံတဲ့ ဘာသာေရး၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ဆက္ႏြယ္တဲ့ အေတြးအေခၚအယူအဆေတြ ရွိေနျခင္းကို ဆိုလိုတယ္။ ဥပမာ- တဘက္က ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူလို႔သေဘာထားျပီး ခြဲျခားဆက္ဆံတတ္တဲ၊့ တိရိစာၧန္ေတြ၊ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးေတြနဲ႔ ခိုင္းႏိႈင္းျပီး အဆံုးစြန္ထိ ဖယ္ထုတ္လိုတဲ့ အေလ့အထရွိေနတာမ်ိဳး၊ က်န္တဘက္ကလည္း ဒါဟာ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္တစ္ခုလို သေဘာထားတတ္တာမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္လို႔ ဒီလို မတရားဖိႏွိပ္ခံေနရတာဆိုျပီး အငံု႕စိတ္နဲ႔ လြယ္လြယ္ကူကူ လက္ခံေနတတ္တာမ်ိဳးေတြက Cultural Violence ပဲ။ ဒီလို အေတြးအေခၚေတြက ျပႆနာကို အေျဖရွာရာမွာ အဟန္႔အတားျဖစ္ေစတယ္။

ဒီသံုးမ်ိဳးထဲက Direct Violence က လူသားရဲ႕ အမူအက်င့္(Behaviour)မွာ အေျခခံတယ္။ ထစ္ ခနဲရွိ လူသတ္၊ မီးရိႈ႕ခ်င္တာမ်ိဳး၊ ကိုယ့္တရား ကိုယ္ စီရင္ တတ္တာမ်ိဳးေတြေပါ့။ Cultural Violence က်ေတာ့ လူေတြရဲ႕ခံယူခ်က္၊ အေတြးအေခၚ (attitude)ေပၚမွာ အေျခတည္တယ္။ Structural Violence ကေတာ့ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးေတြလို၊ ေလာင္စာကန္ၾကီး တစ္ခုလိုပဲ။ မီးစ တစ္စ လြင့္စင္လာတာနဲ႔ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး အက်ိဳးဆက္ေတြ ေပၚေပါက္လာေစတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာျဖစ္ေနတဲ့ Violence က ဒီသံုးမ်ိဳး ဆံုုျပီး ျဖစ္ေနတာ။ ဒီလို violence ေတြကို ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ျပီး Interfaith Dialogue ေတြ လုပ္ေနတာလည္း ရွိတယ္။ Interfaith Dialogue ဆိုတာ ဒီလို ဘာသာေရးအေျခခံျဖစ္တဲ့ violence ေတြကို ေျဖရွင္းရာမွာ တကယ္လိုအပ္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ တစ္ခုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္ အျမင္ေျပာရရင္ Interfaith Dialogue ေတြက Cultural Violence နဲ႔ပက္သက္တဲ့ attitude ေတြေပၚ အနည္းနဲ႔အမ်ား အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိႏိုင္ေပမယ့္ အဲဒါတစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ့ ျဖစ္ေနတဲ့ violence ေတြ ေျပလည္သြားဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုနည္းန႔ဲမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေတာင္ စိတ္ရင္းေစတနာမွန္တဲ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ျပီး ႏွစ္ဘက္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ေအာက္ေျခမွာေပၚေပါက္ေနတဲ့ အထင္အျမင္လဲြမွားမႈေတြ၊ သံသယေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျခေျချမစ္ျမစ္ ထုတ္ေဖၚရွင္းလင္းႏိုင္မွသာ အမွန္တကယ္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိႏိုင္မယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ ရန္ျငိဳးမရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအခ်င္းခ်င္း စင္ျမင့္ေပၚမွာ ေျပလည္ေနယံုနဲ႔ေတာ့ ဘာမွမထူးဘူး။ ေနာက္ျပီး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ တဘက္ ဘာသာ၀င္ေတြအေပၚ အယံုအၾကည္ မရွိဘဲ ဒီလို ဘာသာေပါင္းစံု ျငိမ္းခ်မ္းေရး စကား၀ုိင္းေတြ လုပ္ေနလို႔ေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ယုံပဲ ရွိလိမ့္မယ္။ အစိုးရအတြက္ အျပေကာင္းယံု ပြဲသက္သက္ပဲ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။

Violence အေၾကာင္းေတြ ေျပာရရင္ စာတစ္ေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္းနဲ႔ မျပီးဘူး။ ေနာက္ျပီး ဒီအေၾကာင္းေတြ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ရႈေထာင့္ ကေန ေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္ ေထာက္ျပေျပာ ဆိုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အရည္အခ်င္း ကလည္း ကိုယ့္မွာ မရွိဘူး။ လိုရင္းေျပာရရင္ ဒီလို violence ေတြကို ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ လူေတြရဲ႕ behaviour ေတြကို ေျပာင္းလဲပစ္ျပီး Direct Violence ကို ရပ္တန္႔ႏိုင္ေအာင္ နည္းလမ္းရွာရမွာျဖစ္ သလို၊ ႏွစ္ဘက္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ attitude ေတြ ေျပာင္းလဲျပီး Cultural Violence ကို ဖယ္ရွားႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္း၊ အစုိးရ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အႏွစ္ႏွစ္ အလလ ေထာင္ထားခဲ့တဲ့ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးစနက္တံေတြကို ျပန္ျဖဳတ္တဲ့အေနနဲ႕ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈနဲ႕ မတရားမႈေတြ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြကို ဖယ္ရွားျပီး Structural Violence ကို နိဂံုးတန္ေစဖို႔ တျပိဳင္နက္တည္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွသာ အဆင္ေျပလိမ့္မယ္။

August 31, 2014
ကုလ (သုိ႔မဟုတ္) ပါလက္စတုိင္း အေရး ထိေရာက္စြာ မေျဖရွင္းႏုိင္သူ

ၾသဂုတ္ ၂၄ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
.ေလးေမာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္။

– အစၥေရးက ဂါဇာကမ္းေျမႇာင္အား က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခုိက္မႈကုိ ရပ္တန္႔ရန္ ၿပီးခဲ့သည့္ လအတြင္း ဘန္ကီမြန္က တုိက္တြန္းခဲ့ေသာ္လည္း ၎၏ တုိက္တြန္းမႈကုိ အစၥေရးက မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနသည္။ “႐ူးသြပ္မႈမ်ား ရပ္တန္႔ပါ” ဟု ဘန္က တုိက္တြန္းျပန္သည္။ အစၥေရးကမူ သန္းေ၀လ်က္ပင္ ရွိေန၏။ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီေပးရန္ အပစ္ရပ္ေရးအတြက္ ေလခ်ိဳေသြးထားသည့္ ေၾကညာခ်က္ထုတ္မွသာ အစၥေရးက လက္ခံေလသည္။

ထုိေၾကညာခ်က္မွာ ပါလက္စတုိင္းမ်ားႏွင့္ အာရပ္မ်ား၏ ေတာင္းဆုိမႈအနည္းငယ္ကုိ ရွားရွားပါးပါး လက္ခံခဲ့သည့္ ေၾကညာခ်က္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အစၥေရး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေနတန္ယာဟုကမူ ထုိေၾကညာခ်က္မွာ ဟားမက္စ္တုိ႔ကုိ အသာေပးထားသည္ဟုဆုိကာ ဆန္႔က်င္ရန္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဘန္ကီမြန္ကုိ တုိက္တြန္းခဲ့၏။ ထုိေၾကညာခ်က္တြင္ အစၥေရး၊ ဟားမက္စ္ မည္သူ႕ကုိမွ အမည္တပ္၍ ေဖာ္ျပမထားေသာ္လည္း မည္သည့္အရာက မွန္သည္၊ မည္သည့္အရာက မွားသည္ဟု ဘန္ကီမြန္ကုိပင္ ေနတန္ယာဟုက လက္ခ်ာေပးသည္။
ု
ပါလက္စတုိင္းသမၼတ မဟ္မူးဒ္အဘတ္စ္ကမူ ဘန္အား ထုိကဲ့သုိ႔ ေတာင္းဆုိမႈမ်ားမလုပ္ခဲ့။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကမၻာတစ္၀ွမ္းမွ ထင္ရွားသည့္ ပညာရွင္မ်ား၊ အန္ဂ်ီအုိအဖြဲ႕မ်ားက ဘန္ကီမြန္ထံသုိ႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာတစ္ေစာင္ေပးပုိခဲ့သည္။ ဥပေဒႏွင့္ တရားမွ်တမႈဘက္မွ မရပ္တည္လွ်င္ ရာထူးမွ ႏႈတ္ထြက္ပါဟု ထုိစာ၌ ျပတ္ျပတ္သားသားပင္ ေရးထားထားေလသည္။

အစၥေရးအား အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈကုိ လုပ္ေဆာင္သူအျဖစ္ ဘန္ကီမြန္က အမည္တပ္ မေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ေၾကညာခ်က္မ်ားကုိ ထုိအိတ္ဖြင့္ေပးစာတြင္ ေဖာ္ျပထားၿပီး “က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပုိက္သူ” ႏွင့္ “က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပုိက္ခံရသူ” တုိ႔ကုိ ကုလ၏ ေၾကညာခ်က္မ်ားတြင္ ခြဲခြဲျခားျခား ေဖာ္မျပဟုလည္း ၎တုိ႔က ဆုိသည္။

ုယခင္ ေတာင္ကုိရီးယား ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္တုိင္ တာ၀န္ေပျခင္းခံထားရသည့္ ဘန္ကီမြန္မွာ အမ်ားျပည္သူေရွ႕ေမွာက္တြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးသ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ “တုိက္ခုိက္မႈမ်ား ရပ္တန္႔ပါ။ ရပ္တန္႔ၾကပါ” “ဒီလုိ ႐ူးႏွမ္းမႈမ်ိဳးကုိ ရပ္တန္႔ပစ္ပါမယ္” စသျဖင့္ ေတာင္းဆုိကာ ေဒါသႀကီးေသာ သံတမန္တစ္ဦးအျဖစ္ တစ္ဖံု၊ အေမရိကန္ အစုိးရ၏ ဦးေဆာင္မႈကုိ လုိက္ရေသာ လက္ေတြ႕ၾကသည့္ ႏုိင္ငံေရးသမား အျဖစ္တစ္မ်ိဳး၊ ကုလသမဂၢအား ဦးေဆာင္ေနသည့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္မရွိေသာ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္တစ္ခါ ပံုစံအမ်ိဳးအမ်ိဳး ျဖစ္ေလ၏။

ကုလအတြင္းေရးမွဴးေဟာင္းမ်ားကဲ့သုိ႔ပင္ ၎မွာလည္း ကုလသမဂၢႀကီး တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္းျဖစ္မွသာ စြမ္းအားရွိေလသည္။ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းသည္က ကမၻာတစ္၀ွမ္းတြင္ ျဖစ္ပြားသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ မရွိမျဖစ္အဖြဲ႕ျဖစ္သည္ဟု သက္ေသျပခဲ့သည့္ ကုလမွာ ပါလက္စတုိင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ အသံုးမက်ေတာ့။

