News @ M-Media

Tag: Women in Islam

  • ေဆာ္ဒီမွ ကင္ဆာတုိက္ဖ်က္ေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ အမ်ိဳးသမီးငယ္ ကြယ္လြန္

    ေဆာ္ဒီမွ ကင္ဆာတုိက္ဖ်က္ေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ အမ်ိဳးသမီးငယ္ ကြယ္လြန္

    ဇြန္ ၃၊ ၂၀၁၇
    M-Media

    – ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏုိင္ငံမွ ကင္ဆာေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ ဟန္နာ အစၥကန္ဒါမွာ ၾကာသာပေတးေန႔က ဘုရင္အဘ္ဒူလ္ အဇစ္တကၠသုိလ္ ေဆး႐ံုတြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

    အသက္ ၂၄ ႏွစ္အရြယ္ ဟန္နာမွာ ကင္ဆာေရာဂါသည္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ေနမေကာင္းသည့္ၾကားမွ ႏုိင္ငံအတြင္း ကင္ဆာေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရး စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ သူမအား ဆံုး႐ံႈးမႈအတြက္ ေဆာ္ဒီျပည္သူမ်ားက ဆုိရွယ္မီဒီယာတြင္ ၀မ္းနည္းေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ၾကသည္။

    ဟန္နာမွာ ကင္ဆာေရာဂါသည္ အစ္ကုိျဖစ္သူ ဟမ္ဇာ အစၥကန္ဒါ၏ ကင္ဆာတုိက္ဖ်က္ေရး လႈပ္ရွားမႈကုိ ဆက္ခံခဲ့သူလည္းျဖစ္သည္။ ဟမ္ဇာမွာ လြန္ခဲ့သည့္ ၄ လခန္႔က ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည္။ ဟမ္ဇာေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ကင္ဆာေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားထဲမွ လူႀကိဳက္အမ်ားဆံုးမွာ I Fight Cancer With
    My Smile (ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အၿပံဳးနဲ႔ ကင္ဆာကုိတုိက္ဖ်က္မယ္) ဆုိသည့္ အစီအစဥ္ျဖစ္သည္။

    အစ္ကုိျဖစ္သူ၏ ကင္ဆာေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရး လႈပ္ရွားမႈကုိ ဦးေဆာင္ကာ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ျခင္းမွာ အစ္ကုိက ၎၏ စံနမူနာယူစရာလူတစ္ဦး ျဖသည့္အတြက္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိအေနျဖင့္ ကင္ဆာေရာဂါကုိ ကုိယ္စြမ္းကုိယ္စျဖင့္ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံေနသကဲ့သုိ႔ အျခားေသာ ကင္ဆာေ၀ဒနာရွင္မ်ားကို ထုိသတၱိမ်ိဳးရရွိလာေရး တုိက္တြန္းအားေပးရန္ျဖစ္ေၾကာင္း ဟန္နာက ေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္။

    ဟန္နာမွာ ၎၏အစ္ကုိ ဟမ္ဇာ၏ စိတ္ကူးျဖစ္ေသာ ကင္ဆာေရာဂါသည္မ်ားအား ကူညီပံ့ပုိးေပးသည့္ စင္တာတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာေရး ႀကိဳးပမ္းေနသူလည္းျဖစ္သည္။

    “ဒီစင္တာဟာ ကင္ဆာေရာဂါသည္ေတြအတြက္ ေဆး႐ံုတစ္ခုထက္ပုိတဲ့ အရာမ်ိဳး ျဖစ္မွာပါ။ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ လူနာေတြအေနနဲ႔ ဒီေရာဂါကုိလက္ခံၿပီး၊ ဆက္လက္အသက္ရွင္ရပ္တည္သြားႏုိင္ေရးအကူညီအညီျဖစ္ေစဖုိ႔၊ တြန္းအားျဖစ္ေစဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ဟန္နာက စင္တာႏွင့္ပတ္သက္၍ အင္တာဗ်ဴး
    တစ္ခုတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    Ref: Alarabiya

  • ရာဟာ မုိဟာရက္ (သုိ႔) ကမၻာ့အျမင့္ဆံုးေတာင္မ်ားကုိ ဖ၀ါးေအာက္ေရာက္ေစခဲ့သူ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီး

    ရာဟာ မုိဟာရက္ (သုိ႔) ကမၻာ့အျမင့္ဆံုးေတာင္မ်ားကုိ ဖ၀ါးေအာက္ေရာက္ေစခဲ့သူ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီး

    ေမ ၂၃၊ ၂၀၁၇
    M-Media

    ရာဟာ မုိဟာရက္၏ ေတာင္တက္မႈျမင္ကြင္း

    – အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အလာစကာက ဒီနာလီေတာင္ရဲ႕ အျမင့္ေပ ၁၇၀၀၀ ကုိ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ရာဟာ မုိဟာရက္တစ္ေယာက္ ေျမာက္အေမရိကရဲ႕ အျမင့္ဆံုးေတာင္ကုိ တက္ေရာက္ႏိုင္တဲ့ ပထမဆံုး ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေရး သူမရဲ႕အိပ္မက္ေတြ ျပည့္၀ဖုိ႔ နီးကပ္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ဆုိးရြားတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့
    ရပါတယ္။

    သူနဲ႔ သူ႕ရဲ႕အဖြဲ႕ဟာ ေလျပင္းတုိက္ခတ္မႈ၊ ေသြးခဲမတတ္ ေအးလြန္းတဲ့ အပူအခ်ိန္၊ ဆုိးရြားတဲ့ ေရခဲေခ်ာက္ႀကီးေတြအၾကား ပိတ္မိေနခဲ့ၿပီး ေရခဲထု ၿပိဳဆင္းတဲ့ ေဘးကေနလည္း သီသီေလး လြတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။

