ဇြန္ ၂၉၊ ၂၀၁၇
M-Media
ေထာက္ႀကံ႕ စစ္သခ်ႌဳင္းမွာ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း က်ဆံုးသြားတဲ့ စစ္သည္ေပါင္း ၂၇၀၀၀ ေလာက္ရဲ႕ ႐ုပ္ႂကြင္းေတြ တည္ရွိၿပီး အမ်ားစုကေတာ့ ေဂၚရခါးစစ္သည္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
– ေနာက္ပုိင္းမွာ ထုတ္ေ၀ဖုိ႔ရွိေနတဲ့ ေဂၚရခါးလူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္း စာအုပ္နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အခ်က္အလက္ေတြစုဖုိ႔ ပါေမာကၡ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ခင္ေဇာ္နဲ႔ဇနီး ပါေမာကၡ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေကသီထြန္းတုိ႔ရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္အရ မၾကာေသးမီက ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ သြားေရာက္ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ေမ့လုိ႔မရတဲ့ ခရီးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီခရီးစဥ္မွာ ေထာက္ႀကံ႕ စစ္သခ်ႌဳင္းကုိ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ အႀကီးမားဆံုး သခ်ႌဳင္းႀကီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း က်ဆံုးသြားတဲ့ စစ္သည္ေပါင္း ၂၇၀၀၀ ေလာက္ရဲ႕ ႐ုပ္ႂကြင္းေတြ တည္ရွိၿပီး အမ်ားစုကေတာ့ ေဂၚရခါးစစ္သည္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ေဂၚရခါးလူ႕အဖြဲ႕အစည္းက သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြရဲ႕ ေျပာၾကားမႈအရ ေဂၚရခါးလူမ်ိဳးေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ၃ သုတ္ခြဲၿပီး ေရာက္ရွိခဲ့တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ပထမဆံုးအသုတ္ကုိ တနသၤာရီ တုိင္းေဒသႀကီးက ဟုိင္ဒါ သတၱဳတြင္းလုပ္ငန္းမွာ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ အေရွ႕အိႏၵိယကုမၸဏီက ၁၈၂၄ ခုႏွစ္ကေန ၁၂၈၄ ခုႏွစ္အတြင္း ေခၚေဆာင္လာခဲ့တာပါ။ ဒုတိယအသုတ္က အိႏၵိယနဲ႔ နီေပါႏုိင္ငံတုိ႔ကေန ေရာက္လာၿပီး စိမ္းလမ္းတဲ့ စားက်က္ေျမရွိရာ ကခ်င္နဲ႔ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသေတြမွာ အေျခခ် ေနထုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တတိယအုပ္စုကေတာ့ ၁၈၅၂ ခုႏွစ္မွာ ၿဗိတိသွ်စစ္တပ္နဲ႔အတူ စစ္သားေတြ၊ လံုၿခံဳေရးအေစာင့္ေတြ၊ သတၱဳတြင္းတူးသူေတြ လယ္သမားေတြနဲ႔ ဥယ်ာဥ္မွဴးေတြအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ၿဗိတိသွ်ရဲ႕ ကုိလုိနီျပဳမႈဟာ ၁၈၈၅-၁၈၈၆ ခုႏွစ္မွာ ၿပီးဆံုးခဲ့ၿပီး ဘုရင္ခံ ေလာ့ဒ္ ဒက္ဖရင္နဲ႔ သူ႕ရဲ႕ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြက ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ႏွစ္သစ္ကူးလက္ေဆာင္အျဖစ္ ၀ိတုိရီယဘုရင္မႀကီးကို ဆက္သခဲ့ပါတယ္။
၁၉၄၂ ခုႏွစ္မွာ ဂ်ပန္ေတြ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ေရာက္လာတဲ့အခါ ၿဗိတိသွ်ဟာ တုိင္းျပည္ကုိျပန္ရဖုိ႔ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၄၅ ခုႏွစ္အတြင္း ထုိးစစ္ ၃ ႀကိမ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရၿပီး ရခုိင္၊ မႏၱေလးနဲ႔ အိႏၵိယႏုိင္ငံ မဏိပူရျပည္နယ္က အင္ဖာလ္ၿမိဳ႕တုိ႔မွာ အႀကီးအက်ယ္ တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီတုိက္ပြဲ ၃ ခုဟာ ဂ်ပန္ရဲ႕အုပ္စုိးမႈကုိ အဆံုးသတ္ဖုိ႔အတြက္ အဆံုးအျဖတ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ဒီတုိက္ပြဲေတြ အႏုိင္ရမႈမွာ ေဂၚရခါးတပ္ေတြဟာ အေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ကေန ပါ၀င္ခဲ့သလုိ Victoria Cross ဆုတံဆိပ္ေတြကိုလည္း အေျမာက္အမ်ား ရခဲ့ပါတယ္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာလည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာက္ဆန္းရဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံမႈနဲ႔အတူ အမွတ္ ၄ ေဂၚရခါးတပ္ရင္းကုိ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး၊ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္း တုိင္းျပည္ကုိ ကယ္တင္ရာမွာ ဒီတပ္ရင္းက အေရးပါတဲ့ေနရာကေန စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
တ႐ုတ္ျဖဴတုိက္ပြဲ
ဂ်ပန္ေတြ၊ ျပည္တြင္းေသာင္းက်န္းသူေတြကုိ တုိက္ဖ်က္႐ံုတင္ မကဘဲ ျမန္မာႏုိင္ငံက ေဂၚရခါးေတြဟာ တ႐ုတ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခ်န္ေကရွိတ္ရဲ႕ ကူမင္တန္ တ႐ုပ္ျဖဴတပ္ေတြကုိ တုိက္ထုတ္ၿပီး တုိင္းျပည္ကုိ ကာကြယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီတုိက္ပြဲမွာ ဆြတ္ ဘဟာဒူးရ္ ႐ုိင္းဟာ တုိင္းျပည္ရဲ႕ စစ္ေရးဆုိင္ရာ အျမင့္ဆံုးဂုဏ္ထူးျဖစ္တဲ့ ေအာင္ဆန္းသူရိယဘြဲ႕ကုိ ရခဲ့ပါတယ္။
သမုိင္းေၾကာင္းအရ ေဂၚရခါးလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ စစ္တပ္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တာမ်ိဳး၊ သတၱဳတြင္းနဲ႔ လယ္ယာစုိက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ အလုပ္လုပ္တာမ်ိဳး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ သူတုိ႔ဟာ စီးပြားေရး၊ ပညာေရးနဲ႔ ေဆးဘက္ဆုိင္ရာေတြ အပါအ၀င္ နယ္ပယ္ေပါင္းစံုမွာ လုပ္ကုိင္ေနၾကပါတယ္။ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံက ၁ သိန္းေလာက္ရွိတဲ့ ေဂၚရခါးလူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ အထင္ရွားဆုံးကေတာ့ ဒုတိယဗုိလ္မွဴးႀကီး ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ သူရ လက္စ္ မန္ ႐ုိင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အျခား ထင္ရွားတဲ့ ေဂၚရခါးလူမ်ိဳးေတြထဲမွာ မႏၱေလးတကၠသုိလ္ရဲ႕ ဓာတုေဗဒဌာနကုိ တည္ေထာင္သူေတြထဲက တစ္ဦးျဖစ္သူ ပါေမာကၡ အတၱာဆင္းလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံက ေဂၚရခါးလူ႕အဖြဲ႕အစည္းဟာ စာေပနယ္ပယ္မွာလည္း ထူးခၽြန္ၿပီး ျမန္မာ၊ ေဂၚရခါး ဘာသာစကားနဲ႔ စာအုပ္ထုတ္ေ၀တဲ့ စာေရးဆရာေတြလည္း ရွိေနကာ ဆုတံဆိပ္ေတြ၊ ဂုဏ္ျပဳဆုေတြကိုလည္း ဆြတ္ခူးရရွိထားပါတယ္။ ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္း ေဂၚရခါးေက်ာင္းေပါင္း ၂၆၇ ေက်ာင္းနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္း ၃၁၃ ေက်ာင္းေလာက္ရွိပါတယ္။ စုစုစည္စည္းရွိၾကတဲ့ ဒီလူ႕အဖြဲ႕အစည္းဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ႐ုိးရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းနဲ႔ ဘာသာစကားေတြကုိ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားၾကဆဲ ျဖစ္ၿပီး နီေပါႏုိင္ငံကေန ကမၻာအႏွံ႔ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ဂုဏ္ယူစရာအေကာင္းဆံုး ေဂၚရခါလူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြထဲက တစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။
Ref: Asia Times
(Asia Times မွ Meet the proud Gurkha community of Myanmar ေဆာင္းပါးကုိ ေလးေမာင္က ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္)