အစၥေရး၏ ဗုိလ္က်မႈအတြက္ တုံ႔ျပန္ေသာ ကုလ၏ သံတမန္ေရးရာ စကားရပ္မ်ားတြင္ “တုိက္တြန္းပါသည္” ဆုိျခင္းက “မိမိတုိ႔မႀကိဳက္ သုိ႔ေသာ္ နည္းနည္းမွ်ပင္ အေရးမယူ” ဟု ဆုိလုိသည္။ “ကန္႔ကြက္လုိက္သည္” ဟူေသာစကားလံုးက “မိမိတုိ႔ လက္မခံ သုိ႔ေသာ္ သင္တုိ႔ႀကိဳက္သလုိ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ႏုိင္သည္” ဟု အဓိပၸါယ္ရေလ၏။ “႐ႈတ္ခ်လုိက္သည္” ဆုိသည့္ စကားလံုးကမူ “မိမိတုိ႔အေနျဖင့္ အလြန္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၀င္မပါ” ဟူ၍ပင္။ “အပစ္ရပ္ပါ” ဟူသည့္ စကားကေတာ့ “အသင္တုိ႔ မရပ္ပါက မိမိတုိ႔က သတိေပးမည္။ အျခားသူမ်ားက မိမိတုိ႔အား သတိေပးပါက ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္လာမည္” ဟူ၍ပင္ ျဖစ္ေပသည္။

ပါလက္စတုိင္းအတြက္ အရာမေရာက္

လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း ပါလက္စတုိင္း ပုိင္နက္၌ အစၥေရး၏ တုိက္ခုိက္မႈမ်ား၊ တရားမ၀င္အိမ္ရာေဆာက္လုပ္မႈ၊ ပါလက္စတုိင္း မ်ားကုိ ေမာင္းထုတ္မႈ၊ ပါလက္စတုိင္း ပုိင္နက္အား သိမ္းပုိက္မႈတုိ႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ ကုလသမဂၢက ရာႏွင့္ခ်ီေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားထုတ္ျပန္ခဲ့ကာ အစၥေရး၏ လုပ္ရပ္မ်ားအား ျပစ္တင္ခဲ့သည္။ ကန္႔ကြက္ခဲ့သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ မလုပ္ရန္ တုိက္တြန္းခဲ့သည္။ အႀကံေပးခဲ့သည္။ ႐ႈတ္ခ်ခဲ့သည္။ သုိေသာ္လည္း ထုိဆံုးျဖတ္ခ်က္အားလံုးက အစၥေရးက လစ္လ်ဴ႐ႈခဲ့ေလသည္။

ပါလက္စတုိင္းအား အစၥေရး၏ ဗုိလ္က်မႈအတြက္ တုံ႔ျပန္ေသာ ကုလ၏ သံတမန္ေရးရာ စကားရပ္မ်ားတြင္ “တုိက္တြန္းပါသည္” ဆုိျခင္းက “မိမိတုိ႔မႀကိဳက္ သုိ႔ေသာ္ နည္းနည္းမွ်ပင္ အေရးမယူ” ဟု ဆုိလုိသည္။ “ကန္႔ကြက္လုိက္သည္” ဟူေသာစကားလံုးက “မိမိတုိ႔ လက္မခံ သုိ႔ေသာ္ သင္တုိ႔ႀကိဳက္သလုိ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ႏုိင္သည္” ဟု အဓိပၸါယ္ရေလ၏။ “႐ႈတ္ခ်လုိက္သည္” ဆုိသည့္ စကားလံုးကမူ “မိမိတုိ႔အေနျဖင့္ အလြန္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၀င္မပါ” ဟူ၍ပင္။ “အပစ္ရပ္ပါ” ဟူသည့္ စကားကေတာ့ “အသင္တုိ႔ မရပ္ပါက မိမိတုိ႔က သတိေပးမည္။ အျခားသူမ်ားက မိမိတုိ႔အား သတိေပးပါက ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္လာမည္” ဟူ၍ပင္ ျဖစ္ေပသည္။

၀မ္းနည္းစရာေကာင္းသည္က ကုလလံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွ ေနာက္ဆံုးထုတ္ျပန္ေသာ ေၾကညာခ်က္တြင္ပင္ မည္သည့္ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားမႈမ်ိဳးမွ မပါခဲ့။ “ဂါဇာႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ ျပႆနာတြင္ အရပ္သားမ်ား အသက္ဆံုး႐ံႈးကာ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရရွိသူမ်ား မ်ားျပားလာျခင္းေၾကာင့္ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းေဒသ အေျခအေေန ယုိယြင္းလာမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ မိမိတုိ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွ အလြန္အမင္း စုိးရိမ္မိပါသည္” ဟူ၍သာ ေဖာ္ျပခဲ့ေလသည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ကုလတြင္ အဖြဲ႕၀င္မဟုတ္ေသာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံခဲ့ရသည့္ ပါလက္စတုိင္းပုိင္နက္မ်ားကုိ အစၥေရးမွ က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပုိက္ေနျခင္းကုိပင္ မရပ္တန္႔ႏုိင္ခဲ့သည့္ ကုလ၏ ယခုဆံုးျဖတ္ခ်က္ကလည္း လက္ေတြ႕တြင္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျဖစ္မလာခဲ့။

သံတမန္ေရးေဘာလံုးကြင္းျဖစ္ေနေသာ ပါလက္စတုိင္း

အုိးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးရၿပီး၊ ေမြးရပ္ေျမအား သိမ္းပုိက္ျခင္းခံထားရသူ ပါလက္စတုိင္းတုိ႔၏ ဒုကၡသုကၡႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ စာရြက္ေပၚတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ကုလ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကဲ့သို႔ အျခားကိစၥရပ္မ်ားတြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းမရွိ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ထုိေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ရာေပါင္းမ်ားစြာမွာ ေကာင္အထည္ေပၚမလာခဲ့။ ပုိဆုိးသည္က ဂ႐ုပင္ မစုိက္ခဲ့ၾကေခ်။

ကုလ၏ ႏုိင္ငံေရးစြမ္းအားမ်ား ႏြံနစ္ခဲ့ရျခင္းမွာလည္း ပါလက္စတုိင္းကိစၥထက္ အျခားဘယ္ကိစၥတြင္မွမရွိ။ ပါလက္စတိုင္း-အစၥေရး ျပႆနာတြင္ ကုလ၏ အရာမေရာက္မႈမွာ စစ္ေအးေခတ္ၿပိဳင္ဘက္ႏုိင္ငံမ်ားေၾကာင့္လည္း ပါ၀င္သည္။ ဒါကပင္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံက အတည္ျပဳခဲ့သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ၆၉၀ ၏ ထက္၀က္ေက်ာ္မွာ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္မလာခဲ့သည္ဆုိသည့္ အေျဖပင္ ျဖစ္ေလသည္။

ပါလက္စတုိင္းပုိင္နက္မ်ားကုိ အစၥေရးက သိမ္းပုိက္မႈအား ရပ္တန္႔ေရး ကုလ၏ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္မႈကုိ ပ်က္ျပယ္ေစရန္အတြက္ အေမရိကန္က ဦးေဆာင္ကာ ျပဳလုပ္ေနသည္။ အစၥေရး၏ ေပၚလစီမ်ားကုိ ေ၀ဖန္ထားသည့္ ကုလ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ၄၀ ေက်ာ္ကုိ အေမရိကန္ တစ္ဦးတည္းက ဗီတုိသံုး၍ ပယ္ခ်ခဲ့သည္။ ထုိဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားတြင္ အေမရိကန္၏ မဟာမိတ္မ်ားကုိယ္တုိင္ တင္သြင္းခဲ့ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားလည္း ပါ၀င္၏။

ထုိေႏွာက္ယွက္မႈမ်ားက သိမ္းပိုက္မႈ အဆံုးသတ္ေရးႏွင့္ ျပႆနာေျဖရွင္းေရးတုိ႔တြင္ ကုလမွာ အဓိကအခန္းက႑မွ ပါ၀င္ႏုိင္သည္ ဆုိေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားကုိ ေလ်ာ့ပါးေစၿပီး ေပ်ာက္ပ်က္ သြားႏုိင္ေလသည္။ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းသည္က ေနာက္ဆံုးတြင္ ရလဒ္မွာ မည္သည့္ အဖြဲ႕အတြက္မွ အက်ိဳးမရွိေစဘဲ၊ ေဒသအတြင္း တည္ၿငိမ္ေရးကုိလည္း ကူညီႏုိင္မည္ မဟုတ္ေခ်။

ေဘာ့စနီးယား၊ ကုိဆုိဗုိ၊ ဆုိမာလီယာ၊ ကူ၀ိတ္၊ အီရတ္၊ အာဖဂန္၊ ဆီးရီးယား-လက္ဘႏြန္ ယခုေနာက္ဆံုး ေတာင္ဆူဒန္တုိ႔အပါအ၀င္ စစ္ေအးေခတ္အလြန္ ျပႆနာ အမ်ားစုအား ကုလမွ တုိက္႐ုိက္ပါ၀င္ ေျဖရွင္းမႈမ်ားမွာ ထင္သာျမင္သာရွိခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ အရွည္ၾကာဆံုး ျပႆနာျဖစ္သည့္ ပါလက္စတုိင္း ကိစၥမွာ ထုိအထဲတြင္ မပါ၀င္ခဲ့။

ထုိနည္းတူစြာ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ ၾကား၀င္ေရးအတြက္ ကုလ၏ ေမတၱာရပ္ခံမႈမ်ား၊ ေတာင္းဆုိမႈမ်ားအားလံုးမွာ မသိက်ိဳးႏြံ ျပဳခံခဲ့ရသည္။ ကုလမွ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ကိစၥမွာ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ အစၥေရးက မတရားသိမ္းယူထားသည့္ ပါလက္စတုိင္းပုိင္ ဟီဘရြန္ေဒသသုိ႔ ကုလမွ လက္နက္မဲ့ စစ္ေဆးေရးအရာရွိ အနည္းငယ္ကုိ ေစလႊတ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိအခ်ိန္က ျဖစ္ပြားေနေသာ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္မ်ားအတြက္ လူသိရွင္ၾကား ေျပာဆုိရန္ ၎တုိ႔တြင္ အခြင့္အာဏာမရွိခဲ့။

၀ါရွင္တန္က ၾကား၀င္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ ပ်က္ျပယ္ၿပီးေနာက္ ကုလအား ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အဓိကအခန္းက႑မွ ပါ၀င္ရန္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ အီးယူ၊ ႐ုရွားတုိ႔ႏွင့္အတူ အေမရိကန္ျပဳသမွ် ႏုရသည့္ အဆင့္သာျဖစ္၏။