    “သိပ္ကုိ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ေတာင္ႀကီးရွင့္။ ရာသီဥတုကလည္း မေကာင္းဘူး။ ကၽြန္မဆုိ ေသမလုိကုိ ျဖစ္တာ။ ဒီခရီးရဲ႕ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံဖြယ္ရာ စိတ္ဒဏ္ရာေတြကုိ ကုစားဖုိ႔ ကၽြန္မ တစ္ႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ယူခဲ့ရပါတယ္” လုိ႔ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဒီနာလီေတာင္ကုိ တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူမက ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    ဒီနာလီေတာင္ကုိတက္တဲ့အခ်ိန္ သူနဲ႔ သူမရဲ႕အဖြဲ႕ ေတြ႕ႀကံဳရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့ အခက္အခဲေတြဟာ မေမ့ႏုိင္စရာတြျဖစ္ၿပီး၊ ေတာင္ေပၚမွာ တစ္ပတ္ေလာက္ ပိတ္မိေနမႈကလည္း သူမမွာရွိေနတဲ့ အေၾကာက္လြန္စိတ္ကုိ ျပင္းထန္လာေစပါတယ္။

    အေရျပားေရာဂါ၊ အစာအိမ္ေရာဂါေတြကုိ မုိဟာရက္တစ္ေယာက္ ခံစားခဲ့ရၿပီး ေျခသည္းေတြအားလံုး ကြာသြားတဲ့ဘ၀ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေသေတာ့မွာပါလားဆုိတဲ့ အေတြးက တစ္ေန႔ကုိ အႀကိမ္မ်ားစြာ ေခါင္းထဲ ေရာက္ေရာက္လာတယ္လုိ႔လည္း သူမက ဆုိပါတယ္။

    လက္ရွိ ဒူဘုိင္းမွာ ေနထုိင္ေနတဲ့ အသက္ ၃၁ ႏွစ္အရြယ္ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီး မုိဟာရက္အတြက္ ဒီနာလီေတာင္ကုိ တက္ရတာဟာ အခက္ခဲဆံုး အလုပ္ေတြထဲက တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ သူမဟာ ဧ၀ရက္ေတာင္အပါ အ၀င္ ကမၻာ့အျမင့္ဆံုး ေတာင္ေတြကုိ တက္ဖုိ႔ဆုိတဲ့ အိပ္မက္ေတြ အမွန္တကယ္ျဖစ္လာေရး ႐ုပ္ပုိင္း၊ နာမ္ပုိ
    င္းနဲ႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရတာပါ။

    “ကၽြန္မဟာ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္က ျဖစ္ခ်င္တဲ့အရာမွန္သမွ် ျဖစ္လာရမယ္ဆုိတာရဲ႕ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနတဲ့ သက္ေသပါ။ ကမၻာ့ထိပ္ဆံုးကုိ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ေရာက္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ဘယ္သူက ထင္မွာလဲ”

    မုိဟာရက္ဟာ ဒီႏွစ္ေႏြရာသီမွာ ဒီနာလီေတာင္ကုိ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္တက္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ထားၿပီး လက္ရွိမွာေတာ့ စပြန္ဆာ ရွာေနပါတယ္။

    ဒီနာလီေတာင္ဟာ တုိက္ႀကီး ၇ တုိက္က အျမင့္ဆုံးေတာင္ ၇ ခုမွာ မုိဟာရက္ မတက္ရေသးတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာေတာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူမဟာ ကီလီမန္ဂ်ာ႐ုိ၊ ဧ၀ရက္၊ ဗင္ဆန္၊ အဲလ္ဘရက္စ္၊ ပြန္က်က္ဂ်ာယာနဲ႔ ေအကြန္ကာဂြါ စတဲ့ အျခား ေတာင္ ၆ ခုစလံုးကို ေအာင္ျမင္စြာ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။

    “ကၽြန္မဘာလုပ္ေနလဲဆုိတာ ကုိယ္တုိင္ေတာင္မသိတဲ့ အခါမ်ိဳးေတြရွိတယ္။ ကၽြန္မဟာ အခုထက္ နည္းနည္းေလး ျခားနားသြားရင္ ပုိေကာင္းမယ္၊ ေဆာ္ဒီႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္မဟုတ္ရင္ ပုိၿပီး လြယ္ကူမယ္ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ိဳးေတြ ၀င္တဲ့အခ်ိန္လည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မ လုပ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာကုိ သက္ေသျပဖုိ႔၊ အိပ္မက္ေတြကို
    အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔အတြက္ လုိအပ္တဲ့ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံႏုိင္မႈမ်ိဳးဟာ ဒါေတြကုိ မလုပ္ဘဲ စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔ လုိအပ္တဲ့ သန္မာမႈမ်ိဳးထက္ကုိ ပုိပါတယ္” လုိ႔ သူမက ထပ္ေလာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    ငယ္ဘ၀

    မုိဟာရက္က သူမဟာ ငယ္ငယ္ကေလးကတည္းက သြက္လက္တယ္၊ ေဖာ္ေရြတယ္၊ ေျပာင္းလဲလုိစိတ္ရွိတယ္၊ သတၱိရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ မိဘနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးအသုိင္းအ၀ုိင္းက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူမကုိ အျခားကေလးေတြနဲ႔ မတူဘူးလုိ႔ မွတ္ယူၾကပါတယ္။ သူမရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔အတြက္ေတာ့ မုိဟာရက္တစ္ေယာက္ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေရွး႐ုိးစြဲအျမင္ေတြကုိ ေခ်ဖ်က္ခဲ့ရပါတယ္။

