ေအာက္တုိဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၆
M-Media
– ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က အမ်ိဳးသမီးဗိသုကာတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ မာရီနာ တာဘက္ဆမ္ဟာ ၿမိဳ႕ေတာ္ဒါကာမွာ ႏုိင္ငံရဲ႕ ပထမဆံုး ဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ကုိက္ညီတဲ့ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ ဘုိက္သြလ္ ႐ုပ္ဖ္ (Bait ur Rouf) ကုိ ဒီဇုိင္းထုတ္ ေဆာက္လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ ဗိသုကာပညာရွင္ေတြကုိ ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ ႏုိင္ငံတကာ ဆုတစ္ခုျဖစ္တဲ့ Aga Khan ဆုကုိလည္း ဆြတ္ခူးရရွိခဲ့ပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕ ဒီသမုိင္း၀င္ ႀကိဳးပမ္းမႈအတြင္းမွာ ဘယ္လုိ အခက္အခဲေတြ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသလဲ၊ ဘယ္လုိ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့သလဲ၊ ဘယ္လုိအားေပးေထာက္ခံမႈေတြ ရခဲ့သလဲ ဆုိတာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပင္သစ္သတင္းဌာနတစ္ခုျဖစ္တဲ့ DW နဲ႔ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းမႈကုိ M-Media ပရိတ္သတ္ႀကီးအတြက္ ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။
DW – ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ သဘာ၀တ္ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္တစ္လံုးကို ဒီဇုိင္းထုတ္ ေဆာက္လုပ္မႈအတြက္ ဗိသုကာပညာရပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ Aga Khan ဆုကုိ ရွင့္အေနနဲ႔ ရရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မွာ ဘယ္လုိ ထူးျခားခ်က္ေတြ ရွိပါသလဲ။
မာရီနာ တာဘက္ဆမ္ – ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းဖုိ႔ အေရးပါတဲ့အရာလုိ႔ ကၽြန္မယံုၾကည္တဲ့ နာမ္ပုိင္းဆုိင္ရာကုိ အထူး အာ႐ံုစုိက္ခဲ့ပါတယ္။ Bait ur Rouf ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကုိ စုစည္းမႈ၊ နာပုိင္းဆုိင္ရာ စိတ္ခြန္အားေတြ ၀င္စားေစမယ့္ သဘာ၀အလင္းေရာင္နဲ႔ ေလေကာင္းေလသန္႔ေတြ ၀တ္ျပဳခန္းမထဲ တုိက္႐ုိက္ေရာက္ရွိေအာင္ ဒီဇုိင္းဆြဲထားတာပါ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ လူလုပ္ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေစတဲ့ နည္းလမ္းေတြကုိလည္း ေလ်ာ့ခ်ထားပါတယ္။
DW – အမ်ိဳသမီးေတြ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ထဲ သိပ္ၿပီး ၀င္ခြင့္မရတဲ့တုိငး္ျပည္မွာ ရွင္ဟာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္တစ္လံုးကုိ ျဖစ္ေအာင္ ေဆာက္ေပးခဲ့တယ္။ ဘယ္လုိ စိန္ေခၚမႈေတြ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရပါသလဲ။
မာရီနာ တာဘက္ဆမ္ – ဘာျပႆနာမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြကုိ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ဗိသုကာပညာရွင္ေတြက ဒီဇုိင္းထုတ္ေပးတယ္ဆုိတာ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူေတြက တကယ့္ ဗိသုကာပညာရွင္တစ္ေယာက္ ဒီဇုိင္ဆြဲေပးတဲ့ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကုိ ျမင္ရဖုိ႔ စိတ္အားထက္သန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္တည္ေဆာက္ဖုိ႔ ရန္ပံုေငြကုိလည္း ကၽြန္မပဲ ရွာေပးခဲ့တာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပည္သူေတြက အတုိင္းအထက္အလြန္ေပါ့ရွင္။
DW – ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ဆုိတာ ပံုမွန္အားျဖင့္ မင္နာရတ္ (၀တ္ျပဳရန္ႏႈိးေဆာ္သည့္ေမွ်ာ္စင္)၊ အမုိးခံုး၊ တရားေဟာစင္ျမင့္ေတြ ပါေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရွင္ေဆာက္တဲ့ ဗလီမွာေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတြ မပါဘူး။ ဒီလုိ ဆန္းသစ္တဲ့ ဒီဇုိင္းအတြက္ ၀တ္ျပဳသူေတြဘက္က ဘယ္လုိ တုန္႔ျပန္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါသလဲ။
မာရီနာ တာဘက္ဆမ္ – သမုိင္းကုိျပန္ၾကည့္ရင္ အမုိးခံုးဆုိတာ ၀တ္ျပဳရာေနရာ အက်ယ္ႀကီးကုိ ဖုံးအုပ္ဖုိ႔ အသံုးျပဳေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒီနည္းပညာတစ္ခုတည္း ရွိတာကုိး။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အျခား ေဆာက္လုပ္ေရးနည္းလမ္းေတြ ရွိလာပါၿပီ။ ေအာ္တုိမန္လက္ထက္က အမုိးခံုးေတြက ေပၚပ်ဴလာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီ ဒီဇုိင္းေတြက အစၥလာမ္ရဲ႕ နာမ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အႏွစ္သာရကေန ကၽြန္မတုိ႔ကုိ လမ္းေၾကာင္းလြဲသြားေစတယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္မရဲ႕ ဒီဇုိင္းမွာ ဒါေတြကုိ မထည့္ဘဲ အစၥလာမ္ရဲ႕ အေတြးအေခၚပုိင္းဆုိင္ရာ၊ နာမ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ႐ႈေထာင့္ေတြကုိပဲ အာ႐ံုစုိက္ခဲ့တာပါ။
ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြဟာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြ အျပန္အလွန္ ကူးလူးဆက္ဆံမႈအတြက္ အသံုးျပဳရာေနရာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိလည္း ကၽြန္မတုိ႔ ေမ့ထားလုိ႔ မရပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကူးလူးဆက္သြယ္ႏုိင္တဲ့ ေနရာတစ္ခုျဖစ္ ကၽြန္မ ဖန္တီးေပးခ်င္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
DW – ဘယ္အရာက Bait ur Rouf ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကုိ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ကုိက္ညီေစတာလဲ။
မာရီနာ တာဘက္ဆမ္ – ကၽြန္မတုိ႔ ဒီဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကုိ တည္ေဆာက္ဖုိ႔အတြက္ ေဒသတြင္းက ပစၥည္းေတြနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေရးနည္းလမ္းေတြကုိ အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။ အလင္းနဲ႔ ေလကုိ ၀တ္ျပဳခန္းမထဲ တုိက္႐ုိက္၀င္ေရာက္ေစျခင္းအားျဖင့္ လွ်ပ္စစ္သံုးစြဲမႈကုိ ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့တယ္။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကုိ ထိန္းသိန္းစားရိတ္ဟာ တစ္လကုိ ေဒၚလာ ၅၀ ထက္ မပုိပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ထိခုိက္မႈမရွိဘဲ၊ ဒီဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကုိ အသံုးျပဳတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကလည္း ေငြေၾကးေတြ အမ်ားႀကီး ကုန္က်မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
Ref: DW