ရွက္စရာေကာင္းသည္

ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ တြင္ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အရာအားလံုးကုိ အစၥေရးက ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့၏။ ထုိဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားတြင္ ေဂ်႐ုစလင္ အပါအ၀င္ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္မွစတင္က က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပုိက္ထားသည့္ အာရပ္ႏွင့္ ပါလက္စတုိင္းတုိ႔၏ နည္ေျမတည္ေဆာက္ပံုမ်ား၊ ပထ၀ီ အေနအထားမ်ားႏွင့္ အမွတ္သညာမ်ားကုိ ေျပာင္းပစ္ရန္ အစၥေရးတုိ႔၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္ ႐ႈတ္ခ်ထားသည့္ ၁၉၈၀ တြင္ ထုတ္ျပန္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အမွတ္ ၄၆၅ လည္း ပါ၀င္ေလသည္။

၁၉၆၇ ခုမွစ၍ အာရပ္တုိ႔၏ နယ္ေျမမ်ားအား အစၥေရးက က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပုိက္မႈမ်ားကုိ ရပ္တန္႔ရန္ လိုအပ္သည္ဟု ထပ္မံေဖာ္ျပထားေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အမွတ္ ၄၇၆ မွာလည္း ပယ္ခ်ျခင္း ခံခဲ့ရေလသည္။ အေမရိကန္ႏွင့္ အစၥေရးတုိ႔ လက္ခံသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ကုလ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္က အတည္ျပဳခဲ့သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အမွတ္ ၂၄၂ ျဖစ္ျဖစ္ၿပီး ထုိဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာ အေျခခံ သံတမန္ေရး ျဖစ္စဥ္ျဖစ္၏။ ထုိဆံုးျဖတ္ခ်က္တြင္ “အင္အားသံုး၍ ပိုက္နက္မ်ားအား သိမ္းပုိက္မႈကုိ လက္မခံႏုိင္ပါ” ဟု ေဖာ္ျပထားေသာ္လည္း အစၥေရးကမူ ထုိဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ စနစ္တက်ခ်ိဳးေဖာက္ကာ ပါလက္စတုိင္း ပုိက္နက္အတြင္း တရားမ၀င္အိမ္ရာမ်ားကုိ ဆက္လက္ ေဆာက္လုပ္ေနခဲ့ေလသည္။

အစၥေရးက အျမတ္ထြက္ေနၿပီး ပါလက္စတုိင္းက ေဘးဒုကၡႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ ထုိကိစၥတြင္ ႏုိင္ငံတကာအသုိင္းအ၀ိုင္း ဆုိသည္က “ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ဆုိင္ေသာ” သုိ႔မဟုတ္ “လူ႕အသုိင္းအ၀ုိင္း” ကဲ့သုိ႔ေသာ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ိဳး မရွိခဲ့။ ပို၍ ဆုိး၀ါးသည္က အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားကုိ ရည္ညႊန္းသည့္ “ႏုိင္ငံတကာအသုိင္းအ၀ုိင္း” အတြက္ ေဆာင္ရြက္ၾကသူမ်ားကသာ ပါလက္စတုိင္းတြင္ ကုလ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈကုိ ေႏွာက္ယွက္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ေလ၏။

ထုိအေျခအေနမွာပင္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံက ျပဌာန္းခဲ့သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ၁၉၄ ကုိ အစၥေရးက လက္ခံခဲ့သည္။ အဖြဲ႕၀င္ႏုိင္ငံမ်ားအေနျဖင့္ ကုလ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကုိ ေလးစားရမည္ဆုိသည့္ ကတိက၀တ္ေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ထုိဆံုးျဖတ္ခ်က္တြင္ပါ၀င္သည့္ ပါလက္စတုိင္းဒုကၡသည္မ်ားအား အိမ္ျပန္ပုိ႔ေရးကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ေလသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း တစ္သန္းေက်ာ္ေသာ ထုိဒုကၡသည္မ်ားက ဂါဇာကမ္းေျမႇာင္ေဒသ အစၥေရး၏ ပိတ္ဆုိ႔မႈေအာက္တြင္ ဒုကၡမ်ား ဆက္လက္ခံစားေနရစဲပင္ ျဖစ္ေလသည္။

မၾကာေသးခင္က ဂါဇာေဒသအေပၚ အစၥေရးက က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခုိက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထုိျပႆနာအတြက္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက တုံ႔ျပန္မႈမ်ား လုပ္ခဲ့၏။ သုိ႔ေသာ္ မိတ္ဖက္မ်ားၾကား ျဖန္ေျဖသကဲ့သုိ႔သာျဖစ္ၿပီး ပါလက္စတုိင္းဒုကၡသည္မ်ား ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုကၡမ်ားကုိ ခါးခါးသီးသီး ခံစားေနရသည္ဆုိသည့္အခ်က္ကုိ ထည့္သြင္းမစဥ္းစားခဲ့ေပ။

ကုလအတြင္းေရးမွဴးေဟာင္း ကုိဖီအန္နန္ကမူ ပါလက္စတုိင္း-အစၥေရး ျပႆနာအား ေျဖရွင္းရန္ႏွင့္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာျမင့္ေနသည့္ ပါလက္စတုိင္း ပုိင္နက္မ်ားအား အစၥေရးက သိမ္းပုိက္မႈကုိ အဆံုးသတ္ရန္ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္မႈက ကုလသမဂၢ၏ ဂုဏ္သိကၡာကုိ ထိခုိက္ေစၿပီး အဖြဲ႕ႀကီး၏ ဘက္မလုိက္ေရး မူ၀ါဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာမည္ဟု သတိေပးခဲ့ေလသည္။

ထုိထက္ပုိအေရးႀကီးသည္က ပါလက္စတုိင္းေဒသ မတည္ၿငိမ္ျခင္း၊ အစၥေရးတုိ႔၏ အႏုိင္က်င့္မႈမ်ားကုိ ပါလက္စတုိင္း ျပည္သူမ်ား ခါးစည္းခံေနရျခင္းပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

အလ္ဂ်ဇီးယားသတင္းဌာနမွာ ေဆာင္းပါးရွင္ Marwan Bishara ၏ On the UN and war in Gaza ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးကို ေလးေမာင္ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျမန္မာမႈျပဳပါသည္။

August 24, 2014
အျခားဘာသာတရားမ်ား အေပၚ အစၥလာမ့္အျမင္

ၾသဂုတ္ ၂၂၊ ၂၀၁၄
M-Media

   (အသင္ တမန္ေတာ္) ေျပာေလေလာ့။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္ႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေပၚ ထုတ္ျပန္ခ်မွတ္ခံရသည့္ အရာ(ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္)ကို လည္းေကာင္း၊ (တမန္ေတာ္) အစ္ဗ္ရာဟီမ္၊ (တမန္ေတာ္) အစၥမာအီလ္၊ (တမန္ေတာ္) အစၥဟာ့က္၊ (တမန္ေတာ္)ယအ္ကူးဗ္ႏွင့္ (၎၏)သားေျမးျမစ္တို ႔အေပၚ ထုတ္ျပန္ခ်မွတ္ခံရသည့္အရာ(တရားေတာ္)ကိုလည္းေကာင္း၊ (တမန္ေတာ္)မူစာ၊ (တမန္ေတာ္)အီစာႏွင့္ အျခားတမန္ေတာ္တို႔အေပၚ ၎တုိ႔၏ ဖန္ဆင္းရွင္ျမတ္ အထံေတာ္မွ ေပးအပ္ျခင္းခံရသည့္အရာ(က်မ္းေတာ္)မ်ားကိုလည္းေကာင္း သက္၀င္ယံုၾကည္ၾကပါ၏။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ နဗီတမန္ေတာ္မ်ားအၾကား အခ်င္းခ်င္း ခြဲျခား(ေသးသိမ္ေစ)မႈ ျပဳလုပ္ၾကမည္ မဟုတ္ပါ။ ထို႔ျပင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အသွ်င့္အမိန္႔ေတာ္ကို နာခံၾကသူမ်ား(မြတ္စ္လင္မ္မ်ား) ျဖစ္ၾကပါသည္။
          က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၊ က႑စဥ္(၃) အားလိအင္မ္ရာန္၊ ပါဒစဥ္(၈၄) – (၃း၈၄)

   က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ရိွ ဤအမိန္႔ေတာ္မွ အသိေပးေနသည္မွာ မြတ္စ္လင္မ္တို႔သည္ တစ္ခ်ိန္က လူသားထုထံ ေစလႊတ္ခဲ့ေသာ နဗီတမန္ေတာ္အေပါင္းကို သက္၀င္ယံုၾကည္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ တမန္ေတာ္တစ္ပါးပါးကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူမွ သူ႔ေနာက္လိုက္တို႔အား သြန္သင္ခဲ့သည့္ မည္သည့္ဘာသာတရား လမ္းစဥ္ကိုမွ် လည္းေကာင္း မေလးမစားျပဳလုပ္ခြင့္ မရိွေၾကာင္း ဆိုလိုထားပါသည္။ မြတ္စ္လင္မ္တစ္ဦးအဖို႔ ဘာသာေရးဆိုင္ရာယံုၾကည္ခ်က္ဟူသည္ မိမိ၏ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ခြင့္မွ ထြက္ေပၚလာရေပမည္။ သာသနာေရးရာမ်ားတြင္လည္း မလြန္႔သာ မလူးသာေအာင္ အတင္းအၾကပ္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ဳိး အသံုးမျပဳရန္ ဖန္ဆင္းေတာ္ရွင္ျမတ္ကလည္း အမိန္႔ေပးထားၿပီးျဖစ္၏။

   သာသနာ့လမ္းစဥ္၌ အတင္းအၾကပ္(စနစ္)ဟူသည္မရိွ၊ သစၥာတရား(လမ္းစဥ္မွန္)သည္ မိစာၦတရား(လမ္းစဥ္မွား)မွ ထင္ရွားၿပီးျဖစ္ေခ်သည္။
       က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၊ က႑စဥ္(၂) အလ္ ဗကရဟ္၊ ပါဒစဥ္(၂၅၆) – (၂း၂၅၆)

ဤသည္မွာ သာသနာကိုင္းရႈိင္းသူတစ္ဦး၏ အသိတရားပင္ ျဖစ္၏။ တစ္ပါးသူတုိ႔အေပၚ အဓမၼသတ္မွတ္လိုက္နာေစရမည္ မဟုတ္။ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ထိုအခ်က္က စာရိတၱစြမ္းအင္ကို တည္ေဆာက္ေပး၏။ ဤသည္ကား တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္(ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈ ခ,ေညာင္းပါေစသား)၏ ဘ၀ႏွင့္ဓေလ့မ်ား၌ အလြန္ထင္ရွားေသာ စည္းမ်ဥ္းတစ္ရပ္အျဖစ္ ေတြ႕ၾကရပါမည္။ သို႔သာမက ယင္းအခ်က္သည္ လူမ်ဳိး၊ အယူ၀ါဒ၊ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုရိွေသာ မဒီနဟ္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ အတူ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းခဲ့သည့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒလည္း ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ၎က ဘာသာျခား လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအားလံုး၏ လြတ္လပ္စြာ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ခြင့္ကို အာမခံခ်က္ေပးထား၏။ ဤအခ်က္က က်မ္းဂန္အား နေမာ္နမဲ့ဖတ္ရႈသူအေပါင္း၏ ႏွလံုးသားကို လင္း၀င္းသြားေစေသာ ကုရ္အာန္႔၀ိဥာဥ္၊ သေဘာထားႀကီးမႈႏွင့္ နားလည္မႈဆိုင္ရာ အႏွစ္သာရတစ္ရပ္ ျဖစ္ခဲ့၏။ လူသားတို႔အား လူမ်ဳိးအသြယ္သြယ္အျဖစ္ ဖန္ဆင္းျခင္းမွာ အခ်င္းခ်င္းမွတ္မိသိရိွရန္၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စာနာနားလည္ဆက္ဆံတတ္ေစရန္ျဖစ္ေၾကာင္း အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္က က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၌ မိန္႔ေတာ္မူထားေပသည္။