    ဂရပ္ဖစ္ဒီဇုိင္းဘာသာရပ္နဲ႔ ဘြဲ႕ရၿပီး ဒူဘုိင္းက ဒီဇုိင္းလုပ္ငန္းတစ္ခုမွာ ၃ ႏွစ္တာ က်င္လည္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္း ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ မုိဟာရက္ဟာ မိဘေတြက ေဆာ္ဒီကုိျပန္လာေနဖုိ႔ ေခၚယူမႈနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ သူမအတြက္ အခ်ိဳးအေကြ႕ အခ်ိန္တစ္ခုပါ။

    မိဘေတြက သူ႕ကုိ ျပန္ေခၚၿပီး သင့္ေတာ္တဲ့လူနဲ႔ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးမယ့္အခ်ိန္အထိ ေစာင့္ဆုိင္းရတဲ့ ‘ကစားပြဲတစ္ခု’ ကုိ ကစားေစခ်င္တယ္လုိ႔ မုိဟာရက္က ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမကေတာ့ ဒီလုိဆႏၵမ်ိဳး မရွိပါဘူး။

    “သူမ်ားေတြရဲ႕ သမ႐ုိးက်အျမင္ေတြကုိ ကၽြန္မ ဘယ္ေတာ့မွ မဖ်က္ပါဘူး။ ကၽြန္မနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အျမင္ေတြကုိပဲ ဖယ္ရွားတာပါ။ သူမ်ားေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ကၽြန္မတုိ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ အသက္ရွင္ရမွာလဲ”

    “ေခ်ာေမာခန္႔ညားတဲ့ အမ်ိဳးသားမ်ိဳးကုိ မလုိခ်င္တဲ့သူ ဘယ္သူရွိမလဲ။ ကၽြန္မ အိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ဘူးလုိ႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒါႀကီးကုိ ထုိင္ေစာင့္မေနသင့္ဘူးလုိ႔ ကၽြန္မထင္တယ္။ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ဒီ အယူအဆႀကီးဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး ႐ူးႏွမ္းပါတယ္” လုိ႔ မုိဟာရက္က ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေဆာ္ဒီကုိျပန္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ကပ္ဆုိးတစ္ခု က်ေရာက္ခဲ့သလုိပဲလုိ႔လည္း သူမက ၀န္ခံခဲ့ပါတယ္။ ဒူဘုိင္းမွာေနတုန္းက သူဟာ တက္ႂကြၿပီး အားကစားသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ကာ တင္းနစ္၊ ေဘာလီေဘာေတြကုိလည္း ကစားခဲ့ပါတယ္။ အားကစားနဲ႔ ျပင္ပလႈပ္ရွားမႈေတြကုိ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ကန္႔သတ္ထားတဲ့ အမိေျမကုိ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ မုိဟာရက္တစ္ေယာက္ အံ၀င္ခြင္က် မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။

    အိပ္မက္မ်ားဆီသုိ႔

    တစ္ရက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာတဲ့အခ်ိန္ ‘ေတာင္တက္ျခင္း’ ဆုိတဲ့ စကားတစ္လံုး ပါလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ခရီးသြားျခင္းနဲ႔ စြန္႔စားျခင္းကုိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ သူမအတြက္ ႐ုတ္တရက္ဆုိသလုိ ဒီနယ္ပယ္ထဲ၀င္ေရာက္ဖုိ႔ ဆႏၵျပင္းျပလာခဲ့ပါတယ္။

    ဒီအေတြးကုိ သူငယ္ခ်င္းေတြထံ ေျပာျပတဲ့အခါမွာ အေလးထားျခင္ မခံရဘဲ၊ တုိက္တြန္းအားေပးမႈလည္း မရခဲ့ပါဘူး။

    ဒါေပမယ့္ မုိဟာရက္ဟာ လက္မေလွ်ာ့ခဲ့ပါဘူး။

    “ဒါကုိလုပ္တာက ကၽြန္မအတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ လုပ္ခ်င္တာပါ။ ဘယ္သူကမွ ကၽြန္မလုပ္ႏုိင္လားပါ့မလား၊ လုပ္ႏုိင္ရဲ႕လား၊ မလုပ္ႏုိင္ဘူးလားဆုိတာ ေ၀ဖန္လုိ႔ မရပါဘူး”

    မုိဟာရက္ရဲ႕ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္အတြက္ မိဘေတြက သေဘာမတူေပမယ့္ ကန္႔ကြက္တာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္ၾကပါဘူး။ သူမရဲ႕ပထမဆံုး ေတာင္တက္ခရီးျဖစ္တဲ့ ကီလီမန္ဂ်ာ႐ုိေတာင္ကုိ မတက္ခင္ မုိဟာရက္ဟာ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီနယ္ပယ္ထဲကုိ ေျခစံုပစ္ ၀င္ေရာက္ခဲ့လဲဆုိတာ ဖခင္ကုိ အီးေမးလ္တစ္ေစာင္ပုိ႔ အေသးစိတ္ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

    “အႏုိင္မခံ အ႐ႈံးမေပးစိတ္ဓာတ္ကုိ ကၽြန္မဆီ သြတ္သြင္းေပးခဲ့တာအေဖပါပဲ။ မိမိကုိယ္ကုိ ယံုၾကည္မႈရွိဖုိ႔၊ အိပ္မက္ေတြ၊ စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြအေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈရွိဖုိ႔လည္း အေဖ သင္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္မ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ဒီယံုၾကည္ခ်က္ေတြအေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ထက္ အျခားအရာကုိလုပ္ဖုိ႔ အေဖကေျပာအံုးမွာလားလုိ႔ ကၽြန္မစာေရးခဲ့ပါတယ္” လုိ႔ မုိဟာရက္က ဖြင့္ဟခဲ့ပါတယ္။

