ႏုိ၀င္ဘာ ၃၊ ၂၀၁၅
M-Media
– ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ သက္တမ္းရွိၿပီျဖစ္သည့္ အိႏၵိယရွိ မြတ္စလင္စာၾကည့္တုိက္တစ္ခုတြင္ ေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္ စာအုပ္မ်ားကုိ ဒစ္ဂ်စ္တယ္နည္းပညာျဖင့္ ထိန္းသိမ္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည္ဟု သိရသည္။
“ဒီစာၾကည့္တုိက္ကုိ ၁၉၁၅ ခုႏွစ္မွာ MG လမ္းမနားမွာရွိတဲ့ အေဆာက္အဦးတစ္ခုမွာ အခန္းငွားၿပီး ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီကတည္းက ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ Azam ပရ၀ုဏ္ထဲ ေရာက္လာတာပါပဲ” ဟု Deccan Muslim Institute စာၾကည့္တုိက္မွ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးျဖစ္သူ မုိဟာမက္ အစ္ဖ္က ႏို၀င္ဘာ ၁ ရက္ေန႔တြင္ Times of India သုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။အဆုိပါ စာၾကည့္တုိက္မွာ အိႏၵိယရွိ သက္တမ္းအရင့္ဆံုး စာၾကည့္တုိက္မ်ားထဲမွ တစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။
“ဒီစာၾကည့္တုိက္ဟာ ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းလံုးမွာ အႀကီးဆံုး အူရဒူ စာၾကည့္တုိက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမွာ စာအုပ္ေပါင္း ၃ ေသာင္းေက်ာ္ရွိၿပီး ၂ ေသာင္းေက်ာ္က အူရဒူစာေပနဲ႔ စာအုပ္ေတြပါ”
စာၾကည့္တုိက္အျပင္ ပညာေရးဆုိင္ရာ သုေတသန လုပ္ငန္းမ်ားကုိပါ လုပ္ကုိင္ေနသာ Deccan Muslim Institute မွာ ေအာက္တုိဘာ ၃၀ ရက္ေန႔က ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ျပည့္ေျမာက္သည့္ အမ္းအနားကုိ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ၎တုိ႔စာၾကည့္တုိက္တြင္ ရွာေဖြဖတ္႐ႈမႈ အမ်ားဆံုးမွာ အူရဒူ ဘာသာစကားျဖင့္ ေရးသားထားသည့္ ဟိႏၵဴက်မ္းမ်ားျဖစ္ေသာ Bhagwad Gita ႏွင့္ Guru Granth Sahib က်မ္း၊ မာရာသီ ဘာသာစကားျဖင့္ ေရးသားထားေသာ ကုရ္အာန္က်မ္းတုိ႔ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
သက္တမ္း ႏွစ္ေပါင္း ၁၅၀ ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ၿပီျဖစ္ေသာ စာအုပ္မ်ားပင္ ရွိေနသည့္ ထုိစာၾကည့္တုိက္မွ အခ်ိဳ႕ေသာ စာအုပ္မ်ားမွာ ေဟာင္ႏြမ္းေနၿပီး စုတ္ၿပဲ ပ်က္ဆီးေနေသာေၾကာင့္ စာၾကည့္တုိက္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ထုိစာအုပ္မ်ားကုိ ဒစ္ဂ်စ္တယ္နည္းစနစ္ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းရန္ ေဆာင္ရြက္လာၾကသည္။
“လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တုိဟာ စာအုပ္ေတြကို ဒစ္ဂ်စ္တယ္ E-book ေျပာင္းတာေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ စာအုပ္ေပါင္း ၁၁၅၀ ေလာက္ကုိေတာ့ ေျပာင္းၿပီးပါၿပီ။ အဲဒီ မူရင္းစာအုပ္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေပးမဖတ္ပါဘူး။ စာၾကည့္တုိက္က ကြန္ပ်ဴတာစနစ္ထဲမွာ အဲဒီစာအုပ္ေတြကုိ E-Book အေနနဲ႔ ဖတ္႐ႈလုိ႔ ရပါတယ္” ဟု စာၾကည့္တုိက္တာ၀န္ရွိသူ အီဘရာရီယန္ ဆာနာ ပင္ေတာ့ဒ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ အစၥလာမ့္သမုိင္းဆုိင္ရာ အထိမ္းအမွတ္ေနရာ၊ ပညာသင္ဆုႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သတင္းအခ်က္အလက္ စင္တာ၊ ေဆးဘက္ဆုိင္ရာ စင္တာ၊ အႀကံေပး႐ံုးခန္း၊ ဘာသာစကားသင္ၾကားေရး စင္တာ၊ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း သင္ၾကားမႈ စင္တာ၊ သုေတသန စင္တာ စသျဖင့္ ထုိစာၾကည့္တုိက္မွာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အသြင္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းကာ အဖက္ဖက္မွ ပံ့ပုိးကူညီေပးႏုိင္ခဲ့သည္။
“လြတ္လပ္ေရးမရခင္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေခတ္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ ျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စီးပြားေရးသမား တစ္ေယာက္ပါ။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွာ ဒီစာၾကည့္တုိက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္သြယ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာေပခ်စ္ျမတ္ႏုိးမႈက ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေစခဲ့ပါတယ္။ ဘံုေဘက ေကာင္းေပ့ဆုိတဲ့ မဂၢဇင္းေတြကုိ ဒီစာၾကည့္တုိက္အတြက္ စုေဆာင္းေပးဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ တာ၀န္ေပးခံရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ နယ္ပယ္ေပါင္းစံုက စာအုပ္ေတြကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္ စုေဆာင္းေပးခဲ့ပါတယ္” ဟု အသက္ ၈၅ ႏွစ္အရြယ္ရွိၿပီး စာၾကည့္တုိက္၏ ပရိတ္သတ္တစ္ဦးျဖစ္သူ အဘ္ဒူလ္ ဂါနီဆာနီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဂါနီမွာ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အျမင္အာ႐ံု မေကာင္းေသာေၾကာင့္ စာအုပ္မ်ားကို မဖတ္ႏုိင္ေတာ့ေသာ္လည္း စာၾကည့္တုိက္သုိ႔ ပံုမွန္ လည္ပတ္လ်က္ ရွိေနသည္။
“ဒီကုိလာတဲ့သူေတြအခ်င္းခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ဘာသာေရး၊ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာ မ်ိဳးဆက္ေတြက နည္းပညာေတြနဲ႔ အရမ္းအလုပ္႐ႈပ္ေနၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ျပႆနာေတြအတြက္ ေဆြးေႏြးဖုိ႔ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ၾကေတာ့ပါဘူး”
ထုိ႔ျပင္ စာၾကည့္တုိက္ရွိ စာအုပ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း ၎က “စာၾကည့္တုိက္မွာ အူရဒူဘာသာစကားနဲ႔ ေရးသားထားတဲ့ ေရွးေဟာင္း ဟိႏၵဴဘာသာေရးစာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဥပမာ Bhagwad Gita၊ Mahabharata၊ Ramayana စာအုပ္ေတြနဲ႔ Guru Granth Sahib တစ္အုပ္လံုးလည္း အူရဒူလုိ ရွိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အူရဒူလုိ သမၼာက်မ္းစာလည္း ရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုိ မာရာသီ၊ ဟင္ဒီ၊ အဂၤလိပ္နဲ႔ အူရဒူ ဘာသာျပန္ထားတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နားလည္းမႈေတြ ပုိၿပီးရွိလာဖုိ႔
လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုက အျခားလူ႕အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ စာအုပ္ေတြကုိ ဒီမွာ ဖတ္႐ႈေလ့ရွိၾကပါတယ္”
Ref: Onislam