   အို – လူသားအေပါင္းတို႔ ! ငါအသွ်င္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အား အမ်ဳိးသားတစ္ဦးႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးမွ (စတင္)ဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့၏။ ထို႔ျပင္ ငါအသွ်င္ျမတ္သည္ အသင္တို႔ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး (မုန္းတီးခြဲျခားဆက္ဆံေစရန္ မဟုတ္မူဘဲ) သိျမင္မွတ္မိေစအ့ံေသာငွာ လူမ်ဳိးစု/မ်ဳိးႏြယ္မ်ားအျဖစ္ ဖန္တီးေတာ္မူခဲ့၏။ ဧကန္စင္စစ္ အသွ်င္ျမတ္၏ထံေတာ္ပါးတြင္ အသင္တို႔အနက္ အျမတ္ဆံုးေသာသူမွာ အသင္တို႔အနက္မွ (အသွ်င့္ေပၚထားရိွသည့္ အေၾကာက္တရားျဖင့္) အေျဖာင့္မတ္ဆံုးသူသာ ျဖစ္သည္။ မုခ်မလြဲ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္သည္ အၾကြင္းမဲ့သိျမင္ေတာ္မူေသာ၊ ၾကားသိေတာ္မူေသာ အသွ်င္သခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
       က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၊ က႑စဥ္(၄၉) အလ္ ဟုဂ်ဳရသ္၊ ပါဒစဥ္(၁၃) – (၄၉း၁၃)

အထက္ပါဒေတာ္မွ အခ်က္တစ္ရပ္အား အထူးျပဳေဖာ္ညႊန္းထားပါသည္။ အစၥလာမ္၌ သေဘာထားေသးသိမ္မႈ၊ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း အတၱစြဲအတြက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အသားအေရာင္၊ လူမ်ဳိး၊ ႏိုင္ငံသားႏွင့္ အလားတူအေတြးအျမင္မ်ဳိးေပၚ အေျခခံထားေသာ ဘ၀င္ရူးမာန္ေထာင္ပလႊားမႈ အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း ေနရာမရိွေခ်။ အစၥလာမ္၏ သေဘာထားႀကီးျမင့္မႈအေပါင္း ပါ၀င္ေနသည့္ ဤအခ်က္က ဘ၀အေရးအရာအားလံုးႏွင့္ မြတ္စ္လင္မ့္အေရးအရာအားလံုးအေပၚ သက္ေရာက္လ်က္ရိွသည္။

ေရွးက်မ္းရပုဂၢိဳလ္မ်ားအျဖစ္ ရည္ညႊန္းထားေသာ ဂ်ဴးႏွင့္ ခရစ္ယာန္တို႔အား ခိုင္မာသည့္ ဘာသာေရးလူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအျဖစ္ မြတ္စ္လင္မ္တို႔က လက္ခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းစြာ ေဖာ္က်ဴးထားေပသည္။

ထို႔ျပင္ အသင္တို႔သည္ ေရွးက်မ္းရသူမ်ားကို (ယံုၾကည္မႈအကြဲအလြဲကိစၥမ်ားတြင္ ျငင္းခံုျခင္းထက္) ေကာင္းမြန္(သိမ္ေမြ႕)သည့္နည္းလမ္းျဖင့္သာ အျပန္အလွန္ေျပာဆိုေလာ့။ သို႔ရာတြင္ ထိုသူတို႔အနက္မွ မတရားသူမ်ားကိုမူ (ျပတ္သားစြာ ဆက္ဆံပါေလ)။ …..
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၊ က႑စဥ္(၂၉) အလ္ အန္႔ကဘူးသ္၊ ပါဒစဥ္(၄၆) – (၂၉း၄၆)

မြတ္စ္လင္မ္တို႔အေနႏွင့္ မိမိတို႔အခ်င္းခ်င္းအၾကားတြင္ျဖစ္ေစ၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ျဖစ္ေစ အေခ်အတင္အျငင္းပြားျခင္း၊ အမ်က္ေဒါသ (၀ါ) အဆိုးျမင္ခံစားခ်က္မ်ားမွ တတ္စြမ္းသမွ် ေရွာင္ၾကဥ္ၾကရန္ ဤပါဒေတာ္မွ သြန္သင္ထားပါသည္။

သမိုင္းေျခရာ
—————
More in Common Than You Think : Bridge Between Islam and Christianity စာအုပ္တြင္ စာေရးသူ ေဒါက္တာ ၀ီလ်ံေဘကာ Dr. William Baker က မြတ္စ္လင္မ္တို႔သည္ တိုရာက်မ္းႏွင့္ ဓမၼသစ္က်မ္းမ်ားအား ဖန္ဆင္းရွင္၏ဗ်ာဒိတ္အသိေပးခ်က္မ်ားအျဖစ္ အျမင္ထားရိွပံု၊ ဂ်ဴးႏွင့္ ဂ်ဴးအယူ၀ါဒအေပၚ အစၥလာမ္မွ ပစ္မွတ္ထားျခင္း မရိွပံုကို ရွင္းလင္းတင္ျပထားသည္။

အုမိုင္ယဒ္မင္းဆက္ လက္ထက္ စပိန္ႏိုင္ငံတြင္လည္းေကာင္း၊ အဘၻာစစ္ ခလီဖာမ်ား လက္ထက္ ဘဂၢဒက္တြင္လည္းေကာင္း ခရစ္ယာန္ႏွင့္ဂ်ဴးတို႔သည္ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားႏွင့္ လက္ရည္တစ္ျပင္တည္း ေက်ာင္းႏွင့္ တကၠသိုလ္မ်ား တက္ခြင့္ရခဲ့ၾကသည္။ သို႔သာမက အေဆာင္လခ၊ ေက်ာင္းလခမ်ားကိုလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ စားရိတ္ျဖင့္ တန္းတူညီမွ် အကုန္က်ခံေပးခဲ့သည္။ စပိန္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္ မူးရ္တို႔ ႏိုင္ငံျပင္ပသို႔ ေမာင္းထုတ္ခံရေသာအခါ က်ဴးေက်ာ္အုပ္ခ်ဳပ္သူ ခရစ္ယာန္မ်ားက ဂ်ဴးတို႔အေပၚ ျပင္းထန္စြာ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းၾကသည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခဲ့သူမ်ားအနက္ အခ်ဳိ႕မွာ ေမာ္ရိုကိုသို႔လည္းေကာင္း၊ အခ်ဳိ႕သည္ တူရကီအင္ပါယာသုိ႔လည္းေကာင္း ရာႏွင့္ခ်ီ၍ ေရာက္ရိွခဲ့ၾက၏။

ထိုေဒသမ်ား၀ယ္ သူတို႔၏မ်ဳိးဆက္မ်ားသည္ သီးျခားလူ႔အဖြဲ႕ အစည္းအသြင္ျဖင့္ ေနထိုင္လ်က္ရွိၿပီး၊ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း အၾကား ေရွးေဟာင္း စပိန္စကားကို ေျပာဆိုၾက ဆဲျဖစ္သည္။ မတရားအုပ္ခ်ဳပ္မႈမွ အလြတ္ ရုန္းထြက္လာေသာ ထိုသူအားလံုး အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ ခုိကိုးရာသည္ကား မြတ္စ္လင္မ္ အင္ပါယာ တစ္ခုတည္းသာ ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ စာေပေခတ္ျဖစ္ေသာ (၁၈)ရာစုႏွစ္အထိ အေနာက္တိုင္း ခရစ္ယာန္တို႔သည္ မြတ္စ္လင္မ္တို႔၏ ယံုၾကည္မႈမ်ားကို မသိရိွခဲ့၊ သိရိွဖို႔လည္း အေရးမစိုက္ခဲ့ေပ။ သို႔သာမကေသး အေရွ႕တိုင္း ခရစ္ယာန္တို႔၏အျမင္ကိုလည္း အေရးတယူျဖင့္ သိနားလည္ေအာင္ မႀကိဳးစားခဲ့ၾက။ ခရစ္ယာန္ေက်ာင္းေတာ္ ၀ါဒမွာ ႏွစ္ျခမ္းကြဲခဲ့ရသည္။ အဆံုးသတ္တြင္ေတာ့ မိမိတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ သာသနာ့ပံုဟန္ကို က်င့္သံုးခြင့္ျပဳၿပီး ကြဲျပားမႈကို လက္ခံေပးခဲ့ၾကသည့္ မြတ္စ္လင္မ္တို႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ႏွစ္သက္လိုလားသူ ခရစ္ယာန္မ်ားမွာ ရိုမန္ကက္သလစ္၀ါဒသို႔ လံုးလံုးလ်ားလ်ား အဓမၼသြတ္သြင္းခံလိုက္ရသည္။

အကယ္၍သာ ထိုအခါကာလမ်ား၌ ခရစ္ယာန္အယူ၀ါဒအား မြတ္စ္လင္မ္တို႔မွ နားလည္သလို ဥေရာပသားတို႔ အစၥလာမ္အေၾကာင္း မ်ားမ်ားစားစား သိရိွခဲ့ပါလွ်င္ အက်ည္းတန္လွစြာေသာ ခရူးဆိတ္စစ္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ ၎တို႔သည္ အယူအဆအမွားအယြင္းေပၚ အၾကြင္းမဲ့ အေျခခံ ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ခဲ့ရေၾကာင္း ဂစ္ဘင္က ရွင္းျပထား၏။

တမန္ေတာ္၏ ဗဟု၀ါဒအေျခတည္ ဖြဲ႕စည္းပံုဥပေဒ
——————————————————-
သာသနာအသစ္တစ္ရပ္ထူေထာင္ရန္ ကုရ္အာန္က်မ္းက မည္သည့္အခါမွ် မေၾကြးေၾကာ္ခဲ့။ တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္သည္ တမန္ေတာ္အားလံုးအနက္ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္ ထံေတာ္မွ အဆံုးသတ္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို သယ္ေဆာင္ပို႔ခ်သူ၊ ကနဦးေရွးက်မ္းဂန္မ်ား၏ သစၥာတရားတို႔ကို အတည္ျပဳျခင္းဟုသာ တစိုက္မတ္မတ္ ေဖာ္ညႊန္းလ်က္ရိွ၏၏။ ဤသို႔ အလ်ဥ္မျပတ္ ေရွ႕ဆက္သယ္ေဆာင္လာမႈက အျခားဘာသာ၀င္မ်ားအေပၚ တမန္ေတာ္၏ ဂါရ၀တရားကို ရွင္းလင္းစြာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္(ၿငိမ္းခ်မ္းေမတၱာ သက္ေရာက္ေစသား)၏ တာ၀န္မွာ ႏူးဟ္(Noah)၊ အစ္ဗ္ရာဟီမ္(Abraham)၊ မူဆာ(Moses)၊ ဒါ၀ူးဒ္(David) ႏွင့္ အီစာ(Jesus)တို႔၏ သာသနာ့လမ္းစဥ္ အစစ္အမွန္အား ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းေဖာ္ေဆာင္ရန္ ျဖစ္၏။ ေပၚထြန္းခဲ့ၿပီးေသာ ဘာသာတရားမ်ားအေပၚ အစၥလာမ္၏ ရႈေထာင့္ကို ေအာက္ပါ ကုရ္အာန္႔ပါဒေတာ္မ်ားက ပိုမို ရွင္းလင္းသြားေစေပမည္။