    လအနည္းငယ္ၾကာေအာင္ ဒီလုိ စည္း႐ံုးၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာ မုိဟာရက္ဟာ ကီလီမန္ဂ်ာ႐ုိေတာင္ကုိ တက္ဖုိ႔အတြက္ မိဘေတြထံကေန ယံုၾကည္မႈတစ္ခု ရွရွိခဲ့ပါတယ္။

    “အခ်ိန္ေတာ့ နည္းနည္းယူရတယ္။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အယူအဆကုိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခ်ဖ်က္ရတာကုိး။ ဆံပင္ေတြကုိ စည္းမထားခ်င္ဘူး။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျဖန္႔ထားခ်င္တယ္။ စကတ္မ၀တ္ခ်င္ဘူး။ ေဘာင္းဘီပဲ ၀တ္ခ်င္တယ္။ ကၽြန္မဟာ စံႏႈန္းေတြကို လုိက္နာဖုိ႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ဟာေတြၾကေတာ့ ေဖာက္ထြက္ရမွာပါ။ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့လူ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ကၽြန္မမိဘေတြ ကေတာ့ ဒါေတြအားလံုး ျမင္ဖူးသြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေမ ေရငုပ္တယ္၊ ေလေပၚမွာ ဒုိင္ဗင္ထုိးတယ္။ ကၽြန္မ ၿပံဳးေပ်ာ္ေနတာကုိ သူတုိ႔ေတြ႕တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ နည္းနည္းခ်င္းေဖာက္ထြက္ၿပီး ကၽြန္မ လုပ္လာခဲ့တာပါ” လုိ႔ မုိဟာရက္က ေျပာပါတယ္။

    ေထာက္ခံမႈနဲ႔ ေ၀ဖန္မႈ

    ရာဟာ မုိဟာရက္၏ ေတာင္တက္မႈျမင္ကြင္း

    မိဘေတြက သူတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ထားတာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမယ့္ သမီးျဖစ္သူရဲ႕ အားထုတ္မႈေတြကို တစ္စုိက္မတ္မတ္ ေထာက္ခံ အားေပးခဲ့ပါတယ္။

    “သူတုိ႔က အရာရာတုိင္းအတြက္ စုိးရိမ္ၾကတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈ႐ႈေထာင့္၊ ကၽြန္မရဲ႕ အႏၱရာယ္ကင္းမႈ စတာေတြေပါ့။ သူတုိ႔ ဘာေမွ်ာ္လင့္ထားရမလဲဆုိတာ မသိၾကပါဘူး”

    မုိဟာရက္အေၾကာင္း သိေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ႕ရဲ႕ ဒီ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြအတြက္ မအံ့ၾသၾကေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္တာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။

    “သိပ္အစာမေၾကတဲ့ သူေတြလည္း ရွိတာေပါ့။ ကၽြန္မဟာ မိသားစုကုိ အရွက္ရေစတယ္လုိ႔ သူတုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ ‘အျခားမိန္းကေလးေတြလုိ ဘာ့ေၾကာင့္မေနတာလဲ’ ‘ဘာ့ေၾကာင့္ သူမ်ားထက္ ထူးခ်င္ေနတာလဲ’ ဆုိ ၿပီး ေျပာတဲ့သူေတြလည္း ရွိပါတယ္”

    ေတာင္ႀကီး ဖ၀ါးေအာက္

    ေ၀ဖန္မႈေတြရွိေနေပမယ့္ မုိဟာရက္ဟာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာမွာ အာဖရိကရဲ႕ အျမင့္ဆံုး ကီလီမန္ဂ်ာ႐ုိေတာင္ထိပ္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာ တက္ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာင္တက္ခရီးစဥ္ကုိ သူ႕ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ေငြနဲ႔ အကုန္အက်ခံ စီစဥ္ခဲ့တာပါ။ မုိဟာရက္ဟာ ေအာက္တုိဘာနဲ႔ ႏုိ၀င္ဘာလေတြမွာ ဒီခရီးစဥ္အတြက္ တစ္ဦးတည္း ေလ့က်င့္ခဲ့ၿပီး သက္လံု၊ စိတ္ဓာတ္ႀကံ႕ခုိင္မႈ၊ အခက္အခဲေတြကုိ ႀကံ႕ႀကံ႕ခုိင္ႏုိင္မႈအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။

    အလြန္အင္မတန္ ေလးလံတဲ့ ေက်ာပုိးအိတ္ႀကီးကုိလြယ္ကာ သဲကႏၱာရထဲမွာ ၆ နာရီေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရတာဟာ သူမ ခရီးစဥ္ရဲ႕ အဓိကအခက္အခဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

    မုိဟာရက္နဲ႔ အျခား ေတာင္တက္သမား ၈ ဦးဟာ ကီလီမန္ဂ်ာ႐ုိ ေတာင္ထိပ္ကုိ ၇ ရက္နဲ႔ တက္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ထားတာထက္ ပုိၿပီး ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းခဲ့တယ္လုိ႔ သူမက ဆုိပါတယ္။ ဒီခရီးစဥ္အတြက္ ကန္ေဒၚလာ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီ ကုန္က်ခဲ့တာပါ။

    “ေတာင္တက္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္မမွာ အေတြ႕အႀကံဳ လံုး၀ မရွိခဲ့ဘူး။ ဒီခရီးစဥ္ဟာ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာနဲ႔ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းခဲ့ပါတယ္” လုိ႔ မုိဟာရက္က ဆုိပါတယ္။

    ေဆာ္ဒီလုိႏုိင္ငံက လာတဲ့သူတစ္ေယာက္အတြက္ ဒီ ေတာင္တက္ခရီးစဥ္မွာ အခက္ခဲဆံုးအပုိင္းက ရာသီဥတု အလြန္ေအးမႈကုိ ႀကံဳေတြ႕ရတာပါ။ ဒီအေျခအေနေၾကာင့္ သူမရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္အပူခ်ိန္ဟာ အလြန္က်ဆင္းခဲ့ၿပီး ေသမလုိျဖစ္တဲ့အထိ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။

    “အပူခ်ိန္ အႏုတ္ေအာက္ေရာက္တဲ့အေျခအေနကုိ ကၽြန္မ ပထမဆံုး ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတာပါ။ အလြန္အမင္း ခ်မ္းေအးမႈက တုန္လႈပ္စရာပါပဲ”

    ဒီလုိ အခက္အခဲေတြကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး အာဖရိကရဲ႕ အျမင့္ဆံုး ေတာင္ထိပ္ကုိေရာက္တဲ့အခ်ိန္ တိမ္ေတြၾကားထဲက မ်က္စိတစ္ဆံုး ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းဟာ သူမကုိ ႏွလံုးပီတိ ဂြမ္းဆီထိေစခဲ့ၿပီး ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡေတြကုိလည္း ေမ့ေပ်ာက္ေစႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။

    “ထိပ္ဆံုးကုိ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီေရာက္ရွိမႈဟာ ကၽြန္မရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ေတာက္တက္မႈ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိခဲ့ရပါတယ္။ သိပ္ကုိ စြဲမက္ဖြယ္ရာေကာင္းၿပီး ကၽြန္မဟာ ေတာင္တက္ဖုိ႔မ်ား ေမြးဖြားလာသလားဆုိၿပီး ထင္ျမင္မိပါတယ္”

    ဒီလုိ ပြဲဦးထြက္ ကီလီမန္ဂ်ာ႐ုိေတာင္မွာ ေအာင္ျမင္မႈရရွိခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ မုိဟာရက္တစ္ေယာက္ ၁၂ လတာ ကာလအတြင္းမွာပဲ ေနာက္ထပ္ ေတာင္ ၈ ခုကုိ ေအာင္ျမင္စြာ တက္ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ သူမရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ကာလက ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ျဖစ္ၿပီး ကမၻာ့အျမင့္ဆံုး ဧ၀ရတ္ေတာင္ကုိ တက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ ပထမဆံုး ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီး၊ အသက္အငယ္ဆံုး အာရပ္လူမ်ိဳးအျဖစ္ သမုိင္း၀င္ခဲ့ပါတယ္။

    ရာဟာ မုိဟာရက္ဟာ လက္ရွိမွာ ကမၻာ့ တုိက္ႀကီး ၆ တိုက္က အျမင့္ဆံုးေတာင္ ၆ ခုကုိ ေအာင္ျမင္စြာ တက္ေရာက္ထားႏုိင္ၿပီး၊ ေျမာက္အေမရိကတုိက္က ဒီနာလီေတာင္ကုိ တက္ႏုိင္ခဲ့ရင္ေတာ့ ကမၻာ့ တုိက္ႀကီး ၇ တုိက္က အျမင့္ဆံုးေတာင္ ၇ ခုကုိ တက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့သူအျဖစ္ မွတ္တမ္း၀င္မွာပါ။

    ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ သတင္းစကား

    သူမရဲ႕ ဒီဇာတ္လမ္းဟာ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီးေတြ သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖု႔ိ၊ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ဖိႏွိပ္ခံေနရတယ္ဆုိတဲ့ အယူအဆကုိ ျပန္လည္သံုးသပ္ဖုိ႔ တြန္းအားျဖစ္ေစလိမ့္မယ္လုိ႔ မုိဟာရက္က ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။

    ေနာက္ၿပီး လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ အထူးသျဖင့္ ေဆာ္ဒီလုိေဒသမ်ိဳးကလာတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေနာက္လုိက္ဖုိ႔၊ မိမိတုိ႔ ခႏၶာကုိယ္ထဲမွာ ျမဳပ္ေနတဲ့ စြမ္းရည္ေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ၾကဖုိ႔လည္း သူမက တုိက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။

    “ေျပာင္းေတာ့ ေျပာင္းလဲေနၾကတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ထင္သေလာက္ မျမန္ပါဘူး”

    မုိဟာရက္ဟာ သူမရဲ႕ ေတာင္တက္မႈ အေတြ႕အႀကံဳ၊ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ျဖစ္ရတဲ့ဘ၀၊ အိပ္မက္ေတြကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ဖုိ႔ စတာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိလည္း ေရးသား ျပဳစုေနပါတယ္။

    မိဘေတြကေတာ့ သူမရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈေတြအတြက္ ဂုဏ္ယူမဆံုးျဖစ္ေနၾကၿပီး အခုအခ်ိန္မွာ သမီးျဖစ္သူဟာ မလုပ္ႏုိင္တာမရွိဘူးလုိ႔ ယံုၾကည္ေနၾကပါၿပီ။

    မုိဟာရက္ဟာ က်ား၊ မ တန္းတူညီမွ်ေရးအတြက္ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ၿပီး အားကစားမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ ပါ၀င္ႏုိင္ေရး အခြင့္အလမ္းအားလံုးကုိ အသံုးခ်ကာ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ေနပါတယ္။

    အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အမ်ိဳးသြားေတြနဲ႔ ဘာမွ ေလ်ာ့နည္းမေနဘူးဆုိတဲ့ သတင္းစကားမ်ိဳး အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြကုိ ေပးဖုိ႔ဟာ အေရးႀကီးတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္တယ္လုိ႔လည္း သူမက ယံုၾကည္ေနပါတယ္။