အသွ်င္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အတြက္ အၾကင္သာသနာေတာ္ကိုပင္ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းေတာ္မူခဲ့သည္။ ထိုသာသနာေတာ္ပကိုပင္ လုိက္နာရန္ အသွ်င္ျမတ္က (တမန္ေတာ္)ႏူးဟ္ ကို အမိန္႔ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ငါအသွ်င္ျမတ္သည္ ထိုသာသာနာေတာ္ကိုပင္ အသင္(မုဟမၼဒ္)ထံသို႔ ထုန္ျပန္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ငါအသွ်င္ျမတ္သည္ ထိုသာသနာကိုသာ လိုက္နာရန္ (တမန္ေတာ္)အစ္ဗရာဟီမ္၊ (တမန္ေတာ္)မူစာႏွင့္ (တမန္ေတာ္)အီစာတို႔အားလည္း အမိန္႔ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။
                      က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၊ က႑စဥ္(၄၂) အရွ္ ယွဴးရာ၊ ပါဒစဥ္(၁၃) – (၄၂း၁၃)

   သို႔ျဖစ္ေလရာ အသင္သည္ ဖိတ္ေခၚလ်က္ရိွေနပါေလ။ အသင့္အား ပညတ္သည့္အတိုင္း ၿမဲၿမံစြာ ရပ္တည္ပါေလ။ ၎တို႔၏ အခ်ည္းနွီးအလိုဆႏၵမ်ားကို မလိုက္နာေလႏွင့္။ သို႔ရာတြင္ ဤသို႔ေျပာေလာ့။ “ငါသည္ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္ ပို႔လႊတ္ေပးေတာ္မူေသာ က်မ္းဂန္မွန္သမွ် သက္၀င္ယံုၾကည္ပါ၏။ ငါသည္ အသင္တို႔အၾကားတြင္ သမာသမတ္က်စြာ စီရင္ေဆာင္ရြက္ရန္ အမိန္႔ေပးျခင္းခံရ၏။ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္သည္ ငါတို႔၏ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္သလို အသင္တို႔၏ ဖန္ဆင္းရွင္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ငါတို႔၏လုပ္ရပ္မ်ားသည္ ငါတို႔အတြက္ျဖစ္ၿပီး၊ အသင္တို႔၏လုပ္ရပ္မ်ားသည္ အသင္တို႔အတြက္ျဖစ္သည္။ ငါတို႔ႏွင့္အသင္တို႔ အၾကား၀ယ္ ၿပိဳင္ဆိုင္ျငင္းခံုစရာ ဘာမွ်မရိွေခ်။ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္သည္ ငါတို႔အားလံုးကို စုရံုးလ်က္ ထိုအသွ်င္ထံပါးသို႔ (အဆံုးသတ္တြင္) ေဆာင္ယူျခင္းကို ခံၾကရေပအံ့”။
               က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၊ က႑စဥ္(၄၂) အရွ္ ယွဴးရာ၊ ပါဒစဥ္(၁၅) – (၄၂း၁၅)

ယင္းပါဒေတာ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ျဖစ္စဥ္မွာ ခရစ္သကၠရာဇ္ (၆၂၂)ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ မကၠဟ္ၿမိဳ႕တြင္ (၁၃)ႏွစ္တိုင္တိုင္ အစၥလာမ့္ အဆံုးအမမ်ားကုိ ေဟာၾကား သြန္သင္ၿပီးေနာက္ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ မဒီနဟ္ၿမိဳ႕သို႔ ၾကြေတာ္မူသည္။ ထိုေနရာ၀ယ္ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ မိမိအား လက္ခံႀကိဳဆိုျခင္း၊ မိမိ၏ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ မိမိအားကူညီရန္ အသင့္ရိွေနျခင္းအား ေတြ႕ရ၏။ ထိုစဥ္က မဒီနဟ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ၎၀န္းက်င္ေဒသ၌ အာရဗ္မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ားႏွင့္ ဂ်ဴးအႏြယ္မ်ား အမ်ားအျပား အေျခစိုက္ေနထိုင္လ်က္ရိွသည္။ ထို႔အျပင္ လူမ်ဳိးအသီးသီးႏွင့္ ေရာမ၊ ပါးရွင္း၊ အီသီယိုးပီးယားဇာတိသားတို႔လည္း မဒီနဟ္တြင္ ရိွေနခဲ့ၾကသည္။

လူမ်ဳိး၊ အယူ၀ါဒကြဲျပားစံုလင္သည့္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံရိွ ဤလူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီး၏ အနာဂတ္ ေရရွည္ေကာင္းက်ဳိးအလို႔ငွာ တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္သည္ ဗဟု၀ါဒအေျခတည္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံစည္းမ်ဥ္းတစ္ရပ္ကို ေရးဆြဲခဲ့သည္။ ဆက္လက္၍ ယင္းဥပေဒအရ လူထုအားလံုးအတြက္ တန္းတူအခြင့္အေရးႏွင့္ ၀တၱရားမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ဘာသာေရး ေဟာေျပာက်င့္သံုးမႈဆိုင္ရာႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ လြတ္လပ္မႈကိုလည္းေကာင္း ခ်မွတ္သည္။ သုိ႔သာမက မိမိတို႔လူ႔အဖြဲ႕အစည္းလံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ အႏၱရာယ္မွန္သမွ်မွ ကာကြယ္ရန္ ဂ်ဴးဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ မြတ္စ္လင္မ္မ်ား ႏွစ္ဖက္စလံုး၌ တန္းတူအခြင့္အေရးႏွင့္ တာ၀န္၀တၱရားမ်ား ရိွေၾကာင္း၊ အျပန္အလွန္နားလည္မႈႏွင့္တစ္ကြ တရားမွ်တစြာဆက္ဆံၾကရမည့္အေၾကာင္း ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထား၏။ အဆိုပါ ေၾကျငာစာတမ္းမွ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားအနက္ အစိပ္အပိုင္းတစ္ရပ္ေလးအား ရႈပါေလ။

ေအာင္းဖ္ မ်ဳိးႏြယ္စု၀င္ ဂ်ဴးတို႔သည္ မြတ္စ္လင္မ္တို႔ႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံတည္းသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဂ်ဴးတို႔ထံ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာတရား ရိွသလို မြတ္စ္လင္မ္တို႔ထံလည္း သက္ဆိုင္ရာဘာသာတရား ရိွေနၾကသည္။ မိမိတို႔အခ်င္းခ်င္းေပၚျဖစ္ေစ တစ္ပါးသူတို႔အေပၚျဖစ္ေစ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ား၊ မတရားသူမ်ားမွအပ ၎တို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ေနာက္လိုက္မ်ားကို အကာအကြယ္ေပးၾကရမည္။ အလားတူစြာပင္ အန္ နဂ်္ဂ်ားရ္၊ အလ္ ဟာရိဆ္၊ စအီဒဟ္၊ ဂ်ဳရွမ္၊ အလ္ေအာင္းစ္၊ ဆအ္လဘဟ္၊ ဂ်ဖ္နဟ္ မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား၊ ဆအ္လဘဟ္ႏွင့္ အလ္ ယႈအိုင္းဘဟ္၏ မိသားစု၀င္မ်ားမွ ဂ်ဴးတို႔သည္လည္း ဤဥပေဒေအာက္တြင္ အက်ဳံး၀င္သည္။ ေကာင္းရာျပဳ က်င့္ျခင္းသည္ ျပစ္မႈမ်ားအား ကာကြယ္မႈတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ မိမိ၏လုပ္ရပ္သည္ မိမိအေပၚ၌သာ တာ၀န္ရိွ၏။ ဤစည္းမ်ဥ္းသည္ မည္သည့္ မတရားသူ (၀ါ) ဒုစရိုက္သားအတြက္မွ် အကာအကြယ္ေပးရန္ မျဖစ္ေစရ။ မတရားမႈ သို႔မဟုတ္ ျပစ္မႈဒုစရိုက္ က်ဴးလြန္သူမဟုတ္ေလလွ်င္ (ျပည္ပရန္အား ကာကြယ္ရင္ဆိုင္ရန္) စစ္ထြက္တိုက္သူျဖစ္ေစ၊ ေနအိမ္တြင္း ခ်န္ရစ္သူျဖစ္ေစ ၿမိဳ႕တြင္း၌ ေဘးကင္းလံုၿခံဳမႈ ရိွေစရမည္။ ဤစည္းမ်ဥ္းစာတမ္းအား ေလးစားလိုက္နာသူတိုင္းကို လည္းေကာင္း၊ အသွ်င္ျမတ္အေပၚ အေၾကာက္တရားရိွသူတိုင္းကိုလည္းေကာင္း၊ အသွ်င့္ေစတမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ကိုလည္းေကာင္း အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူပါေစ။                     (အိဘ္ႏု ဟိရွာမ္)

မဒီနဟ္ ဖြဲ႕စည္းပံုစည္းမ်ဥ္းသည္ တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းေတာ္မူသည့္ ဂႏၳ၀င္စာခ်ဳပ္စာတမ္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည့္အျပင္ မတူကြဲျပားေသာလူ႔အဖြဲ႕အစည္းတို႔ စုေပါင္းေနထုိင္ေသာနယ္ေျမ၏ ဥပေဒသႀကီး ျဖစ္ခဲ့သည္။

** မွတ္ခ်က္ ** ထိုစဥ္ကာလ မဒီနဟ္ၿမိဳ႕တြင္ (လူအင္အားထက္) ၾသဇာအင္အား အႀကီးမားဆံုး အယူ၀ါဒဆိုင္ရာအုပ္စုမွာ ဂ်ဴး ႏွင့္ မြတ္စ္လင္မ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ခရစ္ယာန္၊ နတ္ဘုရားကိုးကြယ္သူ၊ ဘာသာမဲ့ စသည္မ်ား အတန္အသင့္ရိွေနၾကေသာ္လည္း ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ မႀကီးမားခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂ်ဴးႏွင့္မြတ္စ္လင္မ္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတို႔ျဖင့္ အဓိက ဦးတည္ေဖာ္ညႊန္းထားေၾကာင္း သိရေပမည္။ (ဘာသာျပန္ဆိုသူ)