    “လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကုိ ကၽြန္မရဲ႕ ကူညီမႈဟာ လြယ္ကူတဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္ မိမိျဖစ္ခ်င္တာကုိ သတၱိရွိရွိလုပ္မယ္ဆုိရင္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေတြဟာ မျဖစ္လာႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးဆုိတဲ့ အယူအဆေလးတစ္ခုကုိ ထားခဲ့ႏုိင္ဖုိ႔ ကၽြန္မ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ေတာင္တက္တယ္ဆုိတာ သိပ္မခက္လွတဲ့ ကိစၥပါ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ပုိင္းဆုိင္ရာကုိ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ဆုိတာ ခက္ပါတယ္။ အရင္လူေတြ မလုပ္ရေသးတာေတြကုိ အာရပ္အမ်ိဳးသမီးေတြက ေအာင္ျမင္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ပထမဆံုးလုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကုိ မႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ မ်ိဳးဆက္တစ္ခုကုိ ျမင္ေတြ႕ရတဲ့အထိ အသက္ရွည္ရွည္ေနခ်င္တာ ကၽြန္မရဲ႕ အိပ္မက္ပါပဲရွင္”

    Ref: Middle East Eye

  • ရွာအက္စ္တာ ၀ါအစ္ဇ္ (သုိ႔) ေလေၾကာင္းသမုိင္းတြင္ စံခ်ိန္သစ္တင္မည့္ အာဖဂန္အမ်ိဳးသမီး

    ရွာအက္စ္တာ ၀ါအစ္ဇ္ (သုိ႔) ေလေၾကာင္းသမုိင္းတြင္ စံခ်ိန္သစ္တင္မည့္ အာဖဂန္အမ်ိဳးသမီး

    ေမ ၁၆၊ ၂၀၁၇
    M-Media

    – အေမရိကန္က အာဖဂန္ႏြယ္ဖြား အမ်ိဳးသမီး ေလယာဥ္မွဴးတစ္ဦးဟာ ကမၻာတစ္ပတ္ တစ္ဦးတည္း ပ်ံသန္းႏုိင္တဲ့ ကမၻာ့အသက္အငယ္ဆံုး အမ်ိဳးသမီးေလယာဥ္မွဴး ျဖစ္လာေရး ႀကိဳးပမ္းေနပါတယ္။

    အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္ ရွာအက္စ္တာ ၀ါအစ္ဇ္ျဖစ္ၿပီး အာဖဂန္မွာ ဆုိဗီယက္ေတြ က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခုိက္မႈမၿပီးခင္ ဒုကၡသည္စခန္းတစ္ခုမွာ ေမြးဖြားခဲ့သူ ျဖစ္ကာ၊ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္မွာ မိဘေတြနဲ႔အတူ အေမရိကန္ကုိေျပာင္းေရႊ အေျခခ်ခဲ့ပါတယ္။

    သူမဟာ ပ်ံသန္းမႈကုိ ၀ါသနာထံုခဲ့ၿပီး ေလယာဥ္ေမာင္းလုိင္စင္လည္း ရယူခဲ့ကာ အာဖဂန္အမ်ိဳးသမီးေတြထဲမွာ အသက္အငယ္ဆံုး လက္မွတ္ရ အရပ္ဖက္ ေလယာဥ္မွဴး ျဖစ္လာပါတယ္။

    အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သူမဟာ အျခားေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြနဲ႔အတူ ေ၀ဟင္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပ်ံသန္းဖုိ႔ ဆႏၵျပင္းျပေနပါၿပီ။

    “ပ်ံသန္းျခင္းကုိ ကၽြန္မ ႏွစ္ၿခိဳက္စြဲလမ္းမိတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မကုိယ္ကၽြန္မ စိန္ေခၚခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ စာစဖတ္တယ္။ သခ်ၤာမွာ ပုိေတာ္လာေအာင္လည္း လုပ္တယ္။ ကမၻာႀကီးနဲ႔ ေကာင္းကင္ႀကီးကုိ တစ္ျခားတစ္ဖက္က ၾကည့္တယ္။ အေရးႀကီးတာက ကုိယ့္ရဲ႕၀ါသနာရွာေဖြဖုိ႔နဲ႔ အဲဒီေနာက္ကုိ လုိက္ဖုိ႔ပါ” လုိ႔ ၀ါအစ္ဇ္က မြန္ထရီယဲလ္မွာ ခရီးတစ္ေထာက္နားစဥ္ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    သူမဟာ ဖေလာ္ရီဒါက ေဒတုိနာကမ္းေျခကေန စေနေန႔က ပ်ံတက္ကာ သူမရဲ႕ Beechcraft Bonanza A36 ေလယာဥ္ငယ္ေလးနဲ႔ စပိန္၊ အီဂ်စ္၊ အိႏၵိယ၊ စင္ကာပူ၊ ၾသစေတးလ်တုိ႔ကုိ ျဖတ္ကာ ကီလုိမီတာေပါင္း ၂၅၈၀၀ နီးပါး ေ၀းကြာတဲ့ ခရီးစဥ္ကုိ စတင္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ၾသဂုတ္လ ဖေလာ္ရီဒါမွာ အဆံုးသတ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

    ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ ေနရာေပါင္း ၃၀ မွာ ရပ္နားမွာျဖစ္ၿပီး သူမရဲ႕ ခရီးစဥ္ကုိ ပံ့ပုိးေပးတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ အရက္ဖက္ ေလေၾကာင္းအသင္း (ICAO) က ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ သိပၸံ၊ ေလေၾကာင္းက႑ေတြမွာ စိတ္၀င္စားလာဖုိ႔ ရည္ရြယ္ၿပီး အခမ္းအနားေတြကုိလည္း က်င္းပေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