လူသား၀ါဒ
————
မဒီနဟ္တြင္ ဥပေဒျပဳျပ႒ာန္းျခင္းအား ေက်ာ္လြန္ၿပီးၾကည့္ရႈလိုက္ေသာ္ တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္(ၿငိမ္းခ်မ္းမဂၤလာသက္ေရာက္ေစသား)သည္ မိမိ၏ေန႔တစ္ဓူ၀ ဘ၀အတြင္း မိမိတို႔ႏွင့္ မတူကြဲျပားသူမ်ားအေပၚ ယွဥ္တြဲေနထိုင္မႈကိုလက္ခံျခင္းႏွင့္ ေလးစားျခင္းစိတ္ဓာတ္ကိုလည္း လက္ေတြ႕က်င့္ေဆာင္ေတာ္မူခဲ့သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ ဂ်ဴးျဖစ္ေစ၊ မြတ္စ္လင္မ္ျဖစ္ေစ နာမက်န္းသူမ်ားထံ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုေလ့ရိွသည္။ တစ္ခါေသာ္ မိမိ၏ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္တြင္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးတစ္ဦး၏ စ်ာပနသယ္ေဆာင္သြားရာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ သူေသအေပၚ ေလးစားသမႈကို ျပသသည့္အေနျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ “ သူေသ ဂ်ဴးတစ္ဦးအတြက္ အဘယ္ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္မွ မတ္တပ္ရပ္ေတာ္မူပါသနည္း ” ဟု ေမးျမန္းသည္၌ တမန္ေတာ္ျမတ္က “ သူသည္လည္း လူသားတစ္ဦး မဟုတ္ေပသေလာ ” ဟု ျပန္လည္ေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
(အလ္ ဗုခါရီက်မ္း)

မြတ္စ္လင္မ္တို႔အေပၚ ဦးတည္ၿပီး လူမ်ဳိးေရးတံဆိပ္ကပ္ျခင္း ႏွင့္ ပစ္မွတ္ထားသတ္ျဖတ္ျခင္း ျပဳလုပ္ေနေသာ ေခတ္သမယ၌ တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္(ၿငိမ္းခ်မ္းမဂၤလာ သက္ေရာက္ေစသား)၏ သေဘာထားမ်ားက လက္ေတြ႕က်သည့္ (အစၥလာမ့္) ဘ၀ပံုဟန္အား အတင့္တယ္ဆံုး ေဖာ္က်ဴးေနပါသတည္း။

xxxxxxxxxxxx

(က်မ္းကိုး)
၁။ “The Prophet of Islam and the Jews: Basis of Conduct, Acceptance, Respect and Cooperation” ( March 26, 2006 ) By : Burhan, Fysal
၂။ “Madras Lectures on Islam” ( 1927 ) By : Pickthall, Marmaduke Muhammad

စာေရးသူ Shahul Hameed သည္ Reading Islam ၀က္ဘ္ဆိုဒ္၏ အတိုင္ပင္ခံတစ္ဦး၊ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ကာလကတၱားမွ Kerala Islamic Mission ၏ ဥကၠဌ ျဖစ္သည္။ ဘာသာတရားဆိုင္ရာ ႏိႈင္းယွဥ္သံုးသပ္ခ်က္မ်ား၊ အမ်ဳိးသမီးတို႔၏အခန္းက႑၊ သိပၸံႏွင့္လူ႔တန္ဖိုး စာအုပ္မ်ားကို ေရးသားခဲ့သည္။ သူ၏ Islam and Other Religions ေရးသားခ်က္အား “ဂ်ဴလိုင္ရဲရင့္” မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆိုေရးသားထားျခင္းျဖစ္သည္။

August 22, 2014
ႏႈတ္ပိတ္ခံထားရတဲ့ အမည္နာမ

ၾသဂုတ္ ၁၉၊ ၂၀၁၄
M-Media

.ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ ျမန္မာမႈျပဳသည္။

ရခိုင္ျပည္နုယ္၊ စစ္ေတြၿမိဳ႕ေျမာက္ဖက္ ဒါးပိုင္စခန္းရိွ ယာယီတဲအတြင္း အေရျပားေရာဂါ ေ၀ဒနာ ခံစားေနရရွာေသာ သမီးငယ္ေလးကုိ ေပြ႕ခ်ီထားသည့္ ရိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး (ေအပီ)

ျမန္မာႏိုင္ငံက ဦးခ်ဳိးခံ ရိုဟင္ဂ်ာမြတ္စ္လင္မ္ေတြဟာ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္မွ ျငင္းပယ္ခံထားရပါတယ္။ လူမ်ဳိးေရးခြဲျခားအၾကမ္းဖက္မႈမွာ ဆိုးဆုိးရြားရြား ပစ္မွတ္ထားခံေနရတယ္။ ေထာက္ပံ့မႈမဲ့ ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္စခန္းမ်ားထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ထိန္းခ်ဳပ္ခံေန ရပါတယ္။ ျမန္မာအစိုးရက ျပည္ပ အရာရိွမ်ားကို ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ အမည္နာမအသံုးမျပဳ မေျပာဆိုေအာင္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီနည္းဗ်ဴဟာ သက္၀င္လာေအာင္ ဖိအားေပးေနျခင္းဟာ ကိုယ့္သိကၡာကိုယ္ခ်ေနျခင္းပါလို႔ အက်ယ္တ၀င့္ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။

ႏိုင္ငံတြင္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္နဲ႔ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားအၾကား တင္းမာမႈဂယက္ကို ေရွာင္ရွားေသာအားျဖင့္ လူထုအတြင္း အဲ့ဒီအသံုးအႏႈန္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့ရတယ္လို႔ ကုလသမဂၢ၀န္ထမ္းမ်ားက ဆိုပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ နိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဂၽြန္ကယ္ရီဟာ မၾကာေသးမီက ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ား နဲ႔ ေတြ႕ဆံုၿပီးခ်ိန္မွာ – အမည္နာမျပႆနာကို ပယ္ခ်ထားသင့္တယ္လို႔ အေမရိကန္မွ ထင္ျမင္ေၾကာင္း အထက္တန္း အရာရိွတစ္ဦးက သတင္းေထာက္မ်ားကို ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။

ဒီအေပၚ ယူေကက ျမန္မာရိုဟင္ဂ်ာ အေရးလႈပ္ရွားမႈအသင္းရဲ႕ ဥကၠဌ ဦးထြန္းခင္ကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္သြားေစပါတယ္။ အဲ့ဒီအသံုးအႏႈန္းကို အသံုးမျပဳျခင္းနဲ႔တစ္ကြ ဖိႏွိပ္ေရးမူ၀ါဒကို အာဏာပိုင္ေတြက ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ သူက ဒီလိုဆိုပါတယ္။

“ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုပင္လွ်င္ အသံုးမျပဳတဲ့သူေတြက ရိုဟင္ဂ်ာေတြရဲ႕အခြင့္အေရးေတြကို ဘယ္လို ကာကြယ္ေပးမွာတဲ့လဲ ? ”

ရိုဟ္ အင္း ဂါဟ္ လို႔ အသံထြက္ရတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို တရား၀င္သတ္မွတ္ထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး (၁၃၅)စုထဲ မပါ၀င္လို႔ ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဖက္ကေန တရားမ၀င္ ေရႊ႕ေျပာင္း၀င္ေရာက္လာသူမ်ားအျဖစ္ အျမင္ထားရိွၿပီး ကာလၾကာေညာင္းစြာ ကတည္းက ခြဲျခားဆက္ဆံလာခဲ့ၾကတယ္။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာၾကာေညာင္းခဲ့တဲ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ဖြင့္လွစ္လိုက္ၿပီးေနာက္ လူဦးေရပမာဏ (၁.၃)သန္း၀န္းက်င္ရိွတဲ့ ဒီနယ္ေျမမဲ့လ ူနည္းစု၀င္ေတြ အေပၚ ပိုမိုဆိုး၀ါးစြာ ဆက္ဆံလာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ လူမ်ားစုဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအနက္ အစြန္းေရာက္လူအုပ္စုေတြက သူတို႔ကို အိုးအိမ္မဲ့ေအာင္လုပ္၊ လူ (၂၈၀)ဦးအထိ သတ္ျဖတ္လိုက္တဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ (၂)ႏွစ္ကတည္းကစလို႔ ရိုဟင္ဂ်ာေပါင္း တစ္သိန္းေလးေသာင္းထက္ မနည္း ျပည့္ညွပ္က်ဥ္းေျမာင္းလွတဲ့ စခန္းမ်ားအတြင္း ပိတ္ေလွာင္ခံေနရတယ္။

ရိုဟင္ဂ်ာကိုဆန္႔က်င္တဲ့ လူမ်ဳိးခြဲျခားေရး၀ါဒ က်ယ္ျပန္႔လာပါတယ္။ လူမ်ဳိးေရးအၾကမ္းဖက္မႈထဲမွာ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္မႈလကၡဏာမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ေနရေၾကာင္း အခ်ဳိ႕က ဆိုေနပါတယ္။

သူတို႔ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက အာဏာပိုင္ေတြကို တိုက္တြန္းထားပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ သမၼတ ဘားရက္ အိုဘားမား ျမန္မာႏိုင္ငံကို အလည္အပတ္ေရာက္စဥ္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ “ အျပစ္မဲ့လူသားေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္ျခင္း အတြက္ ဆင္ေျခဆင္လက္ေပးစရာ မလိုပါဘူး။ ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔အတိုင္း တူညီေသာဂုဏ္သိကၡာကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကပါတယ္ ” လို႔ ေျပာၾကားခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလအတြင္း ေရာက္ခဲ့တဲ့ မစၥတာကယ္ရီေရာ၊ ဇြန္လအတြင္း ေရာက္ခဲ့တဲ့ ကုလလူ႔အခြင့္အေရး ထိပ္တန္း သံတမန္ တြမ္ မာလီေနာ့စကီးပါ လူမ်ဳိးေရးအၾကမ္းဖက္မႈ ပိုမိုဆိုး၀ါးလာတဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ အေနအထားသစ္ေတြ အေပၚ ေျပာဆိုတဲ့အခါမွာ ဒီအသံုးအႏႈန္းကို အသံုးမျပဳခဲ့ၾကပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူရမ္းကားတစ္စုက ျမန္မာျပည္အေနာက္ပိုင္းရိွ ရိုဟင္ဂ်ာနဲ႔ အျခားမြတ္စ္လင္မ္ေတြကို တိုက္ခိုက္ရာကေန ႏိုင္ငံအႏွံ႔ ျပန္႔ႏွံ႔သြားပါတယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံတြင္းက စပ္ကူးမပ္ကူး ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ဘာသာေရး အကဲဆတ္မႈအားျဖင့္ ၿဖိဳလဲပစ္တာပါဘဲ။

အေမရိကန္တာ၀န္ရိွသူ တစ္ဦးအေနနဲ႔ ဒီ(ရိုဟင္ဂ်ာ)အသံုးအႏႈန္းကို ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႕အစည္းက လက္ခံလာေအာင္ တြန္းအားေပးရမယ့္ အစား ေျပာဆိုခြင့္ မေပးလို႔ိုဆိုၿပီး အမည္မတပ္ဘဲ ေျပာဆိုေနျခင္း၊ ဘဂၤါလီ စကားလံုးအပါအ၀င္ ျမန္မာအစိုးရရဲ႕ ခြဲျခားခ်ဳိးႏွိမ္ေရးအသံုးအႏႈန္းေတြကို လက္ခံအသံုးျပဳေနျခင္းဟာ ပဋိပကၡကို ဖိတ္ေခၚေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔တေစ အေမရိကန္အစိုးရကေတာ့ မိမိရဲ႕မူ၀ါဒအရ ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ဘဲ မေျပာင္းလဲဘဲ ဆက္လက္ေခၚဆိုသြားမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

ျပည္ပကူညီေရး လုပ္သားမ်ားဟာလည္း ဒီတင္းမာမႈထဲ ညွပ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈေၾကာင့္ အိုးအိမ္မဲ့ရတဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေပၚ မကူညီဘူး၊ ဒုကၡသည္ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားအေပၚသာ အဓိကထားကူညီေနတယ္ ဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ ကူညီေရးလုပ္သားတို႔ရဲ႕ ရံုးနဲ႔ေနအိမ္မ်ားကို တစ္ဖက္ပိတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ နယ္စည္းမထား ဆရာ၀န္မ်ားအဖြဲ႕ကိုလည္း အစိုးရက ေဖေဖာ္၀ါရီလ အတြင္းမွာ ႏွင္ထုတ္ခဲ့လို႔ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္ခြင့္ရႏိုင္ေအာင္ ေစာင့္စားေနရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈ အေနအထားကေတာ့ ဆိုးသထက္ဆိုးရြားလာေနပါတယ္။ မတ္လနဲ႔ ဇြန္လထက္စာရင္ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့မႈခံစားရတဲ့ ပမာဏဟာ ႏွစ္ဆေက်ာ္ တုိးပြားလာတယ္လို႔ ကုလသမဂၢက ေျပာၾကားပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့လ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး ထိပ္တန္းကုလသံတမန္ ယန္ဟီလီ ေရာက္လာေတာ့ ဒီအေျခအေနကို ေၾကာက္ခမန္း လိလိအေနအထား လို႔ ေခၚဆိုခဲ့ပါတယ္။

လူနည္းစု၀င္ေတြဟာ ႏိုင္ငံသား၊ လူမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ စကားဆိုင္ရာ ကိုယ္ပိုင္၀ိေသသအတိုင္း ကိုယ္ပိုင္သတ္မွတ္ ခြင့္ရိွတဲ့အေၾကာင္း ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းေအာက္က သတိေပးခဲ့ေသာ္လည္း ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ အမည္နာမကို အသံုးမျပဳဖို႔ ျမန္မာအစိုးရက သူမကို ထပ္ျပန္တလဲလဲ ေျပာဆိုခဲ့ေၾကာင္း ယန္ဟီလီက ေျပာျပပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ အဲ့ဒီအမည္နာမကို ဘယ္တုန္းကမွ လက္မခံခဲ့ဘူးလို႔ ျမန္မာ အစိုးရ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ဦးရဲထြဋ္က ေအပီ သတင္းဌာနဆီ ေပးပို႔တဲ့ အီးေမးလ္တစ္ေစာင္မွာ ဆိုထားပါတယ္။ (၁၉၅၀)ႏွစ္မ်ားအတြင္း ခြဲထြက္ေရး အုပ္စုတစ္စုက အဲ့ဒီအမည္နာမကို တီထြင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ (၁၉၉၀)ႏွစ္မ်ားအတြင္း ျပည္၀င္ခြင့္ ပိတ္ပင္ခံရတဲ့ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူမ်ားက ကုလသမဂၢမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရေဟာင္းအေပၚ ဖိအားေပးဖို႔ ဒီစကားလံုးကို အသံုးျပဳခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း သူက ဆိုပါတယ္။

ရခိုင္ေဒသသမိုင္းကၽြမ္းက်င္သူ Jacques Leider ရဲ႕အဆိုအရ ရခိုင္ျပည္နယ္က မြတ္စ္လင္မ္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဟာ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို ေခၚေ၀ၚ အသံုးျပဳခဲ့ေၾကာင္း ၿဗိတိသွ်စာေရးဆရာ တစ္ဦးက ေရးသားေဖာ္ျပထား ပါတယ္။ အဲ့ဒီစာအုပ္ကို (၁၇၉၉)ခုႏွစ္က ထုတ္ေ၀ခဲ့တာပါ။ ဒါဟာ လတ္တစ္ေလာထြက္ေပၚလာတဲ့ အေထာက္အထားပါ။

(၁၈၂၃)ခုႏွစ္ စစ္ပြဲေနာက္ပိုင္းက စတင္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္ ေရာက္ရိွခဲ့တယ္။ မိမိတို႔ဟာ အဲ့ဒီကာလ မတိုင္မီကတည္းက ရခိုင္ျပည္နယ္ အတြင္း အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ မြတ္စ္လင္မ္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကေန ဆင္းသက္လာ သူေတြျဖစ္ပါတယ္လို႔ ရိုဟင္ဂ်ာေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဆိုပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်အုပ္စုိးစဥ္ကာလမွာ ဘဂၤလားနယ္ဖက္က မြတ္စ္လင္မ္ေတြကို လြတ္လပ္စြာ ေရႊ႕ေျပာင္း၀င္ေရာက္ခြင့္ ေပးခဲ့တယ္။ (၁၈၂၃)ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံတြင္း ေရာက္ရိွလာ သူမ်ားရဲ႕မ်ဳိးဆက္ေတြကို ျပည့္၀ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ လက္မခံေၾကာင္း လက္ရိွျမန္မာႏိုင္ငံ ဥပေဒက ျငင္းပယ္ထားပါတယ္။

အမည္နာမအျငင္းပြားမႈက ႏိုင္ငံ့အမည္ေဟာင္း ဗမာ(Burma)နဲ႔ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရက (၁၉၈၉)ခုႏွစ္မွာ ကင္ပြန္းတပ္ေပးခဲ့တဲ့ အမည္သစ္ ျမန္မာ(Myanmar) ဆိုတဲ့ ကိစၥကို ျပန္ေျပာင္း အမွတ္ရသြားေစပါတယ္။ အေမရိကန္အရာရိွမ်ားက ရင္းႏွီးမႈလကၡဏာအျဖစ္ ျမန္မာလို႔ သံုးႏႈန္းေနေပမယ့္လည္း ၀ါရွင္တန္ကေတာ့ Burma လို႔သာ သံုးႏႈန္းေခၚေ၀ၚေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ကြဲျပားမႈက ကြာဟႀကီးထြားလြန္းေနလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မိမိကိုယ္ကို ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ ေဖာ္ညႊန္းသတ္မွတ္တဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ယခုႏွစ္ေႏြရာသီအတြင္း ကုလပံ့ပိုးမႈျဖစ္တဲ့ ျပည္လံုးကၽြတ္သန္းေခါင္စာရင္းထဲက ဖယ္ထုတ္ခံခဲ့ရတယ္။ သူတို႔အေနနဲ႔ ခရီးသြားလာမႈ၊ အလုပ္အကိုင္၊ ပညာေရး၊ ရယူႏိုင္တဲ့ ကေလးအေရအတြက္ေတြအေပၚ ခ်ည္ေႏွာင္ တင္းၾကပ္ထားျခင္းကို ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ (၁၉၇၀)ခုႏွစ္မ်ား ကာလကတည္းက ျမန္မာျပည္ တြင္းကေန အဓမၼေမာင္းထုတ္မႈေတြေၾကာင့္ အလြတ္ရုန္းခဲ့တဲ့သူေတြကိုလည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဖက္ကလည္း ႀကိဳဆိုမႈ မရိွခဲ့ပါဘူး။

အစိုးရရဲ႕ ရိုးမယ္ဖြဲ႕ ရမယ္ရွာမႈေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ျခင္းကို ေရွာင္လႊဲ လိုတာေၾကာင့္ျဖစ္ေစ ျမန္မာႏိုင္ငံ ထဲရိွ ႏိုင္ငံျခားသံရံုး၀န္ထမ္းမ်ား နဲ႔ ကူညီ ကယ္ဆယ္ေရးေအဂ်င္စီတို႔ဟာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို မေျပာဆို သေလာက္ျဖစ္လာၾကတယ္။ မြတ္စ္လင္မ္ေတြလို႔ဘဲ ၿပီးစလြယ္ (ၿခံဳငံု)ေခၚဆို လိုက္ၾကတယ္။ ဇြန္လတုန္းက ကုလသမဂၢရဲ႕ ကေလးသူငယ္မ်ားေအဂ်င္စီက တင္ျပေဆြးေႏြးမႈတစ္ခုမွာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္း အသံုးျပဳဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံတဲ့အခါမွာ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားေနသူမ်ားဖက္က ေ၀ဖန္ရႈတ္ခ်မႈကိုပင္လွ်င္ ခံခဲ့ရပါတယ္။

“ ဒီအသံုးအႏႈန္းကို အသံုးမျပဳတဲ့ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားကူညီေရးေအဂ်င္စီ သို႔မဟုတ္ အလွဴရွင္တိုင္းက အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးဥပေဒဆိုင္ရာ က်င့္၀တ္ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ေဖာက္ဖ်က္ ယံုတင္မကပါဘူး – ေခတ္သစ္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေရးဆိုင္ရာ ဘယ္ပေရာဂ်က္မွာ မဆို ေျခခ်ဖို႔ေတာင္ မထိုက္တန္တဲ့ သူရဲေဘာေၾကာင္မႈကို ထုတ္ေဖာ္ျပသလိုက္တာပါပဲ ” လို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံလူ႔အခြင့္အေရးေစာင့္ၾကည့္မႈအဖြဲ႕ အႀကီးတန္းသုေတသီ David Mathieson က ေျပာၾကားလိုက္ပါေတာ့တယ္။

AP သတင္းဌာနမွ တင္ဆက္ခဲ့တဲ့ Name of Muslim Group in Myanmar Goes Unspoken သတင္းေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျမန္မာမႈျပဳပါသည္။

August 19, 2014
ခမ္းနားၾကီးက်ယ္မႈ အစဥ္အလာနဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္ပ်က္ဖြယ္ အေျခအေနၾကားက အီရတ္ႏိုင္ငံ

ၾသဂုတ္ ၁၇ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
.ျမတ္ေဇာ္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။