    ICAO ရဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြအရ ကမၻာတစ္၀ွမ္း စီးပြားျဖစ္ ေလေၾကာင္းလုိင္းေတြရဲ႕ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ အမ်ိဳးသမီး ေလယာဥ္မွဴးေတြျဖစ္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

    “သိပၸံ၊ နည္းပညာ၊ အင္ဂ်င္နီယာနဲ႔ သခ်ၤာဘာသာရပ္ေတြမွာ အမွန္တကယ္ နားလည္သြားၿပီး၊ ဒီနယ္ပယ္ေတြမွာ ရွိတာေတြကုိ ရွာေဖြၿပီဆုိရင္ သိပ္ၿပီး စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္။ ဒီနယ္ပယ္ေတြဟာ ဘယ္လုိလဲဆုိတာ သိဖုိ႔ ျပဳလုပ္မယ့္အခမ္းအနားေတြမွာ လူငယ္ေတြ ပါ၀င္လာမယ္လုိ႔ ကၽြန္မတုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါရမီရွိတဲ့လူငယ္ေတြ လုိအပ္ေနတဲ့ ဒီနယ္ပယ္ေတြမွာ ပါ၀င္လာေရး သူတုိ႔ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္မယ္လုိ႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္” လုိ႔ ၀ါအစ္ဇ္က ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    သူမရဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္မယူတဲ့ Dreams Soar အဖြဲ႕ ၀ဘ္ဆုိက္မွာ ၀ါအစ္ဇ္က “ေလယာဥ္တံခါးကုိ ဖြင့္လုိက္တဲ့ အခ်ိန္တုိင္းမွာ ‘ငါ့လုိ ေနာက္ခံမ်ိဳနဲ႔ ဘယ္လုိ ကံေကာင္းလာပါလိမ့္’ ဆုိၿပီး ကၽြန္မကုိယ္ကၽြန္မ ေပးပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ လူတုိင္းက ကၽြန္မလုိ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္” လုိ႔ ေရးသားထားပါတယ္။

    Ref: Alarabiya

  • ႐ုိ႕စ္ဟင္ ခန္း (သုိ႔မဟုတ္) ပါကစၥတန္၏ ပထမဆံုး အမ်ိဳးသမီး ေရငုပ္နည္းျပ

    ႐ုိ႕စ္ဟင္ ခန္း (သုိ႔မဟုတ္) ပါကစၥတန္၏ ပထမဆံုး အမ်ိဳးသမီး ေရငုပ္နည္းျပ

    ေမ ၁၁၊ ၂၀၁၇
    M-Media

    – ‘ခ်ဴရ္နာကၽြန္းရဲ႕ ေရသူမ’ လုိ႔ တင္စားျခင္းခံရတဲ့ ႐ုိ႕စ္ဟင္ ခန္းဟာ ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံရဲ႕ ပထမဆံုးနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းေသာ ေရငုပ္နည္းျပ ျဖစ္ပါတယ္။

    scuba-diving လုိ႔ေခၚၿပီး အသက္႐ႈကိရိယာနဲ႔ ပင္လယ္ေရေအာက္ထဲမွာ ေရငုပ္ၾကည့္႐ႈတဲ့ ဒီပညာရပ္ကုိ ခန္းတစ္ေယာက္ Karachi Scuba Diving Center မွာ အလုပ္လုပ္စဥ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ကတည္းက စြဲလန္းခဲ့တာပါ။ ဒီစင္တာမွာ ေတြ႕ဆံုခဲ့တဲ့ သူ႕ရဲ အလုပ္ရွင္ ယူဆြဖ္အလီဟာ ေနာက္ပုိင္းမွာ သူ႕ကုိ
    ေရငုပ္နည္းစနစ္ေတြ သင္ေပးခဲ့ပါတယ္။

    ႐ုိ႕စ္ဟင္ခန္းရဲ႕ ဘ၀စြန္႔စားခန္းေတြအေၾကာင္း ႐ုိက္ကူးပံုေဖာ္ထားထဲ့ Limitless မွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္ကုိ ၿပီးခဲ့တဲ့ စေနေန႔က ကရာခ်ီမွာ ျပသခဲ့ပါတယ္။

    ဒါ႐ုိက္တာ မနီရာ အဟ္မဒ္က ဒီ မွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္ကုိ ႐ုိက္ကူးရတာဟာ ပါကစၥတန္မွာ ရွိေနတဲ့ သမ႐ုိးက် အျမင္ေတြကုိ ပယ္ဖ်က္ဖုိ႔နဲ႔ ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕လာရတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြကုိ ေက်ာ္လႊားၿပီး ေရွ႕ဆက္ႏုိင္ေရး အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ အားေပးဖုိ႔ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

    မွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္ ျပသပြဲအၿပီး ပရိတ္သတ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံမႈမွာ ႐ုိ႕စ္ဟင္ခန္းက ေရငုပ္နယ္ပယ္ထဲကုိ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ အေၾကာင္းကုိ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    “ပထမဆံုး သူ (ယူဆြဖ္အလီ) က ကၽြန္မ တကယ္ပဲ စိတ္၀င္စားလာဆုိတာကုိ သိခ်င္တယ္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္မ ေရေတာင္မကူးတတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မကုိ အေျခခံ သင္ၾကားမႈ ျပဳလုပ္ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာ ေရေအာက္ ေပ ၆၀ အထိ ကၽြန္မကုိ ေခၚသြားတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္မအတြက္ ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳပါ။ အေပၚကုိ ျပန္မတက္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး” လုိ႔ ခန္းက ေျပာပါတယ္။

    ဒါေပမယ့္ ခန္းရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကုိ လူတုိင္းက ႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူနဲ႔အတူတူ ေရငုပ္ဖုိ႔ မ၀ံ့ရဲတဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရသလုိ၊ မိသားစု ကုိယ္တုိင္ကလည္း အမ်ိဳးသားေတြသာႀကီးစုိးတဲ့ ဒီနယ္ပယ္မွာ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔အတြက္ ခြင့္မျပဳခ်က္ မေပးခဲ့ပါဘူး။

    အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ခန္းတစ္ေယာက္ ေရငုပ္ပညာရပ္ကုိ ႏုိင္ငံတကာအဆင့္မွာေတာင္ သင္ၾကားပုိ႔ခ်ေပးႏုိင္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

    Ref : Alarabiya

  • ေတာ္၀င္မင္းသမီး အမီရာဟ္ အလ္ ေသာင္၀ီးလ္ (သုိ႔မဟုတ္) ေဆာ္ဒီ၏ ပရဟိတဘုရင္မ

    ေတာ္၀င္မင္းသမီး အမီရာဟ္ အလ္ ေသာင္၀ီးလ္ (သုိ႔မဟုတ္) ေဆာ္ဒီ၏ ပရဟိတဘုရင္မ

    ေမ ၈၊ ၂၀၁၇
    M-Media

    – အသက္ ၃၃ ႏွစ္အရြယ္ ေဆာ္ဒီ ေတာ္၀င္မင္းသမီး အမီရာဟ္ အလ္ ေသာင္၀ီးလ္ဟာ ကမၻာႀကီးကုိ ပုိေကာင္းေအာင္ ဖန္တီးခ်င္သူ တစ္ဦးပါ။

    လွပ၊ စတုိင္က်သလုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ယံုၾကည္မႈရွိတဲ့ သူမဟာ ရဲရင့္ၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးမားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူမဟာ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ ျပႆနာေတြအတြက္ အကူအညီေပးေရးလုပ္ငန္းကုိ ေဆာ္ဒီမွာသာမက ကမၻာတစ္၀ွမ္း ျဖန္႔က်က္လုပ္ေဆာင္ေနသူပါ။

    ကမၻာႀကီးမွာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ အဓိက ျပႆနာေတြကုိ နားလည္ေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔ ႏုိင္ငံေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္ကုိ ခရီးသြားခဲ့သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

    မင္းသမီးဟာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး၊ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းေရးေတြကုိ ေဆာင္ရြက္ေနသလုိ၊ ပရဟိတ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္း မ်ားစြာမွာလည္း ပါ၀င္လႈပ္ရွားေနပါတယ္။ အေနာက္အာဖရိကမွာ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေပးထားၿပီး၊ ပါကစၥတန္က ေရးေဘးဒုကၡသည္ေတြအတြက္လည္း လက္မေႏွးခဲ့ပါဘူး။

    ကမ္းဘရစ္ခ်္တကၠသုိလ္မွာ အစၥလာမ့္ေရးရာ ေလ့လာမႈစင္တာ ေပၚေပါက္လာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေပးခဲ့တဲ့ အမီရာဟ္ဟာ ဆုိမာလီယာမွာလည္း အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႕ကုိ ဦးေဆာင္ေနပါတယ္။

    ေနာက္ၿပီး သူမဟာ တုိင္းျပည္မွာ မ်က္ႏွာပါအုပ္တဲ့၀တ္႐ံုကုိ ၿခံဳဖုိ႔ ျငင္းဆန္ခဲ့တဲ့ ေဆာ္ဒီရဲ႕ ပထမဆံုး အမ်ိဳးသမီးေတြထဲက တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဥေရာပ အ၀တ္အစားကုိ စတုိင္က်က် ၀တ္စားေပမယ့္ အိေႁႏၵသိကၡာရွိမႈ တန္ဖုိးကုိေတာ့ စြန္လႊတ္ျခင္း မရွိပါဘူး။

    ေဆာ္ဒီရဲ႕ ႐ုိးရာအစဥ္အလာနဲ႔ မင္းသမီး အမီရာဟ္ရဲ႕ ဘ၀ေနထုိင္မႈၾကားမွာ ကြဲျပားျခားနားေနတာက ဖက္ရွင္တစ္ခုတည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သူမဟာ ကုိယ္တုိင္ကားေမာင္းၿပီး အဆင့္ျမင့္ပညာကုိ အေမရိကန္မွာ သင္ယူခဲ့သလုိ စီးပြားေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈနဲ႔ ဘြဲ႕တစ္ခုကိုလည္း ရရွိထားပါတယ္။ မင္းသမီးက သူတုိ႔ႏုိင္ငံက အမ်ိဳးသမီးေတြေနနဲ႔ ဒီကိစၥေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိရမယ္လုိ႔ မွတ္ယူထားသူျဖစ္သလုိ၊ အမွန္တကယ္အေကာင္အထည္ ေပၚလာေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။

    မင္းသမီး အမီရာဟ္ဟာ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းအလွ၊ ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္၊ ႏူးညံ့တဲ့ႏွလံုးသားတုိ႔ ေပါင္းစပ္ထားမႈရဲ႕ ႁခြင္းခ်က္ကင္း ျပယုဂ္တစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိလူမ်ိဳးဟာ ကမၻာႀကီးကို ပုိေကာင္းတဲ့ေနရာအျဖစ္ ဖန္တီးမယ္ဆုိတာ မလြဲ မေသြပါပဲ။

     

    Ref: Bright Side