ကမၻာ့သမိုင္းမွာ အီရတ္ႏိုင္ငံလို အျဖစ္အပ်က္အေနအထားမ်ိဳး ခပ္ရွားရွားပဲရွိတယ္။ အီရတ္ဟာ လက္ရွိ အေျခအေနမွာ ေဒသဆိုင္ရာ ဒါမွမဟုတ္ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာမွာ မေအာင္ျမင္ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနမွာရွိေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတိတ္ကာလေတြမွာ အဲ့ဒီလို မဟုတ္ခဲ့ပါ။ လူ႕သမိုင္း တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈေတြျဖစ္တဲ့ အႏုပညာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကဗ်ာစာေပ၊ သင္ၾကားမႈ၊ ဗိသုကာ၊ စက္မႈလက္မႈ၊ ဆည္ေျမာင္း၊ ဘာသာေရးရာတို႕နဲ႕ အျခားနယ္ပယ္ေတြမွာ အီရတ္ႏိုင္ငံသားေတြဟာ ထိပ္ဆံုးဆိုတဲ့ အထြတ္အထိတ္ေနရာေတြကေန ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။ အီရတ္ႏိုင္ငံပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ျဖစ္ေစခ်င္သလိုျဖစ္လာႏိုင္သလို ကြ်န္ေတာ္တို႕ေၾကာက္ရြံ႕တဲ့ ပံုစံမ်ိဳးလည္းျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ သမိုင္းပညာရွင္ေတြနဲ႕ လက္ရွိေဝဖန္ အကဲခတ္သူေတြက လက္ရွိႏိုင္ငံေရးရာ ကစင့္ကလ်ားျဖစ္ေနမႈ၊ ႏိုင္ငံေရး မတည္ျငိမ္မႈ၊ က်ယ္ျပန္႕တဲ့ျခစားမႈေတြ၊ လံုျခံဳေရးအၾကီးအက်ယ္ ေလ်ာ့နည္းမႈေတြနဲ႕ လြဲမွားတဲ့ အေတြးအေခၚအေပၚ အေျခခံတဲ့ ျပန္႕ႏွံ႕ေနတဲ့ “အစၥလာမ့္ႏိုင္ငံေတာ္” (Islamic State -IS) ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ အေပၚ တစ္နည္းအားျဖင့္ အီရတ္ရဲ႕ ဆုတ္ယုတ္ က်ဆင္းမႈရဲ႕လက္သည္ တရားခံကို ရွည္ၾကာစြာေဆြးေႏြးၾကပါလိမ့္မယ္။

ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကေန သင္ခန္းစာယူျပီး ေနာက္ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ပ်က္ေအာင္ အီရတ္ရဲ႕ လက္ရွိဆိုးရြားတဲ့အေနအထားကို လမ္းခင္းေပးခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရပ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ပါ။ အီရတ္ရဲ႕ အေနအထားျဖစ္ပ်က္ပံုဟာ မထင္မွတ္တဲ့ ထူးထူးျခားျခားျဖစ္ပ်က္ပံုၾကီးေတာ့လည္း မဟုတ္လွပါဘူး။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက ႏိုင္ငံေတြမွာ အလားတူအေျခအေနအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြကို ပံုသြင္းတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြရွိေနပါေသးတယ္။ ဒီထဲမွာ တစ္ဦးတည္းလိုသလို ခ်ဳပ္ကိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ေၾကာင့္ ျခစားမႈေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုရဲ႕ အရည္အေသြးမျပည့္မီမႈ၊ အီရတ္ရဲ႕အေရးကိစၥေတြမွာ ေဒသတြင္းက စနစ္တက်ဝင္ စြက္ဖက္မႈေတြ၊ႏိုင္ငံျခားနဲ႕ ျပင္ပစစ္တပ္က ဝင္ေရာက္ သိမ္းပိုက္တိုက္ခိုက္မႈေတြ၊ လူမႈေရးနဲ႕ စီးပြားေရးရာမွာ မွားယြင္းတဲ့ စီမံခန္႕ခြဲမႈေတြ၊ လူမ်ိဳးစုႏြယ္ေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ အခြင့္အေရးတန္း တူညီမွ်မႈအတြက္ပဲ အာရံုစိုက္လြန္းမႈက ျပည္ေထာင္စု ဗဟိုအစိုးရ စနစ္ကို ပ်က္ယြင္းခ်ိနဲ႕ေစတာေတြ၊ မ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုတည္းက အင္အားၾကီးသူ တစ္ဦးတည္း အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕ၾကိဳးစားမႈေတြ၊ ခုမၾကာေသးခင္ကပဲ ဘာသာေရးကို အသံုးခ်ျပီး သူတို႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ရေအာင္ဖန္တီးေနတဲ့ (ISIL) ရဲ႕စစ္ေရး အၾကမ္းဖက္ သိမ္းပိုက္မႈေတြက အဓိက အခ်က္အလက္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုထိလြယ္ရွလြယ္အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြ အာရဗ္ႏိုင္ငံအမ်ားစုမွာ ၾကံဳေတြ႕ေနရတုန္းပါပဲ။ ဥပမာ ဆီးရီးယား ၊လစ္ဗ်ား၊ ယီမင္၊ ဆူဒန္ တို႕မွာ ဒါ့အအျပင္ တမူထူးျခားတဲ့ပံုစံနဲ႕ လက္ဘႏြန္ နဲ႕ အယ္လ္ဂ်ီးရီးယားမွာ ေနာက္ အီဂ်စ္မွာေတာင္ ဒီလိုၾကံဳေနရတယ္။ ဒီအႏၱရာယ္ရွိတဲ့အေျခအေနကို အီရတ္ ဘယ္လိုေရာက္လာသလဲဆိုတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ထုတ္ျပရတယ္ လြယ္ေပမယ့္ ဒီအက်ပ္အတည္း၊ ရႈပ္ေထြးမႈေတြကေန ရုန္းထြက္ျပီး ပံုမွန္ တိုးတက္မႈနဲ႕ ေအးခ်မ္းတည္ျငိမ္တဲ့ လမ္းေပၚျပန္ေရာက္ဖို႕ကေတာ့ ခက္ခဲလွပါတယ္။

ဘယ္ကစၾကမလဲေပါ့ ? အစက လုပ္ခဲ့သလို သမၼတ အသစ္ ၊ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ အသစ္ျပန္ေရြးတာက စမလား ? IS ရဲ႕ က်ယ္ျပန္႕မႈေတြကို ရပ္တံ့ေအာင္ အေမရိကန္က ေလေၾကာင္းကူပစ္ေပးတာနဲ႕ ကာဒ့္ စစ္တပ္ကို လက္နက္တပ္ေပးတာေတြကေကာ ? IS အႏၱရာယ္ကို တြန္းလွန္ဖို႕အတြက္ ရွိရင္းစြဲ အီရတ္စစ္တပ္ကိုပဲ အားျဖည့္ေပးမလား ? အီရတ္ႏိုင္ငံသားေတြကိုယ္တိုင္ပဲ ႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခခံအေဆာက္အဦးေတြျဖစ္တဲ့ လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ၊ ပညာေရး ၊ က်န္းမာေရး နဲ႕ ေရနံစက္ရံုေတြကို ျပန္လည္ အားျဖည့္တည္ေဆာက္မလား ? ကြဲျပားတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စု တစ္ခုတည္းအေပၚ အေျခမခံဘဲ အားလံုးပါဝင္ျပီး ညီမွ်တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စနစ္ကိုျပန္အေကာင္အထည္ေဖာ္မလား? ျခစားမႈေတြကို တိုက္ဖ်က္မလား ?

တကယ္ေတာ့ဒါေတြအားလံုးဆက္တိုက္ဆိုသလို လုပ္သြားရမွာပါပဲ။ အီရတ္ထဲက လူသိမ်ား ထင္ရွားသူေတြကေတာ့ ရဲရဲ႕ဝံ့ဝံ့ ဒါေတြကို လုပ္ေနသူေတြေတာ့ ရွိပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ IS အဖြဲ႕ရဲ႕ က်ယ္ျပန္႕မႈေတြ ရပ္သြားေအာင္နဲ႕ ေနာက္ျပန္ ဆုတ္သြားေအာင္လုပ္ဖို႕က ပိုအေရးၾကီးေနတယ္။ အေၾကာင္းက IS အဖြဲ႕ က်ယ္ျပန္႕လာတာနဲ႕အမွ် အီရတ္အစိုးရရဲ႕ အားနည္မႈနဲ႕ ယိုင္နဲ႕မႈတို႕ဟာ တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးက်တဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ။ သူတို႕ႏိုင္ငံကို ျပန္ထူေထာင္မယ့္ အီရတ္ႏိုင္ငံသားေတြ အတြက္ေတာ့ ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႕ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္ႏိုးၾကားလာေစဖို႕၊ အီရတ္ႏိုင္ငံသား အားလံုးအတြက္ ကာကြယ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ခ်င္းရဲ႕ အဓိပၸာယ္ျပည့္ဝစြာ နားလည္မႈတို႕အတြက္ ႏိုင္ငံသားအားလံုး ညီညြတ္စြာ IS ကိုတိုက္ထုတ္ႏိုင္ရမယ္။

ဒီလိုတိုက္ထုတ္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ေတာ့ ေရတို စီမံခ်က္အရ အီရတ္ကို ျပန္လည္ အင္အားစုႏိုင္ေအာင္ ႏိုင္ငံျခား စစ္တပ္အကူအညီေတာ့ မလြဲမေသြလိုအပ္တယ္။ ခုခ်ိန္မွွာ တကယ့္ကိုပဲ အီရတ္ႏိုင္ငံသားေတြ၊ အီရန္၊ ေဆာ္ဒီ၊ တူရီကီ ၊ ေဂ်ာ္ဒန္ အေမရိကန္ စတဲ့ ႏိုင္ငံေတြနဲ႕ အျခား IS ကို ဆန္႕က်င္တဲ့ႏိုင္ငံေတြက အမွန္တကယ္ လိုလုိလားလားနဲ႕ ပူးေပါင္းဖို႕လိုတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီအကူအညီေပးသင့္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ကိုယ္တိုင္လည္း IS နဲ႕ အလားတူ အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ျခိမ္းေျခာက္မႈကို ခံေနရတာပဲျဖစ္တယ္။ သူတို႕အားလံုးရဲ႕ ပူးေပါင္းမႈနဲ႕ အီရတ္မွာ မျငိမ္မသက္မႈေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အဓိကတရားခံကို အလြယ္တကူပဲ ဖယ္ရွားေပးႏိုင္တယ္။ ဒီအၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕ကို ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားေအာင္လုပ္ႏိုင္တယ္။ တကယ္လို႕ IS ကို ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားေပးလို႕ လူထုေထာက္ခံမႈနဲ႕ တရားဝင္နယ္ေျမ သိမ္းပိုက္ထားမႈေတြ ျဖစ္လာရင္ ပိုျပီးဖယ္ရွားရခက္လာလိမ့္မယ္။

IS အဖြဲ႕ကေၾကြးေၾကာ္တဲ့ Islamic State ဟာ အာရဗ္ေတ ြႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခံရတဲ့ ဗဟိုအာဏာရွင္တစ္ဦးတည္း ခ်ဴပ္ကိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ စနစ္ထက္ပိုေကာင္းဖို႕ မရွိသလို ျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့ အတိုင္း ဆိုးရြားဖို႕ပဲရွိတယ္။ အီရတ္ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဒီအေနအထားေတြရဲ႕ စမ္းသပ္မႈထဲေရာက္ေနခဲ့ပါျပီ ….။

August 17, 2014